Blog

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η πολυπλοκότητα του φαινομένου των ΑΤΙΑ

Αλληλογραφία με τον Kapsolampakias σχετικά με το βίντεο:

Κύμα θεάσεων ΑΤΙΑ στις τηλεοπτικές ειδήσεις το 2011

Kapsolampakias
Ασχολείσαι ακόμα με τέτοια θέματα;
Ωραίο βιντεάκι.....
http://www.youtube.com/watch?v=gfaUIqN14R8
Πολυ θα χαρώ να το δω στο κανάλι σου.
Φιλικά
Χριστόφορος

ΚΙΜΩΝ
Χριστόφορε, θα μπορούσα να σου δώσω συγκεκριμένες απαντήσεις σχετικά με τους ισχυρισμούς που κάνει το χριστιανικό βίντεο που μου πρότεινες να δω. Για παράδειγμα, εκεί που λέει ότι τα υποτιθέμενα εξωγήινα διαστημόπλοια (που στην πραγματικότητα, λέει, είναι σατανικές οντότητες) δεν εντοπίζονται από τα ραντάρ, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό είναι λάθος και ότι σαφώς εντοπίζονται από τα ραντάρ, κι εκεί που λέει ότι εμφανίζονται κατευθείαν μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης και όχι γύρω από αυτήν, μπορώ πχ να σε παραπέμψω στα δύο πρώτα λεπτά του εξής βίντεο, που δείχνει μαγνητοσκοπημένα (από τη ΝΑΣΑ) άτια ΠΕΡΙΞ της υδρογείου ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ :
http://www.youtube.com/watch?v=67a4tjzQ24k

Και επίσης πχ δεν αληθεύει, όπως λέει, ότι οι προηγούμενοι πολιτισμοί δεν ήξεραν για ΑΤΙΑ. Όλοι οι πολιτισμοί, σε όλη την ιστορία της Γης, μιλούσαν για ΑΤΙΑ και για εξωγήινους. Μπορείς, ας πούμε, να δεις αναγεννησιακούς πίνακες που δείχνουν ΑΤΙΑ, αλλά και καλλιτεχνικά έργα πολύ πιο παλιά από την Αναγέννηση. Μπορείς επίσης να το ψάξεις σε φυλές όπως οι Ινδιάνοι της Αμερικής κλπ, που, από τα αρχαία χρόνια, θεωρούν τους εξωγήινους συγγενείς τους. Η ιστορία αυτή δεν άρχισε, όπως λέει το βίντεο που μου σύστησες, με τους ναζί.

Ή, για παράδειγμα, έχεις τα τσιπάκια από εξωγήινα υλικά που αφαιρούνται από τα άτομα που λένε ότι έχουν απαχθεί από εξωγήινους, όπως μπορείς να δεις στο εξής βίντεό μου:
http://www.youtube.com/watch?v=VpZgZSGG55E

Ή μπορείς να δεις σημάδια που αφήνουν στο έδαφος ΑΤΙΑ που προσγειώθηκαν στη Γη, καθώς και τις ηλεκτρομαγνητικές τους επιδράσεις σε γήινες συσκευές, πχ όταν έχουν καταστήσει ανενεργά κάποια πυρηνικά όπλα, όπως έχει αποκαλυφθεί μέσα από την απελευθέρωση στο κοινό υψηλά διαβαθμισμένων εγγράφων σχετικά με τα ΑΤΙΑ σε διάφορες χώρες.

Δεν θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, γιατί έχω ήδη εξετάσει εξωνυχιστικά το θέμα των αποδείξεων για την ύπαρξη των ΑΤΙΑ εδώ, έχοντας βάλει είκοσι ξεχωριστές κατηγορίες αποδείξεων, μαζί με τα αντίστοιχα βίντεο που μετέφρασα.
Αν θέλεις να κάνεις έρευνα πάνω στο θέμα, θα βρεις πολλά στοιχεία στον παραπάνω σύνδεσμο.

Ειδικά σε σχέση με την ερμηνεία που δίνει η Εκκλησία ότι οι εξωγήινοι είναι δαίμονες, θα ήθελα να ρωτήσω: ποιος είναι ο ορισμός σου της λέξης "δαίμονας"; Αν αυτός είναι: "μια κακή οντότητα που έχει τη βάση της σε μια άλλη διάσταση και επισκέπτεται τη δική μας", τότε αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την νεοεποχίτικη αντίληψη για τα ΑΤΙΑ. Ο (νεοεποχίτης) Ντέιβιντ Γουίλκοκ, για παράδειγμα (θα βρεις πολλά βίντεό του στον ιστοχώρο μου), μιλά για κακούς εξωγήινους που έχουν τη βάση τους σε άλλη διάσταση και μας επισκέπτονται. Μα αυτό δεν σημαίνει πως όλοι οι εξωγήινοι είναι κακοί, ούτε πως όλοι οι εξωγήινοι βρίσκονται σε άλλη διάσταση (αυτοί και τα συνοδευτικά τους αντικείμενα όπως τα διαστημόπλοιά τους), ενώ αυτοί που βρίσκονται σε άλλη διάσταση μπορεί να έχουν τρόπους να πηγαινοέρχονται μαζί με τα ΑΤΙΑ τους μεταξύ διαφορετικών διαστάσεων - όπως κάνουν οι άγιοι, τους οποίους εκλαμβάνουμε ως καλές οντότητες σε πολύ υψηλότερες διαστάσεις από τη δική μας και οι οποίοι, αν και δεν ζούνε στη Γη, κάνουν τις εικόνες τους να στάζουν μύρο ή παρεμβαίνουν για να σώσουν κάποιον από ένα δυστύχημα ή να εγχειρήσουν τον καρκίνο του... Δεν λέει η χριστιανική Εκκλησία σας ότι αυτά τα κάνουν οι άγιοι - άρα ότι δημιουργούν υλικές αλλαγές στο δικό μας πεδίο;
Λοιπόν είναι θέμα κοσμολογίας, είναι θέμα κατανόησης του τρόπου με τον οποίο οι άλλες διαστάσεις, είτε τις θεωρούμε θεϊκές, αγγελικές, πνευματικές κλπ είτε διαβολικές, σχετίζονται με τη δική μας.
Αν δεν θεωρείς ότι το θέμα έγκειται στη διαφορά διαστάσεων, άρα και ότι μιλούμε για μια συνέχεια μεταξύ διαστάσεων, και θέτεις τους αγίους σε ένα τελείως διαφορετικό κόσμο που είναι, ως προς τη φύση του, ασύνδετος με το δικό μας, πώς εξηγείς τις αλλαγές που υποτίθεται ότι επιφέρουν οι άγιοι στο υλικό περιβάλλον;

Ελπίζω να βρεις τα παραπάνω σχόλια χρήσιμα στην παρουσίαση της πολυπλοκότητας του φαινομένου των ΑΤΙΑ.

Φιλικά
Κίμων

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Eat Pray Love, της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ

Πνευματική Λογοτεχνία

Eat Pray Love
της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ

(εκδόσεις Μίνωας)
μπορείτε να παραγγείλετε το βιβλίο εδώ

Διεθνές μπεστ σέλερ, που γυρίστηκε σε ταινία (η οποία προβλήθηκε και στη χώρα μας) με πρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερς.
Το περιοδικό TIME περιέλαβε την Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ ανάμεσα στους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή για το 2007, και στην κριτική του βιβλίου έγραψε για αυτήν:
«Αν υπάρχει αυτή τη στιγμή καλύτερος συγγραφέας από την Γκίλμπερτ, εγώ πάντως δεν τον ξέρω… Η γραφή της είναι ένα μείγμα ευφυΐας, χιούμορ και ζωντάνιας που την κάνουν ακαταμάχητη.»

(Αποσπάσματα)
(σελ 251)
Η αναζήτηση του Θεού είναι η αναστροφή της φυσικής, γήινης και υλιστικής τάξης. Στην αναζήτηση του Θεού, αφήνεις αυτό που σε ελκύει και κολυμπάς προς αυτό που είναι δύσκολο. Εγκαταλείπεις την άνεσή σου και τις γνώριμες συνήθειες, με την ελπίδα (μόνο με την ελπίδα!) ότι θα σου δοθεί κάτι σπουδαιότερο σε αντάλλαγμα αυτού που παράτησες. Όλες οι θρησκείες του κόσμου λειτουργούν πάνω στην ίδια, κοινή αντίληψη του τι σημαίνει να είσαι καλός θρησκευόμενος. Να σηκώνεσαι νωρίς και να προσεύχεσαι στον Θεό σου, να καλλιεργείς τις αρετές σου, να είσαι καλός γείτονας, να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους, να δαμάζεις τις επιθυμίες σου. Όλοι συμφωνούμε πως θα ήταν ευκολότερο να κοιμόμαστε ως αργά, και πολλοί από μας το κάνουμε, αλλά επί χιλιάδες χρόνια υπήρξαν άλλοι που προτιμούσαν να ξυπνούν από τα χαράματα για να κάνουν την προσευχή τους. Κι ύστερα, πάσχιζαν γενναία να τηρήσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις μέσα στην παραφροσύνη άλλης μιας μέρας.
Οι ευσεβείς άνθρωποι αυτού του κόσμου τελούν το τελετουργικό χωρίς καμιά εγγύηση πως κάποτε θα προκύψει κάτι καλό. Φυσικά, υπάρχουν πολλά ιερά κείμενα και πολλοί ιερείς που δίνουν άφθονες υποσχέσεις για το τι θα κερδίσεις με τις καλές σου πράξεις (ή φοβέρες για την τιμωρία που σε περιμένει αν παρεκκλίνεις), αλλά ακόμα και η αποδοχή όλων αυτών είναι μια πράξη πίστης, γιατί κανείς από μας δεν έχει δει το τέλος του παιχνιδιού. Η ευλάβεια είναι εργασία χωρίς ασφάλιση. Η πίστη είναι ένας τρόπος για να πεις: «Ναι, δέχομαι εκ των προτέρων τους νόμους του σύμπαντος και ενστερνίζομαι αυτό που αδυνατώ να κατανοήσω προς το παρόν». Υπάρχει λόγος που μιλάμε για «άλμα πίστης». Γιατί η απόφαση συναίνεσης σε οποιαδήποτε αντίληψη περί θείου είναι ένα μεγάλο άλμα από το λογικό προς το άγνωστο και δε με νοιάζει πόσο φιλότιμα προσπαθούν οι μελετητές της κάθε θρησκείας να σε καθίσουν κάτω με στοίβες βιβλία και να σου αποδείξουν με ιερά κείμενα ότι η δική τους πίστη είναι πραγματικά λογική. Γιατί δεν είναι. Αν η πίστη είχε λογική, θα έπαυε –εξ ορισμού- να είναι πίστη. Πίστη είναι η προσήλωση στο αόρατο, το αναπόδεικτο και το άπιαστο. Πίστη είναι το να προχωρείς ολοταχώς μέσα στο σκοτάδι. Αν γνωρίζαμε εκ των προτέρων πραγματικά όλες τις απαντήσεις για το νόημα της ζωής, τη φύση του Θεού και το πεπρωμένο των ψυχών μας, η πεποίθησή μας δεν θα ήταν ένα άλμα πίστης ούτε μια θαρραλέα πράξη ανθρωπιάς. Θα ήταν απλώς μια συνετή ασφάλεια ζωής.
Δε με ενδιαφέρει ο τομέας των ασφαλίσεων. Βαρέθηκα το σκεπτικισμό, εκνευρίζομαι με την πνευματική σύνεση, βαριέμαι και νιώθω καμένη από τις εμπειρικές διαμάχες. Δε θέλω να ακούσω πια λέξη. Σκοτίστηκα για στοιχεία, αποδείξεις και ασφάλειες. Το μόνο που θέλω είναι ο Θεός. Θέλω να έχω το Θεό μέσα μου. Θέλω να παίζει ο Θεός στο αίμα μου όπως παίζει ο ήλιος πάνω στα νερά.

(σελ 298)
Ακόμα και στα πιο απίθανα και συντηρητικά μέρη, βρίσκεις καμιά φορά τη φωτισμένη ιδέα ότι μπορεί ο Θεός να είναι μεγαλύτερος απ’ ό,τι μας διδάσκουν τα περιορισμένα θρησκευτικά δόγματα. Το 1954, απ’ όλους τους ανθρώπους, ο Πάπας Πίος ΧΙ έστειλε μερικούς αντιπροσώπους του Βατικανού σε ένα ταξίδι στη Λιβύη με τις εξής γραπτές οδηγίες: «ΜΗ θεωρείτε ότι βρίσκεστε μεταξύ απίστων. Και οι Μουσουλμάνοι φθάνουν στη σωτηρία. Οι δρόμοι της θείας πρόνοιας είναι άπειροι».
Αλλά δεν είναι λογικό; Ότι το άπειρο είναι πράγματι… άπειρο; Ότι ακόμα και οι πιο άγιοι από μας μπορούν να βλέπουν ανά πάσα στιγμή μόνο σκορπισμένα κομμάτια της αιώνιας εικόνας; Και ότι αν μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε αυτά τα κομμάτια και να τα συγκρίνουμε, θα άρχιζε να εμφανίζεται μια ιστορία για το Θεό που μοιάζει να περικλείει τους πάντες; Και μήπως η ατομική λαχτάρα για το υπερβατικό δεν είναι μέρος της ευρύτερης ανθρώπινης αναζήτησης του θείου; Δεν έχουμε όλοι το δικαίωμα να συνεχίσουμε την αναζήτηση μέχρι να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν στην πηγή του θαύματος; Έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πάμε στην Ινδία και θα φιλάμε για ένα διάστημα δέντρα στο σεληνόφως;
Με άλλα λόγια, να ’μαι στη γωνία. Να ’μαι στο φως του προβολέα. Αναζητώντας τη θρησκεία μου.

Και ένα άλλο, πολύ διαφωτιστικό για το θέμα μας απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ. Το αρχικό κομμάτι αναφέρεται σε μια εμπειρία που είχε ενώ έκανε διαλογισμό σε άσραμ (κοινόβιο γιόγκα) στην Ινδία:

(σελ. 204)
Νιώθω το σώμα μου να πάλλεται από μια απαλή, γαλάζια ηλεκτρική ενέργεια, που έρχεται κατά κύματα. Είναι λίγο ανησυχητικό, αλλά και εκπληκτικό. Δεν ξέρω τι να κάνω κι έτσι μιλάω νοερά σ’ αυτή την ενέργεια. Της λέω «Πιστεύω σ’ εσένα» κι εκείνη αντιδρά αυξάνοντας σε δύναμη και όγκο. Τώρα είναι πραγματικά ισχυρή, σαν να έχει απαγάγει όλες τις αισθήσεις μου. Βουίζει από τη βάση της σπονδυλικής μου στήλης. Νιώθω λες και ο λαιμός μου θέλει να τεντωθεί και να στρίψει. Του το επιτρέπω και μετά κάθομαι σ’ αυτή την παράξενη στάση – με τη ράχη στητή, αλλά το αριστερό αυτί να πιέζεται πάνω στον αριστερό μου ώμο. Δεν ξέρω γιατί το κεφάλι κι ο λαιμός μου θέλουν να κάνουν έτσι, εγώ όμως δεν πρόκειται να τσακωθώ μαζί τους. Είναι επίμονοι. Το σώμα μου εξακολουθεί να πάλλεται ολόκληρο απ’ αυτή τη γαλάζια ενέργεια, ακούω κάτι σαν βουητό και τώρα είναι τόσο δυνατό, που δεν το αντέχω πια. Με τρομάζει τόσο πολύ ώστε λέω «Δεν είμαι έτοιμη ακόμα» και ανοίγω τα μάτια μου. Όλα χάνονται. Επιστρέφω στην αίθουσα, στο περιβάλλον μου. Κοιτάζω το ρολόι μου. Βρίσκομαι εδώ –ή κάπου αλλού- σχεδόν μία ώρα.
Ανασαίνω κυριολεκτικά λαχανιασμένα.

Η κατανόηση του τι ήταν αυτή η εμπειρία, τι συνέβαινε εκεί, φέρνει στην επιφάνεια ένα θέμα μάλλον εσωτερικό και ακανθώδες, που λέγεται το ζήτημα kundalini shakti (ενέργεια κουνταλίνι).
Όλες οι θρησκείες του κόσμου έχουν ένα υποσύνολο πιστών που αναζητούν μια άμεση, υπερβατική εμπειρία με το Θεό, ξεχνώντας λίγο τα βασικά ιερά κείμενα ή τη δογματική μελέτη, προκειμένου να συναντήσουν προσωπικά το θείο. Το ενδιαφέρον με αυτούς τους μυστικιστές είναι πως, όταν αναφέρονται στις εμπειρίες τους, στο τέλος περιγράφουν όλοι το ίδιο ακριβώς περιστατικό. Γενικά, η ένωσή τους με το Θεό συμβαίνει σε κατάσταση διαλογισμού και ελευθερώνεται από μια πηγή ενέργειας που πλημμυρίζει όλο τους το σώμα με ευφρόσυνο, ηλεκτρικό φως. Οι Ιάπωνες αποκαλούν αυτή την ενέργεια Ki, οι Κινέζοι Βουδιστές την αποκαλούν chi, οι Μπαλινέζοι taksu, οι Χριστιανοί Άγιο Πνεύμα, Οι Βουσμάνοι Καλαχάρι n/um (οι άγιοί τους το περιγράφουν σαν μια δύναμη που ανεβαίνει όπως το φίδι από τη σπονδυλική στήλη και σχηματίζει στο κεφάλι ένα άνοιγμα απ΄ όπου μπαίνουν οι θεοί). Οι Ισλαμιστές ποιητές Σούφι αποκαλούσαν τη θεϊκή ενέργεια «ο Αγαπημένος» και της έγραφαν λατρευτικά ποιήματα. Οι ιθαγενείς της Αυστραλίας περιγράφουν ένα φίδι που κατεβαίνει από τον ουρανό στο μάγο και του χαρίζει φοβερές, υπερφυσικές δυνάμεις. Στην ιουδαϊκή παράδοση Καμπάλα, αυτή η ένωση με το θείο λέγεται ότι διέρχεται από διάφορα στάδια πνευματικής ανάτασης, με ενέργεια που διαπερνά τη σπονδυλική στήλη καθώς και μια σειρά αόρατων μεσημβρινών.
Η Αγία Τερέζα της Άβιλα, η πιο μυστικιστική καθολική μορφή, περιέγραψε την ένωσή της με το Θεό σαν μια ανάβαση του φωτός μέσα από επτά εσωτερικούς «οίκους» του σώματος και της ύπαρξής της, μέχρι που η Αγία βρέθηκε μπροστά στο Θεό. Με το διαλογισμό, έφτανε σε τόσο βαθιά κατάσταση καταληψίας, που οι άλλες καλόγριες δεν έπιαναν καν το σφυγμό της. Εκείνη τις ικέτευε να μην πουν πουθενά αυτό που είχαν δει, γιατί ήταν «πολύ περίεργο πράγμα και πιθανόν να προκαλούσε μεγάλες συζητήσεις». (Για να μην πούμε και καμιά ανάκριση από την Ιερά Εξέταση.) Η δυσκολότερη πρόκληση, έγραφε η Αγία Τερέζα στα απομνημονεύματά της, ήταν να μη λειτουργεί η διάνοια κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, γιατί οποιαδήποτε σκέψη, ακόμα και η πιο θερμή προσευχή, θα σβήσει τη φωτιά του Θεού. Άπαξ και το μπελαλίδικο μυαλό «αρχίσει να συνθέτει ομιλίες και να επινοεί επιχειρήματα, ειδικά αν είναι έξυπνα, σε λίγο θα φαντάζεται ότι κάνει κάτι σπουδαίο». Αν όμως μπορέσεις να ξεπεράσεις αυτές τις σκέψεις, εξηγούσε η Αγία Τερέζα, και να ανεβείς προς το Θεό, «είναι μια μεγαλειώδης παραζάλη, μια ουράνια παραφροσύνη, όπου κατακτάται η πραγματική σοφία». Επαναλαμβάνοντας εν αγνοία της την ποίηση του Πέρση Σούφι μυστικιστή Χαφίζ, που ρωτούσε γιατί δεν ουρλιάζουμε όλοι σαν τρελοί αφού ο Θεός είναι τόσο γεμάτος αγάπη, η Αγία Τερέζα φώναζε στην αυτοβιογραφία της: «Αν αυτές οι θείες εμπειρίες είναι απλώς τρέλα, τότε, Σε ικετεύω, πατέρα, Τρέλανέ μας όλους!»
Μετά, στην επόμενη πρόταση του βιβλίου της, είναι σαν να κρατάει την ανάσα της. Διαβάζοντας σήμερα την Αγία Τερέζα, τη νιώθεις σχεδόν να βγαίνει από την παραληρηματική εμπειρία της, να κοιτάζει γύρω της το πολιτικό κλίμα της μεσαιωνικής Ισπανίας (όπου ζούσε κάτω από την πιο καταπιεστική θρησκευτική τυρρανία της ιστορίας) και να απολογείται σοβαρά και υπάκουα για τον ενθουσιασμό της. Γράφει: «Συγχωρέστε με αν υπήρξα πολύ τολμηρή» και επαναλαμβάνει πως πρέπει να αγνοηθούν οι ηλίθιες φλυαρίες της γιατί είναι γυναίκα, δηλαδή ένα σκουλήκι, ένα τιποτένιο ζωύφιο κλπ. Σχεδόν τη βλέπεις να στρώνει τις φούστες τής μοναχής και να παραμερίζει τα τελευταία ατίθασα τσουλούφια των μαλλιών της, έχοντας το θείο μυστικό της κρυμμένο σαν λαμπερή φωτιά.
Στην ινδική παράδοση γιόγκα, αυτό το θείο μυστικό λέγεται κουνταλίνι σάκτι κι απεικονίζεται σαν ένα φίδι κουλουριασμένο στη βάση της σπονδυλικής στήλης, μέχρι που ελευθερώνεται από το άγγιγμα του δασκάλου ή από ένα θαύμα. Και τότε, αναβαίνει προς τα πάνω, περνάει από τα επτά τσάκρα ή τροχούς (που αποκαλούνται και οίκοι της ψυχής) και τελικά βγαίνει από το κεφάλι σε μια εκρηκτική ένωση με το Θεό. Αυτά τα τσάκρα δεν υπάρχουν στα χονδροφυή σώματα, λένε οι Γιόγκι, γι΄ αυτό μην τα ψάχνετε εκεί. Υπάρχουν μόνο στα λεπτοφυή σώματα, σ΄ αυτά που εννοούν οι Βουδιστές δάσκαλοι όταν ενθαρρύνουν τους μαθητές τους να βγάλουν από το σώμα τους έναν καινούργιο εαυτό, όπως τραβάμε ένα σπαθί από το θηκάρι του. Ο φίλος μου ο Μπομπ, που είναι μαθητής γιόγκα και νευρολόγος, μου είπε πως τον ιντριγκάριζε ανέκαθεν η ιδέα των τσάκρα και πως ήθελε να τα δει σε ένα ανατεμνόμενο ανθρώπινο σώμα, προκειμένου να πιστέψει στην ύπαρξή τους. Αλλά ύστερα από μια ιδιαίτερα υπερβατική εμπειρία διαλογισμού, κατέληξε σε μια καινούργια θεώρηση. Έλεγε: «Όπως υπάρχει στο γράψιμο η κυριολεκτική και η ποιητική αλήθεια, έτσι υπάρχει και στον άνθρωπο η πραγματική και η ποιητική ανατομία. Τη μία τη βλέπεις, την άλλη όχι. Η μία αποτελείται από οστά, δόντια και σάρκα. Η άλλη αποτελείται από ενέργεια, μνήμη και πίστη. Αλλά είναι και οι δύο εξίσου αληθινές.»
Μ’ αρέσει όταν επιστήμη και πίστη διασταυρώνονται. Βρήκα πρόσφατα στους New York Times ένα άρθρο για μια ομάδα νευρολόγων που τοποθέτησε ηλεκτρόδια σε έναν εθελοντή Θιβετιανό μοναχό, για ένα πειραματικό εγκεφαλογράφημα. Ήθελαν να δουν τι συμβαίνει από επιστημονικής πλευράς σε έναν εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του υπερβατικού διαλογισμού. Στον εγκέφαλο ενός φυσιολογικού, σκεπτόμενου ατόμου υπάρχει πάντα μια ηλεκτρική καταιγίδα από σκέψεις και παρορμήσεις που καταγράφονται στο εγκεφαλογράφημα ως κίτρινες και κόκκινες λάμψεις. Όσο πιο οργισμένο ή ανυπόμονο γίνεται το υποκείμενο, τόσο πιο έντονες και δυνατές είναι αυτές οι λάμψεις. Αλλά οι μυστικιστές όλων των εποχών και πολιτισμών περιγράφουν πάντα μια ακινησία του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του διαλογισμού και λένε πως η υπέρτατη ένωση με το Θεό είναι ένα γαλάζιο φως που νιώθουν να ακτινοβολεί από το κέντρο του κρανίου τους. Στην παράδοση των Γιόγκι, αυτό λέγεται «γαλάζιο μαργαριτάρι» και είναι ο στόχος κάθε αναζητητή. Φυσικά, αυτός ο Θιβετιανός μοναχός, που παρακολουθούσαν με μόνιτορ κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, κατάφερε να ηρεμήσει τον εγκέφαλό του σε τέτοιο βαθμό, ώστε δε φαινόταν καμία κόκκινη ή κίτρινη λάμψη. Για την ακρίβεια, όλη η νευρολογική ενέργεια αυτού του ανθρώπου συγκεντρώθηκε και συμπυκνώθηκε τελικά στο κέντρο του εγκεφάλου. Το έβλεπες καθαρά στο μόνιτορ, είχε γίνει ένα μικρό, ψυχρό, φωτεινό γαλάζιο μαργαριτάρι. Όπως ακριβώς το περιέγραφαν ανέκαθεν οι Γιόγκι.
Αυτός είναι ο προορισμός της ενέργειας κουνταλίνι.
Στη μυστικιστική Ινδία, όπως και σε πολλές σαμανιστικές παραδόσεις, η ενέργεια κουνταλίνι θεωρείται επικίνδυνη δύναμη αν παίζεις μαζί της χωρίς επίβλεψη. Ο άπειρος Γιόγκι θα μπορούσε κυριολεκτικά να τινάξει τα μυαλά του. Χρειάζεσαι έναν δάσκαλο, έναν γκουρού να σε οδηγεί σ’ αυτό το μονοπάτι και, ιδανικά, ένα σίγουρο μέρος, όπως τα Άσραμ, όπου θα κάνεις εξάσκηση. Λέγεται ότι το άγγιγμα του γκουρού (είτε κυριολεκτικά είτε ως μια πιο υπερφυσική συνάντηση, σαν σε όνειρο) ελευθερώνει τη συγκεντρωμένη ενέργεια κουνταλίνι από τη βάση της ραχοκοκαλιάς και της επιτρέπει να αρχίσει την ανοδική διαδρομή της προς το Θεό. Η στιγμή της απελευθέρωσης λέγεται σάκτι πατ, θεία μυσταγωγία, και είναι το μεγαλύτερο δώρο του φωτισμένου δασκάλου. Μετά το άγγιγμα, ο μαθητής μπορεί να χρειαστεί χρόνια δουλειάς μέχρι τη φώτιση, αλλά τα ταξίδι έχει επιτέλους αρχίσει. Η ενέργεια έχει απελευθερωθεί.
Εγώ μυήθηκα πριν από δύο χρόνια, όταν πρωτογνώρισα την γκουρού μου στη Νέα Υόρκη. Είχε αποσυρθεί για ένα Σαββατοκύριακο στο άσραμ του Κάτσκιλς. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ένιωσα τίποτα ιδιαίτερο μετά. Εγώ ήλπιζα σε μια εκτυφλωτική συνάντηση με τον Θεό, ή έστω μια γαλάζια αστραπή, ένα προφητικό όραμα, αλλά έψαξα στο σώμα μου τυχόν σημάδια και το μόνο που ένιωσα ήταν μια αόριστη πείνα, ως συνήθως. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν πως ίσως δε διέθετα αρκετή πίστη για να βιώσω κάτι πραγματικά συγκλονιστικό, όπως η ενέργεια κουνταλίνι. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν πως ήμουν υπερβολικά εγκεφαλική και ελάχιστα διαισθητική και πως ο θρησκευτικός μου δρόμος θα ήταν περισσότερο διανοητικός παρά εσωτερικός. Θα προσευχόμουν, θα διάβαζα βιβλία, θα έκανα ενδιαφέρουσες σκέψεις, αλλά ίσως δεν έφτανα ποτέ την ευλογία του θείου διαλογισμού που περιγράφει η Αγία Τερέζα. Δε με πείραζε όμως. Εξακολουθούσε να μου αρέσει η τακτική της προσευχής. Απλούστατα, η ενέργεια κουνταλίνι δεν ήταν για μένα.

[Αυτό που θα περιγράψει στη συνέχεια δεν είναι όνειρο. Είναι μια από τις χαρακτηριστικές οραματικές εμπειρίες που μοιάζουν με όνειρο, κατά τις οποίες οι άγιοι έρχονται σε επαφή με εμάς.]

Την άλλη μέρα όμως, συνέβη κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Η γκουρού μάς είχε συγκεντρώσει όλους, για μια ακόμα φορά. Μας έβαλε να διαλογιστούμε και στα μισά της ώρας αποκοιμήθηκα (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων) και είδα ένα όνειρο. Είδα ότι βρισκόμουν σε μια θαλασσινή αμμουδιά. Τα κύματα ήταν τεράστια, τρομακτικά και φούσκωναν γρήγορα. Ξαφνικά, εμφανίστηκε δίπλα μου ένας άνθρωπος. Ήταν ο δάσκαλος της γκουρού μου, ένας σπουδαίος, χαρισματικός γιόγκι, που θα τον αναφέρω εδώ ως Σουάμιτζι (στα σανσκριτικά σημαίνει αγαπημένος μοναχός). Ο Σουάμιτζι είχε πεθάνει το 1982. Τον ήξερα μόνο από τις φωτογραφίες του στο άσραμ. Πρέπει να παραδεχτώ πως, ακόμα και στις φωτογραφίες, έβρισκα αυτό τον τύπο κάπως υπερβολικά τρομακτικό, υπερβολικά ισχυρό και υπερβολικά ξαναμμένο για τα γούστα μου. Απέφευγα να τον σκέφτομαι για κάμποσο διάστημα και, γενικά, απέφευγα το βλέμμα του όπως με κοιτούσε από τους τοίχους. Έμοιαζε κυρίαρχος. Δεν ήταν ο τύπος μου. Προτιμούσα πάντοτε την όμορφη, πονετική, θηλυκή και ζωντανή δασκάλα μου απ’ αυτό τον πεθαμένο (αλλά πάντα άγριο) άνθρωπο.
Τώρα όμως ο Σουάμιτζι ερχόταν στον ύπνο μου και στεκόταν επιβλητικός δίπλα μου στην αμμουδιά. Ήμουν έντρομη. Εκείνος έδειξε τα κύματα που πλησίαζαν και είπε αυστηρά: «Θέλω να βρεις έναν τρόπο να μη συμβεί αυτό.» Άρπαξα ένα σημειωματάριο και προσπάθησα να σχεδιάσω διάφορες λύσεις που θα εμπόδιζαν τα κύματα του ωκεανού να έρχονται. Σχεδίασα τεράστιους κυματοθραύστες, κανάλια και φράγματα. Ωστόσο, όλα μου τα σχέδια ήταν πολύ ηλίθια και άχρηστα. Ήξερα ότι δε βρισκόμουν καθόλου στο στοιχείο μου (δεν είμαι δα μηχανικός!) αλλά ένιωθα τον Σουάμιτζι να με παρακολουθεί ανυπόμονα και επικριτικά. Κάποτε παραιτήθηκα. Καμιά από τις επινοήσεις μου δεν ήταν αρκετά έξυπνη ή δυνατή ώστε να εμποδίσει τα κύματα να σκάνε.
Και τότε άκουσα το Σουάμιτζι να γελάει. Κοίταξα τον μικροκαμωμένο Ινδό με την πορτοκαλί φορεσιά που έσκαγε κυριολεκτικά στα γέλια, κρατώντας την κοιλιά του και σκουπίζοντας εύθυμα τα δάκρυα από τα μάτια του.
«Πες μου, καλή μου» είπε δείχνοντας προς τον απέραντο, πανίσχυρο, ατέλειωτο, φουρτουνιασμένο ωκεανό. «Πες μου, αν έχεις την καλοσύνη, πώς ακριβώς σκόπευες να σταματήσεις κάτι τέτοιο;»

------------------------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Συζήτηση για τη μετενσάρκωση

Αλληλογραφία με TakisAthensGr
σχετικά με το βίντεο
"Eat Pray Love, Τζούλια Ρόμπερτς και διαλογισμός",
το οποίο μιλά για την μπεστ σέλερ αυτοβιογραφία της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ "Eat Pray Love" (που γυρίστηκε και ταινία με πρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερτς), στην οποία διηγείται πώς ένας Ινδός άγιος τής φανερώθηκε μέσα στο όνειρό της, την ώρα που κοιμόταν το βράδυ.

TakisAthensGr
Τι μαλακίες μεταφράζεις ρε πιωμένε. Μετάφρασε αυτό watch?v=RLuBCd1MEAQ

ΚΙΜΩΝ
Δεν λειτουργεί ο σύνδεσμός σου. Αλλά ούτε και η ηθική σου. Όταν κάτι που δεν σου αρέσει το βρίζεις, δημιουργείς κακό κάρμα το οποίο κάποτε θα χρειαστεί να ξεπληρώσεις.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Είναι η γιόγκα σατανική λατρεία ή προσφέρει πνευματικότητα και υγεία; “

Είναι η γιόγκα σατανική λατρεία
ή προσφέρει πνευματικότητα και υγεία ;

Η αλληλογραφία αυτή με τον unickvj ξεκίνησε από το βίντεο:

Οι γιατροί μιλάνε για τον μαγνητοσκοπημένο άγγελο

Θέματα στα οποία γίνεται αναφορά:
θρησκεία, πίστη, μυστικισμός, σατανισμός, πνευματικότητα, υγεία,
επιστημονικά στοιχεία για τη γιόγκα, εγκλήματα της ορθοδοξίας, μυστικιστικές εμπειρίες

Πρόλογος

Αν επιμένω στο θέμα των ωφελημάτων της γιόγκα στην υγεία, και, στο δεύτερο μέρος τούτης της παρουσίασης, παρουσιάζω τόσες επιστημονικές ανακοινώσεις από τους μεγαλύτερους ιατρικούς οργανισμούς της Αμερικής για τα ωφελήματα της γιόγκα στην υγεία, είναι διότι οι χριστιανοί δημιούργησαν και προωθούν την ιδέα ότι η γιόγκα κάνει κακό στην υγεία (και ότι δημιουργεί κατάληψη από σατανικά πνεύματα) για να απαγορέψουν μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό. Στο ακόλουθο φαξ, για παράδειγμα, που εστάλη από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς σε γυμναστήρια της Αττικής (περιλαμβανομένου και ενός γυμναστηρίου στην Αγία Παρασκευή όπου πήγα να διδάξω γιόγκα), ζητείται από τους ιδιοκτήτες των γυμναστηρίων να μην περιλάβουν την γιόγκα στα προγράμματά τους, διότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική, βλάπτει την υγεία και «αποτελεί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος». Παρόμοια συνέβησαν και με την πανεπιστημιακή μου σχολή όταν σπούδαζα. Μέσα από public relations (κονέ με διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα κλπ) η χριστιανική εκκλησία προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να έλθει σε επαφή με μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό.
Η ερώτησή μου είναι:
                                           Ο ελληνικός λαός ερωτήθηκε;

Ο Γκάντι είχε δίκιο όταν έλεγε:
                               «Μου αρέσει ο Χριστός σας, όχι οι χριστιανοί σας»

Γιατί όπου υπάρχουν άνθρωποι, και μάλιστα άνθρωποι φανατικά πιστοί σε μια θρησκεία, επιστήμη ή ιδεολογία, εκεί υπάρχουν και προκαταλήψεις, μίση, παρασκηνιακές δραστηριότητες και κρυφά κίνητρα. Διαφορές, βέβαια, θα υπάρχουν. Εγώ, ας πούμε, δεν μπορώ να συμφωνήσω με το χριστιανισμό ότι δεν συμβαίνει μετενσάρκωση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα κατηγορήσω το χριστιανισμό για συνεργασία με το διάβολο ή ότι δεν θα αναγνωρίσω την πνευματικότητά του, εκεί που αυτή λάμπει.
Το σημαντικό θέμα είναι ο νους να μην είναι κολλημένος. Όταν ο νους και η καρδιά είναι ανοιχτά, οι μεταξύ μας πράξεις θα είναι διαφανείς και θα αλληλεπιδρούμε αρμονικά και με αγάπη παρά τις διαφορές μας. Γιατί η ζωή δεν είναι πράγματι ένας πόλεμος εναντίον των άλλων (π.χ. εναντίον των άπιστων αιρετικών κλπ.) αλλά εναντίον εκείνου του μέρους του εαυτού μας που ένας αμερόληπτος παρατηρητής από τον Άρη θα χαρακτήριζε δίκαια ως κίβδηλο.
Γι’ αυτό και ο ιστοχώρος αυτός είναι ανοιχτός ακόμα και προς το χριστιανισμό, τη θρησκεία που νομίζει ότι γνωρίζει «τον ένα και μοναδικό Θεό». Γιατί με ενδιαφέρει περισσότερο η θειότητα του Χριστού και η αγιότητα των αγίων του, από τις προκαταλήψεις, τις παρανοήσεις και τα διανοητικά κολλήματα των πιστών του.

unickvj
Η ορθοδοξη θρησκεια ειναι η πιο ελευθερη θρησκεια στο κοσμο. Υπαρχουν θρησκειες που επιβαλουν την πιστη τους με νομο, αδιαφορωντας για τα πιστευω του καθενος, και αν τολμησουν να αλλαξουν πιστευω και πιστη τιμωρουνται με θανατο. Oποιοσδηποτε εδω στην Eλλαδα μπορει να πιστευει ο,τι θελει, μπορει να φυγει απ' την ορθοδοξη πιστη και να μην καν δικαιολογησει το λογο. Eλευθεροι ανθρωποι με ελευθερα πιστευω και πιστη. Tο θεμα ειναι: εχουμε διακριση ?

ΚΙΜΩΝ
Η ορθοδοξία κυνηγά τα άτομα με εναλλακτικές θρησκευτικές απόψεις. Κοίτα την ιστοσελίδα μου youtubetranslations.gr/persecution_of_yoga_pop_up.htm

unickvj
Nαι το ειδα αλλα δεν εχω καταλαβει ακομα τη λεξη "κηνυγα" που την ειδες.......

ΚΙΜΩΝ
Η εκκλησία παρεμβαίνει προκειμένου να με σταματήσει από το να ασκήσω το επάγγελμά μου, διότι (τουλάχιστον όπως πιστεύει αυτή) αυτό εκφράζει μη ορθόδοξες αντιλήψεις.
Είναι αυτό ανεξιθρησκεία;
Ως προς το ότι δεν σε σκοτώνει σωματικά, έχεις δίκιο (δεν την παίρνει κιόλας να το κάνει). Αλλά σε βλάπτει επαγγελματικά. Και με αυτό τον τρόπο βέβαια σε βλάπτει και σωματικά. Δεν βλάπτεις κάποιον σωματικά όταν τον εμποδίζεις να ασκεί το επάγγελμά του; Φυσικά, όταν αυτός βλάπτει την κοινωνία, πρέπει να παυστεί. Αλλά σε μια ελεύθερη κοινωνία τέτοιες αποφάσεις τις παίρνουν πολιτικά δικαστήρια και όχι εκκλησιαστικές επιτροπές. Η κόκα κόλα δεν έχει το δικαίωμα να πληρώσει έναν μαγαζάτορα να μη βάλει μέσα πορτοκαλάδες, επειδή δήθεν κάνουν κακό στην υγεία*, ή να βάλει στην τηλεόραση διαφήμιση «οι πορτοκαλάδες σκοτώνουν». Το αν σκοτώνουν ή όχι θα το αποφασίσουν πολιτικά όργανα, όχι άτομα κάποιας εμπορικής ή θρησκευτικής παράταξης ή ιδεολογίας. Τότε ούτε ελεύθερο εμπόριο έχουμε ούτε ανεξιθρησκεία.
Ρώτησε η κόκα κόλα τους πελάτες του καταστήματος αν επιλέγουν να πίνουν πορτοκαλάδα;
Ρώτησε η εκκλησία τους πελάτες του γυμναστηρίου αν επιλέγουν να κάνουν γιόγκα; Εσύ με ποιο δικαίωμα σταματάς εμένα τον Έλληνα πολίτη από το να πηγαίνω σε γυμναστήρια και να κάνω γιόγκα; Έχεις τέτοιο δικαίωμα;
Ας πούμε ότι εμείς οι δάσκαλοι γιόγκα κάναμε μια επιτροπή και βγάζαμε ένα σποτάκι στην τηλεόραση που έλεγε ότι οι χριστιανοί ιερείς βρίσκονται σε συνεργασία με το διάβολο. Πώς θα σου φαινόταν αυτό;
Φυσικά, εμάς δεν θα μας περνούσε καν από το μυαλό να κάνουμε κάτι τέτοιο...
Απλώς παρατήρησε το γεγονός ότι, παρότι έχω διωχθεί επαγγελματικά από τη χριστιανική θρησκεία, έχω βάλει μπόλικα χριστιανικά βίντεο σε αυτό το σάιτ.
Γιατί εμείς δεν λειτουργούμε με βάση το συμφέρον ή θρησκευτικές εμπάθειες και προκαταλήψεις. Απλά αρνούμαστε να σκεφτούμε με αυτό τον τρόπο...
Παρατήρησε επίσης το γεγονός ότι το παρόν βίντεο, πάνω στο οποίο έκανες το αρχικό σου σχόλιο, λέει ότι ένας άγγελος παρενέβη για να σωθεί ένα πολύ άρρωστο κοριτσάκι, σε κάποιο νοσοκομείο, και κάποια άτομα τον είδαν, κι επίσης φωτογραφήθηκε.
Άρα το βίντεο είναι χριστιανικό.
Το δικό σου πρόβλημα λοιπόν ποιο ήταν; Κατ' ουσίαν, το σχόλιό σου έλεγε: "Αδύνατον! Αδύνατον! Αφού δεν είναι ορθόδοξοι!"
Πρέπει επίσης να υποθέσω ότι, στο αρχικό σου σχόλιο, κατά έναν παράξενο τρόπο, υπονοείς ότι η καθολική ή προτεσταντική πίστη (εφόσον το βίντεο είναι αμερικανικό) επιβάλλει τις πεποιθήσεις της, σε αντιδιαστολή με την ορθόδοξη πίστη.
Ισχύει κάτι τέτοιο;

* Τα αναψυκτικά κάνουν πράγματι κακό στην υγεία. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...

unickvj
"Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω. Εαν σε εμποδισαν να κανεις αυτο που θες σε καποιο ιδιωτικο γυμναστηριο -αν και δε μπορω να καταλαβω με ποιο τροπο θα μπορουσαν-,τοτε ναι, το καταδικαζω και εγω, γιατι ειναι αντιδημοκρατικο. Όσο για το πρωτο σχολιο μου, απλα το εγραψα για καποια παλαιοτερα σχολια που διαβασα. Δεν ειπα εγω «αδυνατον αδυνατον».

ΚΙΜΩΝ
Την παραπάνω απάντησή σου την βρήκα χαρακτηρισμένη ως "ανεπιθύμητη" (προφανώς από εσένα). Μήπως την ξανασκέφτηκες και βρήκες ότι τελικά δεν σε εκφράζει; Σκοπεύω να τη βάλω στην ιστοσελίδα μου στην οποία σε παρέπεμψα, να την κάνω δημόσια και να μην απαντήσω. Η ανταλλαγή μας τελειώνει εκεί. Αλλά σε ρωτάω, γιατί αν την ξανασκέφτηκες και το μετάνιωσες, απλά πες μου τι να κάνω.

unickvj
Όχι, μπορεις να τη βαλεις, απλα εκανα λαθος και το εβαλα σαν νεο post και οχι σαν απαντηση. Και μετα την εκανα delete και το ξαναβαλα σαν απαντηση. Συγνωμη αν δημιουργησα καποιο προβλημα στη σελιδα σου.
Δεν μπορουσα να γραψω πιο πολλα γιατι ειναι συγεκριμενος ο χωρος τον γραμματων που χωρανε εκει.

ΚΙΜΩΝ
Αν αυτά που έγραψες δεν σε εκφράζουν πλήρως, μπορείς να γράψεις περισσότερα στέλνοντάς τα μου με προσωπικό μήνυμα, και θα τα περάσω απ' εκεί στην ιστοσελίδα.
Στα λέω αυτά γιατί σε θέματα θρησκείας είμαστε όλοι (κι εγώ) πολύ ευαίσθητοι και αισθανόμαστε ότι χρειάζεται να ζυγίσουμε καλά τι λέμε και αν μας εκφράζει.

unickvj
Οk, τωρα που ξερω, ετσι θα κανω. Σεβομαι τη γνωμη ολων, δεν προσπαθω κανεναν να αλλαξω, αλλά δεν προκειται και κανεις να αλλαξει τη δικη μου αποψη.
Προσωπικα πιστεύω ότι αυτο που ειναι πολυ "επικινδυνο" να αναπτυξεις σε μια συζητηση ειναι το πού ξεκιναει η ελευθερια ενος ανθρωπου σε θεματα πιστεως και που καταληγει, μεχρι ποιο οριο? Μεχρι πού θεωρει οτι ειναι ελευθερος ? Μη ξεροντας οτι πλεον μπορει αθελα του ή ηθελημενα αν θες να καταπατά δικαιωματα συναθρωπου του. Πώς οριζει την ελεθερια του? Και πώς ξερει, και με τι σημειο αναφορας θα καταλαβει, οτι περασε καποια ορια η οχι? Ή απλα εγκειται στη δικια του αντιληψη και μονο, βασιζομενος στη εννοια «ελευθερια»; Ουσιαστικά με ποιο γνωμονα αυτοκριτικης θα λειτουργησει;
Πιστευω οτι απαιτει μεγαλη συζητηση αυτο, έτσι ώστε ισως και σε αμετρητες σελιδες παλι θα υπαρχουν παραμετροι προς συζητηση.
Οπως και να ’χει, οπως σου ξαναεγραψα, καταδικαζω οποιαδήποτε μεμονωμενα περιστατικα παπαδων και μητροπολιτων αν θες, που μπαινουν εμποδιο στην επιλογη της δουλειας σου, εφοσον αυτη (η δουλεια) δεν επιβαλεται σε κανεναν που δεν επελεξε.
Καποτε ενας γνωστος στην Αγγλια (Ινδος) μου ειχε κανει μια περιγραφή, μια ενημερωση για τη γιογκα.
Μου ’χε πει πως υπαρχει η απλη γιογκα γυμναστικης και η γιογκα γυμναστικης- περισυλλογης
«Εγω», μου ειχε πει, «στο διαλογισμο μου μιλαω με πνευματα την ωρα της αυτοσυγκεντρωσης».
Μπορω να πω οτι μ’ εβαλε σε βαθειες σκεψεις αυτο, στο αν ειναι αληθεια , και αν ναι, ποσο επικίνδυνο ειναι. Καταλαβαινεις λοιπον π.χ. πώς επεμβαινει εκει η θρησκεια οταν, υποθετικα παντα, καποιος αδαης (δε μιλαω για σενα, παραδειγμα αναφερω) δημιουργησει μια τετοια κοινοτητα .
Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα βρέθηκαν προ εκπληξεων. Γιατι οταν μου ανεφερε ο τυπος (Ινδος) οτι μιλαει με πνευματα, αν το δεις αντικειμενικα, μπορεις να υποθεσεις τα παντα.........

ΚΙΜΩΝ
Κοίτα, η γιόγκα, όταν την κάνεις σε ένα μέτριο βαθμό, προωθεί τη σωματική και ψυχολογική υγεία, όπως έχει σαφώς αποδειχθεί από πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες. Αν την κάνεις περισσότερο, σε ευαισθητοποιεί στον πνευματικό κόσμο. Εκεί υπάρχει το πνεύμα του Χριστού, της Παναγίας, τα πνεύματα των Αγίων, οι ψυχές των νεκρών και τόσα άλλα πράγματα... (Για παράδειγμα, εγώ είχα δει το Χριστό στο Σταυρό την ώρα του διαλογισμού).Το πού θα κατευθυνθείς, αν προς το καλό ή το κακό, εξαρτάται από εσένα. Στην περίπτωση που έχεις έναν πνευματικό δάσκαλο του οποίου η ψυχή είναι αφυπνισμένη στον πνευματικό κόσμο, υπάρχει η δυνατότητα να επικοινωνήσεις μαζί του, και μέσα από την πνευματική αυτή επικοινωνία αυτός προσπαθεί να σε ευαισθητοποιήσει στην πνευματική πλευρά της ύπαρξης, ώστε έκτοτε να ζήσεις πνευματικά.
Εγώ διδάσκω γιόγκα για χρόνια, κι από τους εκατοντάδες που έχουν περάσει από μένα, μονάχα ένας είχε αυτή την εμπειρία, δύο φορές. Και φυσικά νιώθει πολύ εμπνευσμένη και χαρούμενη που την είχε.
Σου λέω ειλικρινά ότι οι άνθρωποι που κάνουν γιόγκα δεν ασχολούνται ούτε με κακές ψυχές ούτε με μαύρες μαγείες. Νιώθουν την έλξη προς την πνευματική πλευρά της ύπαρξης, καθώς και προς τα άτομα που ονομάζονται «φωτισμένα», τα άτομα των οποίων η ψυχή έχει αφυπνιστεί στο πνευματικό πεδίο.
Η ιστορία που σου είπε ο Ινδός ακούγεται ανησυχητική μόνο στην περίπτωση που επικοινωνούσε με κακά πνεύματα. Αν επικοινωνούσε με καλά πνεύματα, η ιστορία ακούγεται πολύ καλή. Πώς κρίνουμε αν τα πνεύματα είναι κακά ή καλά;
Τα κακά πνεύματα τρελαίνουν τον άνθρωπο με τα πάθη, έτσι ώστε, για το χρήμα και το σεξ, να είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα. Να μην έχει ηθικούς φραγμούς. Αν η γιόγκα προωθεί μια τέτοια νοοτροπία, μέσα από τα βιβλία της και τους διαλογισμούς της, τότε είναι επικίνδυνη. Αλλά εγώ, σε τριάντα σχεδόν χρόνια που βρίσκομαι στον «κόσμο της γιόγκα», δεν έχω δει τίποτα τέτοιο.
Έχω δει ακριβώς το αντίθετο. Καλά πνεύματα, καλές ηθικές αρχές, αγάπη και καλοσύνη, αυτοσυγκράτηση, αυτοέλεγχο στο σεξ, περιφρόνηση των δελεαστικών τροφών, ολιγάρκεια σε σχέση με τα χρήματα. Μια νοοτροπία απλότητας στον τρόπο ζωής και υψηλών ιδανικών. Σε αυτή τη βάση, υποθέτω ότι τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούσε ο Ινδός γιόγκι με τον οποίο μίλησες στην Αγγλία, ήταν πνεύματα φωτισμένων ανθρώπων. Κι εγώ έχω μιλήσει με ένα τέτοιο πνεύμα. Μήπως με κάνει σατανιστή αυτό;
Κι ο Παΐσιος είχε δει ένα σωρό πνεύματα. Μήπως τον κάνει σατανιστή αυτό;
Η δυνατότητα να βλέπεις τον κόσμο των πνευμάτων δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για την ηθική σου ποιότητα. Ο άνθρωπος που έχει μάτια, βλέπει τόσο τον κακούργο όσο και τον τίμιο. Όταν έχεις μάτια, βλέπεις. Όταν έχεις πνευματική λαλιά, μιλάς. Το ερώτημα είναι: Με ποιον μιλάς; Μιλάς με το Θεό; Μιλάς με τους αγίους; (αγίους δεν έχει μόνο ο χριστιανισμός). Μιλάς με τους καλούς; Ή κάνεις παρέα με τους κακούς και τους αντιγράφεις;
Σε αυτό ισχύει ό,τι και στην ύλη. Δεν κατηγορούμε αυτόν που απλώς μιλάει, αλλά αυτόν που μιλάει και κάνει παρέα με τους ληστές και τους βιαστές.
Όμως οι χριστιανοί έχουν το δόγμα ότι τα πνεύματα τα οποία οι Πατριάρχες δεν έχουν βάλει στον κανόνα (δεν ονόμασαν αγίους) είναι ντε φάκτο κακά.
Δεν υπάρχει ντε φάκτο κακός. Ο κακός κρίνεται τέτοιος από τα λόγια και τις πράξεις του. Ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να συμφωνήσει ότι το τάδε πνεύμα, επειδή δεν έχει ασχοληθεί με τον Χριστό (κι ίσως-ίσως ούτε καν γνωρίζει τον Χριστό) είναι κακό πνεύμα. Δείξε μου τι ΚΑΝΕΙ και τι ΛΕΕΙ αυτό το πνεύμα και τότε μπορούμε να συμφωνήσουμε αν είναι κακό.
Αυτός ο κόσμος είναι πολύ ευρύς και η χριστιανική θρησκεία δεν είναι παρά μια θρησκεία. Δεν υπήρχε πάντα ούτε θα υπάρχει πάντα. Αλλά πνεύματα θα υπάρχουν πάντα. Καλοσύνη και τιμή θα υπάρχουν πάντα. Ανθρώπινη κρίση και λογική θα υπάρχουν πάντα.
Ναι, ο χριστιανισμός δεν θα υπάρχει πάντα. Ήδη λίγο-πολύ έχει πεθάνει. Ποιος νηστεύει τώρα; Ποιος τηρεί σεξουαλική εγκράτεια; Ποιος ακολουθεί το παράδειγμα των αγίων; Θρησκεία δεν είναι το τι γράφει (ή έγραφε) η ταυτότητα και το να κατηγορούμε άλλους. Θρησκεία είναι η στάση εκείνη ζωής που σε μετατρέπει από σάρκα σε πνεύμα.

Τώρα, ως προς το όριο της ελευθερίας μας:
Αν πιστεύω ότι κάποια άτομα είναι σατανιστές, διδάσκουν το σατανισμό και καταστρέφουν ψυχές, τους κάνω μήνυση η οποία πρέπει να υποστηριχτεί με διάφορα στοιχεία. Μπορώ επίσης να πω στα άτομα που έρχονται στην εκκλησία ότι οι τάδε είναι σατανιστές.
Αλλά αν πιστεύω ότι όλοι οι μη ορθόδοξοι είναι σατανιστές, και γράφω γράμματα που τα στέλνω σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και γυμναστήρια και όπου αλλού σκεφτώ (τέτοιο γράμμα είχε στείλει η εκκλησία και στην πανεπιστημιακή σχολή όπου σπούδαζα, και αυτή ακύρωσε ένα πρόγραμμα γιόγκα που είχα οργανώσει, καθώς και έκτοτε οποιαδήποτε ομιλία με εναλλακτικό περιεχόμενο, π.χ. εναλλακτική θεραπευτική), τότε ο οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής θα έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα. Δεν είναι δυνατόν όλοι να έχουν λάθος και μόνο εγώ να έχω δίκιο! Όλες, μα όλες οι θρησκείες στον κόσμο έχουν λάθος – και μόνο η ορθοδοξία τα καταλαβαίνει σωστά. Είναι αυτό δυνατόν;
Κι εμείς στη γιόγκα πιστεύουμε ότι υπάρχουν σατανιστές. Αλλά στα 30 χρόνια που ακούω ομιλίες και διαβάζω βιβλία, ποτέ δεν άκουσα κάποιον γιόγκι να κατηγορεί κάποιον ως σατανιστή ούτε είδα να στέλνει επιστολές προκειμένου να αποκλείσει ανθρώπους από επαγγέλματα. Δική μας δουλειά είναι να δημιουργούμε πνευματικές δονήσεις, να είμαστε καλοί άνθρωποι, να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο μέσα από το παράδειγμά μας. Όχι να βαφτίζουμε τις διαφορετικές από εμάς θρησκευτικές οργανώσεις κακές και διαβολικές και να κάνουμε σταυροφορία εναντίον τους.
Η κοινωνία θα πρέπει να σκεφτεί με βάση ποια κριτήρια αποφασίζουμε ότι κάποιος είναι σατανιστής και πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα (αν όντως υπάρχουν τριγύρω σατανιστές). Οι επιτροπές που θα πάρουν τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει να αποτελούνται από κοσμικά πρόσωπα και θρησκευτικά πρόσωπα (αλλά τα τελευταία να μην ανήκουν σε μία και μόνο θρησκεία, γιατί οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες –ιουδαϊσμός, ισλαμισμός και χριστιανισμός- έχουν παράδοση έλλειψης ανοχής και πολέμων προς τις άλλες θρησκείες).
Αυτό που συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα με τη θρησκεία, συμβαίνει στην Αμερική με τη θεραπευτική. Η αλλοπαθητική κατάφερε να κάνει κονέ με την κυβέρνηση για να αποκλείσει από το επάγγελμα τις εναλλακτικές θεραπείες, βαφτίζοντάς τες επικίνδυνες για τον πληθυσμό.
Θα μου πεις: «Δεν θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες για τον πληθυσμό;» Θα μπορούσαν. Αλλά αυτό θα έπρεπε να το αποφασίσουν επιτροπές με βάση τα στοιχεία, επιτροπές που δεν είναι εξαρχής προκατειλημμένες προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Αν οι αλλοπαθητικοί προσπαθούν να σταματήσουν τους ομοιοπαθητικούς, ο αντικειμενικός παρατηρητής σκέφτεται ότι το κάνουν γιατί έχουν συμφέρον και όχι γιατί θέλουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Όπου υπάρχει επαγγελματικό συμφέρον (και στην περίπτωση των χριστιανών ιερέων υπάρχει) είναι πολύ πιο πιθανό ότι οι κατηγορίες προς τους «άλλους» έχουν εγωιστικό κίνητρο παρά ότι οι άλλοι είναι πράγματι αυτό που λες ότι είναι και ότι εσύ, μόνο εσύ, γνωρίζεις την αλήθεια.
Το να ακούς ανθρώπους να κατηγορούν άλλους ως όργανα του διαβόλου είναι πάντα άσχημο, δηλητηριώδες, βλαπτικό για την ψυχή. Αλλά αν θέλετε να το κάνετε, τουλάχιστον κάντε το μέσα στις εκκλησίες σας, όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων.
Γιατί αν ο υπεύθυνος του γυμναστηρίου όπου πάω να δουλέψω έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου από το δάσκαλο θρησκευτικών στο δημοτικό και από τη μαμά του ότι εμείς είμαστε «του διαβόλου» (που δεν κουράζονται να το λένε οι χριστιανοί) και ποτέ δεν αναρωτήθηκε αν του λένε την αλήθεια και τι κίνητρα και νοοτροπίες μπορεί να υπάρχουν πίσω από τέτοιες κατηγορίες, θα έχει πάρει την απόφασή του, αφού πάρει το φαξ από τους ιερείς που κυνηγούν τις «αιρέσεις», πριν ρωτήσει εμένα ή οποιονδήποτε πελάτη του.
Και δεν νομίζω ότι θέλουμε να ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία. Νομίζω ότι αυτή πράγματι δεν είναι μια ανεξίθρησκη και ελεύθερη κοινωνία.

Υ.Γ.1: Θυμήθηκα τώρα ότι είχε έρθει στην Αθήνα, καλεσμένος σε ένα συνέδριο ψυχολογίας, ένας Ινδός πνευματικός δάσκαλος γνωστός σε όλο τον κόσμο για το πνευματικό και φιλανθρωπικό του έργο (άμα βάλεις στο Google Sri Sri Ravi Shankar, θα δεις πόσο γνωστή και αναγνωρισμένη προσωπικότητα είναι). Είχε κανονιστεί να μιλήσει σε ένα θέατρο και οι ορθόδοξοι ιερείς έπεισαν τον κάτοχο του θεάτρου να μην ανοίξει το θέατρο. Έτσι, φτάσαμε όλοι, με ταξί, αυτοκίνητα και συγκοινωνίες από διάφορα μέρη της Αθήνας και βρήκαμε το θέατρο κλειστό.
Δεν είναι ντροπή;
Αλλά τελευταία στιγμή βρέθηκε κάποιο γυμναστήριο εκεί κοντά που μας φιλοξένησε, κι έτσι μπήκαμε όλο το ακροατήριο μέσα στο γυμναστήριο και καθίσαμε κάτω και τον ακούσαμε να μιλάει (ο πιο γλυκός άνθρωπος που μπορείς να φανταστείς). Και μας είπε: «Μην θυμώνετε μαζί τους. Δεν ξέρουν τι κάνουν».
Το οποίο μού θύμισε την παρόμοια φράση του Χριστού.

Υ.Γ.2: Γράφεις: «Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω.»
Μπορώ να πω την άποψή μου γιατί στην Ελλάδα η δύναμη της χριστιανικής θρησκείας έχει ατονίσει. Όταν η ορθοδοξία ήταν ισχυρή, στα χρόνια του Βυζαντίου, οι αιρετικοί περνιούνταν από μαχαίρι.
Η ανοχή άλλων απόψεων δεν χαρακτηρίζει τη χριστιανική θρησκεία.

Στον σύγχρονο κόσμο τα προβλήματα δεν σχετίζονται με τις θρησκευτικές διαμάχες αλλά με την πολιτική, την οικονομία, την εργασία, τον τρόπο και το νόημα της ζωής. Και ειδικά σε σχέση με τα προβλήματα που σχετίζονται με το νόημα της ζωής, οι θρησκείες συνεχίζουν να είναι χρήσιμες. Αλλά μόνο στο βαθμό που είναι διατεθειμένες να εγκαταλείψουν το δογματικό και φιλόνικο χαρακτήρα τους και να συγκεντρωθούν στην ουσία.
Η ουσία είναι ότι είμαστε διττοί. Ύλη και πνεύμα.
Κι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι όταν το πνεύμα υπολειτουργεί.
Χρειάζεται να ξεπεράσουμε την ύλη. Χρειάζεται να την μετατρέψουμε σε πνεύμα με ένα τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή της να μη χαθεί.
Κι έτσι το ερώτημα γίνεται: Τι είναι ζωή; Πώς μπορούμε να ελέγξουμε και να κατευθύνουμε τη ζωή ώστε να εγκολπωθεί στο πνεύμα;
Και η απάντηση δίνεται από μια ζώσα πνευματικότητα.
Η έγκυρη απάντηση δίνεται από λίγο-πολύ όλες τις θρησκείες, με τον τρόπο ζωής των αγίων τους ως το κεντρικό παράδειγμα.
Ο καθένας, σε οποιαδήποτε χώρα, μπορεί να αποφασίσει τι μιλάει καλύτερα στην ψυχή του.
Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Υ.Γ. 3 : Λες: «Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα αυτοί βρίσκονται προ εκπληξεων.»

Όταν μια μαθήτρια πρωτοέρχεται στη γιόγκα, δεν χρειάζεται να της πω: «Αν σου αρέσει η γιόγκα και αφοσιωθείς, υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει η πνευματική σου όραση. Το εγκρίνεις; Ή μήπως θα’θελες να μην αρχίσεις καθόλου;»
Με τον ίδιο τρόπο, ο δάσκαλος στο δημοτικό δεν λέει στα παιδιά: «Αν σας αρέσουν τα γράμματα και αφοσιωθείτε σε αυτά, κάποτε μπορεί να γίνετε πηρυνικοί φυσικοί.» Τα παιδιά θα συνεχίσουν μέχρι εκεί που κρίνουν τα ίδια. Θα μάθουν ό,τι γράμματα θέλουν να μάθουν.
Αν εσένα σου φτάνει να ασχολείσαι με το σώμα σου και τη χαλάρωση, δεν θα προχωρήσεις στην ανώτερη γιόγκα, όποια κι αν ίσως είναι η δική μου επιθυμία.
Ο καθένας ακολουθεί την ψυχή του και τις ανάγκες του. Δεν υπάρχει θέμα εκμετάλλευσης ή εξαπάτησης. Μου λες ότι θέλεις να χαλαρώνεις και σου λέω έλα στο μάθημά μου και θα χαλαρώνεις. Έρχεσαι και βρίσκεις ότι πράγματι συμβαίνει. Θα ενδιαφερθείς και για κάτι περισσότερο, κάτι πνευματικό;
Η απόφαση είναι δική σου. Και η απόφαση να επιμείνεις προκειμένου να κατακτήσεις τον πνευματικό στόχο, είναι κι αυτή δική σου.
Αν πρέπει να θέσουμε θέμα ελευθερίας επιλογής, γιατί να μιλήσουμε για το αν επέλεξες το «πνευματικό άρωμα» που ίσως νιώσεις στη γιόγκα καθώς τα μαθήματα εκτυλίσσονται; Γιατί να μην μιλήσουμε για τα θρησκευτικά δόγματα που σου πλασάρει ο χριστιανισμός από την κούνια;
Το «πνευματικό άρωμα» που μπορεί να νιώσει ένας ενήλικας μάς ενοχλεί και εκεί τίθεται θέμα ελευθερίας.
Και τα δόγματα με τα οποία γαλουχείς, εσύ ο θεολόγος, ολόκληρες γενιές παιδιών που δεν μπορούν να κρίνουν τι ακούνε γιατί είναι τόσο μικρά, αυτό δεν μας ενοχλεί;
Ωστόσο, εγώ δεν υποστηρίζω να κοπεί η διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία. Αν το πάμε έτσι, στο τέλος-τέλος τίποτα δεν θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Δίδαξε την ουσία, αφαίρεσε τις προκαταλήψεις εναντίον άλλων θρησκειών, και είσαι εντάξει. Έχεις δώσει στο παιδί θρησκευτική εκπαίδευση.
Γιατί ένα παιδί που δεν ευαισθητοποιείται στη θρησκεία, δεν ευαισθητοποιείται στη μουσική, στη λογοτεχνία και σ’ ό,τι αφορά την ψυχή του ανθρώπου, δεν προετοιμάζεται παρά για ένα μόνο πράγμα – να δουλεύει σε επιχειρήσεις.
Και σήμερα δεν υπάρχουν πια επιχειρήσεις.

unickvj
Διαβασα με προσοχη αυτα που εγραψες. Σε καποια συμφωνω και σε καποια ειμαι καθετα αντιθετος. Μακαρι να μπορουσαμε να αναπτυξουμε τετοιο διαλογο απο κοντα, γιατι πιστευω και οι δυο θα μπορουσαμε ισως να κερδισουμε ακουγοντας ο ενας τον αλλον.
Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις.
Και κατα δευτερον, για να μπορεσω να σου παραθεσω στοιχεια γι’ αυτα που γραφεις, θα πρεπει να εχεις δεχτει τα βασικα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης - βαπτισμα , εξομολογηση, θεια μεταληψη.
Αν δεν τα δεχεσαι σαν ιερα μυστηρια και το μοναδικο τροπο σωτηριας της ψυχης του ανθρωπου, δεν θα μπορεσω να σε πεισω σε τιποτα και απλα μπορει να γελασεις θεωρώντας τα εθιμα και δεισιδαιμονιες, οπως αρκετοι τα θεωρουν. Άρα οποιαδηποτε προσπάθειά μου θα πεσει στο κενο και απλα ειναι ατοπο να αναπτυξουμε συζητηση.
Κατα την φτωχη μου αποψη λοιπον και βασει αυτον που εχω διαβασει και υιοθετησει, γυρω μας στη ζωη μας περιβαλομαστε απο αγγελους, δαιμονες, αγίους, την Παναγια και τον Ιησου Χριστο μας. Η ελευθερη βουληση σε σχέση με τον τρόπο ζωής μας μάς καθιστα υπευθυνους για το προς τα πού θα κλεινουμε και για το τι επιλογη θα ακολουθησουμε στη ζωη μας και τι θα πιστεψουμε αν πιστεψουμε....
Ενας βαπτισμενος, ο οποίος έχει επίσης μεταλαβει τη θεια κοινωνια, ειναι θωρακισμενος σε οποιοδηποτε κακο πνευμα θελησει να μας προσβαλει αυλα
ή υλικά στη ζωη μας (παντα κατα την αποψη μου και ισως πολλων αλλων).
Αναφερεται στο Ευαγγελιο και σε βίους αγιων οτι κατα παραχωρηση Θεου, ο Διαβολος μπορει να παρει τη μορφη ακόμα και "λαμπερου αγγελου" και να παραπλανησει τον εκαστοτε ανθρωπο. Αυτο το αναφερω για την μορφη Ινδου που ήρθε και μιλησε στη συγκέντρωση που ανεφερες. Προσεχε δε λεω οτι ντε και καλα ειναι ετσι, απλα οτι θα μπορουσε να ειναι ετσι, και βεβαια δε νομιζω να περιμενεις από ενα κακοβουλο πνευμα η ανθρωπο να ερθει και να μιλησει περι σατανισμού, πενταλφα και επίκληση πνευματων. Για αγαπη θα μιλησει, για ομονοια, για ειρηνη.
Καθαρα ανεφερεται, π.χ. στην Αποκαλυψη του Ιωαννη, οτι ο Αντιχριστος, οταν ερθει με ανθρωπινη μορφη, θα σταματησει τους πολεμους, θα δειξει αγαπη, θα ελεησει τους φτωχους και θα κανει οτιδηποτε μπορει να παραπλανησει την ανθρωπινη διανοια... Εκτος αν καποιοι πιστευουν οτι θα μπορουσε να παρουσιαστει π.χ. με κερατα και να πει «πιστεψτε με»!
Παμε τωρα σε αυτο που ανεφερες. Κατα τα λεγόμενά σου, η επιλογή με ποιον θα επικοινωνησεις εσυ η καποιος αλλος, κατα την ωρα του διαλογισμου της γιογκα, δεν εχει σημασια; Ειναι καθαρα εξασφαλισμενο και ασφαλές οτι θαναι καλο πνευμα ? Πώς ξερεις οτι π.χ. καποιος που δεν εχει μεταλαβει ή ακομα και αν δεν πιστευει σε αυτο (θεια μεταληψη), δεν θα μπορουσε να καταληφθει απο κακο πνευμα (δαιμονισμο); Ή μηπως αν θελησει να το κανει θα σε ρωτησει? Και πώς εισαι σιγουρος οτι θα σε προστατεψει ο Χριστος, αν μου απαντησεις αυτο, εκεινη τη στιγμη? Αναφερεται πουθενα: «χρησιμοποιησε εν λευκω το διαλογισμο γιογκα και εγω (ο Θεος) θα σε προστατεψω? Σκέφτηκες οτι μπορει να ’ναι ακρως επικινδυνο? Με τι προστατευεται κατα τη γνωμη σου ο ανθρωπος εκεινη τη στιγμη και πώς εισαι τοσο σιγουρος οτι θα αντεξει μια τετοια ψυχολογικη ενταση ακομα και αν δεν συμβει κατι κακο, και ότι δεν θα εχει ψυχολογικα προβληματα μπαινοντας σε αυτο τον αγνωστο γι΄αυτον κοσμο, ακομα και αν δεν εχει συμβει αυτο μεχρι σημερα; Απλα σκεψου το λιγο ακομα και αν αυτα που γραφω τα θεωρησεις βλακειες, αλλα αν εχω κατα τη γνωμη σου εστω και 1/1000 δικιο και εσυ αδικο, σκεψου τι θα μπορουσε να συμβει...
Ανεφερες για τα κακα πνευματα οτι εχουν να κανουν με παθη, χρημα, σεξ. Συμφωνω σε αυτο αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Βαλε και το φονο, την κλεψια, την αιμομιξια, ακομα και τα πιο απλα οπως αλαζονία, υπερηφάνεια, εγωισμος, εγωκεντρισμος, υπεροψια.
Εγω δε χρειαστηκα τη γιογκα π.χ για να κανω τον μικρο μου αγωνα να τιθασσευσω τα παθη μου, αν και ακομα εχω δρομο μπροστα μου, παρα την προσευχη, και μπορω να σου πω προσωπικα οτι εχω δει τεραστια βελτιωση στον εαυτο μου.
Η εκκλησια γνωριζει τα πιο πανω και αν με καποιο τροπο παρεμβαινει σαν εμποδιο, αντιλαμβαμβανεσαι οτι το κανει οχι απο κακια για σενα αλλά για την προφύλαξη των αδαών ανθρωπων, αν και οπως πιστευω και ειπα, διαφωνω με τον τροπο αυτο, θαπρεπε να κινειται με τροπο συμβουλης, αγαπης και βοηθειας προς εσενα και προς ολους που θελουν να συμμετεχουν, ενημερώνοντάς σε για τους κινδυνους που ενδεχομένως να υπαρχουν, ωστε κι εσυ απ’ την πλευρα σου να παρεις ολα τα καταληλα μετρα για τη δικη σου προφύλαξη αλλά και των αλλων.
Το παραδειγμα που αναφερεις με τη μαθητρια που ερχεται να κανει γιογκα, συσχετίζοντάς το με το δάσκαλο και τα παιδια που μαθαινουν γραμματα,
δεν ειναι το ιδιο, γιατί τα παιδιά δεν θα μπορουσαν να κινδυνευσουν ψυχικα μαθαινοντας ολο και πιο πολλα γραμματα. Το αντίθετο, ίσως θα μπορουσαν να κανουν το κοσμο μας καλυτερο.
Και τελος, «χριστιανισμος απο κουνια»... Σαφεστατα δεν θα ’πρεπε να μας ενοχλει. Αν εχεις ενα παιδι μικρο, αβουλο ακομα, αν θες να χρησιμοποιησω αυτη τη λεξη, δεν θα το κατευθύνεις σωστα μεχρι να αποκτησει κριση και συνειδηση? Αν παει να περασει το δρομο π.χ., δεν θα το πας από τη διαβαση? Δε θα του μαθεις το πρασινο ανθρωπακι στο φαναρι και το κοκκινο? Τι θα του πεις, πηγαινε μονος και περνα απο οπου θες, γιατι εισαι ελευθερος να αποφασισεις? Μην τρελλαθουμε τωρα και ξεχασουμε και αυτα που ξερουμε.
Δεν ισχυει το ιδιο στην πνευματικη κατευθυνση ? Γιατι στην πρωτη περιπτωση μπορει να χασει τη σωματικη του υγεια, ενω στη δευτερη την ψυχικη.
Μεγαλωνοντας ασφαλως και δεν θα το παρεις απ’ το χερι για να κανεις τα ιδια. Αυτο θα αποφασισει απο πού θα περασει το δρομο και θα ειναι κυριος και υπευθυνος των πραξεων του. Το ιδιο ισχυει και για την επιλογη που θα κανει πνευματικα.

ΚΙΜΩΝ
Διάβασα με προσοχή το όμορφο γράμμα σου. Σου απαντάω στα σημεία.

«Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις».

Ναι, δεν είπα ότι οι χριστιανοί άγιοι κάνουν γιόγκα. Ούτε είπα ότι η γιόγκα είναι ο μόνος τρόπος πνευματικοποίησης. Είπα ότι πνεύματα έβλεπε και ο Παίσιος, και τα καλά και τα κακά. Λοιπόν το να βλέπεις πνεύματα από μόνο του απλά υποδηλώνει ότι έχεις πνευματική όραση, τίποτα άλλο.

Γράφεις ότι για να κάνουμε συζήτηση, θα πρέπει να δέχομαι τα βασικά μυστήρια της ορθόδοξης πίστης. Το κεντρικό θέμα της αλληλογραφίας μας, απ' το οποίο η συζήτηση ξεκίνησε, είναι το θέμα της ελευθερίας. Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι άτομα με έντονα ψυχολογικά προβλήματα και δεν θα έπρεπε να τους δίνονται θέσεις εργασίας. Δικαιολογείται τα άτομα αυτά να στέλνουν επιστολές ή να κάνουν προσωπικές επαφές με τους προέδρους επιχειρήσεων, συλλόγων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κλπ., και να προσπαθούν να αποκλείσουν τους ομοφυλόφιλους από αυτά; Ή τους μαύρους; Ή τους Πολωνούς; Ή τις γυναίκες;

Μια κοινωνία που υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων σε θέματα θρησκείας, φυλής και φύλου δεν θα θεωρούσε αυτές τις πράξεις θεμιτές.

Τώρα, αν τα άτομα αυτά έχουν ένα σύλλογο και αυτοί που συναθροίζονται εντός του, κατηγορούν αυτόν ή εκείνον, η κοινωνία δεν μπορεί να το απαγορέψει αυτό.

Είτε πρόκειται για τους ομοφυλόφιλους είτε για τους μαύρους είτε για τους μη χριστιανούς, η πολιτισμένη κοινωνία βάζει όρια στις ενέργειές σου εκείνες που μπορούν να βλάψουν άλλους ανθρώπους ή να τους σταματήσουν από το να ακολουθήσουν τις επιλογές τους. Σου λέει ότι, εντός του κύκλου σου, μπορεί να να λες αυτά που πιστεύεις, αλλά δεν σου επιτρέπουμε να τα κάνεις πραγματικότητα στην ευρύτερη κοινωνία. Γιατί καταπατάς τα δικαιώματα των άλλων, όπως το δικαίωμα να πιστεύουν ό,τι θέλουν (π.χ. άλλες θρησκείες), να κάνουν αυτό που θέλουν (π.χ. να ατενίζουν τον πνευματικό κόσμο ή να βρίσκονται σε επαφή με πνεύματα) ή να ακολουθούν το επάγγελμα της επιλογής τους (π.χ. να διδάσκουν γιόγκα ή να είναι ιερείς άλλων θρησκειών).

Υπάρχει όμως μια βασική εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα. Μερικές φορές πράγματι άτομα ή ομάδες βλάπτουν (ηθελημένα ή αθέλητα) με τις ενέργειές τους τους άλλους. Αν λοιπόν κάποια ομάδα (π.χ. χριστιανισμός) επιθυμεί να πείσει την κοινωνία ότι κάποια άτομα ή ομάδες είναι βλαπτικά, χρειάζεται να έχει αποδεικτικά στοιχεία. Δεν αρκεί να πεις: "Επειδή εγώ δέχομαι στο δόγμα μου ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν τον Ιησού Χριστό βάλλονται από τον Σατανά, γι' αυτό τα άτομα αυτά που διδάσκουν την πνευματικότητα είτε εκτός θρησκείας είτε σε συνδυασμό με άλλες θρησκείες, πρέπει να σταματήσουν να δρουν στην κοινωνία μας και οι μαθητές τους να έρθουν στην Εκκλησία μας". Χρειάζεται την πεποίθησή σου για τις υποτιθέμενες βλάβες να την αποδείξεις με στοιχεία. Αν τα στοιχεία σου είναι πειστικά, και αν οι ομάδες τις οποίες κατηγορείς δεν έχουν να απαντήσουν τίποτα ουσιαστικό, τότε η κοινωνία θα πειστεί και θα απαγορεύσει αυτές τις ομάδες.

Για να ακολουθηθούν σε μια πολιτισμένη κοινωνία δημόσιες πρακτικές (π.χ. "δεν δεχόμαστε στην Ελλάδα θρησκείες άλλες από τον χριστιανισμό"), η κοινωνία ακολουθεί τη λογική. Μόνο σε λογική βάση μπορεί να αποφασίσει να απαγορέψει κάτι. Το θέμα είναι από ποιον έλεγχο χρειάζεται να περάσεις όταν προσπαθείς να απαγορέψεις διάφορα πράγματα στην κοινωνία.

Πρέπει επίσης να σημειώσω το εξής. Αν και θεωρώ ότι έχετε το δικαίωμα, μεταξύ σας, να μας κατηγορείτε, ο αντικειμενικός παρατηρητής, που μπαίνει στους κύκλους σας, θα ζητήσει στοιχεία για να πειστεί. Θα σας ρωτήσει, ας πούμε: "Πώς εσείς πρεσβεύετε ότι η γιόγκα δημιουργεί δαιμονοληψία, ψυχικές ασθένειες και σωματικές παθήσεις, όταν χιλιάδες επιστημονικές έρευνες έχουν σαφώς καταδείξει ότι έχει πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα, τόσο από ψυχικής όσο και από σωματικής πλευράς;"

Αν εσείς τότε πείτε: «Εμείς δεν χρειάζεται να προσέχουμε τι λέει η επιστήμη, γιατί ο Ιησούς Χριστός μάς έχει πει ότι μόνο ο ίδιος είναι ο πνευματικός πατέρας των ανθρώπων, και όλοι οι άλλοι έρχονται από τον Πονηρό», ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα πειστεί. Θα πει ότι εφόσον δεν έχεις ουσιώδη στοιχεία, ή μάλλον δεν έχεις καθόλου στοιχεία, δεν σου δίνουμε το δικαίωμα να επηρεάσεις τη ζωή της κοινωνίας.

Γι' αυτό και, αν προσέξεις, οι περισσότεροι από τους πολιτισμένους ανθρώπους γύρω μας δεν είναι χριστιανοί. Οι άνθρωποι που διαβάζουν, στοχάζονται και προσπαθούν να βρουν λύσεις για τα προβλήματα της ζωής, δεν ακολουθούν το "πίστευε στις εκκλησιαστικές διδαχές και μη ερεύνα". Πρέπει να παραδεχτείς ότι την κοινωνία την έχετε χάσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι στη σημερινή εποχή σάς αποκαλούν εμπαθείς, μαυροφορεμένους και θρησκόληπτους. Μία γυναίκα της οποίας ο πατέρας ήταν παπάς, μου έλεγε ότι όταν μαζεύονταν οι παπάδες στο σπίτι του, προσπαθούσαν να θαμπώσουν ο ένας τον άλλο με το πόσα λεφτά κέρδισαν στα βαφτίσια, γάμους και τα παρόμοια. Μου είπε: "Μην μου μιλάς καθόλου για θρησκεία, τη σιχάθηκα".

Εγώ λοιπόν λέω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι για να επηρεάσετε έντιμα (όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων) τη ζωή της κοινωνίας, απαγορεύοντας άλλες θρησκείες και πρακτικές, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη λογική. Ετούτος ο κόσμος δεν είναι ο κόσμος του Μεσαίωνα, όπου απλά γονάτιζες μπροστά στους ιερείς. Δεύτερον, λέω ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν μπορείτε να πείσετε και τον μεμονωμένο αντικειμενικό παρατηρητή - διότι δεν έχετε επιχειρήματα. Μας λέτε πως, αν πιστεύαμε αυτά που πιστεύετε εσείς, αν απλά μπορούσαμε να δούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Λυτρωτής και όποιος δεν πιστεύει σε αυτόν και πηγαίνει σε άλλες θρησκείες/κάνει γιόγκα, θα χάσει την ψυχή του/την υγεία του, θα του την κλέψει ο σατανάς, τότε θα βλέπαμε τη λογική σας και την καλή σας πρόθεση.

Αλλά εμείς δεν έχουμε αυτή την πεποίθηση. Λες ότι δεν έχει νόημα να συζητήσουμε αν δεν έχω δεχτεί ό,τι έχεις δεχτεί. Για να δεχτώ αυτά που πρεσβεύεις, θα πρέπει να υπάρχει επαρκής αιτία. Για να δεχτώ να μου απαγορεύεις να διδάσκω γιόγκα, και να μιλάς εναντίον μου στους συνανθρώπους μου, χρειάζεται να υπάρχει επαρκής αιτία. Όταν κάποιος κάνει κοινωνική προπαγάνδα εναντίον μου, επικαλούμενος μια υπερβατική αιτία - τον Χριστό του, την επικοινωνία με το πνεύμα του φυλάρχου του, με το θεό ή άγιο της φυλής του, και τα λοιπά και τα λοιπά-, χωρίς να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του με οποιαδήποτε στοιχεία, πώς μπορώ να πω: "Έλα μωρέ, το κάνει από καλοσύνη ο άνθρωπος, δικαιολογημένος είναι..."; Το μόνο που μπορώ να πω είναι αυτό που είπε ο Ινδός διδάσκαλος όταν ήρθε στην Ελλάδα. Δηλαδή:

"Μην θυμώνετε μαζί τους, δεν ξέρουν τι κάνουν".

Παρόλα αυτά, αν οποιοσδήποτε μπορεί να μου δείξει ότι υπάρχει μια ΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ εξαιτίας της οποίας θρησκείες και πρακτικές πέραν του ορθόδοξου χριστιανικού πλαισίου θα έπρεπε να θεωρηθούν ανεπιθύμητες και να σταματήσουν, είμαι έτοιμος να σκεφτώ, με καλή θέληση, τη λογική του.

Λες ότι αν και δεν ισχύει σόνι και καλά ότι ο Ινδός διδάσκαλος που ήρθε στην Αθήνα συνδέεται με το Σατανά, ωστόσο θα μπορούσε να συμβαίνει, εφόσον ο Ιωάννης είπε ότι ο Αντίχριστος θα έρθει με μια μορφή που θα προκαλεί σεβασμό και θα μιλάει για αγάπη και καλοσύνη. Αλλά το ίδιο μπορώ να πω κι εγώ για το Χριστό σας. Κι αυτός μιλούσε για αγάπη και καλοσύνη. Πώς ξέρω ότι δεν συνδεόταν με τον Σατανά; Δικαιολογείται να κάνω κοινωνική προπαγάνδα εναντίον σας; Εσύ θα το δεχόσουν; Ή θα 'λεγες: "Απόδειξέ μου ότι ο Χριστός συνδέεται με το Σατανά"; Σε ποιον πέφτει το βάρος της απόδειξης; Πρέπει εγώ να αποδείξω ότι δεν συνδέομαι με το Σατανά; Ή πρέπει εσύ, που με κατηγορείς, να αποδείξεις στην κοινωνία ότι συνδέομαι με το Σατανά;

Ομοίως, εγώ μπορώ να αποδείξω ότι η γιόγκα κάνει καλό. Εσύ μπορείς να αποδείξεις ότι η γιόγκα κάνει κακό;

Αληθινά αισθάνεσαι ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις κοινωνική προπαγάνδα εναντίον ανθρώπων, χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα;

Τώρα, ας μιλήσουμε για τον κίνδυνο της πνευματικής αφύπνισης, τον οποίο μού θίγεις. Δηλαδή πώς ξέρω ότι ένα άτομο που αφυπνίζεται πνευματικά, δεν θα δει το διάβολο και δεν θα γίνει ευάλωτο σε αυτόν.

Η κακή πλευρά της ζωής υπάρχει παντού. Ο Διάβολος υπάρχει και στην ύλη. Αν ως διάβολο ορίζουμε αυτό που σε κάνει να ταυτίζεσαι με την ύλη, να πιστεύεις ότι είσαι αυτό το σώμα, να λαχταράς τις απολαύσεις του σώματος και να αγνοείς ή να χλευάζεις την ύπαρξη της ψυχής σου και την ενότητα ανάμεσα σε σένα, τον υπόλοιπο κόσμο και την αιώνια και απεριόριστη Δημιουργική Αρχή, τότε είναι προφανές πως ο υλικός κόσμος είναι γεμάτος παγίδες. Αλλά πες μου: μια μητέρα που μεγαλώνει το παιδί της, μήπως θα σκεφτεί ότι το παιδί δεν θα πρέπει να αναπτύξει όραση, γιατί θα βλέπει τόσο τα καλά όσο και τα κακά; Μήπως ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να διδάξει στα παιδιά υπολογιστές γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη γνώση για να βλέπουν τσόντες; Έχουμε μια ψυχή κι έχουμε το δικαίωμα να την αναπτύξουμε. Σίγουρα στον πνευματικό κόσμο υπάρχουν κακά στοιχεία, αλλά και στον υλικό υπάρχουν κακά στοιχεία. Λοιπόν τι κάνεις; Δεν ζεις πουθενά;

Υπάρχουν στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όσοι δεν είναι χριστιανοί (δηλαδή ο περισσότερος κόσμος) δαιμονίζονται όταν γίνονται πιο πνευματικά ευαίσθητοι; Κι άρα θα πρέπει κανείς να ζει είτε λες και δεν υπάρχει πνεύμα είτε να προσκυνά στην εκκλησία και να προσεγγίζει τον πνευματικό κόσμο μόνο στον βαθμό και με τον τρόπο που θα του πει η Εκκλησία;

Πού είναι αυτά τα στοιχεία;

Αν κάποιος μαθητής της γιόγκα αισθανθεί την έλξη προς την πνευματικότητα, στη διαδικασία σαφώς και θα ρωτήσει τους πνευματικούς δασκάλους, θα διαβάσει βιβλία και θα πληροφορηθεί ό,τι χρειάζεται σχετικά με τα οφέλη της πνευματικοποίησης και τις δυσκολίες που τη συνοδεύουν. Αν οι απαντήσεις δεν τον καλύπτουν, π.χ. επειδή πιστεύει ότι ο Χριστός πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας, μπορεί να αποχωρήσει. Μήπως του καταστρατηγείται καμιά ελευθερία ή τον εξαπατάμε;

Αλλά αυτό δεν είναι θέμα που αφορά όλους. Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από τα μαθήματά μου, μόνο ένα άτομο εκδήλωσε αυτό το ενδιαφέρον. Τότε μου είπε ότι έχει πρόβλημα με τη γιόγκα γιατί της την απαγορεύει η χριστιανική θρησκεία. Κάθισα και το συζήτησα μαζί της κι έκανε την επιλογή της.

Έμεινε στη γιόγκα. Συνεχίζει να κάνει αγιογραφίες. Νιώθει ευτυχής που έχει και τα δύο.

Όταν ζεις σε μια κοινωνία, χρειάζεται να αποδεχθείς την ελευθερία των άλλων να κάνουν αυτό που θέλουν να κάνουν, π.χ. να επιδιώκουν την πνευματικότητα με τους τρόπους που την επιλέγουν, όπως έχοντας ως συμβουλάτορες πνευματικούς δασκάλους άλλων θρησκειών και όχι του χριστιανισμού. Τώρα, αν έχεις ουσιαστικά επιχειρήματα ότι το "άλλο", το διαφορετικό από αυτό που είσαι εσύ, τους βλάπτει, το θεωρώ θεμιτό να τους τα εκθέσεις. Αλλά πρόσεξε: ο κόσμος δεν είναι βλάκας. Μπορεί να διακρίνει αν τα στοιχεία σου είναι πραγματικά ή αν δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από εικασίες και αστήρικτες κατηγορίες. Και αν συνεχίσεις έτσι, την κοινωνία την έχασες.

Στην πραγματικότητα, την έχετε ήδη χάσει την κοινωνία. Γιατί η κοινωνία έχει βαρεθεί τις θρησκευτικές και θεολογικές διαμάχες. Ήδη από τα χρόνια του Διαφωτισμού, αποφασίσαμε τι κοινωνία θέλουμε να έχουμε. Η Ελλάδα μπήκε αργά στο παιχνίδι λόγω της τουρκικής κατοχής. Αλλά κι αυτή εκσυγχρονίζεται. Λέμε: "Φτάνει πια στις θρησκευτικές προπαγάνδες. Δώστε μας στοιχεία ή σκάστε".

Και τέλος, "χριστιανισμός από κούνια". Είπα ότι πιστεύω στη διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία, υπό τον όρο ότι τα βιβλία δεν θα καταφέρονται εναντίον άλλων θρησκειών. Είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο το αν τα σχολικά βιβλία και οι σχολικοί δάσκαλοι έχουν το δικαίωμα να διδάσκουν ότι η τάδε θρησκεία είναι έγκυρη και η τάδε άκυρη.

Προφανώς μιλάω για το τι πρέπει να ακολουθεί η κοινωνία ως σύνολο. Η προσωπική πεποίθηση κάποιου ότι μόνο οι τάδε τρεις θρησκείες (π.χ. οι μονοθεϊστικές - ισλαμισμός, ιουδαϊσμός και χριστιανισμός) είναι έγκυρες, ή ότι μόνο μία θρησκεία είναι έγκυρη (π.χ. ιουδαϊσμός ή χριστιανισμός) κι όλες οι άλλες είναι άκυρες, δεν είναι θέμα δημόσιας πολιτικής αλλά προσωπικό δικαίωμα. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει.

Αλλά ας περάσω σε κάτι άλλο. Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση που είναι προσωπική. Ας πούμε ότι σε στέλνει η εκκλησία και μοιράζεις στο δρόμο διαφημιστικά φυλλάδια που λένε ότι ο μόνος έγκυρος πνευματικός δάσκαλος, στην εποχή μας και σε οποιαδήποτε άλλη, είναι ο Χριστός, και η σχέση με οποιονδήποτε άλλο, κατά την προσπάθεια της πνευματικοποίησής σου, σε εκθέτει στην καταστροφική επίδραση του Σατανά. Ας πούμε λοιπόν ότι κάποια γυναίκα παίρνει το φυλλάδιο και το πιστεύει. Δεν νιώθει κάποια έλξη προς το χριστιανισμό (όπως τόσοι και τόσοι άνθρωποι) και δεν έρχεται στην εκκλησία. Όμως γεμίζει με αμφιβολίες σε σχέση με έναν πνευματικό δάσκαλο προς τον οποίο είχε αισθανθεί έλξη, και σταματά την επαφή με αυτόν. Πώς ξέρεις, εσύ που της έδωσες το φυλλάδιο, ότι την ωφέλησες και δεν την έβλαψες;

Λες: "Μα έτσι μου είπαν στην Εκκλησία και δέχομαι πως ό,τι μου λένε είναι σωστό". Το ότι το δέχεσαι είναι προσωπικό σου θέμα, αλλά η πράξη που έκανες ενέχει και κάποιον άλλο, δεν αφορά μόνο τον εαυτό σου. Δεν αισθάνεσαι ότι, για πράξεις που αφορούν και ΑΛΛΟΥΣ, δεν φτάνει να ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ αλλά πρέπει και να ΞΕΡΕΙΣ; Πώς αποφασίζεις κάτι για οποιονδήποτε άλλον χωρίς να ξέρεις;

Ο Σωκράτης είπε πως η γνώση της άγνοιάς μας είναι η αρχή της σοφίας μας.

Το οποίο είναι και ο λόγος που ο χριστιανισμός κυνήγησε την ελληνική φιλοσοφία.

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Σωκράτης με μια αυτοκρατορική θρησκεία; Οι αυτοκρατορίες δεν στηρίζονται σε ιδεολογίες ελευθερίας, αλλά στο "Πίστευε και μη ερεύνα. Ετούτος είναι ο μοναδικός κύριός σου." Είτε πρόκειται για το Χριστό είτε για τον ελέω Θεού βυζαντινό αυτοκράτορα.

Αναρωτήθηκες μήπως αυτή η ιδεολογία, ότι όλοι πρέπει να έχουμε ένα και μοναδικό "Κύριο", πηγάζει από ανθρώπους που είχαν μια μανία με την εξουσία; Όσο και "γλυκά" και "συμβουλευτικά" (αλλά και παρασκηνιακά) κι αν επιχειρείτε να την περάσετε στον γενικό πληθυσμό...

Πώς μπορείς να έχεις τυφλή πίστη σε οτιδήποτε σου λένε; Η Αγία Γραφή που διαβάζεις, γράφτηκε και ξαναγράφτηκε μέσα στους αιώνες. Ήταν άνθρωποι αυτοί που αποφάσισαν τι να θεωρηθεί «εμπνευσμένο από το Θεό» και τι όχι. Ας πούμε, για την Αποκάλυψη του Ιωάννη υπήρξε μεγάλη διαμάχη και άργησε πολύ να μπει στον κανόνα. Πολλοί τη θεωρούν σατανιστικό κείμενο. Εγώ έχω διαβάσει ένα βιβλίο που εξηγεί τη σατανιστική ιδεολογία της Αποκάλυψης στίχο προς στίχο. Πώς μπορείς πράγματι να πιστεύεις ό,τι σου λένε; Ποιος πράγματι ξέρει τι πρέσβευε ο Χριστός; Ποιος πράγματι ξέρει αν ο Χριστός θεωρεί τον Βούδα σατανιστή και πεπλανημένο; Ποιος ξέρει καν τη ζωή του Χριστού; Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του δεν μας λένε κουβέντα. Πιστεύεις πράγματι ότι ο ενσαρκωμένος Θεός παρίστανε, για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το μαραγκό;

Έζησε τριάντα χρόνια. Τα σχεδόν μισά έπαιζε ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά και τα άλλα μισά έφτιαχνε καρέκλες και καναπέδες. Και μόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια ασχολήθηκε με την κοινωνία και την πνευματικότητα.

Αλήθεια έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του στη Γη ο ενσαρκωμένος Θεός, ο οποίος μάλιστα δέχτηκε να έρθει στον πλανήτη μας μόνο μία φορά στην παγκόσμια Ιστορία; Έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του;

Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;

Μήπως σου έδωσε ο Θεός τη λογική σου για να θέτεις τέτοια ερωτήματα;

Ο Θεός δεν είναι θέμα δόγματος. Είναι υπαρξιακό θέμα.

Η συμβουλή μου σε όλους εσάς τους χριστιανούς είναι να προσπαθήσετε να έρθετε σε επαφή με τον Θεό με την ψυχή σας και να κάνετε ό,τι σας πει.

Γιατί μία σταγόνα εμπειρίας αξίζει όσο χίλιοι τόνοι θεωρίας.

Αν σας πει "σκοτώστε, κάψτε, αφανίστε, λεηλατείστε, απαγορέψτε και δυσφημείστε, καταλύστε τις άλλες θρησκείες και κάντε το χριστιανισμό τη μία και μόνη πανανθρώπινη θρησκεία", ναι, κάντε το.

Αλλά θα πρέπει να το ακούσετε κατευθείαν από αυτόν.

Και ο Θεός δεν μιλάει με αυτό τον τρόπο.

Κανείς δεν είναι εντεταλμένος του στη Γη για να "προστατεύει" τους ανθρώπους από «άλλες» θρησκείες - είτε «με το κακό» (όπου τον παίρνει) είτε «με το καλό» (όπου δεν τον παίρνει). Είτε εμφανώς είτε παρασκηνιακά. Είτε στην Ελλάδα είτε στις ιεραποστολές.

Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή.

Να είστε ταπεινοί και απλοί. Μοιραστείτε με τους άλλους αυτό που συγκινεί την καρδιά σας. Μην κατηγορείτε κανένα.

Γιατί ο τρόπος για να φέρετε τους άλλους στο Θεό δεν είναι οι αρνητικοί ισχυρισμοί για τρίτους, αλλά η πνευματικότητα που εσείς οι ίδιοι αποπνέετε.

unickvj
Ευχαριστω για την απαντηση σου. Παμε σε ενα-ενα τα θεματα.

Καταρχην διακρινω μια εμμεση επιθετικη ταση απέναντί μου. Ίσως οχι σε μενα προσωπικα αλλα μαλλον σε αυτα που πιστευω η σε αυτους που την "αντιπροσωπευουν".

Ειπα οτι δεν θα μπορουσα να σε πεισω χρησιμοποιώντας τα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης σαν επιχειρημα αν δεν πιστευεις στα λεγομενα μου, γι' αυτο το ανεφερα, οχι για να αλλαξω θεμα.

Υπάρχει λεπτη ισσοροπια στο απο πού ξεκιναει η ελευθερία σου/μου και μεχρι πού μπορει να κινηθει χωρις εμεσα η αμεσα να παραβιαζει τα δικαιωματα των συνανθρωπων μας ή και ηθελημενα ή αθελα να γινεται κι επικινδυνη. Και αφου μου ζητησες στοιχεια, παμε σε αυτα:

Επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας
(αν μου ζητησεις πηγες, να στις στειλω)

[πηγές]

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξινδουΐζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους» (επιβεβλημενη ελευθερια να τη πω ? ) ²⁶

Η ενωση γιόγκα στην Αμερική λέει ότι τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν πρέπει να κάνουν γιόγκα, διότι αυτή μπορεί να βλάψει το σώμα τους (ρωταω εγω αν ειναι αληθεια αυτο ? και αν ναι, γιατι αφου ειναι απλη γυμναστικη? ) ²⁷

Αναφέρουμε τη μελέτη δύο ψυχιάτρων στην Αμερική, οι οποίοι παρακολούθησαν για μία δεκαετία εκατοντάδες διαλογιζόμενους. Στη μελέτη αυτή με τίτλο «Ψυχιατρικές επιπλοκές της πρακτικής του διαλογισμού» αναπτύσσονται οι παθολογικές και άλλες παρενέργειες του διαλογισμού.³³ Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Berkley, κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες, παρακολουθώντας πάνω από 70 άτομα που ασκούσαν διαλογισμό από 4-17 χρόνια, κατέγραψε κάποιες από τις βλάβες που παρουσίαζαν συχνά για πολλά έτη οι διαλογιζόμενοι: ³⁵
απότομη διακοπή συνειδήσεως, προσβολές άγχους, δυσκολίες στη μνήμη, έλλειψη ορίων, ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, μακροχρόνια συναισθηματική ισοπέδωση, τινάγματα μυών, σπασμούς, οπτικές ψευδαισθήσεις κ.α. Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία». ³⁶
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση... και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού» ³⁷
(ουδεν σχολιο)

Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.⁴⁰ Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».⁴¹ Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,⁴² σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Ισως αν θελετε (μια και εσυ αναφεροσουν σε μενα στο πληθυντικο) μπορω να ψαξω και μυνησεις που εχουν γινει απο απλους ανθρωπους προς συνανθρωπους τους δασκαλους γιογκα μετα απο συνεδριες όπου απεκτησαν εντονα ψυχολογικα προβληματα .

Να σε πεισω τωρα εγω ή η θρησκεια μου αν θεωρει βλαπτικη τη γιογκα.....το θεωρω ατοπο.
Να σε πεισω ως αναφορα για τα οφελη της ορθοδοξης πιστης......μαλλον στο κενο θα πεσουν αν εχεις προκαταληψη, εντουτοις θα πω αυτο :
Πιστευεις οτι ολα πρεπει να εξηγηθουν με το ανθρωπινο μυαλο, με τη "λογικη" οπως ειπες, με στοιχεια, με αποδειξεις.
Μου θυμιζει εντονα φαρισαϊσμο (οταν συνελαβαν το Χριστο τού ζηταγαν οι Φαρισαιοι να κανει θαυμα μπροστα τους για να τον πιστεψουν)
και φυσικα δεν εκανε (και καλα εκανε κατα εμε) εντουτοις ακομα και σημερα γινονται θαυματα επικαλουμενοι αγιους ορθοδοξιας η την Παναγια η τον τριαδικο Θεο, δουλευοντας σε κρατικο νοσοκομειο 20 χρονια πιστεψε με εχω δει την παρεμβαση του Θεου σε ανθρωπους που τη ζητησαν. Και "ΛΟΓΙΚΑ", ή οπως λεγεται «ορθολογιστικα», κανείς δε μπορεσε απ’ τους επιστημονες που δεν πιστευαν σε καμια θρησκεια να το εξηγησουν, με το "λογικο" "πανσοφο" μυαλο τους, οσο και αν περασαν απο συμβουλια και συμβουλια, με επιτροπες διαφορων επιστημονων. Γιατι απλα καποια πραγματα μάς ξεπερνανε, ειναι περα απ’ τη διανόησή μας και απλα δεν εξηγουνται με το πτωχο μυαλο μας.
"Μακαριοι οι ταπεινοι τη καρδια..." λογια απ το ευαγγελιο που εσυ /εσεις δηλωνετε οτι εχει αλλαξει και ειναι γραμμενο απο απλους ανθρωπους. Ενω ειναι γραμμενο απο τους αποστολους του Ιησου Χριστου (απλοι ανθρωποι ναι, αλλα μετα απο επιφοιτηση του αγιου πνευματος) και ειναι γνησια μεταφραση του σημερινου ευαγγελιου στα ελληνικα (προσφατα ειχε αναφορα ντοκιμαντερ στο τηλεοπτικο καναλι σκάι για την αυθεντικοτητα του ελληνικου ευαγγελιου. Και μετειχαν επιστημονες αρχαιολογοι Έλληνες και ξενοι, και ναι, αποφανθηκαν οτι ειναι η γνησια μεταφραση)
Αυτο το "πιστευε και μη ερευνα" κανεις το ιδιο λαθος που κανουν πολλοι ανθρωποι, δεν ειναι η επισημη θεση της ορθοδοξης πιστης. Την επισημη απαντηση της εκκλησιας στην παραθετω εδω :

Αντιπαράθεση Αγιογραφικού εδαφίου:
Ο πρώτος αυτός τρόπος, είναι ένας τρόπος ημιμάθειας, που προκαλεί ειρωνικό μειδίαμα σε όσους γνωρίζουν. Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.
Προσπαθούν λοιπόν να πουν ότι αυτή η ρήση δεν είναι Χριστιανική, χρησιμοποιώντας το εδάφιο της Αγίας Γραφής που βρίσκεται στο Ιωάννης 5/ε: 39. Συνήθως δεν ξέρουν ούτε καν πού βρίσκεται, και λένε μόνο: "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε, και το "πίστευε και μη ερεύνα είναι αντιχριστιανική ρήση".
Πράγματι, στο εδάφιο εκείνο, λέει αυτή τη φράση. Όμως δεν λέει μόνο αυτή! Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "³⁹ ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού ⁴⁰ και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".

Τελος ολες οι θρησκειες του κοσμου εχουν τους δικους τους κανονες, μα οποια θρησκεια και να πιασεις εχει "κανονες που πρεπει ο πιστος να υπακουει" για να ειναι μεσα σε αυτη τη μικρη κοινωνια.
Το λεω απλα, γιατι εγραψες "ό,τι μου λενε πρεπει να ακουω".
Εκτος αν σκέφτεστε να φτιαξετε μια θρησκεια στα μετρα σας, με λιγο απο ολα, χωρις κανονες και υποχρεωσεις. Γραφειs :
"Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;"

Κατα τη γνωμη σου πιστευεις οτι πρεπει εσυ και εγω να ερωτηθουμε ? Να παρουν τη γνωμη μας ?
Μπορουμε να εχουμε θεση γνωμης εσυ και εγω? Ή θαταν πιο συνετο να υπαρχουν καποιοι πιο καταρτισμενοι?
Ασφαλως και ολοι οι κληρικοι δεν ειναι καταρτισμενοι ή δεν ειναι αγνοί, άλλωστε παλι μεσα στο ευαγγελιο αναφέρεται οτι "κατα εσχατα χρονια οι κληρικοι θαναι χειροτεροι των λαικων". Δεν καθομαι αδερφε μου να κρινω τη ζωη τού καθε παπα, ας κανει ό,τι θελει στη ζωη του. Ένα καθαρο ασανσερ ομως απο ενα βρωμικο θα κανει την ιδια διαδρομη, αν μπορεις να κανεις τον συνειρμο.
Δεν ειναι για μενα ο παπας =θρησκεια, μην τα συγχεουμε αυτα. Όπως υπαρχει καλος αστυνομικος και κακος, καλος δικηγορος και κακος, καλος γιατρος και κακος, ετσι και στους κληρικους συμβαινει το ιδιο ακριβως, γιατι απλα ειμαστε ημιτελεις ΑΝΘΡΩΠΟΙ, εχουμε παθη, αμαρτιες, κολληματα και χιλια δυο.
Γραφεις:

" Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή."

Ουτε ψευτικες συγκρισεις γινονται, ουτε καμια ταση υπεροχης διεκδικουμε. Ειμαστε αυτοι που ειμαστε με τα θετικα και τα αρνητικα μας, οπως ολοι μας και ο καθενας κανει τον δικο του αγωνα καλυτερευσης σαν ανθρωπος , η ορθοδοξη θρησκεια παραμεινει αναλλοιωτη για χρονια, οσο και να προσπαθησαν να την καταστρεψουν δεν τα καταφεραν και ουτε προκειται, γι’ αυτο θα συνεχισω να βλεπω νεα παιδια στην εκκλησια ειτε αρεσει αυτο ειτε οχι.
Οποιος θελει το ακολουθει αυτο (οποιος θελει πισω μου ελθει) και οποιος θελει τραβαει το δρομο του. Μόνο........που στα δυσκολα χεχεχεχε (και το εχω δει αυτο μπροστα μου) τους αγίους, τον Χριστο και την Παναγια φωναζουμε. Ας το παιζουμε παλικαρια, ουτε το Βουδα ουτε το Μωαμεθ φωναζουμε σε πνιγμο ή σεισμο ή φωτια ή οτιδήποτε πιστευουμε δε πιστευουμε. Και αν ακομα εχουμε αποκυρήξει την ορθοδοξη πιστη, μολις καποιος δικος μας ανθρωπος πεθανει, παπα φωναζουμε να τον διαβασει (αληθεια γιατι ??????????? Αφου εχεις αποκυρηξει την ορθοδοξη πιστη, γιατι φωναζεις ιερεα ορθοδοξο να τον διαβασει. Μηπως κατι σε φοβιζει? )

ΚΙΜΩΝ
"επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας " (αν μου ζητησεις πηγες να στις στειλω)"
στείλε

unickvj

http://www.kyria.com/topics/spiritualformation/theologyspiritualissues/14.40.html
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.opposingviews.com/i/yoga-meditation-in-severe-psychosis-autism
-----------------------------------------------------------------------------
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/164/11/1761
--------------------------------------------------------------
http://www.visionandpsychosis.net/Kundalini_Yoga_Psychotic_Episode.htm
---------------------------------------------------------------------
http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm
-------------------------------------------------------
http://www.dci.dk/index.php?option=com_content&view=article&id=334:what-yoga-really-is&catid=143&Itemid=36
(καθηγητής Johannes Aagaard: «η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)
Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 390
------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=e0GFuVgNlYY&feature=related

---------------------------------------------------------------------
Yoga exercises are not recommended for children under 16
http://www.americanyogaassociation.org/general.html
-----------------------------------------------------------------------

Harper's Εγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικών και Παραφυσικών Εμπειριών, ένθ.ανωτ., σελ. 101
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία».
Στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση...και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού».
Οι μελέτες των ειδικών, αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν γιόγκα αναφέρουν,
συν τοις άλλοις, «συναισθηματικές διαταραχές, έντονα αισθήματα φόβου, κατάθλιψη, δραματικές αλλαγές στη διάθεση, έντονα ξεσπάσματα θυμού, πόνους, απώλεια της αίσθησης του σώματος, προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής...»

πηγες : http://www.alopsis.gr/alopsis/yioga.htm#_ednref78
-------------------------------------------------------------
Γράφει η πρώην θεραπεύτρια ρέικι Marcia Montenegro:
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html
------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν θες δες και αυτο θα σε ωφελησει μιας και μιλαει για ολα :
http://www.impantokratoros.gr/4DF7BBCF.el.aspx
------------------------

ΚΙΜΩΝ
Γεια σου unickvj.

Α. Καταρχήν θα απαντήσω στις παραθέσεις σου.

Β. Μετά θα δείξω ότι η άποψη της επιστήμης για τη γιόγκα είναι θετική.

Γ. Τέλος, θα αναλύσω τους λόγους για τους οποίους το χριστιανικό δόγμα καταφέρεται εναντίον άλλων θρησκειών και συστημάτων.

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)»

Καταρχήν, γιατί ενθέτεις στη συζήτησή μας για επιστήμη, άτομα με τον τίτλο «καθηγητές», που τελικά, όταν το ψάξω (και ο αναγνώστης κανονικά δεν το ψάχνει), αποδεικνύονται θεολόγοι; http://www.cesnur.org/2007/aagaard.htm Δεν είναι επιστημονικοί καθηγητές, είναι χριστιανοί πιστοί στη Βίβλο. Μα δεν είπαμε ότι θα βρούμε επιστημονικές αποδείξεις για την εγκυρότητα των χριστιανικών σας πεποιθήσεων ενάντια στη γιόγκα; Αυτές είναι οι αποδείξεις; Λουθηρανοί θεολόγοι «καθηγητές» που θεωρούν ότι οι άπιστοι θα πάνε στην Κόλαση;

Εν πάση περιπτώσει, ας απαντήσω στον κύριο "καθηγητή".

Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από μένα και τους έχω διδάξει γιόγκα, κανένας δεν έχει "εξινδουιστεί". Ίσως μια γυναίκα, ενώ παράλληλα συνεχίζει να ζωγραφίζει βυζαντινές αγιογραφίες, έχει αποκτήσει μια στενότερη σχέση με την Ινδία.

Αλλά αυτή την είχε από πριν.

Εγώ δίδαξα γιόγκα σε γυμναστήρια. Ελάχιστα ή καθόλου δεν έχω παρουσιάσει το πνευματικό μέρος της γιόγκα (π.χ. χορτοφαγία), έξω από αυτό που είναι έκδηλο από την ίδια την άσκηση. Σε άτομα που πηγαίνουν για γιόγκα σε "κέντρα γιόγκα", αυτό διαφέρει. Κάποιοι από αυτούς πηγαίνουν επειδή ψάχνουν μια εναλλακτική μορφή πνευματικότητας (δηλαδή άλλη απ' τη χριστιανική θρησκεία, η οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν τους τραβάει) και άλλοι πηγαίνουν απλώς για σωματική άσκηση, χαλάρωση και θέματα υγείας. Και οι δύο τύποι μαθητών εκτίθενται σε κάποιο βαθμό σε σύμβολα και κοσμοθεωρία που σχετίζεται με τις ανατολικές θρησκείες και τη Νέα Εποχή.

Αλλά το αν θα υιοθετήσουν οτιδήποτε και τι θα είναι αυτό, εξαρτάται από αυτούς. Τα άρθρα που μου έστειλες λένε ότι δεν είχαν εξαρχής την πρόθεση να αλλάξουν συνήθειες ή κοσμοθεωρία. Αυτό για κάποιους είναι αλήθεια (ειδικά για το γκρουπ που πάει όχι ψάχνοντας εναλλακτική πνευματικότητα αλλά απλά για χαλάρωση, άσκηση κλπ.) Αλλά δεν υπάρχει δολιότητα. Το ότι δεν ήξερα εγώ, πριν αρχίσω γιόγκα, ότι θα γίνω χορτοφάγος, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος με ανάγκασε ή με πλάνεψε για να το κάνω. Βρήκα ότι ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου και το υιοθέτησα.

Τελικά, θέλουμε να ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία ή όχι;

Παραθέτεις:
Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.40 Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».41 Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,42 σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Μπορώ να χρησιμοποιήσω την ίδια λογική ως εξής:
Yπήρχε κάποτε ένα εβραιόπουλο που πίστευε ότι είναι ο Θεός. Ναι, πίστευε ότι είναι ο Θεός! Είχε αυτή τη σατανική φλέβα και την υπεροψία ήδη από την παιδική ηλικία. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, πήγε στην έρημο και μίλησε με το "Θεό" του, που στην πραγματικότητα ήταν ο Σατανάς. Και αυτός του πρόσφερε τον κόσμο αν τον ακολουθούσε. Ο νέος φοβήθηκε και αρνήθηκε, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι είχε ήδη "προσβληθεί". ‘Οταν έφυγε από την έρημο, διαπίστωσε ότι ο Σατανάς τού είχε δώσει "δυνάμεις" και μπορούσε να κάνει θαύματα. Τα θαύματα συγκέντρωσαν γύρω του
μεγάλο αριθμό "πιστών" στους οποίους υποσχέθηκε μαγικές δυνάμεις - πάντα με τη βοήθεια του "Θεού" του. Τους υποσχέθηκε (τελευταίοι στίχοι κατά μάρκον Ευαγγελίου) ότι θα μπορούν να πίνουν δηλητήριο χωρίς να βλάπτονται, να πιάνουν δηλητηριώδη φίδια, να θεραπεύουν αγγίζοντας τους αρρώστους (και κλέβοντας όμως έτσι την ψυχή του αρρώστου για τον Κύριό του, τον Σατανά) και τους διέταξε να πάνε και να προσηλυτίσουν στην καινούργια "θρησκεία" του όλη την ανθρωπότητα. Αυτοί το έκαναν και, στη διαδικασία, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο τόσο στην καθολική Δύση όσο και στη βυζαντινή Ανατολή. Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα έχουν αμύθητη περιουσία και συνεχίζουν να προσηλυτίζουν. Έτσι μπήκε ο Διάβολος στη ζωή μας.

Bλέπεις πώς το περιστατικό που περιγράφεται για τον Χριστό και τον Σατανά στην έρημο, το ερμήνευσα έτσι ώστε να ταιριάζει στους σκοπούς μου: ο Χριστός "πίστεψε" ότι ξεπέρασε τον Σατανά, ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος ο Σατανάς ανέλαβε τα ηνία. ΝΟΜΙΣΕ ότι φωτίστηκε ή ότι επικοινώνησε με το Θεό, ενώ στην πραγματικότητα καταλήφθηκε από το διάβολο. Δίνοντας αυτή την ερμηνεία, δεν κάνω παρά ό,τι οι θεολόγοι στην περίπτωση του Μουκτανάντα - γιατί, αν το ψάξεις, οι θεολόγοι John Ankerberg και John Weldon την έγραψαν την παράγραφο, και όχι επιστήμονας...
Τη λέξη "τρέλα" ο Μουκτανάντα εδώ τη χρησιμοποιεί μεταφορικά. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να είχε πει ο Χριστός για την "τρέλα" του όταν έβλεπε τα διάφορα οράματα που του έδειχνε ο Σατανάς, ή οι χριστιανοί ερημίτες σε σχέση με τα δικά τους οράματα, ιδίως όταν αυτά συνοδεύονται από ψυχολογική κρίση.

Έχεις ακούσει τι οράματα είχε δει ο ψυχίατρος Karl Jung, ένας από τους δημιουργούς της σύγγρονης ψυχοθεραπείας; Ο Γιουνγκ είχε διάφορες μυστικιστικές εμπειρίες, όπως ο Μουκτανάντα, και συνδέθηκε με ένα πνεύμα, τον Φιλήμονα/Αμπράξα. Ο Αμπράξας υπαγόρευσε στον Γιουνγκ τα ακόλουθα (κοίτα Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Abraxas#Carl_Jung_.28Seven_Sermons_to_the_Dead.29 ) :

Υπάρχει ένας Θεός για τον οποίο δεν γνωρίζετε τίποτα, γιατί η ανθρωπότητα τον έχει ξεχάσει. Ονομάζεται Αμπράξας. [...]
Ο Θεός-Ήλιος είναι η ζωή. Ο Διάβολος είναι ο θάνατος. Ο Αμπράξας είναι ετούτη η ευλογία και η κατάρα, που είναι συγχρόνως ζωή και θάνατος. Από τον Αμπράξας γεννιούνται η αλήθεια και το ψέμα, το καλό και το κακό, το φως και το σκότος που συνυπάρχουν στον ίδιο λόγο και στην ίδια πράξη.
Είναι γι’ αυτό που ο Αμπράξας είναι τρομερός.

Η θεωρία του Γιουνγκ για τη συνύπαρξη και ένωση των δύο πόλων της ψυχής, βγήκε από τέτοιες υπερβατικές εμπειρίες. Οι χριστιανοί, όπως μπορείς να δεις εδώ
http://www.psychoheresy-aware.org/jungleg.html
και εδώ
http://www.philipcoppens.com/jung.html ,

λένε ότι ήταν δαιμονισμένος. Αλλά αυτό είναι απλά μια ερμηνεία. Μπορείς να πεις ότι ο Μουκτανάντα δαιμονίστηκε και ΝΟΜΙΣΕ ότι είδε το φως μα ήταν μια πλάνη.

Κι εγώ μπορώ να πω ότι ο Χριστός δαιμονίστηκε στην έρημο κλπ, όπως περιέγραψα.

Με τα λόγια φτιάχνουμε ανώγια και κατώγια. Ο καθένας μπορεί με κατηγορίες να εκφράζει τις προκαταλήψεις, τις προτιμήσεις και τους ίδιους του τους φόβους.

Αλλά γνωρίζεις; Όχι. Ακόμα κι ένα παπαγαλάκι μπορεί να λέει ό,τι λέει η Βίβλος.

Στη συνέχεια θα ξαναπιάσω αυτή την παράγραφο και άλλα παρόμοια περιστατικά που παραθέτεις, και θα δεις τι λένε ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ για τέτοιου είδους εμπειρίες.
-----------

Ένας άλλος σύνδεσμος που μου έστειλες, πάλι από θεολόγο, είναι ο http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm , στον οποίο ο Ankerberg περιγράφει την περίπτωση της Christina Gorf, την οποία παρουσιάζει ως μια συνηθισμένη νοικοκυρά:

"Σκεφτείτε την περίπτωση της Christina Grof, που, πριν αρχίσει γιόγκα, ήταν μια συνηθισμένη νοικοκυρά, με συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της. Άρχισε γιόγκα τελείως ανύποπτα ως μια πρακτική που θα την βοηθούσε σωματικά στην εγκυμοσύνη της. [...] Βρήκε τον εαυτό της να μετασχηματίζεται από μια συντηρητική νοικοκυρά σε μια ηγέτιδα της Νέας Εποχής μέσω της Χάθα Γιόγκα. Το μόνο που έκανε ήταν να μπει σε μια τάξη γιόγκα και όλα επακολούθησαν.»

Στην πραγματικότητα, η "συντηρητική νοικοκυρά" είναι μια ψυχοθεραπεύτρια, ψυχολόγος της υπερπροσωπικής ψυχολογίας, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Υπερπροσωπικής Ένωσης (ΙΤΑ). Στη Wikipedia υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν, γιατί έχει κάνει πολλή δουλειά στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Δεν πρόκειται για μια "νοικοκυρά" που παρασύρθηκε από έναν τρελό γκουρού, αλλά για ένα πολύ μορφωμένο και δημιουργικό άτομο που έχει πολύ καλή φήμη μέσα στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Είναι ζωγράφος, έχει κάνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, έχει εκδώσει αμέτρητα βιβλία και έχει μιλήσει πολλάκις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Αν ήταν λόγω της γιόγκα που τα έκανε όλα αυτά, δεν θα σήμαινε αυτό κάτι καλό για τη γιόγκα; Θα έπρεπε να θρηνούμε γιατί δεν έμεινε μια "συντηρητική" [μέτρια και χριστιανή] νοικοκυρά, που είχε "τα συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της";
Αυτό που η ίδια η Grofπεριγράφει (στην ίδια ιστοσελίδα του θεολόγου) είναι ότι, ήδη πριν κάνει γιόγκα, απλά και μόνο με τις βαθιές αναπνοές που τις είχαν διδάξει οι μαίες για ανώδυνο τοκετό, είχε την εμπειρία της "κουνταλίνι" (ψυχοπνευματική ενέργεια μέσα στο σώμα). Το ίδιο επαναλήφθηκε και στο δεύτερο παιδί της. Ήταν μόνο μετά από αυτά που άρχισε γιόγκα. [Μετά που θα σου παρουσιάσω τα επιστημονικά συγγράμματα, θα δεις ότι σε πολλούς ανθρώπους η ενέργεια αφυπνίζεται από μόνη της, και η Grof ήταν προφανώς μια τέτοια. Δεν συμβαίνει σε όλους μέσα από τη γιόγκα. Εγώ έχω μια γνωστή στην Κρήτη που έχει αφυπνισμένη την ενέργεια και μπορεί να βλέπει στον κόσμο της ψυχής, συμπεριλαμβανομένων και των πνευμάτων (άυλων ψυχών). Αλλά αυτό δεν έγινε μέσα από τη γιόγκα. Είναι γυμνάστρια.
Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι απαγορεύονται οι βαθιές αναπνοές, απαγορεύεται η γυμναστική, απαγορεύεται αυτό και το άλλο, γιατί μπορεί να αφυπνιστεί η ίδια σου η ενέργεια. Μπορεί ο άνθρωπος να κρύβεται από τον εαυτό του;]

Όταν η Grof μίλησε για την κουνταλίνι, δεν προσπάθησε να δείξει το μαύρο ως άσπρο
- όπως ισχυρίζεται ο θεολόγος σας, ο οποίος λέει:

«Η επανερμηνεία εκ μέρους της των παθολογικών φαινομένων που δημιουργούνται από τις μυστικιστικές πρακτικές και η παρουσίασή τους ως μιας μετασχηματιστικής πνευματικότητας, όχι μόνο βοηθάει να ενδυναμωθεί και να δικαιολογηθεί ο μυστικισμός αλλά επίσης σταματά αποτελεσματικά την κατανόηση της κατάστασης όπως έχει πραγματικά. Για παράδειγμα, στην κουνταλίνι γιόγκα, τα συμπτώματα της ψύχωσης και του δαιμονισμού βολικά επανερμηνεύονται ως εκδηλώσεις μιας "ανώτερης" ή θεϊκής συνειδητότητας.»
Their reinterpretation of the pathological phenomena induced by occult practice—as a positive transforming spirituality (a spiritual "emergence")—not only helps undergird and legitimize the occult, but it also effectively inhibits discernment of the true issues involved. For example, in the case of kundalini yoga, symptoms of mental illness and demonization are gratuitously redefined as emerging manifestations of "higher" or divine consciousness.

Το θέμα της κουνταλίνι είναι γνωστό στην υπερπροσωπική ψυχολογία. Είναι οι χριστιανοί θεολόγοι που παίρνουν ένα απομονωμένο σημείο, δηλαδή ότι όταν αφυπνιστεί η πνευματική ενέργεια στο άτομο, αυτό μπορεί να δει δαίμονες, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και να δεχθεί επιθέσεις από αυτούς (αλλά αυτό γίνεται και με τους χριστιανούς ασκητές), για να ισχυριστούν ότι η ενέργεια είναι "δαιμονική".
Αυτό που σε κάνει να βλέπεις δεν είναι δαιμονικό. Βλέπεις τους αγίους, βλέπεις τους δαίμονες. Μπορεί να δεχτείς τις ευλογίες των αγίων, αλλά και επιθέσεις από τους δαίμονες. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους μυστικιστές, και στους χριστιανούς επίσης. Η Grof είναι ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό άτομο με φήμη στην υπερπροσωπική ψυχολογία και την πνευματική κοινότητα. Κι υπάρχουν ένα σωρό σαν κι αυτή, άτομα ευτυχισμένα που έχουν αφυπνίσει την πνευματική τους ενέργεια (π.χ. κοίτα το ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU , το οποίο δείχνει διάφορα άτομα που έχουν αφυπνίσει την ενέργεια μέσα από πολυετή εντατικό διαλογισμό, να μιλάνε για τα οφέλη και την ψυχική πλήρωση που έφερε στη ζωή τους.).
Εσύ ποιος είσαι που θα πεις ότι η ενέργειά τους είναι δαιμονική; Τι σημαίνει "δαιμονική ενέργεια"; Αυτό είναι θεολογικός όρος. Η ενέργεια είναι αυτό που σε κάνει να βλέπεις. Το δαιμονικό στοιχείο σχετίζεται με τις επιλογές σου και μόνο. Μπορείς να αποδείξεις σε επιστημονική ή πρακτική βάση ότι οι άνθρωποι αυτοί καταστρέφονται στη ζωή τους ή είναι δαιμονισμένοι; Όχι. Η ενέργεια της κουνταλίνι είναι το αντικείμενο επιστημονικών ερευνών. Βλέποντας το πώς η ενέργεια λειτουργεί, τι εμπειρίες δίνει στον άνθρωπο και πώς τον προάγει στη ζωή του, οι επιστήμονες που την διερεύνησαν είπαν τα εξής:

Wilipedia, «Kundalini syndrome» http://en.wikipedia.org/wiki/Kundalini_syndrome

Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι»
Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι» είναι μια ομάδα αισθητικών, κινητικών, νοητικών και συναισθηματικών συμπτωμάτων, σύμφωνα με κάποιους συγγραφείς σε αυτό το πεδίο, που αναφέρεται κυρίως από ανθρώπους που βίωσαν μια μεταθανάτια εμπειρίαˑ έχει επίσης αποδοθεί στους ασκουμένους στη γιόγκα και στο διαλογισμό. Ερευνητές στα πεδία της ψυχιατρικής, υπερπροσωπικής ψυχολογίας και μεταθανάτιων εμπειριών, περιγράφουν ένα πολύπλοκο μοτίβο από αισθητικά, κινητικά, νοητικά και συναισθηματικά συμπτώματα που σχετίζονται με την έννοια της κουνταλίνι, τα οποία μερικές φορές αποκαλούνται «το σύνδρομο της κουνταλίνι». Αυτή η ψυχο-πνευματική και μετασχηματιστική εμπειρία πιστεύεται ότι συμβαίνει ως αποτέλεσμα μιας μεταθανάτιας εμπειρίας ή ως αποτέλεσμα μακρόχρονων κι εντατικών πνευματικών / διαλογιστικών πρακτικών, όπως ασκούνται σε κάποια υποπεδία διαλογισμού ή γιόγκα. Άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να εγείρουν αυτή τη συμπτωματολογία περιλαμβάνουν έντονες προσωπικές κρίσεις ή εμπειρίες. Σύμφωνα με συγγραφείς στην υπερπροσωπική ψυχολογία, η διαδικασία δεν είναι πάντα ξαφνική και δραματική, μπορεί επίσης να αρχίσει αργά και να μεγαλώσει σταδιακά με τον καιρό. Αν τα συνοδευτικά συμπτώματα εκδιπλωθούν με ένα έντονο τρόπο που φέρει τον διαλογιζόμενο εκτός ισορροπίας, η διαδικασία συνήθως ωχαρακτηρίζεται ως «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency).

Τα παρακάτω από τη σελίδα http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo
Η πνευματική κρίση και τα είδη της
Ο όρος «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency) αναφέρεται σε «δραματικές εμπειρίες και ασυνήθιστες νοητικές καταστάσεις τις οποίες η παραδοσιακή ψυχιατρική διαγιγνώσκει και αντιμετωπίζει ως νοητική διαταραχή και που στην πραγματικότητα είναι κρίσεις προσωπικού μετασχηματισμού». Τέτοια επεισόδια έχουν περιγραφεί στην ιερή λογοτεχνία όλων των εποχών ως αποτέλεσμα διαλογιστικών πρακτικών και ως ορόσημα εξέλιξης στη μυστικιστική ατραπό.
Οι πνευματικές κρίσεις (spiritual emergencies) έχουν αναγνωριστεί από τις πνευματικές παραδόσεις τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής μέσα στους αιώνες και έχουν περιγραφεί σε σημαντικά πνευματικά βιβλία, όπως το βιβλίο του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού «Η σκοτεινή νύχτα της ψυχής». Ως ένα είδος «πνευματικής κρίσεως» η ινδική πνευματική παράδοση έχει περιγράψει ένα φαινόμενο που λέγεται κουνταλίνι, στις περιπτώσεις που εγείρονται ισχυρές εμπειρίες που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να μοιάζουν με τις εμπειρίες που υπάρχουν σε ψυχωτικές καταστάσεις.
Τη δεκαετία του ’80 η ψυχολόγος Christina Grof ίδρυσε το Δίκτυο Πνευματικών Κρίσεων, μια διεθνή οργάνωση αφιερωμένη στην υποστήριξη ατόμων που περνάνε από πνευματικές κρίσεις, μέσα από την παροχή σε αυτούς πληροφοριών που σχετίζονται με τις διαδικασίες των πνευματικών κρίσεων, καθώς και πληροφοριών για εναλλακτικές επιλογές σε σχέση με την παραδοσιακή (φαρμακευτική) αντιμετώπιση.
Υπάρχουν διάφορα είδη πνευματικών κρίσεων: σαμανική κρίση, αφύπνιση της κουνταλίνι, επεισόδια ενοποιημένης εμπειρίας (βιώματα κορυφής – peak experiences), ψυχολογική ανανέωση μέσω επιστροφής στο κέντρο, κρίσεις ψυχικού ανοίγματος, εμπειρίες προηγούμενων ζωών, επαφές με πνεύματα-οδηγούς και τσάνελινγκ, μεταθανάτιες εμπειρίες, βιώματα στενών επαφών με ιπτάμενους δίσκους, δαιμονικές επιθέσεις, άνοιγμα στο μύθο της ζωής, αναδυόμενα καρμικά μοτίβα.

Πνευματική κρίση – το είδος «αφύπνιση της κουνταλίνι»
Ένα από τα γνωστότερα είδη πνευματικών κρίσεων είναι η αφύπνιση της κουνταλίνι, η οποία είναι ευρέως γνωστή στην ινδική πνευματική παράδοση.
Μερικοί δυτικοί ερευνητές έχουν ερευνήσει κάποιες από τις σωματικές επιδράσεις της αφύπνισης της κουνταλίνι στον οργανισμό και έχουν βρει στοιχεία για μια τέτοια σχέση. Το επιστημονικό ενδιαφέρον για την έρευνα στην κουνταλίνι είναι μέρος ενός γενικότερου ενδιαφέροντος των δυτικών επιστημόνων για την έρευνα στην πνευματικότητα, τις θρησκευτικές εμπειρίες, το διαλογισμό και τις μυστικιστικές καταστάσεις.
Ο ιατρός Lee Sannella ήταν ένας από τους πρώτους που πρότεινε μια κατάταξη των συμπτωμάτων της κουνταλίνι και τα κατέταξε σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: κινητικά (πχ αυτόματες σωματικές κινήσεις και στάσεις, ασυνήθιστα μοτίβα αναπνοής) [Εδώ περιλαμβάνεται η δυσκολία αναπνοής του Μουκτανάντα, την οποία παρέθεσες], αισθητικά (εσωτερικές αισθήσεις όπως φώτα και ήχους, κρύο και ζέστη) [εδώ περιλαμβάνονται τα οράματα που παρέθεσες ότι έβλεπε ο Μουκτανάντα - αλλά οράματα βλέπουν βέβαια και οι χριστιανοί μυστικιστές] , ερμηνευτικά (π.χ. ασυνήθιστα ή ακραία συναισθήματα) [αυτές τις κρίσεις τις περνούν όλοι όσοι κάνουν ασκητισμό ή εντατική πνευματική πρακτική σε οποιαδήποτε μορφή] και μη-οργανισμικά (π.χ. εξωσωματικές εμπειρίες και παραψυχική αντίληψη).

Από τη Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome», σελίδα http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences
Οι ερευνητές που σχετίζονται με τα πεδία της υπερπροσωπικής ψυχολογίας και των επιθανάτιων εμπειριών έχουν προτείνει κάποια κοινά κριτήρια για την περιγραφή των συμπτωμάτων της κουνταλίνι, το πιο κοινό χαρακτηριστικό των οποίων (κριτηρίων) είναι μια αίσθηση ενέργειας ή θερμότητας που ανεβαίνει γρήγορα από τη σπονδυλική στήλη.
Σύμφωνα με τον [ψυχολόγο] Kason και άλλους, η αφύπνιση της ενέργειας τής κουνταλίνι μπορεί να έχει παρενέργειες, και μια τέτοια αφύπνιση μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις, να παρουσιαστεί ως πνευματικό πρόβλημα. Σύμφωνα με την υπερπροσωπική ψυχολογία, η αφύπνιση της ενέργειας της κουνταλίνι συνοδεύεται από αλλαγές στη φυσιολογία και στη συνειδητότητα, τις οποίες μπορούμε να κατανοήσουμε μέσω του ινδουιστικού συστήματος των τσάκρα (ενεργειακών κέντρων στο σώμα). Η γνώση των τσάκρα μπορεί γι’ αυτό να βοηθήσει στην ερμηνεία των συμπτωμάτων. Η επίσκεψη σε έναν δάσκαλο διαλογισμού που δεν είναι εκπαιδευμένος στις τεχνικές της κουνταλίνι και που δεν έχει βαθιά και ουσιαστική γνώση αυτών, ή σε έναν ψυχίατρο, γιατρό ή θεραπευτή που δεν γνωρίζει για αυτή τη διαδικασία, μπορεί συχνά να οδηγήσει σε σύγχυση και παρανόηση. [...]
Αν και τα συμπτώματα μερικές φορές μπορεί να είναι δραματικά και προβληματικά, ψυχολόγοι όπως ο Sovatsky και ο Greyson τείνουν να ερμηνεύουν την εκδιπλωνόμενη συμπτωματολογία ως, στο μεγαλύτερο μέρος της, μια μη παθολογική διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης, σημαντική για την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τον Scotton, τα συμπτώματα της κουνταλίνι μπορεί να συνδέονται με ψυχοπαθολογία ή μπορεί και όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να αναχθούν σε αυτήν. Πιστεύει ότι είναι σημαντικό να ξεχωρίζει κανείς μεταξύ των χαρακτηριστικών σημαδιών της κουνταλίνι και των παθολογικών συμπτωμάτων, και να μη χρησιμοποιούνται τα σημάδια της κουνταλίνι για μια διάγνωση παθολογίας. Άλλοι ψυχολόγοι, όπως ο Kason, τείνουν να βλέπουν το όλο φάσμα της διαδικασίας, [δηλαδή μαζί και τα συμπτώματα που αυτή περιλαμβάνει] ως καταλήγοντα σε ένα «ψυχο-πνευματικό καθάρισμα σπιτιού».

Υπάρχουν επιστήμονες που είναι υλιστές. Αυτοί δεν δέχονται ότι οι εμπειρίες που δεν προέρχονται από την ύλη είναι έγκυρες. Τις θεωρούν ψευδαίσθηση και πλάνη και πιστεύουν ότι είσαι εξ ορισμού τρελός αν έχεις τέτοιες.
Φυσικά, αν και σας αρέσει να παραθέτετε αυτούς τους ψυχιάτρους, αυτοί είναι εναντίον και των χριστιανών, γιατί κι οι χριστιανοί μυστικιστές βιώνουν τέτοιες εμπειρίες. (Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πάνε στην εκκλησία για να κοινωνήσουν. Αναφέρομαι σε μυστικιστές, ανθρώπους που τα ρισκάρουν όλα για να μπούνε στον παράδεισο ενώ βρίσκονται ακόμα στη σάρκα – καθώς το τι θα συμβεί μετά το θάνατο, κανείς δεν το ξέρει, όλο κι όλο αυτό που έχουμε είναι το τώρα). Επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πως κι εσείς έχετε μυστικιστές και πως βιώνετε κι εσείς όλων των ειδών τις μυστικιστικές εμπειρίες, να μια αναφορά από την Wikipedia:

Από την Wikipedia, Χριστιανικός Μυστικισμός (Christian Mysticism)http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_mysticism#Jesus_and_the_Apostles

[Στη σελίδα αυτή έχει και μια λίστα από διάφορους χριστιανούς μυστικιστές, καταταγμένους ανάλογα με την υποδιαίρεση του χριστιανισμού στην οποία ανήκουν (ναι, υπάρχουν και άλλοι χριστιανοί εκτός από τους «ορθοδόξους», κι ας αποκαλείτε εσείς τους άλλους «πρωτεστάντες» και «καθολικούς», και μόνο τον εαυτό σας «χριστιανούς», όπως στο παρακάτω κομμάτι που μου έστειλες:
«Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.»
Προτεστάντες και χριστιανοί; Μπα; Οι προτεστάντες δεν είναι χριστιανοί; Ποιους εννοείτε όταν λέτε «χριστιανοί»; Μήπως –λέω μήπως- εσάς τους ίδιους;

Να λοιπόν η σελίδα της Wikipedia για τον Χριστιανικό Μυστικισμό:

Ασκητικές πρακτικές
Πολλοί μυστικιστές [...] πειθάρχησαν τα σώματά τους με δραστηριότητες που ποίκιλλαν από τη νηστεία και έλλειψη ύπνου μέχρι πιο ακραίες μορφές όπως η αυτομαστίγωση.

Αισθητηριακές εμπειρίες
Πολλοί μυστικιστές βιώνουν οράματα. Αλλά συμβαίνουν και άλλες αισθητηριακές εμπειρίες. Για παράδειγμα, ο Richard Rolle άκουσε ουράνια μουσική και ένιωσε μια φωτιά στο στήθος του.

Έκσταση
Η έκσταση είναι κοινή για πολλούς μυστικιστές, όπως η Τερέζα της Αβίλα, η εμπειρία της οποίας αποθανατίστηκε στο άγαλμα «Έκσταση της Αγίας Τερέζας», του Μπερνίνι.

Σωματικοί μετασχηματισμοί
Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα μυστικιστικού σωματικού μετασχηματισμού είναι η εμφάνιση των στιγμάτων στο σώμα του μυστικιστή, όπως αυτά που δέχτηκε ο Φραγκίσκος της Ασίζης. Αλλά και άλλοι μετασχηματισμοί είναι δυνατοί, όπως το άρωμα της αγιότητας που συνοδεύει το σώμα του νεκρού μυστικιστή, πχ της Τερέζας της Αβίλα και της Θηρεσίας της Liseaux.

Θαύματα
Μερικοί μυστικιστές λέγεται ότι μπορούσαν να κάνουν θαύματα. [...]

Από την ιστοσελίδα Θρησκεία και Ορθοδοξία:
http://www.apologitis.com/gr/ancient/thriskia.htm#ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ_ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ

Κι όπως ο μυστικισμός διακρίνεται σε διάφορα είδη, τοιουοτρόπως ποικίλλουν και οι προσωπικότητες των μυστικών. Μεταξύ αυτών βρίσκουμε απόλυτη ηρεμία αφ’ ενός και αγρία παραφροσύνη αφ’ ετέρου. Μάγους και γόητες, μοναχούς, ποιητές και φιλοσόφους, ήσυχους αστούς και υστερικές γυναίκες. Αλλά όλοι έχουν ένα κοινό προς αλλήλους : όλοι προσπαθούν να φθάσουν στην κατάσταση στην οποία λαμβάνουν αίσθηση του Απολύτου. Τείνουν να υπερπηδήσουν τα όρια του κόσμου τούτου, να απαλλαγούν των αισθήσεων, να ελευθερωθούν εαυτών και δια της εκστάσεως να μετάσχουν του υπερβατικού κόσμου του Υψίστου και του Αιωνίου.
Στο εξής θα παράσχουμε ιστορική εικόνα του μυστικισμού παρά τους διάφορους λαούς, από των λεγόμενων πρωτογενών μέχρι των χρόνων ημών, στην οποίαν θα συμπεριλάβουμε και τις νεαρότερες εκδηλώσεις του μυστικισμού στην σύγχρονη τέχνη. Οίκοθεν νοείται ότι ο παρά τους διάφορους λαούς απαντώμενος μυστικισμός το μεν είναι αυτοφυής, αναβλύζων αμέσως εκ τής ψυχής, το δε οφείλεται και στην αμοιβαία αλληλεπίδρασην των λαών τούτων. Το τελευταίο τούτο ισχύει προ πάντων περί της σχέσεως μεταξύ ελληνικού και χριστιανικού μυστικισμού, όπου διά του Φίλωνος κατ’ αρχάς, έπειτα δε προ πάντων δια Κλήμεντος του Αλεξανδρέα, του Αυγουστίνου, τελούντος υπό την επίδραση του Πλωτίνου, και του συγγραφέως τών υπό το όνομα Διονυσίου του Αρεοπαγίτου φερομένων συγγραμμάτων, αντλούντων κυρίως εκ του Πρόκλου, εισήλθε ο ελληνικός μυστικισμός στην Χριστιανική Ανατολή και Δύση και γονιμοποίησε τα εν την Αγία Γραφή ενυπάρχοντα μυστικά σπέρματα.

Πολλές πληροφορίες για τον Χριστιανικό Μυστικισμό και για πολλούς χριστιανούς μυστικιστές στο Βυζάντιο και την Ευρώπη, εδώ.

Από την Wikipedia, Χριστιανικός Μυστικισμός (Christian Mysticism): http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_mysticism#Jesus_and_the_Apostles

Οπως γράφει ο Ε.Η. Gombrich στο «Χρονικό της Τέχνης», η Αγία Θηρεσία, μια καλόγρια του δέκατου έκτου αιώνα, είχε περιγράψει τα μυστικά της οράματα σ' ένα περίφημο βιβλίο. Στο βιβλίο μιλάει για μια στιγμή θείας έκστασης «όταν άγγελος Κυρίου διαπέρασε την καρδιά της μ' ένα χρυσό φλεγόμενο βέλος γεμίζοντάς την με πόνο, αλλά και με άφατη ευδαιμονία".

Και φυσικά, δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι "θετικές" εμπειρίες, αλλά και οι "αρνητικές", όπως επιθέσεις δαιμόνων:

Ο άγιος γέροντας Νικόλαος της Όπτινα
σύνδεσμος
Ως μοναχός αγωνίστηκε σκληρά στην επιστήμη της νοεράς προσευχής, αντιμετώπισε σκληρές δαιμονικές επιθέσεις και αξιώθηκε σε ουράνιες οπτασίες, τις οποίες κοινοποίησε στον πνευματικό του, τον άγιο Βαρσανούφιο.

Αγιορείτες Νεοησυχαστές Πατέρες (Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου):
σύνδεσμος
Μεγάλος αγωνιστής υπήρξε και ο [...] Γέρων Ιλαρίων ο Γκουρτζής. Στο Άγιον Όρος έζησε στις μονές Ιβήρων και Διονυσίου και στην έρημο. Πολλές σπηλιές έγιναν κατοικία του. Πότιζε τα βράχια με δάκρυα και τηρούσε ακριβή σιωπή. Είχε πολλές δαιμονικές επιθέσεις, οι όποιες όμως τον άφησαν απτόητο. [...] Οι μακρές νηστείες του τον άφηναν ημιθανή. [...] Για ένα μεγάλο διάστημα διετέλεσε έγκλειστος. Στα γεράματα του χρησιμοποιούσε αλυσίδες ως κρεμαστήρες για τις πολύωρες αγρυπνίες του.

Πώς θα σου φαινόταν αν υποστήριζα ότι ο Παίσιος, που έλεγε ότι έβλεπε οράματα δαιμόνων αλλά και δεχόταν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ επιθέσεις από αυτούς, ήταν τρελός ή δαιμονισμένος και σου παρέθετα και ένα απόσπασμα από κάποιον υλιστή ψυχίατρο; Και διέδιδα ότι πρέπει να έρχονται όλοι στη γιόγκα και ότι ο χριστιανισμός είναι επικίνδυνος; Και έκανα κονέ με επιχειρήσεις και ιδρύματα και ανθρώπους «για να πληροφορήσω και να προστατέψω το κοινό»; Και έπαιρνα μέτρα για να μη μιλάς σε άλλους για το χριστιανισμό και «τους διαδίδεις τις βδελυρές και ανόσιες ιδέες σου, τις βλασφημίες κατά του Αγίου Πνεύματος»; Θα δεχόσουν ότι κάνω οτιδήποτε ωφέλιμο και ότι έχω καλή καρδιά; Ή θα με αποκαλούσες επικίνδυνο φονταμενταλιστή και αν με συναντούσες στο δρόμο θα άλλαζες πεζοδρόμιο (ιδιαίτερα μάλιστα αν είχα πετύχει στις επιθετικές μου ενέργειες); Πες την αλήθεια.
Λοιπόν υπάρχουν επιστήμονες που απορρίπτουν κι εμάς κι εσάς, και υπάρχουν άλλοι που δέχονται αμφότερους.
Και μας δέχονται γιατί δέχονται τη μεταφυσική πλευρά του ανθρώπου. Και γιατί βλέπουν στις έρευνές τους ότι οι προχωρημένες μυστικιστικές εμπειρίες, αν και μπορεί στις περιπτώσεις κάποιων ατόμων να αποτελούν δύσκολες προκλήσεις για κάποιο διάστημα, ωστόσο προωθούν ένα πληρέστερο βίωμα της ζωής και ωριμάζουν το άτομο πνευματικά.

Μια ψυχολόγος ερευνήτρια της κουνταλίνι, μια από τους πολλούς ερευνητές που αναφέρει η Wikipedia ότι έχουν κάνει έρευνες στο θέμα, είναι η Dr Kason, η οποία, στο βιβλίο της «Προτεινόμενη Διαχείριση των Πνευματικών Κρίσεων», περιγράφει ως εξής την θετική κι επιτυχή αφύπνιση της κουνταλίνι . Μας λέει ότι όταν αυτή συμβαίνει, παρατηρούμε τα εξής:

http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

Θα βρεις επανειλημμένα τον εαυτό σου να βιώνει μυστικιστικές καταστάσεις συνειδητότητας.
Θα έχεις έναν έντονο εσωτερικό πόθο για το θείο.
Μπορεί να βιώσεις αυθόρμητα κλάματα και ένα συναίσθημα που σε συνταράσσει όταν ακούς αναφορά στο θείο ή το σκέφτεσαι.
Θα βρεις ότι αναπτύσσεται μέσα σου μια πιο καθαρή και αντιληπτική διάνοια και ικανότητα βαθύτερης ψυχολογικής εμβάθυνσης, μαζί με μια βαθύτερη ηθική.
Μπορεί να βρεις ότι αναπτύσσονται νέα δώρα εμπνευσμένης δημιουργικότητας.
Θα βρεις ότι αναπτύσσεις πιο υψηλά στοιχεία χαρακτήρα, όπως συμπόνοια, συμπαντική αγάπη, ευγνωμοσύνη, ελεημοσύνη, φιλαλήθεια, εντιμότητα και ταπεινότητα.
Η επιθυμία σου να είσαι χρήσιμος στην ανθρωπότητα θα μεγαλώσει και θα γίνει ένα κύριο χαρακτηριστικό σου, καθώς η αίσθηση που έχεις ότι είσαι ένα με τον εξωτερικό κόσμο και την ανθρωπότητα θα μεγαλώνει.

Αυτό που την ενδιαφέρει είναι ότι, παρά τα εμπόδια και τις προκλήσεις, βλέπει να συμβαίνουν τέτοιοι ωφέλιμοι μετασχηματισμοί. Δεν ρωτάει "σε ποια θρησκεία ανήκει" το εν λόγω άτομο. Είναι επιστήμονας. Δεν έχει κόλλημα. Αν έχεις κάνει έναν όμορφο και επιτυχημένο μετασχηματισμό που επιφέρει πλήρωση στην ψυχή, τι σημασία έχει σε ποιο δόγμα ανήκεις;
Λέει πως για τέτοιους επιτυχημένους μετασχηματισμούς έχουν βρεθεί χρήσιμοι μερικοί απλοί αλλά σημαντικοί κανόνες:

Ανάπτυξε και διατήρησε ένα τακτικό ημερήσιο πρόγραμμα – έχε τακτικές ώρες ξυπνήματος, ύπνου και φαγητού και έχε μέσα στη βδομάδα τακτικές ώρες για σωματική άσκηση.
Κράτα το στρες και την υπερβολική δραστηριότητα σε ελάχιστο βαθμό.
Κράτα το σεξ περιορισμένο και δώσε προσοχή αν το σώμα σου δείξει ότι δεν το θέλει.
Εξέφρασε και μοιράσου τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου με ένα υποστηρικτικό άτομο.
Αφιέρωσε χρόνο για να είσαι στη φύση, κάτω από τον ήλιο.
Απόφυγε τις τοξίνες και τις αυτοκαταστροφικές συνήθειες όπως το κάπνισμα και τα ναρκωτικάˑ κράτα την κατανάλωση αλκοόλ σε ελάχιστα επίπεδα.
Κάνε τακτική σωματική άσκηση, τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα.
Πέρνα ένα μέτριο χρόνο κάθε μέρα στον διαλογισμό, προσευχή ή [άλλη] πνευματική πρακτική.
[Αν τα προβλήματα συνεχίζουν και είναι σοβαρά], τότε σταμάτα το διαλογισμό, ελάττωσε όλες τις μορφές νοητικής συγκέντρωσης και οραματίσου την ενέργειά σου να αποσύρεται από την περιοχή του κεφαλιού και να ξαναμαζεύεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης.

Ας δούμε τι λέει για την αφύπνιση της κουνταλίνι και τη διαφορά της από την ψύχωση ένας από τους γνωστότερους ερευνητές σε αυτό το πεδίο, ο ψυχίατρος Lee Sannella:
[Μπορείς να δεις στο Amazon.com μια λίστα από τα βιβλία του όπου περιγράφει την επιστημονική έρευνα στην κουνταλίνι, καθώς και το βιβλίο του "Κουνταλίνι: Ψύχωση ή Υπέρβαση;" όπου περιγράφει τη διαφορά μεταξύ μυστικιστικής εμπειρίας και τρέλας, καθώς και την καθοδήγηση που λαμβάνουν στην Κλινική Κουνταλίνι, που ο ίδιος ίδρυσε, άτομα στα οποία, είτε τυχαία είτε μέσω ασκήσεων είτε μέσω κάποιας ισχυρής εμπειρίας στη ζωή τους, είχε αφυπνιστεί η ψυχοπνευματική διάσταση και αντιμετώπιζαν τις προκλήσεις και τις δυσκολίες αυτής:

[Είναι η συνέντευξη που έδωσε για το θέμα στον τηλεοπτικό σταθμό «Επιτρέπεται να Σκέπτεστε» (Thinking Allowed) στον γνωστό δημοσιογράφο Jeffrey Mishlove - το υποτιτλισμένο βίντεο της συνέντευξης βρίσκεται εδώ ]

JEFFREY MISHLOVE Γεια σας. Η κουνταλίνι είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται στη θεωρία και φιλοσοφία της γιόγκα. Αντιπροσωπεύει μια ενέργεια που θεωρείται ότι βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, σαν ένα φίδι συσπειρωμένο εκεί, και περιγράφεται ως «η δύναμη του όφεως». Και θεωρείται ότι μέσα από τις γιογκικές πρακτικές ή άλλες καταστάσεις η συσπειρωμένη ενέργεια ανέρχεται μέσα από το σώμα, ενεργοποιώντας διάφορα παραψυχικά και νευρολογικά ενεργειακά κέντρα. Στη γιόγκα αυτό θεωρείται ως ευοίωνο σημάδι επιτυχίας στην πνευματική αναζήτηση. Ωστόσο, από την οπτική της δυτικής ψυχολογίας και ψυχιατρικής, αυτά τα ίδια συμπτώματα θα μπορούσαν να ιδωθούν ως ψυχωτικά. Μαζί μου σήμερα στο στούντιο είναι ο Δρ Lee Sannella, ιατρός και συγγραφέας του βιβλίου «Η Εμπειρία της Κουνταλίνι – Ψύχωση ή Υπέρβαση;» Ο Δρ Sannella είναι ο ιδρυτής της Κλινικής Κουνταλίνι, και είναι ειδικός στην εργασία με άτομα, τόσο δυτικούς όσο και ανατολικούς, που βιώνουν τα συμπτώματα της ανύψωσης της κουνταλίνι. Καλώς ήρθατε.
LEE SANELLA Γεια σας.
JEFFREY MISHLOVE Είναι ενδιαφέρον ότι στη δυτική ιατρική έχουμε το σύμβολο του κηρυκείου, με τους όφεις περιπλεγμένους γύρω από τη ράβδο του Ερμή. Είναι πολύ μα πολύ παρόμοιοι με το σύμβολο του συσπειρωμένου ανερχόμενου όφεως, που βρίσκουμε στη θεωρία τής κουνταλίνι τής γιόγκα. Πιστεύετε ότι υπάρχει σύνδεση;
-Αντιπροσωπεύουν αμφότερα το ίδιο πράγμα. Το ένα είναι σύμβολο για το άλλο.
JEFFREY MISHLOVE Ποιο;
-Το κηρύκειο είναι το σύμβολο της κουνταλίνι.
JEFFREY MISHLOVE Κι επίσης του Ιπποκράτη, του θεμελιωτή της ιατρικής.
-Νομίζω ότι εκείνο τον καιρό χρησιμοποιούσαν ένα μόνο φίδι στο σύμβολο.
JEFFREY MISHLOVE Λοιπόν υπό μία έννοια η κατανόηση της συσπειρωμένης ενέργειας που ανέρχεται μέσα στο σώμα είναι πολύ αρχαία. Ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες γιατρούς, καθώς και στους ασκουμένους στη γιόγκα.
- [Για τη συσπείρωση] δεν ξέρω. Η συσπείρωση για μένα σημαίνει «δυναμικό». Είναι μια δυνητική ενέργεια μέχρι που να ενεργοποιηθεί. Και η διασταύρωση των φιδιών, που βλέπουμε στο κηρύκειο, υπάρχει μάλλον για να συμβολίσει τα "νάντι" (κανάλια ροής ψυχικής ενέργειας), καθώς και τα άλλα επικουρικά ενεργειακά κέντρα, πέραν αυτών που βρίσκονται στη σπονδυλική στήλη. Αλλά η σύγχρονη κατανόησή μας δεν συμβαδίζει τελείως με αυτό το μοντέλο.
JEFFREY MISHLOVE Εισαγάγατε τον όρο "νάντι" (ενεργειακά κανάλια), και νομίζω ότι αναφέρεστε στα κέντρα ενέργειας που μπορεί να υπάρχουν κατά μήκος των χεριών, των ποδιών, των πλευρών... Κάτι σαν τους μεσημβρινούς ή τα σημεία του βελονισμού.
-Είναι αρκετά συναφές.
JEFFREY MISHLOVE Και στη γιόγκα επίσης υπάρχει η έννοια των "τσάκρα", που θεωρούνται κέντρα ψυχικής ενέργειας που βρίσκονται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης - το τρίτο μάτι είναι ένα από αυτά και το ακούμε συχνά. Αυτά είναι έννοιες που έχουν περιγραφεί με μεγάλη ευκρίνεια και λεπτομέρεια στη φιλοσοφία της γιόγκα και υποθέτω ότι είναι έννοιες που λαμβάνετε σοβαρά ως γιατρός.
- Όχι πραγματικά. Λαμβάνω σοβαρά το καινούργιο συμβάν στον εγκέφαλο, το καινούργιο -όπως είπατε- ψυχο-φυσιολογικό συμβάν μέσα στον εγκέφαλο, το οποίο είναι ό,τι η "κουνταλίνι" αντιπροσωπεύει για μένα. Τα περιφερειακά σημάδια και συμπτώματα, και οι περιγραφές που αναφέρονται στην ενέργεια της σπονδυλικής στήλης και των επικουρικών συστημάτων, ό,τι κι αν είναι αυτά -είτε πρόκειται για τα ενεργειακά κανάλια που περιγράφει η γιόγκα είτε για τα ενεργειακά σημεία που σχετίζονται με το βελονισμό- προέρχονται όλα τους από το κεντρικό συμβάν στον εγκέφαλο, το οποίο είναι μια αλλαγή που αντιπροσωπεύει ψυχοφυσιολογικές μεταβολές σε όλο τον οργανισμό. Αυτές οι μεταβολές δίνουν στο άτομο που είναι πνευματικά προσανατολισμένο τη δυνατότητα να ενωθεί περισσότερο με το θείο - το οποίο, όπως είπες, είναι το πρωταρχικό νόημα της λέξης "γιόγκα" [ένωση με την ανώτερη πραγματικότητα].
JEFFREY MISHLOVE Τώρα, το βίωμα που λέγεται "κουνταλίνι", αυτή η αλλαγή στον εγκέφαλο... Αν κάποιος βρίσκεται σε μια κουλτούρα σαν την ινδουιστική ή άλλες συγκρίσιμες
και έχει αυτή την εμπειρία και μιλήσει για αυτή σε άλλους, αυτή θα ληφθεί στο πνευματικό πλαίσιο - "α ναι, είναι η κουνταλίνι". Και η αντιμετώπιση προς το άτομο θα γίνει μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο. Στη δική μας κουλτούρα, όταν ένα άτομο έχει αυτή την ίδια εμπειρία -και αντιλαμβάνομαι ότι έχετε δουλέψει με ανθρώπους που την είχαν αυθόρμητα, καθώς και με άτομα που την είχαν ως αποτέλεσμα των διαλογιστικών τους προσπαθειών- τι συμβαίνει;
- Στη δική μας κουλτούρα είναι κάτι για το οποίο μαθαίνεις να μην πολυμιλάς, γιατί ο κόσμος -μιλώντας γενικά- δεν έχει γνώση αυτού και γι' αυτό το κοιτά σαν κάτι περίεργο, αν όχι... λιγάκι χειρότερο απο περίεργο, σαν μια σοβαρή ψυχασθένεια ή κάτι τέτοιο.
JEFFREY MISHLOVE Με άλλα λόγια, στη μία κουλτούρα αυτό θα εκλαμβανόταν ως ένα πολύ ευοίωνο γεγονός, οι άνθρωποι θα ήταν ευτυχείς, το άτομο θα δεχόταν μεγάλη θετική προσοχή και υποστήριξη για να περάσει μέσα από την εμπειρία και να την αφήσει να εκδιπλωθεί. Ενώ στη δική μας κουλτούρα, η αντίδραση μπορεί να ήταν μάλλον η αντίθετη.
- Ναι. Και υπάρχουν επίσης κι άλλες αφυπνίσεις, αυτή δεν είναι η μόνη.
Μάλλον θα πρέπει να την χαρακτηρίσουμε ως τη μέγιστη ψυχοφυσιολογική αφύπνιση, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες προκαταρτικές παραψυχικές καταστάσεις,
που αντιστοιχούν στην αφύπνιση γιογκικών δυνάμεων και ικανοτήτων -για παράδειγμα, της δυνατότητας να βγαίνεις από το σώμα σου, να βρίσκεσαι σε δύο μέρη ταυτόχρονα και άλλες- και όλες τους είναι αληθινές. Περιγράφονται καθαρά στη γιόγκα, και οι άνθρωποι τις βιώνουν, και όποιος θέλει να αφιερώσει το χρόνο και την προσπάθεια για να τις ψάξει, θα τις βρει να συμβαίνουν παντού στον κόσμο.
JEFFREY MISHLOVE Και μπορεί κανείς να βιώσει αυτές τις καταστάσεις χωρίς να κάνει καν πνευματικές πρακτικές;
-Φυσικά.
JEFFREY MISHLOVE Και φαντάζομαι θα μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τέτοια απροετοίμαστα άτομα.
- Ναι. Μου έχουν γράψει τα πιο περίεργα πράγματα: "Πάρε αυτή την 'κοτολίνι' από μένα. Δεν την θέλω πια. Με ενοχλεί. Δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά μου. Με κρατά άυπνο τη νύχτα..." Σε κάποιες περιπτώσεις ενοχλεί πολύ κάποιους ανθρώπους.
JEFFREY MISHLOVE Ας μιλήσουμε λίγο για την ψύχωση. Αυτές οι εμπειρίες φαίνεται να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Τα άτομα ακούν φωνές, βλέπουν οράματα, αντιμετωπίζουν σωματικές ενοχλήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει οργανική αιτία. Όλα αυτά είναι τυπικά συμπτώματα της ψύχωσης. Θεωρείτε όλες τις ψυχώσεις ως πνευματικές αφυπνίσεις;
- Όχι. Ενδέχεται η ψύχωση να συνοδεύσει τέτοια πνευματικά ανοίγματα, είτε για διαστήματα είτε σχεδόν συνεχώς, όμως τα δυο τους είναι διακριτά και θα έπρεπε να διαφοροποιηθούν, διότι η ψύχωση χρειάζεται να κατανοηθεί αλλά όχι να υποστηριχθεί έτσι όπως θα υποστήριζες τo πνευματικό άνοιγμα, το οποίο είναι μια φυσική διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος είναι εκ γενετής προικισμένος.
JEFFREY MISHLOVE Μπορείτε τότε να ορίσετε την ψύχωση και να τη διαφοροποιήσετε από το πνευματικό άνοιγμα;
- Στην ψύχωση γενικά δεν αντιλαμβάνεται κανείς όλα εκείνα που συμβαίνουν. Είναι μια παρέκκλιση από το συνηθισμένο, καθώς και μια ψυχική ανωμαλία χωρίς να υπάρχει επίγνωση ότι αυτή συμβαίνει. Αυτή είναι μια αδρή περιγραφή, αλλά αποκτάς μια πολύ καλή ιδέα ως προς το τι είναι ψυχωτικό και τι όχι, απλά κάνοντας μια συνηθισμένη συζήτηση με κάποιον. Θα δεις ότι μπορεί να βγει τελείως εκτός θέματος, ή να δείχνει μια τέλεια ανικανότητα αναγνώρισης και αντίληψης κάποιων συναισθημάτων και μια συναισθηματική υπερ-αντιδραστικότητα σε άλλα πράγματα, [να δείχνει] συναισθήματα άσχετα με το αντικείμενο της συζήτησης κ.ο.κ.
JEFFREY MISHLOVE Ένα κλασικό παράδειγμα αυτού που βλέπουμε ως ψύχωση είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι ο Χριστός.
-Ναι.
JEFFREY MISHLOVE Μερικές φορές αυτό μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα αυθεντικό πνευματικό άνοιγμα και άλλες όχι.
-Ναι.
JEFFREY MISHLOVE Και το να αντιληφθείς αν υπάρχει πραγματικά πνευματικό άνοιγμα ή όχι θα πρέπει να είναι ένα πολύ λεπτό θέμα, μια πολύ λεπτή διάκριση.
- Είναι πράγματι, κι είναι και κάτι που θα μπορούσε να μεταβάλλεται και στο ίδιο το άτομο από τη μια στιγμή στην άλλη, αν το άτομο είναι σχετικά ασταθές.
JEFFREY MISHLOVE Αναπτύσσοντας τις [θεραπευτικές] διαδικασίες στην Κλινική Κουνταλίνι, έχετε περάσει πολύ χρόνο με άτομα που έχουν αυθεντικά πνευματικά ανοίγματα που μοιάζουν σαν να είναι ψυχωτικά, και που χρειάζονται υποστήριξη μέσα στο δυτικό μας περιβάλλον για να περάσουν από την πρόκληση επιτυχώς.
- Ναι, αυτός είναι ο κύριος τρόπος διαχείρισης - η υποστήριξη προς αυτό που είναι, όπως έλεγα, εξηγήσιμο και κατανοητό σε ιστορικούς και δια-πολιτισμικούς όρους, καθότι παρουσιάζεται σε όλες τις κουλτούρες. Αλλά υποστήριξη χρειάζεται και η ψυχική ανωμαλία και παρουσιάζεται κι αυτή σε όλες τις κουλτούρες.
JEFFREY MISHLOVE Υποθέτω ότι ο βασικός τρόπος υποστήριξης που θα μπορούσε να προσφερθεί είναι απλά να είσαι δίπλα σε αυτό τον άνθρωπο και να τον αφήσεις να σου επικοινωνήσει ό,τι βιώνει, ενώ το βιώνει, χωρίς να τον κρίνεις.
- Θα έλεγα ότι αυτός είναι ο βασικός τρόπος διαχείρισης, ναι.
JEFFREY MISHLOVE Αυτό περιλαμβάνει το να διαλογίζεσαι με αυτόν, για παράδειγμα;
- Ναι, κάποιες φορές. Σίγουρα θα μπορούσε - αν αυτό είναι κάτι που έρχεται φυσικό στον θεραπευτή. Αν δεν του έρχεται φυσικό, τότε είναι άλλο θέμα. Μερικοί από εμάς έχουν ταλέντο σε αυτό, άλλοι σε άλλα πράγματα.
JEFFREY MISHLOVE Υποθέτω ότι ένα μεγάλο πρόβλημα που θα είχε κάποιος που βιώνει μια εμπειρία κουνταλίνι / ένα πνευματικό άνοιγμα, θα ήταν πώς αυτό θα επιδράσει στις σχέσεις του με την οικογένειά του, με το σύζυγο ή τους αγαπημένους του, με τα παιδιά του. Πώς θα εκφράσει αυτό που του συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους που μπορεί να μην έχουν κάποιο πλαίσιο μέσα στο οποίο να το κατανοήσουν;
- Είναι πολύ δύσκολο. Αυτό είναι μια από τις κύριες δυσκολίες, και γι' αυτό πολλά άτομα γίνονται πιο ασταθή από όσο χρειάζεται να γίνουν, γιατί δεν έχουν αυτή τη διέξοδο και δεν έχουν μια κατανόηση απ' το περιβάλλον τους. Είναι δύσκολο και μερικές φορές αποκτούν μια υπερβάλλουσα υπερηφάνεια σχετικά με αυτό, για να αντισταθμίσουν την απόρριψη ή την προδοσία που έχουν δεχθεί.
JEFFREY MISHLOVE Ποια είναι η πρόγνωση που κάνετε για τέτοιες περιπτώσεις; Καλυτερεύουν μετά από λίγο; Πόσο καιρό συνήθως παίρνει;
-Ω ναι, όλοι τους καλυτερεύουν, τα συμπτώματα ηρεμούν μετά από κάποιο διάστημα. Μπορεί να πάρει... Μερικά άτομα είναι απαρηγόρητα, γιατί η εμπειρία τούς ήρθε μόνο μια φορά και έφυγε, και μετά την αναζητούν για όλη την υπόλοιπη ζωή τους... Έχω κάποια τέτοια άτομα. Άλλοι κουράζονται πολύ με αυτό μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια.
JEFFREY MISHLOVE Δηλαδή μπορεί να υπάρχουν επίμονα και ενοχλητικά συμπτώματα για τόσο διάστημα;
-Μπορεί να είναι κάπως ενοχλητικά. Εξαρτάται από το πώς διαχειρίζονται την κατάσταση και από το αν έχουν και ακολουθούν κάποια πρακτική μέσα στην οποία οι διάφορες εμπειρίες τους μπορούν να ενσωματωθούν με φυσικότητα και χάρη. Αν το πολεμάνε, φυσικά συνήθως επιτυγχάνουν [να μην εμβαθύνουν]– αν και όχι πάντα, καθώς τείνει να ακολουθεί μια δική του γραμμή.
JEFFREY MISHLOVE Όταν λέτε «πολεμάνε», εννοείτε...;
-Αντιδρούν.
JEFFREY MISHLOVE Είναι υγιές να το κάνει κανείς αυτό, να αντιδρά;
-Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι. Διότι ό,τι συμβαίνει είναι μέρος των δυνατοτήτων με τις οποίες τον προίκισε η φύση, και γι’ αυτό θα πρέπει να το τιμήσει, όπως τιμά τις οργανικές λειτουργίες.
JEFFREY MISHLOVE Βρίσκετε ότι μετά από κάποια περίοδο, όταν τα άτομα έχουν αυτό το άνοιγμα, και μετά μάθουν πώς να προσαρμοστούν σε αυτό, να επιλύσουν τα πράγματα, να εδραιώσουν μια ανώτερη ισορροπία, βρίσκετε ότι τότε η ζωή τους αρχίζει να λειτουργεί σε ένα ανώτερο επίπεδο;
-Συμβαίνει συχνά. Μπαίνουν και βγαίνουν από την πνευματική κατάσταση. Είναι ασύνηθες να δεις κάποιον που βρίσκεται πλήρως και συνεχώς στη θεϊκή κατάσταση. Τέτοια άτομα είναι μόνο οι θείες ενσαρκώσεις, όπως ο Χριστός και ο Βούδας.
JEFFREY MISHLOVE Είστε γιατρός. Εργάζεστε στο χώρο της ψυχιατρικής. Έχετε να κάνετε με άτομα που έχουν θρησκευτικές ή πνευματικές εμπειρίες. Μπορείτε να μιλήσετε λίγο για το ποιος είναι ο ρόλος ενός επαγγελματία της ψυχικής υγείας σε μια πνευματική κοινότητα, ως προς τη διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων;
-Κανονικά δεν υπάρχουν πολλά τέτοια άτομα έτσι κι αλλιώς. Ίσως υπάρχουν μικρότερες καταστάσεις μιας έντονης κυκλοφορίας της βιοενέργειας στο σώμα.
JEFFREY MISHLOVE Εννοείτε ότι μια πλήρης άνθιση της ενέργειας με τη μορφή της αφύπνισης της κουνταλίνι είναι ακόμα μάλλον σπάνια;
-Ναι, είναι σπάνια. Και κανονικά, αυτό που θα χρειαζόταν να γίνει σε μια πνευματική κοινότητα, αν είσαι θεραπευτής, είναι καταρχήν να το δεις μέσα στο σωστό του πλαίσιο και να αντιληφθείς ότι τα άτομα δεν θα θέλουν να το αντιμετωπίσουν ως πρόβλημα, το οποίο είναι λογικό. Αλλά δεύτερον, αν υπάρχουν άνθρωποι που επίμονα δείχνουν απαράδεκτη συμπεριφορά ή παίρνουν ναρκωτικά ή αλκοόλ και τέτοια πράγματα, και δείχνουν κι άλλα τέτοια χονδροειδή σημάδια ανωριμότητας, τότε η συνήθης ψυχοθεραπεία θα μπορούσε να τους είναι πολύ χρήσιμη, και δεν θα έπρεπε να το μπερδέψει αυτό κανείς με τις πνευματικές τους δραστηριότητες. Από την άλλη μεριά, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα κάνουν πρόοδο σε αυτές τις πνευματικές ενασχολήσεις που επέλεξαν, αν δεν αποκτήσουν μια πιο ώριμη στάση προς τη ζωή.
JEFFREY MISHLOVE Με άλλα λόγια, μοιάζει σαν να λέτε ότι η κανονική ψυχοθεραπεία, η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, συχνά απευθύνεται στο επίπεδο τού Εγώ και στο πώς αυτό αλληλεπιδρά με τον κόσμο, ενώ η πραγματική πνευματική εργασία φαίνεται να πηγαίνει πέρα από το Εγώ.
-Κατ’ ελπίδαν... Εννοώ ότι συχνά πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε πέραν του Εγώ αλλά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Όμως γενικά η διαφοροποίηση που κάνατε είναι σωστή.
JEFFREY MISHLOVE Νωρίτερα, όταν σας ρώτησα αν δέχεστε την θεωρία για τα τσάκρα και τα ενεργειακά κανάλια στο σώμα, είπατε πως όχιˑ είπατε πως πρόκειται για οργανικά γεγονότα μέσα στον εγκέφαλο τα οποία έχουν ερμηνευτεί έτσι από αυτές τις κουλτούρες. Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι τα άτομα που έχουν αυτές τις εμπειρίες έχουν δεχθεί λάθος καθοδήγηση από την «αγορά» των ανατολικών πνευματικών παραδόσεων που είναι διαθέσιμη;
-Όχι, δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αναγκαστικά κάτι τέτοιο. Απλά πιστεύω ότι οι όροι με τους οποίους περιγράφονται αυτά τα πνευματικά γεγονότα είναι άκαμπτοι. Είναι κάπως υπερβολικά συγκεκριμένοι. Και αυτό κάνει τα άτομα να περιμένουν ένα συγκεκριμένο σημάδι να εμφανιστεί, κι αυτό που τελικά εμφανίζεται να είναι πολύ μα πολύ
διαφορετικό – διότι υπάρχουν τεράστιες ατομικές διαφορές, όχι μόνο στην φυσιολογία, αλλά και στο πολιτισμικό και πνευματικό υπόβαθρο το οποίο προϋπάρχει των εμπειριών. Για παράδειγμα τα άτομα της φυλής Κουνγκ ή οι Bushmen της Νότιας Αφρικής, περιγράφουν πολύ παρόμοιες εμπειρίες, αλλά από τις περιγραφές τους λείπουν πολλά από εκεινα που περιγράφουν τα κλασικά [γιογκικά] κείμενα για την κουνταλίνι. Οι ταοϊστές, από την άλλη, βρίσκονται κάπου ενδιάμεσα [προς εμάς], γιατί έχουν ένα μοντέλο που είναι κοντινότερο προς το νευροφυσιολογικό μας μοντέλο από αυτό που έχουν τόσο οι Κουνγκ όσο και τα κλασικά κείμενα της γιόγκα.
JEFFREY MISHLOVE Λοιπόν αν ένα άτομο βίωνε αυτές τις εμπειρίες και δεν είχε μια προϋπάρχουσα ισχυρή δέσμευση σε καμία από τις παραδόσεις, μπορεί να του ήταν χρήσιμο να κοιτάξει στον ταοϊσμό;
-Πιστεύω ότι θα του ήταν χρήσιμα τόσο ο ταοϊσμός όσο και ο κλασικός ινδουισμός.
JEFFREY MISHLOVE Αλλά νομίζω πως, υπό μία έννοια, αυτό που σας ακούω να λέτε είναι ότι γενικά οι πνευματικές παραδόσεις διαφέρουν από τη δική σας προσέγγιση, η οποία είναι κάπως πιο επιστημονική, στο βαθμό που εκείνες μπορεί να είναι δογματικές και να λένε «αυτός είναι ο τρόπος που τα κείμενά μας λένε ότι συμβαίνουν τέτοια βιώματα», αντί να κοιτάνε τη μοναδικότητα τής κάθε περίπτωσης. Αλλά τι πιστεύετε ότι μπορεί να μάθει η ιατρική, η επιστήμη μας γενικά, από το φαινόμενο της κουνταλίνι, σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό;
-Νομίζω ότι μας δείχνει τις ανεπάρκειές μας και μας θυμίζει ότι η ανάπτυξη σχετίζεται πάντα με τη συμμετοχή μας στο σύμπαν και ότι ο γραμμικός, λεκτικός και αναλυτικός νους και η χρησιμότητά του είναι εξαιρετικά περιορισμένα και δεν θα πρέπει να περιοριζόμαστε σε αυτά δίχως τέλος και ανάπαυλα. Και ότι υπάρχουν περισσότερα στις φιλοσοφίες μας από αυτά που μπορεί να ονειρευτεί ο λογικός γραμμικός νους, τον οποίο η ιατρική, η επιστήμη και η φιλοσοφία μας έχουν υπερ-χρησιμοποιήσει. Όλα μας τα πεδία έχουν επιδοθεί σε αυτή την πρακτική κατά κόρον. Και τώρα θα χρειαστεί να μάθουμε τη λεπτή γλώσσα όλων αυτών των θαυμάσιων πεδίων – γιατί είναι πραγματικά θαυμάσιαˑ αλλά έχουν όλα τους μια λεπτή γλώσσα κι έναν λεπτό τρόπο εμφάνισης κι ένα συμμετοχικό χαρακτήρα που οι περισσότεροι επαγγελματίες μας έχουν αποφύγει και υποτιμήσει – και θα χρειαστεί είτε να αλλάξουμε είτε η κοινωνία θα μας αφήσει πίσω.
JEFFREY MISHLOVE Μιλήσατε προηγουμένως για μια αλλαγή που συμβαίνει στον εγκέφαλο. Πόσα ξέρει η δυτική επιστήμη για αυτή την αλλαγή;
-Δεν ξέρουμε τίποτα και ούτε καν πιστεύουμε ότι υπάρχει. Ωστόσο υπάρχει κάποια ποσότητα εργαστηριακών στοιχείων ότι αυτή πράγματι υπάρχει, και σίγουρα υπάρχουν όλων των ειδών τα κλινικά στοιχεία. Κάποια από αυτά μπορούν επίσης να είναι απατηλά. Μπορούν να περιλαμβάνουν μεγάλη υπερβολή ή και να μην αντιστοιχούν καθόλου στην πραγματικότητα. Αλλά υπάρχουν και αληθινά. Και κάποια από αυτά τα έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια στις έρευνες στις οποίες έχω συμμετάσχει μέσα στην πάροδο των ετών – γιατί ήμουν, ως επιστήμονας, πολύ ξεροκέφαλος... Αντιλαμβανόμουν διαισθητικά ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτά τα πράγματα, αλλά δεν την είχα δει και δεν την είχα νιώσει. Λοιπόν βγήκα και τα έψαξα και διερεύνησα, μέχρι που τα βρήκα και μπόρεσα να τα πιστοποιήσω ο ίδιος και να δω την αλήθεια τους.
JEFFREY MISHLOVE Πριν πολλά χρόνια ένας ινδουιστής συγγραφέας που λεγόταν Γκόπι Κρίσνα έγραψε ένα βιβλίο για την κουνταλίνι, στο οποίο πρότασσε ότι αυτή η δύναμη κρύβεται πίσω από τις μεγαλοφυΐες και ότι ασκούμενοι στη γιόγκα, στην περίπτωση που θα καταφέρουμε να αφυπνίσουμε την κουνταλίνι θα μπορέσουμε να αφυπνίσουμε μεγάλες διανοητικές ή μουσικές δυνάμεις, τις ικανότητες που έχουν οι μεγαλοφυΐες. Βλέπετε κάποια εγκυρότητα σε αυτή την ιδέα;
-Ναι, είναι έγκυρη ιδέα. Με τη διαφορά ότι στο βιβλίο του δεν περιγράφει επαρκώς τη διαφορά μεταξύ κουνταλίνι και ψυχωτικού φαινομένου.
JEFFREY MISHLOVE Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν οι άνθρωποι ενδιαφέρονταν να ψάξουν και να ανακαλύψουν αυτά τα ανώτερα επίπεδα εγκεφαλικής λειτουργίας, τα υψηλότερα επίπεδα νοητικής λειτουργίας, τότε η εξάσκησή τους στις πνευματικές πρακτικές –αφήνουμε κατά μέρος τις δογματικές φιλοσοφίες που σχετίζονται με αυτές-, θα συνιστούσαν πολύτιμες επιδιώξεις;
-Ναι, πιστεύω ότι είναι πάντα πολύτιμο να αναπτύσσεις τη βαθύτερη, αληθινή και υπερβατική σου φύση.
JEFFREY MISHLOVE Πώς αντιμετωπίζει κανείς την αντίστασή του προς το πνευματικό άνοιγμα; Πώς έρχεται κανείς σε αυτή την κατάσταση χωρίς να χρειαστεί να γυρίσει για τρεις δεκαετίες τον κόσμο ψάχνοντας, όπως κάνατε εσείς;
-Υπάρχουν δάσκαλοι και διδασκαλίες που εξηγούν στους Δυτικούς με έναν ξεκάθαρο και δυτικό τρόπο πώς να προχωρήσουν στην πνευματικότητα. Δεν τις βρίσκεις εύκολα, αλλά είναι διαθέσιμες και δεν χρειάζεται να γυρίσει κανείς όλο τον κόσμο για αυτό. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, οι Δυτικοί το βρίσκουν πολύ δύσκολο να ασκήσουν πνευματική πρακτική. Και το βλέπω και στον ίδιο τον εαυτό μου ότι παρουσιάζουμε τεράστια αντίδραση στο να παραδοθούμε και να επικοινωνήσουμε με... όπως κι αν το πεις, το Μεγάλο Πνεύμα, το Θείο, το...
JEFFREY MISHLOVE Το άπειρο...
-Το άπειρο, το σύμπαν.... Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα, για μένα. Τα λόγια είναι απλά διαφορετικές ταμπέλες.
JEFFREY MISHLOVE Θα ήταν δυνατό να εκτιμήσουμε αυτή την αντίδραση, να τη σεβαστούμε και να τη θρέψουμε ως μέρος της θεϊκής μας φύσης;
-Είναι ένα μέρος της φύσης μας το οποίο χρειάζεται να μάθουμε πώς να διαχειριζόμαστε από πολύ νωρίς και όσο πιο ευφυώς γίνεται, διότι βλέπω, τόσο στον εαυτό μου όσο και σε άλλους, πόσο σταθερή και επίμονη φαίνεται να είναι αυτή η αντίδραση... Και αντιλαμβάνομαι πως η διαδικασία της χρειάζεται να επιταχυνθεί και να ολοκληρωθεί, διότι ο κόσμος χρειάζεται ανοιχτούς, ελεύθερους, εκφραστικούς και ψυχικά νοήμονες ανθρώπους, για να αλλάξουν την τρελή πορεία που ακολουθεί αυτή τη στιγμή.
JEFFREY MISHLOVE Δρα Lee Sannella, μπορέσατε πράγματι να εκφράσετε, από μια ιατρική όσο και προσωπική σκοπιά, την ουσία, πιστεύω, της εμπειρίας της κουνταλίνι, καθώς και, πέρα από αυτό, την ουσία της πνευματικής αναζήτησης. Ελπίζω ότι το έργο που κάνετε θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός κόσμου όπως μόλις τον περιγράψατε. Ευχαριστούμε που ήσασταν μαζί μας.
-Ευχαριστώ κι εγώ.

Η κλασική παρουσίαση στο θέμα της κουνταλίνι θεωρείται αυτή που έκανε ο Karl Jung, ψυχίατρος, ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης ψυχοθεραπείας, στο σεμινάριο που έδωσε στη Λέσχη της Ζυρίχης το 1932 (κοίτα http://press.princeton.edu/titles/5800.html ) Εκεί ο Jung εξήγησε "γιατί η κατανόηση της ανατολικής σκέψης είναι ουσιαστική για την ανάπτυξη της δυτικής ψυχολογίας". Το σχετικό βιβλίο του, "Η Ψυχολογία της Κουνταλίνι Γιόγκα" που περιλαμβάνει τις ομιλίες αυτού του σεμιναρίου, περιλαμβάνει επίσης τη μετάφραση ενός αρχαίου κειμένου της τάντρα γιόγκα από έναν από τα γνωστότερα πνευματικά πρόσωπα της Βρετανίας, το οποίο έζησε για χρόνια στην Ινδία, τον Sir John Woodroffe. Ενώ ένα άλλο γνωστό βιβλίο τού τελευταίου, όπου παρουσιάζει την πνευματικότητα του κλασικού πολιτισμού της Ινδίας (κεντρικά σημεία του οποίου είναι η γιόγκα και ο διαλογισμός) βρίσκεται εδώ: http://www.vedicbooks.net/is-india-civilized-essays-on-indian-culture-sir-john-woodroffe--p-16037.html .
Εδώ http://www.oxfordbibliographies.com/display/id/obo-9780195393521-0158 θα βρεις, μεταφρασμένη από τα ινδικά από το Πανεπιστήμιο Stanford, σειρά εκδόσεων των κειμένων της γιόγκα και ινδικού μυστικισμού. Αυτές τις παραπομπές στις δίνω για να δεις ότι η γιόγκα δεν είναι, όπως θέλετε οι χριστιανοί να πιστεύετε, κάτι με το οποίο ασχολούνται οι αφελείς νοικοκυρές που ξεγελιούνται από σατανικούς γκουρού (και τις οποίες εσείς υποχρεούστε να προστατέψετε). Είναι μια άλλη κουλτούρα, ένας άλλος τρόπος σκέψης, τον οποίο κάποιοι άνθρωποι συναντούν και γνωρίζουν, και στοιχεία του αποφασίζουν να υιοθετήσουν.
Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν θεωρεί μόνο τη μυστικιστική εμπειρία του χριστιανού ΄"καλή".
Κι αν συμβαίνει να μην νιώθει μια έλξη προς τον χριστιανισμό, και λοιπόν;

Στα δύο παρακάτω αποσπάσματα, οι μυστικιστές που μιλούν -ο ένας χριστιανός και ο άλλος γιόγκι- περιγράφουν το πνευματικό φως που οι ίδιοι βιώνουν αλλά και βάσανα που περνάει η ψυχή τους από τη μυστικιστική εμπειρία. Δες πόσο παρόμοιες είναι οι περιγραφές και η όλη ατμόσφαιρα. Και πόσο θελκτικές, και οι δύο, για την ανθρώπινη ψυχή...
Εδώ έχουμε ξεφύγει. Δεν μιλάμε πια για χριστιανική προπαγάνδα και για το να τρως το αντίδωρο στην εκκλησία. Μιλάμε, και στις δυο περιπτώσεις, για πραγματικούς "ανθρώπους του Θεού":

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - Άγιος Ιωάννης του Σταυρού
(σύνδεσμος)
«Ο εαυτός βρίσκεται στο σκοτάδι γιατί τυφλώνεται από ένα Φως μεγαλύτερο από εκείνο που μπορεί ν’ ανεχθεί. Όσο καθαρότερο είναι το Φως τόσο περισσότερο τυφλώνει τα μάτια της κουκουβάγιας, κι όσο εντονότερες είναι οι ηλιακές αχτίδες τόσο περισσότερο τυφλώνουν τα οπτικά όργανα, τα παραλύει εξαιτίας της αδυναμίας τους, αποστερώντας τα από τη δύναμη της όρασης. Έτσι και το Θείο Φως της ενατένισης, όταν προσκρούει πάνω σε μια ψυχή που δεν είναι ακόμη τέλεια φωτισμένη, προκαλεί πνευματικό σκοτάδι, όχι μόνο γιατί ξεπερνά τη δύναμή της αλλά γιατί την τυφλώνει και την αποστερεί από τις φυσικές της αντιλήψεις…. Όπως τα μάτια που είναι εξασθενημένα και θολά από τα δάκρυα, πονούν όταν το διαυγές φως πέσει πάνω τους, έτσι και η ψυχή, επειδή είναι ακάθαρτη, υποφέρει εξαιρετικά όταν το Θείο Φως λάμπει πραγματικά πάνω της. Κι όταν οι αχτίδες αυτού του καθαρού φωτός λάμπουν πάνω στην ψυχή, για να εξαλείψουν τα μιάσματα, η ψυχή νιώθει πως είναι τόσο ακάθαρτη και άθλια ώστε μοιάζει σαν να έχει ταχθεί ο Ίδιος ο θεός ενάντιά της, κι αυτή ενάντια στο θεό… θαυμάσια αλλά και θλιβερή εικόνα! Τόσο μεγάλη είναι η αδυναμία και η ρυπαρότητα της ψυχής, ώστε το χέρι του θεού, που είναι τόσο απαλό και ευγενικό, το νιώθει σαν βαρύ και καταθλιπτικό, μολονότι δεν την πιέζει, ούτε πέφτει πάνω της, αλλά απλώς την αγγίζει, και αγγίζει την ψυχή ευσπλαχνικά, όχι για να την τιμωρήσει αλλά για να τη γεμίσει με τη χάρη Του.»

Ζώντας με την κουνταλίνι - Gopi Krishna
o γιόγκι Γκόπι Κρίσνα διηγείται την πρώτη του εμπειρία της κουνταλίνι

από το βιβλίο του «Living with kundalini» (Ζώντας με την Κουνταλίνι),
Shambhala Publ., Boston Massachusetts, 1993. (σύνδεσμος)
Πληροφορίες για τον Gopi Krishna στη Wikipedia (σύνδεσμος)

Ένα πρωινό τα Χριστούγεννα του 1937 καθόμουν σταυροπόδι σε ένα δωμάτιο στο σπίτι μου στα περίχωρα της πόλης Jammu, την πρωτεύουσα της πολιτείας του Κασμίρ στη βόρεια Ινδία. Διαλογιζόμουν με το πρόσωπό μου στραμμένο προς το παράθυρο, στραμμένος προς την ανατολή μέσα απ’ όπου οι πρώτες χλωμές ανταύγειες της επερχόμενης ανατολής άρχιζαν να μπαίνουν στο δωμάτιο. Πολύχρονη εξάσκηση με είχε συνηθίσει να κάθομαι στην ίδια θέση για πολλές ώρες στη σειρά, χωρίς την οποιαδήποτε δυσκολία, και καθόμουν εκεί αναπνέοντας αργά και ρυθμικά με την προσοχή μου στραμμένη προς την κορυφή του κεφαλιού μου, όπου οραματιζόμουν να βρίσκεται ένας πλήρως ανθισμένος λωτός που εξέπεμπε φως.
Ήμουν καθισμένος σταθερά, ακίνητος και ευθυτενής, με τον νου αδιάσπαστα συγκεντρωμένο στον λαμπερό λωτό, προσέχοντας να μην ξεφεύγει η προσοχή μου και να την επαναφέρω στη συγκέντρωση όποτε κινιόταν προς άλλη κατεύθυνση. Η ένταση της συγκέντρωσης άλλαζε την αναπνοή μουˑ σταδιακά επιβραδύνθηκε τόσο ώστε να γίνει μόλις και μετά βίας αισθητή. Όλη μου η ύπαρξη ήταν τόσο απορροφημένη στην ενατένιση του λωτού, ώστε κάποιες φορές, για μερικά λεπτά, έχανα επαφή με το σώμα και το περιβάλλον. Εκείνες τις περιόδους ένιωθα σαν να αιωρούμουν στον αέρα, χωρίς οποιοδήποτε αίσθημα σωματικότητας. Το μόνο που υπήρχε στην επίγνωσή μου ήταν ο αστραφτερός λωτός. Αυτή η εμπειρία έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους που εξασκούν τον διαλογισμό με οποιαδήποτε μορφή σταθερά και μακροχρόνια, αλλά εκείνο που επακολούθησε εκείνη τη μοιραία μέρα στη δική μου περίπτωση, αλλάζοντας την όλη πορεία της ζωής μου, έχει συμβεί σε λίγους.
Σε κάποια τέτοια περίοδο έντονης συγκέντρωσης, ένιωσα ξαφνικά μια παράξενη αίσθηση στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ενώ καθόμουν σε στάση λωτού στη διπλωμένη κουβέρτα που είχα απλώσει στο πάτωμα. Η αίσθηση ήταν τόσο εξαιρετική και τόσο ευχάριστη, ώστε η προσοχή μου τραβήχτηκε άμεσα εκεί. Την στιγμή που η προσοχή μου αποτραβήχτηκε έτσι από το σημείο της εστίασής της, η αίσθηση σταμάτησε.
Σκεπτόμενος ότι θα πρόκειται για κάποια ψευδαίσθηση, κάποιο κόλπο που βρήκε η φαντασία μου για να χαλαρώσει την ένταση, έβγαλα το θέμα από το νου μου και επανέφερα την προσοχή μου και πάλι στο σημείο από το οποίο είχε αποτραβηχτεί. Την εστίασα και πάλι στο λωτό, και καθώς η εικόνα στην κορυφή του κεφαλιού μου έγινε και πάλι καθαρή και σαφής, η αίσθηση ξαναήρθε. Αυτή τη φορά προσπάθησα να διατηρήσω την εστίαση της προσοχής και το επέτυχα για μερικά δευτερόλεπτα, αλλά η αίσθηση, που ανέβαινε προς τα πάνω, ήταν τόσο εξαιρετική, σε σύγκριση με οτιδήποτε είχα βιώσει μέχρι τότε, ώστε και πάλι αθέλητα ο νους μου τραβήχτηκε προς αυτήν – και τότε εκείνη εξαφανίστηκε και πάλι. Τώρα είχα πειστεί ότι κάτι ασυνήθιστο είχε συμβεί, για το οποίο ήταν κατά πάσα πιθανότητα υπεύθυνη η καθημερινή μου εξάσκηση στη συγκέντρωση.
Είχα διαβάσει λαμπρές αφηγήσεις, περιγραμμένες από σοφούς άντρες, για τα μεγάλα πλεονεκτήματα που επέρχονται από τη συγκέντρωση, και των θαυμαστών δυνάμεων που αποκτούν οι γιόγκι που κάνουν τέτοιες ασκήσεις. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά βίαια, και το βρήκα δύσκολο να ξανασυγκεντρωθώ στον ίδιο βαθμό. Όταν είχα βυθιστεί και πάλι, βίωσα την αίσθηση εκ νέου, αλλά αυτή τη φορά, αντί να επιτρέψω στο νου μου να εγκαταλείψει το σημείο εστίασης, διατήρησα τη συγκέντρωση αδιάσπαστη. Η αίσθηση διευρύνθηκε και πάλι προς τα πάνω και ένιωσα να παραπαίω, αλλά με μεγάλη προσπάθεια διατήρησα την προσοχή μου στο λωτό.
Ξαφνικά, με έναν βρυχηθμό σαν από τα νερά ενός καταρράκτη, ένιωσα μια ροή ρευστού φωτός να περνάει στον εγκέφαλό μου μέσα από τη σπονδυλική στήλη.
Τελείως απροετοίμαστος για μια τέτοια εξέλιξη, βρέθηκα σε πλήρη έκπληξη, αλλά επανακτώντας άμεσα τον έλεγχο, διατήρησα τη σταθερή σωματική στάση και το νου μου στο σημείο εστίασης.
Είναι αδύνατον να περιγράψω την εμπειρία επακριβώς. Ένιωσα το σημείο επίγνωσης, που ήταν ο εαυτός μου, να διευρύνεται, περικυκλωμένο από κύματα φωτός. Συνέχισε να διευρύνεται, εξαπλωνόμενο προς τα έξω, ενώ το σώμα, που κανονικά είναι το άμεσο σημείο εστίασης, φάνηκε να περνά στο περιθώριο, μέχρι που τελικά χάθηκε τελείως από την επίγνωσή μου. Ήμουν τώρα όλος συνειδητότητα, χωρίς κανένα περίγραμμα, χωρίς καμιά αίσθηση σωματικότητας, χωρίς καμιά αίσθηση που να προέρχεται από τις αισθήσεις, βυθισμένος σε μια θάλασσα φωτός όπου η επίγνωσή μου ήταν απλωμένη παντού, σε κάθε σημείο και σε κάθε κατεύθυνση, χωρίς κανένα σύνορο και υλικό πρόσκομμα.
Δεν ήμουν πια ο εαυτός μουˑ ή, για να είμαι πιο ακριβής, δεν ήμουν αυτός που μέχρι τότε αντιλαμβανόμουν να είμαιˑ ήμουν ένας πλατύς κύκλος συνειδητότητας όπου το σώμα δεν ήταν παρά ένα σημείο, λουσμένος σε φως και σε μια κατάσταση ανάτασης και ευτυχίας που είναι αδύνατο να περιγράψω.
Μετά από κάποιο διάστημα, τη διάρκεια του οποίου δεν μπορούσα να εκτιμήσω, ο κύκλος άρχισε να ελαττώνεταιˑ ένιωσα να συστέλλομαι, να γίνομαι όλο και πιο μικρός, μέχρι που απέκτησα και πάλι μια κάποια αίσθηση του σώματος που μετά έγινε καθαρότερη, και καθώς ξαναπέρασα στη συνηθισμένη μου κατάσταση απέκτησα ξαφνικά επίγνωση των θορύβων στο δρόμο, ένιωσα εκ νέου τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι, και για μια ακόμα φορά έγινα ο στενός μου εαυτός σε επαφή με σώμα και περιβάλλον.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω, ένιωσα λίγο ζαλισμένος και έκπληκτος, σαν να ερχόμουν από μια παράξενη γη τελείως ξένη.
Τι μου είχε συμβεί; Ήμουν το θύμα μιας παραίσθησης; Ή είχα, από κάποιο παράξενο γύρισμα της τύχης, επιτύχει εκεί που εκατομμύρια άλλοι είχαν αποτύχει; Υπήρχε τελικά κάποια αλήθεια στη δήλωση των σοφών και ασκητών της Ινδίας, που γίνεται εδώ και χιλιετηρίδες κι επιβεβαιώνεται από γενιά σε γενιά, πως είναι εφικτό να αντιληφθείς την υπερβατική πραγματικότητα της ζωής, αν ακολουθήσεις κάποιους κανόνες διαγωγής κι εξασκηθείς στο διαλογισμό με ένα συγκεκριμένο τρόπο;
Ένιωθα σα ζαλισμένος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα βιώσει ένα όραμα του Θείου. Είχε συμβεί μια διεύρυνση του εαυτού μου, της δικής μου συνειδητότητας, και ο μετασχηματισμός είχε συμβεί από το ζωτικό ρεύμα που είχε αρχίσει από κάτω από τη σπονδυλική στήλη και βρήκε πρόσβαση στον εγκέφαλό μου μέσα από τον κόκκυγα.
Θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει πριν καιρό σε βιβλία της γιόγκα για κάποιο ζωτικό μηχανισμό που ονομαζόταν «κουνταλίνι», συνδεδεμένο με την κατώτατη άκρη της σπονδυλικής στήλης, ο οποίος ενεργοποιείται μέσα από κάποιες διαλογιστικές πρακτικές, και που, άπαξ και ξυπνήσει, παίρνει την περιορισμένη ανθρώπινη συνειδητότητα σε υπερβατικά ύψη, προικίζοντας το άτομο με εξαιρετικές ψυχικές και νοητικές ικανότητες.
Ήμουν τόσο τυχερός ώστε να έχω βρει το κλειδί για αυτόν τον θαυμάσιο μηχανισμό, κρυμμένο μέσα στη θρυλική ομίχλη των αιώνων, για τον οποίο ο κόσμος μιλούσε και ψιθύριζε αλλά δεν τον έβλεπε ποτέ σε δράση είτε στον εαυτό του είτε στους άλλους; [...]

[Διηγείται ότι αργότερα έφαγε πρωινό απρόθυμα και πήγε στη δουλειά του, αλλά αισθανόταν ακόμα συγκλονισμένος από αυτό που του είχε συμβεί.]

[...] Μετά από λίγο, νιώθοντας να πνίγομαι και ανήσυχος, έφυγα για ένα σύντομο περίπατο στο δρόμο, μήπως έβρισκα μια περίσπαση για τις σκέψεις μου... Ο νους μου ερχόταν επανειλημμένα στην εμπειρία που είχα το πρωί, προσπαθώντας να ξαναδημιουργήσει στη φαντασία το θαυμάσιο φαινόμενο που είχα ζήσει, αλλά ανεπιτυχώς. Το σώμα μου, ιδιαίτερα τα πόδια, συνέχιζαν να νιώθουν αδύναμα και δεν μπορούσα να περπατήσω για πολύ. [...] Γύρισα στο γραφείο μου νωρίτερα από ό,τι είχα σχεδιάσει και πέρασα τις υπόλοιπες ώρες «παίζοντας» με τα στυλό και τα χαρτιά, χωρίς να είμαι σε θέση να κυριαρχήσω στις σκέψεις μου και να συγκεντρωθώ για να δουλέψω.
Όταν επέστρεψα στο σπίτι το απόγευμα δεν ένιωθα καλύτερα. Δεν μπορούσα να πείσω τον εαυτό μου να καθίσω κάτω και να διαβάσω, που ήταν η συνήθεια μου τα βράδια. Έφαγα το δείπνο σιωπηλός, χωρίς όρεξη ή ευχαρίστηση, και αποσύρθηκα για ύπνο. Συνήθως αποκοιμιόμουν μέσα σε λεπτά, αλλά εκείνο το βράδυ ένιωθα παράξενα ανήσυχος και ενοχλημένος. Δεν μπορούσα να συμφιλιώσω την ανάταση και ομορφιά που είχα νιώσει το πρωί με το καταθλιπτικό αίσθημα που ένιωθα τώρα, καθώς άλλαζα συνεχώς πλευρό στο κρεβάτι. Είχα ένα ανεξήγητο αίσθημα φόβου και αβεβαιότητας. Τελικά, μέσα σε σύγχυση, αποκοιμήθηκα. Κοιμήθηκα ανήσυχα, έχοντας παράξενα όνειρα και ξυπνώντας συχνά, σε πλήρη αντίθεση με τον συνήθη μου βαθύ και αδιάσπαστο ύπνο.
Μετά από τις 03:00 περίπου, ο ύπνος αρνιόταν να επιστρέψει. Κάθισα για λίγο ανασηκωμένος στο κρεβάτι. Ο ύπνος δεν με είχε ανανεώσει. Συνέχισα να αισθάνομαι κουρασμένος και από τις σκέψεις μου έλειπε η διαύγεια. Η συνήθης ώρα για διαλογισμό πλησίαζε. Αποφάσισα να αρχίσω νωρίτερα από ό,τι συνήθως, [...] και χωρίς να ενοχλήσω τη σύζυγό μου, βγήκα από το δωμάτιο και ανέβηκα πάνω, στο δωμάτιο διαλογισμού. Άπλωσα κάτω την κουβέρτα, κάθισα σε στάση λωτού όπως συνήθως και άρχισα να διαλογίζομαι.
Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με την ίδια ένταση με αυτήν της προηγούμενης μέρας, αν και έβαλα τα δυνατά μου. Οι σκέψεις μου περιπλανιόνταν και αντί να βρίσκομαι σε μια κατάσταση ευτυχούς προσδοκίας, ένιωθα παράξενα νευρικός και ανήσυχος. Τελικά, μετά από επαναμβανόμενες προσπάθειες, διατήρησα την προσοχή μου στο συνηθισμένο σημείο εστίασης, περιμένοντας για αποτελέσματα. Τίποτα δεν συνέβη και άρχισα να νιώθω αμφιβολίες για την εγκυρότητα της χθεσινής μου εμπειρίας.
Προσπάθησα και πάλι, αυτή τη φορά πιο επιτυχώς. Δάμασα τον εαυτό μου, συγκέντρωσα τις περιπλανόμενες σκέψεις και, σταθεροποιώντας την προσοχή μου στην κορυφή του κεφαλιού, προσπάθησα να οραματιστώ έναν λωτό με πλήρως ανοιγμένα πέταλα, όπως έκανα πάντα.
Μόλις έφτασα στο συνηθισμένο βαθμό νοητικής συγκέντρωσης, ένιωσα και πάλι το ρεύμα να κινείται προς τα πάνω. Δεν επέτρεψα στην προσοχή μου να διασπαστεί, και τότε και πάλι, με έναν βρυχηθμό και ένα βούισμα στα αυτιά, η ροή του ακτινοβολούντος φωτός εισήλθε στον εγκέφαλό μου, γεμίζοντάς με με δύναμη και ζωτικότητα, και ένιωσα τον εαυτό μου να διευρύνεται σε κάθε κατεύθυνση, να απλώνεται πέραν των ορίων της σάρκας, τελείως απορροφημένος στην ενατένιση της αστραποβολούσας συνειδητής λάμψης, όντας συγχρόνως «ένα» με αυτήν και ωστόσο όχι τελείως συγχωνευμένος μαζί της. Η κατάσταση κράτησε λιγότερο από όσο την προηγούμενη μέρα. Η αίσθηση της ανάτασης δεν ήταν τόσο ισχυρή. Όταν ήρθα πάλι στην κανονική κατάσταση, ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει τρελά και υπήρχε μια πικρή γεύση στο στόμα. Ήταν σαν μια καυτερή ριπή θερμού αέρα να είχε περάσει από το σώμα μου. Η αίσθηση της εξάντλησης και κούρασης ήταν μεγαλύτερη από ό,τι την προηγούμενη μέρα.
Ξεκουράστηκα για λίγο για να επανακτήσω τη δύναμή μου και την ισορροπία μου. Ήταν ακόμα σκοτάδι. Τώρα δεν είχα αμφιβολίες ότι η εμπειρία ήταν αληθινή [...].
Αλλά, γιατί ένιωθα άβολα και καταθλιμμένος; Αντί να είμαι υπέρογκα ευτυχισμένος και να ευλογώ την τύχη μου, γιατί ένιωθα αυτή την απελπισία; Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε άμεσο κίνδυνο από κάτι που υπερέβαινε την κατανόηση και τη δύναμή μου, κάτι άπιαστο και μυστηριώδες που δεν μπορούσα ούτε να καταλάβω ούτε να αναλύσω. Φαινόταν σαν να επικρέμεται πάνω μου ένα βαρύ σύννεφο κατάθλιψης και ζόφου, που ανερχόταν από τα ίδια μου τα βάθη χωρίς να σχετίζεται με τις εξωτερικές καταστάσεις. Δεν ένιωθα ότι ήμουν ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν μονάχα λίγες μέρες νωρίτερα, και μια αίσθηση φρίκης, εξαιτίας της ανεξήγητης αλλαγής, άρχισε να επικάθεται μέσα μου, από την οποία, όσο κι αν προσπαθούσα, δεν μπορούσα να ελευθερωθώ.
Λίγο είχα συνειδητοποιήσει ότι από εκείνη τη μέρα δεν θα ξαναήμουν πάλι ο παλιός κανονικός εαυτός μουˑ ότι, χωρίς να το ξέρω και χωρίς προετοιμασία ή και επαρκή γνώση, είχα ξυπνήσει την πιο θαυμάσια αλλά και δύσκολη δύναμη που βρίσκεται στον άνθρωποˑ ότι είχα πέσει πάνω στο κλειδί τού πιο καλά φυλαγμένου μυστικού των αρχαίωνˑ και ότι από τότε και για ένα μεγάλο διάστημα, θα χρειαζόταν να ζω κρεμάμενος από μια κλωστή, ταλαντευόμενος μεταξύ ζωής και θανάτου, λογικής και τρέλας, φωτός και σκότους, Ουρανού και Γης. [...]
Δεν ήξερα αυτό που τελικά συνειδητοποίησα αργότερα – ότι ένας αυτόματος μηχανισμός, που αφυπνίστηκε μέσα από την πρακτική του διαλογισμού μου, είχε ξαφνικά αρχίσει να λειτουργεί με σκοπό να επαναδιαμορφώσει το νου μου και να τον καταστήσει άξιο όχημα μιας ανώτερης και ευρύτερης συνειδητότητας, μέσα από βιολογικές διαδικασίες τόσο φυσικές και τόσο διεπόμενες από αμετάβλητους νόμους, όσο η εξέλιξη των ειδών ή η ανάπτυξη και γέννηση ενός παιδιού.

Άλλα (αμετάφραστα) αποσπάσματα από βιβλία του Gopi Krishna για την κουνταλίνι:
http://gopikrishna.us/books/excerpts.html

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ για υποτιτλισμένα βίντεο στα οποία ο Γκόπι Κρίσνα μιλά θετικότατα για την κουνταλίνι:
1) Σύντομο αλλά περιεκτικό:
http://www.youtube.com/watch?v=FrodAyxNM0M
2) Βίντεο σε πέντε συνέχειες:
http://www.youtube.com/watch?v=folhHDY2o2w
Ακολουθεί απόσπασμα από βίντεό του που είναι η τελευταία συνέντευξη που έδωσε, σε ηλικία 80 ετών (έχω και τους χρόνους δίπλα):

"Στην πραγματικότητα, πέρασα από μια μεγάλη κρίση αυτή την περίοδο. 0445
Τελικά σταθεροποιήθηκα σε αυτή την κατάσταση της συνειδητότητας 0452
στο 49ο έτος της ζωής μου. 0454-0457
Έκτοτε 0459-0501
ζω σε αυτή την κατάσταση. 0504
Δηλαδή, 0506
πριν από το 34ο έτος της ηλικίας μου, 0509
ζούσα σε ετούτο τον κόσμο. 0512
Σκεφτόμουν, έβλεπα και αντιλαμβανόμουν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι άνθρωποι. 0512-0518
Αλλά από το 49ο έτος και μετά, 0521-0524
ζω σε δύο διαφορετικούς κόσμους. 0527
Ο ένας είναι ο συνηθισμένος κόσμος των σωματικών αισθήσεων και της λογικής. 0532
Ο άλλος είναι ένας πολύ πιο υψηλός 0533-0536
και ευδαιμονικός κόσμος, 0539
ο οποίος είναι τελείως διαφορετικός από οποιαδήποτε γήινη εμπειρία έχουμε. 0540-0546
Είναι ο κόσμος της Συνειδητότητας." 0549-0552

Σε αυτό το βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU , ντοκιμαντέρ μιάμισης ώρας, μιλούν και κάποια άλλα άτομα που έχουν αφυπνισμένη κουνταλίνι, για τις διάφορες προκλήσεις που αντιμετώπισαν και για την ανανέωση και πνευματικότητα που έφερε στη ζωή τους.

Αυτά τα πράγματα δεν τα βιώνει ούτε ένας στους δέκα χιλιάδες που θα μπουν σε μια τάξη γιόγκα. Γιατί λοιπόν μιλώ επί μακρόν για αυτά;

Πρώτον, επειδή από αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις διαλέγετε κάποιες ηχηρές ιστορίες, όπως αυτή του Μουκτανάντα ή όπως αυτή που λέει ο θεολόγος ότι είχε "κάποια φίλη του, η Κάρολ" για να τρομάξετε τον κόσμο και να του παρουσιάσετε τη γιόγκα ως επικίνδυνη - κάτι που αντιβαίνει πλήρως στην εικόνα που μας δίνει η επιστήμη (η πραγματική επιστήμη, όχι λόγια θεολόγων και αμφιλεγόμενων ερευνητριών που μηνύουν την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία, όπως θα δεις στη συνέχεια).
Δεύτερον, γιατί το θέμα της πνευματικοποίησης είναι σημαντικό. Η ελπίδα ότι τελικά θα πνευματικοποιηθούμε είναι αυτό που ενώνει όλες τις θρησκείες μεταξύ τους (όταν βγάλεις τα διάφορα θεολογικά ακαταλαβίστικα και την προπαγάνδα) και είναι σημαντικό άνθρωποι με αγνή πρόθεση να καταλάβουν ότι όλοι μας μιλάμε για το ίδιο πνευματικό φως.

Η παρακάτω εμπειρία της κουνταλίνι, που είναι δικιά μου, δείχνει πώς η αφύπνιση της πνευματικής ενέργειας σε παίρνει στον Ουρανό.
Κι ένα ενδιαφέρον σημείο εδώ είναι ότι ανήκω σε αυτούς που δεν είχαν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ στην όλη διαδικασία. Ίσως γιατί άρχισα γιόγκα στα δεκαπέντε μου χρόνια, και όταν η εμπειρία ήρθε ήμουν καλά προετοιμασμένος - είχα, όπως θα μπορούσαμε να πούμε, γερές βάσεις.
Ή ίσως γιατί ήταν ο πνευματικός μου δάσκαλος που μου έδωσε αυτή την εμπειρία - οπότε ήμουν, όπως θα μπορούσαμε να πούμε, "σε καλά χέρια".

Ήρθε και με άγγιξε στον ώμο. Τότε ο ουρανός άνοιξε και, μετατρεπόμενος σε φως, έπεσα μέσα στον ουρανό με την ταχύτητα της σκέψης. Η βαρύτητα είχε αντιστραφεί και η ψυχή μου ταξίδευε κατακόρυφα προς τα πάνω με μια τρομακτική ταχύτητα και δύναμη. Έχεις ακούσει για την πτώση του Αδάμ. Αυτό ήταν η άνοδος του Αδάμ! Δεν κινούμουν μόνο μέσα στο χώρο αλλά η ταχύτητά μου ήταν τέτοια ώστε κινούμουν και μέσα στο χρόνο. Ο χώρος και ο χρόνος είχαν ενωθεί. (Η σχέση χώρου, χρόνου και ταχύτητας θα σου είναι εμφανής αν έχεις διαβάσει τη θεωρία της σχετικότητας. Καθ’ όλο τον εικοστό αιώνα, πολλοί κβαντικοί φυσικοί μίλησαν για την επιβεβαίωση της ινδουιστικής κοσμολογίας από την κβαντομηχανική. Μπορείς να δεις γνωστούς σύγχρονους φυσικούς να μιλούν για αυτό στα βίντεό μου
http://www.youtube.com/watch?v=VSExf8h1Wq8
http://www.youtube.com/watch?v=nNVXaB0YGKQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iWAn5OfHkDI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=0JEt41sP938&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=GnK_RfhlRRI&feature=relatedω

Όταν σε κάποια στιγμή (ίσως σε γήινο χρόνο μετά από 10 ή 15 δευτερόλεπτα) η κίνηση τέλειωσε και άνοιξα τα μάτια, βρισκόμουν σε ένα διαφορετικό σημείο του χωροχρόνου. Είχα άλλο σώμα και ήταν μια παλιότερη εποχή. Βρισκόμουν στις νότιες αποικίες και ήμουν νέγρος υπηρέτης (λευκών) Άγγλων.

Πώς είναι δυνατόν να βρίσκεσαι σε μια διαφορετική εποχή και να είσαι κάποιος άλλος;

Γνωρίζεις για την «αιρετική διδασκαλία της μετενσάρκωσης». Οι χριστιανορθόδοξοι έχετε σκοτώσει πολλούς που έλεγαν ό,τι λέω.

Αλλά τώρα βρισκόμαστε σε μια άλλη εποχή, και είστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιείτε «ευγενικότερες» μεθόδους (δηλαδή προπαγάνδα, συνθήματα, κονέ με δημόσιες υπηρεσίες και τέτοια).

Υπάρχει πράγματι ένας αγεφύρωτος χωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν; Πώς συνδέονται διαφορετικά σημεία του χρόνου; Τι είναι η μνήμη; Αποθηκεύονται οι πληροφορίες στον εγκέφαλο; Ή είναι η μνήμη ένα μέρος του εαυτού μας που ζει ΤΩΡΑ σε παλιότερη στιγμή; Να έχει άραγε δίκιο η κβαντική φυσική ότι ο χρόνος είναι ενωμένος, ότι παρόν και παρελθόν δεν είναι χωρισμένα;

Φιλοσοφικά ερωτήματα που γίνονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας. Μέχρι που ήρθατε εσείς, ρημάξατε το «σατανικό και βέβηλο» ελληνικό πολιτισμό και μας είπατε ότι το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε στον Χριστό και να υπακούμε στον Πατριάρχη.

Κι όποιοι «αιρετικοί» δεν πείστηκαν, τους σκοτώνατε... Καθώς καλύτερα να πάνε από εσάς στην αγκάλη του Θεού, παρά από φυσικό θάνατο στην αγκαλιά του Διαβόλου.

Και σε κάποια στιγμή επέστρεψα και βρέθηκα πάλι σε ετούτο το χρονικό σημείο.

Αλλά δεν ήμουν ο ίδιος.

Να είχε μπει μέσα μου ο Σατανάς - όπως υπονοεί για την φίλη του την Κάρολ το άρθρο του θεολόγου που μου έστειλες;

Μία από τις διαφορές ήταν ότι το μυαλό μου ζούσε σε διαφορετικό επίπεδο χρόνου. Υπάρχει διαφορά μεταξύ της αντίληψης της αιωνιότητας και της αντίληψης του μεταβαλλόμενου χρόνου. Η αιωνιότητα είναι η ενότητα μεταξύ των μεταβαλλόμενων χρόνων. Είναι μια ακίνητη θάλασσα μέσα στην οποία οι διάφοροι χρόνοι κινούνται σαν κύματα. Η κίνησή μου μέσα στο χρόνο με είχε φέρει σε ένα διαφορετικό σημείο του ίδιου του χρόνου. Με είχε φέρει πιο κοντά στην Αρχή του χρόνου (όπου βρίσκεται η αιωνιότητα), γιατί υπάρχει μια κυκλική κίνηση στο σύμπαν. Η χελώνα ξαναμαζεύεται στο καβούκι της.

Όταν η ψυχή σου συντονιστεί με άλλο επίπεδο του χρόνου, ο ήλιος κινείται αργότερα στον ουρανό. Δεν μιλάω για την πραγματική κίνηση του ήλιου, καθώς ο ήλιος παραμένει ακίνητος σε σχέση με τη Γη. Μιλάω για την παραίσθηση που έχουμε ότι ο ήλιος κινείται. Η παραίσθηση αυτή είναι αποτέλεσμα του σημείου στο οποίο ο νους σου βρίσκεται σε σχέση με την Αρχή του χρόνου, και όχι αποτέλεσμα του απλού γεγονότος ότι ο ήλιος βρίσκεται σε διαφορετικές θέσεις στον ουρανό κατά την ανατολή και κατά τη δύση, διότι θα μπορούσες να αντιλαμβάνεσαι τις διαφορετικές θέσεις ως αποτέλεσμα της δικής σου κίνησης γύρω από αυτόν, αλλά δεν το αντιλαμβάνεσαι έτσι! Η έμφαση που κάποιες θρησκείες δίνουν στον ήλιο (να άλλη μια «αίρεση») σχετίζεται με την (πνευματική) ανάγκη να αλλάξει το ίδιο σου το κέντρο της ενέργειας, να ανεβεί από κάτω προς τα πάνω, από τη Γη στον Ήλιο. Σε κάθε διαφορετική θέση υπάρχει διαφορετικό επίπεδο χωροχρόνου, διαφορετική «διάσταση». Εγώ ανέβηκα από ένα επίπεδο σε ένα άλλο, από μία διάσταση σε μία άλλη, από ένα «τσάκρα» (στα σανσκριτικά) σε ένα άλλο. Η ινδική φιλοσοφία λέει ότι υπάρχουν εφτά τσάκρα, χωροχρονικά επίπεδα στη δημιουργία του κόσμου. Είναι σαφώς μια αίρεση. Είναι καθαρή σύμπτωση που κι εσείς ορίζετε εφτά ημέρες στη δημιουργία του κόσμου!

Φυσικά, εσείς τις ορίζετε στο χρόνο μόνο, εμείς στο χρόνο και τον χώρο (το σώμα). Υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ χώρου και χρόνου; Μας λέει κάτι η επιστήμη για αυτό;

Και η γιόγκα δεν ορίζει τα τσάκρα ακριβώς στο σώμα, αλλά σε κάποια επίπεδα του αιθερικού που «αντιστοιχούν» σε κάποια σημεία στο σώμα. Για παράδειγμα, το «τρίτο μάτι», η πνευματική όραση, δεν είναι στο μεσόφρυδο. Βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση, είναι το επίπεδο εκείνο στο οποίο η ενέργεια γίνεται αντιληπτή ως φως. Και μέσω αυτού του φωτός, μπορείς να βλέπεις πνευματικά σε μεγάλες αποστάσεις ή στην ψυχή των ανθρώπων.

Όταν αυτή η όραση δίνεται στον Πορφύριο, λέτε ότι είναι το Άγιο Πνεύμα του Τριαδικού Θεού. Όταν την έχει κάποιος από εμάς, λέτε ότι είναι «τα απατηλά κόλπα του Διαβόλου». Με τα λόγια φτιάχνεις ανώγια και κατώγια. Ό,τι σκεφτείς, έτσι είναι. Είσαι «δικός μας»; Είσαι καλός. Είσαι «των άλλων»; Είσαι κακός. Αν βάλεις “Kirlian photography» στο Youtube θα σου βγάλει δεκάδες βίντεο που δείχνουν την ενέργεια, την φωτογραφίζουν κι επίσης την κινηματογραφούν. Και λέτε ότι δεν υπάρχει κι ότι η εναλλακτική θεραπευτική είναι παραμύθια; Τελικά αποφασίστε: είναι παραμύθι ή υπάρχει και είναι του σατανά;

Αλλά για ποιο πράγμα να μιλήσουμε; Για το αν υπάρχει ενέργεια πέραν του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος; Αν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από τον υλικό κόσμο που έφτιαξε από το τίποτα ο Θεός σας μέσα σε εφτά ημέρες; Να συζητήσουμε αυτό όταν η ίδια η έννοια της ύλης έχει εκ νέου οριστεί από «αντικείμενο» σε «πιθανότητα» και «αποτέλεσμα της επίγνωσης του παρατηρητή»; Όταν η ίδια η έννοια του χρόνου επιτρέπει την επιστροφή μας στην Αρχή; Όταν ο ίδιος ο άδειος χώρος χαρακτηρίζεται όχι ως κενός αλλά ως ενεργειακά γεμάτος;

Ο κόσμος έχει αλλάξει. Ο πολιτισμός προχωρεί. Η επιστήμη προχωρεί. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η ανάγκη σας να ακυρώνετε τους «αιρετικούς», μία λέγοντας ότι η «λεπτοφυής ενέργεια», την οποία παρουσιάζουν ως υποκείμενη δημιουργική αιτία του υλικού κόσμου και στην οποία στηρίζουν τη γιόγκα τους και τις ενεργειακές τους θεραπείες, είναι παραμύθι, και μετά βεβαιώνοντας καπάκι ότι ναι, υπάρχει, αλλά είναι του Διαβόλου!

Και ποιο είναι το πρόβλημά σας με τη νοητική ενέργεια, γιατί τη θέλετε «του Διαβόλου»; Γιατί αυτή υπάρχει στον καθένα. Άρα ο καθένας, αυξάνοντάς τη, γίνεται δημιουργός. Γίνεται σαν το Χριστό, θεώνεται. Ενώ ο «Θεός» ως δημιουργική αρχή υπάρχει μόνο στο ευαγγέλιο. Δεν είναι η εσώτερη ουσία της φύσης μας, αλλά ένα σύστημα κανόνων το οποίο εσείς, από αγάπη, θα μας επιβάλετε, για να μη δαιμονιστούμε και χάσουμε την ψυχή μας.

Και όποιον δεν ενδιαφέρεται για την αγαθή σας σκέπη...

Ένα άλλο αποτέλεσμα αυτής της ανόδου προς τον Ουρανό ήταν η υπέρβαση του σεξουαλικού ενστίκτου. Αυτό είναι ένα ιδεώδες το οποίο εσείς οι χριστιανοί και εμείς οι αιρετικοί έχουμε από κοινού. Αλλά η υπέρβαση της σεξουαλικότητας, της ύλης, δεν επέρχεται πλήρης μόνο με την ανθρώπινη προσπάθεια. Χρειάζεται και η επέμβαση του Θεού. Αυτή την επέμβαση σου περιγράφω, αν και είμαι σίγουρος ότι, όπως σταυρώσατε το Χριστό, έτσι και τώρα θα αποκαλέσετε το έργο του Θεού «σατανικό». Είναι απλά ο τρόπος που λειτουργεί ο νους σας. Δεν παίζει καμία διαφορά τι κάποιος θα σας πει.

Τι εννοώ ότι υπέρβηκα τη σεξουαλικότητα; Εννοώ ότι από τότε που άλλαξα επίπεδο, το ένστικτο δεν με ξαναανάγκασε να δραστηριοποιηθώ σεξουαλικά (σεξ ή αυνανισμός). Γιατί το ένστικτό μου είχε πνευματικοποιηθεί.

Αυτό, φίλε μου, που πνευματικοποιεί και εξευγενίζει τη φύση σου είναι ο Θεός κι όχι ο διάβολος. Ό,τι κι αν σου λέει ο Πατριάρχης σου.

Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε. Το «ανώτερο επίπεδο» παραμένει. Τίποτα άλλο ασυνήθιστο δεν έχει συμβεί.

Δεν βαρέθηκε ακόμα ο Εξαποδώ να περιμένει να πεθάνω, για να πάρει την ψυχή μου στην Κόλαση;

Τώρα, ως προς την ιστορία που λέει ο θεολόγος για τον Σουάμι Ράμα και τη μαθήτριά του τη φίλη του θεολόγου. Τις λεπτομέρειες δεν μπορώ να τις σχολιάσω. Σε αυτό τον κόσμο μπορείς να ακούσεις διάφορες ιστορίες για τα πάντα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι, όπως έχω δείξει, οι επιστήμονες που ασχολούνται με άτομα που έχουν αφυπνίσει την κουνταλίνι, λένε ότι μερικές φορές είναι ζόρικα, και χρειάζεται μακρόχρονη προσπάθεια για να περάσουν μέσα από τη διαδικασία μετασχηματισμού, αλλά οι δυσκολίες συνήθως ηρεμούν μετά από κάποιο διάστημα και τα άτομα βγαίνουν πιο ώριμα από τη διαδικασία.
Η πνευματική ανάπτυξη είναι πάντα δύσκολη, δεν είναι παίξε-γέλασε. Δεν θα ωραιοποιήσουμε την κατάσταση. Ο καθένας χρειάζεται να δώσει τον αγώνα του.
Ωστόσο οι ψυχολόγοι λένε ότι δεν πρόκειται για τον "Σατανά". Πρόκειται για μια φυσική διαδικασία μετασχηματισμού που αποφέρει ωρίμανση και πνευματική γλύκα και πείρα με την πάροδο του χρόνου.
Ο Γκόπι Κρίσνα, παρόλο που δοκιμάστηκε (είναι ο ίδιος μια διάσημη περίπτωση ατόμου που είχε προβλήματα στη διαδικασία), μιλάει, μέχρι το τέλος της ζωής του, όπως έδειξα, πολύ θετικά για αυτήν. Το ίδιο και πολλά άλλα άτομα που είχαν την εμπειρία, όπως μπορείς π.χ. να δεις στο ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU που ήδη σου παρέθεσα. Έχουν ήδη περάσει πάρα πολλά χρόνια που είχαν την αφύπνιση και δες πόσο καλά αισθάνονται...

Και η δική μου εμπειρία ήταν θετική (η λέξη "θετική" δεν σημαίνει τίποτα... Πώς θα ονομάσουμε αυτό που σε φέρνει στον Ουρανό και που βάζει το σύμπαν μέσα σου;).

Τώρα, γιατί τίποτα από αυτά δεν αγγίζει το θεολόγο και γιατί είναι πεπεισμένος ότι πρόκειται για τον Σατανά...;
Αφήνω το ερώτημα ανοιχτό.

Και η φίλη μου στην Κρήτη, που έχει ανοιχτή κουνταλίνι, έχει δει δαίμονες. Έχει δει διάφορα πράγματα. Αλλά συνεχίζει απτόητη. Μια φορά πήγαμε για μπάνιο σε μια παραλία της Κρήτης. Ξαπλώσαμε σε κρεβατάκι στην αμμουδιά κι εγώ παρατηρούσα τις γκόμενες που περνούσαν. Εκείνη είχε κλείσει τα μάτια της και παρατηρούσε το πνευματικό φως που έλαμπε μέσα στο κεφάλι της. Το έβλεπε από μέσα, με τα μάτια του νου. Καθόταν για ώρα απορροφημένη στο ουράνιο θέαμα, και προφανώς βρισκόμενη σε μέθεξη, ενώ εγώ σκεφτόμουν ποια από αυτές που περνούσαν έχει τις σωστότερες αναλογίες.

Αν σου πω ότι δεν τη ζηλεύω, θα σου πω ψέματα.

Παρεμπιπτόντως, όσον αφορά τον Σουάμι Ράμα: οι αμαρτίες του είχαν, ήδη από το 1990, δημοσιευτεί σε μία γνωστή έκδοση της γιόγκα, το Yoga Journal Magazine,
"Η Υπόθεση του Σουάμι Ράμα των Ιμαλαϊων"
The Case against Swami Rama of the Himalayas
http://www.rickross.com/reference/swami_rama/swami_rama2.html
η οποία καλούσε να γίνουν ανακρίσεις για την περίπτωσή του:

«Τα περισσότερα από τα πρώην μέλη της σχολής [του Σουάμι Ράμα] που συμφώνησαν να δώσουν συνέντευξη για αυτό το άρθρο . . . αντιλαμβάνονται ότι αν αυτό το άρθρο προκαλέσει μήνυση εναντίον του, θα κληθούν για να καταθέσουν στο δικαστήριο [και συμφωνούν να το κάνουν].»
“Most of the former members of the Institute who agreed to be interviewed for this article … understand that if this article provokes a libel suit they can be called to testify in court.”

Αυτό το έγραφε γνωστό περιοδικό γιόγκα.
Και πράγματι ακολούθησαν ανακρίσεις και ο Σουάμι Ράμα βρέθηκε ένοχος για διάφορες κατηγορίες
(δες τη Wikipedia εδώ):
http://en.wikipedia.org/wiki/Swami_Rama#Sexual_misconduct_controversy
αλλά κυρίως γιατί πίεζε γυναίκες μαθήτριες να έχουν σεξ μαζί του.

Όσο υπάρχει αυτός ο κόσμος, τέτοια πράγματα θα γίνονται. Λοιπόν πρέπει να αποκαλύπτονται.
Αλλά πρόσεξε, το να αποκαλύψω εγώ δικές σας αμαρτίες καλώντας σας να αλλαξοπιστήσετε στο βουδισμό, είναι αστείο. Είναι αυτοί που έχουν αδικηθεί που πρέπει να φέρουν το θέμα στην επιφάνεια, όχι αυτοί που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τέτοια περιστατικά για προπαγάνδα.
Να επισημάνω επίσης ότι αυτός ο κόσμος είναι ευρύς και οι πνευματικοί δάσκαλοι (περιλαμβανομένου και του Χριστού) είναι πολλοί. Λοιπόν όταν ψάχνει κανείς για πνευματικό δάσκαλο, ένας χρυσός κανόνας που συχνά συστήνεται είναι ο δάσκαλος να είναι μέρος μιας μακράς πνευματικής παράδοσης. Δηλαδή θα πρέπει να υπάρχει μια αδιάσπαστη σειρά μεταβίβασης του Πνεύματος από Δάσκαλο σε μαθητή. Τέτοιοι δάσκαλοι, που πλοιρούν τα κριτήρια, δεν βρίσκονται μπλεγμένοι σε παρόμοια σκάνδαλα, γιατί έχουν γερή πνευματική βάση. Ας πούμε, ο διδάσκαλός μου πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του προσπαθώντας να ωφελήσει τις ινδικές επαρχίες μέσα από τη φιλανθρωπική του οργάνωση, όχι κυνηγώντας μικρές για να τις πηδήξει.
Το πώς μεταβιβάζεται η ενέργεια από τον Δάσκαλο στον μαθητή το περιέγραψα πιο πάνω, όπου μιλούσα για τη μεταβίβασή της σε μένα. Ας σημειωθεί ότι, κατά τη διάρκεια της ζωής του, θα περάσει την ενέργεια σε διάφορα άτομα, αλλά δεν θα γίνουν όλοι πνευματικοί δάσκαλοι. Μόνο εκείνοι θα γίνουν πνευματικοί δάσκαλοι, στους οποίους η ενέργεια θα φτάσει στην κορυφή.
Γιατί το θέμα δεν είναι απλά να "περάσει ενέργεια" σε κάποιον, αλλά να την περάσει με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να τον ανεβάσει στον Ουρανό. Και μόνο αυτός που φτάνει στο ύψιστο σημείο γίνεται πνευματικός δάσκαλος. Το να "λάβεις το χρίσμα" προϋποθέτει ότι δεν έχεις απλά ανέβει (όπως έκανα εγώ), αλλά ότι έχεις φτάσει στην κορυφή της ανθρώπινης εξέλιξης.

Από την ιστοσελίδα Θρησκεία και Ορθοδοξία:
http://www.apologitis.com/gr/ancient/thriskia.htm#ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ_ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ

Ινδικός Μυστικισμός
Κλασσική χώρα του μυστικισμού είναι οι Ινδίες. Ιδίως η φιλοσοφία της Βεδάντα παρέχει σε εμάς καταρτισμένο και συστηματοποιημένο μυστικισμό. Οι Βραχμάνες ανάγουν το πλήθος των θεών σε μια ενιαία και μοναδική αρχή, την οποία καλούν Βραχμάν ή Ατμάν. Το Βραχμάν τούτο ως κάτι πνευματικό και άμα απρόσωπο, «βλέπει χωρίς οφθαλμούς, ακούει άνευ ώτων, δεν ομιλεί δια λέξεων, δεν νοεί δι’ ιδεών». Είναι η ζωή, η πνοή του σύμπαντος, εξ ης τα πάντα απορρέουν και εις την οποία επιστρέφουν τα πάντα, η μόνη άφθαρτος ουσία, η οποία παραμένει αναλλοίωτος στην διηνεκεί ροή. Του Βραχμάν απορροή είναι και ο άνθρωπος- κατ’ ακολουθία η πνοή αυτή του σύμπαντος ζει και εντός αυτού - είναι σπινθήρ εκπηδήσας εκ της θείας πυράς, σταγόνα εκ του ωκεανού της θεότητας. Καθήκον μοναδικό έχει να επιστρέψει πίσω στην θεία πηγή, να αφανίσει εαυτό εντός του απείρου φωτός. Η ένωση αυτή μετά του Βραχμάν ή ο αφανισμός αυτός της ιδίας προσωπικότητας σε αυτώ είναι η μόνη οδός προς την απολύτρωση από του πόνου της υπάρξεως. Η κατάσταση αυτή της αποσβέσεως, το Νιρβάνα, κατορθώνεται δια της Γιόγκα, της ασκήσεως, η οποία αποτελείται εκ σειράς συστηματικώς διαρθρωμένων ασκήσεων, των οποίων αποτέλεσμα η συγκέντρωση. Έτσι το Εγώ του ασκητή ευρίσκει την ανάπαυσή του εν τω απείρω Εγώ (Ατμάν).

--------
" Ισως αν θελετε (μια και εσυ αναφεροσουν σε μενα στο πληθυντικο) μπορω να ψαξω και μυνησεις που εχουν γινει απο απλους ανθρωπους προς συνανθρωπους τους δασκαλους γιογκα μετα απο συνεδριες όπου απεκτησαν εντονα ψυχολογικα προβληματα . "
Μιλάω στον πληθυντικό γιατί δρας ως μέρος κοπαδιού. "Ανήκω στο ποίμνιο και ό,τι μου πουν θα σκέφτομαι και θα κάνω, αυτοί ξέρουν καλύτερα." Δεν είσαι άτομο για να σου μιλήσω στον ενικό. Τα άτομα σκέφτονται από μόνα τους. Και δεν δικαιολογούν επιθέσεις και απαγορεύσεις και διακρίσεις και προπαγάνδα και φανατισμό και ύπουλα ψιθυρίσματα της Εκκλησίας στα πανεπιστήμια και τους διάφορους οργανισμούς ("αποκλείστε τον αυτόν, γιατί διδάσκει διαβολικά πράγματα!") επειδή έτσι τους είπε να κάνουν και να σκέφτονται ο μπαμπάς τους ή ο παπάς τους.
Ωρίμασε, ελευθερώσου από τον φανατισμό εναντίον μας, με τον οποίο σε πότισαν απ' τη μικρή σου ηλικία, και μετά θα σου μιλάω στον ενικό.

Γράφεις: Ουτε ψευτικες συγκρισεις γινονται, ουτε καμια ταση υπεροχης διεκδικουμε"
Αλήθεια, δεν διεκδικείτε υπεροχή; Δεν υπερέχει η "μία και μόνη αληθινή θρησκεία" από τις "διαβολικές πλάνες"; Και δεν είναι ψεύτικες οι συγκρίσεις σας; Κι εσείς έχετε τους δικούς σας αγίους και θεούς (ο Χριστός είναι ο θεός σας), το δικό σας μυστικισμό (απομόνωση στις σπηλιές του Αγίου Όρους και μόνιμη νηστεία -- τρελά και επικίνδυνα πράγματα), τους δικούς σας "παλαβούς άγιους" που γύριζαν επαίτες και ξυπόλητοι και πέθαιναν στα τριάντα τους "για την αγάπη του Θεού", τους δικούς σας δαίμονες που σας επιτίθενται. Οι διάφορες θρησκείες και τα πνευματικά συστήματα κάνουν τα ίδια πράγματα, χρησιμοποιώντας άλλα λόγια και τεχνικές. Αλλά είναι ο εγωισμός που δημιουργεί αυτές τις συγκρίσεις, ότι εσείς είστε καλοί κι εμείς κακοί, γιατί δήθεν ο Θεός κατέθεσε εναντίον μας και η επιστήμη μάς απέδειξε κακούς. Αυτό που λέτε εσείς επιστήμη είναι λόγια θεολόγων και αυτό που λέτε Θεό είναι ο δικός σας Θεός.
Όσο για τις μηνύσεις που λες έγιναν εναντίον δασκάλων γιόγκα, δεν μου τις έστειλες να τις δω. Αλλά μια που μιλάς για μηνύσεις...

Όταν η Εκκλησία σας ψυθίρισε τις κατηγορίες για σατανισμό στην πανεπιστημιακή σχολή μου και τα προγράμματα γιόγκα που είχα οργανώσει ακυρώθηκαν, πήγα στο γραφείο με το οποίο τα οργάνωσα και είπα ότι θα τους κάνω μήνυση. Και γέλασαν. Είπαν:

"Αστειεύεσαι; Ξέρεις τι πλούτο έχει η ορθόδοξη Εκκλησία; Γιατί τους πέρασες, για τον ξυπόλητο Χριστό; Αυτοί είναι μες στα κυκλώματα. Εδώ γίνονται σκάνδαλα και σκάνδαλα και κανένας δεν τους ξεκουνάει!"

Και είναι αλήθεια. Γιατί όταν ο Γιοσάκης και οι άλλοι οι ιερείς των Κυθήρων κλέβανε το νησί και κάνανε διάφορα έκτροπα, ο πατέρας μου, που κατάγεται από εκεί, μαζί με πολλούς άλλους πανεπιστημιακούς ζητήσανε από την Εκκλησία να καθαιρέσει τον Μητροπολίτη και τους εμπλεγμένους ιερείς και εκείνη κώφευσε. Κι όταν του κάνανε μήνυση, ο Γιοσάκης κίνησε τα κυκλώματα και οι πανεπιστημιακοί βρήκαν τον μπελά τους, ότι δήθεν του είχαν κάνει δυσφήμηση. Ο πατέρας μου δεν ήξερε τι να κάνει μπροστά στην πονηριά της Εκκλησίας σας, που τον κράταγε μια χαρά στη θέση του και δεν απαντούσε στα γράμματά τους και τον άφηνε να τους διεκδικεί δικαστικά μεγάλα ποσά - διότι τόλμησαν να εκθέσουν τον «άνθρωπο του Θεού»... Μέχρι που ξέσπασε το σκάνδαλο στην τηλεόραση από την εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου και αποκαλύφτηκαν και τα κυκλώματα των δικαστικών και το εμπλεγμένο ιερατείο, και μπροστά στη γενική κατακραυγή θυμήθηκε και η Εκκλησία το λόγο του Χριστού για εντιμότητα και κατέβασε τον Μητροπολίτη...
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=169584
Το Βήμα
Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο του παραδικαστικού κυκλώματος, με επίκεντρο τον Ιάκωβο Γιοσάκη, πολλοί έχασαν τον ύπνο τους. Κάθε μέρα ένα καινούργιο όνομα τυλιγόταν στον ιστό του Γιοσάκη: δικαστές, ιερωμένοι, πολιτικοί.
http://archive.enet.gr/online/online_obj?pid=39&tp=T&id=47792424
Ελευθεροτυπία
Μέσα σε πολύ λίγο χρόνο κατάφερε να βρεθεί σε πρωταγωνιστική θέση σε μια υπόθεση που είναι τόσο μπερδεμένη όσο μια μακαρονάδα. Ο Αττικής Παντελεήμων, ο Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητος, ο Παναμά Αθηναγόρας, ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο Θηβών Ιερώνυμος, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος, ο πρώην Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνος, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όλοι μπλέκονται μεταξύ τους, αθώοι κι ένοχοι, δίκαια και άδικα.

Μιλάς για μηνύσεις;
Δεν το άκουσες ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί;

---------------------------------

Ειδικά σε σχέση με τα θαύματα, θα σου πω το εξής. Αν προτιμάς να πιστέψεις τις δικές σας ιστορίες κι όχι τις δικές μου, ώστε να αισθανθείς δικαιολογημένος στην πεποίθηση ότι ο Χριστός είναι η μόνη πηγή θαυμάτων και η θρησκεία σου η μόνη αληθινή, δεν μπορώ να σε εμποδίσω. Μπορείς να κάνεις αυτή την αυθαίρετη επιλογή. Αλλά ο αντικειμενικός αναγνώστης δεν θα χρησιμοποιήσει δύο μέτρα και σταθμά. Είτε θα πιστέψει τις ιστορίες αμφότερων των πλευρών, είτε δεν θα πιστέψει καμιά πλευρά.

Λοιπόν έχω μια κολλητή φίλη και μαθήτρια γιόγκα η οποία έχει η ίδια μια κολλητή φίλη και μου διηγήθηκε την ιστορία αυτής. Η φίλη της δουλεύει για ένα διάστημα baby sitter, μαζεύει λεφτά και μετά πηγαίνει για όσο πιο πολύ μπορεί στο κέντρο του γκούρου μου στην Ινδία. (Τα λεφτά δεν τα πληρώνει εκεί, εκεί είναι δωρεάν, έχω μείνει και ξέρω. Τα θέλει για τα έξοδα του ταξιδιού.) Λοιπόν γιατί είναι τόσο αφοσιωμένη; Η ιστορία της εξηγεί το λόγο. Εξήγησε στη φίλη μου τα εξής:
Κάποια μέρα καθόταν στο μπαλκόνι κάποιου κτηρίου σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Ήταν εκεί με κλειστά μάτια για ώρα. Ξαφνικά, έχασε την ισορροπία της και έγειρε προς τη μεριά του χάους που απλωνόταν κάτω. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε στο κενό κάποιος που την έσπρωξε μέσα. Κι έτσι σώθηκε από την πτώση, χωρίς όμως να μπορέσει να αναγνωρίσει ποιος ήταν αυτός. Ήταν γέρος με άσπρα μαλλιά αλλά δεν τον είχε ξαναδεί.
Μετά από κάποιες μέρες, έλαβε μια πρόσκληση για να πάει σε μια συγκέντρωση ατόμων σε ένα σπίτι. Επρόκειτο για άτομα που ασχολούνταν με κάποιο πνευματικό δάσκαλο της Ινδίας. Υπήρχαν και βιβλία του εκεί, που είχαν στο εξώφυλλο τη φωτογραφία του. Μόλις την είδε, αναγνώρισε το γέρο που την έσωσε - το δάσκαλό μου.
Έτσι, από τότε αφιέρωσε τη ζωή της σ' αυτόν, γνωρίζοντας ότι, αν ζει, είναι μονάχα λόγω της δικής του Χάρης.

Τέτοιες ιστορίες για θαυματουργές επεμβάσεις λέτε κι εσείς οι χριστιανοί. Η διαφορά μας είναι ότι όταν εμείς διαβάζουμε τις ιστορίες σας, ως επί το πλείστον τις πιστεύουμε, ενώ όταν εσείς διαβάζετε τις δικές μας, λέτε ότι πρόκειται για ψέμα και απάτη ή για τον "δάκτυλο του Πονηρού".
Διαφορετικά μέτρα και σταθμά για το ίδιο πράγμα.
Γιατί πώς θα αποδείξουμε ότι "μόνο ο Χριστός σώζει" και ότι "η δική μας θρησκεία είναι η μόνη αληθινή";
Άλλωστε, η Αγία Γραφή το λέει καθαρά: "Είμαστε και οι πρώτοι!"

----------------

Ως προς το σχόλιό μου ότι η θρησκεία λέει "Πίστευε και μην ερεύνα" αντιπαραθέτεις τη ρήση: "Ερευνάτε τας Γραφάς". Αλλά η ρήση αυτή, με τη λέξη "ερευνάτε" δεν υπονοεί το δικαίωμα αμφισβήτησης. Εδώ "ερευνάτε" σημαίνει «διαβάζετε κι αποστηθίζετε». Άρα: «Πίστευε και μη ερεύνα».

Αν ενδιαφέρεσαι να "ερευνήσεις" με την έννοια που επιτρέπει την αμφισβήτηση, δες τα βίντεο που σου παραθέτω για την Παλαιά Διαθήκη

http://www.youtube.com/watch?v=1sUql3hhqF4&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=P6x8qEU28HI&feature=related

και για την Καινή Διαθήκη

http://www.youtube.com/watch?v=g0cjKbz2Qec
http://www.youtube.com/watch?v=B06d0K2Xd7Y
http://www.youtube.com/watch?v=XV3dd0WSUT4

Σε αυτά για την Καινή Διαθήκη μιλά ένας διάσημος πανεπιστημιακός ερευνητής της, κι αν δεν τον πιστεύεις, μπορείς να ελέγξεις ο ίδιος ό,τι λέει (όπως έκανα εγώ): σε παραπέμπει σε συγκεκριμένα σημεία της Καινής Διαθήκης και σου δείχνει πώς φάσκουν και αντιφάσκουν. Όσο για τις διάφορες γενοκτονίες τις οποίες η Παλαιά Διαθήκη παρουσιάζει να προωθούνται από το Θεό και τους προφήτες του, εδώ νομίζω κανένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δεν θα μιλούσε για θεοπνευστία ή ωφελιμότητα. Και μελέτησε επίσης την ιστορία της χριστιανικής θρησκείας, το αίμα που έχει χύσει, τους βασανισμούς που έχει κάνει και τη σχετική θεολογία για τον αιρετισμό και την εξιλέωση αυτού (τιμωρία για ηθική αποκατάσταση), καθώς και το πώς αυτή η θεολογία-ιδεολογία-πρακτική διενήργησε για να φέρει στην εκκλησιαστική εξουσία χρήμα και δύναμη.

Αυτό το θέμα θα το κοιτάξουμε αναλυτικά στο τρίτο μέρος αυτής της παρουσίασης.

Σχετικά με το ποιος αποφασίζει για τη θεοπνευστία της Βίβλου, μου γράφεις:
Κατα τη γνωμη σου πιστευεις οτι πρεπει εσυ και εγω να ερωτηθουμε ? Να παρουν τη γνωμη μας ?
Μπορουμε να εχουμε θεση γνωμης εσυ και εγω? Ή θαταν πιο συνετο να υπαρχουν καποιοι πιο καταρτισμενοι?

Οι μελετητές των αρχαίων κειμένων λένε διάφορα πράγματα κι έχουν διαφορετικές μεταξύ τους θέσεις. Γι' αυτό σου δίνω και τους συνδέσμους για να δεις τα βίντεο για την Καινή Διαθήκη, κι είμαι σίγουρος ότι θα ακούσεις πράγματα που δεν έχεις φανταστεί. Αν εσύ προτιμάς να κάνεις ό,τι σου λέει κάποια ομάδα, όπως η ορθόδοξη, αυτό είναι δικαίωμά σου, αλλά όταν, ηθικά, ιδεολογικά και πρακτικά, σε στρέφει εναντίον άλλων, τότε γίνεται και θέμα των άλλων.

Γράφεις: "Γι' αυτό θα συνεχίσω να βλέπω παιδιά στην εκκλησία, είτε αυτό αρέσει είτε όχι".

Εμένα μου αρέσει. Αρκεί να μην τους μιλάς εναντίον μου. Μίλα τους για τα δικά σας καλά, όχι για αυτά που βλέπεις εσύ ως τα κακά των άλλων. Το ότι η δική σου είναι «η μόνη αληθινή θρησκεία» δεν μιλάει για σένα, μιλά για τους άλλους. Είναι σαν να λες: "Είμαι ο μόνος καλός μαθητής, όλοι οι άλλοι είναι κακοί".

Γράφεις: «Οποιος θελει το ακολουθει αυτο (οποιος θελει πισω μου ελθει) και οποιος θελει τραβαει το δρομο του.»
Αυτό λέω κι εγώ. Άσε όποιον θέλει να σε ακολουθήσει. Δεν είναι δυνατόν όλοι να ακολουθούν ένα και μόνο πνευματικό σύστημα.

Γράφεις:
Harper's Εγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικών και Παραφυσικών Εμπειριών, ένθ.ανωτ., σελ. 101
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία». ³⁶
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση... και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού» ³⁷ (ουδεν σχολιο) Οι μελέτες των ειδικών, αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν γιόγκα αναφέρουν, συν τοις άλλοις, «συναισθηματικές διαταραχές, έντονα αισθήματα φόβου, κατάθλιψη, δραματικές αλλαγές στη διάθεση, έντονα ξεσπάσματα θυμού, πόνους, απώλεια της αίσθησης του σώματος, προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής...»³⁸
Πηγή : http://www.alopsis.gr/alopsis/yioga.htm#_ednref78

Έψαξα την Εγκυκλοπαίδεια αυτή. Την έχει γράψει όλη μια γυναίκα. Πήγα στον ιστοχώρο της και βρήκα ότι η παράθεση δεν ταιριάζει καθόλου με αυτά που η ίδια λέει στο σάιτ.

Στην πραγματικότητα, η δική της πρόταση, στην παραπάνω παράγραφο, είναι μονάχα η κόκκινη:
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση...και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού.³⁷
Τα άλλα τα λένε άλλοι.
Αυτό προφανώς έχει ληφθεί εκτός πλαισίου και αυτή στην πραγματικότητα αναφέρει τις διάφορες κατηγορίες που γίνονται ενάντια στη γιόγκα από τους χριστιανούς. Δεν είναι αυτή η δική της άποψη. Εκείνη λέει, σχετικά με τους πνευματικούς δασκάλους της γιόγκα:
(Από την ιστοσελίδα της http://www.visionaryliving.com/2008/09/17/on-finding-spiritual-teachers/ , με τίτλο: "Βρίσκοντας πνευματικό δάσκαλο") :
"Πιθανά θα ωφεληθείτε από διάφορους Δασκάλους, καθώς εξελίσσεστε στο πνευματικό μονοπάτι."
We are likely to benefit from multiple teachers as our growth progresses, and so we should not be reluctant to move on.

Λέει επίσης:
Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο Δάσκαλος θα εμφανιστεί."
«The saying goes that when the student is ready, the teacher will appear.»

Επίσης:
"Αν κρατηθούμε σταθεροί στην πρόθεση να συνδεθούμε με τον σωστό Δάσκαλο, και κρατήσουμε αυτή την εστίαση στην προσευχή, στο διαλογισμό και στην εργασία μας με τα όνειρα (dreamwork), θα λάβουμε σωστή καθοδήγηση. Μερικές φορές χρειάζεται χρόνος και υπομονή".
If we set our intent to be connected to the right teacher, and keep this focus in prayer, meditation and dreamwork, we will be guided appropriately. Timing takes its own course, and patience is sometimes required.

Ενώ στην εισαγωγική σελίδα www.visionaryliving.com λέει:

"Από φυσικού μου είχα μια έλξη για τη μεταφυσική και γνώριζα από νεαρή ηλικία ότι η παραψυχική διάσταση υπάρχει πραγματικά. Η έρευνά μου σε αυτήν με οδήγησε στο πνευματικό και μυστικιστικό. Έχω εκπαιδευτεί στην ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων, σε τεχνικές διαλογισμού, σε ενεργειακές θεραπείες, και όλα αυτά βοήθησαν την έρευνά μου."
«I was naturally drawn to the paranormal and knew from an early age that the psychic is real. My research into the paranormal eventually led me into the spiritual and mystical. I’ve also spent time pursuing psychic skill training, meditation techniques, and energy healing, all of which have aided my research.»

Άρα, η παράθεση από το βιβλίο της, ακόμα κι αν το κομμάτι υπάρχει πραγματικά, έχει γίνει εκτός πλασίου και μας παραπλανά.

Επίσης, η παράγραφος λέει:
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία».³⁶

Επειδή αυτή η πρόταση μιλάει για τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας, επειδή συνεχίζει νοηματικά και συντακτικά (όπως μπορείς να δεις εδώ) την αμέσως προηγούμενη αναφορά στο βιβλίο της ψυχολόγου ("Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος ..." ) και επειδή δεν αναφέρεται κανένας άλλος συγγραφέας, οδηγούμαστε να πιστέψουμε ότι η πληροφορία εμπεριέχεται στο βιβλίο της ψυχολόγου. Αλλά όταν κοιτάξεις τη βιβλιογραφική παραπομπή (που κανονικά δεν διακόπτει κανείς το διάβασμα για να το κάνει), βρίσκεις κάτι άλλο. Η παραπομπή είναι για το βιβλίο "Εγκυκλοπαίδεια των Πεποιθήσεων της Νέας Εποχής". Όταν το έψαξα στο Amazon.com, βρήκα ότι αυτός είναι μόνο ο μισός τίτλος του βιβλίου. Ο πλήρης του τίτλος είναι "Εγκυκλοπαίδεια των Πεποιθήσεων της Νέας Εποχής (από τη Σειρά: Υπερασπίζοντας την Πίστη)".
http://www.amazon.com/Encyclopedia-New-Beliefs-Defense-Faith/dp/1565071603

Αυτό με υποψίασε ότι το βιβλίο (η λεγόμενη "Εγκυκλοπαίδεια") είναι στην πραγματικότητα ένα βιβλίο χριστιανικής θεολογίας. Οι συγγραφείς που αναφέρονται είναι ο John Ankerberg και ο John Welden. Το βιογραφικό του πρώτου, που μπορείς να διαβάσεις στο Amazon.com εδώ:
http://www.amazon.com/John-Ankerberg/e/B000APF1S6/ref=ntt_athr_dp_pel_pop_1
λέει ότι έχει τρία πτυχία - αλλά είναι όλα στη θεολογία, και ότι έχει γράψει βιβλία για τη Βίβλο και το Ισραήλ. Επίσης ότι έχει ένα επιτυχημένο σόου στην τηλεόραση.
Τον δεύτερο, τον John Weldon, δεν μπορούσα να τον βρω ούτε στο Amazon.com (μόνο ως όνομα υπάρχει εκεί, χωρίς βιογραφικό) ούτε στη Wikipedia. Τελικά τον βρήκα βάζοντας στο Google "John Weldon Bible", και υπάρχει σε διάφορους χριστιανικούς ιστοχώρους ως συγγραφέας χριστιανικών βιβλίων - π.χ. "Αποδικοποιώντας τον Κώδικα της Βίβλου", που θα βρεις στο http://www.ingermanson.com/codes/books/weldon.php

Δεν αμφιβάλλω ότι στο βιβλίο του θα έχει γράψει ότι "μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ..."   και μετά, τα διάφορα αρνητικά πορίσματα (όσο πιο αρνητικά, τόσο πιο καλά), αλλά νομίζω ότι θέλαμε να εξετάσουμε τι λένε οι ίδιοι οι επιστήμονες. Όχι τι λένε οι θεολόγοι ότι λένε οι επιστήμονες. Όλες οι υπόλοιπες αναφορές, δηλαδή όλα τα άλλα που μου έβαλες, αντιστοιχούν στις παραπομπές 37 έως 42 και άρα είναι από το ίδιο βιβλίο των δύο θεολόγων - αν και ο αναγνώστης έχει οδηγηθεί να πιστεύει ότι είναι δηλώσεις της ψυχολόγου που αναφέρεται προηγούμενα, εφόσον συνεχίζουν τη δική της δήλωση νοηματικά και συντακτικά και οι θεολόγοι δεν αναφέρονται πουθενά.

Δεν είναι αυτό απάτη; Λαμβάνει ο μη ειδικός, που διαβάζει αυτές τις δημοσιεύσεις σας στο διαδίκτυο, την ακριβή εντύπωση σχετικά με το από πού έρχονται αυτές οι "πληροφορίες" και την επιστημονικότητά τους;

Μόνη εξαίρεση, μεταξύ των παραπομπών 37-42, δηλαδή η μόνη μη χριστιανική πηγή, είναι η 37, που είναι πάλι το βιβλίο της μυστικίστριας, η οποία λέει στον ιστοχώρο της ότι η ίδια κάνει διαλογισμό, ότι έχει θετικά αποτελέσματα και συμβουλεύει τους άλλους να διαλογίζονται και να βρουν πνευματικό Δάσκαλο. Λοιπόν η πρόταση που παρέθεσες από την μυστικίστρια, ακόμα κι αν υπάρχει μέσα στα βιβλία της, έχει ληφθεί εκτός πλαισίου και δεν αντιπροσωπεύει τη μεγάλη της εμπειρία στο διαλογισμό και το μυστικισμό, την ιδιαίτερα θετική της στάση προς αυτόν και τη Νέα Εποχή, και τις συμβουλές που μας δίνει.

Πάμε στην επόμενη παράθεση:

«Η ενωση γιόγκα στην Αμερική λέει ότι τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν πρέπει να κάνουν γιόγκα, διότι αυτή μπορεί να βλάψει το σώμα τους [ρωταω εγω αν ειναι αληθεια αυτο ? και αν ναι, γιατι αφου ειναι απλη γυμναστικη? ]»²⁷

Όπως μπορείς να δεις εδώ http://www.americanyogaassociation.org/about.html , η αποκαλούμενη "¨Ενωση Γιόγκα στην Αμερική" είναι μια σχολή γιόγκα που την έχει μια κυρία που λέγεται Alice Christensen. Δεν είναι όπως η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία ή το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας ή η Παγκόσμια Αδελφότητα της Γιόγκα (International Yoga Fellowship). Είναι απλά οι πεποιθήσεις ενός ατόμου.

Ας δούμε τι λέει για το θέμα το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας, στην ιστοσελίδα του http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18300936 :

Τίτλος: Θεραπευτικά αποτελέσματα της γιόγκα στα παιδιά - μια συστηματική επισκόπηση της μέχρι τώρα έρευνας

Ευρήματα: Τα στοιχεία για τη γιόγκα δείχνουν ότι αποφέρει οφέλη στην υγεία του παιδιατρικού πληθυσμού, βοηθώντας στην αποκατάσταση από παθήσεις, αλλά χρειάζονται μεγαλύτερες κλινικές έρευνες, συμπεριλαμβανομένων και ειδικών μετρήσεων "ποιότητας ζωής" για να υπάρξει τελική απόδειξη.

Τα ίδια λέει και ο επίσημος ιστοχώρος των ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ
http://www.intelihealth.com/IH/ihtIH/WSIHW000/24479/34968/358876.html?d=dmtContent ως προς τα ακόλουθα: κατάθλιψη, σωματική στάση, πνευμονική λειτουργία και ασθένεια, νοητική καθυστέρηση. Ενώ για τη βελτίωση της μνήμης λέει ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να γίνει η οποιαδήποτε δήλωση.

Βλέπεις ότι το θέμα συζήτησης είναι το σε ποιον βαθμό έχει μέχρι στιγμής αποδειχτεί ότι η γιόγκα βοηθάει τα παιδιά στην ανάρρωση από παθήσεις, και όχι αν τα "βλάπτει".

Στην Ινδία τα παιδιά κάνουν γιόγκα από τα αρχαία χρόνια. Και ο ίδιος έκανα γιόγκα από 15 χρονών. Γιατί να βλάψει η γυμναστική;

Τώρα, γιατί αυτή η δασκάλα γιόγκα θεωρεί ότι τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν σωματικές ασκήσεις αλλά μόνο αναπνοές και διαλογισμό... τι να σου πω;

Δεν μου είναι δυνατό και να απαντήσω στα πάντα ή να ξέρω πώς σκέφτεται ο καθένας. Απλά είπαμε να κοιτάξουμε τι λέει η επιστήμη και παρέχω στοιχεία.

Και, παρεμπιπτόντως, ο ισχυρισμός αυτός δεν εκφράζει την άποψη των Ινδών ειδημόνων τής γιόγκα. Ο δικός μου διδάσκαλος είναι από τους γνωστότερους προωθητές της γιόγκα στην εποχή μας. Μπορείς να διαβάσεις στη Βικιπαίδεια
http://en.wikipedia.org/wiki/Swami_Satyananda_Sarasw ότι ένα εγχειρίδιο της γιόγκα που έγραψε έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ένα από τα πιο συστηματικά και πλήρη εγχειρίδια της γιόγκα στον κόσμο.

Στο Amazon.com
http://www.amazon.com/Education-Children-Swami-Satyananda-Saraswati/dp/8185787336
μπορείς να δεις ένα δικό του βιβλίο με τίτλο: «Γιογκική Εκπαίδευση για Παιδιά».

Επίσης, στον επίσημο ιστοχώρο της Ινδικής Κυβέρνησης για πληροφορίες σχετικά με ανώτερες σπουδές στην Ινδία, διαβάζουμε:
http://www.indiaedu.com/articles/yoga-education.html

                                                      Τίτλος: Γιογκική εκπαίδευση για παιδιά

"Η γιογκική εκπαίδευση για παιδιά περιλαμβάνει τη διδασκαλία της γιόγκα σε παιδιά όλων των ηλικιών. Οι δάσκαλοι σε αυτό το πεδίο διερευνούν τις συγκεκριμένες ανάγκες των παιδιών και το πώς η γιόγκα μπορεί να τα βοηθήσει στην καθημερινή τους ζωή. [...] Δίνονται πλήρεις οδηγίες για ασάνες [οι σωματικές ασκήσεις της γιόγκα], τεχνικές αναπνοής, και τεχνικές συγκέντρωσης [διαλογισμός]. Πολλά παιδιά παίρνουν μέρος σε αυτό το πρότζεκτ."

Βλέπεις λοιπόν ότι τόσο η κυβέρνηση και οι ειδήμονες της Ινδίας όσο και η δυτική επιστήμη (το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας και το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ) έχουν μια θετική άποψη για την εξάσκηση των παιδιών στη γιόγκα και δεν υπάρχει θέμα βλαπτικών συνεπειών.

Αλλά αν εσύ πιστεύεις ότι είναι πιο αντικειμενικό να ακούς, να παραθέτεις και να "πληροφορείς" για τη δήλωση της κυρίας, παρουσιάζοντάς την ως αντιπρόσωπο "των ίδιων των γιόγκι" ... τι να σου πω;

Στην πραγματικότητα, είμαι σίγουρος ότι δεν ξέρεις τίποτα από αυτά. Αλλά μήπως και τώρα που τα ξέρεις, θα κάνει διαφορά;

Αν και ασχολούμαι όλη μου τη ζωή με τη γιόγκα, νομίζεις ότι ξέρεις καλύτερα από μένα. Απλά και μόνο λόγω αυτών που σου λένε οι παπάδες.
Σαν να έρθω εγώ, ας πούμε, και να σου πω τι να κάνεις στο νοσοκομείο. Είναι δυνατόν;

Αλλά μήπως θα κάνει και τώρα διαφορά ό,τι λέω; Απλώς χάνω τα λόγια μου.

[Τα παρακάτω βρίσκονται εδώ: ]

Παραθέτεις:
" Όπως συμπεραίνουν οι ειδικοί, ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα συνδέονται με το διαλογισμό. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την μελέτη δύο ψυχιάτρων στην Αμερική οι οποίοι παρακολούθησαν για μία δεκαετία εκατοντάδες διαλογιζομένους. Στη μελέτη αυτή με τίτλο «Ψυχιατρικές επιπλοκές της πρακτικής του διαλογισμού» αναπτύσσονται οι παθολογικές και άλλες παρενέργειες του διαλογισμού.

Κι εδώ το μήνυμα του ψυχιάτρου είναι άλλο και η παράθεση μας παραπλανά. Βρήκα το άρθρο τους στο http://psycnet.apa.org/psycinfo/1982-25034-001 . Λέει στην περίληψη του άρθρου:

"Το άρθρο προτάσσει ότι ο διαλογισμός μπορεί να ιδωθεί ως μια διαδικασία ψυχικής καλλιέργειας η οποία μπορεί να επιφέρει παρενέργειες σε οποιοδήποτε στάδιο [...] Οι διαλογιζόμενοι και οι θεραπευτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι διαλογιστικές εμπειρίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για να επιφέρουν καλύτερη προσαρμογή [ψυχική ανάπτυξη] όσο και αμυντικά [ψυχοπαθολογικά]. Γι' αυτό, θα μπορούσε να τους είναι ωφέλιμο[στους διαλογιζομένους και τους θεραπευτές] να μάθουν να ξεχωρίζουν τις μη προσαρμοστικές [μη ωφέλιμες για την ψυχή] αποκρίσεις στον διαλογισμό από τις δυνητικά προσαρμοστικές."

Βλέπεις λοιπόν ότι η παράθεση που έκανες δεν απέδιδε το νόημα. Έδινε αρνητικό νόημα ενώ το κείμενο δεν είναι αρνητικό. Λέει ότι ο διαλογισμός μπορεί να ιδωθεί ως μια διαδικασία ανάπτυξης της ψυχής και θα πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε εκείνες τις αποκρίσεις μας προς αυτόν (δηλαδή το πώς αντιδράμε στα βιώματα που έχουμε την ώρα του διαλογισμού) οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν περισσότερη προσαρμοστικότητα και υγεία στην ψυχή μας.

Δεν λέει ούτε "είναι καλό" ούτε "είναι κακό", λέει ότι όπου υπάρχουν πνευματικές κρίσεις , πρέπει να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε σωστά.

Λοιπόν κι εδώ η παράθεση ήταν παραπλανητική.

Ας δούμε την επόμενη παράθεση:

Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Berkley, κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες³⁴, παρακολουθώντας πάνω από 70 άτομα που ασκούσαν διαλογισμό από 4-17 χρόνια, κατέγραψε κάποιες από τις βλάβες που παρουσίαζαν συχνά για πολλά έτη οι διαλογιζόμενοι³⁵: απότομη διακοπή συνειδήσεως, προσβολές άγχους, δυσκολίες στη μνήμη, έλλειψη ορίων, ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, μακροχρόνια συναισθηματική ισοπέδωση, τινάγματα μυών, σπασμούς, οπτικές ψευδαισθήσεις κ.α.

Την έψαξα και αυτή στο Google. Η συγκεκριμένη, η Margaret Singer, ήταν πράγματι πολύ εναντίον των πραγμάτων που υποστηρίζω. Αλλά εκφράζει η οπτική της την επιστημονική κοινότητα και ήταν η δουλειά της καλή, από επιστημονική άποψη; Να τι λέει το Library Journal σχετικά με το βιβλίο της και την ίδια:

http://www.factnet.org/Purchase_Books/Cults_in_Our_Midst.htm
"Το 1992 η Singer έκανε ανεπιτυχώς δικαστική αγωγή στην Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία και στην Αμερικανική Κοινωνιολογική Εταιρία, ισχυριζόμενη μια συνωμοσία δυσφήμησης της έρευνάς της και καταστροφής της φήμης της." Οι παραπάνω οργανισμοί είχαν δηλώσει ότι η θεωρία της περί "μη σωματικού εξαναγκασμού [δηλαδή υποσυνείδητου εξαναγκασμού από τις μη χριστιανικές οργανώσεις] δεν ήταν επιστημονική". Η προσέγγισή της επίσης κατηγορήθηκε ως "ταμπλοειδής" και "υστερική".

Ωστόσο, στη δική σου παράθεση εκείνη περιγράφεται ως "κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες". Άρα oδηγούμαστε να συμπεράνουμε ότι το βιβλίο της ήταν πολύ επιστημονικό και καλά αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα.

Λοιπόν κι αυτό είναι παραπλανητικό.

Τούτο αφορά και την παρακάτω παράγραφο, στην οποία έχω ήδη απαντήσει, όπου ο θεολόγος υπονοεί το ίδιο (υποσυνείδητη βία αντί για επιλογή):

" Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξινδουΐζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους»²⁶
(επιβεβλημενη ελευθερια να την πω ? )

Πάμε παρακάτω:

Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».⁴¹
Ποιος το λέει αυτό; Οι δυο θεολόγοι, αυτός που έχει το χριστιανικό σόου στην τηλεόραση και αυτός που έγραψε τον "Κώδικα της Βίβλου".
Και τι λένε οι επιστήμονες που ερευνούν το θέμα; Όπως εξήγησα,

α) αντιδιαστέλλουν την ψυχοπνευματική μυστικιστική εμπειρία με την ψυχοπαθολογία
και λένε ότι η μυστικιστική εμπειρία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για διάγνωση ψυχοπαθολογίας (παρότι σε κάποιες περιπτώσεις τα συμπτώματα μοιάζουν):

Wikipedia: «Αυτή η ψυχο-πνευματική και μετασχηματιστική εμπειρία πιστεύεται ότι συμβαίνει ως αποτέλεσμα μιας μεταθανάτιας εμπειρίας ή μακρόχρονων κι εντατικών πνευματικών / διαλογιστικών πρακτικών»
ερευνητές όπως ο Sovatsky και ο Greyson: «είναι μια μη παθολογική διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης, σημαντική για την εξέλιξη της ανθρωπότητας»
ερευνητές όπως ο Scotton: «τα συμπτώματα της κουνταλίνι δεν μπορούν να αναχθούν σε ψυχοπαθολογία»
ερευνητές όπως ο Kason: «οι εμπειρίες αυτές καταλήγουν σε ένα "ψυχο-πνευματικό καθάρισμα σπιτιού "»
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ βρίσκονται στην Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome»
http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

«Είναι πολύ πιθανό, πράγματι σχεδόν σίγουρο, ότι οι μυστικιστικές εμπειρίες, περιγραμμένες με όρους υπερφυσικής αποκάλυψης, είναι στην πραγματικότητα τελείως φυσικές και ανθρώπινες "εμπειρίες κορυφής" που μπορούν εύκολα να εξεταστούν».
Αβραάμ Μάσλοου, ιδρυτής της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας

«Μια πρόσφατη έρευνα βρήκε ότι οι περισσότεροι κλινικοί δεν βλέπουν πια τις μυστικιστικές εμπειρίες ως παθολογικές.»
τα δύο παραπάνω στο περιοδικό Ψυχοθεραπεία:
Psychotherapy, 29, 564- 569. «Η μυστικιστική Εμπειρία στις Πνευματικές Κρίσεις», Allman L, de la Rocha O, Elkin D, Weathurs R.
http://www.spiritualcompetency.com/blackboard/lessons/types/mysticaltype.htm

Scotton: «δεν πρέπει τα χαρακτηριστικά σημάδια της κουνταλίνι να χρησιμοποιούνται για διάγνωση παθολογίας»
Wikepedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

Dinu Stefan Teodorescu: «αυτές οι καταστάσεις δεν είναι στην ουσία τους παθολογικές αλλά αντίθετα αντιπροσωπεύουν, στις πνευματικές παραδόσεις, ένα δείγμα ανώτερης ανάπτυξης της ανθρώπινης συνειδητότητας»
http://din.nu/ICDspirit.htm

Chad Johnson & Harris Friedman: Η ψυχολογική διάγνωση συναντά προκλήσεις όταν προσπαθεί να διακρίνει μεταξύ της μη ψυχοπαθολογικής θρησκευτικής/πνευματικής/υπερπροσωπικής εμπειρίας και της εμπειρίας που θα μπορούσε να είναι ψυχοπαθολογική.»
Από το άρθρο: «Φωτισμένος ή τρελός; Ξεχωρίζοντας την θρησκευτική, πνευματική και υπερπροσωπική εμπειρία από την ψυχοπαθολογία», Περιοδικό της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας
http://jhp.sagepub.com/content/48/4/505.short

«Οι κόποι μιας γενιάς Ψυχολόγων της Θρησκείας έχουν κάνει πολλά για να διαχωρίσουν επιστημονικά την ουσία της μυστικιστικής εμπειρίας από κάποια ψυχοσωματικά ατυχήματα που συχνά τη συνοδεύουν.»
από το: «Μυστικισμός: Μια μελέτη της φύσης και της ανάπτυξης της πνευματικής συνειδητότητας στον άνθρωπο» σύνδεσμος

Και, πιο γενικά:
«Αν και οι ψυχωτικές παθήσεις μπορούν να έχουν αναπηρικά αποτελέσματα, πολλοί κλινικοί και ερευνητές έχουν παρατηρήσει ότι μερικά ψυχωτικά επεισόδια καταλήγουν σε βελτιώσεις στη γενικότερη λειτουργία του ατόμου. Ο Karl Menninger, αναγνωρισμένος ως ιδρυτής της αμερικανικής ψυχιατρικής, είπε: "Κάποιοι ασθενείς παθαίνουν μια νοητική αρρώστια και μετά γίνονται καλά και μετά ακόμα καλύτερα! Εννοώ ότι γίνονται καλύτερα από ό,τι ήταν αρχικά! Αυτή είναι μια εκπληκτική αλήθεια που λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει!" Ο Boisen, που είχε ένα ψυχωτικό επεισόδιο και μετά έγινε ιερέας και ίδρυσε την ιερατική συμβουλευτική (pastoral counselling), είπε: "Πολλές από τις πιο σοβαρές ψυχώσεις είναι κατ’ ουσίαν εμπειρίες επίλυσης προβλημάτων, που είναι στενά συνδεδεμένες με κάποια είδη θρησκευτικής εμπειρίας."
Τα δύο παραπάνω από τον ψυχολόγο David Lukoff, PhD, όπως παρατίθενται στο
Νότιο Ιατρικό Περιοδικό, ειδική έκδοση με θέμα την πνευματικότητα και τίτλο:
«Οραματικές Πνευματικές Εμπειρίες» σύνδεσμος

Αυτά τα τελευταία στα παραθέτω για να σου δείξω ότι ακόμα και όπου δεν πρόκειται για γιόγκα ή για μυστικισμό, το τι είναι αρρώστια και τι δεν είναι αποτελεί θέμα συζήτησης ανάμεσα στους κλινικούς. Πριν δυο-τρεις γενιές όλοι οι γιόγκι και οι ήρωες της ορθοδοξίας που βλέπουν οράματα κι έχουν άλλες μεταφυσικές εμπειρίες θα θεωρούνταν τρελοί, αλλά σταδιακά οι θεωρίες αλλάζουν γιατί η επιστήμη προχωρεί. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι οι μεν από εμάς να επιχειρούν να βγάλουν άκυρους τους δε, παραθέτοντας επιστήμονες σχετικά με την «τρέλα» της μυστικιστικής εμπειρίας, αλλά να επιδοκιμάζουμε την πρόοδο της επιστήμης και να αντιμετωπίζουμε τους «άλλους» όπως αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας.

[Και τι λένε οι επιστήμονες που ερευνούν το θέμα; Όπως εξήγησα,]
β) προσφέρουν τρόπους ομαλότερης πνευματικοποίησης:
π.χ. το «Προτεινόμενη Διαχείριση των Πνευματικών Κρίσεων», της ψυχολόγου Dr Kason, και η Κλινική Κουνταλίνι του ιατρού Lee Sannella,
τα οποία έχω ήδη παραθέσει.

γ) κατατάσσουν τα διάφορα είδη πνευματικής κρίσης, μέσα στα οποία υπάγεται και η «φυσιο-ψυχοπνευματική αφύπνιση της κουνταλίνι»:

ΛΙΣΤΑ:
σαμανική κρίση, αφύπνιση της κουνταλίνι, επεισόδια ενοποιημένης εμπειρίας (βιώματα κορυφής – peak experiences), εμπειρίες προηγούμενων ζωών,
επαφές με πνεύματα-οδηγούς και τσάνελινγκ, μεταθανάτιες εμπειρίες, βιώματα στενών επαφών με ιπτάμενους δίσκους, δαιμονικές επιθέσεις κλπ.
http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo

ΛΙΣΤΑ:
«Διαυγές ονείρεμα, μυστικισμός, ενεργειακές θεραπείες, παραψυχικά συμβάντα, απαγωγές από εξωγήινους, προηγούμενες ζωές, ...»,
όπως μελετώνται και κατηγοριοποιούνται χωρίς να υποβιβάζονται, να γελειοποιούνται ή να απορρίπτονται, στην έκδοση της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας:
«Ποικιλίες Ανεξήγητης Εμπειρίας: Μελετώντας τις Επιστημονικές Αποδείξεις»
http://findarticles.com/p/articles/mi_m2320/is_1_65/ai_78487197/

και, δ) παρέχουν το ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο για να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται:

"Σύμφωνα με την υπερπροσωπική ψυχολογία, η αφύπνιση της ενέργειας της κουνταλίνι συνοδεύεται από αλλαγές στη φυσιολογία και στη συνειδητότητα, τις οποίες μπορούμε να κατανοήσουμε μέσω του ινδουιστικού συστήματος των τσάκρα (ενεργειακών κέντρων στο σώμα). "
Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome»,
http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

"Τέτοια επεισόδια έχουν περιγραφεί στην ιερή λογοτεχνία όλων των εποχών ως αποτέλεσμα διαλογιστικών πρακτικών και ως ορόσημα εξέλιξης στη μυστικιστική ατραπό."
http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo

Ο διάσημος ψυχολόγος William James, ένας από τους ιδρυτές της δυτικής ψυχολογίας:
«Οι μυστικιστικές εμπειρίες βρίσκονται στο κέντρο του θρησκευτικού βιώματος και έχουν οδηγήσει στην ίδρυση των παγκόσμιων θρησκειών.»
Psychotherapy, 29, 564- 569. «Η μυστικιστική Εμπειρία στις Πνευματικές Κρίσεις», Allman L, de la Rocha O, Elkin D, Weathurs R.
http://www.spiritualcompetency.com/blackboard/lessons/types/mysticaltype.htm

"Το κηρύκειο είναι σύμβολο της ιατρικής και του Ιπποκράτη, και παράλληλα της ανερχόμενης από την σπονδυλική στήλη ψυχοπνευματικής ενέργειας που ονομάζεται κουνταλίνι."
(από το άρθρο του ιατρού Lee Sannella, στη συνέντευξή του που παρέθεσα ολόκληρη)

Παραθέτεις:
"Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,⁴² σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Και αυτά οι θεολόγοι τα λένε. Κι εγώ λέω ότι ο Χριστός ήταν δαιμονισμένος και δαιμονιστήκατε κι εσείς.

Να συνεχίσουμε να τσακωνόμαστε ή να κοιτάξουμε τι λέει η επιστήμη;

"Καταρχην διακρινω μια εμμεση επιθετικη ταση απέναντί μου. Ίσως οχι σε μενα προσωπικα αλλα μαλλον σε αυτα που πιστευω η σε αυτους που την "αντιπροσωπευουν".

Εγώ δεν χρειάζομαι να "διακρίνω" τίποτα. Επιτίθεστε στην κουλτούρα μου ηθικά, κοινωνικά, ιδεολογικά και πρακτικά. Αν εγώ προσπαθούσα να φέρω τα πράγματα έτσι ώστε να σταματήσεις να προωθείς στους άλλους την ιδεολογία σου (όπως λες ότι κάνεις), θα θύμωνες ή όχι; Πες αλήθεια.

Εσείς γιατί πρέπει να έχετε το ελεύθερο;

Αφήστε τούς άλλους να ζήσουν. Και τότε κανείς δεν θα θυμώνει μαζί σας. Δεχθείτε πως υπάρχουν περισσότερες σωστές ιδεολογίες, θρησκείες και πνευματικά συστήματα στον κόσμο.
Είστε ό,τι οι άλλες παραδόσεις. Δεν υπερέχετε σε τίποτα. Σαφέστατα δεν είστε "οι μόνοι σωστοί".
Τον αέρα που έχετε πάρει, τον πλήρωσε η ανθρωπότητα με αίμα.

"Θυμασαι τι σου ειπα σε προηγουμενο μυνημα μου ? Υπάρχει λεπτη ισσοροπια στο απο πού ξεκιναει η ελευθερία σου/μου και μεχρι πού μπορει να κινηθει χωρις εμεσα η αμεσα να παραβιαζει τα δικαιωματα των συνανθρωπων μας"

Και τι νομίζεις ότι σου δίνει την ελευθερία να σταματάς τους ανθρώπους από το να ακολουθούν άλλα συστήματα από το δικό σου;
Η επιστήμη;
Σοβαρά πιστεύεις ότι αυτά που παρέθεσες είναι "επιστημονικές αποδείξεις"; Οι φοβερές και εμπαθείς κατηγορίες από θεολόγους που προπαγανδίζουν για "τη φίλη τους την Κάρολ" που δαιμονίστηκε και για ανθρώπους που "πεθαίνουν και καταστρέφονται", οι έρευνες "ειδικών" που μηνύουν την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία γιατί δεν αντιλαμβάνεται την αξία τους και τους θεωρεί υστερικούς, και οι θρήνοι "πρώην θεραπευτριών" που βλέπουν τον κόσμο να "απεμπολεί τη χριστιανική του ιδιότητα";

Έλα τώρα...
Δεν σπούδασα ψυχολογία σε αμερικανική σχολή για έξι χρόνια για να ξεγελαστώ από τέτοια.
Αυτά πες τα σε όσους δεν έχουν τρόπο να ελέγξουν τους ισχυρισμούς σου.

           Β. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ
                        ΣΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
           [αν περιλαμβάνει έγχρωμα τμήματα που βλέπετε ότι δεν σας ενδιαφέρουν,
         προσπεράστε το έγχρωμο τμήμα, κοιτώντας ίσως μόνο τις κόκκινες λέξεις]

«Σήμερα τα τρία τέταρτα των αμερικανικών ιατρικών σχολών περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα υποχρεωτικό course συμπληρωματικής ιατρικής στο πρόγραμμα σπουδών τους. Και τα κορυφαία 18 ιατρικά πανεπιστήμια της Αμερικής έχουν δημιουργήσει κέντρα ολιστικής ιατρικής που προσφέρουν διαλογισμό, γιόγκα, βελονισμό και ύπνωση ως συμπληρώματα στις συμβατικές μεθόδους. Ο μόνος πραγματικός γνώμονας αξίας στην επιστήμη δεν είναι αν κάτι αποκαλείται δυτικό ή εναλλακτικό αλλά αν είναι αποτελεσματικό και έχει τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες. Και είναι λογικό πως είναι αυτό που οι ασθενείς θέλουν.»
Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, κάτοχος του Προεδρικού Βραβείου της Ψυχιατρικής Εταιρείας της Πενσυλβανίας για Εξέχουσα Καριέρα στην Ψυχιατρική, συγγραφέας τού μεγαλύτερου best seller για τον καρκίνο: "Anticancer - ένας νέος τρόπος ζωής"
σύνδεσμος

Καταρχήν παρουσιάζω ανακοινώσεις για τη γενική επιστημονική εικόνα της γιόγκα και του διαλογισμού (όχι απλές μεμονωμένες έρευνες) από τους ακόλουθους ιατρικούς οργανισμούς :

Εθνικό Ίδρυμα Υγείας
Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία
Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών
Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών
Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία
Ελληνική Εταιρεία Εθελοντών και Ασθενών για τη Νόσο Parkinson ΕΠΙΚΟUΡΟΣ Κίνηση

και κατόπιν μεμονωμένες έρευνες και πληροφορίες από:
(σε όλα τα παρακάτω, όπου αναφέρονται πανεπιστήμια, πρόκειται για την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου)

Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ)
Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ
Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια
Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας
Πανεπιστήμιο του Wisconsin
Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος των ΗΠΑ
Ιατρικό Κολέγιο της Νέας Υόρκης
New York Presbyterian Hospital
Ιατρικό Κέντρο Cedars Sinai στο Λος Άντζελες
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης
Πανεπιστήμιο Wake Forest
Πανεπιστήμιο West Virginia
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Πανεπιστήμιο του Karlstad, στη Σουηδία
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory
Αμερικανική Ένωση Κλινικής Ογκολογίας
Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ
ερευνητή νευροεπιστήμονα Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, στο βιβλίο του για τον καρκίνο (νούμερο 1 best seller παγκοσμίως)
πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας Σταύρο Μπεσμπέα (έμμεσα, μέσω της υποστήριξης στο προηγούμενο βιβλίο)
Κέντρο για Ολιστική Ιατρική του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ
Πανεπιστήμιο του Τορόντο
Πανεπιστήμιο της Βοστόνης
Πανεπιστήμιο του Όσλο
Αμερικανική Ενωση Κλινικής Ογκολογίας
Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητικής Ιατρικής
Duke University
καρκινικό ινστιτούτο Dana-Farber Cancer Institute, στη Βοστόνη
Νοσοκομείο "Υγεία", Ελλάδα

Παραθέτω εδώ ενδεικτικά κάποιους από τους τίτλους των δημοσιεύσεων που θα παρουσιάσω::

Η γιόγκα και ο διαλογισμός απομακρύνουν άγχος και κατάθλιψη
Η γιόγκα φέρνει ηρεμία σε ασθενείς με καρκίνο στο μαστό
Η γιόγκα ανακουφίζει τον πόνο στη μέση
Η γιόγκα επιδρά θετικά σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια
Η γιόγκα μπορεί να αποτρέψει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας
Η γιόγκα βοηθά στον ύπνο και την κούραση των ασθενών με καρκίνο
Γιόγκα: Βελτιώνει την ικανότητα συγκέντρωσης και την αυτοπεποίθηση
Τα οφέλη της γιόγκα σε γυναίκες με καρκίνο στο στήθος
Η μέτρια άσκηση [συμπεριλαμβανομένης και της γιόγκα] ωφελεί τους καρκινοπαθείς
Η γιόγκα και βουδιστικές πρακτικές διαλογισμού κερδίζουν έδαφος στην αμερικανική ψυχοθεραπεία

------ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:--------

http://nccam.nih.gov/health/yoga/introduction.htm#status
Ανακοίνωση από το Αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Υγείας - Εθνικό Κέντρο για Συμπληρωματική και Εναλλακτική Ιατρική (National Institute of Health – Center for Complementary and Alternative Medicine). Το βρίσκεις υπό την επικεφαλίδα: «Τα συμπεράσματα για τη γιόγκα από τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα» (The status of yoga research)

Καταρχήν ορίζει τη γιόγκα ως μια ψυχοσωματική πρακτική στην συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρική, που πηγάζει από την αρχαία ινδική φιλοσοφία. Και ως προς το πόσο ασφαλής είναι λέει:
«Η γιόγκα θεωρείται γενικά ασφαλής σε υγιείς ανθρώπους, όταν ασκείται σωστά. Οι έρευνες έχουν βρει ότι είναι καλά αποδεκτή και έχει λίγες παρενέργειες. [...] Άτομα που έχουν συγκεκριμένες ιατρικές παθήσεις δεν θα πρέπει να κάνουν κάποιες γιογκικές πρακτικές.»
Yoga is generally considered to be safe in healthy people when practiced appropriately. Studies have found it to be well tolerated, with few side effects. People with certain medical conditions should not use some yoga practices.

--------------------------------------

http://www.examiner.com/alternative-medicine-in-orlando/scientific-validation-of-yoga-the-science-of-alternative-medicine-part-v
"Σύμφωνα με έρευνα στις αναπνευστικές τεχνικές της γιόγκα από το Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια, η γιόγκα είναι μια φτηνή και ακίνδυνη μέθοδος που μπορεί να προστεθεί επωφελώς στη θεραπεία προβλημάτων υγείας όπως: στρες, άγχος, μετατραυματική διαταραχή άγχους, κατάθλιψη, ψυχογενείς παθήσεις, κατάχρηση ουσιών, κοινωνική αποκατάσταση ατόμων που έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα. Έχει επίσης δειχτεί ότι η γιόγκα είναι ωφέλιμη στην βελτίωση της καρδιοπνευμονικής λειτουργίας και στην αύξηση της ευεξίας, πιθανά λόγω της αύξησης των εκκρίσεων της μελατονίνης."
According to one study done at the Columbia College of Physicians and Surgeons on yogic breathing techniques, yoga [was found] to be a beneficial, low-risk, low-cost adjunct to the treatment of stress, anxiety, post-traumatic stress disorder (PTSD), depression, stress-related medical illnesses, substance abuse, and rehabilitation of criminal offenders". It has also been shown to be beneficial in enhancing cardiorespiratory performance and help create an overall sense of well being, most likely due to increased melatonin secretions.

--------------------------------------
[Τις έξι παρακάτω αναφορές σε ανακοινώσεις διεθνών οργανισμών για τη γιόγκα, τις έχω πάρει από τον ελληνικό ιατρικό ιστοχώρο ιατρονέτ:
"Το περιεχόμενο του iatronet.gr συντάσσεται από ένα μεγάλο αριθμό επιστημόνων από τα νοσηλευτικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας και άλλους επαγγελματίες στον χώρο της υγείας και της διατροφής."
http://www.iatronet.gr/authors.asp

Το πώς η γιόγκα (και συγκεκριμένα, εδώ, ο υπερβατικός διαλογισμός) βοηθά τον γηριατρικό πληθυσμό να παραμένει πιο υγιής, το εξηγεί ο Δημήτριος Κρεμαστινός, Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Π.Γ.Ν. ATTIKON, Πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου Καρδιολογίας, στην ιστοσελίδα http://www.iatronet.gr/authors.asp . Λέει:

«Η διασύνδεση της εγκεφαλικής λειτουργίας με την καρδιακή λειτουργία είναι σήμερα αδιαμφισβήτητη. Κατά συνέπεια, οτιδήποτε επηρεάζει την εγκεφαλική λειτουργία αναμφισβήτητα επηρεάζει και την καρδιακή λειτουργία. Η προσήλωση και η επικέντρωση της ανθρώπινης σκέψης όταν είναι παρατεταμένη αποδεικνύεται ότι συνοδεύεται από μυϊκή χαλάρωση, διαστολή των αρτηριών και πτώση της αρτηριακής πίεσης. Έτσι παρατηρήθηκε ότι οι άνθρωποι που κάνουν Υoga έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάνουν. Το γεγονός της χαμηλής αρτηριακής πίεσης βοηθά στο να μην προάγεται η αθηροσκλήρωση των αρτηριών που συνήθως παρατηρείται στη μέση ηλικία του ανθρώπου.»

Λέει επίσης:

«Από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία προέρχεται η επιστημονική είδηση. Μετά από 9ετή παρακολούθηση ατόμων υπό καθεστώς άσκησης προσήλωσης της σκέψης [υπερβατικός διαλογισμός Transcendental Meditation, που διδάχτηκε από τον γκουρού Μαχαρίσι στην Αμερική] παρατηρήθηκε ελάττωση των θανάτων, των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων κατά 47%. Η άσκηση γινόταν για 20 λεπτά, δύο φορές την ημέρα επί 9 χρόνια. Η έρευνα έγινε από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Μαχαρίσι της Αϊόβα. Η μελέτη μάλιστα αυτή επιχορηγήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (ΝΙΗ) και το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η επιστημονική αυτή μελέτη θεωρείται πρωτοποριακή, γιατί για πρώτη φορά αποδείχθηκε ότι η μεταβολή του τρόπου ζωής με βάση την εγκεφαλική άσκηση είχε ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα όσον αφορά τη βελτίωση της επιβίωσης του ανθρώπου με παράλληλη ελάττωση των σοβαρών καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων.»

Γιατί δεν έρχεστε σε επαφή με το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας και το Εθνικό Ίδρυμα Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος, των ΗΠΑ, καθώς και με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρία, που έκανε την ανακοίνωση στο αμερικανικό κοινό, αλλά και με τον Δημήτριο Κρεμαστινό, τον Πρόεδρο του Ελληνικού Κολεγίου Καρδιολογίας, για να τους πείτε ότι κάνουν λάθος και ότι η γιόγκα βλάπτει τον οργανισμό;

Δεν το κάνετε γιατί ξέρετε ότι θα σας χλευάσουν. Αλλά στο αδαές ελληνικό κοινό την κάνετε την προπαγάνδα. Για το καλό του, πάντα...

----------

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=8953
Πηγή: Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών

Η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών δίνει συμβουλές για την ασφαλή εξάσκηση στη γιόγκα:

[Προλογίζει το άρθρο]:
Η γιόγκα αποτελεί πολύ δημοφιλή μορφή χαλάρωσης και άσκησης. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε είδος άσκησης, μπορεί να υπάρξει τραυματισμός αν δεν προετοιμαστείτε και ασκηθείτε κατάλληλα.
Ακολουθούν συμβουλές για μείωση των τραυματισμών από τη γιόγκα, της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρουργών:

• Ρωτήστε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε γιόγκα για να σιγουρευτείτε ότι είναι ασφαλής για εσάς.
• Σιγουρευτείτε ότι η σχολή προσφέρει αρμόδιους καθηγητές. Πάντα να ρωτάτε τον εκπαιδευτή σας αν δεν είστε σίγουροι για την εκτέλεση κάποιας κίνησης.
• Να σιγουρευτείτε ότι ζεσταίνεστε πριν τη γιόγκα, για να αποφύγετε τους τραυματισμούς.
• Να φοράτε κατάλληλο ρουχισμό για γιόγκα, που δεν θα περιορίζει τις κινήσεις σας.
• Αρχίστε σταδιακά, μαθαίνοντας τα βασικά. Ποτέ μην ωθείτε τον εαυτό της μέχρι του σημείου πρόκλησης πόνου.

--------------

-----------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=2657
Αντιμετωπίζοντας τον χρόνιο πόνο
Η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών συστήνει, μεταξύ άλλων μέτρων, τη γιόγκα και το διαλογισμό για την αντιμετώπιση (σωματική και ψυχοσωματική) των χρόνιων πόνων.
[πρόλογος του άρθρου]:
Ο χρόνιος πόνος επιμένει περισσότερο από 6 μήνες. Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση του πόνου η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών προτείνει συμπληρωματικά μέτρα για την ανακούφισή του.

• Φυσικοθεραπεία, συμπεριλαμβανομένων ασκήσεων στρέτσιγκ και ενδυνάμωσης
• Αλλαγή στον τρόπο ζωής, όπως διακοπή του καπνίσματος, επαρκή ύπνο, κατάλληλη διατροφή και αρκετή άσκηση
• Εναλλακτικές θεραπείες, όπως η γιόγκα και ο διαλογισμός, για να αυξηθεί η χαλάρωση και να μειωθεί το στρες
• Ελαφρά άσκηση όπως το κολύμπι, το ποδήλατο και το περπάτημα
• Επαγγελματική θεραπεία, για να μάθει κάποιος να αλλάζει τις καθημερινές συνήθειες για να αποφεύγει την επιδείνωση του πόνου.

---------------------------------
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1297
Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συστήνει τη γιόγκα ως μία μέτριας έντασης σωματική άσκηση που βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου.

τίτλος: Οι καινούριες υγιεινοδιαιτητικές οδηγίες για την πρόληψη του καρκίνου

------------------------------------------

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1071
Η φυσική αποκατάσταση της οστεοαρθρίτιδας
«Θα ήταν παράλειψη να μην γίνει αναφορά και στις ονομαζόμενες εναλλακτικές θεραπείες για τη θεραπεία του πόνου της οστεοαρθρίτιδος, γιατί είναι γεγονός ότι αρκετοί ασθενείς βλέπουν ωφέλεια μέσα από συνεδρίες βελονισμού (είσοδος βελόνας στο δέρμα ) ή μαθημάτων γιόγκα που περιλαμβάνουν ήπιες διατάσεις, εκπαίδευση στην αναπνοή και χαλάρωση.»

-------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=11336
Σε συνέντευξη τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Parkinson (11 Απριλίου) και τις δράσεις της Ελληνικής Εταιρείας Εθελοντών και Ασθενών για τη Νόσο Parkinson ΕΠΙΚΟUΡΟΣ Κίνηση, ο εκπρόσωπος της Εταιρείας, ιατρός Νευρολόγος, Επιμελητής Νευρολογικής Κλινικής 251 Γ.Ν. Αεροπορίας κ. Π. Ζήκος και ο Επίκουρος Καθηγητής Νευροχειρουργικής Πανεπιστημίου Πατρών κ. Κ. Κωνσταντογιάννης ανέφεραν τη γιόγκα ως μέρος μιας αποτελεσματικής θεραπείας των συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον.

----------------

To Περιοδικό Ψυχολογία Σήμερα (Psychology Today) μιλάει για τα ψυχολογικά και σωματικά ωφελήματα της γιόγκα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών. Ένα από αυτά που λέει είναι ότι

http://www.psychologytoday.com/articles/200705/yoga-the-strongest-stretch
"Μετά το τσουνάμι στην νοτιοανατολική Ασία, διάφοροι τρόποι δοκιμάστηκαν για την αντιμετώπιση του ψυχικού καταρακώματος που βίωναν οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών που είχαν πληγεί, σε όλη την έκταση από την Ινδονησία μέχρι την Ινδία. Λέει ότι η καλύτερη μέθοδος για κάποιους από τους πιο σοβαρά προσβεβλημένους πρόσφυγες, αποδείχτηκε η γιόγκα."
After the tsunami ripped through Southeast Asia in 2004 came a tidal wave of psychic devastation. The depression and posttraumatic stress that ravaged many residents of coastal villages from India to Indonesia provided a living laboratory for testing the most powerful cures available. What wound up providing the best help to some of the most afflicted refugees? Yoga.

Μιλάει για την Patricia Gerbarg, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κολέγιο της Νέας Υόρκης, που ερεύνησε κάπου 180 άτομα. Στο πρώτο γκρουπ έδωσε σκέτη γιόγκα . Στο δεύτερο γκρουπ έδωσε γιόγκα συν ψυχολογική συμβουλευτική και το τρίτο γκρουπ ήταν η ομάδα ελέγχου. Γράφει:

«Σε όλα τα άτομα στην ομάδα ελέγχου υπήρξε μια τεράστια πτώση στους δείκτες της μετατραυματικής διαταραχής τους, μετά από τέσσερις μέρες και μόνο(!) Και το αποτέλεσμα παρέμεινε τόσο επίμονο, ώστε η Gerbarg και η ομάδα της τελικά έβαλαν και την ομάδα ελέγχου να κάνει γιόγκα(!) Η ομάδα που έκανε γιόγκα συν ψυχολογική συμβουλευτική δεν σημείωσε δείκτες αυξημένης βελτίωσης λόγω της θεραπευτικής, σε σύγκριση με την ομάδα που έκανε μόνον γιόγκα.»
As a professor of psychiatry at New York Medical College who studies the effects of yoga on posttraumatic stress, Patricia Gerbarg seized the opportunity to test whether it could help tsunami survivors in India. To one group of 60 victims she gave a four-day yoga breathing course. Another group of 60 survivors was given the yoga course along with psychological counseling. A third group served as controls. All the yoga users experienced a huge drop in scores for posttraumatic stress disorder and depression after just four days. And the effect was so persistent that Gerbarg and her team introduced yoga to those in the control group too. Counseling provided no added benefits over the yoga training alone.»

------------------------
http://www.time.com/time/health/article/0,8599,106356,00.html
Στο άρθρο αυτό του περιοδικού Time για τη μεγάλη άνοδο της δημοτικότητας της γιόγκα στην Αμερική, διαβάζουμε:

«Στο νοσοκομείο New York Presbyterian Hospital, σε όλους τους καρδιακούς ασθενείς παρέχεται μασάζ και γιόγκα κατά την ανάρρωση από τις επεμβατικές θεραπείες (εγχειρήσεις). Στο Ιατρικό Κέντρο Cedars Sinai στο Λος Άντζελες οι καρδιολόγοι συστήνουν στους ασθενείς τους να γραφτούν στο Κέντρο Πρόληψης και Αποκατάστασης Καρδιακών Παθήσεων του νοσοκομείου, το οποίο, μαζί με άλλες θεραπείες, προσφέρει και γιόγκα. «Αν και δεν έχουμε εξετάσει τη γιόγκα από μόνη της», λέει ο Dr. Noel Bairey Merz, ο διευθυντής του ιδρύματος, «οι ασθενείς που επιλέγουν τη γιόγκα παρουσιάζουν τρομερή πρόοδο στην υγεία τους. Η πρόοδος αυτή περιλαμβάνει μειωμένα επίπεδα χοληστερόλης, μειωμένη πίεση αίματος, αυξημένη καρδιοπνευμονική κυκλοφορία και, όπως έδειξε και η [διάσημη] πειραματική μελέτη Ornish, μείωση του μπλοκαρίσματος στις αρτηρίες σε κάποιες περιπτώσεις.»
At New York Presbyterian, all heart patients undergoing cardiac procedures are offered massages and yoga during recovery. At Cedars Sinai Medical Center in Los Angeles, cardiac doctors suggest that their patients enroll in the hospital's Preventive and Rehabilitative Cardiac Center, which offers yoga, among other therapies. "While we haven't tested yoga as a stand-alone therapy," says Dr. Noel Bairey Merz, the center's director, patients opting for yoga do show "tremendous benefits." These include lower cholesterol levels and blood pressure, increased cardiovascular circulation and, as the Ornish study showed, reversal of artery blockage in some cases.

Και αλλού, στο ίδιο άρθρο:

Η σωστή εξάσκηση στη γιόγκα δεν δίνει μόνο μια γενική αίσθηση ευεξίας. Μπορεί επίσης να κάνει μασάζ στο λεμφικό σύστημα, λέει ο [διάσημος] καρδιοχειρούργος Dr Mehmet Oz, στο νοσοκομείο New York Presbyterian στο Μανχάταν. Το λεμφικό υγρό είναι τα «βρωμόνερα» του σώματος – ένα δίκτυο λεμφικών αγγείων και αποθηκευτικών σάκων που είναι εξαπλωμένο σε ολόκληρο το σώμα, μεταφέροντας ένα υγρό αποτελούμενο από λευκά αιμοσφαίρια που καταπολεμούν τις μολύνσεις, καθώς και από τα κατάλοιπα (απόβλητες ουσίες) της κυτταρικής δραστηριότητας. Η γυμναστική εξάσκηση γενικά, ενεργοποιεί τη ροή του λεμφικού υγρού σε όλο το σώμα, επιταχύνοντας το φιλτράρισμα του σώματος. Αλλά η γιόγκα ειδικά προωθεί επίσης την αποβολή αυτών των ουσιών από το σώμα. Συγκεκριμένες στάσεις της γιόγκα τεντώνουν μυς οι οποίοι γνωρίζουμε από μελέτες σε ζώα ότι διεγείρουν το λεμφικό σύστημα. Οι ερευνητές έχουν τεκμηριώσει την αύξηση στη ροή του λεμφικού υγρού όταν τα πόδια των σκύλων τεντώνονται σε μια στάση παρόμοια με τη στάση της γιόγκα που λέγεται «σκυλί που κοιτά προς τα κάτω».
The sensible practice of yoga does more than slap a Happy Face on your cerebrum. It can also massage the lymph system, says Dr. Mehmet Oz, a cardiac surgeon at New York Presbyterian Hospital in Manhattan. Lymph is the body's dirty dishwater; a network of lymphatic vessels and storage sacs crisscross over the entire body, in parallel with the blood supply, carrying a fluid composed of infection-fighting white blood cells and the waste products of cellular activity. Exercise in general activates the flow of lymph through the body, speeding up the filtering process; but yoga in particular promotes the draining of the lymph. Certain yoga poses stretch muscles that from animal studies are known to stimulate the lymph system. Researchers have documented the increased lymph flow when dogs' paws are stretched in a position similar to the yoga "downward-facing dog."

Στα άρθρα που μου έστειλες, οι στάσεις αυτές της γιόγκα, που έχουν ονόματα όπως «στάση του παγωνιού», «στάση του σκύλου» κλπ, περιγράφονται ως στάσεις που τιμούν ινδουιστικές θεότητες, και μετά η συγγραφέας ρωτά αν είναι δυνατόν επομένως ένας χριστιανός να κάνει γιόγκα. Βλέπεις ότι ο καρδιοχειρουργός εδώ λέει: «Συγκεκριμένες στάσεις της γιόγκα τεντώνουν μυς οι οποίοι γνωρίζουμε από μελέτες σε ζώα ότι διεγείρουν το λεμφικό σύστημα.» Επομένως η αλήθεια είναι άλλη και όχι αυτή που αυθαίρετα ισχυρίζεται η χριστιανορθόδοξη συγγραφέας.
Βλέπεις επίσης ότι λέει πως η γιόγκα επιτυγχάνει όχι μόνο τα σωματικά ωφελήματα που επιτυγχάνει η γυμναστική (άρα είναι και η ίδια γυμναστική) αλλά ακόμα περισσότερα.
Εσείς όμως λέτε ότι δεν είναι γυμναστική και ότι μάλιστα βλάπτει το σώμα.

-------------------------------

Τα παρακάτω άρθρα
http://www.healthinsurancesort.com/blog/2010/04/secure-horizons-yoga-therapy-covered-by-health-insurance/ και http://www.cleveland.com/sunstarcourier/index.ssf/2010/04/finding_my_center_through_yoga.html
αναφέρονται στην κάλυψη της γιόγκα από ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα για την υγεία. Η λογική των ασφαλιστικών εταιριών είναι ότι πληρώνοντας για να κάνουν οι ηλικιωμένοι ασφαλισμένοι γιόγκα σε γυμναστήρια, τελικά κερδίζουν χρήματα λόγω της βελτιωμένης υγείας των ασκουμένων. (προληπτική ιατρική)

Γνωρίζεις βέβαια ότι στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες το τι θα προωθήσουν και τι θα απορρίψουν είναι ολόκληρη επιστήμη. Αν κάνουν λάθος επιλογή, χάνουν χρήματα. Επομένως αν δεν υπήρχαν ισχυρές αποδείξεις ότι η γιόγκα πράγματι λειτουργεί προληπτικά σε σχέση με τις παθήσεις και ότι κρατά το γηριατρικό πληθυσμό πιο υγιή, δεν θα επένδυαν στη γιόγκα. Ή μήπως είναι οι ασφαλιστές ινδουιστές;

--------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=2128
Στον παραπάνω σύνδεσμο θα βρεις έρευνα της Chris Streeter, καθηγήτριας Ψυχιατρικής και Νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, με τίτλο «Έρευνα: Η γιόγκα και ο διαλογισμός απομακρύνουν άγχος και κατάθλιψη», η οποία δείχνει ότι η γιόγκα ανεβάζει τα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή GABA, τα χαμηλά επίπεδα του οποίου συνδέονται με άγχος και κατάθλιψη. Το άρθρο λέει:

«Η Streeter δήλωσε πως πρόκειται για σημαντική άνοδο. Η άλλη ομάδα δεν παρουσίασε αυτή την αλλαγή. Το είδος της γιόγκα δεν φάνηκε να παίζει ρόλο, καθώς οι συμμετέχοντες είχαν επιλέξει διαφορετικά είδη.»

Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Εναλλακτικής και Συμπληρωματικής Ιατρικής.
--------------------------
Ο ίδιος νευροδιαβιβαστής, σε σχέση με τη γιόγκα και το άγχος, εξετάστηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, όπως θα δεις στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=13270 . Γράφει:

«Τα αποτελέσματα των απεικονιστικών εξετάσεων αποκάλυψαν ότι τα επίπεδα GABA αυξάνονταν σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου εθελοντών που ανέφεραν ότι είναι λιγότερο αγχωμένοι μετά τη γιόγκα. Οι εθελοντές που έκαναν γιόγκα ανέφεραν μεγαλύτερη βελτίωση στη διάθεση και μεγαλύτερη μείωση στο άγχος σε σχέση με την ομάδα που επέλεξε τον περίπατο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η γιόγκα ενισχύει τον θάλαμο στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του αυξάνει τα επίπεδα της GABA. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Alternative and Complementary Medicine.’»

--------------------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=7685
Το περιοδικό Ψυχο-ογκολογία (Psycho-Oncology) δημοσιεύει έρευνα που δείχνει ότι η γιόγκα «μπορεί να βελτιώσει τη συναισθηματική υγεία ασθενών με καρκίνο στο μαστό». Η επικεφαλής της έρευνας Suzanne Danhauer, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Wake Forest, λέει:

«Δεδομένου του υψηλού επιπέδου στρες που πολλές γυναίκες με καρκίνο στο μαστό νιώθουν, η ευκαιρία να νιώσει κάποια γυναίκα περισσότερο ήρεμη και γαλήνια όταν έχει εμφανίσει τη νόσο είναι σημαντικό όφελος.»

Ποιος θα έλεγε όχι; Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ψυχολογική βελτίωση πρέπει να συμβεί κάνοντας μια σατανιστική άσκηση, έτσι δεν είναι;

---------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=9292
Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου West Virginia, που κράτησε τρία χρόνια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Σπονδυλική Στήλη (Spine),

«Άνθρωποι με χρόνια προβλήματα στη μέση που επιλέγουν τη γιόγκα ξεπερνούν καλύτερα τον πόνο και την κατάθλιψη σε σχέση με ανθρώπους που ακολουθούν τις συμβατικές θεραπείες για πόνο στη μέση».

Δεν είναι χρήσιμο να ξέρουμε ότι η γιόγκα είναι πιο αποτελεσματική για αυτούς τους ανθρώπους ( η μητέρα μου είναι μια τέτοια) από τη συμβατική κούρα;
Αλλά όχι. Είναι προτιμότερο να συνεχίσουν να έχουν τον πόνο, παρά να δαιμονιστούν κάνοντας γιόγκα.
Άλλωστε, η γιόγκα έχει τόσες παρενέργειες...

------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=3209
Οι ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια παρουσιάζουν συμπτώματα φλεγμονής, που συχνά τους οδηγούν στο θάνατο, μας λέει το παραπάνω άρθρο. Η έρευνα βρήκε ότι η γιόγκα βοηθά στην καταπολέμηση της κατάστασης. Βέβαια, μπορεί να πει κάποιος: Δεν είναι καλύτερα οι ασθενείς να πεθάνουν, από το να δαιμονιστούν; Δεν είναι καλύτερα να πεθάνουν χριστιανοί και να γυρίσουν στον Δημιουργό τους, από το να ζήσουν «εξ-ινδουισμένοι» και πεθαίνοντας να παραδοθούν στον Σατανά; Είναι θέμα άποψης...

Η Dr. Nieca Goldberg, καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, που έκανε την έρευνα, έχει σχηματίσει τη γνώμη της, και γι’ αυτό συστήνει τη γιόγκα και το τάι τσι σε τέτοιους ασθενείς της. Η άποψή της είναι πως η γιόγκα έχει δείξει ότι είναι αρκετά ασφαλής και ότι είναι αποτελεσματική στη διατήρηση της υγείας των ανθρώπων που έχουν πάθει καρδιακή προσβολή και υποφέρουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Λέει ότι η γιόγκα μείωσε τους δείκτες φλεγμονής και βελτίωσε την ποιότητα ζωής στην παραπάνω έρευνα, που έγινε από την ίδια και άλλους ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Emory.

Είναι σημαντικό αυτό το εύρημα; Είναι. Γιατί, όπως μας λέει το άρθρο:

«Τα προβλήματα υγείας και οι θάνατοι από τη χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, παραμένουν υψηλά παρά την ευρεία χρήση αποτελεσματικών θεραπειών για την αντιμετώπιση της πάθησης.»

Λοιπόν δεν είναι σημαντικό ότι οι ανατολικές θεραπείες βοηθάνε;

----------------------------------
Σε άλλη έρευνα με τίτλο: «Η γιόγκα μπορεί να αποτρέψει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας», που μπορείς να βρεις στη διεύθυνση
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=3701 ,
η Dr. Anette Kjellgren από το Πανεπιστήμιο του Karlstad, στη Σουηδία, εξέτασε με τους συνεργάτες της την επίδραση ασκήσεων αναπνοής γιόγκα (εναλλαγές κύκλων αργής, μέτριας και γρήγορης αναπνοής, όπως αυτές που διδάσκονται από τον διάσημο γκουρού Σρι Σρι Ράβι Σάνκαρ), σε υγιείς εθελοντές. Οι ασκήσεις κρατούσαν μία ώρα την ημέρα. (Θέλει αλήθεια πολύ υπομονή και επιμονή για να κάνεις ασκήσεις αναπνοής για μία ώρα την ημέρα! Είναι πολύ εντατική εξάσκηση!) Βρέθηκε ότι «τα αισθήματα άγχους, στρες και κατάθλιψης μειώθηκαν σημαντικά, ενώ η αισιοδοξία αυξήθηκε στην ομάδα που έκανε γιόγκα, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Οι ερευνητές είπαν:

«Η γιόγκα προκαλεί αντίδραση χαλάρωσης που σχετίζεται με μειωμένη δραστηριότητα του νευρικού συστήματος και ένα αίσθημα ευεξίας, πιθανόν λόγω αύξησης των αντιοξειδωτικών και χαμηλότερων επιπέδων κορτιζόλης.»

Οι χριστιανοί βέβαια ξέρουν ότι τα αντιοξειδωτικά, η κορτιζόλη και η μειωμένη κατάθλιψη, καθώς και η ανάπαυση του νευρικού συστήματος και η ξεκούραση του εγκεφάλου από τις διαρκείς σκέψεις και τη φλυαρία τους, τα οποία επέρχονται μέσω των ασκήσεων αναπνοής (όπως έχω βιώσει ο ίδιος αλλά βιώνουν και οι μαθητές μου στους οποίους διδάσκω γιόγκα), δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει ότι «όταν ο διάβολος βρίσκει το νου σου κενό, μπαίνει μέσα».

-----------------------------------------

Κάθε χρόνο πηγαίνω σε κάποια ημερίδα γιόγκα και εναλλακτικών θεραπειών στην Αθήνα. Συχνά βρίσκω έξω απ’ το κτήριο φονταμενταλιστές χριστιανορθόδοξους να φωνάζουν συνθήματα και να μοιράζουν φυλλάδια. Μια φορά πήρα ένα από αυτά τα φυλλάδια, το οποίο είχε απόσπασμα από το γνωστό χριστιανορθόδοξο βιβλίο: "Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος", του Φαρασιώτη.

Ο Φαρασιώτης (κείμενο του οποίου μού έστειλες και ο ίδιος) ισχυρίζεται, χωρίς καμία απόδειξη, ότι, όταν ήταν στο κέντρο του πνευματικού μου δασκάλου στην Ινδία, αυτός του έκανε μαύρη μαγεία. Δεν δίνει κανένα στοιχείο, απλά λέει ότι αισθάνθηκε να παραλύει από θέληση και ήταν σίγουρος ότι του έκανε μαύρη μαγεία ο γκουρού! Αμέσως προσευχήθηκε στον Παΐσιο και η μαγεία λύθηκε!

Λέει ακόμα ότι τον "κοίταξε με μίσος".
Κι όλα αυτά που αισθάνθηκε και του φάνηκαν (όταν μάλιστα ήδη κουβαλούσε μέσα του μια ολόκληρη χριστιανορθόδοξη παράδοση μίσους προς τους "άλλους") αυτός τα παίρνει ως αληθινά, χωρίς να αναρωτιέται μήπως αυτά συμβαίνουν στο μυαλό του. Λέει ότι όταν άρχισε να σκέφτεται να φύγει από το κέντρο γιόγκα, είδε κάποιο μόνιμο μέλος, στην ταράτσα ενός κτηρίου, που τον κοιτούσε περίεργα. Τέρμα, αυτός ήταν σίγουρος ότι θέλουν να τον κρατήσουν εκεί με το ζόρι. Δεν χωράει αμφιβολία!

Έχω διαβάσει εδώ και χρόνια όλο το βιβλίο (γιατί φυσικά το θέμα μ' ενδιαφέρει), όπου συνεχώς κατηγορεί όλους τους γκουρού, και δεν προσφέρει στοιχεία για τίποτα. Προσπαθεί μέσω της υποβολής (αισθάνθηκα έτσι κι αισθάνθηκα αλλιώς και ήμουν σίγουρος για το τάδε, και αμέσως προσευχήθηκα και όλα επιλύθηκαν) να περάσει υποσυνείδητα στον αναγνώστη τρομερές κατηγορίες.

Το βιβλίο του που έχω, εκδόθηκε το 2001. Ο γκούρου μου εκείνα τα χρόνια δούλευε fulltime για μια φιλανθρωπική οργάνωση που είχε ο ίδιος ιδρύσει, η οποία είναι μία από τις έξι μόνο μη κυβερνητικές φιλανθρωπικές οργανώσεις που έχουν βραβευτεί ποτέ από την κυβέρνηση της Ινδίας, και στην περίπτωση αυτή ειδικά για την προσφορά της στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των γυναικών και παιδιών στα πιο φτωχά μέρη της Ινδίας. Για όλη αυτή την προσπάθεια του διδασκάλου μου, στην οποία τον βόηθησαν οικονομικά και με προσφορά έργου, χιλιάδες μαθητές του απ' όλο τον κόσμο, ο Φαρασιώτης δεν λέει τίποτα. Αντίθετα, λέει ότι ήταν νεκρός.

Αυτό το λέει στο βιβλίο του που εκδόθηκε το 2001 (Έκδοση Ρακοβαλής Αθανάσιος), στη σελίδα 227. (Κεφάλαιο «Πνευματικά Γεγονότα», υποκεφάλαιο «Η Τελική Πνευματική Επίθεση»)
Λέει: «Μετά από αρκετά χρόνια, όπου εν τω μεταξύ ο Σατυανάντα είχε πεθάνει ...»

Η αλήθεια είναι ότι πέθανε στο τέλος του 2009. Θα πρέπει να ξέρω πότε πέθανε, αφού είναι ο δικός μου δάσκαλος, σωστά;

Αν δεν το πιστεύεις, κοίτα το βιογραφικό του στη Wikipedia εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Swami_Satyananda_Saraswati
όπου αναφέρει ημερομηνία θανάτου του "5 Δεκεμβρίου 2009".

Στο θάνατό του έλαβα το ακόλουθο μήνυμα:

"Sri Swamiji left. He entered into Maha Samadhi at midnight last night. Ceremonies in Rikhia will last for 16 days."

Το οποίο σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει:

"Ο διδάσκαλος έφυγε. Πέρασε στον Παράδεισο χθες τα μεσάνυχτα. Οι σχετικές τελετές στην Ινδία, θα διαρκέσουν για 16 ημέρες."

Είχα πάει να το ανακοινώσω στον πατέρα μου και έκλαιγα τόσο που δεν μπορούσα να μιλήσω.

Εσείς κλάψατε ποτέ για τον Χριστό σας;

Αλλά βέβαια, είναι η "προσκόλληση στους γκουρού", την οποία μού αναφέρεις, με την προσθήκη "ουδέν σχόλιον".

Αλλά όταν πεθαίνουν αυτές που πηδάτε, τότε κλαίτε. Είναι για τους πνευματικούς δασκάλους που δεν κλαίτε.

----------------------------------------------
Κάποια από τα άρθρα που μου έστειλες είχαν σημεία που αναφέρουν τον Persinger, ο οποίος μιλάει ενάντια στη γιόγκα. Τον Persinger τον ξέρω. Είναι εξαιρετικά γνωστός νευροεπιστήμονας και αν βάλεις στο Google και στο Youtube το όνομά του θα σου βγάλει πολλές πληροφορίες. Ίσως ωστόσο δεν ξέρεις ότι ο Persinger δεν μιλάει μόνο ενάντια στη γιόγκα, αλλά και ενάντια στο χριστιανισμό και σε κάθε θρησκεία. (Σε αυτό είναι όπως ο Dawkins). Θεωρεί «αποστολή» του να πείσει τον κόσμο ότι οι μεταφυσικές εμπειρίες, όπως οράματα αγίων, δαιμόνων κλπ., οι οποίες μπορεί να προκληθούν (όπως λένε τα κείμενα που μου έστειλες) από πολύ εντατική και μακρόχρονη γιόγκα - αλλά κι από άλλες πρακτικές, όπως η απομόνωση στο Άγιο Όρος, η νηστεία και η προσευχή – - τρόπος ζωής που υμνείται από τη χριστιανορθόδοξη παράδοση (π.χ. ο Παΐσιος μιλάει για δαίμονες και αγίους που έβλεπε), δεν είναι τίποτα άλλο από παραισθήσεις που προκαλεί ο εγκέφαλος. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που κατηγορεί και τη γιόγκα. Λέει, τρόπος του λέγειν, ο Persinger:

«Πιστεύεις ότι βλέπεις κάποιον άγγελο ή δαίμονα στο δωμάτιο; Αλήθεια πιστεύεις ότι είναι εδώ; Περίμενε να δεις, θα τον φέρω αμέσως τον μεταφυσικό σου φίλο (ή εχθρό).»

Λοιπόν σου βάζει ένα κράνος, παρόμοιο με αυτό των μοτοσικλετιστών, που λέγεται "God helmet”, το «κράνος του Θεού», και το οποίο ενεργοποιεί ένα μαγνητικό πεδίο γύρω από το κεφάλι, και τότε έχεις διάφορες εμπειρίες μεταφυσικού τύπου. Όταν το είδα αυτό στο Youtube εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ. Προβαλλόταν ως η ύστατη απόδειξη ότι το μεταφυσικό για το οποίο εσείς κι εμείς μιλάμε (άλλο αν εσείς λέτε ότι οι δικοί μας άγιοι είναι σατανάδες, πάντως πιστεύετε ότι υπάρχουν πραγματικά) δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.

Έβλεπα ότι τα σχόλια θρησκευτικών και μεταφυσικών ανθρώπων κάτω από αυτά τα βίντεο έδειχναν ότι παράλληλα σάστιζαν και έφριτταν. Το έψαξα πολύ και δεν μπορούσα να βρω τι ακριβώς συμβαίνει.

Μέχρι που τελικά βρήκα ένα βίντεο, το οποίο υποτίτλισα και ανέβασα στον ιστοχώρο μου, στη διεύθυνση: http://www.youtube.com/watch?v=0W1IKwYyZUE

Σε αυτό μιλάει ένα συνεργάτης ερευνητής του Persinger, ο οποίος περιγράφει τα πειράματα που η ομάδα τους έκανε στο εργαστήριό τους στον Καναδά. Λέει ότι το σώμα δεν λειτουργεί μόνο στο χονδροειδές υλικό επίπεδο αλλά και σε ένα λεπτοφυέστερο ενεργειακό, κβαντικό επίπεδο (αυτό που εσείς, στα κείμενα που μου έστειλες, ερμηνεύετε ως «δαιμονική ενέργεια», η οποία δίνει μεταφυσικές δυνάμεις στους αφοσιωμένους της γιόγκα). Λέει όμως ότι ο εγκέφαλος στη συνήθη του λειτουργία περιλαμβάνει ένα μηχανισμό που κρατάει τη συνείδηση στο χονδροειδές υλικό επίπεδο (αυτό που βλέπουμε και ακούμε γύρω μας). Μόνο σε αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης (στις μεταφυσικές εμπειρίες) μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό τον νευροφυσιολογικό περιορισμό και να βιώσουμε μεγαλύτερο φάσμα των ενεργειών που μας περιβάλλουν. Λοιπόν αυτό το κράνος, η κάσκα, σε βοηθάει να ξεφύγεις από αυτό τον περιορισμό και να δεις τον κόσμο όπως πραγματικά είναι - χωρίς υλικές παρωπίδες. Όταν μπαίνει γύρω από το κεφάλι σου και ενεργοποιοίται ο μαγνητισμός με ένα ορισμένο τρόπο, που τον περιγράφει πολύ αναλυτικά στο μισάωρο βίντεο που ανέβασα (το οποίο είναι, το ίδιο, απόσπασμα από μια δίωρη ομιλία του), τότε ο εγκέφαλος «ξεγελιέται» και δεν βάζει σε λειτουργία τον περιοριστικό του μηχανισμό. Και τότε βλέπουμε περισσότερα πράγματα από αυτά που υπάρχουν πραγματικά. Δεν πρόκειται για ψευδαίσθηση αλλά για αλήθεια.

Και πώς το ξέρουμε αυτό; Πώς ξέρουμε ότι δεν πρόκειται για ψευδαισθήσεις (όπως λέει ο Persinger σε σχέση με τη γιόγκα); Πώς ξέρουμε ότι πρόκειται για την κβαντική, «λεπτοφυή» ενέργεια που διαπνέει τα πάντα; Το ξέρουμε ως εξής: όταν η άμυνα του εγκεφάλου αναιρείται, και μπορούμε να βιώσουμε περισσότερα απ’ τα συνηθισμένα, η αλήθεια αυτού που βιώνουμε μπορεί να εξακριβωθεί στο πείραμα. Για παράδειγμα, σου ζητάνε να δεις τι συμβαίνει σε ένα άλλο δωμάτιο του κτηρίου και μπορούν να ελέγξουν αν αυτό που περιγράφεις πράγματι συμβαίνει. Η δυνατότητά σου να δεις τηλεπαθητικά ενεργοποιείται επειδή η συνείδησή σου αγγίζει το κβαντικό επίπεδο, στο οποίο όλος ο κόσμος ενώνεται, και όχι επειδή «σε κάνει ο Διάβολος να βλέπεις», όπως λέτε οι χριστιανορθόδοξοι ειδικά για τις περιπτώσεις που ΕΜΕΙΣ βλέπουμε (γιατί όταν βλέπετε εσείς, τότε είναι βέβαια εξαιτίας του Αγίου Πνεύματος).

Μάλιστα, αυτή η τηλεπαθητική σύνδεση / ικανότητα δεν απαιτεί καν μια νοητική προσπάθεια εκ μέρους του υποκειμένου. Βρήκαν πως, υπό αυτές τις συνθήκες, μπορούν να φλασάρουν ένα φως στα μάτια ενός υποκειμένου, και το φωτεινό ερέθισμα να καταγραφεί στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ενός ΑΛΛΟΥ υποκειμένου που βρίσκεται σε ΑΛΛΟ δωμάτιο του κτηρίου.

Λες να ευθύνεται ο διάβολος για αυτή την καταγραφή;

Αυτή είναι η μεταφυσική διάσταση της φύσης του ανθρώπου. Πράγματι καλλιεργείται όταν κάνεις σταθερά κι εντατικά γιόγκα για χρόνια, αλλά όχι λόγω του Διαβόλου.

Βέβαια, πρακτικές όπως η πολύχρονη γιόγκα ή η προσευχή, σε συνδυασμό με σκληραγωγίες, απομόνωση και νηστεία, έχει δειχθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις επιφέρουν εμπειρίες μεταφυσικές που δεν είναι μόνο καλές αλλά και κακής φύσης. Το ίδιο συμβαίνει και σε ορθόδοξους, οι οποίοι λένε ότι βλέπουν δαίμονες και δέχονται επιθέσεις από αυτούς. Σε τέτοιες σπάνιες περιπτώσεις, όπως αυτές που περιγράφουν τα κείμενα που μου έστειλες, χρειάζεται να δοθεί πνευματικός αγώνας.

Όπως γνωρίζουμε και εμείς και εσείς, ο Θεός συχνά «παιδεύει» τον άνθρωπο. Επιτρέπει στον διάβολο να υπάρξει ώστε ο άνθρωπος να δώσει μια μάχη με αυτόν. Ο Θεός επιτρέπει να πάθουμε καρκίνο, επιτρέπει τις διάφορες δυστυχίες της ζωής, επιτρέπει να μας επιτεθούν δαίμονες, σε κάποιες περιπτώσεις. Και εμείς χρειάζεται να δώσουμε τη μάχη μας για να αντισταθούμε, να σώσουμε το σώμα μας και την ψυχή μας.

Φυσικά, η κάθε πνευματική παράδοση χρησιμοποιεί «προστάτες», θεία άτομα όπως ο Χριστός που σε κάποιες περιπτώσεις επεμβαίνουν για να σώσουν το άτομο είτε από τη διαβολική επίθεση είτε από αρρώστια είτε από ατύχημα είτε από ό,τι άλλο. Εδώ οι απόψεις διίστανται. Ο χριστιανισμός λέει ότι το μόνο έγκυρο θείο πρόσωπο είναι ο Χριστός. Ο ινδουισμός δέχεται περισσότερα πρόσωπα. Είναι αυτό ένα επιστημονικό θέμα; Με ποιον τρόπο μπορούμε να αποφασίσουμε αν ο χριστιανικός ισχυρισμός για τη σατανικότητα αυτών των άλλων προσώπων είναι δίκαιος; Λέτε ότι μόνο ο Χριστός εξορκίζει. Πώς το ξέρετε; Εξορκισμοί γίνονται σε όλες τις θρησκείες. Σε ποια βάση αποφασίζετε ότι οι εξορκισμοί των «άλλων» δεν είναι έγκυροι;

Λέτε ότι μόνο εσείς οι χριστιανορθόδοξοι πιστεύετε και έχετε λάβει τη μία και μοναδική αλήθεια από τον ένα και μοναδικό Θεό. Υπάρχει τρόπος να το αποδείξει κανείς αυτό; Δηλαδή, αν πιστεύω κι εγώ το ίδιο για το δικό μου Θεό, τι πρέπει να κάνουμε; Να πλακωνόμαστε, μέσα στην κοινωνία; Δικαιολογείτε τη δίωξη που ασκεί ο ισλαμισμός και ο καθολικισμός με βάση το ίδιο σκεπτικό; Όχι. Εσείς γιατί την ασκείτε;

Οι κατηγορίες για τη γιόγκα χρησιμοποιούν μονάχα σαν πρόφαση τις κάποιες παρενέργειες που μπορεί να έχει η γιόγκα σε κάποιες περιπτώσεις και ισχυρίζονται ότι θέλουν να «πληροφορήσουν». Για την αλλοπαθητική γιατί δεν «πληροφορείτε»; Δεν έχει αυτή παρενέργειες; Ο πραγματικός λόγος των «αντιαιρετικών» σας ενεργειών, είναι ότι θέλετε να είστε το μοναδικό θρησκευτικό δόγμα στην υφήλιο. Σε όλους τους κατακτητικούς στρατούς των δυτικών χωρών βρίσκεις τον στρατιώτη με το όπλο δίπλα στον παπά με το Ευαγγέλιο. Ο τρόπος που προσεγγίζετε την πνευματικότητα έχει δημιουργήσει απίστευτες διχόνοιες και αδικήματα μέσα στην Ιστορία. Εγκληματικοί νόμοι, εγκληματικές ενέργειες... Αλλά για αυτό θα μιλήσω αργότερα.

Τελειώνεις το γράμμα σου γελώντας στη σκέψη ότι όταν εμείς οι αλλόθρησκοι πέφτουμε σε μια μεγάλη δυστυχία, αμέσως τρέχουμε στο Χριστό για βοήθεια. Κάνεις λάθος. Εμείς δεν ασχολούμαστε με το Χριστό, ούτε στην ευτυχία ούτε στη δυστυχία. Ίσως το άτομο εκείνο που παρέλειψε τη θρησκευτικότητα ή πνευματικότητα στη ζωή του γιατί έτσι τον βόλευε ή γιατί αισθανόταν ότι είχε σημαντικότερα πράγματα να κάνει, και το οποίο δεν ξέρει κανέναν άλλο, πέραν του Χριστού, από τα πρόσωπα που θεωρούνται θεία, στις ώρες της κηδείας ή της δυσκολίας θα τον σκεφτεί τον Χριστό ή τον παπά και θα κάνει μια κίνηση προς αυτούς. Και δεν αμφιβάλλω ότι, όπως λες, τέτοιες περιπτώσεις έχεις δει. Αλλά δεν υπάρχει απόδειξη ότι, στις περιπτώσεις που οι άνθρωποι σώζονται από μια υπερφυσική δύναμη, η δύναμη αυτή είναι πάντα ο Χριστός. Τα περιστατικά που μου γράφεις για τα νοσοκομεία τα πιστεύω. Έχω διαβάσει κι εγώ τέτοια χριστιανικά βιβλία και με πείθουν. Αλλά τέτοια περιστατικά αναφέρονται σε όλες τις θρησκείες. Μήπως μελέτησες και είδες ότι δεν ισχύουν;

Όμως έχεις έτοιμη την απάντηση, όπως αναγράφεται στο παρακάτω κείμενο που μου ’στειλες):

"Το πρόβλημα είναι ότι η δαιμονική φύση αυτής της ενέργειας ή η δαιμονική ταυτότητα των πνευμάτων συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή, αφού η πονηρία των δαιμόνων ξεπερνά κάθε δική μας εξυπνάδα ή πονηριά. Γι’ αυτό, και επειδή μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ότι γίνεται κάποια θεραπεία, οι άνθρωποι πιστεύουν ή νιώθουν ότι η «πανίσχυρη, θεραπευτική ενέργεια» είναι καλή ή θεϊκή."
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html

Αλλά το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τις θεραπείες από τους αγίους σας. Υπάρχει κανένας τρόπος να μάθουμε ποιο δόγμα είναι το σωστό;

Μου λες ότι αυτό είναι θέμα πίστης. Ότι το δόγμα σας λέει ότι αυτό είναι το μόνο σωστό και ότι πρέπει να συγκατατεθείς, εφόσον ο θρησκευτικός άνθρωπος, σε όλες τις θρησκείες, λες, πιστεύει ό,τι του λέει το δόγμα του.
Τότε γιατί απορρίπτεις την πίστη του ισλαμιστή ότι η δική του είναι η μόνη αληθινή θρησκεία; Εφόσον έτσι του λέει το δόγμα του.

Λες ότι η λογική μου είναι φαρισαϊκή, γιατί η θρησκεία είναι θέμα πίστης και όχι νου. Άρα δέχεσαι εγώ να προσπαθήσω να σε εμποδίσω από το να μιλάς για τη χριστιανορθόδοξη πίστη στα άτομα στα οποία λες ότι μιλάς στις εκκλησίες; Επειδή κι εγώ ίσως «πιστεύω» ότι έχω τη μία και μοναδική αληθινή πίστη;

Γιατί δύο μέτρα και σταθμά; Και πώς περιμένεις από εμένα να δεχθώ τη δική σου ενέργεια; Όταν κάνεις πόλεμο, το μόνο που μπορώ να πω είναι «ειρήνεψε».

Ως προς αυτό συμφωνώ με τη φράση σου «όποιος θέλει πίσω μου έρθει».

Αφήστε όποιον θέλει να έρθει προς εσάς. Λάμψτε για να σας προσέξουν. Την ενέργεια που βάζετε για να διορθώσετε τους άλλους, βάλτε τη για να διορθώσετε τον εαυτό σας. Και να ξέρετε ότι όπως εμείς είμαστε αιρετικοί για εσάς, κι εσείς μπορεί να ’στε αιρετικοί για εμάς. Αλλά ο Κύριος είπε: «προσπαθείς να βγάλεις τη σκόνη απ΄το μάτι του άλλου, όταν έχεις πάσσαλο μπηγμένο στο δικό σου μάτι».

Συνεχίζω με τη γιόγκα. Να μια έρευνα που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Κλινικής Ογκολογίας, και την οποία θα βρεις εδώ:
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=11747
Το θέμα είναι αν η γιόγκα βοηθά στον ύπνο και την κούραση ασθενών με καρκίνο, και ο πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Κλινικής Ογκολογίας Dr. Douglas Blayney έχει θετικά πράγματα να πει για τη γιόγκα. Ο πρόεδρος δήλωσε ότι «οι γιατροί συχνά δεν νιώθουν άνετα να συμβουλεύουν ασθενείς που επιθυμούν τη χρήση συμπληρωματικών θεραπειών στη συνήθη αγωγή κατά του καρκίνου». Πρόσθεσε ότι η νέα έρευνα αποτελεί μελετημένη παρέμβαση που φαίνεται ωφέλιμη. Στην έρευνα αυτή

« όσοι επέλεξαν τη γιόγκα διέκοψαν τα υπνωτικά χάπια και κοιμόνταν καλύτερα, όπως έδειξε η αύξηση κατά 22% της ποιότητας του ύπνου. Αυτό ισοδυναμούσε με διπλάσια βελτίωση σε σχέση με όσους δεν ασκήθηκαν. Η γιόγκα επίσης μείωσε την κούραση σχεδόν κατά το ήμισυ και οδήγησε σε μικρή αύξηση της ποιότητας ζωής. Η επικεφαλής της έρευνας, Karen Mustian, από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, δήλωσε ότι πρόκειται για θετική είδηση, καθώς δεν υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα για την κούραση σε ασθενείς με καρκίνο. Αν και οι ασθενείς ενδεχομένως λαμβάνουν φάρμακα που τους βοηθούν στον ύπνο, τέτοια σκευάσματα έχουν παρενέργειες. Κι έτσι η ερευνητική ομάδα διερεύνησε για εναλλακτικές λύσεις.»
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η γιόγκα είναι τελείως ασφαλής – όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε θεραπεία. Η επικεφαλής του προγράμματος δήλωσε ότι «τα αποτελέσματα μπορεί να μην ισχύουν για όλα τα είδη γιόγκα και ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι διπλωματούχος και να έχει εμπειρία με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη νόσο.»

Ως προς τη θετική επίδραση της γιόγκα στην αντιμετώπιση του καρκίνου, ας σημειώσω ότι το πιο γνωστό βιβλίο για την αντιμετώπιση του καρκίνου αυτήν τη στιγμή, το «Anticancer – Ένας Νέος Τρόπος Ζωής» (γραμμένο από τον νευροεπιστήμονα Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ και με τον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης γραμμένο από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας Σταύρο Μπεσμπέα), περιλαμβάνει την γιόγκα στην ολιστική αντιμετώπιση (και πρόληψη) του καρκίνου. Αν δεις τη σελίδα 496, όπου υπάρχει γλωσσάριο, θα δεις ότι η «γιόγκα» αναφέρεται στο βιβλίο 17 φορές, περισσότερες απ’ ό,τι σχεδόν οποιαδήποτε άλλη λέξη-κλειδί στο βιβλίο!
Μπορείς να δεις και να πιστοποιήσεις από μόνος σου ό,τι λέω, αν επισκεφτείς τον ιστοχώρο τού βιβλίου στο http://www.anticancerbook.com Απλά κοίτα στην αριστερή πλευρά της οθόνης και θα δεις σε φωτογραφία άτομα οκλαδόν να ασκούνται στο διαλογισμό.

Είναι παράξενο ότι το πιο διάσημο βιβλίο για τον καρκίνο, ένα βιβλίο για το οποίο ο Πρόεδρος της Αντικαρκινικής Εταιρίας λέει (σελ. 17)

«Συστήνω στους συμπατριώτες μου να διαβάσουν αυτό το βιβλίο»,

περιλαμβάνει τη γιόγκα στην αντιμετώπιση και πρόληψη της πάθησης; Δεν νομίζω. Γιατί όταν υπάρχουν στοιχεία ότι κάτι είναι ωφέλιμο, πώς θα ήταν δυνατό να πιστέψεις την Αγία Γραφή για το αντίθετο; Στην ιστοσελίδα Psychologies (Ψυχολογίες) http://www.psychologies.co.uk/david-servan-schrieber/asthma-and-stress-the-yoga-treatment/

διαβάζουμε τον ίδιο συγγραφέα, τον Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, έναν από τους πιο γνωστούς επιστήμονες σήμερα, για τον οποίο η Wikipedia, μεταξύ άλλων, λέει : "Το 2002 του απονεμήθηκε το Προεδρικό Βραβείο της Ψυχιατρικής Εταιρείας της Πενσυλβανίας για Εξέχουσα Καριέρα στην Ψυχιατρική»
In 2002 he was awarded the Pennsylvania Psychiatric Society Presidential Award for Outstanding Career in Psychiatry

να λέει:

«Σήμερα, τα τρία τέταρτα των αμερικανικών ιατρικών σχολών περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα υποχρεωτικό course συμπληρωματικής ιατρικής στο πρόγραμμα σπουδών τους. Και τα κορυφαία 18 ιατρικά πανεπιστήμια της Αμερικής έχουν δημιουργήσει κέντρα ολιστικής ιατρικής που προσφέρουν διαλογισμό, γιόγκα, βελονισμό και ύπνωση ως συμπληρώματα στις συμβατικές μεθόδους. Ο μόνος πραγματικός γνώμονας αξίας στην επιστήμη δεν είναι αν κάτι αποκαλείται δυτικό ή εναλλακτικό αλλά αν είναι αποτελεσματικό και έχει τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες. Και είναι λογικό πως είναι αυτό που οι ασθενείς θέλουν.»
                                                                                          Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ

Αυτό το λέει σε ένα άρθρο με τίτλο: «Η Γιογκική Αντιμετώπιση του Άσθματος και του Στρες» στο οποίο δίνει ως παράδειγμα την περίπτωση μιας χρονίως ασθματικής γυναίκας η οποία παραπέμφθηκε από τους γιατρούς του Κέντρου για Ολιστική Ιατρική του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ στη δασκάλα γιόγκα του ίδιου του Κέντρου. Μας λέει ο Σρεμπέρ: «Την παρέπεμψαν στην Μπέβερλι, τη δασκάλα γιόγκα του κέντρου, έτσι ώστε να μάθει να διαχειρίζεται καλύτερα το στρες της μέσα από τις αναπνευστικές πρακτικές της γιόγκα. Η δασκάλα της με τη σειρά της, έπεισε την Λίντα να δει τον διατολόγο του κέντρου.» (Αυτό που ο θεολόγος –και όχι επιστήμονας- Johannes Aagaard περιγράφει, στην παράθεση που μου έστειλες, με τον ακόλουθο τρόπο: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους.»
«Εξ-ινδουίστηκε» λοιπόν και η εν λόγω ασθματική γυναίκα και άλλαξε τη διατροφή της, ενώ υιοθέτησε τις ινδικές ασκήσεις αναπνοής. Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Το άρθρο συνεχίζει:

«[...] Όταν είχε τελειοποιηθεί στις βαθιές αναπνευστικές ασκήσεις και είχε αλλάξει τη διατροφή της, η Λίντα εξεπλάγην συνειδητοποιώντας ότι τώρα χρειαζόταν λιγότερο τον αναπνευστήρα της [υποθέτω κορτιζόνη], ακόμα λιγότερο και από τις καλές της εποχές στο παρελθόν. [...]. Ήταν ενθουσιασμένη που είχε μάθει πώς να αντιμετωπίζει το άσθμα της μέσα από τις δυνάμεις του ίδιου του οργανισμού της [...].

Πόσο διαφορετικά είναι όλα αυτά από τα κείμενα που μου έστειλες όπου, υποτίθεται μιλώντας επιστημονικά, χριστιανορθόδοξοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας, περιλαμβανομένης και της γιόγκα, είναι γεννήματα του Διαβόλου! Κάποιοι άνθρωποι ζουν ακόμα στον Μεσαίωνα και δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η επιστήμη και η κοινωνία προχωρεί...

Ας πούμε, στο άρθρο που μου έστειλες: «Σχετικά με την "Απαγόρευση" των Εναλλακτικών Θεραπειών»
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html ,
μια γυναίκα που περιγράφεις ως «πρώην θεραπεύτρια ρέικι Marcia Montenegro» (άρα υποτίθεται ένα είδος «ειδικού»), λέει:

Έχετε σκεφτεί ποτέ πόση αλλοίωση υφίστανται οι γλωσσικοί όροι σήμερα; Πόσο έχουν απομακρυνθεί οι λέξεις από το περιεχόμενό τους; Πώς κατέληξε η λέξη θεραπεία να σημαίνει οτιδήποτε άλλο εκτός από έγκυρη, επιστημονική, ιατρική πράξη; Κάθε αμφιλεγόμενη πρακτική, κάθε παράλογη κι επικίνδυνη μέθοδος αποκαλείται σήμερα «θεραπεία». Οι μελετητές της Νέας Εποχής βέβαια έχουν από καιρό επισημάνει ότι η «θεραπεία» βρίσκεται στο κέντρο της Νέας Εποχής, της οποίας βασικό δόγμα είναι «μπορούμε να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας, τους άλλους, την ανθρωπότητα, τον πλανήτη μας». [...] Άνθρωποι που κινούνται ταχύτατα μέσα από συγκεκριμένα, οργανωμένα δίκτυα για να προσελκύσουν πλήθος συχνά απληροφόρητων οπαδών-θυμάτων.»

Και μετά ισχυρίζεται ότι οι θεραπείες συμβαίνουν λόγω «της δαιμονικής ταυτότητας των πνευμάτων», αλλά αυτό δεν γίνεται αντιληπτό διότι, όπως ήδη παρέθεσα, «η πονηρία των δαιμόνων ξεπερνά κάθε δική μας εξυπνάδα ή πονηριά». Μάλιστα η θεραπεύτρια παραθέτει και τον γνωστό χριστιανορθόδοξο θεολόγο Αλεβιζόπουλο και μιλά για «πνευματική εξαπάτηση, υποδούλωση και εξάρτηση από τα πνεύματα», για «ασθένειες, συναισθηματικές και ψυχικές διαταραχές, παραφροσύνη, δαιμονοληψία» και φυσικά για «απεμπόληση της χριστιανικής ιδιότητας»...

Πραγματικά όσες φορές κι αν το πω αυτό, λίγες θα είναι. Όταν μιλάμε για επιστήμη, κοιτάμε τις ανακοινώσεις των γνωστότερων επιστημονικών οργανισμών και ιατρικών σχολών. Όχι τι λέει κάποιο άτομο με θρησκευτικές αντιλήψεις που παρουσιάζεται ως «γνώστης θεραπειών».

Κι αυτά μπορώ να στα πω γιατί σπούδασα επιστήμη σε αμερικανική σχολή και αντιλαμβάνομαι τι χάσμα χωρίζει τη «λογική» του μέσου Έλληνα από τη λογική ενός ατόμου εκπαιδευμένου στα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Ο Έλληνας, ειδικά ο χριστιανορθόδοξος, δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις θρησκευτικές του αντιλήψεις από τις επιστημονικές μελέτες. Μέσα στο ίδιο κείμενο θα βάλει μια αμφιλεγόμενη επιστημονική έρευνα από κάποια "κορυφαία ερευνήτρια" που μύνησε την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία γιατί δεν αναγνώριζε την αξία της και την θεωρούσε υστερική,    κρυφά πνεύματα, πονηρία των δαιμόνων και «απεμπόληση της χριστιανικής ιδιότητας» και θα νομίζει ότι μιλά επιστήμη και μπορεί να πείσει τον αντικειμενικό και σκεπτόμενο αναγνώστη.

Η αλήθεια είναι ότι ζούμε στο Μεσαίωνα και ο φανατισμός μας δεν μας επιτρέπει να έρθουμε στο παρόν. Δεν έχει σημασία ποιος θα διαβάσει όλο αυτό τον όγκο επιστημονικών αποδείξεων που δίνω και ανακοινώσεων από κορυφαία επιστημονικά ιδρύματα και προέδρους επιστημονικών εταιριών. Ο ορθόδοξος θα συνεχίσει να πιστεύει ότι η Γραφή του είναι θεόπνευστη και ξέρει καλύτερα!!

Αν υπάρχει κάτι θεόπνευστο στην Αγία Γραφή, αυτό είναι το πρόσωπο του Χριστού.

Αλλά κι εγώ μπορώ να γράψω ένα παραμύθι για το Χριστό. Θα το κάνει αυτό θεόπνευστο;

Η σχέση που έχουμε με το Θεό δεν είναι εγκεφαλική και λογική αλλά θέμα ΒΙΩΜΑΤΟΣ.
Όταν κατανοούμε σωστά τη λέξη "πίστη", αντιλαμβανόμαστε ότι αναφέρεται στην εμπιστοσύνη που μπορεί να δείξει ένας άνθρωπος για να τολμήσει να κάνει ένα άλμα από την ύλη στο πνεύμα. Ας πούμε, μπορεί να πει: "Δεν μπορώ να δω τι θα μου προσφέρει το να νηστέψω, αλλά αν το κάνω, προσπαθώντας να ξεπεράσω τη σάρκα, πιστεύω ότι τελικά θα βρω το Θεό". Χρειάζεται πίστη, γιατί αυτό δεν είναι εξαρχής εμφανές.

Αλλά όταν καταδιώκεις, ακυρώνεις, προπαγανδίζεις εναντίον άλλων γιατί έτσι σου είπαν να κάνεις οι Γραφές σου, αυτό δεν είναι πίστη αλλά εμπάθεια. Η λέξη "πίστη" έχει ένα πνευματικό νόημα μόνο όταν αναφέρεται στο άλμα από την ύλη στο πνεύμα. Όχι όταν αναφέρεται στο ποιος είναι σωστός και ποιος λάθος σε ιδεολογικές διαμάχες.

Η ψυχή σου δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτές τις κόντρες.

Αν θέλεις να πληροφορηθείς περισσότερα για τη γιόγκα, διάβασε εδώ.

                           Γ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ
                                        κίνητρα και πρακτικές

Έχοντας δώσει μια ιδέα από την τεράστια επιστημονική βιβλιογραφία για τη γιόγκα, που την παρουσιάζει ως ένα ωφέλιμο και σχετικά ακίνδυνο εναλλακτικό θεραπευτικό σύστημα που θεμελιώνεται στις πνευματικές παραδόσεις των ανατολικών χωρών (τις οποίες εσείς αποκαλείτε με θρασύτητα "αιρέσεις"), θέλω τώρα να σου εξηγήσω κάποια πράγματα σχετικά με το πώς η όλη ιδέα περί αιρέσεων προέκυψε. Σου έχω ήδη κάνει νύξη γι' αυτό, όταν σου είπα να ευαισθητοποιηθείς ως προς τη σχέση θρησκείας-κράτους, αλλά το πέρασες στο έτσι, και μάλιστα μου είπες και ότι οι χριστιανοί που είναι σαν το "βρώμικο ασανσέρ" θα πάνε και αυτοί στον προορισμό (στον Θεό) κι ότι η καθαρότητα του ασανσέρ δεν έχει σημασία. Κι ότι δεν είναι δικιά σου δουλειά να κρίνεις την Εκκλησία αλλά να την υπακούς. Είναι σε σχέση με αυτή σου την ιδεολογία, που είναι η βάση του φονταμενταλισμού, που θα σου δώσω τις ακόλουθες πληροφορίες.

Στα αρχαία χρόνια θρησκεία και πολιτική εξουσία δεν ήταν χωρισμένα. Οι ομάδες εκείνες που ζητούσαν πολιτική εξουσία χρειαζόταν να διεκδικούν και θρησκευτική εξουσία, γιατί τα δύο πήγαιναν μαζί. Κάθε ομάδα ισχυριζόταν ότι έχει τη "σωστή πίστη" και η λέξη που χρησιμοποιούσαν ήταν "ορθοδοξία" (ορθή - δόξα). Η ομάδα που υπερίσχυε κέρδιζε σημαντικότατα οφέλη σε πλούτο, αίγλη και εξουσία. (Όπως έχει η Εκκλησία της Ελλάδας σήμερα. Τα χρήματα παραμένουν δικά της. Η αίγλη και η εξουσία της βέβαια έχουν κατά πολύ μειωθεί.) Λοιπόν για να παραμείνουν στην εξουσία ήταν απαραίτητο να δαιμονοποιούν και να κυνηγούν τους άλλους διεκδικητές της εξουσίας. Αυτοί αποκαλούνταν "αιρετικοί", από τη λέξη "αίρεση", επιλογή, δηλαδή είχαν κάνει την "επιλογή" να μην υπακούουν στην κυρίαρχη ομάδα που ασκούσε την εξουσία. Αυτό είναι το κοινό χαρακτηριστικό ατόμων διαφορετικών θρησκευτικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεων, που είχαν όλοι τους ονομαστεί "αιρετικοί" γιατί είχαν επιλέξει να μην υπακούουν στην εκκλησιαστική-κρατική εξουσία. Και φυσικά η κυρίαρχη ομάδα τούς κατηγορούσε όλους ότι είχαν "το λάθος Θεό". Ο Θεός ως δικαιολογία για την εδραίωση της εξουσίας δεν εμφανίζεται μόνο στις ενδοφυλετικές διαμάχες αλλά και στις διαφυλετικές. Ας πούμε, το Δευτερονόμιο παρουσιάζει τον θεόπνευστο προφήτη Μωυσή να εξωθεί τους ομοφύλους του σε γενοκτονία εκείνων των φυλών που είχαν άλλους Θεούς από τον δικό τους. Τους χαρακτηρίζει βλάσφημους, αιρετικούς και ειδωλολάτρες και το Δευτερονόμιο παρουσιάζει τον Ιεχωβά να εμπνέει και να υποστηρίζει τους Ισραηλίτες στους επιθετικούς τους πολέμους εναντίον των άλλων φυλών. Μας παρουσιάζει τις διάφορες σφαγές που έκαναν, όπου σκότωναν όχι απλά τους αμυνομένους, τις γυναίκες ή τα βρέφη, αλλά "οτιδήποτε αναπνέει". Με αυτό τον τρόπο εδραιώθηκαν στο Ισραήλ και μετά προσπάθησαν να βάλουν χέρι και στον υπόλοιπο κόσμο.

Πώς; Μέσω της "χριστιανικής δικαιολογίας".

Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Εκείνη ήταν η εποχή των ελληνιστικών χρόνων, όπου ένας μεγάλος πολιτισμός βασίλευε με τη σκέψη του, τη φιλοσοφία του και τις επιστήμες του. Γι' αυτό, το χρέος του χριστιανού ήταν να προσηλυτίσει τον αιρετικό Έλληνα, δηλαδή τον Έλληνα που δεν είχε επιλέξει να υπακούσει στην ανερχόμενη στρατιωτική δύναμη.

Πληροφορίες σχετικά με την (τελικά επιτυχή) προσπάθεια προσηλυτισμού των αιρετικών Ελλήνων υπάρχουν πολλές στο διαδίκτυο. Εδώ δίνω σύνδεσμο για δύο σελίδες, οι οποίες μιλούν με μεγάλες ιστορικές λεπτομέρειες, π.χ. παραθέτοντας νόμους στα λατινικά και σε ελληνική μετάφραση, για τον προσηλυτισμό και τα τρομερά βασανιστήρια, και την προσπάθεια δικαιολόγησης αυτών μέσω της θεολογικής δικαιολογίας ("Οι αιρετικοί λαοί θα πάνε στην κόλαση αν δεν τους προσηλυτίσουμε").

Αν είναι πραγματικά να καταλάβεις γιατί η θρησκεία σου κυνηγά άλλες θρησκείες (και φιλοσοφικά και θεραπευτικά συστήματα και οτιδήποτε "εναλλακτικό" και "άλλο"), θα πρέπει να διαβάσεις επιστημονικές και ιστορικές θρησκειολογικές μελέτες και όχι να αρκεστείς σε ό,τι σου λέει το δόγμα σου. Τέτοια κείμενα είναι:

α) Περί Ορθοδόξου και Βυζαντινής Ιεράς Εξετάσεως
http://www.pare-dose.net/?p=4085
για τους διωγμούς εναντίον των Ελλήνων και των άλλων λαών και τη σχετική νομοθεσία.

β) Βυζάντιο και Βασανιστήρια
http://www.pare-dose.net/?p=2882
Αναλύει τα διάφορα είδη βασανιστηρίων που κάνατε οι ορθόδοξοι χριστιανοί.

γ) Η θεολογική θεμελίωση τής Ιεράς Εξετάσεως
http://www.pare-dose.net/?p=4088
Παρουσιάζει πώς οι θεολόγοι δικαιολογούσαν τους διωγμούς και τους φόνους μέσα από την αναφορά σε εδάφια από τις Γραφές, που παρουσιάζουν τη χριστιανική θρησκεία ως τη μόνη αληθινή.

Βίντεο:
α) Στο βίντεό μου "Να γιατί η Καινή Διαθήκη δεν είναι θεόπνευστη"
θα δεις έναν διάσημο πανεπιστημιακό ερευνητή θεολογικών χειρογράφων των πρωτοχριστιανικών χρόνων, να μιλά σχετικά με τις αντιφάσεις που υπάρχουν σε διαφορετικά σημεία της Καινής Διαθήκης, καθώς οι διάφορες ομάδες που συναγωνίζονταν για την εξουσία έγραφαν αυτό που ήθελαν για να περάσουν τη δική τους θεολογική άποψη ως σωστή και με βάση αυτή να κυριαρχήσουν στην κοινωνία.
β) Παρόμοια υποτιτλισμένα βίντεο θα βρεις στην κατηγορία του ιστοχώρου μου "Απιστία":
http://www.youtubetranslations.gr/disbelief.htm

Ας παραθέσω μερικά αποσπάσματα από τα παραπάνω για να σε προϊδεάσω:

Ας αρχίσουμε μαλακά. Ας κοιτάξουμε πρώτα τι σημαίνει «εκκλησιαστικός αναθεματισμός» (σύνδεσμος):

«Η λέξη "ανάθεμα" προέρχεται από εβραϊκή λέξη, η ερμηνεία της οποίας σημαίνει αφιέρωμα στον Σατανά, βαριά κατάρα. [...] Ο αναθεματισμένος θεωρείται κοινωνικά νεκρός γιατί η φήμη έλεγε ότι σε ένα χρόνο από τον αφορισμό θα πεθάνει. Τον εγκατέλειπαν τα παιδιά και η γυναίκα του και τον πενθούσαν για νεκρό. Μήπως η τελετή του αναθέματος είναι μια τελετή μαύρης μαγείας - αφού ο ιερωμένος παραδίδει το άτυχο θύμα του στον Σατανά;
Κατά τον Μεσαίωνα η τελετή του αναθεματισμού γινότανε ως εξής: Σ’ ένα ύψωμα του χωριού ή της πόλης, ο ιερωμένος χάραζε στο χώμα με ένα ξύλο ένα σχήμα τάφου. Εκεί κάποιοι με κασμάδες και φτυάρια έσκαβαν λάκκο μέσα στον οποίο έριχναν ένα χλωρό κούτσουρο που έβγαζαν από την φωτιά ώστε να καπνίζει. Το κούτσουρο που κάπνιζε, ήταν το σώμα του αναθεματισμένου που καιγόταν στην κόλαση. Όταν έσβηνε το κούτσουρο, ήταν μαυρισμένο. Ο ιερωμένος δεν σταματούσε σε όλη την διάρκεια της τελετουργίας να εκστομίζει κατάρες και έριχνε στον φρεσκοσκαμμένο λάκκο την πρώτη πέτρα, φωνάζοντας ΑΝΑΘΕΜΑ. Το ίδιο έκαναν όλοι οι παριστάμενοι, αλλά και όσοι περνούσαν από εκεί τις επόμενες ημέρες - έριχναν την πέτρα του αναθέματος, φωνάζοντας ΑΝΑΘΕΜΑ.

Ποιους αναθεματίζουν και αφορίζουν
Αναθεματισμούς και αφορισμούς έκανε η ορθοδοξία κατά πολλών άξιων τέκνων της Ελλάδος π.χ. τους Κολοκοτρωναίους (ιδέ περιοδικό ΔΑΥΛΟΣ, τεύχος 267), τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους επαναστάτες του 1821 (οι οποίοι αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη πατρίδα), τον εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο, τον γίγαντα της λογοτεχνίας και φιλόσοφο Νίκο Καζαντζάκη κλπ
Ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ τον Μάρτιο του 1819 αφόρισε…την άλγεβρα, την τριγωνομετρία, τους λογαρίθμους κλπ με το σκεπτικό «μισείτε τις βέβηλες ανοησίες…» κι αργότερα τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους επαναστάτες του 1821, όμως το νεοελληνικό κράτος έχει στήσει το άγαλμά του μπροστά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών!»

Οι αναθεματισμοί που μας ενδιαφέρουν εδώ συντάχθηκαν κατά την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βυθινίας, κατά την οποία προήδρευσε ο Κωνσταντίνος ο ΣΤ΄ και η μάνα του Ειρήνη η Αθηναία, το 787, και στην οποία παρευρέθηκαν 367 συνοδικοί επίσκοποι. Έκτοτε ψέλνονται στις χριστιανικές εκκλησίες, τόσο από τους ιερείς της ορθοδοξίας όσο και από τους παρισταμένους (δηλ. για τα τελευταία 1217 χρόνια, καθότι η αλήθεια είναι μία και αιωνία):

----------
ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! (τρεις φορές)
(Ανάθεμα δηλαδή στους Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα και άλλους. Ας πρόσεχαν!)

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους προτιμούν τη λεγόμενη σοφία των εκτός χριστιανισμού ΕΛΛΗΝΩΝ την ανόητη και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται ότι υπάρχει μετεμψύχωση ή ότι οι ανθρώπινες ψυχές χάνονται όπως τα άλογα ζώα και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και εξαιτίας αυτών των ιδεών τους αθετούν την ανάσταση, την κρίση [κατά τη δευτέρα παρουσία] και την τελική ανταπόδοση σύμφωνα με όσα έπραξε στη ζωή του ο καθένας, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΤΡΙΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των ΕΛΛΗΝΩΝ και οι πρωτοστάτες στις αιρέσεις, στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τους επέβαλαν ανάθεμα, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, καθώς πλεόνασαν τα ψεύτικα και βρόμικα λόγια τους και εδώ και στη μέλλουσα κρίση, και σε κείνους που είναι ευσεβείς και ορθόδοξοι αλλά αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των Ελλήνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και επιμένουν να παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και να τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό,
ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΠΕΜΠΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους με δική τους πρωτοβουλία, μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, διαστρεβλώνουν τα της δημιουργίας του ανθρώπου και δέχονται ως αληθινές τις ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως Ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των ΕΛΛΗΝΩΝ, και ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία τα πάντα και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταργηθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός μας δίδαξε ως αιώνια και ακατάλυτη, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη,
ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΕΒΔΟΜΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
Μετάφραση:
Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη, αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι η θεία ουσία είναι χωρίς άλλο εκ των υστέρων δημιουργημένη· γιατί αν εκ των υστέρων δημιουργημένη ενέργεια κατά τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη και η φύση. Αυτή όμως είναι άκτιστη, θα τη χαρακτηρίσει κανείς άκτιστη ουσία και εξ αυτού του λόγου και όσοι ζουν με την καθαρή και αμόλυντη χριστιανική πίστη κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεΐα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων.
Σε όσους άρα δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!
----------

Ας ρίξουμε μια ματιά στους νόμους και στο κυνήγι μαγισσών.
Λέει η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στο βιβλίο της «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ», εκδόσεις «Ψυχογιός» σελ. 17:
(σύνδεσμος)
«Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίων των ειδωλολατρών [δηλαδή Ελλήνων αλλά και άλλων λαών] εφαρμόσθηκαν μέτρα που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος υποχρεώθηκαν «να σιγήσουν ή να πεθάνουν».

Την παρακάτω ανάλυση κάνει ο πανεπιστημιακός καθηγητής Ιωάννης Ρούσσος και μπορείς να τη βρεις σε αυτή τη σελίδα.

Ο Αιών του Ιουστινιανού και Εντεύθεν
Δεν ήταν μόνο ακμάζουσα η Ιερά Εξέτασις κατά τις ημέρες του Ιερωνύμου και του Αυγουστίνου, αλλά τον έκτον αιώνα αποκτά πλήρη κρατική νομική διασφάλιση από τον νομικό Κώδικα του Ιουστινιανού (Ιουστινιάνειος Κώδιξ) όπως και τον κώδικα τον επονομαζόμενο Κώδικα του Θεοδοσίου (Θεοδοσιανός Κώδιξ). Με τον Ιουστινιανό (+482-565) η Ιερά Εξέτασις συνεχίζεται και νομιμοποιείται συνολικά και επίσημα.

Π. χ. μέσα στον Ιουστινιάνειο Κώδικα ευρίσκομε:

-- «Η Ιερά Εξέτασις (ανάκριση) μπορεί να επεκταθεί, ακόμη και, μέχρι θανάτου.» (In mortem quoque inquisition tendatur.).
Το ενδέκατο κεφάλαιο έχει τίτλο: «Οι Μανιχαίοι, όπου και αν ευρεθούν, θα τιμωρούνται με θανατική ποινή.» (Manichaei ubicunque reperti capitali poena plectuntur.).

Η Ιερά Εξέτασις συνέχισε να υπάρχει με τρομακτική αγριότητα μέχρι την εκπνοή του Βυζαντίου. Τελούσε πάντοτε υπό την προστασία φρικτών νόμων του κράτους, των αυτοκρατόρων και των επισκόπων. Οι νόμοι αυτοί μπορούν να μελετηθούν από τους κώδικες που ονομάστηκαν Θεοδοσιανός Κώδιξ και Ιουστινιάνειος Κώδιξ, και μέσα σε συγγράμματα και μαρτυρίες διαφόρων Ιστορικών αυτών και μετέπειτα εποχών. Αυτούς τους νόμους, οι οποίοι αποτελούν οδύνη και καταισχύνη της ανθρωπότητας και κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας, διαθέτομε στα χέρια μας σήμερα με απόλυτη λεπτομέρεια. Ένα πλήρες σύγγραμμα που καταδεικνύει κάθε σωζόμενη λεπτομέρειά τους είναι το: The Establishment of Christianity and the Proscription of Paganism (Η εδραίωσις του Χριστιανισμού και η Προγραφή του Παγανισμού), New York, The Columbia University Press, 1914, by, Maude Aline Huttmann. Μελετείστε το.

Μιλάμε για αποδεδειγμένα στοιχεία και όχι για πομφόλυγες! Ιδού ένα πολύ μικρό δείγμα δέκα τέτοιων νόμων. Τους πολύ περισσότερους υπολοίπους μπορείτε να τους μελετήσετε σε όλη την σχετική διεθνή αντικειμενική βιβλιογραφία. Απολαύστε τους!

[Αποσπάσματα:]

Θεσπίζομε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα μικρά παιδιά πρέπει να δέχονται το σωτήριο βάπτισμα αμέσως και χωρίς καμία αναβολή, ώστε όπως και οι μεγαλύτεροι να μπορούν να εκκλησιάζονται και να κατηχούνται στις θείες γραφές και τους θείους κανόνες. Έτσι θα μπορούν να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθοδόξων Χριστιανών και δεν θα επιστρέψουν ξανά στην παλαιά πλάνη. Και όσων έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα και περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν τα προσχήματα εβαπτίσθησαν οι ίδιοι ή πρόκειται να βαπτισθούν, αφήνοντας όμως τις συζύγους τους και τα τέκνα τους ή τα άλλα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη, διατάσσομε να δημευθεί η περιουσία τους, να στερηθούν όλων των πολιτικών δικαιωμάτων τους και να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει, αφού είναι φανερό ότι έτυχαν του αγίου βαπτίσματος δίχως να έχουν πίστη, και τα ίδια δε θα υφίστανται οι αλιτήριοι Έλληνες και οι Μανιχαίοι, τμήμα των οποίων είναι οι Βορβορίτες. «Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1. 11. 10. (10)
Ανακοινώνομε σε όλους εκείνους που έχουν γίνει Χριστιανοί και ήδη αξιωθεί το άγιο και σωτήριο βάπτισμα, ότι όποτε εντοπισθούν επιμένοντες στην πλάνη των Ελλήνων θα καταδικασθούν στην εσχάτη των ποινών. Όσοι όμως δεν έχουν αξιωθεί ακόμη το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να εμφανισθούν οικειοθελώς στην Βασιλεύουσα ή στις επαρχιακές πόλεις τους και να προσέλθουν στις αγιότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους τους, τα τέκνα τους και όλα τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους και να κατηχηθούν στην αληθινή πίστη των Χριστιανών. Έτσι, αφού κατηχηθούν και αποβάλουν μια για πάντα την πλάνη που τους διακατείχε, θα πρέπει να δεχθούν το σωτήριο βάπτισμα, διαφορετικά δεν θα έχουν κανένα απολύτως πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες κινητής ή ακινήτου περιουσίας. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν οι οικογένειές τους στην εξαθλίωση και επιπλέον οι ίδιοι θα υποβληθούν σε διάφορες ποινές. Απαγορεύομε δε κάθε διδασκαλία των πασχόντων από την νόσο των ανοσίων Ελλήνων, ώστε να μην μπορούν να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων θα δημευθούν και οι ίδιοι θα τιμωρηθούν με εξορία. Αν κάποιος στην επικράτειά μας κρύβεται, αλλά συλληφθεί θυσιάζων ή διαπράττων το αδίκημα της ειδωλολατρίας θα τιμωρηθεί με την εσχάτη των ποινών, με την οποία άλλωστε τιμωρούνται δικαίως και οι Μανιχαίοι και οι Βορβορίτες, γιατί κρίνομε ότι όλοι αυτοί είναι εξίσου εγκληματίες. «Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1. 11. 10.

Ήταν πράγματι τυχερός ο "αιρετικός" τον οποίο οι χριστιανορθόδοξοι σκοτώνανε.
Μας λέει ο ιστορικός Κυριάκος Σιμόπουλος, στο έργο του : «Βασανιστήρια και εξουσία»:
http://thebookstore.gr/product_info.php/cPath/48/products_id/32511?osCsid=e577fcd3d9d7bc280e2dc86f285cfb19

[...] Μια επισκόπηση της παγκόσμιας ιστορίας αποκαλύπτει πως σε όλες τις κοινωνίες, από τις πιο πρωτόγονες ως τις πιο αναπτυγμένες, η άσκηση βίας πάνω στο άτομο αποτελεί το προνομιακό όπλο κάθε εξουσίας. Είναι επίσης ιστορικά διαπιστωμένο ότι όπου γιγαντώνεται η κεντρική εξουσία, όπου θεοποιείται το κράτος στην άλφα ή βήτα μορφή του, εμφανίζεται αυτομάτως και η καταπίεση, που εκφράζεται με την εκμηδένιση του ατόμου, την καταστολή της διαφωνίας, την ποινικοποίηση των αμφισβητήσεων και τα βασανιστήρια. Η υπερτροφική εξουσία ταυτίζεται πάντοτε με τον πολιτικό δεσποτισμό και οποιαδήποτε αντίσταση, με λόγο ή πράξη, χαρακτηρίζεται εσχάτη προδοσία -από το ρωμαϊκό crimen majestatis της αυτοκρατορικής περιόδου ως το Hochverrat του ναζισμού, και την καταβροχθίζουν εκατομμύρια αντιφρονούντων πολιτών. Το κρατικό ή εθνικό συμφέρον, η ενιαία και μονολιθική πίστη, η προστασία της κοινωνικής ευρυθμίας υπήρξαν και είναι προσωπεία για τον εξωραϊσμό ή την ιδεολογική επένδυση κάθε αυταρχισμού. Ακόμα και σε χώρες με φιλελεύθερη παράδοση και δημοκρατικούς θεσμούς τα βασανιστήρια, ως ανακριτική μέθοδος και ανομολόγητος κολασμός, συνεχίζονται με την πασίγνωση επιχειρηματολογία: "πάταξη του εγκλήματος", "εθνική ασφάλεια", "προστασία του καθεστώτος" ή του "κοινωνικού συνόλου", "εξουδετέρωση τρομοκρατών", κλπ., κ.λ.π. [...] (από την Εισαγωγή του συγγραφέα)

Λέει σε συνέντευξή του, που θα βρεις σε αυτή την ιστοσελίδα:

Οι θρησκείες συμπορεύονταν με τις εξουσίες. Αυτοκράτορες, μονάρχες, τύραννοι εμφανίζονταν ως υιοί θεών και συχνά αποθεώνονταν. Η πίστη των λαών σε θεότητες δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για ψυχολογική προσαρμογή στις πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές αχρειότητες. Οι "άρχοντες" αποτελούσαν το ενδιάμεσο μεταξύ θεών και ανθρώπων. [...]
Η εγκόσμια εξουσία ταυτιζόταν, κατά την αρχαιότητα, με τη θεϊκή. Οι δυνάστες εμφανίζονταν ως εκπρόσωποι ή ομοιώματα. Κατά τους Ρωμαίους αυτοκράτορες η θρησκεία ανήκει στην επίγεια κυριαρχία βασιλέων και άλλων εξουσιαστών -cuius regio, eius religio! ("Όποιου το βασίλειο εκείνου το θρήσκευμα", δηλ., η θρησκεία των υπηκόων θα είναι η θρησκεία τού βασιλέα.) Η πολιτική εξουσία ευθυγραμμίζεται με τη θρησκευτική. Στο χώρο του χριστιανισμού οι αντιθέσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στη δυτική και ανατολική εξουσία οδήγησαν στη διάσπαση, στο σχίσμα του θρησκεύματος, σε Ορθοδοξία και Καθολικισμό, με συνέπεια πολυαίμακτες συγκρούσεις -σταυροφορίες κ.λπ.- με τη συνεργασία Εκκλησιών και αυτοκρατόρων.

- [Ερώτηση δημοσιογράφου:] Καθορίζονταν οι θρησκευτικοί προσανατολισμοί από πολιτικοοικονομικά συμφέροντα;

[Απάντηση:] Πολλοί προχωρούσαν, με συμφεροντολογικά κίνητρα, σε άλλα θρησκεύματα. Κυρίως οι παράγοντες της εξουσίας, οι μεγιστάνες του πλούτου, οι φεουδάρχες κ.ά. Οι θρησκευτικοί προσανατολισμοί καθορίζονταν από τα πολιτικοοικονομικά συμφέροντα. Συχνά, η προσχώρηση σε άλλα θρησκεύματα γινόταν με την άσκηση βίας κι εξολοθρευτικών απειλών, με συνέπεια απεθνικοποιήσεις, υποδουλώσεις και ηθικούς ευτελισμούς. [...] Η θρησκευτική ένταξη αποτελούσε το σημαντικότερο κίνητρο για τη στερέωση των κατακτητικών φιλοδοξιών. Η θρησκεία αποτελούσε για τους κατακτητές το σπουδαιότερο σύμμαχο και την αυθεντική εγγύηση ισχύος και λαϊκής υποταγής».

- Θρησκεία και εξουσία πήγαιναν χέρι χέρι;

Θρησκεία και εξουσία ήταν αλληλένδετες, σύμμαχοι και συνεργάτες με αμοιβαίες προσφορές, συμβιβασμούς και διασαλπίσεις κοινών επιδιώξεων. Η πολιτική εξουσία -αυτοκράτορες και μονάρχες- θεωρείται στο χριστιανικό κόσμο θεϊκή προσφορά!
"Τον Θεόν φοβήσθε, τον βασιλέα τιμάτε".
"Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω· ου γαρ έστιν εξουσία μη υπό Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό Θεού τεταγμέναι εισίν. Ωστε ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν".
Οι διασυνδέσεις πολιτικής και θρησκείας οδηγούσαν στον έλεγχο των μαζών από την εξουσία.
Ο κλήρος εξαγίαζε τους μονάρχες και οι κυβερνώντες επεδίωκαν τη θρησκοληψία των λαών για ψυχολογικό και εν συνεχεία πολιτικό έλεγχο και εκμετάλλευση, για εκφοβισμό και εξαπάτηση των μαζών. Κληρικοί του ιταλικού και του γερμανικού Καθολικισμού συμπορεύονταν με το φασισμό του Μουσολίνι και του Χίτλερ, εξυμνώντας τους με πρωτοβουλία του Βατικανού και των καρδιναλίων. Οι κατακτητικές εξουσίες χρησιμοποίησαν τη θρησκεία ως μέσο υποταγής των λαών ταυτίζοντάς την με τη δική τους κυριαρχία!»

Ποια λοιπόν βασανιστήρια γίνονταν στο Βυζάντιο, τα οποία έκαναν τυχερούς τους δολοφονημένους από τους χριστιανούς; Τι έκαναν οι χριστιανοί για να ευθυγραμμίσουν τους λαούς με το θέλημα του Θεού τους, του Ιεχωβά και του γιου του, και να επιφέρουν «ενιαία και μονολιθική πίστη» και «θρησκευτική ένταξη»;

(από άρθρο του πανεπιστημιακού καθηγητή Ιωάννη Ρούσσου:)

Βασανιστήρια διά Μεταλλικών Οργάνων
Ήδη από το + 472 ο Λέων 1ος χαρακτηρίζει επισήμως την Ελληνική λατρεία ως δημόσιο έγκλημα. Μόνον η υποψία τελέσεως, εις κάποιον χώρο, οποιασδήποτε Ελληνικής ή παραδοσιακής ιερουργίας έχει ως αποτέλεσμα την κατάσχεση του χώρου αυτού και βασανισμό του ιδιοκτήτου διά μεταλλικών οργάνων. Ούτος εφ' όσον επιζήσει εξορίζεται διά παντός και παραμένει ισοβίως ανάπηρος και παραμορφωμένος.
Τα μεταλλικά όργανα βασανισμού ήταν πολύ συνηθισμένα στο Βυζάντιο και είχαν έναν συγκεκριμένο στόχο. Εφ' όσον το άτομο επιζούσε όλων των βασανιστηρίων επρόκειτο να εξέλθει εξ' αυτών παραμορφωμένο και ανάπηρο ισοβίως. Πρόκειται διά στυγερά και πρωτοφανή κακουργήματα στην ιστορία του ανθρώπου που καλύπτονται και επικυρώνονται από τους νόμους του ίδιου του κράτους. Ιδού ένα μόνο «παραδειγματάκι» χριστιανικής αγάπης της άρτι νομιμοποιηθείσης Εκκλησίας του 4ου αιώνος και της νομοθετημένης ποινικής διώξεως των πιστών της Ελληνικής θρησκείας και των άλλων θρησκειών:
Ιδού ένα απόσπασμα του νόμου του έτους + 472, με αριθμό καταλόγου Ιουστινιανείου Κώδικος 1.11.8 στα λατινικά, των Αυτοκρατόρων Λέοντος Α΄ και Ανθεμίου προς Διόσκωρον, Έπαρχο του Πραιτωρίου, που είδαμε παραπάνω. Απολαύστε το!:
[Πρώτα το έχει στα λατινικά και μετά σε μετάφραση:]
«Εάν κάποιος απ' αυτούς [δηλαδή τους πιστεύοντας στην Ελληνική θρησκεία] έχει πολιτικό ή στρατιωτικό αξίωμα, θα αποπεμφθεί από το αξίωμά του και δεν θα χάσει μόνον την περιουσία του, η οποία θα προγραφεί, αλλά αφού υποστεί σωματικά βασανιστήρια διά μεταλλικών οργάνων [δηλαδή θα καταστεί ανάπηρος και δυσειδής ισοβίως αν επιζήσει], ως ορίζει το δημόσιο και ιδιωτικό δίκαιο, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία.»

Ωστόσο, σύντομα έγινε αντιληπτό ότι οι βασανισμοί δεν «έπειθαν» τους αιρετικούς λαούς για την κατωτερότητα της θρησκείας τους και την ανάγκη προσκυνήματος στον Πατριάρχη και τον αυτοκράτορα. Χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν δραστικότερες μέθοδοι:

(Κυριάκος Σιμόπουλος, «Βασανιστήρια και Εξουσία»):

Στο Βυζάντιο άναψαν οι πρώτες πυρές για την θανάτωση αιρετικών και μάγων. Στο Βυζάντιο η πρώτη Ιερά Εξέταση. Καινούργιες μέθοδοι βασανισμού και εκτελέσεων εφαρμόζονται για κατάδικους και εχθρούς της εξουσίας. Όλα αυτά μαζί με τη διαφθορά του συστήματος, συνθέτουν μια τοιχογραφία φρίκης και τρόμου. Η κατάκτηση και η διατήρηση της αυτοκρατορικής ηγεμονίας, γράφει ο Μιχαήλ Ψελλός, γινόταν «φόνοις και αίμασιν»…

Βασάνιζε η αυτοκρατορική εξουσία, βασάνιζε και η πατριαρχική. Με την ίδια αγριότητα. Οι βασανιστές του πατριαρχείου συναγωνίζονταν τους βασανιστές του παλατιού σε σκληρότητα και εφευρετικότητα. Η αγριότητα των βυζαντινών ηθών, ο σαδισμός και οι εκδικητικές επινοήσεις στους βασανισμούς εξεικονίζονται στα κείμενα των χρονογράφων. Αναρωτιέται ο Νικήτας Χωνιάτης ποιός από τους πασίγνωστους τύραννους της αρχαιότητας υπήρξε τόσο θηριώδης όσο οι σύγχρονοί του ηγεμόνες. Μήπως ο Καμβύσης ή ο Ταρκύνιος, μήπως ο Έχετος ή ο Φάλαρις; Δεν είναι επομένως περίεργο που πολλοί αυτοκράτορες χαρακτηρίζονται από Βυζαντινούς συγγραφείς αίσχιστοι, παμμίαροι, δυσεβείς, θεοβδέλυκτοι, ωμότατοι, ανόσιοι, τρισάθλιοι, θηριώδεις, αιμοχαρείς, θεομισείς, αλιτήριοι, παλαμναίοι (δηλ. δολοφόνοι, βδελυροί).

Οι ποινές στους Βυζαντινούς χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες. Σε κείνες που συνεπάγονταν θάνατο, στις σωματικές ποινές και σε κείνες που όριζαν χρηματική αποζημίωση. Στις κεφαλικές ανήκαν αρχικά ο αποκεφαλισμός, η πυρά, η κρεμάλα, ο απαγχονισμός, ο καταποντισμός, ο λιθοβολισμός κι ακόμα η εξορία, ο περιορισμός και η δουλεία. Αργότερα θα προστεθούν στις θανατικές ποινές η εκτύφλωση, ο ακρωτηριασμός και το «μεταλλισθήναι» (ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία).

Απέραντη ποικιλία αυθαίρετων βασανισμών και μαρτυρικών θανατώσεων. Ψήσιμο στη θράκα, εκδορά, θανάτωση σε κοχλαστό νερό, βραστό λάδι ή αναλειωτή πίσσα, ανασταύρωση, παλούκωμα, κατόρυξη, πυρωμένα σίδερα, φαρμάκωμα, ακόμα και ευνουχισμός. Ο τεράστιος αριθμός των ακρωτηριασμών στο Βυζάντιο φαίνεται και από τα παρωνύμια που δίνονταν σε όσους είχαν υποστεί ρινοτομία, αποκοπή αφτιών, χεριών κλπ, Κοψόρρινος, Αργυρομύτης, Ασημομύτης, Χαλκομύτης –επειδή τα θύματα αντικαθιστούσαν την κομμένη ή πλαγιασμένη μύτη με ομοίωμα, ένα είδος θήκης από μέταλλο– Κουτσομύτης, Κουτσοχέρας, Κουτζοδάκτυλος, Δερμοκαΐτης. Κι ακόμα το όνομα Γάλλος που σημαίνει τον «αποτετμημένον τα αιδοία», τον ευνούχο.

Οι Βυζαντινοί αναζητούσαν και θεωρητική κάλυψη των ακρωτηριασμών και των εκτυφλώσεων, που κυριαρχούσαν στον κολασμό των πολιτικών, κυρίως, εγκλημάτων, με θεολογικά επιχειρήματα και αναγωγές στα ιερά κείμενα. Επιστράτευαν λ.χ. την ίδια τη διδασκαλία του Χριστού, τα ευαγγελικά ρήματα. Βγάλε το μάτι σου, κόψε το χέρι σου ή το πόδι σου αν σε σκανδαλίζει. Καλύτερα κουτσός ή κουλός παρά αρτιμελής και κολασμένος - «και εάν σκανδαλίζει σε η χειρ σου, απόκοψον αυτήν. καλόν σοι εστί κυλλόν εις την ζωήν εισελθείν, ή τας δύο χείρας έχοντα απελθείν εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον… και εάν ο πούς σου σκανδαλίζει σε, απόκοψον αυτόν. καλόν εστί σοι εισελθείν εις την ζωήν χωλόν, ή τους δύο πόδας έχοντα βληθήναι εις την γέενναν… και εάν ο οφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, έκβαλε αυτόν. Καλον σοι κλπ.». (Μαρκος, θ΄, 43-47).
Αλλά και στον Ματθαίο ε΄, 29: «ει δε ο οθφαλμός σου ο δεξιός σκανδαλίζει σε, έξελε αυτόν και βάλε από σου. Συμφέρει γαρ ίνα απόληται εν των μελών σου, και μη όλον το σώμα σου βληθή εις γέενναν. Και ει η δεξιά σου χειρ σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτήν και βάλε από σου».

Και μια άλλη, νομικοθεολογική αυτή τη φορά, θεμελίωση. Η εκτύφλωση και οι ακρωτηριασμοί αντικαθιστούν τη θανατική ποινή δίνοντας στον δράστη του εγκλήματος την ευκαιρία να μετανοήσει… Πρόκειται φυσικά για σοφιστικές προφάσεις και υποκριτικές δικαιολογίες. Οι ακρωτηριασμοί και οι εκτυφλώσεις είναι η φρικαλεότερη μορφή βασανισμού, χειρότερη ποινή κι από τον θάνατο, γιατί καταδικάζει το θύμα σε ισόβια δυστυχία.

Με τη συχνότητα, πολλαπλότητα και έκταση που παρουσιάζονται στο Βυζάντιο οι αποτρόπαιες αυτές τιμωρίες, δημιουργούν την εντύπωση πνεύματος διαστροφής και κύματος βαρβαρότητας…

ΚΑΨΙΜΟ «ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ» ΚΑΙ «ΜΑΓΩΝ»
Συχνότατες ήταν οι θανατώσεις στην πυρά. Φαίνεται μάλιστα πως το Βυζάντιο έχει το προβάδισμα στο κάψιμο των «αιρετικών» και «μάγων». Στη Δύση οι φωτιές άρχισαν να φουντώνουν ύστερα από την περίφημη βούλα του πάπα Ιννοκέντιου Δ΄ «ad extirpanda», -για το «ξερίζωμα των αιρέσεων– μόλις το 1252. Αλλά αιώνες πριν, στο Βυζάντιο, είχε οργανωθεί –επί Ιουστινιανού– ειδική κρατική υπηρεσία με αποστολή την ανακάλυψη και εξόντωση αιρετικών. Ο επικεφαλής αυτής της υπηρεσίας –της πρώτης στον χριστιανικό κόσμο– που υπήρξε εγκληματική όσο και η μεσαιωνική Ιερά Εξέταση, ονομαζόταν κοιαίστωρ –από το λατινικό quaestor– δηλαδή εξεταστής, ανακριτής. Όπως αργότερα οι ιεροεξεταστές στη Δύση, οι Βυζαντινοί κοιαίστορες φυλάκιζαν, βασάνιζαν και θανάτωναν υπόπτους χωρίς διατύπωση κατηγορίας, χωρίς μάρτυρες, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και, φυσικά, χωρίς δίκη. Τα πάντα ήταν σκότος. Ήταν μια μέθοδος αφανισμού των ανυπάκουων και συγχρόνως επιχείρηση κερδοσκοπίας. Γιατί η καταδίκη αιρετικού συνεπαγόταν δήμευση της περιουσίας του.
[Στη συνέχεια αναφέρονται συγκεκριμένες περιπτώσεις από συγγραφείς και χρονογράφους της εποχής].

Λεπτομερής περιγραφή καψίματος αιρετικών από τους χριστιανούς του Μεσαίωνα, μπορεί να βρεθεί σε αυτή την ιστοσελίδα.

ΚΑΨΙΜΟ ΒΙΒΛΙΩΝ
Το Βυζάντιο έχει και ένα άλλο θλιβερό προβάδισμα. Τη δημόσια ρίψη στην πυρά ανεπιθύμητων βιβλίων. Διαπομπεύονταν –«περιβωμίζονταν»- μάλιστα και οι κάτοχοί τους στους δρόμους της «βασιλεύουσας». Ήταν η εποχή που απαγορεύτηκε η διδασκαλία της φιλοσοφίας και έκλεισαν –το 529 με εντολή του Ιουστινιανού– οι αθηναϊκές σχολές. Όπως μας πληροφορεί ο χρονογράφος Ιωάννης Μαλαλάς ρίχτηκαν στην πυρά ελληνικά βιβλία των κλασικών και μετακλασικών χρόνων και έργα τέχνης πολυμίσητα για τη νέα θρησκεία.
[...] Το 724 ο εικονομάχος αυτοκράτορας Λέων Γ΄ πρόσταξε να πυρποληθεί η περίφημη Οικουμενική Σχολή, το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της εποχής, όπου στεγαζόταν η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του Βυζαντίου, επειδή οι δάσκαλοι του εκπαιδευτηρίου αρνήθηκαν να γνωματεύσουν εναντίον της λατρείας των εικόνων. Οι χρονογράφοι Κεδρηνός, Ζωναράς, Γλυκάς και Μανασσής βεβαιώνουν ότι ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να κυκλωθεί από ένοπλους στρατιώτες το κτήριο κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς και να απαγορευθεί η έξοδος του προσωπικού από τη Σχολή, με αποτέλεσμα να καούν όχι μόνο οι θησαυροί της βιβλιοθήκης αλλά και οι διδάσκαλοι. Εφτά περίπου αιώνες αργότερα, το 1463, δέκα χρόνια μετά την άλωση, ο πατριάρχης Γεννάδιος (Γεώργιος Σχολάριος) έκαψε το βιβλίο του Πλήθωνος (Γεμιστού) «Νόμοι», εξαιτίας εισηγήσεών του για πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Έτσι εγκαινίασε η Εκκλησία τη δράση της μετά τον σκλαβωμό του Γένους…

ΚΑΥΛΟΚΟΠΙΑ
Ήταν θανατηφόρα εξαιτίας της αιμορραγίας που προκαλούσε. Με αποκοπή των γεννητικών οργάνων κολάζονταν και η κτηνοβασία (βλ. ταυτοπάθεια). Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα χρησιμοποιούσαν την απειλή αποκοπής των γεννητικών μορίων ως όπλο τρομοκρατίας ή εκδικητικό μέσο εναντίον των αντιφρονούντων και μη υπάκουων. Για να εξοντώσει έναν επίφοβο εχθρό, το αυτοκρατορικό ζεύγος έδινε εντολή να χαλκευθεί κατηγορία για παιδεραστία, με συνέπεια τον άμεσο ακρωτηριασμό του. Αυτή την τύχη είχε κάποιος Βασιανός που τόλμησε να μιλήσει σαρκαστικά για την Θεοδώρα.

ΕΚΤΥΦΛΩΣΗ
Στο Βυζάντιο τους ακρωτηριασμούς ακολουθεί σε συχνότητα η εκτύφλωση. Ως ποινή, βασανιστήριο, ανταπόδοση, ως προληπτικό ή κατασταλτικό μέτρο η εκτύφλωση κυριαρχεί στον δημόσιο και ιδιωτικό βίο επί αιώνες με την τραγικότητα και τη φρίκη που προκαλεί. Η ευκολία προσφυγής σ’ αυτή την αποτρόπαιη τιμωρία ή εκδίκηση απεικονίζει, περισσότερο από κάθε άλλο κοινωνικό χαρακτηριστικό βίας και ανομίας, τα ήθη του Βυζαντίου.
Κολασμός για τα εγκλήματα κατά της εξουσίας η εκτύφλωση είχε καταντήσει καθημερινό φαινόμενο εξαιτίας των μόνιμων εσωτερικών αναστατώσεων και των αδιάκοπων πολέμων, εξωτερικών και εμφύλιων, της πολιτικής διαφθοράς, των αναρίθμητων ανταρσιών, στάσεων και στρατιωτικών κινημάτων, των πραξικοπηματικών ανατροπών, της εξοντωτικής θρησκευτικής διαμάχης, του ανταγωνισμού των φατριών και της αρχομανίας… Θύματα αυτοκράτορες, πατριάρχες, στρατηγοί, βασιλόπαιδες, αξιωματούχοι. Αλλά και ιερόσυλοι, αιρετικοί και μάγοι…
Η εκτύφλωση προβλεπόταν αρχικά από την νομοθεσία αλλά μόνο για τους ιερόσυλους. Με αυτοκρατορική, ωστόσο, εντολή ή συγκατάθεση θα επεκταθεί αυθαίρετα και στα εγκλήματα καθοσιώσεως, για κάθε δηλαδή επιβουλή κατά της εξουσίας και του βασιλικού οίκου… Ο αυτοκράτορας, επίγειος εκπρόσωπος του θεού, ενσαρκώνει το ιερό και όσιο, όποιος επιβουλεύεται τον μονάρχη και την εξουσία προσβάλλει τα ιερά και τα όσια, ασεβεί στο θείο, είναι επομένως ιερόσυλος…
Δεν περνούσε μέρα στην Κωνσταντινούπολη χωρίς εξομματισμούς και φονικά, γράφει ο Νικήτας Χωνιάτης…
Η βασανιστική αυτή ποινή εφαρμοζόταν με δύο τρόπους. Ο πρώτος, με πυρωμένο σίδερο που κρατούσε ο δήμιος μπροστά στα μάτια του θύματος. Ο δεύτερος, με τη χρησιμοποίηση αιχμηρών αντικειμένων ή με κάποιο καυτό ή κοχλαστό υγρό. Οι Βυζαντινοί συνήθιζαν και τις ομαδικές τυφλώσεις αιχμαλώτων. Κορυφαίο παράδειγμα, ίσως το πιο μαζικό και βάρβαρο της ιστορίας, η εκτύφλωση 15.000 Βουλγάρων στρατιωτών του Σαμουήλ, ύστερα από την μάχη του Μελένικου, το 1014.

ΧΕΙΡΟΚΟΠΙΑ
Ήταν η πιο συνηθισμένη ποινή, για όποιους έγδυναν νεκρούς, παραχάραζαν νομίσματα, έκοβαν ξένο αμπέλι, πυρπολούσαν αποθήκες, γκρέμιζαν φράχτες, όποιος ξέκοβε κοπάδι από βοσκοτόπι ή μαντρί, προκαλούσαν βαρύ τραύμα με γροθιά, έπαιζαν ζάρια κ.ά. Από τις αρχές του Η΄ αιώνα οι ακρωτηριασμοί, με την ένταξή τους στην ποινική νομοθεσία, κατάντησαν ένα οικτρό φαινόμενο του βυζαντινού καθημερινού βίου. Σε ορισμένες περιόδους έπαιρναν διαστάσεις τρομακτικές. Σε κάθε βήμα συναντούσε κανείς ανθρώπους με κλαδεμένα μέλη.

ΡΙΝΟΤΟΜΙΑ
Ήταν ο πιο συνηθισμένος ακρωτηριασμός. Θύματα ακόμα και αυτοκράτορες. Επιβαλλόταν για πολλά και ποικίλα εγκλήματα, πολιτικά και του κοινού δικαίου, και έπληττε άτομα όλων των τάξεων, κρατικούς αξιωματούχους, κληρικούς και απλούς πολίτες. Αποτελούσε είδος βασανιστηρίου αλλά και ηθικής, κοινωνικής και πολιτικής εξόντωσης σε περιόδους εσωτερικών αναστατώσεων ή θρησκευτικής διαμάχης, όπως στα χρόνια της εικονομαχίας. Επιβαλλόταν συνήθως στους δίγαμους, αιμομίκτες, πορνεύοντες σε μοναστήρι, βιαστές, απαγωγείς κοριτσιού κ.ά. Επιβαλλόταν και στους μοιχούς μαζί με ξυλοδαρμό δημόσιο και κούρεμα ατιμωτικό. Σε περίπτωση μοιχείας ελεύθερης με δούλο η γυναίκα μαστιγωνόταν, κουρεύονταν και έχανε τη μύτη της ενώ ο δούλος καιγόταν ζωντανός ή θανατώνονταν με ξίφος.
Ρινοτομία στους Βυζαντινούς δεν σήμαινε πάντοτε αποκοπή της μύτης με μαχαίρι, κλάδεμα από τη ρίζα, όπως γινόταν επί τουρκοκρατίας. Έκοβαν με μια κοφτερή λαβίδα, ψαλίδιζαν δηλαδή, μόνο τον χόνδρο που χωρίζει τους δύο ρώθωνες. Έτσι η μύτη, χωρίς το εσωτερικό υποστήριγμα, έγερνε στο πλάι. Η αποκοπή του χόνδρου γινόταν από χειρουργό.

ΓΛΩΣΣΟΤΟΜΙΑ
Ποινή επί ψευδορκία.

ΤΑΥΤΟΠΑΘΕΙΑ
Πολλές φορές, έκοβαν το μέλος του σώματος που είχε προκαλέσει την εγκληματική πράξη ή επέβαλλαν την ταυτοπάθεια. Έκοβαν την γλώσσα του ψεύδορκου, έριχναν στην πυρά τον εμπρηστή και φούρκιζαν τον φονιά ληστή στο σημείο ακριβώς που έγινε η ανθρωποκτονία.
Ο χρονογράφος Γεώργιος Κεδρηνός αναφέρεται στον βαρύ κολασμό με τη μέθοδο της ταυτοπάθειας μιας ομάδας αρρενοφθόρων (παιδεραστών) στον δεύτερο χρόνο της βασιλείας του Ιουστινιανού. Ανάμεσά τους και δύο επίσκοποι, ο Ησαΐας ο Ρόδιος και ο Αλέξανδρος Διοσπόλεως Θράκης. Ακρωτηριασμός των γεννητικών μορίων, έμπηξη μυτερών καλαμιών στην ουρήθρα, γύμνωση, περιαγωγή στους δρόμους, θάνατος.

ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΩΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ
Οι Βυζαντινοί είναι οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν κρατουμένους ως πειραματόζωα για ιατρική έρευνα. Έχουν, δηλαδή, τα πρωτεία στα λεγόμενα επιστημονικά βασανιστήρια. Ο Θεοφάνης μάς πληροφορεί ότι επί Βασιλείου Β΄ Βυζαντινοί πράκτορες πήγαν στη Βουλγαρία με αποστολή την απαγωγή ενός χριστιανού εξωμότη. Οι πράκτορες κατόρθωσαν να τον αρπάξουν και να τον μεταφέρουν δέσμιο στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, αφού του έκοψαν χέρια και πόδια, κάλεσαν τους γιατρούς. Κι εκείνοι τον άνοιξαν ζωντανό με τα νυστέρια τους από τα γεννητικά όργανα ως το στέρνο για να μάθουν τα μυστικά του ανθρώπινου σώματος.

ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ
Η διαπόμπευση, η ατιμωτική δηλαδή περιαγωγή καταδίκου στους δρόμους και η παράδοσή του στη χλεύη, στους ονειδισμούς αλλά και στις βάναυσες επιθέσεις του όχλου ήταν το κατ’ εξοχήν βυζαντινό βασανιστήριο. Άγριος βασανισμός ψυχικός και σωματικός γιατί η περιφορά των θυμάτων στην Αγορά συνοδευόταν όχι μόνο από τον ηθικό εκμηδενισμό τους, με τις λοιδορίες και τις προσβολές αλλά και από βιαιοπραγίες και κάθε λογής κακώσεις. Δεν ήταν «ιδία ποινή», αποκλειστική δηλαδή η διαπόμπευση, αλλά προσθετική, συμπληρωματική και εφαρμοζόταν πριν από την τελική τιμωρία –πριν από τη φυλάκιση, τον ακρωτηριασμό, την εκτύφλωση ή τη θανάτωση…
Πριν από την διαπόμπευση, τον «θρίαμβο» όπως την αποκαλούσαν χλευαστικά, μαστίγωναν σκληρά τον κατάδικο, τον κούρευαν «εν χρω», τον ξύριζαν (μαλλιά, γένια, μουστάκι, φρύδια), μουτζούρωναν το πρόσωπό του με καπνιά ή το άλειφαν με πίσσα, τον στεφάνωναν με μια πλεξάνα σκόρδα, τον τύλιγαν με βρωμερά άντερα από το χασαπιό, κρεμούσαν στο λαιμό του σαπιοκοιλιές και στους ώμους του κουδούνια.
Κατά την πάνδημη περιαγωγή του στους δρόμους και στην αγορά ή στον Ιππόδρομο κάθιζαν το θύμα γυμνό ή ημίγυμνο σε γάιδαρο, παλιομούλαρο, ψωριασμένη καμήλα, ακόμα και σε γελάδα ανάστροφα και το υποχρέωναν να κρατάει την ουρά του υποζυγίου. Στην πομπή που σχηματιζόταν προπορεύονταν σαλπιγκτές και διαλαλητές. Και το πλήθος των συγκεντρωμένων περίεργων του πετούσαν στο πρόσωπο λάσπες και ανθρώπινες ακαθαρσίες, άδειαζαν πάνω του δοχεία με ούρα, τον χτυπούσαν στο στόμα με βορβορώδη εντόσθια σφαγίων. Μουτζούρωναν παλάμες και δάκτυλα με την καπνιά και τη γάνα των τσουκαλιών και των τζακιών, ζύγωναν τον «γαϊδουροκαθισμένο» και τον πασάλειβαν. Τον έφτυναν, τον πετροβολούσαν, τον χτυπούσαν με ραβδιά και μαστίγια, τον έβριζαν, τον λοιδορούσαν.
Διαπομπεύονταν γιατροί που δεν εφάρμοζαν καλή θεραπεία με αποτέλεσμα να πεθάνει ο ασθενής. Ανάγκαζαν, μάλιστα, τον άτυχο Ασκληπιάδη να κρατάει κατά την περιαγωγή δοχείο νυκτός….
Ακόμα και εκταφές και διαπομπεύσεις νεκρών γίνονταν στην Κωνσταντινούπολη. Όπως το πτώμα του αυτοκράτορα Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου που ύστερα από τη δολοφονία στο ναό σύρθηκε –το 820– στους δρόμους και ρίχτηκε στον Ιππόδρομο. Ξέθαψαν τον πατριάρχη Ιωάννη «μετά του ωμοφορίου» και έφεραν τα λείψανά του στον Ιππόδρομο σε ημέρα αγώνων. Εκεί, μπροστά στο πλήθος, αφού αποκάλυψαν και μαστίγωσαν τον σκελετό –«έτυψε μαγκλάβια»- τον έκαψαν.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΦΡΙΚΑΛΕΟΤΗΤΕΣ
Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά, ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Άγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Αλλά δεν αρκούσε η εκπόμπευση των λειψάνων του στασιαστή. Κατά την διάρκεια του επινίκιου γεύματος στο παλάτι ο αυτοκράτορας ζήτησε το κεφάλι του Βρανά και το κύλησε στο πάτωμα ανάμεσα στους συνδαιτημόνες. Άρχισαν τότε όλοι να το λακτίζουν πέρα δώθε, «δίκην σφαίρας», όπως γράφει ο Ν. Χωνιάτης, που περιορίζεται να χαρακτηρίσει την πράξη του αυτοκράτορα «επεισόδιον ουκ ευπρεπές».
Ο Αλέξιος Κομνηνός έβρασε κάποιον σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στους οικείους του μέσα σε μεγάλο κοφίνι. Άλλον έκλεισε σε σακί και τον πέταξε στη θάλασσα. Για τον αρχηγό όμως των στασιαστών ήταν πιο εφευρετικός. Πρόσταξε να ετοιμάσουν ένα χαλκωματένιο στέμμα, άνοιξε τέσσερις τρύπες γύρω γύρω, στερέωσε το «διάδημα» στο κεφάλι του θύματος και έμπηξε με σφυρί τέσσερα σιδεροκάρφια από τις τρύπες στο κρανίο…
Οι αυτοκρατορικοί δήμιοι άλειφαν τα γένια και τα μουστάκια του δεμένου χεροπόδαρα θύματος με κηρέλαιο και έβαζαν φωτιά με αποτέλεσμα να καίγεται το κεφάλι σαν αλειμματοκέρι. Άλλοτε, αντί κηρέλαιο, χρησιμοποιούσαν πίσσα και ελαιόλαδο.
Κατά την περίοδο των ενδοχριστιανικών διενέξεων οι αντιμαχόμενες μερίδες συναγωνίζονταν σε βασανισμούς και κακουργίες, απαράλλαχτα όπως κατά τους θρησκευτικούς πολέμους στη Δύση. Έγδαραν λ.χ. το γενειοφόρο τμήμα του προσώπου ενός μοναχού βγάζοντας το δέρμα μαζί με τα γένια (υπενθυμίζουμε ότι όλες οι πληροφορίες στο βιβλίο του Σιμόπουλου είναι τεκμηριωμένες και ότι από τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις που αναφέρει μόνο ένα μέρος αντιγράφουμε εδώ). Η Θεοδώρα βασάνιζε τους εχθρούς της τυλίγοντας και σφίγγοντας με βούνευρο το κεφάλι τους τόσο πολύ που έβγαιναν τα μάτια από τις κόχες.

ΓΔΑΡΣΙΜΟ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Ο δρουγγάριος των βυζαντινών πλωίμων (στόλαρχος) Νικήτας Ωορύφας (Θ΄ αιώνας), που διακρίθηκε στις εκστρατείες κατά των Αράβων πειρατών, όταν αιχμαλώτιζε χριστιανούς εξωμότες στα εχθρικά καράβια, τους έγδερνε ζωντανούς. Χάραζε το δέρμα στον αυχένα και τραβούσε με δύναμη λωρίδες ως τις φτέρνες.

ΒΡΑΣΙΜΟ ΣΕ ΚΟΧΛΑΣΤΗ ΠΙΣΣΑ
Ο προηγούμενος Ωορύφας άλλους εξωμότες κρεμούσε με τροχαλία πάνω σε καζάνια με κοχλαστή πίσσα και τους άφηνε, χαλαρώνοντας τα σχοινιά, να βυθιστούν λέγοντας πως τους βαφτίζει στη νέα θρησκεία τους.

ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΜΟΣ – ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ
Η περιγραφή που ακολουθεί είναι από τον Σερραίο συγγραφέα Γιώργο Καφταντζή και αναφέρεται στο βιβλίο του «Η ΣΕΡΡΑΪΚΗ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΣΥΝΑΔΙΝΟΥ», έκδ. της Μητροπόλεως Σερρών, 1989:
«Το παλούκωμα (φούρκισμα, ανασκολοπισμός) γίνονταν δημόσια και σε θέση περίοπτη με τον εξής τρόπο. Έπαιρναν μια μακριά ως 3 μέτρα σούβλα σιδερένια ή ξύλινη με σιδερένια μύτη, την οποία κουβαλούσε ο κατάδικος στον ώμο ως τον τόπο του απαίσιου μαρτυρίου. Εκεί τον ξάπλωναν καταγής μπρούμυτα γυμνό μέχρι τη μέση και χειροπόδαρα με ανοιγμένα σκέλια. Ύστερα ο μπόγιας αφού ξέσχιζε το πανταλόνι και φάρδαινε με το μαχαίρι την τρύπα του απευθυσμένου, έχωνε τη σούβλα αλειμμένη με λίπος για να γλιστρά και χτυπώντας σιγανά προσέχοντας να μη βλάψει βασικά όργανα όπως τα έντερα, καρδιά, πλεμόνια, την έβγαζε από το πίσω μέρος της δεξιάς πλάτης…».

ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ
Μια από τις πολυδοκιμασμένες μεθόδους για οριστικό παραμερισμό, για αχρήστευση και στιγματισμό εχθρών, αντιπάλων αντιφρονούντων και κυρίως νεαρών διεκδικητών ή κληρονόμων του θρόνου ήταν ο ευνουχισμός… Αναρίθμητα τα περιστατικά βίαιου ευνουχισμού για πολιτικούς λόγους.

ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΩΝ ΤΕΝΟΝΤΩΝ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙ
Προκαλούσε παράλυση.

Την ακόλουθη ιστορία μού την είπε η δασκάλα μου της γιόγκα, η οποία είναι Αυστραλέζα. Είναι μια διήγηση που της έκανε μια γνωστή της δασκάλα γιόγκα που μένει στην Αυστραλία.
Η κυρία αυτή είχε αρχίσει να διδάσκει γιόγκα στην Αυστραλία τη δεκαετία του '70, σε μια εποχή όπου η γιόγκα ήταν ακόμα άγνωστη εκεί. Στα χρόνια που μεσολάβησαν εξελίχθηκε σε μια από τις πιο δημιουργικές δασκάλες γιόγκα στην Αυστραλία. Έγραψε βιβλία κι έκανε παρουσιάσεις στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Μετά από τριάντα χρόνια περίπου, μια μέρα χτύπησε το κουδούνι της κι ήταν μια γυναίκα που έμενε στον ίδιο όροφο. Της είπε:
"Θυμάστε πως, όταν πρωτοπιάσατε αυτό το διαμέρισμα και αρχίσατε να διδάσκετε γιόγκα, η αστυνομία σάς συνέλαβε για σατανισμό; Ήμουν εγώ το άτομο που είχε κάνει την καταγγελία. Θέλω να σας ζητήσω να με συγχωρέσετε."
Η δασκάλα τής είπε: "Τι πρόβλημα είχατε;"
Η άλλη απάντησε: "Έβλεπα πελάτες σας που έμπαιναν στο διαμέρισμά σας και πίστευα ότι κάνετε ομαδικές σατανιστικές τελετές. Επειδή μέναμε κοντά, φοβόμουν ότι τα παιδιά μου μπορεί να επηρεαστούν."
Η δασκάλα τής είπε: "Αν είχατε αυτό το φόβο, γιατί δεν περάσατε τότε από μένα να μου τον εκθέσετε και να το συζητήσουμε;"
Η άλλη απάντησε:
"¨Ημουν εκείνη την εποχή πολύ επηρεασμένη από μια θρησκευτική οργάνωση που διέδιδε άσχημες φήμες για εσάς. Πίστευα ότι, ακόμα κι αν έμπαινα μονάχα στο σπίτι σας, η οικογένειά μου κι εγώ θα κινδυνεύαμε να δεχθούμε τη σατανική επίδραση."
Η δασκάλα είπε: "Ποια οργάνωση ήταν;"
Η άλλη απάντησε: "Ήταν σύλλογος ορθοδόξων χριστιανών".

Παρόμοια παραδείγματα θα μπορούσα να φέρω και από τη δική μου ζωή.

--------------------------------

                                                      ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σου παρουσίασα το καλό status που έχει η γιόγκα στον επιστημονικό κόσμο, με ουσιώδεις αποδείξεις από ανακοινώσεις των πιο κορυφαίων επιστημονικών ιδρυμάτων.

Εξέθεσα τα "επιστημονικά" στοιχεία που παρέθεσες ως παραπλανητικά και θεολογικώς υποκινούμενα.

Εξήγησα τα πραγματικά κίνητρα πίσω από τις απαιτήσεις του δόγματός σου για ομοιομορφία πίστης, όπως προκύπτουν από την ιστορική διερεύνηση των εγκλημάτων της ορθοδοξίας.

Σε καλώ να αφήσεις την τυφλή υπακοή στους φονταμενταλιστές ανωτέρους σου και τα σχετικά τους δόγματα και να σεβαστείς την επιστημονική γνώση και την ουμανιστική κουλτούρα - τα δικαιώματα και τις επιλογές των συνανθρώπων σου.

Διάβασε, γνώρισε και σκέψου.

Ωρίμασε κι έλα στην εποχή μας.

Οι θρησκευτικές κόντρες είναι η μεγαλύτερη μάστιγα της ανθρωπότητας.

Μου έχεις πει ότι έχεις δει καλυτέρευση στον έλεγχο των παθών σου μέσα από τη χριστιανική θρησκεία. Δεν διαφωνώ. Αλλά πρέπει να ξεχωρίσεις τι είναι αυτό που δημιουργεί αυτή την καλυτέρευση. Αυτό δεν είναι ούτε η τυφλή πίστη στα δόγματα ούτε η δικαιολόγηση της θρησκευτικής έριδας, αλλά η έμπνευση που έρχεται απ' το ίδιο το πρόσωπο του Χριστού, σε συνδυασμό με τις ώρες που περνάς στην εκκλησία συγκεντρωνόμενος σε Αυτόν.

Αν μπορέσεις να αντιληφθείς αυτή τη διαφορά, θα μετατρέψεις τον εαυτό σου από φονταμενταλιστή σε πραγματικό πιστό.

Έχεις τις ευχές μου.

----------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Είναι η γιόγκα σατανική λατρεία ή προσφέρει πνευματικότητα και υγεία; “

Είναι η γιόγκα σατανική λατρεία
ή προσφέρει πνευματικότητα και υγεία ;

(45) Η αλληλογραφία αυτή με τον unickvj ξεκίνησε από το βίντεο:

Οι γιατροί μιλάνε για τον μαγνητοσκοπημένο άγγελο

Επιμέρους θέματα:
θρησκεία, πίστη, μυστικισμός, σατανισμός, πνευματικότητα, υγεία,
επιστημονικά στοιχεία για τη γιόγκα, εγκλήματα της ορθοδοξίας, μυστικιστικές εμπειρίες

Πρόλογος
Αν επιμένω στο θέμα των ωφελημάτων της γιόγκα στην υγεία, και, στο δεύτερο μέρος τούτης της παρουσίασης, παρουσιάζω τόσες επιστημονικές ανακοινώσεις από τους μεγαλύτερους ιατρικούς οργανισμούς της Αμερικής για τα ωφελήματα της γιόγκα στην υγεία, είναι διότι οι χριστιανοί δημιούργησαν και προωθούν την ιδέα ότι η γιόγκα κάνει κακό στην υγεία (και ότι δημιουργεί κατάληψη από σατανικά πνεύματα) για να απαγορέψουν μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό. Στο ακόλουθο φαξ, για παράδειγμα, που εστάλη από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς σε γυμναστήρια της Αττικής (περιλαμβανομένου και ενός γυμναστηρίου στην Αγία Παρασκευή όπου πήγα να διδάξω γιόγκα), ζητείται από τους ιδιοκτήτες των γυμναστηρίων να μην περιλάβουν την γιόγκα στα προγράμματά τους, διότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική, βλάπτει την υγεία και «αποτελεί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος». Παρόμοια συνέβησαν και με την πανεπιστημιακή μου σχολή όταν σπούδαζα. Μέσα από public relations (κονέ με διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα κλπ) η χριστιανική εκκλησία προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να έλθει σε επαφή με μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό.
Η ερώτησή μου είναι:
                                           Ο ελληνικός λαός ερωτήθηκε;

Ο Γκάντι είχε δίκιο όταν έλεγε:
                               «Μου αρέσει ο Χριστός σας, όχι οι χριστιανοί σας»

Γιατί όπου υπάρχουν άνθρωποι, και μάλιστα άνθρωποι φανατικά πιστοί σε μια θρησκεία, επιστήμη ή ιδεολογία, εκεί υπάρχουν και προκαταλήψεις, μίση, παρασκηνιακές δραστηριότητες και κρυφά κίνητρα. Διαφορές, βέβαια, θα υπάρχουν. Εγώ, ας πούμε, δεν μπορώ να συμφωνήσω με το χριστιανισμό ότι δεν συμβαίνει μετενσάρκωση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα κατηγορήσω το χριστιανισμό για συνεργασία με το διάβολο ή ότι δεν θα αναγνωρίσω την πνευματικότητά του, εκεί που αυτή λάμπει.
Το σημαντικό θέμα είναι ο νους να μην είναι κολλημένος. Όταν ο νους και η καρδιά είναι ανοιχτά, οι μεταξύ μας πράξεις θα είναι διαφανείς και θα αλληλεπιδρούμε αρμονικά και με αγάπη παρά τις διαφορές μας. Γιατί η ζωή δεν είναι πράγματι ένας πόλεμος εναντίον των άλλων (π.χ. εναντίον των άπιστων αιρετικών κλπ.) αλλά εναντίον εκείνου του μέρους του εαυτού μας που ένας αμερόληπτος παρατηρητής από τον Άρη θα χαρακτήριζε δίκαια ως κίβδηλο.
Γι’ αυτό και ο ιστοχώρος αυτός είναι ανοιχτός ακόμα και προς το χριστιανισμό, τη θρησκεία που νομίζει ότι γνωρίζει «τον ένα και μοναδικό Θεό». Γιατί με ενδιαφέρει περισσότερο η θειότητα του Χριστού και η αγιότητα των αγίων του, από τις προκαταλήψεις, τις παρανοήσεις και τα διανοητικά κολλήματα των πιστών του.

unickvj
Η ορθοδοξη θρησκεια ειναι η πιο ελευθερη θρησκεια στο κοσμο. Υπαρχουν θρησκειες που επιβαλουν την πιστη τους με νομο, αδιαφορωντας για τα πιστευω του καθενος, και αν τολμησουν να αλλαξουν πιστευω και πιστη τιμωρουνται με θανατο. Oποιοσδηποτε εδω στην Eλλαδα μπορει να πιστευει ο,τι θελει, μπορει να φυγει απ' την ορθοδοξη πιστη και να μην καν δικαιολογησει το λογο. Eλευθεροι ανθρωποι με ελευθερα πιστευω και πιστη. Tο θεμα ειναι: εχουμε διακριση ?

ΚΙΜΩΝ
Η ορθοδοξία κυνηγά τα άτομα με εναλλακτικές θρησκευτικές απόψεις. Κοίτα την ιστοσελίδα μου youtubetranslations.gr/persecution_of_yoga_pop_up.htm

unickvj
Nαι το ειδα αλλα δεν εχω καταλαβει ακομα τη λεξη "κηνυγα" που την ειδες.......

ΚΙΜΩΝ
Η εκκλησία παρεμβαίνει προκειμένου να με σταματήσει από το να ασκήσω το επάγγελμά μου, διότι (τουλάχιστον όπως πιστεύει αυτή) αυτό εκφράζει μη ορθόδοξες αντιλήψεις.
Είναι αυτό ανεξιθρησκεία;
Ως προς το ότι δεν σε σκοτώνει σωματικά, έχεις δίκιο (δεν την παίρνει κιόλας να το κάνει). Αλλά σε βλάπτει επαγγελματικά. Και με αυτό τον τρόπο βέβαια σε βλάπτει και σωματικά. Δεν βλάπτεις κάποιον σωματικά όταν τον εμποδίζεις να ασκεί το επάγγελμά του; Φυσικά, όταν αυτός βλάπτει την κοινωνία, πρέπει να παυστεί. Αλλά σε μια ελεύθερη κοινωνία τέτοιες αποφάσεις τις παίρνουν πολιτικά δικαστήρια και όχι εκκλησιαστικές επιτροπές. Η κόκα κόλα δεν έχει το δικαίωμα να πληρώσει έναν μαγαζάτορα να μη βάλει μέσα πορτοκαλάδες, επειδή δήθεν κάνουν κακό στην υγεία*, ή να βάλει στην τηλεόραση διαφήμιση «οι πορτοκαλάδες σκοτώνουν». Το αν σκοτώνουν ή όχι θα το αποφασίσουν πολιτικά όργανα, όχι άτομα κάποιας εμπορικής ή θρησκευτικής παράταξης ή ιδεολογίας. Τότε ούτε ελεύθερο εμπόριο έχουμε ούτε ανεξιθρησκεία.
Ρώτησε η κόκα κόλα τους πελάτες του καταστήματος αν επιλέγουν να πίνουν πορτοκαλάδα;
Ρώτησε η εκκλησία τους πελάτες του γυμναστηρίου αν επιλέγουν να κάνουν γιόγκα; Εσύ με ποιο δικαίωμα σταματάς εμένα τον Έλληνα πολίτη από το να πηγαίνω σε γυμναστήρια και να κάνω γιόγκα; Έχεις τέτοιο δικαίωμα;
Ας πούμε ότι εμείς οι δάσκαλοι γιόγκα κάναμε μια επιτροπή και βγάζαμε ένα σποτάκι στην τηλεόραση που έλεγε ότι οι χριστιανοί ιερείς βρίσκονται σε συνεργασία με το διάβολο. Πώς θα σου φαινόταν αυτό;
Φυσικά, εμάς δεν θα μας περνούσε καν από το μυαλό να κάνουμε κάτι τέτοιο...
Απλώς παρατήρησε το γεγονός ότι, παρότι έχω διωχθεί επαγγελματικά από τη χριστιανική θρησκεία, έχω βάλει μπόλικα χριστιανικά βίντεο σε αυτό το σάιτ.
Γιατί εμείς δεν λειτουργούμε με βάση το συμφέρον ή θρησκευτικές εμπάθειες και προκαταλήψεις. Απλά αρνούμαστε να σκεφτούμε με αυτό τον τρόπο...
Παρατήρησε επίσης το γεγονός ότι το παρόν βίντεο, πάνω στο οποίο έκανες το αρχικό σου σχόλιο, λέει ότι ένας άγγελος παρενέβη για να σωθεί ένα πολύ άρρωστο κοριτσάκι, σε κάποιο νοσοκομείο, και κάποια άτομα τον είδαν, κι επίσης φωτογραφήθηκε.
Άρα το βίντεο είναι χριστιανικό.
Το δικό σου πρόβλημα λοιπόν ποιο ήταν; Κατ' ουσίαν, το σχόλιό σου έλεγε: "Αδύνατον! Αδύνατον! Αφού δεν είναι ορθόδοξοι!"
Πρέπει επίσης να υποθέσω ότι, στο αρχικό σου σχόλιο, κατά έναν παράξενο τρόπο, υπονοείς ότι η καθολική ή προτεσταντική πίστη (εφόσον το βίντεο είναι αμερικανικό) επιβάλλει τις πεποιθήσεις της, σε αντιδιαστολή με την ορθόδοξη πίστη.
Ισχύει κάτι τέτοιο;

* Τα αναψυκτικά κάνουν πράγματι κακό στην υγεία. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...

unickvj
"Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω. Εαν σε εμποδισαν να κανεις αυτο που θες σε καποιο ιδιωτικο γυμναστηριο -αν και δε μπορω να καταλαβω με ποιο τροπο θα μπορουσαν-,τοτε ναι, το καταδικαζω και εγω, γιατι ειναι αντιδημοκρατικο. Όσο για το πρωτο σχολιο μου, απλα το εγραψα για καποια παλαιοτερα σχολια που διαβασα. Δεν ειπα εγω «αδυνατον αδυνατον».

ΚΙΜΩΝ
Την παραπάνω απάντησή σου την βρήκα χαρακτηρισμένη ως "ανεπιθύμητη" (προφανώς από εσένα). Μήπως την ξανασκέφτηκες και βρήκες ότι τελικά δεν σε εκφράζει; Σκοπεύω να τη βάλω στην ιστοσελίδα μου στην οποία σε παρέπεμψα, να την κάνω δημόσια και να μην απαντήσω. Η ανταλλαγή μας τελειώνει εκεί. Αλλά σε ρωτάω, γιατί αν την ξανασκέφτηκες και το μετάνιωσες, απλά πες μου τι να κάνω.

unickvj
Όχι, μπορεις να τη βαλεις, απλα εκανα λαθος και το εβαλα σαν νεο post και οχι σαν απαντηση. Και μετα την εκανα delete και το ξαναβαλα σαν απαντηση. Συγνωμη αν δημιουργησα καποιο προβλημα στη σελιδα σου.
Δεν μπορουσα να γραψω πιο πολλα γιατι ειναι συγεκριμενος ο χωρος τον γραμματων που χωρανε εκει.

ΚΙΜΩΝ
Αν αυτά που έγραψες δεν σε εκφράζουν πλήρως, μπορείς να γράψεις περισσότερα στέλνοντάς τα μου με προσωπικό μήνυμα, και θα τα περάσω απ' εκεί στην ιστοσελίδα.
Στα λέω αυτά γιατί σε θέματα θρησκείας είμαστε όλοι (κι εγώ) πολύ ευαίσθητοι και αισθανόμαστε ότι χρειάζεται να ζυγίσουμε καλά τι λέμε και αν μας εκφράζει.

unickvj
Οk, τωρα που ξερω, ετσι θα κανω. Σεβομαι τη γνωμη ολων, δεν προσπαθω κανεναν να αλλαξω, αλλά δεν προκειται και κανεις να αλλαξει τη δικη μου αποψη.
Προσωπικα πιστεύω ότι αυτο που ειναι πολυ "επικινδυνο" να αναπτυξεις σε μια συζητηση ειναι το πού ξεκιναει η ελευθερια ενος ανθρωπου σε θεματα πιστεως και που καταληγει, μεχρι ποιο οριο? Μεχρι πού θεωρει οτι ειναι ελευθερος ? Μη ξεροντας οτι πλεον μπορει αθελα του ή ηθελημενα αν θες να καταπατά δικαιωματα συναθρωπου του. Πώς οριζει την ελεθερια του? Και πώς ξερει, και με τι σημειο αναφορας θα καταλαβει, οτι περασε καποια ορια η οχι? Ή απλα εγκειται στη δικια του αντιληψη και μονο, βασιζομενος στη εννοια «ελευθερια»; Ουσιαστικά με ποιο γνωμονα αυτοκριτικης θα λειτουργησει;
Πιστευω οτι απαιτει μεγαλη συζητηση αυτο, έτσι ώστε ισως και σε αμετρητες σελιδες παλι θα υπαρχουν παραμετροι προς συζητηση.
Οπως και να ’χει, οπως σου ξαναεγραψα, καταδικαζω οποιαδήποτε μεμονωμενα περιστατικα παπαδων και μητροπολιτων αν θες, που μπαινουν εμποδιο στην επιλογη της δουλειας σου, εφοσον αυτη (η δουλεια) δεν επιβαλεται σε κανεναν που δεν επελεξε.
Καποτε ενας γνωστος στην Αγγλια (Ινδος) μου ειχε κανει μια περιγραφή, μια ενημερωση για τη γιογκα.
Μου ’χε πει πως υπαρχει η απλη γιογκα γυμναστικης και η γιογκα γυμναστικης- περισυλλογης
«Εγω», μου ειχε πει, «στο διαλογισμο μου μιλαω με πνευματα την ωρα της αυτοσυγκεντρωσης».
Μπορω να πω οτι μ’ εβαλε σε βαθειες σκεψεις αυτο, στο αν ειναι αληθεια , και αν ναι, ποσο επικίνδυνο ειναι. Καταλαβαινεις λοιπον π.χ. πώς επεμβαινει εκει η θρησκεια οταν, υποθετικα παντα, καποιος αδαης (δε μιλαω για σενα, παραδειγμα αναφερω) δημιουργησει μια τετοια κοινοτητα .
Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα βρέθηκαν προ εκπληξεων. Γιατι οταν μου ανεφερε ο τυπος (Ινδος) οτι μιλαει με πνευματα, αν το δεις αντικειμενικα, μπορεις να υποθεσεις τα παντα.........

ΚΙΜΩΝ
Κοίτα, η γιόγκα, όταν την κάνεις σε ένα μέτριο βαθμό, προωθεί τη σωματική και ψυχολογική υγεία, όπως έχει σαφώς αποδειχθεί από πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες. Αν την κάνεις περισσότερο, σε ευαισθητοποιεί στον πνευματικό κόσμο. Εκεί υπάρχει το πνεύμα του Χριστού, της Παναγίας, τα πνεύματα των Αγίων, οι ψυχές των νεκρών και τόσα άλλα πράγματα... (Για παράδειγμα, εγώ είχα δει το Χριστό στο Σταυρό την ώρα του διαλογισμού).Το πού θα κατευθυνθείς, αν προς το καλό ή το κακό, εξαρτάται από εσένα. Στην περίπτωση που έχεις έναν πνευματικό δάσκαλο του οποίου η ψυχή είναι αφυπνισμένη στον πνευματικό κόσμο, υπάρχει η δυνατότητα να επικοινωνήσεις μαζί του, και μέσα από την πνευματική αυτή επικοινωνία αυτός προσπαθεί να σε ευαισθητοποιήσει στην πνευματική πλευρά της ύπαρξης, ώστε έκτοτε να ζήσεις πνευματικά.
Εγώ διδάσκω γιόγκα για χρόνια, κι από τους εκατοντάδες που έχουν περάσει από μένα, μονάχα ένας είχε αυτή την εμπειρία, δύο φορές. Και φυσικά νιώθει πολύ εμπνευσμένη και χαρούμενη που την είχε.
Σου λέω ειλικρινά ότι οι άνθρωποι που κάνουν γιόγκα δεν ασχολούνται ούτε με κακές ψυχές ούτε με μαύρες μαγείες. Νιώθουν την έλξη προς την πνευματική πλευρά της ύπαρξης, καθώς και προς τα άτομα που ονομάζονται «φωτισμένα», τα άτομα των οποίων η ψυχή έχει αφυπνιστεί στο πνευματικό πεδίο.
Η ιστορία που σου είπε ο Ινδός ακούγεται ανησυχητική μόνο στην περίπτωση που επικοινωνούσε με κακά πνεύματα. Αν επικοινωνούσε με καλά πνεύματα, η ιστορία ακούγεται πολύ καλή. Πώς κρίνουμε αν τα πνεύματα είναι κακά ή καλά;
Τα κακά πνεύματα τρελαίνουν τον άνθρωπο με τα πάθη, έτσι ώστε, για το χρήμα και το σεξ, να είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα. Να μην έχει ηθικούς φραγμούς. Αν η γιόγκα προωθεί μια τέτοια νοοτροπία, μέσα από τα βιβλία της και τους διαλογισμούς της, τότε είναι επικίνδυνη. Αλλά εγώ, σε τριάντα σχεδόν χρόνια που βρίσκομαι στον «κόσμο της γιόγκα», δεν έχω δει τίποτα τέτοιο.
Έχω δει ακριβώς το αντίθετο. Καλά πνεύματα, καλές ηθικές αρχές, αγάπη και καλοσύνη, αυτοσυγκράτηση, αυτοέλεγχο στο σεξ, περιφρόνηση των δελεαστικών τροφών, ολιγάρκεια σε σχέση με τα χρήματα. Μια νοοτροπία απλότητας στον τρόπο ζωής και υψηλών ιδανικών. Σε αυτή τη βάση, υποθέτω ότι τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούσε ο Ινδός γιόγκι με τον οποίο μίλησες στην Αγγλία, ήταν πνεύματα φωτισμένων ανθρώπων. Κι εγώ έχω μιλήσει με ένα τέτοιο πνεύμα. Μήπως με κάνει σατανιστή αυτό;
Κι ο Παΐσιος είχε δει ένα σωρό πνεύματα. Μήπως τον κάνει σατανιστή αυτό;
Η δυνατότητα να βλέπεις τον κόσμο των πνευμάτων δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για την ηθική σου ποιότητα. Ο άνθρωπος που έχει μάτια, βλέπει τόσο τον κακούργο όσο και τον τίμιο. Όταν έχεις μάτια, βλέπεις. Όταν έχεις πνευματική λαλιά, μιλάς. Το ερώτημα είναι: Με ποιον μιλάς; Μιλάς με το Θεό; Μιλάς με τους αγίους; (αγίους δεν έχει μόνο ο χριστιανισμός). Μιλάς με τους καλούς; Ή κάνεις παρέα με τους κακούς και τους αντιγράφεις;
Σε αυτό ισχύει ό,τι και στην ύλη. Δεν κατηγορούμε αυτόν που απλώς μιλάει, αλλά αυτόν που μιλάει και κάνει παρέα με τους ληστές και τους βιαστές.
Όμως οι χριστιανοί έχουν το δόγμα ότι τα πνεύματα τα οποία οι Πατριάρχες δεν έχουν βάλει στον κανόνα (δεν ονόμασαν αγίους) είναι ντε φάκτο κακά.
Δεν υπάρχει ντε φάκτο κακός. Ο κακός κρίνεται τέτοιος από τα λόγια και τις πράξεις του. Ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να συμφωνήσει ότι το τάδε πνεύμα, επειδή δεν έχει ασχοληθεί με τον Χριστό (κι ίσως-ίσως ούτε καν γνωρίζει τον Χριστό) είναι κακό πνεύμα. Δείξε μου τι ΚΑΝΕΙ και τι ΛΕΕΙ αυτό το πνεύμα και τότε μπορούμε να συμφωνήσουμε αν είναι κακό.
Αυτός ο κόσμος είναι πολύ ευρύς και η χριστιανική θρησκεία δεν είναι παρά μια θρησκεία. Δεν υπήρχε πάντα ούτε θα υπάρχει πάντα. Αλλά πνεύματα θα υπάρχουν πάντα. Καλοσύνη και τιμή θα υπάρχουν πάντα. Ανθρώπινη κρίση και λογική θα υπάρχουν πάντα.
Ναι, ο χριστιανισμός δεν θα υπάρχει πάντα. Ήδη λίγο-πολύ έχει πεθάνει. Ποιος νηστεύει τώρα; Ποιος τηρεί σεξουαλική εγκράτεια; Ποιος ακολουθεί το παράδειγμα των αγίων; Θρησκεία δεν είναι το τι γράφει (ή έγραφε) η ταυτότητα και το να κατηγορούμε άλλους. Θρησκεία είναι η στάση εκείνη ζωής που σε μετατρέπει από σάρκα σε πνεύμα.

Τώρα, ως προς το όριο της ελευθερίας μας:
Αν πιστεύω ότι κάποια άτομα είναι σατανιστές, διδάσκουν το σατανισμό και καταστρέφουν ψυχές, τους κάνω μήνυση η οποία πρέπει να υποστηριχτεί με διάφορα στοιχεία. Μπορώ επίσης να πω στα άτομα που έρχονται στην εκκλησία ότι οι τάδε είναι σατανιστές.
Αλλά αν πιστεύω ότι όλοι οι μη ορθόδοξοι είναι σατανιστές, και γράφω γράμματα που τα στέλνω σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και γυμναστήρια και όπου αλλού σκεφτώ (τέτοιο γράμμα είχε στείλει η εκκλησία και στην πανεπιστημιακή σχολή όπου σπούδαζα, και αυτή ακύρωσε ένα πρόγραμμα γιόγκα που είχα οργανώσει, καθώς και έκτοτε οποιαδήποτε ομιλία με εναλλακτικό περιεχόμενο, π.χ. εναλλακτική θεραπευτική), τότε ο οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής θα έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα. Δεν είναι δυνατόν όλοι να έχουν λάθος και μόνο εγώ να έχω δίκιο! Όλες, μα όλες οι θρησκείες στον κόσμο έχουν λάθος – και μόνο η ορθοδοξία τα καταλαβαίνει σωστά. Είναι αυτό δυνατόν;
Κι εμείς στη γιόγκα πιστεύουμε ότι υπάρχουν σατανιστές. Αλλά στα 30 χρόνια που ακούω ομιλίες και διαβάζω βιβλία, ποτέ δεν άκουσα κάποιον γιόγκι να κατηγορεί κάποιον ως σατανιστή ούτε είδα να στέλνει επιστολές προκειμένου να αποκλείσει ανθρώπους από επαγγέλματα. Δική μας δουλειά είναι να δημιουργούμε πνευματικές δονήσεις, να είμαστε καλοί άνθρωποι, να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο μέσα από το παράδειγμά μας. Όχι να βαφτίζουμε τις διαφορετικές από εμάς θρησκευτικές οργανώσεις κακές και διαβολικές και να κάνουμε σταυροφορία εναντίον τους.
Η κοινωνία θα πρέπει να σκεφτεί με βάση ποια κριτήρια αποφασίζουμε ότι κάποιος είναι σατανιστής και πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα (αν όντως υπάρχουν τριγύρω σατανιστές). Οι επιτροπές που θα πάρουν τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει να αποτελούνται από κοσμικά πρόσωπα και θρησκευτικά πρόσωπα (αλλά τα τελευταία να μην ανήκουν σε μία και μόνο θρησκεία, γιατί οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες –ιουδαϊσμός, ισλαμισμός και χριστιανισμός- έχουν παράδοση έλλειψης ανοχής και πολέμων προς τις άλλες θρησκείες).
Αυτό που συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα με τη θρησκεία, συμβαίνει στην Αμερική με τη θεραπευτική. Η αλλοπαθητική κατάφερε να κάνει κονέ με την κυβέρνηση για να αποκλείσει από το επάγγελμα τις εναλλακτικές θεραπείες, βαφτίζοντάς τες επικίνδυνες για τον πληθυσμό.
Θα μου πεις: «Δεν θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες για τον πληθυσμό;» Θα μπορούσαν. Αλλά αυτό θα έπρεπε να το αποφασίσουν επιτροπές με βάση τα στοιχεία, επιτροπές που δεν είναι εξαρχής προκατειλημμένες προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Αν οι αλλοπαθητικοί προσπαθούν να σταματήσουν τους ομοιοπαθητικούς, ο αντικειμενικός παρατηρητής σκέφτεται ότι το κάνουν γιατί έχουν συμφέρον και όχι γιατί θέλουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Όπου υπάρχει επαγγελματικό συμφέρον (και στην περίπτωση των χριστιανών ιερέων υπάρχει) είναι πολύ πιο πιθανό ότι οι κατηγορίες προς τους «άλλους» έχουν εγωιστικό κίνητρο παρά ότι οι άλλοι είναι πράγματι αυτό που λες ότι είναι και ότι εσύ, μόνο εσύ, γνωρίζεις την αλήθεια.
Το να ακούς ανθρώπους να κατηγορούν άλλους ως όργανα του διαβόλου είναι πάντα άσχημο, δηλητηριώδες, βλαπτικό για την ψυχή. Αλλά αν θέλετε να το κάνετε, τουλάχιστον κάντε το μέσα στις εκκλησίες σας, όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων.
Γιατί αν ο υπεύθυνος του γυμναστηρίου όπου πάω να δουλέψω έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου από το δάσκαλο θρησκευτικών στο δημοτικό και από τη μαμά του ότι εμείς είμαστε «του διαβόλου» (που δεν κουράζονται να το λένε οι χριστιανοί) και ποτέ δεν αναρωτήθηκε αν του λένε την αλήθεια και τι κίνητρα και νοοτροπίες μπορεί να υπάρχουν πίσω από τέτοιες κατηγορίες, θα έχει πάρει την απόφασή του, αφού πάρει το φαξ από τους ιερείς που κυνηγούν τις «αιρέσεις», πριν ρωτήσει εμένα ή οποιονδήποτε πελάτη του.
Και δεν νομίζω ότι θέλουμε να ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία. Νομίζω ότι αυτή πράγματι δεν είναι μια ανεξίθρησκη και ελεύθερη κοινωνία.

Υ.Γ.1: Θυμήθηκα τώρα ότι είχε έρθει στην Αθήνα, καλεσμένος σε ένα συνέδριο ψυχολογίας, ένας Ινδός πνευματικός δάσκαλος γνωστός σε όλο τον κόσμο για το πνευματικό και φιλανθρωπικό του έργο (άμα βάλεις στο Google Sri Sri Ravi Shankar, θα δεις πόσο γνωστή και αναγνωρισμένη προσωπικότητα είναι). Είχε κανονιστεί να μιλήσει σε ένα θέατρο και οι ορθόδοξοι ιερείς έπεισαν τον κάτοχο του θεάτρου να μην ανοίξει το θέατρο. Έτσι, φτάσαμε όλοι, με ταξί, αυτοκίνητα και συγκοινωνίες από διάφορα μέρη της Αθήνας και βρήκαμε το θέατρο κλειστό.
Δεν είναι ντροπή;
Αλλά τελευταία στιγμή βρέθηκε κάποιο γυμναστήριο εκεί κοντά που μας φιλοξένησε, κι έτσι μπήκαμε όλο το ακροατήριο μέσα στο γυμναστήριο και καθίσαμε κάτω και τον ακούσαμε να μιλάει (ο πιο γλυκός άνθρωπος που μπορείς να φανταστείς). Και μας είπε: «Μην θυμώνετε μαζί τους. Δεν ξέρουν τι κάνουν».
Το οποίο μού θύμισε την παρόμοια φράση του Χριστού.

Υ.Γ.2: Γράφεις: «Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω.»
Μπορώ να πω την άποψή μου γιατί στην Ελλάδα η δύναμη της χριστιανικής θρησκείας έχει ατονίσει. Όταν η ορθοδοξία ήταν ισχυρή, στα χρόνια του Βυζαντίου, οι αιρετικοί περνιούνταν από μαχαίρι.
Η ανοχή άλλων απόψεων δεν χαρακτηρίζει τη χριστιανική θρησκεία.

Στον σύγχρονο κόσμο τα προβλήματα δεν σχετίζονται με τις θρησκευτικές διαμάχες αλλά με την πολιτική, την οικονομία, την εργασία, τον τρόπο και το νόημα της ζωής. Και ειδικά σε σχέση με τα προβλήματα που σχετίζονται με το νόημα της ζωής, οι θρησκείες συνεχίζουν να είναι χρήσιμες. Αλλά μόνο στο βαθμό που είναι διατεθειμένες να εγκαταλείψουν το δογματικό και φιλόνικο χαρακτήρα τους και να συγκεντρωθούν στην ουσία.
Η ουσία είναι ότι είμαστε διττοί. Ύλη και πνεύμα.
Κι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι όταν το πνεύμα υπολειτουργεί.
Χρειάζεται να ξεπεράσουμε την ύλη. Χρειάζεται να την μετατρέψουμε σε πνεύμα με ένα τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή της να μη χαθεί.
Κι έτσι το ερώτημα γίνεται: Τι είναι ζωή; Πώς μπορούμε να ελέγξουμε και να κατευθύνουμε τη ζωή ώστε να εγκολπωθεί στο πνεύμα;
Και η απάντηση δίνεται από μια ζώσα πνευματικότητα.
Η έγκυρη απάντηση δίνεται από λίγο-πολύ όλες τις θρησκείες, με τον τρόπο ζωής των αγίων τους ως το κεντρικό παράδειγμα.
Ο καθένας, σε οποιαδήποτε χώρα, μπορεί να αποφασίσει τι μιλάει καλύτερα στην ψυχή του.
Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Υ.Γ. 3 : Λες: «Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα αυτοί βρίσκονται προ εκπληξεων.»

Όταν μια μαθήτρια πρωτοέρχεται στη γιόγκα, δεν χρειάζεται να της πω: «Αν σου αρέσει η γιόγκα και αφοσιωθείς, υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει η πνευματική σου όραση. Το εγκρίνεις; Ή μήπως θα’θελες να μην αρχίσεις καθόλου;»
Με τον ίδιο τρόπο, ο δάσκαλος στο δημοτικό δεν λέει στα παιδιά: «Αν σας αρέσουν τα γράμματα και αφοσιωθείτε σε αυτά, κάποτε μπορεί να γίνετε πηρυνικοί φυσικοί.» Τα παιδιά θα συνεχίσουν μέχρι εκεί που κρίνουν τα ίδια. Θα μάθουν ό,τι γράμματα θέλουν να μάθουν.
Αν εσένα σου φτάνει να ασχολείσαι με το σώμα σου και τη χαλάρωση, δεν θα προχωρήσεις στην ανώτερη γιόγκα, όποια κι αν ίσως είναι η δική μου επιθυμία.
Ο καθένας ακολουθεί την ψυχή του και τις ανάγκες του. Δεν υπάρχει θέμα εκμετάλλευσης ή εξαπάτησης. Μου λες ότι θέλεις να χαλαρώνεις και σου λέω έλα στο μάθημά μου και θα χαλαρώνεις. Έρχεσαι και βρίσκεις ότι πράγματι συμβαίνει. Θα ενδιαφερθείς και για κάτι περισσότερο, κάτι πνευματικό;
Η απόφαση είναι δική σου. Και η απόφαση να επιμείνεις προκειμένου να κατακτήσεις τον πνευματικό στόχο, είναι κι αυτή δική σου.
Αν πρέπει να θέσουμε θέμα ελευθερίας επιλογής, γιατί να μιλήσουμε για το αν επέλεξες το «πνευματικό άρωμα» που ίσως νιώσεις στη γιόγκα καθώς τα μαθήματα εκτυλίσσονται; Γιατί να μην μιλήσουμε για τα θρησκευτικά δόγματα που σου πλασάρει ο χριστιανισμός από την κούνια;
Το «πνευματικό άρωμα» που μπορεί να νιώσει ένας ενήλικας μάς ενοχλεί και εκεί τίθεται θέμα ελευθερίας.
Και τα δόγματα με τα οποία γαλουχείς, εσύ ο θεολόγος, ολόκληρες γενιές παιδιών που δεν μπορούν να κρίνουν τι ακούνε γιατί είναι τόσο μικρά, αυτό δεν μας ενοχλεί;
Ωστόσο, εγώ δεν υποστηρίζω να κοπεί η διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία. Αν το πάμε έτσι, στο τέλος-τέλος τίποτα δεν θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Δίδαξε την ουσία, αφαίρεσε τις προκαταλήψεις εναντίον άλλων θρησκειών, και είσαι εντάξει. Έχεις δώσει στο παιδί θρησκευτική εκπαίδευση.
Γιατί ένα παιδί που δεν ευαισθητοποιείται στη θρησκεία, δεν ευαισθητοποιείται στη μουσική, στη λογοτεχνία και σ’ ό,τι αφορά την ψυχή του ανθρώπου, δεν προετοιμάζεται παρά για ένα μόνο πράγμα – να δουλεύει σε επιχειρήσεις.
Και σήμερα δεν υπάρχουν πια επιχειρήσεις.

unickvj
Διαβασα με προσοχη αυτα που εγραψες. Σε καποια συμφωνω και σε καποια ειμαι καθετα αντιθετος. Μακαρι να μπορουσαμε να αναπτυξουμε τετοιο διαλογο απο κοντα, γιατι πιστευω και οι δυο θα μπορουσαμε ισως να κερδισουμε ακουγοντας ο ενας τον αλλον.
Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις.
Και κατα δευτερον, για να μπορεσω να σου παραθεσω στοιχεια γι’ αυτα που γραφεις, θα πρεπει να εχεις δεχτει τα βασικα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης - βαπτισμα , εξομολογηση, θεια μεταληψη.
Αν δεν τα δεχεσαι σαν ιερα μυστηρια και το μοναδικο τροπο σωτηριας της ψυχης του ανθρωπου, δεν θα μπορεσω να σε πεισω σε τιποτα και απλα μπορει να γελασεις θεωρώντας τα εθιμα και δεισιδαιμονιες, οπως αρκετοι τα θεωρουν. Άρα οποιαδηποτε προσπάθειά μου θα πεσει στο κενο και απλα ειναι ατοπο να αναπτυξουμε συζητηση.
Κατα την φτωχη μου αποψη λοιπον και βασει αυτον που εχω διαβασει και υιοθετησει, γυρω μας στη ζωη μας περιβαλομαστε απο αγγελους, δαιμονες, αγίους, την Παναγια και τον Ιησου Χριστο μας. Η ελευθερη βουληση σε σχέση με τον τρόπο ζωής μας μάς καθιστα υπευθυνους για το προς τα πού θα κλεινουμε και για το τι επιλογη θα ακολουθησουμε στη ζωη μας και τι θα πιστεψουμε αν πιστεψουμε....
Ενας βαπτισμενος, ο οποίος έχει επίσης μεταλαβει τη θεια κοινωνια, ειναι θωρακισμενος σε οποιοδηποτε κακο πνευμα θελησει να μας προσβαλει αυλα
ή υλικά στη ζωη μας (παντα κατα την αποψη μου και ισως πολλων αλλων).
Αναφερεται στο Ευαγγελιο και σε βίους αγιων οτι κατα παραχωρηση Θεου, ο Διαβολος μπορει να παρει τη μορφη ακόμα και "λαμπερου αγγελου" και να παραπλανησει τον εκαστοτε ανθρωπο. Αυτο το αναφερω για την μορφη Ινδου που ήρθε και μιλησε στη συγκέντρωση που ανεφερες. Προσεχε δε λεω οτι ντε και καλα ειναι ετσι, απλα οτι θα μπορουσε να ειναι ετσι, και βεβαια δε νομιζω να περιμενεις από ενα κακοβουλο πνευμα η ανθρωπο να ερθει και να μιλησει περι σατανισμού, πενταλφα και επίκληση πνευματων. Για αγαπη θα μιλησει, για ομονοια, για ειρηνη.
Καθαρα ανεφερεται, π.χ. στην Αποκαλυψη του Ιωαννη, οτι ο Αντιχριστος, οταν ερθει με ανθρωπινη μορφη, θα σταματησει τους πολεμους, θα δειξει αγαπη, θα ελεησει τους φτωχους και θα κανει οτιδηποτε μπορει να παραπλανησει την ανθρωπινη διανοια... Εκτος αν καποιοι πιστευουν οτι θα μπορουσε να παρουσιαστει π.χ. με κερατα και να πει «πιστεψτε με»!
Παμε τωρα σε αυτο που ανεφερες. Κατα τα λεγόμενά σου, η επιλογή με ποιον θα επικοινωνησεις εσυ η καποιος αλλος, κατα την ωρα του διαλογισμου της γιογκα, δεν εχει σημασια; Ειναι καθαρα εξασφαλισμενο και ασφαλές οτι θαναι καλο πνευμα ? Πώς ξερεις οτι π.χ. καποιος που δεν εχει μεταλαβει ή ακομα και αν δεν πιστευει σε αυτο (θεια μεταληψη), δεν θα μπορουσε να καταληφθει απο κακο πνευμα (δαιμονισμο); Ή μηπως αν θελησει να το κανει θα σε ρωτησει? Και πώς εισαι σιγουρος οτι θα σε προστατεψει ο Χριστος, αν μου απαντησεις αυτο, εκεινη τη στιγμη? Αναφερεται πουθενα: «χρησιμοποιησε εν λευκω το διαλογισμο γιογκα και εγω (ο Θεος) θα σε προστατεψω? Σκέφτηκες οτι μπορει να ’ναι ακρως επικινδυνο? Με τι προστατευεται κατα τη γνωμη σου ο ανθρωπος εκεινη τη στιγμη και πώς εισαι τοσο σιγουρος οτι θα αντεξει μια τετοια ψυχολογικη ενταση ακομα και αν δεν συμβει κατι κακο, και ότι δεν θα εχει ψυχολογικα προβληματα μπαινοντας σε αυτο τον αγνωστο γι΄αυτον κοσμο, ακομα και αν δεν εχει συμβει αυτο μεχρι σημερα; Απλα σκεψου το λιγο ακομα και αν αυτα που γραφω τα θεωρησεις βλακειες, αλλα αν εχω κατα τη γνωμη σου εστω και 1/1000 δικιο και εσυ αδικο, σκεψου τι θα μπορουσε να συμβει...
Ανεφερες για τα κακα πνευματα οτι εχουν να κανουν με παθη, χρημα, σεξ. Συμφωνω σε αυτο αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Βαλε και το φονο, την κλεψια, την αιμομιξια, ακομα και τα πιο απλα οπως αλαζονία, υπερηφάνεια, εγωισμος, εγωκεντρισμος, υπεροψια.
Εγω δε χρειαστηκα τη γιογκα π.χ για να κανω τον μικρο μου αγωνα να τιθασσευσω τα παθη μου, αν και ακομα εχω δρομο μπροστα μου, παρα την προσευχη, και μπορω να σου πω προσωπικα οτι εχω δει τεραστια βελτιωση στον εαυτο μου.
Η εκκλησια γνωριζει τα πιο πανω και αν με καποιο τροπο παρεμβαινει σαν εμποδιο, αντιλαμβαμβανεσαι οτι το κανει οχι απο κακια για σενα αλλά για την προφύλαξη των αδαών ανθρωπων, αν και οπως πιστευω και ειπα, διαφωνω με τον τροπο αυτο, θαπρεπε να κινειται με τροπο συμβουλης, αγαπης και βοηθειας προς εσενα και προς ολους που θελουν να συμμετεχουν, ενημερώνοντάς σε για τους κινδυνους που ενδεχομένως να υπαρχουν, ωστε κι εσυ απ’ την πλευρα σου να παρεις ολα τα καταληλα μετρα για τη δικη σου προφύλαξη αλλά και των αλλων.
Το παραδειγμα που αναφερεις με τη μαθητρια που ερχεται να κανει γιογκα, συσχετίζοντάς το με το δάσκαλο και τα παιδια που μαθαινουν γραμματα,
δεν ειναι το ιδιο, γιατί τα παιδιά δεν θα μπορουσαν να κινδυνευσουν ψυχικα μαθαινοντας ολο και πιο πολλα γραμματα. Το αντίθετο, ίσως θα μπορουσαν να κανουν το κοσμο μας καλυτερο.
Και τελος, «χριστιανισμος απο κουνια»... Σαφεστατα δεν θα ’πρεπε να μας ενοχλει. Αν εχεις ενα παιδι μικρο, αβουλο ακομα, αν θες να χρησιμοποιησω αυτη τη λεξη, δεν θα το κατευθύνεις σωστα μεχρι να αποκτησει κριση και συνειδηση? Αν παει να περασει το δρομο π.χ., δεν θα το πας από τη διαβαση? Δε θα του μαθεις το πρασινο ανθρωπακι στο φαναρι και το κοκκινο? Τι θα του πεις, πηγαινε μονος και περνα απο οπου θες, γιατι εισαι ελευθερος να αποφασισεις? Μην τρελλαθουμε τωρα και ξεχασουμε και αυτα που ξερουμε.
Δεν ισχυει το ιδιο στην πνευματικη κατευθυνση ? Γιατι στην πρωτη περιπτωση μπορει να χασει τη σωματικη του υγεια, ενω στη δευτερη την ψυχικη.
Μεγαλωνοντας ασφαλως και δεν θα το παρεις απ’ το χερι για να κανεις τα ιδια. Αυτο θα αποφασισει απο πού θα περασει το δρομο και θα ειναι κυριος και υπευθυνος των πραξεων του. Το ιδιο ισχυει και για την επιλογη που θα κανει πνευματικα.

ΚΙΜΩΝ
Διάβασα με προσοχή το όμορφο γράμμα σου. Σου απαντάω στα σημεία.

«Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις».

Ναι, δεν είπα ότι οι χριστιανοί άγιοι κάνουν γιόγκα. Ούτε είπα ότι η γιόγκα είναι ο μόνος τρόπος πνευματικοποίησης. Είπα ότι πνεύματα έβλεπε και ο Παίσιος, και τα καλά και τα κακά. Λοιπόν το να βλέπεις πνεύματα από μόνο του απλά υποδηλώνει ότι έχεις πνευματική όραση, τίποτα άλλο.

Γράφεις ότι για να κάνουμε συζήτηση, θα πρέπει να δέχομαι τα βασικά μυστήρια της ορθόδοξης πίστης. Το κεντρικό θέμα της αλληλογραφίας μας, απ' το οποίο η συζήτηση ξεκίνησε, είναι το θέμα της ελευθερίας. Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι άτομα με έντονα ψυχολογικά προβλήματα και δεν θα έπρεπε να τους δίνονται θέσεις εργασίας. Δικαιολογείται τα άτομα αυτά να στέλνουν επιστολές ή να κάνουν προσωπικές επαφές με τους προέδρους επιχειρήσεων, συλλόγων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κλπ., και να προσπαθούν να αποκλείσουν τους ομοφυλόφιλους από αυτά; Ή τους μαύρους; Ή τους Πολωνούς; Ή τις γυναίκες;

Μια κοινωνία που υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων σε θέματα θρησκείας, φυλής και φύλου δεν θα θεωρούσε αυτές τις πράξεις θεμιτές.

Τώρα, αν τα άτομα αυτά έχουν ένα σύλλογο και αυτοί που συναθροίζονται εντός του, κατηγορούν αυτόν ή εκείνον, η κοινωνία δεν μπορεί να το απαγορέψει αυτό.

Είτε πρόκειται για τους ομοφυλόφιλους είτε για τους μαύρους είτε για τους μη χριστιανούς, η πολιτισμένη κοινωνία βάζει όρια στις ενέργειές σου εκείνες που μπορούν να βλάψουν άλλους ανθρώπους ή να τους σταματήσουν από το να ακολουθήσουν τις επιλογές τους. Σου λέει ότι, εντός του κύκλου σου, μπορεί να να λες αυτά που πιστεύεις, αλλά δεν σου επιτρέπουμε να τα κάνεις πραγματικότητα στην ευρύτερη κοινωνία. Γιατί καταπατάς τα δικαιώματα των άλλων, όπως το δικαίωμα να πιστεύουν ό,τι θέλουν (π.χ. άλλες θρησκείες), να κάνουν αυτό που θέλουν (π.χ. να ατενίζουν τον πνευματικό κόσμο ή να βρίσκονται σε επαφή με πνεύματα) ή να ακολουθούν το επάγγελμα της επιλογής τους (π.χ. να διδάσκουν γιόγκα ή να είναι ιερείς άλλων θρησκειών).

Υπάρχει όμως μια βασική εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα. Μερικές φορές πράγματι άτομα ή ομάδες βλάπτουν (ηθελημένα ή αθέλητα) με τις ενέργειές τους τους άλλους. Αν λοιπόν κάποια ομάδα (π.χ. χριστιανισμός) επιθυμεί να πείσει την κοινωνία ότι κάποια άτομα ή ομάδες είναι βλαπτικά, χρειάζεται να έχει αποδεικτικά στοιχεία. Δεν αρκεί να πεις: "Επειδή εγώ δέχομαι στο δόγμα μου ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν τον Ιησού Χριστό βάλλονται από τον Σατανά, γι' αυτό τα άτομα αυτά που διδάσκουν την πνευματικότητα είτε εκτός θρησκείας είτε σε συνδυασμό με άλλες θρησκείες, πρέπει να σταματήσουν να δρουν στην κοινωνία μας και οι μαθητές τους να έρθουν στην Εκκλησία μας". Χρειάζεται την πεποίθησή σου για τις υποτιθέμενες βλάβες να την αποδείξεις με στοιχεία. Αν τα στοιχεία σου είναι πειστικά, και αν οι ομάδες τις οποίες κατηγορείς δεν έχουν να απαντήσουν τίποτα ουσιαστικό, τότε η κοινωνία θα πειστεί και θα απαγορεύσει αυτές τις ομάδες.

Για να ακολουθηθούν σε μια πολιτισμένη κοινωνία δημόσιες πρακτικές (π.χ. "δεν δεχόμαστε στην Ελλάδα θρησκείες άλλες από τον χριστιανισμό"), η κοινωνία ακολουθεί τη λογική. Μόνο σε λογική βάση μπορεί να αποφασίσει να απαγορέψει κάτι. Το θέμα είναι από ποιον έλεγχο χρειάζεται να περάσεις όταν προσπαθείς να απαγορέψεις διάφορα πράγματα στην κοινωνία.

Πρέπει επίσης να σημειώσω το εξής. Αν και θεωρώ ότι έχετε το δικαίωμα, μεταξύ σας, να μας κατηγορείτε, ο αντικειμενικός παρατηρητής, που μπαίνει στους κύκλους σας, θα ζητήσει στοιχεία για να πειστεί. Θα σας ρωτήσει, ας πούμε: "Πώς εσείς πρεσβεύετε ότι η γιόγκα δημιουργεί δαιμονοληψία, ψυχικές ασθένειες και σωματικές παθήσεις, όταν χιλιάδες επιστημονικές έρευνες έχουν σαφώς καταδείξει ότι έχει πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα, τόσο από ψυχικής όσο και από σωματικής πλευράς;"

Αν εσείς τότε πείτε: «Εμείς δεν χρειάζεται να προσέχουμε τι λέει η επιστήμη, γιατί ο Ιησούς Χριστός μάς έχει πει ότι μόνο ο ίδιος είναι ο πνευματικός πατέρας των ανθρώπων, και όλοι οι άλλοι έρχονται από τον Πονηρό», ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα πειστεί. Θα πει ότι εφόσον δεν έχεις ουσιώδη στοιχεία, ή μάλλον δεν έχεις καθόλου στοιχεία, δεν σου δίνουμε το δικαίωμα να επηρεάσεις τη ζωή της κοινωνίας.

Γι' αυτό και, αν προσέξεις, οι περισσότεροι από τους πολιτισμένους ανθρώπους γύρω μας δεν είναι χριστιανοί. Οι άνθρωποι που διαβάζουν, στοχάζονται και προσπαθούν να βρουν λύσεις για τα προβλήματα της ζωής, δεν ακολουθούν το "πίστευε στις εκκλησιαστικές διδαχές και μη ερεύνα". Πρέπει να παραδεχτείς ότι την κοινωνία την έχετε χάσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι στη σημερινή εποχή σάς αποκαλούν εμπαθείς, μαυροφορεμένους και θρησκόληπτους. Μία γυναίκα της οποίας ο πατέρας ήταν παπάς, μου έλεγε ότι όταν μαζεύονταν οι παπάδες στο σπίτι του, προσπαθούσαν να θαμπώσουν ο ένας τον άλλο με το πόσα λεφτά κέρδισαν στα βαφτίσια, γάμους και τα παρόμοια. Μου είπε: "Μην μου μιλάς καθόλου για θρησκεία, τη σιχάθηκα".

Εγώ λοιπόν λέω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι για να επηρεάσετε έντιμα (όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων) τη ζωή της κοινωνίας, απαγορεύοντας άλλες θρησκείες και πρακτικές, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη λογική. Ετούτος ο κόσμος δεν είναι ο κόσμος του Μεσαίωνα, όπου απλά γονάτιζες μπροστά στους ιερείς. Δεύτερον, λέω ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν μπορείτε να πείσετε και τον μεμονωμένο αντικειμενικό παρατηρητή - διότι δεν έχετε επιχειρήματα. Μας λέτε πως, αν πιστεύαμε αυτά που πιστεύετε εσείς, αν απλά μπορούσαμε να δούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Λυτρωτής και όποιος δεν πιστεύει σε αυτόν και πηγαίνει σε άλλες θρησκείες/κάνει γιόγκα, θα χάσει την ψυχή του/την υγεία του, θα του την κλέψει ο σατανάς, τότε θα βλέπαμε τη λογική σας και την καλή σας πρόθεση.

Αλλά εμείς δεν έχουμε αυτή την πεποίθηση. Λες ότι δεν έχει νόημα να συζητήσουμε αν δεν έχω δεχτεί ό,τι έχεις δεχτεί. Για να δεχτώ αυτά που πρεσβεύεις, θα πρέπει να υπάρχει επαρκής αιτία. Για να δεχτώ να μου απαγορεύεις να διδάσκω γιόγκα, και να μιλάς εναντίον μου στους συνανθρώπους μου, χρειάζεται να υπάρχει επαρκής αιτία. Όταν κάποιος κάνει κοινωνική προπαγάνδα εναντίον μου, επικαλούμενος μια υπερβατική αιτία - τον Χριστό του, την επικοινωνία με το πνεύμα του φυλάρχου του, με το θεό ή άγιο της φυλής του, και τα λοιπά και τα λοιπά-, χωρίς να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του με οποιαδήποτε στοιχεία, πώς μπορώ να πω: "Έλα μωρέ, το κάνει από καλοσύνη ο άνθρωπος, δικαιολογημένος είναι..."; Το μόνο που μπορώ να πω είναι αυτό που είπε ο Ινδός διδάσκαλος όταν ήρθε στην Ελλάδα. Δηλαδή:

"Μην θυμώνετε μαζί τους, δεν ξέρουν τι κάνουν".

Παρόλα αυτά, αν οποιοσδήποτε μπορεί να μου δείξει ότι υπάρχει μια ΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ εξαιτίας της οποίας θρησκείες και πρακτικές πέραν του ορθόδοξου χριστιανικού πλαισίου θα έπρεπε να θεωρηθούν ανεπιθύμητες και να σταματήσουν, είμαι έτοιμος να σκεφτώ, με καλή θέληση, τη λογική του.

Λες ότι αν και δεν ισχύει σόνι και καλά ότι ο Ινδός διδάσκαλος που ήρθε στην Αθήνα συνδέεται με το Σατανά, ωστόσο θα μπορούσε να συμβαίνει, εφόσον ο Ιωάννης είπε ότι ο Αντίχριστος θα έρθει με μια μορφή που θα προκαλεί σεβασμό και θα μιλάει για αγάπη και καλοσύνη. Αλλά το ίδιο μπορώ να πω κι εγώ για το Χριστό σας. Κι αυτός μιλούσε για αγάπη και καλοσύνη. Πώς ξέρω ότι δεν συνδεόταν με τον Σατανά; Δικαιολογείται να κάνω κοινωνική προπαγάνδα εναντίον σας; Εσύ θα το δεχόσουν; Ή θα 'λεγες: "Απόδειξέ μου ότι ο Χριστός συνδέεται με το Σατανά"; Σε ποιον πέφτει το βάρος της απόδειξης; Πρέπει εγώ να αποδείξω ότι δεν συνδέομαι με το Σατανά; Ή πρέπει εσύ, που με κατηγορείς, να αποδείξεις στην κοινωνία ότι συνδέομαι με το Σατανά;

Ομοίως, εγώ μπορώ να αποδείξω ότι η γιόγκα κάνει καλό. Εσύ μπορείς να αποδείξεις ότι η γιόγκα κάνει κακό;

Αληθινά αισθάνεσαι ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις κοινωνική προπαγάνδα εναντίον ανθρώπων, χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα;

Τώρα, ας μιλήσουμε για τον κίνδυνο της πνευματικής αφύπνισης, τον οποίο μού θίγεις. Δηλαδή πώς ξέρω ότι ένα άτομο που αφυπνίζεται πνευματικά, δεν θα δει το διάβολο και δεν θα γίνει ευάλωτο σε αυτόν.

Η κακή πλευρά της ζωής υπάρχει παντού. Ο Διάβολος υπάρχει και στην ύλη. Αν ως διάβολο ορίζουμε αυτό που σε κάνει να ταυτίζεσαι με την ύλη, να πιστεύεις ότι είσαι αυτό το σώμα, να λαχταράς τις απολαύσεις του σώματος και να αγνοείς ή να χλευάζεις την ύπαρξη της ψυχής σου και την ενότητα ανάμεσα σε σένα, τον υπόλοιπο κόσμο και την αιώνια και απεριόριστη Δημιουργική Αρχή, τότε είναι προφανές πως ο υλικός κόσμος είναι γεμάτος παγίδες. Αλλά πες μου: μια μητέρα που μεγαλώνει το παιδί της, μήπως θα σκεφτεί ότι το παιδί δεν θα πρέπει να αναπτύξει όραση, γιατί θα βλέπει τόσο τα καλά όσο και τα κακά; Μήπως ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να διδάξει στα παιδιά υπολογιστές γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη γνώση για να βλέπουν τσόντες; Έχουμε μια ψυχή κι έχουμε το δικαίωμα να την αναπτύξουμε. Σίγουρα στον πνευματικό κόσμο υπάρχουν κακά στοιχεία, αλλά και στον υλικό υπάρχουν κακά στοιχεία. Λοιπόν τι κάνεις; Δεν ζεις πουθενά;

Υπάρχουν στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όσοι δεν είναι χριστιανοί (δηλαδή ο περισσότερος κόσμος) δαιμονίζονται όταν γίνονται πιο πνευματικά ευαίσθητοι; Κι άρα θα πρέπει κανείς να ζει είτε λες και δεν υπάρχει πνεύμα είτε να προσκυνά στην εκκλησία και να προσεγγίζει τον πνευματικό κόσμο μόνο στον βαθμό και με τον τρόπο που θα του πει η Εκκλησία;

Πού είναι αυτά τα στοιχεία;

Αν κάποιος μαθητής της γιόγκα αισθανθεί την έλξη προς την πνευματικότητα, στη διαδικασία σαφώς και θα ρωτήσει τους πνευματικούς δασκάλους, θα διαβάσει βιβλία και θα πληροφορηθεί ό,τι χρειάζεται σχετικά με τα οφέλη της πνευματικοποίησης και τις δυσκολίες που τη συνοδεύουν. Αν οι απαντήσεις δεν τον καλύπτουν, π.χ. επειδή πιστεύει ότι ο Χριστός πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας, μπορεί να αποχωρήσει. Μήπως του καταστρατηγείται καμιά ελευθερία ή τον εξαπατάμε;

Αλλά αυτό δεν είναι θέμα που αφορά όλους. Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από τα μαθήματά μου, μόνο ένα άτομο εκδήλωσε αυτό το ενδιαφέρον. Τότε μου είπε ότι έχει πρόβλημα με τη γιόγκα γιατί της την απαγορεύει η χριστιανική θρησκεία. Κάθισα και το συζήτησα μαζί της κι έκανε την επιλογή της.

Έμεινε στη γιόγκα. Συνεχίζει να κάνει αγιογραφίες. Νιώθει ευτυχής που έχει και τα δύο.

Όταν ζεις σε μια κοινωνία, χρειάζεται να αποδεχθείς την ελευθερία των άλλων να κάνουν αυτό που θέλουν να κάνουν, π.χ. να επιδιώκουν την πνευματικότητα με τους τρόπους που την επιλέγουν, όπως έχοντας ως συμβουλάτορες πνευματικούς δασκάλους άλλων θρησκειών και όχι του χριστιανισμού. Τώρα, αν έχεις ουσιαστικά επιχειρήματα ότι το "άλλο", το διαφορετικό από αυτό που είσαι εσύ, τους βλάπτει, το θεωρώ θεμιτό να τους τα εκθέσεις. Αλλά πρόσεξε: ο κόσμος δεν είναι βλάκας. Μπορεί να διακρίνει αν τα στοιχεία σου είναι πραγματικά ή αν δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από εικασίες και αστήρικτες κατηγορίες. Και αν συνεχίσεις έτσι, την κοινωνία την έχασες.

Στην πραγματικότητα, την έχετε ήδη χάσει την κοινωνία. Γιατί η κοινωνία έχει βαρεθεί τις θρησκευτικές και θεολογικές διαμάχες. Ήδη από τα χρόνια του Διαφωτισμού, αποφασίσαμε τι κοινωνία θέλουμε να έχουμε. Η Ελλάδα μπήκε αργά στο παιχνίδι λόγω της τουρκικής κατοχής. Αλλά κι αυτή εκσυγχρονίζεται. Λέμε: "Φτάνει πια στις θρησκευτικές προπαγάνδες. Δώστε μας στοιχεία ή σκάστε".

Και τέλος, "χριστιανισμός από κούνια". Είπα ότι πιστεύω στη διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία, υπό τον όρο ότι τα βιβλία δεν θα καταφέρονται εναντίον άλλων θρησκειών. Είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο το αν τα σχολικά βιβλία και οι σχολικοί δάσκαλοι έχουν το δικαίωμα να διδάσκουν ότι η τάδε θρησκεία είναι έγκυρη και η τάδε άκυρη.

Προφανώς μιλάω για το τι πρέπει να ακολουθεί η κοινωνία ως σύνολο. Η προσωπική πεποίθηση κάποιου ότι μόνο οι τάδε τρεις θρησκείες (π.χ. οι μονοθεϊστικές - ισλαμισμός, ιουδαϊσμός και χριστιανισμός) είναι έγκυρες, ή ότι μόνο μία θρησκεία είναι έγκυρη (π.χ. ιουδαϊσμός ή χριστιανισμός) κι όλες οι άλλες είναι άκυρες, δεν είναι θέμα δημόσιας πολιτικής αλλά προσωπικό δικαίωμα. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει.

Αλλά ας περάσω σε κάτι άλλο. Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση που είναι προσωπική. Ας πούμε ότι σε στέλνει η εκκλησία και μοιράζεις στο δρόμο διαφημιστικά φυλλάδια που λένε ότι ο μόνος έγκυρος πνευματικός δάσκαλος, στην εποχή μας και σε οποιαδήποτε άλλη, είναι ο Χριστός, και η σχέση με οποιονδήποτε άλλο, κατά την προσπάθεια της πνευματικοποίησής σου, σε εκθέτει στην καταστροφική επίδραση του Σατανά. Ας πούμε λοιπόν ότι κάποια γυναίκα παίρνει το φυλλάδιο και το πιστεύει. Δεν νιώθει κάποια έλξη προς το χριστιανισμό (όπως τόσοι και τόσοι άνθρωποι) και δεν έρχεται στην εκκλησία. Όμως γεμίζει με αμφιβολίες σε σχέση με έναν πνευματικό δάσκαλο προς τον οποίο είχε αισθανθεί έλξη, και σταματά την επαφή με αυτόν. Πώς ξέρεις, εσύ που της έδωσες το φυλλάδιο, ότι την ωφέλησες και δεν την έβλαψες;

Λες: "Μα έτσι μου είπαν στην Εκκλησία και δέχομαι πως ό,τι μου λένε είναι σωστό". Το ότι το δέχεσαι είναι προσωπικό σου θέμα, αλλά η πράξη που έκανες ενέχει και κάποιον άλλο, δεν αφορά μόνο τον εαυτό σου. Δεν αισθάνεσαι ότι, για πράξεις που αφορούν και ΑΛΛΟΥΣ, δεν φτάνει να ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ αλλά πρέπει και να ΞΕΡΕΙΣ; Πώς αποφασίζεις κάτι για οποιονδήποτε άλλον χωρίς να ξέρεις;

Ο Σωκράτης είπε πως η γνώση της άγνοιάς μας είναι η αρχή της σοφίας μας.

Το οποίο είναι και ο λόγος που ο χριστιανισμός κυνήγησε την ελληνική φιλοσοφία.

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Σωκράτης με μια αυτοκρατορική θρησκεία; Οι αυτοκρατορίες δεν στηρίζονται σε ιδεολογίες ελευθερίας, αλλά στο "Πίστευε και μη ερεύνα. Ετούτος είναι ο μοναδικός κύριός σου." Είτε πρόκειται για το Χριστό είτε για τον ελέω Θεού βυζαντινό αυτοκράτορα.

Αναρωτήθηκες μήπως αυτή η ιδεολογία, ότι όλοι πρέπει να έχουμε ένα και μοναδικό "Κύριο", πηγάζει από ανθρώπους που είχαν μια μανία με την εξουσία; Όσο και "γλυκά" και "συμβουλευτικά" (αλλά και παρασκηνιακά) κι αν επιχειρείτε να την περάσετε στον γενικό πληθυσμό...

Πώς μπορείς να έχεις τυφλή πίστη σε οτιδήποτε σου λένε; Η Αγία Γραφή που διαβάζεις, γράφτηκε και ξαναγράφτηκε μέσα στους αιώνες. Ήταν άνθρωποι αυτοί που αποφάσισαν τι να θεωρηθεί «εμπνευσμένο από το Θεό» και τι όχι. Ας πούμε, για την Αποκάλυψη του Ιωάννη υπήρξε μεγάλη διαμάχη και άργησε πολύ να μπει στον κανόνα. Πολλοί τη θεωρούν σατανιστικό κείμενο. Εγώ έχω διαβάσει ένα βιβλίο που εξηγεί τη σατανιστική ιδεολογία της Αποκάλυψης στίχο προς στίχο. Πώς μπορείς πράγματι να πιστεύεις ό,τι σου λένε; Ποιος πράγματι ξέρει τι πρέσβευε ο Χριστός; Ποιος πράγματι ξέρει αν ο Χριστός θεωρεί τον Βούδα σατανιστή και πεπλανημένο; Ποιος ξέρει καν τη ζωή του Χριστού; Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του δεν μας λένε κουβέντα. Πιστεύεις πράγματι ότι ο ενσαρκωμένος Θεός παρίστανε, για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το μαραγκό;

Έζησε τριάντα χρόνια. Τα σχεδόν μισά έπαιζε ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά και τα άλλα μισά έφτιαχνε καρέκλες και καναπέδες. Και μόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια ασχολήθηκε με την κοινωνία και την πνευματικότητα.

Αλήθεια έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του στη Γη ο ενσαρκωμένος Θεός, ο οποίος μάλιστα δέχτηκε να έρθει στον πλανήτη μας μόνο μία φορά στην παγκόσμια Ιστορία; Έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του;

Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;

Μήπως σου έδωσε ο Θεός τη λογική σου για να θέτεις τέτοια ερωτήματα;

Ο Θεός δεν είναι θέμα δόγματος. Είναι υπαρξιακό θέμα.

Η συμβουλή μου σε όλους εσάς τους χριστιανούς είναι να προσπαθήσετε να έρθετε σε επαφή με τον Θεό με την ψυχή σας και να κάνετε ό,τι σας πει.

Γιατί μία σταγόνα εμπειρίας αξίζει όσο χίλιοι τόνοι θεωρίας.

Αν σας πει "σκοτώστε, κάψτε, αφανίστε, λεηλατείστε, απαγορέψτε και δυσφημείστε, καταλύστε τις άλλες θρησκείες και κάντε το χριστιανισμό τη μία και μόνη πανανθρώπινη θρησκεία", ναι, κάντε το.

Αλλά θα πρέπει να το ακούσετε κατευθείαν από αυτόν.

Και ο Θεός δεν μιλάει με αυτό τον τρόπο.

Κανείς δεν είναι εντεταλμένος του στη Γη για να "προστατεύει" τους ανθρώπους από «άλλες» θρησκείες - είτε «με το κακό» (όπου τον παίρνει) είτε «με το καλό» (όπου δεν τον παίρνει). Είτε εμφανώς είτε παρασκηνιακά. Είτε στην Ελλάδα είτε στις ιεραποστολές.

Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή.

Να είστε ταπεινοί και απλοί. Μοιραστείτε με τους άλλους αυτό που συγκινεί την καρδιά σας. Μην κατηγορείτε κανένα.

Γιατί ο τρόπος για να φέρετε τους άλλους στο Θεό δεν είναι οι αρνητικοί ισχυρισμοί για τρίτους, αλλά η πνευματικότητα που εσείς οι ίδιοι αποπνέετε.

unickvj
Ευχαριστω για την απαντηση σου. Παμε σε ενα-ενα τα θεματα.

Καταρχην διακρινω μια εμμεση επιθετικη ταση απέναντί μου. Ίσως οχι σε μενα προσωπικα αλλα μαλλον σε αυτα που πιστευω η σε αυτους που την "αντιπροσωπευουν".

Ειπα οτι δεν θα μπορουσα να σε πεισω χρησιμοποιώντας τα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης σαν επιχειρημα αν δεν πιστευεις στα λεγομενα μου, γι' αυτο το ανεφερα, οχι για να αλλαξω θεμα.

Υπάρχει λεπτη ισσοροπια στο απο πού ξεκιναει η ελευθερία σου/μου και μεχρι πού μπορει να κινηθει χωρις εμεσα η αμεσα να παραβιαζει τα δικαιωματα των συνανθρωπων μας ή και ηθελημενα ή αθελα να γινεται κι επικινδυνη. Και αφου μου ζητησες στοιχεια, παμε σε αυτα:

Επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας
(αν μου ζητησεις πηγες, να στις στειλω)
[πηγές]

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξινδουΐζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους» (επιβεβλημενη ελευθερια να τη πω ? ) ²⁶

Η ενωση γιόγκα στην Αμερική λέει ότι τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν πρέπει να κάνουν γιόγκα, διότι αυτή μπορεί να βλάψει το σώμα τους (ρωταω εγω αν ειναι αληθεια αυτο ? και αν ναι, γιατι αφου ειναι απλη γυμναστικη? ) ²⁷

Αναφέρουμε τη μελέτη δύο ψυχιάτρων στην Αμερική, οι οποίοι παρακολούθησαν για μία δεκαετία εκατοντάδες διαλογιζόμενους. Στη μελέτη αυτή με τίτλο «Ψυχιατρικές επιπλοκές της πρακτικής του διαλογισμού» αναπτύσσονται οι παθολογικές και άλλες παρενέργειες του διαλογισμού.³³ Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Berkley, κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες, παρακολουθώντας πάνω από 70 άτομα που ασκούσαν διαλογισμό από 4-17 χρόνια, κατέγραψε κάποιες από τις βλάβες που παρουσίαζαν συχνά για πολλά έτη οι διαλογιζόμενοι: ³⁵
απότομη διακοπή συνειδήσεως, προσβολές άγχους, δυσκολίες στη μνήμη, έλλειψη ορίων, ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, μακροχρόνια συναισθηματική ισοπέδωση, τινάγματα μυών, σπασμούς, οπτικές ψευδαισθήσεις κ.α. Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία». ³⁶
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση... και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού» ³⁷
(ουδεν σχολιο)

Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.⁴⁰ Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».⁴¹ Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,⁴² σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Ισως αν θελετε (μια και εσυ αναφεροσουν σε μενα στο πληθυντικο) μπορω να ψαξω και μυνησεις που εχουν γινει απο απλους ανθρωπους προς συνανθρωπους τους δασκαλους γιογκα μετα απο συνεδριες όπου απεκτησαν εντονα ψυχολογικα προβληματα .

Να σε πεισω τωρα εγω ή η θρησκεια μου αν θεωρει βλαπτικη τη γιογκα.....το θεωρω ατοπο.
Να σε πεισω ως αναφορα για τα οφελη της ορθοδοξης πιστης......μαλλον στο κενο θα πεσουν αν εχεις προκαταληψη, εντουτοις θα πω αυτο :
Πιστευεις οτι ολα πρεπει να εξηγηθουν με το ανθρωπινο μυαλο, με τη "λογικη" οπως ειπες, με στοιχεια, με αποδειξεις.
Μου θυμιζει εντονα φαρισαϊσμο (οταν συνελαβαν το Χριστο τού ζηταγαν οι Φαρισαιοι να κανει θαυμα μπροστα τους για να τον πιστεψουν)
και φυσικα δεν εκανε (και καλα εκανε κατα εμε) εντουτοις ακομα και σημερα γινονται θαυματα επικαλουμενοι αγιους ορθοδοξιας η την Παναγια η τον τριαδικο Θεο, δουλευοντας σε κρατικο νοσοκομειο 20 χρονια πιστεψε με εχω δει την παρεμβαση του Θεου σε ανθρωπους που τη ζητησαν. Και "ΛΟΓΙΚΑ", ή οπως λεγεται «ορθολογιστικα», κανείς δε μπορεσε απ’ τους επιστημονες που δεν πιστευαν σε καμια θρησκεια να το εξηγησουν, με το "λογικο" "πανσοφο" μυαλο τους, οσο και αν περασαν απο συμβουλια και συμβουλια, με επιτροπες διαφορων επιστημονων. Γιατι απλα καποια πραγματα μάς ξεπερνανε, ειναι περα απ’ τη διανόησή μας και απλα δεν εξηγουνται με το πτωχο μυαλο μας.
"Μακαριοι οι ταπεινοι τη καρδια..." λογια απ το ευαγγελιο που εσυ /εσεις δηλωνετε οτι εχει αλλαξει και ειναι γραμμενο απο απλους ανθρωπους. Ενω ειναι γραμμενο απο τους αποστολους του Ιησου Χριστου (απλοι ανθρωποι ναι, αλλα μετα απο επιφοιτηση του αγιου πνευματος) και ειναι γνησια μεταφραση του σημερινου ευαγγελιου στα ελληνικα (προσφατα ειχε αναφορα ντοκιμαντερ στο τηλεοπτικο καναλι σκάι για την αυθεντικοτητα του ελληνικου ευαγγελιου. Και μετειχαν επιστημονες αρχαιολογοι Έλληνες και ξενοι, και ναι, αποφανθηκαν οτι ειναι η γνησια μεταφραση)
Αυτο το "πιστευε και μη ερευνα" κανεις το ιδιο λαθος που κανουν πολλοι ανθρωποι, δεν ειναι η επισημη θεση της ορθοδοξης πιστης. Την επισημη απαντηση της εκκλησιας στην παραθετω εδω :

Αντιπαράθεση Αγιογραφικού εδαφίου:
Ο πρώτος αυτός τρόπος, είναι ένας τρόπος ημιμάθειας, που προκαλεί ειρωνικό μειδίαμα σε όσους γνωρίζουν. Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.
Προσπαθούν λοιπόν να πουν ότι αυτή η ρήση δεν είναι Χριστιανική, χρησιμοποιώντας το εδάφιο της Αγίας Γραφής που βρίσκεται στο Ιωάννης 5/ε: 39. Συνήθως δεν ξέρουν ούτε καν πού βρίσκεται, και λένε μόνο: "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε, και το "πίστευε και μη ερεύνα είναι αντιχριστιανική ρήση".
Πράγματι, στο εδάφιο εκείνο, λέει αυτή τη φράση. Όμως δεν λέει μόνο αυτή! Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "³⁹ ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού ⁴⁰ και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".

Τελος ολες οι θρησκειες του κοσμου εχουν τους δικους τους κανονες, μα οποια θρησκεια και να πιασεις εχει "κανονες που πρεπει ο πιστος να υπακουει" για να ειναι μεσα σε αυτη τη μικρη κοινωνια.
Το λεω απλα, γιατι εγραψες "ό,τι μου λενε πρεπει να ακουω".
Εκτος αν σκέφτεστε να φτιαξετε μια θρησκεια στα μετρα σας, με λιγο απο ολα, χωρις κανονες και υποχρεωσεις. Γραφειs :
"Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;"

Κατα τη γνωμη σου πιστευεις οτι πρεπει εσυ και εγω να ερωτηθουμε ? Να παρουν τη γνωμη μας ?
Μπορουμε να εχουμε θεση γνωμης εσυ και εγω? Ή θαταν πιο συνετο να υπαρχουν καποιοι πιο καταρτισμενοι?
Ασφαλως και ολοι οι κληρικοι δεν ειναι καταρτισμενοι ή δεν ειναι αγνοί, άλλωστε παλι μεσα στο ευαγγελιο αναφέρεται οτι "κατα εσχατα χρονια οι κληρικοι θαναι χειροτεροι των λαικων". Δεν καθομαι αδερφε μου να κρινω τη ζωη τού καθε παπα, ας κανει ό,τι θελει στη ζωη του. Ένα καθαρο ασανσερ ομως απο ενα βρωμικο θα κανει την ιδια διαδρομη, αν μπορεις να κανεις τον συνειρμο.
Δεν ειναι για μενα ο παπας =θρησκεια, μην τα συγχεουμε αυτα. Όπως υπαρχει καλος αστυνομικος και κακος, καλος δικηγορος και κακος, καλος γιατρος και κακος, ετσι και στους κληρικους συμβαινει το ιδιο ακριβως, γιατι απλα ειμαστε ημιτελεις ΑΝΘΡΩΠΟΙ, εχουμε παθη, αμαρτιες, κολληματα και χιλια δυο.
Γραφεις:

" Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή."

Ουτε ψευτικες συγκρισεις γινονται, ουτε καμια ταση υπεροχης διεκδικουμε. Ειμαστε αυτοι που ειμαστε με τα θετικα και τα αρνητικα μας, οπως ολοι μας και ο καθενας κανει τον δικο του αγωνα καλυτερευσης σαν ανθρωπος , η ορθοδοξη θρησκεια παραμεινει αναλλοιωτη για χρονια, οσο και να προσπαθησαν να την καταστρεψουν δεν τα καταφεραν και ουτε προκειται, γι’ αυτο θα συνεχισω να βλεπω νεα παιδια στην εκκλησια ειτε αρεσει αυτο ειτε οχι.
Οποιος θελει το ακολουθει αυτο (οποιος θελει πισω μου ελθει) και οποιος θελει τραβαει το δρομο του. Μόνο........που στα δυσκολα χεχεχεχε (και το εχω δει αυτο μπροστα μου) τους αγίους, τον Χριστο και την Παναγια φωναζουμε. Ας το παιζουμε παλικαρια, ουτε το Βουδα ουτε το Μωαμεθ φωναζουμε σε πνιγμο ή σεισμο ή φωτια ή οτιδήποτε πιστευουμε δε πιστευουμε. Και αν ακομα εχουμε αποκυρήξει την ορθοδοξη πιστη, μολις καποιος δικος μας ανθρωπος πεθανει, παπα φωναζουμε να τον διαβασει (αληθεια γιατι ??????????? Αφου εχεις αποκυρηξει την ορθοδοξη πιστη, γιατι φωναζεις ιερεα ορθοδοξο να τον διαβασει. Μηπως κατι σε φοβιζει? )

ΚΙΜΩΝ
"επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας " (αν μου ζητησεις πηγες να στις στειλω)"
στείλε

unickvj

http://www.kyria.com/topics/spiritualformation/theologyspiritualissues/14.40.html
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.opposingviews.com/i/yoga-meditation-in-severe-psychosis-autism
-----------------------------------------------------------------------------
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/164/11/1761
--------------------------------------------------------------
http://www.visionandpsychosis.net/Kundalini_Yoga_Psychotic_Episode.htm
---------------------------------------------------------------------
http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm
-------------------------------------------------------
http://www.dci.dk/index.php?option=com_content&view=article&id=334:what-yoga-really-is&catid=143&Itemid=36
(καθηγητής Johannes Aagaard: «η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)
Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 390
------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=e0GFuVgNlYY&feature=related

---------------------------------------------------------------------
Yoga exercises are not recommended for children under 16
http://www.americanyogaassociation.org/general.html
-----------------------------------------------------------------------

Harper's Εγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικών και Παραφυσικών Εμπειριών, ένθ.ανωτ., σελ. 101
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία».
Στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση...και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού».
Οι μελέτες των ειδικών, αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν γιόγκα αναφέρουν,
συν τοις άλλοις, «συναισθηματικές διαταραχές, έντονα αισθήματα φόβου, κατάθλιψη, δραματικές αλλαγές στη διάθεση, έντονα ξεσπάσματα θυμού, πόνους, απώλεια της αίσθησης του σώματος, προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής...»

πηγες : http://www.alopsis.gr/alopsis/yioga.htm#_ednref78
-------------------------------------------------------------
Γράφει η πρώην θεραπεύτρια ρέικι Marcia Montenegro:
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html
------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν θες δες και αυτο θα σε ωφελησει μιας και μιλαει για ολα :
http://www.impantokratoros.gr/4DF7BBCF.el.aspx
------------------------

ΚΙΜΩΝ
Γεια σου unickvj.

Α. Καταρχήν θα απαντήσω στις παραθέσεις σου.

Β. Μετά θα δείξω ότι η άποψη της επιστήμης για τη γιόγκα είναι θετική.

Γ. Τέλος, θα αναλύσω τους λόγους για τους οποίους το χριστιανικό δόγμα καταφέρεται εναντίον άλλων θρησκειών και συστημάτων.

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)»

Καταρχήν, γιατί ενθέτεις στη συζήτησή μας για επιστήμη, άτομα με τον τίτλο «καθηγητές», που τελικά, όταν το ψάξω (και ο αναγνώστης κανονικά δεν το ψάχνει), αποδεικνύονται θεολόγοι; http://www.cesnur.org/2007/aagaard.htm Δεν είναι επιστημονικοί καθηγητές, είναι χριστιανοί πιστοί στη Βίβλο. Μα δεν είπαμε ότι θα βρούμε επιστημονικές αποδείξεις για την εγκυρότητα των χριστιανικών σας πεποιθήσεων ενάντια στη γιόγκα; Αυτές είναι οι αποδείξεις; Λουθηρανοί θεολόγοι «καθηγητές» που θεωρούν ότι οι άπιστοι θα πάνε στην Κόλαση;

Εν πάση περιπτώσει, ας απαντήσω στον κύριο "καθηγητή".

Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από μένα και τους έχω διδάξει γιόγκα, κανένας δεν έχει "εξινδουιστεί". Ίσως μια γυναίκα, ενώ παράλληλα συνεχίζει να ζωγραφίζει βυζαντινές αγιογραφίες, έχει αποκτήσει μια στενότερη σχέση με την Ινδία.

Αλλά αυτή την είχε από πριν.

Εγώ δίδαξα γιόγκα σε γυμναστήρια. Ελάχιστα ή καθόλου δεν έχω παρουσιάσει το πνευματικό μέρος της γιόγκα (π.χ. χορτοφαγία), έξω από αυτό που είναι έκδηλο από την ίδια την άσκηση. Σε άτομα που πηγαίνουν για γιόγκα σε "κέντρα γιόγκα", αυτό διαφέρει. Κάποιοι από αυτούς πηγαίνουν επειδή ψάχνουν μια εναλλακτική μορφή πνευματικότητας (δηλαδή άλλη απ' τη χριστιανική θρησκεία, η οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν τους τραβάει) και άλλοι πηγαίνουν απλώς για σωματική άσκηση, χαλάρωση και θέματα υγείας. Και οι δύο τύποι μαθητών εκτίθενται σε κάποιο βαθμό σε σύμβολα και κοσμοθεωρία που σχετίζεται με τις ανατολικές θρησκείες και τη Νέα Εποχή.

Αλλά το αν θα υιοθετήσουν οτιδήποτε και τι θα είναι αυτό, εξαρτάται από αυτούς. Τα άρθρα που μου έστειλες λένε ότι δεν είχαν εξαρχής την πρόθεση να αλλάξουν συνήθειες ή κοσμοθεωρία. Αυτό για κάποιους είναι αλήθεια (ειδικά για το γκρουπ που πάει όχι ψάχνοντας εναλλακτική πνευματικότητα αλλά απλά για χαλάρωση, άσκηση κλπ.) Αλλά δεν υπάρχει δολιότητα. Το ότι δεν ήξερα εγώ, πριν αρχίσω γιόγκα, ότι θα γίνω χορτοφάγος, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος με ανάγκασε ή με πλάνεψε για να το κάνω. Βρήκα ότι ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου και το υιοθέτησα.

Τελικά, θέλουμε να ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία ή όχι;

Παραθέτεις:
Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.40 Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».41 Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,42 σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Μπορώ να χρησιμοποιήσω την ίδια λογική ως εξής:
Yπήρχε κάποτε ένα εβραιόπουλο που πίστευε ότι είναι ο Θεός. Ναι, πίστευε ότι είναι ο Θεός! Είχε αυτή τη σατανική φλέβα και την υπεροψία ήδη από την παιδική ηλικία. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, πήγε στην έρημο και μίλησε με το "Θεό" του, που στην πραγματικότητα ήταν ο Σατανάς. Και αυτός του πρόσφερε τον κόσμο αν τον ακολουθούσε. Ο νέος φοβήθηκε και αρνήθηκε, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι είχε ήδη "προσβληθεί". ‘Οταν έφυγε από την έρημο, διαπίστωσε ότι ο Σατανάς τού είχε δώσει "δυνάμεις" και μπορούσε να κάνει θαύματα. Τα θαύματα συγκέντρωσαν γύρω του
μεγάλο αριθμό "πιστών" στους οποίους υποσχέθηκε μαγικές δυνάμεις - πάντα με τη βοήθεια του "Θεού" του. Τους υποσχέθηκε (τελευταίοι στίχοι κατά μάρκον Ευαγγελίου) ότι θα μπορούν να πίνουν δηλητήριο χωρίς να βλάπτονται, να πιάνουν δηλητηριώδη φίδια, να θεραπεύουν αγγίζοντας τους αρρώστους (και κλέβοντας όμως έτσι την ψυχή του αρρώστου για τον Κύριό του, τον Σατανά) και τους διέταξε να πάνε και να προσηλυτίσουν στην καινούργια "θρησκεία" του όλη την ανθρωπότητα. Αυτοί το έκαναν και, στη διαδικασία, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο τόσο στην καθολική Δύση όσο και στη βυζαντινή Ανατολή. Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα έχουν αμύθητη περιουσία και συνεχίζουν να προσηλυτίζουν. Έτσι μπήκε ο Διάβολος στη ζωή μας.

Bλέπεις πώς το περιστατικό που περιγράφεται για τον Χριστό και τον Σατανά στην έρημο, το ερμήνευσα έτσι ώστε να ταιριάζει στους σκοπούς μου: ο Χριστός "πίστεψε" ότι ξεπέρασε τον Σατανά, ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος ο Σατανάς ανέλαβε τα ηνία. ΝΟΜΙΣΕ ότι φωτίστηκε ή ότι επικοινώνησε με το Θεό, ενώ στην πραγματικότητα καταλήφθηκε από το διάβολο. Δίνοντας αυτή την ερμηνεία, δεν κάνω παρά ό,τι οι θεολόγοι στην περίπτωση του Μουκτανάντα - γιατί, αν το ψάξεις, οι θεολόγοι John Ankerberg και John Weldon την έγραψαν την παράγραφο, και όχι επιστήμονας...
Τη λέξη "τρέλα" ο Μουκτανάντα εδώ τη χρησιμοποιεί μεταφορικά. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να είχε πει ο Χριστός για την "τρέλα" του όταν έβλεπε τα διάφορα οράματα που του έδειχνε ο Σατανάς, ή οι χριστιανοί ερημίτες σε σχέση με τα δικά τους οράματα, ιδίως όταν αυτά συνοδεύονται από ψυχολογική κρίση.

Έχεις ακούσει τι οράματα είχε δει ο ψυχίατρος Karl Jung, ένας από τους δημιουργούς της σύγγρονης ψυχοθεραπείας; Ο Γιουνγκ είχε διάφορες μυστικιστικές εμπειρίες, όπως ο Μουκτανάντα, και συνδέθηκε με ένα πνεύμα, τον Φιλήμονα/Αμπράξα. Ο Αμπράξας υπαγόρευσε στον Γιουνγκ τα ακόλουθα (κοίτα Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Abraxas#Carl_Jung_.28Seven_Sermons_to_the_Dead.29 ) :

Υπάρχει ένας Θεός για τον οποίο δεν γνωρίζετε τίποτα, γιατί η ανθρωπότητα τον έχει ξεχάσει. Ονομάζεται Αμπράξας. [...]
Ο Θεός-Ήλιος είναι η ζωή. Ο Διάβολος είναι ο θάνατος. Ο Αμπράξας είναι ετούτη η ευλογία και η κατάρα, που είναι συγχρόνως ζωή και θάνατος. Από τον Αμπράξας γεννιούνται η αλήθεια και το ψέμα, το καλό και το κακό, το φως και το σκότος που συνυπάρχουν στον ίδιο λόγο και στην ίδια πράξη.
Είναι γι’ αυτό που ο Αμπράξας είναι τρομερός.

Η θεωρία του Γιουνγκ για τη συνύπαρξη και ένωση των δύο πόλων της ψυχής, βγήκε από τέτοιες υπερβατικές εμπειρίες. Οι χριστιανοί, όπως μπορείς να δεις εδώ
http://www.psychoheresy-aware.org/jungleg.html
και εδώ
http://www.philipcoppens.com/jung.html ,

λένε ότι ήταν δαιμονισμένος. Αλλά αυτό είναι απλά μια ερμηνεία. Μπορείς να πεις ότι ο Μουκτανάντα δαιμονίστηκε και ΝΟΜΙΣΕ ότι είδε το φως μα ήταν μια πλάνη.

Κι εγώ μπορώ να πω ότι ο Χριστός δαιμονίστηκε στην έρημο κλπ, όπως περιέγραψα.

Με τα λόγια φτιάχνουμε ανώγια και κατώγια. Ο καθένας μπορεί με κατηγορίες να εκφράζει τις προκαταλήψεις, τις προτιμήσεις και τους ίδιους του τους φόβους.

Αλλά γνωρίζεις; Όχι. Ακόμα κι ένα παπαγαλάκι μπορεί να λέει ό,τι λέει η Βίβλος.

Στη συνέχεια θα ξαναπιάσω αυτή την παράγραφο και άλλα παρόμοια περιστατικά που παραθέτεις, και θα δεις τι λένε ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ για τέτοιου είδους εμπειρίες.
-----------

Ένας άλλος σύνδεσμος που μου έστειλες, πάλι από θεολόγο, είναι ο http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm , στον οποίο ο Ankerberg περιγράφει την περίπτωση της Christina Gorf, την οποία παρουσιάζει ως μια συνηθισμένη νοικοκυρά:

"Σκεφτείτε την περίπτωση της Christina Grof, που, πριν αρχίσει γιόγκα, ήταν μια συνηθισμένη νοικοκυρά, με συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της. Άρχισε γιόγκα τελείως ανύποπτα ως μια πρακτική που θα την βοηθούσε σωματικά στην εγκυμοσύνη της. [...] Βρήκε τον εαυτό της να μετασχηματίζεται από μια συντηρητική νοικοκυρά σε μια ηγέτιδα της Νέας Εποχής μέσω της Χάθα Γιόγκα. Το μόνο που έκανε ήταν να μπει σε μια τάξη γιόγκα και όλα επακολούθησαν.»

Στην πραγματικότητα, η "συντηρητική νοικοκυρά" είναι μια ψυχοθεραπεύτρια, ψυχολόγος της υπερπροσωπικής ψυχολογίας, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Υπερπροσωπικής Ένωσης (ΙΤΑ). Στη Wikipedia υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν, γιατί έχει κάνει πολλή δουλειά στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Δεν πρόκειται για μια "νοικοκυρά" που παρασύρθηκε από έναν τρελό γκουρού, αλλά για ένα πολύ μορφωμένο και δημιουργικό άτομο που έχει πολύ καλή φήμη μέσα στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Είναι ζωγράφος, έχει κάνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, έχει εκδώσει αμέτρητα βιβλία και έχει μιλήσει πολλάκις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Αν ήταν λόγω της γιόγκα που τα έκανε όλα αυτά, δεν θα σήμαινε αυτό κάτι καλό για τη γιόγκα; Θα έπρεπε να θρηνούμε γιατί δεν έμεινε μια "συντηρητική" [μέτρια και χριστιανή] νοικοκυρά, που είχε "τα συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της";
Αυτό που η ίδια η Grofπεριγράφει (στην ίδια ιστοσελίδα του θεολόγου) είναι ότι, ήδη πριν κάνει γιόγκα, απλά και μόνο με τις βαθιές αναπνοές που τις είχαν διδάξει οι μαίες για ανώδυνο τοκετό, είχε την εμπειρία της "κουνταλίνι" (ψυχοπνευματική ενέργεια μέσα στο σώμα). Το ίδιο επαναλήφθηκε και στο δεύτερο παιδί της. Ήταν μόνο μετά από αυτά που άρχισε γιόγκα. [Μετά που θα σου παρουσιάσω τα επιστημονικά συγγράμματα, θα δεις ότι σε πολλούς ανθρώπους η ενέργεια αφυπνίζεται από μόνη της, και η Grof ήταν προφανώς μια τέτοια. Δεν συμβαίνει σε όλους μέσα από τη γιόγκα. Εγώ έχω μια γνωστή στην Κρήτη που έχει αφυπνισμένη την ενέργεια και μπορεί να βλέπει στον κόσμο της ψυχής, συμπεριλαμβανομένων και των πνευμάτων (άυλων ψυχών). Αλλά αυτό δεν έγινε μέσα από τη γιόγκα. Είναι γυμνάστρια.
Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι απαγορεύονται οι βαθιές αναπνοές, απαγορεύεται η γυμναστική, απαγορεύεται αυτό και το άλλο, γιατί μπορεί να αφυπνιστεί η ίδια σου η ενέργεια. Μπορεί ο άνθρωπος να κρύβεται από τον εαυτό του;]

Όταν η Grof μίλησε για την κουνταλίνι, δεν προσπάθησε να δείξει το μαύρο ως άσπρο
- όπως ισχυρίζεται ο θεολόγος σας, ο οποίος λέει:

«Η επανερμηνεία εκ μέρους της των παθολογικών φαινομένων που δημιουργούνται από τις μυστικιστικές πρακτικές και η παρουσίασή τους ως μιας μετασχηματιστικής πνευματικότητας, όχι μόνο βοηθάει να ενδυναμωθεί και να δικαιολογηθεί ο μυστικισμός αλλά επίσης σταματά αποτελεσματικά την κατανόηση της κατάστασης όπως έχει πραγματικά. Για παράδειγμα, στην κουνταλίνι γιόγκα, τα συμπτώματα της ψύχωσης και του δαιμονισμού βολικά επανερμηνεύονται ως εκδηλώσεις μιας "ανώτερης" ή θεϊκής συνειδητότητας.»
Their reinterpretation of the pathological phenomena induced by occult practice—as a positive transforming spirituality (a spiritual "emergence")—not only helps undergird and legitimize the occult, but it also effectively inhibits discernment of the true issues involved. For example, in the case of kundalini yoga, symptoms of mental illness and demonization are gratuitously redefined as emerging manifestations of "higher" or divine consciousness.

Το θέμα της κουνταλίνι είναι γνωστό στην υπερπροσωπική ψυχολογία. Είναι οι χριστιανοί θεολόγοι που παίρνουν ένα απομονωμένο σημείο, δηλαδή ότι όταν αφυπνιστεί η πνευματική ενέργεια στο άτομο, αυτό μπορεί να δει δαίμονες, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και να δεχθεί επιθέσεις από αυτούς (αλλά αυτό γίνεται και με τους χριστιανούς ασκητές), για να ισχυριστούν ότι η ενέργεια είναι "δαιμονική".
Αυτό που σε κάνει να βλέπεις δεν είναι δαιμονικό. Βλέπεις τους αγίους, βλέπεις τους δαίμονες. Μπορεί να δεχτείς τις ευλογίες των αγίων, αλλά και επιθέσεις από τους δαίμονες. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους μυστικιστές, και στους χριστιανούς επίσης. Η Grof είναι ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό άτομο με φήμη στην υπερπροσωπική ψυχολογία και την πνευματική κοινότητα. Κι υπάρχουν ένα σωρό σαν κι αυτή, άτομα ευτυχισμένα που έχουν αφυπνίσει την πνευματική τους ενέργεια (π.χ. κοίτα το ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU , το οποίο δείχνει διάφορα άτομα που έχουν αφυπνίσει την ενέργεια μέσα από πολυετή εντατικό διαλογισμό, να μιλάνε για τα οφέλη και την ψυχική πλήρωση που έφερε στη ζωή τους.).
Εσύ ποιος είσαι που θα πεις ότι η ενέργειά τους είναι δαιμονική; Τι σημαίνει "δαιμονική ενέργεια"; Αυτό είναι θεολογικός όρος. Η ενέργεια είναι αυτό που σε κάνει να βλέπεις. Το δαιμονικό στοιχείο σχετίζεται με τις επιλογές σου και μόνο. Μπορείς να αποδείξεις σε επιστημονική ή πρακτική βάση ότι οι άνθρωποι αυτοί καταστρέφονται στη ζωή τους ή είναι δαιμονισμένοι; Όχι. Η ενέργεια της κουνταλίνι είναι το αντικείμενο επιστημονικών ερευνών. Βλέποντας το πώς η ενέργεια λειτουργεί, τι εμπειρίες δίνει στον άνθρωπο και πώς τον προάγει στη ζωή του, οι επιστήμονες που την διερεύνησαν είπαν τα εξής:

Wilipedia, «Kundalini syndrome» http://en.wikipedia.org/wiki/Kundalini_syndrome

Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι»
Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι» είναι μια ομάδα αισθητικών, κινητικών, νοητικών και συναισθηματικών συμπτωμάτων, σύμφωνα με κάποιους συγγραφείς σε αυτό το πεδίο, που αναφέρεται κυρίως από ανθρώπους που βίωσαν μια μεταθανάτια εμπειρίαˑ έχει επίσης αποδοθεί στους ασκουμένους στη γιόγκα και στο διαλογισμό. Ερευνητές στα πεδία της ψυχιατρικής, υπερπροσωπικής ψυχολογίας και μεταθανάτιων εμπειριών, περιγράφουν ένα πολύπλοκο μοτίβο από αισθητικά, κινητικά, νοητικά και συναισθηματικά συμπτώματα που σχετίζονται με την έννοια της κουνταλίνι, τα οποία μερικές φορές αποκαλούνται «το σύνδρομο της κουνταλίνι». Αυτή η ψυχο-πνευματική και μετασχηματιστική εμπειρία πιστεύεται ότι συμβαίνει ως αποτέλεσμα μιας μεταθανάτιας εμπειρίας ή ως αποτέλεσμα μακρόχρονων κι εντατικών πνευματικών / διαλογιστικών πρακτικών, όπως ασκούνται σε κάποια υποπεδία διαλογισμού ή γιόγκα. Άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να εγείρουν αυτή τη συμπτωματολογία περιλαμβάνουν έντονες προσωπικές κρίσεις ή εμπειρίες. Σύμφωνα με συγγραφείς στην υπερπροσωπική ψυχολογία, η διαδικασία δεν είναι πάντα ξαφνική και δραματική, μπορεί επίσης να αρχίσει αργά και να μεγαλώσει σταδιακά με τον καιρό. Αν τα συνοδευτικά συμπτώματα εκδιπλωθούν με ένα έντονο τρόπο που φέρει τον διαλογιζόμενο εκτός ισορροπίας, η διαδικασία συνήθως ωχαρακτηρίζεται ως «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency).

Τα παρακάτω από τη σελίδα http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo
Η πνευματική κρίση και τα είδη της
Ο όρος «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency) αναφέρεται σε «δραματικές εμπειρίες και ασυνήθιστες νοητικές καταστάσεις τις οποίες η παραδοσιακή ψυχιατρική διαγιγνώσκει και αντιμετωπίζει ως νοητική διαταραχή και που στην πραγματικότητα είναι κρίσεις προσωπικού μετασχηματισμού». Τέτοια επεισόδια έχουν περιγραφεί στην ιερή λογοτεχνία όλων των εποχών ως αποτέλεσμα διαλογιστικών πρακτικών και ως ορόσημα εξέλιξης στη μυστικιστική ατραπό.
Οι πνευματικές κρίσεις (spiritual emergencies) έχουν αναγνωριστεί από τις πνευματικές παραδόσεις τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής μέσα στους αιώνες και έχουν περιγραφεί σε σημαντικά πνευματικά βιβλία, όπως το βιβλίο του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού «Η σκοτεινή νύχτα της ψυχής». Ως ένα είδος «πνευματικής κρίσεως» η ινδική πνευματική παράδοση έχει περιγράψει ένα φαινόμενο που λέγεται κουνταλίνι, στις περιπτώσεις που εγείρονται ισχυρές εμπειρίες που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να μοιάζουν με τις εμπειρίες που υπάρχουν σε ψυχωτικές καταστάσεις.
Τη δεκαετία του ’80 η ψυχολόγος Christina Grof ίδρυσε το Δίκτυο Πνευματικών Κρίσεων, μια διεθνή οργάνωση αφιερωμένη στην υποστήριξη ατόμων που περνάνε από πνευματικές κρίσεις, μέσα από την παροχή σε αυτούς πληροφοριών που σχετίζονται με τις διαδικασίες των πνευματικών κρίσεων, καθώς και πληροφοριών για εναλλακτικές επιλογές σε σχέση με την παραδοσιακή (φαρμακευτική) αντιμετώπιση.
Υπάρχουν διάφορα είδη πνευματικών κρίσεων: σαμανική κρίση, αφύπνιση της κουνταλίνι, επεισόδια ενοποιημένης εμπειρίας (βιώματα κορυφής – peak experiences), ψυχολογική ανανέωση μέσω επιστροφής στο κέντρο, κρίσεις ψυχικού ανοίγματος, εμπειρίες προηγούμενων ζωών, επαφές με πνεύματα-οδηγούς και τσάνελινγκ, μεταθανάτιες εμπειρίες, βιώματα στενών επαφών με ιπτάμενους δίσκους, δαιμονικές επιθέσεις, άνοιγμα στο μύθο της ζωής, αναδυόμενα καρμικά μοτίβα.

Πνευματική κρίση – το είδος «αφύπνιση της κουνταλίνι»
Ένα από τα γνωστότερα είδη πνευματικών κρίσεων είναι η αφύπνιση της κουνταλίνι, η οποία είναι ευρέως γνωστή στην ινδική πνευματική παράδοση.
Μερικοί δυτικοί ερευνητές έχουν ερευνήσει κάποιες από τις σωματικές επιδράσεις της αφύπνισης της κουνταλίνι στον οργανισμό και έχουν βρει στοιχεία για μια τέτοια σχέση. Το επιστημονικό ενδιαφέρον για την έρευνα στην κουνταλίνι είναι μέρος ενός γενικότερου ενδιαφέροντος των δυτικών επιστημόνων για την έρευνα στην πνευματικότητα, τις θρησκευτικές εμπειρίες, το διαλογισμό και τις μυστικιστικές καταστάσεις.
Ο ιατρός Lee Sannella ήταν ένας από τους πρώτους που πρότεινε μια κατάταξη των συμπτωμάτων της κουνταλίνι και τα κατέταξε σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: κινητικά (πχ αυτόματες σωματικές κινήσεις και στάσεις, ασυνήθιστα μοτίβα αναπνοής) [Εδώ περιλαμβάνεται η δυσκολία αναπνοής του Μουκτανάντα, την οποία παρέθεσες], αισθητικά (εσωτερικές αισθήσεις όπως φώτα και ήχους, κρύο και ζέστη) [εδώ περιλαμβάνονται τα οράματα που παρέθεσες ότι έβλεπε ο Μουκτανάντα - αλλά οράματα βλέπουν βέβαια και οι χριστιανοί μυστικιστές] , ερμηνευτικά (π.χ. ασυνήθιστα ή ακραία συναισθήματα) [αυτές τις κρίσεις τις περνούν όλοι όσοι κάνουν ασκητισμό ή εντατική πνευματική πρακτική σε οποιαδήποτε μορφή] και μη-οργανισμικά (π.χ. εξωσωματικές εμπειρίες και παραψυχική αντίληψη).

Από τη Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome», σελίδα http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences
Οι ερευνητές που σχετίζονται με τα πεδία της υπερπροσωπικής ψυχολογίας και των επιθανάτιων εμπειριών έχουν προτείνει κάποια κοινά κριτήρια για την περιγραφή των συμπτωμάτων της κουνταλίνι, το πιο κοινό χαρακτηριστικό των οποίων (κριτηρίων) είναι μια αίσθηση ενέργειας ή θερμότητας που ανεβαίνει γρήγορα από τη σπονδυλική στήλη.
Σύμφωνα με τον [ψυχολόγο] Kason και άλλους, η αφύπνιση της ενέργειας τής κουνταλίνι μπορεί να έχει παρενέργειες, και μια τέτοια αφύπνιση μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις, να παρουσιαστεί ως πνευματικό πρόβλημα. Σύμφωνα με την υπερπροσωπική ψυχολογία, η αφύπνιση της ενέργειας της κουνταλίνι συνοδεύεται από αλλαγές στη φυσιολογία και στη συνειδητότητα, τις οποίες μπορούμε να κατανοήσουμε μέσω του ινδουιστικού συστήματος των τσάκρα (ενεργειακών κέντρων στο σώμα). Η γνώση των τσάκρα μπορεί γι’ αυτό να βοηθήσει στην ερμηνεία των συμπτωμάτων. Η επίσκεψη σε έναν δάσκαλο διαλογισμού που δεν είναι εκπαιδευμένος στις τεχνικές της κουνταλίνι και που δεν έχει βαθιά και ουσιαστική γνώση αυτών, ή σε έναν ψυχίατρο, γιατρό ή θεραπευτή που δεν γνωρίζει για αυτή τη διαδικασία, μπορεί συχνά να οδηγήσει σε σύγχυση και παρανόηση. [...]
Αν και τα συμπτώματα μερικές φορές μπορεί να είναι δραματικά και προβληματικά, ψυχολόγοι όπως ο Sovatsky και ο Greyson τείνουν να ερμηνεύουν την εκδιπλωνόμενη συμπτωματολογία ως, στο μεγαλύτερο μέρος της, μια μη παθολογική διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης, σημαντική για την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τον Scotton, τα συμπτώματα της κουνταλίνι μπορεί να συνδέονται με ψυχοπαθολογία ή μπορεί και όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να αναχθούν σε αυτήν. Πιστεύει ότι είναι σημαντικό να ξεχωρίζει κανείς μεταξύ των χαρακτηριστικών σημαδιών της κουνταλίνι και των παθολογικών συμπτωμάτων, και να μη χρησιμοποιούνται τα σημάδια της κουνταλίνι για μια διάγνωση παθολογίας. Άλλοι ψυχολόγοι, όπως ο Kason, τείνουν να βλέπουν το όλο φάσμα της διαδικασίας, [δηλαδή μαζί και τα συμπτώματα που αυτή περιλαμβάνει] ως καταλήγοντα σε ένα «ψυχο-πνευματικό καθάρισμα σπιτιού».

Υπάρχουν επιστήμονες που είναι υλιστές. Αυτοί δεν δέχονται ότι οι εμπειρίες που δεν προέρχονται από την ύλη είναι έγκυρες. Τις θεωρούν ψευδαίσθηση και πλάνη και πιστεύουν ότι είσαι εξ ορισμού τρελός αν έχεις τέτοιες.
Φυσικά, αν και σας αρέσει να παραθέτετε αυτούς τους ψυχιάτρους, αυτοί είναι εναντίον και των χριστιανών, γιατί κι οι χριστιανοί μυστικιστές βιώνουν τέτοιες εμπειρίες. (Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πάνε στην εκκλησία για να κοινωνήσουν. Αναφέρομαι σε μυστικιστές, ανθρώπους που τα ρισκάρουν όλα για να μπούνε στον παράδεισο ενώ βρίσκονται ακόμα στη σάρκα – καθώς το τι θα συμβεί μετά το θάνατο, κανείς δεν το ξέρει, όλο κι όλο αυτό που έχουμε είναι το τώρα). Επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πως κι εσείς έχετε μυστικιστές και πως βιώνετε κι εσείς όλων των ειδών τις μυστικιστικές εμπειρίες, να μια αναφορά από την Wikipedia:

Από την Wikipedia, Χριστιανικός Μυστικισμός (Christian Mysticism)http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_mysticism#Jesus_and_the_Apostles

[Στη σελίδα αυτή έχει και μια λίστα από διάφορους χριστιανούς μυστικιστές, καταταγμένους ανάλογα με την υποδιαίρεση του χριστιανισμού στην οποία ανήκουν (ναι, υπάρχουν και άλλοι χριστιανοί εκτός από τους «ορθοδόξους», κι ας αποκαλείτε εσείς τους άλλους «πρωτεστάντες» και «καθολικούς», και μόνο τον εαυτό σας «χριστιανούς», όπως στο παρακάτω κομμάτι που μου έστειλες:
«Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.»
Προτεστάντες και χριστιανοί; Μπα; Οι προτεστάντες δεν είναι χριστιανοί; Ποιους εννοείτε όταν λέτε «χριστιανοί»; Μήπως –λέω μήπως- εσάς τους ίδιους;

Να λοιπόν η σελίδα της Wikipedia για τον Χριστιανικό Μυστικισμό:

Ασκητικές πρακτικές
Πολλοί μυστικιστές [...] πειθάρχησαν τα σώματά τους με δραστηριότητες που ποίκιλλαν από τη νηστεία και έλλειψη ύπνου μέχρι πιο ακραίες μορφές όπως η αυτομαστίγωση.

Αισθητηριακές εμπειρίες
Πολλοί μυστικιστές βιώνουν οράματα. Αλλά συμβαίνουν και άλλες αισθητηριακές εμπειρίες. Για παράδειγμα, ο Richard Rolle άκουσε ουράνια μουσική και ένιωσε μια φωτιά στο στήθος του.

Έκσταση
Η έκσταση είναι κοινή για πολλούς μυστικιστές, όπως η Τερέζα της Αβίλα, η εμπειρία της οποίας αποθανατίστηκε στο άγαλμα «Έκσταση της Αγίας Τερέζας», του Μπερνίνι.

Σωματικοί μετασχηματισμοί
Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα μυστικιστικού σωματικού μετασχηματισμού είναι η εμφάνιση των στιγμάτων στο σώμα του μυστικιστή, όπως αυτά που δέχτηκε ο Φραγκίσκος της Ασίζης. Αλλά και άλλοι μετασχηματισμοί είναι δυνατοί, όπως το άρωμα της αγιότητας που συνοδεύει το σώμα του νεκρού μυστικιστή, πχ της Τερέζας της Αβίλα και της Θηρεσίας της Liseaux.

Θαύματα
Μερικοί μυστικιστές λέγεται ότι μπορούσαν να κάνουν θαύματα. [...]

Αν επιμένω στο θέμα των ωφελημάτων της γιόγκα στην υγεία, και, στο δεύτερο μέρος τούτης της παρουσίασης, παρουσιάζω τόσες επιστημονικές ανακοινώσεις από τους μεγαλύτερους ιατρικούς οργανισμούς της Αμερικής για τα ωφελήματα της γιόγκα στην υγεία, είναι διότι οι χριστιανοί δημιούργησαν και προωθούν την ιδέα ότι η γιόγκα κάνει κακό στην υγεία (και ότι δημιουργεί κατάληψη από σατανικά πνεύματα) για να απαγορέψουν μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό. Στο ακόλουθο φαξ, για παράδειγμα, που εστάλη από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς σε γυμναστήρια της Αττικής (περιλαμβανομένου και ενός γυμναστηρίου στην Αγία Παρασκευή όπου πήγα να διδάξω γιόγκα), ζητείται από τους ιδιοκτήτες των γυμναστηρίων να μην περιλάβουν την γιόγκα στα προγράμματά τους, διότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική, βλάπτει την υγεία και «αποτελεί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος». Παρόμοια συνέβησαν και με την πανεπιστημιακή μου σχολή όταν σπούδαζα. Μέσα από public relations (κονέ με διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα κλπ) η χριστιανική εκκλησία προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να έλθει σε επαφή με μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό.
Η ερώτησή μου είναι:
                                           Ο ελληνικός λαός ερωτήθηκε;

Ο Γκάντι είχε δίκιο όταν έλεγε:
                               «Μου αρέσει ο Χριστός σας, όχι οι χριστιανοί σας»

Γιατί όπου υπάρχουν άνθρωποι, και μάλιστα άνθρωποι φανατικά πιστοί σε μια θρησκεία, επιστήμη ή ιδεολογία, εκεί υπάρχουν και προκαταλήψεις, μίση, παρασκηνιακές δραστηριότητες και κρυφά κίνητρα. Διαφορές, βέβαια, θα υπάρχουν. Εγώ, ας πούμε, δεν μπορώ να συμφωνήσω με το χριστιανισμό ότι δεν συμβαίνει μετενσάρκωση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα κατηγορήσω το χριστιανισμό για συνεργασία με το διάβολο ή ότι δεν θα αναγνωρίσω την πνευματικότητά του, εκεί που αυτή λάμπει.
Το σημαντικό θέμα είναι ο νους να μην είναι κολλημένος. Όταν ο νους και η καρδιά είναι ανοιχτά, οι μεταξύ μας πράξεις θα είναι διαφανείς και θα αλληλεπιδρούμε αρμονικά και με αγάπη παρά τις διαφορές μας. Γιατί η ζωή δεν είναι πράγματι ένας πόλεμος εναντίον των άλλων (π.χ. εναντίον των άπιστων αιρετικών κλπ.) αλλά εναντίον εκείνου του μέρους του εαυτού μας που ένας αμερόληπτος παρατηρητής από τον Άρη θα χαρακτήριζε δίκαια ως κίβδηλο.
Γι’ αυτό και ο ιστοχώρος αυτός είναι ανοιχτός ακόμα και προς το χριστιανισμό, τη θρησκεία που νομίζει ότι γνωρίζει «τον ένα και μοναδικό Θεό». Γιατί με ενδιαφέρει περισσότερο η θειότητα του Χριστού και η αγιότητα των αγίων του, από τις προκαταλήψεις, τις παρανοήσεις και τα διανοητικά κολλήματα των πιστών του.

unickvj
Η ορθοδοξη θρησκεια ειναι η πιο ελευθερη θρησκεια στο κοσμο. Υπαρχουν θρησκειες που επιβαλουν την πιστη τους με νομο, αδιαφορωντας για τα πιστευω του καθενος, και αν τολμησουν να αλλαξουν πιστευω και πιστη τιμωρουνται με θανατο. Oποιοσδηποτε εδω στην Eλλαδα μπορει να πιστευει ο,τι θελει, μπορει να φυγει απ' την ορθοδοξη πιστη και να μην καν δικαιολογησει το λογο. Eλευθεροι ανθρωποι με ελευθερα πιστευω και πιστη. Tο θεμα ειναι: εχουμε διακριση ?

ΚΙΜΩΝ
Η ορθοδοξία κυνηγά τα άτομα με εναλλακτικές θρησκευτικές απόψεις. Κοίτα την ιστοσελίδα μου youtubetranslations.gr/persecution_of_yoga_pop_up.htm

unickvj
Nαι το ειδα αλλα δεν εχω καταλαβει ακομα τη λεξη "κηνυγα" που την ειδες.......

ΚΙΜΩΝ
Η εκκλησία παρεμβαίνει προκειμένου να με σταματήσει από το να ασκήσω το επάγγελμά μου, διότι (τουλάχιστον όπως πιστεύει αυτή) αυτό εκφράζει μη ορθόδοξες αντιλήψεις.
Είναι αυτό ανεξιθρησκεία;
Ως προς το ότι δεν σε σκοτώνει σωματικά, έχεις δίκιο (δεν την παίρνει κιόλας να το κάνει). Αλλά σε βλάπτει επαγγελματικά. Και με αυτό τον τρόπο βέβαια σε βλάπτει και σωματικά. Δεν βλάπτεις κάποιον σωματικά όταν τον εμποδίζεις να ασκεί το επάγγελμά του; Φυσικά, όταν αυτός βλάπτει την κοινωνία, πρέπει να παυστεί. Αλλά σε μια ελεύθερη κοινωνία τέτοιες αποφάσεις τις παίρνουν πολιτικά δικαστήρια και όχι εκκλησιαστικές επιτροπές. Η κόκα κόλα δεν έχει το δικαίωμα να πληρώσει έναν μαγαζάτορα να μη βάλει μέσα πορτοκαλάδες, επειδή δήθεν κάνουν κακό στην υγεία*, ή να βάλει στην τηλεόραση διαφήμιση «οι πορτοκαλάδες σκοτώνουν». Το αν σκοτώνουν ή όχι θα το αποφασίσουν πολιτικά όργανα, όχι άτομα κάποιας εμπορικής ή θρησκευτικής παράταξης ή ιδεολογίας. Τότε ούτε ελεύθερο εμπόριο έχουμε ούτε ανεξιθρησκεία.
Ρώτησε η κόκα κόλα τους πελάτες του καταστήματος αν επιλέγουν να πίνουν πορτοκαλάδα;
Ρώτησε η εκκλησία τους πελάτες του γυμναστηρίου αν επιλέγουν να κάνουν γιόγκα; Εσύ με ποιο δικαίωμα σταματάς εμένα τον Έλληνα πολίτη από το να πηγαίνω σε γυμναστήρια και να κάνω γιόγκα; Έχεις τέτοιο δικαίωμα;
Ας πούμε ότι εμείς οι δάσκαλοι γιόγκα κάναμε μια επιτροπή και βγάζαμε ένα σποτάκι στην τηλεόραση που έλεγε ότι οι χριστιανοί ιερείς βρίσκονται σε συνεργασία με το διάβολο. Πώς θα σου φαινόταν αυτό;
Φυσικά, εμάς δεν θα μας περνούσε καν από το μυαλό να κάνουμε κάτι τέτοιο...
Απλώς παρατήρησε το γεγονός ότι, παρότι έχω διωχθεί επαγγελματικά από τη χριστιανική θρησκεία, έχω βάλει μπόλικα χριστιανικά βίντεο σε αυτό το σάιτ.
Γιατί εμείς δεν λειτουργούμε με βάση το συμφέρον ή θρησκευτικές εμπάθειες και προκαταλήψεις. Απλά αρνούμαστε να σκεφτούμε με αυτό τον τρόπο...
Παρατήρησε επίσης το γεγονός ότι το παρόν βίντεο, πάνω στο οποίο έκανες το αρχικό σου σχόλιο, λέει ότι ένας άγγελος παρενέβη για να σωθεί ένα πολύ άρρωστο κοριτσάκι, σε κάποιο νοσοκομείο, και κάποια άτομα τον είδαν, κι επίσης φωτογραφήθηκε.
Άρα το βίντεο είναι χριστιανικό.
Το δικό σου πρόβλημα λοιπόν ποιο ήταν; Κατ' ουσίαν, το σχόλιό σου έλεγε: "Αδύνατον! Αδύνατον! Αφού δεν είναι ορθόδοξοι!"
Πρέπει επίσης να υποθέσω ότι, στο αρχικό σου σχόλιο, κατά έναν παράξενο τρόπο, υπονοείς ότι η καθολική ή προτεσταντική πίστη (εφόσον το βίντεο είναι αμερικανικό) επιβάλλει τις πεποιθήσεις της, σε αντιδιαστολή με την ορθόδοξη πίστη.
Ισχύει κάτι τέτοιο;

* Τα αναψυκτικά κάνουν πράγματι κακό στην υγεία. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...

unickvj
"Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω. Εαν σε εμποδισαν να κανεις αυτο που θες σε καποιο ιδιωτικο γυμναστηριο -αν και δε μπορω να καταλαβω με ποιο τροπο θα μπορουσαν-,τοτε ναι, το καταδικαζω και εγω, γιατι ειναι αντιδημοκρατικο. Όσο για το πρωτο σχολιο μου, απλα το εγραψα για καποια παλαιοτερα σχολια που διαβασα. Δεν ειπα εγω «αδυνατον αδυνατον».

ΚΙΜΩΝ
Την παραπάνω απάντησή σου την βρήκα χαρακτηρισμένη ως "ανεπιθύμητη" (προφανώς από εσένα). Μήπως την ξανασκέφτηκες και βρήκες ότι τελικά δεν σε εκφράζει; Σκοπεύω να τη βάλω στην ιστοσελίδα μου στην οποία σε παρέπεμψα, να την κάνω δημόσια και να μην απαντήσω. Η ανταλλαγή μας τελειώνει εκεί. Αλλά σε ρωτάω, γιατί αν την ξανασκέφτηκες και το μετάνιωσες, απλά πες μου τι να κάνω.

unickvj
Όχι, μπορεις να τη βαλεις, απλα εκανα λαθος και το εβαλα σαν νεο post και οχι σαν απαντηση. Και μετα την εκανα delete και το ξαναβαλα σαν απαντηση. Συγνωμη αν δημιουργησα καποιο προβλημα στη σελιδα σου.
Δεν μπορουσα να γραψω πιο πολλα γιατι ειναι συγεκριμενος ο χωρος τον γραμματων που χωρανε εκει.

ΚΙΜΩΝ
Αν αυτά που έγραψες δεν σε εκφράζουν πλήρως, μπορείς να γράψεις περισσότερα στέλνοντάς τα μου με προσωπικό μήνυμα, και θα τα περάσω απ' εκεί στην ιστοσελίδα.
Στα λέω αυτά γιατί σε θέματα θρησκείας είμαστε όλοι (κι εγώ) πολύ ευαίσθητοι και αισθανόμαστε ότι χρειάζεται να ζυγίσουμε καλά τι λέμε και αν μας εκφράζει.

unickvj
Οk, τωρα που ξερω, ετσι θα κανω. Σεβομαι τη γνωμη ολων, δεν προσπαθω κανεναν να αλλαξω, αλλά δεν προκειται και κανεις να αλλαξει τη δικη μου αποψη.
Προσωπικα πιστεύω ότι αυτο που ειναι πολυ "επικινδυνο" να αναπτυξεις σε μια συζητηση ειναι το πού ξεκιναει η ελευθερια ενος ανθρωπου σε θεματα πιστεως και που καταληγει, μεχρι ποιο οριο? Μεχρι πού θεωρει οτι ειναι ελευθερος ? Μη ξεροντας οτι πλεον μπορει αθελα του ή ηθελημενα αν θες να καταπατά δικαιωματα συναθρωπου του. Πώς οριζει την ελεθερια του? Και πώς ξερει, και με τι σημειο αναφορας θα καταλαβει, οτι περασε καποια ορια η οχι? Ή απλα εγκειται στη δικια του αντιληψη και μονο, βασιζομενος στη εννοια «ελευθερια»; Ουσιαστικά με ποιο γνωμονα αυτοκριτικης θα λειτουργησει;
Πιστευω οτι απαιτει μεγαλη συζητηση αυτο, έτσι ώστε ισως και σε αμετρητες σελιδες παλι θα υπαρχουν παραμετροι προς συζητηση.
Οπως και να ’χει, οπως σου ξαναεγραψα, καταδικαζω οποιαδήποτε μεμονωμενα περιστατικα παπαδων και μητροπολιτων αν θες, που μπαινουν εμποδιο στην επιλογη της δουλειας σου, εφοσον αυτη (η δουλεια) δεν επιβαλεται σε κανεναν που δεν επελεξε.
Καποτε ενας γνωστος στην Αγγλια (Ινδος) μου ειχε κανει μια περιγραφή, μια ενημερωση για τη γιογκα.
Μου ’χε πει πως υπαρχει η απλη γιογκα γυμναστικης και η γιογκα γυμναστικης- περισυλλογης
«Εγω», μου ειχε πει, «στο διαλογισμο μου μιλαω με πνευματα την ωρα της αυτοσυγκεντρωσης».
Μπορω να πω οτι μ’ εβαλε σε βαθειες σκεψεις αυτο, στο αν ειναι αληθεια , και αν ναι, ποσο επικίνδυνο ειναι. Καταλαβαινεις λοιπον π.χ. πώς επεμβαινει εκει η θρησκεια οταν, υποθετικα παντα, καποιος αδαης (δε μιλαω για σενα, παραδειγμα αναφερω) δημιουργησει μια τετοια κοινοτητα .
Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα βρέθηκαν προ εκπληξεων. Γιατι οταν μου ανεφερε ο τυπος (Ινδος) οτι μιλαει με πνευματα, αν το δεις αντικειμενικα, μπορεις να υποθεσεις τα παντα.........

ΚΙΜΩΝ
Κοίτα, η γιόγκα, όταν την κάνεις σε ένα μέτριο βαθμό, προωθεί τη σωματική και ψυχολογική υγεία, όπως έχει σαφώς αποδειχθεί από πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες. Αν την κάνεις περισσότερο, σε ευαισθητοποιεί στον πνευματικό κόσμο. Εκεί υπάρχει το πνεύμα του Χριστού, της Παναγίας, τα πνεύματα των Αγίων, οι ψυχές των νεκρών και τόσα άλλα πράγματα... (Για παράδειγμα, εγώ είχα δει το Χριστό στο Σταυρό την ώρα του διαλογισμού).Το πού θα κατευθυνθείς, αν προς το καλό ή το κακό, εξαρτάται από εσένα. Στην περίπτωση που έχεις έναν πνευματικό δάσκαλο του οποίου η ψυχή είναι αφυπνισμένη στον πνευματικό κόσμο, υπάρχει η δυνατότητα να επικοινωνήσεις μαζί του, και μέσα από την πνευματική αυτή επικοινωνία αυτός προσπαθεί να σε ευαισθητοποιήσει στην πνευματική πλευρά της ύπαρξης, ώστε έκτοτε να ζήσεις πνευματικά.
Εγώ διδάσκω γιόγκα για χρόνια, κι από τους εκατοντάδες που έχουν περάσει από μένα, μονάχα ένας είχε αυτή την εμπειρία, δύο φορές. Και φυσικά νιώθει πολύ εμπνευσμένη και χαρούμενη που την είχε.
Σου λέω ειλικρινά ότι οι άνθρωποι που κάνουν γιόγκα δεν ασχολούνται ούτε με κακές ψυχές ούτε με μαύρες μαγείες. Νιώθουν την έλξη προς την πνευματική πλευρά της ύπαρξης, καθώς και προς τα άτομα που ονομάζονται «φωτισμένα», τα άτομα των οποίων η ψυχή έχει αφυπνιστεί στο πνευματικό πεδίο.
Η ιστορία που σου είπε ο Ινδός ακούγεται ανησυχητική μόνο στην περίπτωση που επικοινωνούσε με κακά πνεύματα. Αν επικοινωνούσε με καλά πνεύματα, η ιστορία ακούγεται πολύ καλή. Πώς κρίνουμε αν τα πνεύματα είναι κακά ή καλά;
Τα κακά πνεύματα τρελαίνουν τον άνθρωπο με τα πάθη, έτσι ώστε, για το χρήμα και το σεξ, να είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα. Να μην έχει ηθικούς φραγμούς. Αν η γιόγκα προωθεί μια τέτοια νοοτροπία, μέσα από τα βιβλία της και τους διαλογισμούς της, τότε είναι επικίνδυνη. Αλλά εγώ, σε τριάντα σχεδόν χρόνια που βρίσκομαι στον «κόσμο της γιόγκα», δεν έχω δει τίποτα τέτοιο.
Έχω δει ακριβώς το αντίθετο. Καλά πνεύματα, καλές ηθικές αρχές, αγάπη και καλοσύνη, αυτοσυγκράτηση, αυτοέλεγχο στο σεξ, περιφρόνηση των δελεαστικών τροφών, ολιγάρκεια σε σχέση με τα χρήματα. Μια νοοτροπία απλότητας στον τρόπο ζωής και υψηλών ιδανικών. Σε αυτή τη βάση, υποθέτω ότι τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούσε ο Ινδός γιόγκι με τον οποίο μίλησες στην Αγγλία, ήταν πνεύματα φωτισμένων ανθρώπων. Κι εγώ έχω μιλήσει με ένα τέτοιο πνεύμα. Μήπως με κάνει σατανιστή αυτό;
Κι ο Παΐσιος είχε δει ένα σωρό πνεύματα. Μήπως τον κάνει σατανιστή αυτό;
Η δυνατότητα να βλέπεις τον κόσμο των πνευμάτων δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για την ηθική σου ποιότητα. Ο άνθρωπος που έχει μάτια, βλέπει τόσο τον κακούργο όσο και τον τίμιο. Όταν έχεις μάτια, βλέπεις. Όταν έχεις πνευματική λαλιά, μιλάς. Το ερώτημα είναι: Με ποιον μιλάς; Μιλάς με το Θεό; Μιλάς με τους αγίους; (αγίους δεν έχει μόνο ο χριστιανισμός). Μιλάς με τους καλούς; Ή κάνεις παρέα με τους κακούς και τους αντιγράφεις;
Σε αυτό ισχύει ό,τι και στην ύλη. Δεν κατηγορούμε αυτόν που απλώς μιλάει, αλλά αυτόν που μιλάει και κάνει παρέα με τους ληστές και τους βιαστές.
Όμως οι χριστιανοί έχουν το δόγμα ότι τα πνεύματα τα οποία οι Πατριάρχες δεν έχουν βάλει στον κανόνα (δεν ονόμασαν αγίους) είναι ντε φάκτο κακά.
Δεν υπάρχει ντε φάκτο κακός. Ο κακός κρίνεται τέτοιος από τα λόγια και τις πράξεις του. Ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να συμφωνήσει ότι το τάδε πνεύμα, επειδή δεν έχει ασχοληθεί με τον Χριστό (κι ίσως-ίσως ούτε καν γνωρίζει τον Χριστό) είναι κακό πνεύμα. Δείξε μου τι ΚΑΝΕΙ και τι ΛΕΕΙ αυτό το πνεύμα και τότε μπορούμε να συμφωνήσουμε αν είναι κακό.
Αυτός ο κόσμος είναι πολύ ευρύς και η χριστιανική θρησκεία δεν είναι παρά μια θρησκεία. Δεν υπήρχε πάντα ούτε θα υπάρχει πάντα. Αλλά πνεύματα θα υπάρχουν πάντα. Καλοσύνη και τιμή θα υπάρχουν πάντα. Ανθρώπινη κρίση και λογική θα υπάρχουν πάντα.
Ναι, ο χριστιανισμός δεν θα υπάρχει πάντα. Ήδη λίγο-πολύ έχει πεθάνει. Ποιος νηστεύει τώρα; Ποιος τηρεί σεξουαλική εγκράτεια; Ποιος ακολουθεί το παράδειγμα των αγίων; Θρησκεία δεν είναι το τι γράφει (ή έγραφε) η ταυτότητα και το να κατηγορούμε άλλους. Θρησκεία είναι η στάση εκείνη ζωής που σε μετατρέπει από σάρκα σε πνεύμα.

Τώρα, ως προς το όριο της ελευθερίας μας:
Αν πιστεύω ότι κάποια άτομα είναι σατανιστές, διδάσκουν το σατανισμό και καταστρέφουν ψυχές, τους κάνω μήνυση η οποία πρέπει να υποστηριχτεί με διάφορα στοιχεία. Μπορώ επίσης να πω στα άτομα που έρχονται στην εκκλησία ότι οι τάδε είναι σατανιστές.
Αλλά αν πιστεύω ότι όλοι οι μη ορθόδοξοι είναι σατανιστές, και γράφω γράμματα που τα στέλνω σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και γυμναστήρια και όπου αλλού σκεφτώ (τέτοιο γράμμα είχε στείλει η εκκλησία και στην πανεπιστημιακή σχολή όπου σπούδαζα, και αυτή ακύρωσε ένα πρόγραμμα γιόγκα που είχα οργανώσει, καθώς και έκτοτε οποιαδήποτε ομιλία με εναλλακτικό περιεχόμενο, π.χ. εναλλακτική θεραπευτική), τότε ο οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής θα έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα. Δεν είναι δυνατόν όλοι να έχουν λάθος και μόνο εγώ να έχω δίκιο! Όλες, μα όλες οι θρησκείες στον κόσμο έχουν λάθος – και μόνο η ορθοδοξία τα καταλαβαίνει σωστά. Είναι αυτό δυνατόν;
Κι εμείς στη γιόγκα πιστεύουμε ότι υπάρχουν σατανιστές. Αλλά στα 30 χρόνια που ακούω ομιλίες και διαβάζω βιβλία, ποτέ δεν άκουσα κάποιον γιόγκι να κατηγορεί κάποιον ως σατανιστή ούτε είδα να στέλνει επιστολές προκειμένου να αποκλείσει ανθρώπους από επαγγέλματα. Δική μας δουλειά είναι να δημιουργούμε πνευματικές δονήσεις, να είμαστε καλοί άνθρωποι, να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο μέσα από το παράδειγμά μας. Όχι να βαφτίζουμε τις διαφορετικές από εμάς θρησκευτικές οργανώσεις κακές και διαβολικές και να κάνουμε σταυροφορία εναντίον τους.
Η κοινωνία θα πρέπει να σκεφτεί με βάση ποια κριτήρια αποφασίζουμε ότι κάποιος είναι σατανιστής και πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα (αν όντως υπάρχουν τριγύρω σατανιστές). Οι επιτροπές που θα πάρουν τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει να αποτελούνται από κοσμικά πρόσωπα και θρησκευτικά πρόσωπα (αλλά τα τελευταία να μην ανήκουν σε μία και μόνο θρησκεία, γιατί οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες –ιουδαϊσμός, ισλαμισμός και χριστιανισμός- έχουν παράδοση έλλειψης ανοχής και πολέμων προς τις άλλες θρησκείες).
Αυτό που συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα με τη θρησκεία, συμβαίνει στην Αμερική με τη θεραπευτική. Η αλλοπαθητική κατάφερε να κάνει κονέ με την κυβέρνηση για να αποκλείσει από το επάγγελμα τις εναλλακτικές θεραπείες, βαφτίζοντάς τες επικίνδυνες για τον πληθυσμό.
Θα μου πεις: «Δεν θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες για τον πληθυσμό;» Θα μπορούσαν. Αλλά αυτό θα έπρεπε να το αποφασίσουν επιτροπές με βάση τα στοιχεία, επιτροπές που δεν είναι εξαρχής προκατειλημμένες προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Αν οι αλλοπαθητικοί προσπαθούν να σταματήσουν τους ομοιοπαθητικούς, ο αντικειμενικός παρατηρητής σκέφτεται ότι το κάνουν γιατί έχουν συμφέρον και όχι γιατί θέλουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Όπου υπάρχει επαγγελματικό συμφέρον (και στην περίπτωση των χριστιανών ιερέων υπάρχει) είναι πολύ πιο πιθανό ότι οι κατηγορίες προς τους «άλλους» έχουν εγωιστικό κίνητρο παρά ότι οι άλλοι είναι πράγματι αυτό που λες ότι είναι και ότι εσύ, μόνο εσύ, γνωρίζεις την αλήθεια.
Το να ακούς ανθρώπους να κατηγορούν άλλους ως όργανα του διαβόλου είναι πάντα άσχημο, δηλητηριώδες, βλαπτικό για την ψυχή. Αλλά αν θέλετε να το κάνετε, τουλάχιστον κάντε το μέσα στις εκκλησίες σας, όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων.
Γιατί αν ο υπεύθυνος του γυμναστηρίου όπου πάω να δουλέψω έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου από το δάσκαλο θρησκευτικών στο δημοτικό και από τη μαμά του ότι εμείς είμαστε «του διαβόλου» (που δεν κουράζονται να το λένε οι χριστιανοί) και ποτέ δεν αναρωτήθηκε αν του λένε την αλήθεια και τι κίνητρα και νοοτροπίες μπορεί να υπάρχουν πίσω από τέτοιες κατηγορίες, θα έχει πάρει την απόφασή του, αφού πάρει το φαξ από τους ιερείς που κυνηγούν τις «αιρέσεις», πριν ρωτήσει εμένα ή οποιονδήποτε πελάτη του.
Και δεν νομίζω ότι θέλουμε να ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία. Νομίζω ότι αυτή πράγματι δεν είναι μια ανεξίθρησκη και ελεύθερη κοινωνία.

Υ.Γ.1: Θυμήθηκα τώρα ότι είχε έρθει στην Αθήνα, καλεσμένος σε ένα συνέδριο ψυχολογίας, ένας Ινδός πνευματικός δάσκαλος γνωστός σε όλο τον κόσμο για το πνευματικό και φιλανθρωπικό του έργο (άμα βάλεις στο Google Sri Sri Ravi Shankar, θα δεις πόσο γνωστή και αναγνωρισμένη προσωπικότητα είναι). Είχε κανονιστεί να μιλήσει σε ένα θέατρο και οι ορθόδοξοι ιερείς έπεισαν τον κάτοχο του θεάτρου να μην ανοίξει το θέατρο. Έτσι, φτάσαμε όλοι, με ταξί, αυτοκίνητα και συγκοινωνίες από διάφορα μέρη της Αθήνας και βρήκαμε το θέατρο κλειστό.
Δεν είναι ντροπή;
Αλλά τελευταία στιγμή βρέθηκε κάποιο γυμναστήριο εκεί κοντά που μας φιλοξένησε, κι έτσι μπήκαμε όλο το ακροατήριο μέσα στο γυμναστήριο και καθίσαμε κάτω και τον ακούσαμε να μιλάει (ο πιο γλυκός άνθρωπος που μπορείς να φανταστείς). Και μας είπε: «Μην θυμώνετε μαζί τους. Δεν ξέρουν τι κάνουν».
Το οποίο μού θύμισε την παρόμοια φράση του Χριστού.

Υ.Γ.2: Γράφεις: «Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω.»
Μπορώ να πω την άποψή μου γιατί στην Ελλάδα η δύναμη της χριστιανικής θρησκείας έχει ατονίσει. Όταν η ορθοδοξία ήταν ισχυρή, στα χρόνια του Βυζαντίου, οι αιρετικοί περνιούνταν από μαχαίρι.
Η ανοχή άλλων απόψεων δεν χαρακτηρίζει τη χριστιανική θρησκεία.

Στον σύγχρονο κόσμο τα προβλήματα δεν σχετίζονται με τις θρησκευτικές διαμάχες αλλά με την πολιτική, την οικονομία, την εργασία, τον τρόπο και το νόημα της ζωής. Και ειδικά σε σχέση με τα προβλήματα που σχετίζονται με το νόημα της ζωής, οι θρησκείες συνεχίζουν να είναι χρήσιμες. Αλλά μόνο στο βαθμό που είναι διατεθειμένες να εγκαταλείψουν το δογματικό και φιλόνικο χαρακτήρα τους και να συγκεντρωθούν στην ουσία.
Η ουσία είναι ότι είμαστε διττοί. Ύλη και πνεύμα.
Κι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι όταν το πνεύμα υπολειτουργεί.
Χρειάζεται να ξεπεράσουμε την ύλη. Χρειάζεται να την μετατρέψουμε σε πνεύμα με ένα τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή της να μη χαθεί.
Κι έτσι το ερώτημα γίνεται: Τι είναι ζωή; Πώς μπορούμε να ελέγξουμε και να κατευθύνουμε τη ζωή ώστε να εγκολπωθεί στο πνεύμα;
Και η απάντηση δίνεται από μια ζώσα πνευματικότητα.
Η έγκυρη απάντηση δίνεται από λίγο-πολύ όλες τις θρησκείες, με τον τρόπο ζωής των αγίων τους ως το κεντρικό παράδειγμα.
Ο καθένας, σε οποιαδήποτε χώρα, μπορεί να αποφασίσει τι μιλάει καλύτερα στην ψυχή του.
Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Υ.Γ. 3 : Λες: «Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα αυτοί βρίσκονται προ εκπληξεων.»

Όταν μια μαθήτρια πρωτοέρχεται στη γιόγκα, δεν χρειάζεται να της πω: «Αν σου αρέσει η γιόγκα και αφοσιωθείς, υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει η πνευματική σου όραση. Το εγκρίνεις; Ή μήπως θα’θελες να μην αρχίσεις καθόλου;»
Με τον ίδιο τρόπο, ο δάσκαλος στο δημοτικό δεν λέει στα παιδιά: «Αν σας αρέσουν τα γράμματα και αφοσιωθείτε σε αυτά, κάποτε μπορεί να γίνετε πηρυνικοί φυσικοί.» Τα παιδιά θα συνεχίσουν μέχρι εκεί που κρίνουν τα ίδια. Θα μάθουν ό,τι γράμματα θέλουν να μάθουν.
Αν εσένα σου φτάνει να ασχολείσαι με το σώμα σου και τη χαλάρωση, δεν θα προχωρήσεις στην ανώτερη γιόγκα, όποια κι αν ίσως είναι η δική μου επιθυμία.
Ο καθένας ακολουθεί την ψυχή του και τις ανάγκες του. Δεν υπάρχει θέμα εκμετάλλευσης ή εξαπάτησης. Μου λες ότι θέλεις να χαλαρώνεις και σου λέω έλα στο μάθημά μου και θα χαλαρώνεις. Έρχεσαι και βρίσκεις ότι πράγματι συμβαίνει. Θα ενδιαφερθείς και για κάτι περισσότερο, κάτι πνευματικό;
Η απόφαση είναι δική σου. Και η απόφαση να επιμείνεις προκειμένου να κατακτήσεις τον πνευματικό στόχο, είναι κι αυτή δική σου.
Αν πρέπει να θέσουμε θέμα ελευθερίας επιλογής, γιατί να μιλήσουμε για το αν επέλεξες το «πνευματικό άρωμα» που ίσως νιώσεις στη γιόγκα καθώς τα μαθήματα εκτυλίσσονται; Γιατί να μην μιλήσουμε για τα θρησκευτικά δόγματα που σου πλασάρει ο χριστιανισμός από την κούνια;
Το «πνευματικό άρωμα» που μπορεί να νιώσει ένας ενήλικας μάς ενοχλεί και εκεί τίθεται θέμα ελευθερίας.
Και τα δόγματα με τα οποία γαλουχείς, εσύ ο θεολόγος, ολόκληρες γενιές παιδιών που δεν μπορούν να κρίνουν τι ακούνε γιατί είναι τόσο μικρά, αυτό δεν μας ενοχλεί;
Ωστόσο, εγώ δεν υποστηρίζω να κοπεί η διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία. Αν το πάμε έτσι, στο τέλος-τέλος τίποτα δεν θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Δίδαξε την ουσία, αφαίρεσε τις προκαταλήψεις εναντίον άλλων θρησκειών, και είσαι εντάξει. Έχεις δώσει στο παιδί θρησκευτική εκπαίδευση.
Γιατί ένα παιδί που δεν ευαισθητοποιείται στη θρησκεία, δεν ευαισθητοποιείται στη μουσική, στη λογοτεχνία και σ’ ό,τι αφορά την ψυχή του ανθρώπου, δεν προετοιμάζεται παρά για ένα μόνο πράγμα – να δουλεύει σε επιχειρήσεις.
Και σήμερα δεν υπάρχουν πια επιχειρήσεις.

unickvj
Διαβασα με προσοχη αυτα που εγραψες. Σε καποια συμφωνω και σε καποια ειμαι καθετα αντιθετος. Μακαρι να μπορουσαμε να αναπτυξουμε τετοιο διαλογο απο κοντα, γιατι πιστευω και οι δυο θα μπορουσαμε ισως να κερδισουμε ακουγοντας ο ενας τον αλλον.
Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις.
Και κατα δευτερον, για να μπορεσω να σου παραθεσω στοιχεια γι’ αυτα που γραφεις, θα πρεπει να εχεις δεχτει τα βασικα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης - βαπτισμα , εξομολογηση, θεια μεταληψη.
Αν δεν τα δεχεσαι σαν ιερα μυστηρια και το μοναδικο τροπο σωτηριας της ψυχης του ανθρωπου, δεν θα μπορεσω να σε πεισω σε τιποτα και απλα μπορει να γελασεις θεωρώντας τα εθιμα και δεισιδαιμονιες, οπως αρκετοι τα θεωρουν. Άρα οποιαδηποτε προσπάθειά μου θα πεσει στο κενο και απλα ειναι ατοπο να αναπτυξουμε συζητηση.
Κατα την φτωχη μου αποψη λοιπον και βασει αυτον που εχω διαβασει και υιοθετησει, γυρω μας στη ζωη μας περιβαλομαστε απο αγγελους, δαιμονες, αγίους, την Παναγια και τον Ιησου Χριστο μας. Η ελευθερη βουληση σε σχέση με τον τρόπο ζωής μας μάς καθιστα υπευθυνους για το προς τα πού θα κλεινουμε και για το τι επιλογη θα ακολουθησουμε στη ζωη μας και τι θα πιστεψουμε αν πιστεψουμε....
Ενας βαπτισμενος, ο οποίος έχει επίσης μεταλαβει τη θεια κοινωνια, ειναι θωρακισμενος σε οποιοδηποτε κακο πνευμα θελησει να μας προσβαλει αυλα
ή υλικά στη ζωη μας (παντα κατα την αποψη μου και ισως πολλων αλλων).
Αναφερεται στο Ευαγγελιο και σε βίους αγιων οτι κατα παραχωρηση Θεου, ο Διαβολος μπορει να παρει τη μορφη ακόμα και "λαμπερου αγγελου" και να παραπλανησει τον εκαστοτε ανθρωπο. Αυτο το αναφερω για την μορφη Ινδου που ήρθε και μιλησε στη συγκέντρωση που ανεφερες. Προσεχε δε λεω οτι ντε και καλα ειναι ετσι, απλα οτι θα μπορουσε να ειναι ετσι, και βεβαια δε νομιζω να περιμενεις από ενα κακοβουλο πνευμα η ανθρωπο να ερθει και να μιλησει περι σατανισμού, πενταλφα και επίκληση πνευματων. Για αγαπη θα μιλησει, για ομονοια, για ειρηνη.
Καθαρα ανεφερεται, π.χ. στην Αποκαλυψη του Ιωαννη, οτι ο Αντιχριστος, οταν ερθει με ανθρωπινη μορφη, θα σταματησει τους πολεμους, θα δειξει αγαπη, θα ελεησει τους φτωχους και θα κανει οτιδηποτε μπορει να παραπλανησει την ανθρωπινη διανοια... Εκτος αν καποιοι πιστευουν οτι θα μπορουσε να παρουσιαστει π.χ. με κερατα και να πει «πιστεψτε με»!
Παμε τωρα σε αυτο που ανεφερες. Κατα τα λεγόμενά σου, η επιλογή με ποιον θα επικοινωνησεις εσυ η καποιος αλλος, κατα την ωρα του διαλογισμου της γιογκα, δεν εχει σημασια; Ειναι καθαρα εξασφαλισμενο και ασφαλές οτι θαναι καλο πνευμα ? Πώς ξερεις οτι π.χ. καποιος που δεν εχει μεταλαβει ή ακομα και αν δεν πιστευει σε αυτο (θεια μεταληψη), δεν θα μπορουσε να καταληφθει απο κακο πνευμα (δαιμονισμο); Ή μηπως αν θελησει να το κανει θα σε ρωτησει? Και πώς εισαι σιγουρος οτι θα σε προστατεψει ο Χριστος, αν μου απαντησεις αυτο, εκεινη τη στιγμη? Αναφερεται πουθενα: «χρησιμοποιησε εν λευκω το διαλογισμο γιογκα και εγω (ο Θεος) θα σε προστατεψω? Σκέφτηκες οτι μπορει να ’ναι ακρως επικινδυνο? Με τι προστατευεται κατα τη γνωμη σου ο ανθρωπος εκεινη τη στιγμη και πώς εισαι τοσο σιγουρος οτι θα αντεξει μια τετοια ψυχολογικη ενταση ακομα και αν δεν συμβει κατι κακο, και ότι δεν θα εχει ψυχολογικα προβληματα μπαινοντας σε αυτο τον αγνωστο γι΄αυτον κοσμο, ακομα και αν δεν εχει συμβει αυτο μεχρι σημερα; Απλα σκεψου το λιγο ακομα και αν αυτα που γραφω τα θεωρησεις βλακειες, αλλα αν εχω κατα τη γνωμη σου εστω και 1/1000 δικιο και εσυ αδικο, σκεψου τι θα μπορουσε να συμβει...
Ανεφερες για τα κακα πνευματα οτι εχουν να κανουν με παθη, χρημα, σεξ. Συμφωνω σε αυτο αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Βαλε και το φονο, την κλεψια, την αιμομιξια, ακομα και τα πιο απλα οπως αλαζονία, υπερηφάνεια, εγωισμος, εγωκεντρισμος, υπεροψια.
Εγω δε χρειαστηκα τη γιογκα π.χ για να κανω τον μικρο μου αγωνα να τιθασσευσω τα παθη μου, αν και ακομα εχω δρομο μπροστα μου, παρα την προσευχη, και μπορω να σου πω προσωπικα οτι εχω δει τεραστια βελτιωση στον εαυτο μου.
Η εκκλησια γνωριζει τα πιο πανω και αν με καποιο τροπο παρεμβαινει σαν εμποδιο, αντιλαμβαμβανεσαι οτι το κανει οχι απο κακια για σενα αλλά για την προφύλαξη των αδαών ανθρωπων, αν και οπως πιστευω και ειπα, διαφωνω με τον τροπο αυτο, θαπρεπε να κινειται με τροπο συμβουλης, αγαπης και βοηθειας προς εσενα και προς ολους που θελουν να συμμετεχουν, ενημερώνοντάς σε για τους κινδυνους που ενδεχομένως να υπαρχουν, ωστε κι εσυ απ’ την πλευρα σου να παρεις ολα τα καταληλα μετρα για τη δικη σου προφύλαξη αλλά και των αλλων.
Το παραδειγμα που αναφερεις με τη μαθητρια που ερχεται να κανει γιογκα, συσχετίζοντάς το με το δάσκαλο και τα παιδια που μαθαινουν γραμματα,
δεν ειναι το ιδιο, γιατί τα παιδιά δεν θα μπορουσαν να κινδυνευσουν ψυχικα μαθαινοντας ολο και πιο πολλα γραμματα. Το αντίθετο, ίσως θα μπορουσαν να κανουν το κοσμο μας καλυτερο.
Και τελος, «χριστιανισμος απο κουνια»... Σαφεστατα δεν θα ’πρεπε να μας ενοχλει. Αν εχεις ενα παιδι μικρο, αβουλο ακομα, αν θες να χρησιμοποιησω αυτη τη λεξη, δεν θα το κατευθύνεις σωστα μεχρι να αποκτησει κριση και συνειδηση? Αν παει να περασει το δρομο π.χ., δεν θα το πας από τη διαβαση? Δε θα του μαθεις το πρασινο ανθρωπακι στο φαναρι και το κοκκινο? Τι θα του πεις, πηγαινε μονος και περνα απο οπου θες, γιατι εισαι ελευθερος να αποφασισεις? Μην τρελλαθουμε τωρα και ξεχασουμε και αυτα που ξερουμε.
Δεν ισχυει το ιδιο στην πνευματικη κατευθυνση ? Γιατι στην πρωτη περιπτωση μπορει να χασει τη σωματικη του υγεια, ενω στη δευτερη την ψυχικη.
Μεγαλωνοντας ασφαλως και δεν θα το παρεις απ’ το χερι για να κανεις τα ιδια. Αυτο θα αποφασισει απο πού θα περασει το δρομο και θα ειναι κυριος και υπευθυνος των πραξεων του. Το ιδιο ισχυει και για την επιλογη που θα κανει πνευματικα.

ΚΙΜΩΝ
Διάβασα με προσοχή το όμορφο γράμμα σου. Σου απαντάω στα σημεία.

«Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις».

Ναι, δεν είπα ότι οι χριστιανοί άγιοι κάνουν γιόγκα. Ούτε είπα ότι η γιόγκα είναι ο μόνος τρόπος πνευματικοποίησης. Είπα ότι πνεύματα έβλεπε και ο Παίσιος, και τα καλά και τα κακά. Λοιπόν το να βλέπεις πνεύματα από μόνο του απλά υποδηλώνει ότι έχεις πνευματική όραση, τίποτα άλλο.

Γράφεις ότι για να κάνουμε συζήτηση, θα πρέπει να δέχομαι τα βασικά μυστήρια της ορθόδοξης πίστης. Το κεντρικό θέμα της αλληλογραφίας μας, απ' το οποίο η συζήτηση ξεκίνησε, είναι το θέμα της ελευθερίας. Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι άτομα με έντονα ψυχολογικά προβλήματα και δεν θα έπρεπε να τους δίνονται θέσεις εργασίας. Δικαιολογείται τα άτομα αυτά να στέλνουν επιστολές ή να κάνουν προσωπικές επαφές με τους προέδρους επιχειρήσεων, συλλόγων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κλπ., και να προσπαθούν να αποκλείσουν τους ομοφυλόφιλους από αυτά; Ή τους μαύρους; Ή τους Πολωνούς; Ή τις γυναίκες;

Μια κοινωνία που υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων σε θέματα θρησκείας, φυλής και φύλου δεν θα θεωρούσε αυτές τις πράξεις θεμιτές.

Τώρα, αν τα άτομα αυτά έχουν ένα σύλλογο και αυτοί που συναθροίζονται εντός του, κατηγορούν αυτόν ή εκείνον, η κοινωνία δεν μπορεί να το απαγορέψει αυτό.

Είτε πρόκειται για τους ομοφυλόφιλους είτε για τους μαύρους είτε για τους μη χριστιανούς, η πολιτισμένη κοινωνία βάζει όρια στις ενέργειές σου εκείνες που μπορούν να βλάψουν άλλους ανθρώπους ή να τους σταματήσουν από το να ακολουθήσουν τις επιλογές τους. Σου λέει ότι, εντός του κύκλου σου, μπορεί να να λες αυτά που πιστεύεις, αλλά δεν σου επιτρέπουμε να τα κάνεις πραγματικότητα στην ευρύτερη κοινωνία. Γιατί καταπατάς τα δικαιώματα των άλλων, όπως το δικαίωμα να πιστεύουν ό,τι θέλουν (π.χ. άλλες θρησκείες), να κάνουν αυτό που θέλουν (π.χ. να ατενίζουν τον πνευματικό κόσμο ή να βρίσκονται σε επαφή με πνεύματα) ή να ακολουθούν το επάγγελμα της επιλογής τους (π.χ. να διδάσκουν γιόγκα ή να είναι ιερείς άλλων θρησκειών).

Υπάρχει όμως μια βασική εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα. Μερικές φορές πράγματι άτομα ή ομάδες βλάπτουν (ηθελημένα ή αθέλητα) με τις ενέργειές τους τους άλλους. Αν λοιπόν κάποια ομάδα (π.χ. χριστιανισμός) επιθυμεί να πείσει την κοινωνία ότι κάποια άτομα ή ομάδες είναι βλαπτικά, χρειάζεται να έχει αποδεικτικά στοιχεία. Δεν αρκεί να πεις: "Επειδή εγώ δέχομαι στο δόγμα μου ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν τον Ιησού Χριστό βάλλονται από τον Σατανά, γι' αυτό τα άτομα αυτά που διδάσκουν την πνευματικότητα είτε εκτός θρησκείας είτε σε συνδυασμό με άλλες θρησκείες, πρέπει να σταματήσουν να δρουν στην κοινωνία μας και οι μαθητές τους να έρθουν στην Εκκλησία μας". Χρειάζεται την πεποίθησή σου για τις υποτιθέμενες βλάβες να την αποδείξεις με στοιχεία. Αν τα στοιχεία σου είναι πειστικά, και αν οι ομάδες τις οποίες κατηγορείς δεν έχουν να απαντήσουν τίποτα ουσιαστικό, τότε η κοινωνία θα πειστεί και θα απαγορεύσει αυτές τις ομάδες.

Για να ακολουθηθούν σε μια πολιτισμένη κοινωνία δημόσιες πρακτικές (π.χ. "δεν δεχόμαστε στην Ελλάδα θρησκείες άλλες από τον χριστιανισμό"), η κοινωνία ακολουθεί τη λογική. Μόνο σε λογική βάση μπορεί να αποφασίσει να απαγορέψει κάτι. Το θέμα είναι από ποιον έλεγχο χρειάζεται να περάσεις όταν προσπαθείς να απαγορέψεις διάφορα πράγματα στην κοινωνία.

Πρέπει επίσης να σημειώσω το εξής. Αν και θεωρώ ότι έχετε το δικαίωμα, μεταξύ σας, να μας κατηγορείτε, ο αντικειμενικός παρατηρητής, που μπαίνει στους κύκλους σας, θα ζητήσει στοιχεία για να πειστεί. Θα σας ρωτήσει, ας πούμε: "Πώς εσείς πρεσβεύετε ότι η γιόγκα δημιουργεί δαιμονοληψία, ψυχικές ασθένειες και σωματικές παθήσεις, όταν χιλιάδες επιστημονικές έρευνες έχουν σαφώς καταδείξει ότι έχει πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα, τόσο από ψυχικής όσο και από σωματικής πλευράς;"

Αν εσείς τότε πείτε: «Εμείς δεν χρειάζεται να προσέχουμε τι λέει η επιστήμη, γιατί ο Ιησούς Χριστός μάς έχει πει ότι μόνο ο ίδιος είναι ο πνευματικός πατέρας των ανθρώπων, και όλοι οι άλλοι έρχονται από τον Πονηρό», ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα πειστεί. Θα πει ότι εφόσον δεν έχεις ουσιώδη στοιχεία, ή μάλλον δεν έχεις καθόλου στοιχεία, δεν σου δίνουμε το δικαίωμα να επηρεάσεις τη ζωή της κοινωνίας.

Γι' αυτό και, αν προσέξεις, οι περισσότεροι από τους πολιτισμένους ανθρώπους γύρω μας δεν είναι χριστιανοί. Οι άνθρωποι που διαβάζουν, στοχάζονται και προσπαθούν να βρουν λύσεις για τα προβλήματα της ζωής, δεν ακολουθούν το "πίστευε στις εκκλησιαστικές διδαχές και μη ερεύνα". Πρέπει να παραδεχτείς ότι την κοινωνία την έχετε χάσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι στη σημερινή εποχή σάς αποκαλούν εμπαθείς, μαυροφορεμένους και θρησκόληπτους. Μία γυναίκα της οποίας ο πατέρας ήταν παπάς, μου έλεγε ότι όταν μαζεύονταν οι παπάδες στο σπίτι του, προσπαθούσαν να θαμπώσουν ο ένας τον άλλο με το πόσα λεφτά κέρδισαν στα βαφτίσια, γάμους και τα παρόμοια. Μου είπε: "Μην μου μιλάς καθόλου για θρησκεία, τη σιχάθηκα".

Εγώ λοιπόν λέω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι για να επηρεάσετε έντιμα (όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων) τη ζωή της κοινωνίας, απαγορεύοντας άλλες θρησκείες και πρακτικές, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη λογική. Ετούτος ο κόσμος δεν είναι ο κόσμος του Μεσαίωνα, όπου απλά γονάτιζες μπροστά στους ιερείς. Δεύτερον, λέω ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν μπορείτε να πείσετε και τον μεμονωμένο αντικειμενικό παρατηρητή - διότι δεν έχετε επιχειρήματα. Μας λέτε πως, αν πιστεύαμε αυτά που πιστεύετε εσείς, αν απλά μπορούσαμε να δούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Λυτρωτής και όποιος δεν πιστεύει σε αυτόν και πηγαίνει σε άλλες θρησκείες/κάνει γιόγκα, θα χάσει την ψυχή του/την υγεία του, θα του την κλέψει ο σατανάς, τότε θα βλέπαμε τη λογική σας και την καλή σας πρόθεση.

Αλλά εμείς δεν έχουμε αυτή την πεποίθηση. Λες ότι δεν έχει νόημα να συζητήσουμε αν δεν έχω δεχτεί ό,τι έχεις δεχτεί. Για να δεχτώ αυτά που πρεσβεύεις, θα πρέπει να υπάρχει επαρκής αιτία. Για να δεχτώ να μου απαγορεύεις να διδάσκω γιόγκα, και να μιλάς εναντίον μου στους συνανθρώπους μου, χρειάζεται να υπάρχει επαρκής αιτία. Όταν κάποιος κάνει κοινωνική προπαγάνδα εναντίον μου, επικαλούμενος μια υπερβατική αιτία - τον Χριστό του, την επικοινωνία με το πνεύμα του φυλάρχου του, με το θεό ή άγιο της φυλής του, και τα λοιπά και τα λοιπά-, χωρίς να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του με οποιαδήποτε στοιχεία, πώς μπορώ να πω: "Έλα μωρέ, το κάνει από καλοσύνη ο άνθρωπος, δικαιολογημένος είναι..."; Το μόνο που μπορώ να πω είναι αυτό που είπε ο Ινδός διδάσκαλος όταν ήρθε στην Ελλάδα. Δηλαδή:

"Μην θυμώνετε μαζί τους, δεν ξέρουν τι κάνουν".

Παρόλα αυτά, αν οποιοσδήποτε μπορεί να μου δείξει ότι υπάρχει μια ΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ εξαιτίας της οποίας θρησκείες και πρακτικές πέραν του ορθόδοξου χριστιανικού πλαισίου θα έπρεπε να θεωρηθούν ανεπιθύμητες και να σταματήσουν, είμαι έτοιμος να σκεφτώ, με καλή θέληση, τη λογική του.

Λες ότι αν και δεν ισχύει σόνι και καλά ότι ο Ινδός διδάσκαλος που ήρθε στην Αθήνα συνδέεται με το Σατανά, ωστόσο θα μπορούσε να συμβαίνει, εφόσον ο Ιωάννης είπε ότι ο Αντίχριστος θα έρθει με μια μορφή που θα προκαλεί σεβασμό και θα μιλάει για αγάπη και καλοσύνη. Αλλά το ίδιο μπορώ να πω κι εγώ για το Χριστό σας. Κι αυτός μιλούσε για αγάπη και καλοσύνη. Πώς ξέρω ότι δεν συνδεόταν με τον Σατανά; Δικαιολογείται να κάνω κοινωνική προπαγάνδα εναντίον σας; Εσύ θα το δεχόσουν; Ή θα 'λεγες: "Απόδειξέ μου ότι ο Χριστός συνδέεται με το Σατανά"; Σε ποιον πέφτει το βάρος της απόδειξης; Πρέπει εγώ να αποδείξω ότι δεν συνδέομαι με το Σατανά; Ή πρέπει εσύ, που με κατηγορείς, να αποδείξεις στην κοινωνία ότι συνδέομαι με το Σατανά;

Ομοίως, εγώ μπορώ να αποδείξω ότι η γιόγκα κάνει καλό. Εσύ μπορείς να αποδείξεις ότι η γιόγκα κάνει κακό;

Αληθινά αισθάνεσαι ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις κοινωνική προπαγάνδα εναντίον ανθρώπων, χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα;

Τώρα, ας μιλήσουμε για τον κίνδυνο της πνευματικής αφύπνισης, τον οποίο μού θίγεις. Δηλαδή πώς ξέρω ότι ένα άτομο που αφυπνίζεται πνευματικά, δεν θα δει το διάβολο και δεν θα γίνει ευάλωτο σε αυτόν.

Η κακή πλευρά της ζωής υπάρχει παντού. Ο Διάβολος υπάρχει και στην ύλη. Αν ως διάβολο ορίζουμε αυτό που σε κάνει να ταυτίζεσαι με την ύλη, να πιστεύεις ότι είσαι αυτό το σώμα, να λαχταράς τις απολαύσεις του σώματος και να αγνοείς ή να χλευάζεις την ύπαρξη της ψυχής σου και την ενότητα ανάμεσα σε σένα, τον υπόλοιπο κόσμο και την αιώνια και απεριόριστη Δημιουργική Αρχή, τότε είναι προφανές πως ο υλικός κόσμος είναι γεμάτος παγίδες. Αλλά πες μου: μια μητέρα που μεγαλώνει το παιδί της, μήπως θα σκεφτεί ότι το παιδί δεν θα πρέπει να αναπτύξει όραση, γιατί θα βλέπει τόσο τα καλά όσο και τα κακά; Μήπως ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να διδάξει στα παιδιά υπολογιστές γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη γνώση για να βλέπουν τσόντες; Έχουμε μια ψυχή κι έχουμε το δικαίωμα να την αναπτύξουμε. Σίγουρα στον πνευματικό κόσμο υπάρχουν κακά στοιχεία, αλλά και στον υλικό υπάρχουν κακά στοιχεία. Λοιπόν τι κάνεις; Δεν ζεις πουθενά;

Υπάρχουν στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όσοι δεν είναι χριστιανοί (δηλαδή ο περισσότερος κόσμος) δαιμονίζονται όταν γίνονται πιο πνευματικά ευαίσθητοι; Κι άρα θα πρέπει κανείς να ζει είτε λες και δεν υπάρχει πνεύμα είτε να προσκυνά στην εκκλησία και να προσεγγίζει τον πνευματικό κόσμο μόνο στον βαθμό και με τον τρόπο που θα του πει η Εκκλησία;

Πού είναι αυτά τα στοιχεία;

Αν κάποιος μαθητής της γιόγκα αισθανθεί την έλξη προς την πνευματικότητα, στη διαδικασία σαφώς και θα ρωτήσει τους πνευματικούς δασκάλους, θα διαβάσει βιβλία και θα πληροφορηθεί ό,τι χρειάζεται σχετικά με τα οφέλη της πνευματικοποίησης και τις δυσκολίες που τη συνοδεύουν. Αν οι απαντήσεις δεν τον καλύπτουν, π.χ. επειδή πιστεύει ότι ο Χριστός πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας, μπορεί να αποχωρήσει. Μήπως του καταστρατηγείται καμιά ελευθερία ή τον εξαπατάμε;

Αλλά αυτό δεν είναι θέμα που αφορά όλους. Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από τα μαθήματά μου, μόνο ένα άτομο εκδήλωσε αυτό το ενδιαφέρον. Τότε μου είπε ότι έχει πρόβλημα με τη γιόγκα γιατί της την απαγορεύει η χριστιανική θρησκεία. Κάθισα και το συζήτησα μαζί της κι έκανε την επιλογή της.

Έμεινε στη γιόγκα. Συνεχίζει να κάνει αγιογραφίες. Νιώθει ευτυχής που έχει και τα δύο.

Όταν ζεις σε μια κοινωνία, χρειάζεται να αποδεχθείς την ελευθερία των άλλων να κάνουν αυτό που θέλουν να κάνουν, π.χ. να επιδιώκουν την πνευματικότητα με τους τρόπους που την επιλέγουν, όπως έχοντας ως συμβουλάτορες πνευματικούς δασκάλους άλλων θρησκειών και όχι του χριστιανισμού. Τώρα, αν έχεις ουσιαστικά επιχειρήματα ότι το "άλλο", το διαφορετικό από αυτό που είσαι εσύ, τους βλάπτει, το θεωρώ θεμιτό να τους τα εκθέσεις. Αλλά πρόσεξε: ο κόσμος δεν είναι βλάκας. Μπορεί να διακρίνει αν τα στοιχεία σου είναι πραγματικά ή αν δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από εικασίες και αστήρικτες κατηγορίες. Και αν συνεχίσεις έτσι, την κοινωνία την έχασες.

Στην πραγματικότητα, την έχετε ήδη χάσει την κοινωνία. Γιατί η κοινωνία έχει βαρεθεί τις θρησκευτικές και θεολογικές διαμάχες. Ήδη από τα χρόνια του Διαφωτισμού, αποφασίσαμε τι κοινωνία θέλουμε να έχουμε. Η Ελλάδα μπήκε αργά στο παιχνίδι λόγω της τουρκικής κατοχής. Αλλά κι αυτή εκσυγχρονίζεται. Λέμε: "Φτάνει πια στις θρησκευτικές προπαγάνδες. Δώστε μας στοιχεία ή σκάστε".

Και τέλος, "χριστιανισμός από κούνια". Είπα ότι πιστεύω στη διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία, υπό τον όρο ότι τα βιβλία δεν θα καταφέρονται εναντίον άλλων θρησκειών. Είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο το αν τα σχολικά βιβλία και οι σχολικοί δάσκαλοι έχουν το δικαίωμα να διδάσκουν ότι η τάδε θρησκεία είναι έγκυρη και η τάδε άκυρη.

Προφανώς μιλάω για το τι πρέπει να ακολουθεί η κοινωνία ως σύνολο. Η προσωπική πεποίθηση κάποιου ότι μόνο οι τάδε τρεις θρησκείες (π.χ. οι μονοθεϊστικές - ισλαμισμός, ιουδαϊσμός και χριστιανισμός) είναι έγκυρες, ή ότι μόνο μία θρησκεία είναι έγκυρη (π.χ. ιουδαϊσμός ή χριστιανισμός) κι όλες οι άλλες είναι άκυρες, δεν είναι θέμα δημόσιας πολιτικής αλλά προσωπικό δικαίωμα. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει.

Αλλά ας περάσω σε κάτι άλλο. Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση που είναι προσωπική. Ας πούμε ότι σε στέλνει η εκκλησία και μοιράζεις στο δρόμο διαφημιστικά φυλλάδια που λένε ότι ο μόνος έγκυρος πνευματικός δάσκαλος, στην εποχή μας και σε οποιαδήποτε άλλη, είναι ο Χριστός, και η σχέση με οποιονδήποτε άλλο, κατά την προσπάθεια της πνευματικοποίησής σου, σε εκθέτει στην καταστροφική επίδραση του Σατανά. Ας πούμε λοιπόν ότι κάποια γυναίκα παίρνει το φυλλάδιο και το πιστεύει. Δεν νιώθει κάποια έλξη προς το χριστιανισμό (όπως τόσοι και τόσοι άνθρωποι) και δεν έρχεται στην εκκλησία. Όμως γεμίζει με αμφιβολίες σε σχέση με έναν πνευματικό δάσκαλο προς τον οποίο είχε αισθανθεί έλξη, και σταματά την επαφή με αυτόν. Πώς ξέρεις, εσύ που της έδωσες το φυλλάδιο, ότι την ωφέλησες και δεν την έβλαψες;

Λες: "Μα έτσι μου είπαν στην Εκκλησία και δέχομαι πως ό,τι μου λένε είναι σωστό". Το ότι το δέχεσαι είναι προσωπικό σου θέμα, αλλά η πράξη που έκανες ενέχει και κάποιον άλλο, δεν αφορά μόνο τον εαυτό σου. Δεν αισθάνεσαι ότι, για πράξεις που αφορούν και ΑΛΛΟΥΣ, δεν φτάνει να ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ αλλά πρέπει και να ΞΕΡΕΙΣ; Πώς αποφασίζεις κάτι για οποιονδήποτε άλλον χωρίς να ξέρεις;

Ο Σωκράτης είπε πως η γνώση της άγνοιάς μας είναι η αρχή της σοφίας μας.

Το οποίο είναι και ο λόγος που ο χριστιανισμός κυνήγησε την ελληνική φιλοσοφία.

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Σωκράτης με μια αυτοκρατορική θρησκεία; Οι αυτοκρατορίες δεν στηρίζονται σε ιδεολογίες ελευθερίας, αλλά στο "Πίστευε και μη ερεύνα. Ετούτος είναι ο μοναδικός κύριός σου." Είτε πρόκειται για το Χριστό είτε για τον ελέω Θεού βυζαντινό αυτοκράτορα.

Αναρωτήθηκες μήπως αυτή η ιδεολογία, ότι όλοι πρέπει να έχουμε ένα και μοναδικό "Κύριο", πηγάζει από ανθρώπους που είχαν μια μανία με την εξουσία; Όσο και "γλυκά" και "συμβουλευτικά" (αλλά και παρασκηνιακά) κι αν επιχειρείτε να την περάσετε στον γενικό πληθυσμό...

Πώς μπορείς να έχεις τυφλή πίστη σε οτιδήποτε σου λένε; Η Αγία Γραφή που διαβάζεις, γράφτηκε και ξαναγράφτηκε μέσα στους αιώνες. Ήταν άνθρωποι αυτοί που αποφάσισαν τι να θεωρηθεί «εμπνευσμένο από το Θεό» και τι όχι. Ας πούμε, για την Αποκάλυψη του Ιωάννη υπήρξε μεγάλη διαμάχη και άργησε πολύ να μπει στον κανόνα. Πολλοί τη θεωρούν σατανιστικό κείμενο. Εγώ έχω διαβάσει ένα βιβλίο που εξηγεί τη σατανιστική ιδεολογία της Αποκάλυψης στίχο προς στίχο. Πώς μπορείς πράγματι να πιστεύεις ό,τι σου λένε; Ποιος πράγματι ξέρει τι πρέσβευε ο Χριστός; Ποιος πράγματι ξέρει αν ο Χριστός θεωρεί τον Βούδα σατανιστή και πεπλανημένο; Ποιος ξέρει καν τη ζωή του Χριστού; Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του δεν μας λένε κουβέντα. Πιστεύεις πράγματι ότι ο ενσαρκωμένος Θεός παρίστανε, για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το μαραγκό;

Έζησε τριάντα χρόνια. Τα σχεδόν μισά έπαιζε ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά και τα άλλα μισά έφτιαχνε καρέκλες και καναπέδες. Και μόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια ασχολήθηκε με την κοινωνία και την πνευματικότητα.

Αλήθεια έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του στη Γη ο ενσαρκωμένος Θεός, ο οποίος μάλιστα δέχτηκε να έρθει στον πλανήτη μας μόνο μία φορά στην παγκόσμια Ιστορία; Έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του;

Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;

Μήπως σου έδωσε ο Θεός τη λογική σου για να θέτεις τέτοια ερωτήματα;

Ο Θεός δεν είναι θέμα δόγματος. Είναι υπαρξιακό θέμα.

Η συμβουλή μου σε όλους εσάς τους χριστιανούς είναι να προσπαθήσετε να έρθετε σε επαφή με τον Θεό με την ψυχή σας και να κάνετε ό,τι σας πει.

Γιατί μία σταγόνα εμπειρίας αξίζει όσο χίλιοι τόνοι θεωρίας.

Αν σας πει "σκοτώστε, κάψτε, αφανίστε, λεηλατείστε, απαγορέψτε και δυσφημείστε, καταλύστε τις άλλες θρησκείες και κάντε το χριστιανισμό τη μία και μόνη πανανθρώπινη θρησκεία", ναι, κάντε το.

Αλλά θα πρέπει να το ακούσετε κατευθείαν από αυτόν.

Και ο Θεός δεν μιλάει με αυτό τον τρόπο.

Κανείς δεν είναι εντεταλμένος του στη Γη για να "προστατεύει" τους ανθρώπους από «άλλες» θρησκείες - είτε «με το κακό» (όπου τον παίρνει) είτε «με το καλό» (όπου δεν τον παίρνει). Είτε εμφανώς είτε παρασκηνιακά. Είτε στην Ελλάδα είτε στις ιεραποστολές.

Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή.

Να είστε ταπεινοί και απλοί. Μοιραστείτε με τους άλλους αυτό που συγκινεί την καρδιά σας. Μην κατηγορείτε κανένα.

Γιατί ο τρόπος για να φέρετε τους άλλους στο Θεό δεν είναι οι αρνητικοί ισχυρισμοί για τρίτους, αλλά η πνευματικότητα που εσείς οι ίδιοι αποπνέετε.

unickvj
Ευχαριστω για την απαντηση σου. Παμε σε ενα-ενα τα θεματα.

Καταρχην διακρινω μια εμμεση επιθετικη ταση απέναντί μου. Ίσως οχι σε μενα προσωπικα αλλα μαλλον σε αυτα που πιστευω η σε αυτους που την "αντιπροσωπευουν".

Ειπα οτι δεν θα μπορουσα να σε πεισω χρησιμοποιώντας τα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης σαν επιχειρημα αν δεν πιστευεις στα λεγομενα μου, γι' αυτο το ανεφερα, οχι για να αλλαξω θεμα.

Υπάρχει λεπτη ισσοροπια στο απο πού ξεκιναει η ελευθερία σου/μου και μεχρι πού μπορει να κινηθει χωρις εμεσα η αμεσα να παραβιαζει τα δικαιωματα των συνανθρωπων μας ή και ηθελημενα ή αθελα να γινεται κι επικινδυνη. Και αφου μου ζητησες στοιχεια, παμε σε αυτα:

Επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας
(αν μου ζητησεις πηγες, να στις στειλω)
[πηγές]

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξινδουΐζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους» (επιβεβλημενη ελευθερια να τη πω ? ) ²⁶

Η ενωση γιόγκα στην Αμερική λέει ότι τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν πρέπει να κάνουν γιόγκα, διότι αυτή μπορεί να βλάψει το σώμα τους (ρωταω εγω αν ειναι αληθεια αυτο ? και αν ναι, γιατι αφου ειναι απλη γυμναστικη? ) ²⁷

Αναφέρουμε τη μελέτη δύο ψυχιάτρων στην Αμερική, οι οποίοι παρακολούθησαν για μία δεκαετία εκατοντάδες διαλογιζόμενους. Στη μελέτη αυτή με τίτλο «Ψυχιατρικές επιπλοκές της πρακτικής του διαλογισμού» αναπτύσσονται οι παθολογικές και άλλες παρενέργειες του διαλογισμού.³³ Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Berkley, κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες, παρακολουθώντας πάνω από 70 άτομα που ασκούσαν διαλογισμό από 4-17 χρόνια, κατέγραψε κάποιες από τις βλάβες που παρουσίαζαν συχνά για πολλά έτη οι διαλογιζόμενοι: ³⁵
απότομη διακοπή συνειδήσεως, προσβολές άγχους, δυσκολίες στη μνήμη, έλλειψη ορίων, ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, μακροχρόνια συναισθηματική ισοπέδωση, τινάγματα μυών, σπασμούς, οπτικές ψευδαισθήσεις κ.α. Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία». ³⁶
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση... και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού» ³⁷
(ουδεν σχολιο)

Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.⁴⁰ Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».⁴¹ Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,⁴² σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Ισως αν θελετε (μια και εσυ αναφεροσουν σε μενα στο πληθυντικο) μπορω να ψαξω και μυνησεις που εχουν γινει απο απλους ανθρωπους προς συνανθρωπους τους δασκαλους γιογκα μετα απο συνεδριες όπου απεκτησαν εντονα ψυχολογικα προβληματα .

Να σε πεισω τωρα εγω ή η θρησκεια μου αν θεωρει βλαπτικη τη γιογκα.....το θεωρω ατοπο.
Να σε πεισω ως αναφορα για τα οφελη της ορθοδοξης πιστης......μαλλον στο κενο θα πεσουν αν εχεις προκαταληψη, εντουτοις θα πω αυτο :
Πιστευεις οτι ολα πρεπει να εξηγηθουν με το ανθρωπινο μυαλο, με τη "λογικη" οπως ειπες, με στοιχεια, με αποδειξεις.
Μου θυμιζει εντονα φαρισαϊσμο (οταν συνελαβαν το Χριστο τού ζηταγαν οι Φαρισαιοι να κανει θαυμα μπροστα τους για να τον πιστεψουν)
και φυσικα δεν εκανε (και καλα εκανε κατα εμε) εντουτοις ακομα και σημερα γινονται θαυματα επικαλουμενοι αγιους ορθοδοξιας η την Παναγια η τον τριαδικο Θεο, δουλευοντας σε κρατικο νοσοκομειο 20 χρονια πιστεψε με εχω δει την παρεμβαση του Θεου σε ανθρωπους που τη ζητησαν. Και "ΛΟΓΙΚΑ", ή οπως λεγεται «ορθολογιστικα», κανείς δε μπορεσε απ’ τους επιστημονες που δεν πιστευαν σε καμια θρησκεια να το εξηγησουν, με το "λογικο" "πανσοφο" μυαλο τους, οσο και αν περασαν απο συμβουλια και συμβουλια, με επιτροπες διαφορων επιστημονων. Γιατι απλα καποια πραγματα μάς ξεπερνανε, ειναι περα απ’ τη διανόησή μας και απλα δεν εξηγουνται με το πτωχο μυαλο μας.
"Μακαριοι οι ταπεινοι τη καρδια..." λογια απ το ευαγγελιο που εσυ /εσεις δηλωνετε οτι εχει αλλαξει και ειναι γραμμενο απο απλους ανθρωπους. Ενω ειναι γραμμενο απο τους αποστολους του Ιησου Χριστου (απλοι ανθρωποι ναι, αλλα μετα απο επιφοιτηση του αγιου πνευματος) και ειναι γνησια μεταφραση του σημερινου ευαγγελιου στα ελληνικα (προσφατα ειχε αναφορα ντοκιμαντερ στο τηλεοπτικο καναλι σκάι για την αυθεντικοτητα του ελληνικου ευαγγελιου. Και μετειχαν επιστημονες αρχαιολογοι Έλληνες και ξενοι, και ναι, αποφανθηκαν οτι ειναι η γνησια μεταφραση)
Αυτο το "πιστευε και μη ερευνα" κανεις το ιδιο λαθος που κανουν πολλοι ανθρωποι, δεν ειναι η επισημη θεση της ορθοδοξης πιστης. Την επισημη απαντηση της εκκλησιας στην παραθετω εδω :

Αντιπαράθεση Αγιογραφικού εδαφίου:
Ο πρώτος αυτός τρόπος, είναι ένας τρόπος ημιμάθειας, που προκαλεί ειρωνικό μειδίαμα σε όσους γνωρίζουν. Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.
Προσπαθούν λοιπόν να πουν ότι αυτή η ρήση δεν είναι Χριστιανική, χρησιμοποιώντας το εδάφιο της Αγίας Γραφής που βρίσκεται στο Ιωάννης 5/ε: 39. Συνήθως δεν ξέρουν ούτε καν πού βρίσκεται, και λένε μόνο: "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε, και το "πίστευε και μη ερεύνα είναι αντιχριστιανική ρήση".
Πράγματι, στο εδάφιο εκείνο, λέει αυτή τη φράση. Όμως δεν λέει μόνο αυτή! Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "³⁹ ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού ⁴⁰ και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".

Τελος ολες οι θρησκειες του κοσμου εχουν τους δικους τους κανονες, μα οποια θρησκεια και να πιασεις εχει "κανονες που πρεπει ο πιστος να υπακουει" για να ειναι μεσα σε αυτη τη μικρη κοινωνια.
Το λεω απλα, γιατι εγραψες "ό,τι μου λενε πρεπει να ακουω".
Εκτος αν σκέφτεστε να φτιαξετε μια θρησκεια στα μετρα σας, με λιγο απο ολα, χωρις κανονες και υποχρεωσεις. Γραφειs :
"Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;"

Κατα τη γνωμη σου πιστευεις οτι πρεπει εσυ και εγω να ερωτηθουμε ? Να παρουν τη γνωμη μας ?
Μπορουμε να εχουμε θεση γνωμης εσυ και εγω? Ή θαταν πιο συνετο να υπαρχουν καποιοι πιο καταρτισμενοι?
Ασφαλως και ολοι οι κληρικοι δεν ειναι καταρτισμενοι ή δεν ειναι αγνοί, άλλωστε παλι μεσα στο ευαγγελιο αναφέρεται οτι "κατα εσχατα χρονια οι κληρικοι θαναι χειροτεροι των λαικων". Δεν καθομαι αδερφε μου να κρινω τη ζωη τού καθε παπα, ας κανει ό,τι θελει στη ζωη του. Ένα καθαρο ασανσερ ομως απο ενα βρωμικο θα κανει την ιδια διαδρομη, αν μπορεις να κανεις τον συνειρμο.
Δεν ειναι για μενα ο παπας =θρησκεια, μην τα συγχεουμε αυτα. Όπως υπαρχει καλος αστυνομικος και κακος, καλος δικηγορος και κακος, καλος γιατρος και κακος, ετσι και στους κληρικους συμβαινει το ιδιο ακριβως, γιατι απλα ειμαστε ημιτελεις ΑΝΘΡΩΠΟΙ, εχουμε παθη, αμαρτιες, κολληματα και χιλια δυο.
Γραφεις:

" Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή."

Ουτε ψευτικες συγκρισεις γινονται, ουτε καμια ταση υπεροχης διεκδικουμε. Ειμαστε αυτοι που ειμαστε με τα θετικα και τα αρνητικα μας, οπως ολοι μας και ο καθενας κανει τον δικο του αγωνα καλυτερευσης σαν ανθρωπος , η ορθοδοξη θρησκεια παραμεινει αναλλοιωτη για χρονια, οσο και να προσπαθησαν να την καταστρεψουν δεν τα καταφεραν και ουτε προκειται, γι’ αυτο θα συνεχισω να βλεπω νεα παιδια στην εκκλησια ειτε αρεσει αυτο ειτε οχι.
Οποιος θελει το ακολουθει αυτο (οποιος θελει πισω μου ελθει) και οποιος θελει τραβαει το δρομο του. Μόνο........που στα δυσκολα χεχεχεχε (και το εχω δει αυτο μπροστα μου) τους αγίους, τον Χριστο και την Παναγια φωναζουμε. Ας το παιζουμε παλικαρια, ουτε το Βουδα ουτε το Μωαμεθ φωναζουμε σε πνιγμο ή σεισμο ή φωτια ή οτιδήποτε πιστευουμε δε πιστευουμε. Και αν ακομα εχουμε αποκυρήξει την ορθοδοξη πιστη, μολις καποιος δικος μας ανθρωπος πεθανει, παπα φωναζουμε να τον διαβασει (αληθεια γιατι ??????????? Αφου εχεις αποκυρηξει την ορθοδοξη πιστη, γιατι φωναζεις ιερεα ορθοδοξο να τον διαβασει. Μηπως κατι σε φοβιζει? )

ΚΙΜΩΝ
"επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας " (αν μου ζητησεις πηγες να στις στειλω)"
στείλε

unickvj

http://www.kyria.com/topics/spiritualformation/theologyspiritualissues/14.40.html
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.opposingviews.com/i/yoga-meditation-in-severe-psychosis-autism
-----------------------------------------------------------------------------
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/164/11/1761
--------------------------------------------------------------
http://www.visionandpsychosis.net/Kundalini_Yoga_Psychotic_Episode.htm
---------------------------------------------------------------------
http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm
-------------------------------------------------------
http://www.dci.dk/index.php?option=com_content&view=article&id=334:what-yoga-really-is&catid=143&Itemid=36
(καθηγητής Johannes Aagaard: «η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)
Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 390
------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=e0GFuVgNlYY&feature=related

---------------------------------------------------------------------
Yoga exercises are not recommended for children under 16
http://www.americanyogaassociation.org/general.html
-----------------------------------------------------------------------

Harper's Εγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικών και Παραφυσικών Εμπειριών, ένθ.ανωτ., σελ. 101
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία».
Στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση...και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού».
Οι μελέτες των ειδικών, αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν γιόγκα αναφέρουν,
συν τοις άλλοις, «συναισθηματικές διαταραχές, έντονα αισθήματα φόβου, κατάθλιψη, δραματικές αλλαγές στη διάθεση, έντονα ξεσπάσματα θυμού, πόνους, απώλεια της αίσθησης του σώματος, προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής...»

πηγες : http://www.alopsis.gr/alopsis/yioga.htm#_ednref78
-------------------------------------------------------------
Γράφει η πρώην θεραπεύτρια ρέικι Marcia Montenegro:
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html
------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν θες δες και αυτο θα σε ωφελησει μιας και μιλαει για ολα :
http://www.impantokratoros.gr/4DF7BBCF.el.aspx
------------------------

ΚΙΜΩΝ
Γεια σου unickvj.

Α. Καταρχήν θα απαντήσω στις παραθέσεις σου.

Β. Μετά θα δείξω ότι η άποψη της επιστήμης για τη γιόγκα είναι θετική.

Γ. Τέλος, θα αναλύσω τους λόγους για τους οποίους το χριστιανικό δόγμα καταφέρεται εναντίον άλλων θρησκειών και συστημάτων.

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)»

Καταρχήν, γιατί ενθέτεις στη συζήτησή μας για επιστήμη, άτομα με τον τίτλο «καθηγητές», που τελικά, όταν το ψάξω (και ο αναγνώστης κανονικά δεν το ψάχνει), αποδεικνύονται θεολόγοι; http://www.cesnur.org/2007/aagaard.htm Δεν είναι επιστημονικοί καθηγητές, είναι χριστιανοί πιστοί στη Βίβλο. Μα δεν είπαμε ότι θα βρούμε επιστημονικές αποδείξεις για την εγκυρότητα των χριστιανικών σας πεποιθήσεων ενάντια στη γιόγκα; Αυτές είναι οι αποδείξεις; Λουθηρανοί θεολόγοι «καθηγητές» που θεωρούν ότι οι άπιστοι θα πάνε στην Κόλαση;

Εν πάση περιπτώσει, ας απαντήσω στον κύριο "καθηγητή".

Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από μένα και τους έχω διδάξει γιόγκα, κανένας δεν έχει "εξινδουιστεί". Ίσως μια γυναίκα, ενώ παράλληλα συνεχίζει να ζωγραφίζει βυζαντινές αγιογραφίες, έχει αποκτήσει μια στενότερη σχέση με την Ινδία.

Αλλά αυτή την είχε από πριν.

Εγώ δίδαξα γιόγκα σε γυμναστήρια. Ελάχιστα ή καθόλου δεν έχω παρουσιάσει το πνευματικό μέρος της γιόγκα (π.χ. χορτοφαγία), έξω από αυτό που είναι έκδηλο από την ίδια την άσκηση. Σε άτομα που πηγαίνουν για γιόγκα σε "κέντρα γιόγκα", αυτό διαφέρει. Κάποιοι από αυτούς πηγαίνουν επειδή ψάχνουν μια εναλλακτική μορφή πνευματικότητας (δηλαδή άλλη απ' τη χριστιανική θρησκεία, η οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν τους τραβάει) και άλλοι πηγαίνουν απλώς για σωματική άσκηση, χαλάρωση και θέματα υγείας. Και οι δύο τύποι μαθητών εκτίθενται σε κάποιο βαθμό σε σύμβολα και κοσμοθεωρία που σχετίζεται με τις ανατολικές θρησκείες και τη Νέα Εποχή.

Αλλά το αν θα υιοθετήσουν οτιδήποτε και τι θα είναι αυτό, εξαρτάται από αυτούς. Τα άρθρα που μου έστειλες λένε ότι δεν είχαν εξαρχής την πρόθεση να αλλάξουν συνήθειες ή κοσμοθεωρία. Αυτό για κάποιους είναι αλήθεια (ειδικά για το γκρουπ που πάει όχι ψάχνοντας εναλλακτική πνευματικότητα αλλά απλά για χαλάρωση, άσκηση κλπ.) Αλλά δεν υπάρχει δολιότητα. Το ότι δεν ήξερα εγώ, πριν αρχίσω γιόγκα, ότι θα γίνω χορτοφάγος, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος με ανάγκασε ή με πλάνεψε για να το κάνω. Βρήκα ότι ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου και το υιοθέτησα.

Τελικά, θέλουμε να ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία ή όχι;

Παραθέτεις:
Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.40 Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».41 Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,42 σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Μπορώ να χρησιμοποιήσω την ίδια λογική ως εξής:
Yπήρχε κάποτε ένα εβραιόπουλο που πίστευε ότι είναι ο Θεός. Ναι, πίστευε ότι είναι ο Θεός! Είχε αυτή τη σατανική φλέβα και την υπεροψία ήδη από την παιδική ηλικία. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, πήγε στην έρημο και μίλησε με το "Θεό" του, που στην πραγματικότητα ήταν ο Σατανάς. Και αυτός του πρόσφερε τον κόσμο αν τον ακολουθούσε. Ο νέος φοβήθηκε και αρνήθηκε, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι είχε ήδη "προσβληθεί". ‘Οταν έφυγε από την έρημο, διαπίστωσε ότι ο Σατανάς τού είχε δώσει "δυνάμεις" και μπορούσε να κάνει θαύματα. Τα θαύματα συγκέντρωσαν γύρω του
μεγάλο αριθμό "πιστών" στους οποίους υποσχέθηκε μαγικές δυνάμεις - πάντα με τη βοήθεια του "Θεού" του. Τους υποσχέθηκε (τελευταίοι στίχοι κατά μάρκον Ευαγγελίου) ότι θα μπορούν να πίνουν δηλητήριο χωρίς να βλάπτονται, να πιάνουν δηλητηριώδη φίδια, να θεραπεύουν αγγίζοντας τους αρρώστους (και κλέβοντας όμως έτσι την ψυχή του αρρώστου για τον Κύριό του, τον Σατανά) και τους διέταξε να πάνε και να προσηλυτίσουν στην καινούργια "θρησκεία" του όλη την ανθρωπότητα. Αυτοί το έκαναν και, στη διαδικασία, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο τόσο στην καθολική Δύση όσο και στη βυζαντινή Ανατολή. Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα έχουν αμύθητη περιουσία και συνεχίζουν να προσηλυτίζουν. Έτσι μπήκε ο Διάβολος στη ζωή μας.

Bλέπεις πώς το περιστατικό που περιγράφεται για τον Χριστό και τον Σατανά στην έρημο, το ερμήνευσα έτσι ώστε να ταιριάζει στους σκοπούς μου: ο Χριστός "πίστεψε" ότι ξεπέρασε τον Σατανά, ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος ο Σατανάς ανέλαβε τα ηνία. ΝΟΜΙΣΕ ότι φωτίστηκε ή ότι επικοινώνησε με το Θεό, ενώ στην πραγματικότητα καταλήφθηκε από το διάβολο. Δίνοντας αυτή την ερμηνεία, δεν κάνω παρά ό,τι οι θεολόγοι στην περίπτωση του Μουκτανάντα - γιατί, αν το ψάξεις, οι θεολόγοι John Ankerberg και John Weldon την έγραψαν την παράγραφο, και όχι επιστήμονας...
Τη λέξη "τρέλα" ο Μουκτανάντα εδώ τη χρησιμοποιεί μεταφορικά. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να είχε πει ο Χριστός για την "τρέλα" του όταν έβλεπε τα διάφορα οράματα που του έδειχνε ο Σατανάς, ή οι χριστιανοί ερημίτες σε σχέση με τα δικά τους οράματα, ιδίως όταν αυτά συνοδεύονται από ψυχολογική κρίση.

Έχεις ακούσει τι οράματα είχε δει ο ψυχίατρος Karl Jung, ένας από τους δημιουργούς της σύγγρονης ψυχοθεραπείας; Ο Γιουνγκ είχε διάφορες μυστικιστικές εμπειρίες, όπως ο Μουκτανάντα, και συνδέθηκε με ένα πνεύμα, τον Φιλήμονα/Αμπράξα. Ο Αμπράξας υπαγόρευσε στον Γιουνγκ τα ακόλουθα (κοίτα Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Abraxas#Carl_Jung_.28Seven_Sermons_to_the_Dead.29 ) :

Υπάρχει ένας Θεός για τον οποίο δεν γνωρίζετε τίποτα, γιατί η ανθρωπότητα τον έχει ξεχάσει. Ονομάζεται Αμπράξας. [...]
Ο Θεός-Ήλιος είναι η ζωή. Ο Διάβολος είναι ο θάνατος. Ο Αμπράξας είναι ετούτη η ευλογία και η κατάρα, που είναι συγχρόνως ζωή και θάνατος. Από τον Αμπράξας γεννιούνται η αλήθεια και το ψέμα, το καλό και το κακό, το φως και το σκότος που συνυπάρχουν στον ίδιο λόγο και στην ίδια πράξη.
Είναι γι’ αυτό που ο Αμπράξας είναι τρομερός.

Η θεωρία του Γιουνγκ για τη συνύπαρξη και ένωση των δύο πόλων της ψυχής, βγήκε από τέτοιες υπερβατικές εμπειρίες. Οι χριστιανοί, όπως μπορείς να δεις εδώ
http://www.psychoheresy-aware.org/jungleg.html
και εδώ
http://www.philipcoppens.com/jung.html ,

λένε ότι ήταν δαιμονισμένος. Αλλά αυτό είναι απλά μια ερμηνεία. Μπορείς να πεις ότι ο Μουκτανάντα δαιμονίστηκε και ΝΟΜΙΣΕ ότι είδε το φως μα ήταν μια πλάνη.

Κι εγώ μπορώ να πω ότι ο Χριστός δαιμονίστηκε στην έρημο κλπ, όπως περιέγραψα.

Με τα λόγια φτιάχνουμε ανώγια και κατώγια. Ο καθένας μπορεί με κατηγορίες να εκφράζει τις προκαταλήψεις, τις προτιμήσεις και τους ίδιους του τους φόβους.

Αλλά γνωρίζεις; Όχι. Ακόμα κι ένα παπαγαλάκι μπορεί να λέει ό,τι λέει η Βίβλος.

Στη συνέχεια θα ξαναπιάσω αυτή την παράγραφο και άλλα παρόμοια περιστατικά που παραθέτεις, και θα δεις τι λένε ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ για τέτοιου είδους εμπειρίες.
-----------

Ένας άλλος σύνδεσμος που μου έστειλες, πάλι από θεολόγο, είναι ο http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm , στον οποίο ο Ankerberg περιγράφει την περίπτωση της Christina Gorf, την οποία παρουσιάζει ως μια συνηθισμένη νοικοκυρά:

"Σκεφτείτε την περίπτωση της Christina Grof, που, πριν αρχίσει γιόγκα, ήταν μια συνηθισμένη νοικοκυρά, με συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της. Άρχισε γιόγκα τελείως ανύποπτα ως μια πρακτική που θα την βοηθούσε σωματικά στην εγκυμοσύνη της. [...] Βρήκε τον εαυτό της να μετασχηματίζεται από μια συντηρητική νοικοκυρά σε μια ηγέτιδα της Νέας Εποχής μέσω της Χάθα Γιόγκα. Το μόνο που έκανε ήταν να μπει σε μια τάξη γιόγκα και όλα επακολούθησαν.»

Στην πραγματικότητα, η "συντηρητική νοικοκυρά" είναι μια ψυχοθεραπεύτρια, ψυχολόγος της υπερπροσωπικής ψυχολογίας, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Υπερπροσωπικής Ένωσης (ΙΤΑ). Στη Wikipedia υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν, γιατί έχει κάνει πολλή δουλειά στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Δεν πρόκειται για μια "νοικοκυρά" που παρασύρθηκε από έναν τρελό γκουρού, αλλά για ένα πολύ μορφωμένο και δημιουργικό άτομο που έχει πολύ καλή φήμη μέσα στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Είναι ζωγράφος, έχει κάνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, έχει εκδώσει αμέτρητα βιβλία και έχει μιλήσει πολλάκις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Αν ήταν λόγω της γιόγκα που τα έκανε όλα αυτά, δεν θα σήμαινε αυτό κάτι καλό για τη γιόγκα; Θα έπρεπε να θρηνούμε γιατί δεν έμεινε μια "συντηρητική" [μέτρια και χριστιανή] νοικοκυρά, που είχε "τα συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της";
Αυτό που η ίδια η Grofπεριγράφει (στην ίδια ιστοσελίδα του θεολόγου) είναι ότι, ήδη πριν κάνει γιόγκα, απλά και μόνο με τις βαθιές αναπνοές που τις είχαν διδάξει οι μαίες για ανώδυνο τοκετό, είχε την εμπειρία της "κουνταλίνι" (ψυχοπνευματική ενέργεια μέσα στο σώμα). Το ίδιο επαναλήφθηκε και στο δεύτερο παιδί της. Ήταν μόνο μετά από αυτά που άρχισε γιόγκα. [Μετά που θα σου παρουσιάσω τα επιστημονικά συγγράμματα, θα δεις ότι σε πολλούς ανθρώπους η ενέργεια αφυπνίζεται από μόνη της, και η Grof ήταν προφανώς μια τέτοια. Δεν συμβαίνει σε όλους μέσα από τη γιόγκα. Εγώ έχω μια γνωστή στην Κρήτη που έχει αφυπνισμένη την ενέργεια και μπορεί να βλέπει στον κόσμο της ψυχής, συμπεριλαμβανομένων και των πνευμάτων (άυλων ψυχών). Αλλά αυτό δεν έγινε μέσα από τη γιόγκα. Είναι γυμνάστρια.
Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι απαγορεύονται οι βαθιές αναπνοές, απαγορεύεται η γυμναστική, απαγορεύεται αυτό και το άλλο, γιατί μπορεί να αφυπνιστεί η ίδια σου η ενέργεια. Μπορεί ο άνθρωπος να κρύβεται από τον εαυτό του;]

Όταν η Grof μίλησε για την κουνταλίνι, δεν προσπάθησε να δείξει το μαύρο ως άσπρο
- όπως ισχυρίζεται ο θεολόγος σας, ο οποίος λέει:

«Η επανερμηνεία εκ μέρους της των παθολογικών φαινομένων που δημιουργούνται από τις μυστικιστικές πρακτικές και η παρουσίασή τους ως μιας μετασχηματιστικής πνευματικότητας, όχι μόνο βοηθάει να ενδυναμωθεί και να δικαιολογηθεί ο μυστικισμός αλλά επίσης σταματά αποτελεσματικά την κατανόηση της κατάστασης όπως έχει πραγματικά. Για παράδειγμα, στην κουνταλίνι γιόγκα, τα συμπτώματα της ψύχωσης και του δαιμονισμού βολικά επανερμηνεύονται ως εκδηλώσεις μιας "ανώτερης" ή θεϊκής συνειδητότητας.»
Their reinterpretation of the pathological phenomena induced by occult practice—as a positive transforming spirituality (a spiritual "emergence")—not only helps undergird and legitimize the occult, but it also effectively inhibits discernment of the true issues involved. For example, in the case of kundalini yoga, symptoms of mental illness and demonization are gratuitously redefined as emerging manifestations of "higher" or divine consciousness.

Το θέμα της κουνταλίνι είναι γνωστό στην υπερπροσωπική ψυχολογία. Είναι οι χριστιανοί θεολόγοι που παίρνουν ένα απομονωμένο σημείο, δηλαδή ότι όταν αφυπνιστεί η πνευματική ενέργεια στο άτομο, αυτό μπορεί να δει δαίμονες, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και να δεχθεί επιθέσεις από αυτούς (αλλά αυτό γίνεται και με τους χριστιανούς ασκητές), για να ισχυριστούν ότι η ενέργεια είναι "δαιμονική".
Αυτό που σε κάνει να βλέπεις δεν είναι δαιμονικό. Βλέπεις τους αγίους, βλέπεις τους δαίμονες. Μπορεί να δεχτείς τις ευλογίες των αγίων, αλλά και επιθέσεις από τους δαίμονες. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους μυστικιστές, και στους χριστιανούς επίσης. Η Grof είναι ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό άτομο με φήμη στην υπερπροσωπική ψυχολογία και την πνευματική κοινότητα. Κι υπάρχουν ένα σωρό σαν κι αυτή, άτομα ευτυχισμένα που έχουν αφυπνίσει την πνευματική τους ενέργεια (π.χ. κοίτα το ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU , το οποίο δείχνει διάφορα άτομα που έχουν αφυπνίσει την ενέργεια μέσα από πολυετή εντατικό διαλογισμό, να μιλάνε για τα οφέλη και την ψυχική πλήρωση που έφερε στη ζωή τους.).
Εσύ ποιος είσαι που θα πεις ότι η ενέργειά τους είναι δαιμονική; Τι σημαίνει "δαιμονική ενέργεια"; Αυτό είναι θεολογικός όρος. Η ενέργεια είναι αυτό που σε κάνει να βλέπεις. Το δαιμονικό στοιχείο σχετίζεται με τις επιλογές σου και μόνο. Μπορείς να αποδείξεις σε επιστημονική ή πρακτική βάση ότι οι άνθρωποι αυτοί καταστρέφονται στη ζωή τους ή είναι δαιμονισμένοι; Όχι. Η ενέργεια της κουνταλίνι είναι το αντικείμενο επιστημονικών ερευνών. Βλέποντας το πώς η ενέργεια λειτουργεί, τι εμπειρίες δίνει στον άνθρωπο και πώς τον προάγει στη ζωή του, οι επιστήμονες που την διερεύνησαν είπαν τα εξής:

Wilipedia, «Kundalini syndrome» http://en.wikipedia.org/wiki/Kundalini_syndrome

Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι»
Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι» είναι μια ομάδα αισθητικών, κινητικών, νοητικών και συναισθηματικών συμπτωμάτων, σύμφωνα με κάποιους συγγραφείς σε αυτό το πεδίο, που αναφέρεται κυρίως από ανθρώπους που βίωσαν μια μεταθανάτια εμπειρίαˑ έχει επίσης αποδοθεί στους ασκουμένους στη γιόγκα και στο διαλογισμό. Ερευνητές στα πεδία της ψυχιατρικής, υπερπροσωπικής ψυχολογίας και μεταθανάτιων εμπειριών, περιγράφουν ένα πολύπλοκο μοτίβο από αισθητικά, κινητικά, νοητικά και συναισθηματικά συμπτώματα που σχετίζονται με την έννοια της κουνταλίνι, τα οποία μερικές φορές αποκαλούνται «το σύνδρομο της κουνταλίνι». Αυτή η ψυχο-πνευματική και μετασχηματιστική εμπειρία πιστεύεται ότι συμβαίνει ως αποτέλεσμα μιας μεταθανάτιας εμπειρίας ή ως αποτέλεσμα μακρόχρονων κι εντατικών πνευματικών / διαλογιστικών πρακτικών, όπως ασκούνται σε κάποια υποπεδία διαλογισμού ή γιόγκα. Άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να εγείρουν αυτή τη συμπτωματολογία περιλαμβάνουν έντονες προσωπικές κρίσεις ή εμπειρίες. Σύμφωνα με συγγραφείς στην υπερπροσωπική ψυχολογία, η διαδικασία δεν είναι πάντα ξαφνική και δραματική, μπορεί επίσης να αρχίσει αργά και να μεγαλώσει σταδιακά με τον καιρό. Αν τα συνοδευτικά συμπτώματα εκδιπλωθούν με ένα έντονο τρόπο που φέρει τον διαλογιζόμενο εκτός ισορροπίας, η διαδικασία συνήθως ωχαρακτηρίζεται ως «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency).

Τα παρακάτω από τη σελίδα http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo
Η πνευματική κρίση και τα είδη της
Ο όρος «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency) αναφέρεται σε «δραματικές εμπειρίες και ασυνήθιστες νοητικές καταστάσεις τις οποίες η παραδοσιακή ψυχιατρική διαγιγνώσκει και αντιμετωπίζει ως νοητική διαταραχή και που στην πραγματικότητα είναι κρίσεις προσωπικού μετασχηματισμού». Τέτοια επεισόδια έχουν περιγραφεί στην ιερή λογοτεχνία όλων των εποχών ως αποτέλεσμα διαλογιστικών πρακτικών και ως ορόσημα εξέλιξης στη μυστικιστική ατραπό.
Οι πνευματικές κρίσεις (spiritual emergencies) έχουν αναγνωριστεί από τις πνευματικές παραδόσεις τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής μέσα στους αιώνες και έχουν περιγραφεί σε σημαντικά πνευματικά βιβλία, όπως το βιβλίο του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού «Η σκοτεινή νύχτα της ψυχής». Ως ένα είδος «πνευματικής κρίσεως» η ινδική πνευματική παράδοση έχει περιγράψει ένα φαινόμενο που λέγεται κουνταλίνι, στις περιπτώσεις που εγείρονται ισχυρές εμπειρίες που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να μοιάζουν με τις εμπειρίες που υπάρχουν σε ψυχωτικές καταστάσεις.
Τη δεκαετία του ’80 η ψυχολόγος Christina Grof ίδρυσε το Δίκτυο Πνευματικών Κρίσεων, μια διεθνή οργάνωση αφιερωμένη στην υποστήριξη ατόμων που περνάνε από πνευματικές κρίσεις, μέσα από την παροχή σε αυτούς πληροφοριών που σχετίζονται με τις διαδικασίες των πνευματικών κρίσεων, καθώς και πληροφοριών για εναλλακτικές επιλογές σε σχέση με την παραδοσιακή (φαρμακευτική) αντιμετώπιση.
Υπάρχουν διάφορα είδη πνευματικών κρίσεων: σαμανική κρίση, αφύπνιση της κουνταλίνι, επεισόδια ενοποιημένης εμπειρίας (βιώματα κορυφής – peak experiences), ψυχολογική ανανέωση μέσω επιστροφής στο κέντρο, κρίσεις ψυχικού ανοίγματος, εμπειρίες προηγούμενων ζωών, επαφές με πνεύματα-οδηγούς και τσάνελινγκ, μεταθανάτιες εμπειρίες, βιώματα στενών επαφών με ιπτάμενους δίσκους, δαιμονικές επιθέσεις, άνοιγμα στο μύθο της ζωής, αναδυόμενα καρμικά μοτίβα.

Πνευματική κρίση – το είδος «αφύπνιση της κουνταλίνι»
Ένα από τα γνωστότερα είδη πνευματικών κρίσεων είναι η αφύπνιση της κουνταλίνι, η οποία είναι ευρέως γνωστή στην ινδική πνευματική παράδοση.
Μερικοί δυτικοί ερευνητές έχουν ερευνήσει κάποιες από τις σωματικές επιδράσεις της αφύπνισης της κουνταλίνι στον οργανισμό και έχουν βρει στοιχεία για μια τέτοια σχέση. Το επιστημονικό ενδιαφέρον για την έρευνα στην κουνταλίνι είναι μέρος ενός γενικότερου ενδιαφέροντος των δυτικών επιστημόνων για την έρευνα στην πνευματικότητα, τις θρησκευτικές εμπειρίες, το διαλογισμό και τις μυστικιστικές καταστάσεις.
Ο ιατρός Lee Sannella ήταν ένας από τους πρώτους που πρότεινε μια κατάταξη των συμπτωμάτων της κουνταλίνι και τα κατέταξε σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: κινητικά (πχ αυτόματες σωματικές κινήσεις και στάσεις, ασυνήθιστα μοτίβα αναπνοής) [Εδώ περιλαμβάνεται η δυσκολία αναπνοής του Μουκτανάντα, την οποία παρέθεσες], αισθητικά (εσωτερικές αισθήσεις όπως φώτα και ήχους, κρύο και ζέστη) [εδώ περιλαμβάνονται τα οράματα που παρέθεσες ότι έβλεπε ο Μουκτανάντα - αλλά οράματα βλέπουν βέβαια και οι χριστιανοί μυστικιστές] , ερμηνευτικά (π.χ. ασυνήθιστα ή ακραία συναισθήματα) [αυτές τις κρίσεις τις περνούν όλοι όσοι κάνουν ασκητισμό ή εντατική πνευματική πρακτική σε οποιαδήποτε μορφή] και μη-οργανισμικά (π.χ. εξωσωματικές εμπειρίες και παραψυχική αντίληψη).

Από τη Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome», σελίδα http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences
Οι ερευνητές που σχετίζονται με τα πεδία της υπερπροσωπικής ψυχολογίας και των επιθανάτιων εμπειριών έχουν προτείνει κάποια κοινά κριτήρια για την περιγραφή των συμπτωμάτων της κουνταλίνι, το πιο κοινό χαρακτηριστικό των οποίων (κριτηρίων) είναι μια αίσθηση ενέργειας ή θερμότητας που ανεβαίνει γρήγορα από τη σπονδυλική στήλη.
Σύμφωνα με τον [ψυχολόγο] Kason και άλλους, η αφύπνιση της ενέργειας τής κουνταλίνι μπορεί να έχει παρενέργειες, και μια τέτοια αφύπνιση μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις, να παρουσιαστεί ως πνευματικό πρόβλημα. Σύμφωνα με την υπερπροσωπική ψυχολογία, η αφύπνιση της ενέργειας της κουνταλίνι συνοδεύεται από αλλαγές στη φυσιολογία και στη συνειδητότητα, τις οποίες μπορούμε να κατανοήσουμε μέσω του ινδουιστικού συστήματος των τσάκρα (ενεργειακών κέντρων στο σώμα). Η γνώση των τσάκρα μπορεί γι’ αυτό να βοηθήσει στην ερμηνεία των συμπτωμάτων. Η επίσκεψη σε έναν δάσκαλο διαλογισμού που δεν είναι εκπαιδευμένος στις τεχνικές της κουνταλίνι και που δεν έχει βαθιά και ουσιαστική γνώση αυτών, ή σε έναν ψυχίατρο, γιατρό ή θεραπευτή που δεν γνωρίζει για αυτή τη διαδικασία, μπορεί συχνά να οδηγήσει σε σύγχυση και παρανόηση. [...]
Αν και τα συμπτώματα μερικές φορές μπορεί να είναι δραματικά και προβληματικά, ψυχολόγοι όπως ο Sovatsky και ο Greyson τείνουν να ερμηνεύουν την εκδιπλωνόμενη συμπτωματολογία ως, στο μεγαλύτερο μέρος της, μια μη παθολογική διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης, σημαντική για την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τον Scotton, τα συμπτώματα της κουνταλίνι μπορεί να συνδέονται με ψυχοπαθολογία ή μπορεί και όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να αναχθούν σε αυτήν. Πιστεύει ότι είναι σημαντικό να ξεχωρίζει κανείς μεταξύ των χαρακτηριστικών σημαδιών της κουνταλίνι και των παθολογικών συμπτωμάτων, και να μη χρησιμοποιούνται τα σημάδια της κουνταλίνι για μια διάγνωση παθολογίας. Άλλοι ψυχολόγοι, όπως ο Kason, τείνουν να βλέπουν το όλο φάσμα της διαδικασίας, [δηλαδή μαζί και τα συμπτώματα που αυτή περιλαμβάνει] ως καταλήγοντα σε ένα «ψυχο-πνευματικό καθάρισμα σπιτιού».

Υπάρχουν επιστήμονες που είναι υλιστές. Αυτοί δεν δέχονται ότι οι εμπειρίες που δεν προέρχονται από την ύλη είναι έγκυρες. Τις θεωρούν ψευδαίσθηση και πλάνη και πιστεύουν ότι είσαι εξ ορισμού τρελός αν έχεις τέτοιες.
Φυσικά, αν και σας αρέσει να παραθέτετε αυτούς τους ψυχιάτρους, αυτοί είναι εναντίον και των χριστιανών, γιατί κι οι χριστιανοί μυστικιστές βιώνουν τέτοιες εμπειρίες. (Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πάνε στην εκκλησία για να κοινωνήσουν. Αναφέρομαι σε μυστικιστές, ανθρώπους που τα ρισκάρουν όλα για να μπούνε στον παράδεισο ενώ βρίσκονται ακόμα στη σάρκα – καθώς το τι θα συμβεί μετά το θάνατο, κανείς δεν το ξέρει, όλο κι όλο αυτό που έχουμε είναι το τώρα). Επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πως κι εσείς έχετε μυστικιστές και πως βιώνετε κι εσείς όλων των ειδών τις μυστικιστικές εμπειρίες, να μια αναφορά από την Wikipedia:

Από την Wikipedia, Χριστιανικός Μυστικισμός (Christian Mysticism)http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_mysticism#Jesus_and_the_Apostles

[Στη σελίδα αυτή έχει και μια λίστα από διάφορους χριστιανούς μυστικιστές, καταταγμένους ανάλογα με την υποδιαίρεση του χριστιανισμού στην οποία ανήκουν (ναι, υπάρχουν και άλλοι χριστιανοί εκτός από τους «ορθοδόξους», κι ας αποκαλείτε εσείς τους άλλους «πρωτεστάντες» και «καθολικούς», και μόνο τον εαυτό σας «χριστιανούς», όπως στο παρακάτω κομμάτι που μου έστειλες:
«Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.»
Προτεστάντες και χριστιανοί; Μπα; Οι προτεστάντες δεν είναι χριστιανοί; Ποιους εννοείτε όταν λέτε «χριστιανοί»; Μήπως –λέω μήπως- εσάς τους ίδιους;

Να λοιπόν η σελίδα της Wikipedia για τον Χριστιανικό Μυστικισμό:

Ασκητικές πρακτικές
Πολλοί μυστικιστές [...] πειθάρχησαν τα σώματά τους με δραστηριότητες που ποίκιλλαν από τη νηστεία και έλλειψη ύπνου μέχρι πιο ακραίες μορφές όπως η αυτομαστίγωση.

Αισθητηριακές εμπειρίες
Πολλοί μυστικιστές βιώνουν οράματα. Αλλά συμβαίνουν και άλλες αισθητηριακές εμπειρίες. Για παράδειγμα, ο Richard Rolle άκουσε ουράνια μουσική και ένιωσε μια φωτιά στο στήθος του.

Έκσταση
Η έκσταση είναι κοινή για πολλούς μυστικιστές, όπως η Τερέζα της Αβίλα, η εμπειρία της οποίας αποθανατίστηκε στο άγαλμα «Έκσταση της Αγίας Τερέζας», του Μπερνίνι.

Σωματικοί μετασχηματισμοί
Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα μυστικιστικού σωματικού μετασχηματισμού είναι η εμφάνιση των στιγμάτων στο σώμα του μυστικιστή, όπως αυτά που δέχτηκε ο Φραγκίσκος της Ασίζης. Αλλά και άλλοι μετασχηματισμοί είναι δυνατοί, όπως το άρωμα της αγιότητας που συνοδεύει το σώμα του νεκρού μυστικιστή, πχ της Τερέζας της Αβίλα και της Θηρεσίας της Liseaux.

Θαύματα
Μερικοί μυστικιστές λέγεται ότι μπορούσαν να κάνουν θαύματα. [...]

----------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αστρική Προβολή

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(46) Αλληλογραφία με paok24partizan σχετικά με την αστρική προβολή.

Σχετικό βίντεο: Αστρική Προβολή

paok24partizan
Καλησπερα. Καταρχας χιλια ευχαριστω για τα τοσα καλα βιντεο που εχεις μεταφρασει. Θα ηθελα αν μπορεις, και βεβαια αν ξερεις, να μου πεις σχετικα με το αστρικο ταξιδι. Ειδα ενα βίντεό σου και με εντυπωσιασε παρα πολύ. Ξερω σε γενικες γραμμες το τι ειναι αστρικο και το εχω προσπαθησει αρκετες να το κανω, αλλα παντα φοβαμαι το τι θα γινει και αν ειναι επικινδυνο.

ΚΙΜΩΝ
'Εχω ακούσει και για άσχημα πράγματα να συμβαίνουν όταν βγαίνει κανείς από το σώμα του, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι το να συμβεί κάτι άσχημο είναι πάρα πάρα πάρα πολύ σπάνιο. Προσωπικά σου συστήνω να συνεχίσεις. Αλλά με μια διαφορά.
Το να βγαίνεις από το σώμα σου σού δίνει μια αίσθηση ελευθερίας, αλλά η πραγματική ελευθερία έρχεται όταν βγεις από το νου σου, δηλαδή όταν ξεπεράσεις την αντίληψή σου ότι «είμαι το τάδε που έχει τους τάδε περιορισμούς, είμαι ένα θνητό ον». Και αυτό είναι πιο δύσκολο να το κάνεις. Σε τελική ανάλυση, σημασία έχει η πνευματική σου ολοκλήρωση, όχι το αν θα μπορείς να βγαίνεις απ’ το σώμα σου. Δεν σε αποθαρρύνω από το να προσπαθήσεις, γιατί είναι κάτι εμπνευστικό, αλλά δεν είναι και θέμα τρομερής ουσίας. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;
Αν θέλεις να βγεις από το σώμα σου, αυτό σημαίνει ότι θέλεις να ξεπεράσεις τα όρια της ύπαρξής σου, γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι περισσότερα απ’ ό,τι φαίνεται να είσαι. Κι αυτό είναι το σημαντικό σημείο.
Πώς ξεπερνάς λοιπόν τα όρια της ύπαρξής σου; Μια καλή αρχή είναι να έχεις ένα πνευματικό δάσκαλο.
Λειτουργεί έτσι: ακούς το δάσκαλο να μιλάει, εμπνέεσαι, ακολουθείς τις συστάσεις που δίνει σχετικά με τον τρόπο ζωής και σταδιακά νιώθεις να πνευματικοποιείσαι.
Μπορούμε να συζητήσουμε περισσότερο αυτό το θέμα, αν σε ενδιαφέρει.

Ξαναγυρίζω στο θέμα της αστρικής προβολής. Για να το πετύχεις, ο κατά πολύ ευκολότερος τρόπος είναι να κοιμάσαι νωρίς και να ξυπνάς νωρίς. Αφού ξυπνήσεις, γύρω στις τρεις το πρωί ή ίσως λίγο αργότερα, να κάνεις γιόγκα ή κάτι άλλο (ας πούμε, διάβασμα βιβλίου) το οποίο θα συγκεντρώσει τις ενέργειές σου. Μετά, πριν ακόμα την ανατολή του ήλιου, να πέσεις στο κρεβάτι και να χαλαρώσεις μέσα στην ησυχία.
Οι δονήσεις της ατμόσφαιρας αυτή την ώρα το κάνουν εξαιρετικά πιο εύκολο να συμβεί την ώρα της χαλάρωσης. Κάπου εκεί μεταξύ ύπνου και ξύπνιου μπορεί να αισθανθείς την ψυχή σου να αποκολλιέται από το φυσικό σου σώμα και να ανεβαίνει προς τα πάνω. Ή να έχεις κάποια άλλη παρόμοια ψυχική εμπειρία.
Βοηθάει αν πριν πέσεις για χαλάρωση (ανάσκελα), κάνεις την άσκηση διαλογισμού τρατάκ, την οποία δείχνω στο βίντεο Μάθετε διαλογισμό online!
Εννοείται πως, από τότε που ξυπνάς, δεν τρως ούτε πίνεις οτιδήποτε, ούτε νερό.

Το τρατάκ θα είναι πολύ καλό για σένα, γιατί αναπτύσσει το «τρίτο μάτι», το οποίο παίζει ουσιαστικό ρόλο στην αστρική προβολή.
Είναι αρκετά απίθανο να καταφέρεις την αστρική προβολή μετά την ανατολή του ήλιου. Δεν θυμάμαι να έχω οποτεδήποτε βγει από το σώμα μου μετά την ανατολή του ήλιου. Η ώρα παίζει μεγάλη διαφορά.

Και σου ξαναλέω ότι, και να μην το καταφέρεις, δεν τρέχει τίποτα. Αν μπορείς στη ζωή σου να είσαι ερωτευμένος με το πνεύμα, αυτή είναι η ουσία.

Αν θελήσεις κάτι άλλο, γράψε μου.

Υ.Γ. Δες όλα τα βίντεο που έχω αναρτήσει στην κατηγορία «Αιθερικό σώμα». Επισκέψου τον ιστοχώρο μου.
Υ.Γ.2 Σου έγραψα ότι μπορεί να αισθανθείς το σώμα να βγαίνει μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Θα το διευκρινίσω λίγο, για να μην το παρανοήσεις. Υπάρχουν αστρικές προβολές που αρχίζουν ή που εξ ολοκλήρου συμβαίνουν μέσα σε έναν ονειρικό κόσμο. Και υπάρχουν άλλες προβολές που συμβαίνουν στον εξωτερικό κόσμο, δηλαδή, με το που θα αρχίσει να συμβαίνει ο αποχωρισμός της ψυχής, αμέσως ξυπνάς (τελείως). Η εμπειρία είναι πάντα όμορφη. Είτε πετάξεις μέσα στο δωμάτιο, είτε πετάξεις μέσα στο όνειρο, το να πετάς είναι όμορφο.
Αλλά το πιο όμορφο είναι να μπορείς να πετάς όταν βρίσκεσαι μέσα στο σώμα. Να πετάς με την σκέψη, με τα ιδεώδη, με τις αποφάσεις σου, να μην σε δένουν αλυσίδες.
Και λέγεται πως «άγιοι» που κατάφεραν να ζήσουν μια τέτοια ζωή, τελικά άρχισαν να πετούν και με το υλικό σώμα. Έχεις ακούσει τέτοια; Δες το βίντεό μου Αφρικανός σαμάνος αιωρείται.
Ίσως μου πεις: «Μπορεί η αστρική προβολή να διευκολύνει αυτό το συνολικότερο, ολιστικότερο πέταγμα;» Μπορεί, μέχρι ένα βαθμό. Δεν είναι απαραίτητη για αυτό το στόχο. Ωστόσο, καθετί που είναι ψυχικό και δημιουργεί ανάταση και σε εμπνέει και το προσπαθείς, συνεισφέρει στην εξέλιξη της ψυχής σου.

paok24partizan
Κιμων καταρχας να σε ευχαριστησω και μονο που μου απαντησες, γιατι αντιλαμβανομαι οτι θα πρεπει να δεχεσαι ΠΑΡΑ πολλα e-mail, οποτε το εκτιμω. Ειδα τα βιντεακια σου σχεδον ολα οσα αφορουν το αιθερικο σωμα ή αλλιως αστρικο ταξιδι, αλλα δεν λεει καπου για τους κινδυνους αν υπαρχουν. Εσυ εχεις κανει?? Και αν ναι, αν μπορεις να μου πεις τι εμπειριες είχες.

ΚΙΜΩΝ
Ως προς τους κινδύνους, είχα ακούσει κάπου ότι ένα παιδί είχε (τυχαία;) βγει απ’ το σώμα του και χάθηκε. Δεν μπορούσε να επιστρέψει. Και ζήτησαν βοήθεια απ’ τον πνευματικό μου δάσκαλο, ο οποίος το έψαξε στο άυλο πεδίο (αιθερικό / αστρικό) και το βρήκε και το έφερε πίσω.

Αυτή είναι η μοναδική αρνητική ιστορία που έχω ακούσει σχετικά με αστρικές προβολές. Δεν την νιώθω αποτρεπτική. Ίσως το παιδί δεν βγήκε απ’ το σώμα του συνειδητά και δεν μπορούσε να φανταστεί πώς να γυρίσει, ίσως ήταν πολύ μικρό. Κατά τα άλλα, ό,τι κι αν έχω κατά καιρούς διαβάσει για το θέμα, δεν συνάντησα αρνητικές αναφορές.

Εγώ κάποια εποχή είχα βγει μερικές φορές απ’ το σώμα μου, και σε άλλες εποχές σε διάφορες περιπτώσεις ΣΧΕΔΟΝ είχα βγει. Δηλαδή άρχιζε η διαδικασία και σταματούσε. Δεν το έβρισκα εύκολο. Άλλοι το έβρισκαν πολύ πιο εύκολο από μένα. Είναι ανάλογα με τον άνθρωπο. Έπρεπε να τηρούνται διάφορες προϋποθέσεις, όπως αυτές που περιέγραψα σε σχέση με την ώρα (αυτές για την ώρα, απ’ ό,τι ξέρω, είναι προϋποθέσεις που ισχύουν για όλους). Ένα πρόβλημά μου σχετιζόταν με την αναπνοή και τη σεξουαλικότητα. Δηλαδή για να βγεις, βοηθάει αν η αναπνοή είναι ελεύθερη, απρόσκοπτη. Η δική μου δεν ήταν, και καθώς η ψυχική ενέργεια στο σώμα ενεργοποιούνταν, και η ψυχή ετοιμαζόταν να βγει, η ενέργεια χτυπούσε «ανακλαστικά» στα γεννητικά όργανα και άρχιζε στύση. Με το που άρχιζε στύση, η διαδικασία κοβόταν. Γιατί η ενέργεια πρέπει να συγκεντρωθεί όλη ψηλά, ώστε να μπορέσει να βγει απ’ το σώμα. Αν μπλοκάρει στα γεννητικά όργανα, δεν μπορείς να βγεις, γιατί η ενέργεια «κλειδώνεται» στο σώμα.

Τέτοια προβλήματα είναι «τεχνικά» και μπορεί να είναι ίδια ή και να διαφέρουν μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων. Πρέπει να έχεις ένα καλό έλεγχο της ενέργειάς σου για να μπορέσεις να τη βγάλεις απ’ το σώμα. Δεν πρέπει να είναι ούτε στο σεξουαλικό κέντρο, ούτε στο στομάχι να χωνεύει, ούτε να έχει κολλήσει ο νους σε διάφορες σκέψεις και τις αναμασά. Πρέπει να μπορείς να ρεύσεις, να κυλήσεις απρόσκοπτος προς τα έξω. Μόνο δοκιμάζοντας μπορείς να δεις πώς λειτουργεί το πράγμα για σένα.

Όσες φορές είχα βγει, παρέμεινα στο δωμάτιο, δεν μπόρεσα να διαπεράσω τους τοίχους, εκτός από μία φορά, για την οποία όμως δεν ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι, αν και είχα βγει, δεν είχα ωστόσο παραμείνει σε ονειρικό μου κόσμο. Είδα ουρανό έξω, αλλά δεν ήμουν σίγουρος ότι ήταν ο ίδιος ουρανός που υπήρχε στο εξωτερικό περιβάλλον, ή αν ήταν ένας ονειρικός ουρανός.

Δεν απέκτησα λοιπόν μεγάλη πείρα, γιατί δεν μπόρεσα να αποκτήσω έλεγχο της διαδικασίας. Το ότι βγήκα κάποιες φορές, βγήκα. Γι’ αυτό δεν έχω αμφιβολία. Αλλά χρειάζεται έλεγχος και πείρα για να μπορέσεις να μιλήσεις σε βάθος. Ένα άλλο θέμα ήταν ότι όταν άρχιζε η ενέργεια να βγαίνει, οι δυο μασέλες μου κολλούσαν και πίεζαν η μία στην άλλη πολύ δυνατά, ήταν σαν να με περνούσε ηλεκτρικό ρεύμα, και αυτό δυσκόλευε τη διαδικασία. Είχα λοιπόν τέτοια «τεχνικά» προβληματάκια.

Είχα όμως μια άλλη εμπειρία, σε κάποια στιγμή, όπου άλλαξα διάσταση και παρέμεινα έκτοτε σε ανώτερη διάσταση. Αυτό είναι τελικά το ζητούμενο. Να βγεις από αυτή τη διάσταση, όχι απλά να βγεις απ’ το σώμα σου. Και το ότι δεν απέκτησα έλεγχο πάνω στην εξωσωματική διαδικασία δεν έπαιξε ρόλο τελικά.

Αν σε ενδιαφέρει, σε ενθαρρύνω να συνεχίσεις χωρίς να φοβάσαι μήπως πάθεις τίποτα. Δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα, μην στεναχωριέσαι. Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία. Τουλάχιστον εγώ στη θέση σου δεν θα το σκεφτόμουν το θέμα. Και στο δρόμο να περπατάς, μπορεί να σε χτυπήσει αυτοκίνητο. Άσχημα πράγματα μπορεί να συμβούν στο καθετί, αλλά αν τους δίνουμε υπερβολική σημασία, τελικά μένουμε στάσιμοι.

Προσπάθησέ το. Δες τι μπορείς να κάνεις. Είναι μια θετική εμπειρία για κάθε ψυχή.
Αν θέλεις κάτι άλλο, μου λες.

paok24partizan
Eυχαριστω πολυ και συγνωμη αν σε κουρασα καπου :) Aπλα ακουσα οτι μπορει καποιο ον να παρει το σωμα σου και αλλα τετοια!!! Γι' αυτο και θα ηθελα να επιβεβαιωθώ αν οντως υπαρχουν!!! Να εισαι καλα για την υπομονη σου και συνεχεισε αυτο που κανεις με τα βιντεο, μας βοηθας ολους.

Κίμων πραγματικα σε ευχαριστω, μου δινεις δυναμη να συνεχισω το αστρικο ταξιδι που θελω τοσο πολυ να κανω.

ΚΙΜΩΝ
"Aπλα ακουσα οτι μπορει καποιο ον να παρει το σωμα σου και αλλα τετοια!!!"
Κι εγώ το έχω ακούσει αυτό, από χριστιανούς, αλλά τους χριστιανούς δεν τους παίρνω στα σοβαρά. Όταν υπάρχει τόσο εκτενής επιστημονική βιβλιογραφία για τα οφέλη της γιόγκα, εκείνοι επιμένουν με την προπαγάνδα ότι η γιόγκα κάνει κακό στην υγεία, απλά και μόνο γιατί η γιόγκα χρησιμοποιείται από τις ανατολικές θρησκείες.

Οι χριστιανοί σκέφτονται έτσι:

"Αν ασχοληθείς με την ψυχή σου, τότε χρειάζεσαι τον Ιησού Χριστό για να σε προστατεύει.
Αλλά και να μην ασχοληθείς με την ψυχή σου, και πάλι τον χρειάζεσαι. Γιατί η υλική ζωή είναι γεμάτη παγίδες.
Γι' αυτό, γίνε χριστιανός! Έλα στην εκκλησία μας! Εμείς θα σε σώσουμε! Όλα τα άλλα είναι του σατανά!"

Μπορεί κάποιος να εμπιστευτεί μια τέτοια ιδεολογία;

Ο άνθρωπος έχει ψυχή κι έχει δικαίωμα να ασχολείται με αυτή. Ετούτο το κόλλημα στον Ιησού Χριστό δεν είναι υγιές. Αυτή η κατηγορία προς τα πάντα -προς την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την τέχνη, το μυστικισμό- και η προβολή της Εκκλησίας ως καλής μητέρας, σκοτώνει την κοινωνία.

Ναι, διδάξτε το Χριστό, αλλά εντός μιας φιλελεύθερης ιδεολογίας. Μην μας εκβιάζετε για να γίνουμε "μέρος του ποιμνίου" και να βλέπουμε τα πάντα ως σατανικά και να πιστεύουμε ό,τι πιστεύετε.

Δεν έχω δίκιο;
Δεν δημιουργεί η ιδεολογία αυτή ανθρώπους με δουλική και περιορισμένη νοοτροπία;

Κι εγώ πάντα σκέφτομαι το εξής: Ο χριστιανισμός, ήδη από τα παιδικά του χρόνια, ήταν αυτοκρατορική θρησκεία, η θρησκεία των Ρωμαίων κι αργότερα του Bυζαντίου.

Αν οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούσαν για την αυτοκρατορία τους κάποια θρησκεία, πόση ελευθερία θα έπρεπε να περιμένεις να βρεις σε αυτήν; Κι αυτό άσχετα απ' το πόσο άγιο και θείο μπορεί να ήταν το πρόσωπο γύρω απ' το οποίο η θρησκεία υποτίθεται ότι περιστρέφεται.

Είναι φυσικό μια αυτοκρατορική θρησκεία να χρησιμοποιείται για έλεγχο των μαζών. Μην κάνετε αυτό, μην κάνετε εκείνο, μην πιστεύετε αυτό, μην μιλάτε με εκείνους. Όπως είναι γνωστό, οι ιερείς στο Βυζάντιο έφτιαχναν δόγματα και όποιος δεν τα πιστεύει, περάστε τον απ' το μαχαίρι.

Συνεπώς αν οι ιερείς μού λένε ότι αν βγω απ' το σώμα μου, θα καταλάβει το σώμα μου ο διάβολος, το αντιλαμβανομαι στο πλαίσιο της γενικότερης διδασκαλίας τους. Δεν το παίρνω ανεξάρτητα.

Αλληλογραφία με Νίκο σχετικά με την αστρική προβολή
Νίκος
Καλησπέρα κύριε Πετρόχειλε, σήμερα το πρωί είχα μία εμπειρία που δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς ήταν και επικοινωνώ μαζί σας μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε. Σήμερα το πρωί ξύπνησα στις 9.00 και προσπάθησα να κάνω αστρική προβολή, εκεί λοιπόν που χαλάρωσα και άρχιζα να μουδιάζω κτλ βλέπω το δωμάτιό μου και νιώθω σαν να πάει να σηκωθεί το σώμα μου, εκεί λοιπόν με πιάνει ένας πανικός και πάω ν ανοίξω τα μάτια μου αλλά λέω όχι θα συνεχίσω. Σηκώνομαι και αρχίζω να προχωράω, τότε σκέφτομαι να πάω να δωμάτιο της μητέρας μου να δω αν είναι εκεί και να γυρίσω, να μπω στο σώμα μου και να ξαναπάω. Πήγα είδα την μητέρα μου στο δωμάτιό της, επιστρέφω κάνω βουτιά στο σώμα μου και ανοίγω τα μάτια μου. Πάω ξανά στο δωμάτιό της με το κανονικό μου σώμα αλλά δεν ήταν εκεί. Έχετε κάποια εξήγηση τι ήταν αυτό που βίωσα;

Κίμων
Δεν έχω μεγάλη εμπειρία από αστρικές προβολές, αλλά όσο έχω, εκείνη την εποχή που είχα κάνει κάποιες, μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μερικές φορές κάνουμε αστρικές προβολές μέσα σε ένα ονειρικό κόσμο και όχι μέσα στον εξωτερικό αυτό κόσμο, αν και η κίνηση της ανύψωσης, του ξεκολλήματος του αιθερικού σώματος από το φυσικό, είναι ίδια ή πολύ παρόμοια ως εμπειρία.

Γνωρίζω δύο άτομα που μπορείς να ρωτήσεις περαιτέρω.
Η μία είναι η πνευματική μου δασκάλα αλλά θα έπρεπε να κλείσεις ραντεβού μαζί της, δεν μπορείς να την ρωτήσεις απλά με εμαιλ.
http://www.satyanandashram.gr/gr_NAV6_acharya_teachers.htm
Είναι φωτισμένη και θέματα αστρικής προβολής δεν θα της παρουσίαζαν δυσκολία να απαντήσει, γιατί είναι τελειοποιημένη σε τέτοιες εμπειρίες. Πιστεύω ότι θα άξιζε έτσι κι αλλιώς να τη γνωρίσεις αν σε ενδιαφέρει η πνευματικότητα.

Ο άλλος είναι ο Κοεμτζόπουλος. Αυτός πιστεύω ότι θα σου απαντήσει και με απλό εμαιλ. Φαίνεται να είναι κι αυτός καλός γνώστης των αστρικών προβολών, κι είναι κι αυτός πνευματικό άτομο (αν και όχι πνευματικός δάσκαλος, όσο ξέρω).

http://www.vpalmas.com/artmine5000/site3.htm

Ένα πολύ εμπνευστικό ποίημα του Κοεμτζόπουλου για τις αστρικές του προβολές μπορείς να διαβάσεις εδώ:

http://www.vpalmas.com/artmine5000/333.pdf

Πάντως η δική μου αίσθηση είναι πως είναι πιο σημαντικό να ζει κανείς με τέτοιο τρόπο ώστε να δυναμώνει η πνευματική του ενέργεια, παρά ειδικά να ξεκολλά την ψυχή από το σώμα, γιατί τέτοιου είδους ξεκολλήματα δεν είναι μόνιμα. Το μυστικό της πνευματικότητας είναι πώς να γίνει ένας μόνιμος διαχωρισμός, και για να γίνει αυτό χρειάζεται πνευματική αφύπνιση, αφύπνιση των τσάκρα. Θα αντιληφθείς πιο επακριβώς τι εννοώ βλέποντας το βίντεό μου:
"Η ανάληψή μου σε υψηλότερη διάσταση", όπου περιγράφω την αφύπνιση αυτού που στη γιόγκα ονομάζουν "άναχατ τσάκρα" (τσάκρα της καρδιάς)
http://www.youtube.com/watch?v=B6Xj7dl9r6U

Ελπίζω όσο μπόρεσα να βόηθησα.

Φιλικά

Κίμων

Υ.Γ. Την ερωταπόκριση αυτή θα την αναρτήσω μαζί με τις άλλες αλληλογραφίες στον ιστοχώρο μου, εκτός κι αν μου πεις ότι δεν θέλεις. Προσωπικά στοιχεία παραλείπονται.

Νίκος
Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια. Αφού δεν περιλαμβάνονται προσωπικά στοιχεία δεν έχω πρόβλημα.

ΚΙΜΩΝ
Δες επίσης και αυτή μου την αλληλογραφία.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Εγκλήματα στη “θεόπνευστη” Βίβλο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(48) Αλληλογραφία με akislina2008 σχετικά με το βίντεο

Ιησούς του Ναυή - Α΄ Μέρος - Σφαγές με εντολή του Θεού

το οποίο περιγράφει το Θεό να βοηθάει τους Ισραηλίτες να καταλάβουν τις πόλεις που βρίσκονται στην περιοχή της Παλαιστίνης και να σκοτώσουν τον πληθυσμό

akislina2008
Βρε ανοητοι, ολα τα ιερα κειμενα μιλουν για πνευματικα θεματα μεσω παραβολων. Δηλαδη οι δωδεκαθεϊστες λατρευουν το πηδημα ταυρου σε παρθενες [ευρωπη] και οι βουδιστες τη συνουσια ελεφαντα με γυναικα [μανα του Βουδα]? Όποιος ερευνα την αληθεια σεβεται την πιστη του αλλου. Δε φτανει που οι εκκλησιες πετσοκοβουν την αληθεια στα μετρα τους, ερχονται και κατι ηλιθιοι να κοροιδεψουν το μονοπατι του καθενος με κινητρο την βλακεια τους και το χρημα.

ΚΙΜΩΝ
Και ποιο είναι το "πνευματικό θέμα" στη δολοφονία των αιρετικών;

akislina2008
Όλη η Έξοδος ειναι μια παραβολη για την εξοδο του ανθρωπου απο την υλη. Προφανως μεσα στο μυαλο σου εχεις μπερδεψει την εξουσια της εκλησιας με την διδασκαλια του Χριστου. Έχουν τοση σχεση οση ο Μαρξ με τη σωβιετική Ένωση και ο Νιτσε με τον Χιτλερ. Όμως υποτιθεται πως καποιος που ασχολείται με τα πνευματικα αυτο ειναι το πρωτο που μαθαινει να ξεχωριζει.

ΚΙΜΩΝ
Μα το βίντεο δεν είναι για την Έξοδο.

akislina2008
Συνεχεια της Εξοδου ειναι το Δευτερονομιο. Μελετησε λιγο.

ΚΙΜΩΝ
Τα γεγονότα της Εξόδου λαμβάνουν χώρα μέχρι το δεύτερο έτος μετά τη φυγή από την Αίγυπτο. Ενώ το παρόν βίντεο μάς δείχνει τις σφαγές που έκαναν οι Ισραηλίτες στην Παλαιστίνη.
Δεν βρισκόμαστε απ' τη μεριά της Αιγύπτου τώρα. Συμβαίνει ένας επιθετικός πόλεμος στην Παλαιστίνη και σφαγιάζουν τους πάντες. Η Παλαιά Διαθήκη υποστηρίζει ότι ο Θεός είναι ο εμπνευστής αυτής της επίθεσης (επειδή ήθελε να τους δώσει την περιοχή για δική τους) και ότι τους βοήθησε στις γενοκτονίες.
Άμα βάλεις στη Βικιπαίδεια «Δευτερονόμιο» στην κατηγορία «Γεγονότα» θα διαβάσεις: «εντολές και ευλογίες (του Μωυσή) περί εξόντωσης ειδολολατρών και ψευδοπροφητών (Κεφ.Ε΄ - ΙΓ΄). (ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ) Το έργο αυτό αργότερα φέρει εις πέρας ο Ιησούς του Ναυή με τη βοήθεια του Θεού.

akislina2008
Άλλα λογια ν’ αγαπιομαστε. Ή δεν καταλαβες τι σου λεω η το κανεις επιτηδες. Όλα τα αρχαια ιερα κειμενα μιλουσαν με παραβολες για να κρυψουν καπως τη διδασκαλια, ακομα κι οταν αναφερονταν σε ιστορικα γεγονοτα. Αν τα διαβασεις ρεαλιστικα δε θα καταλαβεις τιποτα. Έχεις διαβασει Μαχαμπαρατα, Γκιλγκαμες, Οδυσεια Κοσμογονια, Κορανι ρεαλιστικα?

ΚΙΜΩΝ
Δηλαδή όταν το Κοράνι ενθαρρύνει τον πόλεμο εναντίον των απίστων, εσύ το παίρνεις μεταφορικά; Όχι. Ούτε και κανένας άλλος.
Γιατί θα πρέπει με τους Εβραίους να γίνει εξαίρεση;
Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει πόλεμος εναντίον των απίστων, των "ειδωλολατρών", τόσο υλικός, όπου οι Εβραίοι σφαγιάζουν κόσμο, όσο και θεωρητικός, όπου οι Εβραίοι διατείνονται ότι οι "ειδωλολάτρες" αμαρτάνουν μπροστά στο Θεό.
Τίποτα απ' αυτά δεν είναι μεταφορικό.
Στις Γραφές μονάχα κάποιοι συμβολισμοί είναι μεταφορικοί. Όχι όλα τα υπόλοιπα. Αλλιώς, το "ου μοιχεύσεις" και το «εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα» θα το παίρναμε μεταφορικά.
Η ιδέα ότι ο Θεός είναι με το μέρος των Εβραίων στη μάχη εναντίον των αιρετικών δεν είναι μεταφορική. Η όλη αυτή προπαγάνδα εναντίον των αιρετικών και η ανακήρυξη της εβραϊκής θρησκείας ως της μόνης αληθινής, και όλων των άλλων ως σατανικών, είναι βασικό σημείο της Παλαιάς Διαθήκης. Οι προφήτες, μιλώντας με την έμπνευση του Θεού, λέγαν τρομερά πράγματα εναντίον των αιρετικών λαών. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι μεταφορικό.
Ακόμα κι αν δεις το ότι ο Θεός έριξε πέτρες απ' τον ουρανό ως μεταφορά, η ουσία παραμένει ότι ήταν στο πλευρό των Εβραίων στους επιθετικούς τους πολέμους εναντίον των αιρετικών.
Είναι γι' αυτό που δεν ρωτάει κανείς: "Μα γιατί δεν έριξε πέτρες ΣΤΟΥΣ Εβραίους;" Γιατί οι Εβραίοι ήταν μαζί του, εναντίον των άλλων λαών που ακολουθούσαν τις "βδελυρές" λατρείες και προσκυνούσαν το Σατανά.
Αυτό είναι ένα κεντρικό μήνυμα της Παλαιάς Διαθήκης και σε αυτή την ιδεολογία στηρίζεται άλλωστε και η σημερινή εκκλησιαστική προπαγάνδα εναντίον των αιρέσεων.
Το θέμα δεν είναι ποιες μεταφορές μπορεί να χρησιμοποιήσουν τα θρησκευτικά κείμενα αλλά γιατί τις χρησιμοποιούν και τι προσπαθούν να περάσουν.
Είναι γι' αυτό που μιλάμε για σωβινισμό.

akislina2008
Όταν μια μανα ζητησε απ τον Σινταρτα (τον Βούδα) να κανει καλα το παιδι της και εκεινος την εστειλε να βρει σπορους απο σπιτι που δεν εχει πεθανει κανεις, ξεροντας οτι δεν υπαρχει τετοιο, σημαινει κατ’ εσενα οτι ο Βουδισμος αντικαθιστα το ελεος με τη κοροιδια? Ή εκει εισαι προθυμος να κατανοησεις και εδω να σπεκουλαρεις? Όταν το δαχτυλο εδειχνε το φεγγαρι, ο χαζος [και ο πονηρος] κοιταζε το δαχτυλο.

ΚΙΜΩΝ
Η γυναίκα, εκτός εαυτού από τον πόνο της που είχε πεθάνει το παιδί της, πήγε στον Βούδα και του ζήτησε να το αναστήσει. Αυτός της είπε ότι θα το κάνει μόνο αν του φέρει σπόρους από ένα σπίτι όπου κανένας δεν έχει πεθάνει. Η γυναίκα έφυγε και πήγε ψάχνοντας σε όλη την πόλη για ένα τέτοιο σπίτι. Και οι χωρικοί τής έλεγαν: "Να σου δώσω ένα κάρο σπόρους, αν θέλεις, αλλά και εδώ είχαμε θανάτους. Πέθανε ο τάδε συγγενής μου " κλπ. Το βράδυ η γυναίκα γύρισε στον Βούδα και δεν έκλαιγε πια. Του είπε: "Τώρα κατάλαβα ότι ζωή και θάνατος πάνε μαζί όταν έχεις σώμα. Σε παρακαλώ δέξου με μαθήτριά σου και φέρε με σε αυτή τη ζωή που είναι αιώνια."
Αυτή η ιστορία περιγράφεται στη βουδιστική λογοτεχνία και δεν έχω πρόβλημα. Αν όμως έλεγε ότι ο Βούδας διέταξε τους μαθητές του να σκοτώσουν τη γυναίκα γιατί ήταν αιρετική, ή ότι ο Βούδας έδιωξε τη γυναίκα χλευάζοντάς την κι αυτή έζησε έκτοτε με περισσότερο πόνο (ή, ακόμα κι αν δεν το έλεγε, μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι έτσι θα συνέβη), σαφώς και θα είχα πρόβλημα.
Η ιστορία αυτή λέει ότι η γυναίκα μπόρεσε να ξεπεράσει τον πόνο της, αντιλαμβανόμενη την ουσία της υλικής ύπαρξης και τη διαφορά της από την πνευματική. Μάλιστα εξελίχθηκε σε μια προχωρημένη και γνωστή πνευματική μαθήτρια του Βούδα.
Τα μωρά που κατακρεούργησες ποιον πόνο ξεπέρασαν και τι κατάλαβαν;
Εγώ δεν έχω διαβάσει πουθενά στη βουδιστική λογοτεχνία για ιερούς πολέμους εναντίον των απίστων. Αν γνωρίζεις κάτι τέτοιο παρακαλώ να μου το υποδείξεις. Πες μου τον τίτλο του κειμένου και παράθεσέ μου μια παράγραφο.
Ή και εν γένει αν γνωρίζεις οποιεσδήποτε ιστορίες για αδικήματα που διέπραξε ο Βούδας, θα ήθελα να τα διαβάσω. Και να είσαι σίγουρος ότι δεν θα τα δικαιολογήσω λέγοντας ότι πρέπει να τα πάρουμε "μεταφορικά".

-----------------------------------
Η αλληλογραφία σταμάτησε εδώ.
Προσθέτω κάποιες άλλες σκέψεις μου.
-----------------------------------

"Δεν είναι τα μέρη της Βίβλου που δεν καταλαβαίνω τα οποία με ανησυχούν. Είναι τα μέρη που καταλαβαίνω."
                                                                                                           Μαρκ Τουαίην

Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο αρχίζει με τη γενεαλογία του Ιησού. Αναγνωρίζει 28 βήματα (προπάτορες) στο πέρασμα από τον Εβραίο βασιλέα Δαβίδ στον Ιησού Χριστό. Η γενεαλογία τελειώνει έτσι:
"... και ο Ιακώβ εγέννησε τον Ιωσήφ τον άντρα της Μαρίας. Από τη Μαρία γεννήθηκε ο Ιησούς, ο λεγόμενος Χριστός".
Όλη την γενεαλογία την περιγράφει από πατέρα σε γιο ("ο τάδε εγέννησε τον τάδε"). Γιατί στην περίπτωση του Χριστού περιγράφεται αυτός να γεννήθηκε από τη Μαρία και όχι από τον Ιωσήφ;
Είναι επειδή η Μαρία τον γέννησε από το Άγιο Πνεύμα;
Τότε γιατί τον περιγράφει απόγονο του Δαβίδ;
Αν, πάλι, ήταν απόγονος του Δαβίδ, γιατί διδάσκει η Εκκλησία ότι γεννήθηκε από παρθένα με τη μεσολάβηση του Αγίου Πνεύματος;

Να αναφέρουμε επίσης ότι ο Λουκάς δεν θέτει, σαν τον Ματθαίο, 28 προπάτορες του Ιησού έως τον Δαβίδ, αλλά 43.

Παίρνετε τώρα μια ιδέα γιατί ο Μαρκ Τουαίην λέει πως είναι τα μέρη της Βίβλου που καταλαβαίνει αυτά που τον ανησυχούν;

Κι αυτά σας τα λέω ενώ εγώ πιστεύω ότι είναι πράγματι δυνατό ο Χριστός να γεννήθηκε από παρθένα. Η παρθενιά της μητέρας του δεν με ενοχλεί. Υπάρχουν ένα κάρο πράγματα που η επιστήμη δεν γνωρίζει.
Αυτό που με ενοχλεί είναι η Καινή Διαθήκη να λέει σε ένα σημείο ότι ήταν παρθένα και σε άλλο ότι δεν ήταν. Και μετά να υποτίθεται ότι είναι θεόπνευστη.
Αλλά η μη θεοπνευστία της δεν σημαίνει ότι έχει παντού λάθος. Απλά ότι δεν είναι μέσω των ΔΙΚΩΝ ΤΗΣ ισχυρισμών που μπορεί να αποφασιστεί τι είναι σωστό.
Αν ο νους μπορεί να επηρεάσει την ύλη, τότε είναι λογικό να μπορεί να επηρεάσει και ένα ωάριο, ώστε να παραγάγει έμβρυο χωρίς σπερματοζωάριο. Και είναι λογικό κάτι τέτοιο να μπορεί να συμβεί σε άτομα εξαιρετικής πνευματικότητας όπως ο Χριστός. Γιατί άλλο είναι ένα σώμα τελείως ανθρώπινο και άλλο ένα σώμα που φτιάχτηκε από ύλη και πνεύμα.
Αυτό που σίγουρα ΔΕΝ γίνεται είναι να συμβαίνουν αμφότερα - δηλαδή ΚΑΙ να έχει τον Ιωσήφ πατέρα ΚΑΙ να είναι η Μαρία παρθένα.
Κάποιες αντιφάσεις μπορούν να αποδοθούν στον τρόπο ερμηνείας, άλλες όμως όχι. Είτε έχει ο Χριστός 28 προπάτορες ως τον Δαβίδ (σύμφωνα με τον Ματθαίο) είτε 43 (σύμφωνα με τον Μάρκο). Είτε γεννήθηκε ο Χριστός και από πατρικό σπέρμα είτε χωρίς αυτό.

Η μη θεοπνευστία της σημαίνει πως οτιδήποτε λέει η Βίβλος μπορεί να είναι λάθος. Άρα δεν μπορείς να την παραθέσεις για να ισχυριστείς ότι κάτι πρέπει να γίνει.

Σκεφτείτε τα παρακάτω:

"Μπορείς, ακόμα, να κληροδοτήσεις [τους σκλάβους] στους γιους σου για να τους έχουν ως αποκτήματα. Αλλά τους συμπατριώτες σου, τους γιους τους Ισραήλ, δεν θα τους εξουσιάζεις με σκληρότητα." Λευϊτικό 25:44-46

Αν ένας άντρας πουλήσει την κόρη του για σκλάβα, δεν θα της επιτρέπεται να ελευθερωθεί [μετά από έξι χρόνια], όπως επιτρέπεται στους [Εβραίους] άντρες σκλάβους." Έξοδος 21:7
"If a man sells his daughter as a female slave, she is not to go free as the [Hebrew] male slaves do [after six years of service]. Ex 21:7

Σκλάβοι, να είστε υπάκουοι σε αυτούς που είναι κύριοί σας στη Γη, με φόβο και με τρόμο προς αυτούς, και με ειλικρίνεια στην καρδιά σας, όπως προς τον Χριστό." Επιστολή Παύλου Προς Εφέσιους 6:5
"Slaves, be obedient to those who are your masters according to the flesh, with fear and trembling, in the sincerity of your heart, as to Christ; Eph 6:5

«Ο Onan αντιλαμβανόταν ότι το παιδί δεν θα ήταν δικό του. Γι' αυτό, όταν πήγε να κάνει σεξ με τη γυναίκα του αδερφού του, έχυσε στο έδαφος, έτσι ώστε ο αδερφός του να μην αποκτήσει παιδί από αυτόν. Αλλά του Θεού δεν του άρεσε αυτό και τον σκότωσε.» Γένεση 38:9-10

Προσέξτε ότι κοίταξε να μην την αφήσει έγκυο, απλά για να μην μεγαλώσει το δικό του παιδί ο αδερφός του. Το τι θέλει αυτή ούτε κατά διάνοια δεν λαμβάνεται υπόψη.

Αυτό δεν είναι παράξενο, εφόσον γνωρίζουμε ότι έτσι σκέφτεται ο Θεός:

"Μια γυναίκα πρέπει να υπακούει σιωπηλά και με πλήρη υποτέλεια. Δεν επιτρέπω στις γυναίκες να διδάσκουν [στην εκκλησία] και να ασκούν εξουσία στους άντρες, αλλά πρέπει να σιωπούν. Γιατί ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος και ύστερα η Εύα. Κι αυτός που εξαπατήθηκε δεν ήταν ο Αδάμ αλλά η Εύα, που έπεσε στην παράβαση. Θα σωθούν όμως οι γυναίκες με την τεκνογονία, αρκεί να μείνουν στην πίστη και στην αγάπη και στην άγια ζωή και να έχουν κοσμιότητα." Πρώτη Επιστολή Παύλου προς Τιμόθεον 2:11-14
A woman must quietly receive instruction with entire submissiveness.
But I do not allow a woman to teach or exercise authority over a man, but to remain quiet.
For it was Adam who was first created, and then Eve.
And it was not Adam who was deceived, but the woman being deceived, fell into transgression. 1Tim 2:11-14

Βλέπετε λοιπόν ότι δεν υπάρχει θέμα να αποφασίσει η γυναίκα αν θα χύσει μέσα της ο Onan ή όχι. Εκείνος αποφασίζει. Ο δικός της ρόλος είναι απλά να του κάνει παιδιά υπάκουη για να σωθεί από την αμαρτία της Εύας. Μετά δεν είναι να απορείς που ο Θεός θύμωσε με τον Onan και τον σκότωσε. Γιατί, μην καταστώντας την έγκυο, στέρησε τη λύτρωση στην ψυχή της.

Αλήθεια πιστεύετε ότι όλη αυτή η περίεργη και σοβινιστική ιδεολογία εκφράζει το νου του Θεού;
Δεν είναι πιο πιθανό ότι εκφράζει το νου κάποιων πηδηχταράδων Εβραίων;

Κοιτάξτε κι αυτό:

Αριθμοί, κεφ. 31
31:7 And they warred against the Midianites, as the LORD commanded Moses; and they slew all the males.
«Και πολέμησαν [οι Ισραηλίτες] εναντίον των Μαδιανιτών, όπως πρόσταξε ο Κύριος τον Μωυσή, και σκότωσαν όλους τους άντρες.»
31:9 And the children of Israel took all the women of Midian captives, and their little ones, and took the spoil of all their cattle, and all their flocks, and all their goods.
«Και οι Ισραηλίτες αιχμαλώτισαν όλες τις Μαδιανίτισσες και τα παιδιά τους, και πήραν όλα τα πρόβατα και τα κοπάδια και τα υπάρχοντά τους.»

31:10 And they burnt all their cities wherein they dwelt, and all their goodly castles, with fire.
«Και έκαψαν όλες τις πόλεις και τα κάστρα τους.»

31:11 And they took all the spoil, and all the prey, both of men and of beasts.
«Λαφυραγώγησαν και πήραν στην κατοχή τους ζώα και ανθρώπους.»

31:14 And Moses was wroth with the officers of the host, with the captains over thousands, and captains over hundreds, which came from the battle.
«Και ο Μωυσής εξοργίστηκε με τους αξιωματικούς.»

31:15 And Moses said unto them, Have ye saved all the women alive?
«Και τους είπε: "Κρατήσατε όλες τις γυναίκες ζωντανές;!!"» [...]

31:17 Now therefore kill every male among the little ones, and kill every woman that hath known man by lying with him.
«Γι' αυτό σκοτώστε τώρα όλα τα αρσενικά παιδιά και όλες τις γυναίκες που δεν είναι παρθένες.»

31:18 But all the women children, that have not known a man by lying with him, keep alive for yourselves.
«Αλλά όλα τα κορίτσια που είναι ακόμα παρθένες, κρατήστε τα ζωντανά για τον εαυτό σας.»

Κρίνετε μόνοι σας αν πρόκειται για θεοπνευστία ή για σοβινισμό, σεξισμό και διαβολική ιδεολογία.
Και μετά λένε ότι κυνηγούν τους ανθρώπους της γιόγκα γιατί είναι ειδωλολάτρες και σατανιστές.
Τρομάρα τους...

Αλλά βέβαια, τίποτα από αυτά δεν εννοείται! Πρόκειται για μεταφορές, παρομοιώσεις και σχήματα λόγου. Είναι επειδή δεν γνωρίζετε λογοτεχνία (αμόρφωτοι!) που δεν μπορείτε να καταλάβετε τον υψηλό και θεόπνευστο χαρακτήρα της Αγίας Γραφής.

Θα μου πείτε, γιατί, δεν είναι τόσο άσχημα... Υπό την (μέσω του Μωυσή) καθοδήγηση του Θεού (οπότε δεν μπορείς να κατηγορηθείς για ανηθικότητα) κλέβεις, σφάζεις, καις, και βιάζεις δωδεκάχρονες παρθένες.
Τι, αλήθεια, παραπάνω θα ήθελε ένας άντρας στη ζωή του;
Τύφλωσε και λίγους μάγους, δίωξε και λίγους αιρετικούς, φτιάξε κι ένα σάιτ ενάντια στους γιόγκι, προσηλύτισε και κάποιους στη μία και μοναδική αληθινή θρησκεία του κόσμου,
κι έχεις γίνει υπόδειγμα θείας ζωής.


                       Ρε χριστιανοί... Καμιά παρθένα μήπως σας περισσεύει;

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(49) Αλληλογραφία με Δημήτρη σχετικά με
τον υπνωτισμό και τον εξορκισμό,
καθώς και με το διαλογισμό και τις προηγούμενες ζωές.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Γεια σου Κίμων, ήθελα από καιρό να σε συγχαρώ για την υπέροχη περισυλλογή από videos και για τον πνευματικό σου ιστοχώρο. Πραγματικά ανεκτίμητης αξίας. Βρίσκομαι εδώ και καιρό στο μονοπάτι της εσωτερικής μου αναζήτησης, περί του ποιος είμαι πραγματικά. Μετά απο πόλλες ανακαλύψεις(πληροφορίες,videos, Maya's calendar, επαφικοί κλπ.) εχω καταλήξει και εχω καταλάβει το μεγαλείο που κρύβουν ολα τα όντα του σύμπαντος, διότι όλοι, ανεξαρτήτως αν είναι καλοπροαίρετοι η κακοπροαίρετοι, παίζουν το ρόλο τους στο σκηνικό της δημιουργίας. Δεν θέλω να σε κουράσω,για αυτο και θέτω το ερώτημά μου: Θα ήθελα την συμβουλή σου πάνω στο θέμα της αναδρομής σε προηγούμενες ζωές. Έχω βρει μια υπνοθεραπεύτρια και μου είπε οτι μπορούμε να κάνουμε αναδρομή μέσω skype (διοτι είμαι στο εξωτερικό και αυτή στην Ελλάδα). Θα εκτιμούσα βαθύτατα την γνώμη σου για τυχόν πράγματα που θα πρέπει να προσέξω όπως επικινδυνότητα και εγκυρότητα ή άλλο παράγοντα που δεν γνωρίζω. Σε ευχαριστω εκ των προτέρων. Φιλικά Δημήτρης.

ΚΙΜΩΝ
Κάντο για την εμπειρία. Μπορεί να πιάσει, μπορεί και όχι. Μην αφήσεις την υπνοθεραπεύτρια να σου πιάσει τον κώλο. Αν είναι ειλικρινής, ας πάρει μια κανονική αμοιβή.
Μετενσάρκωση υπάρχει. Εγώ έχω ξαναβιώσει μια παλιότερη ζωή μου, αλλά όχι με αυτή τη μέθοδο.
Έχω διαβάσει κάποια βιβλία που δείχνουν ότι η μέθοδος αυτή πετυχαίνει με κάποιους.
Δεν βλέπω ουσιαστική διαφορά αν γίνεται από κοντά ή μέσω σκάιπ.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει οτιδήποτε να φοβάσαι.
Απλά να ξερεις ότι είναι αρκετά πιθανό ότι δεν θα πιάσει.
Αλλά, σε κάθε περίπτωση, η ίδια η διαδικασία μπορεί να είναι μια όμορφη και ενδιαφέρουσα εμπειρία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Σε ευχαριστώ για την απαντησή σου. Όσον αφορά την τιμή, μου είπε 70 ευρώ η συνεδρία. Το θέμα ειναι ότι μου ανέφερε έννοιες όπως εξορκισμός και "κάλεσμα του οδηγού"(που ουσιαστικά είναι ο φύλακας άγγελος του καθενός,όπου είναι και αυτός μια ψυχή που εχει διαλεξει ως αποστολή την βοήθεια άλλων ψυχών) ως πηγή απόσπασης πληροφοριών, οι οποίες έννοιες δεν έχουν να κάνουν τόσο πολύ με την εκκλησιαστική και θρησκευτική πραγματικότητα. Σου μεταφέρω τι μου είπε, ισχυρίζεται οτι τα ψυχικά νοσήματα(κατάθλιψη, στρες, κλπ.) είναι αποτέλεσμα κάποιου κακοπροαίρετου πνεύματος, το οποίο μας μας δημιουργεί προβλήματα όντας και εκείνο παγιδευμένο στο σκοτάδι και στο κακό του κάρμα. Έτσι λοιπόν με τον εξορκισμό, αν αποδειχτεί ότι και εγώ έχω κάποιο πνεύμα προσκολλημένο, θα το βοηθήσουμε να καταλάβει την φύση του και το μεγαλείο του, ως κομμάτι της "πηγής" και της συμπαντικής συνείδησης, και τελικά να πάει πάει προς το φως. Μου είπε πως το 60% των πελατών της που πάνε για υπνοθεραπεία, διότι δεν νιώθουν ψυχικά καλά, έχουν κάποιο πνεύμα προσκολλημένο που τους ταλαιπωρεί και όταν επιχειρούν να δουν προηγούμενη ζωή δεν βλέπουν τίποτα οπότε πρέπει να γίνει ο εξορκισμός πρώτα. Και το πιο πιθανό με την περίπτωση μου είναι να κυλήσει φυσιολογικά. Έχει και ιστοσελίδα όπου τα εξηγεί αν θέλεις και έχεις χρόνο ρίξε μια ματιά http://www.spiritualinsight.gr/ . Σε ευχαριστώ και πάλι για την συμβουλή σου.

ΚΙΜΩΝ
Επισκέφτηκα τον ιστοχώρο της και διάβασα το εισαγωγικό, καθώς και τις σελίδες «Ύπνωση και Αυτοβελτίωση» και «Koalani's Metaphysical Realms».
Λέει: "Μπορούν όλοι να υπνωτιστούν; Η απάντηση είναι σχεδόν. Οι περισσότεροι φτάνουν σε ελαφριά ύπνωση, όμως υπάρχουν εξαιρέσεις. Κάποιοι άνθρωποι έχουν προγραμματιστεί σε παλιά ζωή ώστε να μην μπορούν να υπνωτιστούν, για να μην αποκαλύψουν κρατικά μυστικά. Ή μπορεί να προγραμματίστηκαν ή να τούς έκαναν πλύση εγκεφάλου σ' αυτή τη ζωή. Δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος να αλλαχθεί αυτός ο προγραμματισμός. Ένας μεγάλος φόβος που προέρχεται από κάποιο τραυματικό γεγονός σε περασμένη ζωή μπορεί να μπλοκάρει κάποιον απ' το να υπνωτιστεί. Τέτοια άτομα δεν είναι πολύ πιθανό να έρθουν για υπνοθεραπεία, αφού ο φόβος τα σταματάει."
Και επί αυτού και εσύ λες: " Μου είπε πως το 60% των πελατών της που πάνε για υπνοθεραπεία, διότι δεν νιώθουν ψυχικά καλά, έχουν κάποιο πνεύμα προσκολλημένο που τους ταλαιπωρεί και όταν επιχειρούν να δουν προηγούμενη ζωή δεν βλέπουν τίποτα, οπότε πρέπει να γίνει ο εξορκισμός πρώτα.."
Και εγώ είχα πάει για ύπνωση πριν πολλά χρόνια, και δεν μπορούσα να υπνωτιστώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει οντότητα προσκολλημένη πάνω μου; Όχι. Σημαίνει απλά ότι δεν μπορούσα να χαλαρώσω. Δεν είναι εύκολο να χαλαρώνεις.
Λέει: "Κάποια άτομα ανακαλύπτουν ότι έχουν εντελώς κλειστό το τρίτο μάτι τους και δεν μπορούν να πάρουν απαντήσεις. Τούς δίνω ένα ηλεκτρονικό βιβλίο με ασκήσεις και κάποιο CD για να εξασκηθούν σπίτι τους."
Αυτό είναι μια λογική στάση. Δηλαδή χρειάζεται προετοιμασία ώστε κάποιος να μπει σε βαθιά και διαλογιστική κατάσταση.
Ωστόσο, φαίνεται πως υπάρχουν κάποιες τέτοιες ομάδες, όπως η ομάδα στην οποία η κοπέλα φαίνεται να ανήκει, που πράγματι μπορούν να σε συνδέσουν με κάποια πνευματικά όντα και μπορείς να συνομιλήσεις με ψυχές. Τουλάχιστον έτσι κατάλαβα από τη συζήτησή μου με μιαν γυναίκα η οποία ανήκε σε μια τέτοια ομάδα (σχετική με αγγέλους). Μου είπε ότι είχε τέτοιες εμπειρίες, αν και δεν εντυπωσιάστηκα πολύ από το όλο σκηνικό. Πάντως φαίνεται ότι πράγματι είχε τέτοιες εμπειρίες.

Δεν ξέρω αρκετά ώστε να σου δώσω μια συμβουλή - να προχωρήσεις ή όχι.

Ως προς το αν είναι επικίνδυνο ή ακίνδυνο, διαισθητικά θα έλεγα ότι δεν φαίνεται τελείως ακίνδυνο, όμως η κοπέλα με πείθει με την ηθική της και τη σκέψη της. Θα έλεγα ότι είναι πιθανό ότι δεν θα βιώσεις τίποτα και ότι θα σου δώσει CD για εξάσκηση στο διαλογισμό. Δεν μπορώ όμως να αποκλείσω ότι μπορεί να συμβούν κάποια πράγματα, αν εκείνη έχει τη δυνατότητα να συνδέει τον πελάτη με οντότητες.

Λες: " Μου είπε πως το 60% των πελατών της που πάνε για υπνοθεραπεία, διότι δεν νιώθουν ψυχικά καλά, έχουν κάποιο πνεύμα προσκολλημένο που τους ταλαιπωρεί και όταν επιχειρούν να δουν προηγούμενη ζωή δεν βλέπουν τίποτα οπότε πρέπει να γίνει ο εξορκισμός πρώτα.."
Λέει κάπου: "ΘΑ ΕΛΕΓΑ ότι το 60% των πελατών μου..."
Άρα δεν πρόκειται για στατιστική. Πρόκειται για πρόχειρη προσωπική εκτίμηση. Και δεν ξέρουμε πώς εκτιμά τέτοιες καταστάσεις, και αν βρίσκει πράγματι προσκολλημένες οντότητες ή απλά υποθέτει ότι βρίσκονταν εκεί και με την παρέμβασή της έφυγαν. Κάνοντας εγώ μια πρόχειρη προσωπική εκτίμηση, θα έλεγα πως είναι απίθανο πως περισσότεροι από ένας στους δέκα μπορούν να χαλαρώνουν βαθιά και να βιώνουν μεταφυσικές καταστάσεις στην πρώτη συνεδρία. Αλλά μπορεί κι εγώ να κάνω λάθος.

Επίσης, υπάρχει περίπτωση τα άτομα που πηγαίνουν σε αυτήν να πηγαίνουν σε αρκετά μεγάλο ποσοστό τους ακριβώς επειδή έχουν πρόβλημα με τέτοιες οντότητες. (Ναι, τώρα πρόσεξα ότι γράφεις ότι είπε:
" Μου είπε πως το 60% των πελατών της που πάνε για υπνοθεραπεία, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΝΙΩΘΟΥΝ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΛΑ, έχουν κάποιο πνεύμα προσκολλημένο που τους ταλαιπωρεί και όταν επιχειρούν να δουν προηγούμενη ζωή δεν βλέπουν τίποτα οπότε πρέπει να γίνει ο εξορκισμός πρώτα.."Λοιπόν για αυτά τα άτομα μπορεί να ισχύει ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούν να χαλαρώσουν και να περάσουν σε κύματα άλφα. Αλλά ο συνηθισμένος λόγος για τον ευρύτερο πληθυσμό είναι απλά το ότι είναι δύσκολο να χαλαρώνεις.
Όσο για τον τρόπο που λύνονται θέματα από προηγούμενες ζωές, προσωπικά δεν πιστεύω ότι η συγχώρεση παίζει μεγάλο ρόλο. Νομίζω ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καλύτερα κανείς να εστιάζεται στο τώρα. Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις όπου συμβαίνουν δραματικά πράγματα με κάποιο πρόσωπο, θα ήταν δυνατό αυτά να σχετίζονται με μια παλιότερη ζωή. Θα ανεβάσω σύντομα στον ιστοχώρο μου, στην Επιλογή "Πνευματική Λογοτεχνία", το βιβλίο "Κάρμα και Μετενσάρκωση", στο οποίο ο συγγραφέας, ένας Ιάπωνας επιστήμονας ΚΑΙ ιερέας, που έχει τη δυνατότητα να βλέπει τις περασμένες ζωές των ανθρώπων, διηγείται τέτοιες περιπτώσεις και τις συμβουλές που έδωσε, σε αυτή τη βάση, σε ανθρώπους που τον επισκέπτονταν για καθοδήγηση γιατί είχαν συγκεκριμένα προβλήματα.
Μιλώντας γενικά, αν μπορείς να δεις παλιές ζωές σου και να αντιληφθείς πώς ίσως επηρεάζουν την τωρινή σου, αυτό είναι καλό. Αλλά, ακόμα και στην περίπτωση που την επηρεάζουν, αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποια "τεχνική" που μπορείς να κάνεις για να ξεπεράσεις τα τωρινά κατάλοιπα εκείνων των ζωών. Σε γενικές γραμμές, αυτό που μου φαίνεται το καλύτερο είναι:
α) Να φέρεσαι ηθικά στη ζωή.
β) Να ζεις με περιορισμένη ή καθόλου σεξουαλικότητα.
γ) Να τρως για να ζεις, όχι να ζεις για να τρως. Το θέμα της χορτοφαγίας είναι επίσης κάτι που μπορείς να σκεφτείς (πιο συγκεκριμένα: πώς επηρεάζει το να σκοτώνεις ζώα το κάρμα σου, την πορεία της ψυχής σου; Δεν είναι αυτό μια λογική ερώτηση;)
γ) Να κάνεις μια πνευματική πρακτική.
δ) Να έχεις έναν πνευματικό δάσκαλο.
Και με αυτό τον τρόπο τα διάφορα θέματα, είτε δημιουργήθηκαν σε παλιότερες εποχές είτε στην τωρινή σου ζωή, πιστεύω οδεύουν σταδιακά προς τη λύση τους.
Λοιπόν σε ένα τέτοιο γενικότερο πλαίσιο η συγκεκριμένη γυναίκα θα μπορούσε ίσως να συνεισφέρει σε κάποιο βαθμό. Αλλά (όπως πιστεύω ισχύει για τις περισσότερες περιπτώσεις) όχι επειδή υπάρχουν κάποια ειδικά θέματα που συνέβησαν παλιά και τα οποία χρειάζεται τώρα να ανακαλύψεις, αν είναι να τα λύσεις και να ευτυχήσεις.
Με πιάνεις;
Λες: «Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Όσον αφορά την τιμή, μου είπε 70 ευρώ η συνεδρία. Το θέμα είναι ότι μου ανέφερε έννοιες όπως εξορκισμός και "κάλεσμα του οδηγού" (που ουσιαστικά είναι ο φύλακας άγγελος του καθενός και είναι και αυτός μια ψυχή που έχει διαλέξει ως αποστολή την βοήθεια άλλων ψυχών) ως πηγή απόσπασης πληροφοριών, οι οποίες έννοιες δεν έχουν να κάνουν τόσο πολύ με την εκκλησιαστική και θρησκευτική πραγματικότητα.»

«Εξορκισμός»
Η διαφορά ως προς τον εξορκισμό είναι ότι βλέπει το προσκολλημένο πνεύμα όχι ως «απόλυτα κακό» αλλά ως πεπλανημένο και γι’ αυτό έχει μια στάση αγάπης προς αυτό και θέλει να οδηγήσει και αυτό προς το φως.
Πιστεύω ότι θεωρητικά αυτό είναι σωστό, αλλά στην πράξη μπορεί κανείς να βρει πολύ δύσκολο να ξεκουνήσει ένα πνεύμα που επιμένει να κάνει τα δικά του. Τελικά πάντως, απ’ ό,τι κατάλαβα, λέει ότι τον εξορκισμό τον κάνουν οι Καθοδηγητές με τους οποίους είναι η ίδια συνδεδεμένη, επομένως το αν εμείς θα πούμε ότι είχαν την «προσέγγιση της αγάπης» προς αυτό το πνεύμα, ή κάποια άλλη προσέγγιση, αυτά είναι μόνο λόγια. Στην πραγματικότητα, το σημαντικό είναι πόση πνευματική δύναμη έχει το πνεύμα που τελικά κάνει τον εξορκισμό. Ας πούμε, όταν στη χριστιανική θρησκεία γίνονται εξορκισμοί, ποιος είναι τελικά αυτός που αποβάλλει το προσκολλημένο πνεύμα; Αν είναι ο Χριστός, τότε ο εξορκισμός έχει τη δική του πνευματική δύναμη. Εγώ δεν ξέρω με ποιους Καθοδηγητές είναι συνδεδεμένη αυτή και τι δύναμη έχουν. Βέβαια, εφόσον δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι εσύ έχεις τέτοιο πρόβλημα, δεν είναι καν αυτό το θέμα μας. Αλλά, μια που το συζητάμε, να πω ότι αν επρόκειτο να γίνει κάποιος εξορκισμός για εμένα, θα προτιμούσα να ξέρω αυτόν που τον κάνει. Νιώθω μάλλον άβολα να μιλάω για εξορκισμούς με άτομα που γνώρισα από το ίντερνετ. Δεν είναι λογικό;

«Κάλεσμα οδηγού»
Έχει σχέση με την εκκλησιαστική και θρησκευτική πραγματικότητα. Είναι όπως όταν πας στην εκκλησία για τη λειτουργία και υποτίθεται ότι υπάρχει κι ο Θεός ή κάποιος άγγελος εκεί. Υποτίθεται ότι γίνονται επικλήσεις και καλούν καλά πνεύματα. Το ίδιο γίνεται και εδώ. Αυτά τα καλά πνεύματα είναι οι Καθοδηγητές ή Οδηγοί στην ατραπό στην οποία βαδίζει εκείνη («δεν αντιλαμβάνομαι τη λέξη «οδηγός» να σημαίνει τον προσωπικό σου φύλακα-άγγελο), ατραπό η οποία δουλεύει μέσω του υπνωτισμού – ή μάλλον μέσω ταξιδιών και προσπαθειών της ψυχής που διευκολύνονται μέσω του υπνωτισμού, καθώς και μέσω ασκήσεων διαλογισμού.
Έτσι καταλαβαίνω εγώ την κατάσταση.

«Όσον αφορά την τιμή, μου είπε 70 ευρώ η συνεδρία.»
Εφόσον είναι για δύο ώρες, δεν φαίνεται τρελή τιμή. Είναι σίγουρα πολύ φθηνότερα απ’ ό,τι παίρνουν ψυχοθεραπευτές και γιατροί.
Οι ψυχοθεραπευτές παίρνουν τρελά ποσά. Και το αν τελικά σού προσφέρουν είναι αμφισβητήσιμο.
Αν κάποιος κάνει μια συνεδρία μαζί της, δεν μπορέσει να βιώσει οτιδήποτε και εκείνη του προτείνει ασκήσεις διαλογισμού και το πράγμα τελειώσει εκεί, τα άξιζε τα λεφτά της; Πιθανά ναι, διότι είχες μια πνευματική επαφή με κάποιον και σου έδωσε υλικό για να συνεχίσεις μόνο σου. Αυτό εμένα δεν μου φαίνεται εκμετάλλευση.
Αν κάνεις τις ασκήσεις διαλογισμού για κάποιο διάστημα (αυτές ή άλλες), το πιθανότερο είναι ότι η παραψυχική σου αντίληψη, η πνευματική σου διαίσθηση, θα ενδυναμωθεί. Και μετά θα συνειδητοποιήσεις ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσεις.

Για να ανακεφαλαιώσω:
Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά.
Η γυναίκα με πείθει, αλλά για τη γενικότερη αποτελεσματικότητα του εγχειρήματός σου είμαι αμφίβολος, αν αυτό που σε ενδιαφέρει είναι ειδικά να θυμηθείς παλιότερες ζωές σου. Είναι δύσκολο να το κάνεις και είναι περιορισμένες οι περιπτώσεις όπου πραγματικά θα ωφελούσε στο να ξεπεράσεις τωρινές καταστάσεις.
Το θεωρώ μάλλον πιο πιθανό να είναι ακίνδυνο από το να είναι επικίνδυνο – με τη συγκεκριμένη γυναίκα, που φαίνεται να είναι ηθικά προσανατολισμένη.
Στην περίπτωση που μπορούν ίσως να συνδέουν τους πελάτες με
οντότητες-οδηγούς/αγγέλους, δεν ξέρω αρκετά για να εκτιμήσω την κατάσταση (εννοώ ως προς τα θετικά της, όχι ως προς τα αρνητικά της, γιατί ξαναλέω ότι η συγκεκριμένη υπνοθεραπεύτρια μού έχει κάνει θετική εντύπωση).
Όσον αφορά ειδικά τους εξορκισμούς, αν εγώ ήμουν στη θέση σου και αν ήθελα να προχωρήσω μαζί της, θα της έλεγα ότι δεν εμπιστεύομαι να γίνονται εξορκισμοί για μένα από πρόσωπα που δεν τα ξέρω. Θα συζητούσα μαζί της την απάντησή της, αλλά θα κρατιόμουν επιφυλακτικός, μέχρι να αισθανθώ πραγματικά σίγουρος ότι πρόκειται για γνήσια και θετική πνευματική παράδοση. Άλλο να πας σε κάποιον για να κάνεις μια ώρα υπνοθεραπεία, κι άλλο να μιλάμε για εξορκισμούς. Κανείς κρατάει τις επιφυλάξεις που του επιβάλλει η κοινή λογική του, για όσο διάστημα τις αισθάνεται απαραίτητες.

Ένα άλλο ερώτημα είναι: Τι θέλεις εσύ; Θέλεις να βιώσεις παλαιότερες ζωές σου λόγω μιας πνευματικής ανάγκης που νιώθεις; Γιατί τότε, το θέμα είναι πώς να καλύψεις την ανάγκη και όχι οι παλιότερες ζωές αυτές καθαυτές. Δεν νομίζω ότι το να ασχοληθείς με τις παλαιότερες ζωές σου θα σου προσφέρει κάτι αυτό καθαυτό, πέρα απ' ό,τι θα σου προσφέρει απλά και μόνο επειδή είναι μέρος μιας φυσικής (και δικαιολογημένης) μεταφυσικής αναζήτησης.
Για να προχωρήσεις σε αυτή την αναζήτηση, θα σου πρότεινα να ασκείσαι καθημερινά για τουλάχιστον μισή ώρα στην άσκηση που δείχνω στο βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=doYoIdHHqDY&feature=player_embedded . (Το καλύτερο, πριν τον βραδινό ύπνο - αλλά όχι με γεμάτο στομάχι). Επίσης μπορείς να εστιαστείς στο να βρεις έναν αληθινό πνευματικό δάσκαλο (ο δικός μου είναι ένας τέτοιος). Επίσης μπορείς να κάνεις ασκήσεις χαλάρωσης/γιόγκα-νίντρα από κασέτα, για να ασκηθείς στο να χαλαρώνεις και να επιφέρεις κύματα άλφα (για τα οποία μιλάει και εκείνη). Τέτοιες κασέτες μπορείς να βρεις στο ίντερνετ, αλλά και εγώ πιστεύω θα μπορούσα να σου στείλω (δωρεάν) μέσω ίντερνετ.

Αν θέλεις να προχωρήσεις μαζί της, δεν βλάπτει να κάνεις μια συνεδρία και να δεις πώς είναι. Είτε τώρα είτε αφού έχεις ήδη ασκηθεί με την τεχνική της γιόγκα νίντρα, ώστε να σου είναι πιο εύκολο να χαλαρώνεις και να μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις αποτελεσματικότερα τη συνεδρία.
Ο δρόμος απ’ τον οποίο οι άνθρωποι συνδέονται με το μεταφυσικό δεν είναι ο ίδιος για όλους. Η ορθόδοξη εκκλησία πιστεύει ότι ο μόνος τρόπος είναι το να ανήκεις στην εκκλησία. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι, και εναπόκειται στον καθένα μας να κρίνει πόσο αποτελεσματικός θα ήταν ο καθένας τους για τον ίδιο. Με την παρούσα απάντηση απλά σου δίνω, στο βαθμό που μπορώ, ερεθίσματα για να εμβαθύνεις στο τι θέλεις και στο πώς να προχωρήσεις προς αυτό.
Ίσως το θετικό σε αυτή την απάντηση, δεδομένου ότι δεν ξέρω αρκετά για να σου απαντήσω πλήρως, είναι ότι δεν έρχεται από κάποιον που έχει όφελος να «το κάνεις» ή να «μην το κάνεις». Είναι απλά ένα εγχείρημα να δούμε τα πράγματα χωρίς απόλυτες στάσεις και προϊδεασμούς, και απλά να χρησιμοποιήσουμε την κοινή λογική μας και τη διαίσθησή μας και να αποφασίσουμε όπως θα αποφασίζαμε το καθετί.
Κίμων

ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Η απάντηση σου ήταν πληρέστατη, κατανοητότατη και λογικότατη. Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τον χρόνο που διέθεσες σε εμένα και στο διάβασμα του site της. Έπεσες μέσα σε πάρα πολλά που σκέφτομαι και με βρίσκεις σύμφωνο στο 90 % των λεγόμενών σου.

Έχω δει το video με την άσκηση που προτείνεις και πραγματικά μου άρεσε πολύ. Όντας αρχάριος στον διαλογισμό, ξεκίνησα με την άσκηση συγκέντρωσης στην αναπνοή και πήρα πολύ θετικά αποτελέσματα. Μου δημιουργήθηκε μια πολύ ευχάριστη αίσθηση ότι είμαι ένα με το γύρω μου,σαν να απλωνόμουν, σαν να έχανα τα φυσικά μου σύνορα που πριν φτάνανε ως το δέρμα μου. Και σκοπεύω να συνεχίσω και με την δική σου άσκηση της παρατήρησης. Θα μου άρεσε πολύ αν μου έστελνες και τις κασέτες με τα κύματα άλφα, που όπως έχω διαβάσει βοηθούν αρκετά.

Μου έδωσες ένα καλό σπρώξιμο, και με βοήθησες να ξεκαθαρίσω τις αμφιβολίες μου και τις ανησυχίες μου. Αυτό θα κάνω λοιπόν, θα συνεχίσω με έναν καλό ρυθμό με τον διαλογισμό και όποτε νιώσω έτοιμος θα κάνω την αναδρομή. Έχω φτάσει σε αυτό το σημείο στην ζωή μου,είμαι 27 χρονών, ακολουθώντας την καρδιά μου και την συνείδησή μου. Κοιτώντας πίσω, βλέπω μια μεγάλη και πνευματικά θετική αλλαγή σε εμένα που με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Μεγαλώνοντας σε μια normal θα έλεγα παιδική ηλικία, πάντα είχα αυτήν την φωνούλα μέσα μου να αναρωτιέται "δεν μπορεί να είναι μόνο αυτό,πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο", εννοώντας ότι δεν μπορεί να υπάρχει μόνο αυτή η υλική πραγματικότητα, και άλλου τύπου φιλοσοφικών ερωτημάτων.

Τέλος θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου τον τελευταίο μου προβληματισμό μιας και το ανέφερες κάποια στιγμή στο mail σου, Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να μου απαντήσεις. Μετά από διάβασμα κειμένων, και βλέποντας videos δασκάλων μιλώντας για το κάρμα έχω προβληματιστεί διότι το έχω πάρει από φόβο, ενώ πριν είχα μια θετική εικόνα όσο αναφορά την ενσάρκωση στη γη ή σε άλλους πλανήτες. Δηλαδή για την ινδική φιλοσοφία το κάρμα είναι η φυλακή σου σε αυτήν την ζωή και διάσταση, και δεν σου επιτρέπεται η επανένωση με την πηγή, "η λύτρωση" δηλαδή, δημιουργώντας κάρμα κάθε φορά(καλό η κακό). Η επικρατούσα άποψη μέσα μου ήταν ότι είμαστε προσωποποιημένες εκφράσεις της μιας και συμπαντικής συνείδησης, όντας "θε'ι'κής προέλευσης", και "κατεβαίνοντας" από τις ανώτερες διαστάσεις πλησιάζοντας όλο και πιο πολύ στην τρίτη διάσταση(υλική πραγματικότητα), δεχτήκαμε αυτήν την πρόκληση της "καθόδου" για να αποκτήσουμε εμπειρίες και από αυτήν. Η οποία είναι και η πιο δύσκολη λόγω της περιορισμένης αντίληψης της πραγματικής σου φύσης.

Όποτε συγκρούονται μέσα μου αυτές οι δυο απόψεις. Αν και συγκλίνω σε μια συγχώνευση. Δηλαδή ότι όταν αποκτήσεις τις απαραίτητες εμπειρίες (έχεις πάρει δηλαδή το μάθημα σου) και επιθυμείς να ανέβεις πάλι στις ανώτερες, πνευματικές και πιο αιθερικές και ενεργειακές διαστάσεις τότε είναι που δεν πρέπει να δημιουργείς κάρμα(είτε καλό, είτε κακό) και έτσι δεν θα μετενσεναρκωθείς και η ψυχή θα μπορέσει να "ανέβει". Αλλά και τότε πώς θα ξέρω πότε δεν θα πρέπει να δημιουργήσω κάρμα?πώς θα ξέρω πότε θα έχω πάρει το μάθημα μου από τις προηγούμενες ζωές μου και εμπειρίες μου? Εύχομαι αυτού του είδους τα ερωτήματα και οι απαντήσεις να μου φωτίσουν το πνευματικό μου μονοπάτι. Σε ευχαριστώ που με άκουσες, ή καλύτερα να πω που με διάβασες . Ξέρεις, δεν βρίσκεις εύκολα ανθρώπους που να συζητάς τέτοιου είδους θεματολογία.

Σου αφήνω ένα link ενός επαφικού, και όχι μόνο, μιας ιδιάζουσας περίπτωσης πιστεύω που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση όταν τον ανακάλυψα με τους ισχυρισμούς του.Μπορεί και να τον ξέρεις, George kavassilas λέγεται, μάλλον έχει ελληνικές ρίζες. Έχω διαβάσει και θετικά και αρνητικά σχόλια, κυρίως για την αντίθεσή του στο συμβούλιο που αντιπροσωπεύει ο Nidle Sheldan (galactic federation of light). Το κακό είναι ότι έχει αυστραλέζικη προφορά. Εάν έχεις χρόνο δες τον.
http://www.youtube.com/watch?v=RojmupJJrVg&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=IZDcn-LJNlo

Σε ευχαριστώ και πάλι για που διέθεσες την άποψή και συμβουλή σου. Να είσαι καλά και να έχεις κάλο δρόμο σε ότι μονοπάτι έχεις διαλέξει και θα διαλέξεις.
Δήμητρης

ΚΙΜΩΝ
Οι διάφορες εμπειρίες αφήνουν ένα ενεργειακό καταστάλαγμα στην ψυχή μας. Στο βαθμό που οι εμπειρίες μάς βοηθούν να αναπτύξουμε την επιμονή, την υπομονή, τον αυτοέλεγχο, τη στοχαστικότητα κλπ., βοηθούν στην πρόοδο της ψυχής και στην τελική ύψωσή της από την τρίτη διάσταση στις ανώτερες. Στο βαθμό που οι εμπειρίες αντιπροσωπεύουν, ενδυναμώνουν και διαιωνίζουν έναν έρωτα για την ύλη, μας κρατούν φυλακισμένους στην τρίτη διάσταση, στην ύλη.
Όταν ήμασταν νεκροί και υπήρχαμε ως ψυχές μόνο, χωρίς υλικό σώμα, δεχθήκαμε την πρόκληση να έρθουμε στην ύλη και να αξιοποιήσουμε την εμπειρία για να μπορέσουμε να ανέβουμε υψηλότερα. Όταν ανεβαίνεις υψηλότερα ενώ είσαι ακόμα ζωντανός, παίρνεις και την ενέργεια της ύλης μαζί. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το κάνεις όταν είσαι πεθαμένος. Η ώρα που ανεβαίνεις από το ένα επίπεδο στο άλλο είναι η ώρα της "ανάστασης".
Οι διάφορες εμπειρίες που επιζητούμε να έχουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας αντιπροσωπεύουν σε κάποιο βαθμό τον έρωτα προς την ύλη (αν τουλάχιστον τις έχουμε επιλέξει) και σε κάποιο βαθμό μια εξάσκηση των ποιοτήτων μας. Κάποιος μπορεί να κάνει κάτι που γι' αυτόν να αντιπροσωπεύει 90% έρωτα προς την ύλη και 10% μάθηση, και κάποιος άλλος 90% μάθηση και 10% έρωτα προς την ύλη. Όσο λιγότερος είναι ο έρωτας προς την ύλη και όσο περισσότερο υπερισχύει ο έρωτας προς τη μάθηση και την ανάπτυξη της ψυχής, τόσο πιο εύκολο είναι κάποτε ο κόσμος να γυρίσει πάνω-κάτω και να βρούμε τον εαυτό μας να ταξιδεύει προς τον Ουρανό.
Δεν είναι όλες οι εμπειρίες οι ίδιες. Άλλο το "σκληρό σεξ", άλλο το "μαλακό σεξ" - και άλλο το καθόλου σεξ. Άλλο η ενασχόληση με την κλασική μουσική και άλλο η ενασχόληση με την hard rock. Άλλο η συμμετοχή σε μια ναζιστική οργάνωση και άλλο η συμμετοχή σε μια φιλανθρωπική οργάνωση. Άλλο η εξάσκηση σε τεχνικές αναπνοής και άλλο η κατανάλωση λουκάνικων ενώ βλέπουμε τηλεόραση. Άλλο η φλυαρία και άλλο η σιωπή. Άλλο οι οικογενειακές και φιλικές σχέσεις που χαρακτηρίζονται από διάθεση κατανόησης και άλλο οι ειρωνείες, οι καυγάδες και το μπούγιο. Και πάλι, άλλο η οικογενειακή ζωή και άλλο ο ησυχασμός στο Άγιο Όρος. Άλλο η νηστεία και άλλο ο κορεσμός.
Υπάρχουν επιδιώξεις και πράξεις που είναι αρνητικές για την ψυχή, άλλες θετικές, άλλες ακόμα πιο θετικές. Αλλά δεν μπορεί ο καθένας να ζήσει όπως έζησε ο Παΐσιος. Λοιπόν, μέσα στο πεδίο που είναι δόκιμο για εμάς, προσπαθούμε να επιλέγουμε τις στάσεις και τις πράξεις που θα εκφράζουν σε μεγαλύτερο βαθμό "ψυχή".
Έτσι ψυχικοποιείται ο κόσμος και αλλάζουν οι δονήσεις και οι διαστάσεις.

Ζητώ την άδειά σου για να αναρτήσω αυτή την αλληλογραφία μαζί με τις άλλες στον ιστοχώρο μου.

Ενημέρωσέ με ως προς το πώς πάει ο διαλογισμός.

Ποια άσκηση αναπνοής έκανες; Ποιο ήταν το βίντεο; Στείλε μου λινκ.

Θα κοιτάξω αν μπορέσω να φορτώσω στο σκληρό μου ένα CD που έχω με χαλάρωση και να σου το στείλω.

Κίμων
.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Αρκετά ενδιαφέρουσα η εξηγησή σου, το έθεσες αρκετά σωστά και ρεαλιστικά. Η αλήθεια είναι ότι απο την στιγμή που στόχευσα βαθύτερα στην πνευματική μου ύπαρξη ένιωσα αντιέλξη για την φυσική πραγματικότητα. Δεν με γέμιζε όσο παλιότερα. Αισθάνθηκα μια ανάγκη να εμβαθύνω στην συνειδηση, στην ψυχή μου και στα σπουδαία διδάγματα των δασκάλων που υπάρχουν στο κόσμο αυτο, κράτωντας πάντα το σεβασμό μου προς την ύλην αναγνωρίζοντας την αξία της. Και επόμενο ήταν να καταλάβω και την σημασία τού να εμπεδώσεις την σοφία που μένει μετά απο καθε εμπειρία, όποια και αν είναι, ό,τι ένταση και αν έχει.
Βεβαίως και έχεις την αδειά μου να ανεβάσεις την αλληλογραφία μας, και σε ευχαριστώ για αυτό. Θα σε ενημερώσω μόλις κάνω λίγη πρόοδο με τον διαλογισμό. Όσο για την τεχνική που έχω ακολουθήσει μέχρι στιγμής, δεν την είδα σε κάποιο video, απλώς αναζήτησα στο google την λέξη διαλογισμός και διάβασα ότι η πιο συνηθισμένη μέθοδος είναι να εστιάσεις την προσοχή σου στην αναπνοή σου και να αδειάσεις το μυαλό σου απο οτιδήποτε σκέφτεσαι. Έπειτα διάβασα πως κάθε φορά που θα αναδυόταν οποιοδήποτε σκέψη θα έπρεπε να την διακόψω και να συγκεντρωθώ και πάλι στην αναπνοή μου, για όσες φορές χρειαστεί αυτό (μάλιστα έλεγε ότι μπορεί και να πάρει και 20 λεπτά μεχρι να μπορέσεις να εξαλείψεις κάθε σκέψη και να πετύχεις συνεχόμενη συγκέντρωση χωρίς διακοπές απο αναδυόμενες σκέψεις), πράγμα και που έγινε. Βέβαια είναι δύσκολο ακόμα αλλά χρειάζεται εξάσκηση και θέληση.

ΚΙΜΩΝ
Δες και αυτή τη σελίδα, όπου διδάσκω αναπνοές.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ (μετά από κάποιο διάστημα)
Γεια σου Κίμων, δυστυχώς δεν βρήκα τα cd που μου είπες. Βρήκα ήχους απο κύματα θήτα που ακούγονται ευχάριστοι κατα τον διαλογισμό αλλά δεν ξέρω αν είναι ο πρέπων και ο καλύτερος ήχος. Επίσης δοκίμασα τον διαλογισμό με το κερί και δυσκολεύτηκα αρκετά μπορώ να πω. Δεν καταφέρνω να δω πολλά με την φλόγα. Δεν καταφέρνω να δώ καν την φλόγα για πολύ διάστημα. Θα επιμείνω πάντως. Προς το παρόν συνεχίζω με τον διαλογισμό της αναπνοής αν και δεν κάνω όσο συχνά θα ήθελα. Κάτι που έχω παρατηρήσει είναι οτι τα όνειρα μου έχουν γίνει πιο ενεργειακά και πιο ζωντανά. Επίσης άλλο παράξενο είναι οτι την ώρα που κοιμάμαι έχω συνείδηση οτι κοιμάμαι, σαν να μην αποσυνδέομαι τελείως. Δεν κάνω δηλαδή αυτο που λέμε βαθύ ύπνο. Δεν ξέρω αν οφείλειται σε κάποιο άλλο παράγοντα.

ΚΙΜΩΝ
Κατά τη διάρκεια του βαθιού ύπνου υποτίθεται ότι δεν ονειρευόμαστε. Αλλά το θέμα είναι τι γίνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου όπου ονειρευόμαστε, αν δηλαδή τα όνειρα, οι διάφορες εμπειρίες την ώρα του ύπνου, διαδραματίζονται (όπως κανονικά γίνεται) στην περιοχή του ασυνειδήτου, ή αλλιώς αν η επίγνωσή μας έχει κατορθώσει να εισχωρήσει σε αυτό το χώρο έτσι ώστε να τον συνειδητοποιήσει και να τον κάνει και αυτόν συνειδητό. Με αυτό τον τρόπο η επίγνωσή μας σταδιακά διευρύνεται από το συνειδητό στο ασυνείδητο αλλά και στο υπερσυνείδητο.

Από τη στιγμή που λες ότι «τα όνειρα μου έχουν γίνει πιο ενεργειακά και πιο ζωντανά» και «την ώρα που κοιμάμαι έχω συνείδηση οτι κοιμάμαι, σαν να μην αποσυνδέομαι τελείως», άρα η άσκηση λειτουργεί. (Μάλιστα αυτό ακριβώς που περιγράφεις έχει σχεδιαστεί να κάνει.) Λες: «Δεν καταφέρνω να δω πολλά με την φλόγα.» Δεν υποτίθεται ότι θα βλέπεις κάτι πέραν της φλόγας. Ως φαντασία, μπορεί να δημιουργείται η αίσθηση ότι το μετοίκασμα της φλόγας, το οποίο παρατηρείς κατά διαστήματα με κλειστά μάτια, λαμβάνει διάφορες μορφές, αλλά, και πάλι, δεν το βλέπεις, απλά σαν φαντασία έρχονται οι άλλες εντυπώσεις. Δεν υπάρχει τίποτα που θα δεις εκείνη την ώρα. Απλά κάνεις την άσκηση.

Λες: «Δεν καταφέρνω να δώ καν τη φλόγα για πολύ διάστημα.» Ρύθμισε την απόστασή σου από το κερί έτσι ώστε να δημιουργείται ένα μέτριου μεγέθους μετοίκασμα στον αμφιβληστροειδή. Το μετοίκασμα αλλάζει μέγεθος ανάλογα με το πόσο μακριά κάθεσαι. Και αν κάθεσαι πολύ μακριά και το μετοίκασμα είναι μόλις και μετά βίας διακριτό, πιθανά θα τείνει να εξαφανίζεται πιο γρήγορα από ό,τι είναι φυσικό. Επίσης (το κυριότερο): όσο πιο πολύ ώρα ατενίζεις το κερί με ανοιχτά μάτια, τόσο πιο πολύ ώρα θα παραμένει το μετοίκασμα στο οπτικό πεδίο όταν έχεις τα μάτια κλειστά.

Θα έλεγα να μείνεις σταθερός στην άσκηση αυτή, την ενατένιση του κεριού. Ο δικός μου διδάσκαλος γράφει καλά λόγια για αυτήν, την έκανε ο ίδιος, και μου τη δίδαξε και μένα. Είναι κάτι που ξέρω ότι δουλεύει.

Επίσης: Έχεις ακούσει για τη σιρσάσανα;

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Συζήτηση για τη μετενσάρκωση

Αλληλογραφία με 111000222000111 (και Peristerygr)
σχετικά με το βίντεο
"Να γιατί η Καινή Διαθήκη δεν είναι θεόπνευστη",
το οποίο δείχνει έναν γνωστό πανεπιστημιακό ερευνητή της Καινής Διαθήκης, τον Bart Ehrman, να επιχειρηματολογεί ότι τα στοιχεία (αντιφάσεις κλπ. που περιέχονται στη Βίβλο) δείχνουν ότι η Βίβλος δεν είναι θεόπνευστη

111000222000111
Για τον εν λόγω κύριο, δεν αναφέρεται πουθενά πού γεννήθηκε, ούτε στη wiki, ούτε στην προσωπική του ιστοσελίδα. Βρώμα Νο1.
Το επίθετό του Ehrman, και το όνομα της γυναίκας του Sarah, παραπέμπουν σε Εβραίο. Βρώμα Νο2.
Ποιος τον χρηματοδότησε και γιατί ? Βρώμα Νο3.
Γιατί δεν αναφέρει τις δεκάδες προφητείες που επαληθεύτηκαν μόνο και μόνο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού ως Μεσσία ? Δεν αναφέρεται, προφανώς γιατί θα πρέπει να θίξει την εβραϊκή διαθήκη, Βρώμα Νο4.
Μπορώ να πω περισσότερα αλλά φτάνει..

Peristerygr
1) Αφου δεν λέει τιποτα για την προσωπικη του ζωη στη wiki, τοτε πού το ξερεις οτι την γυναικα του την λένε Σαρα?
2)Ti θα πει αυτο? Ο Αντολφ ΑΪχΜΑΝ ηταν εβραιος??!!! Και οποιος εχει πάρει μια καποια Σαρα πρέπει να το βουλώνει, αλλιως ειναι συνωμοτης?
3)Αν εισαι πανεπιστιμιακος πρέπει να σε χρηματοδοτουν για να πεις την γνωμη του? 4) Ποια προφητεια επαληθευτηκε και ποτε? Οι μονες προφητειες που επαληθευτηκαν ειναι του Νοστραδαμου (και όχι όλες) ο οποιος ουτε καν "οσιος" δεν ειναι!

111000222000111
1) To ότι τη γυναίκα του τη λένε Sarah το λέει στην ιστοσελίδα του. Νομίζω να ξέρεις το ότι το Σαρα είναι εβραϊκό όνομα. Ξέρεις επίσης το ταλμουδικό μίσος εναντίον όλων των μη-εβραίων που λέει ότι όλοι οι μη - εβραίοι υπάρχουν για να υπηρετούν τος εβραίους.
2) δεν είπα ότι όλοι οι *ΜΑΝ είναι εβραίοι.
3) στην αρχή του βίντεο αναφέρει ότι "η έρευνα και η διδασκαλία του έχουν κερδίσει διάφορες διακρίσεις και ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ. Ποιοί λοιπόν τον χρηματοδοτούν ???

Βλέπεις λοιπόν ότι πέφτει χρηματοδότηση σε υποθετική έρευνα η οποία μάλιστα θίγει θρησκευτικά πιστεύω, άρα είναι κατευθυνόμενη, και δεν πέφτει επιχορήγηση π.χ. σε κάποιον που θέλει να αναδείξει ότι το Ταλμούδ (η γραπτή ιερή παράδοση των εβραίων) χαρακτηρίζει όλους τους μη-εβραίους υπηρέτες, ζώα, υπανθρώπους, ότι δε θεωρείται κακό να σκοτώσεις και να κλέψεις μη-εβραίο κλπ κλπ. Έρευνα δηλαδή για το ύψιστο σύγγραμμα ρατσισμού στην ιστορία. Άσε φίλε μην τα τρως έτσι εύκολα.
4)΄Όσο για τις προφητείες, αναφέρομαι στις προφητείες που υπάρχουν μέσα στην Παλαιά Διαθήκη και αποδεικνύουν ότι ο Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας. Βάλε στο google " προφητειες παλαιας διαθήκης για τον Χριστό " και θα δείς πόσες υπάρχουν. Αυτά δεν συμφέρει τον κύριο χρηματοδοτούμενο επιστήμονα αντιχριστιανό να τα αναφέρει γιατί μάλλον θα κοπεί το παραδάκι.

ΚΙΜΩΝ
Θα συνοψίσω την απάντησή σου ως εξής:

"Ο Ehrman είναι ένας μασόνος υποστηρικτής της Παλαιάς Διαθήκης ο οποίος καταφέρεται εναντίον της Καινής και λαμβάνει χρηματοδότηση από μασονικές οργανώσεις."

Η απάντησή μου είναι η εξής:

Ο Ehrman καταφέρεται ενάντια στο χριστιανισμό γενικά, τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη. Ας πούμε, στη δημόσια αντιπαράθεση επιχειρημάτων (debate) με τον γνωστό χριστιανό θεολόγο Dinesh D' Souza στο Gordon College,
http://www.youtube.com/watch?v=Isg6Kx-3xdI
μια δημόσια εκδήλωση οργανωμένη από το Κέντρο Χριστιανικών Σπουδών (Center of Christian Studies), ο Dinesh D' Souza ισχυρίστηκε ότι ο Θεός είναι η πηγή της ηθικής μας, και ο Ehrman τού απαντά παραθέτοντάς του μέσα από την Παλαιά Διαθήκη διάφορα εγκλήματα που η Παλαιά Διαθήκη περιγράφει τον Θεό να κάνει, και σχολιάζει: "Σίγουρα δεν θέλουμε η ηθική του Θεού να είναι η δική μας ηθική" (δηλαδή αν πράγματι η ηθική του Θεού είναι η ηθική της Παλαιάς Διαθήκης!). Βλέπεις λοιπόν, εδώ αλλά και σε πολλά άλλα μέρη, αν το ψάξεις λίγο, ότι ο Ehrman δεν είναι υπέρ της Παλαιάς και ενάντια στην Καινή Διαθήκη, αλλά ενάντια σε αμφότερα, ενάντια στο χριστιανισμό γενικά (αλλά πράγματι ενάντια και σε κάθε θρησκεία).
Στο βίντεό μου "Η αυθεντικότητα της Καινής Διαθήκης",
http://www.youtube.com/watch?v=WfCYXN_HvbY , στο χρόνο 1:26, ο ίδιος το εξηγεί έτσι:

Άρχισα στο γυμνάσιο, όπου ήμουν ένας «αναγεννημένος χριστιανός». Δέχθηκα τον Χριστό «ως τον Κύριο και Σωτήρα μου», όπως το περιγράφαμε, και ήμουν ένας πολύ αφοσιωμένος ευαγγελιστής. Φοίτησα στο Moody Bible Institute, που είναι μια φονταμενταλιστική σχολή στη βιβλική παράδοση. Μετά πήγα στο Wheaton College, που είναι μια σχολή ελευθέρων τεχνών και είναι μια ευαγγελική σχολή. Λοιπόν είχα πολύ ισχυρή ευαγγελική χριστιανική δέσμευση. Και τελικά πέρασα από θεολογικό σεμινάριο και έγινα πάστορας εκκλησίας βαπτιστών για ένα χρόνο.
Αλλά σταδιακά, για πολλούς λόγους, άρχισα να αμφισβητώ κάποια από τα πράγματα που δεχόμουν ως δεδομένα για το δόγμα μου. Για μεγάλο διάστημα πίστευα ότι η Βίβλος είναι θεόπνευστη και αλάνθαστη, ότι δεν υπάρχουν λάθη στη Βίβλο.
Αλλά καθώς ασχολήθηκα με την ιστορική μελέτη της Βίβλου, καθώς έκανα το διδακτορικό μου στην έρευνα της Καινής Διαθήκης στη θεολογική σχολή του Πρίνστον, άρχισα να βρίσκω λάθη στη Βίβλο. Και αυτό άρχισε να υποσκάπτει την πεποίθησή μου ότι η Βίβλος είναι αλάνθαστη. Και μετά άρχισα να διερωτώμαι για άλλες πλευρές της πίστης μου:
Είναι ο Χριστός πράγματι θείος;
Υπάρχει πραγματικά Αγία Τριάδα;
Ήταν πράγματι δύσκολο. Αν έχεις μεγαλώσει μέσα στη χριστιανική παράδοση,
τις πεποιθήσεις αυτές τις εκλαμβάνεις ως την ίδια σου την ουσία. Κι αν τις εγκαταλείψεις, αυτό σημαίνει ότι εγκαταλείπεις τους φίλους σου, απομακρύνεσαι από την οικογένειά σου, χάνεις όλων των ειδών τα κοινωνικά δίκτυα που έχεις
και όλων των ειδών τις γνώσεις που πίστευες ότι κατέχεις. Λοιπόν είναι πολύ δύσκολο και ψυχικά τραυματικό. Αλλά η οπτική μου ήταν ότι βρίσκομαι σε μια αναζήτηση της αλήθειας και είχα αρχίσει πια να πιστεύω ότι απλά δεν είναι αλήθεια ότι η Βίβλος είναι αλάνθαστη.

Λες:
"στην αρχή του βίντεο αναφέρει ότι "η έρευνα και η διδασκαλία του έχουν κερδίσει
διάφορες διακρίσεις και ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ. Ποιοί λοιπόν τον χρηματοδοτούν ???"

Αυτή τη φράση την πήρα από το βιογραφικό του Ehrman, το οποίο διαβάζει για το κοινό ο άνθρωπος που τον παρουσιάζει μέσα στο βίντεο, αλλά υπάρχει και σε διάφορα άλλα σημεία του διαδικτύου. Είναι το επίσημο βιογραφικό του. Κοίτα, ας πούμε, σε αυτή τη σελίδα, η οποία παρουσιάζει γνωστά debates (αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων) σχετικά με την ύπαρξη του Θεού:
http://www.debategod.org/members/debategod/review/VIEW/00000015/Bart-Ehrman.html
Η ιστοσελίδα έχει τίτλο:
«Αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων για το Θεό – οι καλύτερες και δίκαιες αντιπαραθέσεις σχετικά με το Θεό, τη θρησκεία και την πίστη»
«Debate God, The best of the best, when it comes to fair debates about God, religion and faith»,

και αναφέρει ότι ο Ehrman έχει κερδίσει "διάφορες πανεπιστημιακές διακρίσεις κι επιχορηγήσεις" «Winner of numerous university awards and grants». Αυτή είναι η στάνταρτ πανεπιστημιακή ή ακαδημαϊκή πρακτική για να γίνουν διάφορες έρευνες στην ιατρική, τη βιολογία, την παλαιοντολογία, την κοσμολογία, την αρχαιολογία, την ανεύρεση χειρογράφων και παπύρων τα οποία ο Ehrman εξετάζει κλπ. Είναι αμερικανική πρακτική, καθώς στην Ελλάδα τα πανεπιστήμια δεν έχουν λεφτά για να χρηματοδοτούν έρευνες. Στην Αμερική το μεγαλύτερο μέρος των ερευνών γίνονται με κονδύλια των ίδιων των πανεπιστημίων. Αν τα πανεπιστήμια δεν έκαναν αυτές τις έρευνες, δεν θα είχε υπάρξει σχεδόν καθόλου αμερικανική επιστήμη.
Κι εφόσον είναι επιστήμη, είναι μάλλον αναπόφευκτο ότι η θρησκεία θα θιχτεί. Μπορεί ως θρήσκος να αντιτίθεσαι στην ιδέα ότι η Γη γυρνά γύρω από τον ήλιο ή ότι είναι εκατομμύρια χρόνια παλαιά, ότι το ένα ζωικό είδος μετατρέπεται σε άλλο (και δεν τα έφτιαξε ο Θεός έτσι) ή ότι τα παλαιότερα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης δεν περιλαμβάνουν κομμάτια που περιλαμβάνει η Βίβλος που πουλιέται στην αγορά, αλλά αυτή είναι απλά η τροπή που έχει πάρει η κοινωνία μας. Οι έρευνες γίνονται ανεξάρτητα απ' το τι πιστεύει η θρησκεία.
Το αν πρόκειται για αλήθειες ή όχι μπορείς να το σκεφτείς ο ίδιος κοιτώντας τα διαθέσιμα στοιχεία και επιχειρήματα, δεδομένου ότι κάθε ανθρώπινη δήλωση (ακόμα και η δήλωση ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη) εμπεριέχει το στοιχείο της ερμηνείας άρα μπορεί να σφάλλει. Μπορείς π.χ. να κοιτάξεις μόνος σου το γεγονός ότι το τέλος του Ευαγελίου του Μάρκου δεν υπάρχει στα παλαιότερα χειρόγραφα -το οποίο άλλωστε δεν το λέει μόνο ο Ehrman, αλλά είναι γενικά γνωστό (όπως μπορείς να δεις εδώ, όπου το θέμα συζητείται από διάφορους χριστιανούς θεολόγους), και μετά να στοχαστείς τι τελικά το γεγονός αυτό σημαίνει για την αξιοπιστία της Βίβλου.
Ως εξής παρουσίασα το συγκεκριμένο σημείο στο βίντεό μου "Η αυθεντικότητα της Καινής Διαθήκης":

------------------------
Όπως διάβασα στο Google ψάχνοντάς το, διαφορετικά χειρόγραφα έχουν διαφορετικό τέλος. Μεταφράζω από:
http://www.religioustolerance.org/mark_16.htm Ontario Consultants on Religious Tolerance
(Σύμβουλοι του Οντάριο για Θρησκευτική Ανοχή) :
«Η προσθήκη των 12 στίχων είναι αρκετά σημαντική για διάφορους λόγους, διότι εμπεριέχει σημαντικό υλικό σχετικά με το καθήκον ενός χριστιανού να προσηλυτίζει, τα απαραίτητα κριτήρια για την προσωπική λύτρωση και μερικές από τις [υπερφυσικές] δυνάμεις τις οποίες θα έχουν οι μαθητές που θα ακολουθήσουν τον Χριστό. Ο στίχος 15 περιλαμβάνει μια [υποτιθέμενη] άμεση παράθεση των λόγων του Ιησού που συχνά αποκαλείται "Η Μεγάλη Ανάθεση [Αποστολής]". Καθοδηγεί τους μαθητές να πάνε σε όλο τον κόσμο και να διαδώσουν τα καλά νέα σε όλη την πλάση. Οι συντηρητικοί χριστιανοί [βλέπε φονταμενταλιστές και σωβινιστές που θέλουν να μετατρέψουν όλο τον κόσμο σε χριστιανούς] θεωρούν τη "Μεγάλη Ανάθεση" την κύρια κατευθυντήρια γραμμή τους. Ο στίχος 16 εμπεριέχει τα κριτήρια του Ιησού για τη λύτρωση. Προκειμένου να σωθεί κάποιος πρέπει να:
-"πιστεύει" - υποθετικά εννοείται η πίστη στα "καλά νέα"
-"βαφτιστεί" - χρειάζεται να βαφτιστεί κάποιος πριν να μπορεί να σωθεί

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, κάποιοι θεολόγοι πιστεύουν ότι η έλλειψη του εδαφίου στα παλιότερα χειρόγραφα μπορεί να οφείλεται σε πιθανή αφαίρεσή του από αντιγραφείς γιατί δεν συμφωνούσε με το Ευαγγέλιο του Λουκά ή του Ματθαίου ως προς τον τόπο συνάντησης του Χριστού με τους μαθητές. Ο Μάρκος λέει ότι ο άγγελος λέει στις γυναίκες ότι ο αναστημένος Χριστός έφυγε για τη Γαλιλαία, που θα είναι ο τόπος συνάντησής του με τους μαθητές, και να τους το πει για να πάνε εκεί να τον συναντήσουν. Αντίθετα, ο Λουκάς λέει ότι η συνάντηση έγινε στην Ιερουσαλήμ. Κι άρα οι θεολόγοι αυτοί πιστεύουν πως θα είναι γι’ αυτό που το εδάφιο αφαιρέθηκε. Η ιστοσελίδα εξηγεί ότι οι θεολόγοι αυτοί πιστεύουν πως «ο αντιγραφέας που το αφαίρεσε μπορεί να αισθάνθηκε ότι οι χριστιανοί μπορεί να αμφισβητούσαν την ακρίβεια των Χριστιανικών Γραφών αν τα Ευαγγέλια δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους επακριβώς.» Όμως η ιστοσελίδα συνεχίζει λέγοντας ότι αυτό δεν φαίνεται λογικό, καθότι υπάρχουν κι άλλα σημεία σχετικά με την ανάσταση του Χριστού στα οποία τα Ευαγγέλια του Λουκά και του Μάρκου δεν συμφωνούν μεταξύ τους, οπότε γιατί να αλλάξει ο αντιγραφέας μόνο αυτό και να αφήσει τα άλλα;

Μας ειπώθηκε οτιδήποτε απ' αυτά όταν τα διδασκόμασταν στο σχολείο;
Όχι. Θεόπνευστη γνώση. Τι υπάρχει για να αμφισβητήσεις;
Άλλωστε, γιατί να βαφτιζόμαστε από μικροί και να περνάμε από κατήχηση στο σχολείο, αν πρόκειται να αμφισβητούμε;
Απλώς κάνε αυτό που σε διέταξε ο Κύριος, προσηλύτισε τους απίστους, αύξησε το ποίμνιο της Εκκλησίας, κι είσαι εντάξει.
--------------------------------------

Ο ιστοχώρος που παρέθεσα παραπάνω (DebateGod), ο οποίος αναρτά θρησκευτικές αντιπαραθέσεις,
( http://www.debategod.org/members/debategod/review/VIEW/00000015/Bart-Ehrman.html )
λέει επίσης:

«Μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο παθιασμένος μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος με αυτό το θέμα, αλλά θυμηθείτε να επιχειρηματολογήσετε σχετικά με την ιδέα ή την πεποίθηση και μην επιτίθεστε στα ίδια τα άτομα που την έχουν.»
«We understand how passionate people can become on this issue, but remember to debate the idea or belief, do not attack the person.»

Νομίζω ότι αυτό είναι μια καλή συμβουλή.
Το Youtube είναι γεμάτο από αντιπαραθέσεις μεταξύ του Ehrman (και φυσικά όχι μόνο) και χριστιανών θεολόγων. Αν σε ενδιαφέρει το θέμα, μπορείς να διαβάσεις τις αντιπαραθέσεις και να ζυγίσεις μέσα στην ίδια σου τη συνείδηση ποιος κρίνει το θέμα αρτιότερα.
Αλλά μην κολλάς στο αν είναι Εβραίος ούτε στα πανεπιστημιακά κονδύλια για έρευνα, ούτε να νομίζεις ότι δεν μιλάει εναντίον της Παλαιάς Διαθήκης.
Και ξέρε ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που επιστήμη και θρησκεία έχουν διαφορετική άποψη και η θρησκεία θίγεται από αποτελέσματα ερευνών.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Ένα όραμά μου της Σταύρωσης του Χριστού

Αλληλογραφία με metalwillneverdie987
σχετικά με ένα όραμα του Χριστού που είχα
(μια περιγραφή του οράματος αυτού έδωσα αργότερα σε αυτό το βίντεο)

metalwillneverdie987
Έχεις πει ότι έχεις δει τη σταύρωση του Χριστού σε όραμα;

ΚΙΜΩΝ
Όχι όλη τη σταύρωση. ΄Έχασα την αίσθηση του περιβάλλοντος και πρώτα είδα κάτι σαν σταυρό στο βάθος. Μετά έκανε ζουμ η όρασή μου (εστίασε κοντύτερα, σαν φακός κινηματογραφικός) και καθώς πλησίαζα είδα ότι κάποιος ήταν πάνω, και μετά όλο και πιο κοντά είδα το Χριστό. Είχε κάτι σαν ουλές ή μεγάλες χαραματιές στα μάγουλα. Ήταν πάρα πολύ τραγικός και πολύ τραγικότερος από ό,τι φαίνεται σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ εικόνα του έχω δει. Επίσης είχε πολύ μακρύ πρόσωπο. Ήταν κάπως ξερακιανός, ανατολικός στη φυσιογνωμία (όχι σαν αυτούς της Ινδίας αλλά θα έλεγα σαν αυτούς της Μέσης Ανατολής), θα πρέπει να ήταν ψηλός, αλλά το σημαντικότερο που ένιωσα ήταν η αίσθηση της αυτοθυσίας που ήταν απίστευτα τραγική. Έμεινα να τον βλέπω για κάποια δευτερόλεπτα, χωρίς να έχω καμιά αίσθηση του περιβάλλοντος αλλά μόνο την αίσθηση του πόνου. Και όταν ο πόνος έγινε πολύ αφόρητος για να τον αντέξω, το όραμα χάθηκε.

Γι' αυτό, την κατηγορία που έβαλα στον ιστοχώρο με τα αντιχριστιανικά βίντεο μην την παίρνετε πολύ στα σοβαρά. Πρέπει να γίνει αντιληπτή μόνο σε σχέση με την Εκκλησία, όχι σε σχέση με το ίδιο το πρόσωπο του Χριστού.

Και ναι, δεν είναι μόνο τα εγκλήματα της Εκκλησίας στα οποία οφείλεται η επιβίωση του Χριστιανισμού για δυο χιλιετηρίδες, αλλά και το πρόσωπο του ίδιου του Χριστού. Αυτό το αισθάνθηκα αργότερα. Αισθάνθηκα ότι, αν εδώ και δυο χιλιετηρίδες μιλάμε ακόμα για αυτόν, είναι φυσικό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι "ο Θεός". Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, "ο Θεός". Ούτε είναι "ένας θεός".

Είναι απλά θείος. Και αυτό το ένιωσα πολύ καθαρά. Ναι, για αυτόν μπορούν να θυσιαστούν άνθρωποι.

Ήμουνα είκοσι χρονών τότε και έμενα σε ένα ινδουιστικό κέντρο στην Ινδία. Ήταν βράδυ, είχα τελειώσει τη συγκέντρωση στο διαλογισμό (την άσκηση που έκανα την περιγράφω σε αυτό το βίντεο ) και έπεσα στο κρεβάτι. Αλλά το μυαλό μου έμεινε συγκεντρωμένο και η όλη εμπειρία ήρθε μέσα από την συγκέντρωση και την εσωτερίκευση του μυαλού. Πρώτα σκέφτηκα, τελείως πρόχειρα, το Σταυρό. Έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Αλλά επειδή το μυαλό μου ήταν πολύ συγκεντρωμένο, μπόρεσα να ξεχάσω το σώμα μου και το περιβάλλον και μπήκα όλος, όλη η ενέργειά μου, μέσα στη σκέψη, η οποία μετατράπηκε σε όραμα.

Όταν γενικά σκεφτόμαστε το Χριστό, υπάρχει Κάποιος εκεί. Δεν είναι απλά μια σκέψη, χωρίς υπόβαθρο. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει μόνο με το Χριστό. Οι σκέψεις έχουν ένα βαθύτερο υπόβαθρο. Και μια ωραία γυμνή γυναίκα να σκεφτείς θα σου σηκωθεί. Παρόμοια κι όταν σκέφτεσαι το Χριστό. Αλλά εκεί δεν είναι κάτι σωματικό που σηκώνεται αλλά η ψυχή προς τον Ουρανό. Και η ψυχή μένει αιχμαλωτισμένη από το όραμά του και την ανύψωση και τον αγαπά για πάντα.

Γνωρίζει ότι ο Χριστός είναι ζωντανός, είναι μέσα μας και είναι η βαθύτερη ουσία μας.
Aλλά δεν είναι "ο Θεός". Μέσα μου έχω δει και τον δικό μου διδάσκαλο. Ούτε αυτός είναι "ο Θεός".

Ο λόγος που ο Θεός δεν μπορεί να περιγραφεί ή να εξισωθεί με ένα (και μόνο) άτομo, είναι ότι το θείο ξεφεύγει τελείως από τη δυνατότητα κατανόησης και περιγραφής του ανθρώπου. Το θείο είναι μια μυστικιστική εμπειρία. Είναι σαν μια θάλασσα. Και υπάρχουν άτομα που, αν και ζουν στη Γη, ωστόσο η φύση τους μετέχει επίσης αυτής της θάλασσας. Κατά κάποιο τρόπο αυτό συμβαίνει σε όλους, αλλά σε κάποια σπάνια άτομα συμβαίνει σε τέτοιο βαθμό ώστε να βρίσκονται σε ένα μη γήινο επίπεδο. Τότε μιλάμε για θειότητα. Αλλά αυτά τα άτομα εξισώνονται με το Θεό ως προς την ποιότητά τους, όχι ως προς τον αριθμό τους (ένα, δύο τρία). Οι αριθμοί σχετίζονται με τον κόσμο της ύλης. Το θείο είναι πέραν αριθμών. Απλά όταν δημιουργείται μια θρησκεία που έχει κοσμοκρατορικές φιλοδοξίες, πρέπει να θεωρήσει ότι όποιοι δεν υποτάσσονται στη συγκεκριμένη Βίβλο άρα και στο Πατριαρχείο είναι απορριπτέοι. Έτσι δημιουργείται συγκεντρωτικός έλεγχος και προωθείται το κοσμικό σχέδιο.
Αλλά το θείο σχέδιο δεν είναι κοσμικό. Το θείο σχέδιο αφορά ένα και μόνο πράγμα: Πόσο μπορείς να αισθανθείς την ουσία του Χριστού (ή όποιου άλλου αληθινού διδασκάλου), την ουσία αυτής της υπερβατικότητας και της ανεξαρτησίας προς τα διάφορα υλικά φαινόμενα, και να την κάνεις πράξη στη ζωή σου ώστε να αναληφθείς προς τον Ουρανό;
Την ανάληψή μου προς τον Ουρανό (αν και έχω δρόμο ακόμα, δεν έφτασα στην κορυφή) την περιγράφω στην εξής μαγνητοσκοπημένη ομιλία (καθώς και στην επιλογή "Πνευματική Λογοτεχνία") στον ιστοχώρο μου. Είναι κάτι αληθινό, συμβαίνει. Προς τα εκεί μάς τραβούν οι πνευματικοί εκείνοι δάσκαλοι που έχουν πραγματικά θεία φύση.
Τα υπόλοιπα, λυπάμαι, δεν τα καταλαβαίνω.

Και να σου πω και κάτι άλλο; Αισθάνομαι ότι η οπτική μου είναι η μόνη βιώσιμη οπτική. Αυτός που είναι άθεος θα μπορέσει σε κάποια στιγμή να νοιώσει την έλξη του Θεού όταν δεν αισθάνεται το Θεό σαν κάποιον δερβέναγα αλλά ως την ουσία της ίδιας του της φύσης. Δεν πρόκειται μόνο για το κυνήγι που κάνει ο χριστιανισμός για εμάς τους αιρετικούς. Σε θέλει γενικά με σκυμμένο κεφάλι, όποιος και να 'σαι. Κεφάλι σκυμμένο μπροστά στους "αντιπροσώπους του Θεού". Μόνο και που το σκέφτομαι, με πιάνει αλλεργία. Ταπεινότητα, ναι. Αλλά προς ποιον και σε ποιες καταστάσεις; Αυτό θα μου το υπαγορέψει η συνείδησή μου.
Οι χριστιανοί παπάδες δεν είναι καν ανθρώπινοι. Δεν μπορείς καν να μιλήσεις μαζί τους. Έχουν ένα σοβαροφανές ύφος και αν ανοίξουν το στόμα τους θα είναι μόνο για να πουν ότι η Βίβλος λέει αυτό και πρέπει να κάνεις αυτό.
Οι πραγματικοί άνθρωποι της θρησκείας είναι αυτοί που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αγάπης γύρω τους, όχι επειδή μιλάνε για αυτήν αλλά επειδή αυτή αναβλύζει απ' την ψυχή τους.
Δεν υπάρχουν μόνο σε μια θρησκεία και υπάρχουν και εκτός θρησκειών.
Όποιος αισθάνεται καλά στην εκκλησία πρέπει να πηγαίνει. Αλλά οι ιερείς δεν πρέπει να κατηγορούν άλλους και κανένας δεν πρέπει να λέει ότι ο δικός του Θεός είναι ο μόνος Θεός.
Μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας, αγάπης και ιδανικών, η ψυχή εξυψώνεται.
Κι αυτό είναι το μόνο ζητούμενο.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(41) Αλληλογραφία με Dimomoulan σχετικά με το βίντεο:
Ένα πείραμα με τη χορτοφαγία

kalimeraHellas

Ο ανθρωπος πρεπει να αποκτησει συμπονια. Ισως ετσι να καταλάβει το κακο που κανει στα αλλους και στον εαυτο του. Τα ζωα ειναι αλλα εθνη. Στο τελος, ετσι οπως εγινε το κρεας με τις ορμονες και τις αρρωστιες, καλυτερα να μην τρωει κανεις. Βλεπω παιδια που εχουν κανει βυζια και προγουλια απο τα κοτοπουλα που τρωνε και ηδη νομιζω οτι ο κοσμος ειναι ζωντανος-νεκρος. Τι θα γινουμε πια, ζομπι ή θεοι? Δεν μπορεις να εχεις ενα πρασινο δασος αν ΟΛΑ τα δεντρα δεν ειναι πρασινα.

Dimomoulan
Μια χαρα ειναι το κρεας.. Αρνούμαι να δεχτώ οτι ειναι ανηθικο να τρως κρεας! Η κρεατοφαγια ειναι α-ηθικη απο μονη της και οι ανθρωποι παμφαγοι. Ειναι σαν να λες οτι ενα λιοντάρι ειναι κακό επειδη σκοτώνει ζέβρες για να φαει. Και τα ζωα δεν ειναι αλλα έθνη, ειναι αλλα ειδη. Δεν νοειται έθνος στη βιολογια! Τα παιδια ειναι χοντρα λογω κακης διατροφης γενικα και οχι λογω καταναλωσης κρεατος. Έχει γεμισει ο κοσμος ηθικολογους! Μην μπλεκετε τη φυσιολογια με την ηθική!!

ΚΙΜΩΝ
@Dimomoulan Τα ζώα δεν ακολουθούν πράγματι ηθικούς κανόνες. Οι γορίλλες μπορεί να ξεσκίσουν ο ένας τον άλλον μέχρι να βγει κάποιος αρχηγός, τα μερμήγκια να αλληλοδαγκωθούν μέχρι θανάτου, μια οχιά να σου πιει το αίμα. Ασφαλώς και δεν περιμένεις ηθικές αρχές από τα κτήνη του δάσους. Δεν έχουν την πνευματική εξέλιξη για να συλλάβουν καν την έννοια της ηθικής.
Όμως ο άνθρωπος είναι διαφορετικός. Μπορεί να ακολουθήσει ηθικές αρχές και να απαρνηθεί τη βία. Δεν πρόκειται για μια επιλογή που κάνουν όλοι οι άνθρωποι, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να την κάνουν. Γιατί βαθιά μέσα τους κρύβουν μια πνευματική φύση και μια καρδιά.
Δεν είναι "ηθικολογία", είναι ηθική. Μην προκαλείς πόνο, όπως δεν θέλεις να σου προκαλούν πόνο.
Έχεις ένα σκύλο τον οποίο αγαπάς. Τον πετυχαίνω κάπου τυχαία, τραβάω ένα μαχαίρι, του βγάζω το συκώτι και το τρώω. Είναι ανθρώπινη πράξη αυτό; Είμαι άνθρωπος ή ύαινα; Πώς είναι δυνατόν να τον βλέπω να πνίγεται, να βγάζει αίμα, και να του μπήγω πιο βαθιά το μαχαίρι;
Στην πραγματικότητα, στη σημερινή κοινωνία λίγοι άνθρωποι θα έτρωγαν κρέας αν συνειδητοποιούσαν τι αυτό συνεπάγεται. Θα συνειδητοποιούσαμε αν χρειαζοταν να σκοτώσουμε εμείς οι ίδιοι, αν βάφαμε τα χέρια και το σώμα μας με αίμα.

Dimomoulan
Συμφωνω εν μερη με το τελευταιο. Σιγουρα ουτε εγω θα το εκανα ευκολα, ισως μονο αμα ειχα πραγματικα αναγκη το κρεας. Παντως υποθετω πως αμα δεν το εκαναν τα εργοστασια κτηνοτροφιας, μαλλον δεν θα ειχαμε μεγαλο προβλημα να σκοτωνουμε αλλα ζωα για το κρεας τους. Στην επαρχια οι ανθρωποι δεν εχουν καμια δυσκολια να σφαζουν ζωα. Οσο για τον σκυλο που αγαπαω... δεν θα μ αρεσε αυτη η προοπτικη, αλλα αμα πειναει ο αλλος θεωρω οτι εχει το δικαιωμα να τον σκοτωσει για να τον φαει.

ΚΙΜΩΝ
Εσύ θα τον σκότωνες για να τον φας; Δεν νομίζω ότι θα το έκανες, γιατί υπάρχει μια σχέση αγάπης που σε συνδέει με αυτόν.
Kι όμως, μια σχέση αγάπης μάς συνδέει με όλα τα όντα.

Dimomoulan
Κοιτα, εαν ηταν ο δικος μου σκυλος, προφανως δεν θα τον ετρωγα. Άμα πεινουσα ομως, γιατί να μην έτρωγα καποιο σκυλο ή γατα? Οι αγελαδες ειναι πιο κακες ή υποφερουν λιγοτερο?? Απλα εχουν πιο πολυ κρεας. Όπως και να ’χει, με τιποτα δεν καταδικαζω οσους μεταναστες τρωνε αδεσποτα η αλλα ζωα για να επιβιωσουν. Γιατί γινεται κι αυτο, οπως μαλλον θα εχεις ακουσει.

ΚΙΜΩΝ
Σε ρώτησα: "Εσύ θα τον σκότωνες για να τον φας; (τον σκύλο σου)" Μου απαντάς: "Εάν ήταν ο δικός μου σκύλος, προφανώς δεν θα τον έτρωγα".
'Άρα το ερώτημά μου παραμένει: Γιατί δεν θα τον έτρωγες; Γιατί δεν μπορείς να μπήξεις ένα μαχαίρι στο λαιμό κάποιου που αγαπάς. Τα άλλα ζώα γιατί δεν τα αγαπάς; Γιατί μόνο το σκύλο σου;
Μου λες τι κάνουν οι μετανάστες και οι άνθρωποι στα χωριά, αλλά αυτό δεν μου απαντά αυτή την ερώτηση.
Δεν είναι μια αντίθεση ανάμεσα στους μετανάστες και τους ντόπιους ή ανάμεσα στους χωριανούς και τους αστούς. Είναι μια αντίθεση ανάμεσα στην αγάπη και τον εγωισμό. Και είναι για αυτό που τίθεται θέμα ηθικής.
Ίσως το ζώο σού φαίνεται ένα αντικείμενο, όχι "κάποιος", οπότε λες: "Γιατί να το νοιαστώ;" Γι' αυτό σε ρωτάω για το σκύλο σου. Γιατί αν νοιάζεσαι το σκύλο σου, μετά είναι μόνο ένα βήμα για να νοιαστείς και τα άλλα ζώα.

Dimomoulan
Ξέχνα το. Συμφωνώ, θα έτρωγα λιγότερο κρέας εάν έσφαζα ζώα ο ίδιος. Όμως, το ότι τρώω ζώα ή φυτά δεν σημαίνει ότι δεν τα αγαπάω! Σκέφτομαι με βάση τη φύση. Εάν δεν σ' αρέσει ο θάνατος άλλων μορφων ζωής, πέθανε. Για να ζείς εσυ, κάτι ζωντανό πρέπει να πεθάνει αναγκαστικα (εκτός αν τρως αποκλειστικα φρούτα => θάνατος) , δεν φωτοσυνθέτουμε. Άσε λοιπόν την επίπλαστη ανθρώπινη ηθική μακριά από τη φυσιολογία. Για να υπάρχει ηθική πρέπει να υπάρχει ο άνθρωπος. Άμα πεθάνει όμως, πεθαίνει και αυτή. :-p

ΚΙΜΩΝ
Θες να πεις ότι είναι το ίδιο να τρως φακές, αρακά, φασόλια, τόφου, σόγια, αναποφλοίωτο ρύζι, πολύσπορο ψωμί, πλιγούρι, κινόα, ελιές, ελαιόλαδο, πράσινο τσάι, χρυσόρριζα, κουνουπίδι, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, σκόρδο, κρεμμύδι, καρότα, κολοκύθες, γλυκοπατάτες, ντομάτες, διόσπορο, βερίκοκο, παντζάρι, φάβα, δαμάσκηνα και μούρα, και το ίδιο να ανοίγεις ένα προβατάκι στα δύο και να του τρως το συκώτι; Από που κι ως που; Μήπως άκουσε κανένας το μπρόκολο ή τον αρακά ή τα xλωρά φασολάκια να κλαίνε όταν τα παίρνεις από το φυτό; Ή ίσως τη φάβα, τις φακές ή το στάρι;

Και κάτι άλλο θέλω να πω: η ηθική θεμελιώνεται στο να βάζεις πρώτα αυτή και μετά τη βιολογία, όχι αντίθετα. Ο Σωκράτης έχει μείνει ως διδάσκαλος της ηθικής διότι προτίμησε να πιει το κόνιο από το να προδώσει τις αρχές του. Εδώ δεν μιλάω για τη μη κρεατοφαγία, γιατί ζεις θαυμάσια και χωρίς το κρέας. Έτσι ζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης, ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος αυτής. Η Ινδία, ας πούμε, είναι ολόκληρη χορτοφαγική. Λοιπόν δεν αναφέρομαι στο Σωκράτη ειδικά για το θέμα της διατροφής, αλλά απλά για να πω ότι η ηθική είναι ηθική. Πρώτα έρχεται αυτή και μετά όλα τα άλλα. Δεν είναι επίπλαστη. Είναι αυτό που σε κάνει άνθρωπο. Αλλιώς, βιολογική ζωή έχουν και τα ζώα. Αλλά είναι απλώς ζώα. Μόνο ο άνθρωπος είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει την ύστατη αξία των ηθικών αρχών, και να τις ακολουθήσει ακόμα και μέχρι θανάτου, αν χρειαστεί.
Και η ανθρώπινη ιστορία μάς δίνει μύρια παραδείγματα αυτού...
Αλλιώς, τα πάντα επιτρέπονται.
Ας πούμε ότι έχω μια αρρώστια και χρειάζομαι μετάγγιση αίματος. Μπορώ να σου πάρω αίμα κόντρα στη θέλησή σου; Μμμμμ, τι ωραία που πετάει η φλέβα εκεί στο λαιμό σου... Έμπλεξες άσχημα φιλαράκο...
Ή ας πούμε έχω οικονομικά προβλήματα. Έχω χάσει τη δουλειά μου και φοβάμαι ότι θα βρεθώ στο δρόμο. Και ποιος ξέρει αν θα κατορθώσω να επιβιώσω τότε, ή δεν θα πάθω καμιά πνευμονία και θα πεθάνω. Παίρνω λοιπόν ένα Καλάσνικοφ, μπαίνω σε μια τράπεζα...
Αν η βιολογία μου είναι πάνω απ’ όλα...
Ο κόσμος της φύσης συντίθεται από αντιτιθέμενα συμφέροντα. Το αίμα που κυλά στις φλέβες σου μου είναι χρήσιμο. Τα λεφτά σου μου είναι θανάσιμα χρήσιμα. Βλέπω ένα αρνί ή ένα σκύλο να περνούν δίπλα μου και μου τρέχουν τα σάλια.
Και τι να πούμε για το «γενετήσιο ένστικτο»; Δεν θα κάτσεις να σε γαμήσω, μωρή πουτάνα; Γιατί, θα σε ρωτήσω;
Αλλά ο άνθρωπος δεν ορίζεται από τις ενστικτώδεις ορμές του. Γιατί έχει αυτό που ορίζεται ως «πνευματική κρίση».

Είπα πιο πριν: «Και η ανθρώπινη ιστορία μάς δίνει μύρια παραδείγματα αυτού...» Ένα παράδειγμα που μου ήρθε τώρα στο μυαλό είναι οι Σουλιώτισσες. Αυτές έπεσαν στον γκρεμό από περηφάνια, για να μην πάρουν τον τουρκικό πούτσο. Αν η βιολογία είναι πάνω απ’ όλα, ας γίνονταν υπηρέτριες του Αμάμ Αφέντη και ας του 'καναν και δυο κουτσούβελα.
Σίγουρα, αν ήταν ζώα αποκλείεται να έκαναν ό,τι έκαναν.
Αλλά τι να πω; Απλά δεν ήταν ζώα. Θα έλεγες ότι ήταν ζώα ντυμένα ως Σουλιώτισσες; Ή Σουλιώτισσες, που προτίμησαν να πεθάνουν περήφανα από το να ζήσουν μες στην ντροπή;
Αυτό δεν είναι βιολογικό θέμα. Είναι νοητικό και ιδεαλιστικό θέμα. Η βιολογία σου είναι μια χαρά ζώντας υπό τον Αμάμ Αφέντη, και σίγουρα καλύτερα έτσι από το να τσακίζεσαι στα βράχια.

Μόλις τώρα πρόσεξα ότι είχες στείλει επιπρόσθετα και την εξής παράγραφο ως απάντηση:
«Άμα αγαπάς κάποιο συγκεκριμένο ζώο, προφανώς δεν το τρως.. Ας υποθέσουμε ότι αγαπάς ένα ζώο και τρέφεται μόνο του, αφού εσύ δεν έχεις να φας. Γιατί να μην φας κάποιο άλλο ζώο, εάν μπορέσεις να βρεις? Επειδή δεν αισθάνεσαι ωραία??»

Επειδή μπορείς να το αισθανθείς, όπως μπορείς να αισθανθείς το δικό σου σκύλο.
Δεν έχει σημασία τι είναι δικό σου και τι όχι. Είναι θέμα αγάπης. Η αγάπη συνδέει όλα τα όντα μεταξύ τους. Ο σκύλος ο δικός σου, όπως και ο ξένος σκύλος, είναι διαφορετικές πλευρές του ίδιου σου του εαυτού.
Η υλική φύση σχετίζεται με το «δίκιο του ισχυροτέρου».
Αλλά η πνευματική φύση σχετίζεται με το δίκιο όλων. Κανένας δεν έχει παραπάνω δικαίωμα να ζήσει από κάποιον άλλον.
Το φίδι που με δαγκώνει για να μου πιει το αίμα, ή ακόμα και ο ληστής που μου σπάει το κεφάλι για να μου κλέψει το πορτοφόλι, δεν το γνωρίζουν αυτό. Δεν έχουν ξυπνήσει στην πνευματική φύση. Αλλά εγώ μπορώ να ξυπνήσω σε αυτήν. Από μένα εξαρτάται.
Η βία μπορεί να χαρακτηρίζει την υλική φύση, αλλά όχι την πνευματική φύση. Στην πνευματική φύση η μόνη βία που υπάρχει είναι αυτή που ασκείς εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου για να υψωθείς πάνω από την υλική φύση.
Αυτή είναι η ανθρώπινη βία. Ενώ η βία που κάνει τον ένα να δαγκώνει ή να μαχαιρώνει τον άλλον ή να πετάει μπόμπες ή να τον κλέβει, να τον ειρωνεύεται και να προσπαθεί να τον αφανίσει, είναι η ζωική βία.
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ζώου είναι ότι ΔΕΝ μπορεί να βάλει τον εαυτό του στη θέση του άλλου. Δεν μπορεί να βγει από το σώμα του και να μπει, όπως λένε οι Άγγλοι, «στα δικά σου παπούτσια». Αν υπάρχει κάποιο ζώο που μπορεί να το κάνει αυτό, δεν είναι καθόλου ζώο. Είναι άνθρωπος! Αυτό που σε κάνει ζώο ή άνθρωπο είναι οι εσωτερικές, νοητικές, ψυχικές σου διεργασίες. Φυσικά αυτές αντανακλώνται στον τρόπο ζωής σου.

Έγραψες επίσης: «Και θα σου κάνω άλλη μια ερώτηση.. Σε τι διαφέρει ένα ζώο από ένα φυτό σε σχέση με το αν θα το φας ή όχι? Το φυτό δεν πεθαίνει?? Ή επειδή καλλιεργείται εύκολα μπορούμε να το σκοτώνουμε?? Πού είναι η ιερότητα της ζωής εδώ?? Είμαστε μέρος της φύσης και χρειαζόμαστε τροφή!!»
Νομίζω αυτό το απάντησα πιο πάνω. Σου ανέφερα μια ευρεία γκάμα φαγητών. Όταν τραβάς τα φασολάκια απ’ το φυτό, είναι σαν να τραβάς το ψάρι απ’ τη θάλασσα και να το πνίγεις; Δεν νομίζω ότι τα φασολάκια ή τα φρούτα ή τα κουνουπίδια πνίγονται. Απλώς βγαίνουν απ’ το φυτό.
Ίσως ρωτήσεις: «Και σε περιπτώσεις όπου βγάζεις ολόκληρο το φυτό;» Εγώ μπορώ να σκεφτώ μόνο μια τέτοια περίπτωση, που είναι τα χόρτα. Τα χόρτα, αν δεν κάνω λάθος, έχουν ρίζες μέσα στο χώμα και τα τραβάς.
Για αυτή την περίπτωση δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Δεν μπορώ ούτε να συμφωνήσω ούτε να διαφωνήσω. Απλά δεν ξέρω ποια είναι η αίσθηση της ζωής που έχουν τα χόρτα. Ίσως κάποτε, όταν η ευαισθητοποίησή μου για τη ζωή, απλωθεί πέρα απ’ το σώμα μου, περισσότερο απ’ όσο το έχει ήδη κάνει, θα μπορώ να αισθανθώ τι γίνεται με τα χόρτα, ποια είναι η πραγματικότητά τους.
Αλλά αν και η ευαισθητοποίηση ειδικά στα χόρτα είναι πιο δύσκολη, η ευαισθητοποίηση στα ζώα είναι πολύ εύκολη. Γιατί αμέσως καταλαβαίνουμε ότι αισθάνονται ακριβώς όπως εμείς – π.χ. το ψάρι όταν το βγάζεις από το νερό και ασφυκτιά.
Όταν μπορείς να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση του άλλου, να αισθανθείς ότι ζείτε το ίδιο πράγμα, τότε, όταν τον βλέπεις, είναι σαν να βλέπεις τον εαυτό σου. Έτσι ανοίγεσαι ψυχικά και βγαίνεις προς τα έξω, αγκαλιάζεις την Ύπαρξη και την κάνεις δική σου.
Αλλά ετούτο το άλμα προς τα έξω το φοβάται το σώμα. Και η εγωιστική του λογική προσπαθεί να μας πείσει ότι, αν είναι πιο δύσκολο να είμαστε ευαισθητοποιημένοι ειδικά στα χόρτα, τότε δεν χρειάζεται να είμαστε ευαισθητοποιημένοι σε τίποτα!
Μην δέχεσαι την οποιαδήποτε λογική που δικαιολογεί τη βία. Λειτούργησε με την καρδιά. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, όταν πεθαίνεις θα έχεις ένα χαμόγελο στα χείλη.
Υ.Γ. Θα μπορούσα να σου παραθέσω δηλώσεις διαιτολόγων ότι είσαι μια χαρά ως μη κρεατοφάγος, ή και ότι είσαι πολύ καλύτερα απ’ ό,τι ως κρεατοφάγος.
Δεν το κάνω. Γιατί ο σκοπός μου δεν είναι να σου αλλάξω δίαιτα αλλά να σου αλλάξω νοοτροπία. Μόνο αλλάζοντας νοοτροπία ανθίζει το ανθρώπινο δυναμικό μας.
Το ανθρώπινο δυναμικό μας δεν είναι να έχουμε τεχνολογία και να φτιάχνουμε μπόμπες. Σχετίζεται αποκλειστικά με την ψυχή.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι κουλτούρες που «ειδικεύτηκαν» στον πόλεμο είναι αυτές που αρχικά ακολούθησαν τις μονοθεϊστικές κρεατοφαγικές θρησκείες (χριστιανισμό, ιουδαϊσμό και μωαμεθανισμό) και αργότερα τη θεωρία του Δαρβίνου (ότι ο άνθρωπος είναι ζώο και ορίζεται από το νόμο της βίας.).
Ο Βούδας κατέκτησε την μισή Ασία απλά με το πνεύμα του. Μια βασική του διδασκαλία ήταν:

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(42) Αλληλογραφία με Goana91

Goana91
Σου είχα στείλει ένα βίντεο για εξωγήινους, δεν ξέρω αν το είδες. Βλέπω έχεις πολλά βίντεο για ΑΤΙΑ και εξωγήινους. Εγώ ξέρω ότι οι εξωγήινοι είναι μια προπαγάνδα και γι’ αυτό βγαίνουν και οι ταινίες για εξωγήινους. Αν προσέξεις, τώρα τα τελευταία τρία χρόνια έχουν βγει πάρα πολλές. Η δικιά σου γνώμη ποια είναι;

ΚΙΜΩΝ
Είδα τα βίντεο που μου πρότεινες:
http://www.youtube.com/watch?v=xRJChueCzC8
http://www.youtube.com/user/MrMalakass#p/u/37/Qwe8_sHpArI
Δεν βλέπω πού είναι οι αποδείξεις.
Εκείνοι που πιστεύουν στην ύπαρξη ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ άτια μιλούν κι αυτοί για τον νεοταξικό πόθο να προωθηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση μέσω μιας υποτιθέμενης απειλής από εξωγήινους. Αλλά το ότι θα μπορούσε να συμβεί μια τέτοια ψεύτικη απειλή, και να εξυπηρετεί νεοταξικούς στόχους, δεν σημαίνει ότι οι εξωγήινοι δεν υπάρχουν.
Δες αυτό το βίντεο:
«Εξωγήινοι επισκέπτονται σχολείο (ντοκιμαντέρ)»
http://www.youtube.com/watch?v=4RyjjzH8RBc
Δηλαδή πρέπει να πιστέψω ότι οι εξωγήινοι που επισκέφτηκαν το σχολείο ήταν διάβολοι, το ίδιο και ο ιπτάμενος δίσκος τους;
Με βάση ποια λογική να το πιστέψω αυτό;
Το άτομο στο βίντεό σου που μιλάει για το Σατανά (την έχω δει όλη αυτή τη σειρά) ανήκει σε μια χριστιανική αίρεση. Είχε πρώτα ασχοληθεί με μαύρη μαγεία και τώρα λέει ότι αυτά που διηγείται, σχετικά με το σχέδιο του Σατανά και το Δαρβίνο κι όλα τα άλλα, του τα είχε πει ο μαύρος-μάγος ιερέας. Και βασικά πιάνει τις διάφορες αντιλήψεις της Νέας Εποχής, όπως προηγούμενες ζωές, εξωγήινοι κλπ, και λέει ότι ο ιερέας τού είπε ότι είναι όλα κόλπα του Σατανά και νεοταξικοί ευσεβείς πόθοι.
Αυτό που ρωτάω είναι: "σε ποια βάση να το πιστέψω;"
Οι χριστιανοί πάντα έλεγαν το ίδιο για όλες τις θρησκείες πλην του εαυτού τους, δηλ. ότι είναι σατανικές. Αλλά ποια είναι η απόδειξη;
Πώς γνωρίζω ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι που πετούν είναι όλοι γήινοι; Πώς γνωρίζω ότι όλοι όσοι περιγράφουν τις επαφές τους με εξωγήινους πληρώνονται από Νεοταξίτες; Πώς γνωρίζω ότι η αναδρομή σε άλλες ζωές είναι απάτη και ότι οι πληροφορίες με τις οποίες ο υπνωτιζόμενος ή διαλογιζόμενος επιστρέφει, μετά την αναδρομή, έχουν βαλθεί στον νου του από τον Σατανά; Ή τους άλλους ισχυρισμούς που κάνει το βίντεο;
Πώς αποδεικνύεται οτιδήποτε απ' αυτά;

ΚΙΜΩΝ
Γεια
Σου έστειλα προηγούμενα τα σχόλιά μου σχετικά με τα βίντεο που μου είπες να δω.
Κανονικά την αλληλογραφία μου την αναρτώ στην ιστοσελίδα μου, στην υποσελίδα "Η Αλληλογραφία μας". Αν προτιμάς να μην αναρτηθεί η μεταξύ μας αλληλογραφία σχετικά με τα βίντεο, παρακαλώ πες μου το.
Ευχαριστώ
Κίμωνας

Goana91
Ανάρτησέ τα, κανένα πρόβλημα.
Θα σου απαντούσα... αλλά δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις, δεν είμαι μορφωμένος για να σου απαντήσω σωστά.

ΚΙΜΩΝ
Αν απλά μου εξηγήσεις πώς το αισθάνεσαι το θέμα, θα το καταλάβω. Η αίσθησή μου είναι ότι η μόρφωση δεν κάνει κάποιον να έχει δίκιο - αλλά να παρουσιάζει τα πράγματα ΣΑΝ να έχει δίκιο - με πιάνεις; Αν εσύ ξέρεις γιατί σκέφτεσαι ό,τι σκέφτεσαι με έναν ορισμένο τρόπο, νομίζω αυτό περνάει στον άλλον και μπορεί να αισθανθεί τι λες, κι ας μην έχεις τα φοβερά στοιχεία και τις φοβερές αποδείξεις για να παρουσιάσεις.
Καταρχήν, είσαι χριστιανός; Βλέπεις τον εαυτό σου ως χριστιανό ορθόδοξο; Βλέπεις το θέμα από τη χριστιανική πλευρά; Ή τι;

Goana91
Γράφεις:

«Εκείνοι που πιστεύουν στην ύπαρξη ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ άτια μιλούν κι αυτοί για τον νεοταξικό πόθο να προωθηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση μέσω μιας υποτιθέμενης απειλής από εξωγήινους. Αλλά το ότι μια τέτοια απειλή μπορεί να ήταν ψεύτικη, καθώς και να εξυπηρετούσε νεοταξικούς στόχους, δεν σημαίνει ότι εξωγήινοι δεν υπάρχουν»

Θες να πεις δηλαδή ότι π.χ. ο Τζορτζ Μπους είπε «πιστεύω ότι μέσα σε αυτά τα ΑΤΙΑ που πετάνε υπάρχουν όντα από ένα μακρινό πλανήτη, αλλά εμείς θα τα εκμεταλλευτούμε και θα τα χρησιμοποιήσουμε για το δικό μας σκοπό»;
Ως προς το βίντεο που μου είπες να δω: «Εξωγήινοι επισκέπτονται σχολείο» :
Το τι είδαν τα παιδιά δεν σημαίνει τίποτα, γιατί είναι μόνο παιδιά. Ελπίζω το παράδειγμα που θα σου δώσω να είναι καλό: Ντύσε κάποιον πολύ καλά, π.χ. τράγο, να είναι πολύ αληθινός και να είναι στο δάσος, και ας πούμε ότι περνά από εκεί ένα παιδί 11 χρονών. Τι πιστεύεις ότι θα σκεφτεί το παιδί; Φυσικά, με αυτά που έχει δει στις ταινίες...!! Και από εκεί και πέρα, θα βγάλουν διάφορα, ότι «μην πάτε εκεί, υπάρχουν τράγοι» και άλλα πολλά τέτοια.
Η ίδια η τεχνολογία, αυτό που λέμε ΑΤΙΑ, μπορεί να είναι αληθινή, δεν λέω, αλλά τα παιδιά μπορεί να είδαν έναν μεταμφιεσμένο άνθρωπο (δεν ξέρω, μια σκέψη είναι αυτή). Δηλαδή τι; Ήρθαν αυτά τα όντα να επισκεφτούν το σχολείο για να βγουν μετά στις ειδήσεις; Και που τους είδαν τα παιδιά τι κατάλαβαν οι εξωγήινοι;
Εγώ δεν λέω ότι αυτό το ον θα πρέπει αναγκαστικά να είναι ο διάβολος. Υπάρχουν κι άλλα όντα εκτός από τον διάβολο και τους δαίμονες. Αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτά τα όντα έρχονται εδώ, κάνουν τις βόλτες τους, πετάνε για έναν άγνωστο λόγο πάνω απ’ τις στρατιωτικές βάσεις...
Θα μπορούσα να τα δεχτώ ως κάποια άλλα όντα, αλλά όχι με αυτή την σκέψη που μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου με τις ταινίες. Ρώτα ένα παιδί αν πιστεύει σε εξωγήινους και αν σου πει ναι, κατά ένα τεράστιο ποσοστό την εικόνα που έχει στο μυαλό του την έχει πάρει από τις ταινίες. Αυτό έχω να πω.
Γράφεις:

«Καταρχήν, είσαι χριστιανός; Βλέπεις τον εαυτό σου ως χριστιανό ορθόδοξο; Βλέπεις το θέμα από τη χριστιανική πλευρά; Ή τι;»

Σε αυτό το θέμα θα σου μιλήσω ειλικρινά. Μπορεί να είμαι χριστιανός ορθόδοξος στα χαρτιά και επειδή μένω Ελλάδα και πάω που και που στην εκκλησία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι πραγματαικά χριστιανός ορθόδοξος. Όπως λέμε, «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Ένας χριστιανός δεν αυνανίζεται, διότι είναι αμαρτία. Εγώ το κάνω κάθε μέρα από δύο φορές και πάνω. Ένας χριστιανός δεν λέει ψέματα, ένας χριστιανός δεν βλέπει πορνό, ένας χριστιανός δεν βρίζει, ένας χριστιανός δεν κλέβει... Και χίλια δύο άλλα που δεν χρειάζεται να στα πω γιατί τα ξέρεις ο ίδιος.
Όπως είπε κάποτε και ο George Carlin, πάμε εκκλησία για να συγκρίνουμε τα ρούχα μας. Αυτά τα θέματα είναι πολύ σοβαρά και εμείς κάνουμε χαβαλέ σαν να μην συνέβη τίποτα. Πώς γίνεται να λέγομαι χριστιανός αν δεν έχω διαβάσει την Καινή Διαθήκη; (μόνο την Αποκάλυψη του Ιωάννη διάβασα, κάτι είναι κι αυτό J)
Είναι δυνατόν με τέτοια πράγματα που κάνουμε να αποκαλούμε τον εαυτό μας χριστιανό ορθόδοξο; ΟΧΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο ίδιος έχω καρκίνο στους λεμφαδένες, πάσχω από το νόσημα Hodgkin. Το θεωρώ μια ευλογία από το Θεό, δεν ξέρω γιατί ακριβώς, αλλά βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι είναι μια ευλογία. Έχω κάνει πολλές χημειοθεραπείες, χωρίς ανταπόκριση, πριν μπω για μια καλύτερη θεραπεία-μεταμόσχευση. Πήγα στο Πόρτο Λάγος, στο μοναστήρι που υπάρχει στην Ξάνθη, μου είπαν πως υπάρχει μια θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και πως όλα θα πάνε καλά άμα την προσκυνήσω και την φιλήσω αλλά και κάνοντας τη θεραπεία. Μετά πήγα στο γραφείο του παπά, αυτού που έκανε κουμάντο εκεί, ο οποίος είναι παιδεραστής. Με έπνιξε στα φιλιά ο καταραμένος... Άρχισε να με φιλά στα χείλια και σιγά-σιγά με ανάγκαζε να τον φιλώ κι εγώ στα χείλια, ε από εκεί και πέρα δεν θέλεις και πολύ για να καταλάβεις τι στο διάβολο είναι ο άνθρωπος. Είχε χτυπήσει και το κινητό του κι έβγαλε ένα κινητό των τριακοσίων ευρώ περίπου, παπάς σου λέει μετά... Πριν γίνουν όλα αυτά είχα δει και το Zeitgeist, δεν πέτυχε η θεραπεία που μου είπαν ότι θα γίνω καλά ούτε κανένα θαύμα έγινε, από εκεί και πέρα τσατίστηκα και εγώ και έγινα άθεος, δεν πίστευα στον Θεό ούτε στον Χριστό. Με όλα αυτά που έχω περάσει κι έχω δει... Τελικά κατάλαβα ότι τα έβαζα με το Θεό χωρίς να φταίει αυτός. Εγώ έφταιγα για ό,τι συνέβαινε. Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω. Ευχαριστώ.

ΚΙΜΩΝ
Λες ότι δεν είσαι μορφωμένος και δεν μπορείς να γράψεις. Αλλά μπορώ να σου πω ότι το γράμμα σου είναι το πιο ωραίο γράμμα που έχω λάβει. Όλα τα άλλα γράμματα θα τα ξεχάσω σε κάποιο διάστημα, αλλά αυτό θα το θυμάμαι. Απλώς μου δείχνει ακόμα μια φορά πόσο επίπλαστη είναι η μόρφωσή μας, για την οποία ΤΟΣΟ περηφανευόμαστε, και πώς η αλήθεια και η ευθεία και ειλικρινής κρίση δεν χρειάζεται φιοριτούρες, αποδείξεις, κομπάσματα, ψευτοσιγουριές και αυτοδιαφήμηση.
Διαβάζοντας το γράμμα σου συνειδητοποιώ ότι η αλήθεια είναι κάτι βαθύ μέσα μας που δεν περιγράφεται, ότι στηρίζεται στο να είμαστε αυτό που είμαστε και να βλέπουμε τον εαυτό μας και τις καταστάσεις μας κατάματα.
Μέσα στις επόμενες μια-δυο μέρες θα ανεβάσω ένα βίντεο για τον καρκίνο και θα το βάλω στην κατηγορία Υγεία. Νομίζω θα ήταν καλό να το δεις. Και θα μπορούσαμε, αν θέλεις, να συζητήσουμε και λίγο στο τηλέφωνο, γιατί έχω κάποιες σκέψεις που θα ήθελα να σου πω.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(43) Αλληλογραφία με NIKOSPS και 5haman σχετικά με το βίντεο:
Συμπαντική μετάβαση σε υψηλότερες συχνότητες - 2012

NIKOSPS
Εμπρός λοιπόν για τη Νέα Εποχή του Υδροχόοου. Υποθέτω βέβαια ότι εναγονίως περιμένουμε και κάποιον μέγα διδάσκαλο να μας καθοδηγήσει στα φανταστικά νέα και άγνωστα μονοπάτια της γνώσης. Για να δούμε...

ΚΙΜΩΝ
Μην ειρωνεύεσαι ό,τι σου είναι άγνωστο. Όπως το περιγράφεις, φτιάχνεις καρικατούρα. Η σχέση του ανθρώπου με τους διδασκάλους, που συμβολίζουν το Θεό και τη σοφία, είναι πάντα ιερή. Κανένας διδάσκαλος, είτε ο Χριστός είτε ο Βούδας είτε ο Σωκράτης, δεν πρέπει να’ναι αντικείμενο χλεύης. Προσέγγισε τους δασκάλους ταπεινά και γονάτισε μπροστά τους. Αυτός είναι ο τρόπος για να λιγοστέψει το εγώ σου και να μεγαλώσει το πνεύμα σου. Όταν εσύ λιγοστεύεις, ο Θεός αυξάνεται.

5haman ..
@NIKOSPS Ο μονος μεγας διδασκαλος που περιμενω.. ειναι ο καλυτερος μου εαυτος.. κ επειδη εχω ζησει μαζι του τα περισσοτερα χρονια της ζωης μου.. περιμενω εναγωνιως να αναλαβει τα υπολοιπα..
ΧαιρετωΣε

ΚΙΜΩΝ
@5haman Ο καθένας βρίσκει τον προσωπικό του τρόπο για την αυτοβελτίωσή του. Αν αισθάνεσαι ότι η σχέση με πνευματικούς ανθρώπους δεν σε προάγει, μην την έχεις. Αλλά τα περίεργα υπονοούμενα, οι ειρωνίες και η απαξίωση αυτών που έχουν μια τέτοια σχέση, δεν ταιριάζει. Το λέω και σε εσένα και στον NIKOSPS αυτό. Μάθετε να είστε ταπεινοί. Αν μπορούσατε να αντιληφθείτε τη δική σας «σκιά», θα νιώθατε απέραντο σεβασμό για τους ανθρώπους η ύπαρξη των οποίων γέμισε με φως. Και θα αντιλαμβανόσασταν πλήρως το λόγο που άλλοι άνθρωποι επιδιώκουν μια σχέση με αυτούς, και προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με τις πνευματικές τους οδηγίες.

5haman
Αλλα για να μην παρεξηγηθουμε.. Δεν γονατιζω μπροστα σε κανεναν... Μονο σφιγγω χερια, αγκαλιαζω, φιλω..
Επισης συνδιαλεγομαι, ακουω, ομιλω, ρωταω.. οπου και οπως χρειαζεται..

ΚΙΜΩΝ
Ναι, φίλε.
Κοίτα, υπάρχουν δύο είδη γονατίσματος. Το ένα γίνεται από μια ψεύτικη αίσθηση κατωτερότητας και από μια τάση υποτέλειας και δουλικότητας. Αλλά υπάρχει και ένα αυθεντικό είδος, ότι γονατίζω μπροστά σε σένα γιατί διακρίνω κάτι μέσα σου, στις ποιότητές σου, που με κάνει να αισθάνομαι ασήμαντος. Σε τιμώ και σε λατρεύω. Μου θυμίζεις κάτι από το Θεό. Για αυτό γονατίζω μπροστά σου και λατρεύω εσένα, γιατί λατρεύω τις ποιότητές σου. Ξέρω ότι μπορεί να έχεις ατέλειες, ίσως και ελαττώματα. Αλλά δεν γονατίζω μπροστά σε αυτά (σίγουρα όχι μπροστά σε αυτά!). Γονατίζω μπροστά στην έμπνευση που μου δίνεις, μπροστά σε αυτά που έχεις καταφέρει, που έχεις κατακτήσει, μπροστά στην καλοσύνη σου και την αγνότητα. Θα ήθελα κι εγώ να γίνω έτσι. Αλήθεια, θα ήθελα πολύ να γίνω έτσι.
Τούτο είναι το γνήσιο θρησκευτικό γονάτισμα. Αλλά αυτή η αυθεντικότητα και η ειλικρίνεια έχει σχεδόν χαθεί σήμερα. Οι θρησκείες δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι (το οποίο είναι ο λόγος που δεν μπαίνω σε εκκλησία και να με τραβάς). Όλα είναι ψεύτικα. Πηγαίνεις στο Μέγαρο Μουσικής και χειροκροτάς στο τέλος της συναυλίας. Γιατί χειροκροτάς; Είναι απλώς μια εθιμοτυπία. Με τον ίδιο τρόπο, μπορείς να δεις πολλούς να σκύβουν μπροστά σε εικόνες, αγίους και θεανθρώπους, νεκρούς και ζωντανούς, αλλά αυτό δεν είναι η πραγματική ταπεινότητα. Μπορεί να εκδηλώνει ταπεινότητα, μπορεί και όχι.
Η σωστή στάση και συμπεριφορά έρχεται από βαθιά μέσα μας.
Την πνευματική μου δασκάλα την έχω προσκυνήσει. Αλλά την τελευταία φορά που την είδα, τη μάλωνα για μισή ώρα για κάποια λάθη που έκανε. Όταν σε προσκυνώ, προσκυνώ τα καλά σου. Όταν σε μαλώνω, σε μαλώνω για τα λάθη σου. Και στις δυο περιπτώσεις, το κάνω όχι από αντίδραση, από νεύρα, από δουλικότητα ή από εθιμοτυπία, αλλά γιατί έτσι μου βγαίνει.
Το θέμα είναι ο άνθρωπος να είναι αυθεντικός.
Αλλά απλώς τα λέω για να τα λέω. Από την απάντησή σου διακρίνω ότι έτσι σκέφτεσαι κι εσύ.

Νομίζω ότι, αν υπάρχει μια θρησκεία που αξίζει να έχει κανείς, είναι η αυθεντικότητα.

5haman
:) Το ηξερα οτι θα παρεξηγηθω, αλλα απευθυνομουνα στον NIKOSPS και τον "διδασκαλο" που υπαινισσοταν... Και επειδη ειμαι σιγουρος οτι θα χρησιμοποιησουν και αυτη την "ταση της αγορας", περιμενω απο ωρα σε ωρα να βγαλουν εναν στο προσκηνιο... Και οποιος δεν ειναι σε θεση να ξεχωριζει αληθειες... και ο,τι ακουγεται πιο ομορφο, αυτό γινεται κι η αλήθειά του... φτανουμε παλι στο ιδιο ακριβως σημειο με το σημερινο... Οπότε, για να μην γινουμε παλι κοπαδι... ας ειμαστε σκεπτικοι για καθε επιτηδειο βοσκο...

ΚΙΜΩΝ
Έχω κι εγώ ακούσει αυτά που λένε για τον παγκόσμιο διδάσκαλο. Δεν το έχω ψάξει πολύ το θέμα. Αλλά ο "παγκόσμιος διδάσκαλος" δεν έχει να κάνει με τη Νέα Εποχή. Ο χριστιανισμός μπορεί να πιστεύει ότι ο Χριστός είναι ο οικουμενικός δάσκαλος, το ίδιο και ο μωαμεθανισμός για τον Μωάμεθ. Αλλά η Νέα Εποχή δεν έχει "Οικουμενικό δάσκαλο". Η Νέα Εποχή δεν έχει μια κεντρική οργάνωση που αναδεικνύει ένα και μόνο άτομο. Υπάρχουν διάφορες οργανώσεις με διάφορους δασκάλους, και δεν έχουν ανταγωνιστική σχέση μεταξύ τους.
Επίσης, οι κάθε είδους θρησκείες και πνευματικές διδασκαλίες δεν είναι "ανάγκη της αγοράς" αλλά ανάγκη της ψυχής. Και οπωσδήποτε οι δάσκαλοι πρέπει να πληρώνονται. Γιατί τίποτα δεν λειτουργεί χωρίς χρήματα.
Για απάτη μιλάμε εκεί που γίνονται οικονομικές και άλλες καταχρήσεις. Και σίγουρα θα βρεις κι αυτά μέσα στη Νέα Εποχή, όπως θα τα βρεις παντού.
Τα διάφορα ντοκιμαντέρ για τη Νέα Τάξη που μιλάνε για Παγκόσμιο Διδάσκαλο, μιλάνε για την παρουσίαση στις μάζες μιας υποτιθέμενης δεύτερης επιστροφής του Ιησού Χριστού (και κάπου είδα και κάτι αντίστοιχο για το ισλάμ). Αλλά οι νεοεποχίτες έχουν ο καθένας και τον δικό του διδάσκαλο. Ποιον θα παρουσιάσεις ως "παγκόσμιο διδάσκαλο" για να έχεις απήχηση στις μάζες;
Όσο μπορώ να πω εγώ, η συσχέτιση νεοεποχίτικης πνευματικότητας και Νέας Παγκόσμιας Τάξης έγινε από τους χριστιανούς για λόγους προπαγάνδας (δηλαδή για να κατηγορηθούν μη χριστιανικές διδασκαλίες). Εγώ είμαι στη Νέα Εποχή από τα δεκαπέντε μου. Πουθενά δεν έχουμε μιλήσει για χρήματα και εξουσία ούτε έχουμε σχέση με την πολιτική και τους πολιτικούς. Το να πεις ότι οι ηγέτες της Νέας Τάξης χρησιμοποιούν τους πνευματικούς μας δασκάλους για να επικρατήσουν, κι ότι ακόμα και η κβαντική φυσική είναι κατά κάποιο τρόπο μέρος αυτού του παιχνιδιού, δεν στέκει.
Αν κάνω λάθος, ας μου δειχθεί πού.

[Από πλευράς χρονικής σειράς, το παρακάτω σχόλιο του NIKOSP είναι κάπως προγενέστερο, ήρθε σε κάποια προγενέστερη στιγμή στα Εισερχόμενά μου.]

NIKOSPS
Να είστε όλοι καλά και να με συγχωράτε!! Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ενανθρωπήσας υιός και λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Πιστεύω και στη μία αγία καθολική και αποστολική εκκλησία του. Παρ’ όλα αυτά, είμαι ανάξιο μέλος της Εκκλησίας και ελπίζω να μην καταλογίζετε σε εκείνη τις αρρώστιες και τα πάθη μου. Αυτά...
Όπως και να το δω όμως, το βίντεο είναι μέσα στο πνεύμα της Νέας Εποχής, με μηνύματα και εικόνες. Για μένα η Νέα Εποχή, η Εποχή του Υδροχόου, είναι η Εποχή του Αντίχριστου, κακή του ώρα εκεί που βρίσκεται...

ΚΙΜΩΝ

[Αρχικά εντόπισα στη σελίδα των απαντήσεων μόνο την δεύτερη παράγραφο της απάντησής του NIKOSPS : ]

«Όπως και να το δω όμως, το βίντεο είναι μέσα στο πνεύμα της Νέας Εποχής, με μηνύματα και εικόνες. Για μένα η Νέα Εποχή, η Εποχή του Υδροχόου, είναι η Εποχή του Αντίχριστου, κακή του ώρα εκεί που βρίσκεται...»

οπότε η παρακάτω απάντησή μου αναφέρεται σε αυτή.]

Κοίτα, εγώ δεν λέω ότι έχεις λάθος. Λέω απλά: «ας το συζητήσουμε». Όταν προσεγγίζεις οτιδήποτε με αρνητικότητα, με ειρωνία, με χλευασμό, ούτε εσύ θα μάθεις κάτι ούτε θα διδάξεις τίποτα σε κανένα. Γιατί ο άλλος παίρνει αμέσως αμυντική στάση, φοβάται. Κανείς δεν θέλει να χλευάζεται. Αλλά αν μου πεις ότι «το τάδε που κάνετε οι νεοεποχίτες είναι λάθος», θα το σκεφτώ, θα ανταλλάξουμε απόψεις και μετά κάτι θα έχουμε να κερδίσουμε και οι δυο.
Εγώ δεν είμαι χριστιανός, αλλά αν αρχίζω με την προκατάληψη ότι εσύ δεν έχεις τίποτα να με διδάξεις και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κονταροχτυπηθούμε... τελικά είναι αυτή μια ανθρώπινη κοινωνία, με πιάνεις;
Ας έχουμε καλή διάθεση. Συνάνθρωποι είμαστε. Δεν πάμε ούτε να ξεγελάσουμε ούτε να προσυλητίσουμε ο ένας τον άλλον. Έχουμε απόψεις και βιώματα. Τα υποστηρίζουμε, αλλά με καλή και αγαθή διάθεση.
Δεν είναι αυτός ο καλός, ακόμα και ο χριστιανικός, τρόπος για να αλληλεπιδρούμε;

[Μετά πρόσεξα και την πρώτη παράγραφο:]

Να είστε όλοι καλά και να με συγχωράτε!! Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ενανθρωπήσας υιός και λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Πιστεύω και στη μία αγία καθολική και αποστολική εκκλησία του. Παρ’ όλα αυτά, είμαι ανάξιο μέλος της Εκκλησίας και ελπίζω να μην καταλογίζετε σε εκείνη τις αρρώστιες και τα πάθη μου. Αυτά...

[και πρόσθεσα την εξής απάντηση:]

Όπως γνωρίζεις, η χριστιανική θρησκεία βάλλεται από τη διαφθορά. Όχι ότι δεν υπάρχουν και έντιμοι ιερείς. Αλλά τόσο οι έντιμοι όσο και οι ανέντιμοι είναι υπεύθυνοι για τον εαυτό τους. Κι εσύ για το δικό σου. Μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις σχετικά με το Χριστό, αλλά η πράξη σου πρέπει να χαρακτηρίζεται από αγάπη, καλή προαίρεση, ανοιχτό μυαλό, διαίσθηση και λογική σκέψη. Τότε είσαι πραγματικός άνθρωπος. Αλλιώς, αν προδίδεις την ανθρώπινή σου ιδιότητα συνεπαρμένος από θυμό γιατί βλέπεις διαφορετικές αντιλήψεις σε άλλους, δεν προδίδεις και τον ίδιο το Χριστό; Αυτός μάς έδωσε τα υψηλότερα ανθρώπινα πρότυπα. Σκέψου το αυτό κάθε φορά που συναντάς κάποιον με διαφορετική διανοητική και ψυχική συγκρότηση.
Και την εκκλησία δεν την κατηγορούμε για αυτά που κάνεις εσύ. Την κατηγορούμε για αυτά που κάνουν οι ίδιοι οι ιερείς. Ας διορθώσουν αυτοί τον εαυτό τους, εσύ τον εαυτό σου κι εμείς τον εαυτό μας. Αμήν.

5haman
Αγαπητε Νικο... εαν δεν εχεις ψαξει αυτα που πιστευεις.. τοτε εχεις την αποψη καποιου αλλου...
ΧαιρετωΣε

5haman
(σε μένα)
Nομιζω πως καταλαβαινω τι θελεις να πεις και τα συμμεριζομαι εν μερει, αλλα εξακολουθω να εχω προβλημα με το γονατισμα και το προσκυνημα.. Θα ελεγα ισως πως ναι, το γονατισμα του "εγω" ειναι αναγκαιο... Αλλά και παλι θα κολλησω στο "γονατισμα" και δε θα το πω ετσι.. Κι εαν εχεις γονατισει κυριολεκτικα μπροστα σε καποιον και αυτος δε σου ειπε αμεσως να σηκωθεις... τοτε δεν ξερω.. εγω θα προτεινα να ξανασκεφτεις λιγο με τι ανθρωπο εχεις να κανεις...
Ελπιζω να μην παρεξηγηθω κι αυτη τη φορα :)
Φιλικα
ο Σαμανος

ΚΙΜΩΝ
Όχι, δεν σε παρεξηγώ πλέον.
Έχω ακούσει την πνευματική μου δασκάλα να λέει σε ανθρώπους που την προσκυνούν "σηκωθείτε, σηκωθείτε!" και είδα στον τόνο της φωνής της ότι φοβόταν μην ο άλλος αισθανθεί "υποδεέστερος". Αλλά εγώ προσέχω περισσότερο όχι αυτό, αλλά ποια είναι η στάση ενός ανθρώπου τον οποίο κριτικάρεις. Αν δεν μπορεί να αντέξει την κριτική, αυτό σημαίνει ότι δεν αξίζει για πνευματικός δάσκαλος.
Όπως είπε μια φορά ο πνευματικός μου δάσκαλος:
"Ποιος είναι ο δάσκαλος και ποιος είναι ο μαθητής; Όλα είναι θέατρο."
Δεν θέλω να διαφωνήσω μαζί σου για αυτό το θέμα, γιατί ξέρω ότι αναφέρεσαι στον κανόνα. Εγώ μιλάω για την εξαίρεση, αυτή την εξαιρετική περίπτωση όπου συναντάς κάποιον που έχει θείες αρετές. Και σου επιτρέπει να τον προσκυνάς γιατί είναι καλό για σένα και όχι για το δικό του εγώ.
Τον διδάσκαλό μου τον προσκυνούσαν για την εικοσαετία που διετέλεσε διδάσκαλος. Μετά έφυγε, άνοιξε μια φιλανθρωπική οργάνωση και ασχολιόταν μόνο με αυτή. (Για την πνευματική οργάνωση είχε αφήσει διάδοχο). Όταν εμφανιζόταν δημοσίως, γίνονταν ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα "μη τον προσκυνάτε, μην τον προσκυνάτε!", άκουσα ακόμα και την εξής ανακοίνωση: «Όποιος παρακούσει και τον προσκυνήσει, θα τον "περιποιηθούμε"» (δηλαδή θα τον διώξουμε από την εκδήλωση).
Θα σου πω πάντως κάτι που θα σου φανεί πραγματικά απίστευτο (και θα σου δείξει και για ποιες εξαιρέσεις μιλάω). Ο διδάσκαλός μου (έχω δύο δασκάλους, έναν άντρα και μια γυναίκα) είχε πραγματικά θεϊκές δυνάμεις. Μια Ελληνίδα φίλη μου πήγε στην Ινδία και παρευρίσκετο σε μια ομιλία του. Απαγορευόταν σε όλους αυστηρά να τον προσκυνήσουν. Αλλά σε κάποια στιγμή τής έγινε νόημα από κάποιους μόνιμους της οργάνωσης: "Έκανε νόημα ότι μπορείς να τον προσκυνήσεις". Αυτή πήγε μπροστά του, γονάτισε και κόλλησε το κούτελό της στην παλάμη του. Αμέσως θεϊκή/συμπαντική/πνευματική ενέργεια πέρασε στο σώμα της, αυτή βρέθηκε σε μια εκστατική κατάσταση και σήκωσε απότομα 40 πυρετό (ενώ ήταν καλά πριν). Η εκστατική κατάσταση έμεινε (αν δεν με απατά η μνήμη μου) για μερικές ώρες, ενώ η αρρώστια για μια-δυο μέρες. Μάλιστα οι άλλοι εκεί της έλεγαν να πάρει αντιπυρετικά αλλά εκείνη έλεγε: "Όχι, είναι ευλογία".
Γιατί αρρώστησε; Γιατί το σώμα της δεν μπόρεσε να αντέξει την ισχύ της ενέργειας.
Παρόμοια πράγματα έχει κάνει και σε εμένα. Μου έχει κάνει κάτι που ήταν ΠΟΛΥ πιο ισχυρό από αυτό που μόλις περιέγραψα, ενώ το υλικό του σώμα βρισκόταν στην Ινδία και το δικό μου στην Ελλάδα.
Γι' αυτό εμείς που έχουμε αντιληφθεί την ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων κάνουμε σαν τρελοί. Τους "λατρεύουμε" με την πραγματική έννοια του όρου. Και μετά άντε πες μας να μην τους προσκυνάμε.
Δεν τους βλέπουμε καθόλου σαν ανθρώπους. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να προσκυνά έναν άλλο άνθρωπο.
Ούτε τους βλέπουμε σαν ακριβώς "τέλειους".
Τέλειος είναι μόνο ο Θεός (αν υπάρχει).
Τους βλέπουμε σαν μια ενδιάμεση κατάσταση.
Τους βλέπουμε όπως βλέπει εμάς ο σκύλος μας. Μας αγαπάει, μας σέβεται, με το δικό του τρόπο μας προσκυνάει. Ξέρει ότι έχουμε κάτι περισσότερο από τον ίδιο.
Ξέρω ότι αυτά που λέω μοιάζουν παράξενα, κι ούτε υπάρχουν αποδείξεις για να προσφέρω. Σε κάθε περίπτωση, αποτελούν εξαίρεση. Την εξαίρεση της εξαίρεσης. Ο κανόνας είναι ότι οι ιεραρχικές σχέσεις θέλουν μεγάλη προσοχή, γιατί στο 99,9% των περιπτώσεων υπάρχει τάση για βία, για ατίμωση, για εκμετάλλευση. Κι αυτό όχι μόνο σε σχέση με το προσκύνημα. Ας πούμε σου λέει το αφεντικό σου: "κάνε την τάδε κομπίνα". Το να την κάνεις από φόβο μήπως χάσεις τη δουλειά σου δεν είναι ένα είδος προσκυνήματος; Θέλει ο άντρας σου σεξ κι εσύ δεν θέλεις. Αλλά, αν δεν δουλεύεις, θα σκεφτείς: "Ε, τι να κάνω, αυτός είναι ο αφέντης του σπιτιού, πρέπει κι εγώ να ενδώσω, μην έρθω και σε δύσκολη θέση..."
Γενικά οι ιεραρχικές σχέσεις είναι πρόβλημα και μας θέτουν προκλήσεις, διλήμματα, νίκες και τύψεις.
Υ.Γ. Θυμήθηκα τώρα κάτι που έγινε το Νοέμβριο, που πήγα να μιλήσω με το διάδοχο του πνευματικού μου δασκάλου (που έχει πεθάνει). Είχαν έρθει δύο κοπέλες για να μιλήσουν μαζί του και τον προσκύνησαν. Υπήρχε τόση αγάπη και γλύκα στην ατμόσφαιρα... πραγματικά δεν μπορώ να σου περιγράψω.
Τώρα που το λέω, αγαλλιάζω και ιδρώνω απλά με την έξαψη...
Ένας έρωτας πλατωνικός...
Ο αέρας παλλόταν από γλύκα... Χαμογελούσαν όλοι τους μέχρι τα αυτιά.
Αυτό είναι το «κρυμμένο χαρτί» το οποίο δεν βλέπουν αυτοί που δεν συμφωνούν με το προσκύνημα.
Η αγάπη δεν έχει λογική.

5haman
Κατ' αρχας δεν συμφωνω οτι ολα δουλευουν με το χρημα. Κατα δευτερον, οχι οταν μου πει το αφεντικο μου να κανω την ταδε κομπινα (κομπινα οριζω την σχεδιασμενη εξαπατηση καποιου φυσικου προσωπου, ωστε να κερδισω εις βαρος του) - δε την κανω.. και για να ειμαι πιο σαφης : 'O,τι δεν συμφωνει με την ιδιοσυγκρασια μου δεν το τροφοδοτω και δεν με απασχολει αν ο αλλος θεωρειται και πλανηταρχης (θα επρεπε ισως να παρακολουθησεις την θητεια μου για να καταλαβεις τι εννοω). Τριτον, «Θέλει ο άντρας σου σεξ κι εσύ δεν θέλεις. Αλλά, αν δεν δουλεύεις, θα σκεφτείς: "Ε, τι να κάνω, αυτός είναι ο αφέντης του σπιτιού, πρέπει κι εγώ να ενδώσω, μην έρθω και σε δύσκολη θέση..."» - βρισκω την ολη σκεψη λανθασμενη για πολλους και διαφορους λογους που δεν αναλυονται σε μια παραγραφο...

Περαν αυτων ομως αυτα που περιγραφεις δεν με ξενιζουν, αλλα εξακολουθω να μην σκοπευω να γονατισω μπροστα σε κανεναν.. Ισως εχει να κανει καθαρα με τον χαρακτηρα μου..
Οπως κ να εχει παντως... εφοσον το να γονατισεις μπροστα απο ο,τι θες δεν επηρεαζει αρνητικα κανεναν... ειναι δικαιωμα σου να το κανεις.. απλως προσπαθησα να εξηγησω εν συντομια τι δεν μου παει καλα με το ολο θεμα...

ΧαιρετωΣε
οΣαμανος

5haman
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ:
Και για αλλη μια φορα προς αποφυγην παρεξηγησης...

Θεωρω πως το να αναγνωριζεις τη θεση σου ως προς τον απεναντι σου (σε οποιοδηποτε επιπεδο κ αν γινεται η συγκριση - πνευματικο, τεχνικο, οικογενειακο κτλ..) ειναι υπερτατη αρετη... αλλα σε καμια περιπτωση δεν διακρινω αναγκη προσκυνηματος..

Φιλικα παντα
ο Σαμανος

ΚΙΜΩΝ
Κάποτε δούλευα εργάτης σε μια επιχείρηση και έκανα κάτι που αισθάνθηκα ότι αδικαιολόγητα εξέθεσε κάποιον εργάτη στον προϊστάμενο. Αισθάνθηκα πάρα πολλές τύψεις. Όταν είμασταν μόνοι οι δυο μας, έπεσα και τον αγκάλιασα στα πόδια, κατ' ουσίαν προσκυνώντας τα, και έκλαιγα. Τα συναισθήματά μου εξέφρασαν προσκύνημα σε αυτόν
- στην αγαθότητα και αγνότητά του, την οποία αισθανόμουν ότι είχα προδώσει.
Μπορείς επίσης να προσκυνήσεις την φυσική ομορφιά - ας πούμε μιας γυναίκας, όσο παράξενο και αν φαίνεται αυτό.
Η περηφάνεια και η αίσθηση της προσωπικής αξίας είναι ένα θεμιτό ανθρώπινο συναίσθημα. Ο κάθε άνθρωπος έχει την αξιοπρέπειά του και την αξία του.
Αλλά υπάρχουν περισσότερα από αυτό. Γιατί ο άνθρωπος έχει πολλές πλευρές στην ψυχή του.

Έστω, έτσι το αισθάνομαι εγώ.

Υ.Γ. Και θυμήθηκα τώρα κι ένα άλλο προσκύνημα, το οποίο μου διηγόταν η μητέρα μου, που παραβρέθηκε σε αυτό, και έκλαιγε κι εκείνη κι εγώ. Μια μητέρα είχε φερθεί άσχημα στο παιδί της (μια κοπέλα γύρω στα δεκαέξι) κι αυτό έφυγε απ' το σπίτι. Όταν αργότερα η κυρία αυτή βρήκε το κορίτσι στο σπίτι της μητέρας μου, έπεσε και το προσκύνησε κλαίγοντας και παρακαλώντας το να γυρίσει.
Ίσως κι εμείς κάπως έτσι προσκυνούμε τους αγίους και τους εκπροσώπους του Θεού. Όχι για να δηλώσουμε υποταγή, αλλά για να εκφράσουμε τη θλίψη μας που κάποτε Τον εγκαταλείψαμε εμείς οι ίδιοι.
Γιατί για να γεφυρωθεί η διαφορά που δημιουργήθηκε ανάμεσα στους δύο, εμάς και το Θεό, κάποιος θα πρέπει να αφανιστεί.

5haman
Καταρχας συγνωμη αλλα βρισκομαι εν μεσω καταστροφης του υπολογιστη μου [οχι δεν ειναι η θεια δικη, προχτες μιλουσαμε στο τηλεφωνο κ μου ειπε οτι δεν εχει καμια σχεση με το συμβαν ;) η ιστορια ξεκινησε πολυ πριν αρχισουμε αυτον τον διαλογο] κ δεν μπορω να ειμαι αμεσος στις απαντησεις μου.

..αλλα πισω στο θεμα μας:
τιποτα απο αυτα που μου περιγραφεις δεν μου δικαιολογουνε προσκυνημα.. οποτε μιας κ πραγματικα δεν βλεπω πως ειναι δυνατον να με πεισεις για το συγκεκριμενο, προτεινω να το αφησουμε καπου εδω..

παντα φιλικα
ο Σαμανος

ΚΙΜΩΝ
Ναι. Οκ. Δεν προσπαθώ να σε πείσω. Απλά εκφράζω τις ιδέες μου. Καλή τύχη με τον υπολογιστή σου. Γεια σου φίλε.

Αλλά εγώ τελικά πιστεύω ότι ήταν θεία δίκη!... :-))

5haman
..αφου με διαβεβαιωσε η ιδια σου λεω xD
οχι πραγματικα το προβλημα παρουσιαστηκε πριν απο 2-3 εβδομαδες ;)

καλη συνεχεια στο ταξιδι σου κ ολο κ καπου θα συναντηθουν τα μονοπατια μας..

Καλη σου μερα
ο Σαμανος

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(44) Αλληλογραφία με ataktoss751 σχετικά με το βίντεο:
Περικοπές από κούνια - Δ. Ν. Τ. για αρχάριους

ataktoss751
Ισχυρίζεσαι πως το μετέφρασες εσύ αυτό; Απλά το κατέβασες από μένα που ανέβηκε 30/3. Ευτυχώς λες την πηγή τουλάχιστον...
Δηλαδή εσύ τι ακριβώς κάνεις; Μαζεύεις τα υποτιτλισμένα βίντεο; Γιατί αφήνεις να εννοηθεί πως τα μεταφράζεις, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!!!!! και καλό είναι να ρωτάμε... για τους τύπους τουλάχιστον...
Αν σ’ αρέσει πάντως το στυλ των βίντεο που ανεβάζω, μπορείς να ’ρθεις στην ομάδα μας...

skarabaioss
Σωστή η παρατήρησή σου άτακτε, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο Translations έχει κάνει καλή δουλειά γενικά στο Youtube. Μπες στο κανάλι του να καταλάβεις.

ΚΙΜΩΝ (στον ataktoss751)
Φίλε μου το κανάλι μου έχει κατά κύριο λόγο 500 βίντεο (και παραπάνω) που έχω μεταφράσει ο ίδιος. Όλα τα δικά μου βίντεο έχουν στα πρώτα είκοσι δευτερόλεπτα το σήμα μου, "YoutubeTranslations.gr, Υποτιτλισμοί των καλύτερων βίντεο του Youtube" και πάνω δεξιά το logo «YoutubeTranslations».
Έχω πάρει ωστόσο τελευταία και κάποια λίγα βίντεο υποτιτλισμένα από άλλα κανάλια, γιατί τα βρήκα ενδιαφέροντα, και σε αυτά δεν έχω βάλει το σήμα μου και το logo. Στην Περιγραφή του βίντεο, σε όλα τα βίντεο, βάζω στο τέλος, ανάμεσα σε διαχωριστικές γραμμές, και τον ιστοχώρο μου, με το σλόγκαν "Υποτιτλισμοί των καλύτερων βίντεο του Youtube".
Όταν το συγκεκριμένο βίντεο το έχω πάρει από αλλού, γράφω από πού το πήρα. Μάλιστα, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις έχω γράψει και ότι το πήρα "υποτιτλισμένο" και έχεις δίκιο ότι αν δεν το προσθέσω, μπορεί να γίνει μπέρδεμα, εφόσον υπάρχει το σλόγκαν πιο κάτω. Σε κάποιες περιπτώσεις (θα πρέπει να είναι ελάχιστες), έχω παραλείψει τη λέξη, με τη σκεπτική ότι εννοείται. Όλα τα βίντεό μας από κάπου τα παίρνουμε και δεν χρειάζεται να το γράψουμε. Η μνεία προφανώς γίνεται για τον υποτιτλισμό.
Αλλά τώρα που διαβάζω το σχόλιό σου καταλαβαίνω ότι το σλόγκαν πιο κάτω τείνει πράγματι να κάνει ασαφές το από πού προέρχεται ο υποτιτλισμός. Λοιπόν θα προσθέσω τη λέξη "υποτιτλισμένο" στην Περιγραφή του βίντεο και ζητώ συγνώμη.
Ως προς το να σε ρωτήσω για να το αναρτήσω, αυτό δεν το κάνει κανένας. Βίντεο υποτιτλισμένα από μένα αναρτώνται κάθε μέρα σε άλλα κανάλια, αλλά κανένας δεν μου ζήτησε άδεια για να τα αναρτήσει.
Θα ήθελες κάτι άλλο;

ataktoss751
Το πώς συμπεριφέρεσαι εσύ ή όσοι περνούν από σένα δεν είναι ο κανόνας, εντελώς πληροφοριακά το αντίθετο συμβαίνει...
Πρώτη φορά το «πέτυχα» αυτό το κανάλι. Τέλως πάντων, ας πιστέψω τις καλές προθέσεις του κι ας ελπίσω να μην είναι άλλος ένας Ελληναράς...!!

ΚΙΜΩΝ
Κοίτα, ας μην είμαστε υπερβολικοί. Αν μέσα στα εκατοντάδες βίντεο, 3 ή 4 γράφουν "Αυτό το βίντεο μεταφορτώθηκε από το τάδε κανάλι" και όχι "αυτό το βίντεο μεταφορτώθηκε υποτιτλισμένο από το τάδε κανάλι", όταν, τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό, αυτό εννοείται, μπορεί να υπονοήσει αυτό ότι το κανάλι μου έχει αμφισβητήσιμη σκοπιμότητα;
Το ότι μπορεί να αμφιβάλλεις για τις μεταφυσικές του θέσεις είναι άλλο - δεν σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι με μεταφυσικό τρόπο. Αλλά σε σχέση με την τυπική μνεία που χρειάζεται να γίνει για τα βίντεο που δεν υποτίτλισα ο ίδιος, αυτή την κάνω.
Από αυτή την πλευρά, δρω όπως όλοι.
Από πλευράς ιδεολογίας - αυτό είναι άλλο θέμα. Η ιδεολογία μου διαφέρει.

toliscy (στον ataktoss751)
Αντί να χαίρεσαι και να ευχαριστάς τον Video Translations που συμμερίζεται την ανησυχία σου και προωθεί την αφύπνιση του κοινού, εσύ νιώθεις ότι σου κλέβουν τα μπράβο και τα like. Το μήνυμα που στέλνει το βίντεο και η συμπεριφορά σου είναι αντιφατικά.

ΚΙΜΩΝ (στον toliscy)
Τουλάχιστον τόσο δίνω στον ataktoss751 δίκιο. Όταν σκέφτηκα να βάλω τη λέξη "υποτιτλισμένο", και απάντησα στον εαυτό μου ότι εννοείται (γιατί αλλιώς γιατί να κάνω τη μνεία;), μήπως υπήρχε και, σε κάποιο βαθμό, μια πονηράδα μέσα μου; Εφόσον ήξερα ότι πιο κάτω υπάρχει το logo μου, "Υποτιτλισμοί των καλύτερων βίντεο του Youtube", μήπως ψυχανεμίστηκα ότι κάποιοι μπορεί και να το μπέρδευαν αλλά αισθάνθηκα ότι αυτό στο κάτω-κάτω θα με βόλευε;
Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Έπαιξαν όλα στο νου μου, κι ενώ σε λίγο-πολύ όλες τις περιπτώσεις όπου έχω βάλει υποτιτλισμένο βίντεο από αλλού, πρόσθεσα τη λέξη "υποτιτλισμένο" ή "την ευχαριστούμε για τη μετάφραση", τώρα αρκέστηκα να γράψω "Το παρακάτω βίντεο έχει μεταφορτωθεί εδώ από το κανάλι τάδε".
Συνεπώς, αν με κάποιο τρόπο πήγα να του κλέψω την προσπάθεια για να ωφεληθώ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο ίδιος, του χρωστώ χάρη που το έκανε θέμα. Είναι γι' αυτό που κάνω τη συζήτηση δημόσια, και θα την αναρτήσω και στον ιστοχώρο μου.
Δεν είμαι ηθικά τέλειος. Κάνω και καμιά μαμουνιά. Αλλά, από τη θετική πλευρά, προτιμώ να την ψάξω και να βάλω τον εαυτό μου στο εδώλιο, απ' το να χρησιμοποιήσω ξύλινο λόγο και να κοιτάζω αλλού.

Πόσο διαφορετικός θα ήταν αυτός ο τόπος αν οι πολιτικοί είχαν αυτή την εντιμότητα...
Γι’ αυτό σας παρακαλώ όλους να με ψηφίσετε για πολιτικό!

ataktoss751 (στον toliscy)
Καταρχήν κακώς πετάγεσαι σε κάτι προσωπικό που δεν σε αφορά. Αν είδες καλά τα σχόλιά μου, δεν με πείραξε πως το ανέβασε κι αυτός, αλλά ότι είχε κάποια σημαντική για μένα παράλειψη στα info – ότι δηλαδή δεν είναι δικός του υποτιτλισμός - - κάτι που δέχτηκε κι αυτός και το θέμα κλείνει εδώ. yg μην βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα για like και άλλες σάχλες όταν δεν ξέρεις με ποιον μιλάς...

ΚΙΜΩΝ
Να σας πω και τους δυο τι νομίζω. Ένα πράγμα σαν κι αυτό μπορείς να το δεις με οποιοδήποτε τρόπο. Χρειαζόταν να γραφεί κάτι παραπάνω για τον υποτιτλισμό ή εννοείτο; Ανάλογα με το πώς θα το δεις, γράφεις και το σχόλιο. Εδώ δεν υπάρχουν προσωπικά θέματα. Είμαστε όλοι μια παρέα και κάνουμε σχόλια, και τα σχόλιά μας χρησιμεύουν στο να ευαισθητοποιήσουν τον άλλο για κάτι που μπορεί να σκέφτηκε στραβά. Εγώ το πήρα το μάθημά μου. Να προσέχω περισσότερο τα κίνητρά μου. Το αν είμαι ένοχος ή όχι τελικά δεν έχει τόση σημασία, πιο σημαντικό είναι το να ευαισθητοποιηθώ και να είμαι πάντα σε εγρήγορση, σε ετοιμότητα να ελέγχω τον εαυτό μου και τις πράξεις μου και να μη ζω μηχανικά.
Ο toliscy πιστεύω δεν έχει μάθημα να πάρει. Είδε το πράγμα με ένα ορισμένο τρόπο, που μπορεί να ήταν σωστός ή και λάθος. Δεν σε πρόσβαλλε. Σου έκανε μια παρατήρηση. Γιατί να μην την κάνει; Είχε καλό κίνητρο και, όσο μπορώ να δω εγώ, εντάξει συμπεριφορά.
Αλλά εσύ, ataktoss751, πιστεύω ότι έχεις επίσης να μάθεις κάτι. Κι αυτό είναι να χρησιμοποιείς μια φιλική στάση προς τον άλλον. Και λάθος να έχει κάνει, και από εγωισμό να έδρασε, μπορείς να του το επισημάνεις φιλικά.
Δεν σου το λέω για να σου μπω ή να σου την πω. Τα μηνύματά σου προς εμένα ήταν επιθετικά. Και είναι φυσικό να αντιδράσει κάποιος και να στο επισημάνει. Γιατί μου λες με αυτό τον άγριο τρόπο, και κατηγορώντας το κανάλι εν γένει, ένα θέμα που είναι πολύ πιο απλό; Όπως βλέπεις, είχα τη διάθεση να το σκεφτώ και να αναλογιστώ πιθανά λάθη.
Το βασικό μήνυμα που θέλω να μεταδώσω είναι ότι μπορούμε να βελτιώσουμε τον περίγυρό μας δίνοντας το καλό παράδειγμα - μέσα από την αρμονία, την αγάπη, την κατανόηση, και παράλληλα εύστοχες κρίσεις και παρατηρήσεις.
Το θέμα για σένα, πιστεύω θα πρέπει κατ' αρχήν να είναι όχι τελικά ποια ήταν τα κίνητρα και η συμπεριφορά μου, αλλά πώς προσεγγίζεις κάποιον που ενδεχόμενα έχει σφάλει.
Υπάρχει μια βασική αίσθηση που έχω, που βρίσκεται πίσω από τα παραπάνω μου λόγια. Δηλαδή ότι μόνο στην επιφάνεια διαφέρουμε και, πιο βαθιά, υπάρχει μια αγάπη που μας ενώνει. Είναι αυτό μια χίμαιρα; Ή έχω δίκιο;

Α, είδα και το εξής μήνυμά σου τώρα:

"Η πρόσκληση για την ομάδα μου είναι πάντα ανοιχτή, συνέχισε την καλή δουλειά."

Ευχαριστώ φίλε. Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να έρθω στο κανάλι σου. Ούτε το δικό μου δεν προλαβαίνω. Ευχαριστώ πάντως.

ataktoss751
Το θέμα έχει λήξει, αλλά φιλολογικά, και μόνο επειδή είσαι, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, λάτρης της λεπτομέρειας: Δεν εννοείται τίποτα, ίσα-ίσα εγώ, σαν «ξένος», βλέποντας αυτό το «λαθάκι», μπορώ να σκεφτώ πως το ίδιο ίσως κάνεις και για άλλα βίντεο. Την αλήθεια την ξέρεις μόνο εσύ...

ΚΙΜΩΝ
Κοίταξε, για να ξεκαθαρίσω το θέμα. Υπάρχουν πράγματα στη ζωή, πολλά ίσως, που είναι ασαφή. Δεν είμαστε σίγουροι ποιος έχει λάθος και ποιος δίκιο, γιατί κάναμε αυτό και όχι εκείνο. Όταν έκανα τη μνεία στο κανάλι σου στην Περιγραφή, μου πέρασε από το νου ότι ίσως κάποιος, με βάση το logo μου που είχα πιο κάτω, σκεφτόταν ότι είχα μεταφράσει και το παρόν βίντεο. Αλλά αισθάνθηκα καλυμμένος εφόσον ανέφερα ότι το βίντεο το μεταφόρτωσα από σένα. Και κει για μένα τέλειωσε το θέμα.

Όταν λαμβάνω το μήνυμά σου της διαμαρτυρίας, έχω μια επιλογή: είτε να πω "εφόσον έκανα τη μνεία στο κανάλι του, να πα να γαμηθεί" είτε να αντιμετωπίσω την κριτική σου με αγάπη και κατανόηση, δίνοντάς σου όσο περισσότερο δίκιο μπορώ και θεωρώντας τον εαυτό μου όσο πιο υπεύθυνο γίνεται.

Το σημαντικό είναι ότι, αν προσεγγίσω το θέμα με αυτό τον τρόπο, μολονότι μπορεί να χάνω σε αξιοπιστία, θα κερδίσω σε αγάπη.

Υπάρχει μια ρευστή κατάσταση πίσω από τις κατηγορίες "εγώ ο καλός έχω δίκιο κι εσύ ο κακός φταις". Πήρα αυτή τη στάση προκειμένου να μεταδώσω αυτή τη ρευστή κατάσταση. Πολλά πράγματα, αν δεν βάλεις τον εαυτό σου σε ευάλωτη κατάσταση, δεν μπορείς να τα μεταδώσεις. Προσπαθώ, εξαρχής, να φέρω στη συζήτηση ένα υπόβαθρο στο οποίο ενωνόμαστε και στο οποίο ο καθένας μπορεί να σκεφτεί τι έπραξε, ποιο ήταν το κίνητρό του και αν θα μπορούσε να είχε πράξει καλύτερα. Μήπως δεν άκουσα τη φωνή που έλεγε ότι μπορεί σε κάποιους να μην ήταν ξεκάθαρο ότι η μετάφραση ήταν δική σου αν δεν έγραφα τη λέξη "υποτιτλισμένο" επειδή με βόλευε; Μήπως θα μπορούσες εσύ να μου είχες απευθυνθεί πιο θετικά, χωρίς εμπάθεια; Λοιπόν ανέλαβα τη μέγιστη ευθύνη γιατί αυτό ήταν το καλό τόσο για μένα, γιατί θα ψαχνόμουν περισσότερο, όσο και για σένα, γιατί βλέποντας ότι έχω την ειλικρίνεια να ψάξω τα πράγματα μπορεί να σκεφτόσουν: "μήπως τελικά θα μπορούσα να του είχα μιλήσει αλλιώς;"

Έχουν αυτά τα πράγματα σημασία; Ή το μόνο που έχει σημασία είναι αν κάποιοι ίσως σκέφτηκαν ότι ένα βίντεο που μετέφρασες εσύ, το μετέφρασε κάποιος άλλος;

Σε αυτό ας δώσει ο κάθε αναγνώστης αυτής της σελίδας τη δική του απάντηση. Ας αποφασίσει και για την αξιοπιστία μου. Γιατί, σε αυτή τη ζωή, τι μπορούμε πράγματι να θεωρήσουμε δικό μας; Η αγάπη και ο σεβασμός των άλλων περνάνε σαν το νεράκι του ποταμού. Όλα τρέχουν προς τον καταρράχτη, και ό,τι άγκυρα και να βάλεις, σε κάποια στιγμή το σκοινί θα κοπεί.

Υ.Γ. Μου ήρθε τώρα και μια άλλη ιστορία την οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου. Όταν δημιουργήθηκε ο επιστημονικός κλάδος της πειραματικής παραψυχολογίας, οι περισσότεροι επιστήμονες δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ούτε το αντικείμενο των μελετών ούτε τα αποτελέσματα (που έδειχναν ότι υπάρχει πράγματι τηλεκίνηση κλπ.). Ένας πολύ γνωστός ερευνητής, σε κάποιο πολύ γνωστό πανεπιστημιακό εργαστήριο, όταν αποσύρθηκε από τη διοίκηση του εργαστηρίου, πέρασε την ηγεσία σε κάποιον άλλο νεότερο αλλά πολλά υποσχόμενο ερευνητή. Μετά από κάποιο διάστημα, όμως, του έγινε αντιληπτό ότι ο ερευνητής "έκλεβε", ότι τα αποτελέσματα που δημοσιοποιούσε στα επιστημονικά περιοδικά δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Τότε έκανε μια δημόσια ανακοίνωση για αυτό, και το τι επακολούθησε δεν μπορείς να φανταστείς. Ο επιστημονικός κόσμος λύσσαξε. Γράφονταν σε περιοδικά άρθρα με τίτλο: "Πετάξτε τους αγύρτες έξω από την επιστήμη". Δεδομένου ότι ο ερευνητής που έκανε την ανακοίνωση είχε αφιερώσει τη ζωή του στην πειραματική παραψυχολογία και στην απόδειξη ότι τα αποτελέσματά της είναι αληθινά, και ότι υπάρχει μια ψυχή μέσα σε αυτό το ανθρώπινο σώμα -ένα θέμα για το οποίο στον κόσμο της επιστήμης και των ιδεών όλοι κονταροχτυπιούνται-, αναρωτήθηκα πώς άντεξε και πόσο μεγάλος θα ήταν ο πειρασμός να κρατήσει το θέμα κρυφό, δεδομένου ότι το τι θα επακολουθούσε ήταν τελείως προβλέψιμο.

Τελικά, τι "πείθει" καλύτερα για την ύπαρξη της ψυχής μέσα στο σώμα; Η απόδειξη ότι κάποιος μπορεί μέσω της συγκέντρωσης να κινήσει ένα υλικό αντικείμενο στον εξωτερικό χώρο, ή η δυνατότητα κάποιου να ακολουθήσει μια μη ορατή και ακατανόητη αρχή, αντιμετωπίζοντας την κοροϊδία, το χλευασμό και το γκρέμισμα αυτών για τα οποία πάλεψε στη ζωή του;

Τελικά ποια είναι η βάση πάνω στην οποία πατάμε; Τι είναι δικό μας; Πώς να ζήσουμε έτσι ώστε να είμαστε σε αρμονία με τους άλλους και με τον εαυτό μας;

ataktoss751
Κάποια στιγμή είπες πως θάπρεπε να βάλεις για πολιτικός – λόγω εντιμότητας κλπ. Το πήρα για αστείο αλλά μάλλον δεν ήταν! Τέλως πάντων, παρακολουθώντας λοιπόν τα σχόλιά σου μούρθε κι εμένα κάτι άλλο στο μυαλό (το μεταφέρω εδώ copy-paste):
«Σήμερα πιο σημαντικό είναι το πραγματικό δεδομένο, το γεγονός, το ντοκουμέντο, το κείμενο. Όχι πια κρυπτογραφήματα, ελιτίστικες ασκήσεις, διανοητικά παιγνίδια, καλλιτεχνικές μεταφορές, προσωπικές φαντασίες...».
MARIO MAFFI, Underground
[εκδ. Οδυσσέας, 1983]

ΚΙΜΩΝ
Πίσω από τον κόσμο των γεγονότων ("ντοκουμέντων"), τον οποίο μπορείς να τεμαχίσεις και να ονομάσεις, κρύβεται ένας πιο ρευστός νοητικός κόσμος που απαρτίζεται από όνειρα, φιλοδοξίες, ηθική, αγάπη και μίσος, υπονοούμενα, πάθος και μυστικά. Επειδή είναι αόρατος και χρειάζεται ψάξιμο με τα μάτια της ψυχής και όχι του σώματος, γενικά περιφρονείται και αγνοείται. Ωστόσο, όταν όλος ο υλικός κόσμος, και μαζί το σώμα μας, χαθεί, τι θα απομείνει; Θα απομείνει αυτό το υπόβαθρο. Ήδη όσο ζούσαμε, είχε ένα σημαντικό ρόλο στην ευτυχία μας. Όταν πεθάνουμε, θα καθορίσει τη μοίρα μας.
Θυμάσαι τι είπε ο Σωκράτης; Δεν αξίζει να ζεις την ανεξέταστη ζωή.
Στο βαθμό λοιπόν που σε πρόδωσα μη γράφοντας ότι το βίντεο το πήρα "υποτιτλισμένο", σου ζητώ συγνώμη.

Όταν ψάχνεις φίλους, σύντροφο, μια πορεία στη ζωή, τι είναι αυτό που σε ωθεί, που σε κρατά ανικανοποίητο; Τι είναι αυτό που σε κάνει να κλαις όταν αναγνωρίζεις ότι ο γάμος σου απέτυχε και ότι δεν ενδιαφέρεσαι για τον άντρα ή τη γυναίκα σου πια; Τι είναι αυτό που καθορίζει αν με τους φίλους σου έχεις ένα ειλικρινές δέσιμο ή ένα τυπικό
σύνδεσμο;
Εν τέλει, τι αποφασίζει την ευτυχία σου στη ζωή; Η ευτυχία δεν είναι ένα αντικειμενικό γεγονός, ένα ντοκουμέντο για το οποίο θα ακούσεις στις ειδήσεις των εννέα. Τι είναι η ζωή παρά ένα τυφλό ψάξιμο για την ευτυχία; Αλλά από πού έρχεται; Από τι εξαρτάται; Γιατί όταν το σώμα αρρωσταίνει και η ζωή μας γκρεμίζεται, βρίσκουμε στην ψυχή μας τόσο λίγη θαλπωρή και ανεξαρτησία;
Υπάρχει μια ευτυχία που δεν εξαρτάται από τα γεγονότα της ύλης; Η οποία πηγάζει απ' τον ίδιο τον εαυτό μας; Και αν υπάρχει, ποιο ρόλο παίζουν, σε αυτήν, η ηθική μας, η ειλικρίνειά μας, η αυτοεξέτασή μας, η αγάπη που δείχνουμε στους άλλους, η κατανόηση και άλλοι άπιαστοι και ιδεαλιστικοί παράγοντες;
Ο κόσμος της ψυχής δεν είναι ο κόσμος των ντοκουμέντων. Αλλά, πέρα από κάποια περαστική και επιφανειακή ικανοποίηση, η εκπλήρωση στη ζωή δεν είναι θέμα σώματος αλλά ψυχής.

Και δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσεις αυτό. Γιατί υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που κλαίει γιατί ένας τράγος κάθισε πάνω στο στήθος του, κι έναν που κλαίει γιατί αισθάνεται δυστυχής.
Ο ένας νιώθει την πίεση στο στήθος. Ο άλλος φέρει τον τράγο στην καρδιά. Κι όταν κάνεις μοναχικές βόλτες και μιλάς με τον τράγο σου, σου λέει ιστορίες, σε βάζει σε έναν κόσμο άπιαστο αλλά δικό σου.

---------------------------------------------------
ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

eleni

Αναρτήσεις για να διαβαστούν από την Ελένη



Β. Απόσπασμα από εμαιλ σχετικά με την επικείμενη επίσκεψή μου στην Ελένη στις 22.1.2016

   […] Πάντως, δεν νιώθω χαρά που θα τη δω. Όπως σου έχω ήδη πει, υπάρχει μια κατάσταση θλίψης μέσα μου που έχει εγκατασταθεί. Μια ατονία, ένα βάρος.
       Νομίζω πως αυτές οι εναλλαγές στη στάση της που βίωσα, έχουν σκοτώσει κάτι στην ψυχή μου. Ότι δεν μπόρεσα να το αντέξω.

       Πιο πριν ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και μιλούσα και προσευχόμουν στο Θεό σε σχέση με την Ελένη. Φανταζόμουν πως είναι η Κυριακή και βρίσκομαι με την Ελένη στο δωμάτιο. Καθόμαστε και οι δύο πάνω στο κρεβάτι σταυροπόδι, ο ένας αντίκρυ του άλλου, και έλεγα στο Θεό ότι βρίσκομαι σε μια περίεργη κατάσταση. Αγαπώ μια γυναίκα αλλά λέω ότι δεν την αγαπώ ως γυναίκα. Αγαπώ έναν άνθρωπο και λέω ότι αγαπώ Αυτόν. Δεν γίνεται να αγαπάω δύο. Μπορώ να αγαπώ μόνο έναν. Γι' αυτό, ο άλλος που αγαπώ, ο δεύτερος, ο άνθρωπος, θα πρέπει να είναι και εκείνος σαν τον Θεό. Τι είναι ο Θεός; Άσαρκος. Πνεύμα. Έτσι και ο άνθρωπος, θα πρέπει να είναι άσαρκος για μένα. Θα πρέπει να αγγίζω την ψυχή του, όχι το σώμα του. Και ζητούσα απ' τον Θεό να βοηθήσει να βαθύνει ψυχικά αυτή η σχέση. Και του έλεγα ότι ξέρω πως όταν κανείς Του ζητά κάτι, πρέπει να Του δίνει και κάτι. Έτσι κι εγώ, αυτό που του προσφέρω είναι η σωματική επαφή, το σωματικό άγγιγμα. Ότι του ορκίζομαι ότι θα του προσφέρω, θα του θυσιάσω το σωματικό άγγιγμα, έτσι ώστε να μην την ξαναγγίξω ποτέ, ούτε για χαιρετισμό, προκειμένου να ευλογήσει αυτή τη σχέση με τη δυνατότητα να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον ψυχικά.
       Και έκλαιγα πολύ. Και ο Θεός μού ήταν πολύ κοντινός, η σκέψη του Θεού. Ήταν ένα πολύ προσωπικό θέμα μεταξύ εμένα και Εκείνου. Δεν ήξερες να πεις αν πιο πολύ αφορούσαν αυτά τη σχέση μου με την Ελένη ή τη σχέση μου με το Θεό. Του έλεγα ότι, κάθε φορά που θα θέλω να την αγγίξω και δεν θα το κάνω, ο Θεός θα έρχεται στη σχέση. Το σώμα μου θα βρίσκει μια φωτεινή και ενεργειακή εκδοχή του· κάθε φορά που η σωματική επιθυμία, η επιθυμία της τρυφερότητας, της γλύκας, της παρηγοριάς, ό,τι σε κάνει γήινο, υλικό, βαρύ, θα αντικαθίσταται από ένα σώμα ελεύθερο, που πετά στον ουρανό, ζωντανό και πρωτογενές.
       Το ένιωθα αυτό το σώμα. Ερχόταν στη φαντασία μου με την ίδια την άρνηση της υλικής επαφής. Η άρνηση αυτή, η θυσία αυτή, έφερνε μια ενέργεια που ξεπηδούσε, μια ζωηρή ενέργεια που ανέβαζε το σώμα στα ύψη και πετούσε.
       Η όλη αυτή ώρα που καθόμουν και μιλούσα με το Θεό για αυτή, που προσπαθούσα να κατανοήσω, να εμβαθύνω σε αυτό το ερωτικό αίσθημα, να αντιληφθώ αν είναι ίδιο ή διαφέρει από την αγάπη, ήταν μια ώρα διαλογισμού, προσευχής, ψυχικής επαφής με ό,τι μας διέπει και δεν το κατανοούμε.
       Ήταν βαρύ το συναίσθημά μου. Αλλά ίσως η σκέψη του Θεού να έχει αξία ακόμα και στο βάρος, και στην έλλειψη, όταν αναρωτιέσαι για τις αξίες της ζωής και για τη στάση που σε εκφράζει.

Γράμμα στην Ελένη

       Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ και ανησυχώ για σένα. Δεν θέλω να είμαι ούτε εραστής σου ούτε βάρος σε σένα. Αγάπησα την ψυχή σου και δεν μπορώ να την ξεχάσω. Θα ήθελα να είμαι φίλος σου, αν το θέλεις. Αν, πάλι, δεν το θέλεις, θα το εκτιμούσα αν καθόμασταν και μιλούσαμε. Αυτή η σιωπή και η απόσταση που επιβάλλεις, δίχως μια εξήγηση και μια καλοπροαίρετη και δεκτική συζήτηση, την αισθάνομαι ως μια τιμωρία που μου είναι ακατανόητη, ως βία που με πνίγει. Υπάρχουν σχέσεις που δεν είναι απαιτητικές, που δεν θέλουν το σώμα σου, που δεν σου επιβάλλουν συμπεριφορές. Θα ήθελα μια τέτοια σχέση μαζί σου, αν νιώθεις συμπάθεια για την ψυχή μου και θέλεις να σχετιστείς μαζί της.

       Θα ήταν απλό αν μου άρεσες μονάχα σωματικά. Θα μπορούσα αυτό να το ξεχάσω. Μα μια ψυχή, πώς να την ξεχάσεις; Πώς να ξεχάσω όταν μου έλεγες πως έτρεχες έξω απ' το σπίτι μου και φοβόσουν ότι θα σε φάνε τα σκυλιά, και έκλαιγες; Πώς να ξεχάσω πως κλαίγαμε μαζί ανευρίσκοντας τη λύπη που αισθάνεσαι μέσα σου για τον πατέρα σου; Έχουν γίνει τόσα πολλά μεταξύ μας που με έκαναν να σε αισθάνομαι βαθιά μέσα μου, ώστε έχεις γίνει κομμάτι μου. Όταν σκέφτομαι ότι για σένα μπορεί να μην σημαίνω τίποτα άλλο από έναν άντρα που σε χάιδεψε και είχες οργασμό, χαζεύω. Χαζεύω, γιατί νιώθω τόσο διαφορετικά και τόσο βαθύτερα απ' αυτό…
       Και θέλω να ξέρεις ότι τα χάδια μου δεν ήταν για να αισθανθώ ηδονικά, ήταν μια ανταλλαγή ψυχής, ένα μέσο για να περάσει αγάπη σε σένα. Αυτό το γράφω και κλαίω. Μέσα μου ξέρω πώς αισθάνομαι για σένα, και πόσο ιερό και στοργικό και ειλικρινές είναι αυτό το συναίσθημα.
       Οι γονείς μου μού λένε να σε ξεχάσω, να σε διαγράψω.
       Αλλά πώς διαγράφεις κάτι που είναι μέρος του εαυτού σου, χωρίς να διαγράψεις εσένα τον ίδιο;

       Θυμάσαι όταν καθόμασταν στο άλσος της Νέας Σμύρνης; Μου είχες πει τότε ότι σου αρέσω ως άντρας, και σου είχα πει ότι δεν θέλω να είμαι άντρας σου. Ότι οι άντρες έρχονται και φεύγουν, αλλά εγώ θέλω μια σχέση με την ψυχή σου.
       Έτσι κι εγώ, ήρθα και έφυγα. Σαν άντρας. Με γεύτηκες και με έδιωξες. Και αυτό που ήθελα πάνω από όλα να βιώσουμε, μια ψυχική επικοινωνία και σχέση, χάθηκε στη σκοτεινιά εκείνης της νύχτας.

       Δεν θέλω να έχω μαζί σου τη σχέση που είχε ο Αποστόλης, που έχει ο Κώστας. Κάποιες φορές φάνηκες να με αγαπάς όπως σε αγαπώ εγώ: όταν μου είπες ότι αισθάνεσαι μια συνεχή επαφή μαζί μου ακόμα και όταν λείπω από το δωμάτιο· όταν μου είπες ότι έχω κερδίσει την καρδιά σου – όχι σαν άντρας, αλλά ως ψυχή. Και μετά σκέφτομαι: πώς θα ήταν δυνατό να αισθάνεσαι οτιδήποτε για μένα; Έχεις εραστή. Είναι ποτέ δυνατό να αφήνει αυτή η σχέση συναίσθημα για οτιδήποτε άλλο;
       Και, ειλικρινά, σέβομαι τις σχέσεις που θέλεις να δημιουργήσεις και τις επιλογές σου και τη ζωή που θέλεις να ζήσεις. Αλλά και μένα θα μπορούσες να μου δείξεις λίγο σεβασμό, να κάτσεις να μιλήσεις μαζί μου, να μου εξηγήσεις, να συνεννοηθείς και να με αποχαιρετίσεις σαν φίλη.
       Ειλικρινά, τα έχω χάσει. Πώς, αλήθεια, με βλέπεις; Όταν είσαι μαζί μου, φαίνεσαι ευτυχισμένη και γεμάτη αγάπη για μένα. Όταν δεν είσαι μαζί μου, φαίνεσαι τελείως αδιάφορη και ενοχλημένη από την οποιαδήποτε επιθυμία μου να επικοινωνήσω μαζί σου. Γιατί θα έπρεπε να είναι τόσο πολύπλοκο; Γιατί θα έπρεπε η αγάπη σου και η αδιαφορία σου να συμπλέκονται σε ένα ακατανόητο για μένα σύνολο;
       Ελπίζω να σου άρεσαν τα ποιήματά μου. Γιατί εκφράζουν την ψυχή μου. Εκφράζουν αυτό που σε αγαπά και σε σκέφτεται. Αυτή την απαλότητα που αναρωτιέται αν νιώθεις καλύτερα, αν νιώθεις ακόμα θυμωμένη, αν ο κόσμος φαντάζει απειλητικός ή πιο φωτεινός και φιλικός, πιο ζεστός και ανθρώπινος.
       Ελπίζω να σου άρεσαν τα ποιήματά μου, γιατί εκφράζουν αυτό που ελπίζει και εύχεται για σένα.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(35) Αλληλογραφία με Νίκο
σχετικά με τη μεταφυσική και την επιστήμη στην κοινωνία

ΝΙΚΟΣ
Αγαπητέ Κίμων
Μπαίνοντας στο site σου, με χαρά βλέπω τα αποτελέσματα των ερευνών της επιστήμης αφιερωμένης στην ανθρώπινη συμπεριφορά να επαληθεύονται.
Δηλαδή ανθρώπους μόνο και μόνο για το μεράκι, να αναλώνουν χρόνο από την ζωή τους για να συνεισφέρουν στη γνώση ή τη διασκέδαση.
Τώρα γιατί σου γράφω. Είμαστε μια παρέα που εδώ και λίγο καιρό κάνουμε μια προσπάθεια, να εγκαταλείψουμε την ανεκτική στάση και να πολεμήσουμε την διακίνηση μολυσματικών ιδεών. Ο μόνος έγκυρος τρόπος που βρήκαμε είναι η επιστημονική μέθοδος και η επιστήμη και η προώθηση της μέσα από ενα site. Όπως καταλαβαίνεις, το περισσότερο υλικό είναι στα Αγγλικά και εκτός από την διασκεδαστική μορφή του ντοκυμαντέρ, που έχει το κοινό του, τα υπόλοιπο και μεγαλύτερο τμήμα του υλικού προέρχεται από ομιλίες, διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, παρουσιάσεις ερευνών, debate κλπ. Τα τελευταία media για κάποιον μυημένο είναι ο πλέον ασυναγώνιστος τρόπος μάθησης αλλά προπαντός διασκέδασης και κατανόησης του κόσμου μας. Παρόλα αυτά το βασικό κοινό που παράγει ο τόπος μας, γοητεύεται από το "ανεξήγητο" και τις "μπανανιές" που του πλασάρουν οι "ψευτο"επιστήμες, οι οποίες σαν βδέλες έχουνε κολλήσει πάνω στα ευρήματα των πραγματικών επιστημών και μέσα από το πέπλο του μυστηρίου προσπαθούν να κερδίζουν πελατολόγιο.
Ψευτο-επιστήμες και ψευτοεπιστήμονες που καρπώνονται τα ευρήματα της κβαντικής φυσικής και της κοσμολογίας, μέντιουμ και θρησκείες βασικοί διακινητές ιδεών και πιστεύω, λερώνουν με δόγματα και μολυσματικές ιδέες την σκέψη των ανθρώπων.
Δυστυχώς η πίστη στο υπερφυσικό αναπόφευκτα φέρνει τη πίστη στο ανεξήγητο και ωθεί τη κοινωνία μακριά από την δομημένη κριτική σκέψη. Δομημένη κριτική σκέψη που περίτρανο παράδειγμα επιτυχίας της είναι η επιστημονική μέθοδος και η τεχνολογία (εξαιρώντας τις χρηματοοικονομικές επιδράσεις πανω σε αυτή).
Λυπηρό θέαμα, πίστεψέ με, είναι να γνωρίζεις ότι τα σύνορα του ανθρώπινου μυαλού στην κατανόηση και στην έρευνα του φυσικού κόσμου είναι κάποια (μεταφ.) "χιλιόμετρα" και παρόλα αυτά ο περισσότερος κόσμος μένει στα πρώτα "μέτρα".
Μάλλον τον κρατάνε ... δεν μένει. Ξέρω ότι είναι πολύ πιο εύκολο για συγγραφέα και αναγνώστη να επικοινωνούν εκτός κανόνων επιστήμης, για μυστήρια, ιστορίες μαγικές κλπ , και να ανταλλάζουν μη απαιτητικές για τον εγκέφαλο πληροφορίες.
Τέτοια είδη Υλικού δεν σε υποχρεώνουν να συμμορφώνεσαι με φυσικούς νόμους, όπως δηλ. ένας σχεδιαστής αεροσκάφους είναι αναγκασμένος να υπακούει στους νόμους της αεροδυναμικής κατα τη διάρκεια της σχεδίασής του.
Θέλω να καταλήξω στο εξής. Είδα την δουλειά που έχεις κάνει σε μεταφράσεις στο site σου και δεν μπόρεσα να μην προσέξω ότι το υλικό με το οποίο έχεις ασχοληθεί είναι κατα βάση συνομωσίας ... υπερφυσικό... συμβολικό, φαντασίας γέννημα και Wishful thinking, άνευ αποδείξεων.
Όπως αναφέρεις, όντως δεν γίνεται να συμφωνήσουν όλοι για όλα, ιδίως για θέματα που δεν έχουν αποδειχθεί ως υπαρκτά κάτω από ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες.
Αυτό βέβαια που με σάστισε πραγματικά είναι η κατηγορία που συνυπάρχουν Επιστήμη και Πνευματικότητα!! Πως μπορεί να είναι δυνατόν ?
Και βέβαια το υλικό μέσα.....πχ. Μεταθανάτια ζωή και απόδειξη ύπαρξης ψυχής!!!!!!!!!!! Η για τον μυστικισμό και την επιστήμη......!!!!
Η επιστήμη και η επιστημονική κοινότητα δεν ενδιαφέρεται για την άποψη κανενός.
Οι θεωρίες της απλώς περιγράφουν το φαινόμενο στο οποίο αναφέρονται και δεν ενδιαφέρονται πχ για το τι αισθάνεται ο "διάσημος" βιολόγος Ρούπερτ Σέλντρεϊκ.
Η περιγραφή μια θεωρίας φέρνει την πρόβλεψη της συμπεριφοράς ενός φαινομένου, με αποτέλεσμα την χρήσιμη εκμετάλλευσή του .(πχ. αεροδυναμική - αεροσκάφη, κβαντική φυσική - Η/Υ και smartphones, Ιατρική - αντιμετώπιση ασθενιών κλπ)
Συγνώμη κι όλας για τα σχόλια μια και δεν ξέρω αν όντως προσωπικά πιστεύεις το υλικό σου ή αν το αναρτάς απλά γιατί είναι δημοφιλές.
Θα ευχόμουνα να μπορούσαμε να συνεργαστούμε πάνω σε πιο αξιόλογο υλικό το οποίο και πιο ενδιαφέρον, αποκαλυπτικό και απαιτητικό είναι, άλλα και η συνεισφορά πρός την κοινωνία μας πιο ουσιαστική. Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε στο email μου

( μια ερώτηση ρητορική: τι αξία έχει να βλέπεις με δέος μια απάτη αγαλμάτων να πίνουν γάλα (και πόσο μάλλον να την διαδίδεις στο διαδίκτυο)... όταν στον χρόνο που χρειάζεται για να αδειάσει το κουταλάκι... έχουν πεθάνει 3 παιδάκια από ελονοσία και πόσα ακόμα από συνάχι? Αραγέ αυτή η υπερφυσική δύναμη που ρουφάει το γάλα, θα μπορούσε να βρεί πιο εποικοδομητικό τρόπο για να δηλώσει την παρουσία της ?)

ΚΙΜΩΝ
Αγαπητέ Νίκο,
δυστυχώς δεν θα μπορούσα να μεταφράσω τα βίντεο που μου προτείνεις. Θα σου εξηγήσω το λόγο.
Όταν ήμουν 15 χρονών, μια γνωστή μου μου είπε ότι είχε βγει από το σώμα της, πέταξε στο σπίτι του φίλου της, είδε τι έκανε και μετά ξαναμπήκε στο σώμα και του τηλεφώνησε και του είπε τι έκανε.
Τη ρώτησα αν θα μπορούσε να με μάθει και εμένα να πετάω και μου είπε να κάνω μια άσκηση διαλογισμού. Το δοκίμασα για εβδομάδες και, θέλεις εξαιτίας της άσκησης θέλεις για κάποιο άλλο λόγο, τα κατάφερα.
Μπόρεσα να βγω έξω από το σώμα μου αλλά, όταν προσπαθούσα να διαπεράσω τον τοίχο της πολυκατοικίας, δεν τα κατάφερνα.
Μέσα στο επόμενο διάστημα δοκίμασα πολλές φορές να το ξανακάνω και να μάθω να πετώ, αλλά δεν κατάφερα ξανά να βγω από το σώμα (τελικά το κατάφερα εκ νέου, πιο σταθερά, μετά από τρία χρόνια πάλι, όταν άρχισα γιόγκα).
Εκείνη την εποχή, λοιπόν, έψαχνα να βρω έναν τρόπο να ξεπεράσω αυτό το φράγμα. Και πιστεύοντας ότι οι καθηγητές μου στο σχολείο θα γνώριζαν, τους ρώτησα όλους. Οι πιο πολλοί μού είπαν ότι δεν ήξεραν αλλά ειδικά οι καθηγητές επιστήμης (φυσική, χημεία, βιολογία) είδα ότι ενοχλήθηκαν πολύ και ένας από αυτούς μίλησε στο διευθυντή, ο οποίος κάλεσε τους γονείς μου στο σχολείο και τους είπε ότι ο γιος σας λέει περίεργες ιστορίες και ίσως θα έπρεπε να επισκεφτείτε μια ψυχολόγο.
Οι γονείς μου λοιπόν μου πρότειναν να επισκεφτούμε μια ψυχολόγο και εγώ δέχτηκα πρόθυμα, πιστεύοντας ότι ίσως η ψυχολόγος θα είχε να μου δώσει μιαν απάντηση (όπως ίσως θα υπονοούσε ο τίτλος που φέρει). Η ψυχολόγος μάς παρέπεμψε σε ψυχίατρο και ο ψυχίατρος κάθισε και έκανε μια μεγάλη συζήτηση μαζί μου. (Στην πραγματικότητα, ήταν πιο πολύ μονόλογος παρά συζήτηση, καθότι εγώ σαν δεκαπεντάχρονος δεν έβρισκα πολλά να πω). Μου είπε ότι κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν ότι έχουν ψυχή που μπορεί να πετάξει και να είναι ελεύθερη από την ύλη. Αλλά τότε ήρθε μια μεγάλη προσωπικότητα, που λέγεται Δαρβίνος, ο οποίος απέδειξε στους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει ούτε ψυχή ούτε Θεός και θεμελίωσε τον ερχομό της βιολογικής επιστήμης, μέσω της οποίας οι περιορισμοί μας μπορούν να αφαιρεθούν μέσα από κατάλληλες βιολογικές παρεμβάσεις από ειδικευμένους επιστήμονες. Έκτοτε, είπε, γνωρίζουμε ότι αυτό που κάποτε νομίζαμε ότι είναι ψυχή, είναι στην πραγματικότητα μια απορρύθμιση στον εγκέφαλο, η οποία μπορεί να διορθωθεί μέσα από την κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση.
Εξήγησε στους γονείς μου ποια είναι τα φάρμακα που καταρχήν θα πρέπει να παίρνω, πόσο συχνά θα πρέπει να τον επισκεπτόμαστε και ποιος είναι ο λογαριασμός.
Την επόμενη μέρα οι γονείς μου αγόρασαν τα χάπια από το φαρμακείο και την παρεπομένη το πρωί, πριν πάω στο σχολείο, πήρα το χάπι.
Για πολλές ώρες ήμουν σαν ζόμπι.
Του τηλεφώνησα και του το είπα. Και μου εξήγησε ότι αυτή η αντίδραση δεν υπήρξε λόγω του ίδιου του χαπιού, αλλά λόγω της δικής μου κατάστασης. Είπε ότι ένας κανονικός άνθρωπος δεν θα παρουσίαζε αντίδραση στο χάπι.
Αν και ήμουν μόνο 15 χρονών, κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πώς παρουσιάστηκε ξαφνικά ένα πρόβλημα από το τίποτα και γιατί θα έπρεπε να πληρώνουμε τον ψυχίατρο;
Σπούδασα επιστήμη, ψυχολογία, και πήρα μαθήματα κοινωνιολογίας και φιλοσοφίας της επιστήμης, προσπαθώντας να καταλάβω, για να το πω απλά, «τι παιχνίδι παίζεται».
Πιστεύω ότι έχω καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται. Δεν πρόκειται μόνο για τα κέρδη από τις πωλήσεις ψυχοφαρμάκων, εμβολίων και τα λοιπά και την «επιθετική» προώθηση από φαρμακοβιομηχανίες, για άρθρα σε περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας κλπ. Γίνεται μεγάλη διαφήμιση στην όλη κοσμοθεωρία και όλα αυτά σημαίνουν πολλά λεφτά για κάποιους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει κάτι πιο βασικό, για το οποίο είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να πείσουν την κοινωνία για την κοσμοθεωρία τους γιατί την παρουσίασαν ως φορέα της ελευθερίας. Ποιας ελευθερίας; Της ελευθερίας να απολαύσουμε το σεξ, στο οποίο η θρησκεία επέβαλλε περιορισμούς και ηθικά διλήμματα. Με αυτό τον τρόπο, δεν είναι απλά ότι οι επιστήμονες μας ξεγέλασαν. Είναι ότι εμείς οι ίδιοι θέλαμε να ξεγελαστούμε. Ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να έχει ιδέα για το αν οι θεωρίες για τη «χωρίς σχεδιασμό» δημιουργία των ζωικών ειδών ευσταθούν. Δεν έχει κανένα τρόπο να το ελέγξει. Αλλά μια μεγάλη μερίδα του μορφωμένου λαού τίθεται υπέρ των θεωριών γιατί αισθάνεται ότι έτσι δικαιολογείται μία πράξη –η σεξουαλική– που αλλιώς μπορεί να φαινόταν αδικαιολόγητη (στα μάτια του Θεού και της θρησκείας).
Λοιπόν τα βίντεο που βάζω σε αυτό τον ιστοχώρο και οι αναλύσεις που κάνω έχουν σκοπό να αποκαλύψουν «τι παίζεται» πίσω από όλα αυτά, ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα και πώς οδηγηθήκαμε τόσο μακριά από το να ενδιαφερόμαστε για την αλήθεια και να ψάχνουμε την αλήθεια.
Δεν θα είχα λόγο να μεταφράσω βίντεο που προωθούν τη συγκεκριμένη ιδεολογία. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι η προώθηση αυτής της φιλοσοφίας κάνει κακό στην κοινωνία.
Φιλικά
Κίμων

ΝΙΚΟΣ
Θέλω κατ αρχήν να σου πω ότι έκανα λάθος που σου έγραψα.
Αφού σου έστειλα το μήνυμα, διάβασα το Βιογραφικό σου και τις αλληλογραφίες.
Έχω καταλάβει, μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, ότι μια τέτοια συζήτηση είναι λίγο... μάταιη.
Άλλα για να τιμήσω τον πραγματικά εξαιρετικό τρόπο που επικοινωνείς με όλους, όπως πρόσεξα και στο site σου, χωρίς φανατισμό και μίσος, θα σου απαντήσω στο μήνυμά σου, χωρίς από εδώ και πέρα να δώσω συνέχεια. Βέβαια, αν εσύ θες, μπορείς να απαντήσεις και να είσαι σίγουρος ότι θα το διαβάσω.
Όσο αφορά το πρώτο σκέλος της προσωπικής σου περιπέτειας, ήταν κάτι που μου δικαιολόγησε απόλυτα την άποψή που έχεις για τον κόσμο γύρω σου.
Μέγα λάθος η αγωγή που ακολούθησες και που γενικά ακολουθείται σε περιπτώσεις παρόμοιες. Δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας, τη διαφορετική σκέψη την βλέπουμε σαν ψυχική ασθένεια και καταφεύγουμε σε αγωγές αντί της κριτικής λογικής και μόρφωσης.
Το να επικρατεί το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου και να προκαλεί "παραμορφώσεις" στην εικόνα που λαμβάνουμε από τον κόσμο γύρω μας, είναι κάτι συχνό και φυσικό. Άλλωστε και η υπερβολική κυριαρχία του αριστερού μάς έχει δημιουργήσει αυτή την "συνομωσία" που περιγράφεις, δηλ την εκμετάλλευση της επιστήμης από το χρηματοοικονομικό κατεστημένο.
(Τα παραπάνω, που πιστεύω να γνωρίζεις, είναι ανακαλύψεις της Νευρολογίας του εγκεφάλου. Σου δίνω λινκ από μία επιστήμονα που υπέστη εγκεφαλικό και από την "πεζή" πραγματικότητα της ορθολογιστικής σκέψης πέρασε στην spiritual πλευρά της παρατήρησης του κόσμου...μάλλον πολύ κοντά σε αυτό που αναφέρεις εσύ.) http://www.ted.com/talks/lang/eng/jill_bolte_taylor_s_powerful_stroke_of_insight.html)
Τώρα θα μου πεις ποια είναι και πως ξεχωρίζουμε την σωστή οπτική από τις δύο.
Λοιπόν...καμία, καμία δεν είναι από μόνη της σωστή. Και οι δύο βασίζονται στις προκαταλήψεις, τα πιστεύω, την φιλοδοξία και το bias του Παρατηρητή ή επιστήμονα.
Γι'αυτό ο άνθρωπος καταφεύγει στο μοναδικό εργαλείο που επιβεβαιώνεται συνεχώς ξανά και ξανά για την ορθότητά του. Την επιστημονική μέθοδο.
Η επιστημονική μέθοδος είναι αυτή που διαμορφώνει τις κοσμοθεωρίες όπως λες, και όχι κάποιοι που προσπαθούν να πείσουν και να ξεγελάσουν το κόσμο. Οι δεύτεροι απλώς προσπαθούν να τις εκμεταλλευτούν. (Πχ. υπάρχει μια καταπληκτική έρευνα για το πώς η θεωρία του Δαρβίνου έγινε προϊόν εκμετάλλευσης από πολλά κατεστημένα, Χίτλερ, ευγονία Αμερικής, την εκδοχή που μου παρουσίασες εσύ κλπ.)
Όπως σου έγραψα, οι θεωρίες δεν είναι τίποτα άλλο από το blueprint κανόνων που αναγνωρίζει το μυαλουδάκι μας σε ένα φαινόμενο, και το πιο σημαντικό; Ότι ακολουθώντας τους ίδιους κανόνες μπορούμε να αναπαράγουμε πιστά το φαινόμενο.
Πχ.Το φτερό του πουλιού και οι αεροδυναμικοί του κανόνες εφαρμοσμένοι σε ένα φτερό αεροπλάνου. Η ύπαρξη κανόνων στην κβαντική κλίμακα και η εφαρμογή τους στα ηλεκτρονικά μας κλπ κλπ.)
Ο Δαρβίνος που ανέφερες, δεν απέδειξε τίποτα και δεν εννοούσε τίποτα όπως θα θέλανε οι ηγέτες που τον εκμεταλλεύθηκαν!!! Το μόνο που έκανε είναι να περιγράψει, 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ!!!! Ευλαβικά ακολουθώντας τους κανόνες της επιστήμης, Περιέγραψε έναν μηχανισμό πιθανά υπαίτιο για την ποικιλία της ζωής στον πλανήτη. Η ίδια θεωρία δικαιολογεί και την ύπαρξη μεταβατικών απολιθωμάτων, την μετάλλαξη
των μικροοργανισμών και μια πληθώρα άλλων παρατηρήσεων.
Οι επόμενες γενιές επιστημών πρόσθεσαν στην θεωρία και τα "θεμέλια" του DNA ,των μιτοχονδρίων , του RNA κλπ και την εδραίωσαν ως βασικό εργαλείο στις έρευνες τις βιολογίας. Ο Δαρβίνος πέρα από τις προσωπικές του σκέψεις, στα Επιστημονικά συγγράμματα του δεν αναφέρει τίποτα για ψυχές, θεούς, ράτσες ανθρώπων που υποστήριξε ο Χίτλερ κλπ. (αυτά είναι προϊόντα biases )
Απλώς ήταν άλλος ένας επιστήμονας που άφησε "άνεργο" τον Θεό, μια και ο μηχανισμός που παρατήρησε δεν απαιτεί την αρωγή ενός Δημιουργού.

Πού θέλω να καταλήξω με τα παραπάνω. Ότι έχεις δίκιο να εντοπίζεις "συνομωσίες" και παρατυπίες στην επιστήμη μια και αναγκαστικά, όπως αναφέρει και το Zeitgeist, βρίσκεται εντός του χρηματοοικονομικού μας μοντέλου.
Όμως.....Η επιστημονική μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους μας!!!!
Γνώση και σπατάλη χρόνου σε έρευνα θέλει... και κριτική σκέψη.
Για παράδειγμα εγώ, αν και οπαδός της επιστήμης, είμαι ο πρώτος που δεν έκανε το εμβόλιο της νέας γρίπης. Όχι από δεισιδαιμονία ή τυφλή συνωμοσιακή φοβία. Έκανα την ερευνά μου και είδα ότι ο χρόνος παραγωγής και δοκιμής ήταν way off των Μεθόδων που ακολουθούνται, είδα όλα τα στοιχεία που παρέπεμπαν σε μίζες υπουργείων και μη υπαρκτά στοιχεία για την κατάταξη της ίωσης σε πανδημία.
Άλλα η απόρριψη του εμβολιασμού γενικά!!! είναι μια ανυπόστατη παραλογία ,ιδίως αν αναλογιστούμε τις ζωές που έχουν σωθεί από τα εμβόλια τον προηγούμενο αιώνα.
Εσύ ... απορρίπτοντας όλη την mainstream επιστήμη (όπως η καθολική εκκλησία τα προφυλακτικά στην Αφρική με αποτέλεσμα το AIDS να θερίζει), απλά δεν κουράζεις το μυαλό σου καθημερινά με κριτική σκέψη, πραγματική έρευνα, σύγκριση δεδομένων, και εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου σε ευρήματα που σε κάνουν καχύποπτο. Έχοντας και ένα right side oriented brain , by default, καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να ξεσκαρτάρεις τις πληροφορίες και απλά τείνεις στο τι σου κάνει περισσότερο νόημα. Παρόλα αυτά, αν είχες γνώσεις βαθιές στις φυσικές επιστήμες θα έπρεπε να σε ανησυχεί η άποψή σου, μια και θα είχες υπερβολικά πολλά συγκρουόμενα δεδομένα. Αν δεν έχεις σχέση με τις φυσικές επιστήμες, και αυτό είναι ανησυχητικό, μια και απορρίπτεις πριν καν το γνωρίσεις και ας εκμεταλλεύεσαι τους καρπούς του καθημερινά.
Δυστυχώς ό,τι παρουσιάζεις στο site σου, δεν επιβεβαιώνονται στα επιστημονικά εργαστήρια...γιατί απλά είναι συνήθως δημιουργήματα του μυαλού ή κάποιου κερδοσκόπου, και πίστεψέ με, πιο πολύ θέλει το κατεστημένο να "βουλώσει" το στόμα του Peter Joseph παρά τα ευρήματα ενός βιολόγου και ενός παραψυχολόγου.

Η επιστήμη βασίζεται στην αναλυτική περιγραφή και αποδείξιμη φύση του κάθε πρώιμου θεωρήματος ώστε η επόμενη γενιά να πατήσει και να δημιουργήσει πάνω της. Γι' αυτό και όποια θεωρία, προϊόν "τσαρλατανισμού" απορρίπτεται από μόνη της (φαντάσου σε μια "μαϊμού" θεωρία του ρεύματος, η επόμενη γενιά να προσπαθήσει να την εφαρμόσει για να παράγει ηλ. συσκευές...απλά δεν γίνεται. Να είσαι σίγουρος μια θεωρία δεν είναι εκεί με την μορφή που έχει για "συνδικαλιστικούς" λόγους. Είναι εκεί γιατί απλά δουλεύει.
Τώρα στα claims κάποιων ότι υπάρχει ψυχή, υπάρχει μετενσάρκωση, κλπ κανείς δεν μπόρεσε να δομήσει κάτι, κανείς δεν μπόρεσε να εξελίξει κάτι και ποτέ κάτι που δεν τρεφόταν από τα ευρήματα της Επιστήμης δεν βελτίωσε την κοινωνική μας δομή. Χειρότερη, την έκανε σίγουρα. Θεωρία που να επαληθεύεται εργαστηριακά, για την ύπαρξη θετικής ενέργειας, δύναμης συμβολισμού, ύπαρξης μεταφυσικού, δεν κατατέθηκε ποτέ για να επιβεβαιωθεί.

Το ότι πέρασα από το μεταφυσικό και δεν είχα τα ίδια βιώματα,
δεν νομίζω ότι αυτό αποδεικνύει ότι βιολογικά εσύ η κάποιος άλλος είναι ανώτερος ή καλύτερος από μένα .... Και εσύ και εγώ είμαστε προϊόντα του περιβάλλοντός μας.
Το wiring το εγκεφάλου σου διαφέρει από το δικό μου, αλλά δεν σε κάνει υποψήφιο για ψυχιατρικές αγωγές, ούτε ηλίθιο αλλά ούτε και human detector του υπερφυσικού.
Ίσως η επιμονή σου δεν είναι αρκετή στο να αναγνωρίσεις κάτι ως φυσικό φαινόμενο.. αλλά ίσως να σε γοητεύει το μυστήριο, όπως τους περισσότερους .Η επιστήμη όμως μας έμαθε να τσεκάρουμε τα πάντα και να μη βασιζόμαστε στις αισθήσεις μας. πχ. Η Γη .....ήταν και είναι στρογγυλή.

Δυστυχώς και πάλι ο μέσος άνθρωπος δεν έχει την ικανότητα να κριτικάρει και είναι ο βασικός λόγος που δεν έχουμε την πολυτέλεια να κυκλοφορούμε ιδέες και σύμβολα μολυσματικά προς την λογική μας.
Ο περισσότερος κόσμος δεν ερευνά, δεν διασταυρώνει και έτσι γεννιούνται
τα κατεστημένα εκμετάλλευσης των μαζών. Ο τρόπος σκέψης σας δηλ. επηρεάζει την ποιότητα ζωής όλων μας (ανθρώπων και ζώων).
Ατομικές τεχνικές του τύπου διαλογισμού και σκέψης, απλά κρύβουν την ασχήμια της κατάστασης . Η ηρεμία που επιτυγχάνεις είναι μόνο προσωπική.
Για να αλλάξεις την κατάσταση γύρο σου πρέπει να ενεργήσεις με την φυσική σου υπόσταση και όχι με πνευματικές ενεργειακές σκέψεις. Η ηλεκτρομαγνητική συνοχή των μορίων είναι αυτή που δομεί και αλλάζει το περιβάλλον και όχι αφηρημένες άυλες οντότητες.

Θα πρέπει να ξέρεις ότι εχθρός μας δεν είναι αυτός που μας εκμεταλλεύεται αλλά εμείς που γνωρίζουμε και το επιτρέπουμε με την ανοχή μας. Και επειδή εγώ είμαι αρκετά περήφανος για να πείσω των εαυτό μου ότι όλα είναι τόσο εξερευνημένα στον φυσικό μας κόσμο όπου ζούμε ώστε να αρχίσω να ψάχνω πώς δουλεύει ένας ανύπαρκτος πνευματικός κόσμος, παίρνω ως όπλο όχι την επιστήμη , αλλά την επιστημονική μέθοδο και προσπαθώ να την διαδώσω αυτή και τις δυνατότητές της όσο μπορώ . Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρώτα θα πρέπει να κουραστούμε στο να ανακαλύψουμε τις γνώσεις που έχουμε κατακτήσει σαν είδος και όχι in absence of existence αυτών από το άμεσο περιβάλλον μας, να σκαλίζουμε την υπερφυσική εξήγηση.
Απ'ό,τι κατάλαβες,είσαι και εσύ εχθρός στην προσπάθειά μας, αλλά μην φανταστείς τίποτα όπλα και μάχες... πολιτισμένα και ίσως μάταια μαχόμαστε για να κερδίσουμε χώρο στο μυαλό των Ελλήνων για κριτική σκέψη και έρευνα.
Αριστερά έχουμε αυτό που εν μέρη περιέγραψες, Κατεστημένο, Κατευθυνόμενη Επιστήμη, στο κέντρο είμαστε εμείς, Επιστημονική Μέθοδος και Ερευνητική Επιστήμη, και δεξιά το Μεταφυσικό-Πίστη και Συμβολικό που αντιπροσωπεύεις περίπου.
Ειλικρινά σου εύχομαι Καλή Τύχη Κίμων, και εύχομαι μια μέρα να βρίσκεις το νόημα και να νοιώθεις την ίδια συγκίνηση με την δική μου, όταν θα ενημερώνεσαι από μια έρευνα 30 χρόνων, που θα σου εξηγεί για την συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σου.
Αν το πετύχουμε αυτό για την πλειονότητα του κόσμου, ούτε εσύ μάλλον θα έχεις λόγο να συντηρείς ένα site προσπαθώντας να αποκαλύψεις το "υπερφυσικό" που κρύβεται από "πίσω"...ούτε εγώ να προσπαθώ μέσω του site μας να προλάβω την μόλυνση της λογικής σκέψης στην κοινωνία όπου ζω.

ΚΙΜΩΝ
Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Θα σου απαντήσω ίσως λίγο σκόρπια, με βάση αυτά που έρχονται στο μυαλό μου τώρα. Δεν είναι απαραίτητο να απαντήσεις. Όπως θέλεις.

Το βίντεο που μου λες να δω το έχω ήδη δει. Καταλαβαίνω τη σκέψη που κάνεις σχετικά με το δεξί και το αριστερό. Δεν είναι αλήθεια ότι είμαι υπέρμαχος μόνο της δεξιάς πλευράς. Και η αριστερή πλευρά μου αρέσει. Και αθλήματα έκανα, και βάρη σήκωνα, και μαθηματικά προβλήματα έλυνα, και με την «τεχνική» ασχολιόμουν στη μουσική που έπαιζα, σε όλη μου τη ζωή. Μου αρέσει η λογική σκέψη. Τη βρίσκω ένα λίγο-πολύ απαραίτητο στοιχείο του ανθρώπου.

Και συμφωνώ μαζί σου ότι πρέπει η επιστήμη να μην ταυτίζεται με τις κακές εφαρμογές της. Η επιστήμη αυτή καθαυτή είναι η προσπάθεια να συνταιριάξουμε το νου μας με την πραγματικότητα ακολουθώντας κάποιους κανόνες. Παρέχει μια τάξη στο χάος και είναι θεμιτή και επιθυμητή.

Ωστόσο, είναι τόσο η γνώμη μου όσο και η εμπειρία μου, ότι ο άνθρωπος έχει επίσης μια μεταφυσική, υπερβατική πλευρά. Και όταν την αφήνει ακαλλιέργητη, δεν είναι δυνατόν να αισθάνεται καλά. Δεν αντιπροσωπεύει μια εγκεφαλική πάθηση ή δυσλειτουργία ή μια παραίσθηση που δημιουργεί ο εγκέφαλος. Γιατί να την απαξιώσουμε με αυτό τον τρόπο; Καταρχήν δεν σχετίζεται μόνο με το δεξί μέρος του εγκεφάλου. Αλλά και να σχετιζόταν, τι; Μήπως, αν υποθέσουμε ότι όταν λύνεις μαθηματικές εξισώσεις λειτουργεί περισσότερο το αριστερό, ενώ όταν παίζεις βιολί περισσότερο το δεξί, θα έπρεπε να καταργήσουμε για αυτό το λόγο τα μαθηματικά και τη μουσική; Από ποια λογική βγαίνει ο κανόνας ότι αν μια δραστηριότητα χρησιμοποιεί περισσότερο το ένα μέρος του εγκεφάλου, είναι άκυρη;

Αλλά δεν είναι καν αλήθεια ότι χρησιμοποιεί αναγκαστικά περισσότερο το δεξί μέρος του εγκεφάλου. Π.χ., σε πειράματα που έχουν γίνει με γιόγκι οι οποίοι έφεραν τον εαυτό τους σε μια πνευματική κατάσταση ενώ βρίσκονταν καλωδιωμένοι, έχει δειχθεί ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί τότε με συνολικότερο και αρμονικότερο τρόπο, λειτουργούν και τα δύο ημισφαίρια μαζί. Ούτε είναι αλήθεια, όπως λες, ότι στις εξωσωματικές εμπειρίες λειτουργεί μόνο το δεξί μέρος του εγκεφάλου. Κοίτα τι λέει, και για τα δυο αυτά σημεία, ο νευροφυσιολόγος ερευνητής Todd Murphy, συνεργάτης του διάσημου νευροφυσιολόγου A. Persinger, ενώ περιγράφει τα πειράματα που κάνουν στο εργαστήριό τους στον Καναδά:

Κάτι άλλο άξιο μνείας είναι ότι η «αίσθηση της Παρουσίας», όπου αισθάνεσαι ότι βρίσκεται κάποιος πίσω σου, αλλά όταν γυρίζεις και κοιτάς δεν βλέπεις κανένα εκεί,
αυτή η αίσθηση είναι πιο πιθανό να συμβεί όταν το γεωμαγνητικό πεδίο δείχνει στη μέτρηση να είναι υψηλότερο.
Οι εξωσωματικές εμπειρίες επίσης είναι πιο πιθανές στις περιόδους αυξημένης γεωμαγνητικής δραστηριότητας,
πιο δυνατής, πιο ισχυρών πεδίων.
Ενώ η παραψυχική αντίληψη πάει αντίθετα.
Είναι πιο πιθανή στις «ήσυχες ώρες», όπως μόλις ανέφερα.
Και ο λόγος για αυτό είναι ενδιαφέρον.
Πράγματα όπως οι εξωσωματικές εμπειρίες και η «αίσθηση της παρουσίας»
ενέχουν και τις δύο πλευρές του εγκεφάλου,
ενώ η παραψυχική αντίληψη φαίνεται να ενέχει μόνο τη μία πλευρά, τη δεξιά.
Λοιπόν όχι μόνο υπάρχουν διαφορετικές αποκρίσεις στο μαγνητικό πεδίο της Γης και στη δραστηριότητά του,
αλλά λειτουργούν πραγματικά διαφορετικές πλευρές του εγκεφάλου όταν έχεις αυτό που κλασικά ονομάζουμε πνευματική ή θρησκευτική εμπειρία
από αυτές που λειτουργούν όταν έχεις μια «παραψυχική» εμπειρία.
Κι αυτό είναι... χρήσιμη πληροφορία, ιδιαίτερα όταν κάνεις τη δουλειά που κάνω εγώ.

http://video.google.com/videoplay?docid=-4975420956593423908#
(χρόνοι 28:55-30:12)

Βλέπεις ότι λέει πως στις εξωσωματικές και θρησκευτικές και πνευματικές εμπειρίες λειτουργεί ο εγκέφαλος συνολικά, σε αμφότερα τα μέρη του, ενώ στην παραψυχική αντίληψη φαίνεται ότι λειτουργεί περισσότερο στο δεξιό του μέρος.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι, ακόμα κι όπου ο εγκέφαλος λειτουργεί περισσότερο σε μια πλευρά του σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, αυτό δεν μετατρέπει τις εμπειρίες που έχουμε εκείνη την ώρα σε ψευδαίσθηση. Για παράδειγμα, στα πειράματα που έκαναν με τον γνωστό τηλεπαθητικό Ingo Swann (ο οποίος δούλευε για χρόνια ως τηλεπαθητικός για την CIA), επαληθεύτηκε ότι είχε τη δυνατότητα να περιγράφει τι συνέβαινε εκτός εργαστηρίου, μέσω της παραψυχικής του αντίληψης. Το γεγονός ότι η παραψυχική αυτή αντίληψη φαίνεται να ενέχει περισσότερο το δεξιό μέρος του εγκεφάλου δεν κάνει τις τηλεπαθητικές του οράσεις ψευδαισθήσεις - όπως φαίνεται από το γεγονός ότι η αλήθεια τους επαληθεύτηκε πολλάκις εργαστηριακά. Ούτε θα έπρεπε να πεις ότι ο Persinger είναι απατεώνας. Έχει διεθνή φήμη ως νευροφυσιολόγος. Θα έπρεπε να απορρίπτουμε τα αποτελέσματα ερευνών που δεν συνάδουν με την κοσμοθεωρία μας, κατηγορώντας αστήρικτα τους ερευνητές; Και δεν πρόκειται μόνο για τον Persinger ή τους συνεργάτες του, όλοι εκ των οποίων έχουν υψηλό επαγγελματικό status. Ήδη από την εποχή του Rhein και του McDougall, των γνωστών αυτών ψυχολόγων που ξεκίνησαν το εργαστήριο στο Duke University, έχουν γίνει πολλά πειράματα που δείχνουν την ύπαρξη ψυχικής ενέργειας στην ύλη. Δεν είναι κάτι παράλογο. Αποτελεί εμπειρία μας και υποστηρίζεται και από τα εργαστηριακά δεδομένα. (Μάλιστα, αν βάλεις στο Youtube «Kirlian photography», θα σου βγάλει διάφορα βίντεο ηλεκτροφωτογράφησης της αύρας. Δείχνουν πώς νοητικοί παράγοντες, όπως οι διαθέσεις και οι σκέψεις, αλλάζουν τον χρωματισμό και τη συμπεριφορά της αύρας.)

Πραγματικά, το πιο παράξενο πράγμα για μένα είναι ότι θα έπρεπε να ρωτάει κανείς τους επιστήμονες αν έχει ψυχή. Ασχολούμαι με αυτά παρά τη θέλησή μου, απλά και μόνο επειδή τόσοι άνθρωποι έχουν πειστεί ότι η αλήθεια για την ύπαρξή τους είναι έγκυρη μόνο αν είναι αποδεκτή από τους πειραματιστές των εργαστηρίων. Εφόσον για να συζητήσουμε πρέπει να έχουμε ένα κοινό σημείο αναφοράς, και εφόσον αυτό είναι το μόνο σημείο αναφοράς που δέχονται, λέω: «Εντάξει, ας τους ρωτήσουμε».
Αλλά ας μην διαβάζουμε μόνο Skeptical Inquirer.

Λοιπόν το ότι η παραψυχική αντίληψη φαίνεται να ενέχει περισσότερο το δεξιό μέρος του εγκεφάλου, δεν καθιστά τις οράσεις του Ingo Swann ψευδαίσθηση, εφόσον η αλήθεια τους επαληθεύεται στο εργαστήριο. Άλλωστε, αν ήταν να κρατήσουμε ως αληθές μόνο ό,τι σχετίζεται με την ταυτόχρονη λειτουργία και των δύο μερών του εγκεφάλου, δεν θα μας έμενε σχεδόν τίποτα. Στις διάφορες και πολύπλοκες εργασίες του, ο νους «παίζει», χρησιμοποιώντας, ανά περίπτωση, κάποια μέρη του εγκεφάλου σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλα. Αυτό δεν μετατρέπει τα αποτελέσματα της λειτουργίας του σε ψευδαίσθηση ή «ανισορροπία». Σε διαφορετικές πλευρές της ζωής μας και διαφορετικές δραστηριότητες (εξωσωματικές, πνευματικές και θρησκευτικές εμπειρίες, παραψυχική αντίληψη, μουσική, καλλιτεχνική δημιουργικότητα και έμπνευση, μαθηματικά, τεχνικές εργασίες κλπ.) απλά μεταβάλλεται ο βαθμός που ο νους χρησιμοποιεί διαφορετικά μέρη και μεριές του εγκεφάλου για να παραγάγει αποτελέσματα.

Το γεγονός ότι η πνευματική κατάσταση και οι πνευματικές εμπειρίες έχουν δειχθεί να σχετίζονται με τη λειτουργία αμφότερων των μερών του εγκεφάλου, δεν μετατρέπει τα μαθηματικά ή τη μηχανολογία, αν τέτοιες «τεχνικές» δραστηριότητες χρησιμοποιούν περισσότερο το αριστερό μέρος, σε ψευδαίσθηση, ούτε μετατρέπει σε αυταπάτη τη μουσική, που ίσως χρησιμοποιεί περισσότερο το δεξιό μέρος.

Δεν νομίζω ότι η ζωή και τα εργαστηριακά στοιχεία υποστηρίζουν την άποψή σου πως ό,τι χρησιμοποιεί περισσότερο το δεξί ή το αριστερό είναι άκυρο, ούτε βλέπω πώς φτάνεις έγκυρα στο συμπέρασμα πως αυτό που κάνεις εσύ (η επιστημονική μέθοδος) βρίσκεται στη μέση και είναι το μόνο σωστό, όταν λές:
«Αριστερά έχουμε αυτό που εν μέρη περιέγραψες, Κατεστημένο, Κατευθυνόμενη Επιστήμη, στο κέντρο είμαστε εμείς, Επιστημονική Μέθοδος και Ερευνητική Επιστήμη, και δεξιά το Μεταφυσικό-Πίστη και Συμβολικό που αντιπροσωπεύεις περίπου.»
Δεν ξέρω να έχει δειχθεί ότι ένας επιστήμονας που ασχολείται, για παράδειγμα, με την τεχνολογία ή τη χημεία, όταν δουλεύει χρησιμοποιεί τις δύο πλευρές του εγκεφάλου περισσότερο από ό,τι κάνει, ας πούμε, μια καθηγήτρια λογοτεχνίας ή ένας τηλεπαρουσιαστής. Το να προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε τις δικές μας πεποιθήσεις και τον δικό μας τρόπο ζωής και να απορρίψουμε αυτούς που μας φαίνονται ως «αντίθετοι» λέγοντας ότι ο δικός μας κατοχυρώνεται από τα ευρήματα της επιστήμης, δεν μου φαίνεται σωστό. Και το γεγονός ότι έχει δειχθεί ότι οι εξωσωματικές και οι θρησκευτικές και οι πνευματικές εμπειρίες ενέχουν και τα δύο μέρη του εγκεφάλου δεν θα δικαιολογούσε να ισχυριστώ ότι εσύ, ο μαθηματικός, ο καθηγητής πληροφορικής, ο μουσικός ή ο οποιοσδήποτε άλλος, αυταπατάστε και πρέπει να σταματήσετε τις δραστηριότητές σας και να περάσετε από «μετεκπαίδευση», για να αλλάξει ο τρόπος που σκέπτεστε.

Θέλω να ζήσω ελεύθερος. Δεν θέλω τέτοιες δήθεν επιστημονικές ιδέες να μου λένε πώς είναι αποδεκτό να σκέφτομαι και να δραστηριοποιούμαι.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την επιστήμη για να κυριαρχούν στην κοινωνία. Για να κάνουν την κοινωνία κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του εαυτού τους. Δώσε χάπια στον ένα, πες στον άλλον πώς να σκέφτεται, γελοιοποίησε το τάδε μεταφυσικό, βγάλε άνεργο το Θεό...
Αρκετά.
Με τόση ανεργία, γιατί πρέπει και ο Θεός να μείνει άνεργος;

Υπάρχουν διάφοροι επιστήμονες, πολλοί από αυτούς αναγνωρισμένοι, που δεν δέχονται την υλιστική ερμηνεία της φύσης.
Ας πούμε:

Έμβια ύλη

Rupert Sheldrake (βιολόγος, διευθυντής σπουδών στη βιοχημεία και κυτταρική βιολογία στο Clare College στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Research Fellow της Βασιλικής Εταιρίας): Τα γονίδια δίνουν στους οργανισμούς τη δυνατότητα να φτιάξουν πρωτεΐνες, αλλά δεν περιέχουν προγράμματα ή προσχέδια και δεν εξηγούν τη δημιουργία των εμβρύων.

Lavtrup, Saren (γνωστός εξελικτικός βιολόγος, καθηγητής ζωικής φυσιολογίας στο University of Umeε στη Σουηδία, συγγραφέας εγχειριδίων βιολογίας, πρόεδρος της οργάνωσης "Σουηδοί Εξελικτικοί Βιολόγοι"): Πιστεύω ότι μία μέρα ο Δαρβινικός μύθος θα χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της επιστήμης.
(από το βιβλίο του: "Δαρβινισμός: Η διάψευση ενός μύθου", Darwinism: The refutation of a myth, New York: Croom Helm)

Eldredge, Niles (παλαιοντολόγος, έφορος στο Τμήμα των Ασπόνδυλων στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, καθηγητής στο City University of New York, συνεργάτης του Stephen Jay Gould και γνωστός εξελικτικός. Δεν αποδέχεται τις θεωρίες της εξελικτικής βιολογίας -που βασίζονται στα γονίδια- ως έγκυρο τρόπο εξήγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς): Παρήχαμε συλλογικά μια σιωπηρή αποδοχή στην αντίληψη της βαθμιαίας αλλαγής και προσαρμογής, μιαν αντίληψη που δυνάμωσε και παγιώθηκε καθώς η σύνθεση λάμβανε χώρα. Εμείς οι παλαιοντολόγοι είπαμε ότι η ιστορία της ζωής υποστηρίζει αυτή την ερμηνεία, ενώ πράγματι γνωρίζαμε ότι δεν το κάνει.
Ken Hsu (Ελβετός γεωολόγος, παλαιοντοκλιματολόγος και ωκεανογράφος, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Ιζηματολόγων): Αρκετά πια με τη δαρβινική πλάνη. Είναι ώρα να φωνάξουμε: «Πιάσαν τον αυτοκράτορα με κατεβασμένα τα βρακιά!»

Lemoine (πρώην πρόεδρος της Γεωλογικής Εταιρείας της Γαλλίας και διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας στο Παρίσι): Οι θεωρίες της εξέλιξης, με τις οποίες μας απάτησαν στα νεανικά φοιτητικά μας χρόνια, αποτελούν πράγματι ένα δόγμα που όλος ο κόσμος συνεχίζει να διδάσκει. Αλλά ο καθένας, στη δική του ειδικότητα, ο ζωολόγος κι ο βοτανολόγος, βεβαιώνουν ότι καμιά από τις εξηγήσεις που παρέχονται δεν επαρκεί. [...] Από τα προαναφερόμενα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η θεωρία της εξέλιξης είναι εσφαλμένη.

Julio Garrido (πρόεδρος της Γαλλικής Ένωσης Κρυσταλλογραφίας και Ορυκτολογίας, μέλος της ισπανικής Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών): Η εξέλιξη είναι μια απλοϊκή ιδέα, σχεδόν μια παιδαριώδης ιδέα. [...] Η θεωρία της εξέλιξης είναι μια από τις «ασθένειες», διότι αποτελεί το διαβρωτικό αποτέλεσμα φιλοσοφικών προκαταλήψεων σχετικά με ένα αμιγώς επιστημονικό ερώτημα.

Stanley, S.M. Ph.D., παλαιοντολόγος και εξελικτικός βιολόγος, καθηγητής στα Johns Hopkins University και University of Hawaii at Manoa. Κάτοχος διαφόρων βραβείων και μεταλλείων που του απονεμήθηκαν από την Εταιρεία Παλαιοντολογίας και από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών): Είδη τα οποία κάποτε πιστεύαμε ότι εξελίχθηκαν σε άλλα, βρέθηκαν μετά να είναι σύγχρονα των υποτιθέμενων προγόνων τους. Στην πραγματικότητα, το αρχείο απολιθωμάτων δεν τεκμηριώνει πειστικά ούτε μία μετάβαση από ένα είδος σε ένα άλλο.

Michael Behe (καθηγητής βιοχημείας στο Lehigh University, συγγραφέας του βιβλίου: "Το μαύρο κουτί του Δαρβίνου: η βιοχημική πρόκληση για τη δαρβινική θεωρία" (Free Press, 1996), ένα βιβλίο που επιλέχθηκε από τα περιοδικά National Review και World ως ένα από τα 100 σημαντικόττερα του εικοστού αιώνα): Για κάποιον που δεν αισθάνεται υποχρεωμένος να περιορίσει την έρευνά του μόνο σε μη νοήμονες αιτιακούς παράγοντες, το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι πολλά βιοχημικά συστήματα είναι προϊόν σχεδιασμού.

Άβια ύλη

Arthur Eddington (astrophysicist): "The idea of a universal mind or Logos would be, I think, a fairly plausible inference from the present state of scientific theory."
Arthur Eddington (ένας από τους γνωστότερους αστροφυσικούς του 20ού αιώνα): Με βάση τα σημερινά δεδομένα της επιστήμης, είναι αρκετά λογικό να συμπεράνουμε ότι πίσω από τη φύση βρίσκεται ένας συμπαντικός Νους ή Λόγος.

Arno Penzias (βραβείο νόμπελ στη φυσική): Η αστρονομία μάς οδηγεί στη θέαση ενός σύμπαντος που δημιουργήθηκε από το τίποτα και διαμορφώθηκε μέσα από μια πολύ λεπτή ισορροπία που επέτρεπε να υπάρχουν ακριβώς εκείνες οι συνθήκες που χρειάζονταν για τη δημιουργία της ζωής, ακολουθώντας ένα υποκείμενο –θα μπορούσαμε επίσης να πούμε «υπερφυσικό»- σχέδιο.

Fred Hoyle (γνωστός Άγγλος αστρονόμος και μαθηματικός, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ): Μια λογική ερμηνεία των δεδομένων υποδηλώνει ότι ένας Υπερνούς έχει επιδράσει στη φυσική, καθώς και στη χημεία και τη βιολογία, και ότι δεν υπάρχουν «τυφλές δυνάμεις» άξιες λόγου στη φύση. Τα ποσοτικά στοιχεία που έχουμε ως προς αυτό είναι τόσο ισχυρά, ώστε να θέτουν αυτό το συμπέρασμα σχεδόν πέραν αμφιβολίας.
Alexander Polyakov (Θεωρητικός φυσικός στο Πρίνστον, με πολλές διακρίσεις και βραβεία, όπως το Βραβείο για τη Μαθηματική Φυσική, που πήρε το 1986, και το Lars Onsager Prize, που πήρε το 2011. Ένας από τους θεμελιωτές της θεωρίας χορδών): Γνωρίζουμε ότι η φύση περιγράφεται από τα καλύτερα των μαθηματικών, επειδή τη δημιούργησε ο Θεός.
Robert Jastrow (αστρονόμος, φυσικός και κοσμολόγος, διάφορες διευθυντικές θέσεις σε πρότζεκτ της NASA και αστεροσκοπεία, κάτοχος μεταλλίων και βραβείων από την κυβέρνηση, τη NASA και πανεπιστήμια): Για τον επιστήμονα που έχει ζήσει με πίστη στη δύναμη του ορθολογισμού, η ιστορία τελειώνει σαν κακό όνειρο. Έχει σκαρφαλώσει τα βουνά της άγνοιαςˑ είναι έτοιμος να κατακτήσει την υψηλότερη κορυφήˑ καθώς αναρριχάται πάνω από τον τελευταίο βράχο, βρίσκει να τον χαιρετάει μια ομάδα θεολόγων που κάθεται εκεί επί αιώνες.

Πιστεύεις αλήθεια ότι αυτά τα μεγάλα ονόματα της επιστήμης είναι απατεώνες ή παραλογίζονται; Πιστεύεις ότι δεν κοίταξαν τα στοιχεία πριν γράψουν αυτές τις δηλώσεις; Γράφουν ολόκληρα βιβλία για αυτά, τα οποία εκφράζουν δεκαετίες έρευνας και στοχασμού τους. Μπορείς απλά να τους αποκαλέσεις απατεώνες και να πετάξεις την κοσμοθεωρία τους στον κάλαθο; Να τους αποκαλέσεις παράλογους και κομπογιαννίτες και εκμεταλλευτές και εχθρούς σου και επικίνδυνους για την κοινωνία; Αν κοιτάξεις την κατάσταση χωρίς εμπάθεια, θα δεις ότι η επιστημονική μέθοδος είναι απλά ένας τρόπος να εξετάσεις κάτι και να έρθεις σε συμπεράσματα. Η ίδια δεν σου ορίζει ποια είναι τα συμπεράσματα στα οποία θα πρέπει να προβείς. Είναι θέμα κρίσης, και εσύ και οι ομοϊδεάτες σου δεν είστε οι μόνοι που έχετε το δικαίωμα να ασκείτε την κρίση σας.
Αλήθεια, δεν γίνεται να υπάρχει μόνο μόνο μία άποψη στον κόσμο!

Ας αναφερθώ τώρα πιο ειδικά σε κάποια από αυτά που γράφεις στο μήνυμά σου.
Ως προς τα εμβολιασμούς, γράφεις:

«Για παράδειγμα εγώ, αν και οπαδός της επιστήμης, είμαι ο πρώτος που δεν έκανε το εμβόλιο της νέας γρίπης. [...] Άλλα η απόρριψη του εμβολιασμού γενικά!!! είναι μια ανυπόστατη παραλογία, ιδίως αν αναλογιστούμε τις ζωές που έχουν σωθεί από τα εμβόλια τον προηγούμενο αιώνα.»

Σχετικά με το θέμα των εμβολιασμών, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως μας λένε ότι είναι. Για να μην εκτραπούμε από τη συζήτηση
-καθώς το τι είναι έγκυρη επιστήμη είναι μεγάλο θέμα- σε παραπέμπω στην καινούργια κατηγορία που άνοιξα τώρα στον ιστοχώρο, "Επιστημονικές Απάτες".
Για να κάνω ένα γενικότερο σχόλιο: ακριβώς όπως βρίσκει κανείς, όταν ψάξει, ότι οι εμβολιασμοί της γρίπης των χοίρων δεν είναι έγκυροι, το ίδιο μπορεί να βρει για διάφορα επιστημονικά πράγματα που υποτίθεται ότι είναι έγκυρα. Αλλά αυτό δεν καταργεί όλη την επιστήμη. Βλέπω την έγκυρη επιστήμη ως μια θεμιτή προσπάθεια να γίνουν κατανοητά κάποια πράγματα μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια. Αντιστοιχεί στη λογική πλευρά της ανθρώπινης υπόστασης.

Γράφεις: "Δυστυχώς ό,τι παρουσιάζεις στο site σου, δεν επιβεβαιώνεται στα επιστημονικά εργαστήρια... γιατί απλά είναι συνήθως δημιουργήματα του μυαλού ή κάποιου κερδοσκόπου"
Μίλησα παραπάνω για αυτό.

Γράφεις:
«Στους ισχυρισμούς κάποιων ότι υπάρχει ψυχή, υπάρχει μετενσάρκωση κλπ κανείς δεν μπόρεσε να δομήσει κάτι».
Το ότι υπάρχει μετενσάρκωση δεν είναι απλά ισχυρισμός. Έχουν γίνει επιστημονικές έρευνες στις οποίες έχουν εξεταστεί παιδιά που λένε ότι θυμούνται προηγούμενες ζωές τους. Και τα στοιχεία που τα παιδιά δίνουν από αυτές τις ζωές έχουν ανευρεθεί σε ιστορικά αρχεία, όπως ονόματα, ημερομηνίες γεννήσεων και θανάτων, ιστορικά περιστατικά, φίλοι και οικογένειες του αποθανόντος, σπίτια και χωριά στα οποία έζησε – έχει πιστοποιηθεί ότι τέτοια στοιχεία δεν τα γνώριζε το παιδάκι που γεννήθηκε εκ νέου πολύ μακριά, ούτε και οποιοσδήποτε από τους οικείους του. Μάλιστα συνήθως οι γονείς δεν θέλουν να αποδεχτούν ότι το παιδί είναι μια ψυχή που ήρθε από αλλού, γιατί αυτό υποδηλώνει ότι δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι. Είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις την αμηχανία των ανθρώπων που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις και αναγκάζονται, λόγω των στοιχείων, να αποδεχθούν ότι το παιδί που γεννήθηκε στην οικογένειά τους δεν είναι καθόλου «δικό τους», ή ότι το άγνωστο κορίτσι που επισκέφτηκε την οικογένειά τους και τους λέει ότι ήταν η μητέρα τού ενός και η γιαγιά του άλλου και τους διηγείται μυστικά που είχαν μεταξύ τους και κοινές εμπειρίες που έζησαν πριν από χρόνια, λέει την αλήθεια. Έχω πολλά τέτοια ντοκιμαντέρ στο σάιτ μου και ένα από αυτά δείχνει μια οικογένεια (πολλά αδέρφια) καθολικών στους οποίους είχε διδαχθεί ότι η μετενσάρκωση είναι πλάνη, και μια ωραία μέρα τούς επισκέπτεται μια νέα γυναίκα που λέει ότι είναι η μητέρα τους που είχε πεθάνει όταν ήταν ακόμα νέοι, και τους λέει διάφορα μυστικά που είχαν μεταξύ τους κλπ.. Υπάρχουν καταστάσεις στη ζωή που σε κάνουν να ξανασκεφτείς την κοσμοθεωρία σου, αν είσαι πράγματι εραστής της αλήθειας.

Όπως έχω πει και αλλού στον ιστοχώρο μου, κι εγώ έχω συνειδητοποιήσει μια παλιότερη ζωή μου, στην οποία ήμουν νέγρος υπηρέτης Άγγλων σε μια χώρα του Νότου. Και θέλησα να μεταφέρω αυτή την πληροφορία στους γύρω μου, αλλά ήξερα ότι δεν θα γίνω πιστευτός. Γι’ αυτό μετέφρασα τα ντοκιμαντέρ. Μια ενδιαφέρουσα σχετική ομιλία που ανέβασα είναι η Επιστημονική διερεύνηση της μετενσάρκωσης ,
στην οποία ο Δρ Robert Almeder, καθηγητής φιλοσοφίας στο Georgia University, μιλάει για το πώς άλλαξε γνώμη σχετικά με το θέμα, όταν διάβασε τις επιστημονικές αποδείξεις που είχαν συσσωρευτεί, μέσα σε δεκαετίες έρευνας, για τα παιδιά αυτά.

Γράφεις:
«Στους ισχυρισμούς κάποιων ότι υπάρχει ψυχή, υπάρχει μετενσάρκωση κλπ, κανείς δεν μπόρεσε να δομήσει κάτι».
Τι «δομεί» κανείς όταν γνωρίζει πνευματικές αλήθειες όπως η μετενσάρκωση; Δομεί τη στάση του προς τη ζωή. Για παράδειγμα, αν ξέρω ότι έχω μια ψυχή η οποία ενσαρκώνεται επανειλημμένα στην ύλη αλλά έχει υπερβατική προέλευση, μπορεί να επιλέξω να ζήσω με ένα τέτοιο τρόπο ώστε να μην επανενσαρκωθώ. Να ζήσω με νου ελεύθερο από τις διάφορες υλικές παγίδες, πειρασμούς και απολαύσεις. Δεν θα έχει μια τέτοια στάση αντίκτυπο στη ζωή μου και στην ψυχολογία μου; Άρα κάτι δομείται, κάτι αλλάζει συστηματικά.
Έχουν γίνει έρευνες για το πώς μια πνευματική στάση στη ζωή αλλάζει διάφορες μεταβλητές και συντείνει σε μια καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. (Γι’ αυτό και ο διαλογισμός συχνά συστήνεται σε άτομα που περνούν κρίσεις, σε καρδιοπάθειες κλπ.). Έχει βρεθεί ότι η προσευχή έχει καλά αποτελέσματα στην υγεία και την ψυχολογία. Όπως και η πνευματική (κλασική) μουσική. Έχει δειχθεί ότι η μουσική αυτή δημιουργεί μετρήσιμες θετικές αλλαγές ακόμα και στα φυτά και τα ζώα. Στην ψυχολογία υπάρχει επίσης μουσικοθεραπεία. Το αποτέλεσμα των πνευματικών πρακτικών όπως ο διαλογισμός και η γιόγκα ανιχνεύονται σε θετικές αλλαγές στον οργανισμό, καθώς και στην ποιότητα ζωής. Μπορεί να μην παράγονται εργοστασιακά προϊόντα, καραμέλες, αυτοκίνητα και ρουκέτες, όμως η πνευματική ευαισθητοποίηση, ενεργοποίηση και έκφραση μάς βοηθά να δημιουργήσουμε μια καινούργια πραγματικότητα στην καθαρά ανθρώπινη (ψυχοπνευματική) διάσταση της ύπαρξης.
Και, τουλάχιστον ο καθημερινός άνθρωπος, όπως και οι ψυχολόγοι, αυτό το βρίσκουν πολύτιμο. Μπορεί να μην είναι φυσική επιστήμη, αλλά δεν υπάρχει ο άνθρωπος για τη φυσική επιστήμη. Η φυσική επιστήμη υπάρχει για τον άνθρωπο.

Να κάποια σχετικά επιστημονικά ευρήματα:

Σύμφωνα με έρευνα στις αναπνευστικές τεχνικές της γιόγκα από το Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια, η γιόγκα είναι μια φτηνή και ακίνδυνη μέθοδος που μπορεί να προστεθεί επωφελώς στη θεραπεία προβλημάτων υγείας όπως: στρες, άγχος, μετατραυματική διαταραχή άγχους, κατάθλιψη, ψυχογενείς παθήσεις, κατάχρηση ουσιών, κοινωνική αποκατάσταση ατόμων που έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα. Έχει επίσης δειχτεί ότι η γιόγκα είναι ωφέλιμη στη βελτίωση της καρδιοπνευμονικής λειτουργίας και στην αύξηση της ευεξίας, πιθανά λόγω της αύξησης των εκκρίσεων της μελατονίνης.
(αγγλικό πρωτότυπο)
------------------------
Η γιόγκα βελτιώνει την κατάσταση διανοητικά καθυστερημένων παιδιών.
(αγγλικό πρωτότυπο)
--------------------------
To Περιοδικό ψυχολογίας Psychology Today μιλάει για τα ψυχολογικά και σωματικά ωφελήματα της γιόγκα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών:
http://www.psychologytoday.com/articles/200705/yoga-the-strongest-stretch
------------------------
Σε ένα άρθρο του περιοδικού Time (http://www.time.com/time/health/article/0,8599,106356,00.html ) για τη μεγάλη άνοδο της δημοτικότητας της γιόγκα στην Αμερική, διαβάζουμε:
Στο νοσοκομείο New York Presbyterian, σε όλους τους καρδιακούς ασθενείς παρέχεται μασάζ και γιόγκα κατά την ανάρρωση από τις επεμβατικές θεραπείες (εγχειρήσεις). Στο Ιατρικό Κέντρο Cedars Sinai στο Λος Άντζελες οι καρδιολόγοι συστήνουν στιους ασθενείς τους να γραφτούν στο Κέντρο Πρόληψης και Αποκατάστασης Καρδιακών Παθήσεων του νοσοκομείου, το οποίο, μαζί με άλλες θεραπείες, προσφέρει και γιόγκα. «Αν και δεν έχουμε εξετάσει τη γιόγκα από μόνη της», λέει ο Dr. Noel Bairey Merz, ο διευθυντής του ιδρύματος, «οι ασθενείς που επιλέγουν τη γιόγκα παρουσιάζουν τρομερή πρόοδο στην υγεία τους. Η πρόοδος αυτή περιλαμβάνει μειωμένα επίπεδα χοληστερόλης, μειωμένη πίεση αίματος, αυξημένη καρδιοπνευμονική κυκλοφορία και, όπως έδειξε και η πειραματική μελέτη Ornish, μείωση του μπλοκαρίσματος στις αρτηρίες σε κάποιες περιπτώσεις.»
(αγγλικό πρωτότυπο)

Και αλλού, στο ίδιο άρθρο:
Η σωστή εξάσκηση στη γιόγκα δεν δίνει μόνο μια γενική αίσθηση ευεξίας. Μπορεί επίσης να κάνει μασάζ στο λεμφικό σύστημα, λέει ο Dr Mehmet Oz, καρδιοχειρούργος στο νοσοκομείο New York Presbyterian στο Μανχάταν. Το λεμφικό υγρό είναι «τα βρωμόνερα» του σώματος – ένα δίκτυο λεμφικών αγγείων και αποθηκευτικών σάκων που είναι εξαπλωμένο σε ολόκληρο το σώμα, μεταφέροντας ένα υγρό αποτελούμενο από λευκά αιμοσφαίρια που καταπολεμούν τις μολύνσεις, καθώς και από τα κατάλοιπα (απόβλητες ουσίες) της κυτταρικής δραστηριότητας. Η γυμναστική εξάσκηση γενικά, ενεργοποιεί τη ροή του λεμφικού υγρού σε όλο το σώμα, επιταχύνοντας το φιλτράρισμα του σώματος. Αλλά η γιόγκα ειδικά προωθεί επίσης την αποβολή αυτών των ουσιών από το σώμα. Συγκεκριμένες στάσεις της γιόγκα τεντώνουν μυς οι οποίοι γνωρίζουμε από μελέτες σε ζώα ότι διεγείρουν το λεμφικό σύστημα. Οι ερευνητές έχουν τεκμηριώσει την αύξηση στη ροή του λεμφικού υγρού όταν τα πόδια των σκύλων τεντώνονται σε μια στάση παρόμοια με τη στάση της γιόγκα που λέγεται «σκυλί που κοιτά προς τα κάτω».
(αγγλικό πρωτότυπο)

Γράφεις:
«Ίσως η επιμονή σου δεν είναι αρκετή στο να αναγνωρίσεις κάτι ως φυσικό φαινόμενο.. αλλά ίσως να σε γοητεύει το μυστήριο όπως τους περισσότερους .Η επιστήμη όμως μας έμαθε να τσεκάρουμε τα πάντα και να μη βασιζόμαστε στις αισθήσεις μας. πχ. Η Γη .....ήταν και είναι στρογγυλή.»
Έχεις μια εμπειρία των αισθήσεων. Ας πούμε, αισθάνεσαι ότι κάποιος επιστήμονας σε εξετάζει.
Πώς ξέρεις ότι η εμπειρία σου είναι αληθινή; Ίσως πεις: «Μου το λέει ο επιστήμονας». Αλλά ο ίδιος ο επιστήμονας είναι στοιχείο της εμπειρίας σου. Τον ακούς. Τον βλέπεις. Πού ξέρεις ότι όλα αυτά είναι αληθινά;
Όπως ξέρεις εσύ ότι ο επιστήμονας είναι αληθινός, έτσι ξέρω κι εγώ ότι η ψυχή μου που πετάει έξω από το σώμα και το αφήνει κάτω στο κρεβάτι είναι αληθινή. Γιατί να υποθέσουμε ότι εσύ γνωρίζεις ότι η εμπειρία σου είναι αληθινή αλλά εγώ δεν γνωρίζω;
Αλλά αν θέλεις μια απάντηση με βάση εργαστηριακά πειράματα, δες το ιατρικό ντοκιμαντέρ που μετέφρασα για τις μεταθανάτιες εμπειρίες. Το ντοκιμαντέρ εξηγεί με ποιον τρόπο γνωρίζουμε δίχως αμφιβολία ότι ο εγκέφαλος ΔΕΝ λειτουργεί όταν τα εγχειριζόμενα άτομα έχουν διάφορες εμπειρίες - - για παράδειγμα έχουν εξωσωματικές εμπειρίες όπου βλέπουν και ακούνε τι λένε και τι κάνουν οι γιατροί που κινούνται στην αίθουσα. Την ώρα αυτή ο εγκέφαλός τους είναι τελείως παγωμένος και ανενεργός (και καλωδιωμένος).

Για να εξηγηθεί πώς μπορεί ο άνθρωπος να έχει εμπειρίες όταν ο εγκέφαλός του δεν λειτουργεί, έχουν προταθεί κβαντικές θεωρίες της συνειδητότητας, όπου παρουσιάζουν τον νου ως μέρος του κβαντικού επιπέδου δόνησης. Και γι’ αυτό ο νους μπορεί να μεταφερθεί και έξω από το σώμα και μετά να ξαναμπεί μέσα - λόγω του υπόβαθρου της μη τοπικότητας που χαρακτηρίζει τα κβάντα. Έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες κβαντικής συνειδητότητας και το ντοκιμαντέρ αναπτύσσει μία από αυτές. Βρίσκεται εδώ (35:46 - 44:25).

«Ο τρόπος σκέψης σας δηλ. επηρεάζει την ποιότητα ζωής όλων μας.(ανθρώπων και ζώων).»
Αυτό είναι αμοιβαίο. Αλλά δεν σήκωσα σταυροφορία εναντίον της επιστήμης. Χαίρομαι να ασχολείσαι με τη φυσική σου τάση και την αποδέχομαι. Αρκεί να μην μου επιτίθεσαι. Θα πρέπει να μπορώ να εκφράσω την ψυχή μου και να επικοινωνώ με άλλους σε αυτή τη βάση, ακόμα κι αν δεν συμφωνούν όλοι ότι έχω ψυχή. Δεν θα πρέπει να γίνεται προπαγάνδα εναντίον μου, εναντίον των μελών της κοινωνίας που ενδιαφέρονται για την ψυχική διάσταση της ζωής.
Ζήσε σύμφωνα με την καλύτερή σου κρίση και άσε τους άλλους να ζήσουν σύμφωνα με την καλύτερή τους κρίση. Μην τους υποσκάπτεις.

«Ατομικές τεχνικές του τύπου διαλογισμού και σκέψης, απλά κρύβουν την ασχήμια της κατάστασης . Η ηρεμία που επιτυγχάνεις είναι μόνο προσωπική.»
Ο λόγος που ο διαλογισμός λαμβάνει σταθερά όλο και καλύτερο status σε θεραπευτικές προσεγγίσεις, τόσο ψυχολογικές όσο και σωματικές, είναι ότι έχει βρεθεί ότι αυξάνει την ισορροπία, την ευεξία και την αίσθηση νοήματος και αισιοδοξίας. Έχει επίσης βρεθεί ότι αυξάνει τα ερυθρά αιμοσφαίρια και διάφορα άλλα μετρήσιμα ποσά στο σώμα, όπως φαίνεται και από τις παραθέσεις που έβαλα νωρίτερα.
Αυτό που ωφελεί την κοινωνία, που την κάνει πιο ευτυχισμένη, είναι θετικό και πρέπει να διδάσκεται και να προωθείται. Όταν τα άτομα μιας κοινωνίας κάνουν διαλογισμό, η κοινωνία βρίσκεται σε μεγαλύτερη ευεξία. Αλλά και να μην κάνουν τα άτομα του περιβάλλοντός σου διαλογισμό, η πνευματική εξάσκηση αλλάζει καταστάσεις. Οι σχέσεις μου με τους γονείς μου έφτιαξαν από τότε που άρχισα γιόγκα. Πρώτον, ένιωσα καλύτερα, και δεύτερον, ο νους μου απέκτησε μεγαλύτερη ευελιξία. Αυτά είναι σημαντικά πράγματα που επηρεάζουν τις σχέσεις μας, τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας και τις καταστάσεις της ατομικής και συλλογικής ζωής μας.

«Για να αλλάξεις την κατάσταση γύρω σου πρέπει να ενεργήσεις με την φυσική σου υπόσταση και όχι με πνευματικές ενεργειακές σκέψεις. Η ηλεκτρομαγνητική συνοχή των μορίων είναι αυτή που δομεί και αλλάζει το περιβάλλον και όχι αφηρημένες άυλες οντότητες.»
Όταν πας σε ένα ρεσιτάλ κλασικού πιάνου, αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι καλά είναι η ψυχή και το πνεύμα που εμφυσά ο μουσικός στην ύλη και φτάνει σε εσένα. Όλη η ζωή είναι μια μουσική και ο διαλογισμός σε βοηθά να παίζεις αρμονικά.

«Και επειδή εγώ είμαι αρκετά περήφανος για να πείσω των εαυτό μου ότι όλα είναι τόσο εξερευνημένα στον φυσικό μας κόσμο που ζούμε, ώστε να αρχίσω να ψάχνω πώς δουλεύει ένας ανύπαρκτος πνευματικός κόσμος, παίρνω ως όπλο όχι την επιστήμη , αλλά την επιστημονική μέθοδο και προσπαθώ να την διαδώσω αυτή και τις δυνατότητές της όσο μπορώ.»
Χρησιμοποίησε αυτό το οποίο αισθάνεσαι οικείο και δες πού σε βγάζει.
Το ίδιο κάνω κι εγώ.

«Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρώτα θα πρέπει να κουραστούμε στο να ανακαλύψουμε τις γνώσεις που έχουμε κατακτήσει σαν είδος και όχι in absence of existence αυτών από το άμεσο περιβάλλον μας, να σκαλίζουμε την υπερφυσική εξήγηση.»
Οι επιστημονικές γνώσεις δεν εξαντλούνται ποτέ. Με ποιο δικαίωμα ορίζεις εσύ με τι θα ασχοληθεί ο άλλος στη ζωή του;

«Απ' ό,τι κατάλαβες, είσαι και εσύ εχθρός στην προσπάθειά μας, αλλά μην φανταστείς τίποτα όπλα και μάχες... πολιτισμένα και ίσως μάταια μαχόμαστε για να κερδίσουμε χώρο στο μυαλό των Ελλήνων για κριτική σκέψη και έρευνα.»
Ακριβώς το ίδιο κάνω κι εγώ. Προωθώ την κριτική σκέψη και την έρευνα – αναφορικά με τη φύση μας, τη στάση μας προς τη ζωή και τη δυνατότητα να αλλάζουμε το πεπρωμένο μας και τη σχέση μας με τους άλλους (και, αν μπορούμε, και το δικό τους πεπρωμένο) μέσα από την πνευματικοποίησή μας.
Δεν βλέπω την επιστήμη ως ενάντια σε αυτή την πνευματικοποίηση. Αλλά το «πνεύμα» αντιπροσωπεύει κάτι ευρύτερο από τη λογική της επιστημονικής μεθόδου.

«Αριστερά έχουμε αυτό που εν μέρει περιέγραψες, Κατεστημένο, Κατευθυνόμενη Επιστήμη, στο κέντρο είμαστε εμείς Επιστημονική Μέθοδος και Ερευνητική Επιστήμη και δεξιά το Μεταφυσικό-Πίστη και Συμβολικό που αντιπροσωπεύεις περίπου.»
Αν θεωρήσουμε ότι αριστερά είναι το υλικό και δεξιά το άυλο, μπορεί να υπάρξει κέντρο αν απορρίψουμε το ένα από τα δύο;

«Ειλικρινά σου εύχομαι Καλή Τύχη Κίμων, και εύχομαι μια μέρα να βρίσκεις το νόημα και να νοιώθεις την ίδια συγκίνηση με την δική μου, όταν θα ενημερώνεσαι από μια έρευνα 30 χρόνων, που θα σου εξηγεί για την συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σου.»
Προσπαθώ κι εγώ να καταλάβω όπως κι εσύ. Ίσως δεν καταλαβαίνω ακριβώς αυτό που καταλαβαίνεις εσύ, αλλά προσπαθώ να είμαι ειλικρινής προς τον εαυτό μου και να ακολουθώ τη συνείδησή μου.

«Αν το πετύχουμε αυτό για την πλειονότητα του κόσμου, ούτε εσύ μάλλον θα έχεις λόγο να συντηρείς ένα site προσπαθώντας να αποκαλύψεις το "υπερφυσικό" που κρύβεται από "πίσω"...»
Ίσως και θα έχω. Ίσως τότε θα έχω περισσότερο λόγο!

«ούτε εγώ να προσπαθώ μέσω του site μας να προλάβω την μόλυνση της λογικής σκέψης στην κοινωνία όπου ζω. »
Καμιά φορά αυτό που βλέπουμε ως μιαρό είναι η αντανάκλαση εκείνου του μέρους του εαυτού μας που δεν κατανοούμε. Όταν αντιληφθούμε τον εαυτό μας πιο βαθιά, «εχθροί» γίνονται φίλοι και το τοπίο καθαρίζει.

Φιλικά
Κίμων

Αλληλογραφία σχετικά με το βίντεο
"Να γιατί η δαρβινική θεωρία είναι λάθος"

giannhsp222
Ωχ... είδα λίγο απο αυτά που γράφεις σχετικά με τη μαιμού, αλλά δεν άντεξα, με έπιασε πονοκέφαλος! Τα έχεις μπερδέψει πολύ φίλε μου τα πράματα. Δεν έχεις καταλάβει καν τι λέει η Δαρβινική θεωρία και προσπαθείς να την ανατρέψεις με το δικό σου τρόπο, με όσα λίγα έχεις καταφέρει να αντιληφθείς περί τυχαίων επιλογών στη φύση και απείρου, κλπ... Δε θα προσπαθήσω να σε πείσω οτι κάνεις λάθος... απλά μη το παλεύεις :) πίστευε και μη ερεύνα! Άσε την έρευνα για άλλους!

ΚΙΜΩΝ
Στην Περιγραφή του βίντεο έχω βάλει σύνδεσμο όπου μπορείς να διαβάσεις ένα σωρό γνωστούς επιστήμονες να μιλούν ενάντια στη θεωρία του Δαρβίνου. Κι αυτοί τα μπέρδεψαν; Ούτε αυτοί ερευνούν; Μόνο όσοι έχουν τη δική σου άποψη ερευνούν, κι όλοι οι άλλοι είναι ηλίθιοι, φανατικοί και αδαείς;

anwnimos0101
Μπορει αυτοι οι συγκεκριμενοι επιστημονες να αμφισβητουν την θεωρια του Δαρβινου αλλα η πλειοψηφια των επιστημονων την αποδεχονται.
Επισης φιλε χαρακτηριζεις (ή το ντοκιμαντερ χαρακτηριζει) την εξελιξη ως τυχαιες αλλαγες στους γονιδιακους σχηματισμους. Οι αλλαγες δεν ειναι καθολου τυχαιες αλλα προκυπτουν σε συνδυασμο με το περιβαλλον, ετσι ωστε αναλογα με τις διαφοροποιησεις του περιβαλλοντος να διαφοροποιουνται και οι γονιδιακοι σχηματισμοι και φυσικα ο οργανισμος.

ΚΙΜΩΝ
"Μπορει αυτοι οι συγκεκριμενοι επιστημονες να αμφισβητουν την θεωρια του Δαρβινου αλλα η πλειοψηφια των επιστημονων την αποδεχονται."
Τι δεχόταν η πλειοψηφία των επιστημόνων πριν έρθει ο Αϊνστάιν και μετά η κβαντομηχανική; Τι δεχόταν η πλειοψηφία τότε και τι δέχεται η πλειοψηφία σήμερα; Όταν υπάρχει ένας αριθμός (δεν μιλάμε μόνο για πέντε ή δέκα) καταξιωμένων επιστημόνων που ερμηνεύει τα πράγματα διαφορετικά, το προσέχω. Και το προσέχω ακόμα περισσότερο γιατί γνωρίζω ότι το πνεύμα μιας εποχής (Zeitgeist) αναπόφευκτα επηρεάζει τις δραστηριότητες και τις ερμηνείες. Το πνεύμα της εποχής μας είναι υλιστικό - είναι λοιπόν παράξενο αν δίνονται υλιστικές ερμηνείες; Δεν είναι αυτό που θα περίμενες; Οι επιστήμονες δουλεύουν, ανατρέφονται και εκπαιδεύονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό πλαίσιο, και αυτό δεν αλλάζει εύκολα.

"οι αλλαγες δεν ειναι καθολου τυχαιες"
Η νεοδαρβινική θεωρία λέει ότι είναι τυχαίες. Δεν γίνονται μεταλλάξεις ΓΙΑ ΝΑ έρθει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, αλλά γίνονται τυφλά, και το αποτέλεσμα παραμένει ΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ να προωθεί την επιβίωση του συγκεκριμένου οργανισμού και την κυριαρχία του πάνω στους άλλους.
Η θεωρία ότι η αλλαγή γίνεται με κάποιο στόχο ήταν του Λαμάρκ και αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό ιδεολογικό πλαίσιο. Με τον ίδιο τρόπο που θεωρούμε ότι οι κινήσεις του σώματός μας (π.χ. οι λέξεις που αρθρώνουμε) γίνονται εξαιτίας του νου και όχι μηχανικά, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι και οι γονιδιακές αλλαγές ακολουθούν κάποιο νοητικό μοτίβο, ότι υπάρχουν κάποια μοντέλα τα οποία το σώμα ακολουθεί (όχι απαραίτητα για να κυριαρχήσει στη φύση - τον λόγο θα έπρεπε να τον ψάξουμε). Αλλά αυτό είναι μια άλλου είδους βιολογική κοσμοθεωρία. Δεν είναι υλιστική αλλά δέχεται την ύπαρξη του αιθερικού πεδίου και των νοητικών μοντέλων σε αυτό, όπως περιέγραψε και ο Πλάτωνας στη θεωρία του για τον κόσμο των ιδεών.

anwnimos0101
Υποστηριζεις οτι οι γονιδιακοι μετασχηματισμοι γινονται τυχαια και το αν θα ευνοουν τον οργανισμο η οχι ειναι επισης τυχαιο. Ας παρουμε εναν οποιοδηποτε οργανισμο, ας υποθεσουμε οτι ο οργανισμος ειναι γενικα επιτυχημενος στο περιβαλλον του και εχει μια σταθερη προοδο, σε αυτον τον οργανισμο λοιπον, δεν υπαρχει καμια αναγκη γονιδιακου μετασχηματισμου. Αν ισχυε αυτο που υποστηριζεις περι τυχαιων γονιδιακων μεταλλαξεων, τοτε ο οργανισμος θα μπορουσε να εξαφανιστει μονο και μονο απο τον τυχαιο γονιδιακο μετασχηματισμο, χωρις καμια απολυτως μεταβολη στο περιβαλλον του.

Οσο για την πλειοψηφια των επιστημονων που υποστηριζουν την θεωρια του Δαρβινου και κατα ποσο επηρεαζονται απο το κοινωνικο περιβαλλον: ας μην ξεχναμε οτι οταν ο Δαρβινος μιλησε για την θεωρια του, οι υποστηρικτες αυτης ηταν μειονοτητα, παρ ολα αυτα η θεωρια καταφερε και αναπτυχθηκε, και αυτο κατι δειχνει, κατι παραπανω απο τα οικονομικα συμφεροντα για τα οποια μιλας στο βιντεο σου.

ΚΙΜΩΝ
[Απάντηση στην πρώτη παράγραφο]
Υποθέτω ότι θέλεις να πεις "εμφανιστεί" ή "δημιουργηθεί" και όχι "εξαφανιστεί".
Από τη στιγμή που κάποια μετάλλαξη συμβεί, απ' εκεί και πέρα εξαρτάται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η ίδια η μετάλλαξη συμβαίνει τυχαία.
Δεν το λέω εγώ αυτό. Αυτό λέει η δαρβινική θεωρία. Έχω διαβάσει τον Ντόκινς, τον Δαρβίνο και πάρα πολλούς σχολιαστές. Σε διαβεβαιώ ότι ακριβώς αυτό λέει η θεωρία.
Αν μπορείς να διαβάσεις στα αγγλικά, θα μπορούσα να σου στείλω κανένα σύνδεσμο.

[Απάντηση στη δεύτερη παράγραφο]
Ο Δαρβίνος ανήκει στο επιστημονικό ρεύμα που άρχισε με τον Διαφωτισμό και προωθούσε υλιστικές επιστημονικές θεωρίες για να καταρρίψει το εκκλησιαστικό κατεστημένο. Περιληπτικά, οι λόγοι ύπαρξης αυτού του ρεύματος ήταν τα αιτήματα για:
ανθρώπινα δικαιώματα, κατάρριψη της αριστοκρατίας και άνοδο της μεσαίας αστικής τάξης (όπου ανήκαν και οι επιστήμονες), ανάπτυξη τεχνολογικών ανέσεων, σεξουαλική ελευθερία, μια διανοητική ανάγκη να δοθούν εξηγήσεις για το σύμπαν, να καλυφθούν πρακτικές (πχ ιατρικές) αναγκαιότητες κλπ.
Υπήρχε σε όλη εκείνη (και την προγενέστερη) εποχή ένας σαφής πόλεμος ενάντια στη θρησκεία, όπως πχ μπορούμε να δούμε καθαρά στα "διαφωτιστικά" κείμενα των διαφωτιστών.
Το "Καταγωγή των Ειδών" ανήκει σε αυτό τον πόλεμο. Το επιχείρημά του είναι ότι δεν υπάρχει "νους" πίσω από τη δημιουργία του κόσμου, των ειδών κλπ.
Θα σου το εξηγήσω έτσι: Καθόμαστε πέντε φίλοι να φάμε ομελέτα. Υπάρχουν πέντε ομελέτες και μια από αυτές είναι χαλασμένη. Είτε είναι στημένο σε ποιον θα δοθεί η χαλασμένη είτε όχι. Αν δεν είναι στημένο, τότε ο καθένας, λόγω τύχης, έχει 20% πιθανότητα να λάβει το χαλασμένο αυγό.
Η ομελέτα είναι η γονιδιακή μετάλλαξη. Είναι προϊόν τύχης. Οτιδήποτε συμβαίνει στο φυσικό περιβάλλον δεν έχει πίσω του κάποιο νου για να το σχεδιάζει. Γιατί αν υπήρχε νους, τίνος νους θα ήταν; Του θεού; Ένας ασώματος νους; Δεν πιστεύουμε σε ασώματους νούδες. Άρα τίποτα δεν είναι στημένο, φτιαγμένο, ηθελημένο. Αν πράγματι υπάρχει ένας νους, ένας ωρολογοποιός, τότε θα πρέπει να είναι τυφλός.
Εξ ου και το βιβλίο του Ντόκινς; "Ο τυφλός ωρολογοποιός".

Θα το πω και αλλιώς:
Όταν χτυπήσεις μια μπάλα στο μπιλιάρδο, μπορείς να προβλέψεις πού θα καταλήξει αν ξέρεις κάποιους φυσικούς παράγοντες, όπως με ποια δύναμη χτυπιέται, σε ποια αντικείμενα θα κρούσει κλπ. Αν και θα μπορείς να προβλέψεις πού θα καταλήξει μέσα στο τραπέζι του μπιλιάρδου, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες μπάλες "θέλησαν να την σπρώξουν" για να την πάνε εκεί. Αυτά συνέβησαν από μόνα τους, χωρίς την οποιαδήποτε πρόθεση απ' τον οποιονδήποτε.
Έτσι λέει και η νεοδαρβινική θεωρία ότι περνάμε από την άβια στην έμβια ύλη και στα έμβια είδη. Χωρίς την πρόθεση οποιουδήποτε - εν ολίγοις, άνοα.
Γι' αυτό και πολλοί έχουν παρομοιάσει αυτή την οπτική του κόσμου με το τραπέζι ενός μπιλιάρδου.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Αλληλογραφία με τον geo7athens σχετικά με το βίντεο
"Πολεμική Τέχνη Δίχως Σωματική Επαφή (7/7)",
το οποίο δείχνει άτομα να παλεύουν μέσω της δύναμη της σκέψης τους,
μέσω της βιοενέργειάς τους, δίχως να χρησιμοποιούν το σώμα

geo7athens
Το πρόβλημα είναι ένα με αυτά τα βίντεο/επιδείξεις... Εάν είχαν τέτοιες δυνάμεις, γιατί απλά δεν τους πετάνε ένα στιλέτο στο κεφάλι και να δούμε εάν μπορούν να το εξοστρακίσουν... Δείχνουν να αποκρούουν ορμητικά ανθρώπινα σώματα, ένα μαχαίρι θα το σταματούσαν για πλάκα τότε... Δείξε μου ένα τέτοιο βίντεο και τότε με έπεισες αγαπητέ.

ΚΙΜΩΝ
Δες το βίντεό μου: Οι Μεταφυσικές Ικανότητες του John Chang

geo7athens
Εντυπωσιακό, αλλά δεν έχει σχέση με αυτό που σου είπα! Άσε που περιπλέκει τα πράγματα.... Πχ. σε επιστημονικό επίπεδο θα μπορούσαν απλά να του κάνουν βιο-ενεργειακή μέτρηση (αν είναι δυνατόν με βολτόμετρα!)... Μετά, ο Τσανκ είναι τρομερά μυστικοπαθής για τη προέλευσή της (αρχαία πνεύματα λέει..). ΟΚ, να το δεχθώ ως κάτι μεταφυσικό, αλλά οι συνέπειες των πνευμάτων ??? ...Γιατί δεν επιπλήττουν τους υπόλοιπους "πρεσβευτές" της δύναμης που το έχουν κάνει ΚΑΙ εμπόριο ?

ΚΙΜΩΝ
Στο πρώτο σου μήνυμα είπες:
"Δείχνουν να αποκρούουν ορμητικά ανθρώπινα σώματα, ένα μαχαίρι θα το σταματούσαν για πλάκα τότε... Δείξε μου ένα τέτοιο βίντεο και τότε με έπεισες αγαπητέ."
Σου έδειξα ένα βίντεο με τον Τζον Τσανγκ, ο οποίος αποκρούει όχι μαχαίρια, αλλά σφαίρες!"
Έγραψες: "Εντυπωσιακό, αλλά δεν έχει σχέση με αυτό που σου είπα!"
Πώς δεν έχει σχέση; Ζήτησες μαχαίρια και σου έδειξα σφαίρες!
Η παρατήρηση που κάνεις είναι έγκυρη. Δεν έχω δει άτομα να αποκρούουν μαχαίρια. Όμως έχω δει το παραπάνω του Τζον Τσανγκ, και υπάρχουν επίσης βίντεο στο Youtube που δείχνουν:
1) την επίδραση της βιοενέργειας σε άψυχα αντικείμενα
2) τη βιοενέργεια να μετριέται από επιστημονικά όργανα
3) να φωτογραφείται με ηλεκτροφωτογράφηση
4) Έχει επίσης δειχθεί να επενεργεί ιαματικά σε φυτά.
5) Συσκευές βιοενεργειακής μέτρησης χρησιμοποιούνται διαγνωστικά σε νοσοκομεία στη Ρωσία.
6) Βιοενεργειακοί θεραπευτές θεραπεύουν με αυτή - - δες πχ το βίντεό μου:
"Εξωγήινος κάνει θαύμα (ρεπορτάζ από Fox News)". (Ας μην σταθούμε στο αν είναι εξωγήινος ή όχι, εδώ το θέμα μας είναι οι αποτελεσματικές βιοενεργειακές θεραπείες που κάνει).
7) Έχουμε τα τηλεκινητικά και άλλα πειράματα στην πειραματική παραψυχολογία (δες ας πούμε την Κουλάγγενα στο βίντεό μου "Η Κυριαρχία του Νου Επί της Ύλης").
8) Έχουμε την κβαντική φυσική που μας λέει ότι η συνειδητότητα είναι υπεύθυνη για τα αποτελέσματα πειραμάτων. (Δες πχ το βίντεό μου "Η Κυριαρχία του Νου επί της Ύλης (Κβαντική Φυσική)".
9) Υπάρχουν άνθρωποι που την εκδηλώνουν πολύ ισχυρά στο σώμα, με μαγνητικού τύπου αποτελέσματα, χωρίς τα μετρητικά όργανα να δείχνουν την ύπαρξη μαγνητικού πεδίου (δες πχ το βίντεό μου "Άνθρωποι με βιοενεργειακώς φορτισμένα σώματα").
10) και τα λοιπά
Λοιπόν υπάρχουν στοιχεία ότι η βιοενέργεια μπορεί να επιφέρει αλλαγές στο φυσικό περιβάλλον. Έτσι δεν είναι;
Και τι εννοείς όταν λες ότι το κάνουν εμπόριο; Όταν πας σε γιατρό και σε χρεώνει, είναι απατεώνας; Γιατί είναι ένας βιοενεργειακός θεραπευτής απατεώνας αν σε χρεώσει;

geo7athens
Κίμωνα, και η σφαίρα που λες προσβάλλεται εύκολα...
Πχ. γιατί χουφτώνει τη κάννη και δεν του έριχναν από μία απόσταση μερικών εκατοστών? Πως να δει κάποιος αν σταμάτησε η σφαίρα αν δεν δει πρώτα να βγαίνει έξω?
Χωρίς να πιστεύω -δογματικά- ότι υπάρχει μια ηθελημένη απάτη στα βίντεο, ο τρόπος που γίνονται δεν πείθει. Από την άλλη, άμα δεις τη παλάμη της 96χρονης γιαγιάκας μου στο χωριό που συνεχίζει ακόμα να καταπιάνεται με τη γεωργία και τα ζώα της...το αεροβόλο του Τσανκ θα τη γαργάλαγε !!!

όμορφη απάντηση...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(40) Αλληλογραφία με Νίκο

ΝΙΚΟΣ
Kαλημέρα φίλε, είμαι ο Νίκος, 26 ετών. Ήθελα να σου πω ότι κάνεις τρομερή δουλειά, μου έδειξες σε τι κόσμο ζούμε, τι βρωμιά υπάρχει και τι πρέπει να κάνω για να γίνω καλύτερος.
Η απορία που εχω και θέλω να με διαφωτίσεις είναι στο πώς θα καταλάβω τα σημάδια ότι μπαίνουμε στην πέμπτη διάσταση και τι πρέπει να κάνω για να συνεισφέρω σε αυτή τη προσπάθεια που πρέπει να κάνουν όλοι.
Ευχαριστώ.

ΚΙΜΩΝ
Αν επιμένω στο θέμα των ωφελημάτων της γιόγκα στην υγεία, και, στο δεύτερο μέρος τούτης της παρουσίασης, παρουσιάζω τόσες επιστημονικές ανακοινώσεις από τους μεγαλύτερους ιατρικούς οργανισμούς της Αμερικής για τα ωφελήματα της γιόγκα στην υγεία, είναι διότι οι χριστιανοί δημιούργησαν και προωθούν την ιδέα ότι η γιόγκα κάνει κακό στην υγεία (και ότι δημιουργεί κατάληψη από σατανικά πνεύματα) για να απαγορέψουν μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό. Στο ακόλουθο φαξ, για παράδειγμα, που εστάλη από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς σε γυμναστήρια της Αττικής (περιλαμβανομένου και ενός γυμναστηρίου στην Αγία Παρασκευή όπου πήγα να διδάξω γιόγκα), ζητείται από τους ιδιοκτήτες των γυμναστηρίων να μην περιλάβουν την γιόγκα στα προγράμματά τους, διότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική, βλάπτει την υγεία και «αποτελεί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος». Παρόμοια συνέβησαν και με την πανεπιστημιακή μου σχολή όταν σπούδαζα. Μέσα από public relations (κονέ με διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα κλπ) η χριστιανική εκκλησία προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να έλθει σε επαφή με μορφές πνευματικότητας άλλες από τον χριστιανισμό.
Η ερώτησή μου είναι:
                                           Ο ελληνικός λαός ερωτήθηκε;

Ο Γκάντι είχε δίκιο όταν έλεγε:
                               «Μου αρέσει ο Χριστός σας, όχι οι χριστιανοί σας»

Γιατί όπου υπάρχουν άνθρωποι, και μάλιστα άνθρωποι φανατικά πιστοί σε μια θρησκεία, επιστήμη ή ιδεολογία, εκεί υπάρχουν και προκαταλήψεις, μίση, παρασκηνιακές δραστηριότητες και κρυφά κίνητρα. Διαφορές, βέβαια, θα υπάρχουν. Εγώ, ας πούμε, δεν μπορώ να συμφωνήσω με το χριστιανισμό ότι δεν συμβαίνει μετενσάρκωση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα κατηγορήσω το χριστιανισμό για συνεργασία με το διάβολο ή ότι δεν θα αναγνωρίσω την πνευματικότητά του, εκεί που αυτή λάμπει.
Το σημαντικό θέμα είναι ο νους να μην είναι κολλημένος. Όταν ο νους και η καρδιά είναι ανοιχτά, οι μεταξύ μας πράξεις θα είναι διαφανείς και θα αλληλεπιδρούμε αρμονικά και με αγάπη παρά τις διαφορές μας. Γιατί η ζωή δεν είναι πράγματι ένας πόλεμος εναντίον των άλλων (π.χ. εναντίον των άπιστων αιρετικών κλπ.) αλλά εναντίον εκείνου του μέρους του εαυτού μας που ένας αμερόληπτος παρατηρητής από τον Άρη θα χαρακτήριζε δίκαια ως κίβδηλο.
Γι’ αυτό και ο ιστοχώρος αυτός είναι ανοιχτός ακόμα και προς το χριστιανισμό, τη θρησκεία που νομίζει ότι γνωρίζει «τον ένα και μοναδικό Θεό». Γιατί με ενδιαφέρει περισσότερο η θειότητα του Χριστού και η αγιότητα των αγίων του, από τις προκαταλήψεις, τις παρανοήσεις και τα διανοητικά κολλήματα των πιστών του.

unickvj
Η ορθοδοξη θρησκεια ειναι η πιο ελευθερη θρησκεια στο κοσμο. Υπαρχουν θρησκειες που επιβαλουν την πιστη τους με νομο, αδιαφορωντας για τα πιστευω του καθενος, και αν τολμησουν να αλλαξουν πιστευω και πιστη τιμωρουνται με θανατο. Oποιοσδηποτε εδω στην Eλλαδα μπορει να πιστευει ο,τι θελει, μπορει να φυγει απ' την ορθοδοξη πιστη και να μην καν δικαιολογησει το λογο. Eλευθεροι ανθρωποι με ελευθερα πιστευω και πιστη. Tο θεμα ειναι: εχουμε διακριση ?

ΚΙΜΩΝ
Η ορθοδοξία κυνηγά τα άτομα με εναλλακτικές θρησκευτικές απόψεις. Κοίτα την ιστοσελίδα μου youtubetranslations.gr/persecution_of_yoga_pop_up.htm

unickvj
Nαι το ειδα αλλα δεν εχω καταλαβει ακομα τη λεξη "κηνυγα" που την ειδες.......

ΚΙΜΩΝ
Η εκκλησία παρεμβαίνει προκειμένου να με σταματήσει από το να ασκήσω το επάγγελμά μου, διότι (τουλάχιστον όπως πιστεύει αυτή) αυτό εκφράζει μη ορθόδοξες αντιλήψεις.
Είναι αυτό ανεξιθρησκεία;
Ως προς το ότι δεν σε σκοτώνει σωματικά, έχεις δίκιο (δεν την παίρνει κιόλας να το κάνει). Αλλά σε βλάπτει επαγγελματικά. Και με αυτό τον τρόπο βέβαια σε βλάπτει και σωματικά. Δεν βλάπτεις κάποιον σωματικά όταν τον εμποδίζεις να ασκεί το επάγγελμά του; Φυσικά, όταν αυτός βλάπτει την κοινωνία, πρέπει να παυστεί. Αλλά σε μια ελεύθερη κοινωνία τέτοιες αποφάσεις τις παίρνουν πολιτικά δικαστήρια και όχι εκκλησιαστικές επιτροπές. Η κόκα κόλα δεν έχει το δικαίωμα να πληρώσει έναν μαγαζάτορα να μη βάλει μέσα πορτοκαλάδες, επειδή δήθεν κάνουν κακό στην υγεία*, ή να βάλει στην τηλεόραση διαφήμιση «οι πορτοκαλάδες σκοτώνουν». Το αν σκοτώνουν ή όχι θα το αποφασίσουν πολιτικά όργανα, όχι άτομα κάποιας εμπορικής ή θρησκευτικής παράταξης ή ιδεολογίας. Τότε ούτε ελεύθερο εμπόριο έχουμε ούτε ανεξιθρησκεία.
Ρώτησε η κόκα κόλα τους πελάτες του καταστήματος αν επιλέγουν να πίνουν πορτοκαλάδα;
Ρώτησε η εκκλησία τους πελάτες του γυμναστηρίου αν επιλέγουν να κάνουν γιόγκα; Εσύ με ποιο δικαίωμα σταματάς εμένα τον Έλληνα πολίτη από το να πηγαίνω σε γυμναστήρια και να κάνω γιόγκα; Έχεις τέτοιο δικαίωμα;
Ας πούμε ότι εμείς οι δάσκαλοι γιόγκα κάναμε μια επιτροπή και βγάζαμε ένα σποτάκι στην τηλεόραση που έλεγε ότι οι χριστιανοί ιερείς βρίσκονται σε συνεργασία με το διάβολο. Πώς θα σου φαινόταν αυτό;
Φυσικά, εμάς δεν θα μας περνούσε καν από το μυαλό να κάνουμε κάτι τέτοιο...
Απλώς παρατήρησε το γεγονός ότι, παρότι έχω διωχθεί επαγγελματικά από τη χριστιανική θρησκεία, έχω βάλει μπόλικα χριστιανικά βίντεο σε αυτό το σάιτ.
Γιατί εμείς δεν λειτουργούμε με βάση το συμφέρον ή θρησκευτικές εμπάθειες και προκαταλήψεις. Απλά αρνούμαστε να σκεφτούμε με αυτό τον τρόπο...
Παρατήρησε επίσης το γεγονός ότι το παρόν βίντεο, πάνω στο οποίο έκανες το αρχικό σου σχόλιο, λέει ότι ένας άγγελος παρενέβη για να σωθεί ένα πολύ άρρωστο κοριτσάκι, σε κάποιο νοσοκομείο, και κάποια άτομα τον είδαν, κι επίσης φωτογραφήθηκε.
Άρα το βίντεο είναι χριστιανικό.
Το δικό σου πρόβλημα λοιπόν ποιο ήταν; Κατ' ουσίαν, το σχόλιό σου έλεγε: "Αδύνατον! Αδύνατον! Αφού δεν είναι ορθόδοξοι!"
Πρέπει επίσης να υποθέσω ότι, στο αρχικό σου σχόλιο, κατά έναν παράξενο τρόπο, υπονοείς ότι η καθολική ή προτεσταντική πίστη (εφόσον το βίντεο είναι αμερικανικό) επιβάλλει τις πεποιθήσεις της, σε αντιδιαστολή με την ορθόδοξη πίστη.
Ισχύει κάτι τέτοιο;

* Τα αναψυκτικά κάνουν πράγματι κακό στην υγεία. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...

unickvj
"Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω. Εαν σε εμποδισαν να κανεις αυτο που θες σε καποιο ιδιωτικο γυμναστηριο -αν και δε μπορω να καταλαβω με ποιο τροπο θα μπορουσαν-,τοτε ναι, το καταδικαζω και εγω, γιατι ειναι αντιδημοκρατικο. Όσο για το πρωτο σχολιο μου, απλα το εγραψα για καποια παλαιοτερα σχολια που διαβασα. Δεν ειπα εγω «αδυνατον αδυνατον».

ΚΙΜΩΝ
Την παραπάνω απάντησή σου την βρήκα χαρακτηρισμένη ως "ανεπιθύμητη" (προφανώς από εσένα). Μήπως την ξανασκέφτηκες και βρήκες ότι τελικά δεν σε εκφράζει; Σκοπεύω να τη βάλω στην ιστοσελίδα μου στην οποία σε παρέπεμψα, να την κάνω δημόσια και να μην απαντήσω. Η ανταλλαγή μας τελειώνει εκεί. Αλλά σε ρωτάω, γιατί αν την ξανασκέφτηκες και το μετάνιωσες, απλά πες μου τι να κάνω.

unickvj
Όχι, μπορεις να τη βαλεις, απλα εκανα λαθος και το εβαλα σαν νεο post και οχι σαν απαντηση. Και μετα την εκανα delete και το ξαναβαλα σαν απαντηση. Συγνωμη αν δημιουργησα καποιο προβλημα στη σελιδα σου.
Δεν μπορουσα να γραψω πιο πολλα γιατι ειναι συγεκριμενος ο χωρος τον γραμματων που χωρανε εκει.

ΚΙΜΩΝ
Αν αυτά που έγραψες δεν σε εκφράζουν πλήρως, μπορείς να γράψεις περισσότερα στέλνοντάς τα μου με προσωπικό μήνυμα, και θα τα περάσω απ' εκεί στην ιστοσελίδα.
Στα λέω αυτά γιατί σε θέματα θρησκείας είμαστε όλοι (κι εγώ) πολύ ευαίσθητοι και αισθανόμαστε ότι χρειάζεται να ζυγίσουμε καλά τι λέμε και αν μας εκφράζει.

unickvj
Οk, τωρα που ξερω, ετσι θα κανω. Σεβομαι τη γνωμη ολων, δεν προσπαθω κανεναν να αλλαξω, αλλά δεν προκειται και κανεις να αλλαξει τη δικη μου αποψη.
Προσωπικα πιστεύω ότι αυτο που ειναι πολυ "επικινδυνο" να αναπτυξεις σε μια συζητηση ειναι το πού ξεκιναει η ελευθερια ενος ανθρωπου σε θεματα πιστεως και που καταληγει, μεχρι ποιο οριο? Μεχρι πού θεωρει οτι ειναι ελευθερος ? Μη ξεροντας οτι πλεον μπορει αθελα του ή ηθελημενα αν θες να καταπατά δικαιωματα συναθρωπου του. Πώς οριζει την ελεθερια του? Και πώς ξερει, και με τι σημειο αναφορας θα καταλαβει, οτι περασε καποια ορια η οχι? Ή απλα εγκειται στη δικια του αντιληψη και μονο, βασιζομενος στη εννοια «ελευθερια»; Ουσιαστικά με ποιο γνωμονα αυτοκριτικης θα λειτουργησει;
Πιστευω οτι απαιτει μεγαλη συζητηση αυτο, έτσι ώστε ισως και σε αμετρητες σελιδες παλι θα υπαρχουν παραμετροι προς συζητηση.
Οπως και να ’χει, οπως σου ξαναεγραψα, καταδικαζω οποιαδήποτε μεμονωμενα περιστατικα παπαδων και μητροπολιτων αν θες, που μπαινουν εμποδιο στην επιλογη της δουλειας σου, εφοσον αυτη (η δουλεια) δεν επιβαλεται σε κανεναν που δεν επελεξε.
Καποτε ενας γνωστος στην Αγγλια (Ινδος) μου ειχε κανει μια περιγραφή, μια ενημερωση για τη γιογκα.
Μου ’χε πει πως υπαρχει η απλη γιογκα γυμναστικης και η γιογκα γυμναστικης- περισυλλογης
«Εγω», μου ειχε πει, «στο διαλογισμο μου μιλαω με πνευματα την ωρα της αυτοσυγκεντρωσης».
Μπορω να πω οτι μ’ εβαλε σε βαθειες σκεψεις αυτο, στο αν ειναι αληθεια , και αν ναι, ποσο επικίνδυνο ειναι. Καταλαβαινεις λοιπον π.χ. πώς επεμβαινει εκει η θρησκεια οταν, υποθετικα παντα, καποιος αδαης (δε μιλαω για σενα, παραδειγμα αναφερω) δημιουργησει μια τετοια κοινοτητα .
Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα βρέθηκαν προ εκπληξεων. Γιατι οταν μου ανεφερε ο τυπος (Ινδος) οτι μιλαει με πνευματα, αν το δεις αντικειμενικα, μπορεις να υποθεσεις τα παντα.........

ΚΙΜΩΝ
Κοίτα, η γιόγκα, όταν την κάνεις σε ένα μέτριο βαθμό, προωθεί τη σωματική και ψυχολογική υγεία, όπως έχει σαφώς αποδειχθεί από πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες. Αν την κάνεις περισσότερο, σε ευαισθητοποιεί στον πνευματικό κόσμο. Εκεί υπάρχει το πνεύμα του Χριστού, της Παναγίας, τα πνεύματα των Αγίων, οι ψυχές των νεκρών και τόσα άλλα πράγματα... (Για παράδειγμα, εγώ είχα δει το Χριστό στο Σταυρό την ώρα του διαλογισμού).Το πού θα κατευθυνθείς, αν προς το καλό ή το κακό, εξαρτάται από εσένα. Στην περίπτωση που έχεις έναν πνευματικό δάσκαλο του οποίου η ψυχή είναι αφυπνισμένη στον πνευματικό κόσμο, υπάρχει η δυνατότητα να επικοινωνήσεις μαζί του, και μέσα από την πνευματική αυτή επικοινωνία αυτός προσπαθεί να σε ευαισθητοποιήσει στην πνευματική πλευρά της ύπαρξης, ώστε έκτοτε να ζήσεις πνευματικά.
Εγώ διδάσκω γιόγκα για χρόνια, κι από τους εκατοντάδες που έχουν περάσει από μένα, μονάχα ένας είχε αυτή την εμπειρία, δύο φορές. Και φυσικά νιώθει πολύ εμπνευσμένη και χαρούμενη που την είχε.
Σου λέω ειλικρινά ότι οι άνθρωποι που κάνουν γιόγκα δεν ασχολούνται ούτε με κακές ψυχές ούτε με μαύρες μαγείες. Νιώθουν την έλξη προς την πνευματική πλευρά της ύπαρξης, καθώς και προς τα άτομα που ονομάζονται «φωτισμένα», τα άτομα των οποίων η ψυχή έχει αφυπνιστεί στο πνευματικό πεδίο.
Η ιστορία που σου είπε ο Ινδός ακούγεται ανησυχητική μόνο στην περίπτωση που επικοινωνούσε με κακά πνεύματα. Αν επικοινωνούσε με καλά πνεύματα, η ιστορία ακούγεται πολύ καλή. Πώς κρίνουμε αν τα πνεύματα είναι κακά ή καλά;
Τα κακά πνεύματα τρελαίνουν τον άνθρωπο με τα πάθη, έτσι ώστε, για το χρήμα και το σεξ, να είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα. Να μην έχει ηθικούς φραγμούς. Αν η γιόγκα προωθεί μια τέτοια νοοτροπία, μέσα από τα βιβλία της και τους διαλογισμούς της, τότε είναι επικίνδυνη. Αλλά εγώ, σε τριάντα σχεδόν χρόνια που βρίσκομαι στον «κόσμο της γιόγκα», δεν έχω δει τίποτα τέτοιο.
Έχω δει ακριβώς το αντίθετο. Καλά πνεύματα, καλές ηθικές αρχές, αγάπη και καλοσύνη, αυτοσυγκράτηση, αυτοέλεγχο στο σεξ, περιφρόνηση των δελεαστικών τροφών, ολιγάρκεια σε σχέση με τα χρήματα. Μια νοοτροπία απλότητας στον τρόπο ζωής και υψηλών ιδανικών. Σε αυτή τη βάση, υποθέτω ότι τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούσε ο Ινδός γιόγκι με τον οποίο μίλησες στην Αγγλία, ήταν πνεύματα φωτισμένων ανθρώπων. Κι εγώ έχω μιλήσει με ένα τέτοιο πνεύμα. Μήπως με κάνει σατανιστή αυτό;
Κι ο Παΐσιος είχε δει ένα σωρό πνεύματα. Μήπως τον κάνει σατανιστή αυτό;
Η δυνατότητα να βλέπεις τον κόσμο των πνευμάτων δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για την ηθική σου ποιότητα. Ο άνθρωπος που έχει μάτια, βλέπει τόσο τον κακούργο όσο και τον τίμιο. Όταν έχεις μάτια, βλέπεις. Όταν έχεις πνευματική λαλιά, μιλάς. Το ερώτημα είναι: Με ποιον μιλάς; Μιλάς με το Θεό; Μιλάς με τους αγίους; (αγίους δεν έχει μόνο ο χριστιανισμός). Μιλάς με τους καλούς; Ή κάνεις παρέα με τους κακούς και τους αντιγράφεις;
Σε αυτό ισχύει ό,τι και στην ύλη. Δεν κατηγορούμε αυτόν που απλώς μιλάει, αλλά αυτόν που μιλάει και κάνει παρέα με τους ληστές και τους βιαστές.
Όμως οι χριστιανοί έχουν το δόγμα ότι τα πνεύματα τα οποία οι Πατριάρχες δεν έχουν βάλει στον κανόνα (δεν ονόμασαν αγίους) είναι ντε φάκτο κακά.
Δεν υπάρχει ντε φάκτο κακός. Ο κακός κρίνεται τέτοιος από τα λόγια και τις πράξεις του. Ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να συμφωνήσει ότι το τάδε πνεύμα, επειδή δεν έχει ασχοληθεί με τον Χριστό (κι ίσως-ίσως ούτε καν γνωρίζει τον Χριστό) είναι κακό πνεύμα. Δείξε μου τι ΚΑΝΕΙ και τι ΛΕΕΙ αυτό το πνεύμα και τότε μπορούμε να συμφωνήσουμε αν είναι κακό.
Αυτός ο κόσμος είναι πολύ ευρύς και η χριστιανική θρησκεία δεν είναι παρά μια θρησκεία. Δεν υπήρχε πάντα ούτε θα υπάρχει πάντα. Αλλά πνεύματα θα υπάρχουν πάντα. Καλοσύνη και τιμή θα υπάρχουν πάντα. Ανθρώπινη κρίση και λογική θα υπάρχουν πάντα.
Ναι, ο χριστιανισμός δεν θα υπάρχει πάντα. Ήδη λίγο-πολύ έχει πεθάνει. Ποιος νηστεύει τώρα; Ποιος τηρεί σεξουαλική εγκράτεια; Ποιος ακολουθεί το παράδειγμα των αγίων; Θρησκεία δεν είναι το τι γράφει (ή έγραφε) η ταυτότητα και το να κατηγορούμε άλλους. Θρησκεία είναι η στάση εκείνη ζωής που σε μετατρέπει από σάρκα σε πνεύμα.

Τώρα, ως προς το όριο της ελευθερίας μας:
Αν πιστεύω ότι κάποια άτομα είναι σατανιστές, διδάσκουν το σατανισμό και καταστρέφουν ψυχές, τους κάνω μήνυση η οποία πρέπει να υποστηριχτεί με διάφορα στοιχεία. Μπορώ επίσης να πω στα άτομα που έρχονται στην εκκλησία ότι οι τάδε είναι σατανιστές.
Αλλά αν πιστεύω ότι όλοι οι μη ορθόδοξοι είναι σατανιστές, και γράφω γράμματα που τα στέλνω σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και γυμναστήρια και όπου αλλού σκεφτώ (τέτοιο γράμμα είχε στείλει η εκκλησία και στην πανεπιστημιακή σχολή όπου σπούδαζα, και αυτή ακύρωσε ένα πρόγραμμα γιόγκα που είχα οργανώσει, καθώς και έκτοτε οποιαδήποτε ομιλία με εναλλακτικό περιεχόμενο, π.χ. εναλλακτική θεραπευτική), τότε ο οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής θα έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα. Δεν είναι δυνατόν όλοι να έχουν λάθος και μόνο εγώ να έχω δίκιο! Όλες, μα όλες οι θρησκείες στον κόσμο έχουν λάθος – και μόνο η ορθοδοξία τα καταλαβαίνει σωστά. Είναι αυτό δυνατόν;
Κι εμείς στη γιόγκα πιστεύουμε ότι υπάρχουν σατανιστές. Αλλά στα 30 χρόνια που ακούω ομιλίες και διαβάζω βιβλία, ποτέ δεν άκουσα κάποιον γιόγκι να κατηγορεί κάποιον ως σατανιστή ούτε είδα να στέλνει επιστολές προκειμένου να αποκλείσει ανθρώπους από επαγγέλματα. Δική μας δουλειά είναι να δημιουργούμε πνευματικές δονήσεις, να είμαστε καλοί άνθρωποι, να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο μέσα από το παράδειγμά μας. Όχι να βαφτίζουμε τις διαφορετικές από εμάς θρησκευτικές οργανώσεις κακές και διαβολικές και να κάνουμε σταυροφορία εναντίον τους.
Η κοινωνία θα πρέπει να σκεφτεί με βάση ποια κριτήρια αποφασίζουμε ότι κάποιος είναι σατανιστής και πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα (αν όντως υπάρχουν τριγύρω σατανιστές). Οι επιτροπές που θα πάρουν τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει να αποτελούνται από κοσμικά πρόσωπα και θρησκευτικά πρόσωπα (αλλά τα τελευταία να μην ανήκουν σε μία και μόνο θρησκεία, γιατί οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες –ιουδαϊσμός, ισλαμισμός και χριστιανισμός- έχουν παράδοση έλλειψης ανοχής και πολέμων προς τις άλλες θρησκείες).
Αυτό που συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα με τη θρησκεία, συμβαίνει στην Αμερική με τη θεραπευτική. Η αλλοπαθητική κατάφερε να κάνει κονέ με την κυβέρνηση για να αποκλείσει από το επάγγελμα τις εναλλακτικές θεραπείες, βαφτίζοντάς τες επικίνδυνες για τον πληθυσμό.
Θα μου πεις: «Δεν θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες για τον πληθυσμό;» Θα μπορούσαν. Αλλά αυτό θα έπρεπε να το αποφασίσουν επιτροπές με βάση τα στοιχεία, επιτροπές που δεν είναι εξαρχής προκατειλημμένες προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Αν οι αλλοπαθητικοί προσπαθούν να σταματήσουν τους ομοιοπαθητικούς, ο αντικειμενικός παρατηρητής σκέφτεται ότι το κάνουν γιατί έχουν συμφέρον και όχι γιατί θέλουν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Όπου υπάρχει επαγγελματικό συμφέρον (και στην περίπτωση των χριστιανών ιερέων υπάρχει) είναι πολύ πιο πιθανό ότι οι κατηγορίες προς τους «άλλους» έχουν εγωιστικό κίνητρο παρά ότι οι άλλοι είναι πράγματι αυτό που λες ότι είναι και ότι εσύ, μόνο εσύ, γνωρίζεις την αλήθεια.
Το να ακούς ανθρώπους να κατηγορούν άλλους ως όργανα του διαβόλου είναι πάντα άσχημο, δηλητηριώδες, βλαπτικό για την ψυχή. Αλλά αν θέλετε να το κάνετε, τουλάχιστον κάντε το μέσα στις εκκλησίες σας, όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων.
Γιατί αν ο υπεύθυνος του γυμναστηρίου όπου πάω να δουλέψω έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου από το δάσκαλο θρησκευτικών στο δημοτικό και από τη μαμά του ότι εμείς είμαστε «του διαβόλου» (που δεν κουράζονται να το λένε οι χριστιανοί) και ποτέ δεν αναρωτήθηκε αν του λένε την αλήθεια και τι κίνητρα και νοοτροπίες μπορεί να υπάρχουν πίσω από τέτοιες κατηγορίες, θα έχει πάρει την απόφασή του, αφού πάρει το φαξ από τους ιερείς που κυνηγούν τις «αιρέσεις», πριν ρωτήσει εμένα ή οποιονδήποτε πελάτη του.
Και δεν νομίζω ότι θέλουμε να ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία. Νομίζω ότι αυτή πράγματι δεν είναι μια ανεξίθρησκη και ελεύθερη κοινωνία.

Υ.Γ.1: Θυμήθηκα τώρα ότι είχε έρθει στην Αθήνα, καλεσμένος σε ένα συνέδριο ψυχολογίας, ένας Ινδός πνευματικός δάσκαλος γνωστός σε όλο τον κόσμο για το πνευματικό και φιλανθρωπικό του έργο (άμα βάλεις στο Google Sri Sri Ravi Shankar, θα δεις πόσο γνωστή και αναγνωρισμένη προσωπικότητα είναι). Είχε κανονιστεί να μιλήσει σε ένα θέατρο και οι ορθόδοξοι ιερείς έπεισαν τον κάτοχο του θεάτρου να μην ανοίξει το θέατρο. Έτσι, φτάσαμε όλοι, με ταξί, αυτοκίνητα και συγκοινωνίες από διάφορα μέρη της Αθήνας και βρήκαμε το θέατρο κλειστό.
Δεν είναι ντροπή;
Αλλά τελευταία στιγμή βρέθηκε κάποιο γυμναστήριο εκεί κοντά που μας φιλοξένησε, κι έτσι μπήκαμε όλο το ακροατήριο μέσα στο γυμναστήριο και καθίσαμε κάτω και τον ακούσαμε να μιλάει (ο πιο γλυκός άνθρωπος που μπορείς να φανταστείς). Και μας είπε: «Μην θυμώνετε μαζί τους. Δεν ξέρουν τι κάνουν».
Το οποίο μού θύμισε την παρόμοια φράση του Χριστού.

Υ.Γ.2: Γράφεις: «Φιλε μου αυτο που θελω τοση ωρα να πω ειναι οτι αν ειμασταν σε καποια μουσουλμανικη χωρα, δεν θα εμπαινες καν στη σκεψη ουτε να γραψεις την αποψη σου και καταλαβαινεις τι εννοω.»
Μπορώ να πω την άποψή μου γιατί στην Ελλάδα η δύναμη της χριστιανικής θρησκείας έχει ατονίσει. Όταν η ορθοδοξία ήταν ισχυρή, στα χρόνια του Βυζαντίου, οι αιρετικοί περνιούνταν από μαχαίρι.
Η ανοχή άλλων απόψεων δεν χαρακτηρίζει τη χριστιανική θρησκεία.

Στον σύγχρονο κόσμο τα προβλήματα δεν σχετίζονται με τις θρησκευτικές διαμάχες αλλά με την πολιτική, την οικονομία, την εργασία, τον τρόπο και το νόημα της ζωής. Και ειδικά σε σχέση με τα προβλήματα που σχετίζονται με το νόημα της ζωής, οι θρησκείες συνεχίζουν να είναι χρήσιμες. Αλλά μόνο στο βαθμό που είναι διατεθειμένες να εγκαταλείψουν το δογματικό και φιλόνικο χαρακτήρα τους και να συγκεντρωθούν στην ουσία.
Η ουσία είναι ότι είμαστε διττοί. Ύλη και πνεύμα.
Κι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι όταν το πνεύμα υπολειτουργεί.
Χρειάζεται να ξεπεράσουμε την ύλη. Χρειάζεται να την μετατρέψουμε σε πνεύμα με ένα τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή της να μη χαθεί.
Κι έτσι το ερώτημα γίνεται: Τι είναι ζωή; Πώς μπορούμε να ελέγξουμε και να κατευθύνουμε τη ζωή ώστε να εγκολπωθεί στο πνεύμα;
Και η απάντηση δίνεται από μια ζώσα πνευματικότητα.
Η έγκυρη απάντηση δίνεται από λίγο-πολύ όλες τις θρησκείες, με τον τρόπο ζωής των αγίων τους ως το κεντρικό παράδειγμα.
Ο καθένας, σε οποιαδήποτε χώρα, μπορεί να αποφασίσει τι μιλάει καλύτερα στην ψυχή του.
Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Υ.Γ. 3 : Λες: «Σαφεστατα λοιπον εγω αν θες καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν και κακοπροαιρετοι ανθρωποι που να θελουν να δημιουργησουν πνευματικα προβληματα σε καποιους ανθρωπους που αθελα τους ηθελαν να μαθουν τη γιογκα σαν γυμναστικη ηρεμιας (ας μου επιτραπει να την αναφερω ετσι) και τελικα αυτοί βρίσκονται προ εκπληξεων.»

Όταν μια μαθήτρια πρωτοέρχεται στη γιόγκα, δεν χρειάζεται να της πω: «Αν σου αρέσει η γιόγκα και αφοσιωθείς, υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει η πνευματική σου όραση. Το εγκρίνεις; Ή μήπως θα’θελες να μην αρχίσεις καθόλου;»
Με τον ίδιο τρόπο, ο δάσκαλος στο δημοτικό δεν λέει στα παιδιά: «Αν σας αρέσουν τα γράμματα και αφοσιωθείτε σε αυτά, κάποτε μπορεί να γίνετε πηρυνικοί φυσικοί.» Τα παιδιά θα συνεχίσουν μέχρι εκεί που κρίνουν τα ίδια. Θα μάθουν ό,τι γράμματα θέλουν να μάθουν.
Αν εσένα σου φτάνει να ασχολείσαι με το σώμα σου και τη χαλάρωση, δεν θα προχωρήσεις στην ανώτερη γιόγκα, όποια κι αν ίσως είναι η δική μου επιθυμία.
Ο καθένας ακολουθεί την ψυχή του και τις ανάγκες του. Δεν υπάρχει θέμα εκμετάλλευσης ή εξαπάτησης. Μου λες ότι θέλεις να χαλαρώνεις και σου λέω έλα στο μάθημά μου και θα χαλαρώνεις. Έρχεσαι και βρίσκεις ότι πράγματι συμβαίνει. Θα ενδιαφερθείς και για κάτι περισσότερο, κάτι πνευματικό;
Η απόφαση είναι δική σου. Και η απόφαση να επιμείνεις προκειμένου να κατακτήσεις τον πνευματικό στόχο, είναι κι αυτή δική σου.
Αν πρέπει να θέσουμε θέμα ελευθερίας επιλογής, γιατί να μιλήσουμε για το αν επέλεξες το «πνευματικό άρωμα» που ίσως νιώσεις στη γιόγκα καθώς τα μαθήματα εκτυλίσσονται; Γιατί να μην μιλήσουμε για τα θρησκευτικά δόγματα που σου πλασάρει ο χριστιανισμός από την κούνια;
Το «πνευματικό άρωμα» που μπορεί να νιώσει ένας ενήλικας μάς ενοχλεί και εκεί τίθεται θέμα ελευθερίας.
Και τα δόγματα με τα οποία γαλουχείς, εσύ ο θεολόγος, ολόκληρες γενιές παιδιών που δεν μπορούν να κρίνουν τι ακούνε γιατί είναι τόσο μικρά, αυτό δεν μας ενοχλεί;
Ωστόσο, εγώ δεν υποστηρίζω να κοπεί η διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία. Αν το πάμε έτσι, στο τέλος-τέλος τίποτα δεν θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Δίδαξε την ουσία, αφαίρεσε τις προκαταλήψεις εναντίον άλλων θρησκειών, και είσαι εντάξει. Έχεις δώσει στο παιδί θρησκευτική εκπαίδευση.
Γιατί ένα παιδί που δεν ευαισθητοποιείται στη θρησκεία, δεν ευαισθητοποιείται στη μουσική, στη λογοτεχνία και σ’ ό,τι αφορά την ψυχή του ανθρώπου, δεν προετοιμάζεται παρά για ένα μόνο πράγμα – να δουλεύει σε επιχειρήσεις.
Και σήμερα δεν υπάρχουν πια επιχειρήσεις.

unickvj
Διαβασα με προσοχη αυτα που εγραψες. Σε καποια συμφωνω και σε καποια ειμαι καθετα αντιθετος. Μακαρι να μπορουσαμε να αναπτυξουμε τετοιο διαλογο απο κοντα, γιατι πιστευω και οι δυο θα μπορουσαμε ισως να κερδισουμε ακουγοντας ο ενας τον αλλον.
Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις.
Και κατα δευτερον, για να μπορεσω να σου παραθεσω στοιχεια γι’ αυτα που γραφεις, θα πρεπει να εχεις δεχτει τα βασικα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης - βαπτισμα , εξομολογηση, θεια μεταληψη.
Αν δεν τα δεχεσαι σαν ιερα μυστηρια και το μοναδικο τροπο σωτηριας της ψυχης του ανθρωπου, δεν θα μπορεσω να σε πεισω σε τιποτα και απλα μπορει να γελασεις θεωρώντας τα εθιμα και δεισιδαιμονιες, οπως αρκετοι τα θεωρουν. Άρα οποιαδηποτε προσπάθειά μου θα πεσει στο κενο και απλα ειναι ατοπο να αναπτυξουμε συζητηση.
Κατα την φτωχη μου αποψη λοιπον και βασει αυτον που εχω διαβασει και υιοθετησει, γυρω μας στη ζωη μας περιβαλομαστε απο αγγελους, δαιμονες, αγίους, την Παναγια και τον Ιησου Χριστο μας. Η ελευθερη βουληση σε σχέση με τον τρόπο ζωής μας μάς καθιστα υπευθυνους για το προς τα πού θα κλεινουμε και για το τι επιλογη θα ακολουθησουμε στη ζωη μας και τι θα πιστεψουμε αν πιστεψουμε....
Ενας βαπτισμενος, ο οποίος έχει επίσης μεταλαβει τη θεια κοινωνια, ειναι θωρακισμενος σε οποιοδηποτε κακο πνευμα θελησει να μας προσβαλει αυλα
ή υλικά στη ζωη μας (παντα κατα την αποψη μου και ισως πολλων αλλων).
Αναφερεται στο Ευαγγελιο και σε βίους αγιων οτι κατα παραχωρηση Θεου, ο Διαβολος μπορει να παρει τη μορφη ακόμα και "λαμπερου αγγελου" και να παραπλανησει τον εκαστοτε ανθρωπο. Αυτο το αναφερω για την μορφη Ινδου που ήρθε και μιλησε στη συγκέντρωση που ανεφερες. Προσεχε δε λεω οτι ντε και καλα ειναι ετσι, απλα οτι θα μπορουσε να ειναι ετσι, και βεβαια δε νομιζω να περιμενεις από ενα κακοβουλο πνευμα η ανθρωπο να ερθει και να μιλησει περι σατανισμού, πενταλφα και επίκληση πνευματων. Για αγαπη θα μιλησει, για ομονοια, για ειρηνη.
Καθαρα ανεφερεται, π.χ. στην Αποκαλυψη του Ιωαννη, οτι ο Αντιχριστος, οταν ερθει με ανθρωπινη μορφη, θα σταματησει τους πολεμους, θα δειξει αγαπη, θα ελεησει τους φτωχους και θα κανει οτιδηποτε μπορει να παραπλανησει την ανθρωπινη διανοια... Εκτος αν καποιοι πιστευουν οτι θα μπορουσε να παρουσιαστει π.χ. με κερατα και να πει «πιστεψτε με»!
Παμε τωρα σε αυτο που ανεφερες. Κατα τα λεγόμενά σου, η επιλογή με ποιον θα επικοινωνησεις εσυ η καποιος αλλος, κατα την ωρα του διαλογισμου της γιογκα, δεν εχει σημασια; Ειναι καθαρα εξασφαλισμενο και ασφαλές οτι θαναι καλο πνευμα ? Πώς ξερεις οτι π.χ. καποιος που δεν εχει μεταλαβει ή ακομα και αν δεν πιστευει σε αυτο (θεια μεταληψη), δεν θα μπορουσε να καταληφθει απο κακο πνευμα (δαιμονισμο); Ή μηπως αν θελησει να το κανει θα σε ρωτησει? Και πώς εισαι σιγουρος οτι θα σε προστατεψει ο Χριστος, αν μου απαντησεις αυτο, εκεινη τη στιγμη? Αναφερεται πουθενα: «χρησιμοποιησε εν λευκω το διαλογισμο γιογκα και εγω (ο Θεος) θα σε προστατεψω? Σκέφτηκες οτι μπορει να ’ναι ακρως επικινδυνο? Με τι προστατευεται κατα τη γνωμη σου ο ανθρωπος εκεινη τη στιγμη και πώς εισαι τοσο σιγουρος οτι θα αντεξει μια τετοια ψυχολογικη ενταση ακομα και αν δεν συμβει κατι κακο, και ότι δεν θα εχει ψυχολογικα προβληματα μπαινοντας σε αυτο τον αγνωστο γι΄αυτον κοσμο, ακομα και αν δεν εχει συμβει αυτο μεχρι σημερα; Απλα σκεψου το λιγο ακομα και αν αυτα που γραφω τα θεωρησεις βλακειες, αλλα αν εχω κατα τη γνωμη σου εστω και 1/1000 δικιο και εσυ αδικο, σκεψου τι θα μπορουσε να συμβει...
Ανεφερες για τα κακα πνευματα οτι εχουν να κανουν με παθη, χρημα, σεξ. Συμφωνω σε αυτο αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Βαλε και το φονο, την κλεψια, την αιμομιξια, ακομα και τα πιο απλα οπως αλαζονία, υπερηφάνεια, εγωισμος, εγωκεντρισμος, υπεροψια.
Εγω δε χρειαστηκα τη γιογκα π.χ για να κανω τον μικρο μου αγωνα να τιθασσευσω τα παθη μου, αν και ακομα εχω δρομο μπροστα μου, παρα την προσευχη, και μπορω να σου πω προσωπικα οτι εχω δει τεραστια βελτιωση στον εαυτο μου.
Η εκκλησια γνωριζει τα πιο πανω και αν με καποιο τροπο παρεμβαινει σαν εμποδιο, αντιλαμβαμβανεσαι οτι το κανει οχι απο κακια για σενα αλλά για την προφύλαξη των αδαών ανθρωπων, αν και οπως πιστευω και ειπα, διαφωνω με τον τροπο αυτο, θαπρεπε να κινειται με τροπο συμβουλης, αγαπης και βοηθειας προς εσενα και προς ολους που θελουν να συμμετεχουν, ενημερώνοντάς σε για τους κινδυνους που ενδεχομένως να υπαρχουν, ωστε κι εσυ απ’ την πλευρα σου να παρεις ολα τα καταληλα μετρα για τη δικη σου προφύλαξη αλλά και των αλλων.
Το παραδειγμα που αναφερεις με τη μαθητρια που ερχεται να κανει γιογκα, συσχετίζοντάς το με το δάσκαλο και τα παιδια που μαθαινουν γραμματα,
δεν ειναι το ιδιο, γιατί τα παιδιά δεν θα μπορουσαν να κινδυνευσουν ψυχικα μαθαινοντας ολο και πιο πολλα γραμματα. Το αντίθετο, ίσως θα μπορουσαν να κανουν το κοσμο μας καλυτερο.
Και τελος, «χριστιανισμος απο κουνια»... Σαφεστατα δεν θα ’πρεπε να μας ενοχλει. Αν εχεις ενα παιδι μικρο, αβουλο ακομα, αν θες να χρησιμοποιησω αυτη τη λεξη, δεν θα το κατευθύνεις σωστα μεχρι να αποκτησει κριση και συνειδηση? Αν παει να περασει το δρομο π.χ., δεν θα το πας από τη διαβαση? Δε θα του μαθεις το πρασινο ανθρωπακι στο φαναρι και το κοκκινο? Τι θα του πεις, πηγαινε μονος και περνα απο οπου θες, γιατι εισαι ελευθερος να αποφασισεις? Μην τρελλαθουμε τωρα και ξεχασουμε και αυτα που ξερουμε.
Δεν ισχυει το ιδιο στην πνευματικη κατευθυνση ? Γιατι στην πρωτη περιπτωση μπορει να χασει τη σωματικη του υγεια, ενω στη δευτερη την ψυχικη.
Μεγαλωνοντας ασφαλως και δεν θα το παρεις απ’ το χερι για να κανεις τα ιδια. Αυτο θα αποφασισει απο πού θα περασει το δρομο και θα ειναι κυριος και υπευθυνος των πραξεων του. Το ιδιο ισχυει και για την επιλογη που θα κανει πνευματικα.

ΚΙΜΩΝ
Διάβασα με προσοχή το όμορφο γράμμα σου. Σου απαντάω στα σημεία.

«Καταρχην κανενας αγιος της ορθοδοξης θρησκειας δεν αγιασε η δεν επικοινωνησε με πνευματα μεσω της γιογκα, παρα μεσω της προσευχης μονο, οπως ο πατερ Παΐσιος που αναφερεις. Αν εσυ ξερεις καποιον, θαθελα να μου τον κατονομασεις».

Ναι, δεν είπα ότι οι χριστιανοί άγιοι κάνουν γιόγκα. Ούτε είπα ότι η γιόγκα είναι ο μόνος τρόπος πνευματικοποίησης. Είπα ότι πνεύματα έβλεπε και ο Παίσιος, και τα καλά και τα κακά. Λοιπόν το να βλέπεις πνεύματα από μόνο του απλά υποδηλώνει ότι έχεις πνευματική όραση, τίποτα άλλο.

Γράφεις ότι για να κάνουμε συζήτηση, θα πρέπει να δέχομαι τα βασικά μυστήρια της ορθόδοξης πίστης. Το κεντρικό θέμα της αλληλογραφίας μας, απ' το οποίο η συζήτηση ξεκίνησε, είναι το θέμα της ελευθερίας. Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι άτομα με έντονα ψυχολογικά προβλήματα και δεν θα έπρεπε να τους δίνονται θέσεις εργασίας. Δικαιολογείται τα άτομα αυτά να στέλνουν επιστολές ή να κάνουν προσωπικές επαφές με τους προέδρους επιχειρήσεων, συλλόγων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κλπ., και να προσπαθούν να αποκλείσουν τους ομοφυλόφιλους από αυτά; Ή τους μαύρους; Ή τους Πολωνούς; Ή τις γυναίκες;

Μια κοινωνία που υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων σε θέματα θρησκείας, φυλής και φύλου δεν θα θεωρούσε αυτές τις πράξεις θεμιτές.

Τώρα, αν τα άτομα αυτά έχουν ένα σύλλογο και αυτοί που συναθροίζονται εντός του, κατηγορούν αυτόν ή εκείνον, η κοινωνία δεν μπορεί να το απαγορέψει αυτό.

Είτε πρόκειται για τους ομοφυλόφιλους είτε για τους μαύρους είτε για τους μη χριστιανούς, η πολιτισμένη κοινωνία βάζει όρια στις ενέργειές σου εκείνες που μπορούν να βλάψουν άλλους ανθρώπους ή να τους σταματήσουν από το να ακολουθήσουν τις επιλογές τους. Σου λέει ότι, εντός του κύκλου σου, μπορεί να να λες αυτά που πιστεύεις, αλλά δεν σου επιτρέπουμε να τα κάνεις πραγματικότητα στην ευρύτερη κοινωνία. Γιατί καταπατάς τα δικαιώματα των άλλων, όπως το δικαίωμα να πιστεύουν ό,τι θέλουν (π.χ. άλλες θρησκείες), να κάνουν αυτό που θέλουν (π.χ. να ατενίζουν τον πνευματικό κόσμο ή να βρίσκονται σε επαφή με πνεύματα) ή να ακολουθούν το επάγγελμα της επιλογής τους (π.χ. να διδάσκουν γιόγκα ή να είναι ιερείς άλλων θρησκειών).

Υπάρχει όμως μια βασική εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα. Μερικές φορές πράγματι άτομα ή ομάδες βλάπτουν (ηθελημένα ή αθέλητα) με τις ενέργειές τους τους άλλους. Αν λοιπόν κάποια ομάδα (π.χ. χριστιανισμός) επιθυμεί να πείσει την κοινωνία ότι κάποια άτομα ή ομάδες είναι βλαπτικά, χρειάζεται να έχει αποδεικτικά στοιχεία. Δεν αρκεί να πεις: "Επειδή εγώ δέχομαι στο δόγμα μου ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν τον Ιησού Χριστό βάλλονται από τον Σατανά, γι' αυτό τα άτομα αυτά που διδάσκουν την πνευματικότητα είτε εκτός θρησκείας είτε σε συνδυασμό με άλλες θρησκείες, πρέπει να σταματήσουν να δρουν στην κοινωνία μας και οι μαθητές τους να έρθουν στην Εκκλησία μας". Χρειάζεται την πεποίθησή σου για τις υποτιθέμενες βλάβες να την αποδείξεις με στοιχεία. Αν τα στοιχεία σου είναι πειστικά, και αν οι ομάδες τις οποίες κατηγορείς δεν έχουν να απαντήσουν τίποτα ουσιαστικό, τότε η κοινωνία θα πειστεί και θα απαγορεύσει αυτές τις ομάδες.

Για να ακολουθηθούν σε μια πολιτισμένη κοινωνία δημόσιες πρακτικές (π.χ. "δεν δεχόμαστε στην Ελλάδα θρησκείες άλλες από τον χριστιανισμό"), η κοινωνία ακολουθεί τη λογική. Μόνο σε λογική βάση μπορεί να αποφασίσει να απαγορέψει κάτι. Το θέμα είναι από ποιον έλεγχο χρειάζεται να περάσεις όταν προσπαθείς να απαγορέψεις διάφορα πράγματα στην κοινωνία.

Πρέπει επίσης να σημειώσω το εξής. Αν και θεωρώ ότι έχετε το δικαίωμα, μεταξύ σας, να μας κατηγορείτε, ο αντικειμενικός παρατηρητής, που μπαίνει στους κύκλους σας, θα ζητήσει στοιχεία για να πειστεί. Θα σας ρωτήσει, ας πούμε: "Πώς εσείς πρεσβεύετε ότι η γιόγκα δημιουργεί δαιμονοληψία, ψυχικές ασθένειες και σωματικές παθήσεις, όταν χιλιάδες επιστημονικές έρευνες έχουν σαφώς καταδείξει ότι έχει πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα, τόσο από ψυχικής όσο και από σωματικής πλευράς;"

Αν εσείς τότε πείτε: «Εμείς δεν χρειάζεται να προσέχουμε τι λέει η επιστήμη, γιατί ο Ιησούς Χριστός μάς έχει πει ότι μόνο ο ίδιος είναι ο πνευματικός πατέρας των ανθρώπων, και όλοι οι άλλοι έρχονται από τον Πονηρό», ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα πειστεί. Θα πει ότι εφόσον δεν έχεις ουσιώδη στοιχεία, ή μάλλον δεν έχεις καθόλου στοιχεία, δεν σου δίνουμε το δικαίωμα να επηρεάσεις τη ζωή της κοινωνίας.

Γι' αυτό και, αν προσέξεις, οι περισσότεροι από τους πολιτισμένους ανθρώπους γύρω μας δεν είναι χριστιανοί. Οι άνθρωποι που διαβάζουν, στοχάζονται και προσπαθούν να βρουν λύσεις για τα προβλήματα της ζωής, δεν ακολουθούν το "πίστευε στις εκκλησιαστικές διδαχές και μη ερεύνα". Πρέπει να παραδεχτείς ότι την κοινωνία την έχετε χάσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι στη σημερινή εποχή σάς αποκαλούν εμπαθείς, μαυροφορεμένους και θρησκόληπτους. Μία γυναίκα της οποίας ο πατέρας ήταν παπάς, μου έλεγε ότι όταν μαζεύονταν οι παπάδες στο σπίτι του, προσπαθούσαν να θαμπώσουν ο ένας τον άλλο με το πόσα λεφτά κέρδισαν στα βαφτίσια, γάμους και τα παρόμοια. Μου είπε: "Μην μου μιλάς καθόλου για θρησκεία, τη σιχάθηκα".

Εγώ λοιπόν λέω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι για να επηρεάσετε έντιμα (όχι μέσω παρασκηνιακών μεθόδων) τη ζωή της κοινωνίας, απαγορεύοντας άλλες θρησκείες και πρακτικές, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη λογική. Ετούτος ο κόσμος δεν είναι ο κόσμος του Μεσαίωνα, όπου απλά γονάτιζες μπροστά στους ιερείς. Δεύτερον, λέω ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν μπορείτε να πείσετε και τον μεμονωμένο αντικειμενικό παρατηρητή - διότι δεν έχετε επιχειρήματα. Μας λέτε πως, αν πιστεύαμε αυτά που πιστεύετε εσείς, αν απλά μπορούσαμε να δούμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Λυτρωτής και όποιος δεν πιστεύει σε αυτόν και πηγαίνει σε άλλες θρησκείες/κάνει γιόγκα, θα χάσει την ψυχή του/την υγεία του, θα του την κλέψει ο σατανάς, τότε θα βλέπαμε τη λογική σας και την καλή σας πρόθεση.

Αλλά εμείς δεν έχουμε αυτή την πεποίθηση. Λες ότι δεν έχει νόημα να συζητήσουμε αν δεν έχω δεχτεί ό,τι έχεις δεχτεί. Για να δεχτώ αυτά που πρεσβεύεις, θα πρέπει να υπάρχει επαρκής αιτία. Για να δεχτώ να μου απαγορεύεις να διδάσκω γιόγκα, και να μιλάς εναντίον μου στους συνανθρώπους μου, χρειάζεται να υπάρχει επαρκής αιτία. Όταν κάποιος κάνει κοινωνική προπαγάνδα εναντίον μου, επικαλούμενος μια υπερβατική αιτία - τον Χριστό του, την επικοινωνία με το πνεύμα του φυλάρχου του, με το θεό ή άγιο της φυλής του, και τα λοιπά και τα λοιπά-, χωρίς να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του με οποιαδήποτε στοιχεία, πώς μπορώ να πω: "Έλα μωρέ, το κάνει από καλοσύνη ο άνθρωπος, δικαιολογημένος είναι..."; Το μόνο που μπορώ να πω είναι αυτό που είπε ο Ινδός διδάσκαλος όταν ήρθε στην Ελλάδα. Δηλαδή:

"Μην θυμώνετε μαζί τους, δεν ξέρουν τι κάνουν".

Παρόλα αυτά, αν οποιοσδήποτε μπορεί να μου δείξει ότι υπάρχει μια ΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ εξαιτίας της οποίας θρησκείες και πρακτικές πέραν του ορθόδοξου χριστιανικού πλαισίου θα έπρεπε να θεωρηθούν ανεπιθύμητες και να σταματήσουν, είμαι έτοιμος να σκεφτώ, με καλή θέληση, τη λογική του.

Λες ότι αν και δεν ισχύει σόνι και καλά ότι ο Ινδός διδάσκαλος που ήρθε στην Αθήνα συνδέεται με το Σατανά, ωστόσο θα μπορούσε να συμβαίνει, εφόσον ο Ιωάννης είπε ότι ο Αντίχριστος θα έρθει με μια μορφή που θα προκαλεί σεβασμό και θα μιλάει για αγάπη και καλοσύνη. Αλλά το ίδιο μπορώ να πω κι εγώ για το Χριστό σας. Κι αυτός μιλούσε για αγάπη και καλοσύνη. Πώς ξέρω ότι δεν συνδεόταν με τον Σατανά; Δικαιολογείται να κάνω κοινωνική προπαγάνδα εναντίον σας; Εσύ θα το δεχόσουν; Ή θα 'λεγες: "Απόδειξέ μου ότι ο Χριστός συνδέεται με το Σατανά"; Σε ποιον πέφτει το βάρος της απόδειξης; Πρέπει εγώ να αποδείξω ότι δεν συνδέομαι με το Σατανά; Ή πρέπει εσύ, που με κατηγορείς, να αποδείξεις στην κοινωνία ότι συνδέομαι με το Σατανά;

Ομοίως, εγώ μπορώ να αποδείξω ότι η γιόγκα κάνει καλό. Εσύ μπορείς να αποδείξεις ότι η γιόγκα κάνει κακό;

Αληθινά αισθάνεσαι ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις κοινωνική προπαγάνδα εναντίον ανθρώπων, χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα;

Τώρα, ας μιλήσουμε για τον κίνδυνο της πνευματικής αφύπνισης, τον οποίο μού θίγεις. Δηλαδή πώς ξέρω ότι ένα άτομο που αφυπνίζεται πνευματικά, δεν θα δει το διάβολο και δεν θα γίνει ευάλωτο σε αυτόν.

Η κακή πλευρά της ζωής υπάρχει παντού. Ο Διάβολος υπάρχει και στην ύλη. Αν ως διάβολο ορίζουμε αυτό που σε κάνει να ταυτίζεσαι με την ύλη, να πιστεύεις ότι είσαι αυτό το σώμα, να λαχταράς τις απολαύσεις του σώματος και να αγνοείς ή να χλευάζεις την ύπαρξη της ψυχής σου και την ενότητα ανάμεσα σε σένα, τον υπόλοιπο κόσμο και την αιώνια και απεριόριστη Δημιουργική Αρχή, τότε είναι προφανές πως ο υλικός κόσμος είναι γεμάτος παγίδες. Αλλά πες μου: μια μητέρα που μεγαλώνει το παιδί της, μήπως θα σκεφτεί ότι το παιδί δεν θα πρέπει να αναπτύξει όραση, γιατί θα βλέπει τόσο τα καλά όσο και τα κακά; Μήπως ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να διδάξει στα παιδιά υπολογιστές γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη γνώση για να βλέπουν τσόντες; Έχουμε μια ψυχή κι έχουμε το δικαίωμα να την αναπτύξουμε. Σίγουρα στον πνευματικό κόσμο υπάρχουν κακά στοιχεία, αλλά και στον υλικό υπάρχουν κακά στοιχεία. Λοιπόν τι κάνεις; Δεν ζεις πουθενά;

Υπάρχουν στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όσοι δεν είναι χριστιανοί (δηλαδή ο περισσότερος κόσμος) δαιμονίζονται όταν γίνονται πιο πνευματικά ευαίσθητοι; Κι άρα θα πρέπει κανείς να ζει είτε λες και δεν υπάρχει πνεύμα είτε να προσκυνά στην εκκλησία και να προσεγγίζει τον πνευματικό κόσμο μόνο στον βαθμό και με τον τρόπο που θα του πει η Εκκλησία;

Πού είναι αυτά τα στοιχεία;

Αν κάποιος μαθητής της γιόγκα αισθανθεί την έλξη προς την πνευματικότητα, στη διαδικασία σαφώς και θα ρωτήσει τους πνευματικούς δασκάλους, θα διαβάσει βιβλία και θα πληροφορηθεί ό,τι χρειάζεται σχετικά με τα οφέλη της πνευματικοποίησης και τις δυσκολίες που τη συνοδεύουν. Αν οι απαντήσεις δεν τον καλύπτουν, π.χ. επειδή πιστεύει ότι ο Χριστός πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας, μπορεί να αποχωρήσει. Μήπως του καταστρατηγείται καμιά ελευθερία ή τον εξαπατάμε;

Αλλά αυτό δεν είναι θέμα που αφορά όλους. Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από τα μαθήματά μου, μόνο ένα άτομο εκδήλωσε αυτό το ενδιαφέρον. Τότε μου είπε ότι έχει πρόβλημα με τη γιόγκα γιατί της την απαγορεύει η χριστιανική θρησκεία. Κάθισα και το συζήτησα μαζί της κι έκανε την επιλογή της.

Έμεινε στη γιόγκα. Συνεχίζει να κάνει αγιογραφίες. Νιώθει ευτυχής που έχει και τα δύο.

Όταν ζεις σε μια κοινωνία, χρειάζεται να αποδεχθείς την ελευθερία των άλλων να κάνουν αυτό που θέλουν να κάνουν, π.χ. να επιδιώκουν την πνευματικότητα με τους τρόπους που την επιλέγουν, όπως έχοντας ως συμβουλάτορες πνευματικούς δασκάλους άλλων θρησκειών και όχι του χριστιανισμού. Τώρα, αν έχεις ουσιαστικά επιχειρήματα ότι το "άλλο", το διαφορετικό από αυτό που είσαι εσύ, τους βλάπτει, το θεωρώ θεμιτό να τους τα εκθέσεις. Αλλά πρόσεξε: ο κόσμος δεν είναι βλάκας. Μπορεί να διακρίνει αν τα στοιχεία σου είναι πραγματικά ή αν δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από εικασίες και αστήρικτες κατηγορίες. Και αν συνεχίσεις έτσι, την κοινωνία την έχασες.

Στην πραγματικότητα, την έχετε ήδη χάσει την κοινωνία. Γιατί η κοινωνία έχει βαρεθεί τις θρησκευτικές και θεολογικές διαμάχες. Ήδη από τα χρόνια του Διαφωτισμού, αποφασίσαμε τι κοινωνία θέλουμε να έχουμε. Η Ελλάδα μπήκε αργά στο παιχνίδι λόγω της τουρκικής κατοχής. Αλλά κι αυτή εκσυγχρονίζεται. Λέμε: "Φτάνει πια στις θρησκευτικές προπαγάνδες. Δώστε μας στοιχεία ή σκάστε".

Και τέλος, "χριστιανισμός από κούνια". Είπα ότι πιστεύω στη διδασκαλία του χριστιανισμού στα σχολεία, υπό τον όρο ότι τα βιβλία δεν θα καταφέρονται εναντίον άλλων θρησκειών. Είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο το αν τα σχολικά βιβλία και οι σχολικοί δάσκαλοι έχουν το δικαίωμα να διδάσκουν ότι η τάδε θρησκεία είναι έγκυρη και η τάδε άκυρη.

Προφανώς μιλάω για το τι πρέπει να ακολουθεί η κοινωνία ως σύνολο. Η προσωπική πεποίθηση κάποιου ότι μόνο οι τάδε τρεις θρησκείες (π.χ. οι μονοθεϊστικές - ισλαμισμός, ιουδαϊσμός και χριστιανισμός) είναι έγκυρες, ή ότι μόνο μία θρησκεία είναι έγκυρη (π.χ. ιουδαϊσμός ή χριστιανισμός) κι όλες οι άλλες είναι άκυρες, δεν είναι θέμα δημόσιας πολιτικής αλλά προσωπικό δικαίωμα. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει.

Αλλά ας περάσω σε κάτι άλλο. Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση που είναι προσωπική. Ας πούμε ότι σε στέλνει η εκκλησία και μοιράζεις στο δρόμο διαφημιστικά φυλλάδια που λένε ότι ο μόνος έγκυρος πνευματικός δάσκαλος, στην εποχή μας και σε οποιαδήποτε άλλη, είναι ο Χριστός, και η σχέση με οποιονδήποτε άλλο, κατά την προσπάθεια της πνευματικοποίησής σου, σε εκθέτει στην καταστροφική επίδραση του Σατανά. Ας πούμε λοιπόν ότι κάποια γυναίκα παίρνει το φυλλάδιο και το πιστεύει. Δεν νιώθει κάποια έλξη προς το χριστιανισμό (όπως τόσοι και τόσοι άνθρωποι) και δεν έρχεται στην εκκλησία. Όμως γεμίζει με αμφιβολίες σε σχέση με έναν πνευματικό δάσκαλο προς τον οποίο είχε αισθανθεί έλξη, και σταματά την επαφή με αυτόν. Πώς ξέρεις, εσύ που της έδωσες το φυλλάδιο, ότι την ωφέλησες και δεν την έβλαψες;

Λες: "Μα έτσι μου είπαν στην Εκκλησία και δέχομαι πως ό,τι μου λένε είναι σωστό". Το ότι το δέχεσαι είναι προσωπικό σου θέμα, αλλά η πράξη που έκανες ενέχει και κάποιον άλλο, δεν αφορά μόνο τον εαυτό σου. Δεν αισθάνεσαι ότι, για πράξεις που αφορούν και ΑΛΛΟΥΣ, δεν φτάνει να ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ αλλά πρέπει και να ΞΕΡΕΙΣ; Πώς αποφασίζεις κάτι για οποιονδήποτε άλλον χωρίς να ξέρεις;

Ο Σωκράτης είπε πως η γνώση της άγνοιάς μας είναι η αρχή της σοφίας μας.

Το οποίο είναι και ο λόγος που ο χριστιανισμός κυνήγησε την ελληνική φιλοσοφία.

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Σωκράτης με μια αυτοκρατορική θρησκεία; Οι αυτοκρατορίες δεν στηρίζονται σε ιδεολογίες ελευθερίας, αλλά στο "Πίστευε και μη ερεύνα. Ετούτος είναι ο μοναδικός κύριός σου." Είτε πρόκειται για το Χριστό είτε για τον ελέω Θεού βυζαντινό αυτοκράτορα.

Αναρωτήθηκες μήπως αυτή η ιδεολογία, ότι όλοι πρέπει να έχουμε ένα και μοναδικό "Κύριο", πηγάζει από ανθρώπους που είχαν μια μανία με την εξουσία; Όσο και "γλυκά" και "συμβουλευτικά" (αλλά και παρασκηνιακά) κι αν επιχειρείτε να την περάσετε στον γενικό πληθυσμό...

Πώς μπορείς να έχεις τυφλή πίστη σε οτιδήποτε σου λένε; Η Αγία Γραφή που διαβάζεις, γράφτηκε και ξαναγράφτηκε μέσα στους αιώνες. Ήταν άνθρωποι αυτοί που αποφάσισαν τι να θεωρηθεί «εμπνευσμένο από το Θεό» και τι όχι. Ας πούμε, για την Αποκάλυψη του Ιωάννη υπήρξε μεγάλη διαμάχη και άργησε πολύ να μπει στον κανόνα. Πολλοί τη θεωρούν σατανιστικό κείμενο. Εγώ έχω διαβάσει ένα βιβλίο που εξηγεί τη σατανιστική ιδεολογία της Αποκάλυψης στίχο προς στίχο. Πώς μπορείς πράγματι να πιστεύεις ό,τι σου λένε; Ποιος πράγματι ξέρει τι πρέσβευε ο Χριστός; Ποιος πράγματι ξέρει αν ο Χριστός θεωρεί τον Βούδα σατανιστή και πεπλανημένο; Ποιος ξέρει καν τη ζωή του Χριστού; Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του δεν μας λένε κουβέντα. Πιστεύεις πράγματι ότι ο ενσαρκωμένος Θεός παρίστανε, για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το μαραγκό;

Έζησε τριάντα χρόνια. Τα σχεδόν μισά έπαιζε ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά και τα άλλα μισά έφτιαχνε καρέκλες και καναπέδες. Και μόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια ασχολήθηκε με την κοινωνία και την πνευματικότητα.

Αλήθεια έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του στη Γη ο ενσαρκωμένος Θεός, ο οποίος μάλιστα δέχτηκε να έρθει στον πλανήτη μας μόνο μία φορά στην παγκόσμια Ιστορία; Έτσι θα είχε περάσει το χρόνο του;

Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;

Μήπως σου έδωσε ο Θεός τη λογική σου για να θέτεις τέτοια ερωτήματα;

Ο Θεός δεν είναι θέμα δόγματος. Είναι υπαρξιακό θέμα.

Η συμβουλή μου σε όλους εσάς τους χριστιανούς είναι να προσπαθήσετε να έρθετε σε επαφή με τον Θεό με την ψυχή σας και να κάνετε ό,τι σας πει.

Γιατί μία σταγόνα εμπειρίας αξίζει όσο χίλιοι τόνοι θεωρίας.

Αν σας πει "σκοτώστε, κάψτε, αφανίστε, λεηλατείστε, απαγορέψτε και δυσφημείστε, καταλύστε τις άλλες θρησκείες και κάντε το χριστιανισμό τη μία και μόνη πανανθρώπινη θρησκεία", ναι, κάντε το.

Αλλά θα πρέπει να το ακούσετε κατευθείαν από αυτόν.

Και ο Θεός δεν μιλάει με αυτό τον τρόπο.

Κανείς δεν είναι εντεταλμένος του στη Γη για να "προστατεύει" τους ανθρώπους από «άλλες» θρησκείες - είτε «με το κακό» (όπου τον παίρνει) είτε «με το καλό» (όπου δεν τον παίρνει). Είτε εμφανώς είτε παρασκηνιακά. Είτε στην Ελλάδα είτε στις ιεραποστολές.

Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή.

Να είστε ταπεινοί και απλοί. Μοιραστείτε με τους άλλους αυτό που συγκινεί την καρδιά σας. Μην κατηγορείτε κανένα.

Γιατί ο τρόπος για να φέρετε τους άλλους στο Θεό δεν είναι οι αρνητικοί ισχυρισμοί για τρίτους, αλλά η πνευματικότητα που εσείς οι ίδιοι αποπνέετε.

unickvj
Ευχαριστω για την απαντηση σου. Παμε σε ενα-ενα τα θεματα.

Καταρχην διακρινω μια εμμεση επιθετικη ταση απέναντί μου. Ίσως οχι σε μενα προσωπικα αλλα μαλλον σε αυτα που πιστευω η σε αυτους που την "αντιπροσωπευουν".

Ειπα οτι δεν θα μπορουσα να σε πεισω χρησιμοποιώντας τα μυστηρια της ορθοδοξης πιστης σαν επιχειρημα αν δεν πιστευεις στα λεγομενα μου, γι' αυτο το ανεφερα, οχι για να αλλαξω θεμα.

Υπάρχει λεπτη ισσοροπια στο απο πού ξεκιναει η ελευθερία σου/μου και μεχρι πού μπορει να κινηθει χωρις εμεσα η αμεσα να παραβιαζει τα δικαιωματα των συνανθρωπων μας ή και ηθελημενα ή αθελα να γινεται κι επικινδυνη. Και αφου μου ζητησες στοιχεια, παμε σε αυτα:

Επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας
(αν μου ζητησεις πηγες, να στις στειλω)

[πηγές]

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξινδουΐζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους» (επιβεβλημενη ελευθερια να τη πω ? ) ²⁶

Η ενωση γιόγκα στην Αμερική λέει ότι τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν πρέπει να κάνουν γιόγκα, διότι αυτή μπορεί να βλάψει το σώμα τους (ρωταω εγω αν ειναι αληθεια αυτο ? και αν ναι, γιατι αφου ειναι απλη γυμναστικη? ) ²⁷

Αναφέρουμε τη μελέτη δύο ψυχιάτρων στην Αμερική, οι οποίοι παρακολούθησαν για μία δεκαετία εκατοντάδες διαλογιζόμενους. Στη μελέτη αυτή με τίτλο «Ψυχιατρικές επιπλοκές της πρακτικής του διαλογισμού» αναπτύσσονται οι παθολογικές και άλλες παρενέργειες του διαλογισμού.³³ Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Berkley, κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες, παρακολουθώντας πάνω από 70 άτομα που ασκούσαν διαλογισμό από 4-17 χρόνια, κατέγραψε κάποιες από τις βλάβες που παρουσίαζαν συχνά για πολλά έτη οι διαλογιζόμενοι: ³⁵
απότομη διακοπή συνειδήσεως, προσβολές άγχους, δυσκολίες στη μνήμη, έλλειψη ορίων, ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, μακροχρόνια συναισθηματική ισοπέδωση, τινάγματα μυών, σπασμούς, οπτικές ψευδαισθήσεις κ.α. Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία». ³⁶
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση... και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού» ³⁷
(ουδεν σχολιο)

Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.⁴⁰ Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».⁴¹ Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,⁴² σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Ισως αν θελετε (μια και εσυ αναφεροσουν σε μενα στο πληθυντικο) μπορω να ψαξω και μυνησεις που εχουν γινει απο απλους ανθρωπους προς συνανθρωπους τους δασκαλους γιογκα μετα απο συνεδριες όπου απεκτησαν εντονα ψυχολογικα προβληματα .

Να σε πεισω τωρα εγω ή η θρησκεια μου αν θεωρει βλαπτικη τη γιογκα.....το θεωρω ατοπο.
Να σε πεισω ως αναφορα για τα οφελη της ορθοδοξης πιστης......μαλλον στο κενο θα πεσουν αν εχεις προκαταληψη, εντουτοις θα πω αυτο :
Πιστευεις οτι ολα πρεπει να εξηγηθουν με το ανθρωπινο μυαλο, με τη "λογικη" οπως ειπες, με στοιχεια, με αποδειξεις.
Μου θυμιζει εντονα φαρισαϊσμο (οταν συνελαβαν το Χριστο τού ζηταγαν οι Φαρισαιοι να κανει θαυμα μπροστα τους για να τον πιστεψουν)
και φυσικα δεν εκανε (και καλα εκανε κατα εμε) εντουτοις ακομα και σημερα γινονται θαυματα επικαλουμενοι αγιους ορθοδοξιας η την Παναγια η τον τριαδικο Θεο, δουλευοντας σε κρατικο νοσοκομειο 20 χρονια πιστεψε με εχω δει την παρεμβαση του Θεου σε ανθρωπους που τη ζητησαν. Και "ΛΟΓΙΚΑ", ή οπως λεγεται «ορθολογιστικα», κανείς δε μπορεσε απ’ τους επιστημονες που δεν πιστευαν σε καμια θρησκεια να το εξηγησουν, με το "λογικο" "πανσοφο" μυαλο τους, οσο και αν περασαν απο συμβουλια και συμβουλια, με επιτροπες διαφορων επιστημονων. Γιατι απλα καποια πραγματα μάς ξεπερνανε, ειναι περα απ’ τη διανόησή μας και απλα δεν εξηγουνται με το πτωχο μυαλο μας.
"Μακαριοι οι ταπεινοι τη καρδια..." λογια απ το ευαγγελιο που εσυ /εσεις δηλωνετε οτι εχει αλλαξει και ειναι γραμμενο απο απλους ανθρωπους. Ενω ειναι γραμμενο απο τους αποστολους του Ιησου Χριστου (απλοι ανθρωποι ναι, αλλα μετα απο επιφοιτηση του αγιου πνευματος) και ειναι γνησια μεταφραση του σημερινου ευαγγελιου στα ελληνικα (προσφατα ειχε αναφορα ντοκιμαντερ στο τηλεοπτικο καναλι σκάι για την αυθεντικοτητα του ελληνικου ευαγγελιου. Και μετειχαν επιστημονες αρχαιολογοι Έλληνες και ξενοι, και ναι, αποφανθηκαν οτι ειναι η γνησια μεταφραση)
Αυτο το "πιστευε και μη ερευνα" κανεις το ιδιο λαθος που κανουν πολλοι ανθρωποι, δεν ειναι η επισημη θεση της ορθοδοξης πιστης. Την επισημη απαντηση της εκκλησιας στην παραθετω εδω :

Αντιπαράθεση Αγιογραφικού εδαφίου:
Ο πρώτος αυτός τρόπος, είναι ένας τρόπος ημιμάθειας, που προκαλεί ειρωνικό μειδίαμα σε όσους γνωρίζουν. Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.
Προσπαθούν λοιπόν να πουν ότι αυτή η ρήση δεν είναι Χριστιανική, χρησιμοποιώντας το εδάφιο της Αγίας Γραφής που βρίσκεται στο Ιωάννης 5/ε: 39. Συνήθως δεν ξέρουν ούτε καν πού βρίσκεται, και λένε μόνο: "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε, και το "πίστευε και μη ερεύνα είναι αντιχριστιανική ρήση".
Πράγματι, στο εδάφιο εκείνο, λέει αυτή τη φράση. Όμως δεν λέει μόνο αυτή! Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "³⁹ ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού ⁴⁰ και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".

Τελος ολες οι θρησκειες του κοσμου εχουν τους δικους τους κανονες, μα οποια θρησκεια και να πιασεις εχει "κανονες που πρεπει ο πιστος να υπακουει" για να ειναι μεσα σε αυτη τη μικρη κοινωνια.
Το λεω απλα, γιατι εγραψες "ό,τι μου λενε πρεπει να ακουω".
Εκτος αν σκέφτεστε να φτιαξετε μια θρησκεια στα μετρα σας, με λιγο απο ολα, χωρις κανονες και υποχρεωσεις. Γραφειs :
"Από όλα τα κείμενα που μιλούν για το Χριστό, ποιος αποφασίζει ποια είναι "θεόπνευστα" και ποια όχι; Ποια θα προωθούνται και ποια θα απαγορεύονται; Ποια θα κρύβονται και ποια θα καίονται; Και ποιοι αιρετικοί θα μαχαιρωθούν μέσα στην αυτοκρατορία;"

Κατα τη γνωμη σου πιστευεις οτι πρεπει εσυ και εγω να ερωτηθουμε ? Να παρουν τη γνωμη μας ?
Μπορουμε να εχουμε θεση γνωμης εσυ και εγω? Ή θαταν πιο συνετο να υπαρχουν καποιοι πιο καταρτισμενοι?
Ασφαλως και ολοι οι κληρικοι δεν ειναι καταρτισμενοι ή δεν ειναι αγνοί, άλλωστε παλι μεσα στο ευαγγελιο αναφέρεται οτι "κατα εσχατα χρονια οι κληρικοι θαναι χειροτεροι των λαικων". Δεν καθομαι αδερφε μου να κρινω τη ζωη τού καθε παπα, ας κανει ό,τι θελει στη ζωη του. Ένα καθαρο ασανσερ ομως απο ενα βρωμικο θα κανει την ιδια διαδρομη, αν μπορεις να κανεις τον συνειρμο.
Δεν ειναι για μενα ο παπας =θρησκεια, μην τα συγχεουμε αυτα. Όπως υπαρχει καλος αστυνομικος και κακος, καλος δικηγορος και κακος, καλος γιατρος και κακος, ετσι και στους κληρικους συμβαινει το ιδιο ακριβως, γιατι απλα ειμαστε ημιτελεις ΑΝΘΡΩΠΟΙ, εχουμε παθη, αμαρτιες, κολληματα και χιλια δυο.
Γραφεις:

" Ευαισθητοποιηθείτε στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της θρησκείας και της πολιτικής. Στα εκκλησιαστικά και οικονομικά μονοπώλια. Στην ίδια σας την τάση να δημιουργείτε ψεύτικες συγκρίσεις με άλλα άτομα και θρησκείες, για να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας ή τη θρησκεία σας μια υποτιθέμενη υπεροχή."

Ουτε ψευτικες συγκρισεις γινονται, ουτε καμια ταση υπεροχης διεκδικουμε. Ειμαστε αυτοι που ειμαστε με τα θετικα και τα αρνητικα μας, οπως ολοι μας και ο καθενας κανει τον δικο του αγωνα καλυτερευσης σαν ανθρωπος , η ορθοδοξη θρησκεια παραμεινει αναλλοιωτη για χρονια, οσο και να προσπαθησαν να την καταστρεψουν δεν τα καταφεραν και ουτε προκειται, γι’ αυτο θα συνεχισω να βλεπω νεα παιδια στην εκκλησια ειτε αρεσει αυτο ειτε οχι.
Οποιος θελει το ακολουθει αυτο (οποιος θελει πισω μου ελθει) και οποιος θελει τραβαει το δρομο του. Μόνο........που στα δυσκολα χεχεχεχε (και το εχω δει αυτο μπροστα μου) τους αγίους, τον Χριστο και την Παναγια φωναζουμε. Ας το παιζουμε παλικαρια, ουτε το Βουδα ουτε το Μωαμεθ φωναζουμε σε πνιγμο ή σεισμο ή φωτια ή οτιδήποτε πιστευουμε δε πιστευουμε. Και αν ακομα εχουμε αποκυρήξει την ορθοδοξη πιστη, μολις καποιος δικος μας ανθρωπος πεθανει, παπα φωναζουμε να τον διαβασει (αληθεια γιατι ??????????? Αφου εχεις αποκυρηξει την ορθοδοξη πιστη, γιατι φωναζεις ιερεα ορθοδοξο να τον διαβασει. Μηπως κατι σε φοβιζει? )

ΚΙΜΩΝ
"επιστημονικες αναφορες για το θεμα γιογκας " (αν μου ζητησεις πηγες να στις στειλω)"
στείλε

unickvj

http://www.kyria.com/topics/spiritualformation/theologyspiritualissues/14.40.html
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.opposingviews.com/i/yoga-meditation-in-severe-psychosis-autism
-----------------------------------------------------------------------------
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/164/11/1761
--------------------------------------------------------------
http://www.visionandpsychosis.net/Kundalini_Yoga_Psychotic_Episode.htm
---------------------------------------------------------------------
http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm
-------------------------------------------------------
http://www.dci.dk/index.php?option=com_content&view=article&id=334:what-yoga-really-is&catid=143&Itemid=36
(καθηγητής Johannes Aagaard: «η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)
Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 390
------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=e0GFuVgNlYY&feature=related

---------------------------------------------------------------------
Yoga exercises are not recommended for children under 16
http://www.americanyogaassociation.org/general.html
-----------------------------------------------------------------------

Harper's Εγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικών και Παραφυσικών Εμπειριών, ένθ.ανωτ., σελ. 101
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία».
Στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση...και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού».
Οι μελέτες των ειδικών, αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν γιόγκα αναφέρουν,
συν τοις άλλοις, «συναισθηματικές διαταραχές, έντονα αισθήματα φόβου, κατάθλιψη, δραματικές αλλαγές στη διάθεση, έντονα ξεσπάσματα θυμού, πόνους, απώλεια της αίσθησης του σώματος, προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής...»

πηγες : http://www.alopsis.gr/alopsis/yioga.htm#_ednref78
-------------------------------------------------------------
Γράφει η πρώην θεραπεύτρια ρέικι Marcia Montenegro:
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html
------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν θες δες και αυτο θα σε ωφελησει μιας και μιλαει για ολα :
http://www.impantokratoros.gr/4DF7BBCF.el.aspx
------------------------

ΚΙΜΩΝ
Γεια σου unickvj.

Α. Καταρχήν θα απαντήσω στις παραθέσεις σου.

Β. Μετά θα δείξω ότι η άποψη της επιστήμης για τη γιόγκα είναι θετική.

Γ. Τέλος, θα αναλύσω τους λόγους για τους οποίους το χριστιανικό δόγμα καταφέρεται εναντίον άλλων θρησκειών και συστημάτων.

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους».)»

Καταρχήν, γιατί ενθέτεις στη συζήτησή μας για επιστήμη, άτομα με τον τίτλο «καθηγητές», που τελικά, όταν το ψάξω (και ο αναγνώστης κανονικά δεν το ψάχνει), αποδεικνύονται θεολόγοι; http://www.cesnur.org/2007/aagaard.htm Δεν είναι επιστημονικοί καθηγητές, είναι χριστιανοί πιστοί στη Βίβλο. Μα δεν είπαμε ότι θα βρούμε επιστημονικές αποδείξεις για την εγκυρότητα των χριστιανικών σας πεποιθήσεων ενάντια στη γιόγκα; Αυτές είναι οι αποδείξεις; Λουθηρανοί θεολόγοι «καθηγητές» που θεωρούν ότι οι άπιστοι θα πάνε στην Κόλαση;

Εν πάση περιπτώσει, ας απαντήσω στον κύριο "καθηγητή".

Από τα εκατοντάδες άτομα που έχουν περάσει από μένα και τους έχω διδάξει γιόγκα, κανένας δεν έχει "εξινδουιστεί". Ίσως μια γυναίκα, ενώ παράλληλα συνεχίζει να ζωγραφίζει βυζαντινές αγιογραφίες, έχει αποκτήσει μια στενότερη σχέση με την Ινδία.

Αλλά αυτή την είχε από πριν.

Εγώ δίδαξα γιόγκα σε γυμναστήρια. Ελάχιστα ή καθόλου δεν έχω παρουσιάσει το πνευματικό μέρος της γιόγκα (π.χ. χορτοφαγία), έξω από αυτό που είναι έκδηλο από την ίδια την άσκηση. Σε άτομα που πηγαίνουν για γιόγκα σε "κέντρα γιόγκα", αυτό διαφέρει. Κάποιοι από αυτούς πηγαίνουν επειδή ψάχνουν μια εναλλακτική μορφή πνευματικότητας (δηλαδή άλλη απ' τη χριστιανική θρησκεία, η οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν τους τραβάει) και άλλοι πηγαίνουν απλώς για σωματική άσκηση, χαλάρωση και θέματα υγείας. Και οι δύο τύποι μαθητών εκτίθενται σε κάποιο βαθμό σε σύμβολα και κοσμοθεωρία που σχετίζεται με τις ανατολικές θρησκείες και τη Νέα Εποχή.

Αλλά το αν θα υιοθετήσουν οτιδήποτε και τι θα είναι αυτό, εξαρτάται από αυτούς. Τα άρθρα που μου έστειλες λένε ότι δεν είχαν εξαρχής την πρόθεση να αλλάξουν συνήθειες ή κοσμοθεωρία. Αυτό για κάποιους είναι αλήθεια (ειδικά για το γκρουπ που πάει όχι ψάχνοντας εναλλακτική πνευματικότητα αλλά απλά για χαλάρωση, άσκηση κλπ.) Αλλά δεν υπάρχει δολιότητα. Το ότι δεν ήξερα εγώ, πριν αρχίσω γιόγκα, ότι θα γίνω χορτοφάγος, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος με ανάγκασε ή με πλάνεψε για να το κάνω. Βρήκα ότι ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου και το υιοθέτησα.

Τελικά, θέλουμε να ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία ή όχι;

Παραθέτεις:
Ο γκουρού Μουκτανάντα περιγράφει ως διαλογιστική εμπειρία του: «Ήμουν σε τρομακτική κατάσταση. Η αναπνοή μου άλλαξε, η κοιλιά μου γέμιζε με αέρα, όταν εισέπνεα η αναπνοή κρατιόταν μέσα μου. Το μυαλό μου είχε αρρωστήσει από το φόβο... αρχισα να βλέπω μικρά ανθρωπάκια και να παρακολουθώ την τρέλα μου. Το σώμα μου άρχισε να τινάζεται. Τώρα δεν ήμουν εγώ που διαλογιζόμουν. Ο διαλογισμός μού επιβαλλόταν... Έβλεπα το σώμα μου να καίγεται...» Μόλις τελείωσαν όλα ο Μουκτανάντα συμπέρανε ότι είχε φωτιστεί.40 Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».41 Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,42 σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Μπορώ να χρησιμοποιήσω την ίδια λογική ως εξής:
Yπήρχε κάποτε ένα εβραιόπουλο που πίστευε ότι είναι ο Θεός. Ναι, πίστευε ότι είναι ο Θεός! Είχε αυτή τη σατανική φλέβα και την υπεροψία ήδη από την παιδική ηλικία. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, πήγε στην έρημο και μίλησε με το "Θεό" του, που στην πραγματικότητα ήταν ο Σατανάς. Και αυτός του πρόσφερε τον κόσμο αν τον ακολουθούσε. Ο νέος φοβήθηκε και αρνήθηκε, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι είχε ήδη "προσβληθεί". ‘Οταν έφυγε από την έρημο, διαπίστωσε ότι ο Σατανάς τού είχε δώσει "δυνάμεις" και μπορούσε να κάνει θαύματα. Τα θαύματα συγκέντρωσαν γύρω του
μεγάλο αριθμό "πιστών" στους οποίους υποσχέθηκε μαγικές δυνάμεις - πάντα με τη βοήθεια του "Θεού" του. Τους υποσχέθηκε (τελευταίοι στίχοι κατά μάρκον Ευαγγελίου) ότι θα μπορούν να πίνουν δηλητήριο χωρίς να βλάπτονται, να πιάνουν δηλητηριώδη φίδια, να θεραπεύουν αγγίζοντας τους αρρώστους (και κλέβοντας όμως έτσι την ψυχή του αρρώστου για τον Κύριό του, τον Σατανά) και τους διέταξε να πάνε και να προσηλυτίσουν στην καινούργια "θρησκεία" του όλη την ανθρωπότητα. Αυτοί το έκαναν και, στη διαδικασία, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο τόσο στην καθολική Δύση όσο και στη βυζαντινή Ανατολή. Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα έχουν αμύθητη περιουσία και συνεχίζουν να προσηλυτίζουν. Έτσι μπήκε ο Διάβολος στη ζωή μας.

Bλέπεις πώς το περιστατικό που περιγράφεται για τον Χριστό και τον Σατανά στην έρημο, το ερμήνευσα έτσι ώστε να ταιριάζει στους σκοπούς μου: ο Χριστός "πίστεψε" ότι ξεπέρασε τον Σατανά, ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος ο Σατανάς ανέλαβε τα ηνία. ΝΟΜΙΣΕ ότι φωτίστηκε ή ότι επικοινώνησε με το Θεό, ενώ στην πραγματικότητα καταλήφθηκε από το διάβολο. Δίνοντας αυτή την ερμηνεία, δεν κάνω παρά ό,τι οι θεολόγοι στην περίπτωση του Μουκτανάντα - γιατί, αν το ψάξεις, οι θεολόγοι John Ankerberg και John Weldon την έγραψαν την παράγραφο, και όχι επιστήμονας...
Τη λέξη "τρέλα" ο Μουκτανάντα εδώ τη χρησιμοποιεί μεταφορικά. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να είχε πει ο Χριστός για την "τρέλα" του όταν έβλεπε τα διάφορα οράματα που του έδειχνε ο Σατανάς, ή οι χριστιανοί ερημίτες σε σχέση με τα δικά τους οράματα, ιδίως όταν αυτά συνοδεύονται από ψυχολογική κρίση.

Έχεις ακούσει τι οράματα είχε δει ο ψυχίατρος Karl Jung, ένας από τους δημιουργούς της σύγγρονης ψυχοθεραπείας; Ο Γιουνγκ είχε διάφορες μυστικιστικές εμπειρίες, όπως ο Μουκτανάντα, και συνδέθηκε με ένα πνεύμα, τον Φιλήμονα/Αμπράξα. Ο Αμπράξας υπαγόρευσε στον Γιουνγκ τα ακόλουθα (κοίτα Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Abraxas#Carl_Jung_.28Seven_Sermons_to_the_Dead.29 ) :

Υπάρχει ένας Θεός για τον οποίο δεν γνωρίζετε τίποτα, γιατί η ανθρωπότητα τον έχει ξεχάσει. Ονομάζεται Αμπράξας. [...]
Ο Θεός-Ήλιος είναι η ζωή. Ο Διάβολος είναι ο θάνατος. Ο Αμπράξας είναι ετούτη η ευλογία και η κατάρα, που είναι συγχρόνως ζωή και θάνατος. Από τον Αμπράξας γεννιούνται η αλήθεια και το ψέμα, το καλό και το κακό, το φως και το σκότος που συνυπάρχουν στον ίδιο λόγο και στην ίδια πράξη.
Είναι γι’ αυτό που ο Αμπράξας είναι τρομερός.

Η θεωρία του Γιουνγκ για τη συνύπαρξη και ένωση των δύο πόλων της ψυχής, βγήκε από τέτοιες υπερβατικές εμπειρίες. Οι χριστιανοί, όπως μπορείς να δεις εδώ
http://www.psychoheresy-aware.org/jungleg.html
και εδώ
http://www.philipcoppens.com/jung.html ,

λένε ότι ήταν δαιμονισμένος. Αλλά αυτό είναι απλά μια ερμηνεία. Μπορείς να πεις ότι ο Μουκτανάντα δαιμονίστηκε και ΝΟΜΙΣΕ ότι είδε το φως μα ήταν μια πλάνη.

Κι εγώ μπορώ να πω ότι ο Χριστός δαιμονίστηκε στην έρημο κλπ, όπως περιέγραψα.

Με τα λόγια φτιάχνουμε ανώγια και κατώγια. Ο καθένας μπορεί με κατηγορίες να εκφράζει τις προκαταλήψεις, τις προτιμήσεις και τους ίδιους του τους φόβους.

Αλλά γνωρίζεις; Όχι. Ακόμα κι ένα παπαγαλάκι μπορεί να λέει ό,τι λέει η Βίβλος.

Στη συνέχεια θα ξαναπιάσω αυτή την παράγραφο και άλλα παρόμοια περιστατικά που παραθέτεις, και θα δεις τι λένε ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ για τέτοιου είδους εμπειρίες.
-----------

Ένας άλλος σύνδεσμος που μου έστειλες, πάλι από θεολόγο, είναι ο http://www.jashow.org/Articles/new-age/NA1101W1.htm , στον οποίο ο Ankerberg περιγράφει την περίπτωση της Christina Gorf, την οποία παρουσιάζει ως μια συνηθισμένη νοικοκυρά:

"Σκεφτείτε την περίπτωση της Christina Grof, που, πριν αρχίσει γιόγκα, ήταν μια συνηθισμένη νοικοκυρά, με συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της. Άρχισε γιόγκα τελείως ανύποπτα ως μια πρακτική που θα την βοηθούσε σωματικά στην εγκυμοσύνη της. [...] Βρήκε τον εαυτό της να μετασχηματίζεται από μια συντηρητική νοικοκυρά σε μια ηγέτιδα της Νέας Εποχής μέσω της Χάθα Γιόγκα. Το μόνο που έκανε ήταν να μπει σε μια τάξη γιόγκα και όλα επακολούθησαν.»

Στην πραγματικότητα, η "συντηρητική νοικοκυρά" είναι μια ψυχοθεραπεύτρια, ψυχολόγος της υπερπροσωπικής ψυχολογίας, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Υπερπροσωπικής Ένωσης (ΙΤΑ). Στη Wikipedia υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν, γιατί έχει κάνει πολλή δουλειά στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Δεν πρόκειται για μια "νοικοκυρά" που παρασύρθηκε από έναν τρελό γκουρού, αλλά για ένα πολύ μορφωμένο και δημιουργικό άτομο που έχει πολύ καλή φήμη μέσα στο χώρο της υπερπροσωπικής ψυχολογίας. Είναι ζωγράφος, έχει κάνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, έχει εκδώσει αμέτρητα βιβλία και έχει μιλήσει πολλάκις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Αν ήταν λόγω της γιόγκα που τα έκανε όλα αυτά, δεν θα σήμαινε αυτό κάτι καλό για τη γιόγκα; Θα έπρεπε να θρηνούμε γιατί δεν έμεινε μια "συντηρητική" [μέτρια και χριστιανή] νοικοκυρά, που είχε "τα συνηθισμένα σχέδια για τη ζωή της";
Αυτό που η ίδια η Grofπεριγράφει (στην ίδια ιστοσελίδα του θεολόγου) είναι ότι, ήδη πριν κάνει γιόγκα, απλά και μόνο με τις βαθιές αναπνοές που τις είχαν διδάξει οι μαίες για ανώδυνο τοκετό, είχε την εμπειρία της "κουνταλίνι" (ψυχοπνευματική ενέργεια μέσα στο σώμα). Το ίδιο επαναλήφθηκε και στο δεύτερο παιδί της. Ήταν μόνο μετά από αυτά που άρχισε γιόγκα. [Μετά που θα σου παρουσιάσω τα επιστημονικά συγγράμματα, θα δεις ότι σε πολλούς ανθρώπους η ενέργεια αφυπνίζεται από μόνη της, και η Grof ήταν προφανώς μια τέτοια. Δεν συμβαίνει σε όλους μέσα από τη γιόγκα. Εγώ έχω μια γνωστή στην Κρήτη που έχει αφυπνισμένη την ενέργεια και μπορεί να βλέπει στον κόσμο της ψυχής, συμπεριλαμβανομένων και των πνευμάτων (άυλων ψυχών). Αλλά αυτό δεν έγινε μέσα από τη γιόγκα. Είναι γυμνάστρια.
Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι απαγορεύονται οι βαθιές αναπνοές, απαγορεύεται η γυμναστική, απαγορεύεται αυτό και το άλλο, γιατί μπορεί να αφυπνιστεί η ίδια σου η ενέργεια. Μπορεί ο άνθρωπος να κρύβεται από τον εαυτό του;]

Όταν η Grof μίλησε για την κουνταλίνι, δεν προσπάθησε να δείξει το μαύρο ως άσπρο
- όπως ισχυρίζεται ο θεολόγος σας, ο οποίος λέει:

«Η επανερμηνεία εκ μέρους της των παθολογικών φαινομένων που δημιουργούνται από τις μυστικιστικές πρακτικές και η παρουσίασή τους ως μιας μετασχηματιστικής πνευματικότητας, όχι μόνο βοηθάει να ενδυναμωθεί και να δικαιολογηθεί ο μυστικισμός αλλά επίσης σταματά αποτελεσματικά την κατανόηση της κατάστασης όπως έχει πραγματικά. Για παράδειγμα, στην κουνταλίνι γιόγκα, τα συμπτώματα της ψύχωσης και του δαιμονισμού βολικά επανερμηνεύονται ως εκδηλώσεις μιας "ανώτερης" ή θεϊκής συνειδητότητας.»
Their reinterpretation of the pathological phenomena induced by occult practice—as a positive transforming spirituality (a spiritual "emergence")—not only helps undergird and legitimize the occult, but it also effectively inhibits discernment of the true issues involved. For example, in the case of kundalini yoga, symptoms of mental illness and demonization are gratuitously redefined as emerging manifestations of "higher" or divine consciousness.

Το θέμα της κουνταλίνι είναι γνωστό στην υπερπροσωπική ψυχολογία. Είναι οι χριστιανοί θεολόγοι που παίρνουν ένα απομονωμένο σημείο, δηλαδή ότι όταν αφυπνιστεί η πνευματική ενέργεια στο άτομο, αυτό μπορεί να δει δαίμονες, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και να δεχθεί επιθέσεις από αυτούς (αλλά αυτό γίνεται και με τους χριστιανούς ασκητές), για να ισχυριστούν ότι η ενέργεια είναι "δαιμονική".
Αυτό που σε κάνει να βλέπεις δεν είναι δαιμονικό. Βλέπεις τους αγίους, βλέπεις τους δαίμονες. Μπορεί να δεχτείς τις ευλογίες των αγίων, αλλά και επιθέσεις από τους δαίμονες. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους μυστικιστές, και στους χριστιανούς επίσης. Η Grof είναι ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό άτομο με φήμη στην υπερπροσωπική ψυχολογία και την πνευματική κοινότητα. Κι υπάρχουν ένα σωρό σαν κι αυτή, άτομα ευτυχισμένα που έχουν αφυπνίσει την πνευματική τους ενέργεια (π.χ. κοίτα το ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU , το οποίο δείχνει διάφορα άτομα που έχουν αφυπνίσει την ενέργεια μέσα από πολυετή εντατικό διαλογισμό, να μιλάνε για τα οφέλη και την ψυχική πλήρωση που έφερε στη ζωή τους.).
Εσύ ποιος είσαι που θα πεις ότι η ενέργειά τους είναι δαιμονική; Τι σημαίνει "δαιμονική ενέργεια"; Αυτό είναι θεολογικός όρος. Η ενέργεια είναι αυτό που σε κάνει να βλέπεις. Το δαιμονικό στοιχείο σχετίζεται με τις επιλογές σου και μόνο. Μπορείς να αποδείξεις σε επιστημονική ή πρακτική βάση ότι οι άνθρωποι αυτοί καταστρέφονται στη ζωή τους ή είναι δαιμονισμένοι; Όχι. Η ενέργεια της κουνταλίνι είναι το αντικείμενο επιστημονικών ερευνών. Βλέποντας το πώς η ενέργεια λειτουργεί, τι εμπειρίες δίνει στον άνθρωπο και πώς τον προάγει στη ζωή του, οι επιστήμονες που την διερεύνησαν είπαν τα εξής:

Wilipedia, «Kundalini syndrome» http://en.wikipedia.org/wiki/Kundalini_syndrome

Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι»
Το «σύνδρομο της Κουνταλίνι» είναι μια ομάδα αισθητικών, κινητικών, νοητικών και συναισθηματικών συμπτωμάτων, σύμφωνα με κάποιους συγγραφείς σε αυτό το πεδίο, που αναφέρεται κυρίως από ανθρώπους που βίωσαν μια μεταθανάτια εμπειρίαˑ έχει επίσης αποδοθεί στους ασκουμένους στη γιόγκα και στο διαλογισμό. Ερευνητές στα πεδία της ψυχιατρικής, υπερπροσωπικής ψυχολογίας και μεταθανάτιων εμπειριών, περιγράφουν ένα πολύπλοκο μοτίβο από αισθητικά, κινητικά, νοητικά και συναισθηματικά συμπτώματα που σχετίζονται με την έννοια της κουνταλίνι, τα οποία μερικές φορές αποκαλούνται «το σύνδρομο της κουνταλίνι». Αυτή η ψυχο-πνευματική και μετασχηματιστική εμπειρία πιστεύεται ότι συμβαίνει ως αποτέλεσμα μιας μεταθανάτιας εμπειρίας ή ως αποτέλεσμα μακρόχρονων κι εντατικών πνευματικών / διαλογιστικών πρακτικών, όπως ασκούνται σε κάποια υποπεδία διαλογισμού ή γιόγκα. Άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να εγείρουν αυτή τη συμπτωματολογία περιλαμβάνουν έντονες προσωπικές κρίσεις ή εμπειρίες. Σύμφωνα με συγγραφείς στην υπερπροσωπική ψυχολογία, η διαδικασία δεν είναι πάντα ξαφνική και δραματική, μπορεί επίσης να αρχίσει αργά και να μεγαλώσει σταδιακά με τον καιρό. Αν τα συνοδευτικά συμπτώματα εκδιπλωθούν με ένα έντονο τρόπο που φέρει τον διαλογιζόμενο εκτός ισορροπίας, η διαδικασία συνήθως ωχαρακτηρίζεται ως «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency).

Τα παρακάτω από τη σελίδα http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo
Η πνευματική κρίση και τα είδη της
Ο όρος «πνευματική κρίση» (Spiritual emergency) αναφέρεται σε «δραματικές εμπειρίες και ασυνήθιστες νοητικές καταστάσεις τις οποίες η παραδοσιακή ψυχιατρική διαγιγνώσκει και αντιμετωπίζει ως νοητική διαταραχή και που στην πραγματικότητα είναι κρίσεις προσωπικού μετασχηματισμού». Τέτοια επεισόδια έχουν περιγραφεί στην ιερή λογοτεχνία όλων των εποχών ως αποτέλεσμα διαλογιστικών πρακτικών και ως ορόσημα εξέλιξης στη μυστικιστική ατραπό.
Οι πνευματικές κρίσεις (spiritual emergencies) έχουν αναγνωριστεί από τις πνευματικές παραδόσεις τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής μέσα στους αιώνες και έχουν περιγραφεί σε σημαντικά πνευματικά βιβλία, όπως το βιβλίο του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού «Η σκοτεινή νύχτα της ψυχής». Ως ένα είδος «πνευματικής κρίσεως» η ινδική πνευματική παράδοση έχει περιγράψει ένα φαινόμενο που λέγεται κουνταλίνι, στις περιπτώσεις που εγείρονται ισχυρές εμπειρίες που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να μοιάζουν με τις εμπειρίες που υπάρχουν σε ψυχωτικές καταστάσεις.
Τη δεκαετία του ’80 η ψυχολόγος Christina Grof ίδρυσε το Δίκτυο Πνευματικών Κρίσεων, μια διεθνή οργάνωση αφιερωμένη στην υποστήριξη ατόμων που περνάνε από πνευματικές κρίσεις, μέσα από την παροχή σε αυτούς πληροφοριών που σχετίζονται με τις διαδικασίες των πνευματικών κρίσεων, καθώς και πληροφοριών για εναλλακτικές επιλογές σε σχέση με την παραδοσιακή (φαρμακευτική) αντιμετώπιση.
Υπάρχουν διάφορα είδη πνευματικών κρίσεων: σαμανική κρίση, αφύπνιση της κουνταλίνι, επεισόδια ενοποιημένης εμπειρίας (βιώματα κορυφής – peak experiences), ψυχολογική ανανέωση μέσω επιστροφής στο κέντρο, κρίσεις ψυχικού ανοίγματος, εμπειρίες προηγούμενων ζωών, επαφές με πνεύματα-οδηγούς και τσάνελινγκ, μεταθανάτιες εμπειρίες, βιώματα στενών επαφών με ιπτάμενους δίσκους, δαιμονικές επιθέσεις, άνοιγμα στο μύθο της ζωής, αναδυόμενα καρμικά μοτίβα.

Πνευματική κρίση – το είδος «αφύπνιση της κουνταλίνι»
Ένα από τα γνωστότερα είδη πνευματικών κρίσεων είναι η αφύπνιση της κουνταλίνι, η οποία είναι ευρέως γνωστή στην ινδική πνευματική παράδοση.
Μερικοί δυτικοί ερευνητές έχουν ερευνήσει κάποιες από τις σωματικές επιδράσεις της αφύπνισης της κουνταλίνι στον οργανισμό και έχουν βρει στοιχεία για μια τέτοια σχέση. Το επιστημονικό ενδιαφέρον για την έρευνα στην κουνταλίνι είναι μέρος ενός γενικότερου ενδιαφέροντος των δυτικών επιστημόνων για την έρευνα στην πνευματικότητα, τις θρησκευτικές εμπειρίες, το διαλογισμό και τις μυστικιστικές καταστάσεις.
Ο ιατρός Lee Sannella ήταν ένας από τους πρώτους που πρότεινε μια κατάταξη των συμπτωμάτων της κουνταλίνι και τα κατέταξε σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: κινητικά (πχ αυτόματες σωματικές κινήσεις και στάσεις, ασυνήθιστα μοτίβα αναπνοής) [Εδώ περιλαμβάνεται η δυσκολία αναπνοής του Μουκτανάντα, την οποία παρέθεσες], αισθητικά (εσωτερικές αισθήσεις όπως φώτα και ήχους, κρύο και ζέστη) [εδώ περιλαμβάνονται τα οράματα που παρέθεσες ότι έβλεπε ο Μουκτανάντα - αλλά οράματα βλέπουν βέβαια και οι χριστιανοί μυστικιστές] , ερμηνευτικά (π.χ. ασυνήθιστα ή ακραία συναισθήματα) [αυτές τις κρίσεις τις περνούν όλοι όσοι κάνουν ασκητισμό ή εντατική πνευματική πρακτική σε οποιαδήποτε μορφή] και μη-οργανισμικά (π.χ. εξωσωματικές εμπειρίες και παραψυχική αντίληψη).

Από τη Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome», σελίδα http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences
Οι ερευνητές που σχετίζονται με τα πεδία της υπερπροσωπικής ψυχολογίας και των επιθανάτιων εμπειριών έχουν προτείνει κάποια κοινά κριτήρια για την περιγραφή των συμπτωμάτων της κουνταλίνι, το πιο κοινό χαρακτηριστικό των οποίων (κριτηρίων) είναι μια αίσθηση ενέργειας ή θερμότητας που ανεβαίνει γρήγορα από τη σπονδυλική στήλη.
Σύμφωνα με τον [ψυχολόγο] Kason και άλλους, η αφύπνιση της ενέργειας τής κουνταλίνι μπορεί να έχει παρενέργειες, και μια τέτοια αφύπνιση μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις, να παρουσιαστεί ως πνευματικό πρόβλημα. Σύμφωνα με την υπερπροσωπική ψυχολογία, η αφύπνιση της ενέργειας της κουνταλίνι συνοδεύεται από αλλαγές στη φυσιολογία και στη συνειδητότητα, τις οποίες μπορούμε να κατανοήσουμε μέσω του ινδουιστικού συστήματος των τσάκρα (ενεργειακών κέντρων στο σώμα). Η γνώση των τσάκρα μπορεί γι’ αυτό να βοηθήσει στην ερμηνεία των συμπτωμάτων. Η επίσκεψη σε έναν δάσκαλο διαλογισμού που δεν είναι εκπαιδευμένος στις τεχνικές της κουνταλίνι και που δεν έχει βαθιά και ουσιαστική γνώση αυτών, ή σε έναν ψυχίατρο, γιατρό ή θεραπευτή που δεν γνωρίζει για αυτή τη διαδικασία, μπορεί συχνά να οδηγήσει σε σύγχυση και παρανόηση. [...]
Αν και τα συμπτώματα μερικές φορές μπορεί να είναι δραματικά και προβληματικά, ψυχολόγοι όπως ο Sovatsky και ο Greyson τείνουν να ερμηνεύουν την εκδιπλωνόμενη συμπτωματολογία ως, στο μεγαλύτερο μέρος της, μια μη παθολογική διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης, σημαντική για την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τον Scotton, τα συμπτώματα της κουνταλίνι μπορεί να συνδέονται με ψυχοπαθολογία ή μπορεί και όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να αναχθούν σε αυτήν. Πιστεύει ότι είναι σημαντικό να ξεχωρίζει κανείς μεταξύ των χαρακτηριστικών σημαδιών της κουνταλίνι και των παθολογικών συμπτωμάτων, και να μη χρησιμοποιούνται τα σημάδια της κουνταλίνι για μια διάγνωση παθολογίας. Άλλοι ψυχολόγοι, όπως ο Kason, τείνουν να βλέπουν το όλο φάσμα της διαδικασίας, [δηλαδή μαζί και τα συμπτώματα που αυτή περιλαμβάνει] ως καταλήγοντα σε ένα «ψυχο-πνευματικό καθάρισμα σπιτιού».

Υπάρχουν επιστήμονες που είναι υλιστές. Αυτοί δεν δέχονται ότι οι εμπειρίες που δεν προέρχονται από την ύλη είναι έγκυρες. Τις θεωρούν ψευδαίσθηση και πλάνη και πιστεύουν ότι είσαι εξ ορισμού τρελός αν έχεις τέτοιες.
Φυσικά, αν και σας αρέσει να παραθέτετε αυτούς τους ψυχιάτρους, αυτοί είναι εναντίον και των χριστιανών, γιατί κι οι χριστιανοί μυστικιστές βιώνουν τέτοιες εμπειρίες. (Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πάνε στην εκκλησία για να κοινωνήσουν. Αναφέρομαι σε μυστικιστές, ανθρώπους που τα ρισκάρουν όλα για να μπούνε στον παράδεισο ενώ βρίσκονται ακόμα στη σάρκα – καθώς το τι θα συμβεί μετά το θάνατο, κανείς δεν το ξέρει, όλο κι όλο αυτό που έχουμε είναι το τώρα). Επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πως κι εσείς έχετε μυστικιστές και πως βιώνετε κι εσείς όλων των ειδών τις μυστικιστικές εμπειρίες, να μια αναφορά από την Wikipedia:

Από την Wikipedia, Χριστιανικός Μυστικισμός (Christian Mysticism)http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_mysticism#Jesus_and_the_Apostles

[Στη σελίδα αυτή έχει και μια λίστα από διάφορους χριστιανούς μυστικιστές, καταταγμένους ανάλογα με την υποδιαίρεση του χριστιανισμού στην οποία ανήκουν (ναι, υπάρχουν και άλλοι χριστιανοί εκτός από τους «ορθοδόξους», κι ας αποκαλείτε εσείς τους άλλους «πρωτεστάντες» και «καθολικούς», και μόνο τον εαυτό σας «χριστιανούς», όπως στο παρακάτω κομμάτι που μου έστειλες:
«Αυτός ο τρόπος αναίρεσης, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους. Έτσι ώστε σήμερα, από κοινού, Προτεστάντες και άσχετοι Χριστιανοί, να τον παπαγαλίζουν.»
Προτεστάντες και χριστιανοί; Μπα; Οι προτεστάντες δεν είναι χριστιανοί; Ποιους εννοείτε όταν λέτε «χριστιανοί»; Μήπως –λέω μήπως- εσάς τους ίδιους;

Να λοιπόν η σελίδα της Wikipedia για τον Χριστιανικό Μυστικισμό:

Ασκητικές πρακτικές
Πολλοί μυστικιστές [...] πειθάρχησαν τα σώματά τους με δραστηριότητες που ποίκιλλαν από τη νηστεία και έλλειψη ύπνου μέχρι πιο ακραίες μορφές όπως η αυτομαστίγωση.

Αισθητηριακές εμπειρίες
Πολλοί μυστικιστές βιώνουν οράματα. Αλλά συμβαίνουν και άλλες αισθητηριακές εμπειρίες. Για παράδειγμα, ο Richard Rolle άκουσε ουράνια μουσική και ένιωσε μια φωτιά στο στήθος του.

Έκσταση
Η έκσταση είναι κοινή για πολλούς μυστικιστές, όπως η Τερέζα της Αβίλα, η εμπειρία της οποίας αποθανατίστηκε στο άγαλμα «Έκσταση της Αγίας Τερέζας», του Μπερνίνι.

Σωματικοί μετασχηματισμοί
Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα μυστικιστικού σωματικού μετασχηματισμού είναι η εμφάνιση των στιγμάτων στο σώμα του μυστικιστή, όπως αυτά που δέχτηκε ο Φραγκίσκος της Ασίζης. Αλλά και άλλοι μετασχηματισμοί είναι δυνατοί, όπως το άρωμα της αγιότητας που συνοδεύει το σώμα του νεκρού μυστικιστή, πχ της Τερέζας της Αβίλα και της Θηρεσίας της Liseaux.

Θαύματα
Μερικοί μυστικιστές λέγεται ότι μπορούσαν να κάνουν θαύματα. [...]

Από την ιστοσελίδα Θρησκεία και Ορθοδοξία:
http://www.apologitis.com/gr/ancient/thriskia.htm#ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ_ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ

Κι όπως ο μυστικισμός διακρίνεται σε διάφορα είδη, τοιουοτρόπως ποικίλλουν και οι προσωπικότητες των μυστικών. Μεταξύ αυτών βρίσκουμε απόλυτη ηρεμία αφ’ ενός και αγρία παραφροσύνη αφ’ ετέρου. Μάγους και γόητες, μοναχούς, ποιητές και φιλοσόφους, ήσυχους αστούς και υστερικές γυναίκες. Αλλά όλοι έχουν ένα κοινό προς αλλήλους : όλοι προσπαθούν να φθάσουν στην κατάσταση στην οποία λαμβάνουν αίσθηση του Απολύτου. Τείνουν να υπερπηδήσουν τα όρια του κόσμου τούτου, να απαλλαγούν των αισθήσεων, να ελευθερωθούν εαυτών και δια της εκστάσεως να μετάσχουν του υπερβατικού κόσμου του Υψίστου και του Αιωνίου.
Στο εξής θα παράσχουμε ιστορική εικόνα του μυστικισμού παρά τους διάφορους λαούς, από των λεγόμενων πρωτογενών μέχρι των χρόνων ημών, στην οποίαν θα συμπεριλάβουμε και τις νεαρότερες εκδηλώσεις του μυστικισμού στην σύγχρονη τέχνη. Οίκοθεν νοείται ότι ο παρά τους διάφορους λαούς απαντώμενος μυστικισμός το μεν είναι αυτοφυής, αναβλύζων αμέσως εκ τής ψυχής, το δε οφείλεται και στην αμοιβαία αλληλεπίδρασην των λαών τούτων. Το τελευταίο τούτο ισχύει προ πάντων περί της σχέσεως μεταξύ ελληνικού και χριστιανικού μυστικισμού, όπου διά του Φίλωνος κατ’ αρχάς, έπειτα δε προ πάντων δια Κλήμεντος του Αλεξανδρέα, του Αυγουστίνου, τελούντος υπό την επίδραση του Πλωτίνου, και του συγγραφέως τών υπό το όνομα Διονυσίου του Αρεοπαγίτου φερομένων συγγραμμάτων, αντλούντων κυρίως εκ του Πρόκλου, εισήλθε ο ελληνικός μυστικισμός στην Χριστιανική Ανατολή και Δύση και γονιμοποίησε τα εν την Αγία Γραφή ενυπάρχοντα μυστικά σπέρματα.

Πολλές πληροφορίες για τον Χριστιανικό Μυστικισμό και για πολλούς χριστιανούς μυστικιστές στο Βυζάντιο και την Ευρώπη, εδώ.

Από την Wikipedia, Χριστιανικός Μυστικισμός (Christian Mysticism): http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_mysticism#Jesus_and_the_Apostles

Οπως γράφει ο Ε.Η. Gombrich στο «Χρονικό της Τέχνης», η Αγία Θηρεσία, μια καλόγρια του δέκατου έκτου αιώνα, είχε περιγράψει τα μυστικά της οράματα σ' ένα περίφημο βιβλίο. Στο βιβλίο μιλάει για μια στιγμή θείας έκστασης «όταν άγγελος Κυρίου διαπέρασε την καρδιά της μ' ένα χρυσό φλεγόμενο βέλος γεμίζοντάς την με πόνο, αλλά και με άφατη ευδαιμονία".

Και φυσικά, δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι "θετικές" εμπειρίες, αλλά και οι "αρνητικές", όπως επιθέσεις δαιμόνων:

Ο άγιος γέροντας Νικόλαος της Όπτινα
σύνδεσμος
Ως μοναχός αγωνίστηκε σκληρά στην επιστήμη της νοεράς προσευχής, αντιμετώπισε σκληρές δαιμονικές επιθέσεις και αξιώθηκε σε ουράνιες οπτασίες, τις οποίες κοινοποίησε στον πνευματικό του, τον άγιο Βαρσανούφιο.

Αγιορείτες Νεοησυχαστές Πατέρες (Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου):
σύνδεσμος
Μεγάλος αγωνιστής υπήρξε και ο [...] Γέρων Ιλαρίων ο Γκουρτζής. Στο Άγιον Όρος έζησε στις μονές Ιβήρων και Διονυσίου και στην έρημο. Πολλές σπηλιές έγιναν κατοικία του. Πότιζε τα βράχια με δάκρυα και τηρούσε ακριβή σιωπή. Είχε πολλές δαιμονικές επιθέσεις, οι όποιες όμως τον άφησαν απτόητο. [...] Οι μακρές νηστείες του τον άφηναν ημιθανή. [...] Για ένα μεγάλο διάστημα διετέλεσε έγκλειστος. Στα γεράματα του χρησιμοποιούσε αλυσίδες ως κρεμαστήρες για τις πολύωρες αγρυπνίες του.

Πώς θα σου φαινόταν αν υποστήριζα ότι ο Παίσιος, που έλεγε ότι έβλεπε οράματα δαιμόνων αλλά και δεχόταν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ επιθέσεις από αυτούς, ήταν τρελός ή δαιμονισμένος και σου παρέθετα και ένα απόσπασμα από κάποιον υλιστή ψυχίατρο; Και διέδιδα ότι πρέπει να έρχονται όλοι στη γιόγκα και ότι ο χριστιανισμός είναι επικίνδυνος; Και έκανα κονέ με επιχειρήσεις και ιδρύματα και ανθρώπους «για να πληροφορήσω και να προστατέψω το κοινό»; Και έπαιρνα μέτρα για να μη μιλάς σε άλλους για το χριστιανισμό και «τους διαδίδεις τις βδελυρές και ανόσιες ιδέες σου, τις βλασφημίες κατά του Αγίου Πνεύματος»; Θα δεχόσουν ότι κάνω οτιδήποτε ωφέλιμο και ότι έχω καλή καρδιά; Ή θα με αποκαλούσες επικίνδυνο φονταμενταλιστή και αν με συναντούσες στο δρόμο θα άλλαζες πεζοδρόμιο (ιδιαίτερα μάλιστα αν είχα πετύχει στις επιθετικές μου ενέργειες); Πες την αλήθεια.
Λοιπόν υπάρχουν επιστήμονες που απορρίπτουν κι εμάς κι εσάς, και υπάρχουν άλλοι που δέχονται αμφότερους.
Και μας δέχονται γιατί δέχονται τη μεταφυσική πλευρά του ανθρώπου. Και γιατί βλέπουν στις έρευνές τους ότι οι προχωρημένες μυστικιστικές εμπειρίες, αν και μπορεί στις περιπτώσεις κάποιων ατόμων να αποτελούν δύσκολες προκλήσεις για κάποιο διάστημα, ωστόσο προωθούν ένα πληρέστερο βίωμα της ζωής και ωριμάζουν το άτομο πνευματικά.

Μια ψυχολόγος ερευνήτρια της κουνταλίνι, μια από τους πολλούς ερευνητές που αναφέρει η Wikipedia ότι έχουν κάνει έρευνες στο θέμα, είναι η Dr Kason, η οποία, στο βιβλίο της «Προτεινόμενη Διαχείριση των Πνευματικών Κρίσεων», περιγράφει ως εξής την θετική κι επιτυχή αφύπνιση της κουνταλίνι . Μας λέει ότι όταν αυτή συμβαίνει, παρατηρούμε τα εξής:

http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

Θα βρεις επανειλημμένα τον εαυτό σου να βιώνει μυστικιστικές καταστάσεις συνειδητότητας.
Θα έχεις έναν έντονο εσωτερικό πόθο για το θείο.
Μπορεί να βιώσεις αυθόρμητα κλάματα και ένα συναίσθημα που σε συνταράσσει όταν ακούς αναφορά στο θείο ή το σκέφτεσαι.
Θα βρεις ότι αναπτύσσεται μέσα σου μια πιο καθαρή και αντιληπτική διάνοια και ικανότητα βαθύτερης ψυχολογικής εμβάθυνσης, μαζί με μια βαθύτερη ηθική.
Μπορεί να βρεις ότι αναπτύσσονται νέα δώρα εμπνευσμένης δημιουργικότητας.
Θα βρεις ότι αναπτύσσεις πιο υψηλά στοιχεία χαρακτήρα, όπως συμπόνοια, συμπαντική αγάπη, ευγνωμοσύνη, ελεημοσύνη, φιλαλήθεια, εντιμότητα και ταπεινότητα.
Η επιθυμία σου να είσαι χρήσιμος στην ανθρωπότητα θα μεγαλώσει και θα γίνει ένα κύριο χαρακτηριστικό σου, καθώς η αίσθηση που έχεις ότι είσαι ένα με τον εξωτερικό κόσμο και την ανθρωπότητα θα μεγαλώνει.

Αυτό που την ενδιαφέρει είναι ότι, παρά τα εμπόδια και τις προκλήσεις, βλέπει να συμβαίνουν τέτοιοι ωφέλιμοι μετασχηματισμοί. Δεν ρωτάει "σε ποια θρησκεία ανήκει" το εν λόγω άτομο. Είναι επιστήμονας. Δεν έχει κόλλημα. Αν έχεις κάνει έναν όμορφο και επιτυχημένο μετασχηματισμό που επιφέρει πλήρωση στην ψυχή, τι σημασία έχει σε ποιο δόγμα ανήκεις;
Λέει πως για τέτοιους επιτυχημένους μετασχηματισμούς έχουν βρεθεί χρήσιμοι μερικοί απλοί αλλά σημαντικοί κανόνες:

Ανάπτυξε και διατήρησε ένα τακτικό ημερήσιο πρόγραμμα – έχε τακτικές ώρες ξυπνήματος, ύπνου και φαγητού και έχε μέσα στη βδομάδα τακτικές ώρες για σωματική άσκηση.
Κράτα το στρες και την υπερβολική δραστηριότητα σε ελάχιστο βαθμό.
Κράτα το σεξ περιορισμένο και δώσε προσοχή αν το σώμα σου δείξει ότι δεν το θέλει.
Εξέφρασε και μοιράσου τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου με ένα υποστηρικτικό άτομο.
Αφιέρωσε χρόνο για να είσαι στη φύση, κάτω από τον ήλιο.
Απόφυγε τις τοξίνες και τις αυτοκαταστροφικές συνήθειες όπως το κάπνισμα και τα ναρκωτικάˑ κράτα την κατανάλωση αλκοόλ σε ελάχιστα επίπεδα.
Κάνε τακτική σωματική άσκηση, τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα.
Πέρνα ένα μέτριο χρόνο κάθε μέρα στον διαλογισμό, προσευχή ή [άλλη] πνευματική πρακτική.
[Αν τα προβλήματα συνεχίζουν και είναι σοβαρά], τότε σταμάτα το διαλογισμό, ελάττωσε όλες τις μορφές νοητικής συγκέντρωσης και οραματίσου την ενέργειά σου να αποσύρεται από την περιοχή του κεφαλιού και να ξαναμαζεύεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης.

Ας δούμε τι λέει για την αφύπνιση της κουνταλίνι και τη διαφορά της από την ψύχωση ένας από τους γνωστότερους ερευνητές σε αυτό το πεδίο, ο ψυχίατρος Lee Sannella:
[Μπορείς να δεις στο Amazon.com μια λίστα από τα βιβλία του όπου περιγράφει την επιστημονική έρευνα στην κουνταλίνι, καθώς και το βιβλίο του "Κουνταλίνι: Ψύχωση ή Υπέρβαση;" όπου περιγράφει τη διαφορά μεταξύ μυστικιστικής εμπειρίας και τρέλας, καθώς και την καθοδήγηση που λαμβάνουν στην Κλινική Κουνταλίνι, που ο ίδιος ίδρυσε, άτομα στα οποία, είτε τυχαία είτε μέσω ασκήσεων είτε μέσω κάποιας ισχυρής εμπειρίας στη ζωή τους, είχε αφυπνιστεί η ψυχοπνευματική διάσταση και αντιμετώπιζαν τις προκλήσεις και τις δυσκολίες αυτής:

[Είναι η συνέντευξη που έδωσε για το θέμα στον τηλεοπτικό σταθμό «Επιτρέπεται να Σκέπτεστε» (Thinking Allowed) στον γνωστό δημοσιογράφο Jeffrey Mishlove..
http://www.youtube.ug/watch?hl=el&v=uLkBv_W1AmA ]

JEFFREY MISHLOVE Γεια σας. Η κουνταλίνι είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται στη θεωρία και φιλοσοφία της γιόγκα. Αντιπροσωπεύει μια ενέργεια που θεωρείται ότι βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, σαν ένα φίδι συσπειρωμένο εκεί, και περιγράφεται ως «η δύναμη του όφεως». Και θεωρείται ότι μέσα από τις γιογκικές πρακτικές ή άλλες καταστάσεις η συσπειρωμένη ενέργεια ανέρχεται μέσα από το σώμα, ενεργοποιώντας διάφορα παραψυχικά και νευρολογικά ενεργειακά κέντρα. Στη γιόγκα αυτό θεωρείται ως ευοίωνο σημάδι επιτυχίας στην πνευματική αναζήτηση. Ωστόσο, από την οπτική της δυτικής ψυχολογίας και ψυχιατρικής, αυτά τα ίδια συμπτώματα θα μπορούσαν να ιδωθούν ως ψυχωτικά. Μαζί μου σήμερα στο στούντιο είναι ο Δρ Lee Sannella, ιατρός και συγγραφέας του βιβλίου «Η Εμπειρία της Κουνταλίνι – Ψύχωση ή Υπέρβαση;» Ο Δρ Sannella είναι ο ιδρυτής της Κλινικής Κουνταλίνι, και είναι ειδικός στην εργασία με άτομα, τόσο δυτικούς όσο και ανατολικούς, που βιώνουν τα συμπτώματα της ανύψωσης της κουνταλίνι. Καλώς ήρθατε.
LEE SANELLA Γεια σας.
JEFFREY MISHLOVE Είναι ενδιαφέρον ότι στη δυτική ιατρική έχουμε το σύμβολο του κηρυκείου, με τους όφεις περιπλεγμένους γύρω από τη ράβδο του Ερμή. Είναι πολύ μα πολύ παρόμοιοι με το σύμβολο του συσπειρωμένου ανερχόμενου όφεως, που βρίσκουμε στη θεωρία τής κουνταλίνι τής γιόγκα. Πιστεύετε ότι υπάρχει σύνδεση;
-Αντιπροσωπεύουν αμφότερα το ίδιο πράγμα. Το ένα είναι σύμβολο για το άλλο.
JEFFREY MISHLOVE Ποιο;
-Το κηρύκειο είναι το σύμβολο της κουνταλίνι.
JEFFREY MISHLOVE Κι επίσης του Ιπποκράτη, του θεμελιωτή της ιατρικής.
-Νομίζω ότι εκείνο τον καιρό χρησιμοποιούσαν ένα μόνο φίδι στο σύμβολο.
JEFFREY MISHLOVE Λοιπόν υπό μία έννοια η κατανόηση της συσπειρωμένης ενέργειας που ανέρχεται μέσα στο σώμα είναι πολύ αρχαία. Ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες γιατρούς, καθώς και στους ασκουμένους στη γιόγκα.
- [Για τη συσπείρωση] δεν ξέρω. Η συσπείρωση για μένα σημαίνει «δυναμικό». Είναι μια δυνητική ενέργεια μέχρι που να ενεργοποιηθεί. Και η διασταύρωση των φιδιών, που βλέπουμε στο κηρύκειο, υπάρχει μάλλον για να συμβολίσει τα "νάντι" (κανάλια ροής ψυχικής ενέργειας), καθώς και τα άλλα επικουρικά ενεργειακά κέντρα, πέραν αυτών που βρίσκονται στη σπονδυλική στήλη. Αλλά η σύγχρονη κατανόησή μας δεν συμβαδίζει τελείως με αυτό το μοντέλο.
JEFFREY MISHLOVE Εισαγάγατε τον όρο "νάντι" (ενεργειακά κανάλια), και νομίζω ότι αναφέρεστε στα κέντρα ενέργειας που μπορεί να υπάρχουν κατά μήκος των χεριών, των ποδιών, των πλευρών... Κάτι σαν τους μεσημβρινούς ή τα σημεία του βελονισμού.
-Είναι αρκετά συναφές.
JEFFREY MISHLOVE Και στη γιόγκα επίσης υπάρχει η έννοια των "τσάκρα", που θεωρούνται κέντρα ψυχικής ενέργειας που βρίσκονται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης - το τρίτο μάτι είναι ένα από αυτά και το ακούμε συχνά. Αυτά είναι έννοιες που έχουν περιγραφεί με μεγάλη ευκρίνεια και λεπτομέρεια στη φιλοσοφία της γιόγκα και υποθέτω ότι είναι έννοιες που λαμβάνετε σοβαρά ως γιατρός.
- Όχι πραγματικά. Λαμβάνω σοβαρά το καινούργιο συμβάν στον εγκέφαλο, το καινούργιο -όπως είπατε- ψυχο-φυσιολογικό συμβάν μέσα στον εγκέφαλο, το οποίο είναι ό,τι η "κουνταλίνι" αντιπροσωπεύει για μένα. Τα περιφερειακά σημάδια και συμπτώματα, και οι περιγραφές που αναφέρονται στην ενέργεια της σπονδυλικής στήλης και των επικουρικών συστημάτων, ό,τι κι αν είναι αυτά -είτε πρόκειται για τα ενεργειακά κανάλια που περιγράφει η γιόγκα είτε για τα ενεργειακά σημεία που σχετίζονται με το βελονισμό- προέρχονται όλα τους από το κεντρικό συμβάν στον εγκέφαλο, το οποίο είναι μια αλλαγή που αντιπροσωπεύει ψυχοφυσιολογικές μεταβολές σε όλο τον οργανισμό. Αυτές οι μεταβολές δίνουν στο άτομο που είναι πνευματικά προσανατολισμένο τη δυνατότητα να ενωθεί περισσότερο με το θείο - το οποίο, όπως είπες, είναι το πρωταρχικό νόημα της λέξης "γιόγκα" [ένωση με την ανώτερη πραγματικότητα].
JEFFREY MISHLOVE Τώρα, το βίωμα που λέγεται "κουνταλίνι", αυτή η αλλαγή στον εγκέφαλο... Αν κάποιος βρίσκεται σε μια κουλτούρα σαν την ινδουιστική ή άλλες συγκρίσιμες
και έχει αυτή την εμπειρία και μιλήσει για αυτή σε άλλους, αυτή θα ληφθεί στο πνευματικό πλαίσιο - "α ναι, είναι η κουνταλίνι". Και η αντιμετώπιση προς το άτομο θα γίνει μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο. Στη δική μας κουλτούρα, όταν ένα άτομο έχει αυτή την ίδια εμπειρία -και αντιλαμβάνομαι ότι έχετε δουλέψει με ανθρώπους που την είχαν αυθόρμητα, καθώς και με άτομα που την είχαν ως αποτέλεσμα των διαλογιστικών τους προσπαθειών- τι συμβαίνει;
- Στη δική μας κουλτούρα είναι κάτι για το οποίο μαθαίνεις να μην πολυμιλάς, γιατί ο κόσμος -μιλώντας γενικά- δεν έχει γνώση αυτού και γι' αυτό το κοιτά σαν κάτι περίεργο, αν όχι... λιγάκι χειρότερο απο περίεργο, σαν μια σοβαρή ψυχασθένεια ή κάτι τέτοιο.
JEFFREY MISHLOVE Με άλλα λόγια, στη μία κουλτούρα αυτό θα εκλαμβανόταν ως ένα πολύ ευοίωνο γεγονός, οι άνθρωποι θα ήταν ευτυχείς, το άτομο θα δεχόταν μεγάλη θετική προσοχή και υποστήριξη για να περάσει μέσα από την εμπειρία και να την αφήσει να εκδιπλωθεί. Ενώ στη δική μας κουλτούρα, η αντίδραση μπορεί να ήταν μάλλον η αντίθετη.
- Ναι. Και υπάρχουν επίσης κι άλλες αφυπνίσεις, αυτή δεν είναι η μόνη.
Μάλλον θα πρέπει να την χαρακτηρίσουμε ως τη μέγιστη ψυχοφυσιολογική αφύπνιση, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες προκαταρτικές παραψυχικές καταστάσεις,
που αντιστοιχούν στην αφύπνιση γιογκικών δυνάμεων και ικανοτήτων -για παράδειγμα, της δυνατότητας να βγαίνεις από το σώμα σου, να βρίσκεσαι σε δύο μέρη ταυτόχρονα και άλλες- και όλες τους είναι αληθινές. Περιγράφονται καθαρά στη γιόγκα, και οι άνθρωποι τις βιώνουν, και όποιος θέλει να αφιερώσει το χρόνο και την προσπάθεια για να τις ψάξει, θα τις βρει να συμβαίνουν παντού στον κόσμο.
JEFFREY MISHLOVE Και μπορεί κανείς να βιώσει αυτές τις καταστάσεις χωρίς να κάνει καν πνευματικές πρακτικές;
-Φυσικά.
JEFFREY MISHLOVE Και φαντάζομαι θα μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τέτοια απροετοίμαστα άτομα.
- Ναι. Μου έχουν γράψει τα πιο περίεργα πράγματα: "Πάρε αυτή την 'κοτολίνι' από μένα. Δεν την θέλω πια. Με ενοχλεί. Δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά μου. Με κρατά άυπνο τη νύχτα..." Σε κάποιες περιπτώσεις ενοχλεί πολύ κάποιους ανθρώπους.
JEFFREY MISHLOVE Ας μιλήσουμε λίγο για την ψύχωση. Αυτές οι εμπειρίες φαίνεται να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Τα άτομα ακούν φωνές, βλέπουν οράματα, αντιμετωπίζουν σωματικές ενοχλήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει οργανική αιτία. Όλα αυτά είναι τυπικά συμπτώματα της ψύχωσης. Θεωρείτε όλες τις ψυχώσεις ως πνευματικές αφυπνίσεις;
- Όχι. Ενδέχεται η ψύχωση να συνοδεύσει τέτοια πνευματικά ανοίγματα, είτε για διαστήματα είτε σχεδόν συνεχώς, όμως τα δυο τους είναι διακριτά και θα έπρεπε να διαφοροποιηθούν, διότι η ψύχωση χρειάζεται να κατανοηθεί αλλά όχι να υποστηριχθεί έτσι όπως θα υποστήριζες τo πνευματικό άνοιγμα, το οποίο είναι μια φυσική διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος είναι εκ γενετής προικισμένος.
JEFFREY MISHLOVE Μπορείτε τότε να ορίσετε την ψύχωση και να τη διαφοροποιήσετε από το πνευματικό άνοιγμα;
- Στην ψύχωση γενικά δεν αντιλαμβάνεται κανείς όλα εκείνα που συμβαίνουν. Είναι μια παρέκκλιση από το συνηθισμένο, καθώς και μια ψυχική ανωμαλία χωρίς να υπάρχει επίγνωση ότι αυτή συμβαίνει. Αυτή είναι μια αδρή περιγραφή, αλλά αποκτάς μια πολύ καλή ιδέα ως προς το τι είναι ψυχωτικό και τι όχι, απλά κάνοντας μια συνηθισμένη συζήτηση με κάποιον. Θα δεις ότι μπορεί να βγει τελείως εκτός θέματος, ή να δείχνει μια τέλεια ανικανότητα αναγνώρισης και αντίληψης κάποιων συναισθημάτων και μια συναισθηματική υπερ-αντιδραστικότητα σε άλλα πράγματα, [να δείχνει] συναισθήματα άσχετα με το αντικείμενο της συζήτησης κ.ο.κ.
JEFFREY MISHLOVE Ένα κλασικό παράδειγμα αυτού που βλέπουμε ως ψύχωση είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι ο Χριστός.
-Ναι.
JEFFREY MISHLOVE Μερικές φορές αυτό μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα αυθεντικό πνευματικό άνοιγμα και άλλες όχι.
-Ναι.
JEFFREY MISHLOVE Και το να αντιληφθείς αν υπάρχει πραγματικά πνευματικό άνοιγμα ή όχι θα πρέπει να είναι ένα πολύ λεπτό θέμα, μια πολύ λεπτή διάκριση.
- Είναι πράγματι, κι είναι και κάτι που θα μπορούσε να μεταβάλλεται και στο ίδιο το άτομο από τη μια στιγμή στην άλλη, αν το άτομο είναι σχετικά ασταθές.
JEFFREY MISHLOVE Αναπτύσσοντας τις [θεραπευτικές] διαδικασίες στην Κλινική Κουνταλίνι, έχετε περάσει πολύ χρόνο με άτομα που έχουν αυθεντικά πνευματικά ανοίγματα που μοιάζουν σαν να είναι ψυχωτικά, και που χρειάζονται υποστήριξη μέσα στο δυτικό μας περιβάλλον για να περάσουν από την πρόκληση επιτυχώς.
- Ναι, αυτός είναι ο κύριος τρόπος διαχείρισης - η υποστήριξη προς αυτό που είναι, όπως έλεγα, εξηγήσιμο και κατανοητό σε ιστορικούς και δια-πολιτισμικούς όρους, καθότι παρουσιάζεται σε όλες τις κουλτούρες. Αλλά υποστήριξη χρειάζεται και η ψυχική ανωμαλία και παρουσιάζεται κι αυτή σε όλες τις κουλτούρες.
JEFFREY MISHLOVE Υποθέτω ότι ο βασικός τρόπος υποστήριξης που θα μπορούσε να προσφερθεί είναι απλά να είσαι δίπλα σε αυτό τον άνθρωπο και να τον αφήσεις να σου επικοινωνήσει ό,τι βιώνει, ενώ το βιώνει, χωρίς να τον κρίνεις.
- Θα έλεγα ότι αυτός είναι ο βασικός τρόπος διαχείρισης, ναι.
JEFFREY MISHLOVE Αυτό περιλαμβάνει το να διαλογίζεσαι με αυτόν, για παράδειγμα;
- Ναι, κάποιες φορές. Σίγουρα θα μπορούσε - αν αυτό είναι κάτι που έρχεται φυσικό στον θεραπευτή. Αν δεν του έρχεται φυσικό, τότε είναι άλλο θέμα. Μερικοί από εμάς έχουν ταλέντο σε αυτό, άλλοι σε άλλα πράγματα.
JEFFREY MISHLOVE Υποθέτω ότι ένα μεγάλο πρόβλημα που θα είχε κάποιος που βιώνει μια εμπειρία κουνταλίνι / ένα πνευματικό άνοιγμα, θα ήταν πώς αυτό θα επιδράσει στις σχέσεις του με την οικογένειά του, με το σύζυγο ή τους αγαπημένους του, με τα παιδιά του. Πώς θα εκφράσει αυτό που του συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους που μπορεί να μην έχουν κάποιο πλαίσιο μέσα στο οποίο να το κατανοήσουν;
- Είναι πολύ δύσκολο. Αυτό είναι μια από τις κύριες δυσκολίες, και γι' αυτό πολλά άτομα γίνονται πιο ασταθή από όσο χρειάζεται να γίνουν, γιατί δεν έχουν αυτή τη διέξοδο και δεν έχουν μια κατανόηση απ' το περιβάλλον τους. Είναι δύσκολο και μερικές φορές αποκτούν μια υπερβάλλουσα υπερηφάνεια σχετικά με αυτό, για να αντισταθμίσουν την απόρριψη ή την προδοσία που έχουν δεχθεί.
JEFFREY MISHLOVE Ποια είναι η πρόγνωση που κάνετε για τέτοιες περιπτώσεις; Καλυτερεύουν μετά από λίγο; Πόσο καιρό συνήθως παίρνει;
-Ω ναι, όλοι τους καλυτερεύουν, τα συμπτώματα ηρεμούν μετά από κάποιο διάστημα. Μπορεί να πάρει... Μερικά άτομα είναι απαρηγόρητα, γιατί η εμπειρία τούς ήρθε μόνο μια φορά και έφυγε, και μετά την αναζητούν για όλη την υπόλοιπη ζωή τους... Έχω κάποια τέτοια άτομα. Άλλοι κουράζονται πολύ με αυτό μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια.
JEFFREY MISHLOVE Δηλαδή μπορεί να υπάρχουν επίμονα και ενοχλητικά συμπτώματα για τόσο διάστημα;
-Μπορεί να είναι κάπως ενοχλητικά. Εξαρτάται από το πώς διαχειρίζονται την κατάσταση και από το αν έχουν και ακολουθούν κάποια πρακτική μέσα στην οποία οι διάφορες εμπειρίες τους μπορούν να ενσωματωθούν με φυσικότητα και χάρη. Αν το πολεμάνε, φυσικά συνήθως επιτυγχάνουν [να μην εμβαθύνουν]– αν και όχι πάντα, καθώς τείνει να ακολουθεί μια δική του γραμμή.
JEFFREY MISHLOVE Όταν λέτε «πολεμάνε», εννοείτε...;
-Αντιδρούν.
JEFFREY MISHLOVE Είναι υγιές να το κάνει κανείς αυτό, να αντιδρά;
-Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι. Διότι ό,τι συμβαίνει είναι μέρος των δυνατοτήτων με τις οποίες τον προίκισε η φύση, και γι’ αυτό θα πρέπει να το τιμήσει, όπως τιμά τις οργανικές λειτουργίες.
JEFFREY MISHLOVE Βρίσκετε ότι μετά από κάποια περίοδο, όταν τα άτομα έχουν αυτό το άνοιγμα, και μετά μάθουν πώς να προσαρμοστούν σε αυτό, να επιλύσουν τα πράγματα, να εδραιώσουν μια ανώτερη ισορροπία, βρίσκετε ότι τότε η ζωή τους αρχίζει να λειτουργεί σε ένα ανώτερο επίπεδο;
-Συμβαίνει συχνά. Μπαίνουν και βγαίνουν από την πνευματική κατάσταση. Είναι ασύνηθες να δεις κάποιον που βρίσκεται πλήρως και συνεχώς στη θεϊκή κατάσταση. Τέτοια άτομα είναι μόνο οι θείες ενσαρκώσεις, όπως ο Χριστός και ο Βούδας.
JEFFREY MISHLOVE Είστε γιατρός. Εργάζεστε στο χώρο της ψυχιατρικής. Έχετε να κάνετε με άτομα που έχουν θρησκευτικές ή πνευματικές εμπειρίες. Μπορείτε να μιλήσετε λίγο για το ποιος είναι ο ρόλος ενός επαγγελματία της ψυχικής υγείας σε μια πνευματική κοινότητα, ως προς τη διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων;
-Κανονικά δεν υπάρχουν πολλά τέτοια άτομα έτσι κι αλλιώς. Ίσως υπάρχουν μικρότερες καταστάσεις μιας έντονης κυκλοφορίας της βιοενέργειας στο σώμα.
JEFFREY MISHLOVE Εννοείτε ότι μια πλήρης άνθιση της ενέργειας με τη μορφή της αφύπνισης της κουνταλίνι είναι ακόμα μάλλον σπάνια;
-Ναι, είναι σπάνια. Και κανονικά, αυτό που θα χρειαζόταν να γίνει σε μια πνευματική κοινότητα, αν είσαι θεραπευτής, είναι καταρχήν να το δεις μέσα στο σωστό του πλαίσιο και να αντιληφθείς ότι τα άτομα δεν θα θέλουν να το αντιμετωπίσουν ως πρόβλημα, το οποίο είναι λογικό. Αλλά δεύτερον, αν υπάρχουν άνθρωποι που επίμονα δείχνουν απαράδεκτη συμπεριφορά ή παίρνουν ναρκωτικά ή αλκοόλ και τέτοια πράγματα, και δείχνουν κι άλλα τέτοια χονδροειδή σημάδια ανωριμότητας, τότε η συνήθης ψυχοθεραπεία θα μπορούσε να τους είναι πολύ χρήσιμη, και δεν θα έπρεπε να το μπερδέψει αυτό κανείς με τις πνευματικές τους δραστηριότητες. Από την άλλη μεριά, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα κάνουν πρόοδο σε αυτές τις πνευματικές ενασχολήσεις που επέλεξαν, αν δεν αποκτήσουν μια πιο ώριμη στάση προς τη ζωή.
JEFFREY MISHLOVE Με άλλα λόγια, μοιάζει σαν να λέτε ότι η κανονική ψυχοθεραπεία, η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, συχνά απευθύνεται στο επίπεδο τού Εγώ και στο πώς αυτό αλληλεπιδρά με τον κόσμο, ενώ η πραγματική πνευματική εργασία φαίνεται να πηγαίνει πέρα από το Εγώ.
-Κατ’ ελπίδαν... Εννοώ ότι συχνά πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε πέραν του Εγώ αλλά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Όμως γενικά η διαφοροποίηση που κάνατε είναι σωστή.
JEFFREY MISHLOVE Νωρίτερα, όταν σας ρώτησα αν δέχεστε την θεωρία για τα τσάκρα και τα ενεργειακά κανάλια στο σώμα, είπατε πως όχιˑ είπατε πως πρόκειται για οργανικά γεγονότα μέσα στον εγκέφαλο τα οποία έχουν ερμηνευτεί έτσι από αυτές τις κουλτούρες. Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι τα άτομα που έχουν αυτές τις εμπειρίες έχουν δεχθεί λάθος καθοδήγηση από την «αγορά» των ανατολικών πνευματικών παραδόσεων που είναι διαθέσιμη;
-Όχι, δεν πιστεύω ότι συμβαίνει αναγκαστικά κάτι τέτοιο. Απλά πιστεύω ότι οι όροι με τους οποίους περιγράφονται αυτά τα πνευματικά γεγονότα είναι άκαμπτοι. Είναι κάπως υπερβολικά συγκεκριμένοι. Και αυτό κάνει τα άτομα να περιμένουν ένα συγκεκριμένο σημάδι να εμφανιστεί, κι αυτό που τελικά εμφανίζεται να είναι πολύ μα πολύ
διαφορετικό – διότι υπάρχουν τεράστιες ατομικές διαφορές, όχι μόνο στην φυσιολογία, αλλά και στο πολιτισμικό και πνευματικό υπόβαθρο το οποίο προϋπάρχει των εμπειριών. Για παράδειγμα τα άτομα της φυλής Κουνγκ ή οι Bushmen της Νότιας Αφρικής, περιγράφουν πολύ παρόμοιες εμπειρίες, αλλά από τις περιγραφές τους λείπουν πολλά από εκεινα που περιγράφουν τα κλασικά [γιογκικά] κείμενα για την κουνταλίνι. Οι ταοϊστές, από την άλλη, βρίσκονται κάπου ενδιάμεσα [προς εμάς], γιατί έχουν ένα μοντέλο που είναι κοντινότερο προς το νευροφυσιολογικό μας μοντέλο από αυτό που έχουν τόσο οι Κουνγκ όσο και τα κλασικά κείμενα της γιόγκα.
JEFFREY MISHLOVE Λοιπόν αν ένα άτομο βίωνε αυτές τις εμπειρίες και δεν είχε μια προϋπάρχουσα ισχυρή δέσμευση σε καμία από τις παραδόσεις, μπορεί να του ήταν χρήσιμο να κοιτάξει στον ταοϊσμό;
-Πιστεύω ότι θα του ήταν χρήσιμα τόσο ο ταοϊσμός όσο και ο κλασικός ινδουισμός.
JEFFREY MISHLOVE Αλλά νομίζω πως, υπό μία έννοια, αυτό που σας ακούω να λέτε είναι ότι γενικά οι πνευματικές παραδόσεις διαφέρουν από τη δική σας προσέγγιση, η οποία είναι κάπως πιο επιστημονική, στο βαθμό που εκείνες μπορεί να είναι δογματικές και να λένε «αυτός είναι ο τρόπος που τα κείμενά μας λένε ότι συμβαίνουν τέτοια βιώματα», αντί να κοιτάνε τη μοναδικότητα τής κάθε περίπτωσης. Αλλά τι πιστεύετε ότι μπορεί να μάθει η ιατρική, η επιστήμη μας γενικά, από το φαινόμενο της κουνταλίνι, σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό;
-Νομίζω ότι μας δείχνει τις ανεπάρκειές μας και μας θυμίζει ότι η ανάπτυξη σχετίζεται πάντα με τη συμμετοχή μας στο σύμπαν και ότι ο γραμμικός, λεκτικός και αναλυτικός νους και η χρησιμότητά του είναι εξαιρετικά περιορισμένα και δεν θα πρέπει να περιοριζόμαστε σε αυτά δίχως τέλος και ανάπαυλα. Και ότι υπάρχουν περισσότερα στις φιλοσοφίες μας από αυτά που μπορεί να ονειρευτεί ο λογικός γραμμικός νους, τον οποίο η ιατρική, η επιστήμη και η φιλοσοφία μας έχουν υπερ-χρησιμοποιήσει. Όλα μας τα πεδία έχουν επιδοθεί σε αυτή την πρακτική κατά κόρον. Και τώρα θα χρειαστεί να μάθουμε τη λεπτή γλώσσα όλων αυτών των θαυμάσιων πεδίων – γιατί είναι πραγματικά θαυμάσιαˑ αλλά έχουν όλα τους μια λεπτή γλώσσα κι έναν λεπτό τρόπο εμφάνισης κι ένα συμμετοχικό χαρακτήρα που οι περισσότεροι επαγγελματίες μας έχουν αποφύγει και υποτιμήσει – και θα χρειαστεί είτε να αλλάξουμε είτε η κοινωνία θα μας αφήσει πίσω.
JEFFREY MISHLOVE Μιλήσατε προηγουμένως για μια αλλαγή που συμβαίνει στον εγκέφαλο. Πόσα ξέρει η δυτική επιστήμη για αυτή την αλλαγή;
-Δεν ξέρουμε τίποτα και ούτε καν πιστεύουμε ότι υπάρχει. Ωστόσο υπάρχει κάποια ποσότητα εργαστηριακών στοιχείων ότι αυτή πράγματι υπάρχει, και σίγουρα υπάρχουν όλων των ειδών τα κλινικά στοιχεία. Κάποια από αυτά μπορούν επίσης να είναι απατηλά. Μπορούν να περιλαμβάνουν μεγάλη υπερβολή ή και να μην αντιστοιχούν καθόλου στην πραγματικότητα. Αλλά υπάρχουν και αληθινά. Και κάποια από αυτά τα έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια στις έρευνες στις οποίες έχω συμμετάσχει μέσα στην πάροδο των ετών – γιατί ήμουν, ως επιστήμονας, πολύ ξεροκέφαλος... Αντιλαμβανόμουν διαισθητικά ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτά τα πράγματα, αλλά δεν την είχα δει και δεν την είχα νιώσει. Λοιπόν βγήκα και τα έψαξα και διερεύνησα, μέχρι που τα βρήκα και μπόρεσα να τα πιστοποιήσω ο ίδιος και να δω την αλήθεια τους.
JEFFREY MISHLOVE Πριν πολλά χρόνια ένας ινδουιστής συγγραφέας που λεγόταν Γκόπι Κρίσνα έγραψε ένα βιβλίο για την κουνταλίνι, στο οποίο πρότασσε ότι αυτή η δύναμη κρύβεται πίσω από τις μεγαλοφυΐες και ότι ασκούμενοι στη γιόγκα, στην περίπτωση που θα καταφέρουμε να αφυπνίσουμε την κουνταλίνι θα μπορέσουμε να αφυπνίσουμε μεγάλες διανοητικές ή μουσικές δυνάμεις, τις ικανότητες που έχουν οι μεγαλοφυΐες. Βλέπετε κάποια εγκυρότητα σε αυτή την ιδέα;
-Ναι, είναι έγκυρη ιδέα. Με τη διαφορά ότι στο βιβλίο του δεν περιγράφει επαρκώς τη διαφορά μεταξύ κουνταλίνι και ψυχωτικού φαινομένου.
JEFFREY MISHLOVE Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν οι άνθρωποι ενδιαφέρονταν να ψάξουν και να ανακαλύψουν αυτά τα ανώτερα επίπεδα εγκεφαλικής λειτουργίας, τα υψηλότερα επίπεδα νοητικής λειτουργίας, τότε η εξάσκησή τους στις πνευματικές πρακτικές –αφήνουμε κατά μέρος τις δογματικές φιλοσοφίες που σχετίζονται με αυτές-, θα συνιστούσαν πολύτιμες επιδιώξεις;
-Ναι, πιστεύω ότι είναι πάντα πολύτιμο να αναπτύσσεις τη βαθύτερη, αληθινή και υπερβατική σου φύση.
JEFFREY MISHLOVE Πώς αντιμετωπίζει κανείς την αντίστασή του προς το πνευματικό άνοιγμα; Πώς έρχεται κανείς σε αυτή την κατάσταση χωρίς να χρειαστεί να γυρίσει για τρεις δεκαετίες τον κόσμο ψάχνοντας, όπως κάνατε εσείς;
-Υπάρχουν δάσκαλοι και διδασκαλίες που εξηγούν στους Δυτικούς με έναν ξεκάθαρο και δυτικό τρόπο πώς να προχωρήσουν στην πνευματικότητα. Δεν τις βρίσκεις εύκολα, αλλά είναι διαθέσιμες και δεν χρειάζεται να γυρίσει κανείς όλο τον κόσμο για αυτό. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, οι Δυτικοί το βρίσκουν πολύ δύσκολο να ασκήσουν πνευματική πρακτική. Και το βλέπω και στον ίδιο τον εαυτό μου ότι παρουσιάζουμε τεράστια αντίδραση στο να παραδοθούμε και να επικοινωνήσουμε με... όπως κι αν το πεις, το Μεγάλο Πνεύμα, το Θείο, το...
JEFFREY MISHLOVE Το άπειρο...
-Το άπειρο, το σύμπαν.... Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα, για μένα. Τα λόγια είναι απλά διαφορετικές ταμπέλες.
JEFFREY MISHLOVE Θα ήταν δυνατό να εκτιμήσουμε αυτή την αντίδραση, να τη σεβαστούμε και να τη θρέψουμε ως μέρος της θεϊκής μας φύσης;
-Είναι ένα μέρος της φύσης μας το οποίο χρειάζεται να μάθουμε πώς να διαχειριζόμαστε από πολύ νωρίς και όσο πιο ευφυώς γίνεται, διότι βλέπω, τόσο στον εαυτό μου όσο και σε άλλους, πόσο σταθερή και επίμονη φαίνεται να είναι αυτή η αντίδραση... Και αντιλαμβάνομαι πως η διαδικασία της χρειάζεται να επιταχυνθεί και να ολοκληρωθεί, διότι ο κόσμος χρειάζεται ανοιχτούς, ελεύθερους, εκφραστικούς και ψυχικά νοήμονες ανθρώπους, για να αλλάξουν την τρελή πορεία που ακολουθεί αυτή τη στιγμή.
JEFFREY MISHLOVE Δρα Lee Sannella, μπορέσατε πράγματι να εκφράσετε, από μια ιατρική όσο και προσωπική σκοπιά, την ουσία, πιστεύω, της εμπειρίας της κουνταλίνι, καθώς και, πέρα από αυτό, την ουσία της πνευματικής αναζήτησης. Ελπίζω ότι το έργο που κάνετε θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός κόσμου όπως μόλις τον περιγράψατε. Ευχαριστούμε που ήσασταν μαζί μας.
-Ευχαριστώ κι εγώ.

Η κλασική παρουσίαση στο θέμα της κουνταλίνι θεωρείται αυτή που έκανε ο Karl Jung, ψυχίατρος, ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης ψυχοθεραπείας, στο σεμινάριο που έδωσε στη Λέσχη της Ζυρίχης το 1932 (κοίτα http://press.princeton.edu/titles/5800.html ) Εκεί ο Jung εξήγησε "γιατί η κατανόηση της ανατολικής σκέψης είναι ουσιαστική για την ανάπτυξη της δυτικής ψυχολογίας". Το σχετικό βιβλίο του, "Η Ψυχολογία της Κουνταλίνι Γιόγκα" που περιλαμβάνει τις ομιλίες αυτού του σεμιναρίου, περιλαμβάνει επίσης τη μετάφραση ενός αρχαίου κειμένου της τάντρα γιόγκα από έναν από τα γνωστότερα πνευματικά πρόσωπα της Βρετανίας, το οποίο έζησε για χρόνια στην Ινδία, τον Sir John Woodroffe. Ενώ ένα άλλο γνωστό βιβλίο τού τελευταίου, όπου παρουσιάζει την πνευματικότητα του κλασικού πολιτισμού της Ινδίας (κεντρικά σημεία του οποίου είναι η γιόγκα και ο διαλογισμός) βρίσκεται εδώ: http://www.vedicbooks.net/is-india-civilized-essays-on-indian-culture-sir-john-woodroffe--p-16037.html .
Εδώ http://www.oxfordbibliographies.com/display/id/obo-9780195393521-0158 θα βρεις, μεταφρασμένη από τα ινδικά από το Πανεπιστήμιο Stanford, σειρά εκδόσεων των κειμένων της γιόγκα και ινδικού μυστικισμού. Αυτές τις παραπομπές στις δίνω για να δεις ότι η γιόγκα δεν είναι, όπως θέλετε οι χριστιανοί να πιστεύετε, κάτι με το οποίο ασχολούνται οι αφελείς νοικοκυρές που ξεγελιούνται από σατανικούς γκουρού (και τις οποίες εσείς υποχρεούστε να προστατέψετε). Είναι μια άλλη κουλτούρα, ένας άλλος τρόπος σκέψης, τον οποίο κάποιοι άνθρωποι συναντούν και γνωρίζουν, και στοιχεία του αποφασίζουν να υιοθετήσουν.
Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν θεωρεί μόνο τη μυστικιστική εμπειρία του χριστιανού ΄"καλή".
Κι αν συμβαίνει να μην νιώθει μια έλξη προς τον χριστιανισμό, και λοιπόν;

Στα δύο παρακάτω αποσπάσματα, οι μυστικιστές που μιλούν -ο ένας χριστιανός και ο άλλος γιόγκι- περιγράφουν το πνευματικό φως που οι ίδιοι βιώνουν αλλά και βάσανα που περνάει η ψυχή τους από τη μυστικιστική εμπειρία. Δες πόσο παρόμοιες είναι οι περιγραφές και η όλη ατμόσφαιρα. Και πόσο θελκτικές, και οι δύο, για την ανθρώπινη ψυχή...
Εδώ έχουμε ξεφύγει. Δεν μιλάμε πια για χριστιανική προπαγάνδα και για το να τρως το αντίδωρο στην εκκλησία. Μιλάμε, και στις δυο περιπτώσεις, για πραγματικούς "ανθρώπους του Θεού":

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - Άγιος Ιωάννης του Σταυρού
(σύνδεσμος)
«Ο εαυτός βρίσκεται στο σκοτάδι γιατί τυφλώνεται από ένα Φως μεγαλύτερο από εκείνο που μπορεί ν’ ανεχθεί. Όσο καθαρότερο είναι το Φως τόσο περισσότερο τυφλώνει τα μάτια της κουκουβάγιας, κι όσο εντονότερες είναι οι ηλιακές αχτίδες τόσο περισσότερο τυφλώνουν τα οπτικά όργανα, τα παραλύει εξαιτίας της αδυναμίας τους, αποστερώντας τα από τη δύναμη της όρασης. Έτσι και το Θείο Φως της ενατένισης, όταν προσκρούει πάνω σε μια ψυχή που δεν είναι ακόμη τέλεια φωτισμένη, προκαλεί πνευματικό σκοτάδι, όχι μόνο γιατί ξεπερνά τη δύναμή της αλλά γιατί την τυφλώνει και την αποστερεί από τις φυσικές της αντιλήψεις…. Όπως τα μάτια που είναι εξασθενημένα και θολά από τα δάκρυα, πονούν όταν το διαυγές φως πέσει πάνω τους, έτσι και η ψυχή, επειδή είναι ακάθαρτη, υποφέρει εξαιρετικά όταν το Θείο Φως λάμπει πραγματικά πάνω της. Κι όταν οι αχτίδες αυτού του καθαρού φωτός λάμπουν πάνω στην ψυχή, για να εξαλείψουν τα μιάσματα, η ψυχή νιώθει πως είναι τόσο ακάθαρτη και άθλια ώστε μοιάζει σαν να έχει ταχθεί ο Ίδιος ο θεός ενάντιά της, κι αυτή ενάντια στο θεό… θαυμάσια αλλά και θλιβερή εικόνα! Τόσο μεγάλη είναι η αδυναμία και η ρυπαρότητα της ψυχής, ώστε το χέρι του θεού, που είναι τόσο απαλό και ευγενικό, το νιώθει σαν βαρύ και καταθλιπτικό, μολονότι δεν την πιέζει, ούτε πέφτει πάνω της, αλλά απλώς την αγγίζει, και αγγίζει την ψυχή ευσπλαχνικά, όχι για να την τιμωρήσει αλλά για να τη γεμίσει με τη χάρη Του.»

Ζώντας με την κουνταλίνι - Gopi Krishna
o γιόγκι Γκόπι Κρίσνα διηγείται την πρώτη του εμπειρία της κουνταλίνι

από το βιβλίο του «Living with kundalini» (Ζώντας με την Κουνταλίνι),
Shambhala Publ., Boston Massachusetts, 1993. (σύνδεσμος)
Πληροφορίες για τον Gopi Krishna στη Wikipedia (σύνδεσμος)

Ένα πρωινό τα Χριστούγεννα του 1937 καθόμουν σταυροπόδι σε ένα δωμάτιο στο σπίτι μου στα περίχωρα της πόλης Jammu, την πρωτεύουσα της πολιτείας του Κασμίρ στη βόρεια Ινδία. Διαλογιζόμουν με το πρόσωπό μου στραμμένο προς το παράθυρο, στραμμένος προς την ανατολή μέσα απ’ όπου οι πρώτες χλωμές ανταύγειες της επερχόμενης ανατολής άρχιζαν να μπαίνουν στο δωμάτιο. Πολύχρονη εξάσκηση με είχε συνηθίσει να κάθομαι στην ίδια θέση για πολλές ώρες στη σειρά, χωρίς την οποιαδήποτε δυσκολία, και καθόμουν εκεί αναπνέοντας αργά και ρυθμικά με την προσοχή μου στραμμένη προς την κορυφή του κεφαλιού μου, όπου οραματιζόμουν να βρίσκεται ένας πλήρως ανθισμένος λωτός που εξέπεμπε φως.
Ήμουν καθισμένος σταθερά, ακίνητος και ευθυτενής, με τον νου αδιάσπαστα συγκεντρωμένο στον λαμπερό λωτό, προσέχοντας να μην ξεφεύγει η προσοχή μου και να την επαναφέρω στη συγκέντρωση όποτε κινιόταν προς άλλη κατεύθυνση. Η ένταση της συγκέντρωσης άλλαζε την αναπνοή μουˑ σταδιακά επιβραδύνθηκε τόσο ώστε να γίνει μόλις και μετά βίας αισθητή. Όλη μου η ύπαρξη ήταν τόσο απορροφημένη στην ενατένιση του λωτού, ώστε κάποιες φορές, για μερικά λεπτά, έχανα επαφή με το σώμα και το περιβάλλον. Εκείνες τις περιόδους ένιωθα σαν να αιωρούμουν στον αέρα, χωρίς οποιοδήποτε αίσθημα σωματικότητας. Το μόνο που υπήρχε στην επίγνωσή μου ήταν ο αστραφτερός λωτός. Αυτή η εμπειρία έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους που εξασκούν τον διαλογισμό με οποιαδήποτε μορφή σταθερά και μακροχρόνια, αλλά εκείνο που επακολούθησε εκείνη τη μοιραία μέρα στη δική μου περίπτωση, αλλάζοντας την όλη πορεία της ζωής μου, έχει συμβεί σε λίγους.
Σε κάποια τέτοια περίοδο έντονης συγκέντρωσης, ένιωσα ξαφνικά μια παράξενη αίσθηση στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ενώ καθόμουν σε στάση λωτού στη διπλωμένη κουβέρτα που είχα απλώσει στο πάτωμα. Η αίσθηση ήταν τόσο εξαιρετική και τόσο ευχάριστη, ώστε η προσοχή μου τραβήχτηκε άμεσα εκεί. Την στιγμή που η προσοχή μου αποτραβήχτηκε έτσι από το σημείο της εστίασής της, η αίσθηση σταμάτησε.
Σκεπτόμενος ότι θα πρόκειται για κάποια ψευδαίσθηση, κάποιο κόλπο που βρήκε η φαντασία μου για να χαλαρώσει την ένταση, έβγαλα το θέμα από το νου μου και επανέφερα την προσοχή μου και πάλι στο σημείο από το οποίο είχε αποτραβηχτεί. Την εστίασα και πάλι στο λωτό, και καθώς η εικόνα στην κορυφή του κεφαλιού μου έγινε και πάλι καθαρή και σαφής, η αίσθηση ξαναήρθε. Αυτή τη φορά προσπάθησα να διατηρήσω την εστίαση της προσοχής και το επέτυχα για μερικά δευτερόλεπτα, αλλά η αίσθηση, που ανέβαινε προς τα πάνω, ήταν τόσο εξαιρετική, σε σύγκριση με οτιδήποτε είχα βιώσει μέχρι τότε, ώστε και πάλι αθέλητα ο νους μου τραβήχτηκε προς αυτήν – και τότε εκείνη εξαφανίστηκε και πάλι. Τώρα είχα πειστεί ότι κάτι ασυνήθιστο είχε συμβεί, για το οποίο ήταν κατά πάσα πιθανότητα υπεύθυνη η καθημερινή μου εξάσκηση στη συγκέντρωση.
Είχα διαβάσει λαμπρές αφηγήσεις, περιγραμμένες από σοφούς άντρες, για τα μεγάλα πλεονεκτήματα που επέρχονται από τη συγκέντρωση, και των θαυμαστών δυνάμεων που αποκτούν οι γιόγκι που κάνουν τέτοιες ασκήσεις. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά βίαια, και το βρήκα δύσκολο να ξανασυγκεντρωθώ στον ίδιο βαθμό. Όταν είχα βυθιστεί και πάλι, βίωσα την αίσθηση εκ νέου, αλλά αυτή τη φορά, αντί να επιτρέψω στο νου μου να εγκαταλείψει το σημείο εστίασης, διατήρησα τη συγκέντρωση αδιάσπαστη. Η αίσθηση διευρύνθηκε και πάλι προς τα πάνω και ένιωσα να παραπαίω, αλλά με μεγάλη προσπάθεια διατήρησα την προσοχή μου στο λωτό.
Ξαφνικά, με έναν βρυχηθμό σαν από τα νερά ενός καταρράκτη, ένιωσα μια ροή ρευστού φωτός να περνάει στον εγκέφαλό μου μέσα από τη σπονδυλική στήλη.
Τελείως απροετοίμαστος για μια τέτοια εξέλιξη, βρέθηκα σε πλήρη έκπληξη, αλλά επανακτώντας άμεσα τον έλεγχο, διατήρησα τη σταθερή σωματική στάση και το νου μου στο σημείο εστίασης.
Είναι αδύνατον να περιγράψω την εμπειρία επακριβώς. Ένιωσα το σημείο επίγνωσης, που ήταν ο εαυτός μου, να διευρύνεται, περικυκλωμένο από κύματα φωτός. Συνέχισε να διευρύνεται, εξαπλωνόμενο προς τα έξω, ενώ το σώμα, που κανονικά είναι το άμεσο σημείο εστίασης, φάνηκε να περνά στο περιθώριο, μέχρι που τελικά χάθηκε τελείως από την επίγνωσή μου. Ήμουν τώρα όλος συνειδητότητα, χωρίς κανένα περίγραμμα, χωρίς καμιά αίσθηση σωματικότητας, χωρίς καμιά αίσθηση που να προέρχεται από τις αισθήσεις, βυθισμένος σε μια θάλασσα φωτός όπου η επίγνωσή μου ήταν απλωμένη παντού, σε κάθε σημείο και σε κάθε κατεύθυνση, χωρίς κανένα σύνορο και υλικό πρόσκομμα.
Δεν ήμουν πια ο εαυτός μουˑ ή, για να είμαι πιο ακριβής, δεν ήμουν αυτός που μέχρι τότε αντιλαμβανόμουν να είμαιˑ ήμουν ένας πλατύς κύκλος συνειδητότητας όπου το σώμα δεν ήταν παρά ένα σημείο, λουσμένος σε φως και σε μια κατάσταση ανάτασης και ευτυχίας που είναι αδύνατο να περιγράψω.
Μετά από κάποιο διάστημα, τη διάρκεια του οποίου δεν μπορούσα να εκτιμήσω, ο κύκλος άρχισε να ελαττώνεταιˑ ένιωσα να συστέλλομαι, να γίνομαι όλο και πιο μικρός, μέχρι που απέκτησα και πάλι μια κάποια αίσθηση του σώματος που μετά έγινε καθαρότερη, και καθώς ξαναπέρασα στη συνηθισμένη μου κατάσταση απέκτησα ξαφνικά επίγνωση των θορύβων στο δρόμο, ένιωσα εκ νέου τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι, και για μια ακόμα φορά έγινα ο στενός μου εαυτός σε επαφή με σώμα και περιβάλλον.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω, ένιωσα λίγο ζαλισμένος και έκπληκτος, σαν να ερχόμουν από μια παράξενη γη τελείως ξένη.
Τι μου είχε συμβεί; Ήμουν το θύμα μιας παραίσθησης; Ή είχα, από κάποιο παράξενο γύρισμα της τύχης, επιτύχει εκεί που εκατομμύρια άλλοι είχαν αποτύχει; Υπήρχε τελικά κάποια αλήθεια στη δήλωση των σοφών και ασκητών της Ινδίας, που γίνεται εδώ και χιλιετηρίδες κι επιβεβαιώνεται από γενιά σε γενιά, πως είναι εφικτό να αντιληφθείς την υπερβατική πραγματικότητα της ζωής, αν ακολουθήσεις κάποιους κανόνες διαγωγής κι εξασκηθείς στο διαλογισμό με ένα συγκεκριμένο τρόπο;
Ένιωθα σα ζαλισμένος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα βιώσει ένα όραμα του Θείου. Είχε συμβεί μια διεύρυνση του εαυτού μου, της δικής μου συνειδητότητας, και ο μετασχηματισμός είχε συμβεί από το ζωτικό ρεύμα που είχε αρχίσει από κάτω από τη σπονδυλική στήλη και βρήκε πρόσβαση στον εγκέφαλό μου μέσα από τον κόκκυγα.
Θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει πριν καιρό σε βιβλία της γιόγκα για κάποιο ζωτικό μηχανισμό που ονομαζόταν «κουνταλίνι», συνδεδεμένο με την κατώτατη άκρη της σπονδυλικής στήλης, ο οποίος ενεργοποιείται μέσα από κάποιες διαλογιστικές πρακτικές, και που, άπαξ και ξυπνήσει, παίρνει την περιορισμένη ανθρώπινη συνειδητότητα σε υπερβατικά ύψη, προικίζοντας το άτομο με εξαιρετικές ψυχικές και νοητικές ικανότητες.
Ήμουν τόσο τυχερός ώστε να έχω βρει το κλειδί για αυτόν τον θαυμάσιο μηχανισμό, κρυμμένο μέσα στη θρυλική ομίχλη των αιώνων, για τον οποίο ο κόσμος μιλούσε και ψιθύριζε αλλά δεν τον έβλεπε ποτέ σε δράση είτε στον εαυτό του είτε στους άλλους; [...]

[Διηγείται ότι αργότερα έφαγε πρωινό απρόθυμα και πήγε στη δουλειά του, αλλά αισθανόταν ακόμα συγκλονισμένος από αυτό που του είχε συμβεί.]

[...] Μετά από λίγο, νιώθοντας να πνίγομαι και ανήσυχος, έφυγα για ένα σύντομο περίπατο στο δρόμο, μήπως έβρισκα μια περίσπαση για τις σκέψεις μου... Ο νους μου ερχόταν επανειλημμένα στην εμπειρία που είχα το πρωί, προσπαθώντας να ξαναδημιουργήσει στη φαντασία το θαυμάσιο φαινόμενο που είχα ζήσει, αλλά ανεπιτυχώς. Το σώμα μου, ιδιαίτερα τα πόδια, συνέχιζαν να νιώθουν αδύναμα και δεν μπορούσα να περπατήσω για πολύ. [...] Γύρισα στο γραφείο μου νωρίτερα από ό,τι είχα σχεδιάσει και πέρασα τις υπόλοιπες ώρες «παίζοντας» με τα στυλό και τα χαρτιά, χωρίς να είμαι σε θέση να κυριαρχήσω στις σκέψεις μου και να συγκεντρωθώ για να δουλέψω.
Όταν επέστρεψα στο σπίτι το απόγευμα δεν ένιωθα καλύτερα. Δεν μπορούσα να πείσω τον εαυτό μου να καθίσω κάτω και να διαβάσω, που ήταν η συνήθεια μου τα βράδια. Έφαγα το δείπνο σιωπηλός, χωρίς όρεξη ή ευχαρίστηση, και αποσύρθηκα για ύπνο. Συνήθως αποκοιμιόμουν μέσα σε λεπτά, αλλά εκείνο το βράδυ ένιωθα παράξενα ανήσυχος και ενοχλημένος. Δεν μπορούσα να συμφιλιώσω την ανάταση και ομορφιά που είχα νιώσει το πρωί με το καταθλιπτικό αίσθημα που ένιωθα τώρα, καθώς άλλαζα συνεχώς πλευρό στο κρεβάτι. Είχα ένα ανεξήγητο αίσθημα φόβου και αβεβαιότητας. Τελικά, μέσα σε σύγχυση, αποκοιμήθηκα. Κοιμήθηκα ανήσυχα, έχοντας παράξενα όνειρα και ξυπνώντας συχνά, σε πλήρη αντίθεση με τον συνήθη μου βαθύ και αδιάσπαστο ύπνο.
Μετά από τις 03:00 περίπου, ο ύπνος αρνιόταν να επιστρέψει. Κάθισα για λίγο ανασηκωμένος στο κρεβάτι. Ο ύπνος δεν με είχε ανανεώσει. Συνέχισα να αισθάνομαι κουρασμένος και από τις σκέψεις μου έλειπε η διαύγεια. Η συνήθης ώρα για διαλογισμό πλησίαζε. Αποφάσισα να αρχίσω νωρίτερα από ό,τι συνήθως, [...] και χωρίς να ενοχλήσω τη σύζυγό μου, βγήκα από το δωμάτιο και ανέβηκα πάνω, στο δωμάτιο διαλογισμού. Άπλωσα κάτω την κουβέρτα, κάθισα σε στάση λωτού όπως συνήθως και άρχισα να διαλογίζομαι.
Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με την ίδια ένταση με αυτήν της προηγούμενης μέρας, αν και έβαλα τα δυνατά μου. Οι σκέψεις μου περιπλανιόνταν και αντί να βρίσκομαι σε μια κατάσταση ευτυχούς προσδοκίας, ένιωθα παράξενα νευρικός και ανήσυχος. Τελικά, μετά από επαναμβανόμενες προσπάθειες, διατήρησα την προσοχή μου στο συνηθισμένο σημείο εστίασης, περιμένοντας για αποτελέσματα. Τίποτα δεν συνέβη και άρχισα να νιώθω αμφιβολίες για την εγκυρότητα της χθεσινής μου εμπειρίας.
Προσπάθησα και πάλι, αυτή τη φορά πιο επιτυχώς. Δάμασα τον εαυτό μου, συγκέντρωσα τις περιπλανόμενες σκέψεις και, σταθεροποιώντας την προσοχή μου στην κορυφή του κεφαλιού, προσπάθησα να οραματιστώ έναν λωτό με πλήρως ανοιγμένα πέταλα, όπως έκανα πάντα.
Μόλις έφτασα στο συνηθισμένο βαθμό νοητικής συγκέντρωσης, ένιωσα και πάλι το ρεύμα να κινείται προς τα πάνω. Δεν επέτρεψα στην προσοχή μου να διασπαστεί, και τότε και πάλι, με έναν βρυχηθμό και ένα βούισμα στα αυτιά, η ροή του ακτινοβολούντος φωτός εισήλθε στον εγκέφαλό μου, γεμίζοντάς με με δύναμη και ζωτικότητα, και ένιωσα τον εαυτό μου να διευρύνεται σε κάθε κατεύθυνση, να απλώνεται πέραν των ορίων της σάρκας, τελείως απορροφημένος στην ενατένιση της αστραποβολούσας συνειδητής λάμψης, όντας συγχρόνως «ένα» με αυτήν και ωστόσο όχι τελείως συγχωνευμένος μαζί της. Η κατάσταση κράτησε λιγότερο από όσο την προηγούμενη μέρα. Η αίσθηση της ανάτασης δεν ήταν τόσο ισχυρή. Όταν ήρθα πάλι στην κανονική κατάσταση, ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει τρελά και υπήρχε μια πικρή γεύση στο στόμα. Ήταν σαν μια καυτερή ριπή θερμού αέρα να είχε περάσει από το σώμα μου. Η αίσθηση της εξάντλησης και κούρασης ήταν μεγαλύτερη από ό,τι την προηγούμενη μέρα.
Ξεκουράστηκα για λίγο για να επανακτήσω τη δύναμή μου και την ισορροπία μου. Ήταν ακόμα σκοτάδι. Τώρα δεν είχα αμφιβολίες ότι η εμπειρία ήταν αληθινή [...].
Αλλά, γιατί ένιωθα άβολα και καταθλιμμένος; Αντί να είμαι υπέρογκα ευτυχισμένος και να ευλογώ την τύχη μου, γιατί ένιωθα αυτή την απελπισία; Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε άμεσο κίνδυνο από κάτι που υπερέβαινε την κατανόηση και τη δύναμή μου, κάτι άπιαστο και μυστηριώδες που δεν μπορούσα ούτε να καταλάβω ούτε να αναλύσω. Φαινόταν σαν να επικρέμεται πάνω μου ένα βαρύ σύννεφο κατάθλιψης και ζόφου, που ανερχόταν από τα ίδια μου τα βάθη χωρίς να σχετίζεται με τις εξωτερικές καταστάσεις. Δεν ένιωθα ότι ήμουν ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν μονάχα λίγες μέρες νωρίτερα, και μια αίσθηση φρίκης, εξαιτίας της ανεξήγητης αλλαγής, άρχισε να επικάθεται μέσα μου, από την οποία, όσο κι αν προσπαθούσα, δεν μπορούσα να ελευθερωθώ.
Λίγο είχα συνειδητοποιήσει ότι από εκείνη τη μέρα δεν θα ξαναήμουν πάλι ο παλιός κανονικός εαυτός μουˑ ότι, χωρίς να το ξέρω και χωρίς προετοιμασία ή και επαρκή γνώση, είχα ξυπνήσει την πιο θαυμάσια αλλά και δύσκολη δύναμη που βρίσκεται στον άνθρωποˑ ότι είχα πέσει πάνω στο κλειδί τού πιο καλά φυλαγμένου μυστικού των αρχαίωνˑ και ότι από τότε και για ένα μεγάλο διάστημα, θα χρειαζόταν να ζω κρεμάμενος από μια κλωστή, ταλαντευόμενος μεταξύ ζωής και θανάτου, λογικής και τρέλας, φωτός και σκότους, Ουρανού και Γης. [...]
Δεν ήξερα αυτό που τελικά συνειδητοποίησα αργότερα – ότι ένας αυτόματος μηχανισμός, που αφυπνίστηκε μέσα από την πρακτική του διαλογισμού μου, είχε ξαφνικά αρχίσει να λειτουργεί με σκοπό να επαναδιαμορφώσει το νου μου και να τον καταστήσει άξιο όχημα μιας ανώτερης και ευρύτερης συνειδητότητας, μέσα από βιολογικές διαδικασίες τόσο φυσικές και τόσο διεπόμενες από αμετάβλητους νόμους, όσο η εξέλιξη των ειδών ή η ανάπτυξη και γέννηση ενός παιδιού.

Άλλα (αμετάφραστα) αποσπάσματα από βιβλία του Gopi Krishna για την κουνταλίνι:
http://gopikrishna.us/books/excerpts.html

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ για υποτιτλισμένα βίντεο στα οποία ο Γκόπι Κρίσνα μιλά θετικότατα για την κουνταλίνι:
1) Σύντομο αλλά περιεκτικό:
http://www.youtube.com/watch?v=FrodAyxNM0M
2) Βίντεο σε πέντε συνέχειες:
http://www.youtube.com/watch?v=folhHDY2o2w
Ακολουθεί απόσπασμα από βίντεό του που είναι η τελευταία συνέντευξη που έδωσε, σε ηλικία 80 ετών (έχω και τους χρόνους δίπλα):

"Στην πραγματικότητα, πέρασα από μια μεγάλη κρίση αυτή την περίοδο. 0445
Τελικά σταθεροποιήθηκα σε αυτή την κατάσταση της συνειδητότητας 0452
στο 49ο έτος της ζωής μου. 0454-0457
Έκτοτε 0459-0501
ζω σε αυτή την κατάσταση. 0504
Δηλαδή, 0506
πριν από το 34ο έτος της ηλικίας μου, 0509
ζούσα σε ετούτο τον κόσμο. 0512
Σκεφτόμουν, έβλεπα και αντιλαμβανόμουν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι άνθρωποι. 0512-0518
Αλλά από το 49ο έτος και μετά, 0521-0524
ζω σε δύο διαφορετικούς κόσμους. 0527
Ο ένας είναι ο συνηθισμένος κόσμος των σωματικών αισθήσεων και της λογικής. 0532
Ο άλλος είναι ένας πολύ πιο υψηλός 0533-0536
και ευδαιμονικός κόσμος, 0539
ο οποίος είναι τελείως διαφορετικός από οποιαδήποτε γήινη εμπειρία έχουμε. 0540-0546
Είναι ο κόσμος της Συνειδητότητας." 0549-0552

Σε αυτό το βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU , ντοκιμαντέρ μιάμισης ώρας, μιλούν και κάποια άλλα άτομα που έχουν αφυπνισμένη κουνταλίνι, για τις διάφορες προκλήσεις που αντιμετώπισαν και για την ανανέωση και πνευματικότητα που έφερε στη ζωή τους.

Αυτά τα πράγματα δεν τα βιώνει ούτε ένας στους δέκα χιλιάδες που θα μπουν σε μια τάξη γιόγκα. Γιατί λοιπόν μιλώ επί μακρόν για αυτά;

Πρώτον, επειδή από αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις διαλέγετε κάποιες ηχηρές ιστορίες, όπως αυτή του Μουκτανάντα ή όπως αυτή που λέει ο θεολόγος ότι είχε "κάποια φίλη του, η Κάρολ" για να τρομάξετε τον κόσμο και να του παρουσιάσετε τη γιόγκα ως επικίνδυνη - κάτι που αντιβαίνει πλήρως στην εικόνα που μας δίνει η επιστήμη (η πραγματική επιστήμη, όχι λόγια θεολόγων και αμφιλεγόμενων ερευνητριών που μηνύουν την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία, όπως θα δεις στη συνέχεια).
Δεύτερον, γιατί το θέμα της πνευματικοποίησης είναι σημαντικό. Η ελπίδα ότι τελικά θα πνευματικοποιηθούμε είναι αυτό που ενώνει όλες τις θρησκείες μεταξύ τους (όταν βγάλεις τα διάφορα θεολογικά ακαταλαβίστικα και την προπαγάνδα) και είναι σημαντικό άνθρωποι με αγνή πρόθεση να καταλάβουν ότι όλοι μας μιλάμε για το ίδιο πνευματικό φως.

Η παρακάτω εμπειρία της κουνταλίνι, που είναι δικιά μου, δείχνει πώς η αφύπνιση της πνευματικής ενέργειας σε παίρνει στον Ουρανό.
Κι ένα ενδιαφέρον σημείο εδώ είναι ότι ανήκω σε αυτούς που δεν είχαν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ στην όλη διαδικασία. Ίσως γιατί άρχισα γιόγκα στα δεκαπέντε μου χρόνια, και όταν η εμπειρία ήρθε ήμουν καλά προετοιμασμένος - είχα, όπως θα μπορούσαμε να πούμε, γερές βάσεις.
Ή ίσως γιατί ήταν ο πνευματικός μου δάσκαλος που μου έδωσε αυτή την εμπειρία - οπότε ήμουν, όπως θα μπορούσαμε να πούμε, "σε καλά χέρια".

Ήρθε και με άγγιξε στον ώμο. Τότε ο ουρανός άνοιξε και, μετατρεπόμενος σε φως, έπεσα μέσα στον ουρανό με την ταχύτητα της σκέψης. Η βαρύτητα είχε αντιστραφεί και η ψυχή μου ταξίδευε κατακόρυφα προς τα πάνω με μια τρομακτική ταχύτητα και δύναμη. Έχεις ακούσει για την πτώση του Αδάμ. Αυτό ήταν η άνοδος του Αδάμ! Δεν κινούμουν μόνο μέσα στο χώρο αλλά η ταχύτητά μου ήταν τέτοια ώστε κινούμουν και μέσα στο χρόνο. Ο χώρος και ο χρόνος είχαν ενωθεί. (Η σχέση χώρου, χρόνου και ταχύτητας θα σου είναι εμφανής αν έχεις διαβάσει τη θεωρία της σχετικότητας. Καθ’ όλο τον εικοστό αιώνα, πολλοί κβαντικοί φυσικοί μίλησαν για την επιβεβαίωση της ινδουιστικής κοσμολογίας από την κβαντομηχανική. Μπορείς να δεις γνωστούς σύγχρονους φυσικούς να μιλούν για αυτό στα βίντεό μου
http://www.youtube.com/watch?v=VSExf8h1Wq8
http://www.youtube.com/watch?v=nNVXaB0YGKQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iWAn5OfHkDI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=0JEt41sP938&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=GnK_RfhlRRI&feature=relatedω

Όταν σε κάποια στιγμή (ίσως σε γήινο χρόνο μετά από 10 ή 15 δευτερόλεπτα) η κίνηση τέλειωσε και άνοιξα τα μάτια, βρισκόμουν σε ένα διαφορετικό σημείο του χωροχρόνου. Είχα άλλο σώμα και ήταν μια παλιότερη εποχή. Βρισκόμουν στις νότιες αποικίες και ήμουν νέγρος υπηρέτης (λευκών) Άγγλων.

Πώς είναι δυνατόν να βρίσκεσαι σε μια διαφορετική εποχή και να είσαι κάποιος άλλος;

Γνωρίζεις για την «αιρετική διδασκαλία της μετενσάρκωσης». Οι χριστιανορθόδοξοι έχετε σκοτώσει πολλούς που έλεγαν ό,τι λέω.

Αλλά τώρα βρισκόμαστε σε μια άλλη εποχή, και είστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιείτε «ευγενικότερες» μεθόδους (δηλαδή προπαγάνδα, συνθήματα, κονέ με δημόσιες υπηρεσίες και τέτοια).

Υπάρχει πράγματι ένας αγεφύρωτος χωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν; Πώς συνδέονται διαφορετικά σημεία του χρόνου; Τι είναι η μνήμη; Αποθηκεύονται οι πληροφορίες στον εγκέφαλο; Ή είναι η μνήμη ένα μέρος του εαυτού μας που ζει ΤΩΡΑ σε παλιότερη στιγμή; Να έχει άραγε δίκιο η κβαντική φυσική ότι ο χρόνος είναι ενωμένος, ότι παρόν και παρελθόν δεν είναι χωρισμένα;

Φιλοσοφικά ερωτήματα που γίνονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας. Μέχρι που ήρθατε εσείς, ρημάξατε το «σατανικό και βέβηλο» ελληνικό πολιτισμό και μας είπατε ότι το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε στον Χριστό και να υπακούμε στον Πατριάρχη.

Κι όποιοι «αιρετικοί» δεν πείστηκαν, τους σκοτώνατε... Καθώς καλύτερα να πάνε από εσάς στην αγκάλη του Θεού, παρά από φυσικό θάνατο στην αγκαλιά του Διαβόλου.

Και σε κάποια στιγμή επέστρεψα και βρέθηκα πάλι σε ετούτο το χρονικό σημείο.

Αλλά δεν ήμουν ο ίδιος.

Να είχε μπει μέσα μου ο Σατανάς - όπως υπονοεί για την φίλη του την Κάρολ το άρθρο του θεολόγου που μου έστειλες;

Μία από τις διαφορές ήταν ότι το μυαλό μου ζούσε σε διαφορετικό επίπεδο χρόνου. Υπάρχει διαφορά μεταξύ της αντίληψης της αιωνιότητας και της αντίληψης του μεταβαλλόμενου χρόνου. Η αιωνιότητα είναι η ενότητα μεταξύ των μεταβαλλόμενων χρόνων. Είναι μια ακίνητη θάλασσα μέσα στην οποία οι διάφοροι χρόνοι κινούνται σαν κύματα. Η κίνησή μου μέσα στο χρόνο με είχε φέρει σε ένα διαφορετικό σημείο του ίδιου του χρόνου. Με είχε φέρει πιο κοντά στην Αρχή του χρόνου (όπου βρίσκεται η αιωνιότητα), γιατί υπάρχει μια κυκλική κίνηση στο σύμπαν. Η χελώνα ξαναμαζεύεται στο καβούκι της.

Όταν η ψυχή σου συντονιστεί με άλλο επίπεδο του χρόνου, ο ήλιος κινείται αργότερα στον ουρανό. Δεν μιλάω για την πραγματική κίνηση του ήλιου, καθώς ο ήλιος παραμένει ακίνητος σε σχέση με τη Γη. Μιλάω για την παραίσθηση που έχουμε ότι ο ήλιος κινείται. Η παραίσθηση αυτή είναι αποτέλεσμα του σημείου στο οποίο ο νους σου βρίσκεται σε σχέση με την Αρχή του χρόνου, και όχι αποτέλεσμα του απλού γεγονότος ότι ο ήλιος βρίσκεται σε διαφορετικές θέσεις στον ουρανό κατά την ανατολή και κατά τη δύση, διότι θα μπορούσες να αντιλαμβάνεσαι τις διαφορετικές θέσεις ως αποτέλεσμα της δικής σου κίνησης γύρω από αυτόν, αλλά δεν το αντιλαμβάνεσαι έτσι! Η έμφαση που κάποιες θρησκείες δίνουν στον ήλιο (να άλλη μια «αίρεση») σχετίζεται με την (πνευματική) ανάγκη να αλλάξει το ίδιο σου το κέντρο της ενέργειας, να ανεβεί από κάτω προς τα πάνω, από τη Γη στον Ήλιο. Σε κάθε διαφορετική θέση υπάρχει διαφορετικό επίπεδο χωροχρόνου, διαφορετική «διάσταση». Εγώ ανέβηκα από ένα επίπεδο σε ένα άλλο, από μία διάσταση σε μία άλλη, από ένα «τσάκρα» (στα σανσκριτικά) σε ένα άλλο. Η ινδική φιλοσοφία λέει ότι υπάρχουν εφτά τσάκρα, χωροχρονικά επίπεδα στη δημιουργία του κόσμου. Είναι σαφώς μια αίρεση. Είναι καθαρή σύμπτωση που κι εσείς ορίζετε εφτά ημέρες στη δημιουργία του κόσμου!

Φυσικά, εσείς τις ορίζετε στο χρόνο μόνο, εμείς στο χρόνο και τον χώρο (το σώμα). Υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ χώρου και χρόνου; Μας λέει κάτι η επιστήμη για αυτό;

Και η γιόγκα δεν ορίζει τα τσάκρα ακριβώς στο σώμα, αλλά σε κάποια επίπεδα του αιθερικού που «αντιστοιχούν» σε κάποια σημεία στο σώμα. Για παράδειγμα, το «τρίτο μάτι», η πνευματική όραση, δεν είναι στο μεσόφρυδο. Βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση, είναι το επίπεδο εκείνο στο οποίο η ενέργεια γίνεται αντιληπτή ως φως. Και μέσω αυτού του φωτός, μπορείς να βλέπεις πνευματικά σε μεγάλες αποστάσεις ή στην ψυχή των ανθρώπων.

Όταν αυτή η όραση δίνεται στον Πορφύριο, λέτε ότι είναι το Άγιο Πνεύμα του Τριαδικού Θεού. Όταν την έχει κάποιος από εμάς, λέτε ότι είναι «τα απατηλά κόλπα του Διαβόλου». Με τα λόγια φτιάχνεις ανώγια και κατώγια. Ό,τι σκεφτείς, έτσι είναι. Είσαι «δικός μας»; Είσαι καλός. Είσαι «των άλλων»; Είσαι κακός. Αν βάλεις “Kirlian photography» στο Youtube θα σου βγάλει δεκάδες βίντεο που δείχνουν την ενέργεια, την φωτογραφίζουν κι επίσης την κινηματογραφούν. Και λέτε ότι δεν υπάρχει κι ότι η εναλλακτική θεραπευτική είναι παραμύθια; Τελικά αποφασίστε: είναι παραμύθι ή υπάρχει και είναι του σατανά;

Αλλά για ποιο πράγμα να μιλήσουμε; Για το αν υπάρχει ενέργεια πέραν του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος; Αν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από τον υλικό κόσμο που έφτιαξε από το τίποτα ο Θεός σας μέσα σε εφτά ημέρες; Να συζητήσουμε αυτό όταν η ίδια η έννοια της ύλης έχει εκ νέου οριστεί από «αντικείμενο» σε «πιθανότητα» και «αποτέλεσμα της επίγνωσης του παρατηρητή»; Όταν η ίδια η έννοια του χρόνου επιτρέπει την επιστροφή μας στην Αρχή; Όταν ο ίδιος ο άδειος χώρος χαρακτηρίζεται όχι ως κενός αλλά ως ενεργειακά γεμάτος;

Ο κόσμος έχει αλλάξει. Ο πολιτισμός προχωρεί. Η επιστήμη προχωρεί. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η ανάγκη σας να ακυρώνετε τους «αιρετικούς», μία λέγοντας ότι η «λεπτοφυής ενέργεια», την οποία παρουσιάζουν ως υποκείμενη δημιουργική αιτία του υλικού κόσμου και στην οποία στηρίζουν τη γιόγκα τους και τις ενεργειακές τους θεραπείες, είναι παραμύθι, και μετά βεβαιώνοντας καπάκι ότι ναι, υπάρχει, αλλά είναι του Διαβόλου!

Και ποιο είναι το πρόβλημά σας με τη νοητική ενέργεια, γιατί τη θέλετε «του Διαβόλου»; Γιατί αυτή υπάρχει στον καθένα. Άρα ο καθένας, αυξάνοντάς τη, γίνεται δημιουργός. Γίνεται σαν το Χριστό, θεώνεται. Ενώ ο «Θεός» ως δημιουργική αρχή υπάρχει μόνο στο ευαγγέλιο. Δεν είναι η εσώτερη ουσία της φύσης μας, αλλά ένα σύστημα κανόνων το οποίο εσείς, από αγάπη, θα μας επιβάλετε, για να μη δαιμονιστούμε και χάσουμε την ψυχή μας.

Και όποιον δεν ενδιαφέρεται για την αγαθή σας σκέπη...

Ένα άλλο αποτέλεσμα αυτής της ανόδου προς τον Ουρανό ήταν η υπέρβαση του σεξουαλικού ενστίκτου. Αυτό είναι ένα ιδεώδες το οποίο εσείς οι χριστιανοί και εμείς οι αιρετικοί έχουμε από κοινού. Αλλά η υπέρβαση της σεξουαλικότητας, της ύλης, δεν επέρχεται πλήρης μόνο με την ανθρώπινη προσπάθεια. Χρειάζεται και η επέμβαση του Θεού. Αυτή την επέμβαση σου περιγράφω, αν και είμαι σίγουρος ότι, όπως σταυρώσατε το Χριστό, έτσι και τώρα θα αποκαλέσετε το έργο του Θεού «σατανικό». Είναι απλά ο τρόπος που λειτουργεί ο νους σας. Δεν παίζει καμία διαφορά τι κάποιος θα σας πει.

Τι εννοώ ότι υπέρβηκα τη σεξουαλικότητα; Εννοώ ότι από τότε που άλλαξα επίπεδο, το ένστικτο δεν με ξαναανάγκασε να δραστηριοποιηθώ σεξουαλικά (σεξ ή αυνανισμός). Γιατί το ένστικτό μου είχε πνευματικοποιηθεί.

Αυτό, φίλε μου, που πνευματικοποιεί και εξευγενίζει τη φύση σου είναι ο Θεός κι όχι ο διάβολος. Ό,τι κι αν σου λέει ο Πατριάρχης σου.

Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε. Το «ανώτερο επίπεδο» παραμένει. Τίποτα άλλο ασυνήθιστο δεν έχει συμβεί.

Δεν βαρέθηκε ακόμα ο Εξαποδώ να περιμένει να πεθάνω, για να πάρει την ψυχή μου στην Κόλαση;

Τώρα, ως προς την ιστορία που λέει ο θεολόγος για τον Σουάμι Ράμα και τη μαθήτριά του τη φίλη του θεολόγου. Τις λεπτομέρειες δεν μπορώ να τις σχολιάσω. Σε αυτό τον κόσμο μπορείς να ακούσεις διάφορες ιστορίες για τα πάντα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι, όπως έχω δείξει, οι επιστήμονες που ασχολούνται με άτομα που έχουν αφυπνίσει την κουνταλίνι, λένε ότι μερικές φορές είναι ζόρικα, και χρειάζεται μακρόχρονη προσπάθεια για να περάσουν μέσα από τη διαδικασία μετασχηματισμού, αλλά οι δυσκολίες συνήθως ηρεμούν μετά από κάποιο διάστημα και τα άτομα βγαίνουν πιο ώριμα από τη διαδικασία.
Η πνευματική ανάπτυξη είναι πάντα δύσκολη, δεν είναι παίξε-γέλασε. Δεν θα ωραιοποιήσουμε την κατάσταση. Ο καθένας χρειάζεται να δώσει τον αγώνα του.
Ωστόσο οι ψυχολόγοι λένε ότι δεν πρόκειται για τον "Σατανά". Πρόκειται για μια φυσική διαδικασία μετασχηματισμού που αποφέρει ωρίμανση και πνευματική γλύκα και πείρα με την πάροδο του χρόνου.
Ο Γκόπι Κρίσνα, παρόλο που δοκιμάστηκε (είναι ο ίδιος μια διάσημη περίπτωση ατόμου που είχε προβλήματα στη διαδικασία), μιλάει, μέχρι το τέλος της ζωής του, όπως έδειξα, πολύ θετικά για αυτήν. Το ίδιο και πολλά άλλα άτομα που είχαν την εμπειρία, όπως μπορείς π.χ. να δεις στο ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU που ήδη σου παρέθεσα. Έχουν ήδη περάσει πάρα πολλά χρόνια που είχαν την αφύπνιση και δες πόσο καλά αισθάνονται...

Και η δική μου εμπειρία ήταν θετική (η λέξη "θετική" δεν σημαίνει τίποτα... Πώς θα ονομάσουμε αυτό που σε φέρνει στον Ουρανό και που βάζει το σύμπαν μέσα σου;).

Τώρα, γιατί τίποτα από αυτά δεν αγγίζει το θεολόγο και γιατί είναι πεπεισμένος ότι πρόκειται για τον Σατανά...;
Αφήνω το ερώτημα ανοιχτό.

Και η φίλη μου στην Κρήτη, που έχει ανοιχτή κουνταλίνι, έχει δει δαίμονες. Έχει δει διάφορα πράγματα. Αλλά συνεχίζει απτόητη. Μια φορά πήγαμε για μπάνιο σε μια παραλία της Κρήτης. Ξαπλώσαμε σε κρεβατάκι στην αμμουδιά κι εγώ παρατηρούσα τις γκόμενες που περνούσαν. Εκείνη είχε κλείσει τα μάτια της και παρατηρούσε το πνευματικό φως που έλαμπε μέσα στο κεφάλι της. Το έβλεπε από μέσα, με τα μάτια του νου. Καθόταν για ώρα απορροφημένη στο ουράνιο θέαμα, και προφανώς βρισκόμενη σε μέθεξη, ενώ εγώ σκεφτόμουν ποια από αυτές που περνούσαν έχει τις σωστότερες αναλογίες.

Αν σου πω ότι δεν τη ζηλεύω, θα σου πω ψέματα.

Παρεμπιπτόντως, όσον αφορά τον Σουάμι Ράμα: οι αμαρτίες του είχαν, ήδη από το 1990, δημοσιευτεί σε μία γνωστή έκδοση της γιόγκα, το Yoga Journal Magazine,
"Η Υπόθεση του Σουάμι Ράμα των Ιμαλαϊων"
The Case against Swami Rama of the Himalayas
http://www.rickross.com/reference/swami_rama/swami_rama2.html
η οποία καλούσε να γίνουν ανακρίσεις για την περίπτωσή του:

«Τα περισσότερα από τα πρώην μέλη της σχολής [του Σουάμι Ράμα] που συμφώνησαν να δώσουν συνέντευξη για αυτό το άρθρο . . . αντιλαμβάνονται ότι αν αυτό το άρθρο προκαλέσει μήνυση εναντίον του, θα κληθούν για να καταθέσουν στο δικαστήριο [και συμφωνούν να το κάνουν].»
“Most of the former members of the Institute who agreed to be interviewed for this article … understand that if this article provokes a libel suit they can be called to testify in court.”

Αυτό το έγραφε γνωστό περιοδικό γιόγκα.
Και πράγματι ακολούθησαν ανακρίσεις και ο Σουάμι Ράμα βρέθηκε ένοχος για διάφορες κατηγορίες
(δες τη Wikipedia εδώ):
http://en.wikipedia.org/wiki/Swami_Rama#Sexual_misconduct_controversy
αλλά κυρίως γιατί πίεζε γυναίκες μαθήτριες να έχουν σεξ μαζί του.

Όσο υπάρχει αυτός ο κόσμος, τέτοια πράγματα θα γίνονται. Λοιπόν πρέπει να αποκαλύπτονται.
Αλλά πρόσεξε, το να αποκαλύψω εγώ δικές σας αμαρτίες καλώντας σας να αλλαξοπιστήσετε στο βουδισμό, είναι αστείο. Είναι αυτοί που έχουν αδικηθεί που πρέπει να φέρουν το θέμα στην επιφάνεια, όχι αυτοί που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τέτοια περιστατικά για προπαγάνδα.
Να επισημάνω επίσης ότι αυτός ο κόσμος είναι ευρύς και οι πνευματικοί δάσκαλοι (περιλαμβανομένου και του Χριστού) είναι πολλοί. Λοιπόν όταν ψάχνει κανείς για πνευματικό δάσκαλο, ένας χρυσός κανόνας που συχνά συστήνεται είναι ο δάσκαλος να είναι μέρος μιας μακράς πνευματικής παράδοσης. Δηλαδή θα πρέπει να υπάρχει μια αδιάσπαστη σειρά μεταβίβασης του Πνεύματος από Δάσκαλο σε μαθητή. Τέτοιοι δάσκαλοι, που πλοιρούν τα κριτήρια, δεν βρίσκονται μπλεγμένοι σε παρόμοια σκάνδαλα, γιατί έχουν γερή πνευματική βάση. Ας πούμε, ο διδάσκαλός μου πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του προσπαθώντας να ωφελήσει τις ινδικές επαρχίες μέσα από τη φιλανθρωπική του οργάνωση, όχι κυνηγώντας μικρές για να τις πηδήξει.
Το πώς μεταβιβάζεται η ενέργεια από τον Δάσκαλο στον μαθητή το περιέγραψα πιο πάνω, όπου μιλούσα για τη μεταβίβασή της σε μένα. Ας σημειωθεί ότι, κατά τη διάρκεια της ζωής του, θα περάσει την ενέργεια σε διάφορα άτομα, αλλά δεν θα γίνουν όλοι πνευματικοί δάσκαλοι. Μόνο εκείνοι θα γίνουν πνευματικοί δάσκαλοι, στους οποίους η ενέργεια θα φτάσει στην κορυφή.
Γιατί το θέμα δεν είναι απλά να "περάσει ενέργεια" σε κάποιον, αλλά να την περάσει με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να τον ανεβάσει στον Ουρανό. Και μόνο αυτός που φτάνει στο ύψιστο σημείο γίνεται πνευματικός δάσκαλος. Το να "λάβεις το χρίσμα" προϋποθέτει ότι δεν έχεις απλά ανέβει (όπως έκανα εγώ), αλλά ότι έχεις φτάσει στην κορυφή της ανθρώπινης εξέλιξης.

Από την ιστοσελίδα Θρησκεία και Ορθοδοξία:
http://www.apologitis.com/gr/ancient/thriskia.htm#ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ_ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ

Ινδικός Μυστικισμός
Κλασσική χώρα του μυστικισμού είναι οι Ινδίες. Ιδίως η φιλοσοφία της Βεδάντα παρέχει σε εμάς καταρτισμένο και συστηματοποιημένο μυστικισμό. Οι Βραχμάνες ανάγουν το πλήθος των θεών σε μια ενιαία και μοναδική αρχή, την οποία καλούν Βραχμάν ή Ατμάν. Το Βραχμάν τούτο ως κάτι πνευματικό και άμα απρόσωπο, «βλέπει χωρίς οφθαλμούς, ακούει άνευ ώτων, δεν ομιλεί δια λέξεων, δεν νοεί δι’ ιδεών». Είναι η ζωή, η πνοή του σύμπαντος, εξ ης τα πάντα απορρέουν και εις την οποία επιστρέφουν τα πάντα, η μόνη άφθαρτος ουσία, η οποία παραμένει αναλλοίωτος στην διηνεκεί ροή. Του Βραχμάν απορροή είναι και ο άνθρωπος- κατ’ ακολουθία η πνοή αυτή του σύμπαντος ζει και εντός αυτού - είναι σπινθήρ εκπηδήσας εκ της θείας πυράς, σταγόνα εκ του ωκεανού της θεότητας. Καθήκον μοναδικό έχει να επιστρέψει πίσω στην θεία πηγή, να αφανίσει εαυτό εντός του απείρου φωτός. Η ένωση αυτή μετά του Βραχμάν ή ο αφανισμός αυτός της ιδίας προσωπικότητας σε αυτώ είναι η μόνη οδός προς την απολύτρωση από του πόνου της υπάρξεως. Η κατάσταση αυτή της αποσβέσεως, το Νιρβάνα, κατορθώνεται δια της Γιόγκα, της ασκήσεως, η οποία αποτελείται εκ σειράς συστηματικώς διαρθρωμένων ασκήσεων, των οποίων αποτέλεσμα η συγκέντρωση. Έτσι το Εγώ του ασκητή ευρίσκει την ανάπαυσή του εν τω απείρω Εγώ (Ατμάν).

--------
" Ισως αν θελετε (μια και εσυ αναφεροσουν σε μενα στο πληθυντικο) μπορω να ψαξω και μυνησεις που εχουν γινει απο απλους ανθρωπους προς συνανθρωπους τους δασκαλους γιογκα μετα απο συνεδριες όπου απεκτησαν εντονα ψυχολογικα προβληματα . "
Μιλάω στον πληθυντικό γιατί δρας ως μέρος κοπαδιού. "Ανήκω στο ποίμνιο και ό,τι μου πουν θα σκέφτομαι και θα κάνω, αυτοί ξέρουν καλύτερα." Δεν είσαι άτομο για να σου μιλήσω στον ενικό. Τα άτομα σκέφτονται από μόνα τους. Και δεν δικαιολογούν επιθέσεις και απαγορεύσεις και διακρίσεις και προπαγάνδα και φανατισμό και ύπουλα ψιθυρίσματα της Εκκλησίας στα πανεπιστήμια και τους διάφορους οργανισμούς ("αποκλείστε τον αυτόν, γιατί διδάσκει διαβολικά πράγματα!") επειδή έτσι τους είπε να κάνουν και να σκέφτονται ο μπαμπάς τους ή ο παπάς τους.
Ωρίμασε, ελευθερώσου από τον φανατισμό εναντίον μας, με τον οποίο σε πότισαν απ' τη μικρή σου ηλικία, και μετά θα σου μιλάω στον ενικό.

Γράφεις: Ουτε ψευτικες συγκρισεις γινονται, ουτε καμια ταση υπεροχης διεκδικουμε"
Αλήθεια, δεν διεκδικείτε υπεροχή; Δεν υπερέχει η "μία και μόνη αληθινή θρησκεία" από τις "διαβολικές πλάνες"; Και δεν είναι ψεύτικες οι συγκρίσεις σας; Κι εσείς έχετε τους δικούς σας αγίους και θεούς (ο Χριστός είναι ο θεός σας), το δικό σας μυστικισμό (απομόνωση στις σπηλιές του Αγίου Όρους και μόνιμη νηστεία -- τρελά και επικίνδυνα πράγματα), τους δικούς σας "παλαβούς άγιους" που γύριζαν επαίτες και ξυπόλητοι και πέθαιναν στα τριάντα τους "για την αγάπη του Θεού", τους δικούς σας δαίμονες που σας επιτίθενται. Οι διάφορες θρησκείες και τα πνευματικά συστήματα κάνουν τα ίδια πράγματα, χρησιμοποιώντας άλλα λόγια και τεχνικές. Αλλά είναι ο εγωισμός που δημιουργεί αυτές τις συγκρίσεις, ότι εσείς είστε καλοί κι εμείς κακοί, γιατί δήθεν ο Θεός κατέθεσε εναντίον μας και η επιστήμη μάς απέδειξε κακούς. Αυτό που λέτε εσείς επιστήμη είναι λόγια θεολόγων και αυτό που λέτε Θεό είναι ο δικός σας Θεός.
Όσο για τις μηνύσεις που λες έγιναν εναντίον δασκάλων γιόγκα, δεν μου τις έστειλες να τις δω. Αλλά μια που μιλάς για μηνύσεις...

Όταν η Εκκλησία σας ψυθίρισε τις κατηγορίες για σατανισμό στην πανεπιστημιακή σχολή μου και τα προγράμματα γιόγκα που είχα οργανώσει ακυρώθηκαν, πήγα στο γραφείο με το οποίο τα οργάνωσα και είπα ότι θα τους κάνω μήνυση. Και γέλασαν. Είπαν:

"Αστειεύεσαι; Ξέρεις τι πλούτο έχει η ορθόδοξη Εκκλησία; Γιατί τους πέρασες, για τον ξυπόλητο Χριστό; Αυτοί είναι μες στα κυκλώματα. Εδώ γίνονται σκάνδαλα και σκάνδαλα και κανένας δεν τους ξεκουνάει!"

Και είναι αλήθεια. Γιατί όταν ο Γιοσάκης και οι άλλοι οι ιερείς των Κυθήρων κλέβανε το νησί και κάνανε διάφορα έκτροπα, ο πατέρας μου, που κατάγεται από εκεί, μαζί με πολλούς άλλους πανεπιστημιακούς ζητήσανε από την Εκκλησία να καθαιρέσει τον Μητροπολίτη και τους εμπλεγμένους ιερείς και εκείνη κώφευσε. Κι όταν του κάνανε μήνυση, ο Γιοσάκης κίνησε τα κυκλώματα και οι πανεπιστημιακοί βρήκαν τον μπελά τους, ότι δήθεν του είχαν κάνει δυσφήμηση. Ο πατέρας μου δεν ήξερε τι να κάνει μπροστά στην πονηριά της Εκκλησίας σας, που τον κράταγε μια χαρά στη θέση του και δεν απαντούσε στα γράμματά τους και τον άφηνε να τους διεκδικεί δικαστικά μεγάλα ποσά - διότι τόλμησαν να εκθέσουν τον «άνθρωπο του Θεού»... Μέχρι που ξέσπασε το σκάνδαλο στην τηλεόραση από την εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου και αποκαλύφτηκαν και τα κυκλώματα των δικαστικών και το εμπλεγμένο ιερατείο, και μπροστά στη γενική κατακραυγή θυμήθηκε και η Εκκλησία το λόγο του Χριστού για εντιμότητα και κατέβασε τον Μητροπολίτη...
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=169584
Το Βήμα
Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο του παραδικαστικού κυκλώματος, με επίκεντρο τον Ιάκωβο Γιοσάκη, πολλοί έχασαν τον ύπνο τους. Κάθε μέρα ένα καινούργιο όνομα τυλιγόταν στον ιστό του Γιοσάκη: δικαστές, ιερωμένοι, πολιτικοί.
http://archive.enet.gr/online/online_obj?pid=39&tp=T&id=47792424
Ελευθεροτυπία
Μέσα σε πολύ λίγο χρόνο κατάφερε να βρεθεί σε πρωταγωνιστική θέση σε μια υπόθεση που είναι τόσο μπερδεμένη όσο μια μακαρονάδα. Ο Αττικής Παντελεήμων, ο Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητος, ο Παναμά Αθηναγόρας, ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο Θηβών Ιερώνυμος, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος, ο πρώην Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνος, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όλοι μπλέκονται μεταξύ τους, αθώοι κι ένοχοι, δίκαια και άδικα.

Μιλάς για μηνύσεις;
Δεν το άκουσες ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί;

---------------------------------

Ειδικά σε σχέση με τα θαύματα, θα σου πω το εξής. Αν προτιμάς να πιστέψεις τις δικές σας ιστορίες κι όχι τις δικές μου, ώστε να αισθανθείς δικαιολογημένος στην πεποίθηση ότι ο Χριστός είναι η μόνη πηγή θαυμάτων και η θρησκεία σου η μόνη αληθινή, δεν μπορώ να σε εμποδίσω. Μπορείς να κάνεις αυτή την αυθαίρετη επιλογή. Αλλά ο αντικειμενικός αναγνώστης δεν θα χρησιμοποιήσει δύο μέτρα και σταθμά. Είτε θα πιστέψει τις ιστορίες αμφότερων των πλευρών, είτε δεν θα πιστέψει καμιά πλευρά.

Λοιπόν έχω μια κολλητή φίλη και μαθήτρια γιόγκα η οποία έχει η ίδια μια κολλητή φίλη και μου διηγήθηκε την ιστορία αυτής. Η φίλη της δουλεύει για ένα διάστημα baby sitter, μαζεύει λεφτά και μετά πηγαίνει για όσο πιο πολύ μπορεί στο κέντρο του γκούρου μου στην Ινδία. (Τα λεφτά δεν τα πληρώνει εκεί, εκεί είναι δωρεάν, έχω μείνει και ξέρω. Τα θέλει για τα έξοδα του ταξιδιού.) Λοιπόν γιατί είναι τόσο αφοσιωμένη; Η ιστορία της εξηγεί το λόγο. Εξήγησε στη φίλη μου τα εξής:
Κάποια μέρα καθόταν στο μπαλκόνι κάποιου κτηρίου σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Ήταν εκεί με κλειστά μάτια για ώρα. Ξαφνικά, έχασε την ισορροπία της και έγειρε προς τη μεριά του χάους που απλωνόταν κάτω. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε στο κενό κάποιος που την έσπρωξε μέσα. Κι έτσι σώθηκε από την πτώση, χωρίς όμως να μπορέσει να αναγνωρίσει ποιος ήταν αυτός. Ήταν γέρος με άσπρα μαλλιά αλλά δεν τον είχε ξαναδεί.
Μετά από κάποιες μέρες, έλαβε μια πρόσκληση για να πάει σε μια συγκέντρωση ατόμων σε ένα σπίτι. Επρόκειτο για άτομα που ασχολούνταν με κάποιο πνευματικό δάσκαλο της Ινδίας. Υπήρχαν και βιβλία του εκεί, που είχαν στο εξώφυλλο τη φωτογραφία του. Μόλις την είδε, αναγνώρισε το γέρο που την έσωσε - το δάσκαλό μου.
Έτσι, από τότε αφιέρωσε τη ζωή της σ' αυτόν, γνωρίζοντας ότι, αν ζει, είναι μονάχα λόγω της δικής του Χάρης.

Τέτοιες ιστορίες για θαυματουργές επεμβάσεις λέτε κι εσείς οι χριστιανοί. Η διαφορά μας είναι ότι όταν εμείς διαβάζουμε τις ιστορίες σας, ως επί το πλείστον τις πιστεύουμε, ενώ όταν εσείς διαβάζετε τις δικές μας, λέτε ότι πρόκειται για ψέμα και απάτη ή για τον "δάκτυλο του Πονηρού".
Διαφορετικά μέτρα και σταθμά για το ίδιο πράγμα.
Γιατί πώς θα αποδείξουμε ότι "μόνο ο Χριστός σώζει" και ότι "η δική μας θρησκεία είναι η μόνη αληθινή";
Άλλωστε, η Αγία Γραφή το λέει καθαρά: "Είμαστε και οι πρώτοι!"

----------------

Ως προς το σχόλιό μου ότι η θρησκεία λέει "Πίστευε και μην ερεύνα" αντιπαραθέτεις τη ρήση: "Ερευνάτε τας Γραφάς". Αλλά η ρήση αυτή, με τη λέξη "ερευνάτε" δεν υπονοεί το δικαίωμα αμφισβήτησης. Εδώ "ερευνάτε" σημαίνει «διαβάζετε κι αποστηθίζετε». Άρα: «Πίστευε και μη ερεύνα».

Αν ενδιαφέρεσαι να "ερευνήσεις" με την έννοια που επιτρέπει την αμφισβήτηση, δες τα βίντεο που σου παραθέτω για την Παλαιά Διαθήκη

http://www.youtube.com/watch?v=1sUql3hhqF4&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=P6x8qEU28HI&feature=related

και για την Καινή Διαθήκη

http://www.youtube.com/watch?v=g0cjKbz2Qec
http://www.youtube.com/watch?v=B06d0K2Xd7Y
http://www.youtube.com/watch?v=XV3dd0WSUT4

Σε αυτά για την Καινή Διαθήκη μιλά ένας διάσημος πανεπιστημιακός ερευνητής της, κι αν δεν τον πιστεύεις, μπορείς να ελέγξεις ο ίδιος ό,τι λέει (όπως έκανα εγώ): σε παραπέμπει σε συγκεκριμένα σημεία της Καινής Διαθήκης και σου δείχνει πώς φάσκουν και αντιφάσκουν. Όσο για τις διάφορες γενοκτονίες τις οποίες η Παλαιά Διαθήκη παρουσιάζει να προωθούνται από το Θεό και τους προφήτες του, εδώ νομίζω κανένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δεν θα μιλούσε για θεοπνευστία ή ωφελιμότητα. Και μελέτησε επίσης την ιστορία της χριστιανικής θρησκείας, το αίμα που έχει χύσει, τους βασανισμούς που έχει κάνει και τη σχετική θεολογία για τον αιρετισμό και την εξιλέωση αυτού (τιμωρία για ηθική αποκατάσταση), καθώς και το πώς αυτή η θεολογία-ιδεολογία-πρακτική διενήργησε για να φέρει στην εκκλησιαστική εξουσία χρήμα και δύναμη.

Αυτό το θέμα θα το κοιτάξουμε αναλυτικά στο τρίτο μέρος αυτής της παρουσίασης.

Σχετικά με το ποιος αποφασίζει για τη θεοπνευστία της Βίβλου, μου γράφεις:
Κατα τη γνωμη σου πιστευεις οτι πρεπει εσυ και εγω να ερωτηθουμε ? Να παρουν τη γνωμη μας ?
Μπορουμε να εχουμε θεση γνωμης εσυ και εγω? Ή θαταν πιο συνετο να υπαρχουν καποιοι πιο καταρτισμενοι?

Οι μελετητές των αρχαίων κειμένων λένε διάφορα πράγματα κι έχουν διαφορετικές μεταξύ τους θέσεις. Γι' αυτό σου δίνω και τους συνδέσμους για να δεις τα βίντεο για την Καινή Διαθήκη, κι είμαι σίγουρος ότι θα ακούσεις πράγματα που δεν έχεις φανταστεί. Αν εσύ προτιμάς να κάνεις ό,τι σου λέει κάποια ομάδα, όπως η ορθόδοξη, αυτό είναι δικαίωμά σου, αλλά όταν, ηθικά, ιδεολογικά και πρακτικά, σε στρέφει εναντίον άλλων, τότε γίνεται και θέμα των άλλων.

Γράφεις: "Γι' αυτό θα συνεχίσω να βλέπω παιδιά στην εκκλησία, είτε αυτό αρέσει είτε όχι".

Εμένα μου αρέσει. Αρκεί να μην τους μιλάς εναντίον μου. Μίλα τους για τα δικά σας καλά, όχι για αυτά που βλέπεις εσύ ως τα κακά των άλλων. Το ότι η δική σου είναι «η μόνη αληθινή θρησκεία» δεν μιλάει για σένα, μιλά για τους άλλους. Είναι σαν να λες: "Είμαι ο μόνος καλός μαθητής, όλοι οι άλλοι είναι κακοί".

Γράφεις: «Οποιος θελει το ακολουθει αυτο (οποιος θελει πισω μου ελθει) και οποιος θελει τραβαει το δρομο του.»
Αυτό λέω κι εγώ. Άσε όποιον θέλει να σε ακολουθήσει. Δεν είναι δυνατόν όλοι να ακολουθούν ένα και μόνο πνευματικό σύστημα.

Γράφεις:
Harper's Εγκυκλοπαίδεια Μυστικιστικών και Παραφυσικών Εμπειριών, ένθ.ανωτ., σελ. 101
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία». ³⁶
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση... και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού» ³⁷ (ουδεν σχολιο) Οι μελέτες των ειδικών, αλλά και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν γιόγκα αναφέρουν, συν τοις άλλοις, «συναισθηματικές διαταραχές, έντονα αισθήματα φόβου, κατάθλιψη, δραματικές αλλαγές στη διάθεση, έντονα ξεσπάσματα θυμού, πόνους, απώλεια της αίσθησης του σώματος, προσωρινή ή μόνιμη απώλεια της λογικής...»³⁸
Πηγή : http://www.alopsis.gr/alopsis/yioga.htm#_ednref78

Έψαξα την Εγκυκλοπαίδεια αυτή. Την έχει γράψει όλη μια γυναίκα. Πήγα στον ιστοχώρο της και βρήκα ότι η παράθεση δεν ταιριάζει καθόλου με αυτά που η ίδια λέει στο σάιτ.

Στην πραγματικότητα, η δική της πρόταση, στην παραπάνω παράγραφο, είναι μονάχα η κόκκινη:
Ανάμεσα στους κινδύνους που κρύβει η γιόγκα αναφέρονται και «η υπερβολική εσωστρέφεια, πνευματικός ηδονισμός, παλινδρόμηση...και συναισθηματική καθήλωση στον Γκουρού.³⁷
Τα άλλα τα λένε άλλοι.
Αυτό προφανώς έχει ληφθεί εκτός πλαισίου και αυτή στην πραγματικότητα αναφέρει τις διάφορες κατηγορίες που γίνονται ενάντια στη γιόγκα από τους χριστιανούς. Δεν είναι αυτή η δική της άποψη. Εκείνη λέει, σχετικά με τους πνευματικούς δασκάλους της γιόγκα:
(Από την ιστοσελίδα της http://www.visionaryliving.com/2008/09/17/on-finding-spiritual-teachers/ , με τίτλο: "Βρίσκοντας πνευματικό δάσκαλο") :
"Πιθανά θα ωφεληθείτε από διάφορους Δασκάλους, καθώς εξελίσσεστε στο πνευματικό μονοπάτι."
We are likely to benefit from multiple teachers as our growth progresses, and so we should not be reluctant to move on.

Λέει επίσης:
Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο Δάσκαλος θα εμφανιστεί."
«The saying goes that when the student is ready, the teacher will appear.»

Επίσης:
"Αν κρατηθούμε σταθεροί στην πρόθεση να συνδεθούμε με τον σωστό Δάσκαλο, και κρατήσουμε αυτή την εστίαση στην προσευχή, στο διαλογισμό και στην εργασία μας με τα όνειρα (dreamwork), θα λάβουμε σωστή καθοδήγηση. Μερικές φορές χρειάζεται χρόνος και υπομονή".
If we set our intent to be connected to the right teacher, and keep this focus in prayer, meditation and dreamwork, we will be guided appropriately. Timing takes its own course, and patience is sometimes required.

Ενώ στην εισαγωγική σελίδα www.visionaryliving.com λέει:

"Από φυσικού μου είχα μια έλξη για τη μεταφυσική και γνώριζα από νεαρή ηλικία ότι η παραψυχική διάσταση υπάρχει πραγματικά. Η έρευνά μου σε αυτήν με οδήγησε στο πνευματικό και μυστικιστικό. Έχω εκπαιδευτεί στην ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων, σε τεχνικές διαλογισμού, σε ενεργειακές θεραπείες, και όλα αυτά βοήθησαν την έρευνά μου."
«I was naturally drawn to the paranormal and knew from an early age that the psychic is real. My research into the paranormal eventually led me into the spiritual and mystical. I’ve also spent time pursuing psychic skill training, meditation techniques, and energy healing, all of which have aided my research.»

Άρα, η παράθεση από το βιβλίο της, ακόμα κι αν το κομμάτι υπάρχει πραγματικά, έχει γίνει εκτός πλασίου και μας παραπλανά.

Επίσης, η παράγραφος λέει:
Μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος που διαλογίζεται «διακινδυνεύει τη σωματική, διανοητική και πνευματική του υγεία».³⁶

Επειδή αυτή η πρόταση μιλάει για τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας, επειδή συνεχίζει νοηματικά και συντακτικά (όπως μπορείς να δεις εδώ) την αμέσως προηγούμενη αναφορά στο βιβλίο της ψυχολόγου ("Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος ..." ) και επειδή δεν αναφέρεται κανένας άλλος συγγραφέας, οδηγούμαστε να πιστέψουμε ότι η πληροφορία εμπεριέχεται στο βιβλίο της ψυχολόγου. Αλλά όταν κοιτάξεις τη βιβλιογραφική παραπομπή (που κανονικά δεν διακόπτει κανείς το διάβασμα για να το κάνει), βρίσκεις κάτι άλλο. Η παραπομπή είναι για το βιβλίο "Εγκυκλοπαίδεια των Πεποιθήσεων της Νέας Εποχής". Όταν το έψαξα στο Amazon.com, βρήκα ότι αυτός είναι μόνο ο μισός τίτλος του βιβλίου. Ο πλήρης του τίτλος είναι "Εγκυκλοπαίδεια των Πεποιθήσεων της Νέας Εποχής (από τη Σειρά: Υπερασπίζοντας την Πίστη)".
http://www.amazon.com/Encyclopedia-New-Beliefs-Defense-Faith/dp/1565071603

Αυτό με υποψίασε ότι το βιβλίο (η λεγόμενη "Εγκυκλοπαίδεια") είναι στην πραγματικότητα ένα βιβλίο χριστιανικής θεολογίας. Οι συγγραφείς που αναφέρονται είναι ο John Ankerberg και ο John Welden. Το βιογραφικό του πρώτου, που μπορείς να διαβάσεις στο Amazon.com εδώ:
http://www.amazon.com/John-Ankerberg/e/B000APF1S6/ref=ntt_athr_dp_pel_pop_1
λέει ότι έχει τρία πτυχία - αλλά είναι όλα στη θεολογία, και ότι έχει γράψει βιβλία για τη Βίβλο και το Ισραήλ. Επίσης ότι έχει ένα επιτυχημένο σόου στην τηλεόραση.
Τον δεύτερο, τον John Weldon, δεν μπορούσα να τον βρω ούτε στο Amazon.com (μόνο ως όνομα υπάρχει εκεί, χωρίς βιογραφικό) ούτε στη Wikipedia. Τελικά τον βρήκα βάζοντας στο Google "John Weldon Bible", και υπάρχει σε διάφορους χριστιανικούς ιστοχώρους ως συγγραφέας χριστιανικών βιβλίων - π.χ. "Αποδικοποιώντας τον Κώδικα της Βίβλου", που θα βρεις στο http://www.ingermanson.com/codes/books/weldon.php

Δεν αμφιβάλλω ότι στο βιβλίο του θα έχει γράψει ότι "μεγάλο μέρος της συναφούς επιστημονικής έρευνας καταδεικνύει ..."   και μετά, τα διάφορα αρνητικά πορίσματα (όσο πιο αρνητικά, τόσο πιο καλά), αλλά νομίζω ότι θέλαμε να εξετάσουμε τι λένε οι ίδιοι οι επιστήμονες. Όχι τι λένε οι θεολόγοι ότι λένε οι επιστήμονες. Όλες οι υπόλοιπες αναφορές, δηλαδή όλα τα άλλα που μου έβαλες, αντιστοιχούν στις παραπομπές 37 έως 42 και άρα είναι από το ίδιο βιβλίο των δύο θεολόγων - αν και ο αναγνώστης έχει οδηγηθεί να πιστεύει ότι είναι δηλώσεις της ψυχολόγου που αναφέρεται προηγούμενα, εφόσον συνεχίζουν τη δική της δήλωση νοηματικά και συντακτικά και οι θεολόγοι δεν αναφέρονται πουθενά.

Δεν είναι αυτό απάτη; Λαμβάνει ο μη ειδικός, που διαβάζει αυτές τις δημοσιεύσεις σας στο διαδίκτυο, την ακριβή εντύπωση σχετικά με το από πού έρχονται αυτές οι "πληροφορίες" και την επιστημονικότητά τους;

Μόνη εξαίρεση, μεταξύ των παραπομπών 37-42, δηλαδή η μόνη μη χριστιανική πηγή, είναι η 37, που είναι πάλι το βιβλίο της μυστικίστριας, η οποία λέει στον ιστοχώρο της ότι η ίδια κάνει διαλογισμό, ότι έχει θετικά αποτελέσματα και συμβουλεύει τους άλλους να διαλογίζονται και να βρουν πνευματικό Δάσκαλο. Λοιπόν η πρόταση που παρέθεσες από την μυστικίστρια, ακόμα κι αν υπάρχει μέσα στα βιβλία της, έχει ληφθεί εκτός πλαισίου και δεν αντιπροσωπεύει τη μεγάλη της εμπειρία στο διαλογισμό και το μυστικισμό, την ιδιαίτερα θετική της στάση προς αυτόν και τη Νέα Εποχή, και τις συμβουλές που μας δίνει.

Πάμε στην επόμενη παράθεση:

«Η ενωση γιόγκα στην Αμερική λέει ότι τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν πρέπει να κάνουν γιόγκα, διότι αυτή μπορεί να βλάψει το σώμα τους [ρωταω εγω αν ειναι αληθεια αυτο ? και αν ναι, γιατι αφου ειναι απλη γυμναστικη? ]»²⁷

Όπως μπορείς να δεις εδώ http://www.americanyogaassociation.org/about.html , η αποκαλούμενη "¨Ενωση Γιόγκα στην Αμερική" είναι μια σχολή γιόγκα που την έχει μια κυρία που λέγεται Alice Christensen. Δεν είναι όπως η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία ή το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας ή η Παγκόσμια Αδελφότητα της Γιόγκα (International Yoga Fellowship). Είναι απλά οι πεποιθήσεις ενός ατόμου.

Ας δούμε τι λέει για το θέμα το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας, στην ιστοσελίδα του http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18300936 :

Τίτλος: Θεραπευτικά αποτελέσματα της γιόγκα στα παιδιά - μια συστηματική επισκόπηση της μέχρι τώρα έρευνας

Ευρήματα: Τα στοιχεία για τη γιόγκα δείχνουν ότι αποφέρει οφέλη στην υγεία του παιδιατρικού πληθυσμού, βοηθώντας στην αποκατάσταση από παθήσεις, αλλά χρειάζονται μεγαλύτερες κλινικές έρευνες, συμπεριλαμβανομένων και ειδικών μετρήσεων "ποιότητας ζωής" για να υπάρξει τελική απόδειξη.

Τα ίδια λέει και ο επίσημος ιστοχώρος των ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ
http://www.intelihealth.com/IH/ihtIH/WSIHW000/24479/34968/358876.html?d=dmtContent ως προς τα ακόλουθα: κατάθλιψη, σωματική στάση, πνευμονική λειτουργία και ασθένεια, νοητική καθυστέρηση. Ενώ για τη βελτίωση της μνήμης λέει ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να γίνει η οποιαδήποτε δήλωση.

Βλέπεις ότι το θέμα συζήτησης είναι το σε ποιον βαθμό έχει μέχρι στιγμής αποδειχτεί ότι η γιόγκα βοηθάει τα παιδιά στην ανάρρωση από παθήσεις, και όχι αν τα "βλάπτει".

Στην Ινδία τα παιδιά κάνουν γιόγκα από τα αρχαία χρόνια. Και ο ίδιος έκανα γιόγκα από 15 χρονών. Γιατί να βλάψει η γυμναστική;

Τώρα, γιατί αυτή η δασκάλα γιόγκα θεωρεί ότι τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν σωματικές ασκήσεις αλλά μόνο αναπνοές και διαλογισμό... τι να σου πω;

Δεν μου είναι δυνατό και να απαντήσω στα πάντα ή να ξέρω πώς σκέφτεται ο καθένας. Απλά είπαμε να κοιτάξουμε τι λέει η επιστήμη και παρέχω στοιχεία.

Και, παρεμπιπτόντως, ο ισχυρισμός αυτός δεν εκφράζει την άποψη των Ινδών ειδημόνων τής γιόγκα. Ο δικός μου διδάσκαλος είναι από τους γνωστότερους προωθητές της γιόγκα στην εποχή μας. Μπορείς να διαβάσεις στη Βικιπαίδεια
http://en.wikipedia.org/wiki/Swami_Satyananda_Sarasw ότι ένα εγχειρίδιο της γιόγκα που έγραψε έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ένα από τα πιο συστηματικά και πλήρη εγχειρίδια της γιόγκα στον κόσμο.

Στο Amazon.com
http://www.amazon.com/Education-Children-Swami-Satyananda-Saraswati/dp/8185787336
μπορείς να δεις ένα δικό του βιβλίο με τίτλο: «Γιογκική Εκπαίδευση για Παιδιά».

Επίσης, στον επίσημο ιστοχώρο της Ινδικής Κυβέρνησης για πληροφορίες σχετικά με ανώτερες σπουδές στην Ινδία, διαβάζουμε:
http://www.indiaedu.com/articles/yoga-education.html

Τίτλος: Γιογκική εκπαίδευση για παιδιά

"Η γιογκική εκπαίδευση για παιδιά περιλαμβάνει τη διδασκαλία της γιόγκα σε παιδιά όλων των ηλικιών. Οι δάσκαλοι σε αυτό το πεδίο διερευνούν τις συγκεκριμένες ανάγκες των παιδιών και το πώς η γιόγκα μπορεί να τα βοηθήσει στην καθημερινή τους ζωή. [...] Δίνονται πλήρεις οδηγίες για ασάνες [οι σωματικές ασκήσεις της γιόγκα], τεχνικές αναπνοής, και τεχνικές συγκέντρωσης [διαλογισμός]. Πολλά παιδιά παίρνουν μέρος σε αυτό το πρότζεκτ."

Βλέπεις λοιπόν ότι τόσο η κυβέρνηση και οι ειδήμονες της Ινδίας όσο και η δυτική επιστήμη (το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας και το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ) έχουν μια θετική άποψη για την εξάσκηση των παιδιών στη γιόγκα και δεν υπάρχει θέμα βλαπτικών συνεπειών.

Αλλά αν εσύ πιστεύεις ότι είναι πιο αντικειμενικό να ακούς, να παραθέτεις και να "πληροφορείς" για τη δήλωση της κυρίας, παρουσιάζοντάς την ως αντιπρόσωπο "των ίδιων των γιόγκι" ... τι να σου πω;

Στην πραγματικότητα, είμαι σίγουρος ότι δεν ξέρεις τίποτα από αυτά. Αλλά μήπως και τώρα που τα ξέρεις, θα κάνει διαφορά;

Αν και ασχολούμαι όλη μου τη ζωή με τη γιόγκα, νομίζεις ότι ξέρεις καλύτερα από μένα. Απλά και μόνο λόγω αυτών που σου λένε οι παπάδες.
Σαν να έρθω εγώ, ας πούμε, και να σου πω τι να κάνεις στο νοσοκομείο. Είναι δυνατόν;

Αλλά μήπως θα κάνει και τώρα διαφορά ό,τι λέω; Απλώς χάνω τα λόγια μου.

[Τα παρακάτω βρίσκονται εδώ: ]

Παραθέτεις:
" Όπως συμπεραίνουν οι ειδικοί, ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα συνδέονται με το διαλογισμό. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την μελέτη δύο ψυχιάτρων στην Αμερική οι οποίοι παρακολούθησαν για μία δεκαετία εκατοντάδες διαλογιζομένους. Στη μελέτη αυτή με τίτλο «Ψυχιατρικές επιπλοκές της πρακτικής του διαλογισμού» αναπτύσσονται οι παθολογικές και άλλες παρενέργειες του διαλογισμού.

Κι εδώ το μήνυμα του ψυχιάτρου είναι άλλο και η παράθεση μας παραπλανά. Βρήκα το άρθρο τους στο http://psycnet.apa.org/psycinfo/1982-25034-001 . Λέει στην περίληψη του άρθρου:

"Το άρθρο προτάσσει ότι ο διαλογισμός μπορεί να ιδωθεί ως μια διαδικασία ψυχικής καλλιέργειας η οποία μπορεί να επιφέρει παρενέργειες σε οποιοδήποτε στάδιο [...] Οι διαλογιζόμενοι και οι θεραπευτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι διαλογιστικές εμπειρίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για να επιφέρουν καλύτερη προσαρμογή [ψυχική ανάπτυξη] όσο και αμυντικά [ψυχοπαθολογικά]. Γι' αυτό, θα μπορούσε να τους είναι ωφέλιμο[στους διαλογιζομένους και τους θεραπευτές] να μάθουν να ξεχωρίζουν τις μη προσαρμοστικές [μη ωφέλιμες για την ψυχή] αποκρίσεις στον διαλογισμό από τις δυνητικά προσαρμοστικές."

Βλέπεις λοιπόν ότι η παράθεση που έκανες δεν απέδιδε το νόημα. Έδινε αρνητικό νόημα ενώ το κείμενο δεν είναι αρνητικό. Λέει ότι ο διαλογισμός μπορεί να ιδωθεί ως μια διαδικασία ανάπτυξης της ψυχής και θα πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε εκείνες τις αποκρίσεις μας προς αυτόν (δηλαδή το πώς αντιδράμε στα βιώματα που έχουμε την ώρα του διαλογισμού) οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν περισσότερη προσαρμοστικότητα και υγεία στην ψυχή μας.

Δεν λέει ούτε "είναι καλό" ούτε "είναι κακό", λέει ότι όπου υπάρχουν πνευματικές κρίσεις , πρέπει να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε σωστά.

Λοιπόν κι εδώ η παράθεση ήταν παραπλανητική.

Ας δούμε την επόμενη παράθεση:

Επίσης, η Margaret Singer, που ήταν κλινική ψυχολόγος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Berkley, κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες³⁴, παρακολουθώντας πάνω από 70 άτομα που ασκούσαν διαλογισμό από 4-17 χρόνια, κατέγραψε κάποιες από τις βλάβες που παρουσίαζαν συχνά για πολλά έτη οι διαλογιζόμενοι³⁵: απότομη διακοπή συνειδήσεως, προσβολές άγχους, δυσκολίες στη μνήμη, έλλειψη ορίων, ανάρμοστα και ασύνδετα συναισθηματικά ξεσπάσματα, μακροχρόνια συναισθηματική ισοπέδωση, τινάγματα μυών, σπασμούς, οπτικές ψευδαισθήσεις κ.α.

Την έψαξα και αυτή στο Google. Η συγκεκριμένη, η Margaret Singer, ήταν πράγματι πολύ εναντίον των πραγμάτων που υποστηρίζω. Αλλά εκφράζει η οπτική της την επιστημονική κοινότητα και ήταν η δουλειά της καλή, από επιστημονική άποψη; Να τι λέει το Library Journal σχετικά με το βιβλίο της και την ίδια:

http://www.factnet.org/Purchase_Books/Cults_in_Our_Midst.htm
"Το 1992 η Singer έκανε ανεπιτυχώς δικαστική αγωγή στην Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία και στην Αμερικανική Κοινωνιολογική Εταιρία, ισχυριζόμενη μια συνωμοσία δυσφήμησης της έρευνάς της και καταστροφής της φήμης της." Οι παραπάνω οργανισμοί είχαν δηλώσει ότι η θεωρία της περί "μη σωματικού εξαναγκασμού [δηλαδή υποσυνείδητου εξαναγκασμού από τις μη χριστιανικές οργανώσεις] δεν ήταν επιστημονική". Η προσέγγισή της επίσης κατηγορήθηκε ως "ταμπλοειδής" και "υστερική".

Ωστόσο, στη δική σου παράθεση εκείνη περιγράφεται ως "κορυφαία ερευνήτρια στον τομέα της ψυχοσωματικής ιατρικής και εξειδικευμένη στις σέκτες". Άρα oδηγούμαστε να συμπεράνουμε ότι το βιβλίο της ήταν πολύ επιστημονικό και καλά αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα.

Λοιπόν κι αυτό είναι παραπλανητικό.

Τούτο αφορά και την παρακάτω παράγραφο, στην οποία έχω ήδη απαντήσει, όπου ο θεολόγος υπονοεί το ίδιο (υποσυνείδητη βία αντί για επιλογή):

" Ο καθηγητής Johannes Aagaard: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξινδουΐζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους»²⁶
(επιβεβλημενη ελευθερια να την πω ? )

Πάμε παρακάτω:

Πολλές παρόμοιες μαρτυρίες μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτό που στη Δύση συχνά χαρακτηρίζεται ως «τρέλα, κατοχή από πνεύματα ή δαιμονοληψία» στην Ανατολή ορίζεται ως «φωτισμός».⁴¹
Ποιος το λέει αυτό; Οι δυο θεολόγοι, αυτός που έχει το χριστιανικό σόου στην τηλεόραση και αυτός που έγραψε τον "Κώδικα της Βίβλου".
Και τι λένε οι επιστήμονες που ερευνούν το θέμα; Όπως εξήγησα,

α) αντιδιαστέλλουν την ψυχοπνευματική μυστικιστική εμπειρία με την ψυχοπαθολογία
και λένε ότι η μυστικιστική εμπειρία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για διάγνωση ψυχοπαθολογίας (παρότι σε κάποιες περιπτώσεις τα συμπτώματα μοιάζουν):

Wikipedia: «Αυτή η ψυχο-πνευματική και μετασχηματιστική εμπειρία πιστεύεται ότι συμβαίνει ως αποτέλεσμα μιας μεταθανάτιας εμπειρίας ή μακρόχρονων κι εντατικών πνευματικών / διαλογιστικών πρακτικών»
ερευνητές όπως ο Sovatsky και ο Greyson: «είναι μια μη παθολογική διαδικασία πνευματικής ωρίμανσης, σημαντική για την εξέλιξη της ανθρωπότητας»
ερευνητές όπως ο Scotton: «τα συμπτώματα της κουνταλίνι δεν μπορούν να αναχθούν σε ψυχοπαθολογία»
ερευνητές όπως ο Kason: «οι εμπειρίες αυτές καταλήγουν σε ένα "ψυχο-πνευματικό καθάρισμα σπιτιού "»
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ βρίσκονται στην Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome»
http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

«Είναι πολύ πιθανό, πράγματι σχεδόν σίγουρο, ότι οι μυστικιστικές εμπειρίες, περιγραμμένες με όρους υπερφυσικής αποκάλυψης, είναι στην πραγματικότητα τελείως φυσικές και ανθρώπινες "εμπειρίες κορυφής" που μπορούν εύκολα να εξεταστούν».
Αβραάμ Μάσλου, ιδρυτής της ανθρωπιστικής ψυχολογίας

«Μια πρόσφατη έρευνα βρήκε ότι οι περισσότεροι κλινικοί δεν βλέπουν πια τις μυστικιστικές εμπειρίες ως παθολογικές.»
τα δύο παραπάνω στο περιοδικό Ψυχοθεραπεία:
Psychotherapy, 29, 564- 569. «Η μυστικιστική Εμπειρία στις Πνευματικές Κρίσεις», Allman L, de la Rocha O, Elkin D, Weathurs R.
http://www.spiritualcompetency.com/blackboard/lessons/types/mysticaltype.htm

Scotton: «δεν πρέπει τα χαρακτηριστικά σημάδια της κουνταλίνι να χρησιμοποιούνται για διάγνωση παθολογίας»
Wikepedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

Dinu Stefan Teodorescu: «αυτές οι καταστάσεις δεν είναι στην ουσία τους παθολογικές αλλά αντίθετα αντιπροσωπεύουν, στις πνευματικές παραδόσεις, ένα δείγμα ανώτερης ανάπτυξης της ανθρώπινης συνειδητότητας»
http://din.nu/ICDspirit.htm

Chad Johnson & Harris Friedman: Η ψυχολογική διάγνωση συναντά προκλήσεις όταν προσπαθεί να διακρίνει μεταξύ της μη ψυχοπαθολογικής θρησκευτικής/πνευματικής/υπερπροσωπικής εμπειρίας και της εμπειρίας που θα μπορούσε να είναι ψυχοπαθολογική.»
Από το άρθρο: «Φωτισμένος ή τρελός; Ξεχωρίζοντας την θρησκευτική, πνευματική και υπερπροσωπική εμπειρία από την ψυχοπαθολογία», Περιοδικό της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας
http://jhp.sagepub.com/content/48/4/505.short

«Οι κόποι μιας γενιάς Ψυχολόγων της Θρησκείας έχουν κάνει πολλά για να διαχωρίσουν επιστημονικά την ουσία της μυστικιστικής εμπειρίας από κάποια ψυχοσωματικά ατυχήματα που συχνά τη συνοδεύουν.»
από το: «Μυστικισμός: Μια μελέτη της φύσης και της ανάπτυξης της πνευματικής συνειδητότητας στον άνθρωπο» σύνδεσμος

Και, πιο γενικά:
«Αν και οι ψυχωτικές παθήσεις μπορούν να έχουν αναπηρικά αποτελέσματα, πολλοί κλινικοί και ερευνητές έχουν παρατηρήσει ότι μερικά ψυχωτικά επεισόδια καταλήγουν σε βελτιώσεις στη γενικότερη λειτουργία του ατόμου. Ο Karl Menninger, αναγνωρισμένος ως ιδρυτής της αμερικανικής ψυχιατρικής, είπε: "Κάποιοι ασθενείς παθαίνουν μια νοητική αρρώστια και μετά γίνονται καλά και μετά ακόμα καλύτερα! Εννοώ ότι γίνονται καλύτερα από ό,τι ήταν αρχικά! Αυτή είναι μια εκπληκτική αλήθεια που λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει!" Ο Boisen, που είχε ένα ψυχωτικό επεισόδιο και μετά έγινε ιερέας και ίδρυσε την ιερατική συμβουλευτική (pastoral counselling), είπε: "Πολλές από τις πιο σοβαρές ψυχώσεις είναι κατ’ ουσίαν εμπειρίες επίλυσης προβλημάτων, που είναι στενά συνδεδεμένες με κάποια είδη θρησκευτικής εμπειρίας."
Τα δύο παραπάνω από τον ψυχολόγο David Lukoff, PhD, όπως παρατίθενται στο
Νότιο Ιατρικό Περιοδικό, ειδική έκδοση με θέμα την πνευματικότητα και τίτλο:
«Οραματικές Πνευματικές Εμπειρίες» σύνδεσμος

Αυτά τα τελευταία στα παραθέτω για να σου δείξω ότι ακόμα και όπου δεν πρόκειται για γιόγκα ή για μυστικισμό, το τι είναι αρρώστια και τι δεν είναι αποτελεί θέμα συζήτησης ανάμεσα στους κλινικούς. Πριν δυο-τρεις γενιές όλοι οι γιόγκι και οι ήρωες της ορθοδοξίας που βλέπουν οράματα κι έχουν άλλες μεταφυσικές εμπειρίες θα θεωρούνταν τρελοί, αλλά σταδιακά οι θεωρίες αλλάζουν γιατί η επιστήμη προχωρεί. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι οι μεν από εμάς να επιχειρούν να βγάλουν άκυρους τους δε, παραθέτοντας επιστήμονες σχετικά με την «τρέλα» της μυστικιστικής εμπειρίας, αλλά να επιδοκιμάζουμε την πρόοδο της επιστήμης και να αντιμετωπίζουμε τους «άλλους» όπως αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας.

[Και τι λένε οι επιστήμονες που ερευνούν το θέμα; Όπως εξήγησα,]
β) προσφέρουν τρόπους ομαλότερης πνευματικοποίησης:
π.χ. το «Προτεινόμενη Διαχείριση των Πνευματικών Κρίσεων», της ψυχολόγου Dr Kason, και η Κλινική Κουνταλίνι του ιατρού Lee Sannella,
τα οποία έχω ήδη παραθέσει.

γ) κατατάσσουν τα διάφορα είδη πνευματικής κρίσης, μέσα στα οποία υπάγεται και η «φυσιο-ψυχοπνευματική αφύπνιση της κουνταλίνι»:

ΛΙΣΤΑ:
σαμανική κρίση, αφύπνιση της κουνταλίνι, επεισόδια ενοποιημένης εμπειρίας (βιώματα κορυφής – peak experiences), εμπειρίες προηγούμενων ζωών,
επαφές με πνεύματα-οδηγούς και τσάνελινγκ, μεταθανάτιες εμπειρίες, βιώματα στενών επαφών με ιπτάμενους δίσκους, δαιμονικές επιθέσεις κλπ.
http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo

ΛΙΣΤΑ:
«Διαυγές ονείρεμα, μυστικισμός, ενεργειακές θεραπείες, παραψυχικά συμβάντα, απαγωγές από εξωγήινους, προηγούμενες ζωές, ...»,
όπως μελετώνται και κατηγοριοποιούνται χωρίς να υποβιβάζονται, να γελειοποιούνται ή να απορρίπτονται, στην έκδοση της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας:
«Ποικιλίες Ανεξήγητης Εμπειρίας: Μελετώντας τις Επιστημονικές Αποδείξεις»
http://findarticles.com/p/articles/mi_m2320/is_1_65/ai_78487197/

και, δ) παρέχουν το ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο για να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται:

"Σύμφωνα με την υπερπροσωπική ψυχολογία, η αφύπνιση της ενέργειας της κουνταλίνι συνοδεύεται από αλλαγές στη φυσιολογία και στη συνειδητότητα, τις οποίες μπορούμε να κατανοήσουμε μέσω του ινδουιστικού συστήματος των τσάκρα (ενεργειακών κέντρων στο σώμα). "
Wikepedia, «Physio-kundalini syndrome»,
http://en.wikipedia.org/wiki/Physio-kundalini_syndrome#Mistaken_psychiatricization_of_spiritual_experiences

"Τέτοια επεισόδια έχουν περιγραφεί στην ιερή λογοτεχνία όλων των εποχών ως αποτέλεσμα διαλογιστικών πρακτικών και ως ορόσημα εξέλιξης στη μυστικιστική ατραπό."
http://din.nu/ICDspirit.htm
Dinu Stefan Teodorescu, κλινικός ψυχολόγος, Sykehuset Innlandet, University of Oslo

Ο διάσημος ψυχολόγος William James, ένας από τους ιδρυτές της δυτικής ψυχολογίας:
«Οι μυστικιστικές εμπειρίες βρίσκονται στο κέντρο του θρησκευτικού βιώματος και έχουν οδηγήσει στην ίδρυση των παγκόσμιων θρησκειών.»
Psychotherapy, 29, 564- 569. «Η μυστικιστική Εμπειρία στις Πνευματικές Κρίσεις», Allman L, de la Rocha O, Elkin D, Weathurs R.
http://www.spiritualcompetency.com/blackboard/lessons/types/mysticaltype.htm

"Το κηρύκειο είναι σύμβολο της ιατρικής και του Ιπποκράτη, και παράλληλα της ανερχόμενης από την σπονδυλική στήλη ψυχοπνευματικής ενέργειας που ονομάζεται κουνταλίνι."
(από το άρθρο του ιατρού Lee Sannella, στη συνέντευξή του που παρέθεσα ολόκληρη)

Παραθέτεις:
"Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με την «αθώα» γιόγκα και κατέληξαν στην τρέλα και στο δαιμονισμό,⁴² σε επικοινωνίες με πνεύματα, που άλλοτε αναγνωρίζονται ως κακά, άλλοτε εκλαμβάνονται ως «θεοί» που «κατευθύνουν» τον οικοδεσπότη που τα «φιλοξενεί». Συχνά οι συνέπειες είναι τραγικές.

Και αυτά οι θεολόγοι τα λένε. Κι εγώ λέω ότι ο Χριστός ήταν δαιμονισμένος και δαιμονιστήκατε κι εσείς.

Να συνεχίσουμε να τσακωνόμαστε ή να κοιτάξουμε τι λέει η επιστήμη;

"Καταρχην διακρινω μια εμμεση επιθετικη ταση απέναντί μου. Ίσως οχι σε μενα προσωπικα αλλα μαλλον σε αυτα που πιστευω η σε αυτους που την "αντιπροσωπευουν".

Εγώ δεν χρειάζομαι να "διακρίνω" τίποτα. Επιτίθεστε στην κουλτούρα μου ηθικά, κοινωνικά, ιδεολογικά και πρακτικά. Αν εγώ προσπαθούσα να φέρω τα πράγματα έτσι ώστε να σταματήσεις να προωθείς στους άλλους την ιδεολογία σου (όπως λες ότι κάνεις), θα θύμωνες ή όχι; Πες αλήθεια.

Εσείς γιατί πρέπει να έχετε το ελεύθερο;

Αφήστε τούς άλλους να ζήσουν. Και τότε κανείς δεν θα θυμώνει μαζί σας. Δεχθείτε πως υπάρχουν περισσότερες σωστές ιδεολογίες, θρησκείες και πνευματικά συστήματα στον κόσμο.
Είστε ό,τι οι άλλες παραδόσεις. Δεν υπερέχετε σε τίποτα. Σαφέστατα δεν είστε "οι μόνοι σωστοί".
Τον αέρα που έχετε πάρει, τον πλήρωσε η ανθρωπότητα με αίμα.

"Θυμασαι τι σου ειπα σε προηγουμενο μυνημα μου ? Υπάρχει λεπτη ισσοροπια στο απο πού ξεκιναει η ελευθερία σου/μου και μεχρι πού μπορει να κινηθει χωρις εμεσα η αμεσα να παραβιαζει τα δικαιωματα των συνανθρωπων μας"

Και τι νομίζεις ότι σου δίνει την ελευθερία να σταματάς τους ανθρώπους από το να ακολουθούν άλλα συστήματα από το δικό σου;
Η επιστήμη;
Σοβαρά πιστεύεις ότι αυτά που παρέθεσες είναι "επιστημονικές αποδείξεις"; Οι φοβερές και εμπαθείς κατηγορίες από θεολόγους που προπαγανδίζουν για "τη φίλη τους την Κάρολ" που δαιμονίστηκε και για ανθρώπους που "πεθαίνουν και καταστρέφονται", οι έρευνες "ειδικών" που μηνύουν την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία γιατί δεν αντιλαμβάνεται την αξία τους και τους θεωρεί υστερικούς, και οι θρήνοι "πρώην θεραπευτριών" που βλέπουν τον κόσμο να "απεμπολεί τη χριστιανική του ιδιότητα";

Έλα τώρα...
Δεν σπούδασα ψυχολογία σε αμερικανική σχολή για έξι χρόνια για να ξεγελαστώ από τέτοια.
Αυτά πες τα σε όσους δεν έχουν τρόπο να ελέγξουν τους ισχυρισμούς σου.

Β. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ
ΣΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

[αν περιλαμβάνει έγχρωμα τμήματα που βλέπετε ότι δεν σας ενδιαφέρουν, προσπεράστε το έγχρωμο τμήμα, κοιτώντας ίσως μόνο τις κόκκινες λέξεις]

«Σήμερα τα τρία τέταρτα των αμερικανικών ιατρικών σχολών περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα υποχρεωτικό course συμπληρωματικής ιατρικής στο πρόγραμμα σπουδών τους. Και τα κορυφαία 18 ιατρικά πανεπιστήμια της Αμερικής έχουν δημιουργήσει κέντρα ολιστικής ιατρικής που προσφέρουν διαλογισμό, γιόγκα, βελονισμό και ύπνωση ως συμπληρώματα στις συμβατικές μεθόδους. Ο μόνος πραγματικός γνώμονας αξίας στην επιστήμη δεν είναι αν κάτι αποκαλείται δυτικό ή εναλλακτικό αλλά αν είναι αποτελεσματικό και έχει τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες. Και είναι λογικό πως είναι αυτό που οι ασθενείς θέλουν.»
Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, κάτοχος του Προεδρικού Βραβείου της Ψυχιατρικής Εταιρείας της Πενσυλβανίας για Εξέχουσα Καριέρα στην Ψυχιατρική, συγγραφέας τού μεγαλύτερου best seller για τον καρκίνο: "Anticancer - ένας νέος τρόπος ζωής"
σύνδεσμος

Καταρχήν παρουσιάζω ανακοινώσεις για τη γενική επιστημονική εικόνα της γιόγκα και του διαλογισμού (όχι απλές μεμονωμένες έρευνες) από τους ακόλουθους ιατρικούς οργανισμούς :

Εθνικό Ίδρυμα Υγείας
Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία
Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών
Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών
Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία
Ελληνική Εταιρεία Εθελοντών και Ασθενών για τη Νόσο Parkinson ΕΠΙΚΟUΡΟΣ Κίνηση

και κατόπιν μεμονωμένες έρευνες και πληροφορίες από:
(σε όλα τα παρακάτω, όπου αναφέρονται πανεπιστήμια, πρόκειται για την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου)

Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ)
Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ
Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια
Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας
Πανεπιστήμιο του Wisconsin
Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος των ΗΠΑ
Ιατρικό Κολέγιο της Νέας Υόρκης
New York Presbyterian Hospital
Ιατρικό Κέντρο Cedars Sinai στο Λος Άντζελες
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης
Πανεπιστήμιο Wake Forest
Πανεπιστήμιο West Virginia
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Πανεπιστήμιο του Karlstad, στη Σουηδία
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory
Αμερικανική Ένωση Κλινικής Ογκολογίας
Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ
ερευνητή νευροεπιστήμονα Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, στο βιβλίο του για τον καρκίνο (νούμερο 1 best seller παγκοσμίως)
πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας Σταύρο Μπεσμπέα (έμμεσα, μέσω της υποστήριξης στο προηγούμενο βιβλίο)
Κέντρο για Ολιστική Ιατρική του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ
Πανεπιστήμιο του Τορόντο
Πανεπιστήμιο της Βοστόνης
Πανεπιστήμιο του Όσλο
Αμερικανική Ενωση Κλινικής Ογκολογίας
Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητικής Ιατρικής
Duke University
καρκινικό ινστιτούτο Dana-Farber Cancer Institute, στη Βοστόνη
Νοσοκομείο "Υγεία", Ελλάδα

Παραθέτω εδώ ενδεικτικά κάποιους από τους τίτλους των δημοσιεύσεων που θα παρουσιάσω::

Η γιόγκα και ο διαλογισμός απομακρύνουν άγχος και κατάθλιψη
Η γιόγκα φέρνει ηρεμία σε ασθενείς με καρκίνο στο μαστό
Η γιόγκα ανακουφίζει τον πόνο στη μέση
Η γιόγκα επιδρά θετικά σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια
Η γιόγκα μπορεί να αποτρέψει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας
Η γιόγκα βοηθά στον ύπνο και την κούραση των ασθενών με καρκίνο
Γιόγκα: Βελτιώνει την ικανότητα συγκέντρωσης και την αυτοπεποίθηση
Τα οφέλη της γιόγκα σε γυναίκες με καρκίνο στο στήθος
Η μέτρια άσκηση [συμπεριλαμβανομένης και της γιόγκα] ωφελεί τους καρκινοπαθείς
Η γιόγκα και βουδιστικές πρακτικές διαλογισμού κερδίζουν έδαφος στην αμερικανική ψυχοθεραπεία

------ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:--------

http://nccam.nih.gov/health/yoga/introduction.htm#status
Ανακοίνωση από το Αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Υγείας - Εθνικό Κέντρο για Συμπληρωματική και Εναλλακτική Ιατρική (National Institute of Health – Center for Complementary and Alternative Medicine). Το βρίσκεις υπό την επικεφαλίδα: «Τα συμπεράσματα για τη γιόγκα από τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα» (The status of yoga research)

Καταρχήν ορίζει τη γιόγκα ως μια ψυχοσωματική πρακτική στην συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρική, που πηγάζει από την αρχαία ινδική φιλοσοφία. Και ως προς το πόσο ασφαλής είναι λέει:
«Η γιόγκα θεωρείται γενικά ασφαλής σε υγιείς ανθρώπους, όταν ασκείται σωστά. Οι έρευνες έχουν βρει ότι είναι καλά αποδεκτή και έχει λίγες παρενέργειες. [...] Άτομα που έχουν συγκεκριμένες ιατρικές παθήσεις δεν θα πρέπει να κάνουν κάποιες γιογκικές πρακτικές.»
Yoga is generally considered to be safe in healthy people when practiced appropriately. Studies have found it to be well tolerated, with few side effects. People with certain medical conditions should not use some yoga practices.

--------------------------------------

http://www.examiner.com/alternative-medicine-in-orlando/scientific-validation-of-yoga-the-science-of-alternative-medicine-part-v
"Σύμφωνα με έρευνα στις αναπνευστικές τεχνικές της γιόγκα από το Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια, η γιόγκα είναι μια φτηνή και ακίνδυνη μέθοδος που μπορεί να προστεθεί επωφελώς στη θεραπεία προβλημάτων υγείας όπως: στρες, άγχος, μετατραυματική διαταραχή άγχους, κατάθλιψη, ψυχογενείς παθήσεις, κατάχρηση ουσιών, κοινωνική αποκατάσταση ατόμων που έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα. Έχει επίσης δειχτεί ότι η γιόγκα είναι ωφέλιμη στην βελτίωση της καρδιοπνευμονικής λειτουργίας και στην αύξηση της ευεξίας, πιθανά λόγω της αύξησης των εκκρίσεων της μελατονίνης."
According to one study done at the Columbia College of Physicians and Surgeons on yogic breathing techniques, yoga [was found] to be a beneficial, low-risk, low-cost adjunct to the treatment of stress, anxiety, post-traumatic stress disorder (PTSD), depression, stress-related medical illnesses, substance abuse, and rehabilitation of criminal offenders". It has also been shown to be beneficial in enhancing cardiorespiratory performance and help create an overall sense of well being, most likely due to increased melatonin secretions.

--------------------------------------
[Τις έξι παρακάτω αναφορές σε ανακοινώσεις διεθνών οργανισμών για τη γιόγκα, τις έχω πάρει από τον ελληνικό ιατρικό ιστοχώρο ιατρονέτ:
"Το περιεχόμενο του iatronet.gr συντάσσεται από ένα μεγάλο αριθμό επιστημόνων από τα νοσηλευτικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας και άλλους επαγγελματίες στον χώρο της υγείας και της διατροφής."
http://www.iatronet.gr/authors.asp

Το πώς η γιόγκα (και συγκεκριμένα, εδώ, ο υπερβατικός διαλογισμός) βοηθά τον γηριατρικό πληθυσμό να παραμένει πιο υγιής, το εξηγεί ο Δημήτριος Κρεμαστινός, Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Β΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Π.Γ.Ν. ATTIKON, Πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου Καρδιολογίας, στην ιστοσελίδα http://www.iatronet.gr/authors.asp . Λέει:

«Η διασύνδεση της εγκεφαλικής λειτουργίας με την καρδιακή λειτουργία είναι σήμερα αδιαμφισβήτητη. Κατά συνέπεια, οτιδήποτε επηρεάζει την εγκεφαλική λειτουργία αναμφισβήτητα επηρεάζει και την καρδιακή λειτουργία. Η προσήλωση και η επικέντρωση της ανθρώπινης σκέψης όταν είναι παρατεταμένη αποδεικνύεται ότι συνοδεύεται από μυϊκή χαλάρωση, διαστολή των αρτηριών και πτώση της αρτηριακής πίεσης. Έτσι παρατηρήθηκε ότι οι άνθρωποι που κάνουν Υoga έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάνουν. Το γεγονός της χαμηλής αρτηριακής πίεσης βοηθά στο να μην προάγεται η αθηροσκλήρωση των αρτηριών που συνήθως παρατηρείται στη μέση ηλικία του ανθρώπου.»

Λέει επίσης:

«Από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία προέρχεται η επιστημονική είδηση. Μετά από 9ετή παρακολούθηση ατόμων υπό καθεστώς άσκησης προσήλωσης της σκέψης [υπερβατικός διαλογισμός Transcendental Meditation, που διδάχτηκε από τον γκουρού Μαχαρίσι στην Αμερική] παρατηρήθηκε ελάττωση των θανάτων, των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων κατά 47%. Η άσκηση γινόταν για 20 λεπτά, δύο φορές την ημέρα επί 9 χρόνια. Η έρευνα έγινε από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Μαχαρίσι της Αϊόβα. Η μελέτη μάλιστα αυτή επιχορηγήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (ΝΙΗ) και το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η επιστημονική αυτή μελέτη θεωρείται πρωτοποριακή, γιατί για πρώτη φορά αποδείχθηκε ότι η μεταβολή του τρόπου ζωής με βάση την εγκεφαλική άσκηση είχε ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα όσον αφορά τη βελτίωση της επιβίωσης του ανθρώπου με παράλληλη ελάττωση των σοβαρών καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων.»

Γιατί δεν έρχεστε σε επαφή με το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας και το Εθνικό Ίδρυμα Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος, των ΗΠΑ, καθώς και με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρία, που έκανε την ανακοίνωση στο αμερικανικό κοινό, αλλά και με τον Δημήτριο Κρεμαστινό, τον Πρόεδρο του Ελληνικού Κολεγίου Καρδιολογίας, για να τους πείτε ότι κάνουν λάθος και ότι η γιόγκα βλάπτει τον οργανισμό;

Δεν το κάνετε γιατί ξέρετε ότι θα σας χλευάσουν. Αλλά στο αδαές ελληνικό κοινό την κάνετε την προπαγάνδα. Για το καλό του, πάντα...

----------

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=8953
Πηγή: Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών

Η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών δίνει συμβουλές για την ασφαλή εξάσκηση στη γιόγκα:

[Προλογίζει το άρθρο]:
Η γιόγκα αποτελεί πολύ δημοφιλή μορφή χαλάρωσης και άσκησης. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε είδος άσκησης, μπορεί να υπάρξει τραυματισμός αν δεν προετοιμαστείτε και ασκηθείτε κατάλληλα.
Ακολουθούν συμβουλές για μείωση των τραυματισμών από τη γιόγκα, της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρουργών:

• Ρωτήστε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε γιόγκα για να σιγουρευτείτε ότι είναι ασφαλής για εσάς.
• Σιγουρευτείτε ότι η σχολή προσφέρει αρμόδιους καθηγητές. Πάντα να ρωτάτε τον εκπαιδευτή σας αν δεν είστε σίγουροι για την εκτέλεση κάποιας κίνησης.
• Να σιγουρευτείτε ότι ζεσταίνεστε πριν τη γιόγκα, για να αποφύγετε τους τραυματισμούς.
• Να φοράτε κατάλληλο ρουχισμό για γιόγκα, που δεν θα περιορίζει τις κινήσεις σας.
• Αρχίστε σταδιακά, μαθαίνοντας τα βασικά. Ποτέ μην ωθείτε τον εαυτό της μέχρι του σημείου πρόκλησης πόνου.

--------------

-----------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=2657
Αντιμετωπίζοντας τον χρόνιο πόνο
Η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών συστήνει, μεταξύ άλλων μέτρων, τη γιόγκα και το διαλογισμό για την αντιμετώπιση (σωματική και ψυχοσωματική) των χρόνιων πόνων.
[πρόλογος του άρθρου]:
Ο χρόνιος πόνος επιμένει περισσότερο από 6 μήνες. Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση του πόνου η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών προτείνει συμπληρωματικά μέτρα για την ανακούφισή του.

• Φυσικοθεραπεία, συμπεριλαμβανομένων ασκήσεων στρέτσιγκ και ενδυνάμωσης
• Αλλαγή στον τρόπο ζωής, όπως διακοπή του καπνίσματος, επαρκή ύπνο, κατάλληλη διατροφή και αρκετή άσκηση
• Εναλλακτικές θεραπείες, όπως η γιόγκα και ο διαλογισμός, για να αυξηθεί η χαλάρωση και να μειωθεί το στρες
• Ελαφρά άσκηση όπως το κολύμπι, το ποδήλατο και το περπάτημα
• Επαγγελματική θεραπεία, για να μάθει κάποιος να αλλάζει τις καθημερινές συνήθειες για να αποφεύγει την επιδείνωση του πόνου.

---------------------------------
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1297
Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συστήνει τη γιόγκα ως μία μέτριας έντασης σωματική άσκηση που βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου.

τίτλος: Οι καινούριες υγιεινοδιαιτητικές οδηγίες για την πρόληψη του καρκίνου

------------------------------------------

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1071
Η φυσική αποκατάσταση της οστεοαρθρίτιδας
«Θα ήταν παράλειψη να μην γίνει αναφορά και στις ονομαζόμενες εναλλακτικές θεραπείες για τη θεραπεία του πόνου της οστεοαρθρίτιδος, γιατί είναι γεγονός ότι αρκετοί ασθενείς βλέπουν ωφέλεια μέσα από συνεδρίες βελονισμού (είσοδος βελόνας στο δέρμα ) ή μαθημάτων γιόγκα που περιλαμβάνουν ήπιες διατάσεις, εκπαίδευση στην αναπνοή και χαλάρωση.»

-------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=11336
Σε συνέντευξη τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Parkinson (11 Απριλίου) και τις δράσεις της Ελληνικής Εταιρείας Εθελοντών και Ασθενών για τη Νόσο Parkinson ΕΠΙΚΟUΡΟΣ Κίνηση, ο εκπρόσωπος της Εταιρείας, ιατρός Νευρολόγος, Επιμελητής Νευρολογικής Κλινικής 251 Γ.Ν. Αεροπορίας κ. Π. Ζήκος και ο Επίκουρος Καθηγητής Νευροχειρουργικής Πανεπιστημίου Πατρών κ. Κ. Κωνσταντογιάννης ανέφεραν τη γιόγκα ως μέρος μιας αποτελεσματικής θεραπείας των συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον.

----------------

To Περιοδικό Ψυχολογία Σήμερα (Psychology Today) μιλάει για τα ψυχολογικά και σωματικά ωφελήματα της γιόγκα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών. Ένα από αυτά που λέει είναι ότι

http://www.psychologytoday.com/articles/200705/yoga-the-strongest-stretch
"Μετά το τσουνάμι στην νοτιοανατολική Ασία, διάφοροι τρόποι δοκιμάστηκαν για την αντιμετώπιση του ψυχικού καταρακώματος που βίωναν οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών που είχαν πληγεί, σε όλη την έκταση από την Ινδονησία μέχρι την Ινδία. Λέει ότι η καλύτερη μέθοδος για κάποιους από τους πιο σοβαρά προσβεβλημένους πρόσφυγες, αποδείχτηκε η γιόγκα."
After the tsunami ripped through Southeast Asia in 2004 came a tidal wave of psychic devastation. The depression and posttraumatic stress that ravaged many residents of coastal villages from India to Indonesia provided a living laboratory for testing the most powerful cures available. What wound up providing the best help to some of the most afflicted refugees? Yoga.

Μιλάει για την Patricia Gerbarg, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κολέγιο της Νέας Υόρκης, που ερεύνησε κάπου 180 άτομα. Στο πρώτο γκρουπ έδωσε σκέτη γιόγκα . Στο δεύτερο γκρουπ έδωσε γιόγκα συν ψυχολογική συμβουλευτική και το τρίτο γκρουπ ήταν η ομάδα ελέγχου. Γράφει:

«Σε όλα τα άτομα στην ομάδα ελέγχου υπήρξε μια τεράστια πτώση στους δείκτες της μετατραυματικής διαταραχής τους, μετά από τέσσερις μέρες και μόνο(!) Και το αποτέλεσμα παρέμεινε τόσο επίμονο, ώστε η Gerbarg και η ομάδα της τελικά έβαλαν και την ομάδα ελέγχου να κάνει γιόγκα(!) Η ομάδα που έκανε γιόγκα συν ψυχολογική συμβουλευτική δεν σημείωσε δείκτες αυξημένης βελτίωσης λόγω της θεραπευτικής, σε σύγκριση με την ομάδα που έκανε μόνον γιόγκα.»
As a professor of psychiatry at New York Medical College who studies the effects of yoga on posttraumatic stress, Patricia Gerbarg seized the opportunity to test whether it could help tsunami survivors in India. To one group of 60 victims she gave a four-day yoga breathing course. Another group of 60 survivors was given the yoga course along with psychological counseling. A third group served as controls. All the yoga users experienced a huge drop in scores for posttraumatic stress disorder and depression after just four days. And the effect was so persistent that Gerbarg and her team introduced yoga to those in the control group too. Counseling provided no added benefits over the yoga training alone.»

------------------------
http://www.time.com/time/health/article/0,8599,106356,00.html
Στο άρθρο αυτό του περιοδικού Time για τη μεγάλη άνοδο της δημοτικότητας της γιόγκα στην Αμερική, διαβάζουμε:

«Στο νοσοκομείο New York Presbyterian Hospital, σε όλους τους καρδιακούς ασθενείς παρέχεται μασάζ και γιόγκα κατά την ανάρρωση από τις επεμβατικές θεραπείες (εγχειρήσεις). Στο Ιατρικό Κέντρο Cedars Sinai στο Λος Άντζελες οι καρδιολόγοι συστήνουν στους ασθενείς τους να γραφτούν στο Κέντρο Πρόληψης και Αποκατάστασης Καρδιακών Παθήσεων του νοσοκομείου, το οποίο, μαζί με άλλες θεραπείες, προσφέρει και γιόγκα. «Αν και δεν έχουμε εξετάσει τη γιόγκα από μόνη της», λέει ο Dr. Noel Bairey Merz, ο διευθυντής του ιδρύματος, «οι ασθενείς που επιλέγουν τη γιόγκα παρουσιάζουν τρομερή πρόοδο στην υγεία τους. Η πρόοδος αυτή περιλαμβάνει μειωμένα επίπεδα χοληστερόλης, μειωμένη πίεση αίματος, αυξημένη καρδιοπνευμονική κυκλοφορία και, όπως έδειξε και η [διάσημη] πειραματική μελέτη Ornish, μείωση του μπλοκαρίσματος στις αρτηρίες σε κάποιες περιπτώσεις.»
At New York Presbyterian, all heart patients undergoing cardiac procedures are offered massages and yoga during recovery. At Cedars Sinai Medical Center in Los Angeles, cardiac doctors suggest that their patients enroll in the hospital's Preventive and Rehabilitative Cardiac Center, which offers yoga, among other therapies. "While we haven't tested yoga as a stand-alone therapy," says Dr. Noel Bairey Merz, the center's director, patients opting for yoga do show "tremendous benefits." These include lower cholesterol levels and blood pressure, increased cardiovascular circulation and, as the Ornish study showed, reversal of artery blockage in some cases.

Και αλλού, στο ίδιο άρθρο:

Η σωστή εξάσκηση στη γιόγκα δεν δίνει μόνο μια γενική αίσθηση ευεξίας. Μπορεί επίσης να κάνει μασάζ στο λεμφικό σύστημα, λέει ο [διάσημος] καρδιοχειρούργος Dr Mehmet Oz, στο νοσοκομείο New York Presbyterian στο Μανχάταν. Το λεμφικό υγρό είναι τα «βρωμόνερα» του σώματος – ένα δίκτυο λεμφικών αγγείων και αποθηκευτικών σάκων που είναι εξαπλωμένο σε ολόκληρο το σώμα, μεταφέροντας ένα υγρό αποτελούμενο από λευκά αιμοσφαίρια που καταπολεμούν τις μολύνσεις, καθώς και από τα κατάλοιπα (απόβλητες ουσίες) της κυτταρικής δραστηριότητας. Η γυμναστική εξάσκηση γενικά, ενεργοποιεί τη ροή του λεμφικού υγρού σε όλο το σώμα, επιταχύνοντας το φιλτράρισμα του σώματος. Αλλά η γιόγκα ειδικά προωθεί επίσης την αποβολή αυτών των ουσιών από το σώμα. Συγκεκριμένες στάσεις της γιόγκα τεντώνουν μυς οι οποίοι γνωρίζουμε από μελέτες σε ζώα ότι διεγείρουν το λεμφικό σύστημα. Οι ερευνητές έχουν τεκμηριώσει την αύξηση στη ροή του λεμφικού υγρού όταν τα πόδια των σκύλων τεντώνονται σε μια στάση παρόμοια με τη στάση της γιόγκα που λέγεται «σκυλί που κοιτά προς τα κάτω».
The sensible practice of yoga does more than slap a Happy Face on your cerebrum. It can also massage the lymph system, says Dr. Mehmet Oz, a cardiac surgeon at New York Presbyterian Hospital in Manhattan. Lymph is the body's dirty dishwater; a network of lymphatic vessels and storage sacs crisscross over the entire body, in parallel with the blood supply, carrying a fluid composed of infection-fighting white blood cells and the waste products of cellular activity. Exercise in general activates the flow of lymph through the body, speeding up the filtering process; but yoga in particular promotes the draining of the lymph. Certain yoga poses stretch muscles that from animal studies are known to stimulate the lymph system. Researchers have documented the increased lymph flow when dogs' paws are stretched in a position similar to the yoga "downward-facing dog."

Στα άρθρα που μου έστειλες, οι στάσεις αυτές της γιόγκα, που έχουν ονόματα όπως «στάση του παγωνιού», «στάση του σκύλου» κλπ, περιγράφονται ως στάσεις που τιμούν ινδουιστικές θεότητες, και μετά η συγγραφέας ρωτά αν είναι δυνατόν επομένως ένας χριστιανός να κάνει γιόγκα. Βλέπεις ότι ο καρδιοχειρουργός εδώ λέει: «Συγκεκριμένες στάσεις της γιόγκα τεντώνουν μυς οι οποίοι γνωρίζουμε από μελέτες σε ζώα ότι διεγείρουν το λεμφικό σύστημα.» Επομένως η αλήθεια είναι άλλη και όχι αυτή που αυθαίρετα ισχυρίζεται η χριστιανορθόδοξη συγγραφέας.
Βλέπεις επίσης ότι λέει πως η γιόγκα επιτυγχάνει όχι μόνο τα σωματικά ωφελήματα που επιτυγχάνει η γυμναστική (άρα είναι και η ίδια γυμναστική) αλλά ακόμα περισσότερα.
Εσείς όμως λέτε ότι δεν είναι γυμναστική και ότι μάλιστα βλάπτει το σώμα.

-------------------------------

Τα παρακάτω άρθρα
http://www.healthinsurancesort.com/blog/2010/04/secure-horizons-yoga-therapy-covered-by-health-insurance/ και http://www.cleveland.com/sunstarcourier/index.ssf/2010/04/finding_my_center_through_yoga.html
αναφέρονται στην κάλυψη της γιόγκα από ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα για την υγεία. Η λογική των ασφαλιστικών εταιριών είναι ότι πληρώνοντας για να κάνουν οι ηλικιωμένοι ασφαλισμένοι γιόγκα σε γυμναστήρια, τελικά κερδίζουν χρήματα λόγω της βελτιωμένης υγείας των ασκουμένων. (προληπτική ιατρική)

Γνωρίζεις βέβαια ότι στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες το τι θα προωθήσουν και τι θα απορρίψουν είναι ολόκληρη επιστήμη. Αν κάνουν λάθος επιλογή, χάνουν χρήματα. Επομένως αν δεν υπήρχαν ισχυρές αποδείξεις ότι η γιόγκα πράγματι λειτουργεί προληπτικά σε σχέση με τις παθήσεις και ότι κρατά το γηριατρικό πληθυσμό πιο υγιή, δεν θα επένδυαν στη γιόγκα. Ή μήπως είναι οι ασφαλιστές ινδουιστές;

--------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=2128
Στον παραπάνω σύνδεσμο θα βρεις έρευνα της Chris Streeter, καθηγήτριας Ψυχιατρικής και Νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, με τίτλο «Έρευνα: Η γιόγκα και ο διαλογισμός απομακρύνουν άγχος και κατάθλιψη», η οποία δείχνει ότι η γιόγκα ανεβάζει τα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή GABA, τα χαμηλά επίπεδα του οποίου συνδέονται με άγχος και κατάθλιψη. Το άρθρο λέει:

«Η Streeter δήλωσε πως πρόκειται για σημαντική άνοδο. Η άλλη ομάδα δεν παρουσίασε αυτή την αλλαγή. Το είδος της γιόγκα δεν φάνηκε να παίζει ρόλο, καθώς οι συμμετέχοντες είχαν επιλέξει διαφορετικά είδη.»

Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Εναλλακτικής και Συμπληρωματικής Ιατρικής.
--------------------------
Ο ίδιος νευροδιαβιβαστής, σε σχέση με τη γιόγκα και το άγχος, εξετάστηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, όπως θα δεις στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=13270 . Γράφει:

«Τα αποτελέσματα των απεικονιστικών εξετάσεων αποκάλυψαν ότι τα επίπεδα GABA αυξάνονταν σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου εθελοντών που ανέφεραν ότι είναι λιγότερο αγχωμένοι μετά τη γιόγκα. Οι εθελοντές που έκαναν γιόγκα ανέφεραν μεγαλύτερη βελτίωση στη διάθεση και μεγαλύτερη μείωση στο άγχος σε σχέση με την ομάδα που επέλεξε τον περίπατο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η γιόγκα ενισχύει τον θάλαμο στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του αυξάνει τα επίπεδα της GABA. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Alternative and Complementary Medicine.’»

--------------------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=7685
Το περιοδικό Ψυχο-ογκολογία (Psycho-Oncology) δημοσιεύει έρευνα που δείχνει ότι η γιόγκα «μπορεί να βελτιώσει τη συναισθηματική υγεία ασθενών με καρκίνο στο μαστό». Η επικεφαλής της έρευνας Suzanne Danhauer, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Wake Forest, λέει:

«Δεδομένου του υψηλού επιπέδου στρες που πολλές γυναίκες με καρκίνο στο μαστό νιώθουν, η ευκαιρία να νιώσει κάποια γυναίκα περισσότερο ήρεμη και γαλήνια όταν έχει εμφανίσει τη νόσο είναι σημαντικό όφελος.»

Ποιος θα έλεγε όχι; Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ψυχολογική βελτίωση πρέπει να συμβεί κάνοντας μια σατανιστική άσκηση, έτσι δεν είναι;

---------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=9292
Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου West Virginia, που κράτησε τρία χρόνια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Σπονδυλική Στήλη (Spine),

«Άνθρωποι με χρόνια προβλήματα στη μέση που επιλέγουν τη γιόγκα ξεπερνούν καλύτερα τον πόνο και την κατάθλιψη σε σχέση με ανθρώπους που ακολουθούν τις συμβατικές θεραπείες για πόνο στη μέση».

Δεν είναι χρήσιμο να ξέρουμε ότι η γιόγκα είναι πιο αποτελεσματική για αυτούς τους ανθρώπους ( η μητέρα μου είναι μια τέτοια) από τη συμβατική κούρα;
Αλλά όχι. Είναι προτιμότερο να συνεχίσουν να έχουν τον πόνο, παρά να δαιμονιστούν κάνοντας γιόγκα.
Άλλωστε, η γιόγκα έχει τόσες παρενέργειες...

------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=3209
Οι ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια παρουσιάζουν συμπτώματα φλεγμονής, που συχνά τους οδηγούν στο θάνατο, μας λέει το παραπάνω άρθρο. Η έρευνα βρήκε ότι η γιόγκα βοηθά στην καταπολέμηση της κατάστασης. Βέβαια, μπορεί να πει κάποιος: Δεν είναι καλύτερα οι ασθενείς να πεθάνουν, από το να δαιμονιστούν; Δεν είναι καλύτερα να πεθάνουν χριστιανοί και να γυρίσουν στον Δημιουργό τους, από το να ζήσουν «εξ-ινδουισμένοι» και πεθαίνοντας να παραδοθούν στον Σατανά; Είναι θέμα άποψης...

Η Dr. Nieca Goldberg, καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, που έκανε την έρευνα, έχει σχηματίσει τη γνώμη της, και γι’ αυτό συστήνει τη γιόγκα και το τάι τσι σε τέτοιους ασθενείς της. Η άποψή της είναι πως η γιόγκα έχει δείξει ότι είναι αρκετά ασφαλής και ότι είναι αποτελεσματική στη διατήρηση της υγείας των ανθρώπων που έχουν πάθει καρδιακή προσβολή και υποφέρουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Λέει ότι η γιόγκα μείωσε τους δείκτες φλεγμονής και βελτίωσε την ποιότητα ζωής στην παραπάνω έρευνα, που έγινε από την ίδια και άλλους ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Emory.

Είναι σημαντικό αυτό το εύρημα; Είναι. Γιατί, όπως μας λέει το άρθρο:

«Τα προβλήματα υγείας και οι θάνατοι από τη χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, παραμένουν υψηλά παρά την ευρεία χρήση αποτελεσματικών θεραπειών για την αντιμετώπιση της πάθησης.»

Λοιπόν δεν είναι σημαντικό ότι οι ανατολικές θεραπείες βοηθάνε;

----------------------------------
Σε άλλη έρευνα με τίτλο: «Η γιόγκα μπορεί να αποτρέψει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας», που μπορείς να βρεις στη διεύθυνση
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=3701 ,
η Dr. Anette Kjellgren από το Πανεπιστήμιο του Karlstad, στη Σουηδία, εξέτασε με τους συνεργάτες της την επίδραση ασκήσεων αναπνοής γιόγκα (εναλλαγές κύκλων αργής, μέτριας και γρήγορης αναπνοής, όπως αυτές που διδάσκονται από τον διάσημο γκουρού Σρι Σρι Ράβι Σάνκαρ), σε υγιείς εθελοντές. Οι ασκήσεις κρατούσαν μία ώρα την ημέρα. (Θέλει αλήθεια πολύ υπομονή και επιμονή για να κάνεις ασκήσεις αναπνοής για μία ώρα την ημέρα! Είναι πολύ εντατική εξάσκηση!) Βρέθηκε ότι «τα αισθήματα άγχους, στρες και κατάθλιψης μειώθηκαν σημαντικά, ενώ η αισιοδοξία αυξήθηκε στην ομάδα που έκανε γιόγκα, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Οι ερευνητές είπαν:

«Η γιόγκα προκαλεί αντίδραση χαλάρωσης που σχετίζεται με μειωμένη δραστηριότητα του νευρικού συστήματος και ένα αίσθημα ευεξίας, πιθανόν λόγω αύξησης των αντιοξειδωτικών και χαμηλότερων επιπέδων κορτιζόλης.»

Οι χριστιανοί βέβαια ξέρουν ότι τα αντιοξειδωτικά, η κορτιζόλη και η μειωμένη κατάθλιψη, καθώς και η ανάπαυση του νευρικού συστήματος και η ξεκούραση του εγκεφάλου από τις διαρκείς σκέψεις και τη φλυαρία τους, τα οποία επέρχονται μέσω των ασκήσεων αναπνοής (όπως έχω βιώσει ο ίδιος αλλά βιώνουν και οι μαθητές μου στους οποίους διδάσκω γιόγκα), δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει ότι «όταν ο διάβολος βρίσκει το νου σου κενό, μπαίνει μέσα».

-----------------------------------------

Κάθε χρόνο πηγαίνω σε κάποια ημερίδα γιόγκα και εναλλακτικών θεραπειών στην Αθήνα. Συχνά βρίσκω έξω απ’ το κτήριο φονταμενταλιστές χριστιανορθόδοξους να φωνάζουν συνθήματα και να μοιράζουν φυλλάδια. Μια φορά πήρα ένα από αυτά τα φυλλάδια, το οποίο είχε απόσπασμα από το γνωστό χριστιανορθόδοξο βιβλίο: "Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος", του Φαρασιώτη.

Ο Φαρασιώτης (κείμενο του οποίου μού έστειλες και ο ίδιος) ισχυρίζεται, χωρίς καμία απόδειξη, ότι, όταν ήταν στο κέντρο του πνευματικού μου δασκάλου στην Ινδία, αυτός του έκανε μαύρη μαγεία. Δεν δίνει κανένα στοιχείο, απλά λέει ότι αισθάνθηκε να παραλύει από θέληση και ήταν σίγουρος ότι του έκανε μαύρη μαγεία ο γκουρού! Αμέσως προσευχήθηκε στον Παΐσιο και η μαγεία λύθηκε!

Λέει ακόμα ότι τον "κοίταξε με μίσος".
Κι όλα αυτά που αισθάνθηκε και του φάνηκαν (όταν μάλιστα ήδη κουβαλούσε μέσα του μια ολόκληρη χριστιανορθόδοξη παράδοση μίσους προς τους "άλλους") αυτός τα παίρνει ως αληθινά, χωρίς να αναρωτιέται μήπως αυτά συμβαίνουν στο μυαλό του. Λέει ότι όταν άρχισε να σκέφτεται να φύγει από το κέντρο γιόγκα, είδε κάποιο μόνιμο μέλος, στην ταράτσα ενός κτηρίου, που τον κοιτούσε περίεργα. Τέρμα, αυτός ήταν σίγουρος ότι θέλουν να τον κρατήσουν εκεί με το ζόρι. Δεν χωράει αμφιβολία!

Έχω διαβάσει εδώ και χρόνια όλο το βιβλίο (γιατί φυσικά το θέμα μ' ενδιαφέρει), όπου συνεχώς κατηγορεί όλους τους γκουρού, και δεν προσφέρει στοιχεία για τίποτα. Προσπαθεί μέσω της υποβολής (αισθάνθηκα έτσι κι αισθάνθηκα αλλιώς και ήμουν σίγουρος για το τάδε, και αμέσως προσευχήθηκα και όλα επιλύθηκαν) να περάσει υποσυνείδητα στον αναγνώστη τρομερές κατηγορίες.

Το βιβλίο του που έχω, εκδόθηκε το 2001. Ο γκούρου μου εκείνα τα χρόνια δούλευε fulltime για μια φιλανθρωπική οργάνωση που είχε ο ίδιος ιδρύσει, η οποία είναι μία από τις έξι μόνο μη κυβερνητικές φιλανθρωπικές οργανώσεις που έχουν βραβευτεί ποτέ από την κυβέρνηση της Ινδίας, και στην περίπτωση αυτή ειδικά για την προσφορά της στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των γυναικών και παιδιών στα πιο φτωχά μέρη της Ινδίας. Για όλη αυτή την προσπάθεια του διδασκάλου μου, στην οποία τον βόηθησαν οικονομικά και με προσφορά έργου, χιλιάδες μαθητές του απ' όλο τον κόσμο, ο Φαρασιώτης δεν λέει τίποτα. Αντίθετα, λέει ότι ήταν νεκρός.

Αυτό το λέει στο βιβλίο του που εκδόθηκε το 2001 (Έκδοση Ρακοβαλής Αθανάσιος), στη σελίδα 227. (Κεφάλαιο «Πνευματικά Γεγονότα», υποκεφάλαιο «Η Τελική Πνευματική Επίθεση»)
Λέει: «Μετά από αρκετά χρόνια, όπου εν τω μεταξύ ο Σατυανάντα είχε πεθάνει ...»

Η αλήθεια είναι ότι πέθανε στο τέλος του 2009. Θα πρέπει να ξέρω πότε πέθανε, αφού είναι ο δικός μου δάσκαλος, σωστά;

Αν δεν το πιστεύεις, κοίτα το βιογραφικό του στη Wikipedia εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Swami_Satyananda_Saraswati
όπου αναφέρει ημερομηνία θανάτου του "5 Δεκεμβρίου 2009".

Στο θάνατό του έλαβα το ακόλουθο μήνυμα:

"Sri Swamiji left. He entered into Maha Samadhi at midnight last night. Ceremonies in Rikhia will last for 16 days."

Το οποίο σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει:

"Ο διδάσκαλος έφυγε. Πέρασε στον Παράδεισο χθες τα μεσάνυχτα. Οι σχετικές τελετές στην Ινδία, θα διαρκέσουν για 16 ημέρες."

Είχα πάει να το ανακοινώσω στον πατέρα μου και έκλαιγα τόσο που δεν μπορούσα να μιλήσω.

Εσείς κλάψατε ποτέ για τον Χριστό σας;

Αλλά βέβαια, είναι η "προσκόλληση στους γκουρού", την οποία μού αναφέρεις, με την προσθήκη "ουδέν σχόλιον".

Αλλά όταν πεθαίνουν αυτές που πηδάτε, τότε κλαίτε. Είναι για τους πνευματικούς δασκάλους που δεν κλαίτε.

----------------------------------------------
Κάποια από τα άρθρα που μου έστειλες είχαν σημεία που αναφέρουν τον Persinger, ο οποίος μιλάει ενάντια στη γιόγκα. Τον Persinger τον ξέρω. Είναι εξαιρετικά γνωστός νευροεπιστήμονας και αν βάλεις στο Google και στο Youtube το όνομά του θα σου βγάλει πολλές πληροφορίες. Ίσως ωστόσο δεν ξέρεις ότι ο Persinger δεν μιλάει μόνο ενάντια στη γιόγκα, αλλά και ενάντια στο χριστιανισμό και σε κάθε θρησκεία. (Σε αυτό είναι όπως ο Dawkins). Θεωρεί «αποστολή» του να πείσει τον κόσμο ότι οι μεταφυσικές εμπειρίες, όπως οράματα αγίων, δαιμόνων κλπ., οι οποίες μπορεί να προκληθούν (όπως λένε τα κείμενα που μου έστειλες) από πολύ εντατική και μακρόχρονη γιόγκα - αλλά κι από άλλες πρακτικές, όπως η απομόνωση στο Άγιο Όρος, η νηστεία και η προσευχή – - τρόπος ζωής που υμνείται από τη χριστιανορθόδοξη παράδοση (π.χ. ο Παΐσιος μιλάει για δαίμονες και αγίους που έβλεπε), δεν είναι τίποτα άλλο από παραισθήσεις που προκαλεί ο εγκέφαλος. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που κατηγορεί και τη γιόγκα. Λέει, τρόπος του λέγειν, ο Persinger:

«Πιστεύεις ότι βλέπεις κάποιον άγγελο ή δαίμονα στο δωμάτιο; Αλήθεια πιστεύεις ότι είναι εδώ; Περίμενε να δεις, θα τον φέρω αμέσως τον μεταφυσικό σου φίλο (ή εχθρό).»

Λοιπόν σου βάζει ένα κράνος, παρόμοιο με αυτό των μοτοσικλετιστών, που λέγεται "God helmet”, το «κράνος του Θεού», και το οποίο ενεργοποιεί ένα μαγνητικό πεδίο γύρω από το κεφάλι, και τότε έχεις διάφορες εμπειρίες μεταφυσικού τύπου. Όταν το είδα αυτό στο Youtube εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ. Προβαλλόταν ως η ύστατη απόδειξη ότι το μεταφυσικό για το οποίο εσείς κι εμείς μιλάμε (άλλο αν εσείς λέτε ότι οι δικοί μας άγιοι είναι σατανάδες, πάντως πιστεύετε ότι υπάρχουν πραγματικά) δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.

Έβλεπα ότι τα σχόλια θρησκευτικών και μεταφυσικών ανθρώπων κάτω από αυτά τα βίντεο έδειχναν ότι παράλληλα σάστιζαν και έφριτταν. Το έψαξα πολύ και δεν μπορούσα να βρω τι ακριβώς συμβαίνει.

Μέχρι που τελικά βρήκα ένα βίντεο, το οποίο υποτίτλισα και ανέβασα στον ιστοχώρο μου, στη διεύθυνση: http://www.youtube.com/watch?v=0W1IKwYyZUE

Σε αυτό μιλάει ένα συνεργάτης ερευνητής του Persinger, ο οποίος περιγράφει τα πειράματα που η ομάδα τους έκανε στο εργαστήριό τους στον Καναδά. Λέει ότι το σώμα δεν λειτουργεί μόνο στο χονδροειδές υλικό επίπεδο αλλά και σε ένα λεπτοφυέστερο ενεργειακό, κβαντικό επίπεδο (αυτό που εσείς, στα κείμενα που μου έστειλες, ερμηνεύετε ως «δαιμονική ενέργεια», η οποία δίνει μεταφυσικές δυνάμεις στους αφοσιωμένους της γιόγκα). Λέει όμως ότι ο εγκέφαλος στη συνήθη του λειτουργία περιλαμβάνει ένα μηχανισμό που κρατάει τη συνείδηση στο χονδροειδές υλικό επίπεδο (αυτό που βλέπουμε και ακούμε γύρω μας). Μόνο σε αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης (στις μεταφυσικές εμπειρίες) μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό τον νευροφυσιολογικό περιορισμό και να βιώσουμε μεγαλύτερο φάσμα των ενεργειών που μας περιβάλλουν. Λοιπόν αυτό το κράνος, η κάσκα, σε βοηθάει να ξεφύγεις από αυτό τον περιορισμό και να δεις τον κόσμο όπως πραγματικά είναι - χωρίς υλικές παρωπίδες. Όταν μπαίνει γύρω από το κεφάλι σου και ενεργοποιοίται ο μαγνητισμός με ένα ορισμένο τρόπο, που τον περιγράφει πολύ αναλυτικά στο μισάωρο βίντεο που ανέβασα (το οποίο είναι, το ίδιο, απόσπασμα από μια δίωρη ομιλία του), τότε ο εγκέφαλος «ξεγελιέται» και δεν βάζει σε λειτουργία τον περιοριστικό του μηχανισμό. Και τότε βλέπουμε περισσότερα πράγματα από αυτά που υπάρχουν πραγματικά. Δεν πρόκειται για ψευδαίσθηση αλλά για αλήθεια.

Και πώς το ξέρουμε αυτό; Πώς ξέρουμε ότι δεν πρόκειται για ψευδαισθήσεις (όπως λέει ο Persinger σε σχέση με τη γιόγκα); Πώς ξέρουμε ότι πρόκειται για την κβαντική, «λεπτοφυή» ενέργεια που διαπνέει τα πάντα; Το ξέρουμε ως εξής: όταν η άμυνα του εγκεφάλου αναιρείται, και μπορούμε να βιώσουμε περισσότερα απ’ τα συνηθισμένα, η αλήθεια αυτού που βιώνουμε μπορεί να εξακριβωθεί στο πείραμα. Για παράδειγμα, σου ζητάνε να δεις τι συμβαίνει σε ένα άλλο δωμάτιο του κτηρίου και μπορούν να ελέγξουν αν αυτό που περιγράφεις πράγματι συμβαίνει. Η δυνατότητά σου να δεις τηλεπαθητικά ενεργοποιείται επειδή η συνείδησή σου αγγίζει το κβαντικό επίπεδο, στο οποίο όλος ο κόσμος ενώνεται, και όχι επειδή «σε κάνει ο Διάβολος να βλέπεις», όπως λέτε οι χριστιανορθόδοξοι ειδικά για τις περιπτώσεις που ΕΜΕΙΣ βλέπουμε (γιατί όταν βλέπετε εσείς, τότε είναι βέβαια εξαιτίας του Αγίου Πνεύματος).

Μάλιστα, αυτή η τηλεπαθητική σύνδεση / ικανότητα δεν απαιτεί καν μια νοητική προσπάθεια εκ μέρους του υποκειμένου. Βρήκαν πως, υπό αυτές τις συνθήκες, μπορούν να φλασάρουν ένα φως στα μάτια ενός υποκειμένου, και το φωτεινό ερέθισμα να καταγραφεί στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ενός ΑΛΛΟΥ υποκειμένου που βρίσκεται σε ΑΛΛΟ δωμάτιο του κτηρίου.

Λες να ευθύνεται ο διάβολος για αυτή την καταγραφή;

Αυτή είναι η μεταφυσική διάσταση της φύσης του ανθρώπου. Πράγματι καλλιεργείται όταν κάνεις σταθερά κι εντατικά γιόγκα για χρόνια, αλλά όχι λόγω του Διαβόλου.

Βέβαια, πρακτικές όπως η πολύχρονη γιόγκα ή η προσευχή, σε συνδυασμό με σκληραγωγίες, απομόνωση και νηστεία, έχει δειχθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις επιφέρουν εμπειρίες μεταφυσικές που δεν είναι μόνο καλές αλλά και κακής φύσης. Το ίδιο συμβαίνει και σε ορθόδοξους, οι οποίοι λένε ότι βλέπουν δαίμονες και δέχονται επιθέσεις από αυτούς. Σε τέτοιες σπάνιες περιπτώσεις, όπως αυτές που περιγράφουν τα κείμενα που μου έστειλες, χρειάζεται να δοθεί πνευματικός αγώνας.

Όπως γνωρίζουμε και εμείς και εσείς, ο Θεός συχνά «παιδεύει» τον άνθρωπο. Επιτρέπει στον διάβολο να υπάρξει ώστε ο άνθρωπος να δώσει μια μάχη με αυτόν. Ο Θεός επιτρέπει να πάθουμε καρκίνο, επιτρέπει τις διάφορες δυστυχίες της ζωής, επιτρέπει να μας επιτεθούν δαίμονες, σε κάποιες περιπτώσεις. Και εμείς χρειάζεται να δώσουμε τη μάχη μας για να αντισταθούμε, να σώσουμε το σώμα μας και την ψυχή μας.

Φυσικά, η κάθε πνευματική παράδοση χρησιμοποιεί «προστάτες», θεία άτομα όπως ο Χριστός που σε κάποιες περιπτώσεις επεμβαίνουν για να σώσουν το άτομο είτε από τη διαβολική επίθεση είτε από αρρώστια είτε από ατύχημα είτε από ό,τι άλλο. Εδώ οι απόψεις διίστανται. Ο χριστιανισμός λέει ότι το μόνο έγκυρο θείο πρόσωπο είναι ο Χριστός. Ο ινδουισμός δέχεται περισσότερα πρόσωπα. Είναι αυτό ένα επιστημονικό θέμα; Με ποιον τρόπο μπορούμε να αποφασίσουμε αν ο χριστιανικός ισχυρισμός για τη σατανικότητα αυτών των άλλων προσώπων είναι δίκαιος; Λέτε ότι μόνο ο Χριστός εξορκίζει. Πώς το ξέρετε; Εξορκισμοί γίνονται σε όλες τις θρησκείες. Σε ποια βάση αποφασίζετε ότι οι εξορκισμοί των «άλλων» δεν είναι έγκυροι;

Λέτε ότι μόνο εσείς οι χριστιανορθόδοξοι πιστεύετε και έχετε λάβει τη μία και μοναδική αλήθεια από τον ένα και μοναδικό Θεό. Υπάρχει τρόπος να το αποδείξει κανείς αυτό; Δηλαδή, αν πιστεύω κι εγώ το ίδιο για το δικό μου Θεό, τι πρέπει να κάνουμε; Να πλακωνόμαστε, μέσα στην κοινωνία; Δικαιολογείτε τη δίωξη που ασκεί ο ισλαμισμός και ο καθολικισμός με βάση το ίδιο σκεπτικό; Όχι. Εσείς γιατί την ασκείτε;

Οι κατηγορίες για τη γιόγκα χρησιμοποιούν μονάχα σαν πρόφαση τις κάποιες παρενέργειες που μπορεί να έχει η γιόγκα σε κάποιες περιπτώσεις και ισχυρίζονται ότι θέλουν να «πληροφορήσουν». Για την αλλοπαθητική γιατί δεν «πληροφορείτε»; Δεν έχει αυτή παρενέργειες; Ο πραγματικός λόγος των «αντιαιρετικών» σας ενεργειών, είναι ότι θέλετε να είστε το μοναδικό θρησκευτικό δόγμα στην υφήλιο. Σε όλους τους κατακτητικούς στρατούς των δυτικών χωρών βρίσκεις τον στρατιώτη με το όπλο δίπλα στον παπά με το Ευαγγέλιο. Ο τρόπος που προσεγγίζετε την πνευματικότητα έχει δημιουργήσει απίστευτες διχόνοιες και αδικήματα μέσα στην Ιστορία. Εγκληματικοί νόμοι, εγκληματικές ενέργειες... Αλλά για αυτό θα μιλήσω αργότερα.

Τελειώνεις το γράμμα σου γελώντας στη σκέψη ότι όταν εμείς οι αλλόθρησκοι πέφτουμε σε μια μεγάλη δυστυχία, αμέσως τρέχουμε στο Χριστό για βοήθεια. Κάνεις λάθος. Εμείς δεν ασχολούμαστε με το Χριστό, ούτε στην ευτυχία ούτε στη δυστυχία. Ίσως το άτομο εκείνο που παρέλειψε τη θρησκευτικότητα ή πνευματικότητα στη ζωή του γιατί έτσι τον βόλευε ή γιατί αισθανόταν ότι είχε σημαντικότερα πράγματα να κάνει, και το οποίο δεν ξέρει κανέναν άλλο, πέραν του Χριστού, από τα πρόσωπα που θεωρούνται θεία, στις ώρες της κηδείας ή της δυσκολίας θα τον σκεφτεί τον Χριστό ή τον παπά και θα κάνει μια κίνηση προς αυτούς. Και δεν αμφιβάλλω ότι, όπως λες, τέτοιες περιπτώσεις έχεις δει. Αλλά δεν υπάρχει απόδειξη ότι, στις περιπτώσεις που οι άνθρωποι σώζονται από μια υπερφυσική δύναμη, η δύναμη αυτή είναι πάντα ο Χριστός. Τα περιστατικά που μου γράφεις για τα νοσοκομεία τα πιστεύω. Έχω διαβάσει κι εγώ τέτοια χριστιανικά βιβλία και με πείθουν. Αλλά τέτοια περιστατικά αναφέρονται σε όλες τις θρησκείες. Μήπως μελέτησες και είδες ότι δεν ισχύουν;

Όμως έχεις έτοιμη την απάντηση, όπως αναγράφεται στο παρακάτω κείμενο που μου ’στειλες):

"Το πρόβλημα είναι ότι η δαιμονική φύση αυτής της ενέργειας ή η δαιμονική ταυτότητα των πνευμάτων συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή, αφού η πονηρία των δαιμόνων ξεπερνά κάθε δική μας εξυπνάδα ή πονηριά. Γι’ αυτό, και επειδή μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ότι γίνεται κάποια θεραπεία, οι άνθρωποι πιστεύουν ή νιώθουν ότι η «πανίσχυρη, θεραπευτική ενέργεια» είναι καλή ή θεϊκή."
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html

Αλλά το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τις θεραπείες από τους αγίους σας. Υπάρχει κανένας τρόπος να μάθουμε ποιο δόγμα είναι το σωστό;

Μου λες ότι αυτό είναι θέμα πίστης. Ότι το δόγμα σας λέει ότι αυτό είναι το μόνο σωστό και ότι πρέπει να συγκατατεθείς, εφόσον ο θρησκευτικός άνθρωπος, σε όλες τις θρησκείες, λες, πιστεύει ό,τι του λέει το δόγμα του.
Τότε γιατί απορρίπτεις την πίστη του ισλαμιστή ότι η δική του είναι η μόνη αληθινή θρησκεία; Εφόσον έτσι του λέει το δόγμα του.

Λες ότι η λογική μου είναι φαρισαϊκή, γιατί η θρησκεία είναι θέμα πίστης και όχι νου. Άρα δέχεσαι εγώ να προσπαθήσω να σε εμποδίσω από το να μιλάς για τη χριστιανορθόδοξη πίστη στα άτομα στα οποία λες ότι μιλάς στις εκκλησίες; Επειδή κι εγώ ίσως «πιστεύω» ότι έχω τη μία και μοναδική αληθινή πίστη;

Γιατί δύο μέτρα και σταθμά; Και πώς περιμένεις από εμένα να δεχθώ τη δική σου ενέργεια; Όταν κάνεις πόλεμο, το μόνο που μπορώ να πω είναι «ειρήνεψε».

Ως προς αυτό συμφωνώ με τη φράση σου «όποιος θέλει πίσω μου έρθει».

Αφήστε όποιον θέλει να έρθει προς εσάς. Λάμψτε για να σας προσέξουν. Την ενέργεια που βάζετε για να διορθώσετε τους άλλους, βάλτε τη για να διορθώσετε τον εαυτό σας. Και να ξέρετε ότι όπως εμείς είμαστε αιρετικοί για εσάς, κι εσείς μπορεί να ’στε αιρετικοί για εμάς. Αλλά ο Κύριος είπε: «προσπαθείς να βγάλεις τη σκόνη απ΄το μάτι του άλλου, όταν έχεις πάσσαλο μπηγμένο στο δικό σου μάτι».

Συνεχίζω με τη γιόγκα. Να μια έρευνα που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Κλινικής Ογκολογίας, και την οποία θα βρεις εδώ:
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=11747
Το θέμα είναι αν η γιόγκα βοηθά στον ύπνο και την κούραση ασθενών με καρκίνο, και ο πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Κλινικής Ογκολογίας Dr. Douglas Blayney έχει θετικά πράγματα να πει για τη γιόγκα. Ο πρόεδρος δήλωσε ότι «οι γιατροί συχνά δεν νιώθουν άνετα να συμβουλεύουν ασθενείς που επιθυμούν τη χρήση συμπληρωματικών θεραπειών στη συνήθη αγωγή κατά του καρκίνου». Πρόσθεσε ότι η νέα έρευνα αποτελεί μελετημένη παρέμβαση που φαίνεται ωφέλιμη. Στην έρευνα αυτή

« όσοι επέλεξαν τη γιόγκα διέκοψαν τα υπνωτικά χάπια και κοιμόνταν καλύτερα, όπως έδειξε η αύξηση κατά 22% της ποιότητας του ύπνου. Αυτό ισοδυναμούσε με διπλάσια βελτίωση σε σχέση με όσους δεν ασκήθηκαν. Η γιόγκα επίσης μείωσε την κούραση σχεδόν κατά το ήμισυ και οδήγησε σε μικρή αύξηση της ποιότητας ζωής. Η επικεφαλής της έρευνας, Karen Mustian, από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, δήλωσε ότι πρόκειται για θετική είδηση, καθώς δεν υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα για την κούραση σε ασθενείς με καρκίνο. Αν και οι ασθενείς ενδεχομένως λαμβάνουν φάρμακα που τους βοηθούν στον ύπνο, τέτοια σκευάσματα έχουν παρενέργειες. Κι έτσι η ερευνητική ομάδα διερεύνησε για εναλλακτικές λύσεις.»
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η γιόγκα είναι τελείως ασφαλής – όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε θεραπεία. Η επικεφαλής του προγράμματος δήλωσε ότι «τα αποτελέσματα μπορεί να μην ισχύουν για όλα τα είδη γιόγκα και ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι διπλωματούχος και να έχει εμπειρία με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη νόσο.»

Ως προς τη θετική επίδραση της γιόγκα στην αντιμετώπιση του καρκίνου, ας σημειώσω ότι το πιο γνωστό βιβλίο για την αντιμετώπιση του καρκίνου αυτήν τη στιγμή, το «Anticancer – Ένας Νέος Τρόπος Ζωής» (γραμμένο από τον νευροεπιστήμονα Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ και με τον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης γραμμένο από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας Σταύρο Μπεσμπέα), περιλαμβάνει την γιόγκα στην ολιστική αντιμετώπιση (και πρόληψη) του καρκίνου. Αν δεις τη σελίδα 496, όπου υπάρχει γλωσσάριο, θα δεις ότι η «γιόγκα» αναφέρεται στο βιβλίο 17 φορές, περισσότερες απ’ ό,τι σχεδόν οποιαδήποτε άλλη λέξη-κλειδί στο βιβλίο!
Μπορείς να δεις και να πιστοποιήσεις από μόνος σου ό,τι λέω, αν επισκεφτείς τον ιστοχώρο τού βιβλίου στο http://www.anticancerbook.com Απλά κοίτα στην αριστερή πλευρά της οθόνης και θα δεις σε φωτογραφία άτομα οκλαδόν να ασκούνται στο διαλογισμό.

Είναι παράξενο ότι το πιο διάσημο βιβλίο για τον καρκίνο, ένα βιβλίο για το οποίο ο Πρόεδρος της Αντικαρκινικής Εταιρίας λέει (σελ. 17)

«Συστήνω στους συμπατριώτες μου να διαβάσουν αυτό το βιβλίο»,

περιλαμβάνει τη γιόγκα στην αντιμετώπιση και πρόληψη της πάθησης; Δεν νομίζω. Γιατί όταν υπάρχουν στοιχεία ότι κάτι είναι ωφέλιμο, πώς θα ήταν δυνατό να πιστέψεις την Αγία Γραφή για το αντίθετο; Στην ιστοσελίδα Psychologies (Ψυχολογίες) http://www.psychologies.co.uk/david-servan-schrieber/asthma-and-stress-the-yoga-treatment/

διαβάζουμε τον ίδιο συγγραφέα, τον Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, έναν από τους πιο γνωστούς επιστήμονες σήμερα, για τον οποίο η Wikipedia, μεταξύ άλλων, λέει : "Το 2002 του απονεμήθηκε το Προεδρικό Βραβείο της Ψυχιατρικής Εταιρείας της Πενσυλβανίας για Εξέχουσα Καριέρα στην Ψυχιατρική»
In 2002 he was awarded the Pennsylvania Psychiatric Society Presidential Award for Outstanding Career in Psychiatry

να λέει:

«Σήμερα, τα τρία τέταρτα των αμερικανικών ιατρικών σχολών περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα υποχρεωτικό course συμπληρωματικής ιατρικής στο πρόγραμμα σπουδών τους. Και τα κορυφαία 18 ιατρικά πανεπιστήμια της Αμερικής έχουν δημιουργήσει κέντρα ολιστικής ιατρικής που προσφέρουν διαλογισμό, γιόγκα, βελονισμό και ύπνωση ως συμπληρώματα στις συμβατικές μεθόδους. Ο μόνος πραγματικός γνώμονας αξίας στην επιστήμη δεν είναι αν κάτι αποκαλείται δυτικό ή εναλλακτικό αλλά αν είναι αποτελεσματικό και έχει τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες. Και είναι λογικό πως είναι αυτό που οι ασθενείς θέλουν.»
                                                                                          Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ

Αυτό το λέει σε ένα άρθρο με τίτλο: «Η Γιογκική Αντιμετώπιση του Άσθματος και του Στρες» στο οποίο δίνει ως παράδειγμα την περίπτωση μιας χρονίως ασθματικής γυναίκας η οποία παραπέμφθηκε από τους γιατρούς του Κέντρου για Ολιστική Ιατρική του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ στη δασκάλα γιόγκα του ίδιου του Κέντρου. Μας λέει ο Σρεμπέρ: «Την παρέπεμψαν στην Μπέβερλι, τη δασκάλα γιόγκα του κέντρου, έτσι ώστε να μάθει να διαχειρίζεται καλύτερα το στρες της μέσα από τις αναπνευστικές πρακτικές της γιόγκα. Η δασκάλα της με τη σειρά της, έπεισε την Λίντα να δει τον διατολόγο του κέντρου.» (Αυτό που ο θεολόγος –και όχι επιστήμονας- Johannes Aagaard περιγράφει, στην παράθεση που μου έστειλες, με τον ακόλουθο τρόπο: «Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που ασκούν γιόγκα οδηγούνται εκεί όπου δεν είχαν πρόθεση να πάνε. Μεταβάλλονται σε ανθρώπους με νέες αξίες, εξ-ινδουίζονται, και αυτό δεν ήταν καθόλου η πρόθεσή τους.»
«Εξ-ινδουίστηκε» λοιπόν και η εν λόγω ασθματική γυναίκα και άλλαξε τη διατροφή της, ενώ υιοθέτησε τις ινδικές ασκήσεις αναπνοής. Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Το άρθρο συνεχίζει:

«[...] Όταν είχε τελειοποιηθεί στις βαθιές αναπνευστικές ασκήσεις και είχε αλλάξει τη διατροφή της, η Λίντα εξεπλάγην συνειδητοποιώντας ότι τώρα χρειαζόταν λιγότερο τον αναπνευστήρα της [υποθέτω κορτιζόνη], ακόμα λιγότερο και από τις καλές της εποχές στο παρελθόν. [...]. Ήταν ενθουσιασμένη που είχε μάθει πώς να αντιμετωπίζει το άσθμα της μέσα από τις δυνάμεις του ίδιου του οργανισμού της [...].

Πόσο διαφορετικά είναι όλα αυτά από τα κείμενα που μου έστειλες όπου, υποτίθεται μιλώντας επιστημονικά, χριστιανορθόδοξοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας, περιλαμβανομένης και της γιόγκα, είναι γεννήματα του Διαβόλου! Κάποιοι άνθρωποι ζουν ακόμα στον Μεσαίωνα και δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η επιστήμη και η κοινωνία προχωρεί...

Ας πούμε, στο άρθρο που μου έστειλες: «Σχετικά με την "Απαγόρευση" των Εναλλακτικών Θεραπειών»
http://www.elladanews.gr/article/434721-sxetika-me-tin-apagoreysi-ton-enallaktikon-therapeion.html ,
μια γυναίκα που περιγράφεις ως «πρώην θεραπεύτρια ρέικι Marcia Montenegro» (άρα υποτίθεται ένα είδος «ειδικού»), λέει:

Έχετε σκεφτεί ποτέ πόση αλλοίωση υφίστανται οι γλωσσικοί όροι σήμερα; Πόσο έχουν απομακρυνθεί οι λέξεις από το περιεχόμενό τους; Πώς κατέληξε η λέξη θεραπεία να σημαίνει οτιδήποτε άλλο εκτός από έγκυρη, επιστημονική, ιατρική πράξη; Κάθε αμφιλεγόμενη πρακτική, κάθε παράλογη κι επικίνδυνη μέθοδος αποκαλείται σήμερα «θεραπεία». Οι μελετητές της Νέας Εποχής βέβαια έχουν από καιρό επισημάνει ότι η «θεραπεία» βρίσκεται στο κέντρο της Νέας Εποχής, της οποίας βασικό δόγμα είναι «μπορούμε να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας, τους άλλους, την ανθρωπότητα, τον πλανήτη μας». [...] Άνθρωποι που κινούνται ταχύτατα μέσα από συγκεκριμένα, οργανωμένα δίκτυα για να προσελκύσουν πλήθος συχνά απληροφόρητων οπαδών-θυμάτων.»

Και μετά ισχυρίζεται ότι οι θεραπείες συμβαίνουν λόγω «της δαιμονικής ταυτότητας των πνευμάτων», αλλά αυτό δεν γίνεται αντιληπτό διότι, όπως ήδη παρέθεσα, «η πονηρία των δαιμόνων ξεπερνά κάθε δική μας εξυπνάδα ή πονηριά». Μάλιστα η θεραπεύτρια παραθέτει και τον γνωστό χριστιανορθόδοξο θεολόγο Αλεβιζόπουλο και μιλά για «πνευματική εξαπάτηση, υποδούλωση και εξάρτηση από τα πνεύματα», για «ασθένειες, συναισθηματικές και ψυχικές διαταραχές, παραφροσύνη, δαιμονοληψία» και φυσικά για «απεμπόληση της χριστιανικής ιδιότητας»...

Πραγματικά όσες φορές κι αν το πω αυτό, λίγες θα είναι. Όταν μιλάμε για επιστήμη, κοιτάμε τις ανακοινώσεις των γνωστότερων επιστημονικών οργανισμών και ιατρικών σχολών. Όχι τι λέει κάποιο άτομο με θρησκευτικές αντιλήψεις που παρουσιάζεται ως «γνώστης θεραπειών».

Κι αυτά μπορώ να στα πω γιατί σπούδασα επιστήμη σε αμερικανική σχολή και αντιλαμβάνομαι τι χάσμα χωρίζει τη «λογική» του μέσου Έλληνα από τη λογική ενός ατόμου εκπαιδευμένου στα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Ο Έλληνας, ειδικά ο χριστιανορθόδοξος, δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις θρησκευτικές του αντιλήψεις από τις επιστημονικές μελέτες. Μέσα στο ίδιο κείμενο θα βάλει μια αμφιλεγόμενη επιστημονική έρευνα από κάποια "κορυφαία ερευνήτρια" που μύνησε την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρία γιατί δεν αναγνώριζε την αξία της και την θεωρούσε υστερική,    κρυφά πνεύματα, πονηρία των δαιμόνων και «απεμπόληση της χριστιανικής ιδιότητας» και θα νομίζει ότι μιλά επιστήμη και μπορεί να πείσει τον αντικειμενικό και σκεπτόμενο αναγνώστη.

Η αλήθεια είναι ότι ζούμε στο Μεσαίωνα και ο φανατισμός μας δεν μας επιτρέπει να έρθουμε στο παρόν. Δεν έχει σημασία ποιος θα διαβάσει όλο αυτό τον όγκο επιστημονικών αποδείξεων που δίνω και ανακοινώσεων από κορυφαία επιστημονικά ιδρύματα και προέδρους επιστημονικών εταιριών. Ο ορθόδοξος θα συνεχίσει να πιστεύει ότι η Γραφή του είναι θεόπνευστη και ξέρει καλύτερα!!

Αν υπάρχει κάτι θεόπνευστο στην Αγία Γραφή, αυτό είναι το πρόσωπο του Χριστού.

Αλλά κι εγώ μπορώ να γράψω ένα παραμύθι για το Χριστό. Θα το κάνει αυτό θεόπνευστο;

Η σχέση που έχουμε με το Θεό δεν είναι εγκεφαλική και λογική αλλά θέμα ΒΙΩΜΑΤΟΣ.
Όταν κατανοούμε σωστά τη λέξη "πίστη", αντιλαμβανόμαστε ότι αναφέρεται στην εμπιστοσύνη που μπορεί να δείξει ένας άνθρωπος για να τολμήσει να κάνει ένα άλμα από την ύλη στο πνεύμα. Ας πούμε, μπορεί να πει: "Δεν μπορώ να δω τι θα μου προσφέρει το να νηστέψω, αλλά αν το κάνω, προσπαθώντας να ξεπεράσω τη σάρκα, πιστεύω ότι τελικά θα βρω το Θεό". Χρειάζεται πίστη, γιατί αυτό δεν είναι εξαρχής εμφανές.

Αλλά όταν καταδιώκεις, ακυρώνεις, προπαγανδίζεις εναντίον άλλων γιατί έτσι σου είπαν να κάνεις οι Γραφές σου, αυτό δεν είναι πίστη αλλά εμπάθεια. Η λέξη "πίστη" έχει ένα πνευματικό νόημα μόνο όταν αναφέρεται στο άλμα από την ύλη στο πνεύμα. Όχι όταν αναφέρεται στο ποιος είναι σωστός και ποιος λάθος σε ιδεολογικές διαμάχες.

Η ψυχή σου δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτές τις κόντρες.

Αν θέλεις να πληροφορηθείς περισσότερα για τη γιόγκα, διάβασε εδώ.

Γ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ

κίνητρα και πρακτικές

Έχοντας δώσει μια ιδέα από την τεράστια επιστημονική βιβλιογραφία για τη γιόγκα, που την παρουσιάζει ως ένα ωφέλιμο και σχετικά ακίνδυνο εναλλακτικό θεραπευτικό σύστημα που θεμελιώνεται στις πνευματικές παραδόσεις των ανατολικών χωρών (τις οποίες εσείς αποκαλείτε με θρασύτητα "αιρέσεις"), θέλω τώρα να σου εξηγήσω κάποια πράγματα σχετικά με το πώς η όλη ιδέα περί αιρέσεων προέκυψε. Σου έχω ήδη κάνει νύξη γι' αυτό, όταν σου είπα να ευαισθητοποιηθείς ως προς τη σχέση θρησκείας-κράτους, αλλά το πέρασες στο έτσι, και μάλιστα μου είπες και ότι οι χριστιανοί που είναι σαν το "βρώμικο ασανσέρ" θα πάνε και αυτοί στον προορισμό (στον Θεό) κι ότι η καθαρότητα του ασανσέρ δεν έχει σημασία. Κι ότι δεν είναι δικιά σου δουλειά να κρίνεις την Εκκλησία αλλά να την υπακούς. Είναι σε σχέση με αυτή σου την ιδεολογία, που είναι η βάση του φονταμενταλισμού, που θα σου δώσω τις ακόλουθες πληροφορίες.

Στα αρχαία χρόνια θρησκεία και πολιτική εξουσία δεν ήταν χωρισμένα. Οι ομάδες εκείνες που ζητούσαν πολιτική εξουσία χρειαζόταν να διεκδικούν και θρησκευτική εξουσία, γιατί τα δύο πήγαιναν μαζί. Κάθε ομάδα ισχυριζόταν ότι έχει τη "σωστή πίστη" και η λέξη που χρησιμοποιούσαν ήταν "ορθοδοξία" (ορθή - δόξα). Η ομάδα που υπερίσχυε κέρδιζε σημαντικότατα οφέλη σε πλούτο, αίγλη και εξουσία. (Όπως έχει η Εκκλησία της Ελλάδας σήμερα. Τα χρήματα παραμένουν δικά της. Η αίγλη και η εξουσία της βέβαια έχουν κατά πολύ μειωθεί.) Λοιπόν για να παραμείνουν στην εξουσία ήταν απαραίτητο να δαιμονοποιούν και να κυνηγούν τους άλλους διεκδικητές της εξουσίας. Αυτοί αποκαλούνταν "αιρετικοί", από τη λέξη "αίρεση", επιλογή, δηλαδή είχαν κάνει την "επιλογή" να μην υπακούουν στην κυρίαρχη ομάδα που ασκούσε την εξουσία. Αυτό είναι το κοινό χαρακτηριστικό ατόμων διαφορετικών θρησκευτικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεων, που είχαν όλοι τους ονομαστεί "αιρετικοί" γιατί είχαν επιλέξει να μην υπακούουν στην εκκλησιαστική-κρατική εξουσία. Και φυσικά η κυρίαρχη ομάδα τούς κατηγορούσε όλους ότι είχαν "το λάθος Θεό". Ο Θεός ως δικαιολογία για την εδραίωση της εξουσίας δεν εμφανίζεται μόνο στις ενδοφυλετικές διαμάχες αλλά και στις διαφυλετικές. Ας πούμε, το Δευτερονόμιο παρουσιάζει τον θεόπνευστο προφήτη Μωυσή να εξωθεί τους ομοφύλους του σε γενοκτονία εκείνων των φυλών που είχαν άλλους Θεούς από τον δικό τους. Τους χαρακτηρίζει βλάσφημους, αιρετικούς και ειδωλολάτρες και το Δευτερονόμιο παρουσιάζει τον Ιεχωβά να εμπνέει και να υποστηρίζει τους Ισραηλίτες στους επιθετικούς τους πολέμους εναντίον των άλλων φυλών. Μας παρουσιάζει τις διάφορες σφαγές που έκαναν, όπου σκότωναν όχι απλά τους αμυνομένους, τις γυναίκες ή τα βρέφη, αλλά "οτιδήποτε αναπνέει". Με αυτό τον τρόπο εδραιώθηκαν στο Ισραήλ και μετά προσπάθησαν να βάλουν χέρι και στον υπόλοιπο κόσμο.

Πώς; Μέσω της "χριστιανικής δικαιολογίας".

Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Εκείνη ήταν η εποχή των ελληνιστικών χρόνων, όπου ένας μεγάλος πολιτισμός βασίλευε με τη σκέψη του, τη φιλοσοφία του και τις επιστήμες του. Γι' αυτό, το χρέος του χριστιανού ήταν να προσηλυτίσει τον αιρετικό Έλληνα, δηλαδή τον Έλληνα που δεν είχε επιλέξει να υπακούσει στην ανερχόμενη στρατιωτική δύναμη.

Πληροφορίες σχετικά με την (τελικά επιτυχή) προσπάθεια προσηλυτισμού των αιρετικών Ελλήνων υπάρχουν πολλές στο διαδίκτυο. Εδώ δίνω σύνδεσμο για δύο σελίδες, οι οποίες μιλούν με μεγάλες ιστορικές λεπτομέρειες, π.χ. παραθέτοντας νόμους στα λατινικά και σε ελληνική μετάφραση, για τον προσηλυτισμό και τα τρομερά βασανιστήρια, και την προσπάθεια δικαιολόγησης αυτών μέσω της θεολογικής δικαιολογίας ("Οι αιρετικοί λαοί θα πάνε στην κόλαση αν δεν τους προσηλυτίσουμε").

Αν είναι πραγματικά να καταλάβεις γιατί η θρησκεία σου κυνηγά άλλες θρησκείες (και φιλοσοφικά και θεραπευτικά συστήματα και οτιδήποτε "εναλλακτικό" και "άλλο"), θα πρέπει να διαβάσεις επιστημονικές και ιστορικές θρησκειολογικές μελέτες και όχι να αρκεστείς σε ό,τι σου λέει το δόγμα σου. Τέτοια κείμενα είναι:

α) Περί Ορθοδόξου και Βυζαντινής Ιεράς Εξετάσεως
http://www.pare-dose.net/?p=4085
για τους διωγμούς εναντίον των Ελλήνων και των άλλων λαών και τη σχετική νομοθεσία.

β) Βυζάντιο και Βασανιστήρια
http://www.pare-dose.net/?p=2882
Αναλύει τα διάφορα είδη βασανιστηρίων που κάνατε οι ορθόδοξοι χριστιανοί.

γ) Η θεολογική θεμελίωση τής Ιεράς Εξετάσεως
http://www.pare-dose.net/?p=4088
Παρουσιάζει πώς οι θεολόγοι δικαιολογούσαν τους διωγμούς και τους φόνους μέσα από την αναφορά σε εδάφια από τις Γραφές, που παρουσιάζουν τη χριστιανική θρησκεία ως τη μόνη αληθινή.

Βίντεο:
α) Στο βίντεό μου "Να γιατί η Καινή Διαθήκη δεν είναι θεόπνευστη"
θα δεις έναν διάσημο πανεπιστημιακό ερευνητή θεολογικών χειρογράφων των πρωτοχριστιανικών χρόνων, να μιλά σχετικά με τις αντιφάσεις που υπάρχουν σε διαφορετικά σημεία της Καινής Διαθήκης, καθώς οι διάφορες ομάδες που συναγωνίζονταν για την εξουσία έγραφαν αυτό που ήθελαν για να περάσουν τη δική τους θεολογική άποψη ως σωστή και με βάση αυτή να κυριαρχήσουν στην κοινωνία.
β) Παρόμοια υποτιτλισμένα βίντεο θα βρεις στην κατηγορία του ιστοχώρου μου "Απιστία":
http://www.youtubetranslations.gr/disbelief.htm

Ας παραθέσω μερικά αποσπάσματα από τα παραπάνω για να σε προϊδεάσω:

Ας αρχίσουμε μαλακά. Ας κοιτάξουμε πρώτα τι σημαίνει «εκκλησιαστικός αναθεματισμός» (σύνδεσμος):

«Η λέξη "ανάθεμα" προέρχεται από εβραϊκή λέξη, η ερμηνεία της οποίας σημαίνει αφιέρωμα στον Σατανά, βαριά κατάρα. [...] Ο αναθεματισμένος θεωρείται κοινωνικά νεκρός γιατί η φήμη έλεγε ότι σε ένα χρόνο από τον αφορισμό θα πεθάνει. Τον εγκατέλειπαν τα παιδιά και η γυναίκα του και τον πενθούσαν για νεκρό. Μήπως η τελετή του αναθέματος είναι μια τελετή μαύρης μαγείας - αφού ο ιερωμένος παραδίδει το άτυχο θύμα του στον Σατανά;
Κατά τον Μεσαίωνα η τελετή του αναθεματισμού γινότανε ως εξής: Σ’ ένα ύψωμα του χωριού ή της πόλης, ο ιερωμένος χάραζε στο χώμα με ένα ξύλο ένα σχήμα τάφου. Εκεί κάποιοι με κασμάδες και φτυάρια έσκαβαν λάκκο μέσα στον οποίο έριχναν ένα χλωρό κούτσουρο που έβγαζαν από την φωτιά ώστε να καπνίζει. Το κούτσουρο που κάπνιζε, ήταν το σώμα του αναθεματισμένου που καιγόταν στην κόλαση. Όταν έσβηνε το κούτσουρο, ήταν μαυρισμένο. Ο ιερωμένος δεν σταματούσε σε όλη την διάρκεια της τελετουργίας να εκστομίζει κατάρες και έριχνε στον φρεσκοσκαμμένο λάκκο την πρώτη πέτρα, φωνάζοντας ΑΝΑΘΕΜΑ. Το ίδιο έκαναν όλοι οι παριστάμενοι, αλλά και όσοι περνούσαν από εκεί τις επόμενες ημέρες - έριχναν την πέτρα του αναθέματος, φωνάζοντας ΑΝΑΘΕΜΑ.

Ποιους αναθεματίζουν και αφορίζουν
Αναθεματισμούς και αφορισμούς έκανε η ορθοδοξία κατά πολλών άξιων τέκνων της Ελλάδος π.χ. τους Κολοκοτρωναίους (ιδέ περιοδικό ΔΑΥΛΟΣ, τεύχος 267), τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους επαναστάτες του 1821 (οι οποίοι αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη πατρίδα), τον εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο, τον γίγαντα της λογοτεχνίας και φιλόσοφο Νίκο Καζαντζάκη κλπ
Ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ τον Μάρτιο του 1819 αφόρισε…την άλγεβρα, την τριγωνομετρία, τους λογαρίθμους κλπ με το σκεπτικό «μισείτε τις βέβηλες ανοησίες…» κι αργότερα τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους επαναστάτες του 1821, όμως το νεοελληνικό κράτος έχει στήσει το άγαλμά του μπροστά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών!»

Οι αναθεματισμοί που μας ενδιαφέρουν εδώ συντάχθηκαν κατά την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βυθινίας, κατά την οποία προήδρευσε ο Κωνσταντίνος ο ΣΤ΄ και η μάνα του Ειρήνη η Αθηναία, το 787, και στην οποία παρευρέθηκαν 367 συνοδικοί επίσκοποι. Έκτοτε ψέλνονται στις χριστιανικές εκκλησίες, τόσο από τους ιερείς της ορθοδοξίας όσο και από τους παρισταμένους (δηλ. για τα τελευταία 1217 χρόνια, καθότι η αλήθεια είναι μία και αιωνία):

----------
ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! (τρεις φορές)
(Ανάθεμα δηλαδή στους Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα και άλλους. Ας πρόσεχαν!)

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους προτιμούν τη λεγόμενη σοφία των εκτός χριστιανισμού ΕΛΛΗΝΩΝ την ανόητη και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται ότι υπάρχει μετεμψύχωση ή ότι οι ανθρώπινες ψυχές χάνονται όπως τα άλογα ζώα και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και εξαιτίας αυτών των ιδεών τους αθετούν την ανάσταση, την κρίση [κατά τη δευτέρα παρουσία] και την τελική ανταπόδοση σύμφωνα με όσα έπραξε στη ζωή του ο καθένας, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΤΡΙΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των ΕΛΛΗΝΩΝ και οι πρωτοστάτες στις αιρέσεις, στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τους επέβαλαν ανάθεμα, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, καθώς πλεόνασαν τα ψεύτικα και βρόμικα λόγια τους και εδώ και στη μέλλουσα κρίση, και σε κείνους που είναι ευσεβείς και ορθόδοξοι αλλά αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των Ελλήνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και επιμένουν να παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και να τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό,
ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΠΕΜΠΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους με δική τους πρωτοβουλία, μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, διαστρεβλώνουν τα της δημιουργίας του ανθρώπου και δέχονται ως αληθινές τις ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως Ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ
Μετάφραση:
Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των ΕΛΛΗΝΩΝ, και ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία τα πάντα και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταργηθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός μας δίδαξε ως αιώνια και ακατάλυτη, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη,
ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!

ΕΒΔΟΜΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
Μετάφραση:
Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη, αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι η θεία ουσία είναι χωρίς άλλο εκ των υστέρων δημιουργημένη· γιατί αν εκ των υστέρων δημιουργημένη ενέργεια κατά τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη και η φύση. Αυτή όμως είναι άκτιστη, θα τη χαρακτηρίσει κανείς άκτιστη ουσία και εξ αυτού του λόγου και όσοι ζουν με την καθαρή και αμόλυντη χριστιανική πίστη κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεΐα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων.
Σε όσους άρα δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!
----------

Ας ρίξουμε μια ματιά στους νόμους και στο κυνήγι μαγισσών.

Λέει η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στο βιβλίο της «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ», εκδόσεις «Ψυχογιός» σελ. 17:
(σύνδεσμος)
«Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίων των ειδωλολατρών [δηλαδή Ελλήνων αλλά και άλλων λαών] εφαρμόσθηκαν μέτρα που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος υποχρεώθηκαν «να σιγήσουν ή να πεθάνουν».

Την παρακάτω ανάλυση κάνει ο πανεπιστημιακός καθηγητής Ιωάννης Ρούσσος και μπορείς να τη βρεις στη σελίδα http://www.pare-dose.net/?p=4085

Ο Αιών του Ιουστινιανού και Εντεύθεν
Δεν ήταν μόνο ακμάζουσα η Ιερά Εξέτασις κατά τις ημέρες του Ιερωνύμου και του Αυγουστίνου, αλλά τον έκτον αιώνα αποκτά πλήρη κρατική νομική διασφάλιση από τον νομικό Κώδικα του Ιουστινιανού (Ιουστινιάνειος Κώδιξ) όπως και τον κώδικα τον επονομαζόμενο Κώδικα του Θεοδοσίου (Θεοδοσιανός Κώδιξ). Με τον Ιουστινιανό (+482-565) η Ιερά Εξέτασις συνεχίζεται και νομιμοποιείται συνολικά και επίσημα.

Π. χ. μέσα στον Ιουστινιάνειο Κώδικα ευρίσκομε:

«Η Ιερά Εξέτασις (ανάκριση) μπορεί να επεκταθεί, ακόμη και, μέχρι θανάτου.» (In mortem quoque inquisition tendatur.).

Το ενδέκατο κεφάλαιο έχει τίτλο: «Οι Μανιχαίοι, όπου και αν ευρεθούν, θα τιμωρούνται με θανατική ποινή.» (Manichaei ubicunque reperti capitali poena plectuntur.).

Η Ιερά Εξέτασις συνέχισε να υπάρχει με τρομακτική αγριότητα μέχρι την εκπνοή του Βυζαντίου. Τελούσε πάντοτε υπό την προστασία φρικτών νόμων του κράτους, των αυτοκρατόρων και των επισκόπων. Οι νόμοι αυτοί μπορούν να μελετηθούν από τους κώδικες που ονομάστηκαν Θεοδοσιανός Κώδιξ και Ιουστινιάνειος Κώδιξ, και μέσα σε συγγράμματα και μαρτυρίες διαφόρων Ιστορικών αυτών και μετέπειτα εποχών. Αυτούς τους νόμους, οι οποίοι αποτελούν οδύνη και καταισχύνη της ανθρωπότητας και κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας, διαθέτομε στα χέρια μας σήμερα με απόλυτη λεπτομέρεια. Ένα πλήρες σύγγραμμα που καταδεικνύει κάθε σωζόμενη λεπτομέρειά τους είναι το: The Establishment of Christianity and the Proscription of Paganism (Η εδραίωσις του Χριστιανισμού και η Προγραφή του Παγανισμού), New York, The Columbia University Press, 1914, by, Maude Aline Huttmann. Μελετείστε το.

Μιλάμε για αποδεδειγμένα στοιχεία και όχι για πομφόλυγες! Ιδού ένα πολύ μικρό δείγμα δέκα τέτοιων νόμων. Τους πολύ περισσότερους υπολοίπους μπορείτε να τους μελετήσετε σε όλη την σχετική διεθνή αντικειμενική βιβλιογραφία. Απολαύστε τους!

[Αποσπάσματα:]

Θεσπίζομε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα μικρά παιδιά πρέπει να δέχονται το σωτήριο βάπτισμα αμέσως και χωρίς καμία αναβολή, ώστε όπως και οι μεγαλύτεροι να μπορούν να εκκλησιάζονται και να κατηχούνται στις θείες γραφές και τους θείους κανόνες. Έτσι θα μπορούν να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθοδόξων Χριστιανών και δεν θα επιστρέψουν ξανά στην παλαιά πλάνη. Και όσων έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα και περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν τα προσχήματα εβαπτίσθησαν οι ίδιοι ή πρόκειται να βαπτισθούν, αφήνοντας όμως τις συζύγους τους και τα τέκνα τους ή τα άλλα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη, διατάσσομε να δημευθεί η περιουσία τους, να στερηθούν όλων των πολιτικών δικαιωμάτων τους και να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει, αφού είναι φανερό ότι έτυχαν του αγίου βαπτίσματος δίχως να έχουν πίστη, και τα ίδια δε θα υφίστανται οι αλιτήριοι Έλληνες και οι Μανιχαίοι, τμήμα των οποίων είναι οι Βορβορίτες. «Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1. 11. 10. (10)
Ανακοινώνομε σε όλους εκείνους που έχουν γίνει Χριστιανοί και ήδη αξιωθεί το άγιο και σωτήριο βάπτισμα, ότι όποτε εντοπισθούν επιμένοντες στην πλάνη των Ελλήνων θα καταδικασθούν στην εσχάτη των ποινών. Όσοι όμως δεν έχουν αξιωθεί ακόμη το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να εμφανισθούν οικειοθελώς στην Βασιλεύουσα ή στις επαρχιακές πόλεις τους και να προσέλθουν στις αγιότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους τους, τα τέκνα τους και όλα τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους και να κατηχηθούν στην αληθινή πίστη των Χριστιανών. Έτσι, αφού κατηχηθούν και αποβάλουν μια για πάντα την πλάνη που τους διακατείχε, θα πρέπει να δεχθούν το σωτήριο βάπτισμα, διαφορετικά δεν θα έχουν κανένα απολύτως πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες κινητής ή ακινήτου περιουσίας. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν οι οικογένειές τους στην εξαθλίωση και επιπλέον οι ίδιοι θα υποβληθούν σε διάφορες ποινές. Απαγορεύομε δε κάθε διδασκαλία των πασχόντων από την νόσο των ανοσίων Ελλήνων, ώστε να μην μπορούν να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων θα δημευθούν και οι ίδιοι θα τιμωρηθούν με εξορία. Αν κάποιος στην επικράτειά μας κρύβεται, αλλά συλληφθεί θυσιάζων ή διαπράττων το αδίκημα της ειδωλολατρίας θα τιμωρηθεί με την εσχάτη των ποινών, με την οποία άλλωστε τιμωρούνται δικαίως και οι Μανιχαίοι και οι Βορβορίτες, γιατί κρίνομε ότι όλοι αυτοί είναι εξίσου εγκληματίες. «Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1. 11. 10.

Ήταν πράγματι τυχερός ο "αιρετικός" τον οποίο οι χριστιανορθόδοξοι σκοτώνανε.
Μας λέει ο ιστορικός Κυριάκος Σιμόπουλος, στο έργο του : «Βασανιστήρια και εξουσία»:
http://thebookstore.gr/product_info.php/cPath/48/products_id/32511?osCsid=e577fcd3d9d7bc280e2dc86f285cfb19

[...] Μια επισκόπηση της παγκόσμιας ιστορίας αποκαλύπτει πως σε όλες τις κοινωνίες, από τις πιο πρωτόγονες ως τις πιο αναπτυγμένες, η άσκηση βίας πάνω στο άτομο αποτελεί το προνομιακό όπλο κάθε εξουσίας. Είναι επίσης ιστορικά διαπιστωμένο ότι όπου γιγαντώνεται η κεντρική εξουσία, όπου θεοποιείται το κράτος στην άλφα ή βήτα μορφή του, εμφανίζεται αυτομάτως και η καταπίεση, που εκφράζεται με την εκμηδένιση του ατόμου, την καταστολή της διαφωνίας, την ποινικοποίηση των αμφισβητήσεων και τα βασανιστήρια. Η υπερτροφική εξουσία ταυτίζεται πάντοτε με τον πολιτικό δεσποτισμό και οποιαδήποτε αντίσταση, με λόγο ή πράξη, χαρακτηρίζεται εσχάτη προδοσία -από το ρωμαϊκό crimen majestatis της αυτοκρατορικής περιόδου ως το Hochverrat του ναζισμού, και την καταβροχθίζουν εκατομμύρια αντιφρονούντων πολιτών. Το κρατικό ή εθνικό συμφέρον, η ενιαία και μονολιθική πίστη, η προστασία της κοινωνικής ευρυθμίας υπήρξαν και είναι προσωπεία για τον εξωραϊσμό ή την ιδεολογική επένδυση κάθε αυταρχισμού. Ακόμα και σε χώρες με φιλελεύθερη παράδοση και δημοκρατικούς θεσμούς τα βασανιστήρια, ως ανακριτική μέθοδος και ανομολόγητος κολασμός, συνεχίζονται με την πασίγνωση επιχειρηματολογία: "πάταξη του εγκλήματος", "εθνική ασφάλεια", "προστασία του καθεστώτος" ή του "κοινωνικού συνόλου", "εξουδετέρωση τρομοκρατών", κλπ., κ.λ.π. [...] (από την Εισαγωγή του συγγραφέα)

Λέει σε συνέντευξή του, που θα βρεις σε αυτή την ιστοσελίδα:

Οι θρησκείες συμπορεύονταν με τις εξουσίες. Αυτοκράτορες, μονάρχες, τύραννοι εμφανίζονταν ως υιοί θεών και συχνά αποθεώνονταν. Η πίστη των λαών σε θεότητες δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για ψυχολογική προσαρμογή στις πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές αχρειότητες. Οι "άρχοντες" αποτελούσαν το ενδιάμεσο μεταξύ θεών και ανθρώπων. [...]
Η εγκόσμια εξουσία ταυτιζόταν, κατά την αρχαιότητα, με τη θεϊκή. Οι δυνάστες εμφανίζονταν ως εκπρόσωποι ή ομοιώματα. Κατά τους Ρωμαίους αυτοκράτορες η θρησκεία ανήκει στην επίγεια κυριαρχία βασιλέων και άλλων εξουσιαστών -cuius regio, eius religio! ("Όποιου το βασίλειο εκείνου το θρήσκευμα", δηλ., η θρησκεία των υπηκόων θα είναι η θρησκεία τού βασιλέα.) Η πολιτική εξουσία ευθυγραμμίζεται με τη θρησκευτική. Στο χώρο του χριστιανισμού οι αντιθέσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στη δυτική και ανατολική εξουσία οδήγησαν στη διάσπαση, στο σχίσμα του θρησκεύματος, σε Ορθοδοξία και Καθολικισμό, με συνέπεια πολυαίμακτες συγκρούσεις -σταυροφορίες κ.λπ.- με τη συνεργασία Εκκλησιών και αυτοκρατόρων.

- [Ερώτηση δημοσιογράφου:] Καθορίζονταν οι θρησκευτικοί προσανατολισμοί από πολιτικοοικονομικά συμφέροντα;

[Απάντηση:] Πολλοί προχωρούσαν, με συμφεροντολογικά κίνητρα, σε άλλα θρησκεύματα. Κυρίως οι παράγοντες της εξουσίας, οι μεγιστάνες του πλούτου, οι φεουδάρχες κ.ά. Οι θρησκευτικοί προσανατολισμοί καθορίζονταν από τα πολιτικοοικονομικά συμφέροντα. Συχνά, η προσχώρηση σε άλλα θρησκεύματα γινόταν με την άσκηση βίας κι εξολοθρευτικών απειλών, με συνέπεια απεθνικοποιήσεις, υποδουλώσεις και ηθικούς ευτελισμούς. [...] Η θρησκευτική ένταξη αποτελούσε το σημαντικότερο κίνητρο για τη στερέωση των κατακτητικών φιλοδοξιών. Η θρησκεία αποτελούσε για τους κατακτητές το σπουδαιότερο σύμμαχο και την αυθεντική εγγύηση ισχύος και λαϊκής υποταγής».

- Θρησκεία και εξουσία πήγαιναν χέρι χέρι;

Θρησκεία και εξουσία ήταν αλληλένδετες, σύμμαχοι και συνεργάτες με αμοιβαίες προσφορές, συμβιβασμούς και διασαλπίσεις κοινών επιδιώξεων. Η πολιτική εξουσία
-αυτοκράτορες και μονάρχες- θεωρείται στο χριστιανικό κόσμο θεϊκή προσφορά!
"Τον Θεόν φοβήσθε, τον βασιλέα τιμάτε".
"Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω· ου γαρ έστιν εξουσία μη υπό Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό Θεού τεταγμέναι εισίν. Ωστε ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν".
Οι διασυνδέσεις πολιτικής και θρησκείας οδηγούσαν στον έλεγχο των μαζών από την εξουσία.
Ο κλήρος εξαγίαζε τους μονάρχες και οι κυβερνώντες επεδίωκαν τη θρησκοληψία των λαών για ψυχολογικό και εν συνεχεία πολιτικό έλεγχο και εκμετάλλευση, για εκφοβισμό και εξαπάτηση των μαζών. Κληρικοί του ιταλικού και του γερμανικού Καθολικισμού συμπορεύονταν με το φασισμό του Μουσολίνι και του Χίτλερ, εξυμνώντας τους με πρωτοβουλία του Βατικανού και των καρδιναλίων. Οι κατακτητικές εξουσίες χρησιμοποίησαν τη θρησκεία ως μέσο υποταγής των λαών ταυτίζοντάς την με τη δική τους κυριαρχία!»

Ποια λοιπόν βασανιστήρια γίνονταν στο Βυζάντιο, τα οποία έκαναν τυχερούς τους δολοφονημένους από τους χριστιανούς; Τι έκαναν οι χριστιανοί για να ευθυγραμμίσουν τους λαούς με το θέλημα του Θεού τους, του Ιεχωβά και του γιου του, και να επιφέρουν «ενιαία και μονολιθική πίστη» και «θρησκευτική ένταξη»;

(από άρθρο του πανεπιστημιακού καθηγητή Ιωάννη Ρούσσου:)

Βασανιστήρια διά Μεταλλικών Οργάνων
Ήδη από το + 472 ο Λέων 1ος χαρακτηρίζει επισήμως την Ελληνική λατρεία ως δημόσιο έγκλημα. Μόνον η υποψία τελέσεως, εις κάποιον χώρο, οποιασδήποτε Ελληνικής ή παραδοσιακής ιερουργίας έχει ως αποτέλεσμα την κατάσχεση του χώρου αυτού και βασανισμό του ιδιοκτήτου διά μεταλλικών οργάνων. Ούτος εφ' όσον επιζήσει εξορίζεται διά παντός και παραμένει ισοβίως ανάπηρος και παραμορφωμένος.
Τα μεταλλικά όργανα βασανισμού ήταν πολύ συνηθισμένα στο Βυζάντιο και είχαν έναν συγκεκριμένο στόχο. Εφ' όσον το άτομο επιζούσε όλων των βασανιστηρίων επρόκειτο να εξέλθει εξ' αυτών παραμορφωμένο και ανάπηρο ισοβίως. Πρόκειται διά στυγερά και πρωτοφανή κακουργήματα στην ιστορία του ανθρώπου που καλύπτονται και επικυρώνονται από τους νόμους του ίδιου του κράτους. Ιδού ένα μόνο «παραδειγματάκι» χριστιανικής αγάπης της άρτι νομιμοποιηθείσης Εκκλησίας του 4ου αιώνος και της νομοθετημένης ποινικής διώξεως των πιστών της Ελληνικής θρησκείας και των άλλων θρησκειών:
Ιδού ένα απόσπασμα του νόμου του έτους + 472, με αριθμό καταλόγου Ιουστινιανείου Κώδικος 1.11.8 στα λατινικά, των Αυτοκρατόρων Λέοντος Α΄ και Ανθεμίου προς Διόσκωρον, Έπαρχο του Πραιτωρίου, που είδαμε παραπάνω. Απολαύστε το!:
[Πρώτα το έχει στα λατινικά και μετά σε μετάφραση:]
«Εάν κάποιος απ' αυτούς [δηλαδή τους πιστεύοντας στην Ελληνική θρησκεία] έχει πολιτικό ή στρατιωτικό αξίωμα, θα αποπεμφθεί από το αξίωμά του και δεν θα χάσει μόνον την περιουσία του, η οποία θα προγραφεί, αλλά αφού υποστεί σωματικά βασανιστήρια διά μεταλλικών οργάνων [δηλαδή θα καταστεί ανάπηρος και δυσειδής ισοβίως αν επιζήσει], ως ορίζει το δημόσιο και ιδιωτικό δίκαιο, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία.»

Ωστόσο, σύντομα έγινε αντιληπτό ότι οι βασανισμοί δεν «έπειθαν» τους αιρετικούς λαούς για την κατωτερότητα της θρησκείας τους και την ανάγκη προσκυνήματος στον Πατριάρχη και τον αυτοκράτορα. Χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν δραστικότερες μέθοδοι:

(Κυριάκος Σιμόπουλος, «Βασανιστήρια και Εξουσία»):

Στο Βυζάντιο άναψαν οι πρώτες πυρές για την θανάτωση αιρετικών και μάγων. Στο Βυζάντιο η πρώτη Ιερά Εξέταση. Καινούργιες μέθοδοι βασανισμού και εκτελέσεων εφαρμόζονται για κατάδικους και εχθρούς της εξουσίας. Όλα αυτά μαζί με τη διαφθορά του συστήματος, συνθέτουν μια τοιχογραφία φρίκης και τρόμου. Η κατάκτηση και η διατήρηση της αυτοκρατορικής ηγεμονίας, γράφει ο Μιχαήλ Ψελλός, γινόταν «φόνοις και αίμασιν»…

Βασάνιζε η αυτοκρατορική εξουσία, βασάνιζε και η πατριαρχική. Με την ίδια αγριότητα. Οι βασανιστές του πατριαρχείου συναγωνίζονταν τους βασανιστές του παλατιού σε σκληρότητα και εφευρετικότητα. Η αγριότητα των βυζαντινών ηθών, ο σαδισμός και οι εκδικητικές επινοήσεις στους βασανισμούς εξεικονίζονται στα κείμενα των χρονογράφων. Αναρωτιέται ο Νικήτας Χωνιάτης ποιός από τους πασίγνωστους τύραννους της αρχαιότητας υπήρξε τόσο θηριώδης όσο οι σύγχρονοί του ηγεμόνες. Μήπως ο Καμβύσης ή ο Ταρκύνιος, μήπως ο Έχετος ή ο Φάλαρις; Δεν είναι επομένως περίεργο που πολλοί αυτοκράτορες χαρακτηρίζονται από Βυζαντινούς συγγραφείς αίσχιστοι, παμμίαροι, δυσεβείς, θεοβδέλυκτοι, ωμότατοι, ανόσιοι, τρισάθλιοι, θηριώδεις, αιμοχαρείς, θεομισείς, αλιτήριοι, παλαμναίοι (δηλ. δολοφόνοι, βδελυροί).

Οι ποινές στους Βυζαντινούς χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες. Σε κείνες που συνεπάγονταν θάνατο, στις σωματικές ποινές και σε κείνες που όριζαν χρηματική αποζημίωση. Στις κεφαλικές ανήκαν αρχικά ο αποκεφαλισμός, η πυρά, η κρεμάλα, ο απαγχονισμός, ο καταποντισμός, ο λιθοβολισμός κι ακόμα η εξορία, ο περιορισμός και η δουλεία. Αργότερα θα προστεθούν στις θανατικές ποινές η εκτύφλωση, ο ακρωτηριασμός και το «μεταλλισθήναι» (ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία).

Απέραντη ποικιλία αυθαίρετων βασανισμών και μαρτυρικών θανατώσεων. Ψήσιμο στη θράκα, εκδορά, θανάτωση σε κοχλαστό νερό, βραστό λάδι ή αναλειωτή πίσσα, ανασταύρωση, παλούκωμα, κατόρυξη, πυρωμένα σίδερα, φαρμάκωμα, ακόμα και ευνουχισμός. Ο τεράστιος αριθμός των ακρωτηριασμών στο Βυζάντιο φαίνεται και από τα παρωνύμια που δίνονταν σε όσους είχαν υποστεί ρινοτομία, αποκοπή αφτιών, χεριών κλπ, Κοψόρρινος, Αργυρομύτης, Ασημομύτης, Χαλκομύτης –επειδή τα θύματα αντικαθιστούσαν την κομμένη ή πλαγιασμένη μύτη με ομοίωμα, ένα είδος θήκης από μέταλλο– Κουτσομύτης, Κουτσοχέρας, Κουτζοδάκτυλος, Δερμοκαΐτης. Κι ακόμα το όνομα Γάλλος που σημαίνει τον «αποτετμημένον τα αιδοία», τον ευνούχο.

Οι Βυζαντινοί αναζητούσαν και θεωρητική κάλυψη των ακρωτηριασμών και των εκτυφλώσεων, που κυριαρχούσαν στον κολασμό των πολιτικών, κυρίως, εγκλημάτων, με θεολογικά επιχειρήματα και αναγωγές στα ιερά κείμενα. Επιστράτευαν λ.χ. την ίδια τη διδασκαλία του Χριστού, τα ευαγγελικά ρήματα. Βγάλε το μάτι σου, κόψε το χέρι σου ή το πόδι σου αν σε σκανδαλίζει. Καλύτερα κουτσός ή κουλός παρά αρτιμελής και κολασμένος - «και εάν σκανδαλίζει σε η χειρ σου, απόκοψον αυτήν. καλόν σοι εστί κυλλόν εις την ζωήν εισελθείν, ή τας δύο χείρας έχοντα απελθείν εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον… και εάν ο πούς σου σκανδαλίζει σε, απόκοψον αυτόν. καλόν εστί σοι εισελθείν εις την ζωήν χωλόν, ή τους δύο πόδας έχοντα βληθήναι εις την γέενναν… και εάν ο οφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, έκβαλε αυτόν. Καλον σοι κλπ.». (Μαρκος, θ΄, 43-47).
Αλλά και στον Ματθαίο ε΄, 29: «ει δε ο οθφαλμός σου ο δεξιός σκανδαλίζει σε, έξελε αυτόν και βάλε από σου. Συμφέρει γαρ ίνα απόληται εν των μελών σου, και μη όλον το σώμα σου βληθή εις γέενναν. Και ει η δεξιά σου χειρ σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτήν και βάλε από σου».

Και μια άλλη, νομικοθεολογική αυτή τη φορά, θεμελίωση. Η εκτύφλωση και οι ακρωτηριασμοί αντικαθιστούν τη θανατική ποινή δίνοντας στον δράστη του εγκλήματος την ευκαιρία να μετανοήσει… Πρόκειται φυσικά για σοφιστικές προφάσεις και υποκριτικές δικαιολογίες. Οι ακρωτηριασμοί και οι εκτυφλώσεις είναι η φρικαλεότερη μορφή βασανισμού, χειρότερη ποινή κι από τον θάνατο, γιατί καταδικάζει το θύμα σε ισόβια δυστυχία.

Με τη συχνότητα, πολλαπλότητα και έκταση που παρουσιάζονται στο Βυζάντιο οι αποτρόπαιες αυτές τιμωρίες, δημιουργούν την εντύπωση πνεύματος διαστροφής και κύματος βαρβαρότητας…

ΚΑΨΙΜΟ «ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ» ΚΑΙ «ΜΑΓΩΝ»
Συχνότατες ήταν οι θανατώσεις στην πυρά. Φαίνεται μάλιστα πως το Βυζάντιο έχει το προβάδισμα στο κάψιμο των «αιρετικών» και «μάγων». Στη Δύση οι φωτιές άρχισαν να φουντώνουν ύστερα από την περίφημη βούλα του πάπα Ιννοκέντιου Δ΄ «ad extirpanda», -για το «ξερίζωμα των αιρέσεων– μόλις το 1252. Αλλά αιώνες πριν, στο Βυζάντιο, είχε οργανωθεί –επί Ιουστινιανού– ειδική κρατική υπηρεσία με αποστολή την ανακάλυψη και εξόντωση αιρετικών. Ο επικεφαλής αυτής της υπηρεσίας –της πρώτης στον χριστιανικό κόσμο– που υπήρξε εγκληματική όσο και η μεσαιωνική Ιερά Εξέταση, ονομαζόταν κοιαίστωρ –από το λατινικό quaestor– δηλαδή εξεταστής, ανακριτής. Όπως αργότερα οι ιεροεξεταστές στη Δύση, οι Βυζαντινοί κοιαίστορες φυλάκιζαν, βασάνιζαν και θανάτωναν υπόπτους χωρίς διατύπωση κατηγορίας, χωρίς μάρτυρες, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και, φυσικά, χωρίς δίκη. Τα πάντα ήταν σκότος. Ήταν μια μέθοδος αφανισμού των ανυπάκουων και συγχρόνως επιχείρηση κερδοσκοπίας. Γιατί η καταδίκη αιρετικού συνεπαγόταν δήμευση της περιουσίας του.
[Στη συνέχεια αναφέρονται συγκεκριμένες περιπτώσεις από συγγραφείς και χρονογράφους της εποχής].

Λεπτομερής περιγραφή καψίματος αιρετικών από τους χριστιανούς του Μεσαίωνα, μπορεί να βρεθεί σε αυτή την ιστοσελίδα.

ΚΑΨΙΜΟ ΒΙΒΛΙΩΝ
Το Βυζάντιο έχει και ένα άλλο θλιβερό προβάδισμα. Τη δημόσια ρίψη στην πυρά ανεπιθύμητων βιβλίων. Διαπομπεύονταν –«περιβωμίζονταν»- μάλιστα και οι κάτοχοί τους στους δρόμους της «βασιλεύουσας». Ήταν η εποχή που απαγορεύτηκε η διδασκαλία της φιλοσοφίας και έκλεισαν –το 529 με εντολή του Ιουστινιανού– οι αθηναϊκές σχολές. Όπως μας πληροφορεί ο χρονογράφος Ιωάννης Μαλαλάς ρίχτηκαν στην πυρά ελληνικά βιβλία των κλασικών και μετακλασικών χρόνων και έργα τέχνης πολυμίσητα για τη νέα θρησκεία.
[...] Το 724 ο εικονομάχος αυτοκράτορας Λέων Γ΄ πρόσταξε να πυρποληθεί η περίφημη Οικουμενική Σχολή, το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της εποχής, όπου στεγαζόταν η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του Βυζαντίου, επειδή οι δάσκαλοι του εκπαιδευτηρίου αρνήθηκαν να γνωματεύσουν εναντίον της λατρείας των εικόνων. Οι χρονογράφοι Κεδρηνός, Ζωναράς, Γλυκάς και Μανασσής βεβαιώνουν ότι ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να κυκλωθεί από ένοπλους στρατιώτες το κτήριο κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς και να απαγορευθεί η έξοδος του προσωπικού από τη Σχολή, με αποτέλεσμα να καούν όχι μόνο οι θησαυροί της βιβλιοθήκης αλλά και οι διδάσκαλοι. Εφτά περίπου αιώνες αργότερα, το 1463, δέκα χρόνια μετά την άλωση, ο πατριάρχης Γεννάδιος (Γεώργιος Σχολάριος) έκαψε το βιβλίο του Πλήθωνος (Γεμιστού) «Νόμοι», εξαιτίας εισηγήσεών του για πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Έτσι εγκαινίασε η Εκκλησία τη δράση της μετά τον σκλαβωμό του Γένους…

ΚΑΥΛΟΚΟΠΙΑ
Ήταν θανατηφόρα εξαιτίας της αιμορραγίας που προκαλούσε. Με αποκοπή των γεννητικών οργάνων κολάζονταν και η κτηνοβασία (βλ. ταυτοπάθεια). Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα χρησιμοποιούσαν την απειλή αποκοπής των γεννητικών μορίων ως όπλο τρομοκρατίας ή εκδικητικό μέσο εναντίον των αντιφρονούντων και μη υπάκουων. Για να εξοντώσει έναν επίφοβο εχθρό, το αυτοκρατορικό ζεύγος έδινε εντολή να χαλκευθεί κατηγορία για παιδεραστία, με συνέπεια τον άμεσο ακρωτηριασμό του. Αυτή την τύχη είχε κάποιος Βασιανός που τόλμησε να μιλήσει σαρκαστικά για την Θεοδώρα.

ΕΚΤΥΦΛΩΣΗ
Στο Βυζάντιο τους ακρωτηριασμούς ακολουθεί σε συχνότητα η εκτύφλωση. Ως ποινή, βασανιστήριο, ανταπόδοση, ως προληπτικό ή κατασταλτικό μέτρο η εκτύφλωση κυριαρχεί στον δημόσιο και ιδιωτικό βίο επί αιώνες με την τραγικότητα και τη φρίκη που προκαλεί. Η ευκολία προσφυγής σ’ αυτή την αποτρόπαιη τιμωρία ή εκδίκηση απεικονίζει, περισσότερο από κάθε άλλο κοινωνικό χαρακτηριστικό βίας και ανομίας, τα ήθη του Βυζαντίου.
Κολασμός για τα εγκλήματα κατά της εξουσίας η εκτύφλωση είχε καταντήσει καθημερινό φαινόμενο εξαιτίας των μόνιμων εσωτερικών αναστατώσεων και των αδιάκοπων πολέμων, εξωτερικών και εμφύλιων, της πολιτικής διαφθοράς, των αναρίθμητων ανταρσιών, στάσεων και στρατιωτικών κινημάτων, των πραξικοπηματικών ανατροπών, της εξοντωτικής θρησκευτικής διαμάχης, του ανταγωνισμού των φατριών και της αρχομανίας… Θύματα αυτοκράτορες, πατριάρχες, στρατηγοί, βασιλόπαιδες, αξιωματούχοι. Αλλά και ιερόσυλοι, αιρετικοί και μάγοι…
Η εκτύφλωση προβλεπόταν αρχικά από την νομοθεσία αλλά μόνο για τους ιερόσυλους. Με αυτοκρατορική, ωστόσο, εντολή ή συγκατάθεση θα επεκταθεί αυθαίρετα και στα εγκλήματα καθοσιώσεως, για κάθε δηλαδή επιβουλή κατά της εξουσίας και του βασιλικού οίκου… Ο αυτοκράτορας, επίγειος εκπρόσωπος του θεού, ενσαρκώνει το ιερό και όσιο, όποιος επιβουλεύεται τον μονάρχη και την εξουσία προσβάλλει τα ιερά και τα όσια, ασεβεί στο θείο, είναι επομένως ιερόσυλος…
Δεν περνούσε μέρα στην Κωνσταντινούπολη χωρίς εξομματισμούς και φονικά, γράφει ο Νικήτας Χωνιάτης…
Η βασανιστική αυτή ποινή εφαρμοζόταν με δύο τρόπους. Ο πρώτος, με πυρωμένο σίδερο που κρατούσε ο δήμιος μπροστά στα μάτια του θύματος. Ο δεύτερος, με τη χρησιμοποίηση αιχμηρών αντικειμένων ή με κάποιο καυτό ή κοχλαστό υγρό. Οι Βυζαντινοί συνήθιζαν και τις ομαδικές τυφλώσεις αιχμαλώτων. Κορυφαίο παράδειγμα, ίσως το πιο μαζικό και βάρβαρο της ιστορίας, η εκτύφλωση 15.000 Βουλγάρων στρατιωτών του Σαμουήλ, ύστερα από την μάχη του Μελένικου, το 1014.

ΧΕΙΡΟΚΟΠΙΑ
Ήταν η πιο συνηθισμένη ποινή, για όποιους έγδυναν νεκρούς, παραχάραζαν νομίσματα, έκοβαν ξένο αμπέλι, πυρπολούσαν αποθήκες, γκρέμιζαν φράχτες, όποιος ξέκοβε κοπάδι από βοσκοτόπι ή μαντρί, προκαλούσαν βαρύ τραύμα με γροθιά, έπαιζαν ζάρια κ.ά. Από τις αρχές του Η΄ αιώνα οι ακρωτηριασμοί, με την ένταξή τους στην ποινική νομοθεσία, κατάντησαν ένα οικτρό φαινόμενο του βυζαντινού καθημερινού βίου. Σε ορισμένες περιόδους έπαιρναν διαστάσεις τρομακτικές. Σε κάθε βήμα συναντούσε κανείς ανθρώπους με κλαδεμένα μέλη.

ΡΙΝΟΤΟΜΙΑ
Ήταν ο πιο συνηθισμένος ακρωτηριασμός. Θύματα ακόμα και αυτοκράτορες. Επιβαλλόταν για πολλά και ποικίλα εγκλήματα, πολιτικά και του κοινού δικαίου, και έπληττε άτομα όλων των τάξεων, κρατικούς αξιωματούχους, κληρικούς και απλούς πολίτες. Αποτελούσε είδος βασανιστηρίου αλλά και ηθικής, κοινωνικής και πολιτικής εξόντωσης σε περιόδους εσωτερικών αναστατώσεων ή θρησκευτικής διαμάχης, όπως στα χρόνια της εικονομαχίας. Επιβαλλόταν συνήθως στους δίγαμους, αιμομίκτες, πορνεύοντες σε μοναστήρι, βιαστές, απαγωγείς κοριτσιού κ.ά. Επιβαλλόταν και στους μοιχούς μαζί με ξυλοδαρμό δημόσιο και κούρεμα ατιμωτικό. Σε περίπτωση μοιχείας ελεύθερης με δούλο η γυναίκα μαστιγωνόταν, κουρεύονταν και έχανε τη μύτη της ενώ ο δούλος καιγόταν ζωντανός ή θανατώνονταν με ξίφος.
Ρινοτομία στους Βυζαντινούς δεν σήμαινε πάντοτε αποκοπή της μύτης με μαχαίρι, κλάδεμα από τη ρίζα, όπως γινόταν επί τουρκοκρατίας. Έκοβαν με μια κοφτερή λαβίδα, ψαλίδιζαν δηλαδή, μόνο τον χόνδρο που χωρίζει τους δύο ρώθωνες. Έτσι η μύτη, χωρίς το εσωτερικό υποστήριγμα, έγερνε στο πλάι. Η αποκοπή του χόνδρου γινόταν από χειρουργό.

ΓΛΩΣΣΟΤΟΜΙΑ
Ποινή επί ψευδορκία.

ΤΑΥΤΟΠΑΘΕΙΑ
Πολλές φορές, έκοβαν το μέλος του σώματος που είχε προκαλέσει την εγκληματική πράξη ή επέβαλλαν την ταυτοπάθεια. Έκοβαν την γλώσσα του ψεύδορκου, έριχναν στην πυρά τον εμπρηστή και φούρκιζαν τον φονιά ληστή στο σημείο ακριβώς που έγινε η ανθρωποκτονία.
Ο χρονογράφος Γεώργιος Κεδρηνός αναφέρεται στον βαρύ κολασμό με τη μέθοδο της ταυτοπάθειας μιας ομάδας αρρενοφθόρων (παιδεραστών) στον δεύτερο χρόνο της βασιλείας του Ιουστινιανού. Ανάμεσά τους και δύο επίσκοποι, ο Ησαΐας ο Ρόδιος και ο Αλέξανδρος Διοσπόλεως Θράκης. Ακρωτηριασμός των γεννητικών μορίων, έμπηξη μυτερών καλαμιών στην ουρήθρα, γύμνωση, περιαγωγή στους δρόμους, θάνατος.

ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΩΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ
Οι Βυζαντινοί είναι οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν κρατουμένους ως πειραματόζωα για ιατρική έρευνα. Έχουν, δηλαδή, τα πρωτεία στα λεγόμενα επιστημονικά βασανιστήρια. Ο Θεοφάνης μάς πληροφορεί ότι επί Βασιλείου Β΄ Βυζαντινοί πράκτορες πήγαν στη Βουλγαρία με αποστολή την απαγωγή ενός χριστιανού εξωμότη. Οι πράκτορες κατόρθωσαν να τον αρπάξουν και να τον μεταφέρουν δέσμιο στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, αφού του έκοψαν χέρια και πόδια, κάλεσαν τους γιατρούς. Κι εκείνοι τον άνοιξαν ζωντανό με τα νυστέρια τους από τα γεννητικά όργανα ως το στέρνο για να μάθουν τα μυστικά του ανθρώπινου σώματος.

ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ
Η διαπόμπευση, η ατιμωτική δηλαδή περιαγωγή καταδίκου στους δρόμους και η παράδοσή του στη χλεύη, στους ονειδισμούς αλλά και στις βάναυσες επιθέσεις του όχλου ήταν το κατ’ εξοχήν βυζαντινό βασανιστήριο. Άγριος βασανισμός ψυχικός και σωματικός γιατί η περιφορά των θυμάτων στην Αγορά συνοδευόταν όχι μόνο από τον ηθικό εκμηδενισμό τους, με τις λοιδορίες και τις προσβολές αλλά και από βιαιοπραγίες και κάθε λογής κακώσεις. Δεν ήταν «ιδία ποινή», αποκλειστική δηλαδή η διαπόμπευση, αλλά προσθετική, συμπληρωματική και εφαρμοζόταν πριν από την τελική τιμωρία –πριν από τη φυλάκιση, τον ακρωτηριασμό, την εκτύφλωση ή τη θανάτωση…
Πριν από την διαπόμπευση, τον «θρίαμβο» όπως την αποκαλούσαν χλευαστικά, μαστίγωναν σκληρά τον κατάδικο, τον κούρευαν «εν χρω», τον ξύριζαν (μαλλιά, γένια, μουστάκι, φρύδια), μουτζούρωναν το πρόσωπό του με καπνιά ή το άλειφαν με πίσσα, τον στεφάνωναν με μια πλεξάνα σκόρδα, τον τύλιγαν με βρωμερά άντερα από το χασαπιό, κρεμούσαν στο λαιμό του σαπιοκοιλιές και στους ώμους του κουδούνια.
Κατά την πάνδημη περιαγωγή του στους δρόμους και στην αγορά ή στον Ιππόδρομο κάθιζαν το θύμα γυμνό ή ημίγυμνο σε γάιδαρο, παλιομούλαρο, ψωριασμένη καμήλα, ακόμα και σε γελάδα ανάστροφα και το υποχρέωναν να κρατάει την ουρά του υποζυγίου. Στην πομπή που σχηματιζόταν προπορεύονταν σαλπιγκτές και διαλαλητές. Και το πλήθος των συγκεντρωμένων περίεργων του πετούσαν στο πρόσωπο λάσπες και ανθρώπινες ακαθαρσίες, άδειαζαν πάνω του δοχεία με ούρα, τον χτυπούσαν στο στόμα με βορβορώδη εντόσθια σφαγίων. Μουτζούρωναν παλάμες και δάκτυλα με την καπνιά και τη γάνα των τσουκαλιών και των τζακιών, ζύγωναν τον «γαϊδουροκαθισμένο» και τον πασάλειβαν. Τον έφτυναν, τον πετροβολούσαν, τον χτυπούσαν με ραβδιά και μαστίγια, τον έβριζαν, τον λοιδορούσαν.
Διαπομπεύονταν γιατροί που δεν εφάρμοζαν καλή θεραπεία με αποτέλεσμα να πεθάνει ο ασθενής. Ανάγκαζαν, μάλιστα, τον άτυχο Ασκληπιάδη να κρατάει κατά την περιαγωγή δοχείο νυκτός….
Ακόμα και εκταφές και διαπομπεύσεις νεκρών γίνονταν στην Κωνσταντινούπολη. Όπως το πτώμα του αυτοκράτορα Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου που ύστερα από τη δολοφονία στο ναό σύρθηκε –το 820– στους δρόμους και ρίχτηκε στον Ιππόδρομο. Ξέθαψαν τον πατριάρχη Ιωάννη «μετά του ωμοφορίου» και έφεραν τα λείψανά του στον Ιππόδρομο σε ημέρα αγώνων. Εκεί, μπροστά στο πλήθος, αφού αποκάλυψαν και μαστίγωσαν τον σκελετό –«έτυψε μαγκλάβια»- τον έκαψαν.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΦΡΙΚΑΛΕΟΤΗΤΕΣ
Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά, ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Άγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Αλλά δεν αρκούσε η εκπόμπευση των λειψάνων του στασιαστή. Κατά την διάρκεια του επινίκιου γεύματος στο παλάτι ο αυτοκράτορας ζήτησε το κεφάλι του Βρανά και το κύλησε στο πάτωμα ανάμεσα στους συνδαιτημόνες. Άρχισαν τότε όλοι να το λακτίζουν πέρα δώθε, «δίκην σφαίρας», όπως γράφει ο Ν. Χωνιάτης, που περιορίζεται να χαρακτηρίσει την πράξη του αυτοκράτορα «επεισόδιον ουκ ευπρεπές».
Ο Αλέξιος Κομνηνός έβρασε κάποιον σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στους οικείους του μέσα σε μεγάλο κοφίνι. Άλλον έκλεισε σε σακί και τον πέταξε στη θάλασσα. Για τον αρχηγό όμως των στασιαστών ήταν πιο εφευρετικός. Πρόσταξε να ετοιμάσουν ένα χαλκωματένιο στέμμα, άνοιξε τέσσερις τρύπες γύρω γύρω, στερέωσε το «διάδημα» στο κεφάλι του θύματος και έμπηξε με σφυρί τέσσερα σιδεροκάρφια από τις τρύπες στο κρανίο…
Οι αυτοκρατορικοί δήμιοι άλειφαν τα γένια και τα μουστάκια του δεμένου χεροπόδαρα θύματος με κηρέλαιο και έβαζαν φωτιά με αποτέλεσμα να καίγεται το κεφάλι σαν αλειμματοκέρι. Άλλοτε, αντί κηρέλαιο, χρησιμοποιούσαν πίσσα και ελαιόλαδο.
Κατά την περίοδο των ενδοχριστιανικών διενέξεων οι αντιμαχόμενες μερίδες συναγωνίζονταν σε βασανισμούς και κακουργίες, απαράλλαχτα όπως κατά τους θρησκευτικούς πολέμους στη Δύση. Έγδαραν λ.χ. το γενειοφόρο τμήμα του προσώπου ενός μοναχού βγάζοντας το δέρμα μαζί με τα γένια (υπενθυμίζουμε ότι όλες οι πληροφορίες στο βιβλίο του Σιμόπουλου είναι τεκμηριωμένες και ότι από τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις που αναφέρει μόνο ένα μέρος αντιγράφουμε εδώ). Η Θεοδώρα βασάνιζε τους εχθρούς της τυλίγοντας και σφίγγοντας με βούνευρο το κεφάλι τους τόσο πολύ που έβγαιναν τα μάτια από τις κόχες.

ΓΔΑΡΣΙΜΟ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Ο δρουγγάριος των βυζαντινών πλωίμων (στόλαρχος) Νικήτας Ωορύφας (Θ΄ αιώνας), που διακρίθηκε στις εκστρατείες κατά των Αράβων πειρατών, όταν αιχμαλώτιζε χριστιανούς εξωμότες στα εχθρικά καράβια, τους έγδερνε ζωντανούς. Χάραζε το δέρμα στον αυχένα και τραβούσε με δύναμη λωρίδες ως τις φτέρνες.

ΒΡΑΣΙΜΟ ΣΕ ΚΟΧΛΑΣΤΗ ΠΙΣΣΑ
Ο προηγούμενος Ωορύφας άλλους εξωμότες κρεμούσε με τροχαλία πάνω σε καζάνια με κοχλαστή πίσσα και τους άφηνε, χαλαρώνοντας τα σχοινιά, να βυθιστούν λέγοντας πως τους βαφτίζει στη νέα θρησκεία τους.

ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΜΟΣ – ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ
Η περιγραφή που ακολουθεί είναι από τον Σερραίο συγγραφέα Γιώργο Καφταντζή και αναφέρεται στο βιβλίο του «Η ΣΕΡΡΑΪΚΗ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΣΥΝΑΔΙΝΟΥ», έκδ. της Μητροπόλεως Σερρών, 1989:
«Το παλούκωμα (φούρκισμα, ανασκολοπισμός) γίνονταν δημόσια και σε θέση περίοπτη με τον εξής τρόπο. Έπαιρναν μια μακριά ως 3 μέτρα σούβλα σιδερένια ή ξύλινη με σιδερένια μύτη, την οποία κουβαλούσε ο κατάδικος στον ώμο ως τον τόπο του απαίσιου μαρτυρίου. Εκεί τον ξάπλωναν καταγής μπρούμυτα γυμνό μέχρι τη μέση και χειροπόδαρα με ανοιγμένα σκέλια. Ύστερα ο μπόγιας αφού ξέσχιζε το πανταλόνι και φάρδαινε με το μαχαίρι την τρύπα του απευθυσμένου, έχωνε τη σούβλα αλειμμένη με λίπος για να γλιστρά και χτυπώντας σιγανά προσέχοντας να μη βλάψει βασικά όργανα όπως τα έντερα, καρδιά, πλεμόνια, την έβγαζε από το πίσω μέρος της δεξιάς πλάτης…».

ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ
Μια από τις πολυδοκιμασμένες μεθόδους για οριστικό παραμερισμό, για αχρήστευση και στιγματισμό εχθρών, αντιπάλων αντιφρονούντων και κυρίως νεαρών διεκδικητών ή κληρονόμων του θρόνου ήταν ο ευνουχισμός… Αναρίθμητα τα περιστατικά βίαιου ευνουχισμού για πολιτικούς λόγους.

ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΩΝ ΤΕΝΟΝΤΩΝ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙ
Προκαλούσε παράλυση.

Την ακόλουθη ιστορία μού την είπε η δασκάλα μου της γιόγκα, η οποία είναι Αυστραλέζα. Είναι μια διήγηση που της έκανε μια γνωστή της δασκάλα γιόγκα που μένει στην Αυστραλία.
Η κυρία αυτή είχε αρχίσει να διδάσκει γιόγκα στην Αυστραλία τη δεκαετία του '70, σε μια εποχή όπου η γιόγκα ήταν ακόμα άγνωστη εκεί. Στα χρόνια που μεσολάβησαν εξελίχθηκε σε μια από τις πιο δημιουργικές δασκάλες γιόγκα στην Αυστραλία. Έγραψε βιβλία κι έκανε παρουσιάσεις στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Μετά από τριάντα χρόνια περίπου, μια μέρα χτύπησε το κουδούνι της κι ήταν μια γυναίκα που έμενε στον ίδιο όροφο. Της είπε:
"Θυμάστε πως, όταν πρωτοπιάσατε αυτό το διαμέρισμα και αρχίσατε να διδάσκετε γιόγκα, η αστυνομία σάς συνέλαβε για σατανισμό; Ήμουν εγώ το άτομο που είχε κάνει την καταγγελία. Θέλω να σας ζητήσω να με συγχωρέσετε."
Η δασκάλα τής είπε: "Τι πρόβλημα είχατε;"
Η άλλη απάντησε: "Έβλεπα πελάτες σας που έμπαιναν στο διαμέρισμά σας και πίστευα ότι κάνετε ομαδικές σατανιστικές τελετές. Επειδή μέναμε κοντά, φοβόμουν ότι τα παιδιά μου μπορεί να επηρεαστούν."
Η δασκάλα τής είπε: "Αν είχατε αυτό το φόβο, γιατί δεν περάσατε τότε από μένα να μου τον εκθέσετε και να το συζητήσουμε;"
Η άλλη απάντησε:
"Ήμουν εκείνη την εποχή πολύ επηρεασμένη από μια θρησκευτική οργάνωση που διέδιδε άσχημες φήμες για εσάς. Πίστευα ότι, ακόμα κι αν έμπαινα μονάχα στο σπίτι σας, η οικογένειά μου κι εγώ θα κινδυνεύαμε να δεχθούμε τη σατανική επίδραση."
Η δασκάλα είπε: "Ποια οργάνωση ήταν;"
Η άλλη απάντησε: "Ήταν σύλλογος ορθοδόξων χριστιανών".

Παρόμοια παραδείγματα θα μπορούσα να φέρω και από τη δική μου ζωή.

--------------------------------

                                                      ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σου παρουσίασα το καλό status που έχει η γιόγκα στον επιστημονικό κόσμο, με ουσιώδεις αποδείξεις από ανακοινώσεις των πιο κορυφαίων επιστημονικών ιδρυμάτων.

Εξέθεσα τα "επιστημονικά" στοιχεία που παρέθεσες ως παραπλανητικά και θεολογικώς υποκινούμενα.

Εξήγησα τα πραγματικά κίνητρα πίσω από τις απαιτήσεις του δόγματός σου για ομοιομορφία πίστης, όπως προκύπτουν από την ιστορική διερεύνηση των εγκλημάτων της ορθοδοξίας.

Σε καλώ να αφήσεις την τυφλή υπακοή στους φονταμενταλιστές ανωτέρους σου και τα σχετικά τους δόγματα και να σεβαστείς την επιστημονική γνώση και την ουμανιστική κουλτούρα - τα δικαιώματα και τις επιλογές των συνανθρώπων σου.

Διάβασε, γνώρισε και σκέψου.

Ωρίμασε κι έλα στην εποχή μας.

Οι θρησκευτικές κόντρες είναι η μεγαλύτερη μάστιγα της ανθρωπότητας.

Μου έχεις πει ότι έχεις δει καλυτέρευση στον έλεγχο των παθών σου μέσα από τη χριστιανική θρησκεία. Δεν διαφωνώ. Αλλά πρέπει να ξεχωρίσεις τι είναι αυτό που δημιουργεί αυτή την καλυτέρευση. Αυτό δεν είναι ούτε η τυφλή πίστη στα δόγματα ούτε η δικαιολόγηση της θρησκευτικής έριδας, αλλά η έμπνευση που έρχεται απ' το ίδιο το πρόσωπο του Χριστού, σε συνδυασμό με τις ώρες που περνάς στην εκκλησία συγκεντρωνόμενος σε Αυτόν.

Αν μπορέσεις να αντιληφθείς αυτή τη διαφορά, θα μετατρέψεις τον εαυτό σου από φονταμενταλιστή σε πραγματικό πιστό.

Έχεις τις ευχές μου.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

eleni

Ελένη



Αρχικό μου γράμμα προς Ελένη και Κώστα,
μόλις γύρισα από το εξοχικό τους στο Γύθειο

Αγαπητοί Γιώργο και Ελένη,

μισή ώρα μετά τον αποχωρισμό μας χθες, έφυγα με τη Λίτζια από το σπίτι του Γυθείου. Καθ' όλη τη διάρκεια του αρχικού μέρους του ταξιδιού μας, ένιωθα μια έντονη αναπνευστική δυσφορία, αναστέναζα συχνά και ένιωθα ότι πνιγόμουν. Μετά από κάποια ώρα, προσπαθώντας να βγω από αυτή την κατάσταση, συνέλαβα την ιδέα να σας γράψω αυτό το γράμμα, και τότε αμέσως η δυσφορία σταμάτησε. Ένιωθα ότι είχε βρεθεί μια λύση. Πέρασα όλο το ταξίδι αμίλητος, χωρίς να ανταλλάξω λόγια με τη Λίτζια. Σκεπτόμουν διαρκώς το περιεχόμενο του γράμματος. Αν και δεν αισθανόμουν ότι μπορούσα να κάνω τη διαφορά, ένιωθα ωστόσο ότι είμαι υποχρεωμένος να είμαι ειλικρινής και να πω τα πράγματα με το όνομά τους.

Πέρασα ένα μεγάλο μέρος της παραμονής μου στο Γύθειο προσπαθώντας να παρηγορήσω τη Λίτζια. Συχνά ερχόταν κλαμένη και πληγωμένη από τη συμπεριφορά σας προς αυτήν, και συνέχιζε να κλαίει με απελπισία. Δεν ήταν η πρώτη φορά που την έβλεπα έτσι. Ήδη στην πρώτη επίσκεψη που μου έκανε στο σπίτι μου, την εποχή που ακόμα της δίδασκα γιόγκα στην επιχείρησή της, έκλαιγε και οδυρόταν για την έλλειψη αγάπης που βρίσκει στο σπίτι της. Ήταν φοβερά δυστυχισμένη, έδειχνε να έχει συσσωρεύσει μέσα της δεκαετίες απόγνωσης που χρειαζόταν να αποβάλει. Μου διηγήθηκε τη μετανάστευσή της στην Ελλάδα, τη γλώσσα που χρειάστηκε να μάθει, τις προσπάθειές της να βρει δουλειά και τις δίκες που άδικα της έκαναν αργότερα, αφού την είχε βρει. Μου διηγήθηκε πώς προσπάθησε να επιβιώσει σε μια δουλειά που κυριαρχείτο από άντρες και όπου χρειαζόταν συνεχώς να παλεύει για να γίνει αποδεκτή. Ήταν μια άχαρη τεχνική δουλειά, απ' την οποία έλειπε η τέρψη της λογοτεχνίας ή των ουμανιστικών σπουδών, που χαρακτηριζόταν από μεγάλα ωράρια, θυμωμένους προϊσταμένους και τον νομικό και ηθικό κίνδυνο που σχετιζόταν με πιθανό επαγγελματικό λάθος της, το οποίο θα μπορούσε να στοιχίσει τη ζωή σε ανθρώπους και να οδηγήσει την ίδια στη φυλακή.

Πάνω απ' όλα, όμως, μου διηγήθηκε την έναρξη της αρρώστιας του άντρα της και την αλλαγή που επήλθε στην προσωπικότητά του. Τα νεύρα, τις φωνές, το κλείσιμο στον εαυτό του, την αδυναμία του να επικοινωνήσει, την αρρωστημένη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε στο σπίτι. Έκλαιγε απαρηγόρητη, λέγοντας ότι χρειάζεται να αγαπηθεί, και αισθάνθηκα ότι δεν είχα πρωτύτερα προσωπικά γνωρίσει άνθρωπο τόσο παραμελημένο, πιεσμένο και δυστυχή.

Και φυσικά, δεν είναι δύσκολο να δείξεις αγάπη και ενδιαφέρον στη Λίτζια. Γιατί πίσω από τον κοφτό της τρόπο ομιλίας βρίσκεται μια ευγενική ψυχή που αισθάνεται ενδιαφέρον και αγάπη για τους άλλους και θέλει να τους φροντίζει και να τους βοηθά να αισθάνονται καλά.

Μεταγενέστερη σημείωσή μου προς μαμά και μπαμπά: δεν έλεγε πως χρειαζόταν να αγαπηθεί, αλλά να αγαπήσει πνευματικά, με έναν τρόπο που να την εμπνέει. Αυτό το εξήγησα αργότερα στην Ελένη, αλλά όχι και στο Γιώργο, γιατί ήθελα να αντιληφθεί ότι την έχει εγκαταλείψει τη γυναίκα του και της προσφέρει κακομεταχείριση αντί για εκτίμηση και αγάπη. (Το ότι το κάνει αυτό είναι βέβαια και η άποψη της Λίτζια.) Λοιπόν αν και εκείνη τη στιγμή δεν χρησιμοποίησε εκείνη τη λέξη, η εικόνα που έδωσα εκφράζει πιστά την κατάσταση όπως την βιώνει η Λίτζια και τη βίωσα κι εγώ, δηλαδή ότι είναι προς αυτήν ακριβώς ο αντίθετος από αυτόν που θα έπρεπε να είναι. Ήλπιζα ότι, παρουσιάζοντάς του την ανάγκη της Λίτζια να αγαπηθεί, θα του έδινα ένα κίνητρο για να της δείξει περισσότερη αγάπη και να συνειδητοποιήσει την παραμέλησή του (και όχι μόνο) προς αυτήν.
Βέβαια οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα. Προτιμούν να παίρνουν τον άλλο ως δεδομένο, παρά να είναι ο καλός τους εαυτός.
Όπως έλεγε για τη γυναίκα του κάποιος νεαρός εργάτης στα GLUE όπου δούλευα, ο οποίος την απατούσε με διάφορες πόρνες:
"Και τι μπορεί να κάνει; Θα φωνάξει λίγο, αλλά την έχω δεμένη χειροπόδαρα."

Αργότερα σαραβαλιάστηκε με μια μηχανή. Αναρωτιέμαι αν τότε τον φρόντισαν οι πόρνες ή η γυναίκα του...

Νιώθω κάποιες τύψεις που άλλαξα τη λέξη. Δεν ξέρω όμως τελικά αν είναι τόσο σημαντικό, ή πιο σημαντικό είναι να του δώσω με πιστότητα και ακρίβεια την εικόνα της παραμέλησης, σκληρότητας και αδικίας που νιώθει εκείνη στη συμπεριφορά του προς αυτήν, για τα οποία την έχω άλλωστε δει να κλαίει σε άλλες στιγμές.

Η πρώτη επιβεβαίωση ότι αυτά που μου έλεγε αντιστοιχούσαν στην αλήθεια ήρθε κατά την πρώτη σύντομη εκδρομή μου μαζί της και με το Γιώργο στο Γύθειο. Κάναμε στάση σε κάποιο εστιατόριο για να ξαποστάσουμε και να φάμε. Αν παρατηρήσεις τους ανθρώπους στα εστιατόρια, θα δεις ότι τρώνε και παράλληλα κουβεντιάζουν για να κάνουν παρέα ο ένας στον άλλον. Ο Γιώργος διάλεξε μια καρέκλα μπροστά στην τηλεόραση, αφοσιώθηκε στην τηλεοπτική πάρλα και φάνηκε τελείως να ξεχνά ότι είχε πάει στο εστιατόριο με παρέα. Είχες την αίσθηση ότι αν του έλεγες «η γυναίκα σου η Λίτζια», θα έλεγε σαστισμένος: «ποια γυναίκα μου;»

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας, εκτενέστερης παραμονής μου στο Γύθειο διαπίστωσα ότι αυτή η αδιαφορία προς αυτήν είναι για το Γιώργο τρόπος ζωής. Δεν έχει ποτέ, τίποτα να της πει. Καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μου, δεν τον άκουσα να συζητά οτιδήποτε μαζί της. Το μόνο που φαίνεται να τον ενδιαφέρει είναι να τη χρησιμοποιεί σαν υπηρέτρια. Να του φτιάχνει φαγητό, να του σερβίρει, να μαζεύει το σπίτι, να έχει λύσεις για τα διάφορα «τεχνικά» μικροπροβλήματα της καθημερινότητας, όπως «πού είναι αυτό ή εκείνο» ή «πώς θα φτιαχτεί το τάδε που χάλασε». Δεν την αντιμετωπίζει ως άνθρωπο. Σε όλες τις βδομάδες που περάσαμε μαζί, δεν της παρείχε ποτέ συντροφιά. Δεν τον ενδιαφέρει να πηγαίνει μαζί της βόλτες και εκδρομές, δεν τον ενδιαφέρει να κολυμπά μαζί της, δεν τον ενδιαφέρει να κάνει οτιδήποτε μαζί της. Κλεισμένος και χαμένος στον κόσμο του, απομονώνεται στο τραπέζι κάποιου φαγάδικου καπνίζοντας και πίνοντας καφέ (καπνίζοντας κι άλλο και πίνοντας κι άλλο καφέ). Είναι σαν να έχει αποφασίσει ότι δεν θέλει να ζει πια, ότι όλη η ζωή του περιστρέφεται γύρω από δύο γεύσεις - νικοτίνη και coffee -, κι όσο για τη γυναίκα του, he couldn't care less. Κι εκεί μπαίνω εγώ στην υπόθεση. Εφόσον αυτός έχει αποφασίσει ότι δεν τη θέλει συντρόφισσά του, ψάχνει και η Λίτζια κάποιο σύντροφο. Γιατί θα έπρεπε να ζήσει τη ζωή μόνη; Ο Γιώργος έχει συντροφιά την τηλεόραση. Γιατί θα έπρεπε να καταδικαστεί η Λίτζια να ζήσει χωρίς συντροφιά;

Αλλά εγώ δεν είμαι ο σωστός σύντροφος για αυτήν. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να ζει μια απομονωμένη ζωή και που ο νους του τρέχει πίσω από πνευματικές διδασκαλίες και σωματικές σκληραγωγίες. Γιατί να της παρέχω εγώ συντροφιά όταν η Λίτζια έχει ήδη κάποιον σύντροφο; Ο σύντροφος του ανθρώπου είναι ο σύζυγός του. Αν ο σύζυγος δεν θέλει να λειτουργήσει ως σύντροφος, πρέπει οι δυο τους να κάτσουν κάτω και να βρουν τι φταίει. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να ζήσει χωρίς αγάπη. Χρειάζεται και η Λίτζια αγάπη, όπως όλοι. Αν ο σύζυγος δεν μπορεί να της την παρέχει, τότε γιατί συνεχίζει να είναι μαζί της; Αυτά που θέλει από τη Λίτζια, ή μάλλον αυτά που απαιτεί από τη Λίτζια, μπορεί να τα δώσει και μια υπηρέτρια. Δεν είναι τέτοια η σχέση που έχεις με τη γυναίκα σου.

Αλλά δεν είναι μόνο η συντριπτική και απροκάλυπτη αδιαφορία που δείχνει προς αυτήν. Είναι και η οξυθυμία της συμπεριφοράς του. Για παράδειγμα, σε κάποιο επεισόδιο στο οποίο παραβρισκόμουν, απαίτησε από τη Λίτζια να τον συνοδέψει για να επισκεφτεί κάποιους γείτονες (τι θα πει ο κόσμος αν δεν σε συνοδεύει η σύζυγος;). Τελικά οι δυο μας πείσαμε τη Λίτζια να τηλεφωνήσει στον γείτονα για να κανονίσει, αλλά ο γείτονας ούτε καταλάβαινε ποια ήταν ούτε φάνηκε να ενδιαφέρεται. Τότε η Λίτζια νευριασμένη επέστρεψε με μια γρήγορη κίνηση το κινητό στο Γιώργο λέγοντας κάποια νευριασμένα λόγια, και ο Γιώργος άρχισε να μουγκρίζει κάνοντας ότι θα τη χτυπήσει. Βλέποντάς το αυτό, η Λίτζια έβαλε αμέσως τα κλάματα και πέρασε στο μέσα δωμάτιο. Έμεινα εγώ με το Γιώργο και, βουρκωμένος, του χάιδεψα το λαιμό λέγοντας: «Έλα μωρέ, μη μαλώνετε μεταξύ σας.» Με μια αδιαφορία στη φωνή, την οποία θα θυμάμαι πάντα, ο Γιώργος απάντησε: «Η γυναίκα μου έχει "πρόβλημα"».
Μια άλλη, πάλι, φορά, ενώ ο Γιώργος ήταν παρόν, ρώτησα τη Λίτζια γιατί δεν κοιτά να αναγνωρίσει τα τρία αναγνωρίσιμα χρόνια από τα έξι που δούλεψε στη Ρουμανία, κι ο Γιώργος μπήκε στη συζήτηση. Αντί όμως να συζητήσει, φώναξε με θυμό και πάθος: «Είσαι ηλίθια!!!» Έκανε μεταβολή και ανέβηκε την εξωτερική σκάλα προς το σπίτι, προσθέτοντας: «Άντε, με τσατίζεις.» Λες και η φυσιολογική συμπεριφορά ενός ανθρώπου που δεν συμφωνεί με κάτι που λέει κάποιος, είναι να τον βρίσει, αντί να συζητήσει μαζί του για να κατανοήσει την κατάσταση.

Η Λίτζια δεν το εξέφρασε, και δεν το αντιλήφθηκα τότε, αλλά κατανοώ τώρα ότι ο πραγματικός λόγος που η Λίτζια δεν θέλει να πάρει σύνταξη (η οποία θα της έδινε τη δυνατότητα να ασχοληθεί περισσότερο με τα ενδιαφέροντά της, όπως είναι το διάβασμα πνευματικών βιβλίων) είναι για να μην περνάει περισσότερο χρόνο με το Γιώργο. Ποιος θα επιδίωκε να περνάει ένα μεγαλύτερο μέρος του χρόνου με κάποιον που δεν επιδεικνύει σεβασμό προς τον ίδιο;

Μέσα στις μέρες που έμεινα στο Γύθειο, άμεσα ή έμμεσα, από μακριά, άκουσα πολλές φορές το Γιώργο να συμπεριφέρεται στη Λίτζια με οξύτητα και έλλειψη σεβασμού - κοινώς, με αναίδεια. Και αν η Λίτζια προσπαθήσει να θέσει το θέμα επί τάπητος, δεν το συζητά αλλά της λέει       αν δεν της αρέσει, να χωρίσει, αυτός έτσι είναι. Κι εδώ αρχίζει το μεγάλο δράμα της Λίτζια. Καθώς ο Γιώργος επιδεικνύει μια απόλυτη εξάρτηση προς αυτήν - δεν φαίνεται να μπορεί να λύσει τα οποιαδήποτε πρακτικά προβλήματα, για όλα πρέπει να βρει λύσεις η Λίτζια και όλα πρέπει να τα κάνει η Λίτζια, ενώ ο Γιώργος κοιμάται, ατενίζει την τηλεόραση ή βηματίζει πέρα-δώθε καπνίζοντας, και καθώς της τηλεφωνάει πολλές φορές τη μέρα (ενοχλώντας τη στη δουλειά και εκτός δουλειάς) για να αισθανθεί την ασφάλεια που μπορεί να παρέχει ένας άνθρωπος με τη δύναμη και τις ικανότητες της Λίτζια, εκείνη αισθάνεται ότι αν ήταν να τον αφήσει μόνο του, θα ήταν σαν να τον καταδίκαζε σε θάνατο. Αισθάνεται ότι η αρρώστια του θα χειροτερέψει και θα ήταν υπεύθυνη η ίδια. Πλεγμένη και βασανισμένη μέσα σε αυτό το ηθικό δίλημμα, πνίγεται σε αδιέξοδο.

Αλλά δεν ανησυχεί η Λίτζια μόνο για το Γιώργο. Πιστεύει ότι η οξυθυμία και η αναίδεια που η Ελένη επιδεικνύει προς αυτήν είναι προάγγελος του ερχομού μιας παρόμοιας κατάστασης στη ζωή της ίδιας της Ελένης. Σαν μια κληρονομική κατάρα, βλέπει τον παραλογισμό και τον άμετρο εγωισμό να κρέμονται σαν βαριά σύννεφα πάνω από τη ζωή της κόρης της, έτοιμα να ρίξουν τη βροχή που έριξαν στη ζωή του άντρα της. Σε πράγματα που θα ερμηνεύονταν από άλλους ως απλή έλλειψη καλού χαρακτήρα, εκείνη βλέπει μια επερχόμενη καταστροφή.

Ας δώσω το εξής παράδειγμα. Αφού βγήκαμε από το σπήλαιο του Δυρού, βαδίσαμε προς το σταθμευμένο αμάξι. Όταν η Λίτζια άνοιξε την πόρτα, αυτή βρήκε στην πόρτα τού δίπλα σταθμευμένου αμαξιού και προκάλεσε ένα μικρό βαθούλωμα. Ο οδηγός, που εκείνη την ώρα έμπαινε στο αυτοκίνητο, νευρίασε και απαίτησε να γραφεί δήλωση ώστε να αποζημιωθεί από την ασφαλιστική. Η Λίτζια συμπλήρωσε τη δήλωση και, κατά τη διαδικασία, τη φωτογράφησε. Στο δρόμο προς το σπίτι συζητήσαμε ότι η Λίτζια πρέπει να προειδοποιήσει την Ελένη ότι η πόρτα είναι πολύ μεγάλη και θέλει προσοχή στο άνοιγμα, και το αφήσαμε εκεί, αν και η Λίτζια σχολίασε ότι η Ελένη δεν θα ήθελε να ακούσει τι θα της έλεγε η Λίτζια.

Μόλις φτάσαμε στο σπίτι, γύρω στις οχτώ, η Ελένη πήρε αμέσως το αμάξι κι έφυγε. Γύρισε πολύ αργά το βράδυ. Το άλλο πρωί, όταν ξυπνήσαμε, κάναμε λίγη γιόγκα και διαλογισμό. Ενώ κάναμε διαλογισμό, άνοιξε την καταπακτή η Ελένη, που μόλις είχε ξυπνήσει, και φώναξε στη Λίτζια ότι θα φύγει σε μισή ώρα για τη θάλασσα με το αυτοκίνητο και αν θέλουμε να κάνουμε μπάνιο, πρέπει να πάμε μαζί της. Η βιαστική τούτη αναγγελία τάραξε τα ήρεμα νερά του διαλογισμού και μέσα στη σιωπή που επακολούθησε η Ελένη φώναξε ότι, εφόσον δεν λαμβάνει απάντηση, φταίει η ίδια που μιλάει (δηλαδή ότι έπρεπε απλά να πάρει το αυτοκίνητο και να φύγει) και αποχώρησε νευριασμένα. Τότε φώναξα στην Ελένη ότι ευχαριστούμε για την ειδοποίηση και ακόμα δεν ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι, γιατί κάνουμε διαλογισμό, αλλά αν είναι θα πάμε μαζί της σε μισή ώρα. Το κατάλαβε και το θέμα έληξε εκεί. Η Ελένη γυρίζει στο κρεβάτι και συνεχίζει να βλέπει κάποιες φωτογραφίες. Βλέπει τη φωτογραφία της δήλωσης που έκανε το προηγούμενο απόγευμα η Λίτζια, ξανανοίγει την καταπακτή, κατεβαίνει τη μισή σκάλα και απαιτεί εξηγήσεις. Δεν μιλά σαν να πρόκειται για το αμάξι που της παρέχει κάποιος άλλος, αλλά σαν η ίδια να παρέχει σε κάποιον αμάξι και υποπτεύεται ότι το κακομεταχειρίστηκε. Με το χαρακτηριστικό (και γνωστό σε όλους σας) ανάγωγο και αυθάδες ύφος, απαιτεί από τη μητέρα της άμεσες εξηγήσεις. Η Λίτζια τής λέει να αλλάξει τον τόνο της, η Ελένη «τα παίρνει» ακόμα περισσότερο, βρίζει τη Λίτζια (φωνάζοντάς την εξαιρετικά δυνατά «Ηλίθια!!!») και αποχωρεί.

Το περιστατικό τούτο μού θυμίζει ένα παρόμοιο περιστατικό που διαδραματίστηκε πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν περίπου 16 χρονών, ανάμεσα σε μένα και τη μητέρα μου. Κάτι είπαμε, που δεν θυμάμαι πια, κι εγώ είπα στη μητέρα μου: «πρόβλημά σου!!!» (Δηλαδή ότι το δικό της πρόβλημα ούτε με αφορά ούτε χρειάζεται να με ενδιαφέρει). Αμέσως έπεσε πάνω μου και άρχισε να με χτυπά αλύπητα. Με χτυπούσε για ώρα με μανία και έπρεπε να μεσολαβήσει ο πατέρας μου ώστε τελικά να σταματήσει.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έχει κάνει η μητέρα μου. Μέσα σε λίγα μόνο λεπτά, μου έδειξε (με «συνοπτικές διαδικασίες») ότι δεν πρέπει να παίρνω κανέναν ως δεδομένο, ότι κανένας δεν είναι δούλος μου και ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από μένα. Ότι θα πρέπει να νιώθω ευγνωμοσύνη για την προσφορά των άλλων προς εμένα και να ανταποδίδω δείχνοντας αναγνώριση, ενδιαφέρον, σεβασμό και αγάπη. Αυτά είναι πολύ βασικά στοιχεία της ζωής. Ο ρόλος μιας μητέρας δεν είναι να παρέχει καμπριολέ αμάξια στα παιδιά της, αλλά να τους παρέχει εκείνη την απαραίτητη διαπαιδαγώγηση που θα τα κάνει σωστούς ανθρώπους. Ως μέρος του κοινωνικού συνόλου, το άτομο υποχρεώνεται να συμπεριφέρεται προς τους άλλους με αρμονία, σεβασμό, αναγνώριση και θετικότητα. Η αλαζονεία, η επιθετικότητα, οι οξύθυμες απαιτήσεις και κάθε είδους ιδιοτροπία δεν ανήκουν στο συμπεριφορικό ρεπερτουάρ του ηθικού ανθρώπου. Γι' αυτό και, αν παρατηρήσετε, τα παιδιά των φτωχών είναι πιο ηθικά από τα παιδιά των πλουσίων. Τα παιδιά της φτωχής Ελλάδας, για πολλές δεκαετίες, έφευγαν στη μακρινή ξενιτιά, έπλεναν πιάτα σε φαγάδικα ή φτυάριζαν κάρβουνα στα βαπόρια, κι έστελναν στους γονείς και αδερφούς και αδερφές τους που είχαν μείνει πίσω, λεφτά για να ζήσουν. Τα καλομαθημένα (ή κακομαθημένα) παιδιά τού σήμερα (σαν την Ελένη) απαιτούν από τους γονείς τους, λένε ότι αν δεν τους στείλουν στο Παρίσι (προφανώς για να διασκεδάζουν στα μπαρ) θα φύγουν από το σπίτι ή δεν θα τους συγχωρήσουν ποτέ (όπως απείλησε να κάνει η Ελένη), τους προειδοποιούν ότι θα διώξουν τους γονείς τους από το σπίτι (όπως απείλησε να κάνει η Ελένη στη Λίτζια), μιλούν διαρκώς με έναν οξύθυμο και αντιδραστικό τόνο διαμαρτυρίας (που έμμεσα δηλώνει: «γιατί δεν μου κάνεις αυτό; γιατί δεν μου κάνεις εκείνο; είσαι κακός γονιός. Τι είσαι εσύ ρε παιδί μου; Δεν μπορώ να σε ανεχθώ») και εν γένει προσπαθούν να εντάξουν τους γονείς τους, άλλοτε με καλό και άλλοτε με κακό τρόπο, στην ικανοποίηση των δικών τους επιθυμιών. Πιστεύουν ότι αν τα ίδια επιθυμούν να συμπεριφέρονται κακότροπα, οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να το ανέχονται και να συνεργάζονται. Όπως είπε χαρακτηριστικά η Ελένη στη Λίτζια: «Πώς συμβαίνει μέχρι τώρα να μην διαμαρτυρόσουν [για την συμπεριφορά μου] και τώρα [που είναι ο Κίμωνας εδώ] να βρίσκεις πρόβλημα σε αυτήν;» Άρα τι ζητά η Ελένη από την Λίτζια; Να της δίνει χρήματα, να της παρέχει μαγειρεμένο φαγητό (όχι νορμάλ φαγητό όπως ρύζι, πατάτες, χλωρά φασολάκια κλπ, αλλά ειδικά το φαγητό που ταιριάζει στη γλώσσα της Ελένης και το οποίο η Ελένη βαριέται να μάθει η ίδια να μαγειρεύει, αν και είναι ήδη είκοσι ετών), να τη στέλνει στη Γαλλία, να της αγοράζει καμπριολέ και να της δίνει άμεσες αναφορές (πιο άμεσες δεν γίνεται!) για την κατάσταση του αυτοκινήτου, εντός ατμόσφαιρας Ιεράς Εξετάσεως. Και φυσικά, να ανέχεται το «υφάκι» της Ελένης, η οποία σπάνια μιλάει, ή μάλλον (χαρακτηριστικά) «διαμαρτύρεται», χωρίς να την ακούει όλη η γύρω γειτονιά. Τα παραπάνω η Ελένη, για να διορθώσω, δεν τα ζητά, απλά, αλλά τα απαιτεί. Θέλει, ας πούμε, το Καμπριολέ όταν το θέλει. Δηλώνει ότι κάθε βράδυ θα είναι δικό της το αμάξι. Ενώ ο Γιώργος δεν αφήνει τη Λίτζια να πάρει το δικό του αμάξι, γιατί δεν το καλύπτει ασφάλεια, το άλλο αμάξι ανήκει στην Ελένη. Κάθε βράδυ. Η Ελένη δεν συζητά, δεν μιλά, δεν ζητά ευγενικά. Ορίζει τις συνισταμένες μέσα στις οποίες σού επιτρέπει να ζεις. Φωνάζει ότι η Λίτζια είναι «απαράδεκτη», χωρίς όμως να εξηγεί γιατί. Σαφώς υπονοεί ότι η Λίτζια είναι «απαράδεκτη» γιατί επιζητάει την παρέα μου, δηλαδή την παρέα του μοναδικού ανθρώπου που είναι διατεθειμένος να της δείξει αγάπη, που ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί της, που ενδιαφέρεται για τα προβλήματά της. Όταν, ενώ η Λίτζια κλαίει μπροστά στην Ελένη γιατί η Ελένη τής φέρεται άσχημα, η Ελένη αποδιώχνει περαιτέρω τη Λίτζια, σημειώνοντας απαξιωτικά ότι αυτό το κλάμα ανήκει στα «περίεργά της», κι όταν ο Γιώργος προδίδει τη γυναίκα του που κλαίει γυρίζοντάς της την πλάτη και λέγοντας «έχει πρόβλημα», ο Κίμων είναι ο μόνος άνθρωπος που ενδιαφέρεται να την παρηγορήσει επανειλημμένα και με τις ώρες, ενώ από τη σκάλα ακούγεται ο ήχος του ροχαλητού ή η τηλεόραση του συζύγου, και μακριά, στο βάθος, τα χαζοτράγουδα των χαζοκόριτσων που κάνουν τις όμορφες στα κλαμπ, στα οποία βρίσκεται και η κόρη της. Κι όταν η Λίτζια επιζητά την παρέα, την παρηγοριά και την ψυχική επαφή που μόνος αυτός ο άνθρωπος τελικά είναι διατεθειμένος να της δώσει, είναι «απαράδεκτη». Ενώ είναι αποδεκτή όταν είναι η βουβή και δίχως οποιεσδήποτε ανάγκες υπηρέτρια των άλλων και χορεύει στο δικό τους σκοπό.

Ποιο είναι το γιατρικό για την κατάσταση της Ελένης; Κατά τη γνώμη μου, να βγει για λίγο από την προστασία των γονιών της. Να χρειάζεται να πάρει το λεωφορείο το πρωί, να πηγαίνει να ανοίξει το εστιατόριο, να κόψει τις πατάτες, να καθαρίσει τα ψάρια, να σφουγγαρίσει και γενικά να ζήσει όπως ζουν οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι (περιλαμβανομένων και των πολυάριθμων φοιτητών που δουλεύουν για να ζήσουν). Αν ζήσει, έτσι άχαρα και λυπηρά, για δύο μονάχα χρόνια, αγωνιζόμενη να πληρώσει το νοίκι, με το άγχος των χρημάτων που φεύγουν, με το άγχος του αφεντικού που θέλει να την πηδήξει, και μετά ξαναγυρίσει στην προνομιούχα ζωή που διάγει τώρα, θα νιώθει τρομερή ευγνωμοσύνη για τις διάφορες παροχές και ευκολίες που λαμβάνει και, κοιτώντας προς το όχι τόσο απόμακρο παρελθόν, θα κοιτά έκπληκτη τη συμπεριφορά και τη νοοτροπία της κοπέλας εκείνης που απαιτούσε και διαμαρτυρόταν καθ' έξιν, που έβρισκε τους άλλους απαράδεκτους, που αδιαφορούσε για τα συναισθήματά τους και απειλούσε ότι θα τους διώξει απ' το σπίτι. Θα αναρωτιέται αν η κοπέλα αυτή, που τα έκανε αυτά, ήταν πράγματι η Ελένη. Και σίγουρα δεν ήταν πράγματι η Ελένη - όχι η αληθινή Ελένη, η Ελένη που έχει καρδιά, αγάπη, αρετές, ποιότητες, χαρακτήρα, δηλαδή η Ελένη την οποία η Λίτζια θέλει να αισθάνεται ως παιδί της.

Αλλά το γιατρικό για την κατάσταση του Γιώργου βρίσκεται πιο δύσκολα. Γιατί διαισθητικά αισθάνομαι ότι ο Γιώργος ποτέ δεν θα γίνει σύντροφος για τη Λίτζια. Χαμένος ανάμεσα στα απανωτά τσιγάρα, τους αλλεπάλληλους καφέδες, τις μπύρες και (κυρίως) το χαζοκούτι, απομονωμένος μέσα σε ένα κόσμο όπου κανείς άλλος δεν χωρά, θα συνεχίσει να αποτελεί για την Λίτζια τον «άρρωστο που χρειάζεται υποστήριξη» και ο οποίος δεν φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για τη στάση, τις πράξεις και τη συμπεριφορά του. Και τότε η κοινή τους ζωή θα μπορούσε να γίνει υποφερτή αν τουλάχιστον έκανε ένα μονάχα πράγμα: σταματούσε να υψώνει τον τόνο της φωνής του, έκοβε το μάγκικο στυλ και αποδεχόταν αυτή τη γυναίκα ως αυτό που πραγματικά ήταν για τη ζωή του: ένας άγγελος που τον φρόντισε και τον νοιάστηκε όσο ο ίδιος δεν νοιάστηκε τον εαυτό του.

Κι όσο για μένα, εγώ θα μείνω στη μνήμη σας ως ο αχάριστος μουσαφίρης, που αντί να σας στείλει ευχαριστίες, έστειλε κατηγορίες.

Όμως τούτο είναι το τίμημα της ειλικρίνειας.

Απάντηση της Ελένης προς εμένα

Πριν το mail που έλαβα δεν είχα και τίποτα μαζί σου και η κίνησή σου να βοηθήσεις θα μπορούσε να θεωρηθεί καλής θελήσεως. Αν και δεν έχεις κάνει δική σου οικογένεια, νοείς εαυτόν ειδήμονα και απορείς που η δική μου δεν καταλαβαίνει τι της γίνεται. Βέβαια έπεσες μέχρι το σημείο να γράψεις στον πατέρα μου ότι η μάνα μου πιστεύει πως κληρονομώ την αρρώστια του, αλλά και στην ίδια ότι πρέπει να με χτυπήσει. Αυτό δεν είναι ειλικρίνεια αλλά θράσος. Απαντώ αντιστοίχως και μιλάω εκ μέρους μου. Καταρχάς συγχαρητήρια που με ευκαιρία την φιλοξενία μας δεν δίστασες να απομνημονεύσεις τη συμπεριφορά μας, να μας κάνεις χάρισμα ψυχολογική γνωμάτευση και να μοιράσεις γιατρικά για την αρρώστια που μας δέρνει ομαδικώς, όμως θα πρέπει να ραγίσω την ολοκληρωμένη σου εικόνα που νομίζεις πως αποτυπώνει την πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά εμένα. Τι σ' έκανε να νιώσεις τόσο οικεία ώστε να νομίζεις ότι θα δω εποικοδομητικά αυτά που λες προσβάλλοντας και ειρωνευόμενος; Ή μήπως να πω τι σε θόλωσε; Όσον αφορά στα όσα έγραψες για μένα ένα introduction μου στο προφίλ μου στο facebook θα αποκάλυπτε περισσότερα από όσα νομίζεις πως έχεις ανακαλύψει (αν κρίνω ότι η μάνα μου συμφωνεί μαζί σου τότε επιβεβαιώνομαι πως το ίδιο ισχύει και γι' αυτήν). Επομένως, δεν γνωρίζεις τίποτα για μένα πέρα από τα όσα σου έχει πει η ίδια η οποία επίσης δεν γνωρίζει τίποτα. Άτομα με τα οποία έχω δεθεί με τρόπο που να τα νιώθω κοντά μου αντίθετα από τους ίδιους μου τους γονείς δεν γνωρίζουν την κατάσταση, και εσύ σε μια βδομάδα, έχοντας ακούσει μόνο τη μια οπτική της ιστορίας, πιστεύεις πως είσαι σε θέση να βγάλεις συμπεράσματα σε σημείο ώστε, παρά την υποκειμενικότητα αυτή, να πειστείς ότι βρήκες τη λύση;

Έπεσες έξω. Καταρχάς θα σου εξηγήσω γιατί τα παραδείγματα στο Γύθειο στα οποία βάσισες την ετυμηγορία σου για μένα είναι όλα παρεξηγήσεις (λογικό). Νομίζεις ότι η μάνα μου φέρεται στους άλλους όπως σε σένα; Όταν ρωτάω κάτι τους γονείς μου συχνά απαντούν την τέταρτη ή πέμπτη συνήθως φορά αλλά όταν το κάνει η μάνα μου, και με απαξιώνει κιόλας μπροστά σε ξένους, με ενοχλεί ακόμα περισσότερο. Την πρώτη φορά δεν γνώριζα ότι διαλογίζεστε, όσο για τη δεύτερη φορά που κατέβηκα, θεώρησα από τη φωτό ότι το βαθούλωμα ήταν στο δικό μας αμάξι και πως κάτι τέτοιο είναι πιο σοβαρό από άλλη μια ενατένιση, και απαίτησα εξηγήσεις λόγω θυμού επειδή ξέρω πως μου το έκρυψε μη θέλοντας να εκτεθεί που, ενώ έκανε σε μένα τόσες παρατηρήσεις και με μείωνε σε σημείο να μην ξαναδεχτεί να μπει μαζί μου στο αμάξι, τελικά εκείνη το τράκαρε.
Επίσης, η μάνα μου μου 'χε πει πριν φύγουμε από το Γύθειο πως δυσκολεύεται να οδηγήσει το αμάξι του πατέρα μου και τίποτα για ασφάλειες, ενώ το έχει οδηγήσει μαζί μου στο παρελθόν. Και απαιτούσε, όταν της είπα πως θα κοιμηθώ στη φίλη μου το τελευταίο βράδυ, να το φέρω στις 9 νταν με 3 ώρες ύπνο και κίνδυνο να πάθω ατύχημα. Λες και το μπάνιο σας αξίζει να παίζεις με κάτι τέτοια.
Το να έρχεται ξαφνικά η μάνα μου και να κλαίει μπροστά μου είναι περίεργο από τη στιγμή που δεν μου έχει εξηγήσει τίποτα και επειδή στα είπε τώρα εσένα εγώ γνωρίζω εξ' ορισμού τι σκέφτεται. Ισχύει ότι δεν της δίνω ψυχική επαφή, αλλά το εάν δεν είμαι διατεθειμένη είτε αδυνατώ δεν σε αφορά.
Τέλος, θεώρησα απαράδεκτο που ενώ προσπαθούσε με χίλια ζόρια να με πείσει να έρθω στο Γύθειο ενώ δεν ήθελα, μη τυχόν νιώσει φιλοξενούμενος ο πατέρας μου μέσα στο ίδιο του το σπίτι όσο σκόπευε να μείνει αποτραβηγμένη μαζί σου, και τελικά μας έγραψε ακόμα περισσότερο.

Κατόπιν αυτών προχωρώ στην απάντησή μου. Το πόσο γελαστή είμαι δεν το ξέρεις. Δεν με έχεις δει να μιλάω ούτε με φίλους ούτε με γνωστούς παρά με έχεις γνωρίσει στο περιβάλλον των γονιών μου που απεχθάνομαι. Τι ακριβώς να μου προκαλέσει θετικότητα; Απλά προσπαθώ να είμαι όσο λιγότερο μίζερη μπορώ και, στην ηλικία που πλέον βρίσκομαι, να μην με εμποδίζει στην κανονική μου ζωή. Νομίζεις οτι είμαι αχάριστη, κακομαθημένη, ακόμα και ανήθικη (?) αλλά μην ανησυχείς, και το λεωφορείο έχω προφανώς χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιώ ακόμα, και κοπιάζω για πράγματα πιο δύσκολα και σημαντικά από το πλύσιμο πατάτας. Και καθένας κοντινός έχει να πει πως πάντα δίνω υλικά- συναισθηματικά- πνευματικά, πως είμαι εκεί για να ακούσω, να βοηθήσω, πως κατανοώ. Πως τους φίλους μου με οικονομικά προβλήματα τους κερνάω, τους βγάζω έξω με το αμάξι γιατί οι γονείς τους δεν έχουν καν χρήματα για βενζίνη, ξέρω τι περνάνε και ποτέ δεν τους κάνω να αισθανθούν άβολα. Παράλληλα, δεν τους έχω φορτώσει ποτέ με τα πιο σοβαρά μου προβλήματα, με στηρίζουν μόνο με την παρέα τους. Δεν έχω τσακωθεί μαζί τους ούτε τους έχω αλλάξει για άλλους. Τους δίνομαι αλλά τους έχω και ανάγκη, όπως συμβαίνει με όλες τις φιλίες. Συγχώρεσέ με, αλλά είναι εύκολο, όταν έχεις επιλέξει η ζωή σου περιστρέφεται γύρω από τη διάσπαση της λακτόζης [εννοεί το κεφίρ, το οποίο είχα μαζί μου και έπινα στο Γύθειο] και το daydreaming ["ονειροπώληση" - εννοεί το διαλογισμό που έκανα με τη μητέρα της], να κρίνεις αυτούς που ρίχτηκαν στην πάλη για να φτιάξουν όσα εσύ Κίμωνα απέρριψες από τη δική σου ζωή με τον εύκολο τρόπο, να κρίνεις τόσο τις ταραγμένες ζωές των άλλων μέχρι που να νομίζεις πως τις ξέρεις και στη συνέχεια να εκφέρεις τη γνώμη σου ανοιχτά. Επειδή όταν κρίνεις κρίνεσαι, θα μπορούσα να είμαι και άλλο "ειλικρινής" σχετικά με το τι πιστεύουμε εγώ και ο περίγυρός μου για τη ζωή και τις επιλογές σου όμως δεν έχει νόημα να μάθεις γνώμες για όσα γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα. Και όσον αφορά τη ζωή μας, το ανούσιο socializing και όλα αυτά που είσαι σίγουρος πως κάνουμε, παρότι δεν έχεις γνωρίσει κανέναν φίλο μου και γενικότερα ξεκομμένος από τη νέα γενιά την οποία προσπαθείς να την καταλάβεις μέσα από ντοκιμαντέρ μεσήλικων, είτε είμαστε ομαδικώς τρελοί είτε απλώς δεν μπορείς να καταλάβεις τι παίζει.

Φαίνεται από το γράμμα πως δεν γνωρίζεις ποια είναι η σχέση μου με τους γονείς μου, διότι απλά αναφέρεις τη συμπεριφορά μου και του πατέρα μου και όχι το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους (προφανώς, εφόσον δεν σου έχουμε πει τίποτα), παρά μόνο το πώς σχετίζεται η μάνα μου μαζί μας. Τόσο προκατειλημένος. Εν πάση περιπτώσει να σου πω πώς σχετίζομαι εγώ με αυτούς: πιθανόν μετάνιωσαν που έχω γεννηθεί γιατί τότε άρχισαν οι μπελάδες, με ανέθρεψαν όμως και μου δίνουν υλικά αγαθά και εγώ τους ανταποδίδω με λαμπρή σχολική σταδιοδρομία, ξεχωριστές επιδόσεις στις σπουδές μου, εγγυήσεις γι' αυτούς ότι θα μπορέσω να σταθώ μόνη στα πόδια μου στο μέλλον. (Άσχετα το αν βάζω στόχους κυρίως για να αποδείξω πράγματα στον εαυτό μου και αν δεν ήταν αυτή η "συμφωνία" απλά ίσως δεν θα το έκανα με το δικό τους τρόπο.) Η ανταλλακτικότητα στη σχέση σφραγίζεται από τη σιωπηρή συγκατάθεση ότι αν σταματήσει το ένα θα σταματήσει και το άλλο. Γιατί εκπλήσσεσαι που αντιδρώ στο να αλλάξει συμπεριφορά η μάνα μου; To ίδιο θα έκανε και αυτή αν σταματούσα και εγώ να φέρομαι όπως παραπάνω. Δεν την όρισα εγώ τη σχέση τόσο βολικά, τόσο κυνικά, παρά αυτά τα περιθώρια μου όρισαν ως γονείς για να κινούμαι από παλιά και τώρα μου έχει γίνει τρόπος ζωής. Εγώ έχω τη δική μου ζωή, τη δική μου πραγματικότητα, στον πατέρα μου νιώθω πως αρκεί η συναισθηματική παρηγοριά να μοιραζόμαστε μαζί του το ταβάνι και από εκεί και πέρα η μάνα μου ξύπναει από τον -με δική της πρωτοβουλία- λήθαργο της αποτραβηγμένης από εμάς σωματικά και πνευματικά αυτοματοποιημένης ζωής της και αναρωτιέται "γιατί το εισπράττω;". Θα παρέλειψε προφανώς να σου αναφέρει ότι είχα πρόθεση κάμποσες φορές να πιάσω δουλειά γιατί πέρναγα φάσεις που ούτε αυτή την παραπάνω σχέση μπορούσα να ανεχτώ, αλλά μου το απαγόρευσαν για να μη χαλάσω τους βαθμούς μου, γκρεμιστεί το μέλλον μου και τους ξαναφορτωθώ. Σαφώς στην οικογένειά μου καθένας κάνει τις σκέψεις του, ο καθένας έχει τα προβλήματά του και τα κρατάει για τον ίδιο (άσχετα αν εσύ γνωρίζοντας μόνο του ενός νομίζεις ότι έχεις γνώση αυτών και των άλλων δύο- ή μάλλον της απουσίας αυτών). Η διαφορά τώρα είναι ότι η μάνα μου ξέσπασε. Αν ο αρχηγικός χαρακτήρας της μάνας μου την είχε αφήσει να δεχτεί καμιά συμβουλή πριν από χρόνια, κάτι θα μπορούσε να είχε σωθεί. Το σπίτι μας μού μοιάζει περισσότερο κτήριο σαν παρά οικογένεια, συνεπώς στις διακοπές που μας βίωσες ίσως είναι όπως όταν άτομα πάνε να μοιραστούν το χρόνο τους ο ένας με τον άλλον και αντιμετωπίζουν δυσκολίες συμβίωσης και συμβιβασμού. Αν η μητέρα μου είχε οικοδομήσει από παλιά μια υγιή σχέση μαζί μου δεν θα ήταν τίποτα στην οικογένεια όπως τώρα και ούτε εσύ θα ήσουν εδώ να με κατσαδιάζεις με τέτοιο θάρρος. Και δεν θα σου είχε δώσει ο πατέρας μου το δικαίωμα να τον αποκαλέσεις ιδιότροπο τσάμπα μάγκα, έτσι απλά, νομίζοντας πως τον έχεις ψυχολογήσει με τόση επιτυχία. Τα προβλήματα του δεν θα τα καταλάβεις ούτε με τρία διδακτορικά στην κλινική ψυχολογία. Τον λυπάμαι, δεν τον νιώθω αλλά στενοχωριέμαι, και προσπαθώ καμιά φορά να του κάνω παρέα. Τον λυπάμαι γιατί ξέρω ότι έχει αγάπη κάπου μέσα του και δεν μπορεί λόγω της αρρώστιας να την αισθανθεί και να την εξωτερικεύσει. Τον λυπάμαι που μόνο καπνίζει και βολτάρει, υποφέρει και δεν μπορεί να επικοινωνήσει, όμως του αρκεί αν βρίσκεται ανάμεσά μας και αυτό η μάνα μου το γνωρίζει παρόλο που εσύ προσπαθείς να την πείσεις ότι είναι απλά άξεστος. Η συμπεριφορά της μάνας μου προς τον πατέρα μου δεν πρέπει να είναι τόσο ιδανική όσο νομίζεις, γιατί ο πατέρας μου τη δική μου παρέα αναζητά, θέλει να πηγαίναμε για καφέ, να κάνουμε καμιά συζήτηση, και μου το δείχνει άσχετα αν αυτός το κάνει για τον εαυτό του και εμένα δε μου βγαίνει ανταπόκριση. Δεν τον έχω δει ποτέ στη ζωή μου να κλαίει. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι πιο άξιο μομφής να αντιδρά κανείς για όσα του συμβαίνουν με λεκτική επιθετικότητα απ' ότι με το κλάμα.

Ποιό είναι το νόημα που με περιλαμβάνεις στο mail σου; Mε τον πατέρα μου δεν μπορώ να έχω σχέσεις, ενώ με τη μάνα μου δεν ενδιαφέρομαι να έχω και το βρίσκω υποκριτικό και απο τις δυο μεριές να αρχίσει αυτό τώρα. Επίσης, θα αρχίσουμε όλοι να ζητάμε πράγματα που ο άλλος μάλλον δεν μπορεί να δώσει. Και αν έχει προσπαθήσει να μιλήσει στον πατέρα μου, όσον αφορά εμένα όχι μόνο δεν μου είπε ποτέ για τα προβλήματά της, αλλα πάντα όταν της μιλάω εγώ για το οποιοδήποτε θέμα είναι αδιάφορη και βαριέται ή να την εκνευρίζω. Δεν προσπάθησαν να με προσεγγίσουν ποτέ σαν γονείς από όταν σταμάτησα να είμαι παιδί γιατί, όταν είδαν πως άρχισα να μπορώ να κρίνω, ξέκοψαν από εμένα και αποφάσισαν ότι τα προβλήματά που ένιωθα (ή οι χαρές μου) δεν τους αφορούν πια, για να μην κριθούν. Μου στάθηκα λοιπόν η ίδια και γι' αυτό δεν δέχομαι να προσπαθήσουν αναχρονιστικά τώρα και άσκοπα να αναλάβουν ρόλους, όταν εθελοτυφλούσαν εγωιστικά ή ανήμπορα όταν το χρειάστηκα. Πλέον δεν μπορώ να συνάψω σχέση με άτομα για τα οποία έχω μαζεμένη τόση κριτική από πικρία, για τα οποία νιώθω κάποιο οίκτο παράλληλα. Αν αναρωτιέσαι τι επίπτωση θα έχει το γράμμα σου στη συμπεριφορά μου απέναντι στη μάνα μου, αυτή λογικά θα είναι να μην της μιλάω πια εντελώς-καθόλου, διότι αν έπαιρνε χαμπάρι τι αισθάνομαι γι αυτήν, εγώ το παιδί της, ο λόγος που την έχει αναγκάσει να υπομείνει τόσα στη ζωή της και να νιώσει τόσο δυστυχής, πιθανώς θα έπρεπε να την κοιτώ να καταρρέει. Καλύτερα απλά να την αφήνω να νομίζει ότι έχω κακό χαρακτήρα. Δεν είναι αγένεια, δεν είναι αχαριστία, είναι επιβεβλημένη απάθεια από μένα για μένα. Τι κι αν έχει παλέψει να μου προσφέρει έναν ευκατάστατο τρόπο ζωής; Όλη μου την παιδική ηλικία ο πατέρας μου μου φερόταν εντάξει, όσο μπορούσε, και η μάνα μου μου έδινε τα προσφιλή σε σένα μαθήματα ζωής της ζώνης. Στο γράμμα δεν κάνεις καμία κριτική γι αυτήν, νομίζεις πως δεν έχει κάνει λάθη και βιάζεσαι να τα ρίξεις σε εμένα; Όταν δεν ένιωθα αυτό που τώρα ξέρω πως είναι παραμέληση, εγώ έπαιρνα τα "δώρα" του χτυπήματος και της τιμωρίας στη γωνία μέρα παρά μέρα, χωρίς να ξέρω γιατί, με έναν πατέρα απόντα, χωρίς αδέρφια να τους ανοιχτώ και να παρηγορηθούμε, λες και φταίω εγώ για όσα τραβάει η μάνα μου. Πάντα θα έχω σημάδι στο δάχτυλό μου από το τηλέφωνο με το οποίο προσπαθούσε να με πετύχει στο κεφάλι τη στιγμή που εγώ προσπαθούσα να προφυλαχτώ με τα χέρια μου. Ο... άγγελος κατά τη γνώμη σου συνήθιζε να κυνηγάει ένα μικρό παιδί, ένα μικρό κορίτσι, για να το χτυπήσει!!! Δεν είναι για χάρη της καλοπέρασης λοιπόν που δεν έχω κάτσει να καταλάβω τι νιώθει η μάνα μου, απλά δεν μου βγαίνει ακόμα και όταν τη βλέπω να κλαίει. Στην Αθήνα δεν φωνάζω στη μάνα μου διότι εκ των πραγμάτων δεν βλεπόμαστε και μου αρέσει έτσι. Συχνά όταν ακούω τα κλειδιά του σπιτιού κάθομαι στον υπολογιστή για να μην μου πιάσουν κουβέντα ή τις νύχτες παριστάνω πως κοιμάμαι. Φάρος για μένα μόνο η γιαγιά μου από τη Ρουμανία, το μόνο οικογενειακό μέλος του οποίου έχω την φωτογραφία στο δωμάτιό μου, την οποία θαυμάζω και που όταν τη συλλογίζομαι βρίσκω σε αυτήν πολλές αποδείξεις που ψάχνω.

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από τους γονείς μου για να αντιληφθούν πως δεν έχω αναίδεια αλλά χρόνιο συσσωρευόμενο θυμό, για όλα όσα έγιναν από τύχη και για όλα τα λάθη τους που εγώ πλήρωσα; Ανέλαβα από μικρό παιδί με αφέλεια την αποστολή να είμαι καλή κόρη για να ανακουφίσω τους γονείς μου με το να δέχομαι φωνές και χτυπήματα από τη μάνα μου, αδιαφορία για τον πατέρα μου, και την επιλογή της -ευκολότερης γι' αυτούς- προσφοράς υλικών αγαθών μπας και δεν σκοτίζομαι. Λέει επιγραμματικά και η Κική Δημουλά: "Χρόνο θέλει αυτός ο μύθος της αγάπης, γιατί πρόκειται περί μύθου. Η αγάπη είναι δηλαδή, πώς να σας το πώ... είναι ένα θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας. Εγώ πόσο μπορεί να σας αγαπώ, επί πόσο, αν δεν με αγαπάτε; Επί πόσο...; Και ακόμη αν με αγαπάτε, πόσο πολύ μπορώ να σας αγαπώ; Όχι επί πολύ. Αλλά εγώ θα σας πώ αυτό: Εάν με δέρνετε, πόσο θα σας αγαπώ; Nαι, πάρα πολύ την επομένη, και την άλλη μέρα ακόμα περισσότερο, και την άλλη μέρα πιο πολύ που με δέρνετε, γιατί ο βασανισμός κάνει πάρα πολύ καλό στα αισθήματα... πάρα πολύ καλό. Αλλά όχι, όχι για πολύ... Στη σωστή δοσολογία. Κάπως πρέπει ο άλλος, ο βασανιστής, να ξέρει τις δόσεις. Επειδή λοιπόν δεν τις ξέρουν, γι' αυτό συμβαίνουν στιγμιαία αυτά τα φαινόμενα των παθών. Αυτά είναι πλέον τα πάθη." Yπάρχει λόγος που δέχεται να "χορεύει στο ρυθμό μου" η μάνα μου, διότι κατά βάθος ξέρει πως φέρει ευθύνη για το πώς συμπεριφέρομαι. Φυσικά και νιώθω ότι μου χρωστάνε, κάθε στιγμή, και ακόμα και αν κάποτε σταματήσει να με επηρεάζει όλο αυτό συνειδητά στη ζωή μου, πάλι δεν θα μου το έχουν ξεπληρώσει. Πού τελειώνει το δικό τους φταίξιμο; Θα έχει σημασία πια όταν θα έχω συγχωρέσει; Θα έχω όντως συγχωρέσει ή απλά θα κάνω τον εαυτό μου να το νομίσει, κουρασμένη πια να σχετίζομαι μαζί τους;

Ο λόγος που απαντώ δεν είναι επειδή νιώθω ότι χρωστάω εξηγήσεις σε κάποιον που δεν ξέρω αλλά, καθώς αυτό το γράμμα θα σου δώσει τροφή για περαιτέρω προβληματισμό, θα επιχειρήσεις να ξανασυμβουλέψεις σχετικά τη μάνα μου η οποία, καθώς σε ακούει αλλόγιστα υπάκουα (σε φάση αν της πούμε κάτι διαφωνεί και αν το πεις εσύ συμφωνεί), αναπνέει Κίμωνα, είναι ερωτευμένη με τον Κίμωνα, θα υιοθετήσει χωρίς σκέψη τις "λύσεις" του και τελικώς θα κάνει εμένα μια ώρα αρχύτερα να φύγω από το σπίτι και να κόψω κάθε επαφή. Όχι σαν διαπαιδαγώγηση αλλά από επιλογή ζωής, και μου έρχεται να το κάνω τώρα κιόλας όταν βλέπω ότι σε αφήνει να προσπαθήσεις να μου επιβληθείς. Γιατί, ενώ ξέρει πως οι συγκεκριμένες της επιλογές δημιούργησαν την συγκεκριμένη κατάσταση, δέχεται να βάλλεις ο ίδιος εναντίον ενός αρρώστου και ενός μέχρι πριν λίγα χρόνια παιδιού, δεν το καταλαβαίνω. Και αν πάλι όπως λες στο τέλος δεν θέλει να με αισθάνεται παιδί της ή ντρέπεται για μένα, διπλάσια η δική μου ντροπή για την οικογένειά μου. Αισθάνεται απογοητευμένη; Εγώ στη θέση της θα αισθανόμουν τυχερή που το παιδί μου δεν είναι χειρότερα. Μα το θεό Κίμωνα το ότι σε εμπιστεύεται η μάνα μου δεν σου δίνει κανένα απολύτως δικαίωμα να κουνάς μπροστά στο πρόσωπό μου το δάχτυλο επικριτικά ή να έχεις την εντύπωση ότι είμαι υποχρεωμένη να περάσω από την έγκρισή σου. Θαρρείς πως σου ταιριάζει να είσαι ο πεπειραμένος συμβουλάτορας που θα διδάξει τους γονείς μου να είναι γονείς; Τι ρόλο έχεις αυτοβούλως αναθέσει στον εαυτό σου σε σχέση με την οικογένειά μου; Η ιδέα μου για σένα άλλαξε κατεύθυνση 180 μοιρών και δεν φοβάμαι μην το πάρεις άσχημα γιατί τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Λαμβάνω έντονα την εντύπωση ότι δεν έχεις πλήρη επίγνωση της σχέσης που έχετε με τη μητέρα μου. Είτε λόγω αφέλειας είτε λόγω απειρίας κοινωνικής συναναστροφής δεν αντιλαμβάνεσαι επαρκώς το πώς σε βλέπει. Ούτε το πώς την επηρεάζεις. Δεν την βοηθάς να σταθεί στα πόδια της αλλά την κάνεις να κρύβεται πίσω σου. Έχει εναποθέσει από καιρό τα πάντα σε σένα (πχ τη δευτέρα μας πάσαρε τα γράμματά σου χωρίς κουβέντα, χωρίς να πει τη γνώμη της, να διαφωνεί ή να συμφωνεί), η περαιτέρω πνευματική απομόνωση και εξάρτηση την αποδομεί μέρα με τη μέρα, εκτός αν απομονωθεί και σωματικά.

Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να υπάρξει πραγματική κατανόηση μεταξύ εμού και της οικογένειάς μου γιατί έχουμε όλοι πληγωθεί πολύ και για καιρό. Αυτό που πάντα περίμεναν από μένα ως κόρη τους είναι να τους ενώνω όταν τίποτα πια δεν τους κρατάει. Όντως, αν μπορέσουν να διορθώσουν τη σχέση τους, θα καταλάβουν πως το ότι με χώρεσαν ανάμεσά τους είναι που τους προκάλεσε τα προβλήματα. Αν αύριο έρθουν και μου πουν να τους αφήσω ήσυχους και να την κάνω από το σπίτι, θα το κάνω την ίδια μέρα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πιο εύκολο να βιώνω άλλωστε. Και αν έχουν απαιτήσεις επειδή εκπλήρωσαν την υποχρέωση να με μεγαλώσουν, όπως ξέρω ότι έχει ο πατέρας μου, θα γυρίσω όταν γεράσουν να μεριμνήσω γι' αυτούς και να τους το ξεπληρώσω. Αν αφεθώ να πέσω στην αυτολύπηση για όσα μου συμβαίνουν εξαιτίας της οικογένειάς μου χάθηκα και γι' αυτό προσπαθώ να διατηρούμαι δυνατή. Αλλά μέσα στην άγνοιά σου συμπονείς τους γονείς μου για τη διαλυμένη τους σχέση και βλέπεις σε εμένα μια παράταιρη ύπαρξη για την οποία πρέπει να ντρέπονται αν δεν μπορούν να την αλλάξουν. Ελπίζεις ότι με τον εμπαιγμό σου προς εμένα θα πείσεις τον πατέρα μου για ποια στάση πρέπει να κρατήσει απέναντί μου, έτσι; Κράτα για τον εαυτό σου τη γνώμη πως το μόνο που μου αξίζει σαν άνθρωπος είναι ακόμα περισσότερη παραμέληση γενικότερα και οι γονείς μου θα πρέπει να νοιαστούν να μου τη δώσουν. Κανείς δεν μου φέρθηκε πιο ψεύτικα και άσχημα από σένα. Αυτό που θα ωφελούσε και στους δυο γονείς μου θα ήταν να αποκτήσει ο καθένας έναν διαφορετικό κοινωνικό περίγυρο, καθώς είναι οι ίδιοι τόσο διαφορετικοί, όπως προσπαθώ να κάνω και εγώ και είμαι στην λιγότερο άσχημη κατάσταση από τους τρεις μας, να προσπαθήσουν να βρουν τον εαυτό τους και να μην προσδιορίζονται ο ένας σε σχέση με τον άλλον, και από κει και πέρα να δουν αν κάνουν μαζί ή όχι. Αλλά αυτά είναι λόγια που δεν ξέρω αν προσωπικά μπορείς να αντιληφθείς.

Έκλαψα αρκετά ενώ έγραφα την απάντηση αυτή. Ξέρω πως η συμπεριφορά των γονιών μου απέναντί μου θα χειροτερεύσει με αυτά που λες για μένα στο γράμμα σου και ίσως προσπαθήσουν εκ νέου να με εγκλωβίσουν βαθύτερα στις δικές τους αδυναμίες. Το εδώ και καιρό σχέδιο μου να πάω στο Παρίσι και να αποδείξω στον εαυτό μου ότι υπάρχει ζωή αποκομμένη συναισθηματικά και σωματικά από αυτή την οικογένεια απομακρύνεται. Με πνίγει ο θυμός με το θράσος σου και με την αδικία που η οικογένειά μου δεν αναγνώρισε, και κανείς άλλος δεν γνωρίζει (γιατί δεν έχω κλαφτεί σε κανέναν γι' αυτό) πόσο πάλεψα μέσα μου να μην με σύρουν στον πάτο όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια μάλιστα συνειδητά και καθημερινά. Έχω κοπιάσει περισσότερο από άλλους που στην ηλικία μου μόνο αν έβγαιναν έξω και δούλευαν στη λάντζα ή σερβιτόροι θα ένιωθαν τις απειλές της ζωής. Παρόλα αυτά, εγώ δεν θα τολμήσω να αποτραβηχτώ, γιατί έχω πολλή χαρά να εξερευνήσω. "To μυαλό είναι ένας θεός ο οποίος δημιουργεί τον κόσμο από την αρχή. Αναπληρώνει, αντικαθιστά. Είναι φοβερό το τι κάνει ένα μυαλό, και πώς παλεύει με τις στερήσεις, και πώς διορθώνει σαν τον μεγαλύτερο αισθητικό τις ασχήμιες, και πώς τις παρακάμπτει... Είναι απίστευτο. Και πώς κρατάει αυτά τα αφηνιασμένα και σπασμένα ηνία της ελπίδας.. γιατί ενώ η λογική λέει, δεν υπάρχει ελπίδα βρε αδερφέ, ναι αλλά... ελπίζεις. Μα είναι τρελό, ελπίζεις! Υπάρχει ελπίδα; Εκείνος που κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση της ελπίδας, τη μεγαλύτερη, είναι ο απαισιόδοξος, στους οποίους ανήκω. Αλλιώς, δεν θα είχε τα κότσια να είναι απαισιόδοξος. Και είναι πάρα πολύ σωστό αυτό που λέω. Τη μεγαλύτερη κατανάλωση.., αλλά το κάνει κρυφά και ύπουλα... είναι υποκριτής. Μέσα δηλαδή σε αυτή την απόλυτη θλίψη μου και αυτή την απόλυτη δυσπιστία μου και αμφισβήτησή μου για όλα, λέω δεν μπορεί, κάτι τρέχει... κάτι είναι, κάτι είναι αλήθεια, κάτι είναι ωραίο. Αυτού του είδους την ελπίδα. [Ακόμα και ότι ενδέχεται να μην πεθάνω. Φτάνω ως εκεί. Αλίμονο, αν δεν το σκεφτώ, δεν θα ήμουν εδώ απόψε, θα 'λεγα γιατί να πάω αφού θα πεθάνω.]"

Βάζοντας τις σκέψεις μου όσο μπορώ σε σειρά σ' αυτό το γράμμα, καταλήγω πως θα ήταν δυνατή η τήρηση μιας τυπικής ευγένειας προς τους γονείς μου υπό την προϋπόθεση ότι μου έχει εξασφαλιστεί η επικοινωνία με την απουσία υψωμένων τόνων εναντίον μου που πρώτοι αυτοί άρχισαν και ότι κρατούνται οι αποστάσεις. Δεν ζητάω πολλά, δε ζητάω κατανόηση.

Ακόμα και αν ξαναδιαβάσεις όσα έγραψα, αν κάτσεις να το φιλοσοφήσεις παραπάνω, κάποτε θα αναγκαστείς να δεχθείς πως για κάποια πράγματα θα μείνεις αδαής. Φυσικά όπως είπα μπορείς να συνεχίσεις να κρίνεις άμα έτσι αισθάνεσαι ωραία, εφόσον όμως τα κρατάς μέσα σου. Μη μου ξαναπείς μόνο να αλλάξω γιατί ο εαυτός μου είναι το μεγαλύτερό μου στήριγμα για ό,τι κάνω στη ζωή μου.
Δεν αναμένω απάντηση. Ούτε από σένα ούτε από κανέναν. Oύτε ζητάω, ούτε περιμένω. Δεν θέλω να ξέρουν τι αισθάνομαι, δεν θέλω να αποκτήσω προσδοκίες. Πόσο ακόμα θα μου τρώτε την ζωή με αυτή την υπόθεση, αφήστε με στην ησυχία μου πια.

Απάντησή μου στην Ελένη

Πριν το mail που έλαβα δεν είχα και τίποτα μαζί σου και η κίνησή σου να βοηθήσεις θα μπορούσε να θεωρηθεί καλής θελήσεως. Αν και δεν έχεις κάνει δική σου οικογένεια, νοείς εαυτόν ειδήμονα και απορείς που η δική μου δεν καταλαβαίνει τι της γίνεται.

Δεν έχω κάνει δική μου οικογένεια, γεννήθηκα κι εγώ όμως σε μια οικογένεια και έζησα σ’ αυτήν για πολλά χρόνια. Δεν έπεσα απ’ τον ουρανό σε αυτό τον κόσμο. Έζησα τα πάθη, την επιθετικότητα, το ξύλο, την τιμωρία στη γωνία, τις αυτόματες αρνητικές αντιδράσεις και τέτοια στοιχεία που μπορούν να κάνουν μια οικογένεια δυσλειτουργική.

Βέβαια έπεσες μέχρι το σημείο να γράψεις στον πατέρα μου ότι η μάνα μου πιστεύει πως κληρονομώ την αρρώστια του, αλλά και στην ίδια ότι πρέπει να με χτυπήσει.

Δεν της είπα ότι πρέπει να σε χτυπήσει. Της είπα όμως ότι πρέπει να έχει αρκετή αυστηρότητα ώστε να συμπεριφέρεσαι με ευπρέπεια. Μήπως θα έπρεπε να συνεχίζει να πληγώνεται από τη συμπεριφορά σου και να κλαίει και να μην κάνει τίποτα;

Στον δε πατέρα σου (δηλαδή στο κοινό προς εσάς γράμμα) απλώς ανέφερα ότι η Λίτζια συνδέει στο μυαλό της την ασθένεια του πατέρα σου, τη συμπεριφορά του πατέρα σου και τη δική σου συμπεριφορά, και φοβάται ότι μπορεί να υπάρχει σε σένα μια γενετική προδιάθεση προς αυτή την κατάσταση. Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτή την παρατήρηση για το οποίο, πιστεύω, θα έπρεπε να ντραπεί κανείς. Εγώ είχα θείο σχιζοφρενή και οι γονείς μου φοβούνταν για πολλά χρόνια μήπως έχω «κληρονομήσει» κάτι, ιδιαίτερα μάλιστα εφόσον είχα κι ένα ενδιαφέρον για τις μεταφυσικές εμπειρίες.

Αυτό δεν είναι ειλικρίνεια αλλά θράσος.

Πραγματικά δεν βλέπω πού βρίσκεται το «θράσος». Άλλωστε εγώ είπα ότι αυτό (δηλαδή η άσχημη συμπεριφορά σου) που εκείνη φοβάται ότι θα μπορούσε να είναι σήμα γενετικής προδιάθεσης, κάποιος άλλος θα το περιέγραφε ως απλή έλλειψη καλού χαρακτήρα. Αυτή η παρατήρηση (όπως και όλες οι άλλες) είναι ανοιχτή σε αναθεώρηση, ανάλογα με το τι feedback θα μου δώσεις κι εσύ στην πιθανή απάντησή σου. Αναγνωρίζω τώρα ότι έχεις πολλά απωθημένα, κι επίσης ότι έχεις μεγάλο ψυχικό πλούτο και ψυχικές ποιότητες. Αλλά συνεχίζω να μην μπορώ να δω την (συμβαίνουσα μπροστά στα μάτια μου) συμπεριφορά σου ως έκφραση καλού χαρακτήρα.

Είτε έχω δίκιο είτε όχι, δεν πρόκειται για θράσος.

Απαντώ αντιστοίχως και μιλάω εκ μέρους μου. Καταρχάς συγχαρητήρια που με ευκαιρία την φιλοξενία μας δεν δίστασες να απομνημονεύσεις τη συμπεριφορά μας, Όταν υποστηρίζεις μια θέση, είναι απαραίτητο να φέρεις παραδείγματα. Δεν μπορείς απλώς να μεταφέρεις μια εντύπωση. Πρέπει να προσέξεις να σκιαγραφήσεις με ακρίβεια τα συγκεκριμένα γεγονότα, για να γίνει γλαφυρό στους άλλους το τι και το πώς, και να ψάξουν το γιατί.

να μας κάνεις χάρισμα ψυχολογική γνωμάτευση

Η ψυχολογική γνωμάτευση που έκανα ήταν πολύ «αντιεπαγγελματική». Στηρίζεται στην πεποίθηση πως ο άνθρωπος, παρά τα διάφορα προβλήματα που μπορεί να έχει –συναισθηματικά, ψυχικά κ.ά.-, μπορεί όμως να έχει πάντα καλή καρδιά και καλή προαίρεση και να δρα ανάλογα. Περισσότερο από ψυχολογική γνωμάτευση, είναι ηθική στάση. Δεν πιστεύουν όλοι οι άνθρωποι ότι η ηθική αναιρείται και ορίζεται από τη βιολογία. Είναι δυνατό να πιστεύεις ότι η καλή προαίρεση και η ηθική στάση έρχονται από ένα βαθύ και απόρθητο επίπεδο της ζωής του ανθρώπου.

και να μοιράσεις γιατρικά για την αρρώστια που μας δέρνει ομαδικώς,

Δεν είναι δική μου άποψη ότι είσαι άρρωστη. Είναι φόβος της Λίτζια ότι η ακραία αντιδραστικότητα που δείχνεις θα μπορούσε να συνδέεται με μια γενετική προδιάθεση. Ίσως αν ήθελα να κάνω τον έξυπνο, θα έλεγα: «Η καημένη η Ελένη, είναι άρρωστη». Αντίθετα, λέω: «Δεν βλέπω γιατί η Ελένη να μην μπορεί να είναι τόσο ηθική στη συμπεριφορά της όσο ο οποιοσδήποτε άλλος.» Και λέγοντάς το αυτό, σε τιμώ και σε ανεβάζω, γιατί πιστεύω σε σένα.

Δεν πιστεύω όμως ότι η τωρινή σου συμπεριφορά είναι η σωστή και η κατάλληλη, ότι είναι ηθική και ότι πραγματικά βοηθάει τη ζωή σου.

Μήπως θα έπρεπε να το κρύψω αυτό;

Το πώς θα επεξεργαστείς εσύ τη θέση μου είναι άλλο θέμα, δικό σου θέμα.

όμως θα πρέπει να ραγίσω την ολοκληρωμένη σου εικόνα που νομίζεις πως αποτυπώνει την πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά εμένα. Τι σ' έκανε να νιώσεις τόσο οικεία ώστε να νομίζεις ότι θα δω εποικοδομητικά αυτά που λες προσβάλλοντας και ειρωνευόμενος;  Ή μήπως να πω τι σε θόλωσε;

Αν υπονοείς ότι με θόλωσε το παρουσιαστικό σου, μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως δεν συνέβη καθόλου αυτό. Αν ήταν να θολώνομαι από το παρουσιαστικό των γυναικών, δεν θα είχα περάσει ολόκληρη ζωή χωρίς σεξ και χωρίς αυνανισμό. Είναι κάτι που το έχω ξεπεράσει. Αυτή είναι η απλή αλήθεια.

Στο γράμμα μου προς εσάς έγραψα ότι δεν νομίζω πως μπορώ να κάνω τη διαφορά αλλά θεωρώ καθήκον μου να πω τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν έχει σχέση με κάποια οικειότητα. Οικειότητα υπάρχει στο βαθμό που καταλαβαινόμαστε. Μαζί σου οπωσδήποτε δεν τη θεωρούσα καθόλου δεδομένη, καθότι δεν αισθανόμουν ότι υπάρχει κάποια ιδιαίτερη επικοινωνία μεταξύ μας ή ενδιαφέρον από εσένα προς εμένα.

Και άλλωστε, το ίδιο ακριβώς γράμμα έστειλα προς τον πατέρα σου. Μήπως ήθελα να τον πηδήξω και αυτόν;

Η ανεξαρτησία μου από το ερωτικό υλικό στοιχείο ήρθε στην ηλκία των είκοσι τριών, μετά την παρέμβαση του Θεού και την είσοδο μέρους της ενέργειάς του στο σώμα μου. Όταν η ενέργεια του Θεού πάλλεται μέσα σου, δεν υπάρχει ανάγκη για οργασμό, διότι η οργασμική ενέργεια (η υλική) πάλλεται μέσα στο νου σου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν λέω: «Α, ωραία αυτή η κοπέλα», όπως και για τη δική σου περίπτωση. Αλλά είμαι μάλλον σαν τον έμπειρο οινοπότη που προτιμά να απολαμβάνει μόνο τα εκλεκτά και πολύ παλιά κρασιά. Αντιλαμβάνεται ότι και ο χυμός σταφυλιού είναι καλός, αλλά μένει με την προτίμησή του.

Όσον αφορά στα όσα έγραψες για μένα ένα introduction μου στο προφίλ μου στο facebook θα αποκάλυπτε περισσότερα από όσα νομίζεις πως έχεις ανακαλύψει (αν κρίνω ότι η μάνα μου συμφωνεί μαζί σου τότε επιβεβαιώνομαι πως το ίδιο ισχύει και γι' αυτήν).

Με τη διαφορά ότι το intro στο facebook το γράφεις εσύ. Δεν περιμένει λοιπόν κανείς να βρει εκεί ερωτήματα του τύπου: «Γιατί είμαι τόσο επιθετική; Γιατί είμαι τόσο εριστική; Γιατί δημιουργώ προβλήματα στη ζωή των άλλων; Γιατί τους κάνω να κλαίνε;» Τα intro στο facebook δείχνουν πάντα την όμορφη πλευρά μας, γιατί εκφράζουν την εικόνα που θέλουμε να έχουμε για τον εαυτό μας.

Επομένως, δεν γνωρίζεις τίποτα για μένα πέρα από τα όσα σου έχει πει η ίδια η οποία επίσης δεν γνωρίζει τίποτα.

Όταν την κάνεις να υποφέρει, αυτό το γνωρίζει. Μπορεί να μη γνωρίζει σε όλο του το πλάτος τη δικαιολογία που βρίσκεις για τον εαυτό σου, εφόσον αυτή είναι δικό σου δημιούργημα.

Άτομα με τα οποία έχω δεθεί με τρόπο που να τα νιώθω κοντά μου αντίθετα από τους ίδιους μου τους γονείς δεν γνωρίζουν την κατάσταση, και εσύ σε μια βδομάδα, έχοντας ακούσει μόνο τη μια οπτική της ιστορίας, πιστεύεις πως είσαι σε θέση να βγάλεις συμπεράσματα σε σημείο ώστε, παρά την υποκειμενικότητα αυτή, να πειστείς ότι βρήκες τη λύση;

Δεν πείστηκα ότι βρήκα αναγκαστικά τη λύση. Παρουσιάζω την εικόνα όπως εμφανίζεται μπροστά στα μάτια μου. Είμαι ανοιχτός σε feebback, περαιτέρω σκέψη, και πιθανή μερική ή ολική αναθεώρηση.

Αλλά έχω δει αρκετά για να πειστώ ότι η συμπεριφορά σου είναι προβληματική, κι αυτό όχι γιατί έχω ακούσει «μόνο τη μια οπτική της ιστορίας», αλλά γιατί έχω τη δυνατότητα να παρατηρώ και να αντιλαμβάνομαι τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου.

Αν σε έβλεπα να σκοτώνεις άνθρωπο, μήπως θα έπρεπε να περιμένω πολύ πριν αποφασίσω ότι κάνεις σφάλμα;

Ναι, μπορεί να έχεις τα απωθημένα σου, μπορεί να σε απάτησε με μία άλλη, μπορεί μπορεί μπορεί...

Αλλά λοιπόν, τότε και τι; Είναι δικαιολογία αυτό;

Έπεσες έξω. Καταρχάς θα σου εξηγήσω γιατί τα παραδείγματα στο Γύθειο στα οποία βάσισες την ετυμηγορία σου για μένα είναι όλα παρεξηγήσεις (λογικό). Νομίζεις ότι η μάνα μου φέρεται στους άλλους όπως σε σένα; Όταν ρωτάω κάτι τους γονείς μου συχνά απαντούν την τέταρτη ή πέμπτη συνήθως φορά αλλά όταν το κάνει η μάνα μου, και με απαξιώνει κιόλας μπροστά σε ξένους, με ενοχλεί ακόμα περισσότερο.

Πρέπει να προσέξεις και το ύφος σου όμως. Άλλο ρωτώ με κανονικό τόνο, κι άλλο περνώ τον άλλο από ανάκριση ή του μιλάω νευριασμένα και επιθετικά. Για παράδειγμα, όταν φώναζες για το κλουβί του κουνελιού, λίγο πριν αποχωρήσουμε από το Γύθειο, ήσουν νευριασμένη και επιθετική γιατί δεν είχαν πάρει ένα μικρότερο κλουβί. Απευθύνθηκες στη μάνα σου σχετικά με αυτό, πιστεύοντας ότι εκείνη το είχε αγοράσει. Όταν σου είπε ότι δεν το αγόρασε εκείνη, τη ρώτησες ποιος το αγόρασε. Σου απάντησε με μια πρόταση που άρχιζε με τη φράση «όποιος το αγόρασε», η οποία σε νευρίασε ακόμα περισσότερο. Όταν έμαθες ότι το αγόρασε ο Γιώργος, της σχολίασες νευριασμένα ότι έπρεπε να σου είχε πει έτσι απλά «το αγόρασε ο πατέρας σου», αντί να σου πει «όποιος το αγόρασε», υπεκφεύγοντας να απαντήσει. Δεν σκέφτηκες όμως ότι μπορεί να μην σου έδωσε μια ευθεία απάντηση λόγω της επιθετικότητας της συμπεριφοράς σου – μπορεί, ας πούμε, να μην ήθελε να σε κάνει να στραφείς και να κατηγορήσεις τον Γιώργο.

Συχνά κάνουμε λάθη τα οποία προκαλούν βεβιασμένες καταστάσεις εξωτερικά, και βλέπουμε το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς μας χωρίς να έχουμε επίγνωση της ίδιας της συμπεριφοράς.

Πιστεύεις αλήθεια ότι η επιθετική αυτή συμπεριφορά σε «στηρίζει» και σε βοηθά να ζεις καλύτερα; Αυτό που φαίνεται να συμβαίνει στον αντικειμενικό παρατηρητή είναι ότι οξύνει τις καταστάσεις και σας κάνει να ζείτε πολύ χειρότερα.

Και εσάς, και τον όποιο μουσαφίρη εκτίθεται σε αυτήν, καθότι έχει διαρκώς την αίσθηση ότι βρίσκεται σε πεδίο μάχης.

Κατανοώ τα απωθημένα σου. Τα σέβομαι. Ειλικρινά. Αλλά δεν πιστεύω ότι αυτή η στάση δικαιολογείται ή ότι σε βοηθάει.

Πέραν της επιθετικής σου στάσης, τι θα μπορούσε να κάνει τη μητέρα σου να μην απαντάει όταν της λες κάτι; Δεν έχει κανένα τέτοιο «σύστημα», όσο το αντιλαμβάνεται εκείνη (τη ρώτησα). Αν βλέπεις πράγματι αυτό να συμβαίνει, τότε τη στιγμή που συμβαίνει πρέπει να της το παρατηρήσεις. Μην της επιτεθείς όμως. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι συμπεριφοράς εκτός από το να ρίχνουμε σε κάποιον το γάντι και να τραβάμε το ξίφος.

Την πρώτη φορά δεν γνώριζα ότι διαλογίζεστε,

Δεν το γνώριζες, αν όμως είχες κατεβεί για να μας πει καλημέρα και να μας χαρίσεις το πρωινό σου χαμόγελο, which would go a long way towards making our day, αντί να κάνεις μια βιαστική και οξύηχη αναγγελία από τη σκάλα, τότε θα το είχες προσέξει.

όσο για τη δεύτερη φορά που κατέβηκα, θεώρησα από τη φωτό ότι το βαθούλωμα ήταν στο δικό μας αμάξι και πως κάτι τέτοιο είναι πιο σοβαρό από άλλη μια ενατένιση, και απαίτησα εξηγήσεις λόγω θυμού επειδή ξέρω πως μου το έκρυψε μη θέλοντας να εκτεθεί που, ενώ έκανε σε μένα τόσες παρατηρήσεις και με μείωνε σε σημείο να μην ξαναδεχτεί να μπει μαζί μου στο αμάξι, τελικά εκείνη το τράκαρε.

Όλες οι θεωρίες και οι ερμηνείες σου λάθος. Πρώτον, το βαθούλωμα δεν ήταν στο καμπριολέ. Δεύτερον, δεν ήταν πιο σοβαρό από μια άλλη ενατένιση (που είναι καθαυτό ένας αμαθής και προκατειλημμένος τρόπος να αναφερθείς στο διαλογισμό, όπως θα εξηγήσω σε άλλο σημείο του γράμματος), εφόσον θα μπορούσες να το είχες πληροφορηθεί σε κάποια άλλη στιγμή. Τίποτα δεν επρόκειτο να αλλάξει αν μας χαλούσες το διαλογισμό (και τη μέρα). Μήπως θα ίσιωνε το βαθούλωμα αν ρωτούσες εκείνη τη στιγμή; Τρίτον, δεν είναι ο θυμός αιτία για να προβάλλεις απαιτήσεις. Ο θυμός είναι αιτία για να ασκήσεις την αυτοκυριαρχία σου, να σκεφτείς πολιτισμένα και λογικά, να νοιαστείς τον άλλον και να βάλεις τον εαυτό σου σε τάξη μέσω της αυτεπίγνωσης. Τέταρτον, δεν είχε διάθεση να «κρύψει» οτιδήποτε. Σε μια πρόσφορη στιγμή θα στο έλεγε. Δεν είχε υπάρξει τέτοια στιγμή την προηγούμενη μέρα, εφόσον αμέσως μόλις γυρίσαμε εσύ πήρες το αμάξι και εξαφανίστηκες, και την επόμενη μέρα ξύπνησες με το κανόνι στο χέρι. Πριν ακόμα προλάβει να τελειώσει την άσκησή της, είχες αρχίσει τις βολές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόταν ότι εσύ μπορεί να γινόσουν επιθετική άμα στο έλεγε. Ποιος βλέπει μια τίγρη και την παίρνει για ελάφι; Απλά δεν είχε σκοπό να στο κρύψει. Πέμπτον, οι «παρατηρήσεις» που έκανε σε εσένα ως συνοδηγός (ήμουν μπροστά) δεν είχαν καμιά απολύτως επικριτική διάθεση. Ήταν απλές συμβουλές που τις έδινε για να αισθάνεται πιο σίγουρη ότι έχει δώσει στο παιδί της τα απαραίτητα εφόδια για να μη σκοτωθεί στο δρόμο. Σου το εξήγησα αυτό και τότε που ήμασταν στο αμάξι. Γιατί επιμένεις να την παρερμηνεύεις και να την σκιαγραφείς λάθος; Ο κάθε γονιός θα θελήσει να δώσει στα παιδιά του συμβουλές όταν βρίσκονται στο πρώτο στάδιο της δραστηριότητάς τους ως οδηγοί. Αντί να αναγνωρίσεις την καλή θέληση και το ενδιαφέρον που δείχνει για σένα, παρά τις υποδείξεις και παραινέσεις των καλοπροαίρετων παρευρισκομένων δίνεις αρνητικές, ανακριβείς, παράλογες ερμηνείες. Έκτον, δεν ξαναδέχτηκε να μπει μαζί σου στο αμάξι γιατί η συμπεριφορά σου προς αυτή, όταν ήταν μέσα στο αμάξι και σου έδινε συμβουλές, κάνοντας αυτό που (πιστεύω σωστά) έβλεπε ως καθήκον της, ήταν τόσο έξαλλη, ώστε δεν ήθελε να περάσει ξανά από την επιθετική μανία σου. Αυτό στο εξήγησε. Σου το είπε ότι δεν ξαναέρχεται στο αμάξι («για ένα μήνα», αν θυμάμαι καλά ήταν όπως το εξέφρασε) λόγω της σχετικής συμπεριφοράς σου προς αυτήν (αντιδραστικότητας). Αλλά εσύ επιμένεις να το παίρνεις προσωπικά, να το παίρνεις εγωιστικά, να φαντάζεσαι ότι οι παρατηρήσεις σε «μείωναν» και να υπερασπίζεσαι την αδιάντροπη, παράλογη και ακραία συμπεριφορά σου.

Γιατί τόσος εγωισμός; Μήπως ανακηρύχθηκες η καλύτερη και πιο έμπειρη οδηγός του κόσμου και φοβάσαι ότι θα χάσεις τον τίτλο; Πώς αλήθεια σε «μειώνουν» οι συμβουλές της; Γιατί δεν συντονίζεσαι και δεν συνεργάζεσαι με τους γύρω; Η μάνα σου δεν είναι οι «γύρω»; Μόνο οι φίλοι σου είναι οι γύρω, στους οποίους λες ότι είσαι ανοιχτή;

Ξαναλέω ότι κατανοώ τα απωθημένα σου. Αλλά θα πρέπει να τα ξεπεράσεις. Για το καλό το δικό σου, καθώς και της δικής σας οικογενειακής ζωής.

Επίσης, η μάνα μου μου 'χε πει πριν φύγουμε από το Γύθειο πως δυσκολεύεται να οδηγήσει το αμάξι του πατέρα μου και τίποτα για ασφάλειες, ενώ το έχει οδηγήσει μαζί μου στο παρελθόν.

Μην ξεχνάς ότι ο πατέρας σου έχει τις δικές του ώρες. Φεύγει όποτε θέλει. Αν πάμε για μπάνιο, θα κάτσει σε ένα καφενείο μόνος του, δεν θα έρθει μαζί μας, και μετά θα θέλει να πάρει το αυτοκίνητο και να γυρίσει σπίτι. Λοιπόν ακόμα κι αν την άφηνε να οδηγήσει το αυτοκίνητο, ο πατέρας σου θα ήταν καλό να κρατήσει το αμάξι του για δικό του.

Φυσικά, μπορούμε να το κανονίσουμε μεταξύ μας (δηλαδή εσύ κι η μητέρα σου) ώστε να παίρνεις το αμάξι όταν το θέλεις, και παράλληλα να υπάρχει και για κείνη, όταν το χρειάζεται. Αλλά ο διακανονισμός χρειάζεται να γίνει ήρεμα, φιλικά, χωρίς απαιτητικό στυλ ομιλίας. Αυτό εννοούσα όταν έλεγα ότι η Ελένη απαιτεί και σου ορίζει τις συνισταμένες μέσα στις οποίες σου επιτρέπει να ζεις. Ότι φέρεται σαν πασάς, αντί να φερθεί σαν κόρη που αγαπά τη μάνα της.

Αλλά λες ότι δεν αγαπάς τη μάνα σου, γιατί έχεις απωθημένα. Πάω πάσο. Τι να πω;

Και απαιτούσε, όταν της είπα πως θα κοιμηθώ στη φίλη μου το τελευταίο βράδυ, να το φέρω στις 9 νταν με 3 ώρες ύπνο και κίνδυνο να πάθω ατύχημα. Λες και το μπάνιο σας αξίζει να παίζεις με κάτι τέτοια.

Βασικά, εγώ δεν αναφέρθηκα σε αυτό. Αλλά μια που το αναφέρεις: Την ξύπνησες στις τρεισήμισι η ώρα το βράδυ για να της πεις ότι θα κοιμηθείς στη Θάλεια, ενώ η συμφωνία σας ήταν να είναι το αυτοκίνητο εκεί στις εννιά. Λοιπόν, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, απλά σου επανέλαβε τι είχατε κανονίσει. Το αν θα ερχόσουν κατευθείαν πίσω ή θα το κανόνιζες κάπως αλλιώς δεν υπήρχε καν χρόνος να το σκεφτεί.

Μάθε να μην συμπεριφέρεσαι με τέτοιους ακραίους και εγωιστικούς τρόπους. Μάθε να συνεργάζεσαι και να συντονίζεσαι με τον άλλον. Μάθε να έχεις καλούς τρόπους, να συζητάς καλοπροαίρετα, και όλα αυτά τα μεταμεσονύχτια προβλήματα θα λυθούν.

Το να έρχεται ξαφνικά η μάνα μου και να κλαίει μπροστά μου είναι περίεργο από τη στιγμή που δεν μου έχει εξηγήσει τίποτα

Δεν έρχεται να κλαίει ξαφνικά μπροστά σου. Της μίλησες άσχημα, έκλαψε και σου είπε ότι φταίει η συμπεριφορά σου. Και εσύ αντί να νοιαστείς, της είπες ότι το κλάμα είναι «τα περίεργά της» κι έφυγες (αργότερα) για τα ξενυχτάδικα του Γυθείου, αφήνοντάς την απαρηγόρητη. Εξού και το σχόλιό μου ότι όταν εσύ διασκεδάζεις στα ξενυχτάδικα και ο πατέρας σου ροχαλίζει ή βλέπει τηλεόραση, πρέπει εγώ να προσπαθώ να ηρεμώ και να παρηγορώ τη μητέρα και σύζυγό σας.

Τι ντροπή για εσάς!

και επειδή στα είπε τώρα εσένα εγώ γνωρίζω εξ' ορισμού τι σκέφτεται. Ισχύει ότι δεν της δίνω ψυχική επαφή, αλλά το εάν δεν είμαι διατεθειμένη είτε αδυνατώ δεν σε αφορά.

Με αφορά στο βαθμό που χρειάζεται να διορθώσω στην ψυχή της τα λάθη που εσείς κάνετε, τη σκληρότητα, αδιαφορία κι επιθετικότητα που δείχνετε. Αυτό σημαίνει ότι από τη μία χρειάζεται να συμβουλέψω αυτή ώστε να σταματήσουν να συμβαίνουν αυτά, από την άλλη χρειάζεται να δώσω και σε εσάς τις ίδιες συμβουλές.

Τώρα, το αν οι συμβουλές είναι σωστές ή τι, αυτό είναι άλλο θέμα. Ένας άνθρωπος είμαι και κάνω το καλύτερο που μπορώ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάθομαι στα αυγά μου και να σιωπώ, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτά συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μου.

Σεβαστείτε τη δική μου ψυχική ηρεμία, αν όχι τη δική της. Ζήστε για δυο βδομάδες σαν σωστοί άνθρωποι.

Τέλος, θεώρησα απαράδεκτο που ενώ προσπαθούσε με χίλια ζόρια να με πείσει να έρθω στο Γύθειο ενώ δεν ήθελα, μη τυχόν νιώσει φιλοξενούμενος ο πατέρας μου μέσα στο ίδιο του το σπίτι όσο σκόπευε να μείνει αποτραβηγμένη μαζί σου, τελικά μας έγραψε ακόμα περισσότερο.

Δεν υπάρχει θέμα αποτραβήγματος. Επιζητούμε και των δυο σας την παρέα. Τη δική σου παρέα την είχαμε για κάποιο διάστημα, εφόσον πηγαίναμε για μπάνιο μαζί και έτρωγες μαζί μας και συζητούσαμε. Μετά άρχισες τους θυμούς με το αμάξι, άρχισαν οι διαπληκτισμοί και τα πράγματα χάλασαν και απομακρύνθηκες. (Αυτός είναι ένας λόγος που πιστεύω ότι δεν πρέπει κανείς να δίνει σπορ αμάξι σε ανώριμο παιδί, γιατί αποκτά υπερβολική προσκόλληση σε αυτό.)

Όσο για τον πατέρα σου, η Λίτζια δεν έπαψε μέχρι τέλους να τον παραινεί να πάμε για μπάνιο. Μέχρι του σημείου που της έλεγα να σταματήσει να τον ενοχλεί τον άνθρωπο, γιατί αυτός έκανε νευριασμένα σχόλια. Λοιπόν της έλεγα να τον αφήσει στην ησυχία του και ό,τι και να κάνει δεν θα αλλάξει στάση, αλλά εκείνη έλεγε ότι δεν θέλει να τον βλέπει μόνο. Στο σπίτι πάλι ο πατέρας σου ήταν ο ίδιος αποτραβηγμένος από τη Λίτζια, καπνίζοντας ή βλέποντας τηλεόραση ή κοιμώμενος (που είναι άλλωστε γενικά η πρακτική του).

Λοιπόν ποιος αποτραβήχτηκε, εμείς ή εσείς;

Ή μήπως θέλεις να κάθεται η Λίτζια μόνη της στην κουζίνα, ο Γιώργος να κοιμάται στο μέσα δωμάτιο ή να έχει ανοιχτή την ενοχλητική τηλεόραση ή να καπνίζει (όπως ξέρεις, τον καπνό η Λίτζια προσπαθεί να τον αποφύγει γιατί έχει κόψει το κάπνισμα και αυτό δεν το σέβεται πάντα ο Γιώργος), εσύ να λείπεις ή να διαβάζεις ή να κοιμάσαι ή να είσαι θυμωμένη ή με άλλο τρόπο να απουσιάζεις, και η Λίτζια να αδιαφορεί για το γεγονός ότι ο καλός της φίλος βρίσκεται στο σπίτι και μπορούν να κάνουν παρέα;

Δεν θα ήταν περίεργη και παράλογη μια τέτοια στάση;

Μέχρι να καταφέρετε να μετατρέψετε τη Λίτζια σε διακοσμητικό αντικείμενο του σπιτιού, μπορεί να συνεχίσει να κάνει πράγματα που σας ξενίζουν.

Και γιατί νομίζεις επέμενε η Λίτζια τόσο να έρθεις στο Γύθειο, εφόσον σκόπευε «να απομονωθεί με τον Κίμωνα»; Έχεις κάποια λογική απάντηση για αυτό;

Ας σημειώσω, επίσης, ότι εγώ δεν πήγα στο Γύθειο για να κάνω διακοπές με τη Λίτζια αλλά για να κάνω μια άσκηση έκθεσης του σώματός μου σε υψηλή θερμοκρασία (της είχα μάλιστα ζητήσει να του το πει του Γιώργου αυτό). Τώρα, αποδείχθηκε ότι η θερμοκρασία ήταν έτσι κι αλλιώς τόσο υψηλή ώστε ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσα να ανάψω και φωτιά από πάνω. Λοιπόν σκέφτηκα να φύγω· καθότι εγώ ποτέ δεν κάνω διακοπές (ΠΟΤΕ) και θα μπορούσα μια χαρά πχ να φύγω για το σπίτι μου στην Αθήνα και να κάνω μεταφράσεις πνευματικών ομιλιών για το ίντερνετ ή ό,τι άλλο. Το σπίτι μου θα είχε και κρύο νερό στις ντουσιέρες, και πραγματικά υπέφερα από τη ζέστη (εγώ, που είχα σκεφτεί αρχικά να ανεβάσω τη θερμοκρασία ακόμα πιο πάνω – τι αστείο!). Αλλά είχα δεσμευτεί να κρατήσω το κουνέλι σου, και ήξερα ότι αν ακύρωνα, το κουνέλι θα έπρεπε να περάσει ένα μήνα φυλακισμένο σε κάποιο κλειστό κλουβάκι σε ένα pet shop. Λοιπόν δεν μου έκανε καρδιά να γίνω τώρα αιτία να φυλακιστεί έτσι το κουνέλι, και κάθισα τις μέρες που ήσασταν στην Τουρκία. Τις πρώτες μέρες τις πέρασα πολύ άσχημα, γιατί δεν είχα τι να κάνω (και έβραζε και ο τόπος, όπως είπα). Μετά βρήκα τι να κάνω, και τελικά έμεινα και την υπόλοιπη περίοδο, μετά την επιστροφή των γονιών σου.

Λοιπόν όχι μόνο δεν υπήρχε, όπως εξήγησα, πρόθεση να «αποτραβηχτούμε σε απομόνωση», αλλά ούτε καν είχε γίνει πρόγραμμα να κάνουμε διακοπές μαζί. Τελικά, όπως ήρθαν τα πράγματα, αυτές είναι οι πρώτες διακοπές που έχω κάνει την τελευταία εικοσαετία ή τριακονταετία. Για παράδειγμα, καθ’ όλη τη διάρκεια των πανεπιστημιακών μου σπουδών, περνούσα όλο το καλοκαίρι διαβάζοντας στο σπίτι. Και μετά, ως δάσκαλος γιόγκα, περνούσα ΟΛΟ τον ελεύθερο χρόνο μου μεταφράζοντας πνευματικά βιβλία. Και νωρίτερα, επειδή ο πατέρας μου ήταν πάντα πολύ νευρικός όταν, ως παιδί, πήγαινα διακοπές μαζί του, στα δεκαπέντε μου αποφάσισα να μην ξανακάνω διακοπές μαζί του και δεν ξανάκανα.

Δεν έχω τη συνήθεια να πηγαίνω διακοπές το καλοκαίρι. Ούτε καν το σκέφτομαι.

Λοιπόν ούτε διακοπές προγραμμάτισα, ούτε «διακοπές με τη Λίτζια» προγραμμάτισα, ούτε «διακοπές σε απομόνωση με τη Λίτζια» προγραμμάτισα. Απλώς συνέβη να βρεθώ στο ίδιο σπίτι με μια οικογένεια που τα μέλη της απομονώνονταν το ένα απ’ το άλλο, και η φίλη μου μου έκανε παρέα. Είμασταν ανοιχτοί σε εσάς και θα κάνατε πιο πλούσια την παρέα μας, αλλά ο καθένας το χαβά του. Ο ένας απουσιάζει έτσι κι αλλιώς, ο άλλος ήταν αρχικά μαζί μας (και καταθέτω ότι περνούσαμε ωραία!) και μετά μας εγκατέλειψε.

Κατόπιν αυτών προχωρώ στην απάντησή μου. Το πόσο γελαστή είμαι δεν το ξέρεις. Είπα ότι δεν είσαι γελαστή; Εγώ σχολίασα τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι στη μητέρα σου. Δεν αμφιβάλλω ότι με τους φίλους σου μπορεί να είσαι τελείως διαφορετική. Έτσι συμβαίνει συνήθως.

Δεν με έχεις δει να μιλάω ούτε με φίλους ούτε με γνωστούς παρά με έχεις γνωρίσει στο περιβάλλον των γονιών μου που απεχθάνομαι. Τι ακριβώς να μου προκαλέσει θετικότητα;

Η ηθική και η πηγαία μας αγάπη είναι αυτά που προκαλούν θετικότητα. Αν περιμέναμε να βρούμε τη θετικότητα από έξω, τι θετικότητα θα ήταν; Θετικότητα σημαίνει να μπορείς να αλλάζεις το αρνητικό, το κακό, το στρυφνό, το περίεργο και το ύπουλο, σε φωτεινή ποιότητα που φέρνει ίαση και χαρά.

Απλά προσπαθώ να είμαι όσο λιγότερο μίζερη μπορώ και, στην ηλικία που πλέον βρίσκομαι, να μην με εμποδίζει στην κανονική μου ζωή. Νομίζεις ότι είμαι αχάριστη, κακομαθημένη,

Η συμπεριφορά σου, το ύφος σου, ο τόνος σου και η επιθετικότητά σου είναι πανομοιότυπα με αυτά των καλομαθημένων παιδιών.

ακόμα και ανήθικη (?)

Χωρίς ερωτηματικό.

Ποιος ηθικός άνθρωπος θα συμμαχούσε με τον πατέρα του για να διώξει τη μάνα του απ’ το σπίτι;

Είσαι στενόμυαλη, μικρόψυχη και κακόψυχη. Κατά στιγμές, είσαι ένα προσωποποιημένο σκοτάδι.

Ντροπή σου.

Τουλάχιστον αυτά τα λόγια θα σε ξυπνήσουν? (είναι εδώ που μπαίνει το ερωτηματικό)

αλλά μην ανησυχείς, και το λεωφορείο έχω προφανώς χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιώ ακόμα, και κοπιάζω για πράγματα πιο δύσκολα και σημαντικά από το πλύσιμο πατάτας.

Το κάθε πράγμα έχει τις δικές του δυσκολίες. Οι διάφορες δουλειές έχουν τις δικές τους δυσκολίες, και μη νομίζεις ότι είναι πιο εύκολες από τη φοίτησή σου στο πανεπιστήμιο. Έχω δουλέψει σε εργατικές δουλειές που ήταν πολύ δύσκολες σωματικά, και γνωρίζω εκ πείρας ότι δεν ήταν καθόλου πιο εύκολες από τη φοίτησή μου στο πανεπιστήμιο. Η μεγαλύτερη ίσως δυσκολία σε ένα τέτοιο τρόπο ζωής, είναι όμως ότι δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον για το μυαλό, είναι τρομερά ανιαρός και σε οδηγεί σε αίσθηση αδιεξόδου. Βγάζεις τρομερά λίγα χρήματα, έχεις υπέρογκο οικονομικό άγχος όχι μόνο για το παρόν αλλά και για τη μετέπειτα ζωή σου. Ας πούμε δούλευα στα Glue τα ρούχα ως βοηθός αποθηκάριος και μετά η επιχείρηση έκλεισε. Ήταν μια μεγάλη επιχείρηση με δεκάδες παραρτήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και όμως έκλεισε. Πού θα πας να βρεις δουλειά σε μια άρρωστη αγορά; ποιο θα είναι το μέλλον σου; θα μπορείς να πληρώσεις τα έξοδά σου αύριο; σήμερα; Όταν είσαι φοιτητής και σε φροντίζουν οι γονείς σου (αν σε φροντίζουν και δεν δουλεύεις), ζεις μέσα στην ελπίδα, ζεις με την αγάπη για το περιεχόμενο των σπουδών σου, που όσο και αν γίνεται ίσως ανιαρό που και που, είναι ασύγκριτα πιο ευχάριστο όμως από το πλύσιμο πατάτας. Δεν είναι το θέμα αν είναι πιο «σημαντικό» να πλένεις πατάτες ή να διαβάζεις για τις σχέσεις μεταξύ κρατών. Και το point μου ήταν ότι ζώντας έτσι για δύο χρόνια, θα αντιλαμβανόσουν πόσο τυχερή είσαι να μπορείς να απολαμβάνεις αυτή την προστασία και αυτή τη βοήθεια στη ζωή σου. Και φυσικά, δεν το ανταποδίδεις με κανένα τρόπο στους γονείς σου. Νομίζεις ότι το ανταποδίδεις επειδή προσπαθείς να είσαι καλή στις σπουδές σου; Αυτό μόνο σε εσένα θα κάνει καλό και σε κανέναν άλλον. Οι γονείς σου δεν θέλουν από σένα να τα καταφέρεις επαγγελματικά προκειμένου «να μην τους φορτωθείς και στο μέλλον», αν και είναι βέβαια φυσικό ο κάθε άνθρωπος να κινείται προς την οικονομική ανεξαρτησία. Ούτε σου έχουν βάλει οι γονείς σου κάποιον «όρο» για να μην σε διώξουν απ’ το σπίτι. Αλλά βέβαια θέλουν πράγματι να διαβάζεις, γιατί ξέρουν τι είναι καλό για σένα: να χρησιμοποιήσεις την αξιόλογη διάνοιά σου για να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου στη ζωή.

Και καθένας κοντινός έχει να πει πως πάντα δίνω

Στην πνευματική κουλτούρα, σε διάφορες θρησκείες, όπως ινδουισμό, χριστιανισμό..., υπάρχει ο ακόλουθος κανόνας: δίνε το 10 τοις εκατό των εσόδων σου σε κάποιους απ’ τους οποίους δεν πρόκειται να πάρεις τίποτα πίσω (ούτε φιλικότητα), σε κάποιους που δεν γνωρίζεις ούτε το όνομά τους. Με αυτό τον τρόπο, φυσικά, μπορείς να δίνεις μόνο σε κοινωφελή ιδρύματα. Ο γκούρου μου είχε δημιουργήσει ένα τέτοιο ίδρυμα, που είχε βραβευτεί από το κράτος της Ινδίας για την φιλανθρωπική του προσφορά στις φτωχές γυναίκες και τα φτωχά παιδιά μιας περιοχής της Ινδίας, και μας έλεγε: δίνετε, δίνετε, δίνετε. Έχω μεταφράσει διάφορα βιβλία στα οποία μιλά για αυτά τα πράγματα και για την πνευματική σημασία τού να δίνεις όχι στον φίλο σου (π.χ. να τον κερνάς το ποτό όταν κάθεστε στο μπαρ) και στο μέλος της οικογένειάς σου, αλλά σε αυτόν που το έχει περισσότερο ανάγκη, στο παιδί που λιμοκτονεί, στη χήρα που έμεινε χωρίς εισόδημα και τραβά τα μαλλιά της από την αγωνία. Μικρές προσφορές σε αυτούς τους δυστυχισμένους μπορούν να δημιουργήσουν θετικότητα και στοργή σε έναν ιδιοτελή και συμφεροντολογικό κόσμο, αλλά δεν νοιαζόμαστε να τις κάνουμε.

Μα τι λέμε; Εδώ δεν μπορούμε καν να παρηγορήσουμε τη μητέρα μας όταν την κάνουμε να κλαίει.

Γιατί;

Γιατί έχουμε απωθημένα. Αυτός μάς φαίνεται επαρκής λόγος.

υλικά- συναισθηματικά- πνευματικά, πως είμαι εκεί για να ακούσω, να βοηθήσω, πως κατανοώ.

Κοίταξε πρώτα να κατανοήσεις τον εαυτό σου, να κατανοήσεις γιατί συμπεριφέρεσαι όπως συμπεριφέρεσαι, γιατί δεν μπορείς να ξεπεράσεις την πικρία και τη μνησικακία από τη βία που δέχτηκες ως παιδί.

Δεν λέω ότι είναι εύκολο. Κατανοώ ότι έχει κάποια δυσκολία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μπεις στη διαδικασία (μέρος της οποίας είναι να μην ενδίδεις στις εκδικητικές σου τάσεις και να συμπεριφέρεσαι όπως πρέπει).

Για να σου δείξω ότι αυτό είναι εφικτό, θα σου πω τη δική μου ιστορία.

Έτρωγα κι εγώ πολύ ξύλο ως παιδί, και φύλαγα κι εγώ «σκοπιά» στον τοίχο. Δεν πιστεύω, όπως δηλώνεις όταν λες ότι αυτές οι μέθοδοι είναι «προσφιλείς» σε μένα, ότι αυτές είναι σωστές συμπεριφορές από την πλευρά των γονιών. Το ξύλο που έφαγα από τη μητέρα μου εκείνη τη μέρα το δικαιολόγησα στη βάση ότι είχα πράξει εγωιστικά και χρειαζόταν κάτι που θα με ξυπνήσει. Άλλο αυτό και άλλο το να υπάρχει, έτσι γενικώς, «βία στο σπίτι». Λοιπόν ήμουν πολύ θυμωμένος. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Γι’ αυτό αρχικά πήγα κι έμεινα στο άσραμ, στην ηλικία των δεκαοχτώ, για τρεις μήνες. Γιατί έψαχνα ένα τρόπο να ξεπεράσω τον ίδιο μου τον θυμό. Και η πνευματική δασκάλα, η Σουάμι Σιβαμούρτι, μου είπε ότι γι’ αυτό ακριβώς υπάρχουν τα άσραμ, για να σου προσφέρουν ένα περιβάλλον στο οποίο να μπορείς να απομονωθείς για λίγο από τα διάφορα ερεθίσματα και να συγκεντρωθείς στις ατέλειές σου, στο τι σε κάνει ζωώδη, επιθετικό, αρνητικό, δυστυχισμένο κ.ο.κ. Όπως το έθεσε, «πρέπει να παλέψεις με τον ίδιο σου τον νου». Και, όταν ήμουν στο άσραμ, ένιωθα τόσο να με κατακλύζει ο θυμός, ώστε έπεφτα κάτω και ούρλιαζα. Το ίδιο κι ένα χρόνο αργότερα, στο άσραμ της Ινδίας, όπου έμεινα για πέντε μήνες, ούρλιαζα (μόνος μου) τόσο δυνατά ώστε ακουγόταν, μέσα στη σιγαλιά της νύχτας, στη διπλανή κωμόπολη και με είχαν προειδοποιήσει ότι μπορεί να έρθει να με πάρει η αστυνομία. Το θέμα όμως είναι ότι με το πρόγραμμα της εργασιοθεραπείας που προσφέρεται στο άσραμ (το οποίο χρησιμοποιείται ως πρακτική και στη σημερινή ψυχολογία) και με τη γιόγκα, καθώς και με την έμπνευση και τη σωστή καθοδήγηση που προερχόταν από την πνευματική δασκάλα του κέντρου, τελικά κατόρθωσα και ξεπέρασα το θυμό μου. Αυτό σημαίνει ότι βιώνω το θυμό σε μεγάλο βαθμό ως μια δημιουργική ενέργεια, αντί ως κάτι που με παίρνει σε αρνητικές σκέψεις και συμπεριφορές. Δεν χάνω την αγάπη από την καρδιά μου, ακόμα κι όταν νιώθω θυμό (που φυσικά νιώθω σε κάποιες περιπτώσεις, όπως είναι ανθρώπινο). Κοινώς έχω «δουλέψει» με τον θυμό μου και τον χρησιμοποιώ αντί να με χρησιμοποιεί. Αυτό λέγεται mind management και σύγχρονες ψυχολογικές θεραπείες, όπως η cognitive psychotherapy, έχουν τέτοια στοιχεία στη διαδικασία τους. Αυτά που σου λέω εγώ σχετικά με τη μητέρα σου είναι βασικά στοιχεία mind management, βασικά πράγματα σχετικά με το πώς να κυριαρχήσεις στον εαυτό σου και να ορίσεις την ψυχολογική σου ζωή. Δεν εννοώ ότι θα έπρεπε να υποκριθείς. Υπάρχει πραγματικός τρόπος να δουλέψεις με το θυμό σου, και αν έχεις τη διάθεση να εκτεθείς σε πνευματικές και ψυχολογικές θεραπείες, μπορώ να σε καθοδηγήσω.

Πως τους φίλους μου με οικονομικά προβλήματα τους κερνάω,

Με τα λεφτά των γονιών σου, τους κερνάς ένα ποτό. Δεν νομίζω να θυσίασες ποτέ την μπριζόλα σου για να φάει ο πεινασμένος. Στην πραγματικότητα, είσαι τόσο προσκολλημένη στην μπριζόλα σου, ώστε δημιουργείς προβλήματα στο σπίτι επειδή δεν βρίσκεις τα φαγητά ok. Κάτσε μάθε να μαγειρεύεις τι φαγητό σού αρέσει. Πες της υπηρέτριας τι να σου μαγειρέψει. Τόσο δύσκολο είναι;

τους βγάζω έξω με το αμάξι γιατί οι γονείς τους δεν έχουν καν χρήματα για βενζίνη, Δηλαδή πάτε βόλτα.

ξέρω τι περνάνε και ποτέ δεν τους κάνω να αισθανθούν άβολα.

Όπως κάποιους άλλους.

Παράλληλα, δεν τους έχω φορτώσει ποτέ με τα πιο σοβαρά μου προβλήματα,

Αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό. Πού και που είναι καλό να ανοίγουμε την καρδιά μας. Όχι μόνο για εμάς αλλά και για τον φίλο μας. Βγαίνει για λίγο από τον προσωπικό του κόσμο και αντιλαμβάνεται μια πιο ευρεία άποψη της πραγματικότητας.

με στηρίζουν μόνο με την παρέα τους.

Οι βαθιές συζητήσεις είναι μέρος της παρέας. Αλλιώς τι είναι παρέα; Απλώς να περνάς την ώρα σου; Παρέα είναι να εμβαθύνεις στα δύσκολα, μαζί με κάποιον άλλον.

Φυσικά, δεν μπορεί η κάθε παρέα να συντονιστεί.

Δεν έχω τσακωθεί μαζί τους ούτε τους έχω αλλάξει για άλλους. Τους δίνομαι αλλά τους έχω και ανάγκη, όπως συμβαίνει με όλες τις φιλίες.

Φυσικά και τους έχεις ανάγκη. Αλλιώς γιατί να είσαι μαζί τους; Δεν πας να κάνεις παρέα σε μια μοναχική γριά σε ένα γηροκομείο ή σπίτι, γιατί αυτή τι θα έχει να σου προσφέρει;

Στο άσραμ υπάρχει ένα τέτοιο πρότζεκτ. Το άσραμ συντονίζει διάφοροι σουάμι ή άτομα που μένουν έξω να κάνουν τέτοιες εξορμήσεις σε ιδρύματα. Πάνε για παράδειγμα σε φυλακές, ορφανοτροφεία κλπ, και δίνουν στους έγκλειστους ρουχισμό, υποστήριξη, αγάπη, ελπίδα. Ένα χαμόγελο. Δεν περιμένουν τίποτα από αυτούς. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τίποτα να τους προσφέρουν. Ούτε καν πρόκειται να τους ξαναδούν. Δεν έχουν «προσωπική σχέση» μαζί τους, δεν είναι η παρέα τους. Δεν θα λάβουν ποτέ ένδειξη ενδιαφέροντος από αυτούς που έχουν χάσει τα πάντα και βρίσκονται σε χάος. Αλλά η προσφορά μάς βγάζει από το προσωπικό μας στενό κόσμο και μας ανοίγει.

Μια ευχαριστήρια και γεμάτη ευγνωμοσύνη επιστολή ενός ορφανοτροφείου προς το άσραμ μού δόθηκε και μετέφρασα πριν λίγους μήνες.

Συγχώρεσέ με, αλλά είναι εύκολο, όταν έχεις επιλέξει η ζωή σου να περιστρέφεται γύρω από τη διάσπαση της λακτόζης και το daydreaming, να κρίνεις αυτούς που ρίχτηκαν στην πάλη για να φτιάξουν όσα εσύ Κίμωνα απέρριψες από τη δική σου ζωή με τον εύκολο τρόπο,

Μια που πιστεύεις ότι η ζωή μου δεν έχει προσφορά, σε παραπέμπω στη σελίδα http://www.youtubetranslations.gr/#!content/11/%CE%9C%CE%BF%CF%85%20%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%88%CE%B1%CF%84%CE%B5 , όπου θα βρεις δεκάδες επιστολές ευχαριστίας που μου έχουν στείλει επισκέπτες του σάιτ μου, οι οποίοι βρήκαν ότι οι ηθικές και πνευματικές διδασκαλίες τις οποίες μεταφράζω συνεισφέρουν θετικά στη ζωή τους. Σε προκαλώ να μου βρεις ένα (ΕΝΑ) ελληνικό σάιτ που έχει δεχτεί τέτοιες θερμές και εγκάρδιες ευχαριστίες. Σε προκαλώ.

Να τρία παραδείγματα:

"Θέλω δημόσια να σε ευχαριστήσω για τα βίντεο που μεταφράζεις, και ιδιαίτερα για όσα δίνουν γνώση και δύναμη στους ασθενείς μου που πίνουν φάρμακα και έχουν καρκίνο και προσπαθώ να τους δώσω κατεύθυνση για έναν σωστότερο τρόπο ζωής και αφαρμάκου ιατρικής. Να είσαι ευλογημένος. Ό,τι βοήθεια μπορώ να προσφέρω, θα το κάνω με ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη."
Μαργατίνα Αθηνά, Παθολόγος-τοξικολόγος, σύμβουλος βοτανοθεραπείας, τηλ 2394300434, κινητό χουάτς 6980653139, επικοινωνία 13:00-22:00, nutrihealer2010@yahoo.gr

"Νιώθω απίστευτη ευγνωμοσύνη για την εργασία σου. Είναι σαν να είμαστε κοντά σου και να μας διδάσκεις μέσω νοητικών εικόνων! Το νιώθω ότι έχω ακόμη πολύ δρόμο και ότι κάτι νέο απλώνεται μπροστά μου! Βελτιώθηκα σαν άνθρωπος, βελτιώθηκαν οι σχέσεις μου με την γυναίκα μου και τους γύρω μου, έχω αλλάξει κατεύθυνση στη ζωή μου και νιώθω ευτυχία με τα πιο απλά πράγματα! Έχω διαβάσει το secret και το κλειδί της ζωής αλλά η μεγάλη αλλαγή έχει γίνει μέσω της δικής σου δουλειάς! Πραγματικά συγκινούμαι με αυτά που σου γράφουν στην ενότητα "Μου γράψατε". Πλέον βλέπω τόση αρνητική ενέργεια στους ανθρώπους γύρω μου και ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί βλέπω ότι τους αρέσει να έχουν κλειστά τα μάτια τους... Το αγαπημένο μου είναι ο διαλογισμός με το κερί γιατί με βοηθάει πολύ να συγκεντρωθώ!
Επιδιώκω την γαλήνη και την ευτυχία. Έχω πάρει κάποιες αποφάσεις στην ζωή μου και μία από αυτές φανερώνεται εδώ:
[...]
Αν αφιερώσεις χρόνο και το δεις θα με χαροποιήσει να διαβάσω την άποψή σου! Σε ευχαριστώ!"
Βαγγέλης

"Ἐχθὲς τὸ βράδυ, ἢ μάλλον τὰ τελευταία βράδια, εἴμαστε συνεχῶς στὸ κανάλι σου, καὶ μαθαίνουμε τὰ ἀπίστευτα καὶ τὰ ὑπέροχα, καὶ ἐπιβεβαιώνουμε ὅλα ὅσα διαβάζαμε ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια. Ἐπιστρέφοντας στὸ σπίτι σὲ σκεπτόμουν, καὶ ἤθελα νὰ σοῦ στείλω ἕνα μήνυμα γιὰ νὰ σὲ εὐχαριστήσουμε ὅλοι μας, γιὰ τὴν οὐσιαστική σου συμβολὴ ὡς πρὸς τὶς ἀλλαγὲς ποὺ βιώνουμε, καὶ πὼς αὐτὲς χάρι ΚΑΙ σὲ ἐσένα, ἔρχονται γιὰ μᾶς μὲ φυσικὸ καὶ ἁπλὸ τρόπο. Γι΄ αὐτὸ λοιπὸν, ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ ἀπὸ ὅλους μας, μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μας. Μεταδίδω σὲ ὅλους ὅσους ἔχουν μέσα τους πρόσφορο ἔδαφος τὶς ὑπέροχες πληροφορίες ποὺ μὲ ἐνθουσιασμὸ παίρνουμε ἀπὸ τὸ φωτεινότατό σου κανάλι, καὶ τοὺς μιλᾶμε γιὰ τὸ ἔργο σου."
Φίλιππος

Υπάρχουν χιλιάδες views των πνευματικών αυτών ομιλιών κάθε μέρα στο Youtube.

Φυσικά, αν τυφλωμένη από την προκατάληψη (καθότι γνωρίζεις για αυτή τη δουλειά που έχω κάνει), προτιμάς να πιστεύεις ότι δεν έχω προσφέρει και η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το κεφίρ, είναι δικαίωμά σου.

Ως προς το ότι ο διαλογισμός είναι daydreaming: Στη ιστοσελίδα μου http://www.youtubetranslations.gr/45_pop_up.htm θα βρεις (αν βάλεις στο ψαχτήρι της σελίδας τη φράση:

Β. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ ΣΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

περικοπές από εκατοντάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις για τα ωφελήματα της γιόγκα και του διαλογισμού στην ψυχολογική και φυσική υγεία. Σαφή και συνοπτική τοποθέτηση για τις αποδεδειγμένες ευεργεσίες της γιόγκα θα βρεις από οργανισμούς όπως οι ακόλουθοι:

Εθνικό Ίδρυμα Υγείας
Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία
Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών
Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών
Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία
Ελληνική Εταιρεία Εθελοντών και Ασθενών για τη Νόσο Parkinson ΕΠΙΚΟUΡΟΣ ΚΙΝΗΣΗ

Μου λες ότι εσύ και οι φίλοι σου έχετε αρνητική (ή μάλλον πολύ αρνητική) γνώμη για αυτήν. Αλλά τι ξέρετε για αυτήν; Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρετε τίποτα. Δεν διαβάσατε τίποτα για τη γιόγκα. Ούτε την εξασκήσατε ποτέ, έστω και για μία ώρα. Και όμως, νομίζετε ότι μπορείτε να έχετε γνώμη για αυτήν και να την ειρωνεύεστε ως daydreaming (το οποίο μάλιστα μπορούμε και θαυμάσια να διακόψουμε –βίαια- για το πολύ σημαντικότερο εγχείρημα της ανάκρισης της μητέρας μας για το σπορ αμάξι που μας παρέχει – έκανε βαθούλωμα;).

Βέβαια, δεν λέω ότι οι παρέες που κάνεις δεν είναι ποιοτικές απλά και μόνο γιατί είναι προκατειλημμένες ενάντια στη γιόγκα. Απλά και μόνο μία αρνητική μου observation για αυτές δεν φτάνει για να τους δώσω ένα γενικό χαρακτηρισμό. Στην πραγματικότητα, μου κάνει καλή εντύπωση που σχετίζεσαι με κάποιον που παίζει κλασική μουσική (κι εγώ ο ίδιος ήθελα να γίνω πιανίστας κάποτε και είχα πάει στη Γερμανία για να σπουδάσω, μέχρι που πόνοι στα χέρια με ανάγκασαν να σταματήσω). Ούτε περιμένω ότι οι συνομήλικοί σου θα είναι πληροφορημένοι για την πνευματικότητα και απρόσβλητοι στις διάφορες φήμες και αρνητικές προπαγάνδες που κυκλοφορούν μεταξύ κάποιων θρησκευτικών κύκλων στην κοινωνία. Ωστόσο, όπως λες κι εσύ, ο καθένας κρίνεται όταν κρίνει. Και νομίζω ότι είναι εύστοχο τουλάχιστον να κάνω αυτή τη σημείωση εν παρόδω.

να κρίνεις τόσο τις ταραγμένες ζωές των άλλων

Η ταραχή δεν είναι αποκλειστικό γνώρισμα της οικογένειάς σου.

μέχρι που να νομίζεις πως τις ξέρεις και στη συνέχεια να εκφέρεις τη γνώμη σου ανοιχτά. Επειδή όταν κρίνεις κρίνεσαι, θα μπορούσα να είμαι και άλλο "ειλικρινής" σχετικά με το τι πιστεύουμε εγώ και ο περίγυρός μου για τη ζωή και τις επιλογές σου όμως δεν έχει νόημα να μάθεις γνώμες για όσα γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα. Μήπως κάνω κακό σε κανένα επειδή βρίσκομαι στο άσραμ; Μήπως άσκησα βία στο γονιό σου, στον αδερφό σου, στον συντοπίτη σου ή στον φίλο σου; Αν δεν μου εξηγήσεις το νόημα αυτής της κατάκρισης «για όσα γνωρίζω καλύτερα απ’ τον καθένα», δεν μπορώ να σχολιάσω. Όμως είμαι ανοιχτός στην κρίση σου. Στη γιόγκα λέμε: «Ποτέ μην παίρνετε αρνητικά την κρίση των άλλων. If they have a point, it will benefit you, and if they don’t, then why should you be distraught?»

Και όσον αφορά τη ζωή μας, το ανούσιο socializing [κοινωνική αλληλεπίδραση στα κλαμπ] και όλα αυτά που είσαι σίγουρος πως κάνουμε, παρότι δεν έχεις γνωρίσει κανέναν φίλο μου και γενικότερα ξεκομμένος από τη νέα γενιά την οποία προσπαθείς να καταλάβεις μέσα από ντοκιμαντέρ μεσήλικων,

Έλα τώρα, αλήθεια πιστεύεις ότι εγώ γεννήθηκα σε αυτή τη Γη στην ηλικία των σαράντα τεσσάρων; Εγώ δεν ήμουν νέος;

Αλλά δεν πρόκειται ειδικά για τους νέους. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ένα καταναλωτικό, υλιστικό και ηδονιστικό προσανατολισμό στη ζωή (στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος που απεχθάνονται τους μοναχούς σαν κι εμένα, επειδή οι μοναχοί δεν κάνουν σεξ, λοιπόν είναι «out»). Πήγαινε στα μπαρ και θα δεις αμέσως τον κόσμο να ζαλίζεται και να φτιάχνεται με τα ποτά και τα τραγούδια και μετά να φεύγει για άλλα. Το τι κάνεις εσύ δεν το ξέρω και δεν είναι δουλειά μου. Εγώ απλά είπα ότι εσύ βρισκόσουν σε αυτά τα μέρη και άφηνες την μητέρα σου απαρηγόρητη στο σπίτι με τη θλίψη που εσύ η ίδια με τη συμπεριφορά σου της δημιούργησες. Αν υπήρχε στην έκφρασή μου μια υπόνοια ότι κι εσύ θα είσαι όπως οι περισσότεροι που συχνάζουν στα ξενυχτάδικα, με συγχωρείς.

είτε είμαστε ομαδικώς τρελοί είτε απλώς δεν μπορείς να καταλάβεις τι παίζει.

Φαίνεται από το γράμμα πως δεν γνωρίζεις ποια είναι η σχέση μου με τους γονείς μου, διότι απλά αναφέρεις τη συμπεριφορά μου και του πατέρα μου και όχι το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους (προφανώς, εφόσον δεν σου έχουμε πει τίποτα), παρά μόνο το πώς σχετίζεται η μάνα μου μαζί μας. Τόσο προκατειλημμένος.

Δεν μιλάω για το πώς σχετιζόσαστε με τους άλλους. Τι να πω, αφού δεν το ξέρω. Ναι, μιλάω μόνο για το πώς σχετίζεστε με τη Λίτζια. Αλλά γιατί είναι αυτό προκατάληψη; Αν επιδεικνύετε άσχημες ποιότητες στη σχέση σας με αυτήν, δεν θα έπρεπε αυτές να διορθωθούν;

Εν πάση περιπτώσει να σου πω πώς σχετίζομαι εγώ με αυτούς: πιθανόν μετάνιωσαν που έχω γεννηθεί γιατί τότε άρχισαν οι μπελάδες,

Το γεγονός ότι ο πατέρας σου αρρώστησε έξι μήνες μετά τη γέννησή σου ούτε κατά διάνοια βέβαια δεν σημαίνει ότι αρρώστησε εξαιτίας σου, ούτε και έκανε ποτέ οποιοσδήποτε απ’ τους δυο στο μυαλό του μια σύνδεση αυτού του τύπου. Γνωρίζω ότι οι γονείς σου χαίρονται που σε έχουν και σε αγαπούν πολύ. Γιατί να έχεις αυτή την πεσιμιστική στάση; Μπορεί η μαμά σου να σε έδερνε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπούσε. Έστω και αυτή η κακή της συμπεριφορά, το ότι σε έδερνε, δείχνει τουλάχιστον κάποιο ενδιαφέρον, γιατί θα μπορούσε να είχε αδιαφορήσει. Σε έδερνε για να σε «διορθώσει», ακόμα κι αν αυτός είναι (εκτός ίσως σπάνιων εξαιρέσεων) ένας ακατάλληλος και μάλλον χείριστος τρόπος να αντιμετωπίζεις ένα παιδί. Παράλληλα να αναφέρω ότι κι εσύ μπορεί να ήσουν εξαιρετικά επίμονη. Είσαι επίμονη ακόμα και τώρα, όταν για παράδειγμα δεν θέλεις να παραδεχτείς σε μένα κανένα λάθος που έχεις κάνει με τη μητέρα σου, κατηγορείς τη γιόγκα και ρίχνεις υπονοούμενα για τη ζωή μου στο άσραμ, και μέχρι και που υπονοείς ότι μου «γυάλισες» και γι’ αυτό βρήκα το θάρρος (ή μάλλον θράσος, όπως πιστεύεις) να σου κάνω επικριτικά σχόλια. Λοιπόν αν είχες αυτή τη «στάση» και τότε με τη μητέρα σου, μπορώ να καταλάβω γιατί εκνευριζόταν. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα έπρεπε να σε χτυπά, κι ούτε βέβαια συμβούλεψα εγώ τη μάνα σου σε οποιαδήποτε στιγμή να σε χτυπά, όπως με κατηγορείς στο γράμμα σου. Λέω απλά ότι όταν ο άλλος δεν καταλαβαίνει με το καλό, πρέπει να είμαστε αυστηροί μαζί του και να του αφαιρούμε παροχές, μέχρι να αποφασίσει να δείξει σεβασμό. Αλλά αυτή είναι βέβαια μια λύση έκτακτης ανάγκης. Κάθε λύση η οποία έχει μέσα της την οποιαδήποτε βία, είναι λύση έκτακτης ανάγκης. Οι άνθρωποι πρέπει να κάθονται κάτω μαζί και να ανοίγουν την καρδιά τους. Μόνο έτσι ξεπερνάνε τις μεταξύ τους διχόνοιες. Και πρέπει και ο καθένας, βέβαια, να εργάζεται και προσωπικά για αυτό το σκοπό.

Εμένα μου είχε διηγηθεί μια μέρα η μαμά σου ότι όταν ήσουν παιδί σε είχε δείρει, και έκλαιγε. Δεν ήξερα ότι γινόταν συχνά. Αν αυτός είναι ο λόγος που της φέρεσαι έτσι, πρέπει να τα συζητήσετε, να τα βρείτε. Αλλά αυτό δεν αφαιρεί από τη δουλειά που πρέπει να κάνεις με τον εαυτό σου, γιατί η μετατροπή των διαφόρων παθών, όπως είναι ο θυμός, σε θετικότητα πρέπει να είναι το πρώτο μας μέλημα.

Γι’ αυτό και αισθάνομαι καλό ότι μου έγραψες αυτό το γράμμα. Γιατί από ένα σημείο του γράμματος και μετά, όταν αρχίζεις να μιλάς για την παιδική σου ηλικία, η αντιδραστικότητα φεύγει και ο λόγος σου γεμίζει με ψυχή. Αυτή από μόνη της είναι μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Γι’ αυτό είναι καλό που και που να μιλάμε σε επιλεγμένους φίλους. Δεν θεωρώ βέβαια τον εαυτό μου φίλο, πόσο μάλλον επιλεγμένο φίλο, και γνωρίζω ότι είναι απλά επειδή το έφερε η περίσταση που ανοίχτηκες σε μένα και όχι λόγω του προσφιλούς μου προσώπου. Αλλά όπως και να ’χει, μπήκες σε μια διαδικασία να παλέψεις με τις μνήμες σου και να τις φέρεις στην επιφάνεια με ένα βαθύ και μη αντιδραστικό τρόπο. Μπήκες στην οδό της γιατρειάς. Όχι της γιατρειάς που με θρασύτητα, όπως λες, σου πρόσφερα εγώ, αλλά αυτής που εσύ η ίδια μπόρεσες να προσφέρεις στον εαυτό σου.

με ανέθρεψαν όμως και μου δίνουν υλικά αγαθά και εγώ τους ανταποδίδω

Αυτό το σχολίασα αλλού, δεν πρόκειται για ανταπόδοση, για σένα γίνονται όλα αυτά. Η ανταπόδοση είναι να είσαι σωστή στη συμπεριφορά σου. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα έπρεπε να αποδέχεσαι αρνητικές συμπεριφορές. Αλλά υπάρχει ο θετικός τρόπος να αλληλεπιδράσεις μαζί τους για να καλυτερέψεις την κατάσταση. Η αντιδραστικότητά σου χειροτερεύει τα πράγματα. Όσες φορές κι αν στο πω αυτό, δεν θα ’ναι αρκετές.

με λαμπρή σχολική σταδιοδρομία, ξεχωριστές επιδόσεις στις σπουδές μου, εγγυήσεις γι' αυτούς ότι θα μπορέσω να σταθώ μόνη στα πόδια μου στο μέλλον. (Άσχετα το αν βάζω στόχους κυρίως για να αποδείξω πράγματα στον εαυτό μου και αν δεν ήταν αυτή η "συμφωνία" απλά ίσως δεν θα το έκανα με το δικό τους τρόπο.) Η ανταλλακτικότητα στη σχέση σφραγίζεται από τη σιωπηρή συγκατάθεση ότι αν σταματήσει το ένα θα σταματήσει και το άλλο. Γιατί εκπλήσσεσαι που αντιδρώ στο να αλλάξει συμπεριφορά η μάνα μου; To ίδιο θα έκανε και αυτή αν σταματούσα και εγώ να φέρομαι όπως παραπάνω.

Φυσικά, αν εσύ σταματούσες να σπουδάζεις κι άρχιζες να παίζεις πινγκ-πονγκ, θα αντιδρούσε. Όχι για να σε τιμωρήσει και να σε διώξει, αλλά για να βρείτε μια λογική λύση. Και βέβαια, δεν θα έπρεπε κι εγώ να εκπλαγώ αν αντιδρούσες στην περίπτωση που εγώ συμβούλευα τη μάνα σου να σε σταματήσει από τις σπουδές σου. Αλλά η δική μου συμβουλή προς αυτήν (που με πρωτοβουλία μου τη λέω ανοιχτά για δική σου γνώση, καθώς δεν μου αρέσει να κάνω τα πράγματα μυστικά) είναι ότι πρέπει να σου αφαιρεί παροχές για να σε πειθαρχήσει αρκετά ώστε να μην φέρεσαι με αυτό τον έξαλλο και εξαιρετικά ανάγωγο τρόπο.

Είσαι υποχρεωμένη να δείχνεις σεβασμό.

Και αυτό άσχετα με το αν δείχνουν οι άλλοι σεβασμό προς εσένα. Σε μια ομιλία που μετέφρασα ενώ εσείς λείπατε στην Τουρκία ένας πνευματικός δάσκαλος λέει ότι στη ζωή του επέλεξε να συνεχίσει να αγαπά και να έχει καλή στάση προς τους φίλους οι οποίοι τον πρόδωσαν (μήπως τον πρόδωσαν όταν έγινε πνευματικός δάσκαλος;). Εξηγεί ότι εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να είμαστε ανάλογα με την ηθική μας συνείδηση και όχι ανάλογα με το τι κάνουν οι άλλοι προς εμάς. Βέβαια θα προστατέψουμε τον εαυτό μας, αλλά δεν θα τους επιτεθούμε οι ίδιοι, αντιδρώντας στη δική τους επίθεση – είτε του παρελθόντος είτε του παρόντος.

Ό,τι έγινε στο παρελθόν έγινε, δεν μπορείς να το αλλάξεις πια. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αφήσεις την πικρία να βγει, όπως έκανες γράφοντας αυτό το γράμμα, να τη συνειδητοποιήσεις, να αφήσεις την ενέργειά της να περάσει από μέσα σου δημιουργικά και να μετασχηματιστεί. Στο βαθμό που το κάνεις αυτό, θα μπορείς να χειριστείς και το παρόν καλύτερα, γιατί θα είσαι περισσότερο κυρία του ίδιου σου του εαυτού και η καλή σου φύση θα εκδηλώνεται άκοπα.

Μη νομίζεις ότι αυτές τις συμβουλές τις δίνω μόνο σε σένα. Και στη Λίτζια λέω πολλά για το να συμπεριφέρεται σωστά. Αλλά σε αυτή τη φάση, στον παρόντα χρόνο, δεν νομίζω ότι αυτό που δημιούργησε την κατάσταση ήταν η συμπεριφορά της Λίτζιας, όπως οι συμβουλές που σου έδινε στο αυτοκίνητο ή ο γενικώς κοφτός τρόπος ομιλίας της. Απ’ ό,τι είδαν τα μάτια μου, η πηγή της αναταραχής ήσουν εσύ.

Θέλεις να γελάσεις λίγο; Της έκανα μάθημα «γλυκιάς ομιλίας» της Λίτζια. Τραγουδούσα μια φράση (που θα μπορούσε να σας απευθύνει) με γλυκό τόνο στη φωνή και μετά την τραγουδούσε κι εκείνη με γλυκό τόνο στη φωνή. Το βρίσκει δύσκολο να είναι γλυκιά. Γιατί; Γιατί έχει κι εκείνη θυμό.

Το βρίσκεις περίεργο; Κι εκείνη μεγάλωσε τρώγοντας ξύλο. Εκείνη γιατί να μην έχει θυμό, άλυτα θέματα και ανωριμότητες; Οι γονείς μας είναι κι αυτοί παιδιά – λίγο μεγαλύτερα από μας. Θυμάμαι την πάλη που έκανα, στην ηλικία των είκοσι, για να ευαισθητοποιήσω τον πατέρα μου στην ίδια του την επιθετικότητα. Δεν του επιτιθόμουν –τότε βέβαια θα αντιδρούσε-, αλλά έβρισκα άλλους, «λεπτούς» τρόπους για να του μεταφέρω το μήνυμα. Θυμάμαι μια φορά που με είχε αγκαλιάσει και έκλαιγε. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν. Αλλά σήμερα ο πατέρας μου έχει μια πολύ μεγαλύτερη επίγνωση του εαυτού του, των παθών του, της συμπεριφοράς του, κι αυτή έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό αρμονική.

Της μητέρας μου της πήρε πολλά χρόνια να συντονιστεί, αλλά συντονίστηκε τέλεια. Χαίρομαι γι’ αυτούς. Χαίρομαι γιατί τα κατάφεραν.

Δεν την όρισα εγώ τη σχέση τόσο βολικά, τόσο κυνικά, παρά αυτά τα περιθώρια μου όρισαν ως γονείς για να κινούμαι από παλιά και τώρα μου έχει γίνει τρόπος ζωής.

Δεν λέω ότι όρισες τη ζωή σου. Είπα ότι τους ορίζεις κάποιες συνισταμένες μέσα στις οποίες τους επιτρέπεται να αλληλεπιδρούν μαζί σου. Ότι γενικώς, όχι «πολλά-πολλά» μαζί σου, γιατί έχεις έτοιμη τη φωνάρα (ακόμα και με «λίγα-λίγα»). Ότι πράττεις έτσι αντί να συνεργάζεσαι με ήρεμο πνεύμα. Όσον αφορά τις σπουδές σου και τον διανοητικό προσανατολισμό σου, νομίζω ότι είσαι τυχερή που μπορείς να αξιοποιείς την γερή σου διάνοια και να ζεις μια ζωή όπου βρίσκεις ενδιαφέροντα στις σπουδές σου. Ας πούμε ότι αυτοί δεν είχαν αυτό τον προσανατολισμό και ότι ήταν τσομπάνηδες ή σε ήθελαν για πωλήτρια στο μαγαζί τους. Νομίζεις ότι θα ήσουν σε καλύτερη θέση;

Εγώ έχω τη δική μου ζωή, τη δική μου πραγματικότητα, στον πατέρα μου νιώθω πως αρκεί η συναισθηματική παρηγοριά να μοιραζόμαστε μαζί του το ταβάνι και από εκεί και πέρα η μάνα μου ξυπνάει από τον -με δική της πρωτοβουλία- λήθαργο της αποτραβηγμένης

Είναι η μητέρα σου αποτραβηγμένη από σένα; Λες σε άλλο σημείο του γράμματος ότι πας να της συζητήσεις πράγματα και δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος να κάτσει μαζί σου. Τη ρώτησα για αυτό και είπε ότι δεν έχει παρατηρήσει κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Ρώτησε πώς θα μπορούσε να μην θέλει να βρίσκεται με το παιδί της; Είπε ότι πιθανά σε κάποια στιγμή, κάποιο βράδυ μετά τη δουλειά να φάνηκε κουρασμένη, αλλά όχι βέβαια ότι δεν θέλει να βρίσκεται ή να μιλά μαζί σου. Είπε επίσης ότι όμως εξαρτάται κι απ’ το ύφος σου. Αυτό νομίζω δεν χρειάζεται περισσότερο σχολιασμό.

Η δική μου παρατήρηση είναι ότι η Λίτζια σε αγαπά – πώς μπορείς να έχεις αμφιβολία για αυτό; Ο πατέρας μου με αγαπά πολύ. Κι ας μ’ έδερνε όταν ήμουν παιδί. Αν κάνει πράγματα non-optimal και που δεν συμφωνούν με την πραγματική ψυχή της, φέρτο στην επίγνωσή της. Δεν μιλάω τώρα εδικά για το θέμα τής μεταξύ σας συζήτησης και παρέας, αλλά γενικά. Μπορείς να φανταστείς ότι της έκανα παρατήρηση για το «σε παρακαλώ! σε παρακαλώ!» που χρησιμοποιεί συχνά στην ομιλία της με επικριτικό τόνο, και ούτε καν είχε συνειδητοποιήσει ότι το κάνει; Της είπα ότι αυτό δίνει στον άλλο την αίσθηση ότι του επιτίθεσαι, ότι τον επικρίνεις, εκεί μάλιστα που δεν υπάρχει καν θέμα (ή ουσιαστικό θέμα ή όφελος που μπορεί να προκύψει) για να του κάνεις την οποιαδήποτε παρατήρηση. Άρχισε να το σκέφτεται.

Είναι αλήθεια ότι στο κοινό μου γράμμα προς εσάς δεν σχολίασα την συμπεριφορά της Λίτζια, πέρα απ’ το να πω ότι «πίσω απ’ το κοφτό της ύφος βρίσκεται μια ευγενική ψυχή». Αυτό το παρέλειψα κυρίως γιατί θα ήθελα να εστιαστείτε στα δικά σας και να την προσεγγίσετε με καλή θέληση και δεν αισθανόμουν ότι αυτή θα υπήρχε αν άρχιζα να μιλώ για τον δικό της τρόπο. Άλλωστε, δεν αισθάνομαι, με βάση αυτά που είδα στο Γύθειο, ότι ο δικός της τρόπος ήταν η βασική αιτία της δυσαρμονίας. Εσένα σου φερόταν καλά (άσχετα απ’ το αν εσένα σου φαίνεται ότι σε «μείωνε» δίνοντάς σου συμβουλές για το αυτοκίνητο), ενώ στο Γιώργο νομίζω φερόταν και σ’ αυτόν καλά, πέρα από το περιστασιακό «Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ» ίσως. Και έδειχνε το ενδιαφέρον της σερβίροντας, καλώντας σας για μπάνιο κλπ. Την είδα να είναι φιλική μαζί σας.

Αλλά ξαναλέω: ας κοιτάξει ο καθένας τα δικά του. Αν μπλεχτούμε στο πόσο σημαντική ήταν αυτή η φράση που είπε κάποιες φορές η Λίτζια, ή ίσως άλλες φράσεις, δεν θα βγούμε πουθενά.

Καλή προαίρεση, συζήτηση, κατανόηση, συγχώρεση και αγάπη.

από εμάς σωματικά και πνευματικά αυτοματοποιημένης ζωής της

Η Λίτζια μαζί μου (αλλά βέβαια και με τη γιόγκα γενικότερα, όπως θα μάθεις αν διαβάσεις επιστημονικές εργασίες για αυτήν) ασκείται στην απο-αυτοματοποίηση. Ουσιαστικά, ο διαλογισμός δεν είναι τίποτα άλλο από μια διαδικασία απο-αυτοματοποίησης. Μαθαίνεις να αποστασιοποιείσαι από τον νου σου, να τον παρατηρείς και, σαν να ψαρεύεις σε θάλασσα, να αφαιρείς από το βυθό της ύπαρξής σου τους καρχαρίες που απειλούν τους ανθρώπους που θα ήθελες να σε αγαπούν.

Όταν κάνω διαλογισμό με τη Λίτζια, όταν κάνουμε το «φωνητικό μάθημα» στο οποίο αναφέρθηκα παραπάνω (για να έχει γλυκό τόνο στη φωνή) J, όταν κάνει η ίδια μόνη της γιόγκα, η προσπάθεια είναι να ταυτιστούμε με εκείνο το πράγμα στην ύπαρξή μας που είναι ελεύθερο από τις τάσεις και τα παγιοποιημένα μοτίβα του νου όπως είναι η επιθετικότητα ή ακόμα και μια αμυντική αδιαφορία που μπορεί να επιδεικνύουμε προς πρόσωπα που στην πραγματικότητα αγαπάμε. Η γιόγκα είναι ολόκληρη επιστήμη και έχει κάνει θραύση στον δυτικό κόσμο. Στην Αμερική έχει περάσει σε ψυχοθεραπευτικά μοντέλα, σε κάποιες χώρες της Ευρώπης καλύπτεται από τις κρατικές ασφάλειες υγείας, πνευματικοί δάσκαλοι της γιόγκα καλούνται να μιλήσουν σε συνέδρια ψυχολογίας. (Έναν πολύ διάσημο τέτοιον γκούρου, τον Sri Sri Ravi Shankar, είχα την τύχη να γνωρίσω στην Αθήνα όταν ήρθε καλεσμένος να μιλήσει σε συνέδριο ψυχολογίας. Θα τον θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή.). Λοιπόν σκέψου τη σχέση της Λίτζια με τη γιόγκα αντικειμενικά και ώριμα και μην παρασύρεσαι από τους αδαείς και προκατειλημμένους ανθρώπους (οι οποίοι μάλιστα συχνά έχουν sectarian motive) με τους οποίους μπορεί να μιλάς.

Sectarian motive: Κίνητρο που βασίζεται στη θρησκευτική μισαλλοδοξία

(όχι, δεν πρόκειται για λεξικό!)

Δεν παρατήρησες ότι από τότε που άρχισε γιόγκα (και την παρέα μαζί μου) έκοψε το τσιγάρο, το ποτό, τον καφέ, αδυνάτισε πολλά κιλά και νιώθει αναζωογονημένη; Θετικές αλλαγές στην ψυχολογία και τον τρόπο ζωής είναι ο κανόνας στους ανθρώπους που αρχίζουν γιόγκα, όπως μπορείς να διαβάσεις στην επιστημονική βιβλιογραφία. Η Λίτζια είχε εξαρχής μια τάση για τη γιόγκα. Την πρώτη μέρα που με είδε, όταν πήγα να τους κάνω μάθημα στην επιχείρηση, είπε ότι είχε πάντα ενδιαφέρον για τη γιόγκα και ήθελε να πάει στην Ινδία. Όταν αρχικά η Λίτζια έδειξε ενδιαφέρον για μένα, νόμισα ότι απλά πρόκειται για μια γυναίκα που ενδιαφέρεται για έναν άντρα και την έκανα πέρα με αληθινά συνοπτικές διαδικασίες. Αλλά αργότερα αρχίσαμε να μιλάμε και είδα ότι συντονιζόταν πολύ καλά στο πνεύμα της γιόγκα. Η Λίτζια είναι γεννημένη μαθήτρια. Αντλεί από μένα την ίδια έμπνευση που άντλησες εσύ από την Σουάμιτζι όταν ήρθες. Έχει μια ειλικρινή επιθυμία να βελτιωθεί και το προσπαθεί, και το έχω δει αυτό με πολλούς τρόπους. Πάντα προσπαθεί να εμβαθύνει, ψάχνεται, κλαίει και ποθεί το σωστό. Κάνει και λάθη, έχει και αδυναμίες. Νιώθει επίσης πράγματι και μια φυσική έλξη προς εμένα. Αλλά αυτό είναι πολύ συχνό σε τέτοιες σχέσεις. Η Σουάμιτζι αρέσει σε πολλούς άντρες, ας πούμε. Λοιπόν στο βαθμό που υπάρχει και αυτή η επιθυμία, η πνευματική της εκπαίδευση είναι να είναι αποστασιοποιημένη από αυτήν, να μην ενδίδει. Και αυτό είναι βέβαια που γίνεται και που θα γίνεται. Δεν έχουμε βέβαια ούτε κατά διάνοια σωματική σχέση με τη Λίτζια. Και, αν και την επηρεάζω με τις σκέψεις μου, δεν είναι «πειθήνιο όργανο» ή οτιδήποτε τέτοιο. Η όλη διαδικασία είναι να ψάξουμε τι λέει η συνείδησή μας, να βρούμε ένα εσωτερικό φως, όχι να χρησιμοποιούμε ο ένας τον άλλο ως όργανό του, για ιδιοτελείς σκοπούς ή ιδιοτροπίες.

Ακόμα κι εσύ θα μπορούσες να επηρεαστείς από αυτό το γράμμα. Ίσως βρεις κάποια έμπνευση σε αυτό. Δεν ξέρω, δεν ξέρω πόση σοφία μπόρεσα να βάλω σε αυτό. Ίσως εκατό, ίσως μηδέν. Αλλά αν αποτελέσει έμπνευση για σένα, αυτό δεν σημαίνει ότι σε χρησιμοποίησα και ότι είσαι όργανό μου. Η Λίτζια έψαχνε μια αγάπη που θα της προσφέρει έμπνευση. Αγαπάμε το παιδί μας, βέβαια, αλλά η αγάπη προς τον δάσκαλο, προς τον εμπνευστή, διαφέρει. Εγώ αγαπάω πολύ τον πατέρα μου, αλλά αυτή η αγάπη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αγάπη προς τον γκούρου μου. Όταν ήρθε στο σπίτι μου την πρώτη φορά μού το είπε αυτό, ότι είχε ανάγκη μια τέτοιου είδους αγάπη. Ότι είχε ανάγκη να αγαπήσει με αυτό τον ανώτερο τρόπο. Δεν είπε ότι είχε ανάγκη να αγαπηθεί, όπως είπα στο πρώτο μου γράμμα. Διέπραξα το αμάρτημα να αλλάξω τη λέξη γιατί δεν ήξερα κατά πόσο ο Γιώργος θα αντιλαμβανόταν τη διαφορά και δεν θα ζήλευε. (Φυσικά, η Λίτζια ένιωθε πράγματι έλλειψη αγάπης και παραμέληση από το Γιώργο, μια απάθεια από αυτόν, μια αδιαφορία, κλπ, απλά δεν χρησιμοποίησε αυτή τη λέξη εκείνη τη στιγμή). Λοιπόν η Λίτζια έχει έντονη μέσα της αυτή την κλίση, και μπορώ να την αναγνωρίσω γιατί την έχω κι εγώ. Κι εγώ είμαι μαθητής. Υπάρχει μια λατρεία προς τους πνευματικούς δασκάλους, προς τους αγίους, και όλο αυτό είναι μια κουλτούρα. Η Λίτζια είναι σαφώς μέρος αυτής της κουλτούρας. Δεν θα έχανα το χρόνο μου μαζί της αν δεν συνευρισκόμασταν σε ένα πνευματικό χώρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να έχει ξεπεράσει την σωματική ερωτική επιθυμία. Πόσους ανθρώπους θα βρεις γύρω που την ξεπέρασαν; Εσύ θα την έχεις ξεπεράσει σε τριάντα χρόνια; Μαθητής και δάσκαλος απλά κρατάνε τη ζωή τους αγνή, κρατάνε το λογισμό τους αγνό, συγκεντρώνονται στο πνευματικό και συνεχίζουν να συναναστρέφονται για όσο διάστημα το θελήσει η μοίρα.

Λοιπόν δες με συμπάθεια τη σχέση της Λίτζια μαζί μου. Μην την υποβιβάζεις σε κάτι σαρκικό, γιατί είναι πράγματι κάτι πολύ μεγαλύτερο, ανώτερο και πλουσιότερο από αυτό.

Κι αυτά τα λέω χωρίς εγωισμό. Δεν σκέπτομαι τον εαυτό μου ως πνευματικό δάσκαλο. Ωστόσο, έστω με αυτά τα λίγα που ξέρω και καταλαβαίνω, λίγους ανθρώπους τους έχω εμπνεύσει. Είναι όμορφο αυτό. Κι εσένα θα μπορούσα να σε εμπνεύσω. Αλλά καθότι έχεις αυτή την καχυποψία και την αντιπάθεια πια για μένα, θα αρκεστώ στο να με εμπνέεις εσύ. Ήταν εμπνευστικό το γράμμα σου. Αλήθεια. Όχι όλο. Αλλά η περιγραφή που έβγαινε από μέσα σου ήταν πολύ συγκινητική. Σε ευχαριστώ που καταδέχτηκες να μου τη γράψεις.

Είθε να καταφέρνεις πάντα να χρησιμοποιείς το περίφημο μυαλό σου σε συντονισμό με την καρδιά σου.

και αναρωτιέται "γιατί το εισπράττω;". Θα παρέλειψε προφανώς να σου αναφέρει ότι είχα πρόθεση κάμποσες φορές να πιάσω δουλειά γιατί πέρναγα φάσεις που ούτε αυτή την παραπάνω σχέση μπορούσα να ανεχτώ, αλλά μου το απαγόρευσαν για να μη χαλάσω τους βαθμούς μου, γκρεμιστεί το μέλλον μου και τους ξαναφορτωθώ.

Μας λες ότι το πανεπιστήμιο έχει υπερβολική ύλη και δεν προλαβαίνεις να δίνεις όλα τα μαθήματα κάθε εξάμηνο. Τι θα γινόταν αν πήγαινες παράλληλα και δούλευες; Κάνε την εξίσωση.

Δεν πρόκειται για το ότι δεν θέλουν να τους ξαναφορτωθείς. Εσύ σε μια στιγμή θυμού μπορεί να φύγεις, αλλά τι θα επακολουθήσει; Πώς θα επηρεάσει αυτό τη ζωή σου; Θα μπορέσεις να δίνεις κανονικά τα μαθήματα στα εξάμηνα; (μάλλον όχι, ε;). Θα σου πάρει δέκα χρόνια να τελειώσεις; Μήπως θα τρελαθείς ενδιάμεσα από απόγνωση, κούραση και λύπη; Αν εσύ, παρ’ όλες αυτές τις πιθανότητες, θέλεις να το κάνεις, κάντο (χωρίς βέβαια να επιβαρύνεις τους γονείς σου με ακόμα περισσότερα χρόνια σπουδών – γιατί αυτό είναι «τσάμπα μάγκα» - πώς την είπες αυτή τη φράση;) Αλλά αν δεν το κάνεις, κι αν επιλέξεις να μείνεις, δίνε τους τουλάχιστον αναγνώριση και σεβασμό, διόρθωνέ τους όπου χρειάζεται, αλλά πρόσφερέ τους τη μαγική λέξη.

Ξέρεις ποια είναι αυτή;

Σαφώς στην οικογένειά μου καθένας κάνει τις σκέψεις του, ο καθένας έχει τα προβλήματά του και τα κρατάει για τον ίδιο (άσχετα αν εσύ γνωρίζοντας μόνο του ενός νομίζεις ότι έχεις γνώση αυτών και των άλλων δύο- ή μάλλον της απουσίας αυτών). Η διαφορά τώρα είναι ότι η μάνα μου ξέσπασε. Αν ο αρχηγικός χαρακτήρας της μάνας μου την είχε αφήσει να δεχτεί καμιά συμβουλή πριν από χρόνια, κάτι θα μπορούσε να είχε σωθεί.

Πρόσεξε, κι εγώ θα μπορούσα να είχα κρατήσει την ίδια ποιότητα σχέσης με τον πατέρα μου που υπήρχε αρχικά στη ζωή μας, και μετά να λέω ότι έφταιγε αυτός γιατί ήταν βίαιος. Αλλά, αντ’ αυτού, έκανα τις κινήσεις που χρειαζόταν να κάνω για να αλλάξω –εγώ πρώτα- και μετά να αλλάξει και αυτός. Έχει μεγάλη σημασία πόσο ελεύθερη είσαι η ίδια από τα διάφορα ψυχολογικά «θέματα», πριν επιχειρήσεις να «προσηλυτίσεις» και τον άλλον.

Ήσουν τότε σε μια πιο ήρεμη, πιο ισορροπημένη και πιο πνευματική κατάσταση από ό,τι είσαι τώρα;

Το σπίτι μας μού μοιάζει περισσότερο κτήριο παρά οικογένεια, συνεπώς στις διακοπές που μας βίωσες ίσως είναι όπως όταν άτομα πάνε να μοιραστούν το χρόνο τους ο ένας με τον άλλον και αντιμετωπίζουν δυσκολίες συμβίωσης και συμβιβασμού.

«Συμβιβασμός» είναι καλή λέξη. Καλή θέληση, συμβιβασμός, υποχωρητικότητα, αρμονία στη συμπεριφορά, έλλειψη εχθρότητας. Δεν βλέπω γιατί οι άνθρωποι πρέπει να επιδεικνύουν αρνητικές ποιότητες. Κι εμείς στο άσραμ μένουμε στον ίδιο κοιτώνα και συνεργαζόμαστε με διάφορους ανθρώπους, που συχνά ήταν πρωτύτερα άγνωστοι σε εμάς (καθώς απ’ το άσραμ περνάει πολύς κόσμος), αλλά δεν δημιουργούμε «καταστάσεις». Αν μπορούμε εμείς στο άσραμ να το κάνουμε αυτό, που βρισκόμαστε υπό την επήρεια των διδασκαλιών του Μαμωνά (δεν εννοώ αυτόν που είναι θρονιασμένος στη μέση του σαλονιού –TV-, ούτε τον Μαμωνά της ύλης, αλλά τον κλασικό «Αντίχριστο», που εμπνέει μη χριστιανικές προσεγγίσεις και ελκύει τους ανθρώπους στο αιώνιο σκοτάδι), πόσο μάλλον εσείς, που ζείτε σε μη ινδουιστικό πλαίσιο και γι’ αυτό είστε ελεύθεροι από τέτοιες «κακές επιρροές»;

Αν η μητέρα μου είχε οικοδομήσει από παλιά μια υγιή σχέση μαζί μου δεν θα ήταν τίποτα στην οικογένεια όπως τώρα και ούτε εσύ θα ήσουν εδώ να με κατσαδιάζεις με τέτοιο θάρρος.

Σε ευχαριστώ που εκτιμάς τις προτάσεις μου.

Και δεν θα σου είχε δώσει ο πατέρας μου το δικαίωμα να τον αποκαλέσεις ιδιότροπο τσάμπα μάγκα, έτσι απλά, νομίζοντας πως τον έχεις ψυχολογήσει με τόση επιτυχία. Τα προβλήματα του δεν θα τα καταλάβεις ούτε με τρία διδακτορικά στην κλινική ψυχολογία.

Το είπα και το ξαναλέω. Η μαγκιά του πατέρα σου πρέπει να κοπεί. Δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτή. Όπως δεν είναι δικαιολογία (κατά τη γνώμη μου πάντα) ότι εσύ δέχθηκες βία στην παιδική σου ηλικία, ή ακόμα και η τωρινή (όποια) συμπεριφορά των γονιών σου, έτσι δεν είναι και δικαιολογία για τις δικές του ειρωνείες και κακοήθειες η αρρώστια του. Δεν επιτρέπεται να πάει να χτυπήσει τη γυναίκα του, τελεία και παύλα, και δεν με ενδιαφέρει τι ταμπέλα τού έδωσε ο ψυχίατρος. Αν μπορεί να φέρεται καλά σε μένα, μπορεί να φέρεται καλά και στη γυναίκα του. Δεν θέλει πολύ προσπάθεια για να μη φοβερίζεις κάποιον, να μην τον ειρωνεύεσαι και να μην τον βρίζεις και να μην του κάνεις τη ζωή δύσκολη.

Τον λυπάμαι, δεν τον νιώθω αλλά στενοχωριέμαι, και προσπαθώ καμιά φορά να του κάνω παρέα. Τον λυπάμαι γιατί ξέρω ότι έχει αγάπη κάπου μέσα του και δεν μπορεί λόγω της αρρώστιας να την αισθανθεί και να την εξωτερικεύσει.

Αν δεν μπορεί να αισθανθεί και εξωτερικεύσει την αγάπη, τότε γιατί μπορεί να αισθανθεί και εξωτερικεύσει το αντίθετό της;

Τον λυπάμαι που μόνο καπνίζει και βολτάρει, υποφέρει και δεν μπορεί να επικοινωνήσει, όμως του αρκεί αν βρίσκεται ανάμεσά μας και αυτό η μάνα μου το γνωρίζει παρόλο που εσύ προσπαθείς να την πείσεις ότι είναι απλά άξεστος.

Δεν προσπαθώ να την πείσω ότι είναι απλά άξεστος. Αλλά ναι, ευθύνεται για τη συμπεριφορά του. Όταν φέρνεται άξεστα, είναι άξεστος. Και όταν φέρεται καλά, είναι καλός.

Η συμπεριφορά της μάνας μου προς τον πατέρα μου δεν πρέπει να είναι τόσο ιδανική όσο νομίζεις,

Όπως έχω ήδη εξηγήσει, δεν νομίζω ότι είναι ιδανική. «Αγγελικό» είναι το γεγονός ότι έμεινε μαζί του, θυσιάζοντας τη ζωή της, ενώ όλοι (ΟΛΟΙ) την συμβούλευαν να φύγει και να τον αφήσει, κι αυτό θα έκαναν και οι περισσότερες άλλες.

(Η μητέρα σου επίσης σε ρώτησε –ήσουν βέβαια πολύ μικρή, δύο ή τριών ετών-, σε ρώτησε αν προτιμάς να συνεχίσεις να ζεις με τον πατέρα σου, και απάντησες καταφατικά. Δεν έμεινε όμως μαζί του εξαιτίας σου, απλώς συνεισέφερε και η δική σου τάση. Βασικά τον αγαπούσε πάρα πολύ, ήταν ο «άνθρωπός της». Πώς ήταν δυνατό να τον αφήσει επειδή τον βρήκε μια ατυχία – όποια κι αν ήταν τέλος πάντων η φύση αυτής;)

Πρέπει να αντιληφθείς τις δυσκολίες που πέρασε, με την προσπάθεια να ζήσει τον εαυτό της κι εσένα, να κρατήσει τον πατέρα σου λειτουργικό και εμψυχωμένο (καθότι έλεγε κάθε μέρα ότι θα παρατήσει τη δουλειά του, και η μάνα σου προφανώς φοβόταν ότι το ένα πράγμα θα φέρει το άλλο και όλα θα κατρακυλήσουν), να ανταποκριθεί στις εξαιρετικές βιοποριστικές απαιτήσεις. Μετά την κατηγορείς που σε έδερνε, που δεν είχε υπομονή, που ήταν νευρική και βίαιη. Αλλά πρέπει να τα δεις όλα υπό ένα ευρύτερο φως, και να προσεγγίσεις την ψυχή των ανθρώπων με συμπάθεια.

Ό,τι έγινε, έγινε. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα, στο βαθμό που δεν είναι διορθωμένη, πώς μπορεί να μάθει, πώς μπορεί να βελτιωθεί, και πώς μπορείτε να έρθετε πιο κοντά, όχι με ένα ψεύτικο τρόπο αλλά με μια βαθύτερη κατανόηση και επιείκεια.

γιατί ο πατέρας μου τη δική μου παρέα αναζητά, θέλει να πηγαίναμε για καφέ, να κάνουμε καμιά συζήτηση, και μου το δείχνει άσχετα αν αυτός το κάνει για τον εαυτό του και εμένα δε μου βγαίνει ανταπόκριση. Δεν τον έχω δει ποτέ στη ζωή μου να κλαίει. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι πιο άξιο μομφής να αντιδρά κανείς για όσα του συμβαίνουν με λεκτική επιθετικότητα απ' ότι με το κλάμα.

Ο λόγος είναι ότι το κλάμα είναι μια θετική εκφόρτιση της ψυχής (όπως έκανες εσύ όταν μου διηγήθηκες την παιδική σου ηλικία), ενώ η λεκτική επιθετικότητα είναι μια αρνητική αποφυγή να βαδίσουμε προς την ουσία, κατά την οποία (αποφυγή) ρίχνουμε το βάρος σε κάποιον γιατί μας έκανε να αισθανθούμε άβολα. Παράδειγμα: Η μητέρα σου μου είπε ότι ζήτησε από τον πατέρα σου να βάλει στην αποθήκη τα ράντζα στα οποία κοιμηθήκατε (ενώ εκείνη έκανε άλλες δουλειές), πριν φύγετε, κι εκείνος της είπε να το κάνει αυτή (ώστε να μην κάνει τίποτα αυτός, ούτε κι αυτό ακόμα, που παίρνει τρία λεπτά απασχόλησης). Τότε εκείνη τού είπε να το κάνουν αυτοί που τα χρησιμοποίησαν και αυτός την έβρισε. Είναι το ίδιο να τη βρίσει (μήπως για να μην αμφισβητήσει αυτή το δικαίωμά του να κρατήσει τη βολή του;) και το ίδιο να κλαις εσύ γράφοντας το γράμμα; Το πρώτο φέρνει όξυνση και (μου επιτρέπεις να το πω;) δείχνει κακία, το δεύτερο φέρνει ίαση και δείχνει ειλικρίνεια.

Αν δεν μπορούμε καν να ξεχωρίσουμε τις καλές πράξεις από τις κακές, τότε τι μπορούμε να κάνουμε;

Μην θεωρείς ποτέ κακό αν δεις τη μητέρα σου να κλαίει. Δείξε της ενδιαφέρον και κατανόηση και ανοίξου προς αυτήν. Έτσι κάνω εγώ και κέρδισα μια φίλη.

Εσύ θα κερδίσεις μια μητέρα, που ενώ έξω σου υπάρχει, μέσα σου την έχεις χάσει.

Μου έστειλε πριν λίγο, καθώς τα γράφω αυτά, μια σειρά sms η Λίτζια. Ήταν τόσο στεναχωρημένη με το γράμμα σου, μου έλεγε: «καταρρέω». Αν δεν σε αγαπούσε, πώς θα αισθανόταν έτσι; Αν ήταν αδιάφορη και απλά «ανάπνεε Κίμωνα», γιατί να ένιωθε τόσο ψυχικά χάλια;

Μαλάκωσε Ελένη. Μαλάκωσε...

Η Λίτζια παραδέχτηκε σε μένα ότι πράγματι σε χτυπούσε. Και βέβαια το βλέπει ως κάτι άσχημο αυτό. Αλλά στην εικόνα που έχει εκείνη για τη σχέση σας, δεν το βλέπει να μπορεί να παίξει ένα τόσο καθοριστικό παράγοντα. Μέσα της, δεν πιστεύει ότι δεν την αγαπάς. Πιστεύει ότι είσαι πολύ θυμωμένη. Θα έπρεπε να είσαι τόσο θυμωμένη;

Αλλά δεν υπάρχει «έπρεπε». Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα, πρώτα μέσα μας, μετά έξω μας.

Το θέμα είναι να μπορεί να νιώσει την αγωνία σου. Νομίζω ότι μπορεί. Δεν αδιαφορεί. Έχει για σένα θαυμασμό και αγάπη.

Ποιο είναι το νόημα που με περιλαμβάνεις στο mail σου; Mε τον πατέρα μου δεν μπορώ να έχω σχέσεις, ενώ με τη μάνα μου δεν ενδιαφέρομαι να έχω και το βρίσκω υποκριτικό και απο τις δυο μεριές να αρχίσει αυτό τώρα.

Εγώ βρίσκω υποκριτικό να λες ότι δεν ενδιαφέρεσαι να έχεις σχέσεις. Ξέρεις ότι μέσα σου ενδιαφέρεσαι, αλλά δεν ξέρεις αν θα μπορούσες να την προσεγγίσεις και έχεις παράλληλα άλυτα συναισθήματα μέσα σε σένα την ίδια. Οι γονείς μας είναι μέρος της ζωής μας και προς καθετί που είναι μέρος της ζωής μας πρέπει να βρούμε τον τρόπο να το προσεγγίσουμε αρμονικά, να συντονιστούμε μαζί του, να αισθανθούμε την κοινή ενότητα.

Οι ψυχικές μας ανάγκες υποβόσκουν και δεν γνωρίζουμε πώς να ανταποκριθούμε. Λέμε ότι δεν θέλουμε, γιατί δεν μπορούμε. Αμελούμε, γιατί υποφέρουμε. Αισθανόμαστε ότι μπορούμε να φύγουμε και να ζήσουμε τη δική μας ζωή. Αλλά όπως ο ποιητής, όπου και να πάει, φέρει μέσα του την Ελλάδα, έτσι κι εμείς, όπου και να πάμε, θα φέρουμε μαζί μας το θυμό μας.

Επίλυσε το θυμό σου, και μετά θα γνωρίζεις αν ενδιαφέρεσαι για αυτή ή όχι.

Επίσης, θα αρχίσουμε όλοι να ζητάμε πράγματα που ο άλλος μάλλον δεν μπορεί να δώσει. Και αν έχει προσπαθήσει να μιλήσει στον πατέρα μου, όσον αφορά εμένα όχι μόνο δεν μου είπε ποτέ για τα προβλήματά της, αλλά πάντα όταν της μιλάω εγώ για το οποιοδήποτε θέμα είναι αδιάφορη και βαριέται ή την εκνευρίζω.

Το σχολίασα αυτό, αυτή δεν είναι η δική της οπτική και αισθάνεται ξένη μια τέτοια εικόνα για τον εαυτό της.

Πιστεύω βαθιά ότι δεν θα μου έλεγε ψέματα, δεν θα μου έδινε μια ψεύτικη εικόνα. Δεν μου λέει ποτέ ψέματα. Ψάχνει μέσα στον εαυτό της και αποκρίνεται από την καρδιά της, ζυγίζοντας πάντα τα λόγια της για να εκφράζουν αυτό που πραγματικά νιώθει.

Δεν προσπάθησαν να με προσεγγίσουν ποτέ σαν γονείς από όταν σταμάτησα να είμαι παιδί γιατί, όταν είδαν πως άρχισα να μπορώ να κρίνω, ξέκοψαν από εμένα και αποφάσισαν ότι τα προβλήματά που ένιωθα (ή οι χαρές μου) δεν τους αφορούν πια, για να μην κριθούν.

Μιλάμε για την απλή κρίση σου προς αυτούς ή την επιθετική κρίση σου προς αυτούς; Ίσως βρεις ότι όταν ξεπεράσεις το πρόβλημα της επιθετικότητάς σου, οι άλλοι θα είναι πιο ανοιχτοί στις κρίσεις σου. Και τότε θα βρεις ότι η αρμονία και η κατανόηση (και ναι, ακόμα και η αγάπη) στηρίζουν καλύτερα τη ζωή σου από την επιθετικότητα, την οποία δεν μου επιτρέπεις να σου ζητήσω να αλλάξεις.

Μου στάθηκα λοιπόν η ίδια και γι' αυτό δεν δέχομαι να προσπαθήσουν αναχρονιστικά τώρα και άσκοπα να αναλάβουν ρόλους, όταν εθελοτυφλούσαν εγωιστικά ή ανήμπορα όταν το χρειάστηκα. Πλέον δεν μπορώ να συνάψω σχέση με άτομα για τα οποία έχω μαζεμένη τόση κριτική από πικρία, για τα οποία νιώθω κάποιο οίκτο παράλληλα. Αν αναρωτιέσαι τι επίπτωση θα έχει το γράμμα σου στη συμπεριφορά μου απέναντι στη μάνα μου, αυτή λογικά θα είναι να μην της μιλάω πια εντελώς-καθόλου, διότι αν έπαιρνε χαμπάρι τι αισθάνομαι γι αυτήν, εγώ το παιδί της, ο λόγος που την έχει αναγκάσει να υπομείνει τόσα στη ζωή της και να νιώσει τόσο δυστυχής,

Μα γιατί τα λες αυτά; Από που κι ως που είσαι εσύ ο λόγος για τη δυστυχία της μαμάς σου; Μήπως προβάλλεις πάνω της τα αρνητικά συναισθήματα που εσύ (από αντίδραση) έχεις; Μήπως παρουσιάζεις τη μάνα σου να σε έχει εγκαταλείψει κάνοντας γιόγκα ή συναναστρεφόμενη με εμένα, επειδή ξαναζείς την ίδια σου την παλαιότερη εγκατάλειψη, την οποία ονομάζεις «παραμέληση»; Δεν σε παραμέλησε η μάνα σου. Παραμελείς τα παιδιά όταν δεν καλύπτεις τις βασικές τους ανάγκες. Όταν καλύπτονται αυτές, ακόμα και από κάποιον άλλο (γκουβερνάντες), δεν παραμελούνται. Δεν υπήρχε πράγματι πολύς χρόνος τις καθημερινές για συνεύρεση, όταν εκείνη γύριζε κουρασμένη από τη δουλειά της. Είχατε το Σαββατοκύριακο μαζί για να πάτε βόλτα στην παραλία και τέτοια. Αυτή είναι η μοίρα των οικογενειών όπου η μητέρα δουλεύει. Μήπως θα ήταν καλύτερα η μητέρα να έκανε τη νοικοκυρά; Θα ήταν αυτό καν δυνατό σε ένα σπίτι σαν το δικό σου, με τον πατέρα σου να έχει αμφίβολο μέλλον; Σε πήγε σε κολύμπι, σε ξιφασκία, σε αυτό, σε εκείνο, πράγματα που σου άρεσαν, σε πλούτισαν και παράλληλα σε κρατούσαν απασχολημένη όταν εκείνη δούλευε. Δεν είναι παραμέληση αυτό. Αν ήσουν εσύ στη θέση της, θα τα είχες καταφέρει καλύτερα;

Αν δεν μπορούσε να σου δείξει αρκετή αγάπη, αν δεν ήξερε πώς, αν ήταν υπερβολικά φορτισμένη με το άγχος για τον πατέρα σου και για την επιβίωση του σπιτικού σας, αν είχε αλήθεια κατάλοιπα από τη δική της βίαιη ανατροφή, πρέπει να την καταλάβεις και να τη συγχωρέσεις. Είμαστε άνθρωποι. Έχουμε δυσκολίες στη ζωή, ατέλειες χαρακτήρα, ανωριμότητες. Το θέμα είναι: ποια είναι τώρα η δυνατότητά της να είναι ειλικρινής, να εμβαθύνει, να είναι πηγαία και γνήσια; Μέσα από τις πάμπολλες συζητήσεις που έχω κάνει μαζί της, μπορώ να πω: «μεγάλη». Κι αν είναι προς εμένα, είναι και προς εσένα. Γιατί δεν φαντάζομαι βέβαια ούτε για μια στιγμή να υποθέτεις ότι η μάνα σου αγαπάει εμένα, που είμαι ένας περαστικός αέρας από τη ζωή της, και που θα της είμαι κατ’ ουσίαν για πάντα ξένος, όση έμπνευση κι αν καταφέρω να της δώσω, πιο πολύ από εσένα.

Πριν λίγα λεπτά, ενώ έγραφα, μου έστειλε το ακόλουθο sms:

«Αν απαντήσεις στην Ελένη, παρακαλώ πες της ότι πάντα την αγαπούσα! Ακόμα και όταν της έβαζα τιμωρία! Και θα την στηρίζω ό,τι και να συμβεί... Πες της όμορφα, για να καταλάβει. Εγώ δεν νιώθω δύναμη να της γράψω, όπως θα ήθελα...»

Ήταν δέκα το βράδυ. Ήταν κουρασμένη και διαλυμένη. Μου έγραψε ότι «βυθίζεται». Είχε προσπαθήσει να σου γράψει πρωτύτερα, αλλά δεν τα είχε καταφέρει.

πιθανώς θα έπρεπε να την κοιτώ να καταρρέει. Καλύτερα απλά να την αφήνω να νομίζει ότι έχω κακό χαρακτήρα.

Εγώ στο γράμμα μου αναφέρθηκα στις δύο Ελένες, τη μία που έχει ποιότητες και την άλλη που δεν έχει. Η μάνα σου δεν νομίζει ότι έχεις κακό χαρακτήρα. Απλά βλέπει και αυτή τις δύο Ελένες – αυτή με τον κακό και αυτή με τον καλό χαρακτήρα. Σαφώς θέλει να αισθάνεται ως παιδί της αυτή με τον καλό χαρακτήρα. Ποια μητέρα θα ήθελε τον κακό;

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χορεύεις στον σκοπό της ή να είσαι παθητική. Να είσαι ο εαυτός σου, ο βαθύτερος εαυτός σου. Αυτό θα φτάσει για σένα και θα φτάσει για όλους μας.

Δεν είναι αγένεια, δεν είναι αχαριστία, είναι επιβεβλημένη απάθεια από μένα για μένα. Τι κι αν έχει παλέψει να μου προσφέρει έναν ευκατάστατο τρόπο ζωής; Όλη μου την παιδική ηλικία ο πατέρας μου μου φερόταν εντάξει, όσο μπορούσε, και η μάνα μου μου έδινε τα προσφιλή σε σένα μαθήματα ζωής της ζώνης.

Το σχολίασα παραπάνω.

Στο γράμμα δεν κάνεις καμία κριτική γι αυτήν, νομίζεις πως δεν έχει κάνει λάθη και βιάζεσαι να τα ρίξεις σε εμένα;

Το σχολίασα παραπάνω.

Όταν δεν ένιωθα αυτό που τώρα ξέρω πως είναι παραμέληση, εγώ έπαιρνα τα "δώρα" του χτυπήματος και της τιμωρίας στη γωνία μέρα παρά μέρα, χωρίς να ξέρω γιατί, με έναν πατέρα απόντα, χωρίς αδέρφια

Χαίρομαι που έχεις τώρα έναν αδερφό – εμένα· κακοπροαίρετος και θρασύς κι αν είμαι.

να τους ανοιχτώ και να παρηγορηθούμε, λες και φταίω εγώ για όσα τραβάει η μάνα μου.

Πολύ σωστά. Δεν φταις εσύ για ό,τι περνά η μάνα σου. Κανένας δεν σκέφτηκε ότι φταις εσύ. Αλλά οι άνθρωποι είναι ατελείς, όπως εξήγησα, και οι καταστάσεις δύσκολες. Ερχόμενη σε επαφή με το θυμό σου, και γνωρίζοντας ότι και την Λίτζια την ενδιαφέρει πολύ η ηθική της, η συμπεριφορά της, το να βελτιώνεται ο χαρακτήρας της και οι πράξεις της, και αγαπά πολύ την κόρη της, με τον καιρό θα μπορέσεις να βρεις την άκρη. Η αδερφή μου έχει ένα σλόγκαν. Ρωτάει: «Μπορείς να δεις στο τούνελ οποιοδήποτε άλλο φως εκτός από αυτό του τρένου που έρχεται;» Τούτη την ερώτηση καλούμαστε να απαντήσουμε σε κάθε δύσκολη κατάσταση της ζωής μας, μέχρι να φτάσουμε στην εσωτερική επίλυση και να ξαλαφρώσουμε.

Κι αυτή είναι η χαρά που μας περιμένει να τη ζήσουμε. Όχι μια άλλη χαρά, μια εξωτερική χαρά, μια χαρά που θα μας δοθεί μέσα από άλλες, καλύτερες και ευγενέστερες προς εμάς περιστάσεις, αλλά η χαρά που έρχεται όταν λύνονται οι κόμποι που κρατούν το αερόστατο της ψυχής μας δεμένο στις πέτρες και αυτό αρμενίζει στον αέρα.

Πάντα θα έχω σημάδι στο δάχτυλό μου από το τηλέφωνο με το οποίο προσπαθούσε να με πετύχει στο κεφάλι τη στιγμή που εγώ προσπαθούσα να προφυλαχτώ με τα χέρια μου.

Δεν σε σημάδευε στο κεφάλι. Υπήρξαν φορές που σου έριξε πράγματα μέσα στο θυμό της, αλλά όχι ότι σε σημάδευε στο κεφάλι. Δηλαδή τι ήθελε; Να σου σπάσει το κεφάλι; Θα ’πρεπε να ’ναι στη φυλακή!

Ναι, ναι, είναι πολύ άσχημο, ναι. Αλλά δες το αντικειμενικά, δες το έτσι όπως είναι και μην το μεγαλώνεις.

Κατάλαβε επίσης ότι σε μια στιγμή θυμού και πανικού όλα είναι άνω κάτω και το κίνητρό της μπορεί να μην σου είναι ξεκάθαρο. Μήπως θέλει να σε σκοτώσει; Αυτή η ίδια σου η μάνα; Μπορεί η ζωή σου, η πηγή της ζωής σου, να ’ναι ο ίδιος σου ο θάνατος; Σε μισεί;

Μέσα στο χάος του κινδύνου, οι ψυχικές μας σκιές μεγαλώνουν. Γίνονται απέραντες και φτάνουν μέχρι την άκρη της θάλασσας, την άκρη του ορίζοντα.

Αυτό όμως μάς δίνει τελικά μια ευρύτερη θέα, μπορεί να ανοίξει την οπτική των πραγμάτων.

Με έναν παράλογο τρόπο, το σκοτάδι του φόβου τελικά δίνει τη θέση του στην αυγή της αφυπνισμένης ψυχής.

Ο... άγγελος κατά τη γνώμη σου συνήθιζε να κυνηγάει ένα μικρό παιδί, ένα μικρό κορίτσι, για να το χτυπήσει!!! Δεν είναι για χάρη της καλοπέρασης λοιπόν που δεν έχω κάτσει να καταλάβω τι νιώθει η μάνα μου, απλά δεν μου βγαίνει ακόμα και όταν τη βλέπω να κλαίει.

Εντάξει, δεν σου βγαίνει. Ως πρώτο βήμα κατάλαβε τι σου λέω στο γράμμα μου. Και έλπιζε ότι η σκληρότητα της καρδιάς σου θα μαλακώσει, ότι αυθόρμητα, ο πάγος θα λιώσει και τα νερά θα κυλήσουν.

Κι αν η σκληρότητα παραμένει, μια δύση ατένισε τον ήλιο και πες: «Μια αχτίδα σου ρίξε μέσα στην ψυχή μου. Βόηθησέ με, πηγή της χαράς.»

Στην Αθήνα δεν φωνάζω στη μάνα μου διότι εκ των πραγμάτων δεν βλεπόμαστε και μου αρέσει έτσι. Συχνά όταν ακούω τα κλειδιά του σπιτιού κάθομαι στον υπολογιστή για να μην μου πιάσουν κουβέντα ή τις νύχτες παριστάνω πως κοιμάμαι.

Νανουρίσματα πνευματικά βρες και κοίμισε τη θλίψη σου.

Φάρος για μένα μόνο η γιαγιά μου από τη Ρουμανία, το μόνο οικογενειακό μέλος του οποίου έχω την φωτογραφία στο δωμάτιό μου, την οποία θαυμάζω και που όταν τη συλλογίζομαι βρίσκω σε αυτήν πολλές αποδείξεις που ψάχνω.

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από τους γονείς μου για να αντιληφθούν πως δεν έχω αναίδεια αλλά χρόνιο συσσωρευόμενο θυμό,

Έχεις αναίδεια λόγω χρόνιου συσσωρευμένου θυμού, καθώς και λόγω της μέχρι τώρα ανεπαρκούς δημιουργικής τριβής σου με αυτό το θυμό. Θα πρέπει να αντιληφθούν και να αντιμετωπίσουν τα λάθη τους και, φυσικά, αν θα μπορούσες (καλότροπα και όχι αρνητικά) να τους βοηθήσεις σε αυτό, θα ήταν υπέροχα. Γιατί σπάνια είναι τα παιδιά που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα δικά τους «θέματα» και να γίνουν φάροι για την ψυχή των γονιών τους. Αλλά θυμήσου πως τούτο είναι το πρώτο βήμα: άσχετα από τις κακοτυχίες, άσχετα από τις δικές τους ατέλειες, να βρίσκεις και να κρατάς πάντα στην ψυχή σου το φως που δείχνει το δρόμο. Όχι το δρόμο που οδηγεί μακριά απ’ τους γονείς σου, αλλά το δρόμο που δείχνει σε μια αρμονία βαθύτερη από τις εξωτερικές συγκρούσεις.

Είναι μία ή ώρα και γράφω αυτό το γράμμα από τις έξι περίπου. Φανταζόμουν ότι μέχρι το βράδυ θα το τελείωνα. Πριν ένα τέταρτο ήρθε ένας γείτονας και χτυπούσε την πόρτα, σώνει και καλά να μου μιλήσει. Τελικά αναγκάστηκα να απαντήσω: «Δεν μπορώ τώρα. Σε παρακαλώ πες ό,τι θέλεις και φύγε. Πες ό,τι θέλεις και φύγε.» Έφυγε. (Έχει έρθει κι άλλες φορές και ξέρω ότι δεν θέλει τίποτα το ιδιαίτερο. Σε λίγο ή αύριο, όταν υπάρξει ευκαιρία, θα μπορέσω να του μιλήσω.) Αλλά απλά και μόνο επειδή έβαλα τη φυσική ενέργεια και φώναξα, μου έφυγε η πνευματική ενέργεια και τώρα δεν μπορώ να γράψω. Κάθομαι να γράψω αλλά δεν αντλώ από ένα βαθύ μέρος μέσα μου.

Τι θα έπρεπε να κάνω; Προσπαθώ να κερδίσω χρόνο. Θα μου ξαναέρθει η έμπνευση; Δεν νιώθω το ίδιο μου το πνεύμα, νιώθω το βάρος των δαχτύλων που δακτυλογραφούν, το βάρος του σώματος.

Υπάρχει μια βασική δυαδικότητα στη ζωή. Η ύλη και το πνεύμα. Περνάμε όλη μας τη ζωή φροντίζοντας την ύλη – γιατί είμαστε αναγκασμένοι, γιατί έτσι πρέπει ή γιατί αυτό επιθυμούμε, αυτό μάς φαίνεται να έχει νόημα.

Και τελικά μια ωραία μέρα ο θάνατος έρχεται, τραβά το σώμα κάτω στη γη και ελευθερώνει την ψυχή.

Αλλά η ψυχή χωρίς σώμα δεν είναι ο πλήρης εαυτός μας. Είναι ο μισός εαυτός, και κάποτε θα εκδηλώσουμε ξανά τον υλικό εαυτό μας, ενωνόμενοι και πάλι με ένα σώμα στην ύλη.

Μέχρι που και αυτό θα φθαρεί, και θα χρειαστεί να ξαναφύγουμε, και θα συνεχίσουμε σε έναν κύκλο ερχομών και αναχωρήσεων, χωρίς να ξέρουμε τι μας κινεί, τι είναι αυτό που ψάχνουμε, πού βρίσκεται η εκπλήρωση, ποιον δρόμο πρέπει να τραβήξουμε.

Άπειρες είναι οι λύπες που θα νιώσουμε, κι είναι πιο έντονες, πιο ισχυρές απ’ τις χαρές, γιατί κάθε χαρά της ζωής σκιάζεται από το φόβο του θανάτου.

Αρρώστιες, οικονομικά προβλήματα, ένας κόσμος όπου όλα είναι χωριστά – είσαι χωρισμένος από κάθε υλική και συναισθηματική πηγή ευτυχίας. Ζεις διχασμένος.

Οι πνευματικές διδασκαλίες σε κάνουν να θυμηθείς αυτό το κομμάτι που σου λείπει, το αιώνιο, και σε καθοδηγούν στο να χρησιμοποιήσεις την εμπειρία σου στην ύλη για να το βρεις. Το μόνο που χρειάζεται πάντα να θυμάσαι είναι ότι η πηγή της ολοκλήρωσης δεν είναι υλική, γιατί και η ίδια η ύλη είναι διχασμένη σε πολλές μορφές, διαρκώς πεθαίνει, αλλοιώνεται, φθείρεται και υποφέρει.

Είναι άφαντη, αόρατη η αθάνατη ουσία. Βρίσκεται μέσα στον ίδιο σου τον νου. Δεν είναι η σκέψη, δεν είναι το συναίσθημα, δεν είναι η αντίδραση, δεν είναι η πίκρα, δεν είναι τα απωθημένα, δεν είναι καμιά ελπίδα για ευτυχία στην ύλη, για μια καινούργια και χαρούμενη μέρα, για ένα παιχνίδι με τους φίλους στο πάρκο ή ένα κολύμπι στη θάλασσα.

Δεν είναι η σκέψη που σχετίζεται με οτιδήποτε γήινο, εντυπώσεις που εισέρευσαν μέσα μας κάποια στιγμή της ζωής μας και μας γέμισαν με φόβο ή πόθο, με αρέσκεια ή απαρέσκεια.

Όλη τούτη η φαντασμαγορία –των αντικειμένων, των συναισθημάτων, των μνημών, των απωθημένων-, όλη τούτη η εναλλαγή των υλικών και νοητικών εμπειριών, έχει μια κοινή πηγή. Ακριβώς όπως, όταν κοιμόμαστε, όλος ο κόσμος που βιώνουμε προέρχεται απ’ το νου μας, από ένα κοινό κέντρο, ομοίως και στην εγρήγορση το ίδιο το σώμα μας και μαζί τα αντικείμενα που το περιβάλλουν προέρχονται από μια κοινή πηγή, μια αχτίδα. Πού βρίσκεται αυτή; Ακριβώς όπως ο ήλιος φωτίζει από ψηλά στέλνοντάς μας τις αχτίδες του, με τον ίδιο τρόπο υπάρχει μια αχτίδα, εκπορευόμενη από έναν νοητικό ήλιο, που είναι η ίδια η ραχοκοκαλιά του κόσμου όπου ζούμε. Γι’ αυτό, αν προσέξεις, στην κβαντική φυσική περιγράφεται μια κεντρική ενέργεια απ’ την οποία όλα τα σωματίδια της ύλης ξεπηδούν. Αυτή η ενέργεια σε αδρανή μορφή είναι αυτό που αποκαλούμε «νου» μας. Ο ίδιος ο νους μας είναι η αχτίδα που μας ενώνει με το κέντρο του κόσμου, που μας εκπληρώνει φανερώνοντας ως άλλες μας πλευρές τα πράγματα και τους ανθρώπους που μέχρι τώρα θεωρούσαμε ξένους προς εμάς – τους γονείς μας, την πείνα, το φονιά μας. Όταν όλα γίνονται ένα, και αποκαλύπτεται η ενέργεια που τα γέννησε και ταυτιζόμαστε με αυτή, δεν υπάρχει πια θάνατος. Γιατί δεν υπάρχουν επί μέρους υπάρξεις. Πώς θα ταυτιστούμε με αυτό που δεν πεθαίνει; Ποιος είναι ο τρόπος η συνείδηση του όντος να αποκτήσει ανεξάρτητη και πλήρη ζωή; Χρειάζεται, σε κάθε εμπειρία μας, να επισημαίνουμε και να ταυτιζόμαστε με την ενεργειακή πλευρά της εμπειρίας. Κάθε φόβος έχει πίσω του μια ενέργεια. Κάθε έχθρα έχει πίσω της μια ενέργεια. Αυτή μπορεί να σε κάνει να κλάψεις, να αυτοκτονήσεις, να ουρλιάξεις. Υπάρχει ένα πυρ που διαπερνά την ύπαρξη και που το νιώθουμε στην ύλη, το νιώθουμε στην καρδιά μας. Απομονώνοντας αυτή την πύρινη πλευρά της εμπειρίας μας, συσσωρεύοντάς την και θρέφοντάς την με πύρινα βιώματα (η νηστεία, ας πούμε, προσφέρει ένα πύρινο βίωμα) βάζουμε φωτιά στο νου μας. Φέρνουμε μια έκρηξη στο νου μας η οποία αφυπνίζει την Αχτίδα – την ένωσή μας με την κεντρική ενέργεια του σύμπαντος. Μέσα στα χρώματα του ουράνιου τόξου της βλέπουμε τότε τις διάφορες εμπειρίες μας, τους διάφορους φόβους και πίκρες μας, το όλο σόου αυτού του κόσμου, αλλά εμείς είμαστε έξω από αυτό. Συγχρόνως, όλο αυτό είναι μέσα μας. Ενώ είμαστε έξω από οτιδήποτε περιορισμένο –όπως ο θεατής διαφέρει από τον ηθοποιό που βλέπει στη σκηνή-, ταυτόχρονα η Αχτίδα αυτή φωτίζει το νου μας και μας κάνει να βιώνουμε εκ των έσω το κάθε πράγμα που αυτή η Αχτίδα δημιουργεί. Το σώμα μας πάλλεται στο κέντρο του κόσμου, δονείται ενεργειακά στην ίδια συχνότητα με την πηγή.

Τότε δεν υπάρχουν ούτε εχθροί ούτε φίλοι, ούτε χαρές ούτε λύπες, ούτε ελπίδες ούτε απογοητεύσεις.

Υπάρχει μια κατάσταση πληρότητας μέσα στην ουσία, η οποία δεν μπορεί να περιγραφεί.

Το παραπάνω κομμάτι το έγραψα ως μια προσπάθεια να αντιμετωπίσω δημιουργικά την πτώση της ενέργειάς μου που επήλθε με την επίσκεψη του γείτονα. Είχα θυμώσει πολύ με την επίσκεψή του (με την επιμονή του) και ο αγριεμένος νους μου πεταγόταν πάνω, τον έπιανε από το γιακά και τον χτυπούσε. Τέτοιος είναι ο νους. Είναι μια τρελή μαϊμού, δαγκωμένη από φίδι. Πώς να καθυποτάξεις το νου, πώς να ηρεμήσεις το νου, πώς να φέρεις αρμονία και χαρά, το δημιουργικό και το απρόοπτο, μια αίσθηση ζωής; Μα μήπως δεν είναι ζωή ο θυμός αυτός; Στην εξωτερική ζωή βγαίνεις θυμωμένος από το σπίτι, βροντάς την πόρτα του γείτονα, του λες «γιατί με ενόχλησες πρωτύτερα; Μου κατέστρεψες την έμπνευση», τον βρίζεις ή οπλίζεις το δίκαννο και βαράς. Στην εσωτερική ζωή αφήνεις όλη αυτή την μπόρα να ξεσπάσει μέσα σου. Μπορεί να βρέχει μερόνυχτα και πολλές φορές μπορεί να μουσκευτεί το μαξιλάρι σου από απρόσκλητα δάκρυα. Αλλά τελικά, κρατώντας την μπόρα μέσα σου και αντέχοντας το ξέσπασμά της, αφυπνίζεται και ρέει ένα μέχρι πρότινος άγνωστο σιντριβάνι, που σε δροσίζει κάτω από τον ήλιο.

Τι δόξα έχει το σώμα το φωτεινό! Το σώμα το ενεργειακό, το σώμα το αθάνατο, πώς λάμπει! Έχεις δει ποτέ αθάνατο σώμα; Έχεις δει σώμα από λαμπερή ουσία; Είναι σαν να βλέπεις τον ήλιο, μία φλογερή διάνοια που σε διατρυπά και γνωρίζει τα μυστικά σου.

Συμβαίνουν όλα πέραν του χρόνου και του χώρου. Η πικρία έχει τη δική της λογική. Οι μνησίκακες πράξεις έχουν τη δική τους λογική. Η ειρωνεία, η κοροϊδία, η θυμωμένη απόρριψη, έχουν τη δική τους λογική.

Αλλά το σώμα που λάμπει έχει τη δική σου λογική. Είναι ο ίδιος σου ο βαθύτερος νους.

για όλα όσα έγιναν από τύχη και για όλα τα λάθη τους που εγώ πλήρωσα; Ανέλαβα από μικρό παιδί με αφέλεια την αποστολή να είμαι καλή κόρη για να ανακουφίσω τους γονείς μου με το να δέχομαι φωνές και χτυπήματα από τη μάνα μου, αδιαφορία για τον πατέρα μου, και την επιλογή της -ευκολότερης γι' αυτούς- προσφοράς υλικών αγαθών μπας και δεν σκοτίζομαι. Λέει επιγραμματικά και η Κική Δημουλά: "Χρόνο θέλει αυτός ο μύθος της αγάπης, γιατί πρόκειται περί μύθου. Η αγάπη είναι δηλαδή, πώς να σας το πώ... είναι ένα θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας. Εγώ πόσο μπορεί να σας αγαπώ, επί πόσο, αν δεν με αγαπάτε; Επί πόσο...; Και ακόμη αν με αγαπάτε, πόσο πολύ μπορώ να σας αγαπώ; Όχι επί πολύ. Αλλά εγώ θα σας πώ αυτό: Εάν με δέρνετε, πόσο θα σας αγαπώ; Nαι, πάρα πολύ την επομένη, και την άλλη μέρα ακόμα περισσότερο, και την άλλη μέρα πιο πολύ που με δέρνετε, γιατί ο βασανισμός κάνει πάρα πολύ καλό στα αισθήματα... πάρα πολύ καλό. Αλλά όχι, όχι για πολύ... Στη σωστή δοσολογία. Κάπως πρέπει ο άλλος, ο βασανιστής, να ξέρει τις δόσεις. Επειδή λοιπόν δεν τις ξέρουν, γι' αυτό συμβαίνουν στιγμιαία αυτά τα φαινόμενα των παθών. Αυτά είναι πλέον τα πάθη." Yπάρχει λόγος που δέχεται να "χορεύει στο ρυθμό μου" η μάνα μου, διότι κατά βάθος ξέρει πως φέρει ευθύνη για το πώς συμπεριφέρομαι. Φυσικά και νιώθω ότι μου χρωστάνε, κάθε στιγμή, και ακόμα και αν κάποτε σταματήσει να με επηρεάζει όλο αυτό συνειδητά στη ζωή μου, πάλι δεν θα μου το έχουν ξεπληρώσει. Πού τελειώνει το δικό τους φταίξιμο; Θα έχει σημασία πια όταν θα έχω συγχωρέσει; Θα έχω όντως συγχωρέσει ή απλά θα κάνω τον εαυτό μου να το νομίσει, κουρασμένη πια να σχετίζομαι μαζί τους;

Ο λόγος που απαντώ δεν είναι επειδή νιώθω ότι χρωστάω εξηγήσεις σε κάποιον που δεν ξέρω αλλά, καθώς αυτό το γράμμα θα σου δώσει τροφή για περαιτέρω προβληματισμό, θα επιχειρήσεις να ξανασυμβουλέψεις σχετικά τη μάνα μου η οποία, καθώς σε ακούει αλόγιστα υπάκουα (σε φάση αν της πούμε κάτι διαφωνεί και αν το πεις εσύ συμφωνεί), αναπνέει Κίμωνα, είναι ερωτευμένη με τον Κίμωνα, θα υιοθετήσει χωρίς σκέψη τις "λύσεις" του και τελικώς θα κάνει εμένα μια ώρα αρχύτερα να φύγω από το σπίτι και να κόψω κάθε επαφή. Όχι σαν διαπαιδαγώγηση αλλά από επιλογή ζωής, και μου έρχεται να το κάνω τώρα κιόλας όταν βλέπω ότι σε αφήνει να προσπαθήσεις να μου επιβληθείς. Γιατί, ενώ ξέρει πως οι συγκεκριμένες της επιλογές δημιούργησαν την συγκεκριμένη κατάσταση, δέχεται να βάλλεις ο ίδιος εναντίον ενός αρρώστου και ενός μέχρι πριν λίγα χρόνια παιδιού, δεν το καταλαβαίνω. Και αν πάλι όπως λες στο τέλος δεν θέλει να με αισθάνεται παιδί της ή ντρέπεται για μένα, διπλάσια η δική μου ντροπή για την οικογένειά μου. Αισθάνεται απογοητευμένη; Εγώ στη θέση της θα αισθανόμουν τυχερή που το παιδί μου δεν είναι χειρότερα. Μα το θεό Κίμωνα το ότι σε εμπιστεύεται η μάνα μου δεν σου δίνει κανένα απολύτως δικαίωμα να κουνάς μπροστά στο πρόσωπό μου το δάχτυλο επικριτικά ή να έχεις την εντύπωση ότι είμαι υποχρεωμένη να περάσω από την έγκρισή σου. Θαρρείς πως σου ταιριάζει να είσαι ο πεπειραμένος συμβουλάτορας που θα διδάξει τους γονείς μου να είναι γονείς; Τι ρόλο έχεις αυτοβούλως αναθέσει στον εαυτό σου σε σχέση με την οικογένειά μου; Η ιδέα μου για σένα άλλαξε κατεύθυνση 180 μοιρών και δεν φοβάμαι μην το πάρεις άσχημα γιατί τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Λαμβάνω έντονα την εντύπωση ότι δεν έχεις πλήρη επίγνωση της σχέσης που έχετε με τη μητέρα μου. Είτε λόγω αφέλειας είτε λόγω απειρίας κοινωνικής συναναστροφής δεν αντιλαμβάνεσαι επαρκώς το πώς σε βλέπει. Ούτε το πώς την επηρεάζεις. Δεν την βοηθάς να σταθεί στα πόδια της αλλά την κάνεις να κρύβεται πίσω σου. Έχει εναποθέσει από καιρό τα πάντα σε σένα (πχ τη δευτέρα μας πάσαρε τα γράμματά σου χωρίς κουβέντα, χωρίς να πει τη γνώμη της, να διαφωνεί ή να συμφωνεί), η περαιτέρω πνευματική απομόνωση και εξάρτηση την αποδομεί μέρα με τη μέρα, εκτός αν απομονωθεί και σωματικά.

Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να υπάρξει πραγματική κατανόηση μεταξύ εμού και της οικογένειάς μου γιατί έχουμε όλοι πληγωθεί πολύ και για καιρό. Αυτό που πάντα περίμεναν από μένα ως κόρη τους είναι να τους ενώνω όταν τίποτα πια δεν τους κρατάει. Όντως, αν μπορέσουν να διορθώσουν τη σχέση τους, θα καταλάβουν πως το ότι με χώρεσαν ανάμεσά τους είναι που τους προκάλεσε τα προβλήματα. Αν αύριο έρθουν και μου πουν να τους αφήσω ήσυχους και να την κάνω από το σπίτι, θα το κάνω την ίδια μέρα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πιο εύκολο να βιώνω άλλωστε. Και αν έχουν απαιτήσεις επειδή εκπλήρωσαν την υποχρέωση να με μεγαλώσουν, όπως ξέρω ότι έχει ο πατέρας μου, θα γυρίσω όταν γεράσουν να μεριμνήσω γι' αυτούς και να τους το ξεπληρώσω. Αν αφεθώ να πέσω στην αυτολύπηση για όσα μου συμβαίνουν εξαιτίας της οικογένειάς μου χάθηκα και γι' αυτό προσπαθώ να διατηρούμαι δυνατή. Αλλά μέσα στην άγνοιά σου συμπονάς τους γονείς μου για τη διαλυμένη τους σχέση και βλέπεις σε εμένα μια παράταιρη ύπαρξη για την οποία πρέπει να ντρέπονται αν δεν μπορούν να την αλλάξουν. Ελπίζεις ότι με τον εμπαιγμό σου προς εμένα θα πείσεις τον πατέρα μου για ποια στάση πρέπει να κρατήσει απέναντί μου, έτσι;

Ούτε κατά διάνοια. Ο εμπαιγμός μου προς εσένα απευθύνεται μονάχα σε εσένα και όχι στον πατέρα σου. Υπάρχει εμπαιγμός για να σε ξυπνήσω, για να σε ευαισθητοποιήσω. Αυτή είναι μια ανοιχτή διαδικασία – κι εγώ ξυπνάω και ευαισθητοποιούμαι από αυτά που λες.

Κάποια κινητοποίηση πρέπει να υπάρξει για να γίνει κάποια αλλαγή.

Αυτό είναι όλο.

Και ναι, νιώθω πράγματι κάποια οικειότητα προς εσένα. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα φύλου. Νομίζω ότι κάπου σε αισθάνομαι. Ότι δονούμαι μαζί σου.

Κράτα για τον εαυτό σου τη γνώμη πως το μόνο που μου αξίζει σαν άνθρωπος είναι ακόμα περισσότερη παραμέληση γενικότερα και οι γονείς μου θα πρέπει να νοιαστούν να μου τη δώσουν. Κανείς δεν μου φέρθηκε πιο ψεύτικα και άσχημα από σένα.

Ίσως. Ή ίσως κανείς δεν σου φέρθηκε πιο όμορφα.

Αυτό που θα ωφελούσε και στους δυο γονείς μου θα ήταν να αποκτήσει ο καθένας έναν διαφορετικό κοινωνικό περίγυρο, καθώς είναι οι ίδιοι τόσο διαφορετικοί, όπως προσπαθώ να κάνω και εγώ και είμαι στην λιγότερο άσχημη κατάσταση από τους τρεις μας, να προσπαθήσουν να βρουν τον εαυτό τους και να μην προσδιορίζονται ο ένας σε σχέση με τον άλλον, και από κει και πέρα να δουν αν κάνουν μαζί ή όχι. Αλλά αυτά είναι λόγια που δεν ξέρω αν προσωπικά μπορείς να αντιληφθείς.

Ελληνικά γνωρίζω.

Έκλαψα αρκετά ενώ έγραφα την απάντηση αυτή. Ξέρω πως η συμπεριφορά των γονιών μου απέναντί μου θα χειροτερεύσει με αυτά που λες για μένα στο γράμμα σου και ίσως προσπαθήσουν εκ νέου να με εγκλωβίσουν βαθύτερα στις δικές τους αδυναμίες.

Ας υποθέσουμε ότι οι γονείς σου πιστέψουν αυτό που λέω, ότι επιδεικνύεις απαράδεκτη συμπεριφορά (και ότι δεν το πίστευαν ήδη). Δεν μπορείς εσύ να τους αλλάξεις γνώμη; Απλώς συμπεριφέρσου σωστά. Κόψε τη μαγκιά, τις φωνές, τον υψηλό τόνο της φωνής και το «ύφος», και αμέσως, την ίδια στιγμή, θα ξεχάσουν οτιδήποτε σχόλιο έκανα εγώ για τη συμπεριφορά σου. Αντί να πεις ότι επιτέλους κάποιος λέει την αλήθεια, κλαίγεσαι ότι εγκλωβίζεσαι περισσότερο.

Αυτό που θα σε απεγκλωβίσει είναι η ίδια σου η απόφαση να πάρεις την ψυχολογία σου στα χέρια σου και να παραμείνεις ηθική.

Όσον αφορά το Παρίσι, πολύ απλά πες τους ότι είσαι κουρασμένη από τις φωνές και τα νεύρα στο σπίτι και θες να μη χάσεις αυτή την ευκαιρία να συνεχίσεις για ένα εξάμηνο τις σπουδές σου ενώ μένεις μόνη.

Εγώ απλά είπα την αλήθεια, δηλαδή ότι δεν φέρεσαι ηθικά. Φέρσου ηθικά και η όποια δύναμη επιρροής έχει το σχόλιό μου θα είναι παρελθόν.

Είσαι εσύ η ίδια που δημιουργείς τη ζωή σου. Καμιά επιρροή δεν θα είχε το σχόλιό μου πάνω τους αν εσύ μπορούσες να επηρεάσεις τον εαυτό σου για να φέρεσαι σωστά.

Δίνεις υπερβολική σημασία στο «άλλοθί» σου, πιστεύεις ότι «σου χρωστάνε και σου χρωστάνε» και φοβάσαι ότι θα πάψουν να σου χρωστάνε λόγω των δικών μου σχολίων.

Δεν σου χρωστάνε τίποτα. Δεν σου χρωστάνε ούτε να σε στείλουν στη Γαλλία ούτε να ανέχονται την κακή σου συμπεριφορά ούτε να χορεύουν στο σκοπό σου, όπως ισχυρίζεσαι.

Είσαι εσύ η ίδια που χρωστάς στον εαυτό σου. Χρωστάς στον εαυτό σου να κάνεις ό,τι χρειάζεται για να ξεπεράσεις το θυμό σου, να συνεισφέρεις στην ομαλή αλληλεπίδραση στο σπίτι και να εδραιωθείς σε μια ηθική στάση.

Και τα άλλα θα έρθουν. Όλοι θα θέλουν να σου δίνουν. Όχι επειδή «σου χρωστούν» αλλά επειδή η δική σου θετικότητα θα διευκολύνει τις πρακτικές διαδικασίες.

Η ζωή απλά θα κυλάει. Στο κάτω-κάτω, έτσι κι αλλιώς τι άλλο θέλουν να κάνουν οι γονείς σου απ’ το να σου δίνουν – όχι γιατί πας να τους εξαναγκάσεις αλλά γιατί σε αγαπούν;

Το εδώ και καιρό σχέδιο μου να πάω στο Παρίσι και να αποδείξω στον εαυτό μου ότι υπάρχει ζωή αποκομμένη συναισθηματικά και σωματικά από αυτή την οικογένεια απομακρύνεται. Με πνίγει ο θυμός με το θράσος σου και με την αδικία που η οικογένειά μου δεν αναγνώρισε, και κανείς άλλος δεν γνωρίζει (γιατί δεν έχω κλαφτεί σε κανέναν γι' αυτό) πόσο πάλεψα μέσα μου να μην με σύρουν στον πάτο όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια μάλιστα συνειδητά και καθημερινά. Έχω κοπιάσει περισσότερο από άλλους που στην ηλικία μου μόνο αν έβγαιναν έξω και δούλευαν στη λάντζα ή σερβιτόροι θα ένιωθαν τις απειλές της ζωής. Παρόλα αυτά, εγώ δεν θα τολμήσω να αποτραβηχτώ, γιατί έχω πολλή χαρά να εξερευνήσω. "To μυαλό είναι ένας θεός ο οποίος δημιουργεί τον κόσμο από την αρχή. Αναπληρώνει, αντικαθιστά. Είναι φοβερό το τι κάνει ένα μυαλό, και πώς παλεύει με τις στερήσεις, και πώς διορθώνει σαν τον μεγαλύτερο αισθητικό τις ασχήμιες, και πώς τις παρακάμπτει... Είναι απίστευτο. Και πώς κρατάει αυτά τα αφηνιασμένα και σπασμένα ηνία της ελπίδας.. γιατί ενώ η λογική λέει, δεν υπάρχει ελπίδα βρε αδερφέ, ναι αλλά... ελπίζεις. Μα είναι τρελό, ελπίζεις! Υπάρχει ελπίδα; Εκείνος που κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση της ελπίδας, τη μεγαλύτερη, είναι ο απαισιόδοξος, στους οποίους ανήκω. Αλλιώς, δεν θα είχε τα κότσια να είναι απαισιόδοξος. Και είναι πάρα πολύ σωστό αυτό που λέω. Τη μεγαλύτερη κατανάλωση.., αλλά το κάνει κρυφά και ύπουλα... είναι υποκριτής. Μέσα δηλαδή σε αυτή την απόλυτη θλίψη μου και αυτή την απόλυτη δυσπιστία μου και αμφισβήτησή μου για όλα, λέω δεν μπορεί, κάτι τρέχει... κάτι είναι, κάτι είναι αλήθεια, κάτι είναι ωραίο. Αυτού του είδους την ελπίδα. [Ακόμα και ότι ενδέχεται να μην πεθάνω. Φτάνω ως εκεί. Αλίμονο, αν δεν το σκεφτώ, δεν θα ήμουν εδώ απόψε, θα 'λεγα γιατί να πάω αφού θα πεθάνω.]"

Βάζοντας τις σκέψεις μου όσο μπορώ σε σειρά σ' αυτό το γράμμα, καταλήγω πως θα ήταν δυνατή η τήρηση μιας τυπικής ευγένειας προς τους γονείς μου υπό την προϋπόθεση ότι μου έχει εξασφαλιστεί η επικοινωνία με την απουσία υψωμένων τόνων εναντίον μου που πρώτοι αυτοί άρχισαν και ότι κρατούνται οι αποστάσεις. Δεν ζητάω πολλά, δε ζητάω κατανόηση.

Ακόμα και αν ξαναδιαβάσεις όσα έγραψα, αν κάτσεις να το φιλοσοφήσεις παραπάνω, κάποτε θα αναγκαστείς να δεχθείς πως για κάποια πράγματα θα μείνεις αδαής. Φυσικά όπως είπα μπορείς να συνεχίσεις να κρίνεις άμα έτσι αισθάνεσαι ωραία, εφόσον όμως τα κρατάς μέσα σου. Μη μου ξαναπείς μόνο να αλλάξω γιατί ο εαυτός μου είναι το μεγαλύτερό μου στήριγμα για ό,τι κάνω στη ζωή μου.

Το μεγαλύτερό σου στήριγμα είναι η ηθική σου και το πνεύμα σου, όχι η πανοπλία της αντίδρασης.

Δεν αναμένω απάντηση. Ούτε από σένα ούτε από κανέναν. Oύτε ζητάω, ούτε περιμένω. Δεν θέλω να ξέρουν τι αισθάνομαι, δεν θέλω να αποκτήσω προσδοκίες.

Το γράμμα σου το διάβασε η μαμά σου, όχι ο μπαμπάς σου.

Το παρόν γράμμα μου προς εσένα το διάβασε η μαμά σου πριν το στείλω. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με όλα. Ωστόσο, ακόμα και αν δεν συμφωνεί με τίποτα, αναγνωρίζει την καλή του πρόθεση. Δεν αισθάνεται ότι χρειάζεται να σε «προστατέψει» από μένα, δεν αισθάνεται ότι «βάλλω» εναντίον σου. Μπορείς να το διαβάσεις. Κι από σένα εξαρτάται να το δεχτείς ή να το απορρίψεις.

Πόσο ακόμα θα μου τρώτε την ζωή με αυτή την υπόθεση, αφήστε με στην ησυχία μου πια.

Είναι η ίδια η ένταση στο νου σου που δεν σε αφήνει ήσυχη (και δεν αφήνει και κανέναν άλλον). Άσε αυτή την ενέργεια να περάσει από μέσα σου, να ξεσπάσει.

Μετά την μπόρα έρχεται νηνεμία. Τελικά η φύση ησυχάζει και μόνο ο μοναχικός κούκος καθρεφτίζεται στα χαλαρά νερά.

                                        --------------------------

Υ.Γ. Μόλις έμαθα ότι θέλεις να πιάσεις σπίτι και δουλειά. Όπως εξήγησα παραπάνω, με την πολλή ύλη που έχετε, την οποία ήδη δεν προλαβαίνεις, φαίνεται μάλλον απίθανο ότι θα μπορούσες να δουλεύεις και να σπουδάζεις ταυτόχρονα (και ότι δεν θα σου έπαιρνε υπερβολικά μεγάλο διάστημα για να τελειώσεις). Και μετά, χωρίς μεταπτυχιακά, ένα δίπλωμα μιας σχολής δεν θα σε βοηθούσε και πολύ (ιδιαίτερα μάλιστα εφόσον αφορά την πολιτική, δηλαδή όχι κάτι πρακτικό και χρήσιμο στην αγορά εργασίας, όπως το να γνωρίζεις υπολογιστές).

Αυτή τη στιγμή, που είσαι μια όμορφη κοπέλα είκοσι χρονών, θα βρεις κάποια δουλειά και θα αισθανθείς ότι άφησες πίσω το πρόβλημά σου. Αλλά τι γίνεται αύριο; μεθαύριο; πώς θα μπορούσες να είσαι ανεξάρτητη απ' τους γονείς σου και να πληρώνεις νοίκι, όταν αύριο μπορεί να έχανες τη δουλειά σου και να μην μπορούσες πια να πληρώσεις; Σε είκοσι χρόνια πιθανότατα θα βρεθείς χωρίς τίποτα, και τότε θα χρειαστεί να στηριχτείς στην περιουσία των γονιών σου.

Ούτε είναι αυτή η εποχή όπου μπορείς να στηριχτείς σε κάποιο σύζυγο, γιατί υπάρχει τεράστια ανεργία στους νέους (δηλαδή απ' εδώ και πέρα θα υπάρχει τεράστια ανεργία στην Ελλάδα).

Όλα αυτά στα λέω γιατί έχω ζήσει κι έχω κλάψει πικρά με αυτές τις καταστάσεις. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή.

Αυτά τώρα είναι ευαίσθητα και κρίσιμα χρόνια, γιατί τώρα οικοδομείς το μέλλον σου. Θα ήταν καλύτερα να συνεχίσεις το δρόμο που άρχισες, με πρακτικό τρόπο (το να σου πάρει 12 χρόνια να πάρεις ένα πτυχίο που δεν θα σου χρησιμεύσει και πολλά, δεν είναι πρακτικό). Αν "πνίγεσαι" βρισκόμενη στον ίδιο χώρο με τους γονείς σου, υπάρχουν άλλοι τρόποι να διευθετηθεί το θέμα. Μπορείς να έρθεις να μένεις στη γκαρσονιέρα μου (στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής), εφόσον εγώ δεν τη χρησιμοποιώ αλλά μένω στο άσραμ. Σε έξι μήνες φεύγεις έτσι κι αλλιώς στη Γαλλία. Μετά, όταν γυρίσεις, μπορείς να συνεχίσεις να μένεις εδώ ή να σου αγοράσει η μητέρα σου σπίτι. (Ή μπορεί να σου αγοράσει από τώρα σπίτι.)

Μην προσπαθήσεις να τιμωρήσεις τους άλλους κάνοντας κακό στον εαυτό σου. (Ακόμα θυμάμαι που, όταν ήμουν παιδί, αφού ο πατέρας μου με είχε δείρει, ξάπλωνα στο κρεβάτι για ύπνο και φανταζόμουν ότι σκαρφαλώνω στο μπαλκόνι και πηδάω κάτω για να τον τιμωρήσω.) Οι άλλοι έκαναν και κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Κάνε κι εσύ το καλύτερο που μπορείς. Αξιοποίησε την καλή σου διάνοια. Απόκτησε μια ελάχιστη κοινωνική δύναμη, για να μπορέσεις να ζήσεις.

Και παράλληλα, συγχώρεσέ τους.

Σε έχουμε όλοι στην καρδιά μας και σου ευχόμαστε το καλύτερο.

Κίμων

Πρώτο απαντητικό email της προς εμένα

Διάβασα επιλεκτικά κάποια σημεία. Aν και δεν ήθελα να μάθει η μητέρα μου τι αισθάνομαι και για δικό μου λόγo, δηλαδή ότι δεν θέλω να συζητήσω τα αισθήματά μου και αν αυτό για εσάς είναι δείγμα αδυναμίας, έστω. Το ένα που θέλω να τονίσω είναι πως ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν συμμάχησα με τον πατέρα μου να φύγει η μητέρα μου από το σπίτι! Ο πατέρας μου μού είπε πως στενοχωρήθηκε και ανησυχούσε που έφυγε η μητέρα μου και περίμενε να ακούσει από εμένα το ίδιο, εγώ απλά του απάντησα πως έχω σταματήσει εδώ και καιρό να την περιμένω. Άλλωστε σου έγραψα πως πιστεύω ότι εγώ είμαι αυτή που περισσεύει και δεν θέλω να τους δίνω την ευκαιρία να με βάζουν άλλο ανάμεσά τους. Το δεύτερο είναι πως, όταν αναφερόμουν στη ζωή σου, ο μόνος λόγος ήταν για να σου πω πως η γνώμη των άλλων δεν έχει σημασία.
Έμεινα για δύο μέρες στο δωμάτιό μου με κλειστά παντζούρια χωρίς φαγητό και νερό γράφοντάς σου το γράμμα, έπεσα και εγώ στο πάτωμα και κραύγαζα. Ένιωθα ότι η κατάσταση με ξεπερνούσε αλλά ένιωσα όντως όπως λες μια αφύπνιση, με την έννοια ότι κατάλαβα πολλά για το λόγο που φέρομαι όπως φέρομαι στους άλλους (όχι μόνο στους γονείς μου). Το πρώτο βήμα για να ξεπεράσεις τα προβλήματά σου είναι να συνειδητοποιήσεις, και το δεύτερο να αποβάλλεις την αρνητικότητα. Το μόνο αρνητικό πράγμα στη ζωή και το μυαλό μου είναι η κατάσταση στην οικογένειά μου και επειδή αυτή δεν θα αλλάξει ποτέ ικανοποιητικά για μένα, επιλέγω να απομακρυνθώ εγώ. Τέλος, δεν έχει σημασία για μένα να φτιάξω την ιδέα που έχουν οι γονείς μου για μένα και το αντίστροφο. Σας παρακαλώ όχι άλλες συμβουλές για το πώς να οργανώσω τη ζωή μου, έχω ήδη πάρει τις αποφάσεις μου και αν δεν πίστευα πραγματικά σε αυτές δεν θα είχα καταφέρει να συνέλθω, γιατί η κατάσταση που σου λέω δεν ήταν ξέσπασμα απλά, αλλά ένιωθα ότι έχασα την όρεξη να ζω παρά την όποια αφύπνιση προείπα. Αν ο Αποστόλης δεν ερχόταν να με πιέσει να πιω νερό και να φάω, τώρα θα ήμουν στο νοσοκομείο. Μπορεί να μην συμφωνούμε με πολλά, και δεν είναι ανάγκη κιόλας, μπορεί να κατακρίνεις πολλά που σκέφτομαι, λέω ή κάνω, αλλά μην ζητάς από εμένα τόσα πολλά και τόσο γρήγορα. Είμαι ένας απλός άνθρωπος και ήδη έχω επιδείξει πολλή περισσότερη δύναμη από πολλούς που μπορεί να αντιμετώπιζαν παρόμοια στη ηλικία μου.

ΥΓ. Σε ευχαριστώ για την πρόταση με το σπίτι, αλλά είναι μακριά από την σχολή μου και θέλω να πηγαίνω όσο συχνότερα γίνεται παρά την πρόθεσή μου να πιάσω δουλειά. Ήδη κάποιες εναλλακτικές επιλογές στέγασης πιο βολικές μού εμφανίζονται. Όσο για την απάντηση, ελπίζω να μπορέσω να την διαβάσω όλη λόγω του κόπου που έκανες, όμως και μόνο το λίγο που διάβασα, και η απάντηση που γράφω τώρα, μου δημιούργησαν πολύ αρνητισμό. Αν τη διαβάζω λίγο λίγο, θα μου έρχεται και ο αρνητισμός σε μικρές δόσεις.

Δεύτερο απαντητικό email της προς εμένα

Και κάτι ακόμα, δεν νιώθω ότι κάνω σάλτο από το μπαλκόνι, δεν αντιδρώ για να "την μπω" στους γονείς μου αλλά λαμβάνω αποφάσεις συνειδητοποιημένα. Κάποιες φορές για να επιταχυνθεί η εσωτερική επίλυση χρειαζόμαστε εξωτερικές αλλαγές. Νιώθω ότι απαξιώνεις τις αποφάσεις μου και τον τρόπο σκέψης μου. Ελπίζω να καταλαβαίνεις πως καθένας είναι διαφορετικός, δεν υπάρχει μία και σωστή απόφαση. Ακόμα και τις προτάσεις σου ή των γονιών μου να ακολουθούσα, δεν θα με έφερναν στον σωστό δρόμο γιατί δεν θα ήταν δικές μου. Αν η πρόθεσή σου είναι όντως καλή, θα μου δώσεις την ευκαιρία να τα κάνω όλα στον χρόνο που εγώ χρειάζομαι και με τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι ως τον προτιμότερο.

Τελική απάντησή μου

"Αν η πρόθεσή σου είναι όντως καλή, θα μου δώσεις την ευκαιρία να τα κάνω όλα στον χρόνο που εγώ χρειάζομαι και με τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι ως τον προτιμότερο."

Ασφαλώς, Ελένη. Εσύ είσαι ο σωστότερος άνθρωπος για να καθοδηγήσεις τη ζωή σου. Ακριβώς όπως εσύ απλά κάνεις μια υπόθεση ότι η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το κεφίρ, έτσι κι εγώ απλά κάνω υποθέσεις για οτιδήποτε λέω στο γράμμα. Ένας άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα και δεν είμαι μες στο πετσί σου να ξέρω και να καταλαβαίνω τις λεπτομέρειες της ζωής σου.

Οτιδήποτε γράψω θα ήταν μηδέν αν δεν υποβάλλετο στην προσωπική σου κρίση. Απλά δίνω ερεθίσματα. Αν υποπτεύομαι ότι παίρνεις (ίσως) μια βιαστική απόφαση για την οποία πιθανά θα μετανιώσεις αργότερα, το εκφράζω. Κι εσύ τότε μετράς τον εαυτό σου και αναγνωρίζεις αν η κριτική (ή η προειδοποίηση) ήταν σωστή ή όχι.

Ο οδηγός μας είναι πάντα μέσα μας. Αν αισθανόμαστε το νου μας διαυγή, ακούσουμε τις προτάσεις των άλλων αλλά και πάλι μια φωνή μέσα μας μας λέει ότι ξέρουμε τι κάνουμε, τότε τι άλλο υπάρχει για να ειπωθεί;

Σε παρακαλώ μην με ξεχνάς. Στείλε μου καμιά φορά κανένα email. Ίσως απάντηση σε κάτι από αυτά που σου έχω γράψει, είτε κάτι άλλο.

Θα χαιρόμουν αν σταδιακά διάβαζες όλο το γράμμα. Έχω βάλει πολλή από την ψυχή μου σε αυτό. Από τα τόσα που έχω γράψει, δεν νομίζω ότι έγραψα ποτέ κάτι που με εξέφραζε τόσο βαθιά. Όχι στην κριτική μου προς εσένα, αλλά στην ένταση με την οποία έσκαψα μέσα μου για να μπορέσω να σου πω κάτι που θα είχε πραγματική αξία, που θα ήταν χρήσιμο για σένα και που θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον για να το σκεφτείς.

Στο γράμμα επίσης λέω διάφορα για εμένα και τη Λίτζια για να σου παρέχω μια άποψη των πραγμάτων που αντιστοιχεί σε αυτό που αισθάνομαι ότι συμβαίνει, δηλαδή ότι η σχέση μου με τη Λίτζια είναι πνευματική. Δεν θέλω να το παρεξηγήσεις αυτό το σημείο. Η Λίτζια καταλαβαίνει πάρα πολλά και πραγματικά επικοινωνεί σε ένα ψυχικό επίπεδο. Γνωρίζω ότι έχει και μια άλλη πλευρά, που είναι λιγότερο ανοιχτή, αλλά την έχω κάνει πέρα. Και αισθάνομαι ότι οποιοσδήποτε την προσεγγίσει με καλό τρόπο, την προσεγγίσει από την καρδιά, θα επικοινωνήσει θαυμάσια μαζί της.

Ακόμα κι αν αισθάνεσαι ότι το έχεις κάνει κι έχει αποτύχει, δοκίμασέ το ξανά. Κάτσε και συζήτησε μαζί της φιλικά για το ποια είναι τα σχέδιά σου. Σε αγαπάει. Γιατί να μπει οτιδήποτε ανάμεσά σας;

Πολύ ταπεινά

Κίμων

Υ.Γ. Στο γράμμα μου λέω πολλά για τα συναισθήματά της προς εσένα.
Σε παρακαλώ, μην παραλείψεις να το διαβάσεις όλο. Θα με κάνει να αισθάνομαι ήσυχος ότι έκανα αυτό που μπορούσα για να θεραπεύσω την αναστάτωση που δημιούργησε το γράμμα μου.

Ήθελα σίγουρα κάτι να αλλάξει, αλλά χωρίς πληγές, χωρίς δυστυχία, χωρίς περισσότερο κακό.

Σίγουρα ούτε κι εγώ υποπτευόμουνα την ένταση που υπήρχε στις καρδιές σας.

Αν κρατηθείτε όλοι ψύχραιμοι κι ο νους σας κρατηθεί διαυγής, το γράμμα μπορεί να βγει σε καλό.

Και τότε το αερόστατο της ψυχής μου θα αλαφρώσει και θα υψωθεί.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αντικαταθλιπτικά χάπια

Αντικαταθλιπτικά χάπια



     Γεια σου Διονυσία.
     Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχεις ασχοληθεί με το θέμα των ψυχοφαρμάκων, ενώ εγώ έχω κάνει εκτενή έρευνα σε αυτά, μεταφράζοντας πολλές πληροφορίες τις οποίες έχω αναρτήσει στην ιστοσελίδα μου, αισθάνομαι υποχρεωμένος να σε προειδοποιήσω για τον σωματικό και ψυχικό κίνδυνο που διατρέχεις από τη χρήση τους. Μετάφρασα τώρα για σένα ένα άρθρο του διάσημου νευροψυχίατρου Peter Breggin, MD, για τις αποδεδειγμένες καταστροφές που συμβαίνουν στο νευρικό σύστημα ανθρώπων και ζώων από τη χρήση αντικαταθλιπτικών. Πολλά άλλα στοιχεία θα μπορούσα να σου δώσω, αλλά μένω στα λίγα για να μην σε κουράσω. Ελπίζω ότι θα τιμήσεις την καλοπροαίρετη προσπάθειά μου και θα διαβάσεις το άρθρο που ακολουθεί.



Σύντομο βιογραφικό του Peter Breggin: Ο Δρ Peter Breggin είναι ένας διάσημος ψυχίατρος και εμπειρογνώμων στην κλινική ψυχοφαρμακολογία. Έχει διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια, όπως στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και στο John Hopkins, έχει διατελέσει σύμβουλος στο Εθνικό Ίδρυμα Ψυχικής Υγείας και έχει συγγράψει δεκάδες επιστημονικά άρθρα και πάνω από είκοσι βιβλία, όπως το "Απαντώντας στο Προζάκ". Έχει εμφανιστεί σε πολλές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και έχει κληθεί ως εμπειρογνώμων ιατρός σε δίκες κατά φαρμακευτικών εταιρειών για την προώθηση στην αγορά τοξικών και καταστροφικών για τη δημόσια υγεία προϊόντων, στοιχεία που οι ίδιες γνωρίζουν αλλά αποκρύπτουν ηθελημένα. Έχει καταθέσει στο Κογκρέσο για τη χορήγηση σε παιδιά ψυχοτρόπων ουσιών, όπως και στο συνέδριο για τη ΔΕΠΥ (1998) του Εθνικού Ιδρύματος Ψυχικής Υγείας όπου, κληθέντας ως ο κύριος εμπειρογνώμων στην κλινική ψυχοφαρμακολογία, παρουσίασε τα αποτελέσματα των ερευνητικών μελετών σχετικά με τις καταστροφικές επιδράσεις των ψυχοφαρμάκων στον εγκέφαλο και τη συμπεριφορά των παιδιών. Είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου για τη Μελέτη της Ψυχιατρικής και της Ψυχολογίας (ICSPP), ενώ ήταν ένας από τους σκαπανείς στον αγώνα για την κατάργηση των ηλεκτροσόκ και των λοβοτομών σε ψυχιατρικούς ασθενείς.

Το παρακάτω άρθρο του Peter Breggin εμφανίστηκε στη σοβαρή βρετανική εφημερίδα Huffington Post.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/dr-peter-breggin/antidepressants-long-term-depression_b_1077185.html

Τίτλος: Τα αντικαταθλιπτικά μπορούν να προκαλέσουν
μακροπρόθεσμη κατάθλιψη
Συγγραφέας άρθρου: Dr. Peter Breggin, νευρολόγος-ψυχίατρος

Κείμενο:
Σύντομα αφότου το Προζάκ έγινε το πιο καλοπουλημένο φάρμακο στον κόσμο στις αρχές του 1990, πρότεινα ότι υπάρχουν μικρές ή καθόλου αποδείξεις για την αποτελεσματικότητά του, αλλά ισχυρές αποδείξεις ότι το φάρμακο θα επιδείνωνε την κατάθλιψη και θα δημιουργούσε μεγάλες συμπεριφορικές ανωμαλίες. Απέδωσα ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος σε "αντισταθμιστικές αλλαγές" στους νευροδιαβιβαστές, καθώς ο εγκέφαλος αντιδρά στην επίδραση του φαρμάκου. Από τότε, σε μια σειρά βιβλίων και άρθρων, τεκμηρίωσα την κλινική επιδείνωση που βλέπουμε ότι προήλθε από τα αντικαταθλιπτικά και μερικά από τα υποκείμενα σωματικά της αίτια. Τώρα η ιδέα έχει κερδίσει έδαφος στην ευρύτερη επιστημονική κοινότητα και της έχει δοθεί το όνομα "όψιμη δυσφορία".

Ήταν εμφανές για αρκετά χρόνια ότι η χρόνια έκθεση στα αντικαταθλιπτικά (επιλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης - SSRI) συχνά κάνει τους ανθρώπους απαθείς ή λιγότερο εμπλεκόμενους στη ζωή τους, και τελικά πιο καταθλιμμένους. Στην κλινική μου εμπειρία, αυτός είναι ένας συχνός λόγος που τα άλλα μέλη της οικογένειας ενθαρρύνουν τους ασθενείς να ζητήσουν βοήθεια για να μειώσουν ή σταματήσουν τα φάρμακα. Η απάθεια λόγω λήψης αντικαταθλιπτικών συμβαίνει στους ενήλικες και περιλαμβάνει απώλειες στη γνωστική λειτουργία και στη λειτουργία του πρόσθιου λοβού του εγκεφάλου. (Βλ. Barnhart et al., 2004; Deakin et al., 2004; Hoehn-Saric et al., 1990). Έχει επίσης αναγνωριστεί ότι συμβαίνει σε παιδιά. (http://www.toxicpsychiatry.com/storage/antidep SSRI_apathy_Reinblatt 2006.pdf) Επίσης οι ενήλικες με άνοια είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στην απάθεια που προκαλείται από τα αντικαταθλιπτικά.

Μια πρόσφατη έρευνα από τους El-Mallakh και συνεργάτες (http://www.toxicpsychiatry.com/storage/antidep El-Mallakh-tardivedysphoriadarticle1.pdf) ανασκόπησε την ερευνητική βιβλιογραφία για τα αντικαταθλιπτικά και κατέληξε ότι οι όποιες αρχικές βελτιώσεις συχνά ακολουθούνται από αντίδραση του οργανισμού προς την αγωγή και από την επιδείνωση της κατάθλιψης. Συγκρίνουν αυτό το πρόβλημα με την όψιμη δυσκινησία που δημιουργείται από τα αντιψυχωσικά φάρμακα και την αποκαλούν όψιμη δυσφορία, "μια ενεργή διαδικασία κατά την οποία προκαλείται κατάθλιψη από τη συνεχιζόμενη χορήγηση του αντικαταθλιπτικού". Βασιζόμενοι σε πειράματα σε ποντίκια, προτάσσουν την υπόθεση ότι η αιτία μπορεί να είναι η αυξημένη ανάπτυξη των δενδριτών στα νευρικά κύτταρα.

Σε μια μετα-ανάλυση 46 ερευνητικών μελετών που έγινε το 2011, οι Andrews και συνεργάτες http://www.toxicpsychiatry.com/storage/antidep Andrews etal drug exposure raises greater relapse risk.pdf βρήκαν ότι το ποσοστό υποτροπής στους ασθενείς που τους χορηγήθηκαν αντικαταθλιπτικά (44.6%) ήταν πολύ υψηλότερο από εκείνο στους ασθενείς που έλαβαν πλασέμπο (24.7%). Οι Andrews και συνεργάτες βρήκαν επίσης ότι τα πιο ισχυρά αντικαταθλιπτικά προκαλούσαν αυξημένο κίνδυνο υποτροπής μετά τη διακοπή του φαρμάκου. Μια αξιολόγηση της ιατρικής φροντίδας στην πολιτεία της Μινεσότα που έγινε το 2010 http://www.toxicpsychiatry.com/storage/antidep 2010 MN rept depressed chronic ill 20101.pdf βρήκε ότι μόνο στο 4,5% από περισσότερους από 20.000 ασθενείς υπήρχε υποχώρηση συμπτωμάτων μετά από 12 μήνες, υποδηλώνοντας ότι είχαν προσβληθεί με χρόνια κατάθλιψη κατά τη διάρκεια και πιθανά ως αποτέλεσμα της φαρμακευτικής τους αγωγής.

Οι Andrews και συνεργάτες (2011) http:/www.toxicpsychiatry.com/storage/antidep Andrews etal drug exposure raises greater relapse risk.pdf τονίζουν ό,τι είχα αρχικά περιγράψει ως "αντισταθμιστικό μηχανισμό". Τα αντικαταθλιπτικά μπλοκάρουν την απομάκρυνση της σεροτονίνης από τις συνάψεις μεταξύ των νευρώνων, προσπαθώντας έτσι να πλημμυρίσουν τις συνάψεις με περισσότερη σεροτονίνη. Αυτό οδηγεί σε απώλεια των υποδοχέων σεροτονίνης που μπορεί να φτάσει μέχρι και το 60% http://www.toxicpsychiatry.com/storage/Antidep Receptor alterations SSRI SNRI Wamsley 1987.pdf. Το μπλοκάρισμα της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης προκαλεί μια δυνητικά βλαπτική προσαρμοστική απόκριση του οργανισμού, με τη μορφή της επίμονης υπερτροφίας του μηχανισμού επαναπρόσληψης http://www.toxicpsychiatry.com/storage/Antidep SSRIs increase in serotonin transporters Wegerer 1999.pdf. Επιπρόσθετες μελέτες http://breggin.com/index.php?option=com_content&task=view&id=19&Itemid=45 δείχνουν επίμονες βιοχημικές αλλαγές στον εγκέφαλο μετά από έκθεση σε αντικαταθλιπτικά.

Επιπλέον, έχω περιγράψει http://breggin.com/index.php?option=com_content&task=view&id=19&Itemid=45 άμεσες τοξικές επιδράσεις στον εγκέφαλο που μπορούν να εξηγήσουν την συναισθηματική επιδείνωση των ασθενών. Η παρατεταμένη χρήση αντικαταθλιπτικών μπορεί να προκαλέσει ανώμαλη ανάπτυξη κυττάρων στον εγκέφαλο ποντικιών (νευρογένεση) http://www.toxicpsychiatry.com/storage/Antidep SSRI_neurogenesis_Malberg2000.pdf και μείωση του όγκου του εγκεφαλικού θαλάμου σε παιδιά, δηλαδή συρρίκνωση του ιστού λόγω θανάτου των κυττάρων http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10807485. Μέχρι στιγμής οι περισσότεροι ερευνητές δεν έχουν ακόμα αρχίσει να λαμβάνουν υπόψη τους αυτές τις πιο χονδροειδείς απειλές στην ακεραιότητα του εγκεφάλου του ασθενούς μετά από παρατεταμένη έκθεση σε αντικαταθλιπτικά. Εν τω μεταξύ, αλλαγές στη δομή και τον αριθμό των εγκεφαλικών κυττάρων που προκαλούνται από παράνομα ναρκωτικά πάντα παρουσιάζονται ως λόγος για να μη γίνεται χρήση αυτών.

Τα αντικαταθλιπτικά είναι η δεύτερη σε συχνότητα χορήγησης ομάδα φαρμάκων στην Αμερική. Ωστόσο συνεχίζουν να συσσωρεύονται στοιχεία για την επικινδυνότητά τους. Δεδομένης της δυσκολίας που υπάρχει να δειχτούν ωφελήματα ακόμα και μετά από βραχεία χρήση τους http://www.plosmedicine.org/article/info:doi/10.1371/journal.pmed.0050045, η χρήση αυτών των ουσιών γίνεται όλο και πιο προβληματική. Επιπλέον τα αντικαταθλιπτικά προκαλούν σοβαρές αντιδράσεις απόσυρσης [δηλ. κατά τη διακοπή του φαρμάκου] http://breggin.com/index.php?option=com_content&task=view&id=19&Itemid=45, οι οποίες κάνουν το σταμάτημα αυτών δύσκολο και κάποιες φορές επικίνδυνο για τη ζωή http://breggin.com/index.php?option=com_content&task=view&id=19&Itemid=45, ακόμα κι όταν αυτό γίνεται με την συνιστώμενη ιατρική επίβλεψη και σε αργό ρυθμό. Οι ψυχίατροι ήταν πάντα απρόθυμοι να αποδεχθούν επιστημονικές αποδείξεις ότι οι μέθοδοί τους είναι βλαβερές. Το κοινό θα πρέπει να αναπτύξει τη δική του αντίσταση στη λήψη καταθλιπτικών φαρμάκων.

------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

18χρονη ζητά από πατρική φιγούρα να την υιοθετήσει.

18χρονη ζητά από πατρική φιγούρα να την υιοθετήσει

          βίντεο

18χρονη ζητά από πατρική φιγούρα να την υιοθετήσει

2:35

Περιγραφή του βίντεο

         18χρονη ζητά από πατρική φιγούρα να την υιοθετήσει.



Σχόλιο

          Φανταστείτε το ως ένα συμβολικό γεγονός.
          Αυτή η 18χρονη, η αγνή ψυχή, είστε εσείς.
          Και ο άντρας αυτός είναι ο Θεός.
          Κι εσείς του δίνετε ένα μυστικό μήνυμα, που δεν το λέτε με τα λόγια, με τη σκέψη, μα με την καρδιά.
          Κι αυτό είναι:
          «Κοίτα, γνωρίζω πως με αγαπάς. Γνωρίζω πως είσαι η κρυμμένη αγάπη πίσω από τα καθημερινά μου βιώματα σε όλη μου τη ζωή.
          Είσαι η κρυμμένη ενότητα, ο κρίκος που με δένει με μια μεγαλύτερη, ευρύτερη, μονιμότερη ύπαρξη.
          Έχω βρεθεί μόνη και αδύναμη σε ένα κόσμο υλικό, ατομικό, φθαρτό και θνητό, σε ένα κόσμο ξένο και απατηλό.
          Μπορείς σε παρακαλώ να με υιοθετήσεις;
          Δώσε μου την υποστήριξή σου για να γίνω ό,τι μπορώ να γίνω, για να ζήσω τη ζωή που θα με κάνει να λάμψω».

          Δες τον συμβολισμό πίσω από τα καθημερινά γεγονότα.
          Δες το κρυμμένο νόημα πίσω απ' τις εφήμερες πράξεις.
          Διότι όλα έρχονται από μια απέραντη πηγή.
          Μας είναι άγνωστο γιατί πονάμε, γιατί μιλάμε, γιατί αγαπάμε, γιατί μισούμε.
          Γιατί ζούμε ως μεμονωμένα όντα, ψάχνοντας μια εκπλήρωση που δεν έρχεται ποτέ;
          Τι υπάρχει για να μάθουμε και ποια η οδός για να το βρούμε;
          Και ποια καθοδήγηση, ή βοήθεια, ή διαίσθηση, ή διόραση
θα μπορούσε να μας έρθει αν άνοιγε μπροστά μας, πραγματικό και γόνιμο,
          ένα άγνωστο, ενδόμυχο δυναμικό;

          Αυτή είναι η βάση του ερωτήματος: «Θες να με υιοθετήσεις;»
          Στο επίπεδο του σώματος μπορεί να σημαίνει μόνο τη σωματική βοήθεια.
          Μα η ψυχή το βλέπει ως ένα σύμβολο του πόθου της να πραγματώσει μια άνθιση, μια ωρίμανση και μια αναγέννηση.

          Ζητά ταπεινά από τον ουρανό να ανοίξει.

                                   Συζήτηση για το βίντεο

         George Trakadas
         Ο Χριστός μάς προέτρεψε να του ζητήσουμε κατά μόνας..... Αυτή η Αμερικανίδα με παραπέμπει σε οιδιπόδεια συμπλέγματα....

         Κίμων
         Το σχόλιό μου δεν ήταν για τον Χριστό.
         Οι αμερικανίδες είναι σαν τις άλλες γυναίκες.
         Ασφαλώς μπορεί ένα μέρος της να τον βλέπει ως άντρα (άλλωστε δεν είναι πατέρας της), όμως το συναίσθημα που φαίνεται εδώ να υπερισχύει είναι αυτό της ανάγκης προστασίας, αλλιώς θα μπορούσε να κοιτάξει να τον έχει και ως γκόμενο.
         Αλλά τι σημαίνει να θέλεις να προστατευτείς από μια φιγούρα που ενισχύει την ψυχή σου;
         Αυτό είναι που «σκάβω» στο σχόλιό μου, κι όχι αν παράλληλα έχει και ερωτικό συναίσθημα προς αυτόν.
         Τα άλλα άτομα που παρευρίσκονται όταν του κάνει την πρόταση παίζουν το ρόλο αυτής της ευρύτερης προστασίας, για την οποία μιλώ, «του κρίκου που [την] δένει με μια μεγαλύτερη, ευρύτερη, μονιμότερη ύπαρξη».
         Άλλωστε μην ξεχνάς ότι, στη σχέση μας με αυτή την ύπαρξη, παίρνουμε και το ρόλο της νύφης της επίσης.
         Γι' αυτό και ο όρος «νύφες του Χριστού».
         Τι σχέση μπορεί να έχει ο Θεός με τη σεξουαλικότητα; Πώς θα μπορούσε αυτός να είναι γαμπρός μας;
         Είναι επειδή γονιμοποιεί την ψυχή μας.
         Και η χριστιανική θρησκεία πιστεύει ότι ακόμα και το σώμα μπορεί να γονιμοποιήσει – εξού και η Παναγία που γονιμοποιήθηκε από το δικό Του Πνεύμα.
         Λοιπόν το θέμα δεν είναι αν παίζει το ρόλο του εραστή ή του πατέρα ή ένα μείγμα αυτών. Το θέμα είναι ότι πίσω από αυτά τα συναισθήματα, που οι άνθρωποι απευθύνουμε ο ένας στον άλλον, κρύβεται ένα βαθύτερο συναίσθημα που το υποσυνείδητό μας απευθύνει στον Θεό.
         Κι αυτό είναι το αντίθετο της ευρέως διαδεδομένης άποψης πως τα συναισθήματα που απευθύνουμε στο Θεό απορρέουν από τα υποσυνείδητα συναισθήματα που κατά φυσικό τρόπο απευθύνουμε ο ένας στον άλλον.
         Γι' αυτό και απαντάω στον Nikolaos Nikos που λέει: «Θα έχει χρήμα ο μπαμπάς» :

         Ο Μπαμπάς έχει πολύ πλούτο. Του ανήκει όλη η Γη, όλος ο ουρανός, όλα τα σύμπαντα.
         Είναι επειδή εμείς χάσαμε αυτή την εμπειρία, την εμπειρία του εαυτού μας ως εκδήλωση του Παντός, που έχουμε την ανάγκη για πατέρες που μας υποστηρίζουν, για ένα σώμα που μας υποστηρίζει, για φίλους και συντρόφους που μας παρηγορούν εκεί που Αυτός δεν μας εκπληρώνει πια.
         Το σώμα υπάρχει γιατί υπάρχει ψυχή. Είναι επειδή η ψυχή έχασε τον Μπαμπά της, που η ορφανή τον ψάχνει.
         Γι' αυτό, μεταθέτοντας την προσοχή μας από τον μπαμπά στον Μπαμπά, ξαναβρίσκουμε το χαμένο πλούτο μας.
         Κι αυτή η μετάθεση της προσοχής μπορεί να διευκολυνθεί από τη συνειδητοποίηση πως στον μπαμπά, έτσι κι αλλιώς, πάντα τον Μπαμπά ψάχναμε.
         Κι όχι στον Μπαμπά τον μπαμπά.
         Δηλαδή από το μικρό ψάχνουμε το μεγάλο, από το ατομικό το οικουμενικό· κάποτε το χάσαμε, όταν το εγώ κυριάρχησε. Και ο πολιτισμός, με τη μορφή της τέχνης, του στοχασμού, της ορθοφροσύνης και των ψυχικών αρετών, επιχειρεί να μας επιστρέψει στη χαμένη πνευματική ευρύτητα.

----------------------
---------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Εξωγήινοι

Εξωγήινοι

(19) Αλληλογραφία σχετικά με το βίντεο «Ανδρομέδιοι – μια εξωγήινη φυλή»,
στο οποίο ο Alex Collier περιγράφει τις προσωπικές του εμπειρίες από αυτή τη φυλή
και λέει πράγματα που όντως δύσκολα χωρούν στο νου μας.
Διάφορα σχόλια θεατών:
1) Δεν λέει τίποτα! Μόνο περιγραφές και φαντασίες που μπορεί ο καθένας να τις πει! Ο τύπος ή είναι φαντασμένος ή απατεώνας που ευελπιστεί να βγάλει λεφτά από αυτό!
Κρίμα για έναν πενηντάρη να έχει τέτοιο μυαλό...

2) Ελάτε ρε παιδιά! Τα πιστεύετε αυτά? Η επιστημονική κοινότητα γιατί δεν τα λέει αυτά?
Εμμονές και δοξασίες είναι όλα αυτά!

3) Αν μετά από 62000 χρόνια εξέλιξης το μόνο που κατάφερε ήταν να ανέβει στο επίπεδο αυτού που είδα στο βίντεο, οι καημένοι οι Ανδρομέδιοι δεν έχουν ελπίδα επιβίωσης.

lazarosthyra13
Πολύ καλό λόγο ο τύπος αλλά πολύ τρελάρα ρε παιδί μου! Απορώ πόσο βλαμμένος μπορεί να είναι κάποιος για να πιστεψει αυτόν τον τύπο! Είναι μια ακόμη περίπτωση όπου η γνώση και το διάβασμα σε συνδυασμό με extreme φαντασία σε φτάνουν σε σημείο πραγματικής βλακείας! Θέλω να πιστεύω ότι στην Ελλάδα είμαστε αρκετά νορμάλ ακόμα για να επηρεαζόμαστε από τέτοιους τυπάδες!
Υ.Γ. Μπράβο φίλε για τη μετάφραση, καλή δουλειά αν και το υλικό είναι για γέλια!!!
ΚΙΜΩΝ (γενική ανάρτηση, ως απάντηση σε όλα τα σχόλια)
Μεταφράζω τώρα μια δίωρη ομιλία του ίδιου και ελπίζω να την έχω έτοιμη σε καμιά βδομάδα. Εγώ τείνω να πιστέψω αυτά που λέει. Αλλά αν τα άκουγα πριν 2 χρόνια, θα τον έπαιρνα κι εγώ για τρελάρα. Αν θέλετε να δείτε ένα σχετικό βίντεο, που δίνει όμως επιστημονικές αποδείξεις, δείτε το «Επαφικοί» στην κατηγορία «ΑΤΙΑ – εξωγήινοι». Βασικά, όταν αρχίζεις να εκτίθεσαι σε τέτοιο υλικό σιγά-σιγά, μπορείς να το αφομοιώσεις βαθμηδόν. Παίρνει χρόνια για να γίνει αυτό, καθώς επεξεργάζεσαι συνειδητά και υποσυνείδητα τις πληροφορίες που λαμβάνεις.
Αν εκτεθείς στην όλη εικόνα μεμιάς, σου φαίνεται πράγματι απίστευτο. Ωστόσο ίσως συνεχίζει να υπάρχει μια φωνούλα μέσα σου που λέει: «Παράξενο ένας έξυπνος, ειλικρινής και κατά τα φαινόμενα λογικός άνθρωπος να πιστεύει τέτοιες μωρολογίες». Βασικά κάτι δεν κολλάει. Η υποψία ότι ίσως κάτι να μην κολλάει καλά στη δική σου κοσμοαντίληψη, σε αυτό το στάδιο μπορεί μόνο να σε παγώσει.
lazarosthyra13
Το κακό φίλε μου είναι ότι γενικότερα οι άνθρωποι από παλιά έως και σήμερα δεν πιστεύουν πως είναι ικανοί οι ίδιοι γι’ αυτά που καταφέρνουν από μόνοι τους, δεν πιστεύουν στις ικανότητες του ανθρώπινου νου και το ρίχνουν συνέχεια στους εξωγήινους, στις θεότητες, στα θαύματα, στα πνεύματα και δεν ξέρω εγώ σε τι άλλο... Μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό το γεγονός ότι από την πολύ έκθεση έχεις αρχίσει να αφομοιώνεις και τελικά να επηρεάζεσαι και να πιστεύεις κάποια από αυτά....
Αλλά πραγματικά στεναχωριέμαι να βλέπω ανθρώπους που φαίνεται να έχουν γνώσεις και να είναι μορφωμένοι να αναλώνονται σε τέτοιου είδους θεωρίες αντί να αποτελούν μέρος της εξέλιξης και παράλληλα να θεωρούν όλους τους άλλους κολλημένα μυαλά... Καλές γιορτές να έχεις φίλε και συνέχισε την καλή δουλειά!

ΚΙΜΩΝ
Γεια σου lazarosthyra13
Καταρχήν, όταν αναφερόμουν στην (φαινομενική, τουλάχιστον) ειλικρίνεια, λογική και γνώση αναφερόμουν στον ομιλητή, όχι σε μένα, αλλά δεν το εξέφρασα ξεκάθαρα.
Τώρα, σε σχέση με τη μεταφυσική –είτε μιλήσουμε για το Θεό, για τους θεούς, για τους εξωγήινους, για αγίους ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα ξεφεύγει από τη συνηθισμένη ζωή μας–, υπάρχουν δύο απόψεις: η μία είναι ότι ο άνθρωπος είναι ένα πνευματικό ον, ένα μέρος μόνο τού οποίου βρίσκεται στην ύλη, και η υπόλοιπη ύπαρξη του οποίου βρίσκεται σε άλλες σφαίρες, και επομένως είναι φυσικό να έχει μεταφυσικά ενδιαφέροντα και επιδιώξεις, και η άλλη άποψη λέει ότι ο άνθρωπος είναι ένα αποκλειστικά υλικό ον. Το «κόλλημα» βρίσκεται στην επιθετικότητα με την οποία το δεύτερο γκρουπ αντιμετωπίζει το πρώτο. Όταν ένας άνθρωπος είναι ανοιχτός, τότε εισέρχεται σε ένα θέμα συζήτησης με την πρόθεση να δει τα αποδεικτικά στοιχεία που του παρουσιάζονται, να τα σκεφτεί και να τα συζητήσει. Όχι για να ειρωνευτεί τον άλλον (τον άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τη μεταφυσική), να του πει ότι είναι ένας δειλός πουν φοβάται να αντιμετωπίσει τη ζωή με τις δικές του δυνάμεις, να χαρακτηρίσει άχρηστα τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις του και να κλείσει τα αυτιά του σε οτιδήποτε κι αν ο άλλος επιχειρήσει να του επικοινωνήσει. Απλώς ρίξε μια ματιά σε αυτά που μου γράφετε κάποιοι εδώ, στην (δίχως συζήτηση και λογική, όπως και καλοπροαίρετα επιχειρήματα) στρατηγική απόρριψης και ειρωνείας... Αν μεν δεν έχεις το ενδιαφέρον να κοιτάξεις τα μεταφυσικά θέματα, αυτό είναι δικαίωμά σου, δεν χρειάζεται καν να μου γράψεις και να μιλήσουμε. Ωστόσο, αν κάνεις την κίνηση και γράψεις, το ενδιαφέρον σου θα πρέπει να συνοδεύεται από λογική και από καλή προαίρεση, κι όχι από μια τάση να απορρίψεις τις θέσεις του άλλου ανεξάρτητα από τα αποδεικτικά στοιχεία και να κολλήσεις στο πρόσωπό του το στίγμα του «άχρηστου» και του «δειλού».
Όταν φέρεσαι σαν σωστός άνθρωπος, τότε δεν υπάρχει σύγκρουση. Είμαστε όλοι ευτυχισμένοι ακόμα και διατηρώντας ο καθένας την ξεχωριστή του γνώμη.
Φιλικά
Κίμων
(20) Αλληλογραφία με Chthonios77 σχετικά με το ίδιο βίντεο (του Alex Collier)

Chthonios77
Πάντως η τρέλα δεν πάει στα βουνά μάγκες. ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ, είναι δύσκολοι καιροί.
"Αυτοί τους οποίους περιμένουμε είμαστε ΕΜΕΙΣ." Παροιμία των ινδιάνων Χόπι.

ΚΙΜΩΝ
Αυτό το σημείο, δηλαδή σχετικά με το τι οι Ανδρομέδιοι (ή όποιοι άλλοι εξωγήινοι) μπορούν να κάνουν για εμάς και τι πρέπει να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας, το αναλύει ο Collier στο βίντεό μου Η είσοδος της Γης στο Γαλακτικό Πεδίο (2012) (www.youtube.com/watch?v=vYdbgJGMnsk ). Μπορείς να το δεις και να μου πεις την άποψή σου.
Θα ήθελα επίσης να πω ότι, ενώ στο παρόν βίντεο ο Collier μοιάζει πράγματι τρελάρας (αν και πιστεύω ότι δεν είναι), στο βίντεο Παγκοσμιοποίηση και Εξωγήινοι, όπου αναλύει τα πάντα για δυο ώρες, είναι καλύτερα αντιληπτή και φαίνεται πιο εκτιμητέα η λογική και η οπτική του.
Είναι ένα γενικά παρατηρήσιμο μέρος της ζωής ότι, συχνά, αυτός που έχει περισσότερη γνώση και πείρα δίνει χείρα βοηθείας σε αυτόν που έχει λιγότερη. Δεν βλέπω κάτι στραβό σε αυτό. Είμαστε σαν παιδιά που έχουν πολλά να μάθουν και χρειαζόμαστε δασκάλους που θα μας διδάξουν και θα μας φέρουν στο σωστό δρόμο.
Όπως είπε ο Osho: «Ο Δάσκαλος σού δείχνει το φεγγάρι. Εσύ περπατάς το δρόμο».
Βέβαια μπορεί, εδώ ή εκεί, να υπάρχουν άνθρωποι με τέτοια ωριμότητα που είναι πάντα επαρκείς και δεν χρειάζονται δασκάλους. Αλλά αυτό δεν μπορούμε να το πούμε για την ανθρωπότητα εν γένει. Δεν έχουμε μπλέξει λιγάκι τα μπούτια μας;
Όταν δεν είσαι μέρος των πραγμάτων, σου φαίνεται ότι, αν μονάχα, εσύ και άνθρωποι σαν κι εσένα ήσασταν στις προεδρικές θέσεις, αυτός ο κόσμος θα βάδιζε καλά.
Αλλά την επόμενη μέρα αρπάζεις μια αρρώστια και πέφτεις στο κρεβάτι κι αισθάνεσαι πολύ αδύναμος, και η σιγουριά που ένιωθες για τον εαυτό σου την προηγούμενη μέρα περνάει από δοκιμασία.
Και σκέψου και το εξής:
Όταν σπουδαίοι άνθρωποι όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προσπαθούν να αλλάξουν την κατάσταση της ανθρωπότητας, γιατί τους υποστηρίζουμε; Γιατί δεν λέμε: «Τι να σε κάνω; Μπορώ και μονάχος.» Εκεί δεν τίθεται θέμα αυτάρκειας.
Με τους εξωγήινους γιατί τίθεται; Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον δεν υπάρχουν γήινοι και εξωγήινοι. Απλά κοίτα τούς ουρανούς: Πετούν τόσα διαστημόπλοια, ώστε δεν προλαβαίνεις να καταγράψεις από ποιον πλανήτη προέρχονται...
Τα σώματα μπορεί να ανήκουν σε διαφορετικούς πλανήτες. Αλλά η ψυχή δεν ανήκει σε πλανήτες. Και υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ διαφορετικών ψυχών που τις κάνει να παίζουν το ρόλο του δασκάλου ή του μαθητή σε διαφορετικές καταστάσεις μέσα στο χωροχρόνο.

(21) Αλληλογραφία μου με satripani σχετικά με το βίντεο
"Παγκοσμιοποίηση και Εξωγήινοι",
με ομιλητή και πάλι τον Collier

satripani
Εφόσον οι πόλεμοι του Ωρίωνα έγιναν από ανώτερα πνευματικά όντα από εμάς, τότε προτιμώ να μείνω ένα ον τριών διαστάσεων, συνειδητοποιημένο και μη πολεμοχαρές.
Έχουμε την τάση πάντα να φανταζόμαστε τα πιθανά ανώτερα όντα από εμάς να έχουν τα ίδια ελαττώματα και τις ίδιες κακές συνήθειες με εμάς.
Αν πάλι όμως τα πράγματα είναι έτσι, τότε προτιμώ να φύγω σε έναν άλλο γαλαξία, μπας και βρω την ησυχία μου.

ΚΙΜΩΝ
H δική μου αντίληψη είναι ότι, ακριβώς όπως η εξυπνάδα είναι ανεξάρτητη από την ηθική – π.χ. μπορείς να βρεις εξυπνότατους μαφιόζους, ή (αν και λιγότερο συχνά) εξυπνότατους πολιτικούς-, με τον ίδιο τρόπο είναι ανεξάρτητες από την ηθική και οι παραψυχικές ικανότητες – και γι’ αυτό βρίσκεις μαύρους μάγους, διαβόλους και «κακούς» εξωγήινους που κατέχουν τέτοιες ικανότητες.
Αυτό που κάνουμε μέσω αυτών των βίντεο δεν είναι να πούμε «όλοι οι εξωγήινοι είναι καλοί» ή «όλοι οι εξωγήινοι είναι πνευματικά όντα», αλλά να απλώσουμε το εύρος της αντίληψής μας σε μεγαλύτερα πεδία. Μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν είναι όλα τα σώματα από ύλη – υπάρχουν και σώματα από αιθέρα - και μπορούμε να αντιληφθούμε από τι συνίσταται το σώμα, ο νους και η συνειδητότητα των εξωγήινων ΕΚΕΙΝΩΝ που έχουν κατορθώσει να φτάσουν σε πνευματικά πεδία. Τέτοιοι εξωγήινοι, π.χ. οι Ανδρομέδιοι, όπως τους περιγράφει ο Alex Collier, δεν είναι ούτε πυγμάχοι ούτε καρατερίστες, αλλά επικεντρώνουν τη ζωή τους γύρω από τη Γνώση και την πνευματική ανάταση.
Και τι σημαίνει Γνώση;
Γνώση σημαίνει συνειδητοποίηση και ταύτιση με την ουσία.
Γνώση σημαίνει να είσαι κάτι που δεν αλλοιώνεται με το χρόνο.
Γνώση σημαίνει να μην είσαι τίποτα που δεν είσαι.

Τέτοιες προσπάθειες από μέρους μας, πιστεύω, είναι ωφέλιμες ακόμα κι αν αποδειχτεί τελικά ότι οι εξωγήινοι ήταν μια φάρσα.
Γιατί όλα αυτά δεν είναι παρά διανοητικά πονήματα που προσπαθούν να δώσουν μια έμπνευση στην ψυχή μας.
Ακόμα κι αν το παραδείσιο πουλί δεν υπήρξε ποτέ ή σταματήσει να υπάρχει, τα χρώματα και τα μοτίβα στα φτερά του μπορούν να καλλωπίζουν τις πορσελάνες μας, ενώ τα παράξενα κραξίματά του θα σαστίζουν τα αυτιά του νου μας ακόμα κι όταν οι εξωτερικοί ήχοι θα είναι μόνο κορναρίσματα από φορτηγά.

satripani
Καλή σου ημέρα.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου να απαντήσεις και συμφωνώ σε ό,τι έγραψες αλλά το ερώτημά μου παραμένει :
Οι ανθρωποι πολεμούν χιλιάδες χρόνια τώρα γιατί δεν τους "χωράει" η γη.
Οι εξωγηινοι μάχονται εδώ και δισ. χρονια (με βάση τα λεγόμενα του αφηγητή) γιατί δεν τους χωράει ο Γαλαξίας.
Όπως επίσης οι θεοί και οι δαίμονες γιατι δεν τους χωράει το σύμπαν.

ΚΙΜΩΝ
Καταρχήν, συγχαρητήρια για το σχόλιό σου. Όταν το διάβασα, κόλλησε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου που δεν έφευγε.
Θα ήθελα να πω δύο πράγματα.
Πρώτον, επαναλαμβάνω ότι δεν είναι όλοι οι εξωγήινοι πολεμοχαρείς. Με βάση τις περιγραφές που μας προσφέρονται, οι Ανδρομέδιοι, ας πούμε, δεν είναι πολεμοχαρείς. Όσο για τη μάχη θεών και δαιμόνων, εγώ δεν γνωρίζω τίποτα ούτε υπάρχει κάτι για αυτήν σε ετούτο το σάιτ.
Ωστόσο (δεύτερον), πρέπει σε ένα πιο εσωτερικό επίπεδο να παραδεχτούμε ότι ο πόλεμος είναι μέρος αυτής της ζωής. Είσαι ένα καλοσυνάτος και καλομίλητος ανθρωπάκος που δεν έβλαψε ποτέ μύγα και ξάφνου σου ανακοινώνεται ότι έχεις καρκίνο. Αμέσως αρχίζει ένας πόλεμος μέσα σου: «Γιατί το έπαθα αυτό;» «Πώς θα σωθώ;» «Πώς θα δράσω έτσι ώστε να μη γίνω βάρος σε κάποιον;» Αρχίζεις να νιώθεις τύψεις, ίσως γιατί κάπνιζες και τώρα τα παιδιά σου θα μείνουν ορφανά, ίσως γιατί ήθελες να τελειώσεις κάποιο project ή να δημιουργήσεις κάτι στη ζωή σου και τώρα θα μείνεις ανώνυμος και παραγνωρισμένος, μία ασήμαντη κουκκίδα στα αχανή κιτάπια της ζωής. «Μήπως θα έπρεπε να είχα ζήσει αλλιώς;» «Μήπως θα έπρεπε να είχα ακολουθήσει μια άλλη φιλοσοφία ζωής;» «Μήπως θα έπρεπε να μην είχα πληγώσει τον τάδε, να μην είχα αρνηθεί εκείνη τη δουλειά, να μην είχα βάλει τη μαμά μου σε οίκο ευγηρίας, να είχα ζήσει στην εξοχή που έχει λιγότερο καυσαέριο, να είχα συνδράμει οικονομικά στη μάχη για την καταπολέμηση του καρκίνου;»
Όσο είσαι θνητός, βρίσκεσαι είτε σε πόλεμο είτε σε περίοδο αναμονής για πόλεμο. Δεν υπάρχει γαλήνη σε αυτή τη ζωή. Η γαλήνη τής νιρβάνα δεν είναι παρά ο καπνός από τη φωτιά του πολέμου. Ο Βούδας πολέμησε στην έρημο με τον Πειρασμό. Το ίδιο και ο Χριστός.
Όσο μπορώ να δω εγώ, το θέμα είναι, πρώτον, πόσο καλά πολεμάς, και δεύτερον, τι πολεμάς να επιτύχεις – αν πρόκειται για κάποιο πνευματικό ή για κάποιο υλικό έπαθλο.
Μπορείς να φύγεις για άλλο γαλαξία, όπως προτείνεις. Αλλά δεν θα ηρεμήσεις. Θα νιώθεις ήρεμος μόνο όταν γνωρίζεις ότι πολέμησες ως καλός «πολεμιστής του φωτός».
Γι’ αυτό, όταν κοιτάω τους εξωγήινους ή τους θεούς, αυτό που ρωτάω είναι: Μέσα από τον πόλεμο που έκαναν, δημιούργησαν φως, κατανόηση, ευρεία ύπαρξη, νίκησαν τους περιορισμούς, το φόβο και το θάνατο;
Αν ναι, ίσως να βρήκαν, με κάποιον, ακόμα για μένα, απροσδιόριστο τρόπο, κάποια γαλήνη.
Αλλά και να μην τη βρήκαν, και να συνεχίζουν να πολεμούν, είναι τα ινδάλματά μου. Αν είναι να φύγω σε άλλο γαλαξία, σε άλλη διάσταση, εκτός αυτής της πραγματικότητας, θα ήθελα να αξιωθώ να είμαι δίπλα τους, κι ας μην ήμουν παρά ο μούτσος που τους γυάλιζε τα όπλα.

Μόλις τώρα πρόσεξα και το πρόσθετο σχόλιό σου:
«Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό μάς βολεύει να υπάρχει για να δικαιολογούμε τον άπλετο ΕΓΩΙΣΜΟ και την αλαζονεία μας που είναι και η μάστιγα της ανθρωπότητας.
Άσε με λοιπόν να ευελπιστώ σε ένα σύμπαν που επικρατεί η ΑΡΜΟΝΙΑ.»
Η μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό είναι μια πραγματικότητα. Το γεγονός ότι μπορείς να ονομάσεις αυθαίρετα κάτι καλό ή κακό και να διεξαγάγεις σταυροφορία εναντίον αθώων, απλά για το κέφι σου ή από επιθετικότητα, δεν σημαίνει ότι το καλό και το κακό είναι φαντασιοπληξίες.
Το γεγονός ότι μπορεί να υπάρξει στραβή ή αυθαίρετη επιστήμη, που δεν υπακούει ούτε στην πραγματικότητα ούτε στη λογική, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει και σωστή επιστήμη.
Το ίδιο ισχύει και στην ηθική. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις έννοιες του καλού και του κακού για να εξυπηρετήσεις τους σκοπούς σου. Αυτό δεν αναιρεί όμως τις έννοιες, αναιρεί εσένα.
Αν υπάρχει κάτι που δείχνει εγωισμό και βόλεμα, είναι αυτό καθαυτό το ότι προσπαθούμε να καταργήσουμε την ηθική, τις έννοιες του καλού και του κακού.
Μας στενεύουν. Δεν μας χωράει ο τόπος. Ονειρευόμαστε ένα σύμπαν χωρίς νοητικούς περιορισμούς.

Η απάντηση του satripani βρίσκεται εδώ. Για να το πω συνοπτικά, απαντά ότι οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι πραγματικές, αλλά μια ιδέα που υποβάλλεται από την εξουσία ("διαίρει και βασίλευε"). Γι' αυτό πιστεύει σε μια λύση ιδεολογική και οικονομική, τύπου Zeitgeist, και δυσπιστεί όταν βλέπει το ίδιο μοτίβο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης να αποδίδεται και στους εξωγήινους. Το νιώθει ως μια προβολή των δικών μας πιστεύω, μάλλον παρά ως ένα γεγονός και ως αλήθεια.

(12) Παρακάτω είναι μια επεξήγηση που ενέθεσα μέσα σε ένα βίντεο με τίτλο:
«Τα παιδιά ίντιγκο και το 2012»,
το οποίο λέει ότι ότι τα παιδιά ίντιγκο είναι κάποιες εξωγήινες ψυχές που τα τελευταία χρόνια γεννιούνται στη Γη για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στη Νέα Εποχή.

Τι εννοούμε όταν λέμε ότι μια ψυχή είναι γήινη ή εξωγήινη;
Πώς μπορεί να ανήκει η ψυχή σε κάποιον υλικό πλανήτη;
Ένας πλανήτης δεν είναι μόνο υλικός,
ακριβώς όπως κι ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο υλικός.
Ο πλανήτης έχει και μια δόνηση,
γιατί όλα τα πράγματα έχουν και την αόρατη πλευρά τους.
Λοιπόν φαίνεται ότι υπάρχουν πλανήτες πιο εξελιγμένοι από άλλους,
αστρικά συστήματα που δονούνται σε ένα λεπτότερο και υψηλότερο επίπεδο.
Λοιπόν όταν έχεις ζήσει ας πούμε στη Γη κι έχεις κατορθώσει να εξελιχθείς,
απ’ εκεί και πέρα δεν συνεχίζεις να μετενσαρκώνεσαι στη Γη,
αλλά μετενσαρκώνεσαι σε αστρικά συστήματα
που ταιριάζουν καλύτερα στην εκλεπτυσμένη σου συχνότητα.
Τότε λέμε ότι η ψυχή σου είναι εξωγήινη, γιατί το επίπεδο της συνειδητότητάς σου αντιστοιχεί περισσότερο στο είδος της δόνησης που υπάρχει εκεί και όχι εδώ.
Αλλιώς, αν το κοιτάξουμε από μια άλλη σκοπιά, οι ψυχές στην ουσία τους
δεν είναι ούτε γήινες ούτε εξωγήινες.
Ακόμα κι αυτή η Γη δεν είναι γήινη.
Δεν έχουμε ιδέα πώς δημιουργείται η ύλη. Ολόκληρη η ύλη, ως χωροχρονικό φαινόμενο, δεν είναι παρά η χονδροειδής εκδήλωση μιας άλλης διάστασης.
Και πώς μπορεί να το συνειδητοποιήσει κανείς αυτό;
Ζώντας τον εαυτό του ως μικρόκοσμο τού μακρόκοσμου,
και βλέποντας από πού ο ίδιος προέρχεται.
«Μικρόκοσμος τού μακρόκοσμου» σημαίνει ότι υπάρχει διαφορά
κλίμακας και όχι ουσίας.
Κι όπου υπάρχει μόνο διαφορά κλίμακας, δεν υπάρχει καμιά διαφορά.
Για τον φυλακισμένο υπάρχει διαφορά ουσίας μεταξύ του χώρου των Φυλακών και της πόλης που τις περιβάλλει.
Αλλά για τον δεσμοφύλακα, η διαφορά αυτή είναι πολύ σχετική. Αναιρείται κάθε μέρα στις 14:00, όταν σχολά και ξεκλειδώνει την πόρτα.
Όταν μάθεις να ξεκλειδώνεις την πόρτα που χωρίζει εσένα, τον μικρόκοσμο,
από τον μακρόκοσμο,
γυρίζεις πίσω εκεί από όπου ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος προέρχεστε.
Και βλέπεις ότι η πηγή δεν είναι η ύλη,
αλλά συνάμα κάτι υλικότερο και μεταφυσικότερο από αυτή,
ακριβώς όπως η πηγή του σύννεφου είναι η απέραντη θάλασσα.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Εξωγήινοι

Εξωγήινοι

(19) Αλληλογραφία σχετικά με το βίντεο
Ανδρομέδιοι – μια εξωγήινη φυλή
στο οποίο ο Alex Collier περιγράφει τις προσωπικές του εμπειρίες
από αυτή τη φυλή
και λέει πράγματα που όντως δύσκολα χωρούν στο νου μας.
Διάφορα σχόλια θεατών:
1) Δεν λέει τίποτα! Μόνο περιγραφές και φαντασίες που μπορεί ο καθένας να τις πει! Ο τύπος ή είναι φαντασμένος ή απατεώνας που ευελπιστεί να βγάλει λεφτά από αυτό!
Κρίμα για έναν πενηντάρη να έχει τέτοιο μυαλό...

2) Ελάτε ρε παιδιά! Τα πιστεύετε αυτά? Η επιστημονική κοινότητα γιατί δεν τα λέει αυτά?
Εμμονές και δοξασίες είναι όλα αυτά!

3) Αν μετά από 62000 χρόνια εξέλιξης το μόνο που κατάφερε ήταν να ανέβει στο επίπεδο αυτού που είδα στο βίντεο, οι καημένοι οι Ανδρομέδιοι δεν έχουν ελπίδα επιβίωσης.

lazarosthyra13
Πολύ καλό λόγο ο τύπος αλλά πολύ τρελάρα ρε παιδί μου! Απορώ πόσο βλαμμένος μπορεί να είναι κάποιος για να πιστεψει αυτόν τον τύπο! Είναι μια ακόμη περίπτωση όπου η γνώση και το διάβασμα σε συνδυασμό με extreme φαντασία σε φτάνουν σε σημείο πραγματικής βλακείας! Θέλω να πιστεύω ότι στην Ελλάδα είμαστε αρκετά νορμάλ ακόμα για να επηρεαζόμαστε από τέτοιους τυπάδες!
Υ.Γ. Μπράβο φίλε για τη μετάφραση, καλή δουλειά αν και το υλικό είναι για γέλια!!!
ΚΙΜΩΝ (γενική ανάρτηση, ως απάντηση σε όλα τα σχόλια)
Μεταφράζω τώρα μια δίωρη ομιλία του ίδιου και ελπίζω να την έχω έτοιμη σε καμιά βδομάδα. Εγώ τείνω να πιστέψω αυτά που λέει. Αλλά αν τα άκουγα πριν 2 χρόνια, θα τον έπαιρνα κι εγώ για τρελάρα. Αν θέλετε να δείτε ένα σχετικό βίντεο, που δίνει όμως επιστημονικές αποδείξεις, δείτε το «Επαφικοί» στην κατηγορία «ΑΤΙΑ – εξωγήινοι». Βασικά, όταν αρχίζεις να εκτίθεσαι σε τέτοιο υλικό σιγά-σιγά, μπορείς να το αφομοιώσεις βαθμηδόν. Παίρνει χρόνια για να γίνει αυτό, καθώς επεξεργάζεσαι συνειδητά και υποσυνείδητα τις πληροφορίες που λαμβάνεις.
Αν εκτεθείς στην όλη εικόνα μεμιάς, σου φαίνεται πράγματι απίστευτο. Ωστόσο ίσως συνεχίζει να υπάρχει μια φωνούλα μέσα σου που λέει: «Παράξενο ένας έξυπνος, ειλικρινής και κατά τα φαινόμενα λογικός άνθρωπος να πιστεύει τέτοιες μωρολογίες». Βασικά κάτι δεν κολλάει. Η υποψία ότι ίσως κάτι να μην κολλάει καλά στη δική σου κοσμοαντίληψη, σε αυτό το στάδιο μπορεί μόνο να σε παγώσει.
lazarosthyra13
Το κακό φίλε μου είναι ότι γενικότερα οι άνθρωποι από παλιά έως και σήμερα δεν πιστεύουν πως είναι ικανοί οι ίδιοι γι’ αυτά που καταφέρνουν από μόνοι τους, δεν πιστεύουν στις ικανότητες του ανθρώπινου νου και το ρίχνουν συνέχεια στους εξωγήινους, στις θεότητες, στα θαύματα, στα πνεύματα και δεν ξέρω εγώ σε τι άλλο... Μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό το γεγονός ότι από την πολύ έκθεση έχεις αρχίσει να αφομοιώνεις και τελικά να επηρεάζεσαι και να πιστεύεις κάποια από αυτά....
Αλλά πραγματικά στεναχωριέμαι να βλέπω ανθρώπους που φαίνεται να έχουν γνώσεις και να είναι μορφωμένοι να αναλώνονται σε τέτοιου είδους θεωρίες αντί να αποτελούν μέρος της εξέλιξης και παράλληλα να θεωρούν όλους τους άλλους κολλημένα μυαλά... Καλές γιορτές να έχεις φίλε και συνέχισε την καλή δουλειά!

ΚΙΜΩΝ
Γεια σου lazarosthyra13
Καταρχήν, όταν αναφερόμουν στην (φαινομενική, τουλάχιστον) ειλικρίνεια, λογική και γνώση αναφερόμουν στον ομιλητή, όχι σε μένα, αλλά δεν το εξέφρασα ξεκάθαρα.
Τώρα, σε σχέση με τη μεταφυσική –είτε μιλήσουμε για το Θεό, για τους θεούς, για τους εξωγήινους, για αγίους ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα ξεφεύγει από τη συνηθισμένη ζωή μας–, υπάρχουν δύο απόψεις: η μία είναι ότι ο άνθρωπος είναι ένα πνευματικό ον, ένα μέρος μόνο τού οποίου βρίσκεται στην ύλη, και η υπόλοιπη ύπαρξη του οποίου βρίσκεται σε άλλες σφαίρες, και επομένως είναι φυσικό να έχει μεταφυσικά ενδιαφέροντα και επιδιώξεις, και η άλλη άποψη λέει ότι ο άνθρωπος είναι ένα αποκλειστικά υλικό ον. Το «κόλλημα» βρίσκεται στην επιθετικότητα με την οποία το δεύτερο γκρουπ αντιμετωπίζει το πρώτο. Όταν ένας άνθρωπος είναι ανοιχτός, τότε εισέρχεται σε ένα θέμα συζήτησης με την πρόθεση να δει τα αποδεικτικά στοιχεία που του παρουσιάζονται, να τα σκεφτεί και να τα συζητήσει. Όχι για να ειρωνευτεί τον άλλον (τον άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τη μεταφυσική), να του πει ότι είναι ένας δειλός πουν φοβάται να αντιμετωπίσει τη ζωή με τις δικές του δυνάμεις, να χαρακτηρίσει άχρηστα τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις του και να κλείσει τα αυτιά του σε οτιδήποτε κι αν ο άλλος επιχειρήσει να του επικοινωνήσει. Απλώς ρίξε μια ματιά σε αυτά που μου γράφετε κάποιοι εδώ, στην (δίχως συζήτηση και λογική, όπως και καλοπροαίρετα επιχειρήματα) στρατηγική απόρριψης και ειρωνείας... Αν μεν δεν έχεις το ενδιαφέρον να κοιτάξεις τα μεταφυσικά θέματα, αυτό είναι δικαίωμά σου, δεν χρειάζεται καν να μου γράψεις και να μιλήσουμε. Ωστόσο, αν κάνεις την κίνηση και γράψεις, το ενδιαφέρον σου θα πρέπει να συνοδεύεται από λογική και από καλή προαίρεση, κι όχι από μια τάση να απορρίψεις τις θέσεις του άλλου ανεξάρτητα από τα αποδεικτικά στοιχεία και να κολλήσεις στο πρόσωπό του το στίγμα του «άχρηστου» και του «δειλού».
Όταν φέρεσαι σαν σωστός άνθρωπος, τότε δεν υπάρχει σύγκρουση. Είμαστε όλοι ευτυχισμένοι ακόμα και διατηρώντας ο καθένας την ξεχωριστή του γνώμη.
Φιλικά
Κίμων
(20) Αλληλογραφία με Chthonios77 σχετικά με το ίδιο βίντεο (του Alex Collier)

Chthonios77
Πάντως η τρέλα δεν πάει στα βουνά μάγκες. ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ, είναι δύσκολοι καιροί.
"Αυτοί τους οποίους περιμένουμε είμαστε ΕΜΕΙΣ." Παροιμία των ινδιάνων Χόπι.

ΚΙΜΩΝ
Αυτό το σημείο, δηλαδή σχετικά με το τι οι Ανδρομέδιοι (ή όποιοι άλλοι εξωγήινοι) μπορούν να κάνουν για εμάς και τι πρέπει να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας, το αναλύει ο Collier στο βίντεό μου Η είσοδος της Γης στο Γαλακτικό Πεδίο (2012). Μπορείς να το δεις και να μου πεις την άποψή σου.
Θα ήθελα επίσης να πω ότι, ενώ στο παρόν βίντεο ο Collier μοιάζει πράγματι τρελάρας (αν και πιστεύω ότι δεν είναι), στο βίντεο Παγκοσμιοποίηση και Εξωγήινοι, όπου αναλύει τα πάντα για δυο ώρες, είναι καλύτερα αντιληπτή και φαίνεται πιο εκτιμητέα η λογική και η οπτική του.
Είναι ένα γενικά παρατηρήσιμο μέρος της ζωής ότι, συχνά, αυτός που έχει περισσότερη γνώση και πείρα δίνει χείρα βοηθείας σε αυτόν που έχει λιγότερη. Δεν βλέπω κάτι στραβό σε αυτό. Είμαστε σαν παιδιά που έχουν πολλά να μάθουν και χρειαζόμαστε δασκάλους που θα μας διδάξουν και θα μας φέρουν στο σωστό δρόμο.
Όπως είπε ο Osho: «Ο Δάσκαλος σού δείχνει το φεγγάρι. Εσύ περπατάς το δρόμο».
Βέβαια μπορεί, εδώ ή εκεί, να υπάρχουν άνθρωποι με τέτοια ωριμότητα που είναι πάντα επαρκείς και δεν χρειάζονται δασκάλους. Αλλά αυτό δεν μπορούμε να το πούμε για την ανθρωπότητα εν γένει. Δεν έχουμε μπλέξει λιγάκι τα μπούτια μας;
Όταν δεν είσαι μέρος των πραγμάτων, σου φαίνεται ότι, αν μονάχα, εσύ και άνθρωποι σαν κι εσένα ήσασταν στις προεδρικές θέσεις, αυτός ο κόσμος θα βάδιζε καλά.
Αλλά την επόμενη μέρα αρπάζεις μια αρρώστια και πέφτεις στο κρεβάτι κι αισθάνεσαι πολύ αδύναμος, και η σιγουριά που ένιωθες για τον εαυτό σου την προηγούμενη μέρα περνάει από δοκιμασία.
Και σκέψου και το εξής:
Όταν σπουδαίοι άνθρωποι όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προσπαθούν να αλλάξουν την κατάσταση της ανθρωπότητας, γιατί τους υποστηρίζουμε; Γιατί δεν λέμε: «Τι να σε κάνω; Μπορώ και μονάχος.» Εκεί δεν τίθεται θέμα αυτάρκειας.
Με τους εξωγήινους γιατί τίθεται; Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον δεν υπάρχουν γήινοι και εξωγήινοι. Απλά κοίτα τούς ουρανούς: Πετούν τόσα διαστημόπλοια, ώστε δεν προλαβαίνεις να καταγράψεις από ποιον πλανήτη προέρχονται...
Τα σώματα μπορεί να ανήκουν σε διαφορετικούς πλανήτες. Αλλά η ψυχή δεν ανήκει σε πλανήτες. Και υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ διαφορετικών ψυχών που τις κάνει να παίζουν το ρόλο του δασκάλου ή του μαθητή σε διαφορετικές καταστάσεις μέσα στο χωροχρόνο.

Αλληλογραφία μου με MrKaminis σχετικά με το βίντεο
"Τα παιδιά ίντιγκο και το 2012"

MrKaminis
Πριν δει κανείς το παρόν βιντεο, προτείνω να δει το project blue beam και ας βγάλει τα συμπεράσματά του... Μας τα' χετε κάνει μαρούλια με τους εξωγήινους!!! Αμερικλανάκια είστε?

ΚΙΜΩΝ
Έχω απαντήσει στο Project Blue Beam με το παρακάτω βίντεο:
"Εξωγήινοι, Project Blue Beam, χριστιανισμός"
Αν ακολουθήσεις το σύνδεσμο, θα βρεις πολλές κατηγορίες αποδείξεων για την παρουσία εξωγήινων στη Γη, όλα υποτιτλισμένα.
Η αλήθεια και η λογική δεν είναι αμερικανική ή ελληνική. Δεν ακολουθούμε τις πεποιθήσεις μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής παράταξης. Βλέπουμε τα τεκμήρια και κρίνουμε.

(21) Αλληλογραφία μου με satripani σχετικά με το βίντεο
"Παγκοσμιοποίηση και Εξωγήινοι",
με ομιλητή και πάλι τον Collier

satripani
Εφόσον οι πόλεμοι του Ωρίωνα έγιναν από ανώτερα πνευματικά όντα από εμάς, τότε προτιμώ να μείνω ένα ον τριών διαστάσεων, συνειδητοποιημένο και μη πολεμοχαρές.
Έχουμε την τάση πάντα να φανταζόμαστε τα πιθανά ανώτερα όντα από εμάς να έχουν τα ίδια ελαττώματα και τις ίδιες κακές συνήθειες με εμάς.
Αν πάλι όμως τα πράγματα είναι έτσι, τότε προτιμώ να φύγω σε έναν άλλο γαλαξία, μπας και βρω την ησυχία μου.

ΚΙΜΩΝ
H δική μου αντίληψη είναι ότι, ακριβώς όπως η εξυπνάδα είναι ανεξάρτητη από την ηθική – π.χ. μπορείς να βρεις εξυπνότατους μαφιόζους, ή (αν και λιγότερο συχνά) εξυπνότατους πολιτικούς-, με τον ίδιο τρόπο είναι ανεξάρτητες από την ηθική και οι παραψυχικές ικανότητες – και γι’ αυτό βρίσκεις μαύρους μάγους, διαβόλους και «κακούς» εξωγήινους που κατέχουν τέτοιες ικανότητες.
Αυτό που κάνουμε μέσω αυτών των βίντεο δεν είναι να πούμε «όλοι οι εξωγήινοι είναι καλοί» ή «όλοι οι εξωγήινοι είναι πνευματικά όντα», αλλά να απλώσουμε το εύρος της αντίληψής μας σε μεγαλύτερα πεδία. Μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν είναι όλα τα σώματα από ύλη – υπάρχουν και σώματα από αιθέρα - και μπορούμε να αντιληφθούμε από τι συνίσταται το σώμα, ο νους και η συνειδητότητα των εξωγήινων ΕΚΕΙΝΩΝ που έχουν κατορθώσει να φτάσουν σε πνευματικά πεδία. Τέτοιοι εξωγήινοι, π.χ. οι Ανδρομέδιοι, όπως τους περιγράφει ο Alex Collier, δεν είναι ούτε πυγμάχοι ούτε καρατερίστες, αλλά επικεντρώνουν τη ζωή τους γύρω από τη Γνώση και την πνευματική ανάταση.
Και τι σημαίνει Γνώση;
Γνώση σημαίνει συνειδητοποίηση και ταύτιση με την ουσία.
Γνώση σημαίνει να είσαι κάτι που δεν αλλοιώνεται με το χρόνο.
Γνώση σημαίνει να μην είσαι τίποτα που δεν είσαι.

Τέτοιες προσπάθειες από μέρους μας, πιστεύω, είναι ωφέλιμες ακόμα κι αν αποδειχτεί τελικά ότι οι εξωγήινοι ήταν μια φάρσα.
Γιατί όλα αυτά δεν είναι παρά διανοητικά πονήματα που προσπαθούν να δώσουν μια έμπνευση στην ψυχή μας.
Ακόμα κι αν το παραδείσιο πουλί δεν υπήρξε ποτέ ή σταματήσει να υπάρχει, τα χρώματα και τα μοτίβα στα φτερά του μπορούν να καλλωπίζουν τις πορσελάνες μας, ενώ τα παράξενα κραξίματά του θα σαστίζουν τα αυτιά του νου μας ακόμα κι όταν οι εξωτερικοί ήχοι θα είναι μόνο κορναρίσματα από φορτηγά.

satripani
Καλή σου ημέρα.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου να απαντήσεις και συμφωνώ σε ό,τι έγραψες αλλά το ερώτημά μου παραμένει :
Οι ανθρωποι πολεμούν χιλιάδες χρόνια τώρα γιατί δεν τους "χωράει" η γη.
Οι εξωγηινοι μάχονται εδώ και δισ. χρονια (με βάση τα λεγόμενα του αφηγητή) γιατί δεν τους χωράει ο Γαλαξίας.
Όπως επίσης οι θεοί και οι δαίμονες γιατι δεν τους χωράει το σύμπαν.

ΚΙΜΩΝ
Καταρχήν, συγχαρητήρια για το σχόλιό σου. Όταν το διάβασα, κόλλησε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου που δεν έφευγε.
Θα ήθελα να πω δύο πράγματα.
Πρώτον, επαναλαμβάνω ότι δεν είναι όλοι οι εξωγήινοι πολεμοχαρείς. Με βάση τις περιγραφές που μας προσφέρονται, οι Ανδρομέδιοι, ας πούμε, δεν είναι πολεμοχαρείς. Όσο για τη μάχη θεών και δαιμόνων, εγώ δεν γνωρίζω τίποτα ούτε υπάρχει κάτι για αυτήν σε ετούτο το σάιτ.
Ωστόσο (δεύτερον), πρέπει σε ένα πιο εσωτερικό επίπεδο να παραδεχτούμε ότι ο πόλεμος είναι μέρος αυτής της ζωής. Είσαι ένα καλοσυνάτος και καλομίλητος ανθρωπάκος που δεν έβλαψε ποτέ μύγα και ξάφνου σου ανακοινώνεται ότι έχεις καρκίνο. Αμέσως αρχίζει ένας πόλεμος μέσα σου: «Γιατί το έπαθα αυτό;» «Πώς θα σωθώ;» «Πώς θα δράσω έτσι ώστε να μη γίνω βάρος σε κάποιον;» Αρχίζεις να νιώθεις τύψεις, ίσως γιατί κάπνιζες και τώρα τα παιδιά σου θα μείνουν ορφανά, ίσως γιατί ήθελες να τελειώσεις κάποιο project ή να δημιουργήσεις κάτι στη ζωή σου και τώρα θα μείνεις ανώνυμος και παραγνωρισμένος, μία ασήμαντη κουκκίδα στα αχανή κιτάπια της ζωής. «Μήπως θα έπρεπε να είχα ζήσει αλλιώς;» «Μήπως θα έπρεπε να είχα ακολουθήσει μια άλλη φιλοσοφία ζωής;» «Μήπως θα έπρεπε να μην είχα πληγώσει τον τάδε, να μην είχα αρνηθεί εκείνη τη δουλειά, να μην είχα βάλει τη μαμά μου σε οίκο ευγηρίας, να είχα ζήσει στην εξοχή που έχει λιγότερο καυσαέριο, να είχα συνδράμει οικονομικά στη μάχη για την καταπολέμηση του καρκίνου;»
Όσο είσαι θνητός, βρίσκεσαι είτε σε πόλεμο είτε σε περίοδο αναμονής για πόλεμο. Δεν υπάρχει γαλήνη σε αυτή τη ζωή. Η γαλήνη τής νιρβάνα δεν είναι παρά ο καπνός από τη φωτιά του πολέμου. Ο Βούδας πολέμησε στην έρημο με τον Πειρασμό. Το ίδιο και ο Χριστός.
Όσο μπορώ να δω εγώ, το θέμα είναι, πρώτον, πόσο καλά πολεμάς, και δεύτερον, τι πολεμάς να επιτύχεις – αν πρόκειται για κάποιο πνευματικό ή για κάποιο υλικό έπαθλο.
Μπορείς να φύγεις για άλλο γαλαξία, όπως προτείνεις. Αλλά δεν θα ηρεμήσεις. Θα νιώθεις ήρεμος μόνο όταν γνωρίζεις ότι πολέμησες ως καλός «πολεμιστής του φωτός».
Γι’ αυτό, όταν κοιτάω τους εξωγήινους ή τους θεούς, αυτό που ρωτάω είναι: Μέσα από τον πόλεμο που έκαναν, δημιούργησαν φως, κατανόηση, ευρεία ύπαρξη, νίκησαν τους περιορισμούς, το φόβο και το θάνατο;
Αν ναι, ίσως να βρήκαν, με κάποιον, ακόμα για μένα, απροσδιόριστο τρόπο, κάποια γαλήνη.
Αλλά και να μην τη βρήκαν, και να συνεχίζουν να πολεμούν, είναι τα ινδάλματά μου. Αν είναι να φύγω σε άλλο γαλαξία, σε άλλη διάσταση, εκτός αυτής της πραγματικότητας, θα ήθελα να αξιωθώ να είμαι δίπλα τους, κι ας μην ήμουν παρά ο μούτσος που τους γυάλιζε τα όπλα.

Μόλις τώρα πρόσεξα και το πρόσθετο σχόλιό σου:
«Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό μάς βολεύει να υπάρχει για να δικαιολογούμε τον άπλετο ΕΓΩΙΣΜΟ και την αλαζονεία μας που είναι και η μάστιγα της ανθρωπότητας.
Άσε με λοιπόν να ευελπιστώ σε ένα σύμπαν που επικρατεί η ΑΡΜΟΝΙΑ.»
Η μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό είναι μια πραγματικότητα. Το γεγονός ότι μπορείς να ονομάσεις αυθαίρετα κάτι καλό ή κακό και να διεξαγάγεις σταυροφορία εναντίον αθώων, απλά για το κέφι σου ή από επιθετικότητα, δεν σημαίνει ότι το καλό και το κακό είναι φαντασιοπληξίες.
Το γεγονός ότι μπορεί να υπάρξει στραβή ή αυθαίρετη επιστήμη, που δεν υπακούει ούτε στην πραγματικότητα ούτε στη λογική, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει και σωστή επιστήμη.
Το ίδιο ισχύει και στην ηθική. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις έννοιες του καλού και του κακού για να εξυπηρετήσεις τους σκοπούς σου. Αυτό δεν αναιρεί όμως τις έννοιες, αναιρεί εσένα.
Αν υπάρχει κάτι που δείχνει εγωισμό και βόλεμα, είναι αυτό καθαυτό το ότι προσπαθούμε να καταργήσουμε την ηθική, τις έννοιες του καλού και του κακού.
Μας στενεύουν. Δεν μας χωράει ο τόπος. Ονειρευόμαστε ένα σύμπαν χωρίς νοητικούς περιορισμούς.

Η απάντηση του satripani βρίσκεται εδώ. Για να το πω συνοπτικά, απαντά ότι οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι πραγματικές, αλλά μια ιδέα που υποβάλλεται από την εξουσία ("διαίρει και βασίλευε"). Γι' αυτό πιστεύει σε μια λύση ιδεολογική και οικονομική, τύπου Zeitgeist, και δυσπιστεί όταν βλέπει το ίδιο μοτίβο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης να αποδίδεται και στους εξωγήινους. Το νιώθει ως μια προβολή των δικών μας πιστεύω, μάλλον παρά ως ένα γεγονός και ως αλήθεια.

(12) Παρακάτω είναι μια επεξήγηση που ενέθεσα μέσα σε ένα βίντεο με τίτλο:
«Τα παιδιά ίντιγκο και το 2012»,
το οποίο λέει ότι ότι τα παιδιά ίντιγκο είναι κάποιες εξωγήινες ψυχές που τα τελευταία χρόνια γεννιούνται στη Γη για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στη Νέα Εποχή.

Τι εννοούμε όταν λέμε ότι μια ψυχή είναι γήινη ή εξωγήινη;
Πώς μπορεί να ανήκει η ψυχή σε κάποιον υλικό πλανήτη;
Ένας πλανήτης δεν είναι μόνο υλικός,
ακριβώς όπως κι ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο υλικός.
Ο πλανήτης έχει και μια δόνηση,
γιατί όλα τα πράγματα έχουν και την αόρατη πλευρά τους.
Λοιπόν φαίνεται ότι υπάρχουν πλανήτες πιο εξελιγμένοι από άλλους,
αστρικά συστήματα που δονούνται σε ένα λεπτότερο και υψηλότερο επίπεδο.
Λοιπόν όταν έχεις ζήσει ας πούμε στη Γη κι έχεις κατορθώσει να εξελιχθείς,
απ’ εκεί και πέρα δεν συνεχίζεις να μετενσαρκώνεσαι στη Γη,
αλλά μετενσαρκώνεσαι σε αστρικά συστήματα
που ταιριάζουν καλύτερα στην εκλεπτυσμένη σου συχνότητα.
Τότε λέμε ότι η ψυχή σου είναι εξωγήινη, γιατί το επίπεδο της συνειδητότητάς σου αντιστοιχεί περισσότερο στο είδος της δόνησης που υπάρχει εκεί και όχι εδώ.
Αλλιώς, αν το κοιτάξουμε από μια άλλη σκοπιά, οι ψυχές στην ουσία τους
δεν είναι ούτε γήινες ούτε εξωγήινες.
Ακόμα κι αυτή η Γη δεν είναι γήινη.
Δεν έχουμε ιδέα πώς δημιουργείται η ύλη. Ολόκληρη η ύλη, ως χωροχρονικό φαινόμενο, δεν είναι παρά η χονδροειδής εκδήλωση μιας άλλης διάστασης.
Και πώς μπορεί να το συνειδητοποιήσει κανείς αυτό;
Ζώντας τον εαυτό του ως μικρόκοσμο τού μακρόκοσμου,
και βλέποντας από πού ο ίδιος προέρχεται.
«Μικρόκοσμος τού μακρόκοσμου» σημαίνει ότι υπάρχει διαφορά
κλίμακας και όχι ουσίας.
Κι όπου υπάρχει μόνο διαφορά κλίμακας, δεν υπάρχει καμιά διαφορά.
Για τον φυλακισμένο υπάρχει διαφορά ουσίας μεταξύ του χώρου των Φυλακών και της πόλης που τις περιβάλλει.
Αλλά για τον δεσμοφύλακα, η διαφορά αυτή είναι πολύ σχετική. Αναιρείται κάθε μέρα στις 14:00, όταν σχολά και ξεκλειδώνει την πόρτα.
Όταν μάθεις να ξεκλειδώνεις την πόρτα που χωρίζει εσένα, τον μικρόκοσμο,
από τον μακρόκοσμο,
γυρίζεις πίσω εκεί από όπου ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος προέρχεστε.
Και βλέπεις ότι η πηγή δεν είναι η ύλη,
αλλά συνάμα κάτι υλικότερο και μεταφυσικότερο από αυτή,
ακριβώς όπως η πηγή του σύννεφου είναι η απέραντη θάλασσα.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Θαύματα, βιολογία, μεταθανάτιες εμπειρίες, αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

Θαύματα, βιολογία, μεταθανάτιες εμπειρίες,
αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

26

ΚΙΜΩΝ
Στο ντοκιμαντέρ για το οποίο μιλήσαμε, η «Ημέρα που Πέθανα» (http://www.youtubetranslations.gr/near_death_pop_up.htm ), θα βρεις προς το τέλος μία προσπάθεια να εξηγηθεί σε θεωρητικό επίπεδο το πώς μπορεί κάποιος να είναι κλινικά νεκρός, με εγκέφαλο που δεν δουλεύει, κι ωστόσο να βλέπει και να ακούει (και μετά να περιγράφει) τι γίνεται στο χειρουργείο εκείνη την ώρα. Προσπαθούν να θέσουν με κβαντικούς όρους κάτι που στη γιόγκα ονομάζεται «αιθερικό πεδίο». Πριν πολλά χρόνια είχα πάρει από την Αμερική το βασικό σύγγραμμα ενός γνωστού βιολόγου, του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ (σύνδεσμος στην Wikipedia),

"A New Science of Life: The Hypothesis of Morphic Resonance"
("Μία νέα επιστήμη της ζωής - η υπόθεση των μορφογενετικών πεδίων")

Why do many phenomena defy the explanations of conventional biology and physics? For instance, when laboratory rats in one place have learned how to navigate a new maze, why do rats elsewhere in the world seem to learn it more easily? Rupert Sheldrake describes this process as morphic resonance: the past forms and behaviors of organisms, he argues, influence organisms in the present through direct connections across time and space. Calling into question many of our fundamental concepts about life and consciousness, Sheldrake reinterprets the regularities of nature as being more like habits than immutable laws.

ο οποίος επιχειρηματολογούσε ότι έτσι πρέπει να γίνουν αντιληπτά τα ένστικτα των ζώων και η ανάπτυξη των οργανισμών, και όχι μέσω των γονιδίων.

Στο παρακάτω υποτιτλισμένο βίντεο
Μέρος 1ο: http://www.youtube.com/watch?v=EvuyCMjkfe4
Μέρος 2ο: http://www.youtube.com/watch?v=9rQ8pExRwis

ο βιολόγος αυτός προσπαθεί να εξηγήσει σε κάποιες γνωστές προσωπικότητες (που πιστεύουν στη φυσιοκρατική κοσμοθεωρία) γιατί στην πραγματικότητα δεν κατανοούμε πράγματα που πιστεύουμε ότι κατανοούμε. Τους συνομιλητές του μπορεί να τους ξέρεις όλους, όπως τους ξέρω εγώ, αλλά τουλάχιστον έναν τον ξέρεις σίγουρα, τον Oliver Sacks, ένα βιβλίο του οποίου, με θέμα τον εγκέφαλο και την επίδρασή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά, μου είχες συστήσει κάποτε να διαβάσω (και διάβασα). Ο Sheldrake, εκτός τού ότι είναι ο πιο αγαπημένος μου επιστήμονας, είναι οπωσδήποτε ένας επιστήμονας με υψηλά διαπιστευτήρια, και είναι πολύ γνωστός και γενικά σεβαστός, αν και ο πνευματικός (ή «μαγικός», όπως θα έλεγαν πολλοί) τρόπος με τον οποίο εξηγεί την πραγματικότητα, έχει θυμώσει πολλούς. Παρεμπιπτόντως, κάπου διάβασα τον Σέλντρεϊκ να λέει ότι όταν ο Ντόκινς έφτιαχνε το ντοκιμαντέρ που είδες [που ήταν εναντίον της μεταφυσικής], το Εχθροί της Λογικής (Enemies of Reason), τον κάλεσε για να παρουσιαστεί στο ντοκιμαντέρ, αλλά χωρίς να του επιτρέψει να παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία για τη μη φυσιοκρατική ερμηνεία της πραγματικότητας - και γι’ αυτό δεν πήγε. Διάβασα πρόσφατα ένα βιβλίο για τον Ντόκινς (παλιότερα είχα διαβάσει και το "Εγωιστικό Γονίδιο", το δικό του βιβλίο, και το βρήκα καλό ως επιστημονική φαντασία) και τα παρακάτω είναι μερικά αποσπάσματα από το εξώφυλλό του. Το πρώτο είναι σύντομη περιγραφή του βιβλίου από τον Φράνσις Κόλινς, πρόεδρο του Προγράμματος για το Ανθρώπινο Γονιδίωμα:

"Πραγματευόμενος τα συμπεράσματα του βιβλίου Η Περί Θεού Αυταπάτη [του Ντόκινς] και με την αποστομωτική επιχειρηματολογία του μοριακού βιολόγου που έγινε θεολόγος, ο Άλιστερ Μακγκράθ αποσαθρώνει την άποψη ότι η επιστήμη οφείλει να οδηγεί στον αθεϊσμό, ενώ παράλληλα καταδεικνύει ότι ο Ντόκινς έχει εγκαταλείψει την πολυαγαπημένη του ορθολογικότητα για να εναγκαλιστεί ένα οργισμένο μανιφέστο δογματικού αθεϊστικού φονταμενταλισμού."

Ενώ το παρακάτω σχόλιο είναι από τον Όουεν Γκίγκεριχ, καθηγητή αστρονομίας στο Χάρβαρντ:

"Το ουτοπικό όραμα του Ρίτσαρντ Ντόκινς για έναν κόσμο χωρίς θρησκεία πλήττεται επιδέξια από την ενημερωμένη επιχειρηματολογία του ΜακΓκραθ. Ο Οξφορδιανός συνάδελφός του αποκαλύπτει τα χάσματα, τις ασυνέπειες και την απίστευτη επιφανειακότητα των επιχειρημάτων του Ντόκινς.»

Ένα σύντομο βίντεο του Ντόκινς, το οποίο μετέφρασα και σχολίασα, μπορείς να βρεις στη διεύθυνση:
http://www.youtube.com/watch?v=6WItM7tRtOY
Ο Ντόκινς προσπαθεί να πείσει τώρα την αγγλική κυβέρνηση να εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τον Πάπα, ώστε αυτός να συλληφθεί κατά την επικείμενη επίσκεψή του στη Βρετανία. Ο λόγος είναι το θέμα για την παιδεραστία των καθολικών ιερέων. Παραδόξως, συμφωνώ! Συχνά, όπου υπάρχει εξουσία, είτε πρόκειται για την επιστήμη είτε για τη θρησκεία, υπάρχει και έπαρση, και ένα διάστημα στη φυλακή μπορεί να ξαναβιδώσει μερικές βίδες στο κεφάλι.

Υ.Γ. Παρακάτω βάζω μαζεμένα τα links για τα βίντεο, για να τα κατεβάσεις:

Η Ημέρα που Πέθανα (το ντοκιμαντέρ για τις μεταθανάτιες εμπειρίες)
http://www.dailymotion.com/video/x3bduns

How Pigeons Home ("Πώς ξαναβρίσκουν τα περιστέρια τη φωλιά τους" - η συζήτηση του Σέλντρεϊκ με τους Stephen Jay Gould, Daniel Dennett, Oliver Sacks, Freeman Dyson και Stephen Toulmin )

Part 1: http://www.youtube.com/watch?v=EvuyCMjkfe4
Part 2: http://www.youtube.com/watch?v=9rQ8pExRwis

Αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός (το βίντεο με τον Ντόκινς, μαζί με ένα άλλο βίντεο για τον πολυθεϊσμό και σχόλια δικά μου)

http://www.youtube.com/watch?v=6WItM7tRtOY

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Βίντεο σχετικά με τη μετενσάρκωση
(με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω)

Επιστημονική διερεύνηση της μετενσάρκωσης
http://www.youtube.com/watch?v=O6YLaDUlAeQ

2012, Εξωγήινοι, Πυραμίδες, Wilcock και ανθρώπινες φυλές
http://www.youtube.com/watch?v=qigmxCeAaWA

Σε Μια Άλλη Ζωή - μετενσάρκωση στην Αμερική
http://www.youtube.com/watch?v=LnmSfYLPiPU

Οι Μεταθανάτιες Εμπειρίες Παιδιών (3/3) (από 0418 και μετά)
http://www.youtube.com/watch?v=Y81LWP330rA&feature=related

Ντέμης Ρούσσος: "Υπήρξα Αιγύπτιος Ιερέας"
http://www.youtube.com/watch?v=nzXGJqAF3mg

Χαρδαβέλας: η μετενσάρκωση τους χαλάει την μαγιονέζα
http://www.youtube.com/watch?v=69B_I8TgvHc

Η μετενσάρκωση του Φρεντερίκ Σοπέν (1/2)
http://www.youtube.com/watch?v=JvoSYJtPxNk

Η μετενσάρκωση του Φρεντερίκ Σοπέν (2/2)
http://www.youtube.com/watch?v=uiFqEE7OQiI

Αυτό είναι το κάρμα ... (1/2)
http://www.youtube.com/watch?v=F6mvPn97lvA

Αυτό είναι το κάρμα ... (2/2)
http://www.youtube.com/watch?v=ZEidV35_Rio

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Βίντεο σχετικά με τη μετενσάρκωση
(με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω)

Επιστημονικές αποδείξεις για τη μετενσάρκωση
http://www.youtube.com/watch?v=HcqtnDSFAAw

Μετενσάρκωση - η συνέχιση της προσωπικότητας
http://www.youtube.com/watch?v=cKb7IlGfUDs

Οι Μεταθανάτιες Εμπειρίες Παιδιών (3/3) (από 0418 και μετά)
http://www.youtube.com/watch?v=Y81LWP330rA&feature=related

Επιστημονική διερεύνηση της μετενσάρκωσης
http://www.youtube.com/watch?v=O6YLaDUlAeQ

2012, Εξωγήινοι, Πυραμίδες, Wilcock και ανθρώπινες φυλές
http://www.youtube.com/watch?v=qigmxCeAaWA

Σε Μια Άλλη Ζωή - μετενσάρκωση στην Αμερική
http://www.youtube.com/watch?v=LnmSfYLPiPU

Ντέμης Ρούσσος: "Υπήρξα Αιγύπτιος Ιερέας"
http://www.youtube.com/watch?v=nzXGJqAF3mg

Χαρδαβέλας: η μετενσάρκωση τους χαλάει την μαγιονέζα
http://www.youtube.com/watch?v=69B_I8TgvHc

Η μετενσάρκωση του Φρεντερίκ Σοπέν (1/2)
http://www.youtube.com/watch?v=JvoSYJtPxNk

Η μετενσάρκωση του Φρεντερίκ Σοπέν (2/2)
http://www.youtube.com/watch?v=uiFqEE7OQiI

Αυτό είναι το κάρμα ... (1/2)
http://www.youtube.com/watch?v=F6mvPn97lvA

Αυτό είναι το κάρμα ... (2/2)
http://www.youtube.com/watch?v=ZEidV35_Rio

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αρχαίοι Έλληνες και χριστιανοί ως προς τη μυστικιστική εμπειρία

Αλληλογραφία με commandosn1 σχετικά με το βίντεο
«Άγγελος μαγνητοσκοπείται από νοσοκομειακή κάμερα»,
το οποίο δείχνει μια βιντεοσκοπημένη ενεργειακή μορφή έξω απο το δωμάτιο μιας ετοιμοθάνατης στην Αμερική και την ταχεία της βελτίωση μετά από αυτό το γεγονός - μια ανάρρωση που χαρακτηρίστηκε θαυματουργή και θεωρήθηκε ότι οφείλεται στην παρέμβαση αγγέλου.

commandosn1
[...] Για μένα πάντως, σαν Έλληνας γνήσιος της πατρώας πίστης που είμαι, ο άγγελος είναι μια μούφα που οι Εβραιοχριστιανοί έκλεψαν από τον Ίκαρο με τα φτερά του – αυτό είναι, ιστορικά, και τίποτα άλλο. Όπως όλα φυσικά τα ιουδαιοχριστιανικά είναι κλεμένα από την αρχαία μας Ελλάδα!

ΚΙΜΩΝ
Θα ήθελα να παρατηρήσω δύο πράγματα.
Πρώτον, ότι ο άγγελος δεν είχε φτερά, αυτό που φωτογραφήθηκε ήταν ενέργεια.
Δεύτερον, ότι και οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν σε θεούς, σε μεταφυσικά όντα.

commandosn1
Στο 0.40 είναι ολοφάνερο πως η λάμψη σχηματίζει κεφαλή στη μέση με δύο φτερά, δείχνοντας τη μορφή αγγέλου. Γι’ αυτό και το ονομάσανε άγγελο [και πίστεψαν] πως ήταν παρουσία αγγέλου. Επίσης, σαν της πατρώας πίστης που είμαι, θα σε ενημερώσω πως οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν πίστευαν σε οπτασίες σαν αυτή εδώ. Εννοείται πως πίστευαν σε παρουσίες που σχετίζονταν μόνο με μηνύματα των θεών. Για παράδειγμα, όνειρα με μηνύματα, όπως έγινε με τον Όμηρο, την Αλεξάνδρεια και τον Μέγα Αλέξανδρο κλπ.

ΚΙΜΩΝ
«Στο 0.40 είναι ολοφάνερο [...]»
Ναι, βλέπω τι λες.
Αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς σίγουρα.
Θα μπορούσε να είναι κι έτσι. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι το όλο πράγμα στηρίζεται στο να έχει ο άγγελος φτερά. Γιατί, από μόνο του, το γεγονός ότι η μητέρα προσευχόταν για θεία επέμβαση και μετά φάνηκε αυτό στην πόρτα (μάλιστα κάποια νοσοκόμα είδε κι εκείνη κάτι κλπ.) και μετά υπήρξε ραγδαία βελτίωση της κόρης υποδηλώνει ότι η θεία παρέμβαση έγινε, ακόμα κι αν δεν ερμηνεύσουμε το σχήμα ως άγγελο με φτερά, αλλά απλά ως ενεργειακή οντότητα.
Δεν μπορώ να πω σίγουρα.
Αλλά και φτερά αν πούμε ότι είχε, ποια είναι η διαφορά; Γιατί θα πρέπει να είναι αυτό λανθασμένο, ενώ οι θεοί όπως τους πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες να υπάρχουν πράγματι; Παρόμοια πράγματα δεν είναι αυτά;
Στην πραγματικότητα, πολλοί που πιστεύουν στην αρχαία Ελλάδα και την αντιπαραβάλλουν στον χριστιανισμό, εθελοτυφλούν μπροστά στο γεγονός ότι και στην αρχαία Ελλάδα παρόμοια πράγματα πίστευαν. Απλά ούτε βλέπω ούτε καταλαβαίνω ποια είναι η ουσιαστική διαφορά...

commandosn1
Τους 12 Θεούς τούς έχουμε ως εικόνα προς λατρεία έτσι. Δεν πίστευε κανείς αρχαίος πως υπήρχε ο Ποσειδώνας που έβγαινε με την τρίαινα από τη θάλασσα. Απλά όταν η φύση δημιουργούσε κύματα κτλ. λέγανε πως ο Θεός Πωσειδώνας, ο Θεός της Θάλασσας, τα κάνει αυτά. Και για να υπάρχει δείγμα λατρείας, φτιάξανε όλους τους θεούς. Προς εικόνα και απομίμηση ανθρώπων. Ενώ είναι οντότητες και όχι κάτι γήινο.

KIMΩΝ
Σωστά. Πίστευαν ότι είναι οντότητες και όχι κάτι γήινο.
Το ίδιο πιστεύουν και οι χριστιανοί για τους αγγέλους. Ποια είναι η διαφορά;

commandosn1
Δεν είναι οντότητα να λέει ο άλλος είδα τον άγιο αυτόν ή εκείνον. Οντότητα είναι να σε βοηθάει κάτι με παρέμβαση χωρίς να βλέπεις και να γνωρίζεις. Όχι να λες είδα άγγελο ή είδα τον πάτερ Παίσιο και τον άγγελο και την Αγία Βαρβάρα και πάθε παπαριά!

KIMΩΝ
Ας προσπαθήσουμε να ακριβολογήσουμε, για να συννενοούμαστε σωστά. Οντότητα είναι κάτι που υπάρχει. Όταν οι αρχαίοι μιλούσαν ας πούμε για τον Απόλλωνα, πίστευαν ότι υπάρχει; Ή πίστευαν ότι είναι, ως θεός του Ήλιου, ένα μεταφυσικό σύμβολο το οποίο οι ίδιοι δημιούργησαν βλέποντας το φυσικό φως του ήλιου; Αν πίστευαν ότι είναι απλά ένα σύμβολο που οι ίδιοι δημιούργησαν, πίστευαν ότι δεν υπάρχει. Αλλά αν πίστευαν ότι είναι κάτι που υπάρχει και το οποίο οι ίδιοι αντιλαμβάνονται μονάχα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τότε μπορούμε να συγκρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν τις μεταφυσικές οντότητες με τον τρόπο που τις αντιλαμβάνονται οι χριστιανοί.

commandosn1
Καταλαβαινόμαστε ή όχι; Άλλο να νιώθω ότι με βοήθησε μια οντότητα, κάτι αόρατο που είχα βοήθεια από αυτό. Να το πιστεύω. Να λέω με βοήθησε ο Δίας. Αλλά να μην βλέπω κάτι. Και άλλο να λέω μαλακίες. Αχ, κοίτα, άγγελος στην οθόνη χορεύει break dance!

ΚΙΜΩΝ
Μα οι αρχαίοι δεν έλεγαν μόνο αυτό. Είχαν όλων των ειδών τις ιστορίες σχετικά με την αλληλεπίδραση θεών και ανθρώπων. Δεν αποτελούσε απλά μια υπόθεση. Για παράδειγμα, ο Σωκράτης ποτέ δεν είπε ότι ΥΠΟΘΕΤΕΙ ότι του μιλάει ένας θεός. Έλεγε ότι πραγματικά του μιλάει ένας θεός και του λέει συγκεκριμένα πράγματα.
Εμείς, που ζούμε σε μια υλιστική κοινωνία που δεν πιστεύει στη μεταφυσική, θα συγχωρούσαμε πράγματι ευκολότερα έναν ειδωλολάτρη που θα έλεγε ότι υποθέτει ή φαντάζεται ότι του παραστέκονται στις δυσκολίες του οι θεοί του Ολύμπου (αν πράγματι, όπως ισχυρίζεσαι, ήταν αυτό που έλεγαν οι ειδωλολάτρες) από έναν χριστιανό, όπως τον Παΐσιο, που λέει ότι τον επισκέπτεται στο Άγιο Όρος η Αγία Βαρβάρα και μιλάει μαζί του. Αν συμπαθούμε τους αρχαίους Έλληνες (και αντιπαθούμε τους χριστιανούς), θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες απλά έκαναν υποθέσεις στις οποίες ούτε οι ίδιοι πολυπίστευαν -μια που δεν έβλεπαν και τίποτα-, γιατί κατά βάθος ήταν λογικά όντα και δεν διέφεραν και πολύ από τον εαυτό μας.
Αλλά έτσι θα παραποιούσαμε την ιστορία. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία και σε όλες τις κουλτούρες, έχει υπάρξει η μεταφυσική πλευρά, οι μεταφυσικές εμπειρίες παντός τύπου, οι οποίες διδάσκονταν από τους μυστικιστές, και η υλιστική πλευρά, η οποία θεωρεί την ύλη ως το Α και το Ω.
Για να σου δώσω ακόμα ένα παράδειγμα, σκέψου την ιστορία που λέει ο Πλάτωνας για τον άντρα που πεθαίνει στο πεδίο της μάχης, μένει για μέρες νεκρός, η ψυχή του ταξιδεύει στην Άλλη Πλευρά, βλέπει τους θεούς και εκείνοι τού λένε να γυρίσει πίσω και να διηγηθεί στους ανθρώπους την ιστορία του. Ή σκέψου τη διδασκαλία του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα για τη μετενσάρκωση της ψυχής.
Πώς λοιπόν δεν δέχονταν την ύπαρξη της ψυχής, τα ταξίδια της, τις μεταφυσικές εμπειρίες και τη θέαση ή συνομιλία με τους θεούς κλπ. ; Αυτά δεν είναι μυθολογία. Όταν ο Σωκράτης έλεγε ότι από παιδί μπορούσε να ακούσει τη φωνή ενός θεού να του μιλά, το εννοούσε πλήρως. Τώρα, αν εμείς θέλουμε αυτά να τα βαφτίσουμε δεισιδαιμονίες, μυθολογία κλπ, ή και να τα αρνηθούμε πλήρως, ή ακόμα (αν είμαστε χριστιανοί) να τα περιγράψουμε ως δαιμονισμό, αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά μια κουλτούρα πρέπει να την καταλάβουμε με βάση την δική της νοοτροπία και να μη την εξωραΐσουμε με βάση αυτό που εμείς θεωρούμε αποδεκτό.
Ίσως θα έπρεπε να αποφασίσουμε ότι θα ήταν δυνατό για μια κουλτούρα ΚΑΙ να είναι λογική ΚΑΙ να δέχεται τη μεταφυσική. Η αρχαία Ελλάδα είχε και τις δύο τάσεις. Είχε ΚΑΙ τη μεταφυσική της πλευρά, όπως εκφραζόταν ας πούμε με το μυστικισμό, τα Μυστήρια, τη μεταφυσική και θρησκευτική σκέψη, ΚΑΙ τη λογική χωρίς τη μεταφυσική, όπως εκφραζόταν από σοφιστές σαν τον Πρωταγόρα. ΚΑΙ είχε επίσης κι ένα τρίτο είδος, μυστικιστές φιλοσόφους όπως ήταν ο Ηράκλειτος, ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας, που πάντρευαν αυτές τις δύο τάσεις.
Το ότι εμείς βλέπουμε τη λογική και τη μεταφυσική ως ασύμβατες μεταξύ τους, αυτό μπορεί να οφείλεται σε δικό μας σφάλμα.
Γι' αυτό και έχω αναρτήσει στο σάιτ μου τόσα ντοκιμαντέρ και τόση λογική ανάλυση. Γιατί όταν μπορείς να καταλάβεις το μηχανισμό ενός πράγματος, δεν αισθάνεσαι ότι χρειάζεται να το αρνείσαι.

Από άρθρο του Βασίλη Κάλφα, καθηγητή φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στην Ελευθεροτυπία 31/10/2004, με θέμα: «Το Δαιμόνιο του Σωκράτη»:

«[...] Από τα λίγα πράγματα που γνωρίζουμε με βεβαιότητα για τον Σωκράτη είναι η σχέση του με το περίφημο «δαιμόνιο». Ο Σωκράτης άκουγε κατά καιρούς μια εσωτερική «φωνή», που του έδινε κάποια σημάδια για τη μελλοντική του συμπεριφορά. Στις υποδείξεις του δαιμονίου ο Σωκράτης φαίνεται ότι είχε απόλυτη εμπιστοσύνη. Η σχέση του Σωκράτη με το προσωπικό του δαιμόνιο ήταν κάτι πασίγνωστο σε όσους τον συναναστρέφονταν, αλλά θα πρέπει να είχε γίνει γνωστή και σε ευρύτερους κύκλους, συνεισφέροντας ένα ακόμη κομματάκι στο παζλ της «άτοπης» προσωπικότητας του μοναδικού αυτού ανθρώπου. [...] Είμαστε σίγουροι ότι το δαιμόνιο έπαιζε έναν σημαντικό ρόλο στην προσωπικότητα του Σωκράτη. Εικάζουμε ότι αυτή η προσωπική επικοινωνία του με το θείο ήταν κάτι που ενοχλούσε πολλούς από τους συγχρόνους του, ιδίως επειδή ο θεός που επικαλείται ο Σωκράτης ήταν ο Απόλλων, ο ευνοούμενος θεός της αριστοκρατικής παράταξης της Αθήνας. Και θεωρούμε πιθανό ότι το δαιμόνιο εμμέσως ή αμέσως έπαιξε ρόλο στη δίκη και την καταδίκη του Σωκράτη.»

Ο ίδιος ο Σωκράτης αναφέρει την επικοινωνία του με αυτό το πνεύμα στην Απολογία του (αναφέρεται και αλλού από τον Πλάτωνα, τον Ξενοφώντα και άλλους):

«Ίσως σας φανεί άτοπο ότι εγώ περιφέρομαι εδώ και κει και δίνω συμβουλές στον καθένα και πολυπραγμονώ, ενώ δεν τολμώ να ανέβω στο δημόσιο βήμα και να απευθυνθώ σε σας, στον δήμο, λέγοντας τη γνώμη μου για τα πράγματα της πόλης. Αιτία γι' αυτό είναι αυτό που με ακούσατε να λέω πολλές φορές και σε πολλά μέρη, ότι δηλαδή μου παρουσιάζεται ένα θεϊκό δαιμόνιο, αυτό το δαιμόνιο που ο Μέλητος κοροϊδεύοντας το συμπεριέλαβε στην κατηγορία. Αυτό το πράγμα ξεκίνησε να μου συμβαίνει από τότε που ήμουν παιδί, μια φωνή που ακούω μέσα μου, η οποία, όταν ακούγεται, με αποτρέπει να κάνω κάποιες πράξεις, αλλά δεν μου υποβάλλει ποτέ τι να κάνω.»

Στο Πρώτο Πανελλήνιο Συμπόσιο για τα ΑΤΙΑ, το οποίο παρακολούθησα πριν χρόνια, είχα την τύχη να ακούσω μια ομιλία που έκανε ένα ζευγάρι (φαντάζομαι της ελληνικής θρησκείας, πάντως σίγουρα όχι της χριστιανικής θρησκείας) που υποστήριζε ότι δεχόταν συγκεκριμένα μηνύματα από το Δία. Είχε κάτι πίνακες στους οποίους είχαν γράψει σύμβολα τα οποία τούς έδινε ο Δίας και τους είχε δοθεί κάτι σαν «αποστολή» να αποκωδικοποιήσουν τα σύμβολα. Και μας εξηγούσαν την όλη σάγκα, για τα μηνύματα που δέχονταν από το Δία και για τη δουλειά που έκαναν για να τα αποκωδικοποιήσουν.
Εκείνη την εποχή δεν είχα ακόμα ασχοληθεί πολύ κι εγώ και με ξένισε. Θυμάμαι που σκέφτηκα: «Καλά, είναι δυνατόν να υπάρχει πραγματικά ο Δίας;» Γιατί υποσυνείδητα πίστευα ότι δεν πρόκειται για συγκεκριμένες οντότητες τις οποίες η ψυχή σου μπορεί να συναντήσει και να αντιληφθεί, ας πούμε μέσω της ακοής ή της όρασης, αλλά για κάποια απροσδιόριστη πίστη που πηγάζει ίσως από μια ανθρώπινη τάση να εξηγούμε ό,τι δεν μπορούμε να καταλάβουμε μέσα από επινοημένες ιστορίες, ή πιθανά να βρίσκουμε παρηγοριά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σκεπτόμενοι ότι θα μας βοηθήσει κάποιος καλός Πατέρας.
Η αντίληψή μου δηλαδή τότε ήταν η αντίληψη που έχει σχεδόν κάθε Έλληνας που δεν είναι χριστιανός.
Γιατί οι χριστιανοί δέχονται την ύπαρξη αυτών των οντοτήτων και την επικοινωνία των ψυχών μαζί τους, «απλά» λένε ότι είναι δαίμονες και όχι θεοί.
Στο βίντεο που έχω ( http://www.youtube.com/watch?v=LT5Q7XyK7_c ) το οποίο δείχνει τα είδωλα των Ινδών πολυθεϊστών να πίνουν γάλα, λαμβάνω στάνταρτ δύο τύπου σχόλια:
Οι άνθρωποι της σύγχρονης σκέψης λένε ότι πρόκειται για τρικ,
ενώ οι χριστιανοί λένε ότι πρόκειται για δαίμονες.

commandosn1
Αρχικά θα σου πω πως ο Σωκράτης αν γνωρίζεις καλά ήτο ο μόνος που μέχρι και σήμερα στηρίζουν πολλοί πως για φιλοσοφικούς λόγους δόξας είχε γυρίσει ξαφνικά σε ένα τρόπο στυλ εναντίον των θεών που φυσικά όμως δεν είχε σχέση με τον χριστιανισμό γιατί μιλάμε για χιλιάδες χρόνια πριν και το αποτέλεσμα το γνωρίζεις φυσικά ποιο ήταν. Δεν θα στηριχτούμε σε γελειότητες όπως μου λες του Πάτερ Παϊσιου γιατί μόνος του έγραψε πως δέχτηκε επίσκεψη από ufo και πως το έκανε και βόλτα. Πάτησε ufo Παήσιος να δεις.
Όσο για τα θαύματα, αυτό που πιστεύει ο κάθε ένας μέσα στο εγκεφαλικό του σύστημα, αυτό δηλώνει πως τον βόηθησε. Είτε είναι Χριστός που δεν υπάρχει ιστορικά, ερευνητικά, αρχαιολογικά, γεωγραφικά και επιστημονικά, είτε ο κάθε ένας. Αν κάποιος ανάπηρος χωρίς πόδια μπει μέσα σε εκκλησία και βγει με πόδια, πάρε με τηλέφωνο!

ΚΙΜΩΝ
Εγώ είπα ότι ο Σωκράτης έλεγε ο ίδιος ότι του μιλούσε ένας θεός και του έλεγε συγκεκριμένα πράγματα, όπως διηγούνται και οι χριστιανοί. Τι σχέση έχει ότι τον σκοτώσανε ή ότι έζησε πριν τον χριστιανισμό, εφόσον λέει τα ίδια, ως προς την επικοινωνία του ανθρώπου με το υπερφυσικό; Αυτό δεν είναι το θέμα μας;
Είτε πρόκειται για το Σωκράτη και τη σχέση του με τον Απόλλωνα, είτε για την Πυθία –που έρχονταν να την συμβουλευτούν τα σπουδαιότερα πρόσωπα της αρχαιότητας, διότι όλοι πίστευαν ότι επικοινωνεί με τον Απόλωνα και ότι καταλαμβάνεται από αυτόν-, είτε για τις μυστικιστικές τους σχολές και τα Μυστήρια, είτε για το ανέβασμα των ανθρώπων στα Ηλύσια Πεδία, είτε για τους ημίθεους και τη θεϊκή τους προέλευση, είτε για την ανάμειξη συγκεκριμένων θεών σε συγκεκριμένα ανθρώπινα ζητήματα, το θέμα είναι ότι οι αρχαίοι είχαν μια μεταφυσική οπτική. Αυτό λέω.
Και σε αυτό δεν διαφέρουν από τους χριστιανούς.
Το τι αιτιακό ρόλο παίζει ο εγκέφαλος σε τέτοιες ιστορίες για έναν κοινό κόσμο δράσης μεταξύ θεών και ανθρώπων, όπου οι θεοί επιδρούν και κάνουν τον εαυτό τους αισθητό με διάφορους τρόπους, δεν είναι το θέμα μας. Απλά συγκρίνουμε τις ιστορίες που λέγαν οι αρχαίοι με τις ιστορίες που λένε οι σύγχρονοι χριστιανοί.
Ο τύπος τού «μαγικού προσώπου» -πες το άγιο, άγγελο, σαμάνο, μάγο, θεό ή ό,τι άλλο-, το οποίο εξαφανίζεται και εμφανίζεται κατά βούληση, αγγίζει τους ανθρώπους και γιατρεύονται, και έχει μια –λιγότερο ή περισσότερο- θεία φύση, δεν ήρθε με το χριστιανισμό. Δεν υπάρχει τίποτα στην ιστορία του αγγέλου στο νοσοκομείο, ο οποίος εμφανίζεται μυστηριωδώς και γιατρεύει την άρρωστη, που θα ήταν άγνωστο στην αρχαία Ελλάδα. Δεν το εφυήρε ο χριστιανισμός ούτε το πήραν οι χριστιανοί από τον Ίκαρο. Παρακάτω παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το γνωστότατο φιλολογικό σύγγραμμα τού E. R. Dodds «Οι Έλληνες και το Παράλογο», εκδόσεις Καρδαμίτσα, για να σου δώσω μια σκιαγραφία αυτού του τύπου του «μαγικού προσώπου» και της θρησκευτικής και μυστικιστικής κουλτούρας που το πλαισίωνε, στην αρχαία ελληνική παράδοση.

Στη Σκυθία επίσης, και πιθανώς επίσης στη Θράκη, οι Έλληνες είχαν έρθει σε επαφή με λαούς [...] που είχαν επηρεαστεί από αυτόν τον σαμανιστικό πολιτισμό. [...] Θα πρέπει να δούμε τους καρπούς της επαφής αυτής στη μετέπειτα εμφάνιση, στην αρχαϊκή εποχή, μιας σειράς ιερομάντεων, δηλαδή μάντεων, μαγικών θεραπευτών και θρησκευτικών διδασκάλων, πολλοί από τους οποίους είναι συνδεδεμένοι στην ελληνική παράδοση με τον Βορρά και όλοι τους εμφανίζουν σαμανιστικά χαρακτηριστικά. Πέρα από το Βορρά, έλεγαν, ήρθε ο Άβαρης καβαλάρης πάνω σε ένα βέλος, καθώς, όπως φαίνεται, γίνεται ακόμα με τις ψυχές στη Σιβηρία. Ήταν τόσο προχωρημένος στην τέχνη της νηστείας ώστε είχε μάθει να ζει χωρίς καθόλου ανθρώπινη τροφή. Εξαφάνισε τους λοιμούς, πρόβλεψε σεισμούς, συνέθεσε θρησκευτικά ποιήματα και δίδαξε τη λατρεία του βόρειου θεού του, τον οποίον οι Έλληνες αποκαλούσαν υπερβόρειο Απόλλωνα. Με εντολή του ίδιου αυτού Απόλλωνα, ο Αριστέας [...] πήγε μέσα στο Βορρά και επέστρεψε για να διηγηθεί τις περίεργες εμπειρίες του. Η παράδοση τού έχει αποδώσει σαμανιστικές δυνάμεις καταληψίας και διπαρουσίας. Η ψυχή του, με τη μορφή πουλιού, μπορούσε όποτε ήθελε να εγκαταλείπει το σώμα τουˑ πέθανε ή έπεσε σε νάρκη στην πατρίδα του, κι όμως φάνηκε στην Κύζικοˑ ύστερα από πολλά χρόνια εμφανίστηκε ξανά στο Μεταπόντιο, στη μακρινή Δύση. Το ίδιο χάρισμα είχε κι ένας άλλος Ασιάτης Έλληνας, ο Ερμότιμος ο Κλαζομένιος, που η ψυχή του ταξίδευε από το ένα μέρος στο άλλο και παρατηρούσε γεγονότα σε μακρινούς τόπους, ενόσω το σώμα του βρισκόταν άψυχο στο σπίτι του. Τέτοιες ιστορίες για εξαφανισμένους κι επανεμφανισμένους σαμάνες ήσαν αρκετά γνωστές στην Αθήνα, έτσι που ο Σοφοκλής στην Ηλέκτρα να αναφέρεται σ’ αυτές δίχως να πρέπει να μνημονεύει ονόματα. [...] Το πρότυπο αυτό επαναλαμβάνεται σε μερικές ιστορίες σχετικά με τον Επιμενίδη, τον Κρητικό μάντη, που καθάρισε την Αθήνα από το επικίνδυνο μίασμα που προκάλεσε η παραβίαση του ιερού τού ασύλου. [...] Η παράδοση τον έχει παρομοιάσει με τον τύπο τού βόρειου σαμάνα. Ο ίδιος είχε επίσης εμπειρία των ψυχικών ταξιδιών. Κι όπως ο Άβαρης, ήταν μεγάλος νηστευτής, που ζούσε αποκλειστικά με μια παρασκευή λαχανικών (τη μυστική συνταγή την είχε πάρει από τις Νύμφες).
Ύστερα απ’ αυτά, φαίνεται λογικό να συμπεράνουμε πως το άνοιγμα της Μαύρης Θάλασσας στο ελληνικό εμπόριο και αποικισμό τον 7ο αιώνα, που εισήγαγε τους Έλληνες για πρώτη φορά σε ένα πολιτισμό βασισμένο στο σαμανισμό, εμπλούτισε οπωσδήποτε με κάποια νέα κι αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά την παραδοσιακή ελληνική εικόνα τού θείου ανδρός. [...] Τα νέα αυτά στοιχεία έγιναν, νομίζω, δεχτά από τη λογική των Ελλήνων, επειδή έδιναν απάντηση στις ανάγκες του καιρού, όπως είχε συμβεί με τη διονυσιακή θρησκεία νωρίτερα.
[...] Υπάρχει όμως ένας άλλος άλλος μεγαλύτερος σαμάνας που αναμφισβήτητα κατέληγε σε θεωρητικά συμπεράσματα και αναμφισβήτητα πίστευε στη μετεμψύχωση. Εννοώ τον Πυθαγόρα. [...] Δεν υπάρχει προφανής λόγος να αμφισβητήσουμε τις γνώμες των σημερινών ειδικών ότι ο Πυθαγόρας είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Εμπεδοκλής απέδιδε μια σοφία μαζεμένη σε δέκα ή είκοσι μετενσαρκώσεις [...] Ο Πυθαγόρας, όπως ο Επιμενίδης προηγουμένως, είχε ακούσει για τη βόρεια δοξασία πως η «ψυχή» ή το «πνεύμα-φρουρός» ενός πρώην σαμάνα μπορεί να εισέλθει σε ένα ζωντανό σαμάνα για να του ενισχύσει τη δύναμη και τη γνώση. [...] Ο Επιμενίδης ισχυριζόταν ότι είχε ζήσει και προηγουμένως και ότι σε μια παλιότερη ζωή του ήταν ο Αιακός, ένας αρχαίος θείος άνδρας. Με τον ίδιο τρόπο παρουσιάζεται και ο Πυθαγόρας να ισχυρίζεται πως σε μια προηγούμενη ζωή του ήταν ο σαμάνας Ερμότιμος.
[...] Γνωρίζουμε ότι ο Πυθαγόρας εγκαθίδρυσε ένα είδος θρησκευτικής τάξης, μιαν κοινότητα ανδρών και γυναικών, που ο κανόνας της ζωής τους καθοριζόταν από την προσδοκία της μέλλουσας ζωής. [...] Μετέπειτα παράδοση συσχέτισε τον Πυθαγόρα με κάποιον άλλο βόρειο, τον Άβαρη. Του απέδωσε τις συνηθισμένες σαμανιστικές δυνάμεις της προφητείας, διπαρουσίας και μαγικής θεραπείας. Μας λέει επίσης πως μυήθηκε στην Πιερία, επισκέφτηκε τον κόσμο των πνευμάτων και πως ταυτίστηκε με τρόπο μυστηριώδη με τον «υπερβόρειο Απόλλωνα». Μερικά από αυτά τα στοιχεία είναι ίσως μεταγενέστερα, αλλά η αρχή της πυθαγόρειας παράδοσης ανάγεται στον 5ο αιώνα τουλάχιστον [...].
[...] Έναν αιώνα περίπου μετά τον θάνατο του Εμπεδοκλή, κυκλοφορούσαν ιστορίες που έλεγαν με ποιον τρόπο είχε σταματήσει τους ανέμους με τα μαγικά του, πώς επανέφερε στη ζωή μια γυναίκα που δεν ανέπνεε, και πώς ο ίδιος εξαφανίστηκε σωματικά από τούτον τον κόσμο των θνητών κι έγινε θεός. Από καλή τύχη, γνωρίζουμε την απώτατη πηγή αυτών των ιστοριών: έχουμε τα ίδια τα λόγια του Εμπεδοκλή, ο οποίος ισχυρίζεται ότι μπορεί να διδάξει τους μαθητές του να σταματούν τους ανέμους και να ζωντανεύουν τους πεθαμένους και πως ο ίδιος είναι ένας θεός με σάρκα – εγω δ’ υμιν θεος αμβρωτος, ουκετι θεος.
[...] Μου φαίνεται λοιπόν, ύστερα απ’ αυτά, βιαστικό να υποθέσουμε ότι οι μύθοι του Εμπεδοκλή και του Επιμενίδη δεν είχαν καθόλου ρίζες μέσα στη γνήσια παράδοση αλλά είχαν σκόπιμα εφευρεθεί, απ’ την αρχή ίσαμε το τέλος, από ρομαντικούς μιας μετέπειτα εποχής.
[...] Αν έχω δίκιο, ο Εμπεδοκλής αντιπροσωπεύει όχι ένα νέο αλλά ένα πολύ παλαιό τύπο προσωπικότητας, το σαμάνα, που συνδυάζει τις αδιαφοροποιημένες ακόμα λειτουργίες του μάγου και του φυσιοκράτη, ποιητή και φιλοσόφου, ιεροκήρυκα, θεραπευτή και δημόσιου συμβούλου. Οι λειτουργίες αυτές διαχωρίζονται μετά απ’ αυτόν. Απ’ εδώ και μπρος οι φιλόσοφοι δεν πρόκεται να είναι πια ούτε ποιητές ούτε μάγοι. Πράγματι ένας τέτοιος άνδρας αποτελούσε αναχρονισμό στον 5ο αιώνα. Όμως άνδρες όπως ο Επιμενίδης και ο Πυθαγόρας μπορούσαν πολύ καλά και επιτελούσαν όλες τις λειτουργίες που ανέφερα. Το πρόβλημα δεν ήταν να «συνθέσουν» αυτές τις πλατιές περιοχές της πρακτικής και θεωρητικής γνώσηςˑ έχοντας την ιδιότητα του θείου άνδρα, μπορούσαν να ασχολούνται με πεποίθηση με όλα αυτάˑ η «σύνθεση» ήταν προσωπική, όχι λογική.
[...] Πατρίδα τού Ορφέα είναι η Θράκη, κι εκεί στη Θράκη λατρεύει ή συνοδεύει ένα θεό που οι Έλληνες ταύτιζαν με τον Απόλλωνα. Συνδυάζει τα επαγγέλματα του ποιητή, του μάγου, του θρησκευτικού δασκάλου και χρησμοδότη. Όπως μερικοί μυθικοί σαμάνες της Σιβηρίας, μπορεί με τη μουσική του να μαζεύει τα πουλιά και τ’ άγρια ζώα για να τον ακούσουν. Όπως κάνουν παντού οι σαμάνες, επισκέπτεται τον κάτω κόσμο, και το κίνητρό του είναι πολύ κοινό για τους σαμάνες – να ξανακερδίσει μια κλεμένη ψυχή.
[...] Παράλληλα με τα τροφικά ταμπού, η πυθαγόρεια εταιρεία φαίνεται πως είχε επιβάλλει κι άλλες απαγορεύσεις στα μέλη της, όπως σιωπή για τους νεοφώτιστους κι ορισμένους σεξουαλικούς περιορισμούς. [...] νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητήσουμε την άποψη πως [ο Πυθαγόρας] κατέκρινε τον γάμο και όλες τις σεξουαλικές σχέσεις, μολονότι οι στίχοι αυτοί δεν έχουν πράγματι διασωθεί.
[...] Οι Πυθαγόρειοι, όπως και οι Ορφικοί, απόφευγαν το κρέας, εφάρμοζαν την κάθαρση κι έβλεπαν το σώμα ως φυλακή, κι όπως έχουμε δει ο ίδιος ο Πυθαγόρας είχε δοκιμάσει την εμπειρία της μετεμψύχωσης.

commandosn1
Ο Σωκράτης μίλησε για ένα θεό αλλά να μην ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα δεν εχει λυθεί αυτός ο γρίφος, διότι φιλόσοφοι δηλώνουν πως αρνήθηκε όλους τους θεούς και δέχτηκε πως ο μόνος θεός ήτο ο ΖΕΥΣ.
Σε κανένα κείμενο κανενός φιλοσόφου, και ας μου πούνε εμένα βιβλιο, κείμενο και άρθρο και από ποιον φιλόσοφο, δεν υπάρχει το όνομα ΧΡΙΣΤΟΣ ή ΙΗΣΟΥΣ στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ. Αυτά είναι μούφα των ΕβραιοΧριστιανών.

ΚΙΜΩΝ
Πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν αναφορές στο Χριστό στην αρχαία Ελλάδα; Ο Χριστός έζησε αργότερα.
Ως προς τον Σωκράτη: Το θέμα μας δεν είναι αν ο θεός του Σωκράτη ήταν ο Δίας ή ο Απόλλωνας, ούτε καν αν δεχόταν έναν ή πολλούς θεούς. Αυτό που συζητάμε είναι αν δεχόταν τη δυνατότητα επικοινωνίας του ανθρώπου με ένα υπερφυσικό ον. Και σου έδωσα στοιχεία ότι τη δεχόταν, εφόσον ο ίδιος έλεγε ότι ο θεός του τού μιλάει.
Ωστόσο, για να απαντήσω στο σχόλιό σου:
Αντιλαμβάνομαι ότι σήμερα μάς είναι πολύ δύσκολο να δεχτούμε ότι ένας άνθρωπος τόσο λογικός όσο ο Σωκράτης δεχόταν την ύπαρξη των θεών. Αλλά αυτό συμβαίνει απλά επειδή ζούμε σε μια διαφορετική κουλτούρα, η οποία έχει διαμορφώσει το μυαλό μας με έναν ορισμένο τρόπο. Αν ζούσαμε σε ένα άλλο μέρος του κόσμου ή σε μια άλλη εποχή, θα σκεφτόμασταν αλλιώς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σωκράτης πίστευε ότι υπάρχουν γοργόνες ή Κένταυροι ή διάφορες άλλες ιστορίες που έλεγαν οι ποιητές. Πίστευε πάντως πράγματι στην ύπαρξη των θεών, στην πίστη προς αυτούς και στη δυνατότητα επικοινωνίας με αυτούς, όπως δείχνουν και τα παρακάτω αποσπάσματα από τον ίδιο και από τον Ξενοφώντα.
Στα «Απομνημονεύματά» του (Ι 1), ο Ξενοφώντας λέει τα εξής:

Και πρώτα-πρώτα, πώς μπόρεσαν να αποδείξουν ότι δεν πίστεψε στους θεούς εκείνους τους οποίους αναγνωρίζει η πολιτεία; Τον έβλεπε κανείς συχνά, όχι μόνο στο σπίτι του αλλά και στους κοινούς βωμούς της πόλεως, να προσφέρει θυσίεςˑ και δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι έκανε χρήση της προφητικής τέχνης. Μεταδόθηκε μάλιστα στην πόλη από στόμα σε στόμα πως, ύστερα από δική του πρωτοβουλία, ο θεός τού έστελνε σημάδια. Κυρίως εδώ επάνω στήριξαν την κατηγορία τους, το ότι εισήγαγε δηλαδή νεωτερισμούς στα θρησκευτικά πράγματα. Αλλά έφερε μ’ αυτά τόσα λίγα καινούργια, όσα κι εκείνοι που παραδέχονται την προφητική τέχνη και δίνουν προσοχή στο πέταγμα των πουλιών, σε φωνές, σε συναντήσεις και στους οιωνούς των θυσιών. Επίσης αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν –όπως και ο Σωκράτης- ότι τα πουλιά κι εκείνοι που συναντιώνται γνωρίζουν τι χρειάζεται σ’ εκείνους που ρωτούν για αυτά τα σημάδια, αλλά παίρνουν τις υποδείξεις τους κατευθείαν από το θεό. Μονάχα που οι περισσότεροι διατυπώνουν τη σκέψη τους κατά τέτοιο τρόπο, σαν να επρόκειτο τα πουλιά κι αυτοί που συναντιώνται να αποτρέψουν κάποιον από κάτι ή να τον προτρέψουν σε κάτι άλλο.

Να που ο κίνδυνος η κοινωνία σου να σε κηρύξει αιρετικό υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα.

Ενώ ο Σωκράτης αντίθετα έλεγε ότι, σύμφωνα με τις εμπειρίες του, ο θεός [ο ίδιος] τού έκανε υποδείξεις. Και με βάση τις υποδείξεις αυτές του θεού συνεβούλευε πολλούς από τους φίλους του να κάνουν αυτό ή να μην κάνουν το άλλο, και όποιος ακολουθούσε τη συμβουλή του την είχε καλά, ενώ όποιος δεν την ακολουθούσε έπρεπε κάποτε να μετανοήση γι’ αυτό.
[...] Όσον αφορά τη διαγωγή του απέναντι στους θεούς, ήταν γνωστό ότι συμπεριφερόταν και μιλούσε όπως η Πυθία, η οποία απαντά σε ερωτήσεις που αναφέρονται σε θυσίες, σε απονομή τιμής στους προγόνους ή σε παρόμοιες ευκαιρίες. [...] Στην προσευχή ικέτευε απλώς τους θεούς να δίνουν το καλό, μια που αυτοί μόνο γνώριζαν ποιο είναι το καλό [...] Οι θυσίες που προσέφερε ήταν μικρές, όπως άλλωστε μικρή ήταν και η περιουσία τουˑ αλλά είχε τη γνώμη ότι δεν υστερούσε διόλου απέναντι σ’ εκείνους που διέθεταν μεγάλη περιουσία και προσέφεραν έτσι μεγάλες θυσίες. Γιατί πίστευε πως θα ήταν ανάξιο για τους θεούς αν έβρισκαν μεγαλύτερη ικανοποίηση σε μια μεγάλη θυσία από μια μικρήˑ γιατί τότε θα έπρεπε συχνά οι προσφορές κακών ανθρώπων να τους ευχαριστούν περισσότερο από εκείνες των δικαίωνˑ κι έτσι η ζωή δεν θα άξιζε πλέον καθόλου για τους ανθρώπους, αν οι θυσίες των κακών ήταν πιο ευπρόσδεκτες στους θεούς από τις θυσίες των καλών.

Βλέπεις λοιπόν ότι, σύμφωνα με το Σωκράτη, η ζωή αξίζει μόνο όταν ζεις με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνεις τον εαυτό σου αρεστό στο θεό. Αυτό θα το δούμε και πιο κάτω, στην «Απολογία» του, σε σχέση με τη δική του ζωή.

Πίστευε μάλιστα ο Σωκράτης ότι οι θεοί έπαιρναν τη μεγαλύτερη χαρά όταν τους τιμούσαν οι πιο ευσεβείς. Γι’ αυτό και πάντα ανέφερε τον ακόλουθο στίχο: «οι θυσίες στους αθάνατους θεούς πρέπει να γίνονται ανάλογα με την περιουσία του καθενός».
Η ευσέβεια του Σωκράτη ήταν λοιπόν αναμφισβήτητηˑ μα το ίδιο σίγουρο είναι ότι ο Λόγος του απέφευγε τον όμορφο μυθικό κόσμο της ελληνικής πίστεως.

Παρακαλώ μην παραλείψεις να προσέξεις τη διαφοροποίηση που κάνει εδώ ο Ξενοφώντας ανάμεσα στο να πιστεύεις «τα πάντα», απλά και μόνο επειδή άλλοι γύρω σου τα πιστεύουν, και στο να πιστεύεις κάποια συγκεκριμένα πράγματα (δηλαδή εδώ την ύπαρξη θεών και τη δυνατότητα επικοινωνίας μαζί τους) που εσύ θεωρείς αληθινά.

Να μερικές επιπρόσθετες περικοπές από την Απολογία του Σωκράτη, όπου μιλάει ο ίδιος για τη ζωή του και τις πεποιθήσεις του.

Ακόμη και τώρα λοιπόν εγώ περιφέρομαι και τα ερευνώ αυτά σύμφωνα με την εντολή του θεού (εδώ αναφέρεται στο χρησμό του μαντείου των Δελφών για τον Σωκράτη), εξετάζοντας όποιο πολίτη ή ξένο νομίζω ότι είναι σοφόςˑ και όταν μου φανεί ότι δεν είναι σοφός, προσφέροντας τη βοήθειά μου στο θεό, αποδεικνύω ότι όντως δεν είναι. Και εξαιτίας αυτής της ενασχόλησής μου δεν είχα το χρόνο ούτε στα δημόσια ζητήματα ούτε στην ιδιωτική μου ζωή να πράξω κάτι άξιο λόγου, αλλά ζω μέσα σε πολύ μεγάλη φτώχεια λόγω της υπηρεσίας μου προς το θεό.
[...] Γι’ αυτό λοιπόν [...] οργίζονται με μένα [...] και λένε πως υπάρχει κάποιος Σωκράτης που είναι βρωμερός και διαφθείρει τους νέους. Όταν όμως τους ρωτήσει κανείς τι κάνει και τι διδάσκει και τους διαφθείρει, δε βρίσκουν τίποτε να πουν και δεν έχουν ιδέαˑ για να μη φανεί όμως ότι δεν ξέρουν τι να πουν, διατυπώνουν τις συνηθισμένες κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον όλων όσων ασχολούνται με τη φιλοσοφία: ότι ασχολείται με «όσα βρίσκονται πάνω και όσα βρίσκονται κάτω από τη γη», ότι «δεν πιστεύει στους θεούς» και ότι «κάνει το πιο αδύναμο επιχείρημα ισχυρότερο».
[...] Εγώ λοιπόν Αθηναίοι θα ήμουν ένας άθλιος αν, όταν με όριζαν οι διοικητές μου, αυτοί που εσείς εκλέξατε, και στην Ποτίδαια και στην Αμφίπολη και στο Δήλιο, έμενα εκεί όπου αυτοί με όρισαν, όπως και όλοι οι άλλοι, διακινδύνευα τη ζωή μου, ενώ αντίθετα, όταν μού όριζε ο θεός, όπως εγώ το κατανόησα και το ερμήνευσα, ότι πρέπει να περάσω τη ζωή μου φιλοσοφώντας και εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους, λιποτακτούσα από φόβο για το θάνατο ή για κάτι άλλο. Το να παρακούσω το θεό θα ήταν φοβερό, και, αληθινά, δικαιολογημένα τότε θα με προσήγαγε κανείς σε δίκη, με την κατηγορία ότι δεν πιστεύω ότι υπάρχουν θεοί και δεν υπακούω στην εντολή που πήρα μέσω του χρησμού και φοβάμαι το θάνατο [...].
[...] αν εσείς ως προς αυτό μού λέγατε: «Σωκράτη, δεν θα πεισθούμε προς το παρόν από τον Άνυτο, αλλά θα σε αφήσουμε ελεύθερο, υπό αυτό τον όρο όμως, ότι δεν θα συνεχίσεις την έρευνά σου ούτε θα φιλοσοφείςˑ αλλά αν σε πιάσουμε να συνεχίζεις να τα κάνεις αυτά, θα εκτελεστείς»ˑ -αν, όπως είπα, με αφήνατε με αυτό τον όρο, θα σας έλεγα ότι «εγώ, Αθηναίοι, σας εκτιμώ και σας αγαπώ, αλλά θα υπακούσω στο θεό και όχι σε σαςˑ [...]

Παρατήρησε επίσης ότι ο θεός στον οποίο ο Σωκράτης αναφέρεται και στον οποίο λέει ότι βάσισε τη ζωή του (και τελικά και το θάνατό του) είναι ο θεός του Μαντείου των Δελφών – δηλαδή ο Απόλλωνας, όχι ο Δίας. Άρα δεν είναι δυνατόν, όπως λες, να πίστευε μόνο στο Δία.
Είναι αστείο ότι υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που λένε ότι ο Σωκράτης δεν πίστευε στους θεούς. Δηλαδή πόσο πιο πολύ μπορεί να μας διαμορφώσει και να μας τυφλώσει η σημερινή μας κουλτούρα;

Γιατί, να το ξέρετε καλά, αυτά διατάζει ο θεός και εγώ νομίζω ότι ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερο καλό για την πόλη από τη δική μου δραστηριότητα στην υπηρεσία του θεού.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αρχαίοι Έλληνες και χριστιανοί ως προς τη μυστικιστική εμπειρία

Αλληλογραφία με commandosn1 σχετικά με το βίντεο

Άγγελος μαγνητοσκοπείται από νοσοκομειακή κάμερα,

το οποίο δείχνει μια βιντεοσκοπημένη ενεργειακή μορφή έξω απο το δωμάτιο μιας ετοιμοθάνατης στην Αμερική και την ταχεία της βελτίωση μετά από αυτό το γεγονός - μια ανάρρωση που χαρακτηρίστηκε θαυματουργή και θεωρήθηκε ότι οφείλεται στην παρέμβαση αγγέλου.

commandosn1
[...] Για μένα πάντως, σαν Έλληνας γνήσιος της πατρώας πίστης που είμαι, ο άγγελος είναι μια μούφα που οι Εβραιοχριστιανοί έκλεψαν από τον Ίκαρο με τα φτερά του – αυτό είναι, ιστορικά, και τίποτα άλλο. Όπως όλα φυσικά τα ιουδαιοχριστιανικά είναι κλεμένα από την αρχαία μας Ελλάδα!

ΚΙΜΩΝ
Θα ήθελα να παρατηρήσω δύο πράγματα.
Πρώτον, ότι ο άγγελος δεν είχε φτερά, αυτό που φωτογραφήθηκε ήταν ενέργεια.
Δεύτερον, ότι και οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν σε θεούς, σε μεταφυσικά όντα.

commandosn1
Στο 0.40 είναι ολοφάνερο πως η λάμψη σχηματίζει κεφαλή στη μέση με δύο φτερά, δείχνοντας τη μορφή αγγέλου. Γι’ αυτό και το ονομάσανε άγγελο [και πίστεψαν] πως ήταν παρουσία αγγέλου. Επίσης, σαν της πατρώας πίστης που είμαι, θα σε ενημερώσω πως οι αρχαίοι Έλληνες ποτέ δεν πίστευαν σε οπτασίες σαν αυτή εδώ. Εννοείται πως πίστευαν σε παρουσίες που σχετίζονταν μόνο με μηνύματα των θεών. Για παράδειγμα, όνειρα με μηνύματα, όπως έγινε με τον Όμηρο, την Αλεξάνδρεια και τον Μέγα Αλέξανδρο κλπ.

ΚΙΜΩΝ
«Στο 0.40 είναι ολοφάνερο [...]»
Ναι, βλέπω τι λες.
Αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς σίγουρα.
Θα μπορούσε να είναι κι έτσι. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι το όλο πράγμα στηρίζεται στο να έχει ο άγγελος φτερά. Γιατί, από μόνο του, το γεγονός ότι η μητέρα προσευχόταν για θεία επέμβαση και μετά φάνηκε αυτό στην πόρτα (μάλιστα κάποια νοσοκόμα είδε κι εκείνη κάτι κλπ.) και μετά υπήρξε ραγδαία βελτίωση της κόρης υποδηλώνει ότι η θεία παρέμβαση έγινε, ακόμα κι αν δεν ερμηνεύσουμε το σχήμα ως άγγελο με φτερά, αλλά απλά ως ενεργειακή οντότητα.
Δεν μπορώ να πω σίγουρα.
Αλλά και φτερά αν πούμε ότι είχε, ποια είναι η διαφορά; Γιατί θα πρέπει να είναι αυτό λανθασμένο, ενώ οι θεοί όπως τους πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες να υπάρχουν πράγματι; Παρόμοια πράγματα δεν είναι αυτά;
Στην πραγματικότητα, πολλοί που πιστεύουν στην αρχαία Ελλάδα και την αντιπαραβάλλουν στον χριστιανισμό, εθελοτυφλούν μπροστά στο γεγονός ότι και στην αρχαία Ελλάδα παρόμοια πράγματα πίστευαν. Απλά ούτε βλέπω ούτε καταλαβαίνω ποια είναι η ουσιαστική διαφορά...

commandosn1
Τους 12 Θεούς τούς έχουμε ως εικόνα προς λατρεία έτσι. Δεν πίστευε κανείς αρχαίος πως υπήρχε ο Ποσειδώνας που έβγαινε με την τρίαινα από τη θάλασσα. Απλά όταν η φύση δημιουργούσε κύματα κτλ. λέγανε πως ο Θεός Πωσειδώνας, ο Θεός της Θάλασσας, τα κάνει αυτά. Και για να υπάρχει δείγμα λατρείας, φτιάξανε όλους τους θεούς. Προς εικόνα και απομίμηση ανθρώπων. Ενώ είναι οντότητες και όχι κάτι γήινο.

KIMΩΝ
Σωστά. Πίστευαν ότι είναι οντότητες και όχι κάτι γήινο.
Το ίδιο πιστεύουν και οι χριστιανοί για τους αγγέλους. Ποια είναι η διαφορά;

commandosn1
Δεν είναι οντότητα να λέει ο άλλος είδα τον άγιο αυτόν ή εκείνον. Οντότητα είναι να σε βοηθάει κάτι με παρέμβαση χωρίς να βλέπεις και να γνωρίζεις. Όχι να λες είδα άγγελο ή είδα τον πάτερ Παίσιο και τον άγγελο και την Αγία Βαρβάρα και πάθε παπαριά!

KIMΩΝ
Ας προσπαθήσουμε να ακριβολογήσουμε, για να συννενοούμαστε σωστά. Οντότητα είναι κάτι που υπάρχει. Όταν οι αρχαίοι μιλούσαν ας πούμε για τον Απόλλωνα, πίστευαν ότι υπάρχει; Ή πίστευαν ότι είναι, ως θεός του Ήλιου, ένα μεταφυσικό σύμβολο το οποίο οι ίδιοι δημιούργησαν βλέποντας το φυσικό φως του ήλιου; Αν πίστευαν ότι είναι απλά ένα σύμβολο που οι ίδιοι δημιούργησαν, πίστευαν ότι δεν υπάρχει. Αλλά αν πίστευαν ότι είναι κάτι που υπάρχει και το οποίο οι ίδιοι αντιλαμβάνονται μονάχα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τότε μπορούμε να συγκρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν τις μεταφυσικές οντότητες με τον τρόπο που τις αντιλαμβάνονται οι χριστιανοί.

commandosn1
Καταλαβαινόμαστε ή όχι; Άλλο να νιώθω ότι με βοήθησε μια οντότητα, κάτι αόρατο που είχα βοήθεια από αυτό. Να το πιστεύω. Να λέω με βοήθησε ο Δίας. Αλλά να μην βλέπω κάτι. Και άλλο να λέω μαλακίες. Αχ, κοίτα, άγγελος στην οθόνη χορεύει break dance!

ΚΙΜΩΝ
Μα οι αρχαίοι δεν έλεγαν μόνο αυτό. Είχαν όλων των ειδών τις ιστορίες σχετικά με την αλληλεπίδραση θεών και ανθρώπων. Δεν αποτελούσε απλά μια υπόθεση. Για παράδειγμα, ο Σωκράτης ποτέ δεν είπε ότι ΥΠΟΘΕΤΕΙ ότι του μιλάει ένας θεός. Έλεγε ότι πραγματικά του μιλάει ένας θεός και του λέει συγκεκριμένα πράγματα.
Εμείς, που ζούμε σε μια υλιστική κοινωνία που δεν πιστεύει στη μεταφυσική, θα συγχωρούσαμε πράγματι ευκολότερα έναν ειδωλολάτρη που θα έλεγε ότι υποθέτει ή φαντάζεται ότι του παραστέκονται στις δυσκολίες του οι θεοί του Ολύμπου (αν πράγματι, όπως ισχυρίζεσαι, ήταν αυτό που έλεγαν οι ειδωλολάτρες) από έναν χριστιανό, όπως τον Παΐσιο, που λέει ότι τον επισκέπτεται στο Άγιο Όρος η Αγία Βαρβάρα και μιλάει μαζί του. Αν συμπαθούμε τους αρχαίους Έλληνες (και αντιπαθούμε τους χριστιανούς), θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες απλά έκαναν υποθέσεις στις οποίες ούτε οι ίδιοι πολυπίστευαν -μια που δεν έβλεπαν και τίποτα-, γιατί κατά βάθος ήταν λογικά όντα και δεν διέφεραν και πολύ από τον εαυτό μας.
Αλλά έτσι θα παραποιούσαμε την ιστορία. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία και σε όλες τις κουλτούρες, έχει υπάρξει η μεταφυσική πλευρά, οι μεταφυσικές εμπειρίες παντός τύπου, οι οποίες διδάσκονταν από τους μυστικιστές, και η υλιστική πλευρά, η οποία θεωρεί την ύλη ως το Α και το Ω.
Για να σου δώσω ακόμα ένα παράδειγμα, σκέψου την ιστορία που λέει ο Πλάτωνας για τον άντρα που πεθαίνει στο πεδίο της μάχης, μένει για μέρες νεκρός, η ψυχή του ταξιδεύει στην Άλλη Πλευρά, βλέπει τους θεούς και εκείνοι τού λένε να γυρίσει πίσω και να διηγηθεί στους ανθρώπους την ιστορία του. Ή σκέψου τη διδασκαλία του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα για τη μετενσάρκωση της ψυχής.
Πώς λοιπόν δεν δέχονταν την ύπαρξη της ψυχής, τα ταξίδια της, τις μεταφυσικές εμπειρίες και τη θέαση ή συνομιλία με τους θεούς κλπ. ; Αυτά δεν είναι μυθολογία. Όταν ο Σωκράτης έλεγε ότι από παιδί μπορούσε να ακούσει τη φωνή ενός θεού να του μιλά, το εννοούσε πλήρως. Τώρα, αν εμείς θέλουμε αυτά να τα βαφτίσουμε δεισιδαιμονίες, μυθολογία κλπ, ή και να τα αρνηθούμε πλήρως, ή ακόμα (αν είμαστε χριστιανοί) να τα περιγράψουμε ως δαιμονισμό, αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά μια κουλτούρα πρέπει να την καταλάβουμε με βάση την δική της νοοτροπία και να μη την εξωραΐσουμε με βάση αυτό που εμείς θεωρούμε αποδεκτό.
Ίσως θα έπρεπε να αποφασίσουμε ότι θα ήταν δυνατό για μια κουλτούρα ΚΑΙ να είναι λογική ΚΑΙ να δέχεται τη μεταφυσική. Η αρχαία Ελλάδα είχε και τις δύο τάσεις. Είχε ΚΑΙ τη μεταφυσική της πλευρά, όπως εκφραζόταν ας πούμε με το μυστικισμό, τα Μυστήρια, τη μεταφυσική και θρησκευτική σκέψη, ΚΑΙ τη λογική χωρίς τη μεταφυσική, όπως εκφραζόταν από σοφιστές σαν τον Πρωταγόρα. ΚΑΙ είχε επίσης κι ένα τρίτο είδος, μυστικιστές φιλοσόφους όπως ήταν ο Ηράκλειτος, ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας, που πάντρευαν αυτές τις δύο τάσεις.
Το ότι εμείς βλέπουμε τη λογική και τη μεταφυσική ως ασύμβατες μεταξύ τους, αυτό μπορεί να οφείλεται σε δικό μας σφάλμα.
Γι' αυτό και έχω αναρτήσει στο σάιτ μου τόσα ντοκιμαντέρ και τόση λογική ανάλυση. Γιατί όταν μπορείς να καταλάβεις το μηχανισμό ενός πράγματος, δεν αισθάνεσαι ότι χρειάζεται να το αρνείσαι.

Από άρθρο του Βασίλη Κάλφα, καθηγητή φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στην Ελευθεροτυπία 31/10/2004, με θέμα: «Το Δαιμόνιο του Σωκράτη»:

«[...] Από τα λίγα πράγματα που γνωρίζουμε με βεβαιότητα για τον Σωκράτη είναι η σχέση του με το περίφημο «δαιμόνιο». Ο Σωκράτης άκουγε κατά καιρούς μια εσωτερική «φωνή», που του έδινε κάποια σημάδια για τη μελλοντική του συμπεριφορά. Στις υποδείξεις του δαιμονίου ο Σωκράτης φαίνεται ότι είχε απόλυτη εμπιστοσύνη. Η σχέση του Σωκράτη με το προσωπικό του δαιμόνιο ήταν κάτι πασίγνωστο σε όσους τον συναναστρέφονταν, αλλά θα πρέπει να είχε γίνει γνωστή και σε ευρύτερους κύκλους, συνεισφέροντας ένα ακόμη κομματάκι στο παζλ της «άτοπης» προσωπικότητας του μοναδικού αυτού ανθρώπου. [...] Είμαστε σίγουροι ότι το δαιμόνιο έπαιζε έναν σημαντικό ρόλο στην προσωπικότητα του Σωκράτη. Εικάζουμε ότι αυτή η προσωπική επικοινωνία του με το θείο ήταν κάτι που ενοχλούσε πολλούς από τους συγχρόνους του, ιδίως επειδή ο θεός που επικαλείται ο Σωκράτης ήταν ο Απόλλων, ο ευνοούμενος θεός της αριστοκρατικής παράταξης της Αθήνας. Και θεωρούμε πιθανό ότι το δαιμόνιο εμμέσως ή αμέσως έπαιξε ρόλο στη δίκη και την καταδίκη του Σωκράτη.»

Ο ίδιος ο Σωκράτης αναφέρει την επικοινωνία του με αυτό το πνεύμα στην Απολογία του (αναφέρεται και αλλού από τον Πλάτωνα, τον Ξενοφώντα και άλλους):

«Ίσως σας φανεί άτοπο ότι εγώ περιφέρομαι εδώ και κει και δίνω συμβουλές στον καθένα και πολυπραγμονώ, ενώ δεν τολμώ να ανέβω στο δημόσιο βήμα και να απευθυνθώ σε σας, στον δήμο, λέγοντας τη γνώμη μου για τα πράγματα της πόλης. Αιτία γι' αυτό είναι αυτό που με ακούσατε να λέω πολλές φορές και σε πολλά μέρη, ότι δηλαδή μου παρουσιάζεται ένα θεϊκό δαιμόνιο, αυτό το δαιμόνιο που ο Μέλητος κοροϊδεύοντας το συμπεριέλαβε στην κατηγορία. Αυτό το πράγμα ξεκίνησε να μου συμβαίνει από τότε που ήμουν παιδί, μια φωνή που ακούω μέσα μου, η οποία, όταν ακούγεται, με αποτρέπει να κάνω κάποιες πράξεις, αλλά δεν μου υποβάλλει ποτέ τι να κάνω.»

Στο Πρώτο Πανελλήνιο Συμπόσιο για τα ΑΤΙΑ, το οποίο παρακολούθησα πριν χρόνια, είχα την τύχη να ακούσω μια ομιλία που έκανε ένα ζευγάρι (φαντάζομαι της ελληνικής θρησκείας, πάντως σίγουρα όχι της χριστιανικής θρησκείας) που υποστήριζε ότι δεχόταν συγκεκριμένα μηνύματα από το Δία. Είχε κάτι πίνακες στους οποίους είχαν γράψει σύμβολα τα οποία τούς έδινε ο Δίας και τους είχε δοθεί κάτι σαν «αποστολή» να αποκωδικοποιήσουν τα σύμβολα. Και μας εξηγούσαν την όλη σάγκα, για τα μηνύματα που δέχονταν από το Δία και για τη δουλειά που έκαναν για να τα αποκωδικοποιήσουν.
Εκείνη την εποχή δεν είχα ακόμα ασχοληθεί πολύ κι εγώ και με ξένισε. Θυμάμαι που σκέφτηκα: «Καλά, είναι δυνατόν να υπάρχει πραγματικά ο Δίας;» Γιατί υποσυνείδητα πίστευα ότι δεν πρόκειται για συγκεκριμένες οντότητες τις οποίες η ψυχή σου μπορεί να συναντήσει και να αντιληφθεί, ας πούμε μέσω της ακοής ή της όρασης, αλλά για κάποια απροσδιόριστη πίστη που πηγάζει ίσως από μια ανθρώπινη τάση να εξηγούμε ό,τι δεν μπορούμε να καταλάβουμε μέσα από επινοημένες ιστορίες, ή πιθανά να βρίσκουμε παρηγοριά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σκεπτόμενοι ότι θα μας βοηθήσει κάποιος καλός Πατέρας.
Η αντίληψή μου δηλαδή τότε ήταν η αντίληψη που έχει σχεδόν κάθε Έλληνας που δεν είναι χριστιανός.
Γιατί οι χριστιανοί δέχονται την ύπαρξη αυτών των οντοτήτων και την επικοινωνία των ψυχών μαζί τους, «απλά» λένε ότι είναι δαίμονες και όχι θεοί.
Στο βίντεο που έχω ( http://www.youtube.com/watch?v=LT5Q7XyK7_c ) το οποίο δείχνει τα είδωλα των Ινδών πολυθεϊστών να πίνουν γάλα, λαμβάνω στάνταρ δύο τύπου σχόλια:
Οι άνθρωποι της σύγχρονης σκέψης λένε ότι πρόκειται για τρικ,
ενώ οι χριστιανοί λένε ότι πρόκειται για δαίμονες.

commandosn1
Αρχικά θα σου πω πως ο Σωκράτης αν γνωρίζεις καλά ήτο ο μόνος που μέχρι και σήμερα στηρίζουν πολλοί πως για φιλοσοφικούς λόγους δόξας είχε γυρίσει ξαφνικά σε ένα τρόπο στυλ εναντίον των θεών που φυσικά όμως δεν είχε σχέση με τον χριστιανισμό γιατί μιλάμε για χιλιάδες χρόνια πριν και το αποτέλεσμα το γνωρίζεις φυσικά ποιο ήταν. Δεν θα στηριχτούμε σε γελειότητες όπως μου λες του Πάτερ Παϊσιου γιατί μόνος του έγραψε πως δέχτηκε επίσκεψη από ufo και πως το έκανε και βόλτα. Πάτησε ufo Παήσιος να δεις.
Όσο για τα θαύματα, αυτό που πιστεύει ο κάθε ένας μέσα στο εγκεφαλικό του σύστημα, αυτό δηλώνει πως τον βόηθησε. Είτε είναι Χριστός που δεν υπάρχει ιστορικά, ερευνητικά, αρχαιολογικά, γεωγραφικά και επιστημονικά, είτε ο κάθε ένας. Αν κάποιος ανάπηρος χωρίς πόδια μπει μέσα σε εκκλησία και βγει με πόδια, πάρε με τηλέφωνο!

ΚΙΜΩΝ
Εγώ είπα ότι ο Σωκράτης έλεγε ο ίδιος ότι του μιλούσε ένας θεός και του έλεγε συγκεκριμένα πράγματα, όπως διηγούνται και οι χριστιανοί. Τι σχέση έχει ότι τον σκοτώσανε ή ότι έζησε πριν τον χριστιανισμό, εφόσον λέει τα ίδια, ως προς την επικοινωνία του ανθρώπου με το υπερφυσικό; Αυτό δεν είναι το θέμα μας;
Είτε πρόκειται για το Σωκράτη και τη σχέση του με τον Απόλλωνα, είτε για την Πυθία –που έρχονταν να την συμβουλευτούν τα σπουδαιότερα πρόσωπα της αρχαιότητας, διότι όλοι πίστευαν ότι επικοινωνεί με τον Απόλωνα και ότι καταλαμβάνεται από αυτόν-, είτε για τις μυστικιστικές τους σχολές και τα Μυστήρια, είτε για το ανέβασμα των ανθρώπων στα Ηλύσια Πεδία, είτε για τους ημίθεους και τη θεϊκή τους προέλευση, είτε για την ανάμειξη συγκεκριμένων θεών σε συγκεκριμένα ανθρώπινα ζητήματα, το θέμα είναι ότι οι αρχαίοι είχαν μια μεταφυσική οπτική. Αυτό λέω.
Και σε αυτό δεν διαφέρουν από τους χριστιανούς.
Το τι αιτιακό ρόλο παίζει ο εγκέφαλος σε τέτοιες ιστορίες για έναν κοινό κόσμο δράσης μεταξύ θεών και ανθρώπων, όπου οι θεοί επιδρούν και κάνουν τον εαυτό τους αισθητό με διάφορους τρόπους, δεν είναι το θέμα μας. Απλά συγκρίνουμε τις ιστορίες που λέγαν οι αρχαίοι με τις ιστορίες που λένε οι σύγχρονοι χριστιανοί.
Ο τύπος τού «μαγικού προσώπου» -πες το άγιο, άγγελο, σαμάνο, μάγο, θεό ή ό,τι άλλο-, το οποίο εξαφανίζεται και εμφανίζεται κατά βούληση, αγγίζει τους ανθρώπους και γιατρεύονται, και έχει μια –λιγότερο ή περισσότερο- θεία φύση, δεν ήρθε με το χριστιανισμό. Δεν υπάρχει τίποτα στην ιστορία του αγγέλου στο νοσοκομείο, ο οποίος εμφανίζεται μυστηριωδώς και γιατρεύει την άρρωστη, που θα ήταν άγνωστο στην αρχαία Ελλάδα. Δεν το εφυήρε ο χριστιανισμός ούτε το πήραν οι χριστιανοί από τον Ίκαρο. Παρακάτω παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το γνωστότατο φιλολογικό σύγγραμμα τού E. R. Dodds «Οι Έλληνες και το Παράλογο», εκδόσεις Καρδαμίτσα, για να σου δώσω μια σκιαγραφία αυτού του τύπου του «μαγικού προσώπου» και της θρησκευτικής και μυστικιστικής κουλτούρας που το πλαισίωνε, στην αρχαία ελληνική παράδοση.

Στη Σκυθία επίσης, και πιθανώς επίσης στη Θράκη, οι Έλληνες είχαν έρθει σε επαφή με λαούς [...] που είχαν επηρεαστεί από αυτόν τον σαμανιστικό πολιτισμό. [...] Θα πρέπει να δούμε τους καρπούς της επαφής αυτής στη μετέπειτα εμφάνιση, στην αρχαϊκή εποχή, μιας σειράς ιερομάντεων, δηλαδή μάντεων, μαγικών θεραπευτών και θρησκευτικών διδασκάλων, πολλοί από τους οποίους είναι συνδεδεμένοι στην ελληνική παράδοση με τον Βορρά και όλοι τους εμφανίζουν σαμανιστικά χαρακτηριστικά. Πέρα από το Βορρά, έλεγαν, ήρθε ο Άβαρης καβαλάρης πάνω σε ένα βέλος, καθώς, όπως φαίνεται, γίνεται ακόμα με τις ψυχές στη Σιβηρία. Ήταν τόσο προχωρημένος στην τέχνη της νηστείας ώστε είχε μάθει να ζει χωρίς καθόλου ανθρώπινη τροφή. Εξαφάνισε τους λοιμούς, πρόβλεψε σεισμούς, συνέθεσε θρησκευτικά ποιήματα και δίδαξε τη λατρεία του βόρειου θεού του, τον οποίον οι Έλληνες αποκαλούσαν υπερβόρειο Απόλλωνα. Με εντολή του ίδιου αυτού Απόλλωνα, ο Αριστέας [...] πήγε μέσα στο Βορρά και επέστρεψε για να διηγηθεί τις περίεργες εμπειρίες του. Η παράδοση τού έχει αποδώσει σαμανιστικές δυνάμεις καταληψίας και διπαρουσίας. Η ψυχή του, με τη μορφή πουλιού, μπορούσε όποτε ήθελε να εγκαταλείπει το σώμα τουˑ πέθανε ή έπεσε σε νάρκη στην πατρίδα του, κι όμως φάνηκε στην Κύζικοˑ ύστερα από πολλά χρόνια εμφανίστηκε ξανά στο Μεταπόντιο, στη μακρινή Δύση. Το ίδιο χάρισμα είχε κι ένας άλλος Ασιάτης Έλληνας, ο Ερμότιμος ο Κλαζομένιος, που η ψυχή του ταξίδευε από το ένα μέρος στο άλλο και παρατηρούσε γεγονότα σε μακρινούς τόπους, ενόσω το σώμα του βρισκόταν άψυχο στο σπίτι του. Τέτοιες ιστορίες για εξαφανισμένους κι επανεμφανισμένους σαμάνες ήσαν αρκετά γνωστές στην Αθήνα, έτσι που ο Σοφοκλής στην Ηλέκτρα να αναφέρεται σ’ αυτές δίχως να πρέπει να μνημονεύει ονόματα. [...] Το πρότυπο αυτό επαναλαμβάνεται σε μερικές ιστορίες σχετικά με τον Επιμενίδη, τον Κρητικό μάντη, που καθάρισε την Αθήνα από το επικίνδυνο μίασμα που προκάλεσε η παραβίαση του ιερού τού ασύλου. [...] Η παράδοση τον έχει παρομοιάσει με τον τύπο τού βόρειου σαμάνα. Ο ίδιος είχε επίσης εμπειρία των ψυχικών ταξιδιών. Κι όπως ο Άβαρης, ήταν μεγάλος νηστευτής, που ζούσε αποκλειστικά με μια παρασκευή λαχανικών (τη μυστική συνταγή την είχε πάρει από τις Νύμφες).
Ύστερα απ’ αυτά, φαίνεται λογικό να συμπεράνουμε πως το άνοιγμα της Μαύρης Θάλασσας στο ελληνικό εμπόριο και αποικισμό τον 7ο αιώνα, που εισήγαγε τους Έλληνες για πρώτη φορά σε ένα πολιτισμό βασισμένο στο σαμανισμό, εμπλούτισε οπωσδήποτε με κάποια νέα κι αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά την παραδοσιακή ελληνική εικόνα τού θείου ανδρός. [...] Τα νέα αυτά στοιχεία έγιναν, νομίζω, δεχτά από τη λογική των Ελλήνων, επειδή έδιναν απάντηση στις ανάγκες του καιρού, όπως είχε συμβεί με τη διονυσιακή θρησκεία νωρίτερα.
[...] Υπάρχει όμως ένας άλλος άλλος μεγαλύτερος σαμάνας που αναμφισβήτητα κατέληγε σε θεωρητικά συμπεράσματα και αναμφισβήτητα πίστευε στη μετεμψύχωση. Εννοώ τον Πυθαγόρα. [...] Δεν υπάρχει προφανής λόγος να αμφισβητήσουμε τις γνώμες των σημερινών ειδικών ότι ο Πυθαγόρας είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Εμπεδοκλής απέδιδε μια σοφία μαζεμένη σε δέκα ή είκοσι μετενσαρκώσεις [...] Ο Πυθαγόρας, όπως ο Επιμενίδης προηγουμένως, είχε ακούσει για τη βόρεια δοξασία πως η «ψυχή» ή το «πνεύμα-φρουρός» ενός πρώην σαμάνα μπορεί να εισέλθει σε ένα ζωντανό σαμάνα για να του ενισχύσει τη δύναμη και τη γνώση. [...] Ο Επιμενίδης ισχυριζόταν ότι είχε ζήσει και προηγουμένως και ότι σε μια παλιότερη ζωή του ήταν ο Αιακός, ένας αρχαίος θείος άνδρας. Με τον ίδιο τρόπο παρουσιάζεται και ο Πυθαγόρας να ισχυρίζεται πως σε μια προηγούμενη ζωή του ήταν ο σαμάνας Ερμότιμος.
[...] Γνωρίζουμε ότι ο Πυθαγόρας εγκαθίδρυσε ένα είδος θρησκευτικής τάξης, μιαν κοινότητα ανδρών και γυναικών, που ο κανόνας της ζωής τους καθοριζόταν από την προσδοκία της μέλλουσας ζωής. [...] Μετέπειτα παράδοση συσχέτισε τον Πυθαγόρα με κάποιον άλλο βόρειο, τον Άβαρη. Του απέδωσε τις συνηθισμένες σαμανιστικές δυνάμεις της προφητείας, διπαρουσίας και μαγικής θεραπείας. Μας λέει επίσης πως μυήθηκε στην Πιερία, επισκέφτηκε τον κόσμο των πνευμάτων και πως ταυτίστηκε με τρόπο μυστηριώδη με τον «υπερβόρειο Απόλλωνα». Μερικά από αυτά τα στοιχεία είναι ίσως μεταγενέστερα, αλλά η αρχή της πυθαγόρειας παράδοσης ανάγεται στον 5ο αιώνα τουλάχιστον [...].
[...] Έναν αιώνα περίπου μετά τον θάνατο του Εμπεδοκλή, κυκλοφορούσαν ιστορίες που έλεγαν με ποιον τρόπο είχε σταματήσει τους ανέμους με τα μαγικά του, πώς επανέφερε στη ζωή μια γυναίκα που δεν ανέπνεε, και πώς ο ίδιος εξαφανίστηκε σωματικά από τούτον τον κόσμο των θνητών κι έγινε θεός. Από καλή τύχη, γνωρίζουμε την απώτατη πηγή αυτών των ιστοριών: έχουμε τα ίδια τα λόγια του Εμπεδοκλή, ο οποίος ισχυρίζεται ότι μπορεί να διδάξει τους μαθητές του να σταματούν τους ανέμους και να ζωντανεύουν τους πεθαμένους και πως ο ίδιος είναι ένας θεός με σάρκα – εγω δ’ υμιν θεος αμβρωτος, ουκετι θεος.
[...] Μου φαίνεται λοιπόν, ύστερα απ’ αυτά, βιαστικό να υποθέσουμε ότι οι μύθοι του Εμπεδοκλή και του Επιμενίδη δεν είχαν καθόλου ρίζες μέσα στη γνήσια παράδοση αλλά είχαν σκόπιμα εφευρεθεί, απ’ την αρχή ίσαμε το τέλος, από ρομαντικούς μιας μετέπειτα εποχής.
[...] Αν έχω δίκιο, ο Εμπεδοκλής αντιπροσωπεύει όχι ένα νέο αλλά ένα πολύ παλαιό τύπο προσωπικότητας, το σαμάνα, που συνδυάζει τις αδιαφοροποιημένες ακόμα λειτουργίες του μάγου και του φυσιοκράτη, ποιητή και φιλοσόφου, ιεροκήρυκα, θεραπευτή και δημόσιου συμβούλου. Οι λειτουργίες αυτές διαχωρίζονται μετά απ’ αυτόν. Απ’ εδώ και μπρος οι φιλόσοφοι δεν πρόκεται να είναι πια ούτε ποιητές ούτε μάγοι. Πράγματι ένας τέτοιος άνδρας αποτελούσε αναχρονισμό στον 5ο αιώνα. Όμως άνδρες όπως ο Επιμενίδης και ο Πυθαγόρας μπορούσαν πολύ καλά και επιτελούσαν όλες τις λειτουργίες που ανέφερα. Το πρόβλημα δεν ήταν να «συνθέσουν» αυτές τις πλατιές περιοχές της πρακτικής και θεωρητικής γνώσηςˑ έχοντας την ιδιότητα του θείου άνδρα, μπορούσαν να ασχολούνται με πεποίθηση με όλα αυτάˑ η «σύνθεση» ήταν προσωπική, όχι λογική.
[...] Πατρίδα τού Ορφέα είναι η Θράκη, κι εκεί στη Θράκη λατρεύει ή συνοδεύει ένα θεό που οι Έλληνες ταύτιζαν με τον Απόλλωνα. Συνδυάζει τα επαγγέλματα του ποιητή, του μάγου, του θρησκευτικού δασκάλου και χρησμοδότη. Όπως μερικοί μυθικοί σαμάνες της Σιβηρίας, μπορεί με τη μουσική του να μαζεύει τα πουλιά και τ’ άγρια ζώα για να τον ακούσουν. Όπως κάνουν παντού οι σαμάνες, επισκέπτεται τον κάτω κόσμο, και το κίνητρό του είναι πολύ κοινό για τους σαμάνες – να ξανακερδίσει μια κλεμένη ψυχή.
[...] Παράλληλα με τα τροφικά ταμπού, η πυθαγόρεια εταιρεία φαίνεται πως είχε επιβάλλει κι άλλες απαγορεύσεις στα μέλη της, όπως σιωπή για τους νεοφώτιστους κι ορισμένους σεξουαλικούς περιορισμούς. [...] νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητήσουμε την άποψη πως [ο Πυθαγόρας] κατέκρινε τον γάμο και όλες τις σεξουαλικές σχέσεις, μολονότι οι στίχοι αυτοί δεν έχουν πράγματι διασωθεί.
[...] Οι Πυθαγόρειοι, όπως και οι Ορφικοί, απόφευγαν το κρέας, εφάρμοζαν την κάθαρση κι έβλεπαν το σώμα ως φυλακή, κι όπως έχουμε δει ο ίδιος ο Πυθαγόρας είχε δοκιμάσει την εμπειρία της μετεμψύχωσης.

commandosn1
Ο Σωκράτης μίλησε για ένα θεό αλλά να μην ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα δεν εχει λυθεί αυτός ο γρίφος, διότι φιλόσοφοι δηλώνουν πως αρνήθηκε όλους τους θεούς και δέχτηκε πως ο μόνος θεός ήτο ο ΖΕΥΣ.
Σε κανένα κείμενο κανενός φιλοσόφου, και ας μου πούνε εμένα βιβλιο, κείμενο και άρθρο και από ποιον φιλόσοφο, δεν υπάρχει το όνομα ΧΡΙΣΤΟΣ ή ΙΗΣΟΥΣ στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ. Αυτά είναι μούφα των ΕβραιοΧριστιανών.

ΚΙΜΩΝ
Πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν αναφορές στο Χριστό στην αρχαία Ελλάδα; Ο Χριστός έζησε αργότερα.
Ως προς τον Σωκράτη: Το θέμα μας δεν είναι αν ο θεός του Σωκράτη ήταν ο Δίας ή ο Απόλλωνας, ούτε καν αν δεχόταν έναν ή πολλούς θεούς. Αυτό που συζητάμε είναι αν δεχόταν τη δυνατότητα επικοινωνίας του ανθρώπου με ένα υπερφυσικό ον. Και σου έδωσα στοιχεία ότι τη δεχόταν, εφόσον ο ίδιος έλεγε ότι ο θεός του τού μιλάει.
Ωστόσο, για να απαντήσω στο σχόλιό σου:
Αντιλαμβάνομαι ότι σήμερα μάς είναι πολύ δύσκολο να δεχτούμε ότι ένας άνθρωπος τόσο λογικός όσο ο Σωκράτης δεχόταν την ύπαρξη των θεών. Αλλά αυτό συμβαίνει απλά επειδή ζούμε σε μια διαφορετική κουλτούρα, η οποία έχει διαμορφώσει το μυαλό μας με έναν ορισμένο τρόπο. Αν ζούσαμε σε ένα άλλο μέρος του κόσμου ή σε μια άλλη εποχή, θα σκεφτόμασταν αλλιώς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σωκράτης πίστευε ότι υπάρχουν γοργόνες ή Κένταυροι ή διάφορες άλλες ιστορίες που έλεγαν οι ποιητές. Πίστευε πάντως πράγματι στην ύπαρξη των θεών, στην πίστη προς αυτούς και στη δυνατότητα επικοινωνίας με αυτούς, όπως δείχνουν και τα παρακάτω αποσπάσματα από τον ίδιο και από τον Ξενοφώντα.
Στα «Απομνημονεύματά» του (Ι 1), ο Ξενοφώντας λέει τα εξής:

Και πρώτα-πρώτα, πώς μπόρεσαν να αποδείξουν ότι δεν πίστεψε στους θεούς εκείνους τους οποίους αναγνωρίζει η πολιτεία; Τον έβλεπε κανείς συχνά, όχι μόνο στο σπίτι του αλλά και στους κοινούς βωμούς της πόλεως, να προσφέρει θυσίεςˑ και δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι έκανε χρήση της προφητικής τέχνης. Μεταδόθηκε μάλιστα στην πόλη από στόμα σε στόμα πως, ύστερα από δική του πρωτοβουλία, ο θεός τού έστελνε σημάδια. Κυρίως εδώ επάνω στήριξαν την κατηγορία τους, το ότι εισήγαγε δηλαδή νεωτερισμούς στα θρησκευτικά πράγματα. Αλλά έφερε μ’ αυτά τόσα λίγα καινούργια, όσα κι εκείνοι που παραδέχονται την προφητική τέχνη και δίνουν προσοχή στο πέταγμα των πουλιών, σε φωνές, σε συναντήσεις και στους οιωνούς των θυσιών. Επίσης αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν –όπως και ο Σωκράτης- ότι τα πουλιά κι εκείνοι που συναντιώνται γνωρίζουν τι χρειάζεται σ’ εκείνους που ρωτούν για αυτά τα σημάδια, αλλά παίρνουν τις υποδείξεις τους κατευθείαν από το θεό. Μονάχα που οι περισσότεροι διατυπώνουν τη σκέψη τους κατά τέτοιο τρόπο, σαν να επρόκειτο τα πουλιά κι αυτοί που συναντιώνται να αποτρέψουν κάποιον από κάτι ή να τον προτρέψουν σε κάτι άλλο.

Να που ο κίνδυνος η κοινωνία σου να σε κηρύξει αιρετικό υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα.

Ενώ ο Σωκράτης αντίθετα έλεγε ότι, σύμφωνα με τις εμπειρίες του, ο θεός [ο ίδιος] τού έκανε υποδείξεις. Και με βάση τις υποδείξεις αυτές του θεού συνεβούλευε πολλούς από τους φίλους του να κάνουν αυτό ή να μην κάνουν το άλλο, και όποιος ακολουθούσε τη συμβουλή του την είχε καλά, ενώ όποιος δεν την ακολουθούσε έπρεπε κάποτε να μετανοήση γι’ αυτό.
[...] Όσον αφορά τη διαγωγή του απέναντι στους θεούς, ήταν γνωστό ότι συμπεριφερόταν και μιλούσε όπως η Πυθία, η οποία απαντά σε ερωτήσεις που αναφέρονται σε θυσίες, σε απονομή τιμής στους προγόνους ή σε παρόμοιες ευκαιρίες. [...] Στην προσευχή ικέτευε απλώς τους θεούς να δίνουν το καλό, μια που αυτοί μόνο γνώριζαν ποιο είναι το καλό [...] Οι θυσίες που προσέφερε ήταν μικρές, όπως άλλωστε μικρή ήταν και η περιουσία τουˑ αλλά είχε τη γνώμη ότι δεν υστερούσε διόλου απέναντι σ’ εκείνους που διέθεταν μεγάλη περιουσία και προσέφεραν έτσι μεγάλες θυσίες. Γιατί πίστευε πως θα ήταν ανάξιο για τους θεούς αν έβρισκαν μεγαλύτερη ικανοποίηση σε μια μεγάλη θυσία από μια μικρήˑ γιατί τότε θα έπρεπε συχνά οι προσφορές κακών ανθρώπων να τους ευχαριστούν περισσότερο από εκείνες των δικαίωνˑ κι έτσι η ζωή δεν θα άξιζε πλέον καθόλου για τους ανθρώπους, αν οι θυσίες των κακών ήταν πιο ευπρόσδεκτες στους θεούς από τις θυσίες των καλών.

Βλέπεις λοιπόν ότι, σύμφωνα με το Σωκράτη, η ζωή αξίζει μόνο όταν ζεις με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνεις τον εαυτό σου αρεστό στο θεό. Αυτό θα το δούμε και πιο κάτω, στην «Απολογία» του, σε σχέση με τη δική του ζωή.

Πίστευε μάλιστα ο Σωκράτης ότι οι θεοί έπαιρναν τη μεγαλύτερη χαρά όταν τους τιμούσαν οι πιο ευσεβείς. Γι’ αυτό και πάντα ανέφερε τον ακόλουθο στίχο: «οι θυσίες στους αθάνατους θεούς πρέπει να γίνονται ανάλογα με την περιουσία του καθενός».
Η ευσέβεια του Σωκράτη ήταν λοιπόν αναμφισβήτητηˑ μα το ίδιο σίγουρο είναι ότι ο Λόγος του απέφευγε τον όμορφο μυθικό κόσμο της ελληνικής πίστεως.

Παρακαλώ μην παραλείψεις να προσέξεις τη διαφοροποίηση που κάνει εδώ ο Ξενοφώντας ανάμεσα στο να πιστεύεις «τα πάντα», απλά και μόνο επειδή άλλοι γύρω σου τα πιστεύουν, και στο να πιστεύεις κάποια συγκεκριμένα πράγματα (δηλαδή εδώ την ύπαρξη θεών και τη δυνατότητα επικοινωνίας μαζί τους) που εσύ θεωρείς αληθινά.

Να μερικές επιπρόσθετες περικοπές από την Απολογία του Σωκράτη, όπου μιλάει ο ίδιος για τη ζωή του και τις πεποιθήσεις του.

Ακόμη και τώρα λοιπόν εγώ περιφέρομαι και τα ερευνώ αυτά σύμφωνα με την εντολή του θεού (εδώ αναφέρεται στο χρησμό του μαντείου των Δελφών για τον Σωκράτη), εξετάζοντας όποιο πολίτη ή ξένο νομίζω ότι είναι σοφόςˑ και όταν μου φανεί ότι δεν είναι σοφός, προσφέροντας τη βοήθειά μου στο θεό, αποδεικνύω ότι όντως δεν είναι. Και εξαιτίας αυτής της ενασχόλησής μου δεν είχα το χρόνο ούτε στα δημόσια ζητήματα ούτε στην ιδιωτική μου ζωή να πράξω κάτι άξιο λόγου, αλλά ζω μέσα σε πολύ μεγάλη φτώχεια λόγω της υπηρεσίας μου προς το θεό.
[...] Γι’ αυτό λοιπόν [...] οργίζονται με μένα [...] και λένε πως υπάρχει κάποιος Σωκράτης που είναι βρωμερός και διαφθείρει τους νέους. Όταν όμως τους ρωτήσει κανείς τι κάνει και τι διδάσκει και τους διαφθείρει, δε βρίσκουν τίποτε να πουν και δεν έχουν ιδέαˑ για να μη φανεί όμως ότι δεν ξέρουν τι να πουν, διατυπώνουν τις συνηθισμένες κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον όλων όσων ασχολούνται με τη φιλοσοφία: ότι ασχολείται με «όσα βρίσκονται πάνω και όσα βρίσκονται κάτω από τη γη», ότι «δεν πιστεύει στους θεούς» και ότι «κάνει το πιο αδύναμο επιχείρημα ισχυρότερο».
[...] Εγώ λοιπόν Αθηναίοι θα ήμουν ένας άθλιος αν, όταν με όριζαν οι διοικητές μου, αυτοί που εσείς εκλέξατε, και στην Ποτίδαια και στην Αμφίπολη και στο Δήλιο, έμενα εκεί όπου αυτοί με όρισαν, όπως και όλοι οι άλλοι, διακινδύνευα τη ζωή μου, ενώ αντίθετα, όταν μού όριζε ο θεός, όπως εγώ το κατανόησα και το ερμήνευσα, ότι πρέπει να περάσω τη ζωή μου φιλοσοφώντας και εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους, λιποτακτούσα από φόβο για το θάνατο ή για κάτι άλλο. Το να παρακούσω το θεό θα ήταν φοβερό, και, αληθινά, δικαιολογημένα τότε θα με προσήγαγε κανείς σε δίκη, με την κατηγορία ότι δεν πιστεύω ότι υπάρχουν θεοί και δεν υπακούω στην εντολή που πήρα μέσω του χρησμού και φοβάμαι το θάνατο [...].
[...] αν εσείς ως προς αυτό μού λέγατε: «Σωκράτη, δεν θα πεισθούμε προς το παρόν από τον Άνυτο, αλλά θα σε αφήσουμε ελεύθερο, υπό αυτό τον όρο όμως, ότι δεν θα συνεχίσεις την έρευνά σου ούτε θα φιλοσοφείςˑ αλλά αν σε πιάσουμε να συνεχίζεις να τα κάνεις αυτά, θα εκτελεστείς»ˑ -αν, όπως είπα, με αφήνατε με αυτό τον όρο, θα σας έλεγα ότι «εγώ, Αθηναίοι, σας εκτιμώ και σας αγαπώ, αλλά θα υπακούσω στο θεό και όχι σε σαςˑ [...]

Παρατήρησε επίσης ότι ο θεός στον οποίο ο Σωκράτης αναφέρεται και στον οποίο λέει ότι βάσισε τη ζωή του (και τελικά και το θάνατό του) είναι ο θεός του Μαντείου των Δελφών – δηλαδή ο Απόλλωνας, όχι ο Δίας. Άρα δεν είναι δυνατόν, όπως λες, να πίστευε μόνο στο Δία.
Είναι αστείο ότι υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που λένε ότι ο Σωκράτης δεν πίστευε στους θεούς. Δηλαδή πόσο πιο πολύ μπορεί να μας διαμορφώσει και να μας τυφλώσει η σημερινή μας κουλτούρα;

Γιατί, να το ξέρετε καλά, αυτά διατάζει ο θεός και εγώ νομίζω ότι ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερο καλό για την πόλη από τη δική μου δραστηριότητα στην υπηρεσία του θεού.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Συζήτηση για τη μετενσάρκωση

Αλληλογραφία με SiRoLoUdD και άλλους σχετικά με το βίντεο "Παιδί-θαύμα παίζει κιθάρα",
το οποίο δείχνει ένα κορίτσι νηπιαγωγίου να παίζει κιθάρα όπως σίγουρα δεν θα περίμενες ένα κορίτσι νηπιαγωγίου να παίζει!



ΚΙΜΩΝ
Τι πιστεύεις σχετικά με το σχόλιό μου ότι το παιδί θα πρέπει να έχει ξαναζήσει;
Σου φαίνεται εύλογο ή ακραίο, με βάση την επίδοσή του;

SiRoLoUdD
Καθόλου ακραίο! Για το αν έχει ξαναζήσει δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι η ψυχή της και τα γονίδιά της είναι μαθημένα και μουσικά καλλιεργημένα!!!

ΚΙΜΩΝ
Μουσικά καλλιεργημένα γονίδια;
Χμ...
SiRoLoUdD
Θέλω με αυτό να πω ότι, είτε οι γονείς της γνώριζαν μουσική ή είχαν σχέση με τις τέχνες, είτε το ίδιο το κορίτσι μπορεί να ήταν μουσικός στην προηγούμενή της ζωή ή να είχε σχέση με τη μουσική..

SiRoLoUdD
Θέλω με αυτό να πω ότι, είτε οι γονείς της γνώριζαν μουσική ή είχαν σχέση με τις τέχνες, είτε το ίδιο το κορίτσι μπορεί να ήταν μουσικός στην προηγούμενή της ζωή ή να είχε σχέση με τη μουσική..

ΚΙΜΩΝ
Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να καταλαβαίνει φιλοσοφία, μουσική ή οτιδήποτε άλλο, γιατί είναι φιλόσοφος ο μπαμπάς σου ή γιατί παίζει πιάνο η μαμά σου; Η κατανόηση κάποιου πράγματος έρχεται με βάση την προηγούμενη σκέψη σου πάνω στο θέμα. Όταν διαβάζει ο μπαμπάς σου, καταλαβαίνεις εσύ;
Τώρα, βέβαια, αν ο εγκέφαλός σου είναι κατεστραμμένος, ή αν έχεις τον εγκέφαλο ενός πιγκουίνου, μπορεί να αναστέλλεται η κατανόηση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ο εγκέφαλος που καταλαβαίνει. Είσαι εσύ που χρησιμοποιείς τον εγκέφαλο για να καταλάβεις και είναι ο νους σου που καταλαβαίνει. Κι ο νους σου είναι ατομικός. Δεν καταλαβαίνεις εσύ πράγματα, απλώς και μόνο επειδή τα καταλαβαίνουν άλλοι. Άρα θα πρέπει να ήταν η ίδια που έμαθε να καταλαβαίνει από μουσική, και η παρούσα ζωή της ήταν πολύ μικρή για να μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.

totispap
Aπό ό,τι δείχνει, η μετενσάρκωση πιάνει μόνο στην ανατολή..........
παρεμπιπτόντως υπάρχει βίντεο με άλλα 4 παιδάκια απο το ίδιο μάλλον σχολείο με τις ίδιες επιδόσεις,όλα μετενσαρκωμένα...

ΚΙΜΩΝ
Η μετενσάρκωση, αν ισχύει, ισχύει για όλους. Απλώς είναι πιο εύκολο για μας να συνειδητοποιήσουμε ότι συμβαίνει βλέποντας ασυνήθιστες περιπτώσεις.
Τώρα, αυτό το παιδί σίγουρα δεν είναι το μόνο στον κόσμο. Υπάρχουν κι άλλα παιδιά. Υπάρχουν διαβαθμίσεις στις ικανότητες. Αλλά όσο πιο ικανό είναι ένα παιδί, τόσο πιο εύκολο μας είναι να σκεφτούμε ότι δεν είναι δυνατόν αυτή την ωριμότητα της συνειδητότητας (ή και της τεχνικής) να την απέκτησε μέσα σε δυο χρόνια.
Για να συνειδητοποιήσεις την ποιότητα αυτού του παιδιού χρειάζεται απλά να το ακούσεις.
Πάντως, μια που θέλεις να το συγκρίνεις με άλλα, πρέπει να σου πω ότι εγώ έπαιζα πιάνο από πολύ μικρός και είχα μεγάλο ταλέντο, πήγαινα για πιανίστας, αλλά δεν είχα ούτε το ένα εκατοστό της απόδοσης αυτού του παιδιού.
Μια λίστα με βίντεό μου σχετικά με τη μετενσάρκωση βρίσκεται εδώ.
Όπως έχω πει και αλλού, αν μιλάω για τη μετενσάρκωση είναι γιατί έχω συνειδητοποιήσει μια παλιότερη ζωή μου. Φυσικά, αυτό είναι απλά η προσωπική μου εμπειρία. Αλλά όποιος θέλει να σκεφτεί λογικά για το θέμα, υπάρχουν τα βίντεο, με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω.

2ndnickthegreek992
Όπως έλεγε κάποιος που ήξερα: Η εκπαίδευση μπορεί να πετύχει τα πάντα εφόσον μπορεί να μάθει στις αρκούδες να χορεύουν.
Τα περί μετενσάρκωσης τα ακούω βερεσέ.

ΚΙΜΩΝ
Η εκπαίδευση μπορεί να μάθει στις αρκούδες να χορεύουν, αλλά δεν δημιουργεί ένα Δημήτρη Σγούρο. Τα παιδιά-θαύματα γεννιώνται, δεν γίνονται.
Και κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να πεις ότι ακούς βερεσέ κάτι. Απλώς συζητάμε. Έχω μια πεποίθηση και προσπαθώ να σου δείξω τη λογική της. Αν δεν βλέπεις τη λογική της, εντάξει. Δεν σημαίνει όμως ότι ανήκουμε σε δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις.
Θέλω να το πω ακόμα μια φορά, πως πρέπει να μάθουμε να συζητάμε με αγάπη.

2ndnickthegreek992
Δίκιο έχεις και ζητώ συγγνώμη, δεν συνηθίζω να εκφράζομαι έτσι.
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος γεννιέται με κάποιες ικανότητες, μικρές ή μεγάλες, πολλές ή λίγες σε αριθμό. Για να θεωρηθεί "παιδί-θαύμα" θα πρέπει να καλλιεργήσει το ταλέντο του. Για παράδειγμα, κάποιος που γεννιέται με μία προδιάθεση για π.χ μακριά κι ευέλικτα δάκτυλα, δεν θα γινόταν ποτέ καλός πιανίστας, αν ζούσε π.χ στη Νιγηρία, ούτε αν π.χ ζούσε στις ΗΠΑ και πήγαινε σε κολυμβητήριο αντί να παίζει πιάνο.
Δεν είναι θέμα μεταφυσικής, αλλά ζήτημα κατάλληλης εφαρμογής βιολογικών χαρακτηριστικών.

ΚΙΜΩΝ
«Δίκιο έχεις και ζητώ συγγνώμη, δεν συνηθίζω να εκφράζομαι έτσι.»
Σε κάποιον άλλο που είχα πει το ίδιο, μου είπε: «Εγώ έτσι μιλάω κι άμα σ’ αρέσει!» Λοιπόν δεν μπόρεσα να μη χαμογελάσω ευδαιμονικά όταν διάβασα την απάντησή σου.

Σίγουρα ένα ταλέντο που γεννιέται σε μη ευνοϊκό περιβάλλον, μπορεί να πάει χαμένο. Ποιος θα μπορούσε να υποτιμήσει τη σημασία που έχει το περιβάλλον στην ανάπτυξη ενός ανθρώπου; Αλλά πρόσεξε: μπορεί το κάθε αυτοκίνητο να τρέξει σε ράλι; Φυσικά όχι. Αν και το κάθε αυτοκίνητο έχει δυνατότητες, κι επίσης χρειάζεται λάδι και υπηρεσίες συντήρησης, δεν έχει το καθένα τη δυνατότητα να αποδώσει όπως οι κούρσες, γιατί δεν έχει αυτές τις προδιαγραφές.
Ο Σγούρος συνέθετε συμφωνίες από πολύ μικρός (πέντε χρονών, απ’ ό,τι ξέρω). Εγώ, ακόμα και στο Λύκειο, δεν καταλάβαινα τίποτα από σύνθεση, παρ' όλη την ικανότητά μου στο παίξιμο του πιάνου.
Όταν βλέπουμε κάποιον που παράγει ένα έργο Α, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι βαθμός ωριμότητας (τεχνικής και συνειδησιακής) χρειάζεται για να αποδώσει όπως αποδίδει. Αν η εξέλιξή του είναι σταδιακή, μας είναι πιο εύκολο να την ερμηνεύσουμε λέγοντας πως ό,τι επέδειξε το έμαθε στην πορεία. Αλλά αν ήδη εξαρχής παρουσίασε ένα τρομακτικό βαθμό τέτοιας ωριμότητας, αναγκαζόμαστε να αναρωτηθούμε: «μα πώς;»
Ο δάσκαλος του πιάνου μου και η πιανίστρια κόρη του ήταν φίλοι του Σγούρου (μάλιστα τον είχα συναντήσει μια μέρα σπίτι τους). Η κόρη μού έλεγε ότι ο Σγούρος πήγαινε να παίξει στο Carnegie Hall στην Αμερική χωρίς να έχει μελετήσει το κοντσέρτο. Το «διάβαζε» για πρώτη φορά στο αεροπλάνο. Αυτή ήταν η προετοιμασία του.
Όταν, πριν χρόνια, είχαν έρθει μεγάλοι πιανίστες στην Αθήνα για κάποιο μουσικό γεγονός, παρουσίασαν τον Σγούρο σε αυτούς, που τότε ήταν δώδεκα χρονών παιδί.
Τον ρώτησαν: «Τι θα μας παίξεις;»
Απάντησε: «Τι θέλετε να σας παίξω;»
Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζεις τη μουσική λογοτεχνία σε κάποιο όργανο, εφόσον είναι απέραντη;
Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζεις έστω και το 10% ή το 2% αυτής;
Αν είσαι 12 χρονών, πώς είναι δυνατόν να γνωρίζεις οτιδήποτε;
Ίσως να ξέρεις πως όταν ο Σγούρος έφτασε σε ηλικία σπουδών, δεν σπούδασε μουσική. Τι μουσική να μάθει; Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Κάποιοι νεότεροι που τα διαβάζουν αυτά μπορεί να μη γνωρίζουν το Σγούρο, κι είναι κρίμα, γιατί είναι ένας από τους μεγάλους αστέρες της Ελλάδας. Είναι τώρα στη δική μου ηλικία, 42, και καμιά φορά, όταν το θυμάται, παίζει στο Μέγαρο Μουσικής.
Θυμάμαι ότι ο δάσκαλός μου, που γνώριζε τον Σγούρο από παιδί γιατί ήταν συμμαθητές με την κόρη του, έλεγε ότι ο μόνος τρόπος για να εξηγηθεί αυτή η γνώση, ικανότητα και αντίληψη των μουσικών πραγμάτων, που επέδειξε ο Σγούρος από μικρός, ήταν να υποθέσεις πως έχει ξαναζήσει. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος που αρχίζει τώρα, έλεγε, να έχει τέτοια αντίληψη και συνειδησιακή και τεχνική ωριμότητα.
Τότε που το άκουσα αυτό, με ξένισε. Σκέφτηκα: «Πώς είναι δυνατόν ο δάσκαλος του πιάνου μου, σε κάποιο βαθμό γνωστός πιανίστας κι ο ίδιος, σοβαρός άνθρωπος, να σκέφτεται με αυτό τον τρόπο;»
Αλλά έχω βρει ότι όταν καινούργιες ιδέες τις εξετάσεις και τις ψάξεις και πληροφορηθείς, με την πάροδο του χρόνου αρχίζει να γίνεται πιο εμφανής η λογική τους.
Ένα άλλο παράδειγμα προϋπάρχουσας γνώσης (σε αντιδιαστολή με τη σταδιακή διαδικασία εκμάθησης) μπορείς να δεις στο βίντεό μου: «Ο άνθρωπος κομπιούτερ». Ο Γερμανός αυτός ξαφνικά παρουσίασε, σε ηλικία 18 χρονών περίπου, μια απίστευτη ικανότητα: μπορούσε σε χρόνο μηδέν να σου πει το αποτέλεσμα και των πιο περίπλοκων εξισώσεων, ταχύτερα κι από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Και μπορούσε να χρησιμοποιεί, για να λύνει εξισώσεις, λογάριθμους τρομερά πολύπλοκους που μαθηματικοί έφαγαν ολόκληρες ζωές για να ανακαλύψουν. Όχι μόνο αυτό, αλλά να αλλάζει τους λογάριθμους, όπου απαιτείτο, χρησιμοποιώντας τη δημιουργικότητά του.
Κι αυτά, γνωρίζοντας απλώς τα μαθηματικά του Λυκείου, στα οποία μάλιστα δεν ήταν και τόσο καλός (γιατί δεν είχε εμφανίσει ακόμα αυτή την ικανότητα).
Ένα άλλο παιδί πάλι (έβλεπα τη δημόσια επίδειξη που έκανε σε ακροατήριο) μπορούσε να σου πει τι μέρα ήταν η οποιαδήποτε ημερομηνία του παρελθόντος. Ας πούμε το ρωτούσες: «Τι μέρα ήταν η 23η Σεπτεμβρίου του 1872», και σου έλεγε.
Γνώσεις και ικανότητες τέτοιου τύπου δεν οφείλονται σε σταδιακή εκμάθηση, αλλά μπήκαν ήδη ώριμες στο «παιχνίδι».

Όσον αφορά τη βιολογία, τα διάφορα συστήματα συνοδεύονται από κάποια ευφυία, σχέδιο ή μοντέλο. Ας πούμε, τα γονίδια λειτουργούν με ορισμένο τρόπο για να δημιουργήσουν πρωτεΐνες, το νευρικό σύστημα λειτουργεί με άλλο τρόπο για να απομνημονεύσεις πράγματα.
Ας πούμε, ένας μεγάλος λόγιος μπορεί να ξέρει βιβλιοθήκες ολόκληρες, αλλά δεν μεταβιβάζει αυτή τη γνώση στα παιδιά του. Τα παιδιά δεν γεννιούνται γνωρίζοντας λογοτεχνία ή μουσική, ούτε βέβαια υπολογίζοντας καλύτερα από υπολογιστές.
Αν έβλεπες κάποιον να πετάει, θα έλεγες ότι έχει το «γονίδιο του πετάγματος»; Είναι κάτι άλλο που σου επιτρέπει να νικήσεις τη βαρύτητα. Χρειάζεται μια ολόκληρη αντιβαρυτική υποδομή.
Με τον ίδιο τρόπο, είναι κάτι άλλο που σε κάνει μουσικά ώριμο. Η μουσική ωριμότητα επέρχεται μέσα από μια ολόκληρη ζωή τριβής με τη μουσική και άσκησης της συνείδησής σου και των συναισθημάτων σου, μέσω ενός ψυχικού ανοίγματος το οποίο πολεμάς να καταφέρεις πηγαίνοντας κόντρα στις διάφορες ενστικτώδεις ροπές που σε ταυτίζουν με το εγώ σου, το σώμα σου και την περιορισμένη σου συνειδητότητα. Δεν πρόκειται για κάποιες πρωτεΐνες. Μιλάμε για τη συνειδητότητα και το ψυχικό σου άνοιγμα, όχι για κάποια μηχανή.
Είναι πράγματι τρομερά εντυπωσιακό όταν βλέπεις κάποιον που ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ με αυτή την ωριμότητα.
Είναι σαφές, βέβαια, ότι, όχι μόνο στα γονίδια αλλά και οπουδήποτε σε αυτό τον κόσμο, υπάρχει ευφυΐα. Υπάρχει ευφυΐα στα κβαντικά σωματίδια, ευφυΐα στην κίνηση των πλανητών (όπου, χρησιμοποιώντας μαθηματικά, μπορείς να προβλέψεις κάποια γεγονότα), ευφυΐα στον κόσμο της ανθρώπινης πνευματικής δημιουργίας.
Όμως χρειάζεται να ρωτήσουμε: πού βρίσκει ο κόσμος την ευφυία του; Πού βρίσκουν τα γονίδια την ευφυΐα τους; Πού βρίσκει το κεντρικό νευρικό σύστημα την ευφυία του; Πώς μπορούμε να θυμόμαστε πράγματα; Πώς μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε πράγματα; Πώς μπορούμε να γράφουμε ποίηση ή να μεταφράζουμε ή να συναισθανόμαστε τον άλλον; Πώς είναι δυνατές οι διάφορες παραψυχικές ικανότητες, οι οποίες έχουν τόσο συχνά επιδειχθεί σε πειραματικά εργαστήρια; Πώς είναι δυνατή η φωτογραφική μνήμη; Πώς είναι δυνατόν να θυμούνται παιδιά παλιότερες ζωές τους και, μετά από επιστημονική διερεύνηση, τα στοιχεία να αποδεικνύονται αληθινά; Πώς είναι δυνατόν να γεννιούνται παιδιά με ωριμότητα εκατό φορές περισσότερη απ’ αυτή των μεγάλων και με τρομακτική γνώση και αντίληψη σε συγκεκριμένους τομείς;
Νομίζω ότι, μάλλον παρά να κολλάμε στην ιδέα ότι πρέπει να ευχαριστηθούμε την ύλη, γιατί η ζωή είναι μικρή και σύντομα θα τελειώσει, πρέπει να αποσύρουμε το μυαλό μας από την ύλη και να το θέσουμε στη συνειδητότητα: από πού πηγάζει η συνειδητότητα του κόσμου, από πού πηγάζει η δική μας συνειδητότητα, πώς θα μπορούσαμε να την επεκτείνουμε, έτσι ώστε να ταυτιστεί με όλο τον κόσμο και να ξεπεράσει το εγώ μας, τον συγκεκριμένο μας εαυτό;
Σχετικά με αυτό, ο νομπελίστας φυσικός David Bohm είπε:
"Τελικά, ολόκληρο το σύμπαν (με όλα τα σωματίδια, μαζί κι εκείνα που αποτελούν τους ανθρώπους, τα εργαστήρια, τα όργανα παρατήρησης κλπ.) πρέπει να θεωρηθεί ως ένα αδιαίρετο όλον, όπου η ανάλυση σε χωριστά και ανεξάρτητα μέρη δεν έχει ουσιαστική αξία."
Ένας άλλος γνωστός φυσικός, ο Strapp, είπε:
"Η θεμελιώδης διαδικασία της φύσης παραμένει εκτός του χωροχρόνου αλλά προκαλεί συμβάντα που εντοπίζονται στο χωροχρόνο."
Ένας άλλος διάσημος φυσικός, ο Goswami, είπε:
"Το σύμπαν υπάρχει ως άμορφο ενδεχόμενο σε μυριάδες πιθανά παρακλάδια στον υπερβατικό χώρο και εκδηλώνεται μόνο όταν το παρατηρούν συνειδητά όντα."
Αισθάνομαι ότι η κουλτούρα μας εθελοτυφλεί μπροστά στον πλούτο του σύμπαντος, που είναι η νοημοσύνη που αυτό περιέχει. Δημιουργήθηκαν πολλοί μύθοι (που καταρρίφθηκαν αργότερα) από την ιδέα του Καρτέσιου ότι ο κόσμος και ο άνθρωπος λειτουργούν σαν μηχανικό ρολόι. Είναι ώρα να δώσουμε στη συνειδητότητα, στην ευφυΐα που λάμπει, τη σημασία που της ταιριάζει. Κι αυτό το κάνουμε όταν δεν προσπαθούμε να αρνηθούμε τις διάφορες εκδηλώσεις της, όπου τις βλέπουμε στον κόσμο. Ανοίγοντας τον εαυτό μας στον μη μηχανιστικό παράγοντα, εμπλουτιζόμαστε και η ψυχή μας ωριμάζει. Ταυτιζόμαστε με τη δημιουργική αρχή, που κάνει τη φύση ένα κόσμο που εκδηλώνει πνεύμα.

anakata3 (στον Azezalon)
Υπάρχει ενσάρκωση και όχι μετενσκάρκωση. Τα όντα που ζουν έξω από τη Γη (αρχάγγελοι, Ιησούς, έκπτωτοι άγγελοι κλπ) και τα οποία τα αποκαλούμε εξωγήινους έχουν τη δυνατότητα να ενσαρκωθούν, να πάρουν δηλαδή τη δική μας μορφή με σάρκα και οστά. Η ενσάρκωση είναι εφικτή. Η μετενσάρκωση όπως είπα σε προηγούμενα μηνύματά μου, όχι, δεν στέκει.
Η μετενσάρκωση δεν υφίσταται για 152 λόγους και επειδή είμαστε στο YouTube δεν γίνεται να αναφερθώ λεπτομερώς. Η μετενσάρκωση ακυρώνεται από μόνη της. Σήμερα υπάρχουν στον κόσμο 7.000.000.000 άνθρωποι ενώ πριν 1000 χρόνια δεν υπήρχαν ούτε καν 1.000.000.000. Πού βρέθηκαν οι υπόλοιποι 6.000.000.000 άνθρωποι σήμερα, αν για να υπάρξεις σε αυτή τη ζωή θα πρέπει να έχεις προυπάρξει σε μια άλλη ζωή στο παρελθόν; Κι αν πάμε πιο πισω, στη Γη δεν υπήρχαν πάνω από 1.000 άτομα. Πού βρέθηκαν οι υπολοιποι;;;
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, μια φορά γεννιέται πάνω στη γη και μια φορά πεθαίνει. Μετά από αυτό, αν είσαι χριστιανός πιστεύεις ότι υπάρχει συνέχεια και ότι θα κριθείς για το πώς έζησες τη ζωή σου και θα πας στην κόλαση ή θα μπεις στον παράδεισο, ενώ αν είσαι άπιστος πιστεύεις ότι όλα τελειώνουν με το θάνατο και δεν υπάρχει τίποτα παραπέρα. Σε κάθε περίπτωση η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου παραμένει.
[...] Ναι, αλλά εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο το ερώτημα πώς φτάσαμε σήμερα να είμαστε 7.000.000.000 άνθρωποι στη γη από μολις 100 άτομα που είμασταν κάποτε, αφού σύμφωνα με σένα οι ίδιοι άνθρωποι πεθαίνουν και οι ίδιοι μετενσαρκώνονται και ξαναγεννιούνται. Σύμφωνα με τη θεωρία της μνετενσάρκωσης θα έπρεπε αν υπήρχαν 100 άτομα πάνω στη γη, αυτά τα 100 άτομα να ανακυκλώνονταν χωρίς να υπάρχει πληθυσμιακή αύξηση.

ΚΙΜΩΝ
Γιατί να μιλήσουμε για 100 ανθρώπους; Πριν εμφανιστεί το ανθρώπινο είδος στη Γη, δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος εδώ. Από πού εμφανίστηκαν οι άνθρωποι; Αν πιστεύεις στην εξέλιξη, θα μπορούσαν οι ανθρώπινες ψυχές να είναι μετενσαρκωμένες ψυχές ζώων. Αν δεν πιστεύεις, τότε η ανθρώπινη μορφή ενσαρκώνεται στη Γη κατεθείαν από τα αιθέρια πεδία. Και πόσες ψυχές υπάρχουν στα αιθέρια πεδία; Πιθανά αμέτρητες – και ενσαρκώνονται στους διάφορους πλανήτες στις διάφορες εποχές.
Λοιπόν το πόσους ανθρώπους «φέρει» η Γη σε κάθε χρονική περίοδο δεν μας λέει τίποτα για την προέλευση των ανθρώπων.

----------------------------
Αλληλογραφία με jmatthe29 σχετικά με το βίντεο:
"Αποδείξεις για τη Μετενσάρκωση (ντοκιμαντέρ)"

jmatthe29
Η μετενσάρκωση είναι μία αρχαία θρησκευτική και φιλοσοφική διδασκαλία. Την υποστήριξαν πολλοί Έλληνες φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας, οι πυθαγόρειοι, οι στωικοί και διάφορες αρχαίες θρησκείες. Σήμερα επιβιώνει κυρίως ως κεντρικό δόγμα στον Ινδουισμό και στο παιδί του, το Βουδισμό. Στην Ινδία, όταν έφθασαν οι Ινδοευρωπαίοι, βρήκαν τους πρώην κατοίκους και τους υποδούλωσαν. Οι κατακτητές, για να δικαιολογήσουν τη δική τους κυρίαρχη θέση, ανέπτυξαν τη θεωρία της μετενσάρκωσης. Έλεγχαν τους υπόδουλους:
«Ζήστε ήσυχα, υπάκουα και ταπεινά και στην επόμενη ζωή θα ανεβείτε κοινωνικά. Προσέξτε, αν είστε άτακτοι και κακοί, θα κατεβείτε πιο χαμηλά, μέχρι και στο επίπεδο των ζώων και των φυτών». Εδραιώθηκε αυτή η διδασκαλία στην Ινδία από τότε μέχρι σήμερα. Οι εξαθλιωμένοι Ινδοί, που είναι η μεγάλη πλειοψηφία της χώρας δέχονται μοιρολατρικά την κακομοιριά τους και δεν έχουν κάνει ποτέ κάποια κοινωνική επανάσταση. Φταίγαμε, λένε, στην προηγούμενη ζωή και τώρα με τη φτώχεια και τη δυστυχία ξεπληρώνουμε.
Ένας με αρνητικό κάρμα γεννιέται σε χαμηλό κοινωνικό επίπεδο. Εκεί τον εκμεταλλεύονται οι των ανωτέρων καστών. Δεν τον αφήνουν να παντρευτεί άτομο ανώτερης τάξης ούτε να χρησιμοποιήσει τόπους και μέσα επιβίωσης των ανώτερων καστών. [...]

ΚΙΜΩΝ
Η ύπαρξη της μετενσάρκωσης έχει αποδειχθεί επιστημονικά μέσα από έρευνες που έχουν γίνει σε παιδιά που θυμούνται παλιότερες ζωές τους - τέτοια παιδιά γεννιούνται σε όλο τον κόσμο. Τώρα, το κατά πόσο οι διάφορες θρησκείες έχουν δράσει πονηρά για να διασφαλίσουν προνόμια για τον κλήρο, ας μην το πιάσουμε. Είτε λέγεται Βυζάντιο είτε Ινδία είτε Κίνα είτε Αίγυπτος είτε Αμερική, κι είτε πρόκειται για θρησκεία είτε για πολιτική είτε για εκπαίδευση είτε για οικονομία είτε για τα ΜΜΕ είτε για υπερεθνικούς θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, πάντα θα δεις ότι αυτοί που έχουν θέσεις με αίγλη, τις χρησιμοποιούν προς όφελός τους και η προπαγάνδα πάει σύννεφο.
     Αλλά για να βρεις ποια είναι η αλήθεια σε σχέση με τη μεταφυσική φιλοσοφία, η αλήθεια σχετικά με την ψυχή μας, χρειάζεται να πας βαθύτερα απ' αυτό. Και θα μπορούσες να αρχίσεις μαθαίνοντας για τις επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει πάνω στο θέμα. Μπορείς να ρίξεις μια ματιά στο βίντεό μου "Επιστημονικές αποδείξεις για τη μετενσάρκωση" και, με βάση την αντίληψή σου ότι δεν υπάρχει μετενσάρκωση, να προσπαθήσεις να βρεις εναλλακτικές εξηγήσεις για τις πληροφορίες που θα λάβεις. Έτσι θα χρησιμοποιούσες τη διάνοιά σου ορθά. Δεν μπορείς να συμπεράνεις ότι δεν υπήρξε Χριστός ή ότι δεν είναι θείο πρόσωπο απλά δείχνοντας τη δράση του ιερού κλήρου την εποχή του Βυζαντίου.
     Και βέβαια ο δικός μου ρόλος εδώ είναι απλά να σου πω την αλήθεια σχετικά με την ψυχή σου και όχι να υποστηρίξω τους Ινδούς ιερείς.

----------------------------------

Άλλη αλληλογραφία για τη μετενσάρκωση υπάρχει εδώ.

----------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

(31) Αλληλογραφία με cyberlord64 σχετικά με το βίντεο:
"Ο Χριστός σώζει τετράχρονο κορίτσι από ατύχημα (CBN)"

cyberlord64
Καλά αυτό τώρα είναι θαύμα; Έλεος ρε παιδιά. Μάλλον είχε φύγει το κοριτσάκι λίγα δευτερόλεπτα πριν περάσει το αυτοκίνητο μέσα από τον τοίχο. Τύχη λέγεται! Κανένας από τους μάρτυρες δεν είπε ότι τη χτύπησε το αυτοκίνητο. Μόνο ότι την τελευταία φορά που την είδαν καθόταν εκεί! Αυτό που με εκπλήσσει όμως είναι ότι η ιστορία αυτή έγινε αμέσως δεκτή χωρίς καν αμφιβολία.!!!

ΚΙΜΩΝ
Μόνο ο πωλητής λέει «την τελευταία φορά που την είδα». Η μητέρα λέει ότι το κορίτσι βρισκόταν στο ντραμ όταν το αμάξι εισέβαλε στο κατάστημα. Το ίδιο το ρεπορτάζ (οι παραγωγοί) δεν παίρνει θέση, αλλά παρουσιάζει τα παράξενα γεγονότα και φαίνεται να θεωρεί το θαύμα μια πιθανότητα.

cyberlord64
Η μητέρα καθόταν μία θέση μπροστά από το κορίτσι, άρα δεν το έβλεπε. Το κορίτσι ήρθε από το πίσω μέρος του καταστήματος, άρα μπορεί να έφυγε προς τα πίσω χωρίς να το έπαιρνε η μητέρα του είδηση αμέσως. Η θέση του πατέρα δεν καθορίζεται πουθενά στο βίντεο. Τέλος, δεν αναφέρεται κατηγορηματικά ότι κάποιος είδε το αυτοκίνητο να περνά πάνω από το κορίτσι. Για να πούμε ότι έγινε «θαύμα» πρέπει το φαινόμενο να μην εξηγείται με φυσικούς νόμους. Γι’ αυτό δεν έχουμε θαύματα σήμερα.

ΚΙΜΩΝ
«Η μητέρα καθόταν μία θέση μπροστά από το κορίτσι, άρα δεν το έβλεπε»
Δεν είχε το μάτι της σε αυτό τη στιγμή που εισήλθε το αυτοκίνητο. Αλλά δεν είναι ξεκάθαρη η ακριβής τους θέση. Λέει ότι η κόρη καθόταν στο ντραμ που ήταν πίσω από το ντραμ που καθόταν η μητέρα. Δεν ξέρουμε αν η σχετική τους θέση ήταν πλάγια ή τι. Εκείνος ο χώρος είχε δύο-τρία ντραμ. Δεν ξέρουμε πώς ήταν διατεταγμένα. Δεν χρειάζεται να ήταν όπως θέσεις κινηματογράφου. Μπορείς να πεις ότι κάτι είναι πίσω από κάτι άλλο, ακόμα και αν είναι πλάγια πίσω από αυτό.
Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι η μητέρα καθόταν σταθερά κάπου με την πλάτη γυρισμένη στο κορίτσι και δεν είχε το μάτι της σε κείνη – αν και βρίσκονταν εκτός σπιτιού...
Κι έπειτα, και να μην την έβλεπε, την άκουγε, άκουγε το ντραμ. Αν κι η μητέρα δεν το διευκρινίζει τελείως, για να είναι τόσο σίγουρη ότι το κορίτσι ήταν εκεί, είτε την έβλεπε είτε την άκουγε. Άμα είσαι δίπλα μου και παίζεις ντραμ, δεν θα σε ακούω; Ακόμα κι αν δεν σε βλέπω. Το ότι έπαιζε ντραμ το είπε. Άρα φαντάζομαι ότι τουλάχιστον αυτό υπονοείται, δηλαδή ότι την άκουγε.
«Το κορίτσι ήρθε από το πίσω μέρος του καταστήματος, άρα μπορεί να έφυγε προς τα πίσω χωρίς να το έπαιρνε η μητέρα του είδηση αμέσως.»
Δεν αποσαφηνίζεται ποια ήταν η θέση της μητέρας ως προς το κατάστημα, αλλά ως προς το άλλο ντραμ. Μπορεί η μητέρα να έβλεπε φάτσα ή πλάγια την πίσω πλευρά. Σε κάθε περίπτωση, την άκουγε να παίζει. Αν σταματούσε να παίζει, υποθέτουμε ότι θα κοιτούσε τι έγινε. Μητέρα και κόρη βρίσκονταν εκτός σπιτιού και η κόρη ήταν μικρή. Είναι αυτονόητο ότι η μητέρα την πρόσεχε.
Όταν η κόρη κάθεται δίπλα ή πίσω σου και παίζει ντραμ, και να μην τη βλέπεις την ακούς. Έτσι μας λέει η λογική μας. Υποθέτουμε ότι την άκουγε εφόσον ήταν δίπλα οι δυο τους, και υποθέτουμε ότι για αυτό είναι η μητέρα τόσο σίγουρη ότι η κόρη καθόταν εκεί, ώστε να ρωτάει την κόρη πώς σώθηκε εφόσον καθόταν εκεί... Και η κόρη απαντάει κι εκείνη σε αυτή τη βάση. Ότι καθόταν εκεί αλλά την έσωσε ο Χριστός σηκώνοντάς την ψηλά. Δεν λέει ότι είχε μόλις φύγει.
Λοιπόν λες ότι η κόρη σταμάτησε να παίζει τα ντραμ, έφυγε και πήγε στην πίσω πλευρά του καταστήματος και κανένας δεν την πήρε χαμπάρι, ούτε ο πωλητής ούτε ο πατέρας ούτε η μητέρα, ούτε συνειδητοποίησαν (ακουστικά) ότι είχε σταματήσει να παίζει τα ντραμ. Παρόλα αυτά ήταν σίγουροι (η μητέρα ή κι ο πατέρας) ότι καθόταν εκεί όταν μπήκε το αυτοκίνητο. Και ότι η κόρη λέει ψέματα ποιος ξέρει για ποιο λόγο και οι γονείς χάφτουν το ψέμα ή για κάποιο άλλο λόγο παραβλέπουν τα γεγονότα. Και ότι η κόρη άρχισε να λέει το ψέμα ήδη από την πρώτη στιγμή, όταν τα πάντα ήταν σμπαράλια μέσα στο κατάστημα. Και συνεχίζει από τότε να ψεύδεται.
Δεν ξέρω πόσο πιθανή είναι η ερμηνεία σου. Δεν μπορώ να πω ότι σίγουρα δεν έγινε έτσι. Είναι μια πιθανότητα. Θα έπρεπε να έχω τη δυνατότητα να κάνω διευκρινιστικές ερωτήσεις στους γονείς.

Μην νομίζεις ότι τα παιδιά είναι τόσο τρομεροί ψεύτες, πάντως. Όταν οι μαθητές δημοτικού σχολείου στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής είπαν ότι είχε επισκεφτεί το σχολείο τους εξωγήινο διαστημόπλοιο την ώρα που οι καθηγητές συνεδρίαζαν, ότι προσεδαφίστηκε και ότι οι εξωγήινοι βγήκαν έξω από το διαστημόπλοιο και σαν να έδωσαν (τηλεπαθητικά) ένα είδος μηνύματος στα παιδιά, όλοι έλεγαν ότι τα παιδιά λένε ψέματα. Αλλά όταν πήγε μια ερευνητική επιτροπή ψυχιάτρων από το Χάρβαρντ για να αποφανθούν τι έγινε, έμειναν εκεί μερικές εβδομάδες και μίλησαν με τα παιδιά σε προσωπικές συνεδρίες, τελικά ανακοίνωσαν ότι τα παιδιά έλεγαν αλήθεια και ότι αυτό που περιέγραφαν φαίνεται να είναι αυτό που συνέβη. Δες σχετικά το βίντεό μου:
Εξωγήινοι επισκέπτονται σχολείο (ντοκιμαντέρ)
και αν θες να δεις πολύ ενδελεχώς την διαδικασία τού τι έγινε μεταξύ ψυχιάτρων και παιδιών, δες το βίντεο:
Επαφικοί (2/5) (από 3:43 και μετά)
(ειδικά το δεύτερο μέρος, που δείχνει αυτή την περίπτωση, ή αλλιώς όλο το ντοκιμαντέρ, που μιλά γενικά για το debate σχετικά με το αν οι απαγωγές συμβαίνουν πραγματικά.)
«Τέλος, δεν αναφέρεται κατηγορηματικά ότι κάποιος είδε το αυτοκίνητο να περνά πάνω από το κορίτσι.»
Όχι. Ισχυρίζονται ότι το αμάξι δεν πέρασε πάνω απ’ το κορίτσι. Ότι ο Χριστός τη σήκωσε απ’ εκεί, και υποθέτουμε ότι την πέρασε σε ένα αόρατο πεδίο, όπως υπάρχουν σήμερα πολλές αναφορές ότι γίνεται όταν εξωγήινοι απάγουν γήινους. Υπάρχει μια υπέρθεση μεταξύ του ορατού και του αόρατου πεδίου.
«Για να πούμε ότι έγινε «θαύμα» πρέπει το φαινόμενο να μην εξηγείται με φυσικούς νόμους.»
Συμφωνώ. Αν ο Χριστός την πήρε σε ένα άυλο πεδίο, αν τη μετατόπισε από το συγκεκριμένο σημείο, αν τον είδε, όπως λέει, τότε είναι θαύμα. Αν λέει ψέματα και απλά ξέφυγε από τους γονείς της χωρίς να την καταλάβουν, τότε δεν είναι.
«Γι’ αυτό δεν έχουμε θαύματα σήμερα.»
Διαφωνώ. Δες τα βίντεό μου:
Ασύλληπτα Θαύματα
Επίσης το:
Εξωγήινος κάνει θαύμα (ρεπορτάζ από Fox News)
Επίσης: Καθώς οι έρευνες στη βιολογία προχωρούν, φανερώνουν την ίδια την εμφάνιση της ζωής και τη δημιουργία των οργανισμών ως ένα θαύμα, διότι εξαιτίας της πολυπλοκότητας που αποκαλύπτεται, γίνεται φανερό ότι δεν θα μπορούσαν να δημιουργηθούν με βάση απλά τους χημικούς νόμους. Δες το βίντεό μου:
Να γιατί η δαρβινική θεωρία είναι λάθος (ντοκιμαντέρ)
Και φυσικά, το ίδιο έχει διαπιστωθεί ότι είναι και η υλική πραγματικότητα εν γένει (σύμπαν), μετά την πρόοδο της φυσικής καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Δες το βίντεό μου:
Η κυριαρχία του νου επί της ύλης

Ένα όμορφο βίντεο επίσης όπου ο διάσημος βιολόγος Rupert Sheldrake εξηγεί τις μεταφυσικές ικανότητες των ζώων (ειδικά των περιστεριών) είναι αυτό:
Οι μεταφυσικές δυνάμεις των ζώων
Πρόσεξε πώς καταρρίπτει τα επιχειρήματα των επιστημόνων που συζητούν μαζί του, οι οποίοι θεωρούν ότι ο βιολογικός κόσμος μπορεί να ερμηνευτεί ως μια μηχανή, με εξαρτήματά της τις διάφορες υλικές (βιομοριακές) ενώσεις.

Άκου, απ’ όπου κι αν το πιάσεις, το ψάρι βρωμάει. Δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε για την πειραματική παραψυχολογία και τα ευρήματά της σχετικά με την τηλεπάθεια κλπ. Μεταφράζω τώρα ένα βίντεο που δείχνει μια μηχανή που κατασκευάστηκε σε ένα εργαστήριο στην Αμερική, που όταν μπαίνει γύρω απ’ το κεφάλι σου, αφαιρεί ένα «νευροφυσιολογικό πέπλο» που δεν σου επιτρέπει να χρησιμοποιείς την εγγενή τηλεπαθητική σου ικανότητα, και μπορείς να επικοινωνείς τηλεπαθητικά.
Μεταφράζω επίσης ένα άλλο βίντεο που μιλάει για τα αγρογλυφικά.
Ή μήπως να σου μιλήσω για τις δικές μου μεταφυσικές εμπειρίες και τα θαύματα που έχω ζήσει εγώ;
Όχι, γιατί τότε θα πεις ότι είμαι ονειροπαρμένος.
Τουλάχιστον πρόσεξε τα ντοκιμαντέρ, τα ευρήματα και τα ντοκουμέντα, πρόσεξε επιστήμονες να λένε το ίδιο: (σύνδεσμος)

cyberlord64
Ενδιαφέρουσα η απάντησή σου. Επειδή όμως δεν έχω το χώρο για μια εξίσου πλήρη απάντηση, θα πω μόνο το εξής. Αν πράγματι μετακινούσε ο Χριστός το κοριτσάκι τη στιγμή του ατυχήματος, δεν θα το έβλεπαν να «εξαφανίζεται» ή να «πετάει»; Και από τη στιγμή που δεν υπάρχουν αποδείξεις για το ένα ή το άλλο, τι θεωρείς πιθανότερο; Το ότι το κορίτσι απλά κουνήθηκε από τη θέση του ή την κινητοποίηση του ίδιου του Χριστού;

ΚΙΜΩΝ
Αν το κορίτσι έπαιζε ντραμ την ώρα που εισέβαλε το αμάξι και οι άλλοι το άκουγαν, κι ας μην είχαν τα μάτια τους πάνω του τη συγκεκριμένη στιγμή, πιστεύω ότι η αντίληψη ότι έγινε θαύμα θα μπορούσε να δικαιολογηθεί. Αλλά η περιγραφή είναι χαλαρή και πιο πολύ βλέπεις τα συναισθήματα παρά σιγουρεύεσαι για το τι ακριβώς έγινε.
Φαίνεται να υπονοείται ότι άκουγαν το κορίτσι και ότι ήταν στα ντραμ, αλλά όταν πρέπει να υποθέσουμε κάτι τόσο κουφό όσο ένα θαύμα, σίγουρα δεν μπορούμε να αφήσουμε πράγματα να «υπονοούνται». Και δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους ρωτήσουμε ή με άλλους τρόπους να εξετάσουμε το συμβάν.
Με αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να κάνω τον καλό πολιτικό και να πω «ουδέν σχόλιον».
Θέλω πάντως να σημειώσω ότι υπάρχει κάτι στο βίντεο που με πείθει σε σημαντικό βαθμό. Το βίντεο ικανοποιεί τη διαίσθησή μου. Θέλεις από τον τρόπο που μιλάει το κορίτσι κι από την ειλικρίνεια που βλέπω σε αυτήν, θέλεις από τη γενικότερη αίσθηση που είχαν όλοι ότι το κορίτσι ήταν εκεί, θέλεις από το γεγονός ότι το κορίτσι δεν τρόμαξε και, ενώ το μαγαζί ήταν σμπαράλια, εκείνη έλεγε ότι την έσωσε ο Χριστός...
Τι να σου πω, δεν ξέρω. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορώ να ποσοτικοποιήσω, δεν είναι μια αντικειμενικού τύπου απόδειξη. Απλά υπάρχει ένα αίσθημα... Εσύ δεν το νιώθεις καθόλου αυτό;
Εντάξει, καταλαβαίνω τη λογική σου. Απλά σε ρωτάω: η οπτική μου σου φαίνεται τελείως ξένη;
Ας προσθέσω επίσης το εξής: Η κοπέλα ενός κολλητού φίλου μου είδε το Χριστό στο όνειρό της που της έλεγε να κρατηθεί γερή γιατί θα περάσει μια μεγάλη δοκιμασία. Μετά από λίγο καιρό έπαθε μια σπάνια αρρώστια στον εγκέφαλο και πήγαινε να πεθάνει από αυτήν. Η κοπέλα δεν ήταν θρήσκα, κι ακόμα και τώρα δεν είναι θρήσκα. Εγώ είδα το Χριστό πριν χρόνια και ένα χαρακτηριστικό σημείο του ήταν το πολύ μακρύ του πρόσωπο. Δεν είχε κατ’ ουσίαν καμιά σχέση με αυτό που δείχνουν οι εικόνες του. Πριν κάποιο διάστημα μίλησα στο τηλέφωνο με έναν επισκέπτη του ιστοχώρου μου, που δεν τον ήξερα. Μου είπε ότι είχε δει το Χριστό. Του είπα: Πες μου ένα χαρακτηριστικό του σημείο. Μου είπε: «Είχε μακρύ πρόσωπο».
Αυτά εδώ δεν τα λέω ως αποδείξεις για κάτι. Απλά συμβαίνουν διάφορα πράγματα στη ζωή που σε κάνουν να σκέπτεσαι.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

eleni

Αναρτήσεις για να διαβαστούν από την Ελένη



Α. Τα συμβάντα του τελευταίου καιρού που με σύγχυσαν
(σημειώσεις για την Ελένη, 23.1.2016)

          Τα συμβάντα του τελευταίου καιρού που, στο σύνολό τους, μου έχουν προκαλέσει σύγχυση, λόγω των εναλλαγών της διάθεσης και της στάσης σου προς εμένα, τα ανακαλώ ως εξής:

          Σε κάποιες στιγμές, ενώ ήσουν στο Μαρκόπουλο, μου είπες ότι αισθάνθηκες μια συνεχή σύνδεση μεταξύ μας ακόμα και όταν είχες φύγει από το δωμάτιο, πως με αισθάνθηκες ως πνευματικό σου δάσκαλο. Και ότι ήμουν το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή σου εκείνη τη στιγμή.

          Την τέταρτη μέρα που ήσουν στο Μαρκόπουλο, αποφάσισες άξαφνα, στις δύο τη νύχτα, να φύγεις αμέσως. Δεν δεχόσουν να συζητήσεις το λόγο, μιλούσες επιθετικά, τηλεφώνησες στην Λίτζια να έρθει αμέσως να σε πάρει, ούρλιαζες όταν το πόμολο της πόρτας βγήκε.

          Αργότερα, αφού, μετά πολλή ώρα και προσπάθεια και σύγχυση και ένταση, κατάφερα να συζητήσω μαζί σου, αποφάσισες να συνεχίσεις να μένεις στο Μαρκόπουλο και είπες: "Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος να θέλω να φύγω". Έπειτα αποφάσισες να πάμε μαζί στο Γύθειο μετά την επίσκεψη στην ψυχολόγο, και, όταν αυτή είχε γίνει, τελικά αποφάσισες να μείνεις σπίτι σου για να κάνεις φασαρία, που είπες ότι το χρειαζόσουν, οπότε και με αποχαιρέτησες στην είσοδο της πολυκατοικίας σου χωρίς συζήτηση.

          Μετά μερικές μέρες μού τηλεφώνησες να συναντηθούμε. Πήγαμε βόλτα στο άλσος της Νέας Σμύρνης. Μου είπες ότι σου αρέσω ως άντρας. Απάντησα ότι δεν εκφράζομαι σεξουαλικά και ότι επιθυμώ μια ψυχική σχέση μαζί σου, να "κερδίσω την καρδιά σου", και ότι οι άντρες πάνε κι έρχονται, είναι κάτι εφήμερο, σήμερα τους έχεις κι αύριο δεν τους έχεις, ή τους έχεις ταυτόχρονα χωρίς (υπονοούσα) να αισθάνεσαι πραγματικά για αυτούς. Απάντησες ότι ο κάθε άντρας είναι κάτι διαφορετικό, και ότι, ως προς την καρδιά σου, την έχω ήδη κερδίσει. Ήμασταν τρυφεροί ο ένας προς τον άλλον, με φιλάκια και χάδια. Περάσαμε ωραία. Αν και δεν θα έφτανα μέχρι του να κάνω σεξ, η σωματική όσο και η ψυχική έλξη που νιώθω για σένα κάνουν το να σε αγγίζω και να σε χαϊδεύω πιο απολαυστικό απ' ό,τι θα μπορούσα εύκολα να εκφράσω.
          Μου είσαι πολύτιμη. Με χάδια ή χωρίς χάδια. Η παρουσία σου από μόνη της είναι μια έντονη και δυνατή εμπειρία για μένα.

          Μετά μερικές μέρες έλαβα από σένα ένα εμαιλ που μου έλεγε ότι η οικογένειά σου θέλει να σου δώσει κρυφά ψυχοφάρμακα και με παρακαλούσες να έρθω να μείνουμε μαζί στην Καλλιθέα, σημειώνοντας ότι είσαι τυχερή που με έχεις. Σου απάντησα με τέσσερα-πέντε (στην πλειονότητά τους σύντομα) sms και με τρία εμαιλ. Μου ανταπάντησες ότι το συγκεκριμένο εμαιλ που έλαβα το είχες στείλει πριν μια βδομάδα αλλά είχε μείνει στο Outbox και δεν ισχύει πια, και ότι οι επικοινωνίες μου σε άγχωσαν. Τότε, φοβούμενος ότι σου είχα κάνει κακό, ζήτησα να σε δω και αρνήθηκες κοφτά, και μετά ξαναέγραψες ότι με ευχαριστείς για αυτά που έχω κάνει για σένα -- με μια υπόνοια γενικής τελείας και παύλας.

          Μετά μερικές μέρες, πολύ συγχυσμένος, ζήτησα ξανά ραντεβού. Είπα ότι ήθελα -στοργικά και μη ερωτικά- να σε χαϊδέψω και να πάει η καρδιά μου στη θέση της ότι δεν σου είχα κάνει κακό. Μου απάντησες θετικά και υποσχέθηκες να με "παρηγορήσεις", προσθέτοντας γραφιστικά ένα χαμογελάκι – ένα χιουμοριστικό και ερωτικό υπονοούμενο. Όντως, με παρηγόρησες πολύ καλά, πολύ τρυφερά, στο σπίτι σου στη Νέα Σμύρνη, αλλά ήταν φανερό πως κι εσύ η ίδια απολάμβανες πολύ την παρουσία μου. Με αποχαιρέτησες με πολλή αγάπη, στο σαλόνι και στο ασανσέρ, την οποία δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω – ξεχείλιζες από αγάπη…
          Επίσης δεν θα ξεχάσω τον οργασμό σου. Όσο αστείο ίσως κι αν φαίνεται, με έκανε να αισθάνομαι πιο κοντά σου. Το αισθάνθηκα ως ένα δείγμα εμπιστοσύνης και εγγύτητας προς εμένα. Ήταν επίσης, είναι ενδιαφέρον, ο πρώτος οργασμός γυναίκας που έβλεπα, ενώ ο ίδιος δεν έχω για δεκαετίες.
          Δεν φαινόταν λόγος να αμφιβάλλω ότι θα ήθελες να ξανασυναντηθούμε. Ήταν φανερό ότι είχες συναισθήματα για μένα. Όλο αυτό ήταν πολύ περισσότερο από "παρηγοριά" για μένα, ήταν πηγή χαράς και για σένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι περίμενα ότι θα ξαναείχαμε τέτοια εγγύτητα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα καν αν την επιθυμούσα, καθώς τις επόμενες μέρες αισθανόμουν ότι έρχεται κόντρα στον γενικότερο τρόπο ζωής μου, τον μη-σωματικό. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως ό,τι είχε γίνει στη Νέα Σμύρνη με έκανε να αισθάνομαι πιο στοργικά για σένα, πιο ψυχικά δεμένος με σένα.
          Φυσικά δεν ήθελα να αισθανθείς πιεσμένη για μα με ξανασυναντήσεις. Σου είπα: "τηλεφώνα όποτε θέλεις" και είπες ότι θα τηλεφωνήσεις την επόμενη βδομάδα (ήταν Σάββατο τότε).
          Από τότε και μετά δεν ξαναέδωσες σημεία ζωής. Σου έστειλα αρκετό καιρό μετά ένα sms να συναντηθούμε και απάντησες να συναντηθούμε στο Σύνταγμα. Απάντησα να συναντηθούμε σπίτι σου γιατί ήθελα να συγκεντρωθώ για να συζητήσουμε. (Ήθελα να συζητήσουμε πώς ακριβώς με βλέπεις και αν θα ήθελες να κάνουμε φιλική παρέα – καθότι η ερωτική παρέα, παρά τα αναμφισβήτητα θετικά της, με έκανε να αισθάνομαι άβολα στο γενικότερο πλαίσιο της ζωής μου). Δεν απάντησες στο sms. Ήταν μόνο δύο-τρία λεπτά από το προηγούμενο sms που μου είχες στείλει και πιθανολόγησα ότι συνέχιζες να βρίσκεσαι εκεί. Αφού σου έστειλα δυο-τρία sms, που δεν τα απάντησες, έκανα δύο τηλεφωνήματα, που ούτε αυτά απαντήθηκαν, και μετά σου έγραψα ότι φαίνεται πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην επικοινωνία μας και ότι περιμένω απάντησή σου. Μετά από δέκα ώρες έγραψες, μη σχολιάζοντας την παύση και τα αναπάντητα τηλεφωνήματα, να συναντηθούμε σπίτι σου. Η εντύπωση με την οποία έμεινα ήταν ότι δέχθηκες με δυσκολία, με δισταγμό, ίσως γιατί ήθελες να αποφύγεις μια συζήτηση που θα σε ρωτούσε τι αισθάνεσαι για μένα, αν πρόκειται να έχουμε μια παρέα, μια σύνδεση εμείς οι δύο.
          Δεν είναι λογικό; Αν ήθελες μια τέτοια σύνδεση, δεν θα είχες τηλεφωνήσει η ίδια; Από την άλλη, ήταν καλύτερα να το συζητήσω και να το ξεκαθαρίσω παρά να στηριχτώ σε προσωπικές μου εικασίες.
          Μήπως όμως φοβόσουν ότι θα σε πίεζα και δεν ήθελες να με συναντήσεις; Και τι θα 'πρεπε να κάνω εγώ γι' αυτό; Πώς μπορώ να σεβαστώ τις ανησυχίες και τις επιλογές σου, και παράλληλα να δώσω στον εαυτό μου την ευκαιρία να απολαύσει έναν άνθρωπο που αγαπούσα;

          Την ημέρα του ραντεβού (όπως και τις δύο προηγούμενες) συνέβη να έχω πρόβλημα υγείας που μου προκαλούσε δύσπνοια και γι' αυτό ψυχολογική ένταση. Δεν προήλθε από άγχος για το ραντεβού, αλλά επειδή είχα πιει περισσότερα υγρά απ' ό,τι το σώμα μπορεί να δεχθεί αρμονικά. Μου συμβαίνει καμιά φορά. Σου τηλεφώνησα και το ακύρωσα, εξηγώντας σου το λόγο. Παρατήρησες ότι φαινόμουν να είμαι άσχημα, και έκλαψα στο τηλέφωνο λέγοντάς σου ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω. Με παρηγόρησες λέγοντας ότι θα περάσει, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, ότι μπορούμε να συναντηθούμε όποτε η υγεία μου επανέλθει, και με ενθάρρυνες να συνεχίσω να μιλώ μαζί σου, να συνεχίσω να κλαίω έως να εκφορτιστώ, το οποίο δεν δέχθηκα για να μην φορτίσω εσένα, όπως σου εξέφρασα, και έκλεισα το τηλέφωνο.
          Πριν κλείσω το τηλέφωνο, σε προσκάλεσα να ακούσεις τις βιντεοσκοπημένες προσωπικές απαγγελίες ποιημάτων μου στο ίντερνετ. Αργότερα μου έγραψες ότι ο σύνδεσμος που σου έστειλα με sms δεν λειτουργεί. Σου τον έστειλα με εμαιλ και λειτούργησε. Την επόμενη μέρα τότε μου έγραψες ρωτώντας αν είμαι καλύτερα και εξέφρασες το ενδιαφέρον σου να με συναντήσεις όταν βελτιωθώ. Επίσης ζήτησες να έχεις ξανά το τηλέφωνο από όπου μπορείς να αγοράσεις διατροφικά συμπληρώματα για το νευρικό σύστημα.
          Σου τα έστειλα και σημείωσα ότι θα σου γράψω όταν γίνω καλά.
          Μετά δύο-τρεις μέρες σου έγραψα ρωτώντας σε πότε φεύγεις για διακοπές στην περίοδο των εορτών. Δεν το απάντησες. Σου ξαναέγραψα την ίδια μέρα, προτείνοντας να μου κλείσεις ραντεβού όποτε σε βολεύει.
          Δεν το απάντησες για ένα μήνα περίπου. Τότε σου ξαναέγραψα προτείνοντας να κάνουμε λίγη παρέα αν θα ήθελες, να πηγαίναμε μαζί ένα περίπατο, και δεν απάντησες κι αυτό.
          Οι μόνες εικασίες που μπορούσα να κάνω ήταν πως είτε δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου για μένα και παίζεις μαζί μου, ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, είτε σε έπιασε κάποιος φόβος, λόγω του δικού μου κλάματος στο τηλέφωνο και του ερχομού του Αποστόλη τα Χριστούγεννα, ότι είμαι ερωτευμένος μαζί σου και θα σου προκαλούσα την ίδια ένταση που πιθανολογούσα ότι αισθάνθηκες να σου προκαλεί ο Αποστόλης. Αυτή τη δεύτερη ιδέα σού την εξέφρασα σε sms, στο οποίο απάντησες ότι δεν με κρατάς σκόπιμα μακριά σου και ότι είχες απλά ξεχάσει το μήνυμά μου –για το οποίο ζήτησες συγνώμη–, καθώς έχεις πολλά στο κεφάλι σου.

          Μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία που παραπάνω περιέγραψα, αισθάνθηκα ιδιαίτερη σύγχυση, απογοήτευση που δεν φαινόσουν να ενδιαφέρεσαι για στοιχειώδη πράγματα όπως το να κρατάς τις δεσμεύσεις σου ότι θα επικοινωνήσεις και να απαντάς στα sms, και τελικά προδομένος, γιατί αισθανόμουν ότι τα συναισθήματα που σου έδινα, η καλή μου θέληση, η θετική μου παρουσία και οι ταπεινές αλλά καλοπροαίρετες πράξεις που είχα κάνει για να σε βοηθήσω, άξιζαν καλύτερης ανταπόκρισης. Αν είσαι τρυφερή και ερωτική μαζί μου όποτε το θυμάσαι και μετά με ξεχνάς τελείως ή ενοχλείσαι από τις επικοινωνίες μου ή τις αφήνεις αναπάντητες, μπορώ πραγματικά να υποθέσω ότι έχω κερδίσει την καρδιά σου; Κι όμως, το είχα πιστέψει αυτό, είχα ανοιχτεί προς εσένα. Έτσι, αισθανόμουν προδομένος.
          Μου έγινες έμμονη ιδέα, έκλαψα πάρα πολύ, όσο δεν έχω κλάψει σε όλη τη ζωή μου, έχασα το ενδιαφέρον μου για τα πάντα. Το μυαλό μου δεν συνεργαζόταν να δουλέψω και να σκεφτώ και να διαβάσω βιβλία και άρθρα, σημαντικά μειώθηκαν οι κοινωνικές σχέσεις –με τους γονείς μου, με την Λίτζια, με γείτονες–, εφόσον με όλους αυτούς δεν είχα την ηρεμία να αλληλεπιδράσω, και πέρασα ένα μήνα περίπου γυρνώντας αναστατωμένος στους δρόμους.
          Νιώθω μια αλλαγή να έχει γίνει στον ψυχισμό μου, που μου φαίνεται να έχει μόνιμο χαρακτήρα. Πιθανολογώ ότι μπορεί να χαρακτηριστεί ως κατάθλιψη.
          Ακόμα κι όταν τελικά κλείσαμε ραντεβού για τις 24 Ιανουαρίου, δεν ένιωσα χαρά. Αισθανόμουν πως κάτι είχε νεκρωθεί μέσα μου, το ενδιαφέρον για τον κόσμο.
          Έχω οπωσδήποτε εμμονή μαζί σου. Φυσικά, δεν πρόκειται η συμπεριφορά μου να είναι πιεστική. Όμως, μια τέτοια βεβαρυμμένη καρδιά δεν θα σου είναι χαρά. Ελπίζω να μπορέσω να αισθανθώ πάλι κανονικά, και, αν δεν με έχεις παρατήσει μέχρι τότε, να σου προσφέρω λίγη από την έμπνευση και την ευτυχία που θα ήθελα να έχεις.

Β. Απόσπασμα από εμαιλ σχετικά με την επικείμενη επίσκεψή μου στην Ελένη στις 24.1.2016

   […] Πάντως, δεν νιώθω χαρά που θα τη δω. Όπως σου έχω ήδη πει, υπάρχει μια κατάσταση θλίψης μέσα μου που έχει εγκατασταθεί. Μια ατονία, ένα βάρος.
       Νομίζω πως αυτές οι εναλλαγές στη στάση της που βίωσα, έχουν σκοτώσει κάτι στην ψυχή μου. Ότι δεν μπόρεσα να το αντέξω.

       Πιο πριν ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και μιλούσα και προσευχόμουν στο Θεό σε σχέση με την Ελένη. Φανταζόμουν πως είναι η Κυριακή και βρίσκομαι με την Ελένη στο δωμάτιο. Καθόμαστε και οι δύο πάνω στο κρεβάτι σταυροπόδι, ο ένας αντίκρυ του άλλου, και έλεγα στο Θεό ότι βρίσκομαι σε μια περίεργη κατάσταση. Αγαπώ μια γυναίκα αλλά λέω ότι δεν την αγαπώ ως γυναίκα. Αγαπώ έναν άνθρωπο και λέω ότι αγαπώ Αυτόν. Δεν γίνεται να αγαπάω δύο. Μπορώ να αγαπώ μόνο έναν. Γι' αυτό, ο άλλος που αγαπώ, ο δεύτερος, ο άνθρωπος, θα πρέπει να είναι και εκείνος σαν τον Θεό. Τι είναι ο Θεός; Άσαρκος. Πνεύμα. Έτσι και ο άνθρωπος, θα πρέπει να είναι άσαρκος για μένα. Θα πρέπει να αγγίζω την ψυχή του, όχι το σώμα του. Και ζητούσα απ' τον Θεό να βοηθήσει να βαθύνει ψυχικά αυτή η σχέση. Και του έλεγα ότι ξέρω πως όταν κανείς Του ζητά κάτι, πρέπει να Του δίνει και κάτι. Έτσι κι εγώ, αυτό που του προσφέρω είναι η σωματική επαφή, το σωματικό άγγιγμα. Ότι του ορκίζομαι ότι θα του προσφέρω, θα του θυσιάσω το σωματικό άγγιγμα, έτσι ώστε να μην την ξαναγγίξω ποτέ, ούτε για χαιρετισμό, προκειμένου να ευλογήσει αυτή τη σχέση με τη δυνατότητα να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον ψυχικά.
       Και έκλαιγα πολύ. Και ο Θεός μού ήταν πολύ κοντινός, η σκέψη του Θεού. Ήταν ένα πολύ προσωπικό θέμα μεταξύ εμένα και Εκείνου. Δεν ήξερες να πεις αν πιο πολύ αφορούσαν αυτά τη σχέση μου με την Ελένη ή τη σχέση μου με το Θεό. Του έλεγα ότι, κάθε φορά που θα θέλω να την αγγίξω και δεν θα το κάνω, ο Θεός θα έρχεται στη σχέση. Το σώμα μου θα βρίσκει μια φωτεινή και ενεργειακή εκδοχή του· κάθε φορά που η σωματική επιθυμία, η επιθυμία της τρυφερότητας, της γλύκας, της παρηγοριάς, ό,τι σε κάνει γήινο, υλικό, βαρύ, θα αντικαθίσταται από ένα σώμα ελεύθερο, που πετά στον ουρανό, ζωντανό και πρωτογενές.
       Το ένιωθα αυτό το σώμα. Ερχόταν στη φαντασία μου με την ίδια την άρνηση της υλικής επαφής. Η άρνηση αυτή, η θυσία αυτή, έφερνε μια ενέργεια που ξεπηδούσε, μια ζωηρή ενέργεια που ανέβαζε το σώμα στα ύψη και πετούσε.
       Η όλη αυτή ώρα που καθόμουν και μιλούσα με το Θεό για αυτή, που προσπαθούσα να κατανοήσω, να εμβαθύνω σε αυτό το ερωτικό αίσθημα, να αντιληφθώ αν είναι ίδιο ή διαφέρει από την αγάπη, ήταν μια ώρα διαλογισμού, προσευχής, ψυχικής επαφής με ό,τι μας διέπει και δεν το κατανοούμε.
       Ήταν βαρύ το συναίσθημά μου. Αλλά ίσως η σκέψη του Θεού να έχει αξία ακόμα και στο βάρος, και στην έλλειψη, όταν αναρωτιέσαι για τις αξίες της ζωής και για τη στάση που σε εκφράζει.

Γράμμα στην Ελένη

       Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ και ανησυχώ για σένα. Δεν θέλω να είμαι ούτε εραστής σου ούτε βάρος σε σένα. Αγάπησα την ψυχή σου και δεν μπορώ να την ξεχάσω. Θα ήθελα να είμαι φίλος σου, αν το θέλεις. Αν, πάλι, δεν το θέλεις, θα το εκτιμούσα αν καθόμασταν και μιλούσαμε. Αυτή η σιωπή και η απόσταση που επιβάλλεις, δίχως μια εξήγηση και μια καλοπροαίρετη και δεκτική συζήτηση, την αισθάνομαι ως μια τιμωρία που μου είναι ακατανόητη, ως βία που με πνίγει. Υπάρχουν σχέσεις που δεν είναι απαιτητικές, που δεν θέλουν το σώμα σου, που δεν σου επιβάλλουν συμπεριφορές. Θα ήθελα μια τέτοια σχέση μαζί σου, αν νιώθεις συμπάθεια για την ψυχή μου και θέλεις να σχετιστείς μαζί της.

       Θα ήταν απλό αν μου άρεσες μονάχα σωματικά. Θα μπορούσα αυτό να το ξεχάσω. Μα μια ψυχή, πώς να την ξεχάσεις; Πώς να ξεχάσω όταν μου έλεγες πως έτρεχες έξω απ' το σπίτι μου και φοβόσουν ότι θα σε φάνε τα σκυλιά, και έκλαιγες; Πώς να ξεχάσω πως κλαίγαμε μαζί ανευρίσκοντας τη λύπη που αισθάνεσαι μέσα σου για τον πατέρα σου; Έχουν γίνει τόσα πολλά μεταξύ μας που με έκαναν να σε αισθάνομαι βαθιά μέσα μου, ώστε έχεις γίνει κομμάτι μου. Όταν σκέφτομαι ότι για σένα μπορεί να μην σημαίνω τίποτα άλλο από έναν άντρα που σε χάιδεψε και είχες οργασμό, χαζεύω. Χαζεύω, γιατί νιώθω τόσο διαφορετικά και τόσο βαθύτερα απ' αυτό…
       Και θέλω να ξέρεις ότι τα χάδια μου δεν ήταν για να αισθανθώ ηδονικά, ήταν μια ανταλλαγή ψυχής, ένα μέσο για να περάσει αγάπη σε σένα. Αυτό το γράφω και κλαίω. Μέσα μου ξέρω πώς αισθάνομαι για σένα, και πόσο ιερό και στοργικό και ειλικρινές είναι αυτό το συναίσθημα.
       Οι γονείς μου μού λένε να σε ξεχάσω, να σε διαγράψω.
       Αλλά πώς διαγράφεις κάτι που είναι μέρος του εαυτού σου, χωρίς να διαγράψεις εσένα τον ίδιο;

       Θυμάσαι όταν καθόμασταν στο άλσος της Νέας Σμύρνης; Μου είχες πει τότε ότι σου αρέσω ως άντρας, και σου είχα πει ότι δεν θέλω να είμαι άντρας σου. Ότι οι άντρες έρχονται και φεύγουν, αλλά εγώ θέλω μια σχέση με την ψυχή σου.
       Έτσι κι εγώ, ήρθα και έφυγα. Σαν άντρας. Με γεύτηκες και με έδιωξες. Και αυτό που ήθελα πάνω από όλα να βιώσουμε, μια ψυχική επικοινωνία και σχέση, χάθηκε στη σκοτεινιά εκείνης της νύχτας.

       Δεν θέλω να έχω μαζί σου τη σχέση που είχε ο Αποστόλης, που έχει ο Κώστας. Κάποιες φορές φάνηκες να με αγαπάς όπως σε αγαπώ εγώ: όταν μου είπες ότι αισθάνεσαι μια συνεχή επαφή μαζί μου ακόμα και όταν λείπω από το δωμάτιο· όταν μου είπες ότι έχω κερδίσει την καρδιά σου – όχι σαν άντρας, αλλά ως ψυχή. Και μετά σκέφτομαι: πώς θα ήταν δυνατό να αισθάνεσαι οτιδήποτε για μένα; Έχεις εραστή. Είναι ποτέ δυνατό να αφήνει αυτή η σχέση συναίσθημα για οτιδήποτε άλλο;
       Και, ειλικρινά, σέβομαι τις σχέσεις που θέλεις να δημιουργήσεις και τις επιλογές σου και τη ζωή που θέλεις να ζήσεις. Αλλά και μένα θα μπορούσες να μου δείξεις λίγο σεβασμό, να κάτσεις να μιλήσεις μαζί μου, να μου εξηγήσεις, να συνεννοηθείς και να με αποχαιρετίσεις σαν φίλη.
       Ειλικρινά, τα έχω χάσει. Πώς, αλήθεια, με βλέπεις; Όταν είσαι μαζί μου, φαίνεσαι ευτυχισμένη και γεμάτη αγάπη για μένα. Όταν δεν είσαι μαζί μου, φαίνεσαι τελείως αδιάφορη και ενοχλημένη από την οποιαδήποτε επιθυμία μου να επικοινωνήσω μαζί σου. Γιατί θα έπρεπε να είναι τόσο πολύπλοκο; Γιατί θα έπρεπε η αγάπη σου και η αδιαφορία σου να συμπλέκονται σε ένα ακατανόητο για μένα σύνολο;
       Ελπίζω να σου άρεσαν τα ποιήματά μου. Γιατί εκφράζουν την ψυχή μου. Εκφράζουν αυτό που σε αγαπά και σε σκέφτεται. Αυτή την απαλότητα που αναρωτιέται αν νιώθεις καλύτερα, αν νιώθεις ακόμα θυμωμένη, αν ο κόσμος φαντάζει απειλητικός ή πιο φωτεινός και φιλικός, πιο ζεστός και ανθρώπινος.
       Ελπίζω να σου άρεσαν τα ποιήματά μου, γιατί εκφράζουν αυτό που ελπίζει και εύχεται για σένα.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Περισσότερες επιστημονικές έρευνες για τα ωφελήματα της γιόγκα

Επιπρόσθετα επιστημονικά στοιχεία
για τα ωφελήματα της γιόγκα στην
σωματική και ψυχολογική υγεία
(η σελίδα αυτή είναι συνέχεια αυτής της σελίδας)

Τίτλος: Τα οφελήματα της γιόγκα και της γυμναστικής στην υγεία – μια επισκόπηση των μελετών που τα συγκρίνουν.
The health benefits of yoga and exercise: a review of comparison studies.

Η γυμναστική θεωρείται μια αποδεκτή μέθοδος βελτίωσης και διατήρησης της σωματικής και συναισθηματικής υγείας. Ένας αυξανόμενος όγκος αποδείξεων υποστηρίζει την άποψη ότι η γιόγκα οφελεί τη σωματική και νοητική υγεία μέσα από τη ρύθμιση του άξονα «υποθάλαμος-υπόφυση-επινεφρίδια» και του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Ο στόχος του άρθρου είναι να παρέχει μια επισκόπηση των μέχει τώρα ερευνών που αφορούν τη σύγκριση των αποτελεσμάτων της γιόγκα και της γυμναστικής ως προς μια ποικιλία παθήσεων και παραγόντων σχετικών με την υγεία.
Exercise is considered an acceptable method for improving and maintaining physical and emotional health. A growing body of evidence supports the belief that yoga benefits physical and mental health via down-regulation of the hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis and the sympathetic nervous system (SNS). The purpose of this article is to provide a scholarly review of the literature regarding research studies comparing the effects of yoga and exercise on a variety of health outcomes and health conditions.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στις μελέτες που επισκοπήθηκαν, η παρέμβαση της γιόγκα φάνηκε να είναι ισάξια με αυτήν της γυμνατικής ή να υπερτερεί αυτής, ως προς σχεδόν κάθε κατηγορία που μετρήθηκε, εκτός από την κατηγορία της γυμναστικής απόδοσης.

RESULTS:
In the studies reviewed, yoga interventions appeared to be equal or superior to exercise in nearly every outcome measured except those involving physical fitness.

-----------------------------------------

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=2128

Τίτλος: Έρευνα: Η γιόγκα και ο διαλογισμός απομακρύνουν άγχος και κατάθλιψη

Πηγή: Περιοδικό Εναλλακτικής και Συμπληρωματικής Ιατρικής
(Journal of Alternative and complementary medicine)

Οι ασκήσεις γιόγκα, ο διαλογισμός και οι ασκήσεις αναπνοής βοηθούν στην ανακούφιση από συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας έρευνας. Όπως φάνηκε από εξετάσεις, μετά από μια ώρα γιόγκα, οι άνθρωποι που έλαβαν μέρος στην έρευνα, παρουσίασαν άνοδο στο επίπεδο του νευροδιαβιβαστή GABA. Τα χαμηλά επίπεδα συνδέονται με άγχος και κατάθλιψη.)

Η ερευνήτρια Dr. Chris Streeter, Καθηγήτρια Ψυχιατρικής και Νευρολογίας στο Boston University School of Medicine, δήλωσε πως είναι σχεδόν σίγουρη πως αυτή είναι η πρώτη έρευνα που αποδεικνύει ότι υπάρχει πραγματική, μετρίσιμη αλλαγή του σημαντικού νευροδιαβιβαστή μετά από παρέμβαση που σχετίζεται με τον τρόπο ζωής, όπως η γιόγκα.

Η ερευνήτρια πιστεύει ότι η γιόγκα, ενδεχομένως, μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο ‘όπλο’ για την καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους. Δεν συμβουλεύει να σταματήσουν οι άνθρωποι τη φαρμακευτική αγωγή αλλά να χρησιμοποιήσουν παράλληλα τη γιόγκα για να δουν πώς θα ανταποκριθούν σε αυτήν.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Journal of Alternative and complementary medicine’.

Στην έρευνα έλαβαν μέρος 8 εθελοντές, που ακολουθούσαν ασκήσεις γιόγκα για μεγάλο διάστημα και 11 που δεν ασχολούνταν με αυτή. Οι εθελοντές ήταν υγιείς, ενώ κανείς δεν είχε διαγνωστεί με σοβαρή ψυχική νόσο.

Στην αρχή της έρευνας μετρήθηκαν τα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή. Στη συνέχεια όσοι έκαναν γιόγκα έκαναν διαλογισμό για μια ώρα, ενώ η άλλη ομάδα απλώς διάβαζε. Στη συνέχεια φάνηκε ότι το επίπεδο του νευροδιαβιβαστή παρουσίασε αύξηση κατά 27% στην ομάδα που έκανε γιόγκα.

Η Streeter δήλωσε πως πρόκειται για σημαντική άνοδο. Η άλλη ομάδα δεν παρουσίασε αυτή την αλλαγή. Το είδος της γιόγκα δεν φάνηκε να παίζει ρόλο καθώς οι συμμετέχοντες είχαν επιλέξει διαφορετικά είδη.

Ωστόσο, άλλος ειδικός θεωρεί πως η έρευνα είχε ορισμένα μειονεκτήματα.

Ο Zindel Segal, Καθηγητής ψυχολογίας και ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, αναρωτιέται γιατί η ομάδα που έκανε γιόγκα συγκρίθηκε με ομάδα που παρέμεινε αδρανής, διαβάζοντας και όχι με ομάδα που θα ακολουθούσε κάποια άλλη φυσική δραστηριότητα.

Επίσης παρατήρησε πως όλοι οι συμμετέχοντες ήταν ψυχικά υγιείς και ότι η κατάθλιψη και η αγχώδης διαταραχή δεν αφορούν μόνο τις καθημερινές διακυμάνσεις που παρατηρούνται στο στρες και στην ένταση.

Ο ερευνητής δήλωσε πως γνωρίζουμε πως η γιόγκα μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στο να μετριάσει τις διακυμάνσεις που νιώθει ο άνθρωπος καθημερινά, αλλά θεωρεί πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί ίσως και με άλλους τρόπους.

Παράλληλα εκφράζει επιφυλάξεις και για το ρόλο της GABA στην κατάθλιψη δηλώνοντας ότι η κατάθλιψη δεν εξαρτάται μόνο από αυτήν. Όπως υπογραμμίζει, η σεροτονίνη παίζει μεγαλύτερο ρόλο.

Παρόλα αυτά δεν θεωρεί πως η έρευνα δεν αξίζει, καθώς και ο ίδιος χρησιμοποιεί το διαλογισμό και τη γιόγκα ως μέρος της θεραπευτικής αγωγής. Πιστεύει πως χρειάζεται περαιτέρω έρευνα.

Η ερευνήτρια συμφωνεί πως η έρευνα είναι μόνο η αρχή.

---------------------------------------------------------

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=13270

Τίτλος: Γιόγκα: Αυξάνει χημική ουσία του εγκεφάλου που συνδέεται με την ευεξία

Πηγή: ‘Alternative and Complementary Medicine.’

Η ιδιότητα της γιόγκα να μειώνει το άγχος και να ενισχύει την ψυχική διάθεση συνδέεται με την αύξηση συγκεκριμένης χημικής ουσίας στον εγκέφαλο, ανέφεραν ερευνητές.

Η ουσία GABA, είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο του νευρικού συστήματος. Άνθρωποι με μεγάλα επίπεδα άγχους έχουν λιγότερη GABA, έχουν δείξει έρευνες.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βοστόνης μελέτησαν 19 ανθρώπους ηλικίας 18 έως 45 ετών, που εκτελούσαν Iyengar γιόγκα - μια μορφή Hatha γιόγκα για 60 λεπτά, 3 φορές την εβδομάδα, για 12 εβδομάδες. Συγκρίθηκαν με άλλη ομάδα 15 ατόμων που επέλεξαν περίπατο ίδιας διάρκειας και χρονικού διαστήματος.

Αξιολογήθηκαν η διάθεση και το άγχος των συμμετεχόντων σε 0, 4, 8 και 12 εβδομάδες, ενώ οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε απεικονιστικές μεθόδους εγκεφάλου στην έναρξη της έρευνας, μετά από 12 εβδομάδες και μετά από πρόγραμμα γιόγκα διάρκειας 60 λεπτών.

Τα αποτελέσματα των απεικονιστικών εξετάσεων αποκάλυψαν ότι τα επίπεδα GABA αυξάνονταν σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου εθελοντών που ανέφεραν ότι είναι λιγότερο αγχωμένοι μετά τη γιόγκα. Οι εθελοντές που έκαναν γιόγκα ανέφεραν μεγαλύτερη βελτίωση στη διάθεση και μεγαλύτερη μείωση στο άγχος σε σχέση με την ομάδα που επέλεξε τον περίπατο.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η γιόγκα ενισχύει τον θάλαμο στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του αυξάνει τα επίπεδα της GABA. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Alternative and Complementary Medicine.’

-----------------------------------------

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=7685

Η γιόγκα φέρνει ηρεμία σε ασθενείς με καρκίνο στο μαστό

Πηγή: Ψυχο-ογκολογία (Psycho-Oncology)

Η γιόγκα μπορεί να βελτιώσει τη συναισθηματική υγεία ασθενών με καρκίνο στο μαστό, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα.

Δεδομένου του υψηλού επιπέδου στρες που πολλές γυναίκες με καρκίνο στο μαστό νιώθουν, η ευκαιρία να νιώσει κάποια γυναίκα περισσότερο ήρεμη και γαλήνια όταν έχει εμφανίσει καρκίνο τη νόσο είναι σημαντικό όφελος, σημειώνει η επικεφαλής της έρευνας Suzanne Danhauer, του Πανεπιστημίου Wake Forest.

Η έρευνα έγινε σε 44 γυναίκες με καρκίνο στο μαστό. Περίπου το ένα τρίτο αυτών λάμβανε αγωγή κατά τη διάρκεια της έρευνας και οι υπόλοιπες την είχαν συμπληρώσει. Οι μισές ακολούθησαν πρόγραμμα γιόγκα και οι υπόλοιπες βρίσκονταν σε λίστα αναμονής.

Οι γυναίκες που ακολούθησαν πρόγραμμα γιόγκα έλαβαν μέρος σε 75λεπτα μαθήματα ήπιας μορφής γιόγκα που χρησιμοποιεί μαξιλάρια και κουβέρτες για υποστήριξη. Στην αρχή και το τέλος της έρευνας και οι δυο ομάδες γυναικών συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αξιολογώντας την ποιότητα ζωής τους.

Δέκα εβδομάδες αργότερα οι γυναίκες που έλαβαν μέρος σε μαθήματα γιόγκα έδειξαν μεγαλύτερη βελτίωση σε τομείς ψυχικής υγείας όπως κατάθλιψη, θετικά αισθήματα και αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης σε σχέση με τις υπόλοιπες γυναίκες.

Οι γυναίκες που παρακολούθησαν μαθήματα γιόγκα ανέφεραν κατά μέσον όρο μείωση κατά 50% των αισθημάτων κατάθλιψης και αύξηση κατά 12% των αισθημάτων ειρήνης και νοήματος. Οι γυναίκες που ασχολήθηκαν με γιόγκα, επίσης ανέφεραν λιγότερη κούραση σε σχέση με τις άλλες.

Tα αποτελέσματα, εκτιμά η Danhauer ότι είναι υποσχόμενα και θα τους επιτρέψουν να συνεχίσουν με μεγαλύτερης έκτασης έρευνα. Η έρευνα δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Psycho-Oncology.’

--------------------------------------

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=9292

Η γιόγκα ανακουφίζει τον πόνο στη μέση

Πηγή: Σπονδυλική Στήλη (Spine)

Άνθρωποι με χρόνια προβλήματα στη μέση που επιλέγουν τη γιόγκα ξεπερνούν καλύτερα τον πόνο και την κατάθλιψη σε σχέση με ανθρώπους που ακολουθούν τις συμβατικές θεραπείες για πόνο στη μέση, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου West Virginia.

Η έρευνα διήρκεσε 3 χρόνια και δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Spine’. Όπως αποκάλυψε, η ομάδα των εθελοντών που επέλεξε τη γιόγκα ως μέθοδο καταπολέμησης του πόνου στη μέση εμφάνισε βελτίωση διάθεσης, λιγότερο πόνο και βελτιωμένη λειτουργικόττηα σε σχέση με την ομάδα που ακολούθησε τη συμβατική θεραπεία.

Η ομάδα της γιόγκα εμφάνισε λιγότερο πόνο, δυσλειτουργία και κατάθλιψη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, δήλωσε η Kimberly Williams. Αυτές οι αλλαγές ήταν στατιστικώς σημαντικές όπως και από κλινικής άποψης και διατηρήθηκαν 6 μήνες μετά το τέλος της γιόγκα.

Στην έρευνα έλαβαν μέρος 90 εθελοντές με ελαφριά ή μέτρια δυσλειτουργία. Όσοι ακολούθησαν μαθήματα γιόγκα ασκούνταν 90 λεπτά, δυο φορές την εβδομάδα, για 24 εβδομάδες και εκτελούσαν στάσεις που στόχευαν στην ανακούφιση του πόνου στη μέση. Η αξιολόγηση συνεχίστηκε για 6 μήνες μετά το τέλος των ασκήσεων γιόγκα.

Οι υποστηρικτές της γιόγκα έχουν από καιρό περιγράψει τα οφέλη της στη μείωση του πόνου στη μέση, δήλωσε ο Williams. Ωστόσο δεν είχαν πειστεί όλοι. Αυτή είναι μεγαλύτερη και πιο εντατική αξιολόγηση σε σχέση με τις προηγούμενες, κατέληξε ο ερευνητής.

--------------------------------------------

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=3209

Έρευνα: Η γιόγκα επιδρά θετικά σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Συνεδρίες γιόγκα που διήρκεσαν 8 εβδομάδες φάνηκαν ασφαλείς για ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και βοήθησαν να μειωθούν τα συμπτώματα φλεγμονής, που συχνά συνδέονται με τον θάνατο, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Η χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, αποτελεί μακροχρόνια πάθηση στην οποία η καρδιά δεν αποστέλλει αποτελεσματικά αίμα στα άλλα όργανα του σώματος.

Τα προβλήματα υγείας και οι θάνατοι, σε σχέση με την πάθηση, παραμένουν υψηλά παρά την ευρεία χρήση αποτελεσματικών θεραπειών για την αντιμετώπιση της πάθησης.

Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Emory, οι οποίοι υπολόγισαν την επίδραση της γιόγκα σε 19 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, ανακάλυψαν ότι το πρόγραμμα άσκησης μείωσε τους δείκτες φλεγμονής που σχετίζονταν με καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ παράλληλα βελτίωσε την αντοχή στην άσκηση και την ποιότητα ζωής.

Ασθενείς που ακολούθησαν ασκήσεις γιόγκα είδαν μείωση κατά 26% στα συμπτώματα όσον αφορά την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής, σε σύγκριση με μείωση κατά 3% στους ασθενείς που ακολούθησαν μόνο ιατρική αγωγή. Οι ασθενείς συμπλήρωσαν τις συνεδρίες χωρίς επιπλοκές.

Οι ερευνητές, που ανακοινώνουν τα αποτελέσματα της έρευνας στο Συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολόγων, θεωρούν ότι η πρόσθεση της γιόγκα μπορεί να είναι ωφέλιμη στην καρδιακή αποκατάσταση. Επιπλέον, ενδεχομένως η γιόγκα επιδρά στους μηχανισμούς που ενέχονται στην εξέλιξη της καρδιακής ανεπάρκειας.

Η γιόγκα είναι αεροβική. Δεν αποτελεί έκπληξη, όσον αφορά τις επιπτώσεις της στους δείκτες φλεγμονής, δήλωσε η Dr. Nieca Goldberg που προτείνει γιόγκα και ται-τσι στους ασθενείς της που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή και ανεπάρκεια.

Η καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Goldberg, δήλωσε ότι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια συχνά έχουν πρόβλημα με την άσκηση, λόγω κούρασης και ρηχής αναπνοής, εξαιτίας της μειωμένης ικανότητας της καρδιάς.

Θετικό φάνηκε να είναι το εύρημα, σύμφωνα με την καθηγήτρια, ότι μειώθηκαν οι δείκτες φλεγμονής με τη γιόγκα, η οποία παράλληλα φάνηκε να αποτελεί ασφαλές είδος άσκησης και να βελτιώνει την ποιότητα ζωής.

--------------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=3701
Η γιόγκα μπορεί να αποτρέψει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας
Πηγή: ‘Diabetes Research and Clinical Practice’, BioMed Central, Complementary and Alternative Medicine.

[...] Στη δεύτερη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο, στο BioMed Central Complementary and Alternative Medicine, η Dr.Anette Kjellgren από το Πανεπιστήμιο του Karlstad, στη Σουηδία, εξέτασε με τους συνεργάτες της τη θετική επίδραση ασκήσεων αναπνοής τύπου γιόγκα σε υγιείς εθελοντές.
Πενηνταπέντε ενήλικες έκαναν τις ασκήσεις, που περιλάμβαναν κύκλους αργών, φυσιολογικών και γρήγορων εισπνοών. Οι ασκήσεις διαρκούσαν μια ώρα την ημέρα, έξη μέρες την εβδομάδα, για διάστημα έξη εβδομάδων, ενώ 48 εθελοντές της ομάδας ελέγχου αναπαύονταν σε πολυθρόνα επί ένα τέταρτο της ώρας καθημερινά.
Στο τέλος της έρευνας, τα αισθήματα άγχους, στρες και κατάθλιψης είχαν μειωθεί σημαντικά, ενώ η αισιοδοξία αυξήθηκε στην ομάδα που έκανε γιόγκα, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.
Η γιόγκα προκαλεί αντίδραση χαλάρωσης που σχετίζεται με μειωμένη δραστηριότητα του νευρικού συστήματος και ένα αίσθημα ευεξίας, πιθανόν λόγω αύξησης των αντιοξειδωτικών και χαμηλότερων επιπέδων κορτιζόλης, υποδεικνύουν οι ερευνητές.
Η γιόγκα δεν βοηθά μόνο στην πρόληψη ασθενειών που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής αλλά μπορεί να αποτελέσει συνοδευτική θεραπεία όταν εμφανιστεί αυτή η ασθένεια, σημειώνει ο ερευνητής Dr.Faahri Saatiglou από το Πανεπιστήμιο του Όσλο.

----------------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=11747
Η γιόγκα βοηθά στον ύπνο και την κούραση των ασθενών με καρκίνο

Επιζήσαντες από καρκίνο μπορεί ενδεχομένως να επιθυμούν να δοκιμάσουν τη γιόγκα για να κοιμούνται καλύτερα και να έχουν περισσότερη ενέργεια, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Ο Dr. Douglas Blayney, πρόεδρος της Αμερικανικής Ενωσης Κλινικής Ογκολογίας δήλωσε ότι οι γιατροί συχνά δεν νιώθουν άνετα να συμβουλεύουν ασθενείς που επιθυμούν τη χρήση συμπληρωματικών θεραπειών στη συνήθη αγωγή κατά του καρκίνου. Πρόσθεσε ότι η νέα έρευνα αποτελεί μελετημένη παρέμβαση που φαίνεται ωφέλιμη.
Ερευνητές χώρισαν περισσότερους από 400 επιζήσαντες από καρκίνο σε μια από δυο ομάδες. Οι περισσότεροι είχαν αντιμετωπιστεί με χημειοθεραπεία για καρκίνο στο μαστό. Μια ομάδα ακολούθησε πρόγραμμα ελαφράς Χάθα γιόγκα και γιόγκα αποκατάστασης δυο φορές την εβδομάδα για ένα μήνα. Η άλλη ομάδα παρακολουθούνταν, ενώ ακολουθούσε τη συνήθη πρακτική.
Όσοι επέλεξαν τη γιόγκα διέκοψαν τα υπνωτικά χάπια και κοιμόνταν καλύτερα, όπως έδειξε η αύξηση κατά 22% της ποιότητας του ύπνου. Αυτό ισοδυναμούσε με διπλάσια βελτίωση σε σχέση με όσους δεν ασκήθηκαν.
Η γιόγκα επίσης μείωσε την κούραση σχεδόν κατά το ήμισυ και οδήγησε σε μικρή αύξηση της ποιότητας ζωής.
Η επικεφαλής της έρευνας, Karen Mustian, από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, δήλωσε ότι πρόκειται για θετική είδηση, καθώς δεν υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα για την κούραση σε ασθενείς με καρκίνο.
Αν και οι ασθενείς ενδεχομένως λαμβάνουν φάρμακα που τους βοηθούν στον ύπνο, τέτοια σκευάσματα έχουν παρενέργειες. Η ερευνητική ομάδα διερεύνησε για εναλλακτικές λύσεις. Δεν είναι τελείως σαφές πώς η γιόγκα πετυχαίνει τη χαλαρωτική επίδραση.
Η Mustian δήλωσε ότι μπορεί ενδεχομένως να προάγει την κοινωνική σύνδεση, προσθέτοντας ότι προκαταρκτικές έρευνες υπέδειξαν ότι μπορεί ενδεχομένως να μειώνει τις ορμόνες του στρες. Η ερευνήτρια δήλωσε ότι τα αποτελέσματα μπορεί να μην ισχύουν για όλα τα είδη γιόγκα και ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι διπλωματούχος και να έχει εμπειρία με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη νόσο. Θεωρεί πως ένα ς γιατρός θα μπορεί να συμβουλεύει για το είδος προγράμματος γιόγκα που μπορεί ενδεχομένως να είναι χρήσιμο στον ασθενή.
Η έρευνα θα παρουσιαστεί στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Κλινικής Ογκολογίας.
--------------------------

http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=2197
Γιόγκα: Βελτιώνει την ικανότητα συγκέντρωσης και την αυτοπεποίθηση

Oι ασκήσεις γιόγκα μπορεί να ωφελήσουν τον άνθρωπο πέρα από την αύξηση της ευλυγισίας, της δύναμης και του μυικού τόνου. Μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα συγκέντρωσης, την κινητοποίηση και να περιορίσει το άγχος, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Ετήσιο Συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Αθλητικής Ιατρικής στις Η.Π.Α.
Η ψυχολόγος Traci Statler, δήλωσε ότι υπάρχουν σίγουρα κάποια σωματικά αλλά και ψυχικά οφέλη από τη γιόγκα. Στο δυτικό κόσμο, η γιόγκα κυρίως εκλαμβάνεται ως φυσική δραστηριότητα, ενώ στην ανατολή χρησιμοποιείται σαν τεχνική χαλάρωσης του σώματος και συγκέντρωσης του μυαλού ώστε αυτό να αποκτήσει περισσότερη διαύγεια και πιο θετική αντιμετώπιση των γεγονότων.
Η ερευνήτρια, με την ομάδα της, μελέτησε 84 φοιτητές που έκαναν μαθήματα γιόγκα για διάστημα δέκα εβδομάδων. Πέρασαν από εξετάσεις σχετικά με τη συγκέντρωση, την κινητοποίηση και το άγχος κατά τη δεύτερη και ένατη εβδομάδα. Όπως δηλώνει η ερευνήτρια, εξεπλάγη από το ρυθμό βελτίωσης στους τρεις τομείς.
Η γιόγκα φάνηκε πως βελτιώνει τη συγκέντρωση και την ικανότητα εστίασης, ιδιότητες χρήσιμες στους αθλητές, καθώς και την κινητοποίηση σε αντίθεση με το να εστιάζει κανείς στο φόβο ή στην αποτυχία.
Στην έρευνα οι φοιτητές δήλωσαν ότι μπορούσαν να συγκεντρωθούν καλύτερα στο στόχο τους και να αποβάλουν άλλα εξωτερικά ερεθίσματα, ενώ έδειξαν σημάδια λιγότερου άγχους και μεγαλύτερης κινητοποίησης προς την επιτυχία.
-------------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=1716
Πιλοτική έρευνα: Τα οφέλη της γιόγκα σε γυναίκες με καρκίνο στο στήθος

Οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού, που έχει κάνει μετάσταση, ενδεχομένως μπορούν να βοηθηθούν από τη γιόγκα, σύμφωνα με νέα πιλοτική έρευνα. Οι ασκήσεις θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στα μέτρα κάθε ασθενούς και να περιλαμβάνουν ήπιες στάσεις γιόγκα, διαλογισμό και ασκήσεις αναπνοής.
Τα πλεονεκτήματα μπορεί να περιλαμβάνουν λιγότερο πόνο και κούραση και περισσότερο σφρίγος, ηρεμία και αποδοχή, δήλωσε ο ερευνητής Dr.James Carson του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Duke, στη Βόρεια Καρολίνα. Ο ερευνητής θεωρεί πως χρειάζονται αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης των συμπτωμάτων που εμφανίζουν γυναίκες με καρκίνο του μαστού σε προχωρημένο στάδιο.
Οι ερευνητές εφάρμοσαν πρόγραμμα ασκήσεων γιόγκα σε ασθενείς με καρκίνο,το οποίο ήταν ειδικά σχεδιασμένο για τις ανάγκες καθεμιάς και φάνηκε ότι είχε θετικά αποτελέσματα ως προς τον πόνο,την κούραση και την ψυχολογική αναστάτωση.
Δεκατρείς γυναίκες με μεταστατικό καρκίνο του μαστού ακολούθησαν μαθήματα γιόγκα, μια φορά την εβδομάδα για διάστημα δυο μηνών.
Η ηλικία τους ήταν 59 ετών κατά μέσον όρο και ο καρκίνος τους είχε διαγνωστεί περίπου πριν από 7 χρόνια. Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, το πρόγραμμα αποδείχτηκε ότι βοήθησε τις γυναίκες να ενεργοποιηθούν στις καθημερινές τους δραστηριότητες και να αποδεχτούν την κατάστασή τους.
Παράλληλα φάνηκε ότι παραπάνω άσκηση σε κάποια συγκεκριμένη μέρα ήταν συνδεδεμένη με βελτίωση όχι μόνο την ίδια μέρα αλλά και την επόμενη.
Οι ερευνητές της συγκεκριμένης πιλοτικής έρευνας δήλωσαν ότι από αυτήν προέκυψαν προκαταρκτικές ενδείξεις, για πρώτη φορά, σχετικά με τα ενδεχόμενα οφέλη της γιόγκα στην κατηγορία αυτή των γυναικών.
------------------------------------------
http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=11955
Η μέτρια άσκηση ωφελεί τους καρκινοπαθείς
Πηγή: Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητιατρικής, των ΗΠΑ
"Η γιόγκα μοιάζει ασφαλής"

Οι ασθενείς με καρκίνο, σύμφωνα με νέες οδηγίες του Αμερικανικού Κολλεγίου Αθλητιατρικής, των ΗΠΑ, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν φυσικά δραστήριοι πριν και κατά τη διάρκεια της αγωγής. Η επικεφαλής συγγραφέας των οδηγιών, Kathryn Schmitz,δήλωσε ότι θα πρέπει να ξεπεραστεί η ιδέα πως η άσκηση βλάπτει τους ασθενείς με καρκίνο.
Η άσκηση προσφέρει πολλά οφέλη, όπως βελτίωση στην αεροβική φόρμα και δύναμη, μειωμένη κούραση και βελτιωμένη εικόνα σώματος, σημειώνει η Schmitz.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία θα πρέπει να κάνει μαραθώνιο ως άσκηση αλλά ό,τι είναι άνετο με το σώμα του, δήλωσε η ειδικός. Πολλοί ασθενείς που σταματούν την άσκηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας και στην αρχή της ανάρρωσης ξεκινούν πάλι, δήλωσε η Jennifer Ligibel, από το Ινστιτούτο Dana-Farber Cancer Institute στη Βοστόνη.
Επιτροπή του Αμερικανικού Κολλεγίου Αθλητιατρικής οδηγήθηκε στις συστάσεις για άσκηση μετά από επισκόπηση ερευνών σχετικά με την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της άσκησης κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας και μετά από αυτήν. Η επιτροπή εστίασε στον καρκίνο του μαστού, προστάτη, αίματος, παχέος εντέρου και γυναικολογικών καρκίνων.
Γενικά, η ίδια σύσταση για άσκηση 30 λεπτών την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα, μέτριας έντασης που αφορά το γενικό πληθυσμό είναι ωφέλιμη για τους ασθενείς με καρκίνο, ακόμα και κατά τη διάρκεια της αγωγής, σύμφωνα με τις οδηγίες. Ωστόσο δεν είναι ίδια η συνταγή για όλους και θα πρέπει να εξατομικεύεται λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική φόρμα, διάγνωση και άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ασφάλεια. Για παράδειγμα, άνθρωποι που πάσχουν από καρκίνο στο πεπτικό σύστημα καθώς και αυτοί που έχουν μετάσταση στα οστά μπορεί να δεχτούν συμβουλή αποφυγής της άσκησης με βάρη.
Άνθρωποι με επιβαρυμένο ανοσοποιητικό μπορεί να πρέπει να αποφεύγουν να ασκούνται στα γυμναστήρια. Αν υπάρχει μείωση αίσθησης ή αίσθημα βελονών στα χέρια και τα πόδια-πάθηση που ονομάζεται περιφερική νευροπάθεια-ένα στατικό ποδήλατο μπορεί να είναι προτιμότερο από άσκηση με βάρη, σύμφωνα με την επιτροπή.
Η γιόγκα γενικά μοιάζει ασφαλής, δήλωσε η Schmitz. Όσον αφορά το Pilates, δεν υπήρχε δημοσιευμένη απόδειξη για να επισκοπήσει η επιτροπή, επομένως δεν μπορεί να γίνει κάποια σύσταση για αυτό.
Γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο στο μαστό μπορούν να γυμναστούν στο άνω μέρος του σώματος, αλλά η άσκηση θα πρέπει να γίνεται πολύ αργά, δήλωσε η Ligibel.
Γενικά οι καρκινοπαθείς δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε επίσημη εξέταση πριν αρχίσουν πρόγραμμα άσκησης μέτριας έντασης, δήλωσε, αλλά θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.
Άνθρωποι με καρδιοπάθεια, είτε συνδέεται με τον καρκίνο είτε όχι, καθώς και οι πολύ παχύσαρκοι μπορεί ενδεχομένως να χρειαστούν επιπρόσθετη επιτήρηση και διαφοροποιήσεις στην άσκηση, αναφέρουν οι οδηγίες.
Σύμφωνα με την Schmitz, το σημαντικό είναι να αποφευχθεί η αδράνεια.
----------------------

Τα ωφελήματα της γιόγκα στην παιδική νοητική καθυστέρηση
σύνδεσμος

«Υπήρξε σημαντική βελτίωση στο δείκτη ευφυίας και στην κοινωνική προσαρμογή των παιδιών που έκαναν γιόγκα, σε σύγκριση με την ομάδα των παιδιών που δεν έκαναν. Αυτή η έρευνα δείχνει την αποτελεσματικότητα της γιόγκα ως θεραπευτικό εργαλείο στην αντιμετώπιση της διανοητικής καθυστέρησης στα παιδιά.»
« There was highly significant improvement in the IQ and social adaptation parameters in the yoga group as compared to the control group. This study shows the efficacy of yoga as an effective therapeutic tool in the management of mentally retarded children.»

--------------------------
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=7817
Ψυχοθεραπεία: Η φιλοσοφία επιστρέφει
(πηγή: 'Εις ΥΓΕΙΑΝ', Μία έκδοση του Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ)

Η αμερικανική ψυχολογία έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται και να χρησιμοποιεί βουδιστικές τεχνικές διεύρυνσης της συνειδητότητας
Μια νέα τάση αναπτύσσεται στον κλάδο της ψυχολογίας τον τελευταίο καιρό, τάση η οποία συνδυάζει τις επιστημονικές κατακτήσεις της δυτικής επιστήμης με τις ανατολικές παραδόσεις. Ουσιαστικά πρόκειται για την επανασύνδεση της ψυχολογίας με τη φιλοσοφία. Πώς μεταφράζεται, όμως, αυτή η νέα προσέγγιση και τι αλλάζει στον τρόπο με τον οποίο κάποιος αντιμετωπίζει τα προβλήματά του;

«Γαλήνη τώρα: Η Ανατολή συναντά τη Δύση καθώς οι ψυχολόγοι αγκαλιάζουν τις αρχαίες παραδόσεις για να εμπλουτίσουν τη σύγχρονη ψυχοθεραπευτική πρακτική»... Αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Δεκέμβρη στο δημοφιλές επιστημονικό περιοδικό 'Monitor on Psychology', που εκδίδεται από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία. Περιγράφει με αρκετά παραδείγματα τη νέα τάση που αναπτύσσεται την τελευταία δεκαετία στους χώρους της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας.
Σύμφωνα με αυτήν, αρκετοί επιστήμονες χρησιμοποιούν στη θεραπεία των ασθενών τους τεχνικές που προέρχονται από το Βουδισμό και άλλες ανατολικές παραδόσεις σε συνδυασμό με τις κλασικές ψυχοθεραπευτικές μεθόδους.
Στο άρθρο αναφέρεται, για παράδειγμα, ο Christopher Germer, PhD, κλινικός υπεύθυνος στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, ο οποίος χρησιμοποιεί τις αρχές του Βουδισμού καθώς και τη βουδιστική πνευματική πρακτική ως μέρος της καθημερινής ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης.
Σύμφωνα με αυτή την πρακτική, αναφέρει ο Germer, ο ασκούμενος προσέχει τι συναισθήματα, σκέψεις και αισθήσεις κυριαρχούν τη δεδομένη στιγμή. Όταν δουλεύει με ασθενείς, ο Germer εστιάζει κυρίως στο τι είναι αυτό που ο ασθενής δεν αποδέχεται.
Συνήθως οι ασθενείς απευθύνονται στον ψυχοθεραπευτή ζητώντας να απαλλαγούν από διάφορα αρνητικά συναισθήματα, όπως π.χ. έντονο άγχος. Η ψυχοθεραπεία στοχεύει, μαζί με άλλα, στη μείωση αυτού του άγχους. Αυτό όμως για πολλούς λόγους μπορεί να μην είναι πάντα εφικτό.
Ο Germer αναφέρει την περίπτωση ασθενούς με πολύ έντονο άγχος που του είπε ότι είχε δοκιμάσει τα πάντα, όπως να εκτίθεται σε ό,τι φοβάται, να χαλαρώνει την ώρα της κρίσης πανικού ή να την αποτρέπει, αλλά παρ’ όλα αυτά εξακολουθούσε να έχει έντονο άγχος. Εκείνος εργάστηκε μαζί του βοηθώντας τον όχι να μειώσει το άγχος που ένιωθε, αλλά να γίνει δεκτικός προς αυτό, να μάθει να το ανέχεται ως κάτι δυσάρεστο μεν, αλλά όχι να πηγαίνει ενάντια σε αυτό. Με το να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν το άγχος, ο ασθενής μπόρεσε εν τέλει να το χειριστεί και να εκτονωθεί.
H ψυχολόγος Brach, επίσης, συμφωνεί ότι η βουδιστική πρακτική που εστιάζει στο τώρα μπορεί να βοηθά ιδιαίτερα αποτελεσματικά τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν και να αποδέχονται αρνητικά συναισθήματα.
Το ίδιο άρθρο αναφέρει και άλλα παραδείγματα συνδυασμού διαφόρων μεθόδων, όπως αυτή της βελονοθεραπείας, οι οποίες, όπως δείχνουν οι σχετικές έρευνες με συγκριτικές ομάδες ελέγχου, είχαν θετικά αποτελέσματα σε ασθενείς με προβλήματα ψυχικής υγείας όταν χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό με ψυχοθεραπευτικές μεθόδους.
Σιωπηλή επανάσταση
Αυτό που είναι καταρχήν ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι παρουσιάζεται τέτοιο άρθρο σε επιστημονικό περιοδικό, επισημαίνοντας ίσως, με έμμεσο τρόπο, ότι η προσέγγιση Ανατολής και Δύσης και ο συνδυασμός αρχαίας γνώσης από την Ανατολή με αυτήν που προέρχεται από την επιστήμη της Δύσης είναι πλέον πραγματικότητα, τουλάχιστον στο χώρο της ψυχολογίας. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και στην ιατρική, όπως υποδηλώνουν οι εμφανίσεις άρθρων με παρόμοιο περιεχόμενο σε ιατρικά περιοδικά.
Ίσως αυτό να μην ακούγεται συνταρακτικό στα αφτιά του μη ειδικού, αλλά κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτεί μια σιωπηλή επανάσταση. Η εισαγωγή κάποιας μορφής διαλογισμού στην ψυχοθεραπεία δεν φέρνει μία ακόμη «τεχνική», αλλά μία ολόκληρη φιλοσοφία πίσω από αυτήν.
Εάν ασκούμαι στο διαλογισμό, αυτό θα έχει πιθανόν άμεσα θετικά αποτελέσματα στην ψυχική μου υγεία εκείνη τη στιγμή, που εν μέρει οφείλεται και σε σωματικές αλλαγές οι οποίες γίνονται, όπως π.χ. η επιβράδυνση των χτύπων της καρδιάς, περισσότερα εγκεφαλικά κύματα τύπου άλφα, αλλά δεν θα έχει μακροπρόθεσμη επίδραση παρά μόνο εάν αλλάξω και τρόπο σκέψης, στάσης απέναντι στον κόσμο, αξίες.
Δύο διαφορετικοί τρόποι
Για παράδειγμα, έχει τεράστια διαφορά να μην ανέχομαι το άγχος και να θέλω να το απομακρύνω με οποιονδήποτε τρόπο από το να αρχίσω να μαθαίνω να το αποδέχομαι ως κάτι που απλώς συμβαίνει. Αυτοί είναι δύο διαφορετικοί στόχοι που πίσω τους κρύβουν διαφορετικές και μάλιστα αντίθετες αξίες, η μία της αλλαγής ενώ η άλλη της αποδοχής. Ένα ερώτημα που προκύπτει επίσης είναι: αν αποδεχτώ το άγχος ως κάτι που συμβαίνει, άραγε το βιώνω το ίδιο δυσάρεστα; Στο διαλογισμό αποδέχομαι βιωματικά την παρούσα στιγμή όπως είναι, βιώνω μία άλλη κατάσταση από αυτή στην οποία συνήθως βρίσκομαι. Βέβαια, ο διαλογισμός, η γιόγκα, η βουδιστική πρακτική δεν στηρίζονται μόνο στην αρχή της αποδοχής, αλλά σε συστήματα αξιών και ιδεών που ζουν για αιώνες.
Δεν είναι σκοπός του παρόντος άρθρου να αναπτύξει αυτά τα φιλοσοφικά συστήματα όσο το να υπογραμμίσει ότι αυτές οι νέες τάσεις φέρνουν αναπόφευκτα, αν και με έμμεσο τρόπο, την ψυχολογία σε επαφή με τη φιλοσοφία, από την οποία είχε τελείως αποκοπεί από το 19ο αιώνα σε μια προσπάθεια να εδραιωθεί ως ανεξάρτητη και χωριστή, εμπειρική επιστήμη. Τι σημαίνει αυτό;
Τι αλλάζει
Σημαίνει αυτό ότι η ψυχολογία θα πάψει να είναι επιστήμη και θα επιστρέψει σιγά-σιγά στους κόλπους της φιλοσοφίας, ή ότι η ψυχολογία εδραιωμένη πια ως επιστήμη τολμάει να ερευνήσει πλέον επιστημονικά έννοιες και θέματα που παραδοσιακά προέρχονται από τους χώρους της φιλοσοφίας και της θρησκείας;
Πιστεύω πως συμβαίνει το δεύτερο. Θεωρώ ότι αυτή η νέα τάση αποτελεί ένα τεράστιο βήμα προόδου για την ψυχολογία. Για πόσο καιρό ακόμη μπορεί η ψυχοθεραπεία, στην προσπάθεια να βοηθήσει το άτομο να αντιμετωπίσει προβλήματα, όπως ψυχικές δυσλειτουργίες, σωματικές ασθένειες, ατυχή συμβάντα στη ζωή του, τον θάνατο, να το κάνει αποτελεσματικά κλείνοντας τα μάτια σε βασικά ερωτήματα του ανθρώπου, όπως ποιος είμαι, τι κάνω, ποιο είναι το νόημα της ύπαρξής μου;
Ίσως ο συνδυασμός της αρχαίας γνώσης από την Ανατολή μαζί με τη γνώση από την ανάπτυξη της επιστήμης στη Δύση να ανοίξει νέους δρόμους στη διερεύνηση των αιώνιων αυτών ερωτημάτων, που αγγίζουν άμεσα το πώς ο καθένας μας βιώνει και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του.

---------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Αλληλογραφία για πνευματικά βίντεο

Αλληλογραφία με χρήστες του youtube
σχετικά με το βίντεο:
Υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού; (debate στο BBC)

Vasonas
Αν μας το προτείνει με αυτό τον τρόπο το BBC τότε ησυχάσαμε…!!! Έχουν δημιουργηθεί δεκάδες «ντοκιμαντέρ» σαν και αυτό από υποτιθέμενα σοβαρά και επιστημονικά κανάλια. Τα πολλά λόγια όμως είναι εκ του πονηρού στην προκειμένη περίπτωση. Ας επικεντρωθούμε στην ουσία της διδασκαλίας του Ιησού, στο “αγαπάτε αλλήλους” και στο “ δικαιοσύνη μάθετε οι κατοικούντες επί της γης “. Ειλικρινά όλα τα άλλα μικρή σημασία έχουν.

Κίμων (VideoTranslations, εγώ που ανάρτησα το βίντεο)
Απλά ας ξέρουμε ότι δεν τα είπε μόνο ο Χριστός αυτά, για να μην έχουμε προκατάληψη για άλλες θρησκείες. Αν αυτό το βίντεο μάς πονά, μήπως μας πάτησε τον κάλο της προκατάληψης;

Vasonas
Αγαπητέ μου, προσωπικά δεν με πονάει καθόλου και μακριά από εμένα οι προκαταλήψεις. Βλέπω όμως μια συγκεκριμένη κίνηση δημιουργίας και προώθησης ταινιών και υποτιθεμένων "ντοκιμαντέρ", όπου οργανωμένα κάποιοι κύκλοι, προσπαθούν με ακροβατικά επιχειρήματα που μοιάζουν λογικά, να μας πείσουν ότι ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος ψεύτης. Δεν βλέπω αντίστοιχες κινήσεις να γίνονται και για άλλες θρησκείες. Το γεγονός αυτό δείχνει πραγματικά ότι αυτοί οι κύκλοι πονούν ιδιαίτερα από τη διδασκαλία του Χριστού. Τώρα αν κάποιοι άνθρωποι στο όνομα του Χριστού έκαμαν εγκλήματα, σίγουρα για αυτό δεν φταίει ο Χριστός. Θέλω με την ευκαιρία να σε συγχαρώ για την τεράστια δουλειά που έχεις κάνει, προσφέροντας μεταφρασμένα στα ελληνικά δεκάδες βίντεο τα οποία πολλοί δεν θα είχαν την χαρά να τα κατανοήσουν αν δεν υπήρχε αυτή η εργασία σου.

Κίμων
         "Αγαπητέ μου, προσωπικά δεν με πονάει καθόλου…" Το δέχομαι ότι δεν σε πονάει, δεν εννοούσα απαραίτητα ότι πονάει εσένα. Ως προς το αν ο Χριστός ήταν ψεύτης: Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει "κίνηση" δημιουργίας και προώθησης ταινιών με αυτό το μήνυμα. Εγώ προσωπικά υποστηρίζω σε μαγνητοσκοπημένη μου ομιλία ότι ο Χριστός ήταν θείος (τίτλος βίντεο: "Το Όραμά μου του Χριστού") και έχω το μεγαλύτερο σεβασμό για αυτόν, άσχετα με το ποιες ενδεχόμενα ήταν οι σχέσεις του με τη διδασκαλία του βουδισμού. Η "κίνηση" που καταλαβαίνω να υπάρχει είναι εναντίον των δογμάτων και όχι του ίδιου του Χριστού. Και, ακόμα και έτσι, δεν ξέρω να υπάρχει "οργανωμένη" τέτοια –αν και μεμονωμένες οργανώσεις μπορεί να υπάρχουν φυσικά εδώ κι εκεί, εφόσον οι άνθρωποι πάντα οργανώνονται για να εκφράσουν τις απόψεις τους. Το να υπάρχει μια αντίδραση προς τα δόγματα της εκκλησίας είναι φυσικό. Γιατί να πιστεύει ο άνθρωπος σε οποιοδήποτε δόγμα; Αυτό δεν σημαίνει πως τα δόγματα είναι απαραίτητα λάθος. Εγώ προσωπικά ας πούμε θα μπορούσα να δεχθώ η παρθενογένεση ενδεχόμενα να αληθεύει. Αλλά σίγουρα δεν πρέπει να απαγορεύεται να εκφράσει κανείς μια αντίθετη άποψη, ούτε σε αυτό ούτε σε άλλα δόγματα, και δεν έχουμε λόγο να τον θεωρούμε "εκ του πονηρού". Αν μας ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα, απλά μπορούμε να κοιτάξουμε τα στοιχεία και να σκεφτούμε.
         Λες: "Δεν βλέπω αντίστοιχες κινήσεις να γίνονται και για άλλες θρησκείες." Τότε… ξανακοίτα! Το Youtube είναι γεμάτο με βίντεο που προσπαθούν να απαξιώσουν άλλες πνευματικές παραδόσεις (ιδιαίτερα ινδικές, που είναι και η "απειλή" για το χριστιανισμό, όπως το αντιλαμβάνεται αυτός) και μάλιστα να τις παρουσιάσουν ως δαιμονικές. Αντίθετα, από πλευράς ινδικών παραδόσεων δεν υπάρχει τίποτα ή σχεδόν τίποτα επικριτικό του χριστιανισμού. Το "σχεδόν" αναφέρεται σε κάποια λιγοστά βίντεο που θέτουν θέμα χριστιανικής πολεμικής εναντίον θρησκειών, και όχι σε βίντεο που, όπως τα αντίστοιχα χριστιανικά, επιχειρηματολογούν πως ο Χριστός ήταν δαίμονας. Εγώ ούτε έχω δει τέτοια βίντεο ούτε έχω ακούσει ποτέ τέτοιο επιχείρημα, στον κόσμο της γιόγκα και της ανατολικής φιλοσοφίας τον οποίο γνωρίζω. Το να πω ότι η πνευματικότητα του Χριστού μοιάζει με την βουδιστική διδασκαλία και όχι με το εβραϊκό φιλοπόλεμο πνεύμα σίγουρα δεν είναι ταυτόσημο με το να απαξιώνω τον χριστιανισμό ως πνευματική διδασκαλία. Άλλωστε, αν αυτό σήμαινε, τότε ταυτόχρονα θα απαξίωνα και τον βουδισμό – κι αυτό μάλλον θα 'ταν αρκετά παράδοξο για έναν δάσκαλο γιόγκα, δεδομένης της ευρείας χρήσης της γιόγκα ως πνευματικής πρακτικής στη διδασκαλία του βουδισμού.
         Καταλαβαίνω ότι σε αυτό θα μπορούσες να απαντήσεις ότι απαξιώνεται ο βουδισμός γιατί ο Χριστός παρουσιάζεται να παίρνει τη διδασκαλία του από μια άλλη πηγή μάλλον παρά κατευθείαν από τον εαυτό του.
         Αλλά αν ο Χριστός ήταν θεός που έγινε άνθρωπος, και μπορούσε να πεθάνει στο σταυρό, και μπορούσε να είναι παιδί και να μάθει πώς να μιλάει και πώς να περπατάει, τότε γιατί να μη διδαχθεί κιόλας διδασκαλίες της αγάπης και της πνευματικής καλλιέργειας; Δεν βλέπω πώς θα τον "μείωνε" αυτό. Ως άνθρωπος είναι φυσικό να καλλιέργησε τις δυνάμεις του, το μυαλό του, τις γνώσεις του για την κοινωνία και τις πνευματικές διδασκαλίες που υπήρχαν εκείνη την εποχή.
         Τώρα, αν δεν θέλουμε να δούμε τον Χριστό ως άνθρωπο αλλά ως τέλειο και παντογνώστη Θεό, αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά δεν νομίζω πως μία τέτοια ακραία στάση ακολουθεί το χριστιανικό δόγμα.
         Και, παρεμπιπτόντως: στον ινδουισμό και βουδισμό, όπως λέει και το βίντεο, ενώ θεωρείται πως υπάρχουν διάφοροι θεάνθρωποι – άνθρωποι τους οποίους διαπερνά θεία ουσία–, πουθενά δεν θεωρείται ότι αυτοί μεγάλωσαν στην ανθρώπινη κοινωνία ως παντογνώστες και δεν χρειάστηκε να μάθουν και να γνωρίσουν την κοινωνία και τις παραδόσεις της (ως μέρος της διδασκαλικής τους πορείας κατά την οποία επεξεργάζονται τα πολιτισμικά δεδομένα ανάλογα με τη δική τους θεία ουσία). Ασφαλώς και ο ισχυρισμός εδώ δεν είναι πως ο Χριστός δεν έκανε τίποτα άλλο από το να πάρει ατόφια τη βουδιστική θρησκεία και απλά να την επαναλαμβάνει ως ακόμα ένας της δάσκαλος. Αυτό θα ήταν γελοίο για ένα ον τέτοιου διαμετρήματος όπως ο Χριστός.
         Δεν εννοώ με αυτό πως ο Χριστός άλλαξε τη βουδιστική διδασκαλία, όπως άλλαξε ο Βούδας την ινδουιστική διδασκαλία. Τέτοια στοιχεία δεν έχω. Εννοώ μόνο πως δέχθηκε ερεθίσματα από μια πολύ ποιοτική πνευματική διδασκαλία που υπήρχε στην εποχή του. Το θέμα δεν είναι να "δεχθείς" ή να "απορρίψεις". Τα λόγια που λες ως γνήσιος διδάσκαλος έρχονται από τη θεία κρίση σου. Αυτή μπορεί να συμφωνεί σε όλα με πρότερα ερεθίσματα που έχεις δεχθεί (π.χ. από τον βουδισμό) ή και σε τίποτα. Μια τέτοια σύγκριση μπορούμε να την κάνουμε παραβάλλοντας τη διδασκαλία του Χριστού με τη βουδιστική διδασκαλία. Αλλά ποια είναι πραγματικά η διδασκαλία του Χριστού; Εδώ χρειαζόμαστε ιστορικές πηγές πληροφόρησης, και η Αγία Γραφή δεν είναι τέτοια πηγή.
         Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια που είπες για τις μεταφράσεις μου. Μόνο να διορθώσω πως δεν είναι "δεκάδες" μα πάνω από χίλια βίντεο. :-)

Vasonas
         Αγαπητέ, VideoTranslations, θα απαντήσω σε λίγες από τις επισημάνσεις σου και δεν θα επανέλθω πλέον καθότι πιστεύω ότι σε αυτή την μορφή η συζήτηση δεν μπορεί να έχει βάθος και δεν μας βοηθά πολύ. Ίσως από κοντά θα ήταν διαφορετικά.
         Σε ό,τι αφορά την "κίνηση" δημιουργίας και προώθησης ταινιών, δεν θα περίμενα να δω κάποια κίνηση με «ταμπέλα». Εκ του αποτελέσματος γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει. Ταινίες τύπου, Κώδικας Davinci, διάφορα ντοκιμαντέρ όπως αυτό του BBC και άλλων γνωστών εταιρειών παραγωγής ντοκιμαντέρ τα οποία συνήθως προβάλλονται στις τηλεοράσεις παραμονές Χριστουγέννων και Πάσχα (τυχαίο;), άλλα αμφισβητούν την ύπαρξη του Χριστού, διερωτώνται αν ήταν παντρεμένος με παιδιά, άλλοι βρήκαν κρανία που εικάζουν ότι είναι του Χριστού κλπ. Μοιάζει ως κάποιοι να διατελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία.
         Eντέχνως μεταφέρεται η ανθρώπινη σκέψη όχι στην ουσία τού αν είναι καλά ή κακά αυτά που δίδαξε ο Χριστός αλλά στο αν υπήρξε ή αν είναι αληθινά όσα καταγράφηκαν που αφορούν τη ζωή του. Αν καταφέρουν να πείσουν ότι ο Χριστός δεν υπήρχε ή ότι όσα αναφέρονται σε αυτόν είναι ψέμα, τότε και όσα δίδαξε αυτομάτως θεωρούνται ψεύτικα.
         Φυσικά η βαρύτητα και η επίδραση τέτοιων ντοκιμαντέρ, όταν προβάλλονται στις τηλεοράσεις ανά τον κόσμο, είναι τεράστια και σίγουρα με τον τρόπο αυτό καλλιεργείται κλίμα δυσπιστίας προς τον Χριστιανισμό. Σαφώς ό,τι προβάλλεται στο Youtube έχει μικρότερη επίδραση από ό,τι στην τηλεόραση, λόγω της φύσης του Μέσου. Η πρώτη γραμμή είναι η τηλεόραση και ο κινηματογράφος για τα οποία Μέσα τα ντοκιμαντέρ αυτά έχουν δημιουργηθεί.
         Γίνεται αναφορά ότι δεν γνωρίζουμε ποια είναι η διδασκαλία του Χριστού αλλά ταυτοχρόνως ότι ο Χριστός είναι προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος. Τελικά τι ισχύει; Αν δεχθούμε ότι δεν γνωρίζουμε την διδασκαλία του Χριστού, τότε πως κρίνουμε ότι η προσωπικότητά του είναι μεγάλου διαμετρήματος, από τι κρίνουμε ; Οι πρώτοι χριστιανοί μάρτυρες, κάποιοι ήσαν μαθητές του Χριστού, κάποιοι άλλοι απλοί άνθρωποι που τον ακολουθούσουν, είχαν γνωρίσει από κοντά τον Χριστό, τον είχαν ακούσει με τα αυτιά τους και τον είχαν δει με τα μάτια τους.
         Αυτοί σε ποια ιστορική πηγή βασίστηκαν για να τον ακολουθήσουν πληρώνοντας ως τίμημα την ζωή τους; Αυτοί ομολόγησαν μόνο ό,τι είχαν βιώσει.
         Σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία ο Χριστός είναι Θεός, το τρίτο πρόσωπο της Τριαδικής θεότητας. Ήλθε στην Γη έχοντας συγκεκριμένη αποστολή. Ένας Θεός θα είχε ανάγκη τις Βουδιστικές ή οποιεσδήποτε άλλες διδασκαλίες μεγάλων ανθρώπων για να διδάξει; Αυτό φυσικά αποτελεί αποτέλεσμα εμπιστοσύνης, (Πίστης), στις διδασκαλίες του Χριστού. Το αποδέχεσαι ή δεν το αποδέχεσαι, μετά από πνευματική διεργασία. Τόσο απλά.
         Σε ό,τι αφορά τα συγχαρητήρια που σου έδωσα για τα πολλά βίντεο που έχεις μεταφράσει, αισθάνθηκα να με εγκαλείς στην τάξη επειδή μίλησα για δεκάδες βίντεο, ενώ εσύ έχεις μεταφράσει πάνω από χίλια.
         Αν θεώρησες ότι είχα διάθεση να σε υποτιμήσω σε διαβεβαιώ ότι δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό μου. Απλά δεν μπορώ να γνωρίζω πόσα βίντεο έχεις μεταφράσει. Αν σε στενοχώρησε αυτό ζητώ ταπεινά συγγνώμη.
         Αυτά μόνο ήθελα να καταγράψω και δεν θα σε κουράσω πάλι.
         Με εκτίμηση

Κίμων
         Γεια Vasonas.
         Θα απαντήσω παράγραφο προς παράγραφο.
         Αν δεν απαντήσεις, είναι ok. Αν αισθάνεσαι ότι το μέσο δεν μας βοηθάει, δεν χρειάζεται να απαντήσεις. Δεν θα υποθέσω ότι συμφωνείς.

         Ο άνθρωπος έχει διάφορες ροπές μέσα του. Μία είναι η πνευματική, άλλη η σεξουαλική. Πολλοί άνθρωποι (ίσως οι περισσότεροι) το βρίσκουμε δύσκολο να φανταστούμε πώς ένας άνθρωπος θα μπορούσε να ήταν υπεράνω της σεξουαλικής επιθυμίας. Βλέποντας ότι ο Χριστός έτρωγε και ανάπνεε όπως όλοι, σκεφτόμαστε: και σεξ δεν έκανε; Ο βαθμός στον οποίο θα μπορούμε να του αναγνωρίσουμε (ή "παραχωρήσουμε") μια ελευθερία σε σχέση με το σεξ, είναι ανάλογος στο βαθμό που εμείς οι ίδιοι θα μπορούσαμε να υπάρξουμε χωρίς αυτό. Αν μας φαίνεται αδύνατο και αδιανόητο για τον εαυτό μας, μπορεί να μην μπορούμε να το φανταστούμε για τον οποιονδήποτε, ακόμα και για τον Χριστό. Συνεπώς μπορεί να λέμε: "Ε, όλο και κάποια φιλενάδα θα είχε, ίσως τη Μαρία τη Μαγδαληνή", αμφισβητώντας τη διαδεδομένη οπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι εκφράζουμε ένα "οργανωμένο" κίνημα εναντίον του.
         Τα ντοκιμαντέρ του BBC προβάλλονται ίσως κοντά σε θρησκευτικές εορτές (Πάσχα-Χριστούγεννα) πιθανά επειδή τότε έχουμε αργίες και περισσότερο χρόνο και ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε κάτι με θρησκευτικό θέμα. Δεν είναι λογικό; Και συμβατική οπτική να ακολουθούν τα ντοκιμαντέρ, πάλι υπάρχει η τάση να προβάλλονται αυτή την περίοδο. Το φιλμ του Τζεφιρέλι, ας πούμε, θυμάμαι ότι πάντα το Πάσχα το έβλεπα στην τηλεόραση.
         Αν η έρευνα βρήκε κρανία που εικάζει ότι είναι του Χριστού, γιατί να κρυφτεί αυτό; Δηλαδή γιατί πρέπει σόνι και καλά να πιστεύουν όλοι ότι το σώμα του Χριστού -το υλικό του σώμα- αναλήφθηκε στον Ουρανό; Απλά επειδή το λέει η Βίβλος; (Θα επανέλθω στο θέμα της Βίβλου αργότερα).
         Αυτά που δίδαξε ο Χριστός δεν ήταν τίποτα καινούργιο στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτά και πολύ περισσότερα ηθικά διδάγματα (και πολύ ποιοτικά) διδάχθηκα εγώ όταν εκπαιδευόμουν ως δάσκαλος γιόγκα, αλλά όχι παίρνοντάς τα από τον Χριστό, αλλά από την ινδουιστική παράδοση. Ακόμα και άθεοι, που δεν πιστεύουν ίσως καν στην ιστορική ύπαρξη του Χριστού, συμφωνούν με αρκετές από τις "δέκα εντολές", όπως μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τους γονείς σου κλπ.
         Σίγουρα με κάποιες δεν συμφωνούν, αλλά αυτό δεν κάνει την κριτική προς τον Χριστό "οργανωμένη". Απλά, όταν δεν πιστεύει κανείς στη θεωρία, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να πιστέψει και στον Χριστό ως ιστορική προσωπικότητα; Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους η φράση "το γράφει η Βίβλος, το γράφει το Κοράνι ή το γράφει η Μπάγκαβατ Γκίτα", δεν λέει τίποτα. Δεν αποφασίζουν με βάση τι γράφει κάποιο βιβλίο, όποιους ισχυρισμούς κι αν κάνει το βιβλίο αυτό πως είναι ο λόγος του Θεού.
         Όταν κάποιος ενδιαφέρεται για θέματα ηθικής, είναι φυσικό να ενδιαφέρεται για ηθικούς διδασκάλους σαν τον Χριστό και να αναρωτιέται, πέρα απ' το αν υπήρξε, πόσα από αυτά που λέγονται για αυτόν ανήκουν στο χώρο της ιστορίας και πόσα του θρύλου. Πόσα είναι ψέματα και πόσα αλήθεια. Το ίδιο κάνουμε σε σχέση με τα πάντα - προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από το ψέμα. Σε σχέση με τη θρησκεία, γιατί να μην το κάνουμε αυτό;
         Εγώ, για παράδειγμα, έχω αγγιχθεί από τον Θεό στον δεξιό ώμο και έχω αναληφθεί στον Ουρανό. Η Βίβλος όμως με παρουσιάζει αιρετικό. Θα ήθελα να ξέρω: είπε πράγματι ο Χριστός ότι είμαι αιρετικός, ή το παρουσιάζουν έτσι με στόχο ιδιοτελείς σκοπιμότητες; Δεν είναι λογικό να κάνω αυτή την ερώτηση;
         Η βαρύτητα και η επίδραση ντοκιμαντέρ που προβάλλονται στην τηλεόραση ή και οπουδήποτε αλλού είναι η ίδια είτε προβάλλεται η συμβατική σκοπιά είτε άλλη. Γιατί πρέπει το κίνητρο τής μη συμβατικής να χαρακτηριστεί πονηρό, απλά και μόνο επειδή η τηλεόραση αποτελεί μέσο διάδοσης οπτικών; Τότε γιατί να μην είναι πονηρό να προβάλλεις και τη συμβατική οπτική;
         Λες: "Γίνεται αναφορά ότι δεν γνωρίζουμε ποια είναι η διδασκαλία του Χριστού αλλά ταυτοχρόνως ότι ο Χριστός είναι προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος. Τελικά τι ισχύει; Αν δεχθούμε ότι δεν γνωρίζουμε την διδασκαλία του Χριστού, τότε πως κρίνουμε ότι η προσωπικότητα του είναι μεγάλου διαμετρήματος, από τι κρίνουμε ;" Προφανώς υπάρχουν κάποια στοιχεία στη διήγηση που μας έλκουν στην προσωπικότητα του Χριστού. Για τον Χριστό όμως έχουν γραφεί και ένα σωρό άλλα πράγματα, μη συμβατικά, τα οποία ασκούν την ίδια έλξη σε όσους έχουν πρόσβαση σε αυτά. Τελικά τι είπε ο Χριστός; Αυτά που η Εκκλησία αποφάσισε να περιλάβει στην Καινή Διαθήκη, ή άλλα που χαρακτήρισε αιρετικά; Αν ο γνώμονας για το τι είναι αληθινό και τι όχι είναι η έλξη που μας ασκεί κάτι, τότε και αυτά θα έπρεπε να περιλαμβάνονται στον Κανόνα.
         Λες: "Οι πρώτοι χριστιανοί μάρτυρες, κάποιοι ήσαν μαθητές του Χριστού, κάποιοι άλλοι απλοί άνθρωποι που τον ακολουθούσαν, είχαν γνωρίσει από κοντά τον Χριστό, τον είχαν ακούσει με τα αυτιά τους και τον είχαν δει με τα μάτια τους.
Αυτοί σε ποια ιστορική πηγή βασίστηκαν για να τον ακολουθήσουν πληρώνοντας ως τίμημα την ζωή τους; Αυτοί ομολόγησαν μόνο ό,τι είχαν βιώσει. "
         Εσύ πιστεύεις ότι άλλες θρησκείες δεν έχουν μάρτυρες; Ακόμα και τώρα που μιλάμε, μέλη θρησκευτικών σεκτών βασανίζονται στην Κίνα για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Κι εκείνοι οι μάρτυρες πιστεύουν σε κάποιον που τον θεωρούν λυτρωτή τους. Αυτό δεν καθιστά ό,τι λένε αληθινό.
         Ευαγγέλια υπάρχουν πολλά. Το ποιος τα έγραψε δεν είναι εξακριβωμένο. Πολλά ευαγγέλια μαθητών δεν περιλαμβάνονται καν στην Καινή Διαθήκη. Ας πούμε, έχεις ακούσει ποτέ για το Ευαγγέλιο του Θωμά; Σε αυτό ο συγγραφέας περιγράφει τις συναντήσεις που είχε με το Χριστό αφότου ο τελευταίος σταυρώθηκε και επέζησε της Σταύρωσης. Το επιχείρημά σου είναι συμβατό και με τη δική του περίπτωση: Πώς θα μπορούσε να κάνει ο Θωμάς λάθος;
         Λες: "Σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία ο Χριστός είναι Θεός, το τρίτο πρόσωπο της Τριαδικής θεότητας. Ήλθε στην Γη έχοντας συγκεκριμένη αποστολή. Ένας Θεός θα είχε ανάγκη τις Βουδιστικές ή οποιεσδήποτε άλλες διδασκαλίες μεγάλων ανθρώπων για να διδάξει ; " Νομίζω πως αυτό δεν μπορούμε να το απαντήσουμε ούτε εγώ ούτε εσύ. Ποιος άνθρωπος μπορεί να ξέρει πώς είναι να είσαι Θεός και τι αλλαγές συμβαίνουν όταν ο Θεός γίνεται άνθρωπος; Κάποιος θα μπορούσε ας πούμε να ρωτήσει: "Εφόσον είναι Θεός, άρα αυτός ο ίδιος έφτιαξε την τροφή, το νερό, τον αέρα κλπ. Άρα γιατί χρειάζεται να αναπνεύσει, να φάει και να πιεί;" Αν κανείς μπορεί να ρωτήσει αυτό για την φυσική υπόσταση του ενσαρκωμένου Θεού, γιατί να μην μπορεί να το ρωτήσει και για τη νοητική του υπόσταση; Και, αν ο ενσαρκωμένος Θεός είναι παντογνώστης και τέλειος, τότε σε ποιον προσευχόταν ο Χριστός και σε ποιον αναφερόταν όταν έλεγε ότι ο "Πατέρας" τον έστειλε;
         Λες: "Αυτό φυσικά αποτελεί αποτέλεσμα εμπιστοσύνης, (Πίστης), στις διδασκαλίες του Χριστού. Το αποδέχεσαι ή δεν το αποδέχεσαι, μετά από πνευματική διεργασία. Τόσο απλά."
         Δεν είναι τόσο απλό. Γιατί υπάρχουν κι άλλες εναλλακτικές. Ας πούμε, εγώ πιστεύω στον Χριστό, αλλά όχι απαραίτητα στο τι γράφει η Βίβλος. Πιστεύω σε αυτόν που στο όραμά μου είδα πάνω στο Σταυρό. Κι αισθάνομαι ότι κάθε άνθρωπος, επειδή έχει μέσα του τον Χριστό (όπως κι εγώ που Τον είδα), έχει αυτή τη φυσική έλξη προς αυτόν. Αλλά αυτό δεν ισοδυναμεί με το να πιστεύεις οτιδήποτε σου λέει το ένα ή το άλλο βιβλίο. Η πίστη είναι προς το πρόσωπό του, την ύπαρξή του που αισθανόμαστε πως ζει μέσα μας, και όχι σε συγκεκριμένα δόγματα, που δεν έχουμε τρόπο να ξέρουμε ότι τα είπε, και διαφέρουν σε διαφορετικές εκδοχές της ζωής και της διδασκαλίας του, απ' τις οποίες υπάρχουν πάμπολλες. Ίσως η σταύρωση να υπάρχει σε όλες ή στις περισσότερες από αυτές. Ομοίως για την αγάπη. Ίσως και κάποιες παραβολές. Αλλά ξέρεις πόσο ακόμα πεδίο υπάρχει για διαφορές; Τεράστιο. Γι' αυτό και περισσότερα κείμενα είναι "απαγορευμένα" από όσα επιτρέπονται. Κι αν το σκεφτείς, σχεδόν τίποτα δεν επιτρέπεται. Η παρουσίαση του Χριστού στα Ευαγγέλια αφορά ένα ελάχιστο μέρος του βίου του. Είναι μια συγκεκριμένη ιστορία που λέγεται σε διαφορετικές εκδοχές. Απ' εκεί και πέρα, πέρα από αυτή την περιορισμένη (αλλά σημαντική) ιστορία, η περισσότερη χριστιανική διδασκαλία ανήκει στον Παύλο. Αλλά τον Παύλο, γιατί να τον πιστέψει κανείς; Επειδή ισχυρίζεται ότι έλαβε, με μεταφυσικό τρόπο, το χρίσμα;

         «Γιατί, ενώ είμαι ελεύθερος από όλους, σε όλους δούλωσα τον εαυτό μου, για να κερδίσω τους περισσότερους. Και έγινα στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, για να κερδίσω τους Ιουδαίους. Σ’ αυτούς που είναι κάτω από νόμο σαν να είμαι κάτω από νόμο, ενώ δεν είμαι ο ίδιος κάτω από νόμο, για να κερδίσω αυτούς που είναι κάτω από το νόμο. Στους ανόμους σαν άνομος, ενώ δεν είμαι άνομος στο Θεό, αλλά έννομος στο Χριστό, για να κερδίσω τους ανόμους. Έγινα ασθενής στους ασθενείς ως προς την πίστη, για να κερδίσω τους ασθενείς. Σε όλους έχω γίνει όλα, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. Και όλα τα κάνω για χάρη τού ευαγγελίου, για να γίνω συμμέτοχος αυτού.»
Προς Κορινθίους Α' 9:19-23

         Αν γίνεται στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, για να τους κερδίσει, πώς ξέρεις ότι δεν επινοεί κάποια λόγια του Χριστού ή δεν αποκρύπτει άλλα ή δεν ερμηνεύει κατά το δοκούν; Αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Παύλο, που δεν έζησε μαζί με τον Χριστό, αλλά και γι' αυτούς από τους ευαγγελιστές που έζησαν μαζί του (Ματθαίος και Ιωάννης) όπως και για τους άλλους ευαγγελιστές. Ισχύει γενικά για οποιονδήποτε ευαγγελιστή (υποτιθέμενο ή πραγματικό μαθητή) έχει το σκοπό να διαδώσει την πίστη. Ακόμα και επιστήμονες, ανάλογα με το ποιος τους χρηματοδοτεί, αλλοιώνουν ή αποκρύβουν στοιχεία. Και δεν θα γίνει έτσι για τα Ευαγγέλια, που δεν έχουν καν σκοπό να πουν την "καθαρή" αλήθεια (μη αναμεμειγμένη με ψέματα);

«Πρέπει να κατανοήσουμε τι ήταν το λογοτεχνικό είδος της ευαγγελικής συγγραφής, πριν αντιληφθούμε τους σκοπούς των ευαγγελιστών. Ο μελετητής της Νέας Διαθήκης Graham Stanton δηλώνει ότι "τα ευαγγέλια θεωρούνται τώρα ευρέως μια υπο-ομάδα του πλατιού αρχαίου λογοτεχνικού είδους των βιογραφιών". Ο Charles T. Talbert συμφωνεί ότι τα Ευαγγέλια θα έπρεπε να ταξινομηθούν μαζί με τις ελληνορωμαϊκές βιογραφίες, αλλά προσθέτει ότι τέτοιες βιογραφίες περιλάμβαναν ένα στοιχείο μυθολογίας, και ότι τα συνοπτικά Ευαγγέλια περιλάμβαναν κι αυτά μυθολογικά στοιχεία. Ο E. P. Sanders δηλώνει ότι "τα Ευαγγέλια αυτά γράφηκαν με την πρόθεση να δοξάσουν τον Χριστό και δεν είναι αυστηρά βιογραφικής φύσης". Οι Ingrid Maische και Anton Vogtle γράφοντας για τον Karl Rahner στην εγκυκλοπαίδειά του θεολογικών όρων, λένε ότι τα Ευαγγέλια γράφηκαν κυρίως ως θεολογικά, όχι ως ιστορικά, είδη. Η Erasmo Leiva-Merikakis σημειώνει ότι "πρέπει λοιπόν να συμπεράνουμε ότι το λογοτεχνικό είδος της ευαγγελικής συγγραφής δεν είναι αυτό της αμιγούς "ιστορίας", αλλά ούτε είναι και αυτό του μύθου, του παραμυθιού ή του θρύλου. Στην πραγματικότητα, το "Ευαγγέλιο" αποτελεί ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος από μόνο του, έναν αιφνίδιο νεοτερισμό στη λογοτεχνία του αρχαίου κόσμου.»
Wikipedia, λήμμα: "Ιστορική Αξιοπιστία των Ευαγγελίων"
https://en.wikipedia.org/wiki/Historical_reliability_of_the_Gospels

         Είναι δυνατόν να εμπιστεύομαι κάποιον που ούτε καν ξέρω; Ποιος ξέρει τον Παύλο; Ποιος ξέρει τον Πέτρο; Ποιος τον είδε, ποιος του μίλησε, ποιος από εμάς είχε τη δυνατότητα να ελέγξει την φιλαλήθειά του; Δεν ξέρουμε καν από πόσους γράφηκε το κάθε ευαγγέλιο. Ήταν ένας άνθρωπος ή περισσότεροι;

         Κατά τη γνώμη μου, ο χριστιανός πρέπει να πιστεύει σε ένα και μόνο πράγμα – στον Χριστό. Αν ο Χριστός τού πει ότι ο ίδιος έχρισε τον Πέτρο και την αποστολική διαδοχή μέχρι τον Πάπα ή οποιονδήποτε άλλον (ανάλογα με τη χριστιανική υπο-ομάδα στην οποία κανείς μεγάλωσε και πιστεύει), τότε η εμπιστοσύνη επεκτείνεται.
         Η ουσιαστική υποχρέωση του χριστιανού είναι να επικοινωνήσει με τον Χριστό. Δεν είναι να "πιστεύει" αυτόν ή εκείνον, αλλά να έχει μια προσωπική σχέση. Από τους εννέα ή δέκα εκατομμύρια Έλληνες, πόσοι βρήκαν τον Χριστό; Πέντε; Δέκα; Δεκαπέντε; Είκοσι;
         Αυτό δεν μου φαίνεται επιτυχία. Αν μια θρησκεία δεν σε βοηθά να έρθεις σε επαφή με τον Θεό, τότε ψάχνεις οτιδήποτε σε βοηθήσει. Δεν επαναπαύεσαι ότι πιστεύεις σε κείμενα και άρα είσαι εντάξει, λες και τα "κείμενα" μπορούν να αντικαταστήσουν την πνευματική εμπειρία της προσωπικής επαφής.
         Όσο αυτή δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα, και η πεποίθησή σου πως βρίσκεσαι σε καλό δρόμο, δεν έχει πνευματική βάση.
         Φυσικά, χριστιανοί πέθαναν και είδαν τον Χριστό.
         Αλλά και άθεοι πέθαναν και είδαν τον Χριστό.
         Ακόμα και ζωντανοί άθεοι είδαν τον Χριστό. Εγώ είδα τον Χριστό όντας, ας πούμε, ινδουιστής. Και με πήρε στον Ουρανό ένα άλλο πρόσωπο και όχι ο Χριστός.
         Όλοι εμείς πετύχαμε, ο πιστός της Βίβλου απέτυχε. Γιατί;
         Διότι αντικατέστησε τον Χριστό με μια ιδεολογία· αντικατέστησε την ψυχή με το νου. Και ο νους δεν είναι τίποτα. Δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το τι πιστεύεις. Μόνο πώς ζεις έχει σημασία, και, ανάλογα με την ορθότητα και πνευματικότητα του τρόπου ζωής σου, έχεις πνευματικές επιτυχίες και ξέρεις αν βρίσκεσαι σε σωστό ή σε λάθος δρόμο.
         Απ' εκεί και πέρα, η ιδεολογία σου είναι ο χαλκάς απ' την οποία σε τραβά μια κάποια θρησκεία – ινδουισμός, βουδισμός, χριστιανισμός, αυτή ή η άλλη. Λες "ανήκω σε αυτή τη θρησκεία". Αλλά στην πραγματικότητα κανένας άνθρωπος δεν ανήκει σε άλλον, ούτε και ανήκεις σε οποιουσδήποτε ιερείς. Ανήκεις μόνο στον Θεό σου, κι αυτός δεν βρίσκεται στη Γη – ούτε με τη μορφή της Βίβλου ούτε με τη μορφή άλλων ειδώλων. Ο Θεός είναι πνεύμα. Μόνο επαναστατώντας προς την ιδέα ότι μπορούμε να 'μαστε "του Θεού" εδώ κάτω στη Γη, μπορούμε να αναπτύξουμε την απελπισία εκείνη που θα μας υψώσει.

         Αυτά στα λέω όχι για να σου αλλάξω θρησκεία αλλά για να σου αλλάξω ψυχολογία. Πιστεύω ότι, στο βαθμό που θα αισθανθείς ότι η ζωή χωρίς προσωπική σχέση με το Θεό είναι αποτυχημένη, στον ίδιο βαθμό θα δεις πόσο παράταιρες και ανώφελες είναι οι διάφορες θρησκείες και ιδεολογίες, που υπόσχονται χωρίς να παραδίδουν, αλλά θεοποιούν και ειδωλοποιούν σκέψεις και ιδέες. Αυτές αντικατέστησαν την πραγματική σχέση με τον Θεό, και μείναμε με άδεια χέρια.

         Κατά τα άλλα, το να σε "εγκαλώ στην τάξη" επειδή αναφέρθηκες σε δεκάδες βίντεό μου αντί σε χίλια, θα ήταν αστείο. Ποιος είμαι εγώ να εγκαλέσω στην τάξη οποιονδήποτε; Στο κάτω-κάτω, εγώ δεν είμαι τα βίντεό μου. Ούτε καν μου ανήκουν αυτά, μια που, όπως λέει κι ο Χριστούλης μας, όλα παροδικά είναι και μόνο με τα αιώνια πρέπει να ταυτιζόμαστε.
         Κι εγώ "με εκτίμηση" σε αποχαιρετώ, εκτίμηση γιατί δεν έχεις φιλοπόλεμο πνεύμα. Τώρα... το ποιος από μας έχει δίκιο... είναι άλλο θέμα.


     Χειραγώγηση του Νου (στον Κίμων)
         Λες: "Άμα αποκτήσεις την κακή συνήθεια να αναγάγεις πολλά σε ένα, γιατί να μην βάλουμε και τους αμέτρητους θεούς του ινδουιστικού η του φοινικικού πανθέου;". Γιατί είναι τελείως διαφορετικές φιλοσοφίες. Άμα ήταν ο Γιαχβέ όπως λες και εκφράζεται με πολλά πρόσωπα, δεν θα αναιρούσε τον εαυτό του σε κάθε μορφή που παίρνει; Άλλα διδάσκει ο Βούδας και τελείως άλλα ο Χριστός. https://www.youtube.com/watch?v=Xi3lf3rU_z8

           Κίμων
         Πόσο συμβατό θεωρείς τον Χριστό με τον Ιαχωβά; Αν σε ενδιαφέρει το θέμα, προτείνω να δεις το σχετικό μου βίντεο: "Η δαιμονική ταυτότητα του χριστιανικού Θεού" (Με τη λέξη "δαιμονική" ασφαλώς αναφέρομαι στον Ιαχωβά, όχι στον Χριστό).
         Από την άλλη, πόσο ασύμβατο θεωρείς τον Χριστό με τον Βούδα; Μπορείς να δεις το βίντεο που πριν λίγο ανέβασα με τίτλο "Ο Χριστός ήταν βουδιστής μοναχός" (ντοκιμαντέρ του BBC).
         Πόσο ασύμβατο επίσης θεωρείς τον ισλαμισμό με τον χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό; Το ξέρεις ότι όλα αυτά μοιράζονται την Πεντάτευχο, τα πέντε πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης; Έχουν τον ίδιο θεό – τον θεό του Αβραάμ και του Ιακώβ, των εβραίων προπατόρων. (Και, έχοντας τον ίδιο θεό, οι άλλες δύο θρησκείες δεν ταυτίζουν τον Χριστό με αυτόν).
         Αν δεις το προαναφερόμενο βίντεο για τη "δαιμονική ταυτότητα", θα παρακολουθήσεις μάλιστα την θεολόγο Christine Hayes να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Γιέιλ ότι ο θεός αυτός των Εβραίων είναι ένας από τους θεούς του φοινικικού πανθέου – πως απ' τους Φοίνικες πήραν οι Εβραίοι τον Ιαχωβά (όπως κι εμείς απ' τους Εβραίους), και μάλιστα παραθέτει τη Βίβλο να το δηλώνει αυτό σε διάφορα σημεία.

         Μιλώντας γενικά, αν ο Ιαχωβάς μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άλλος από τον Ιαχωβά, ανοίγει η δυνατότητα να είναι φιλοσοφικά συμβατός και με διδασκάλους άλλων θρησκειών, πέρα απ' το Χριστό. Όπως ξέρεις, το ακαδημαϊκό πεδίο της συγκριτικής θρησκειολογίας βρίσκει ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των θρησκειών, και μη νομίζεις πως βρίσκει πολλές ομοιότητες μεταξύ του "Ιαχωβά των στρατιών", όπως αποκαλεί η Βίβλος τον υποτιθέμενο "πατέρα" του Χριστού, και του διδασκάλου εκείνου που δίδαξε πως οι πράοι θα κληρονομήσουν τη Γη…
         Και τους ελιγμούς που οι χριστιανοί θεολόγοι κάνουν για να ταυτίσουν τον Ιαχωβά με τον Χριστό, μπορεί αλήθεια να τους κάνει κανείς για να ταυτίσει τον Ιαχωβά με οποιοδήποτε διδάσκαλο. Δύσκολα αλήθεια θα βρεις πρόσωπα τόσο ανόμοια μεταξύ τους όσο ο Ιαχωβάς και ο Χριστός!...

         Ξαναλέω όμως, ότι το να ταυτίσουμε δύο πρόσωπα με βάση την ομοιότητα ή διαφορά της φιλοσοφίας τους θα ήταν κατοπινό βήμα, ένα βήμα που δεν μας αφήνει να κάνουμε η θεολογία που λέει ότι ο Χριστός είναι ο ένας και μοναδικός Θεός.
         Κι εγώ λέω: αν ο ένας και μοναδικός Θεός, δηλαδή ο Ιαχωβάς, μπορεί να είναι κάποιος άλλος από τον εαυτό του, δηλαδή ο Χριστός, τότε έχουμε το μηχανισμό με τον οποίο θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε – απλά χρειάζεται να δούμε πόσο οι φιλοσοφίες ταιριάζουν (όπως λες κι εσύ).
         Αυτή τη σύγκριση δεν έχει νόημα να την κάνουμε αν συγκρίνουμε εμένα και εσένα. Όσο κι αν μοιάζουμε ή διαφέρουμε, εσύ δεν μπορείς να είσαι εγώ, γιατί δεν γνωρίζουμε κάποιον μηχανισμό που θα μας επέτρεπε να πούμε "ο ένας ίσως είναι ο άλλος".
         Στην περίπτωση των θεών θα ήταν το ίδιο. Ο Ιαχωβάς θα ήταν ο εαυτός του και ο Χριστός θα ήταν ο δικός του εαυτός.
         Αν όμως γίνεται δύο θεοί να μην είναι δύο θεοί αλλά ένας θεός, στη βάση ότι ο ένας παίρνει τη μορφή του άλλου, τότε ανοίγει η δυνατότητα ο ένας να είναι και οποιοσδήποτε άλλος και δυνητικά οδηγούμαστε σε άλλα μονοπάτια.
         Στο κάτω-κάτω, πόσο "ίδιος" θα έπρεπε να είναι ο θεός Α για να τον ταυτίσουμε με τον Θεό Β ; Πού βάζουμε τα όρια στην ομοιότητα της φιλοσοφίας για να θεωρήσουμε ότι ο ένας θεός μπορεί να είναι ο άλλος; Και πώς θα απαντούσαμε στο επιχείρημα ότι ο ίδιος θεός μπορεί να παρουσιάζεται με διαφορετική φιλοσοφία σε διαφορετικές εποχές και λαούς (επιχείρημα άλλωστε που χρησιμοποιούν οι χριστιανοί για να ταυτίσουν τον Ιαχωβά ειδικά με τον Χριστό) ; Έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Καταλαβαίνεις τι εννοώ;
         (Άσε που δεν φαίνεται να υπάρχει λογική αιτία για να ταυτίσουμε μεταξύ τους δύο θεούς, ακόμα κι αν έχουν όμοια φιλοσοφία. Πολλοί άνθρωποι έχουν όμοια φιλοσοφία αλλά είναι ξεχωριστοί άνθρωποι.)

         Είναι σαν να έχεις μία γυναίκα σε ένα δωμάτιο και να ζει εκεί μόνη της όλη της τη ζωή. Αυτή είναι ο εαυτός της.
         Αν όμως βάλεις και κάποιον άντρα εκεί, μπορεί να αρχίσει ο πολλαπλασιασμός, έτσι ώστε εκείνη να παίρνει διαφορετικά πρόσωπα σε διαφορετικές στιγμές (γιου, κόρης, ξανά άλλου γιου κλπ). Σε διαφορετικές στιγμές θα εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους. Στον πολυθεϊσμό το έχεις αυτό, οι θεοί ζευγαρώνουν με ανθρώπους και δημιουργούν τους "ημίθεους" ή ιδρυτές των διαφόρων θρησκειών . Αντίθετα, σε μια μονοθεϊστική θρησκεία δεν θα υπήρχε πολλαπλότητα – ο ένας θα ήταν ένας. Ούτε ο Θεός θα γινόταν άνθρωπος, γονιμοποιώντας μια γυναίκα, ούτε θα ήταν ποτέ ένας άνθρωπος Θεός.
         Στις πολυθεϊστικές θρησκείες έχεις τον Πατέρα Θεό και τη Μητέρα Θεά, η ένωση των οποίων δημιουργεί τον κόσμο, κι έχεις ανθρώπινα θηλυκά που γονιμοποιούνται από τους αρσενικούς θεούς γεννώντας όντα σαν τον Χριστό. Έχεις μια ρευστότητα και πολλαπλότητα μέσα απ' την οποία εκφράζεται η θεία ουσία. Δεν υπάρχει φράγμα μεταξύ του Θεού και του κόσμου, μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου. Ο ένας είναι ο άλλος και ο άλλος είναι ο ένας.
         Αντίθετα, στον μονοθεϊσμό ο ένας είναι ο ένας και ο άλλος είναι ο άλλος, και ο ένας δεν είναι ποτέ ο άλλος. Σίγουρα ο άνθρωπος δεν είναι θεός (ένας τέτοιος ισχυρισμός θα ήταν αίρεση) και δεν είναι και κανένας θεός ένα και το αυτό με έναν άλλο θεό, εφόσον δεν υπάρχουν πολλοί αλλά ένας θεός.
         Αυτά στον μονοθεϊσμό. Αλλά ο χριστιανισμός δεν είναι μια τέτοια μονοθεϊστική θρησκεία. Γιατί ο Θεός βρίσκει μια γυναίκα, συνουσιάζεται μαζί της και γεννιέται ως κάποιος άλλος από τον εαυτό του. Ο Ιαχωβάς συνουσιάστηκε με την Παναγία (με τον πνευματικό τρόπο που το πνεύμα του Ιαχωβά, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, μπορούσε να γονιμοποιήσει μια γυναίκα, όποιος τρόπος και αν είναι αυτός), και γεννήθηκε στη Γη ως Χριστός.
         Λοιπόν αν υπάρχει ένας τέτοιος μηχανισμός, τότε μπήκαμε σε μπελάδες. Ολόκληρος Ιαχωβάς, μόνο με μια γυναίκα ζευγάρωσε σε όλη την αιώνια ζωή του; Τι μας αναγκάζει να πιστέψουμε αυτή την ιδέα; Δεν είναι καθόλου αυτονόητη.
         Ενώ, αν δεν ήταν ο χριστιανισμός πολυθεϊστικός, δεν θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα. Ο καθένας είναι ο εαυτός του. Ο θεός είναι ο δικός του θείος εαυτός, και ο κάθε άνθρωπος είναι ο δικός του ανθρώπινος εαυτός, και δεν υπάρχουν γέφυρες.
         Αλλά αν υπάρχουν γέφυρες από τον Θεό στον άνθρωπο, τότε γιατί μόνο προς την Παναγία; Ας πιάσουμε τότε τις άλλες θρησκείες να τις συγκρίνουμε με τον ιαχωβισμό, κι ας μην αρχίζουμε με δογματικές θέσεις. Μήπως ο ίδιος Ιαχωβάς γονιμοποίησε διαφορετικές γυναίκες και μετέτρεψε τον εαυτό του σε διαφορετικά πρόσωπα, στο ρουν της ιστορίας, όπως μετέτρεψε τον εαυτό του στο πρόσωπο του Χριστού;
         Αν κάνουμε αυτή τη σύγκριση, πρέπει να διδαχτούμε όχι χριστιανική θεολογία αλλά συγκριτική θρησκειολογία, γιατί η πρώτη ξεκινά παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο Ιαχωβάς-Χριστός είναι άγιος και οι άλλοι διδάσκαλοι είναι δαίμονες. Για τον ίδιο λόγο δεν θα ξεκινούσαμε ούτε από τον ισλαμισμό και τον ιουδαϊσμό. Δεν θα αρχίζαμε από το συμπέρασμα, αλλά θα αρχίζαμε με την απορία και θα βλέπαμε πού η κριτική διαδικασία μάς οδηγεί.
         Υποθέτω πως είσαι χριστιανός και πως δεν διάβασες ποτέ οτιδήποτε δεν προέρχεται από τη δογματική οπτική του χριστιανισμού.
         Αντίθετα, εγώ πιστεύω στο Χριστό ως σκεύος της θείας ουσίας. Δεν πιστεύω ότι μόνο ένα σκεύος υπάρχει, σε όλες τις χώρες και όλες τις εποχές, κι ότι αυτό είναι εβραϊκό, ούτε βέβαια πως οι Εβραίοι είναι ο επίλεκτος λαός του Θεού, όπως προπαγανδίζει η Βίβλος. Και, στην ενασχόλησή μου με τις θρησκείες, έχω βρει καλά και κακά πράγματα σε όλες τις θρησκείες (εκτός ίσως από την ιουδαϊκή, όπου ομολογώ πως έχω βρει μόνο κακά πράγματα).
         Η Παλαιά Διαθήκη είναι ανήθικη και φρικτή, ενώ η Καινή Διαθήκη έχει τελείως άλλες δονήσεις και ηθική. Η ανάγνωση της Καινής Διαθήκης εξυψώνει την ψυχή σου, ενώ ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα έχεις διαβάζοντας την Παλαιά Διαθήκη, η οποία δικαιολογεί το μίσος και την επιθετικότητα.
         Περιττό να πω πως τα ιστορικά εγκλήματα του χριστιανισμού θεμελιώνονται στην Παλαιά και όχι στην Καινή Διαθήκη.
         Τότε γιατί κρατιέται η Παλαιά Διαθήκη ως μέρος της Βίβλου; Γιατί σου δίνει τη δικαιολόγηση να είσαι μια επιθετική θρησκεία. Αν υπάρχει ένα πράγμα που οι χριστιανικοί λαοί σταθερά δεν ακολούθησαν, είναι η αγάπη προς τον συνάνθρωπο που δίδασκε ο Χριστός. Αντίθετα, πήγαν σε όλο τον κόσμο και επέβαλαν τον εαυτό τους σε αυτόν, και ακόμα και τώρα το κάνουν, συχνά με λεπτούς, πολιτικούς και οικονομικούς τρόπους.
         Κατά τη γνώμη μου, ο χριστιανός πρέπει να γίνει πραγματικός χριστιανός και να αφήσει τον ιουδαϊσμό στην μπάντα. Και, αν θέλει να αποκτήσει θεολογική γνώση, να μην παίζει προπό στους αγώνες που είναι ήδη στημένοι. Δηλαδή να διαβάζει κείμενα απ' τα οποία λείπει η προκατάληψη, η ιδεολογική επιθετικότητα, ο φυλετισμός, εθνικισμός και ρατσισμός.
         Ένας άλλος λόγος που δεν πιστεύω πως ο Χριστός είναι το μόνο θείο σκεύος είναι πως έχω δεχτεί στο σώμα μου θεία ενέργεια από κάποιο άλλο πρόσωπο, όχι από τον Χριστό, και αυτή οδήγησε στην ανάληψή μου στον Ουρανό. Έτσι, μου έγινε φανερό πως δεν είναι ο Χριστός το μόνο σκεύος θείας ενέργειας.
         Φυσικά, μπορείς να πεις ότι πρόκειται για ψευδαίσθηση, αλλά παρόμοια μπορείς να ακυρώσεις και τις εμπειρίες χριστιανών. «Α, είδατε τον Χριστό. Μπααα…, ο διάβολος ήταν. Σας γιάτρεψε; Το έκανε ο διάβολος για να κλέψει την ψυχή σας. Σας άνοιξε ένα πεδίο ευρύτερης νόησης και σοφίας; Έτσι πράττει ο διάβολος για να ξεγελάσει τον κόσμο.»
         Αν είναι να κρίνουμε τα πράγματα σε αντικειμενική βάση, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια διαφορετική πρακτική· το να παρουσιάζουμε τους άλλους ως κακούς και δαίμονες και εμάς ως ανθρώπους του Θεού είναι αυθαίρετο και κακοπροαίρετο. Τέτοια αυθαιρεσία μπορεί να αποφευχθεί μόνο όταν διαβάζουμε τα ίδια τα κείμενα των διαφόρων θρησκειών, καθώς και διαφορετικές κριτικές οπτικές τους, χωρίς να ξεκινάμε από την πεποίθηση πως «εγώ καλό, αυτός κακό».
         Έριξα τώρα μια ματιά στο κανάλι σου και βλέπω πως όλα σχεδόν τα βίντεο είναι ενάντια σε κάποιους άλλους, που είναι θεολογικά λάθος ή έχουν συνωμοτικές βλέψεις ενάντιά μας. Αυτά για τη νέα τάξη δεν ξέρω πόσο αληθεύουν, αλλά μπορώ να σου πω πως οι ανατολικές θρησκείες δεν ασχολούνται με αυτά. Γιατί οι ανατολικοί λαοί δεν προσπαθούν να κατακτήσουν τον κόσμο, όπως κάνουν οι μονοθεϊστικές θρησκείες (ισλαμισμός, ιουδαϊσμός, χριστιανισμός). Η βάση της ζωής είναι αυτή: Αν πηγή μας είναι ο Θεός, γιατί είμαστε τόσο περιορισμένοι; Τι μας εμποδίζει απ' το να τον βιώνουμε; Πώς μπορούμε να αναπτυχθούμε σε πνευματικό βίωμα; Ποιος είναι ο σωστός και λάθος τρόπος ζωής;
         Αυτό είναι όλο.
         Αυτό είναι όλο κι όλο.
         Ασφαλώς μια θρησκεία θα πρέπει να προσφέρει πνευματικό βίωμα και μεθόδους σε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Αλλά αυτό το κάνουμε χωρίς να προπαγανδίζουμε ότι "εμείς είμαστε και άλλος δεν είναι". Σου μιλώ εκ των έσω.
         Μέσο πνευματικοποίησης είναι η ανάπτυξη της κρίσης και της ευαισθησίας, η ευαισθητοποίηση στις πνευματικές εσωτερικές αρετές. Όχι να σηκώσουμε μια σημαία με το πανί μιας συγκεκριμένης θρησκείας και να προσπαθήσουμε να έχουν όλοι την ίδια σημαία. Δεν είναι τόσο η σημαία άλλωστε που έχει σημασία όσο ο πνευματικός τρόπος ζωής. Δεν νομίζω πως όταν πεθάνουμε ο Θεός θα μας ρωτήσει ποια θρησκεία ήμασταν, αλλά πώς ζήσαμε.
         Βέβαια, αν ο Θεός είναι όπως τον περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη, άτομα σαν εμένα δεν έχουν και πολύ αίσιο μέλλον, μα δεν χάνω και τον ύπνο μου για αυτό.
         Δεν χάνω τον ύπνο μου, γιατί ξέρω πως κανένας δεν είδε ποτέ τον Ιαχωβά, ενώ εγώ είδα τον Θεό σε μια διαφορετική μορφή από αυτή του Χριστού.
         Απ' το να πιστεύω τι λέει αυτό και εκείνο το βιβλίο, που οι ακαδημαϊκές μελέτες δείχνουν ότι είναι πλήρες σκοπιμοτήτων, καλύτερα να πιστεύω στην ίδια μου την εμπειρία.

         Λέει η Wikipedia στο λήμμα: "Πρώιμες Ισραηλινές Στρατιωτικές Εκστρατείες":

       «Σύμφωνα με τη Βίβλο, μετά από την Έξοδο από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες πήγαν στη Χαναάν, τη γη που τους υποσχέθηκε ο Θεός. Το βιβλικό κείμενο Ιησούς του Ναυή, που περιγράφει τις πρώιμες ισραηλινές εκστρατείες, περιγράφει το πώς μπήκαν στην Χαναάν με δύο άγριες μάχες (στην Ιεριχώ και στην Γαι) και κέρδισαν τον έλεγχο των περιοχών μέσα από τις εκστρατείες τους ενάντια στους βασιλιάδες της Χαναάν στα βόρεια και στα νότια.
         Αυτή η εικόνα έχει αναθεωρηθεί δραματικά ως αποτέλεσμα αρχαιολογικών τεκμηρίων, που δείχνουν ότι οι περιοχές της Ιεριχούς και της Γαι δεν ήταν κατοικημένες στην όψιμη Εποχή του Χαλκού, και ότι η καταστροφή άλλων πόλεων, την οποία περιγράφει το κείμενο Ιησούς του Ναυή, δεν μπορεί να αποδοθεί στους Ισραηλίτες. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει γενική συμφωνία μεταξύ των μελετητών ότι το κείμενο Ιησούς του Ναυή δεν έχει ουσιαστική ιστορική αξία. Η ιστορία της κατάκτησης των περιοχών αντιπροσωπεύει την εθνικιστική προπαγάνδα των βασιλέων της Ιουδαίας του 8ου αιώνα και τις βλέψεις τους για τα εδάφη του Βασιλείου του Ισραήλ, τις οποίες εισήγαγαν σε μια προϋπάρχουσα μορφή του κειμένου Ιησούς του Ναυή η οποία γράφτηκε την εποχή του Βασιλιά Ιωσία (βασίλεψε μεταξύ 640 και 609 π.Χ.). Το βιβλίο αναθεωρήθηκε και συμπληρώθηκε μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ στους Βαβυλώνιους το 586, και πιθανά μετά την επιστροφή από τη βαβυλώνια εξορία το 538.»
https://en.wikipedia.org/wiki/Early_Israelite_campaigns

         Και, ξέρεις (με αναφορά στο βίντεο που μου έστειλες να δω), πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα λένε ότι βρίσκονταν στην κακιά θρησκεία και οδηγήθηκαν στην καλή είτε από Θεό είτε από άνθρωπο.
         Αλλά, αν δίνεις σημασία σε αυτούς, γιατί δεν δίνεις σημασία και σε ανθρώπους σαν εμένα, που λένε ότι βίωσαν το Θεό μέσα από πρόσωπο άλλο από αυτό του Χριστού;
         Γιατί πιστεύεις τους μεν χωρίς να αμφιβάλλεις, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούν να πουν οι άλλοι και να το δεις ως κάτι άλλο από πλάνη;

Χειραγώγηση του Νου
Σε ευχαριστώ που απαντάς μια χαρά και ήρεμα χωρίς να οργίζεσαι με τα διαφορετικά πιστεύω του άλλου. Σίγουρα έχεις ασχοληθεί αρκετά με τις θρησκείες, δεν αμφιβάλλω για αυτό... Για τον γιαχβέ δεν έχω ασχοληθεί πάρα πολύ, οπότε δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ,αλλά μου αρκεί αυτό που λέει ο Χριστός (Ματθαίος 11:28) "Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή· κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα. Εγώ είμαι η Πόρτα. Αν κανείς προσφύγει Σ' ΕΜΕΝΑ ως είσοδο θα ΣΩΘΕΙ ... Και, όχι, ακούω και εγώ για άλλες θρησκείες, αλλιώς δεν θα ήμουνα στο κανάλι σου, και έχω δει σχεδόν τα μισά σου βίντεο. Τα πάντα βλέπω, αλλά δεν πιστεύω τα πάντα... Είπες ότι επιτίθεμαι σε άλλες θρησκείες. Όχι ακριβώς. Εγώ ξεσκεπάζω όποιον προωθεί νεοταξικές συνταγές, είτε είναι χριστιανός ορθόδοξος, βουδιστής ή ό,τι και εάν είναι. Ο Δαλάι Λάμα προωθούσε την μεταφορά της ανθρώπινης συνείδησης σε σώμα ρομπότ. Όποια πέτρα και εάν σηκώσεις που έχει σχέση με σατανισμό, με μυστικές υπηρεσίες κτλ, και κάθε ψυχικά άρρωστος άνθρωπος θα δεις ότι αυτός είναι ο κύριος στόχος τους, να γίνουν αθάνατοι με σώματα ρομπότ. Και δεν είναι μόνο ότι θέλουν να γίνουν αυτοί μπαταρίες, όπως έλεγε και το matrix, αλλά θέλουν να τους κάνουν όλους μπαταρίες. Προπαγανδίζουν ότι κάποια μέρα κάποιος θα τα κάνει αναγκαστικά αυτά τα τσιπάκια. Πριν δυο μήνες είναι το βίντεο, ρίξε μια ματιά, από το NBC είναι. https://www.youtube.com/watch?v=qNYY_t2LMPI

-------
[Νομίζω πως σε κάποια στιγμή ρώτησα τον Χειραγώγηση του Νου πώς ξέρει ότι ο Χριστός πράγματι είπε "Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή· κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα.", αλλά δεν το βρίσκω τώρα για να ανεβάσω την απάντησή του. Φαίνεται πως η σελίδα του Youtube δεν τα κρατά όλα τα σχόλια. Τη συζήτηση που βλέπετε εδώ την είχα κρατήσει σε Word και απ' εκεί την ανεβάζω. Κάποια κομμάτια της που ψάχνω τώρα, καιρό μετά τη συζήτηση, στη σελίδα σχολίων του Youtube, δεν τα βρίσκω.]
--------

Health Reactor (προς Κίμων)
LOL! Θέλω να δω τι θα πάθουν μόλις μάθουν πως ζούμε πολλές ζωές

Yannis
Λόγια του Σατανά! Αχ και να υπήρχε ακόμα κείνη η αγία Ιερά Εξέταση...

Health Reactor (προς Yannis)
Μακριά από ομάδες και δόγματα αδερφέ

pseuto dimokratia tis neas taksis
Ναι, ο ίδιος θεός είναι και τρολάρει όλη την ανθρωπότητα. Πηγαίνει και τους λέει όλους: εσείς έχετε την αληθινή πίστη, και στους άλλους τα ίδια πράγματα λέει και τους έχει να φαγώνονται για το τίποτα. Άμα ήταν έτσι, όλες οι θρησκείες να είναι από τον ίδιο θεό, τότε μάλλον μιλάμε για έναν διάολο που παραμυθιάζει τους πάντες ότι αυτή είναι η αλήθεια, ενώ λέει στους άλλους τα αντίθετα.

Κίμων (προς pseuto dimokratia tis neas taksis)
Δεν έχουν όλοι τον ίδιο θεό. Έχουν διαφορετικούς θεούς. Αλλά δεν είναι αντίθετοι μεταξύ τους. Ούτε λένε επί του προκειμένου οι βουδιστές ότι εμείς έχουμε τον μόνο πραγματικό θεό. Το ότι υπάρχει μόνο ένα θείο πρόσωπο –το δικό μας– το λένε μόνο οι μονοθεϊστές.

Health Reactor (προς Κίμων)
Αυτό ακριβώς είναι που κάνει τους ινδουιστές και βουδιστές να είναι ταπεινοί.

pseuto dimokratia tis neas taksis (προς Κίμων)
Ναι, κάποιος από τους δύο πρέπει να έχει την αλήθεια και κάποιος το ψέμα. Αυτό που είπε ο άλλος από πάνω δεν μπορείς να το πεις, ότι όλοι οι θεοί των θρησκειών είναι ένας, γιατί όταν η δικιά μου θρησκεία λέει ότι η δικιά σου είναι έργο δαιμόνων, δεν γίνεται και οι δύο να έχουν δίκιο. Κάποια έχει την αλήθεια και κάποια το ψέμα. Όσο για το εάν είναι αντίθετες μεταξύ τους, είναι η μέρα με τη νύχτα. Η μία διδάσκει παράδεισο και κόλαση και η άλλη μετενσάρκωση. Δεν μπορεί να έχουν και οι δύο δίκιο, γιατί κάποιο θα πρέπει να είναι το ψέμα και κάποιο η αλήθεια. Ή μετενσάρκωση υπάρχει ή μεταθανάτια ζωή, Παράδεισος και Κόλαση.

Health Reactor (προς pseuto dimokratia tis neas taksis)
Το ερώτημα είναι γιατί ο χριστιανισμός κατηγορεί τις άλλες θρησκείες ως σατανικές, ενώ οι άλλες δεν ασχολούνται καν μαζί μας?

pseuto dimokratia tis neas taksis
Αφού διδάσκουν και αυτές οι θρησκείες ότι είναι δρόμοι προς τον Θεό ενώ όλοι οι Άγιοι, οι Απόστολοι, λένε ότι είναι πλάνη. Δικαίωμά σου να πιστεύεις σε άλλες θρησκείες και να πιστεύεις ότι όλοι οι άγιοι ήταν πλανεμένοι. Αλλά να ενώσεις τα αντίθετα δεν γίνεται στον αιώνα τον άπαντα. Αυτά προσπαθεί να κάνει η Νέα Τάξη με τον Πάπα και τον Ιερώνυμο, να ενώσουν όλες τις θρησκείες σε μία. Και αυτοί το ίδιο πράγμα πιστεύουν, ότι όλες οι θρησκείες οδηγούν στον Θεό. Έχουν ξεφύγει από όσα λέγανε οι άγιοι και πάνε προς την παγκόσμια θρησκεία. Για εμάς από τους άγιους έχουν προφητευτεί ότι θα γίνουν όλα αυτά, θα φέρουν μέσα στις εκκλησίες τα είδωλα, τους Βούδες και άλλους ψευτοθεούς, και μας λένε ποτέ να μην πατάμε στις εκκλησίες όταν θα γίνουν όλα αυτά.
Ο Ἀπόστολος ἀναλύοντας τί σημαίνει νά κοινωνεῖ κανείς στή λατρεία τῶν θεῶν-δαιμόνων: "ἃ θύει τὰ ἔθνη, δαιμονίοις θύει καὶ οὐ Θεῷ· Οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνούς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι· Οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· Οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων (Α´ Κορ. ι´ 20-21). Νά τί λένε καί οἱ Ψαλμοί: « πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. ϡε´ 5

Κίμων (απαντώντας στην προηγούμενη ανάρτηση του pseuto dimokratia tis neas taksis)
         Μπορούν να ισχύουν και τα δύο [δηλ. τόσο ο Παράδεισος και η Κόλαση όσο και η μετενσάρκωση]. Για παράδειγμα, ο βουδισμός περιγράφει την κόλαση όμοια με τον χριστιανισμό – καυτά σίδερα, καζάνια, διάφορα τέτοια. Η διαφορά είναι ότι στον χριστιανισμό μένεις αιώνια εκεί και στον βουδισμό όχι. Στον βουδισμό μένεις εκεί μέχρι να αναλωθεί το κάρμα σου (η κακία, η ανομία που σε έστειλε στην κόλαση) και όταν έχει έρθει λίγο φως στην ψυχή σου, μέσα από τον πόνο, ξαναγεννιέσαι. Και, ανάλογα με τις πράξεις της καινούργιας σου ζωής, οδηγείσαι και πάλι είτε στην ίδια κόλαση είτε κάπου καλύτερα.
         Συμφωνώ ότι η μία από τις δύο θρησκείες θα πρέπει να έχει δίκιο, δεν μπορούν να έχουν και οι δυο δίκιο. Αλλά ποια θρησκεία το έχει σωστά; Εσύ γιατί το παίρνεις ως δεδομένο ότι ο χριστιανισμός το αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον βουδισμό;
         Και, σε κάθε περίπτωση, γιατί είναι αυτό καν σημαντικό θέμα; Αν οι θρησκείες διαφέρουν μεταξύ τους σε κάποια πράγματα, και η μία θρησκεία είναι σωστότερη σε μερικά και άλλη σε άλλα, είναι αυτός λόγος να βρίζει η μία θρησκεία την άλλη; Όταν πεθάνουμε και πάμε στην κόλαση, τότε θα δούμε από μόνοι μας ποιος είχε δίκιο σε αυτό το θέμα. Πρέπει να κάνουμε και τη ζωή μας στη Γη κόλαση για αυτό το λόγο;

        ----------------------------
[Υπήρξε πολλή περισσότερη συζήτηση, αλλά για λόγους χώρου δεν μπορώ να τη βάλω όλη. Μπορείτε να κοιτάξετε στα σχόλια του ίδιου του βίντεο στη σελίδα του Youtube. Εδώ στην ιστοσελίδα ανάρτησα κάποια πράγματα για να μπορεί να δει ο θεατής πιο εύκολα τις ιδέες που υπάρχουν στο μυαλό όλων μας καθώς βλέπουμε το βίντεο. Ελπίζω αυτές οι αλληλεπιδράσεις να ήταν ευχάριστες στον αναγνώστη και γόνιμες στη σκέψη του.]

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού; (debate στο BBC)

Δεύτερη αλληλογραφία με χρήστες του youtube
σχετικά με το βίντεο:
Υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού; (ντιμπέιτ στο BBC)

opsis
Εντάξει τώρα. Και μόνο που ο κύριος Κιμ Γκο μας λέει ότι είχε συζήτηση με τον Θεό, έχει χαθεί κάθε είδους σοβαρότητα. Συνηθισμένες εύπεπτες εκπομπές που αποφέρουν αρκετά χρήματα. Πως αποδεικνύονται όλα αυτά που ισχυρίζονται οι άνθρωποι αυτοί?

Κίμων
Μεγάλη πολυκεντρική πανεπιστημιακή νοσοκομειακή ερευνητική μελέτη σε ασθενείς των Μονάδων Εντατικών Θεραπειών που πέθαιναν από εμφράγματα, που δημοσιεύτηκε στο μεγαλύτερο αναισθησιολογικό περιοδικό της Ευρώπης, κατέληξε στο συμπέρασμα οτι οι κλινικά νεκροί ασθενείς –με μηδενική καρδιακή λειτουργία στο ηλεκτροκαρδιογράφημα και μηδενική εγκεφαλική λειτουργία στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα– συνεχίζουν να έχουν πλήρη επίγνωση/συνείδηση/μνήμες/σκέψεις και μετά θάνατον.
https://www.resuscitationjournal.com/article/S0300-9572(14)00739-4/fulltext

         Αυτοί οι άνθρωποι, που είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως συνεχίζουν την ύπαρξή τους ως ψυχές μετά το θάνατο του υλικού σώματος, τι βιώνουν στο υπερπέραν; Βιώνουν ένα θείο ον (ένα ον που εκπέμπει πνευματικό φως) να τους καθοδηγεί στην επανεξέταση του βίου που έχουν μόλις διανύσει. Όταν αργότερα αυτοί επιστρέψουν στη ζωή θυμούνται την καθοδήγηση που έλαβαν και αλλάζουν τη ζωή τους για να συντονιστούν με την ηθική οπτική του όντος αυτού.
         Υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με τις "μεταθανάτιες εμπειρίες", που μπορείς να βρεις στα βιβλιοπωλεία και στο διαδίκτυο. Εγώ έχω ανεβάσει σχετικά βίντεο εδώ: http://www.youtubetranslations.gr/#!video_cat/16/Μεταθανάτιες εμπειρίες

opsis
Κοιτάξτε αγαπητέ φίλε. Με ενδιαφέρει τι γνώμη έχει η Πανεπιστημιακή κοινότητα για τα διάφορα συγγράμματα που αναφέρονται στο θέμα. Κατά πόσον δηλαδή ο συγγραφέας λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν. Όπως θα γνωρίζετε για κάθε τι που ισχυρίζεται κανείς και γράφει θα πρέπει να παραθέτει ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ. Ως εκ τούτου τη γνώμη κάποιου ακόμη κι αν λέγεται αυτός λέγεται Πλάτων, εάν αυτή δεν αποδεικνύεται δεν μπορώ να την λάβω σοβαρά υπόψιν. Είναι η γνώμη του.

Το ότι επανήλθε κάποιος βαρύτατα ασθενής είτε από μονάδα εντατικής θεραπείας, είτε μετά από έμφραγμα και είπε ότι είδε τον Θεό ή τους συγγενείς του να του λένε διάφορα αυτό είναι αρκετό για να το πιστέψουμε?

opsis
Μια σύντομη ερώτηση που θα μπορούσε να κάνει κανείς σε έναν ψυχίατρο είναι να του πει ο ψυχίατρος τι ακριβώς είναι η ψυχή, γιατί, αφού την κάνει καλά, είναι ιατρός της ψυχής, θα ξέρει, έτσι δεν είναι? Και αν τα φάρμακα που χορηγεί στον ασθενή του κάνουν καλά την ψυχή ή αποκαθιστούν την επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων του εγκεφάλου κ.λ.π. Εν κατακλείδι δηλαδή να σας πει τι ακριβώς είναι η ψυχή που γιατρεύει.

Κίμων (απαντώντας στο πρώτο)
Δεν πρόκειται απλά για κάποιον που είπε κάτι. Όπως σου έγραψα, πρόκειται για τα ευρήματα μεγάλης πανεπιστημιακής μελέτης που δημοσιεύτηκαν στο μεγαλύτερο αναισθησιολογικό περιοδικό της Ευρώπης. Ποια ήταν τα ευρήματα; Ότι οι εμπειρίες μας συνεχίζονται και μετά θάνατον. Όπως τα περιγράφει η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ με τη φωνή του επικεφαλής ερευνητή της μελέτης:
         «Τα έως τώρα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι κατά τα πρώτα λεπτά μετά το θάνατο, η συνείδηση δεν χάνεται. Το αν φθίνει αργότερα ή όχι δεν το ξέρουμε, αλλά αμέσως μετά τον θάνατο εξακολουθεί να είναι υπαρκτή».

         Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς να δεις ένα άλλο βίντεο που υποτίτλισα και ανάρτησα στη διεύθυνση https://www.youtube.com/watch?v=RttIf9jKSlM , που αναφέρεται κι αυτό στα συγκεκριμένα ευρήματα και φέρει την ακόλουθη περιγραφή:

         «Πρόσφατη μεγάλη (η μεγαλύτερη έως τώρα) επιστημονική μελέτη στις μεταθανάτιες εμπειρίες από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, μελέτη που επί τέσσερα χρόνια διεξήχθη σε 15 νοσοκομεία της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Αυστρίας σε 20.000 ασθενείς που είχαν υποστεί καρδιακή ανακοπή και ήταν για κάποια λεπτά –πριν ανανηφθούν από τους γιατρούς– καρδιολογικά και εγκεφαλικά νεκροί, αποδεικνύει ότι συνεχίζουμε να έχουμε ψυχικές-νοητικές εμπειρίες ακόμα και όταν είμαστε (αποδεδειγμένα) κλινικά νεκροί. Τη μελέτη διηύθυνε ο Σαμ Πάρνια, Επίκουρος Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας και διευθυντής της Έρευνας στην Καρδιοπνευμονική Ανάνηψη, στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Stony Brook των ΗΠΑ, επίτιμος ερευνητής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία, και ιδρυτής και διευθυντής του Πρότζεκτ Έρευνας στην Ανθρώπινη Συνειδητότητα στο ίδιο πανεπιστήμιο. Στο βίντεο τον βλέπουμε να εξηγεί τα αποτελέσματα της έρευνας στην Ακαδημία Επιστημών της Νέας Υόρκης, καθώς και σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις σε διάφορα κανάλια.»

         Το άρθρο στα ΝΕΑ παραθέτει την περίπτωση ενός από τους ασθενείς ως εξής:

         ----------αρχή παράθεσης από ΤΑ ΝΕΑ ---------------
         Ένας 57χρονος, μάλιστα, είπε ότι βγήκε από το σώμα του και παρακολούθησε τη διαδικασία της ανάνηψης από την γωνία του δωματίου και, παρότι δεν είχε τις αισθήσεις του και ήταν κλινικά «νεκρός» επί τρία λεπτά, περιέγραψε αναλυτικά όλες τις κινήσεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και τους ήχους των μηχανημάτων.
         «Ξέρουμε ότι ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν η καρδιά έχει πάψει να χτυπάει», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Σαμ Πάρνια, ο οποίος σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής Ιατρικής και διευθυντής του Τμήματος Έρευνας Καρδιοπνευμονικής Ανάνηψης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στο Στόνυ Μπρουκ (SBU).
         »Σε αυτή την περίπτωση όμως, ο ασθενής εξακολούθησε να έχει συνείδηση επί τουλάχιστον 3 λεπτά μετά την διακοπή της καρδιακής λειτουργίας, αν και ο εγκέφαλος τυπικά απενεργοποιείται μέσα στα πρώτα 20-30 δευτερόλεπτα.
         »Το σημαντικό δεν είναι ότι ο άνθρωπος αυτός θυμόταν την διαδικασία της ανάνηψης, αλλά ότι περιέγραψε με ακρίβεια τον ήχο που εκπέμπει κάθε 3 λεπτά ένα από τα μηχανήματα με τα οποία συνδέονται οι ασθενείς. Γι’ αυτό και ξέρουμε με ακρίβεια επί πόσα λεπτά ήταν “νεκρός”, πριν τον επαναφέρουν στη ζωή».
         -----------τέλος παράθεσης από ΤΑ ΝΕΑ ---------------
         http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=20296&la=1

         Μπορείς επίσης να δεις το ακόλουθο βίντεο, που δείχνει την Έρικα Μακ Κένζι να καλεί εθελοντές που είχαν μεταθανάτιες ή άλλες άυλες εμπειρίες να τις περιγράψουν σε μια άλλη μελέτη, διαφορετικού τύπου, που έγινε στο διαδίκτυο. Η Μακ Κένζι είχε η ίδια μια τέτοια εμπειρία κατά την οποία αλληλεπίδρασε εκτενώς με ένα φωτεινό ον κατά τη διάρκεια του θανάτου της, και στη συνέχεια επιλέχθηκε από το γνωστό νοσοκομείο Johns Hopkins για να κάνει τη συγκεκριμένη αυτή έρευνα για λογαριασμό του πανεπιστημίου.
https://www.youtube.com/watch?v=BZopRqcwWZo

         Η ιατρική άρχισε, μέσω καρδιοπνευμονικής ανάνηψης, να φέρνει νεκρούς πάλι πίσω στη ζωή εδώ και 4 δεκαετίες, και αυτό που μαθαίνουμε από αυτούς για τη μεταθανάτια κατάσταση (εκατοντάδες χιλιάδες περιπτώσεις πλέον) σε γενικές γραμμές συμφωνεί με τους διαχρονικούς ισχυρισμούς των πνευματικών συστημάτων της ανθρωπότητας: τις θρησκείες και φιλοσοφίες.
         Είναι παρόμοιο με την ύπαρξη της αύρας: η μεταφυσική πάντα μας έλεγε πως το ανθρώπινο σώμα περιβάλλεται από μια αύρα, όμως οι περισσότεροι άνθρωποι (όσοι δεν ήταν πνευματικά αφυπνισμένοι) δεν μπορούσαν να τη δουν. Στα μέσα του εικοστού αιώνα δημιουργήθηκε η φωτογραφική τεχνική Κίρλιαν και από τότε η αύρα είναι ορατή. Μπορείς να τη δεις σε αυτό μου το βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=jAjdCuLTJs0

         Μια παρόμοια εξέλιξη είδαμε επίσης ως προς τη φύση της ύλης. Η μεταφυσική πάντα περιέγραφε το Σύμπαν ως συστηνόμενο από μία και μοναδική συνειδητή αρχή, μάλλον παρά από αμέτρητα υλικά και άνοα "τουβλάκια" που το δομούσαν. Η ενεργειακή φύση του σύμπαντος έγινε πρόσφατα επιστημονικά αντιληπτή μέσω της γνώσης ότι η ενέργεια και η ύλη είναι οντότητες αντιστρέψιμες (η ύλη μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια και αντίστροφα), στη θεωρία της σχετικότητας. Στη συνέχεια η κβαντική φυσική ανακάλυψε, εκτός του ότι το σωματίδιο είναι κύμα (και όχι απλά μια μεμονωμένη οντότητα κάπου στο χώρο), επίσης πως τα σωματίδια ενώνονται όλα τους μέσω μιας συνειδητότητας, εφόσον αντανακλούν το ένα το άλλο άμεσα και δίχως τη μεταφορά υλικής "πληροφορίας" μεταξύ τους. Αυτό λέγεται κβαντική διεμπλοκή.

         Ίσως σκεφτείς πως όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τη θεωρία του Δαρβίνου, η οποία παρουσιάζει τη ζωή ως τη συσσώρευση άνοων και άψυχων σειρών από «τουβλάκια» – των γονιδίων. Όμως η θεωρία του Δαρβίνου έχει σημαντικούς, πολύ υψηλά ιστάμενους πολέμιους. Στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση έχω μεταφράσει δεκάδες σημαντικούς επιστήμονες να χαρακτηρίζουν τη θεωρία του Δαρβίνου απάτη:
http://www.youtubetranslations.gr/scientific_quotes_pop_up.htm

         Η ανάρτηση περιλαμβάνει επίσης φυσικούς και κοσμολόγους να μιλούν για τη νοητική φύση του Σύμπαντος (λόγω της ύπαρξης συμπαντικών Νόμων).

         Κίμων (απαντώντας στο δεύτερο)
         Γράφεις:
         «Μια σύντομη ερώτηση που θα μπορούσε να κάνει κανείς σε έναν ψυχίατρο είναι να του πει ο ψυχίατρος τι ακριβώς είναι η ψυχή, γιατί, αφού την κάνει καλά, είναι ιατρός της ψυχής, θα ξέρει, έτσι δεν είναι? Και αν τα φάρμακα που χορηγεί στον ασθενή του κάνουν καλά την ψυχή ή αποκαθιστούν την επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων του εγκεφάλου κ.λ.π. Εν κατακλείδι δηλαδή να σας πει τι ακριβώς είναι η ψυχή που γιατρεύει.»
         Δεν νομίζω πως η ψυχή γιατρεύεται μέσω της ψυχιατρικής. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν έντονες αντιδράσεις προς την ψυχιατρική και τη φιλοσοφία της και πολλοί την περιγράφουν ως ψευδοεπιστήμη.
         Στην ακόλουθη διεύθυνση μπορείς να διαβάσεις σε δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Observer την Βρετανική Ψυχολογική Εταιρεία να εξαπολύει επίθεση εναντίον του τρόπου που οι ψυχίατροι ερμηνεύουν τις ψυχικές διαταραχές: http://www.youtubetranslations.gr/#!video_cat/47/Ψυχιατρική

         Όχι ότι οι ψυχολόγοι καταλαβαίνουν σωστά. Η κουλτούρα μας εν γένει αδυνατεί να καταλάβει την άυλη πλευρά της ύπαρξης. Είμαστε –σχεδόν εξ ορισμού– μια υλιστική, τεχνοκρατική κουλτούρα. Η δύναμή μας είναι πως φτιάχνουμε μηχανές, η αδυναμία μας πως αγνοούμε την ψυχή μας και την ψυχή του κόσμου.

opsis
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

                                                          ----------------------------

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Τι κέρδισα από τη γιόγκα

Τι κέρδισα από τη γιόγκα
(Αλληλογραφία με jaimelenoir σχετικά με το βίντεό μου
"Τι είναι ο Ινδουισμός" )



         jaimelenoir
         Σε λίγες μέρες φεύγω για Ινδία και το βίντεό σου με βοήθησε πολύ να κατανοήσω, σε κάποιο βαθμό βέβαια, τις βασικές αρχές του Ινδουισμού. Έχω δυο απορίες και θα 'θελα αν μπορείς να με βοηθήσεις. Αν μέσω των αέναων μετενσαρκώσεων κάποιος γίνει φυτό ή έντομο ας πούμε, πώς μπορεί να "βελτιώσει" τη θέση του ώστε να φτάσει να ενωθεί με το Θείο; Και δεύτερον: Όσοι αποτεφρώνονται στο Βαρανάσι ώστε ν' αποφύγουν τον συνεχή κύκλο των μετενσαρκώσεων στην ουσία "κόβουν δρόμο"; Ευχαριστώ εκ των προτέρων για ό,τι έχεις κάνει. Πίστεψέ με... ξέρω πόση προσπάθεια απαιτεί μια σωστή μετάφραση.

         Κίμων
         jaimelenoir γράφεις:
         «Αν μέσω των αέναων μετενσαρκώσεων κάποιος γίνει φυτό ή έντομο ας πούμε, πώς μπορεί να "βελτιώσει" τη θέση του ώστε να φτάσει να ενωθεί με το Θείο;»
         Απ' όσο καταλαβαίνω, η περίπτωση να γίνει κάποιος μια κατώτερη μορφή ζωής συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια, και θα κρατήσει απλά για μια περιορισμένη περίοδο για να έχει μια συγκεκριμένη εμπειρία. Δεν νομίζω πως είναι κάτι που αφορά τους περισσότερους από εμάς. Νομίζω χρειάζεται απλά να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν το μοτίβο της σκέψης και της ψυχολογίας μας αντανακλά περισσότερο τον ψυχισμό ενός ανθρώπου ή ενός ζώου. Αν το δεύτερο, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να ζήσουμε σε ανάλογο σώμα σε κάποια στιγμή, ως μέρος έκφρασης του συγκεκριμένου ζωώδους ψυχισμού. Αυτό γίνεται επειδή εμείς το φέρνουμε/έλκουμε στον εαυτό μας μέσα από τη νοοτροπία μας, όχι για να μας ενώσει με τον Θεό. Για να ενωθούμε με τον Θεό και να "βελτιώσουμε" τη θέση μας χρειάζεται να έχουμε την ανάλογη νοοτροπία. Σε κάθε περίπτωση, είτε προχωρούμε προς τον Θεό (την τελειότητα) είτε απομακρυνόμαστε από αυτόν, θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε, βιώνουμε ό,τι έλκουμε στον εαυτό μας. Σε βάθος χρόνου, οι εμπειρίες και η ευτυχία ή οι απογοητεύσεις που βιώνουμε, μας διδάσκουν τι μας προωθεί και τι μας καθυστερεί στην πορεία μας προς τη σοφία και την ολοκλήρωση.
         «Και δεύτερον: Όσοι αποτεφρώνονται στο Βαρανάσι ώστε ν' αποφύγουν τον συνεχή κύκλο των μετενσαρκώσεων στην ουσία "κόβουν δρόμο"; »
         Όχι, δεν νομίζω. Νομίζω πως αυτό είναι απλά μια θρησκευτική προκατάληψη. "Κόβεις δρόμο" όταν παίρνεις τον ίσιο δρόμο της ειλικρίνειας και της τιμιότητας, μάλλον παρά τον ελικοειδή δρόμο που σε πηγαίνει δεξιά και αριστερά σε παράταιρους στόχους που δεν σε οδηγούν στο πεπρωμένο σου. Αν είσαι ειλικρινής προς τον εαυτό σου, βλέπεις τι σε πηγαίνει πού και γίνεσαι πιο σύντομος στην προσέγγιση της ψυχοπνευματικής σου ολοκλήρωσης.
         Αν πας στην Ινδία, σου συστήνω θερμά να επισκεφτείς αυτό το μέρος και να ακούσεις ομιλίες του Σουάμι Νιράντζαν (Swami Niranjanananda), ενός φωτεινού πνευματικού δασκάλου.
         http://www.biharyoga.net/bihar-school-of-yoga/visit-ashram/

         jaimelenoir
         Δεν έχω λόγια να σ' ευχαριστήσω που μπήκες στον κόπο να μου εξηγήσεις αναλυτικά για τις απορίες μου. Θα προσπαθήσω να βρω χρόνο να τον επισκεφθώ. Φεύγω μεθαύριο με πολύ ανυπομονησία και μεγάλες προσδοκίες. Σ' ευχαριστώ και πάλι και θα σου μεταφέρω τις εντυπώσεις μου όταν επιστρέψω.

         Κίμων
         Επειδή θα ήθελα οι προσδοκίες σου να απαντηθούν, θα σου μεταφέρω, στο λίγο χρόνο που μας μένει μέχρι να φύγεις, κάτι από τις δικές μου προσδοκίες και το πώς απαντήθηκαν.
         Η ουσία της ινδουιστικής θρησκείας είναι η φώτιση. Απ' εκεί και πέρα, όπως και άλλες θρησκείες (και κατ' εξοχήν η δική μας, ο χριστιανισμός) μπορεί να έχει προσμίξεις που πιο πολύ εξυπηρετούν την ιερατική κάστα απ' ό,τι τον πιστό, μα εμείς δεν ενδιαφερόμαστε να κάνουμε μια ακαδημαϊκή αξιολόγηση της ινδουιστικής θρησκείας, αλλά μόνο να δούμε τι έχει να μας προσφέρει στην προσπάθειά μας να επιτύχουμε μια ψυχοπνευματική ολοκλήρωση.
         Οι πνευματικοί δάσκαλοι της Ινδίας δεν είναι μέρος της ιερατικής κάστας. Διδάσκουν και χρησιμοποιούν την μυστικιστική πλευρά της θρησκείας για να σε ενώσουν με το βαθύτερο δυναμικό σου. Η δε ηθική που διδάσκουν δεν είναι η παραδοσιακή ινδουιστική (οι γυναίκες κατώτερες από τους άντρες, και διακρίσεις στη βάση της κάστας) αλλά μια οικουμενική ηθική της στοργής και του σεβασμού, της προσφοράς και των καλών προθέσεων.
         Αν τα αρνητικά στοιχεία της παραδοσιακής ινδουιστικής νοοτροπίας είναι εγγενή στη θρησκευτικότητά της ή αν προστέθηκαν αργότερα από κοινωνικούς παράγοντες, είναι ένα ακαδημαϊκό θέμα στο οποίο δεν μπορώ να απαντήσω. Αλλά ποτέ μην πιστέψεις όσους λένε ότι η ινδουιστική θρησκεία είναι δαιμονική επειδή οι βραχμάνοι εκμεταλλεύονται τις κατώτερες κάστες. Αυτή η πολεμική έχει προσυλητιστικούς σκοπούς, να ανακυρήξει την χριστιανική (και δη ενίοτε ειδικά την ορθοδοξία) ως τον μοναδικό δρόμο προς την τελείωση.
         Είναι λοιπόν σημαντικό να προσεγγίσεις τον ινδουισμό μέσα από ανθρώπους που τον ξέρουν στην ουσία του, δηλαδή ως προς τον τρόπο που βοηθά σε αυτή την τελείωση, μάλλον παρά που τον επικρίνουν για τις υποτιθέμενες κοινωνικές αδικίες που προωθεί.
         Στη δική μου περίπτωση, μια που με ρώτησες, έχεις έναν Έλληνα που προσέγγισε τον ινδουισμό σε αυτή τη βάση και δεν έδινε πεντάρα για τις θεολογικές διαμάχες. Τι του πρόσφερε ο ινδουισμός;
         Σίγουρα δεν μου πρόσφερε την οποιαδήποτε "πίστη", με την έννοια της επιταγής να πιστεύω σε θεολογικά κλισέ.
         Μου πρόσφερε τις διδαχές και παραινέσεις πνευματικών δασκάλων, τα οποία βρήκα να με εμπνέουν σε εξαιρετικό βαθμό· μου πρόσφερε τη γιόγκα· μου πρόσφερε παραψυχικές εμπειρίες· και τελικά μου πρόσφερε μια μερική ένωση με τον Θεό, μέσα από την ανάληψη στον Ουρανό και τον μετασχηματισμό μέρους της ύλης μου σε πνεύμα.
         Στην ακόλουθη διεύθυνση μπορείς να παρακολουθήσεις μια ομιλία μου στην οποία περιγράφω αναλυτικά αυτή την τελευταία εμπειρία, την ανάληψη στον Ουρανό.
         https://www.youtube.com/watch?v=X-1fHlmcCVY
         Είναι η πιο σημαντική γιατί μετασχημάτισε μόνιμα μέρος του νου και της ύλης μου, κάνοντάς με ένα πιο πνευματικό ον.
         Κάτι που μονάχα ακροθιγώς αναφέρω στην ίδια την ομιλία, είναι πως η εμπειρία αυτή μού δόθηκε από τον πνευματικό μου δάσκαλο, όταν με επισκέφτηκε μέσα στο όνειρό μου (στον ύπνο μου), με πλησίασε και με άγγιξε στον ώμο. Τότε πέρασε μέσα μου μέρος της πνευματικής του (Του) ενέργειας, η οποία προκάλεσε τον μετασχηματισμό.
         Η ενέργεια αυτή, που μετασχηματίζει τους μαθητές, περνά από τον εκάστοτε διδάσκαλο στον διάδοχό του. Ο διάδοχος του διδασκάλου μου είναι ο Σουάμι Νιράντζαν και έχεις και αυτός αυτή την ενέργεια.
         Μια φίλη μου, που με επισκέφτηκε στην Ινδία όταν έκανα μεταπτυχιακό στη γιόγκα εκεί, γνώρισε τον Νιράντζαν εκεί, προσευχήθηκε σε αυτόν όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, και την επισκέφτηκε στον ύπνο της.
         Μια άλλη γυναίκα, μαθήτριά μου στη γιόγκα, στο πρώτο της μάθημα σε γυμναστήριο μαζί μου, έκανε τις ασκήσεις αναπνοής που είχα δείξει στους μαθητές και, όρθια και εντελώς ξύπνια, τον είδε μπροστά της (με κλειστά μάτια) να της εξηγεί ακριβώς πώς έπρεπε να κάνει την άσκηση. Χωρίς να τον ξέρει.
         Στα δύο χρόνια που έμεινα στην Ινδία κάνοντας το μεταπτυχιακό, άκουγα ομιλίες του Νιράντζαν, μέσα στο πανεπιστήμιο (ο ίδιος δημιούργησε το πανεπιστήμιο, που ανήκει μισό σε αυτόν και μισό στο ινδικό κράτος) δύο φορές τη βδομάδα. Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας λόγω του φιλοσοφικού βάθους, της εκφραστικής τελειότητας, αλλά και της απίθανης ικανότητας που είχε να δημιουργεί γύρω του μια σχεδόν "απτή" ατμόσφαιρα στοργής και αγάπης. Αυτό ήταν κάτι μαγικό…
         Έχω ανεβασμένες στο διαδίκτυο κάποιες ομιλίες του Νιράντζαν, και στις ανοίγω για λίγες μέρες να τις δεις (κανονικά είναι DVD copyright και δεν επιτρέπονται στο διαδίκτυο). Είναι ομιλίες του σεμιναρίου που έκανε στο κέντρο γιόγκα του στην Ελλάδα. Το κέντρο γιόγκα λέγεται Σατυανάντασραμ Ελλάδας και ιδρυτής του είναι η Swami Sivamurti Saraswati, φωτισμένη μαθήτρια του διδασκάλου μου. Αυτή θα μπορούσε να σου παρέχει περισσότερη έμπνευση όταν γυρίσεις στην Ελλάδα μετά το ταξίδι σου. Είναι πραγματικά… κα-τα-πλη-κτι-κή…
         www.youtubetranslations.gr/Swami_Niranjan_A.htm
         Σου συνιστώ να επισκεφτείς το μέρος που σου πρότεινα, σε κάθε περίπτωση. Σίγουρα θα κερδίσεις κάτι. Ελπίζω πως θα έχει τρέχουσες ομιλίες του που θα μπορείς να παρακολουθήσεις, την συγκεκριμένη περίοδο. Αν δεν μπορέσεις να μείνεις μέσα στον χώρο, υπάρχουν διάφορα ξενοδοχεία στην περιοχή.

         Στην Ινδία πάμε για πνευματικό δάσκαλο. Δεν πάμε για να δούμε απλά τα αξιοθέατα. Αυτός είναι τουρισμός, όχι πνευματική αναζήτηση. Αν πας στην Ινδία και δεν δεις πνευματικούς δασκάλους, το δυναμικό της επίσκεψής σου θα έχει μείνει ατελέσφορο. Στην περίπτωση του Σουάμι Νιράντζαν και της συγκεκριμένης πνευματικής παράδοσης, έχεις πνευματικούς δασκάλους, φωτισμένους, ένας εκ των οποίων ζει και διδάσκει μόνιμα στην Ελλάδα. Αυτό δεν θα το βρεις σε καμιά άλλη παράδοση.
         Εκμεταλλεύσου το! Την Sivamurti την γνώρισα πριν 33 χρόνια, και αλληλεπίδρασα πολύ μαζί της, ενίοτε ως μεταφραστής της. Τώρα θα πρέπει να είναι καμιά εβδομηνταριά χρονών. Αύριο μπορεί να μην υπάρχει πια. Εκμεταλλεύσου τις ευκαιρίες – είναι σπάνιες, και προσπερνούν με εκατό χιλιόμετρα την ώρα.

         Σουάμι Σατυανάντα ( ο διδάσκαλός μου, τώρα έχει πεθάνει, αλλά ζει και επικοινωνεί μαζί μας από το υπερπέραν. Επικοινώνησε έτσι με μια γυναίκα που μου έγραψε στην ιστοσελίδα μου, παρόμοια όπως μου έγραψες εσύ· δεν γνώριζε ούτε αυτόν ούτε τη Σατυανάντα Γιόγκα, και μου έγραψε απλά ζητώντας μου να επιμεληθώ ένα βιβλίο της με πνευματικό περιεχόμενο)
         Σουάμι Νιράντζαν (ο διάδοχός του και τωρινός εμπνευστής της οργάνωσης παγκοσμίως, με έδρα την Ινδία)
         Swami Sivamurti (φωτισμένη μαθήτρια του διδασκάλου μου, εμπνεύστρια του Σατυανάντασραμ Ελλάδας, με έδρα την Παιανία Αττικής· στο βίντεο του Νιράντζαν μπορείς να τη δεις να κάθεται δίπλα του)

         Σημείωσε το εμαιλ μου: yogaexploration@yahoo.gr

         Άδραξε τις ευκαιρίες!
         Περνούν με τριακόσια χιλιόμετρα την ώρα, και χάνονται πριν καταλάβεις τι συνέβη.
         Χωρίς αυτές, η ζωή είναι μουγκή, μαλθακή και στείρα.

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Προερχόμαστε από τον πίθηκο; Θεωρία του Δαρβίνου

Αλληλογραφία με betalabs σχετικά με το βίντεο «Μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα δόγματά μας;», στο οποίο ο Alex Collier λέει:

Χτίζουμε πολιτισμούς πάνω σε ψέματα
και τελικά όλα γκρεμίζονται

και έχω ενθέσει το ακόλουθο σχόλιο:

Τι είναι ένα δόγμα; Οτιδήποτε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια – κι ωστόσο
επιμένεις φανατικά να το πιστεύεις.
Ας πούμε, το ότι δεν υπάρχει αλήθεια είναι ένα δόγμα. (μεταμοντέρνα φιλοσοφία)
Το ότι ο Χριστός είναι ο ένας και μοναδικός υιός του Θεού είναι ένα δόγμα.(χριστιανική θεολογία)
Το ότι ο άνθρωπος είναι μια εξέλιξη του πιθήκου, και μάλιστα τυχαία, είναι ένα δόγμα. (ανθρωπολογική θεωρία)
Το ότι η κοινωνία είναι φυσικότερη και ευτυχέστερη όταν ο καθένας κοιτά το συμφέρον του και προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του, είναι ένα δόγμα.(οικονομική θεωρία)
Το ότι ο άνθρωπος ζει για την απόλαυση είναι ένα δόγμα. (υλισμός)

Κάθε δόγμα – θρησκευτικό, μεταφυσικό ή υλιστικό – σημαίνει χτίσιμο στην άμμο.

Κι ωστόσο, είναι μια φυσική κατάσταση το μυαλό να μην μπορεί να δει την αλήθεια.
Το ίδιο το σώμα μπορεί να δει ελάχιστο μέρος της πραγματικότητας, κι ούτε αυτό ακόμα το βλέπει αντικειμενικά.
Τα δόγματα πέφτουν όταν η ψυχή ανεβαίνει.
Η ύπαρξη της ψυχής και η εξέλιξή της δεν είναι απλά ένα δόγμα.
Γιατί ο ένας κοινός παρονομαστής στη ζωή όλων μας είναι ότι
πονάμε, αναρωτιόμαστε και μαθαίνουμε.

betalabs
Το ότι ο άνθρωπος είναι μια εξέλιξη του πιθήκου είναι δηλαδή λάθος;;;;; Τότε τι είναι;;;

ΚΙΜΩΝ
Είναι πιο εύκολο να βρεις τι ΔΕΝ είναι παρά τι είναι. Ως προς το τι ΔΕΝ είναι, θα μπορούσες να κοιτάξεις την ιστοσελίδα http://imerologio.info/index.php?id=43 . Ως προς το τι είναι θα μπορούσες να δεις το βίντεο «Παγκοσμιοποίηση και Εξωγήινοι», το οποίο θέτει ένα άλλο σκηνικό.
Η προσωπική μου γνώμη είναι η εξής:
Όλα τα ζώα βαδίζουν πάνω στη Γη σε μια ευθεία προς τα εμπρός. Ακόμα κι αν ευσταθεί (για το οποίο δεν είμαι σίγουρος) ότι το ένα βγαίνει από το άλλο, το από πού προέρχονται θα το καταλάβεις πραγματικά όταν δεις από πού προέρχεται γενικά η βιολογική ζωή, ή, ακόμα πιο πίσω, γενικά η ύλη.
Όλη η ύλη προέρχεται απ’ την αιωνιότητα. Σε μια κίνηση που συμβαίνει στο ΤΩΡΑ, η αιωνιότητα χάνει την υψηλή της δόνηση, πέφτει, και γίνεται ύλη. Αυτή η ύλη είμαστε εμείς. Είναι αδιάφορο αν έχουμε φυτική, ζωική, γήινη ή εξωγήινη βιολογική μορφή, ή και μη βιολογική μορφή. Καθ’ όλη την αλυσίδα αυτών των μεταβολών, που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του χρόνου, ήμασταν πάντα εμείς. Και όλοι αυτοί οι χρόνοι υπάρχουν τώρα.
Το πώς ένας παρελθοντικός χρόνος υπάρχει τώρα μπορείς να το αντιληφθείς αν θυμηθείς στιγμές που κάποια πικρή, παλαιότερη εμπειρία σου ζωντάνεψε μέσα σου και άρχισες να κλαις. Όλη η πορεία του σύμπαντος, η πορεία των βιολογικών ειδών κλπ., υπάρχει κάπου κρυμμένη μέσα μας. Τη στιγμή που ζωντανεύει βλέπουμε πώς η πρωταρχική μας ουσία εκδηλώθηκε, μέσα στο χρόνο, ως οι διάφορες μορφές ζωής.
Τι είναι λοιπόν αυτή η πρωταρχική ουσία; Ο Πλάτωνας την ονόμασε νου, αλλά είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για έναν ζωντανό νου. Είναι σαν να ονειρεύεσαι ότι καίγεσαι στη φωτιά και να ιδρώνεις από τη ζέστη, να κλαις και να σπαράζεις.
Ο ζωντανός νους λέγεται και Θεός. Όσο πιο ζωντανός είναι ο νους μας, τόσο περισσότερο Θεό ζούμε, αντιλαμβανόμαστε και εκφράζουμε.
Προερχόμαστε από την αιωνιότητα. Η ενέργειά της και η άπλα της είναι η μητέρα μας και ο πατέρας μας.
Όχι ο καημένος ο αυστραλοπίθηκος. Έλεος! Αυτός δεν είναι παρά ο αδερφός μας σε μία βόλτα που κάνουμε στον κόσμο του χρόνου, ένας λιγάκι πιο τριχωτός –και λιγάκι πιο συμπαθητικός- αδερφός μας.

-------------------
σύνδεσμος

Read more

Περιγραφές και Συζητήσεις

Προερχόμαστε από τον πίθηκο; Θεωρία του Δαρβίνου

Αλληλογραφία με betalabs σχετικά με το βίντεο
«Μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα δόγματά μας;»,
στο οποίο ο Alex Collier λέει:

Χτίζουμε πολιτισμούς πάνω σε ψέματα
και τελικά όλα γκρεμίζονται

και έχω ενθέσει το ακόλουθο σχόλιο:

Τι είναι ένα δόγμα; Οτιδήποτε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια – κι ωστόσο
επιμένεις φανατικά να το πιστεύεις.
Ας πούμε, το ότι δεν υπάρχει αλήθεια είναι ένα δόγμα. (μεταμοντέρνα φιλοσοφία)
Το ότι ο Χριστός είναι ο ένας και μοναδικός υιός του Θεού είναι ένα δόγμα.(χριστιανική θεολογία)
Το ότι ο άνθρωπος είναι μια εξέλιξη του πιθήκου, και μάλιστα τυχαία, είναι ένα δόγμα. (ανθρωπολογική θεωρία)
Το ότι η κοινωνία είναι φυσικότερη και ευτυχέστερη όταν ο καθένας κοιτά το συμφέρον του και προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του, είναι ένα δόγμα.(οικονομική θεωρία)
Το ότι ο άνθρωπος ζει για την απόλαυση είναι ένα δόγμα. (υλισμός)

Κάθε δόγμα – θρησκευτικό, μεταφυσικό ή υλιστικό – σημαίνει χτίσιμο στην άμμο.

Κι ωστόσο, είναι μια φυσική κατάσταση το μυαλό να μην μπορεί να δει την αλήθεια.
Το ίδιο το σώμα μπορεί να δει ελάχιστο μέρος της πραγματικότητας, κι ούτε αυτό ακόμα το βλέπει αντικειμενικά.
Τα δόγματα πέφτουν όταν η ψυχή ανεβαίνει.
Η ύπαρξη της ψυχής και η εξέλιξή της δεν είναι απλά ένα δόγμα.
Γιατί ο ένας κοινός παρονομαστής στη ζωή όλων μας είναι ότι
πονάμε, αναρωτιόμαστε και μαθαίνουμε.

betalabs
Το ότι ο άνθρωπος είναι μια εξέλιξη του πιθήκου είναι δηλαδή λάθος;;;;; Τότε τι είναι;;;

ΚΙΜΩΝ
Είναι πιο εύκολο να βρεις τι ΔΕΝ είναι παρά τι είναι. Ως προς το τι ΔΕΝ είναι, θα μπορούσες να κοιτάξεις την ιστοσελίδα http://imerologio.info/index.php?id=43 . Ως προς το τι είναι θα μπορούσες να δεις το βίντεο «Παγκοσμιοποίηση και Εξωγήινοι», το οποίο θέτει ένα άλλο σκηνικό.
Η προσωπική μου γνώμη είναι η εξής:
Όλα τα ζώα βαδίζουν πάνω στη Γη σε μια ευθεία προς τα εμπρός. Ακόμα κι αν ευσταθεί (για το οποίο δεν είμαι σίγουρος) ότι το ένα βγαίνει από το άλλο, το από πού προέρχονται θα το καταλάβεις πραγματικά όταν δεις από πού προέρχεται γενικά η βιολογική ζωή, ή, ακόμα πιο πίσω, γενικά η ύλη.
Όλη η ύλη προέρχεται απ’ την αιωνιότητα. Σε μια κίνηση που συμβαίνει στο ΤΩΡΑ, η αιωνιότητα χάνει την υψηλή της δόνηση, πέφτει, και γίνεται ύλη. Αυτή η ύλη είμαστε εμείς. Είναι αδιάφορο αν έχουμε φυτική, ζωική, γήινη ή εξωγήινη βιολογική μορφή, ή και μη βιολογική μορφή. Καθ’ όλη την αλυσίδα αυτών των μεταβολών, που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του χρόνου, ήμασταν πάντα εμείς. Και όλοι αυτοί οι χρόνοι υπάρχουν τώρα.
Το πώς ένας παρελθοντικός χρόνος υπάρχει τώρα μπορείς να το αντιληφθείς αν θυμηθείς στιγμές που κάποια πικρή, παλαιότερη εμπειρία σου ζωντάνεψε μέσα σου και άρχισες να κλαις. Όλη η πορεία του σύμπαντος, η πορεία των βιολογικών ειδών κλπ., υπάρχει κάπου κρυμμένη μέσα μας. Τη στιγμή που ζωντανεύει βλέπουμε πώς η πρωταρχική μας ουσία εκδηλώθηκε, μέσα στο χρόνο, ως οι διάφορες μορφές ζωής.
Τι είναι λοιπόν αυτή η πρωταρχική ουσία; Ο Πλάτωνας την ονόμασε νου, αλλά είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για έναν ζωντανό νου. Είναι σαν να ονειρεύεσαι ότι καίγεσαι στη φωτιά και να ιδρώνεις από τη ζέστη, να κλαις και να σπαράζεις.
Ο ζωντανός νους λέγεται και Θεός. Όσο πιο ζωντανός είναι ο νους μας, τόσο περισσότερο Θεό ζούμε, αντιλαμβανόμαστε και εκφράζουμε.
Προερχόμαστε από την αιωνιότητα. Η ενέργειά της και η άπλα της είναι η μητέρα μας και ο πατέρας μας.
Όχι ο καημένος ο αυστραλοπίθηκος. Έλεος! Αυτός δεν είναι παρά ο αδερφός μας σε μία βόλτα που κάνουμε στον κόσμο του χρόνου, ένας λιγάκι πιο τριχωτός –και λιγάκι πιο συμπαθητικός- αδερφός μας.

Read more

Ασκήσεις γιόγκα

Γιόγκα: μάθετε αναπνευστικές τεχνικές online! (2/2)

Λεπτομερείς οδηγίες για την αναπνευστική τεχνική "Καπαλμπάτι", η οποία αναζωογονεί και ηρεμεί, ενεργοποιώντας τον εγκέφαλο και τον νου. Κατόπιν δείχνεται και λίγος διαλογισμός, μια ιδέα. Αλλά για διαλογισμό δείτε καλύτερα το βίντεο: Μάθετε διαλογισμό online 9:21
Read more

Ασκήσεις γιόγκα

Γιόγκα: μάθετε αναπνευστικές τεχνικές online! (1/2)

Οι αναπνευστικές ασκήσεις είναι σχεδόν άγνωστες στη Δύση, κι όμως είναι ένα πολύ ζωτικό μέρος της γιόγκα! 7:56
Read more

Uncategorized

Άσκηση χαλάρωσης της γιόγκα (γιόγκα νίντρα)

Η άσκηση αυτή χαλαρώνει σωματικά και συναισθηματικά. Σημείωση: Αν κάθεστε πολλές ώρες ακίνητη, και νιώθετε νευρικότητα, αυτή η νευρικότητα είναι καθαρά σωματική, το σώμα χρειάζεται να κινηθεί και μια άσκηση σαν κι αυτή, που γίνεται σε κατάσταση ακινησίας, δεν θα βοηθήσει. Είναι προτιμότερο να κινήσετε λίγο το σώμα, να κάνετε καμιά σωματική δουλειά, να περπατήσετε κλπ., να φύγει αυτή η νευρικότητα και τότε το σώμα θα μπορέσει να ησυχάσει και να χαλαρώσει αν κάνετε τη συγκεκριμένη άσκηση. 38:33
Read more

Uncategorized

13χρονος Φυσικός μιλάει για τον Θεό, τον Τέσλα και τα παράλληλα σύμπαντα

Ο 15χρονος, σήμερα, Max Loughan είναι φυσικός, εφευρέτης, επιχειρηματίας και δημιουργός αλλαγών… μάλλον, όπως λέει ο ίδιος. Λίγα λόγια για τον Max Loughan Ο Max Loughan γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2002 και ξεκίνησε μαθήματα επιπέδου κολλεγίου (on-line) στο MIT στην ηλικία των 14 ετών. Πρόκειται για έναν Αμερικανικής καταγωγής έφηβο επιστήμονα, χορευτή και ομιλητής που δημιούργησε ένα κρυστάλλινο ραδιόφωνο από αντικείμενα που βρέθηκαν γύρω από την οικία της οικογένειάς του στο Incline Village της Νεβάδα. Η συσκευή, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, χρησιμοποιεί ενέργεια από ραδιοκύματα και ενσωματώνει μερικές από τις αρχές που ανέπτυξε ο Nikola Tesla στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Max επιμένει ότι πρόκειται για μια πηγή ελεύθερης ενέργειας. Ο Loughan έχει συμμετάσχει σε πολλές εκδηλώσεις και διεπιστημονικές ημερίδες, ενώ τον Φεβρουάριο του 2017 ήταν o βασικός ομιλητής στο πανεπιστήμιο Global Green και Flaunt Magazine Academy στο TAO στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνιας, μαζί με τους Orlando Bloom, Jeff Bridges και Oliver Stone. Τον Μάρτιο του 2017, ο Loughan ήταν μέλος πάνελ του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Επιστήμης στο Μπρίσμπεϊν που φιλοξένησε ο βραβευμένος με το Νόμπελ καθηγητής Brian Schmidt. Απολαύστε τη συνέντευξή του στην οποία μιλάει για το Θεό, τον Τέσλα αλλά και για παράλληλα σύμπαντα όταν ήταν 13 ετών. [μετάφραση: EL] Ελληνικό άρθρο για ton Max Loughan: Max Loyghan ο Νέος Tesla , ο πρώτος έφηβος Genius του 21ου αιώνα διάρκεια βίντεο: 12:44
Read more

Βιβλία

Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι

Ο Γιογκανάντα είναι ο πρώτος πνευματικός δάσκαλος της Ινδίας (γκούρου) που δίδαξε γιόγκα και ινδική φιλοσοφία στη Δύση (στις ΗΠΑ), στις αρχές του εικοστού αιώνα. Το βιβλίο του με τίτλο "Η Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι", που μεταφράστηκε σε 34 γλώσσες σε όλο τον κόσμο, συνεχίζει να είναι μπεστ σέλερ μετά από εξήντα συνεχή χρόνια και έχει επιλεχθεί ως ένα από τα 100 καλύτερα πνευματικά βιβλία του 20ού αιώνα. Διαβάστε την περιγραφή του βιβλίου και αποσπάσματα από αυτό εδώ. διάρκεια 2:30
Read more

Uncategorized

Καλώς ήλθατε στον κόσμο της ιδιοφυίας

Πώς έρχεται η έμπνευση; Ποιος είναι ο δρόμος να ξεκλειδώσουμε την εγγενή μας δημιουργικότητα; Καλώς ήλθατε στον προκλητικό κόσμο της ιδιοφυΐας, τον ανεξήγητο και ακατάληπτο για εμάς και την κοσμοθέασή μας.
Read more

Uncategorized

Νόμος της έλξης (debate με Αβραάμ-Χικς)

Νόμος της έλξης (debate με Αβραάμ-Χικς)

φdimnik1979 Άραγε η κυρία αυτή θα έλεγε τα ίδια αν ζούσε σήμερα στη Συρία? Θα έλεγε τα ίδια αν έβλεπε μπρος στα μάτια της να σκοτώνουν τα παιδιά της ενώ βιάζουν την ίδια? Συγγνώμη αν σας χαλάω τα vibes [πνευματικές δονήσεις] αλλά η αντίθεση που λέει ότι γίνεται όλο και πιο οξεία, κάποια στιγμή ΘΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ καθώς θα οδηγηθούμε στην ολοκληρωτική υποδούλωση της ανθρωπότητας. Η ελευθερία ουδέποτε στην ιστορία κερδήθηκε με στάση λωτού και "ΟΟΟΜΜΜ" αλλά με αγώνες και αίμα δυστυχώς.
Κίμων Ωραίο το σχόλιό σου. Δεν διαφωνώ ότι μερικές φορές δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να προστατέψεις τα δικαιώματά σου με καθαρά πρακτικούς ή "γήινους" τρόπους. Νομίζω όμως ότι είναι αδιαμφισβήτητο ότι, ακόμα κι αν τα δικαιώματά σου δεν παραβιάζονται, δεν είσαι ούτε ευτυχισμένος ούτε ελεύθερος. Δεν είσαι ελεύθερος γιατί σε τραβολογάνε τα πάθη σου, σε σκοτεινιάζει η τάση σου να πέφτεις σε χαμηλές δονήσεις, ζώντας έτσι αυτό το είδος βιώματος που αντιλαμβανόμαστε ως υλική ζωή - δηλαδή τη ζωή στον υλικό κόσμο. Όταν τα πράγματα πάνε σχετικά καλά στη ζωή σου και συγκεντρώνεσαι στην εξύψωση των δονήσεών σου, τελικά καταφέρνεις να βγεις από αυτό τον χαμηλό τρόπο ύπαρξης. Τότε πότε ζεις τον υλικό κόσμο και πότε τον αθάνατο και πνευματικό κόσμο. Αυτή είναι η εμπειρία των αγίων. Γι' αυτό, θα έμοιαζε αναμφισβήτητο ότι αν θέλεις να επιτύχεις την τελική λύτρωση, τότε θα πρέπει να ζήσεις το είδος ζωής που γενικά αποκαλούμε "πνευματικό". Αλλά τι γίνεται αν έχεις μπελάδες, αν ζεις στην Συρία, αν η ζωή σου κινδυνεύει, αν σε κυνηγάνε, αν βρίσκεσαι σε άμεσο κίνδυνο; Δεν πρέπει εκεί να φέρεις στη ζωή σου κάποια πρακτικά μέτρα που να αφορούν την επιβίωσή σου; Θα ήθελα να απαντήσω ότι υπάρχει πληθώρα τέτοιων μέτρων που θα μπορούσες να πάρεις και υπάρχουν επιλογές για να κάνεις. Ο Γκάντι επέλεξε έναν ειρηνικό δρόμο αντίστασης στους Βρετανούς. Λες: "Αν πρέπει να αντισταθείς σε άλλους; Αν πρέπει να φωνάξεις; Αν πρέπει να κάνεις δίκες; Αν πρέπει να συνεργαστείς με άλλους για να διεκδικήσεις κάποια δικαιώματα; Θα τα θεωρήσεις περιττά όλα αυτά; Θα θεωρήσεις ότι είναι περιττά γιατί πρέπει να μπορείς να δημιουργήσεις τη δική σου πραγματικότητα χωρίς να τα κάνεις αυτά;" Νομίζω ότι, πριν κάνεις οτιδήποτε, και ενώ κάνεις οτιδήποτε, θα πρέπει να σου είναι σαφές ότι ο λόγος που δεν μπορείς να έχεις "την δική σου πραγματικότητα" ενώ η εξωτερική πραγματικότητα πιέζει με αρνητικό τρόπο, είναι ότι δεν ανέπτυξες την εσωτερικότητά σου. Ήσουν πάντα δούλος των εξωτερικών πραγμάτων, τα άφηνες να σε παρασύρουν, και, ως αποτέλεσμα, όταν αυτά γίνονται ζόρικα, αισθάνεσαι να ασφυκτιάς. Εκεί όμως που ασφυκτιάς εσύ, άλλοι δεν ασφυκτιούν. Ο πνευματικός μου δάσκαλος, έφτασε σε μια ορισμένη μεγάλη ηλικία και αισθάνθηκε ότι με αυτό το γέρικο σώμα δεν μπορεί να προσφέρει άλλα πράγματα στον κόσμο. Αποφάσισε να φύγει από τον κόσμο, κι επίσης επέλεξε ήδη το ζευγάρι που θα γίνει γονείς του στην επόμενη γέννησή του στη Γη. Έτσι, διάλεξε μια αστρολογικά ευοίωνη μέρα (εννοώ αστρολογικά ευοίωνη για να απελευθερωθεί η ψυχή σου από το σώμα και να πετάξει στα άστρα εκείνη την περίοδο, στη συγκεκριμένη αστρολογική συγκυρία), αποχαιρέτησε τον κόσμο, ζήτησε από τον Θεό να δεχτεί την ψυχή του, πήρε μια βαθιά ανάσα και έφυγε. Με ρωτάς τι θα έκανε η κυρία αν ζούσε στη Συρία και τη βίαζαν; Απαντώ ότι, αν η Έστερ (η ομιλήτρια του βίντεο) είναι παρόμοιας πνευματικής στάθμης με τον διδάσκαλό μου, θα έκανε το ίδιο. Θα αποχαιρετούσε τον επίδοξο βιαστή της και θα αποχωρούσε πριν αυτός προλάβει να τη βιάσει, εκτός και αν δεν την ένοιαζε τόσο να βιαστεί. Θα το αποφάσιζε η ίδια. Αλλά ό,τι και να αποφάσιζε, θα γνώριζε ότι δημιουργεί την πραγματικότητά της. Και ότι η πραγματικότητα όλου αυτού του κόσμου, δηλαδή οι συνεχείς θάνατοι και η λύπη και η πείνα και η δίψα και το ένα ζώο που τρώει το άλλο, και όλη η φρίκη και η πίκρα και η απόγνωση, είναι μέρος ενός ευρύτερου κόσμου όπου ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα σε κάθε στιγμή να διαλέξει - να διαλέξει είτε τον αιώνιο κόσμο είτε την "κοιλάδα του θανάτου". Και, όταν διαλέγει την κοιλάδα του θανάτου, αυτό είναι που βιώνει - το θάνατο, τη λύπη, το άγχος και την απόγνωση, κι ας μην το συνειδητοποιεί ότι αυτή είναι η επιλογή του και ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές. Αλλά γιατί υπάρχει η "κοιλάδα της φρίκης και του θανάτου"; Οι άνθρωποι που έχουν υλιστικό και άθεο προσανατολισμό δείχνουν αυτή την πραγματικότητα για να επιχειρηματολογήσουν ότι δεν υπάρχει Θεός. "Αν υπήρχε", λένε, "πώς θα επέτρεπε να συμβεί αυτό;" Υπάρχει όμως και μια άλλη ερμηνεία. Πως όλο αυτό το δράμα προκαλείται από μια πτώση του συμπαντικού νου από την αιωνιότητα στη διάσταση του θανάτου. Όταν ο συμπαντικός νους πέφτει, συμβαίνει ένας διαχωρισμός της Ύπαρξης, και αυτό που πρώτα ήταν Ένα, γίνεται πολλά - τα αναρίθμητα πλάσματα που βιώνουν την λύπη και το σκότος και την εκμηδένισή τους στον υλικό κόσμο. Όταν οποιοδήποτε από αυτά τα πλάσματα ωριμάσει αρκετά για να αντιληφθεί την πηγή του κακού -που είναι η ίδια η νοητική του πτώση- και να αντιστρέψει τη διαδικασία, "σβήνει" ως ατομική και θνητή ύπαρξη και γεννιέται ως θεότητα στην αιωνιότητα. Η αντιστροφή αυτής της διαδικασίας, η λεγόμενη "ηθική ζωή", δεν θα έλεγα ότι απαγορεύει να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου. Γιατί καλά μεν αν βρίσκεσαι σε επαφή με την αιωνιότητα και δεν σε νοιάζει τι σου συμβαίνει σε αυτό τον κόσμο. Αλλά αν δεν είσαι εκεί; Ναι, θα έλεγα ότι τότε πιθανά θα πρέπει να διεκδικήσεις. Αλλά, κάνοντάς το, δεν θα πρέπει να ξεχάσεις ότι όλη αυτή η εμπειρία, η εμπειρία του εαυτού και του μη εαυτού, του σώματός σου και του σώματος του βιαστή σου, του σώματός σου και του σώματος του θηρίου που προσπαθεί να σε φάει, προέρχεται από μια ελάττωση της συνείδησής σου, διότι, ευθύς εξαρχής, δεν υπάρχουν "πολλά" και δεν είσαι το σώμα, όπως νομίζεις ότι είσαι. Λοιπόν όσο δεν έχεις αυτή την ωριμότητα, αυτή την συνειδητοποίηση, παίξε το παιχνίδι της πολλαπλότητας στο βαθμό που αυτό είναι απαραίτητο και συνεχίζοντας να κρατιέσαι με νύχια και με δόντια σταθερός στην ηθική ζωή, χωρίς δηλαδή να παρεκτρέπεσαι. Και, μέσα στην πάροδο των αλλεπάλληλων βίων σου, όχι απαραίτητα μέσα σε ένα μόνο βίο, τον τωρινό σου, θα μαζέψεις την πνευματική δύναμη που χρειάζεται για να ξαναενώσεις τα κομμάτια του παζλ και να απελευθερωθείς. Και το ίδιο ισχύει για όλους. Κανένας δεν μπορεί να γλυτώσει με έναν μόνιμο τρόπο, με άλλη από την πνευματική οδό. Αυτό εννοεί η Έστερ όταν λέει ότι κολλάς στις λεπτομέρειες ενώ πρέπει να δεις την γενική εικόνα. Εννοεί ότι πιστεύεις ότι θα λυτρωθείς αν ξεφύγεις από ένα συγκεκριμένο κίνδυνο, μια συγκεκριμένη απειλή, χωρίς να μπορείς να δεις ότι πρωτύτερα στη ζωή σου ή σε προηγούμενους βίους σου, είχες ζήσει παρόμοια πράγματα, και θα συνεχίσεις να τα ζεις ακόμα κι αν τη γλυτώσεις τώρα. Λοιπόν, κάνε ό,τι χρειάζεται να κάνεις για να υπερασπίσεις τον εαυτό σου, ενώ κρατιέσαι εντός ηθικών τρόπων δράσης, αλλά παράλληλα μην ξεχνάς ότι είναι η νοητική σου σχέση με τις εμπειρίες σου που κρύβει το κλειδί της τελικής σου λύτρωσης. Για παράδειγμα: Ας πούμε ότι είσαι πρωτόγονος άνθρωπος, ζεις σε μια σπηλιά και σε κυνηγούν λιοντάρια και λεοπαρδάλεις. Συχνά φρικάρεις, αλλά όταν επιστρέφεις το βράδυ στη σπηλιά σου και ξαπλώνεις δίπλα στα μέλη της φυλής σου του αντίθετου φύλου, τότε ο νους σου γυρνά και λες: "Εντάξει, τέλειωσε το επικίνδυνο απόγευμα όπου με κυνηγούσε η αρκούδα. Να μην απολαύσω τώρα λίγο; Άλλωστε, αν δεν ζω για αυτό, για λίγη απόλαυση, γιατί ζω; Για να με κυνηγούν αρκούδες;" Αλλά αν βλέπεις τα πράγματα από την πνευματική οπτική, δεν θα σκεφτείς έτσι. Θα σκεφτείς ότι όλο αυτό το δράμα, το ότι σε κυνηγούν αρκούδες, το ότι φοβάσαι το θάνατο, το ότι έχεις σώμα, το ότι είσαι το σώμα σου, είναι το προϊόν μιας ανακριβούς και προβληματικής οπτικής που στηρίζεται σε μια πτώση της συνείδησής σου. Θα σκεφτείς ότι η πτώση αυτή μπορεί να διορθωθεί όταν δεν ταυτίζεσαι με το σώμα και τις ορέξεις του σώματος. Και θα συνεχίσεις να ξαπλώνεις χωρίς να απολαύσεις. Δεν θα σε απασχολεί αν οι άλλοι την βρίσκουνε δίπλα σου, γιατί θα σκεφτείς ότι οι άλλοι επιλέγουν το σεξ τη νύχτα, τις αρκούδες τη μέρα. Αλλά εσύ έχεις απηυδήσει με τις αρκούδες και έχεις αποφασίσει να βρεις -να δημιουργήσεις, μέσα από τις επιλογές σου-, έναν διαφορετικό και ανώτερο τρόπο ύπαρξης. Λοιπόν θα ζήσεις πνευματικά. Λοιπόν το βράδυ εσύ θα ξαπλώνεις ήσυχα, την ημέρα θα συνεχίζουν να σε κυνηγούν αρκούδες. Και δεν λέω ότι δεν θα έπρεπε να προστατέψεις τον εαυτό σου. Θα πρέπει να το θεωρήσεις δεδομένο -αν και, από μία πλευρά, θα ήταν αυθαίρετο να το θεωρήσεις έτσι- ότι έχεις το δικαίωμα να ζήσεις. Αλλά παράλληλα, τις διάφορες δυσκολίες που ζεις τότε (τα ζώα που σε κυνηγάνε κι απ' τα οποία προσπαθείς να ξεφύγεις, στο παράδειγμά μας) θα τις βιώνεις υπό ένα ευρύτερο φως μιας ενέργειας που εκδηλώνεται με έναν ορισμένο (ανεπιθύμητο) τρόπο. Και σιγά-σιγά, καθώς αυτή η ενέργεια, η συνειδητοποίηση αυτής της ενέργειας, γίνεται ένα πιο αφομοιωμένο κομμάτι της ύπαρξής σου, θα ελευθερώνεσαι από αυτά τα βιώματα ακόμα και ενώ τα ζεις. Θα γνωρίζεις, ας πούμε, για τους βουδιστές μοναχούς του Θιβέτ που για να διαμαρτυρηθούν για την βίαιη κατοχή του Θιβέτ από την Κίνα καίνε το σώμα τους. Και θαυμάζει κανείς την αυτοκυριαρχία με την οποία κάθονται σε στάση διαλογισμού και, χωρίς να βγάζουν κιχ ή να κινούνται σπασμωδικά, αφήνουν το σώμα τους να κατασπαραχθεί από τις φλόγες. Λοιπόν κι αυτή η ίδια η βίωση της "αρνητικότητας" είναι διαφορετική σε ανθρώπους διαφορετικής πνευματικής συνειδητοποίησης. Αλλά για εμάς, για τον απλό, κοινό άνθρωπο, αυτό δεν "παίζει" τώρα, γιατί είναι πολύ μακριά. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε θα έλεγα ότι είναι να υπερασπίσουμε τον εαυτό μας όταν χρειάζεται, να κοιτάμε να μείνουμε εντός ηθικών τρόπων δράσης, και παράλληλα να αφήνουμε σιγά-σιγά να εκδιπλωθεί ένας τρόπος βίωσης της ζωής που απλώνεται πέρα και πάνω από το ατομικό σώμα και το φόβο για αυτό, και βιώνει την πνευματική διάσταση, που είναι το συμπαντικό σώμα, το σώμα που περιλαμβάνει όλη την ενέργεια του σύμπαντος, το οποίο είναι ο αιώνιος μας εαυτός. Υ.Γ. Ξαναδιαβάζω το γράμμα μου και ειδικότερα από το σημείο: Με ρωτάς, τι θα έκανε η κυρία αν ζούσε στη Συρία και τη βίαζαν; Απαντώ ότι, αν η Έστερ (η ομιλήτρια του βίντεο) είναι παρόμοιας πνευματικής στάθμης με τον διδάσκαλό μου, θα έκανε το ίδιο. Θα αποχαιρετούσε τον επίδοξο βιαστή της και θα αποχωρούσε πριν αυτός προλάβει να τη βιάσει, εκτός και αν δεν την ένοιαζε τόσο να βιαστεί. Θα το αποφάσιζε η ίδια. Εννοείται ότι μπορεί επίσης να επέλεγε να παλέψει μαζί του για να αντισταθεί. Και, αν αυτός τα κατάφερνε, εννοείται ότι θα ήταν ταιριαστό να κοιτάξει να κάνει και μήνυση, αν ήξερε ποιος ήταν και αν είχε τη δυνατότητα. Εν μέσω όλων αυτών των παθών, του μίσους και της αντιδικίας, αυτό που μπορεί να μας προφυλάξει από το να γινόμαστε κτηνώδη ζώα που διακατέχονται από το μίσος και την εμπάθεια, είναι η συνειδητοποίηση πως, σε ένα βαθύτερο επίπεδο, αυτός που μας βλάπτει είναι ο εαυτός μας. Και ότι ο ανώτερος εαυτός μας δεν μπορεί να βλαφτεί, να καεί, να πληγωθεί. Για να το βιώσουμε αυτό στην πράξη και να μη μείνει θεωρία, πρέπει να ζήσουμε την όλη εμπειρία από την πλευρά της ενέργειάς της. Να συνειδητοποιούμε όλα όσα συμβαίνουν, τι κάνουμε εμείς και τι κάνουν οι άλλοι, μέσα στον συνειδησιακό μας χώρο. Όσο πιο πολύ ταυτιζόμαστε με τον χώρο αυτό, τόσο πιο πολύ ενοποιείται η ενέργεια που βιώνουμε και, αντί να εκφράζεται διχασμένη ως "εγώ" και "οι άλλοι", ως "η ύλη" και το "επέκεινα", ως "η κοιλάδα του θανάτου" και "η αιωνιότητα", όλα γίνονται ένα - ένα απέραντο ΄Όλο το οποίο δεν βιώνεις ως ξεχωριστό και περιορισμένο άτομο. Και, για να λειτουργήσει η διαδικασία αυτής της "αναβάθμισης" της εμπειρίας σου, αυτού που η Έστερ περιγράφει ως την δυνατότητα να επιλέγεις την πραγματικότητά σου, χρειάζεται να διατηρείς επιμελώς την ηθική σου (δηλαδή να κοιτάς να μην αποκτηνώνεσαι) σε όλες τις πλευρές της ζωής σου, τόσο ως προς τον τρόπο που θα αντιμετωπίσεις τον "εχθρό" σου όσο και ως προς τον τρόπο που θα αντιμετωπίσεις τον "φίλτατό" σου, δηλαδή τα δύο αντίθετα της ζωής - αυτό που σε απωθεί και αυτό που σε έλκει. Και πώς αλλιώς θα μπορούσες να περάσεις πέρα από την περιορισμένη βίωση της ύπαρξης υπό τη μορφή δύο πόλων -της ζωής και του θανάτου- αν δεν μπορούσες να χρησιμοποιήσεις την κρίση σου, τη διαίσθησή σου και τη συνείδησή σου, δηλαδή αυτά που σε κάνουν άνθρωπο, για να σταθείς σταθερός και ισορροπημένος ανάμεσα στα δύο άκρα, ανάμεσα στις φωνές των σειρήνων που αντηχούν από κάθε πλευρά της θάλασσας, και σε έλκουν για να ταυτιστείς με τη ζωή και το θάνατο, με τον έρωτα και το μίσος, και να αναλωθείς από αυτά, ενώ εσύ, ο Οδυσσέας που έδεσες τον εαυτό σου με τα ίδια σου τα χέρια, προχωρείς προς τον αβέβαιο ορίζοντα, κυνηγώντας μια Ιθάκη την οποία δεν βλέπεις με τα μάτια σου -μόνο τις Σειρήνες βλέπεις- αλλά για την οποία σου μίλησαν οι διδάσκαλοι της ανθρωπότητας, για την οποία σου μίλησε η σιωπηλή και διακριτική φωνή της καρδιάς σου; Και ναι, αυτή η ελευθερία κερδήθηκε με στάση λωτού και ΟΜ - μόνο που δεν κερδήθηκε εντός της ιστορίας, εντός του χρόνου, αλλά εντός του άχρονου. Κερδήθηκε συνειδητοποιώντας και βιώνοντας το χρόνο εντός του άχρονου, τη ζωή στην ύλη ως μια αντανάκλαση της ζωής της συνείδησης, τον εχθρό σου και τον φίλο σου ως απλά πούλια στη σκακιέρα, και τον εαυτό σου ως ακόμα ένα πούλι. Οι παρτίδες αρχίζουν και τελειώνουν, τα πούλια μπαίνουν και βγαίνουν από τη σκακιέρα. Πού είσαι εσύ όταν το πούλι σου βρίσκεται στη σκακιέρα; Και πού είσαι όταν δεν βρίσκεσαι πια στη σκακιέρα; Και ποιος φτιάχνει τους κανόνες του παιχνιδιού, που σε έδεσαν στον αγώνα για να νικήσεις; Η απάντησή μου λοιπόν είναι δισυπόστατη. Από τη μία, σου απαντώ, με πρακτικό τρόπο. Από την άλλη, σου απαντώ ποιητικά, αλληγορικά, διαισθητικά. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει ολοκληρωμένη απάντηση. Την απάντηση που θα θεωρήσεις ότι σε σώζει σήμερα, αύριο θα τη δεις να μη λειτουργεί. Αύριο τίποτα δεν θα μπορεί να σε σώσει, ούτε καν αυτός ο αγώνας για την επιβίωσή σου, που τόσο ποθούσες να κάνεις, όταν το τραπέζι ανατραπεί και τα μοτίβα της ζωής και του θανάτου, της νίκης και της ήττας, αλλάξουν. Γι' αυτό, έχε έναν απλό κανόνα για να ζεις την καθημερινότητά σου. Κι έχε ένα ευρύ πνεύμα, που διευρύνει την καθημερινότητά σου. Και βάλε μέσα στη ζωή σου την πίστη της Ιθάκης -- την πίστη ότι, ναι, είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε την πραγματικότητά μας, η οποία θα θεμελιώνεται όχι σε μια προσωπική και ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία, αλλά στην πνευματική και ολιστική φύση εκείνης της κρυμμένης αρχής που γεννά την εμπειρία μας ευθύς εξαρχής, και μας κάνει κυνηγημένες από τη μοίρα υπάρξεις που ζητιανεύουν λίγη ακόμα ζωή σε έναν αφιλόξενο κόσμο.
φdimnik1979
Καταρχήν να σε ευχαριστήσω για την απάντηση, το μέγεθος της οποίας με τιμά. Είναι πολλά τα σημεία στα οποία θα ήθελα να απαντήσω και για να γίνει μια σωστή «συζήτηση» θα πρέπει να απαντήσω ανάμεσα στις γραμμές των λεγομένων σου. Αυτό θα κατέληγε όμως σε μια υπερμεγέθη απάντηση από μέρους μου η οποία θα κουράσει και το «συνομιλητή» αλλά και τους πιθανούς λοιπούς αναγνώστες. Θα φροντίσω λοιπόν να δώσω απαντήσεις στα κύρια σημεία των λεγομένων σου, βάσει των οποίων θα εκφραστούν και οι προσωπικές μου απόψεις για το θέμα. Αναφέρεις ευθύς εξαρχής ότι δε διαφωνείς ότι «μερικές φορές δεν υπάρχει άλλος τρόπος {εκτός της βίας} από το να προστατέψεις τα δικαιώματα σου με καθαρά πρακτικούς ή «γήινους» τρόπους,» και λες ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι όπως η χωρίς βία επανάσταση του Γκάντι. Προφανώς ο Γκάντι είναι φωτεινό παράδειγμα για δισεκατομμύρια κόσμου σε όλον τον πλανήτη αλλά στους πονηρούς καιρούς στους οποίους ζούμε καλό είναι να ρίχνουμε καμιά ματιά και στην «άλλη πλευρά»…
Πολύ επιγραμματικά θα αναφέρω λοιπόν ότι ο Γκάντι από πολύ νέος μπλέχτηκε στα δίχτυα της μασονίας (βλ. προσωπικό του ημερολόγιο) και ήταν μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας στην οποία μυήθηκε στις διδαχές της κ. Μπλαβάτσκυ. Χρησιμοποιήθηκε δε από τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙ6) με σκοπό τη μετέπειτα «ανεξαρτησία» και διαίρεση της μεγάλης Ινδίας σε Μπαγκλαντές, Πακιστάν και Ινδία (κατά το «διαίρει και βασίλευε»). Τα θύματα αυτής της διαίρεσης είναι πολλά και ίσως ακόμα περισσότερα στο εγγύς μέλλον. Ενδιαφέρον έχει η υπόθεση της δολοφονίας του Γκάντι από τον Γκόντσε ο οποίος ευθύς αμέσως παραδόθηκε στις αρχές για να δικαστεί. Κατά τη δίκη ζήτησε να υπερασπίσει ο ίδιος τον εαυτό του χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου. Κατά την απολογία του στο δικαστήριο απαγορεύτηκε η είσοδος σε εκπροσώπους του τύπου ενώ τα πρακτικά εξαφανίστηκαν (λέγεται ότι εκλάπησαν από την αστυνομία). Ο αδερφός του Γκόντσε στο βιβλίο του May It Please Your Honour εξηγεί τα πως και τα γιατί, αποκαλύπτοντας τον ύποπτο ρόλο του Γκάντι ενάντια στο Έθνος του. Δεν ξέρω πραγματικά αν ο Γκάντι ήταν συνειδητά προδότης ή θύμα πλεκτάνης. Ξέρω όμως ότι «η ειρηνική επανάσταση» του Γκάντι στην πραγματικότητα δεν πέτυχε το σκοπό της και ίσως - ακόμα χειρότερα - να πέτυχε το αντίθετο.

Γνωρίζω ότι τα παραπάνω ακούγονται αιρετικά αλλά παρόμοιες «ελεγχόμενες επαναστάσεις» υπήρξαν πολλές στη νεώτερη παγκόσμια ιστορία (γαλλική επανάσταση, μπολσεβικισμός, ναζιστική Γερμανία, πρόσφατες επαναστάσεις σε Λιβύη, Συρία κλπ κλπ) όπου οι ηγέτες των επαναστατημένων, δε λειτουργούσαν με βάση το καλό της πατρίδος αλλά με τις προσταγές των αφεντικών τους που τυχαίνει να είναι και οι επικυρίαρχοι της ανθρωπότητας.

Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας είναι αυτή που θα μας κάνει σοφότερους καθώς θα μας διδάξει το πώς θα αποφύγουμε στο μέλλον τα λάθη του παρελθόντος. Η διαδικασία της αναζήτησης της ιστορικής αλήθειας όμως είναι επίπονη και μπορεί να μας οδηγήσει σε σοκαριστικές αποκαλύψεις γύρω από την πραγματικότητα που ζούμε. Τότε ίσως καταλάβουμε ότι οι λογής-λογής ιδεολογίες ή θρησκείες τις οποίες με αθωότητα έχουμε ασπαστεί, πιθανότατα να είναι και ο Δούρειος Ίππος της υποδούλωσης μας η οποία θα έρθει μέσα από την αποδόμηση αρχέγονων αξιών, ιδεών και ενστίκτων τα οποία οδηγούσαν τον Ανθρωπο, την Οικογένεια, το Έθνος και την Ανθρωπότητα εν γένει στην επιβίωση και την ελευθερία.

Στην Αρχαία Ελλάδα όπου ακόμα και οι φιλόσοφοι ήταν πρώτα πολεμιστές και μετά πολίτες, ο Ηράκλειτος ανέφερε ότι: “Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε, τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους.” Και η φύση δείχνει το ίδιο. Το σώμα μας ως ενιαίος οργανισμός αποτελείται από υπομονάδες οι οποίες έχουν ως βασικό μέλημα τη διατήρηση και προστασία του σώματος μας. Έτσι, έχουμε όλα τα όργανα που εργάζονται με σκοπό τη σωστή λειτουργία του σώματος μας αλλά και τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αντισώματα που το προστατεύουν. Έτσι, όταν ένας κακόβουλος ξένος οργανισμός εισχωρήσει στο σώμα, τα λευκά αιμοσφαίρια αναλαμβάνουν να «πολεμήσουν τον εχθρό» και να πεθάνουν για αυτό το σκοπό. Αναλαμβάνουν να πολεμήσουν και ενδεχομένως να θυσιαστούν, προκειμένου να προστατέψουν το «όλον» που είναι το σώμα μας. Αυτό είναι καταγεγραμμένο στο DNA μας από τη φύση (ή το Θεό αν προτιμάς) κι αυτό κάνουν χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Το ίδιο συμβαίνει αν κάποιος προσπαθήσει να βλάψει την οικογένεια μας, το αυτονόητο είναι να τον αποτρέψουμε. Αν το επεκτείνουμε, το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει (και συνέβαινε ανέκαθεν) όταν κάποιος εχθρός επιβουλεύεται την ελευθερία της πατρίδος μας. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και σήμερα που κάποιοι επιβουλεύονται την ελευθερία της ανθρωπότητας στο σύνολο της. Ο καθένας μας θα πρέπει να αναλάβει να πολεμήσει και να θυσιαστεί αν χρειαστεί προκειμένου να υπερασπιστεί το «ΟΛΟΝ» καθώς αν χαθεί η ολότητα, θα χαθεί και ο καθένας μας ξεχωριστά. Δεν πρόκειται κατά τη γνώμη μου για κάποια βαθυστόχαστη φιλοσοφία αλλά για αρχέγονα ένστικτα και αξίες στα οποία στηρίχτηκε η ανθρωπότητα επί χιλιάδων ετών.

Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχει μια τάση αποδόμησης αυτών των αξιών μέσω νεοεποχίτικων ιδεολογιών και θρησκευτικών επιταγών οι οποίες μας προτρέπουν να κάνουμε τα αντίθετα. Έτσι, κατά τη χριστιανική παράδοση για παράδειγμα, αν μας χτυπήσουν από το ένα μάγουλο δε θα πρέπει να αντιδράσουμε αλλά να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο. Θα πρέπει να αγαπάμε αλλήλους και να συγχωρούμε διότι «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», καταλήγοντας στο «σφάξε με αγά μου να αγιάσω» περιμένοντας τα καλύτερα να έρθουν σε μια άλλη ζωή, σε έναν άλλον κόσμο.

Παρομοίως, κατά τη διδασκαλία της Έστερ (ή Αβραάμ), δε χρειάζεται να κάνουμε τίποτα άλλο εκτός από το να «ανεβάσουμε τις δονήσεις μας» μέσω της αγάπης, της χαράς, της αισιοδοξίας και της ανακάλυψης του πνευματικού μας εαυτού. Να φτιάξουμε «τη δική μας προσωπική πραγματικότητα» ή όπως θα λεγε κάποιος κακοπροαίρετος «το συννεφάκι μας». Δε χρειάζεται λοιπόν σύμφωνα με την Έστερ να πολεμήσουμε για την ελευθερία μας, ούτε να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Αλήθεια όμως, πόσο εγωιστική μπορεί να καταλήγει αυτή η θεώρηση όταν κλείνουμε τα μάτια σε όποιον επιβουλεύεται το «ΟΛΟΝ» (σωμα, οικογένεια, πατρίδα, ανθρωπότητα) και τον αφήνουμε ουσιαστικά να το καταστρέψει αμαχητί, αναζητώντας μόνο την προσωπική μας «πνευματική εξύψωση» και τη δημιουργία της «προσωπικής μας πραγματικότητας»? Πόση δειλία και πόσο στρουθοκαμηλισμό μπορεί να περιέχει αυτή η επιτηδευμένη απάθεια και αδράνεια? Πόσο εύκολη και επικίνδυνη συνάμα μπορεί να αποβεί για τους νέους οι οποίοι ψάχνουν μια ιδεολογία να υιοθετήσουν και συνήθως καταλήγουν στην πιο βολική και λιγότερο επίπονη?

Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι υπάρχει κάποιος ή κάποιοι οι οποίοι έχουν σκοπό τους την υποδούλωση της ανθρωπότητας πόσο βολική μπορεί να είναι η θεώρηση αυτή που πρεσβεύει η Έστερ-Αβραάμ για την υλοποίηση των χθόνιων σχεδίων της? Φαντάζομαι πολύ βολική, καθώς όχι απλά δε θα έχει να αντιμετωπίσει Λεωνίδες και Μποτσαραίους με όρχεις ατσάλινους αλλά ανθρωπάκια απαθή, αδρανή και εξαρχής νικημένα (και μιλάω πάντα σε «γήινο» επίπεδο). Μυαλά ποτισμένα με την ιδέα της ήττας («δε μπορείς να κάνεις τίποτα» του λέει η Έστερ) και αναγκασμένα να βρουν άλλες διεξόδους σε άλλα «επίπεδα».

Κι αν όλα αυτά φαίνονται όπως ανέφερες «γήινα», γιατί ίσως λειτουργείς σε άλλο επίπεδο, θα σε ρωτήσω, στο επίπεδο αυτό υπάρχει η αρετή και η κακία? Η έννοια της δειλίας και της ανδρείας υπάρχουν? Του ηρωισμού και της προδοσίας, του δίκαιου και του αδίκου? Αν υπάρχουν και όπως λες η Έστερ θα κοιτούσε πως θα «φύγει» χωρίς να προσπαθήσει να σώσει τα παιδιά της, τότε είναι εμφανές ότι πρόκειται σαφώς όχι για μια ηρωίδα αλλά για μία δειλή. Πρόκειται για μια εγωίστρια, ανήθικη δειλή που πρόδωσε την ίδια την οικογένεια της.

Ο Αριστοτέλης ανέφερε ότι «Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί» και επέτρεψε μου να δώσω λίγο μεγαλύτερη βάση στα λεγόμενα του Αριστοτέλη σε σχέση με τα λεγόμενα της Έστερ-Αβραάμ. Στον πόλεμο φαίνονται οι άνδρες από τους δειλούς, οι ήρωες από τους προδότες, οι εγωιστές από τους φιλάλληλους. Προς θεού, μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι πολεμοχαρής, κάθε άλλο. Πιστεύω όμως ότι η υπεράσπιση του «όλου» πρέπει να γίνεται με κάθε τρόπο, ακόμα και με τη χρήση βίας εφόσον δε γίνεται αλλιώς.

Τελειώνοντας, να αναφέρω μια ανέκδοτη ιστοριούλα σχετική με το θέμα. Μια φίλη μου έχει ακριβώς αυτή την κοσμοθεωρία που προτάσσει η Έστερ-Αβραάμ (τελευταία έχει εξαπλωθεί σαν επιδημία) και οι συζητήσεις μας για το θέμα ήταν άπειρες και σχεδόν πάντα αδιέξοδες. Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο εμφανώς ταραγμένη γιατί της ήρθε ο λογαριασμός της ΔΕΗ και έπρεπε να πληρώσει επιπλέον 300€. «Είναι δυνατόν?? Πρέπει κάτι να κάνουμε!!» μου φώναξε. Δε θυμάμαι τι της απάντησα αλλά στα χείλη μου έφτασε το γνωστό «στάση λωτού και ΟΟΜΜ!». Η πραγματικότητα που μπορούμε να φτιάξουμε για μας είναι πάνω-κάτω όση μας επιτρέπεται (σε «γήινο» επίπεδο). Για παραπάνω, θέλει αγώνα. Μπορεί να αυξήσουμε την αισιοδοξία μας, τη χαρά μας, την αγάπη προς το φίλο μας αλλά δε γίνεται να βρέχει γύρω μας βόμβες κι εμείς να σφυρίζουμε όλο χαρά, λέγοντας ότι αυτά είναι λεπτομέρειες κι εμείς δεν κοιτάμε τις λεπτομέρειες αλλά όλη την εικόνα (που λέει και η Έστερ). Και δόξα τω Θεώ, ακόμα Συρία δε γίναμε, οπότε μπορούμε άνετα ακόμα να φιλοσοφούμε μέσα στη ραθυμία και την αδράνειά μας. Και να ξυπνάμε ενίοτε όταν έρχεται κανένα νέο χαράτσι…

Θα κλείσω την απάντηση μου αυτή λοιπόν συμφωνώντας μαζί σου σε αυτό που μου έγραψες πρώτο απ’ όλα: «μερικές φορές δεν υπάρχει άλλος τρόπος {εκτός της βίας} από το να προστατέψεις τα δικαιώματα σου με καθαρά πρακτικούς ή «γήινους» τρόπους». Μένει να αναλογισθούμε αυτές οι «μερικές φορές» ποιες είναι και να προχωρήσουμε.

Οι καιροί είναι περίεργοι και κάθε ιδεολογία είναι καλοδεχούμενη αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την πρέπουσα προσοχή και με κριτική σκέψη. Όπως φυσικά και οι λογής-λογής «φωτεινοί ταγοί» της ανθρωπότητας. Είτε λέγονται Γκάντι, είτε Έστερ-Αβραάμ. Είναι κι αυτός ένας τρόπος διασφάλισης της ελευθερίας μας.
ΥΓ: Όπως θα πρόσεξες δεν μπήκα καθόλου στο «εσωτερικό» κομμάτι της συζήτησης καθώς στο πεδίο αυτό είμαι «πίσω» και όπως σωστά είπες χρειάζεται να δουλέψω την εσωτερικότητα μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ασχοληθεί με διαλογισμό (πολύ περισσότερο από μικρή ηλικία), ούτε έχω δει οράματα, ούτε είχα την τύχη να συναντηθώ με κάποια εξωγήινη οντότητα, ούτε γνωρίζω κάτι για τις προηγούμενες ζωές μου.
Δεν είναι ότι απορρίπτω αυτού του είδους την αναζήτηση, κάθε άλλο, αλλά έχω επιφυλάξεις πάνω στις πρακτικές διαλογισμού, τα οράματα, το channeling κλπ. Για παράδειγμα στο θέμα μας κεντρικό πρόσωπο είναι η Έστερ αλλά δε μιλάει αυτή η ίδια αλλά ο Αβραάμ μέσω της Έστερ. Η Έστερ λοιπόν είναι ο «ενδιάμεσος» για να ακουστεί η φωνή του Αβραάμ. Κατ’ αναλογία στη θρησκεία μας υπάρχουν οι κήρυκες του λόγου του Θεού, άνθρωποι «φωτισμένοι» που ο Θεός επέλεξε για να περάσει μέσω αυτών το λόγο Του, το θέλημα Του. Όπως ο Παΐσιος για παράδειγμα ή ο Ιωάννης της Αποκάλυψης οι οποίοι «προφήτεψαν» (ή αλλιώς μετέδωσαν ως αναμεταδότες) το σχέδιο του «θεού» για την Ανθρωπότητα. Υπάρχουν επίσης οι Καμπαλιστές και γενικότερα οι αποκρυφιστές οι οποίοι συνδέονται πνευματικά με κάποιο νου εκεί έξω, ο οποίος συνήθως τους οδηγεί δήθεν στο φως και την αλήθεια αλλά καταλήγουν να χάνουν τον εαυτό τους, και γίνονται πιόνια – ζόμπι τηλεκατευθυνόμενα.

Οι άνθρωποι, καλώς ή κακώς (κακώς για μένα), θέτουμε ως δεδομένο ότι ο θεός της θρησκείας που ανήκουμε - αυτός που αποκαλύπτεται μέσω των «ενδιαμέσων» – είναι ένας «Θεός» που θέλει την αρμονία και το καλό της ανθρωπότητας (άσχετα αν η μέχρι σήμερα πορεία μας μαρτυρά το αντίθετο) και γι’ αυτό τους «ενδιαμέσους» τους θεωρούμε φωτισμένους και τους πιστεύουμε τυφλά.

Αν όμως τελικά ο Θεός αυτός που πιστεύουμε, δεν είναι καν Θεός αλλά κάποιος που με τεχνολογικά τρυκ κοιτάζει να εξαπατήσει τον άνθρωπο με σκοπό την υποδούλωση του και ίσως ακόμη και τον τελικό του αφανισμό (βλ. Αποκάλυψη)? Διότι η μέχρι τώρα πορεία μας περισσότερο στη δεύτερη εκδοχή τείνει παρά στην πρώτη, άσχετα αν δεν το βλέπουμε. Αν λοιπόν ο Αβραάμ δεν είναι στην πραγματικότητα καλός αλλά με όμορφα λόγια και κάποιες αλήθειες μπερδεμένες με ψέμματα κοιτάζει να μας οδηγήσει κάπου που ίσως δεν πρέπει να πάμε? Ο Σατανάς (ή ο Γιαχβέ ή ο Αλλάχ αν προτιμάς γιατί εμένα το ίδιο μου κάνει) είναι ο μεγάλος εξαπατητής που με μαεστρία και όμορφα λόγια χειραγωγεί τις ανθρώπινες μάζες. Γι’ αυτό οι κεραίες μας θα πρέπει να είναι τεντωμένες.

Είναι όμως? Αλήθεια, τι γνωρίζουμε γύρω από την τεχνολογία ελέγχου του νου η οποία τελευταία αρχίζει να αποκαλύπτεται? Θα μπορούσε να έχει σχέση με το channeling, ή ας πούμε με την Έστερ και τον Αβραάμ που την ελέγχει? Τι ξέρουμε για τον ψυχοτρονικό έλεγχο και τον προγραμματισμό του εγκεφάλου μας? Πόσο αλήθεια ευάλωτοι μπορεί να είμαστε σε κακόβουλες πνευματικές-νοητικές «επιθέσεις» κατά τη διάρκεια του διαλογισμού ή της ύπνωσης όπου το συνειδητό μας δε βρίσκεται σε εγρήγορση? Ο Αριστοτέλης ίδρυσε την περιπατητική φιλοσοφική σχολή όπου σώμα και πνεύμα βρίσκονταν σε πλήρη εγρήγορση. Αυτού του είδους η πνευματική αναζήτηση φαίνεται πιο «διαυγής» από «πνευματικές βουτιές» στην άβυσσο της εσωτερικότητας μέσω της χαλάρωσης.

Και να σου πω την αλήθεια, βλέποντας την Έστερ-Αβραάμ να αγορεύει ενώπιον του κοινού της - που αποτελούνταν από κυρίες «της διπλανής πόρτας» που με μάτια γουρλωμένα ανυπομονούσαν για την επόμενη στιγμή που θα χειροκροτήσουν - μου φάνηκε σαν να βλέπω ιεροκήρυκα κάποιας θρησκευτικής σέχτας που κηρύττει στο ποίμνιο της. Δεν την ενδιέφερε νομίζω να κάνει διάλογο με τον καλεσμένο κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που διαχειρίζονταν τη συζήτηση, το χρόνο που έδωσε για να μιλήσει ο καλεσμένος της αλλά και από το γεγονός ότι τον διέκοπτε για να πει αυτό που ήθελε αυτή. Την ενδιέφερε μόνο το ποίμνιό της το οποίο έπρεπε να προφυλάξει από την απόσπαση και την εμφύτευση αμφιβολιών. Γι’ αυτό και ενίοτε απευθύνονταν σε αυτό λέγοντας ότι «όλοι εκεί έχουν διαφορετική άποψη» (από το συνομιλητή της), εισπράττοντας την επευφημία.

Και ξέρεις, βλέποντας όλες αυτές τις αποχαυνωμένες φάτσες στο κοινό της Έστερ αναρωτιέμαι αν τελικά θέλω να απεμπολήσω την ιδιότητα μου να δακρύζω ή ακόμη και να ξεσπώ σε λυγμούς κάθε φορά που νιώθω την αδικία και τον πόνο του άλλου. Ο καλεσμένος μιλούσε για ανθρώπινη δυστυχία και οι άλλες τον κοιτούσαν και γελούσαν. Γιατί? Επειδή είναι αυτός κουτός που στεναχωριέται κι εκείνες ξύπνιες που έπιασαν το νόημα? Ή μήπως γιατί ο εγκέφαλος τους έχει πλυθεί από τις ιδέες της ομιλήτριας κι έχουν ίσως αποκτηνωθεί? Στο τέλος-τέλος αν είναι να καταλήξω έτσι, ρομποτάκι προγραμματισμένο να χαίρεται χωρίς αίσθηση της «γήινης» πραγματικότητας, καλύτερα να μείνω άνθρωπος με τα «κουσούρια» μου.

ΥΓ2: Οι απόψεις που εξέφρασα είναι αυτές που με εκφράζουν σήμερα. Με χαρά θα τις αποχαιρετήσω αύριο εφόσον υπάρξει κάτι άλλο που θα μπορούσε να τις εκτοπίσει.
Κίμων Γεια σου dimnik1979. Η θρησκευτική οπτική αποκτά νόημα μόνο αν αισθανθείς ότι μέσα στο σώμα σου υπάρχει ψυχή, της οποίας η φύση είναι αιώνια. Όσο δεν το αισθάνεσαι αυτό, θα τείνεις να ερμηνεύεις αρνητικά τις θρησκευτικές / πνευματικές διδασκαλίες και τα πνευματικά πρόσωπα. Η πνευματικότητα είναι παλιά ιστορία. Δεν ξεκίνησε με τον χριστιανισμό, ούτε με την αρχαία Ελλάδα. Τα κείμενα της Ινδίας χρονολογούνται πολύ πιο πριν από την αρχαία Ελλάδα και αναλύουν τις διάφορες καταστάσεις συνείδησης που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος, το πώς η ευτυχία του εξαρτάται από την ανύψωση της συνείδησής του από το ατομικό σώμα στο συμπαντικό σώμα και εξετάζουν τους διάφορους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αυτή την ψυχική μεταβολή. Επίσης τα κείμενα μιλούν διεξοδικά για την σχέση που μπορεί ο άνθρωπος να έχει με θεία όντα που τον ανεβάζουν σε ανώτερες διαστάσεις, τα οποία επικοινωνούν με τους ανθρώπους άλλοτε άμεσα και άλλοτε έμμεσα (μέσω αποστόλων). Δεν υπήρχε ψυχοτρονική εκείνη την εποχή, απλά η πνευματική οπτική και η πνευματική προσπάθεια, καθώς και οι πνευματικοί δάσκαλοι, οι πνευματικές πρακτικές, τα πνευματικά όντα τα οποία μας βοηθούν στο πνευματικό μας ταξίδι και οι πνευματικοί στόχοι, ήταν πάντα μέρος του ανθρώπινου ταξιδιού εξαιτίας τού ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή. Εγώ γνώρισα ότι έχω ψυχή για πρώτη φορά πριν τριάντα χρόνια, όταν η αδερφή μου μού είπε ότι είχε βγει δύο φορές από το σώμα της. Μου είπε ότι έξω από το σώμα βιώνει κανείς μεγάλη ελευθερία και ενέργεια και μου έδειξε πώς να το κάνω, μαθαίνοντάς μου έναν αυτοσχέδιο διαλογισμό (ήταν μικρή τότε και δεν είχε διαβάσει οτιδήποτε σχετικό) για να το πετύχω. Λοιπόν το προσπάθησα, αλλά εκείνο τον καιρό δεν βγήκα από το σώμα μου. Αυτό που συνέβη ήταν ότι είδα το όραμα ενός ανθρώπου που φορούσε το χαρακτηριστικό ανατολικό ύφασμα στο κεφάλι, και υπήρχε ένα φως που σχετιζόταν με το πρόσωπό του, το οποίο δεν μπορούσα να εξηγήσω. Η στιγμή που το έβλεπα αυτό, κατά την οποία δεν είχα συνείδηση του εξωτερικού περιβάλλοντος, ήταν η πιο πλήρης στιγμή στην έως τότε ζωή μου. Έχοντας ξεχάσει τον εαυτό μου και έχοντας χάσει την αίσθηση της δικής μου προσωπικότητας, απορροφήθηκα από μία ενέργεια που με άγγιζε και με μετουσίωνε με έναν αιώνιο και καταλυτικό τρόπο. Έτσι έψαξα, χωρίς καν να ξέρω για ποιο πράγμα ψάχνω, και έπεσα πάνω σε ένα βιβλίο που είχε τον τίτλο "Γιόγκα". Τη στιγμή που τα μάτια μου έπεσαν στον τίτλο, ένιωσα ότι είχα βρει αυτό που έψαχνα. Μου πήρε ακόμα τρία χρόνια μέχρι να μπορώ να διαχωρίσω την ψυχή από το σώμα. Όταν η ψυχή διαχωρίζεται από το σώμα, τότε συνεχίζεις να υπάρχεις σε αυτό τον κόσμο, αλλά βιώνεις την ψυχική διάσταση του κόσμου. "Ψυχική" διάσταση σημαίνει ότι βιώνεις την αιώνια και συνειδητή πλευρά του κόσμου, βιώνεις όλο τον κόσμο ως την έκφραση ενός και μόνο νου. Γι' αυτό και εσύ μπορείς να ταξιδέψεις στον κόσμο απλά κινώντας το νου σου - γιατί δεν υπάρχουν ξεχωριστοί τόποι, αλλά όλα είναι ένας και μόνο νους. Τα παραπάνω, καθώς και άλλα που θα πω πιο κάτω, είναι εμπειρίες πανανθρώπινες που υπήρχαν σε όλες τις εποχές. Δεν άρχισαν να υπάρχουν τις τελευταίες δεκαετίες με τη δημιουργία της ψυχοτρονικής. Λοιπόν, μετά από αυτές τις εμπειρίες, όπου είδα ότι έχω διττή φύση, από τη μία σώμα, από την άλλη νους / ψυχή, έπρεπε να αντιληφθώ πώς αυτά τα δύο σχετίζονται και γιατί ζούμε περιορισμένοι μέσα σε ένα σώμα που είναι ευάλωτο σε τόσα δεινά, και συχνά υποφέρει για τον ένα ή τον άλλο λόγο, παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας να προστατευτούμε. Αυτό λέει και ο Καζαντζάκης στο βιβλίο του για τον Άγιο Φραγκίσκο "Ο Φτωχούλης του Θεού". Λέει ότι, μετά από εμπειρίες του όπου βίωσε την ύπαρξη της ψυχής του, ο Φραγκίσκος είπε: "Τώρα μένει να διεκδικήσω την ίδια ελευθερία ενώ βρίσκομαι στο σώμα." Στη φιλοσοφία το mind-body problem (πρόβλημα της σχέσης σώματος-νου) είναι πολύ γνωστό. Το μεγάλο θέμα της ανθρώπινης ζωής είναι ότι η ψυχική μας εμπειρία όταν βρισκόμαστε στην ύλη εξαρτάται από τις καταστάσεις του υλικού κόσμου και όχι από την ίδια την αιώνια φύση της ψυχής. Έτσι βρισκόμαστε συνεχώς σε μια προσπάθεια να αποσοβήσουμε τον θάνατο. Αλλά γιατί πρέπει να μην πεθάνουμε αν έχουμε μια αθάνατη ψυχή; Και γιατί βιώνουμε τον εαυτό μας ως μια ξεχωριστή ύπαρξη αν όλος ο κόσμος δεν είναι παρά ένα πράγμα, μία νοητική ουσία, και τον διανύουμε απλά με την κίνηση της σκέψης μας; Αυτό δεν είναι απλά ένα θεωρητικό πρόβλημα, είναι ένα πολύ πρακτικό πρόβλημα. Ας πούμε ότι σηκώνεσαι στις έξι το πρωί, αρχίζεις τη δουλειά στις οκτώ και μέχρι τις πέντε το απόγευμα συνεχίζεις να δουλεύεις. Αν μεν η δουλειά σού αρέσει ή είναι καλά ανεκτή, μπορεί να μην έχεις ιδιαίτερο πρόβλημα, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια. Αλλά θυμάμαι που -κατά ανάγκη- έπλενα πιάτα σε ένα εστιατόριο και έλεγα "γιατί ζω; γιατί ζω; γιατί ζω;" Ζω για να πλένω πιάτα; Γιατί είμαι έτσι φυλακισμένος; Γιατί, ενώ έχω μια ψυχή που διαπνέεται από την ελευθερία λόγω της ίδιας της τής φύσης, καταλήγω ένα ον φυλακισμένο και δυστυχισμένο; Λοιπόν αυτό το πρόβλημα είναι γνωστό στη φιλοσοφία (βέβαια η υλιστική φιλοσοφία αρνείται ευθύς εξαρχής ότι έχουμε ψυχή, κι έτσι εκεί το πρόβλημα δεν υπάρχει, απλά σου λένε ότι ο εγκέφαλός σου "φαντάζεται πράγματα" κι αυτό είναι όλο. Αλλά βέβαια δεν είναι τόσο απλό, όπως υποδηλώνουν ανακαλύψεις που σχετίζονται με τις διάφορες διαστάσεις του σύμπαντος, τη μη τοπική σύνδεση των υποατομικών σωματιδίων, τα αποτελέσματα των ερευνών της πειραματικής παραψυχολογίας, η κιρλιανή φωτογραφία αλλά και η ανθρώπινη διαίσθηση και τέχνη - όλα αυτά υποδηλώνουν πως ο κόσμος είναι πολύ ευρύτερος από ό,τι μας δείχνουν οι αισθήσεις, και πως υπάρχει μία συνειδητή ενοποιητική αρχή -είτε την περιγράψεις ως Νου, Ενέργεια, είτε ως Θεό κλπ. Στην υπαρξιακή ψυχολογία (existential psychology) αυτό λέγεται "η ανθρώπινη κατάσταση". Όχι δηλαδή απλά ότι βρίσκεσαι μέσα σε ένα κόσμο θνητό όπου ζεις διάφορες λύπες (καθότι αυτό συμβαίνει και στα ζώα, τα οποία, όπως κι εμείς, πλήττονται το ένα από τη βία του άλλου και από τους διάφορους περιβαλλοντικούς και βιολογικούς παράγοντες), αλλά ότι φέρεις μέσα σου, ως ανθρώπινο ον, τη συνείδηση και τη διαίσθηση μιας μεγαλύτερης πραγματικότητας, η οποία όμως σου παραμένει άγνωστη και κρυφή, παρατείνοντας και εντείνοντας τη φυλακή και το αδιέξοδό σου. Μου είναι φανερό ότι αυτή η κατάσταση δεν συνειδητοποιείται από όλους. Ας πούμε, όταν ήμουν παιδί και έπαιζα μπάσκετ ή ποδόσφαιρο, η λεγόμενη "λύτρωση" ήταν για μένα να σκοράρω. Και για άλλους, μεγαλύτερους στην ηλικία, η "λύτρωση" είναι ο σεξουαλικός οργασμός (που, παρεμπιπτόντως, περιγράφεται κι αυτός ως σκοράρισμα). Αλλά το πρόβλημα είναι ότι, ακολουθώντας πράγματα που βρίσκεις ενστικτωδώς ευχάριστα, παραμένεις απροετοίμαστος για τις "κακές ώρες", όταν δηλαδή η τύχη σου γυρίσει. Για παράδειγμα, ανέβασα ένα βίντεο όπου μία γυναίκα μιλά για το πώς γλύτωσε από ένα τσουνάμι. Εκείνη γλύτωσε, αλλά χιλιάδες άνθρωποι και ζώα πνίγηκαν σε αυτό το τσουνάμι. Σε ένα άλλο βίντεό μου, που μεταφράζω τώρα, ένα άλλος άνθρωπος πνίγηκε επειδή έπαθε κράμπα κολυμπώντας - και μετά, αφού επισκέφθηκε τον Ουρανό, ξαναγύρισε στη γη και μας διηγείται τις εμπειρίες του. Λοιπόν όταν τα πράγματα "γυρίσουν" και δεν σκοράρεις πια, μπορεί να επιχειρείς να προστατέψεις τον εαυτό σου, αποτελεσματικά ή μη, αλλά, όπως και να έχει, τότε στριμώχνεσαι και αναγκάζεσαι να αναρωτηθείς γιατί βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση ευθύς εξαρχής. Όχι ποιος είναι ο πολιτικός που διέταξε να σταθείς μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ή το γενετικό μυστικό της αρρώστιας που σε αναλώνει, αλλά πώς βρέθηκες καν σε αυτό τον κόσμο - γιατί να έχεις καν όλη αυτή την εμπειρία. Έχω μιλήσει με άτομα, και επίσης έχω ανεβάσει τέτοια βίντεο, όπου άνθρωποι που πέθαναν στο χειρουργικό κρεβάτι ή σε κάποιο ατύχημα κλπ, διηγούνται πώς πέρασαν στην πνευματική πλευρά της ύπαρξής τους και είδαν και αντιλήφθηκαν πράγματα και συμβάντα που πήγαιναν πολύ πέρα από τις περιορισμένες αισθητηριακές και αντιληπτικές ικανότητες που είχαν όταν βρίσκονταν εντός του σώματος. Εξέτασαν τη ζωή τους από την οπτική μιας ψυχής που κοιτά και κρίνει, και αντιλαμβάνεται σκοπούς και αναγκαιότητες και νόημα, όχι ενός σώματος που απλά επιζητά να ζήσει λίγο ακόμα. Λοιπόν, μέσα από τις δύσκολες στιγμές και καταστάσεις της ζωής του, ο άνθρωπος γίνεται πιο φιλοσοφικός, πιο στοχαστικός, πιέζεται να βρει μια λύση που να μην εξαρτάται από το χρόνο ("αν γίνει το τάδε, τότε θα είμαι καλά"), αλλά θα είναι μια λύση στο εδώ και τώρα. Συχνά είναι μέσα στα κλάματά μας, κατά τη διάρκεια μιας προσωπικής ή κοινωνικής κρίσης, που συνειδητοποιούμε πόσο δεσμευμένοι και φυλακισμένοι είμαστε - όχι λόγω κάποιου πολιτικού ή κάποιου θηρίου που μας κυνηγά ή κάποιας πλημμύρας ή κάποιας αρρώστιας ή της μεγάλης μας ηλικίας κλπ κλπ κλπ, αλλά λόγω της ίδιας της φύσης της εμπειρίας μας. Η αίσθηση ότι αυτή δεν είναι η μόνη εμπειρία που μπορούμε να έχουμε αλλά ότι δημιουργείται από έναν εσωτερικό παράγοντα πάνω στον οποίο έχουμε τελικά έλεγχο, αν δουλέψουμε σκληρά την ποιότητα της συνειδητότητάς μας, είναι το κλειδί της λύσης. Κι αυτή τη λύση δεν θα την ακούσεις στο σχολείο. Το μόνο που μπορεί να γίνει εκεί είναι να σου δώσουν ένα δίπλωμα που να γράφει "άνεργος". Η λύση αυτή προσφέρεται από τους πνευματικούς δασκάλους, ή, γενικότερα, από εκείνα τα όντα που, έχοντας πάρει όλο το μάθημα που έχει να πάρει κανείς στον υλικό κόσμο, πέρασαν στην ελευθερία και στην αυτοδιάθεση και τώρα δείχνουν σε εμάς τους μη εξελιγμένους ανθρώπους πώς να εξελίξουμε την συνειδητότητά μας και να ελευθερωθούμε. Αφού λοιπόν εγώ ακολούθησα τις συστάσεις ενός τέτοιου θεϊκού όντος, έλαβα από αυτόν μια συγκεκριμένη ποσότητα της θεϊκής ενέργειας που μας απελευθερώνει. Μικρή ποσότητα, βέβαια, αλλά ακόμα κι αυτή είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός. Την εμπειρία αυτή και το τι άλλαξε μόνιμα στον εαυτό μου και στην ψυχολογία μου την περιγράφω στο παρακάτω βίντεο: http://www.youtubetranslations.gr/ascension_to_a_higher_dimension_pop_up.htm Η λύση που βρήκα είναι η μόνιμη λύση που αφορά την ψυχή. Αλλά αυτή η λύση δεν σου λύνει άμεσα όλα τα προβλήματα, παρά μόνο όταν έχεις εξελίξει τη συνειδητότητά σου τόσο ώστε να μην χρειάζεσαι καν να ζήσεις στην ύλη. Αυτά τα όντα μπαίνουν και βγαίνουν στην ύλη κατ' επιλογή, αλλά εμείς δεν είμαστε έτσι, είμαστε ασύγκριτα πιο δεσμευμένοι, και γι' αυτό είμαστε αναγκασμένοι να παίρνουμε μέτρα που θα μας βοηθήσουν βραχυπρόθεσμα να επιβιώσουμε. Ως προς το τι να κάνεις σχετικά με την βραχυπρόθεσμη επιβίωσή σου -όχι την επιβίωση που σε βάζει στην αιώνια ζωή, στην οποία εν μέρει μπήκα στην πιο πάνω αναφερόμενη εμπειρία, αλλά αυτή που θα παρατείνει ακόμα λίγο την ζωή σου μέσα στο χρόνο- μη ρωτάς τους πνευματικούς δασκάλους. Δεν είναι αυτό το αντικείμενό τους. Μόνο στην περίπτωση που έχουν φιλανθρωπικές οργανώσεις που μοιράζουν ρούχα και φαγητό μπορούν να σου είναι χρήσιμοι από αυτή την πλευρά - αν πεινάς ή δεν έχεις να ντυθείς. Αλλιώς η συμβολή τους στη ζωή σου είναι η ευαισθητοποίησή σου σε αυτά που θα μπορούσες να κάνεις για να απελευθερωθείς από την επίδραση των υλικών καταστάσεων στην ψυχολογία σου. Και έτσι έχουν βοηθήσει πολλούς ανθρώπους, αλλά, όπως λες κι εσύ, δεν γίνεται να πέφτουν βόμβες στο σπίτι σου και εσύ να μην νοιάζεσαι. Λοιπόν υπάρχουν κι άλλα πράγματα που μπορεί να χρειάζεται να γίνουν. Ίσως, ας πούμε, θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουμε: είναι αυτή η κυβέρνηση η σωστή; Μας πηγαίνει εκεί που θέλουμε να μας πάει; Η γνώμη μου είναι ότι οι κυβερνήσεις που οι Έλληνες διαλέγουν εδώ και δεκαετίες σκάβουν το λάκκο κάτω απ' τα πόδια τους και θα έπρεπε να κοιτάξουν να βγάλουν ανθρώπους που έχουν ακεραιότητα. Το θέμα δεν είναι ότι οι Έλληνες κάνουν πολύ διαλογισμό -δεν νομίζω ότι κάνουν διαλογισμό περισσότεροι από ένας στους τρεις χιλιάδες, και ακόμα κι αυτοί κάνουν μισή ώρα τη μέρα, δεν κάνουν όλη μέρα- αλλά ότι δεν φαινόμαστε να έχουμε επαρκή συνειδητοποίηση ως προς το γιατί τα πράγματα πηγαίνουν όπως πηγαίνουν. Υπάρχουν διάφορες απόψεις - ότι η διαφθορά στην Ελλάδα είναι υπέρογκη, ότι οι επικυρίαρχοι προωθούν μια παγκόσμια κυβέρνηση κλπ. Νομίζω ότι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ψηφίσουμε μια άλλη κυβέρνηση, αλλά ακόμα κι αυτό δεν το κάνουμε. Δεν είμαι σπεσιαλίστας στην πολιτική για να σου κάνω καμιά ανάλυση της πολιτικής κατάστασης. Δραστηριοποιούμαι στον χώρο όπου έχω αναπτυχθεί, αλλά όποιος αισθάνεται ότι οι ικανότητες και το μυαλό του ταιριάζουν στην πολιτική κινητοποίηση, θαυμάσια. Ούτε το αποθαρρύνω, σε ό,τι γράφω, ούτε το μειώνω . Λοιπόν εγώ δεν το μειώνω - μήπως το μειώνει ή το "απαγορεύει" η Έστερ; Δεν το νομίζω. Νομίζω ότι δεν την αντιλαμβάνεσαι σωστά. Ο καθένας μπορεί, αν έχει την ευκαιρία, να δραστηριοποιηθεί στον χώρο όπου αισθάνεται ότι μπορεί να είναι πιο χρήσιμος. Η Έστερ δεν αντιλέγει στην πολιτική κινητοποίηση· αντιλέγει στην ιδέα ότι ο άνθρωπος δεν έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει ελεύθερο πνεύμα, πνεύμα που δεν εξαρτάται από τις υλικές καταστάσεις. Σου λέει ότι για την αρνητικότητα που υπάρχει στον νου σου, βρίσκεις δικαιολογίες. Θα αισθανόσουν άσχημα έτσι κι αλλιώς, δεν αισθάνεσαι άσχημα επειδή είσαι αλτρουιστής. Αισθάνεσαι άσχημα επειδή η ψυχή σου είναι δεσμευμένη στην ύλη, και προσπαθείς να καμουφλάρεις αυτή την εξάρτηση κάνοντας ότι δήθεν ενδιαφέρεσαι για τους άλλους. Πρέπει να είσαι ειλικρινής σχετικά με τον εαυτό σου. Αυτό εννοεί όταν λέει: "Λοιπόν πραγματικά αυτό που κάνεις δεν ωφελεί -αν και δεν θα προσπαθήσουμε να σε πείσουμε να μην το κάνεις, να μην εκτοξεύεις κάθε είδους πύραυλο οικουμενικής επιθυμίας-" Είναι πολύ εύκολο να είσαι αρνητικός, αλλά το "έργο" σου, λέει, δεν είναι αυτό. Το έργο σου είναι "να ρίξεις φως στο ευδαιμονικό δυναμικό αυτού του πλανήτη." Αυτό σημαίνει ότι το έργο σου είναι να είσαι εσύ ο ίδιος όσο καλύτερος και πιο φωτεινός μπορείς να είσαι. Είτε ασχολείσαι με την πολιτική, είτε είσαι διάμεσο, είτε ασχολείσαι με τις επιχειρήσεις, είτε ό,τι άλλο. Και, από θεωρητικής πλευράς, αυτό το στηρίζει στην αντίληψή της -που εκείνη την περιγράφει ως σίγουρη γνώση- πως τις διάφορες δυσκολίες που βιώνεις τις έχεις ήδη διαλέξει, ως ψυχή, πριν έρθεις στην ύλη. Λοιπόν μην μεμψιμοιρείς. Κάνε ό,τι πρέπει να κάνεις και γνώριζε ότι όλη αυτή η πάλη που θα κάνεις στη ζωή σου είναι ένα μέσο για την αυτοβελτίωσή σου. Είναι καλό να κρατιέσαι μαχητικός (δεν εννοώ επιθετικός), να προσπαθείς, να έχεις δύναμη θέλησης, οργανωτικότητα και επιμονή. Αλλά όποιο κι αν είναι το πεδίο της προσπάθειάς σου, γνώριζε πως όλοι εμείς που ερχόμαστε εδώ είμαστε ψυχές που επέλεξαν αυτή την πορεία. Μπορεί να επιλέξεις να δραστηριοποιηθείς πολιτικά. Ας πούμε, το γνωστό ντοκιμαντέρ που ανέβασα, με τίτλο THRIVE, έχει δημιουργηθεί από τον Foster Gamble, που έκανε και τον σχετικό ιστοχώρο, ο οποίος προσπαθεί να συνενώσει πόρους για μια (ειρηνική) αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση. Η πνευματική του οπτική είναι πολύ σαφής στο βίντεο. Μιλά για ένα όραμα που είδε όταν ήταν νέος, το οποίο του παρείχε την κατανόηση ενός βασικού συμπαντικού νόμου και τον ενέπνευσε στο έργο του ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, για τη σχέση των εξωγήινων με τους ανθρώπους στη γη και τέτοια θέματα. Αλλά αυτά δεν έρχονται σε αντίθεση με την προσπάθειά του να δράσει θετικά στον πολιτικό χώρο (grass roots movement). Μάλιστα ήρθα και σε επαφή μαζί του και ήμουν μέρος της διαδικασίας της επίσημης ελληνικής μετάφρασης, μαζί με άλλα άτομα. Άλλα πνευματικά άτομα της Νέας Εποχής / ανατολικής φιλοσοφίας που προωθούν την ευαισθητοποίηση ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και δίνουν πολλές πληροφορίες σχετικά με αυτήν είναι ο Bill Ryan, η Kerry Cassidy, ο David Wilcock και ο Alex Collier, και έχω μεταφράσει μπόλικα βίντεο από όλους αυτούς. Όλοι αυτοί είναι πολύ γνωστοί στο διαδίκτυο και τους παρακολουθούν πολλά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο (π.χ. η ομιλία του Wilcock "2012 Enigma" ήταν την 1η Δεκεμβρίου του 2008 πρώτη σε θεάσεις στο Google). Μια συλλογή από βίντεό τους που έχω μεταφράσει είναι εδώ: http://www.youtubetranslations.gr/#!writer/13/Άλεξ Κολιέρ/ http://www.youtubetranslations.gr/#!writer/1/Ντέιβιντ Γουίλκοκ/ http://www.youtubetranslations.gr/Milabs.htm Αλλά αυτό που όλοι αυτοί έχουν διαφορετικό από τον άντρα αυτού του βίντεο είναι ότι, ενώ κάνουν τον αγώνα που κάνουν, παράλληλα κοιτούν να διατηρούν φωτεινό πνεύμα. Μέσα στον κόσμο της αρνητικότητας, έχουν αποφασίσει οι ίδιοι τουλάχιστον να είναι φωτεινοί, παρά τις αρνητικές καταστάσεις μέσα στις οποίες βρίσκονται. Το ίδιο και η Μητέρα Τερέζα, διατήρησε αδάμαστη θέληση και ενεργητικότητα, καθώς και πίστη στον Θεό, ενώ παράλληλα συνέχισε να μαζεύει τους λεπρούς από τους δρόμους της Καλκούτας και να τους προσφέρει περιποίηση, με κίνδυνο της ζωής της. Ακόμα και ο άντρας του παρόντος βίντεο το παραδέχεται και ο ίδιος, ότι πιθανόν να αισθάνεται έτσι αρνητικά επειδή θρηνεί που έχασε τη γυναίκα του. Εκεί είναι που πολλοί στο ακροατήριο γέλασαν - επειδή μέχρι τότε υποτίθεται πως είχε σπουδαία αλτρουιστικά κίνητρα και μετά βγαίνει στη φόρα πως αυτό που τον πονά είναι ότι έχασε αυτή με την οποία μοιραζόταν το κρεβάτι του. Το γέλιο του ακροατηρίου τότε εξέφρασε το σοκ που αισθάνθηκαν, που προερχόταν από τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο αλτρουιστικό και το εγωιστικό. Και είναι προς τιμήν του ότι ο ίδιος το εξέφρασε από μόνος του, το οποίο έκανε προφανώς γιατί είχε την ανάγκη να ελευθερωθεί από αυτό το κόλλημα. "Και, αυτή τη στιγμή -ίσως γιατί τώρα παίρνω διαζύγιο και έχω λίγη πικρία, δεν ξέρω...- αλλά αυτή τη στιγμή κάνω μια αξιολόγηση. Είναι ώρα να γίνει μια αξιολόγηση." Ήδη από την αρχή, μάλιστα, στο έβδομο λεπτό της ομιλίας του, φαίνεται να είχε πει το ίδιο, μολονότι κεκαλυμμένα: "Αναφέρομαι στη ζημιά που συμβαίνει, στην έλλειψη ολοκλήρωσης, στα παιδιά που αφήνονται πίσω, στις οικογένειες που διαταράσσονται, στις ζωές που καταστρέφονται και σε όλα εκείνα τα βιώματα που ζούμε σε αυτή τη διαδικασία." Η μόνη άλλη φορά γέλιου στο ακροατήριο ήταν στην πολύ αρχή, όταν κάποιοι γέλασαν πριν ακόμα μπουν στο νόημα. Είδαν ένα άτομο με καπέλο να κάθεται κάτω, να κρύβεται από όλους πίσω από το καπέλο του και να διαβάζει απνευστί από ένα χαρτί πράγματα που πιθανά τους φάνηκαν παράξενα ή ακαταλαβίστικα. Αλλά όταν έγινε σαφές για ποιο πράγμα μιλά αυτός και άρχισε η μεταξύ τους συζήτηση, το ακροατήριο καθόταν και άκουγε μαγεμένο. Καμία φορά δεν χειροκρότησε, όπως λες ότι έκανε, ούτε γελούσε ούτε επευφημούσε. Και επειδή είχε τελειώσει ο χρόνος που κανονικά έχει το κάθε άτομο όταν ανεβαίνει για να κάνει την ερώτησή του, όταν η Έστερ τούς ρώτησε αν θα ήταν ok να συνεχίσουν, αυτοί απάντησαν ΝΑΙ. Ήταν πολύ προφανές, όπως σημείωσε και η Έστερ, ότι έβρισκαν ενδιαφέρον στη συζήτηση. Δεν συμφωνώ μαζί σου ότι είχαν "αποχαυνωμένες φάτσες". Σε όλα τα αμερικανικά ακροατήρια θα δεις παχύσαρκα άτομα που φαίνονται καλοθρεμένα, αυτό είναι στάνταρτ εκεί λόγω του τρόπου διατροφής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βλέπεις άτομα που ακούν σοβαρά, σκεπτικά και συγκεντρωμένα, με φανερό ενδιαφέρον. Αυτή είναι και η ουσία: να στοχάζεσαι. Ούτε συμφωνώ μαζί σου ότι η Έστερ τούς εξανάγκαζε να πιστεύουν ό,τι πίστευαν. Είναι φανερό πως τη μία φορά (όχι περισσότερες) που είπε ότι αυτοί που κάθονται στο ακροατήριο δεν συμφωνούν με τον άντρα ως προς το ότι το ανθρώπινο ον είναι έρμαιο στις εξωτερικές καταστάσεις, το πίστευε ότι πραγματικά έτσι ήταν. Γιατί να μην το πιστεύει, εφόσον σίγουρα ήξερε προσωπικά αρκετούς από αυτούς, που τους είχε γνωρίσει μέσα στα χρόνια; Ακόμα κι ο συγκεκριμένος άντρας λέει: [Γνωρίζεις τον Τζέρυ;] - Ω ναι, έχω συναντηθεί τόσο με τον Τζέρυ όσο και με την Έστερ στο σπίτι τους. Η Έστερ λοιπόν είχε μουσαφίρη στο σπίτι της τον συγκεκριμένο άντρα - και σίγουρα ξέρει ομοίως πολλά άτομα στο ακροατήριο. Οι πνευματικοί δάσκαλοι πάντα αποκτούν προσωπικές σχέσεις (δεν εννοώ σεξουαλικές) με τα άτομα στα οποία διδάσκουν. Λοιπόν είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι, απ' την πρότερη επαφή μαζί τους, ήξερε όντως τι πίστευαν. Άλλωστε, είναι σπάνιος αυτός που θα συνεχίσει να πηγαίνει σε ένα πνευματικό δάσκαλο ενώ διαφωνεί με την οπτική του. Λες: "Παρομοίως, κατά τη διδασκαλία της Έστερ (ή Αβραάμ), δε χρειάζεται να κάνουμε τίποτα άλλο εκτός από το να «ανεβάσουμε τις δονήσεις μας» μέσω της αγάπης, της χαράς, της αισιοδοξίας και της ανακάλυψης του πνευματικού μας εαυτού."
Όχι, αυτό χρειάζεται όλοι μας να το κάνουμε για να ευτυχήσουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε πολιτική δράση - η Έστερ δεν λέει κάτι τέτοιο.

"Να φτιάξουμε «τη δική μας προσωπική πραγματικότητα» ή όπως θα 'λεγε κάποιος κακοπροαίρετος «το συννεφάκι μας»."

Η φιλοσοφία της είναι ακριβώς η αντίθετη - ότι για να γίνεις σοφός και όσο το δυνατόν πιο ευτυχισμένος πρέπει να δεις την όλη εικόνα. Κάνε αυτό που αισθάνεσαι ότι πρέπει να κάνεις, ό,τι κι αν είναι αυτό, αλλά μην κλαίγεσαι, γιατί γνώριζε πως όλα αυτά που κάνεις και όλα αυτά που παθαίνεις και παθαίνουμε και ζούμε, είναι μέρος μιας μεγαλύτερης πραγματικότητας και αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να συμπλεύσουμε με αυτήν.
Για παράδειγμα, εσύ βλέπεις αυτόν που βλάπτεται από κάποιον, και τον σκέπτεσαι ως θύμα, αλλά βλέπεις αυτούς που εκείνος βλάπτει; Όλα τα ζώα που μαχαίρωσε, όλους τους ανθρώπους που αδίκησε σε αυτή ή προηγούμενες ζωές του; Ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ ήταν το "Κάρμα και Μετενσάρκωση" στο οποίο ο συγγραφέας, ένας γιαπωνέζος μυστικιστής και φωτισμένος, διηγείται περιπτώσεις από τις χιλιάδες που έχει γνωρίσει κατά την υπηρεσία του προς το κοινό, όπου οι άνθρωποι έρχονται και του λένε τη συμφορά που τους έχει βρει τώρα και εκείνος μπαίνει σε μια διαλογιστική κατάσταση στην οποία βλέπει τις αδικίες που έκαναν αυτοί οι άνθρωποι σε προηγούμενες ενσαρκώσεις τους και πώς τώρα ξεπλένονται τα κρίματά τους, και τους συμβουλεύει σχετικά με το πώς να τα ξεπληρώσουν καλύτερα. Μερικές φορές μάλιστα τους δίνει πληροφορίες για προηγούμενες γεννήσεις τους που αυτοί αργότερα επαληθεύουν κοιτώντας αρχεία δημόσιων υπηρεσιών από δεκαετίες πριν και τις βρίσκουν σωστές. Βίντεο που δίνουν τέτοιες πληροφορίες (δηλαδή για επιστημονική επαλήθευση τέτοιων πληροφοριών που αφορούν περασμένες μας ζωές) έχω μεταφράσει εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=HcqtnDSFAAw Εσύ λοιπόν βλέπεις το θύμα τώρα, αλλά δεν βλέπεις την όλη φάση. Αυτό που ξέρεις είναι ότι εξανίστασαι και φοβάσαι - και ποιος ξέρει αλήθεια πόσος προσωπικός φόβος για το δικό σου άτομο δεν περιλαμβάνεται μέσα σε αυτή την ανησυχία; Έκανες ποτέ τίποτα για κανένα; Όταν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο πεθαίνουν της πείνας, σήκωσες κανένα από αυτά, από τη βρώμα στην οποία κυλιέται στους δρόμους όπου είναι άστεγο, να το βάλεις στα καθαρά σεντόνια του σπιτιού σου; Τι έκανες στο κρεβάτι αυτής της γυναίκας με την οποία έκανες το παιδί σου, όταν υπήρχαν τόσα παιδιά που ζούσαν στη φρίκη και παρέμεναν αβοήθητα από σένα; Τι πραγματικά νιώθεις για αυτά; Βλέπεις τον Αμερικανό που χάνει τη δουλειά του επειδή οι επιχειρήσεις δημιουργούν παγκοσμιοποίηση, αλλά βλέπεις τον ίδιο Αμερικανό πώς έτρεχε σε μια προηγούμενη ζωή του πυροβολώντας τους Ινδιάνους και βιάζοντας τις Ινδιάνες ή, ζώντας τότε στην Ευρώπη, γιουχάιζε ενώ μάγισσες καίγονταν δημοσίως στην πυρά, κατηγορούσε "αιρετικούς" ή σκότωνε άτομα διαφορετικής θρησκευτικής πίστης σε θρησκευτικούς πολέμους που έσφαξαν εκατομμύρια, ή έκοβε τα χέρια των Ινδών υφαντουργών προκειμένου να πουλούν καλύτερα στην κατεχόμενη από τους Άγγλους Ινδία τα αγγλικά προϊόντα; Όχι, όλα αυτά τα γεγονότα δεν μπορεί να τα δεις, εφόσον έχεις κολλήσει στο φόβο και στο "κατηγορώ" σου. Βλέπεις τον Έλληνα που τώρα δεν έχει να φάει, αλλά τον βλέπεις όταν έπαιζε στο καζίνο ή στο χρηματιστήριο ή έκανε απάτες ή εκμεταλλευόταν τον μετανάστη ή έπαιρνε δάνεια για να κάνει ακριβά ταξίδια ή αγόραζε ακριβά αυτοκίνητα ή λαδωνόταν για να προσφέρει υπηρεσία ή σκότωνε ζώα; Όλα αυτά τα ζώα που μαχαίρωσε για να τα φάει πού τα βάζεις; Έτσι είναι η ζωή στη φύση - σήμερα πονάς τους άλλους, αύριο σε πονούν οι άλλοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει κανείς να ενδιαφέρεται για τους άλλους. Όταν ένας άνθρωπος πάθει καρκίνο επειδή κάπνιζε, δεν πρέπει ο γιατρός να τον περιποιηθεί; Αλλά παράλληλα ξέρει ο γιατρός ότι ο άνθρωπος αυτός δημιούργησε την κατάστασή του. Λοιπόν αυτό σού λέει η Έστερ για όλους. Ότι όλοι δημιουργούμε την κατάστασή μας και ότι όλα αυτά που βιώνουμε θέλουμε να τα βιώσουμε. Ακόμα και αν έχεις χωρίσει απ' τη γυναίκα σου και τώρα στριφογυρίζεις τα βράδια στο κρεβάτι μοναχός και καταθλιμμένος, εσύ το δημιούργησες στον εαυτό σου. Λοιπόν οι διδάσκαλοι προσπαθούν να μεταδώσουν στους ανθρώπους εκείνη την ηθική και πνευματική νοοτροπία που θα τους βοηθήσει να αντιληφθούν τη δυνατότητα να ζήσουν ελεύθεροι από τη σάρκα, και παράλληλα να χρησιμοποιήσουν τις τωρινές τους εμπειρίες στη σάρκα ως εκπαιδευτικές ευκαιρίες για την πρόοδο της ψυχής τους. Είναι όπως όταν έχεις ένα παιδί που κάνει συνεχώς αυτό που δεν πρέπει να κάνει. Και του λες, όχι παιδάκι μου, μην κάνεις αυτό. Προσπαθείς να το βοηθήσεις να στηριχτεί στα πόδια του και να γίνει σιγά-σιγά η ώριμη ύπαρξη που μπορεί να γίνει. "Δε χρειάζεται λοιπόν σύμφωνα με την Έστερ να πολεμήσουμε για την ελευθερία μας, ούτε να προστατέψουμε τα παιδιά μας."
Δεν σου είπε να μην προστατέψεις τα παιδιά σου. Ούτε εγώ είπα ότι δεν θα προστάτευε το παιδί της. Αν είχε παιδί (που δεν έχει, γιατί γι' αυτήν είναι η κοινωνία τα παιδιά της, και το έργο της είναι να επιμορφώνει την κοινωνία και όχι δικά της παιδιά) τότε μπορεί να επέλεγε να μείνει για να προστατέψει το παιδί της. Αλλά όταν, πηγαίνοντας να προστατέψει το παιδί της, θα έτρωγε από τον στρατιώτη που πήγαινε να το βιάσει μια μαχαιριά που θα την τύφλωνε, η Έστερ μάς λέει ότι δεν θα έπρεπε να ξεχάσει ότι την όλη αυτή εμπειρία την είχε επιλέξει εξαρχής, όλο αυτό είναι επιλογή της. Το να γεννήσει το παιδί είναι επιλογή της, το να το προστατέψει είναι επιλογή της και το να μαχαιρωθεί είναι επιλογή της. Εμείς οι ίδιοι, λέει, αποφασίζουμε να ζήσουμε στη ζωή μας αυτά τα άσχημα που ζούμε. Εμείς επιλέξαμε να έρθουμε στη Γη όπου θα έχουμε τους τάδε εχθρούς. Και ο πιο βαθύς λόγος που τίποτα από αυτά δεν είναι ξένο από εμάς, είναι ότι τίποτα δεν είναι ξένο προς τίποτα μέσα στην ύπαρξη. ΄Ολα είναι ένα. Το "ξένο" προς εμάς φαίνεται να υπάρχει επειδή σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν πολλά σώματα, άρα ο τάδε επικυρίαρχος είναι κάτι "άλλο" από εμάς. Αλλά όταν η οπτική μας ανοίγει, βλέπουμε ότι όλα είναι διαφορετικές πλευρές της δικής μας ύπαρξης. Διάλεξες τον φίλο σου, διάλεξες και τον εχθρό σου, και αυτός που λες εχθρό σου δεν είναι παρά ο ίδιος ο εαυτός σου σε άλλο σώμα. Αν πιστεύεις ότι πρέπει να παλέψεις μαζί του, πάλεψε. Αλλά μπορείς να το συνειδητοποιήσεις ότι παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό; Αν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις αυτό, τότε η πάλη σού βγήκε σε καλό. Αν όχι, σου βγαίνει σε κακό.
"Αλήθεια όμως, πόσο εγωιστική μπορεί να καταλήγει αυτή η θεώρηση όταν κλείνουμε τα μάτια σε όποιον επιβουλεύεται το «ΟΛΟΝ» (σώμα, οικογένεια, πατρίδα, ανθρωπότητα) και τον αφήνουμε ουσιαστικά να το καταστρέψει αμαχητί, αναζητώντας μόνο την προσωπική μας «πνευματική εξύψωση» και τη δημιουργία της «προσωπικής μας πραγματικότητας»? " Το ποθητό είναι η πνευματική εξύψωση όλων. Αλλά ο καθένας πρέπει να μοχθήσει ο ίδιος για το δικό του εαυτό. Και, ανάλογα με την πρόοδό μας, μπορούμε να επηρεάσουμε θετικά και άλλους μέσα στην οικογένειά μας ή την ευρύτερη κοινωνία όπου ζούμε. Και... ας μην μιλάμε για το "ΟΛΟΝ". Πώς συμβαίνει όταν πέθαιναν οι ζητιάνοι έξω από την πόρτα σου να μην τους πρόσφερες ένα κομμάτι ψωμί, αλλά τώρα που φοβάσαι ότι η μπάλα θα πάρει κι εσένα, να "ευαισθητοποιήθηκες"; Κάποτε έμενα σε ένα πανεπιστήμιο της γιόγκα ως φοιτητής (στην Ινδία). Και έκανα ένα παράπονο και είπα ότι το τάδε (κάτι που δεν μου άρεσε και τους ζητούσα να το αλλάξουν) είναι για όλους κακό. Και μου είπαν: "Άσε τους άλλους, μίλα για τον εαυτό σου." Και απάντησα ειλικρινά ότι δεν μιλώ για τους άλλους επειδή ενδιαφέρομαι για τους άλλους, αλλά επειδή αν μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου θα μου πουν πως δεν έχει σημασία τι γίνεται σε ένα μονάχα άτομο. Αυτή την τακτική μπορείς να τη δεις και στα ζώα. Όταν, ας πούμε, λεοπαρδάλεις ζυγώνουν κοπάδια για να τους ορμήσουν, τα ζώα ενώνονται όλα μαζί για να αποτρέψουν τον εχθρό. Δεν υπάρχει τίποτα αλτρουιστικό σε αυτό. Ενδιαφερόμαστε αλήθεια για τους άλλους; Λες: Αναλαμβάνουν να πολεμήσουν και ενδεχομένως να θυσιαστούν, προκειμένου να προστατέψουν το «όλον» [...]. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και σήμερα που κάποιοι επιβουλεύονται την ελευθερία της ανθρωπότητας στο σύνολό της. Ο καθένας μας θα πρέπει να αναλάβει να πολεμήσει και να θυσιαστεί αν χρειαστεί προκειμένου να υπερασπιστεί το «ΟΛΟΝ» Σε άτομα που μου λένε ότι ενδιαφέρονται για τους άλλους, κάνω την εξής ερώτηση, και ακόμα δεν έχει βρεθεί κάποιος που να απαντήσει καταφατικά. Λέω: "Θέλεις να είναι πιο ευτυχισμένοι οι άνθρωποι;" Μου λένε: "Ναι." Λέω: "Εντάξει. Κοίτα, υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που υποφέρουν από διάφορες παθήσεις στην κοινωνία. Θα έπαιρνες πάνω σου μια τέτοια πάθηση (όπως λέγεται ότι κάνουν οι άγιοι); Λοιπόν τριάντα άτομα έχουν την άλφα πάθηση. Θα δεχόσουν να υποφέρεις εσύ από αυτή την πάθηση ώστε να φύγει από αυτούς; Ένας μόνο άνθρωπος, εσύ, θα σώσεις τριάντα άτομα! Μπορεί να σε ξεβολέψει λίγο η πάθηση, αλλά θα αξίζει τον κόπο, γιατί θα ευεργετείς τόσες ζωές, τόσες οικογένειες... Δεν αξίζουν τριάντα άνθρωποι παραπάνω από το άτομό σου; Με αυτό τον τρόπο, αν θυσιαστούν λίγοι, μπορούν να ευδοκιμήσουν οι πολλοί." Εσύ ξέρεις κανένα που να απαντούσε ότι δέχεται να ξεβολευτεί, να πονέσει ή να θυσιαστεί; Κάποιον που θα δεχόταν να χάσει οτιδήποτε, όσο μικρό και να 'ταν, χωρίς να θεωρεί αυτή την απώλεια απαραίτητη για την προώθηση της δικής του ζωής; Γι' αυτό λέω, καλύτερα να μην μιλάμε για αλτρουισμό. Είμαστε ζωάκια που φοβούνται μην τους βρει ο θάνατος και ενώνονται όλα μαζί για να αποσοβήσουν τις λεοπαρδάλεις. Ίσως κάποιοι άνθρωποι που έχουν αλτρουιστική φύση να το κάνουν προς χάριν των άλλων. Αυτοί θα δέχονταν και να αρρωστήσουν προς χάριν των άλλων, απλώς έχουν αυτή τη νοοτροπία της θυσίας. Αλλά οι υπόλοιποι δεν έχουμε αυτό το κίνητρο, απλώς μας φοβίζει ο θάνατος και συνασπιζόμαστε για να τον αποσοβήσουμε. Κι εγώ δεν λέω ότι αυτή η πράξη δεν πρέπει να γίνει. Το να προσπαθείς να αποφύγεις το θάνατο είναι ένα χαρακτηριστικό της ζωής. Παλιότερα, ας πούμε, οι άνθρωποι έπαιρναν τις πέτρες ή τα ακόντιά τους, έβγαιναν από τη σπηλιά τους και αμύνονταν μπροστά στα θηρία. Δεν είναι κακό να ενώνεσαι μαζί με άλλους για να αναιρέσεις απειλές, κι ούτε λένε οι πνευματικοί δάσκαλοι ότι είναι κακό αυτό. Οι άνθρωποι μπορούν να κρίνουν πότε και με ποιο τρόπο πρέπει να υπερασπίσουν τον εαυτό τους από τις διάφορες περιβαλλοντικές απειλές. Αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός της ζωής. Αυτά είναι αναπόφευκτα μέτρα που σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να παρθούν. Και ως προς το αν έχει έρθει αυτή η στιγμή στην Ελλάδα: νομίζω ότι έχει έρθει η στιγμή να σταματήσουμε να εκλέγουμε ανθρώπους χωρίς ηθική. Πρέπει να βάλουμε την ηθική στη ζωή μας, και αυτό δεν θα γίνει άμα πιάσουμε τα μαχαίρια της κουζίνας και ξεκοιλιάζουμε τους αστυνομικούς. Αυτή είναι η δική μου κατανόηση. Δεν σημαίνει ότι είναι η σωστή. Όλοι στην κοινωνία προσπαθούν να βρουν γιατί η κατάσταση ήρθε εδώ που ήρθε και ποια είναι η λύση, και δεν βλέπω γιατί πρέπει να καμωθώ ότι εγώ "ξέρω" καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. "Πόση δειλία και πόσο στρουθοκαμηλισμό μπορεί να περιέχει αυτή η επιτηδευμένη απάθεια και αδράνεια? Πόσο εύκολη και επικίνδυνη συνάμα μπορεί να αποβεί για τους νέους οι οποίοι ψάχνουν μια ιδεολογία να υιοθετήσουν και συνήθως καταλήγουν στην πιο βολική και λιγότερο επίπονη?" Η πνευματική οπτική δεν σε εμποδίζει απ' το να υπερασπίζεις τον εαυτό σου με τον τρόπο που θεωρείς σωστό και χρήσιμο. Διαλογισμό δεν θα κάνεις δέκα ώρες την ημέρα. Τι θέλεις να κάνεις μετά; Θέλεις να κάνεις διαδηλώσεις, να γυρνάς από εργοστάσιο σε εργοστάσιο και να λες να πολεμήσουμε τη Νέα Τάξη Πραγμάτων ή τον Καπιταλισμό ή ό,τι κρίνεις ότι έχει φέρει αυτή την κατάσταση; Μπορείς να το κάνεις. Αλλά, ότι κι αν κάνεις, μην αποκτηνώνεσαι. Κράτα μέσα σου να καίει τη λαμπάδα του ανθρώπινου πνεύματος. Αν μας έκαναν επίθεση οι Τούρκοι, θα φαινόταν σαφές σε όλους (και σε μένα επίσης) ότι πρέπει να αντισταθούμε με τα όπλα. Αλλά οι καταστάσεις στη σημερινή κοινωνία δεν είναι τόσο προφανείς, ούτε οι λύσεις τους είναι. Στη μοντέρνα εποχή ο άνθρωπος πολιτικοποιήθηκε και δοκίμασε διάφορες ιδεολογίες. Δεν φαίνονται να είχαν επιτυχία. Ούτε ο καπιταλισμός είχε, ούτε ο κομμουνισμός. Η δημοκρατία δημιούργησε αφάνταστη διαφθορά, γιατί όταν κυβερνά ο λαός, ο οποίος διακατέχεται από τα ένστικτα, τότε θα πάρει την εξουσία ο δυνατότερος (άτομα ή οργανώσεις, π.χ. πολυεθνικές) οι οποίες θα προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα στο εθνικό και υπερεθνικό περιβάλλον. Αυτό που οι πνευματικές φιλοσοφίες έχουν να δώσουν στην κοινωνία εν γένει, είναι η ενθύμηση της ηθικής και της πνευματικότητας. Αν η κοινωνία ζούσε με βάση το χριστιανικό "αγάπα τους άλλους σαν τον εαυτό σου" δεν θα δημιουργούσαμε κοινωνίες όπου οι άνθρωποι, εφορμούμενοι από τα ένστικτα, κάνουν δύσκολη τη ζωή των άλλων για προσωπικό τους όφελος. Και παράλληλα οι πνευματικές φιλοσοφίες και πρακτικές σαν τον διαλογισμό, δίνουν στον κάθε άνθρωπο της κοινωνίας (ή έστω στο ελάχιστο ποσοστό που τελικά αποφασίζει να κάνει αυτές τις πρακτικές) πιο φωτεινό πνεύμα εν μέσω των δυσκολιών της καθημερινής ζωής (όποιες κι αν είναι αυτές). Αλλά συμφωνώ μαζί σου ότι, για την συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, αυτό δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Αν πέσει μια βόμβα στο σπίτι σου, για πόσο θα μπορείς να συνεχίσεις να χαμογελάς; Αυτό λέει και η Έστερ (ο Αβραάμ δια στόματος Έστερ). Λέει: "Εκατό τοις εκατό [των ανθρώπων] ζουν κάποιο βαθμό αντίθεσης και περίπου πέντε τοις εκατό αυτών έχουν μόνιμα συνειδητή επίγνωση των δονήσεών τους, σε αρκετό βαθμό ώστε να οδηγούν τον εαυτό τους κυρίως στην (πνευματική) Χαρά. Και θα κατατάσσαμε την Έστερ σε αυτό το πέντε τοις εκατό. Και η Έστερ είχε πέτρες στα νεφρά. Λοιπόν δεν λέμε ότι βρίσκεται πάντα εκεί (στη Χαρά). Αλλά λέμε ότι βρίσκεται εκεί αρκετά μόνιμα, ώστε, για τα γήινα μέτρα, να [θεωρηθεί] ένα χαρούμενο ον." Όσον αφορά την συμβουλή του Χριστού να γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο: Ο Χριστός δεν είπε μόνο αυτό. Είπε διάφορα. Για παράδειγμα, όταν πήγαιναν κάποιοι να πετροβολήσουν μια μοιχαλίδα, είπε: "Ο αναμάρτητος ας ρίξει την πρώτη πέτρα". Δεν της είπε: "Α, πολύ ωραία, όταν φας την πρώτη πέτρα στο ένα μάγουλο, γύρνα και το άλλο." Ο διδάσκαλός μου λέει χαρακτηριστικά ότι στην Αγία Γραφή μπορείς να βρεις τόσα πράγματα ώστε μπορεί να παραθέσει από αυτή ακόμα και ο διάβολος. Μπορείς να βρεις όλων των ειδών τα πράγματα (όπως για παράδειγμα αναφέρεσαι εσύ στην Αποκάλυψη του Ιωάννη υπαινισσόμενος ότι είναι σατανιστικό κείμενο) και, απ' εκεί και πέρα, ανάλογα με την υλιστική ή θετική ή αρνητική προσέγγιση που υιοθετείς προς αυτήν, μπορείς να παρουσιάσεις αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα για να γενικεύσεις την εικόνα και να βγάλεις τον χριστιανισμό ή γενικά τις θρησκείες ή γενικά την πνευματικότητα ως "κακή" ή "καλή". Αλλά αυτό είναι ένα παιχνίδι που παίζεις με τον εαυτό σου - το παιχνίδι της (ταιριαστής με την ιδεολογία σου) ερμηνείας. Την πνευματικότητα τη μαθαίνεις μέσα από την εμπειρία της. Αν θέλεις να φαντάζεσαι ότι κάποιο μυστικό όπλο σε στρατιωτική βάση της Αμερικής μπήκε στο μυαλό του ανθρώπου που είχε την παρακάτω μεταθανάτια εμπειρία και πήρε τη μορφή του θείου Τζο, κανένας δεν μπορεί να σε σταματήσει. Αλλά έχει δειχτεί πράγματι ότι υπάρχουν όπλα που μπορούν να δημιουργήσουν εικόνες μέσα στο κεφάλι μας; Όχι, όσο ξέρω εγώ. Και, ακόμα κι αν υπήρχαν, τι θα εξυπηρετούσε τους στρατιωτικούς να πάρουν τη μορφή του θείου Τζο; Μιλώντας για την πραγματικότητα των μεταθανάτιων εμπειριών σε ειδική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο γνωστός ψυχίατρος Δρ Μπρους Γκρέισον λέει: "Κι υπάρχουν πολλές ανεκδοτολογικές περιπτώσεις ανθρώπων που το έχουν κάνει αυτό, που βγήκαν από το σώμα τους, και είπαν: "Ναι, βγήκα από το σώμα μου, και είδα τον τάδε γιατρό να κάνει το τάδε". Και είναι ακριβείς. Και μερικές φορές μάς αναφέρουν πράγματα που μας εκπλήσσουν πολύ, πράγματα που δεν θα ήταν δυνατό να έχουν φανταστεί. Έχουμε επίσης ανθρώπους που επιστρέφουν από μια επιθανάτια εμπειρία με πληροφορίες και για άλλα πράγματα επίσης, πληροφορίες στις οποίες δεν είχαν πρόσβαση. Μερικές φορές έχουν συναντήσει και επικοινωνήσει με πεθαμένα αγαπητά τους πρόσωπα, απ' τα οποία έλαβαν πληροφορίες που δεν θα μπορούσαν να έχουν λάβει από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που συνάντησαν αυτά τα αγαπητά πεθαμένα πρόσωπα, τα οποία κανένας δεν γνώριζε ακόμα ότι είχαν πεθάνει! Κι έχουμε πολλές περιπτώσεις, πολλές τεκμηριωμένες περιπτώσεις... έχουμε ανθρώπους που μίλησαν για πεθαμένους συγγενείς, όπως είναι η περίπτωση του θείου Τζο, τον οποίο ο καθένας πίστευε ζωντανό, και βρήκαμε μετά από λίγες μέρες ότι ο θείος Τζο είχε πεθάνει μερικά μόνο λεπτά πριν ο ασθενής μας τον δει στην επιθανάτια του εμπειρία. Πώς εξηγούμε τέτοια πράγματα με βάση τις λειτουργίες των νευρώνων; Λοιπόν αυτοί είναι τρόποι με τους οποίους από τις επιθανάτιες εμπειρίες μπορούμε να πάρουμε επαληθεύσιμες πληροφορίες που να σχετίζονται με το ερώτημα: "Είναι αυτά τα πράγματα αληθινά;" " http://www.youtube.com/watch?v=2Xcdn2h2Ras Λες: "Δεν την ενδιέφερε [την Έστερ] νομίζω να κάνει διάλογο με τον καλεσμένο κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που διαχειρίζονταν τη συζήτηση, το χρόνο που έδωσε για να μιλήσει ο καλεσμένος της αλλά και από το γεγονός ότι τον διέκοπτε για να πει αυτό που ήθελε αυτή." Δεν συμφωνώ. Νομίζω ότι τον ενθάρρυνε και τον στήριξε πάρα πολύ. Π.χ. λέγοντας: "Λοιπόν, δεν διαφωνούμε με οτιδήποτε ανέφερες και δεν θα λέγαμε ούτε για μια στιγμή ότι υπάρχει οτιδήποτε ανάρμοστο στην οπτική σου. Και οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος, όπως είναι όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτό το δωμάτιο και όσοι παρακολουθούν, θα συμφωνούσε εν μέρει με πολλά από αυτά που είπες," Βλέπεις εδώ επίσης ότι η Έστερ, αναφερόμενη στο κοινό της, κρίνει ότι το κοινό της συμφωνεί με πολλά από αυτά που είπε ο άντρας, αλλά όχι (όπως λέει μετά) με ένα σημαντικό σημείο: ότι αυτή είναι μια κατάσταση που επιβάλλεται έξωθεν, μπροστά στην οποία ο άνθρωπος είναι ανίσχυρος. Λέει επίσης, υποστηρίζοντάς τον: "Δεν ακούσαμε ποτέ τρόπο έκφρασης πιο ακριβή και περιεκτικό. Είσαι πραγματικά καλός στο να επικοινωνείς ό,τι νιώθεις. Και πήρες πάνω σου τη σύγχυση και τη δυσαρμονία ίσως εκατομμυρίων ανθρώπων και την απηύθυνες σε εμάς πιθανά με τον πιο βαθύ και ισχυρό τρόπο με τον οποίο αυτό μάς έχει συμβεί ποτέ." Βλέπεις λοιπόν ότι δεν τον μεταχειρίζεται με αυτό τον αρνητικό τρόπο που λες ότι τον μεταχειρίζεται. Ωστόσο, υπάρχει πράγματι κάτι στη στάση του άντρα που η Έστερ δεν φαίνεται να εγκρίνει. Την αρνητικότητά του. Λέει αυτός: "Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια έχω χάσει κάθε ελπίδα. [...] Έρχεσαι εδώ κάτω (στη Γη), λαμβάνεις ένα σώμα, υπόκεισαι στην κακομεταχείριση της παιδικής ηλικίας και σε μια ενήλικη ζωή επαγγελματικών αποτυχιών, προδοσίας, οικονομικής καταστροφής, διαζυγίων και σε έναν συνεχή καταιγισμό εκμετάλλευσης από τους συνανθρώπους σου και τις μεγάλες εταιρίες, και μετά μου έρχεσαι με αυτό το μήνυμα. [...]καθώς παρατηρώ την εξαχρείωση σε αυτό τον πλανήτη, είμαι αηδιασμένος. [...]Τώρα νιώθω κατά κύριο λόγο μίσος για τους ανθρώπους και την άγνοιά τους, τη βλακεία τους [...]Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η ιστορία θα επαναληφθεί και ότι οι πόλεμοι θα κυριαρχήσουν και πάλι στη ζωή της πλειονότητας των ανθρώπων για τις επόμενες χιλιετηρίδες." Όσον αφορά το χρόνο που του δίνει, φαίνεται ότι του έδωσε κάπου ένα τέταρτο παραπάνω από ό,τι έπαιρναν οι άλλοι που σηκώνονταν, γιατί σε κάποια στιγμή λέει ότι βρίσκονται δέκα λεπτά εκτός χρόνου. Ως προς αυτό το θέμα, δηλαδή το να μην τον αφήσει να ενδώσει στην αρνητικότητά του, είναι όντως αυστηρή. Αλλά όταν λέει ότι "ξέρει ό,τι ξέρει", το λέει απόλυτα και το εννοεί. Το εννοεί ότι το ξέρει ότι οι άνθρωποι επιλέγουν να έχουν την εμπειρία που έχουν στη Γη. Δεν της κάνει διαφορά αν αυτός δεν το πιστεύει, όπως ο ίδιος δηλώνει, ούτε υπάρχει θέμα συζήτησης για αυτό. Η Έστερ / Αβραάμ βλέπει τα πράγματα από την πλευρά των ψυχών. Όταν οι ψυχές έρχονται στην ύλη με μνήμες από την πρότερη άυλή τους κατάσταση, αυτό είναι που μας λένε, δηλαδή ότι διαλέγουν εκ των προτέρων την εμπειρία τους. Στον ιστοχώρο "Επιστήμες της μεταθανάτιας ζωής - Διάφορα είδη αποδείξεων για τη μεταθανάτια ζωή", http://www.victorzammit.com/evidence/pbe.htm , διαβάζουμε: Είναι δυνατό να θυμόμαστε τη ζωή μας πριν από τη γέννηση; Μπορούμε να θυμόμαστε τον εαυτό μας να επιλέγει τους γονείς μας και να σχεδιάζει τη μελλοντική ζωή μας; Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι θυμούνται. Ο Michael Maguire είναι ο δημιουργός του δικτυακού τόπου PreBirthExperience.com , ενός φόρουμ που προσκαλεί τους αναγνώστες να μοιραστούν προγεννητικές τους μνήμες. Σύμφωνα με τον Michael, "οι άνθρωποι με προγεννητικές μνήμες θυμούνται να έχουν υπάρξει σε ένα πνευματικό πεδίο πριν από τη γέννησή τους εδώ στη Γη. Συχνά περιγράφουν μια πνευματική κατάσταση ύπαρξης που είναι πολύ παρόμοια με την κατάσταση ύπαρξης που περιγράφεται στις μεταθανάτιες εμπειρίες. Όχι μόνο περιγράφουν οι άνθρωποι με προγεννητικές μνήμες μια πνευματική κατάσταση ύπαρξης, αλλά μερικοί επίσης θυμούνται να επιλέγουν τους γονείς τους και το είδος των προκλήσεων που θα αντιμετώπιζαν εδώ στη Γη [...]. Η ιστοσελίδα http://www.near-death.com/experiences/research01.html#a07 λέει: Συμπεράσματα από Έρευνες, Kevin Williams Δεν είναι ασυνήθιστο για άτομα με μεταθανάτιες εμπειρίες που επιστρέφουν μετά τον κλινικό θάνατο να αναφέρουν ότι έλαβαν πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξή τους πριν γεννηθούν στη Γη. Μερικά άτομα αναφέρουν ότι έμαθαν πώς είχαν προγεννητικά επιλέξει κάποιες πλευρές της μελλοντικής ζωής τους ως προκαθορισμένες. Κάποιες από τις επιλογές που αναφέρουν ότι έμαθαν πως είχαν κάνει πριν να έρθουν στη Γη περιλαμβάνουν την επιλογή των γονιών τους, την επιλογή της αποστολής τους στη ζωή, και ακόμα και την επιλογή του τρόπου με τον οποίο θα πέθαιναν. Στο βίντεό μου "Οι Μεταθανάτιες Εμπειρίες Παιδιών (3/3)" http://www.youtube.com/watch?v=Y81LWP330rA η Δρ P.M.H Atwater, μια πολύ γνωστή ερευνήτρια μεταθανάτιων εμπειριών (έχει συνολικά πάρει συνεντεύξεις από τέσσερεις χιλιάδες άτομα που είχαν τέτοιες εμπειρίες) αναφέρει στο πέμπτο λεπτό την περίπτωση ενός παιδιού που λέει ότι θυμόταν τον εαυτό του να επιλέγει την κατασκευή του σώματός του πριν να έρθει στη Γη. Η Δρ Atwarer παραθέτει τα εξής λόγια του παιδιού:
"Είδα να περνά από μπροστά μου το γονίδιο για το "λυκόστομα" (σχιστό χείλος) και δεν επέλεξα να το πάρω. Δεν θα χρειαζόμουν σε ετούτο το βίο να έχω λυκόστομα." http://www.youtube.com/watch?v=AMhc-rbgfrk
Στην ιστοσελίδα http://www.near-death.com/experiences/research01.html#a07 , όπου φιλοξενούνται αφηγήσεις ατόμων που έχουν τέτοιες μνήμες, η Mary Ellen λέει: "Όταν ήμουν 7 ετών είχα μια μεταθανάτια εμπειρία ως αποτέλεσμα των αμυγδαλών με παράλληλη επιπλοκή εγκεφαλίτιδας που οδήγησε σε υψηλό πυρετό που με έστειλε σε τριήμερο κώμα. Είμαι κουφή και κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας εμπειρίας είδα ένα λευκό ον και του είπα ότι δεν θέλω να πάω πίσω στη Γη, γιατί το να αντιμετωπίσω μια ολόκληρη ζωή κουφότητας μου ήταν υπερβολικά δύσκολο. Το ον με έπεισε να γυρίσω και είπε ότι θα υπήρχαν πολλές ανταμοιβές για μένα στο γήινο πεδίο. Λοιπόν γύρισα. Οι ανταμοιβές συνέβησαν πράγματι και συνεχίζουν. Αλλά συνεχίζω να αντιμετωπίζω πολλές δύσκολες προκλήσεις και εμπόδια σε καθημερινή βάση." Στην ιστοσελίδα http://www.prebirthexperience.com/Toni's_Experience.htm ο Τόνι διηγείται τις μνήμες του: Είχα μνήμες από μια προγεννητική ύπαρξη της ψυχής μου από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι που καθόμουν φορώντας την πάνα με το μικρό της πλαστικό κάλυμμα και αναρωτιόμουν από πού ήρθα. Το πιο αστείο είναι ότι θυμάμαι που σκεφτόμουν: 'Πώς θα τα ολοκληρώσω όλα όταν δεν μπορώ καν να περπατήσω ακόμα;' Ως παιδί πριν από την ηλικία των δέκα, επιχείρησα μια φορά να μιλήσω σε μερικούς φίλους και σε ένα δάσκαλο στο κατηχητικό για αυτές τις μνήμες και τότε συνειδητοποίησα ότι ήμουν διαφορετικός. Επιχείρησα επίσης να πω σε ένα κοριτσάκι ότι την θυμόμουν από την περίοδο πριν γεννηθούμε κι εκείνη θύμωσε μαζί μου γιατί "έλεγα ψέματα". Ανακάλυψα ότι κανένας στον περίγυρό μου δεν είχε τέτοιες σκέψεις, οπότε σταμάτησα να τις εξωτερικεύω για πολύ καιρό. Εκείνη την εποχή της ζωής μου, σε εκείνο το μέρος των ΗΠΑ, θεωρείτο σχεδόν φαύλο να έχεις μεταθανάτια εμπειρία ή οτιδήποτε παρόμοιο. Αυτή ήταν η εντύπωση που έλαβα από την εκκλησία και την οικογένειά μου. Καθώς έπαιζα και καθόμουν γύρω από τους μεγάλους μέσα στην εκκλησία μου, άκουγα τα αρνητικά σχόλια που έκαναν για ανθρώπους που έλεγαν ότι είχαν πνευματικές εμπειρίες και φοβόμουν ότι θα έλεγαν και για μένα τα ίδια όταν δεν θα ήμουν παρών. Λοιπόν, καθώς ήμουν ένα παιδί για το οποίο ήταν σημαντικό να το αποδέχονται, αποφάσισα ότι δεν θα μπορούσα να το υποφέρω. Ως βρέφος θυμόμουν [ουράνια] κτίρια και λιβάδια. Θυμόμουν Οδηγούς και Αγγέλους. Καθόμουν και σκεπτόμουν τι είχε κανονιστεί για τη ζωή μου και τι είχα να κάνω. Θυμάμαι συγκεκριμένα να στέκομαι μπροστά από ένα τεράστιο, λευκό βιβλίο στον Ουρανό. Το βιβλίο είχε πολλές σελίδες και όλες τους είχαν χρυσό περίζωμα. Το βιβλίο στηριζόταν σε ένα λευκό, μαρμάρινο αναλόγιο, ή ίσως θα μπορούσα να το περιγράψω ως εκκλησιαστικό άμβωνα. Φως εκπήγαζε από το βιβλίο και τον άμβωνα. Το βιβλίο κείτονταν ανοιχτό καθώς το πλησίασα και στάθηκα ακριβώς εμπρός του. Πρόσεξα ότι οι σελίδες ήταν κενές. Με είχε φέρει σε αυτό ένας Οδηγός, που στεκόταν στα αριστερά μου και μου έδινε οδηγίες για το πώς να προχωρήσω. "Κοίτα στις σελίδες" με καθοδήγησε ο Οδηγός. Τότε κοίταξα στις σελίδες και στα κενά φύλλα άρχισαν να προβάλλονται μέρη της μελλοντικής μου ζωής στη Γη. Τα έβλεπα σαν να ήταν ταινία που παιζόταν για μένα. Όταν επρόκειτο να συμβεί η επόμενη αλλαγή στη ζωή μου, η σελίδα γύριζε και το επόμενο μέρος της ζωής μου άρχιζε να προβάλλεται στην καινούργια σελίδα. Είδα ένα ατύχημα στο ράντζο των παππούδων μου, όπου έπεσα, και πολλά άλλα πράγματα. Ως παιδί συνήθιζα να κάθομαι, χωρίς να έχω κάτι άλλο να κάνω, και να βάζω να παίξουν μέσα μου αυτές οι εικόνες που είχα δει στο βιβλίο. Μπορούσα να τις τρέξω προς τα εμπρός για να δω πράγματα που θα συνέβαιναν στο μέλλον ή να πάω προς τα πίσω, προς πράγματα που είχαν συμβεί από τη γέννησή μου και μετά, βλέποντας τις προβολές τους μέσα στο βιβλίο. Αλλά όσο μεγαλύτερος γινόμουν τόσο λιγότερο σκεπτόμουν αυτά τα πράγματα. Υποθέτω ότι απλά αποφάσισα ότι το παιχνίδι και το φαγητό ήταν όλο κι όλο αυτό που με ενδιέφερε να σκέπτομαι. Αλλά ο Θεός κατείχε μια μοναδική τεχνική για να μου φρεσκάρει τη μνήμη, όταν ήμουν τριών ετών. Μεγάλωσα μεταξύ αλόγων και καβαλάρηδων. Ο παππούς μου και ο πατέρας μου ήταν και οι δύο πεταλωτές, και περιστασιακά εξημέρωναν δικά τους άλογα ως χόμπι. Στα τρία μου χρόνια έβλεπα τα άλογα ως ένα πολύ απλό γεγονός της ζωής, καθότι είχα εκτεθεί τόσο πολύ σε αυτά. Ο παππούς μου ενίοτε αγόραζε άλογα και πόνυ και εκείνος και οι γονείς μου συμφώνησαν ότι ήταν καιρός να έχω το δικό μου πόνυ, λοιπόν ο παππούς αγόρασε όσα πόνυ χωρούσαν σε ένα τρέιλερ και διάλεξε για μένα το πιο ήμερο. Ήταν ένα πόνυ παλομίνο και το όνομά του ήταν Σαρτζ. Ο παππούς μού αγόρασε μια σέλα σε παιδικό μέγεθος και με έβαλε πάνω στον Σαρτζ μέσα στον αχυρώνα. Καθώς η μαμά και ο μπαμπάς στέκονταν πίσω μου μιλώντας, ένιωθα πολύ χαρούμενος. Ο παππούς τότε με καθοδήγησε πώς να κατευθύνω το πόνυ. "Αν θες να στρίψεις έτσι (έδειξε προς τα δεξιά), τράβα αυτό το χαλινάρι. Αν θες να πας έτσι (έδειξε), τράβα το άλλο χαλινάρι. Αν θες να σταματήσεις, τράβα και τα δυο χαλινάρια μαζί και αν θες να προχωρήσεις, κλώτσα τον και με τα δυο σου πόδια στα πλευρά." "Κατάλαβες;" ρώτησε. "Κατάλαβα" απάντησα με σιγουριά. Αλλά κάτι πήγε στραβά όταν ο Σαρτζ βγήκε από τον αχυρώνα. Δεν περπατούσε, απλά. Έτρεχε ίσια μπροστά. Στρίγγλισα και σήκωσα φοβισμένος τα πόδια μου ψηλά και ο αναβολέας της σέλας χτύπησε τα πλευρά του, κάνοντάς τον να νομίζει ότι ήθελα να πάει γρηγορότερα, λοιπόν καλπάζαμε όσο γρήγορα μπορούσε να πάει, κατευθυνόμενοι ίσια προς τον φράκτη. Τότε άκουσα τον πατέρα μου να μου φωνάζει από πίσω: "Τράβα και τα δύο χαλινάρια για να σταματήσεις! Τράβα και τα δύο χαλινάρια για να σταματήσεις!" Λοιπόν αυτό έκανα και ο Σαρτζ σταμάτησε τόσο γρήγορα όσο είχε ξεκινήσει. Έπεσα και προσγειώθηκα ακριβώς μπροστά στο πόνυ και εκείνος σταμάτησε ήρεμα επί τόπου, προσέχοντας να μην με πατήσει. Πριν πέσω είδα ένα βράχο να εξέχει από το έδαφος και εκεί ήταν που προσγειώθηκε το κεφάλι μου. Καθώς βρισκόμουν εκεί ξαπλωμένος, δεν ένιωθα πόνο. Έτσι αποφάσισα ότι ήταν εντάξει να σηκωθώ. Λοιπόν έκανα μια στροφή και σηκώθηκα και μετά κοίταξα κάτω σοκαρισμένος. Υπήρχε κάποιος που βρισκόταν στο έδαφος εκεί όπου πρώτα ξάπλωνα εγώ. "Ποιος είναι αυτός που ξάπλωνε δίπλα μου στο έδαφος;" σκέφτηκα. Αλλά μόλις αναρωτήθηκα αυτό μού ήρθε η απάντηση ότι αυτό ήταν το καβούκι μου και ήμουν ξανά έξω από αυτό. Άρχισα αργά να υψώνομαι στον αέρα, καθώς έβλεπα τον πατέρα μου να αρπάζει το σώμα μου και να φωνάζει πανικοβλημένος το όνομά μου. "Τόνι; Τόνι;" Καθώς βρισκόμουν στον αέρα πάνω από την μαμά και τον μπαμπά και τον παππού, άρχισα να σκέπτομαι και πάλι όπως σκεφτόμουν πριν γεννηθώ. Οι σκέψεις μου άρχισαν να είναι περισσότερο όπως ήταν όταν σχεδίαζα τη ζωή μου και τότε άκουσα ξαφνικά ένα πλαταγισμό σαν από φτερά να έρχεται από πάνω και πίσω μου και ένιωσα ένα χέρι να σπρώχνει την πλάτη μου. Τότε βρέθηκα αμέσως πίσω μέσα στο σώμα. Δεν μίλησα σε κανένα για αυτή την εμπειρία που είχα εκεί ψηλά, αλλά μετά από αυτό ο νους μου είχε φλασαρίσματα εκείνης της στιγμής που βρισκόμουν στον Ουρανό μπροστά από το λευκό βιβλίο και έβλεπα το ατύχημα να συμβαίνει στο μέλλον. Τότε άρχισα να παίζω συχνά αυτές τις εικόνες μέσα στο μυαλό μου, αρχίζοντας από εκείνο το χρονικό σημείο. Οι μνήμες που έχω τώρα δεν είναι τόσο ενδελεχείς όσο όταν ήμουν τόσο μικρός, αλλά τώρα έχω αφιερωθεί στο να τις καταγράψω, μαζί με τις πνευματικές εμπειρίες που είχα, και να συνθέσω με αυτές ένα βιβλιαράκι. [...]
Στην δικτυακή διεύθυνση http://www.prebirthexperience.com/Christina.htm ο Titus Rivas, ένας Ολλανδός ερευνητής, αναφέρεται σε μία από τις περιπτώσεις που διερεύνησε:
"Η Χριστίνα ήταν ένα Ολλανδό κοριτσάκι που ζούσε στο Malden. Ήταν περίπου τριάμισι ετών όταν δηγήθηκε στη μητέρα της ένα τρομακτικό όνειρο που είχε δει. Στο όνειρο αυτό πνίγηκε από ασφυξία αφού ξέσπασε φωτιά μέσα στο σπίτι της. Στο όνειρο ήταν μεγαλύτερο κορίτσι και είχε άλλους γονείς. Αφού πέθανε συνάντησε μια γυναίκα ντυμένη στα λευκά που της έδειξε αρκετούς πιθανούς μελλοντικούς γονείς της. Επέλεξε μια νεαρή γυναίκα με ξανθά μαλλιά που δούλευε ως δακτυλογράφος. Η γυναίκα ή "άγγελος" της είπε ότι, σε αυτή την περίπτωση, θα χρειαζόταν να περιμένει για κάποιο διάστημα πριν ξαναγεννηθεί. Κατόρθωσα να βρω ένα ιστορικό αρχείο στο Arnhem το 1973 το οποίο ταίριαζε στα περισσότερα από αυτά που είπε η Χριστίνα. Η μητέρα της Χριστίνας μού είπε ότι στην εν λόγω περίοδο είχε πράγματι βάψει τα μαλλιά της ξανθά και δούλευε ως δακτυλογράφος. Η Χριστίνα δεν μπορούσε να το ξέρει αυτό όταν μίλησε στη μητέρα της για το όνειρο, καθότι αυτή δεν έβαφε πια τα μαλλιά της και δούλευε ως νοικοκυρά." Στη διεύθυνση http://www.prebirthexperience.com/Kees.htm ο Titus Rivas αναφέρει μια άλλη περίπτωση: Ο Kees είναι ένα Ολλανδό αγόρι που το 1988, στην ηλικία των δύο, άρχισε να εμφανίζεται ως έντονα αγχωμένο, χωρίς να φαίνεται να υπάρχει λόγος, ενώ φώναζε: "Η καρδιά μου δεν δούλευε πια, τότε άρχισα να μεγαλώνω μέσα στην κοιλιά και τότε η καρδιά άρχισε να δουλεύει πάλι!" Στην ηλικία των τεσσάρων είπε στη μαμά του ότι είχε μνήμες ενός θανάτου του ως στρατιώτη. Πρώτα έχασε όλους τους συμπολεμιστές του και μετά χτυπήθηκε από μια σφαίρα, η οποία ωστόσο δεν τον σκότωσε. Θυμάται που είδε τον εχθρό του να τον πλησιάζει και ότι πονούσε πολύ, μέχρι που τον χτύπησε για δεύτερη φορά και τότε πέθανε. Μόνο όταν έφτασε στα επτά, το 1993, ολοκλήρωσε την εξιστόρησή του περιλαμβάνοντας τις μνήμες της ενδιάμεσης περιόδου. Ήταν φανερό ότι δίσταζε να μιλήσει για αυτό. Είπε στη μητέρα του ότι όταν πεθαίνεις, έρχεται ένας άγγελος να σε πάρει στο Θεό, που είναι τέλεια "καλοσύνη", το "Μεγάλο Φως" και "χιούμορ". Ήταν πολύ δύσκολο να περιγράψει τον άλλο κόσμο. Δεν χωρούσε σε κανένα σλάιντ και δεν μπορούσε να ζωγραφιστεί με κραγιόν. Πρόσθεσε ότι ο ίδιος είχε το δικό του σημείο [στον Ουρανό] δίπλα σε ένα όμορφο γαλανό καταρράκτη, που ανάβλυζε πάνω και κάτω από μια πρασιά, και υπήρχαν υπέροχα φρούτα που κρέμονταν από τα δέντρα εκεί κοντά, τα οποία είχαν καλύτερη γεύση από όλες τις σοκολάτες και τις καραμέλες του κόσμου μαζί. Ο Kees δεν ήθελε να επανενσαρκωθεί και αντιστάθηκε στους αγγέλους που προσπάθησαν να τον πείσουν ότι θα ήταν για το καλό του. Ουσιαστικά τον έσπρωξαν -αν και στοργικά- πίσω στη Γη, καθότι ήταν ώρα να ξαναρχίσει τη "δουλειά". Οι άγγελοι του είπαν: "Όταν πας στη Γη, θα σε συντροφεύουν βοηθοί." Θα προστατευόταν αφού γύριζε. Το "Μεγάλο Φως" τού είπε: "Το να διάγεις ένα καλό βίο είναι η ευθύνη σου."
Να μια άλλη περίπτωση που περιγράφει ο Rivas στη διεύθυνση : http://www.prebirthexperience.com/Anne-Marie.htm
"Μια Ολλανδή αναφέρεται στις προγεννητικές μνήμες που είχε ως παιδί: Δεν ήθελα να γεννηθώ, ήμουν πανικοβλημένη. Ένας φιλικός ηλικιωμένος άντρας προσπαθούσε μαλακά να με πείσει να έρθω στη Γη. Μου υποσχέθηκε ότι δεν θα ήμουν ποτέ μόνη. Θα υπήρχαν πάντα όντα για να με βοηθήσουν. Οι φόβοι μου βασίζονταν στις εικόνες που έβλεπα από τη μελλοντική ζωή μου. Πραγματικά δεν είχα το θάρρος. Τελικά γεννήθηκα έτσι κι αλλιώς, πολύ φοβισμένη, ενώ ο άντρας προσπαθούσε να με καθησυχάσει. Βλέποντας τώρα τη ζωή μου, όλα έγιναν όπως τα είχα δει. Και η υπόσχεση επίσης κρατήθηκε μέχρι σήμερα." Η Ντίνα διηγείται την ιστορία της στην ιστοσελίδα http://www.prebirthexperience.com/Dina's Story.htm "Το 1998, μετά από μια σειρά θεραπειών που διήρκεσαν ένα χρόνο, τελικά έμεινα έγκυος με ένα κορίτσι. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά με το μωρό, κι ωστόσο το έχασα όταν ήμουν εξήμισι μηνών. Το μωρό εμφάνισε πολλά σοβαρά προβλήματα, άγνωστης αιτιολογίας, αλλά το κυριότερο ήταν τα παραμορφωμένα χέρια, όπου ο αντίχειρας βρισκόταν σε λάθος θέση. Περίπου τρεις μήνες μετά την απώλεια, ήμουν τόσο απελπισμένη (και, καθώς είμαι πνευματίστρια, η πράξη μου μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή) ώστε αποφάσισα να μιλήσω κατευθείαν με το πνεύμα της πεθαμένης κόρης μου και της ζήτησα να ξαναέρθει, με οποιοδήποτε τρόπο. Ένα μήνα αργότερα, χωρίς καμία θεραπεία, ήμουν και πάλι έγκυος και αυτή τη φορά η εγκυμοσύνη πήγε καλά και είχα ένα όμορφο κοριτσάκι (τη μόνη μου ζώσα κόρη). Πριν από δύο βδομάδες περίπου, όταν ετοιμαζόμασταν να πάμε για ύπνο το βράδυ, και η κόρη μου ήταν τελείως χαλαρή, με κοίταξε και είπε: "Θυμάσαι όταν η [είπε το όνομα του πεθαμένου κοριτσιού] ήταν μωρό; Δεν ήθελε να έρθει, γιατί τα χέρια της δεν ήταν εντάξει. Αλλά τώρα, τα χέρια είναι καλά!! Κοίτα!!" Έμεινα άφωνη. Δεν υπήρχε τρόπος να ξέρει για το άλλο μωρό, ή σίγουρα για το πρόβλημα με τα χέρια (μόνο εγώ και ο άντρας μου το γνωρίζουμε). Για να συμπληρώσω την ιστορία, δύο μέρες αργότερα μού είπε, επίσης χαλαρά κι ανέμελα, ότι ο παππούς μου (που είναι νεκρός εδώ και 22 χρόνια) πρόκειται να γεννηθεί ξανά, γιατί έχει βαρεθεί να περιμένει." Λέει η Kim στην ιστοσελίδα http://www.prebirthexperience.com/The Dream.htm Οι περισσότερες προγεννητικές μνήμες μου αφορούν το θάνατό μου, αν και θυμάμαι από πολύ νεαρή ηλικία ότι ήμουν επιφορτισμένη με μια υποχρέωση να επιτύχω κάτι, και μέρος του έργου αυτού ήταν να βρω τι ήταν αυτό. Ακόμα και όταν ήμουν μικρό παιδί γνώριζα χωρίς να μου το πει κανείς ότι είχα επιλέξει αυτή τη ζωή, με τους συγκεκριμένους γονείς στη συγκεκριμένη πόλη κλπ, και ότι είχα εξηγήσει σε κάποιον ότι αν μονάχα μου δινόταν η σωστή ευκαιρία, θα ανταποκρινόμουν στις προσδοκίες τους. Έχω την εντύπωση ότι "αυτοί" συμφώνησαν να μου δώσουν την ευκαιρία, και αυτή είναι ετούτη εδώ [η ζωή]. Είμαι μια γυναίκα γεννημένη στο Οχάιο το 1962. Όταν ήμουν νέα, ιδίως πριν πάω σχολείο, είχα συχνά εκείνο που αποκαλούσα "το όνειρο του τρεξίματος" ή "το όνειρο του θανάτου μου". Ήταν πάντα ακριβώς το ίδιο. Έτρεχα γρήγορα διασχίζοντας ένα λιβάδι, λίγο πιο έξω από ένα δάσος. Άλλοι άντρες (ήμουν άντρας στο όνειρο) έτρεχαν κι αυτοί. Ήμουν τρομοκρατημένος και όλες μου οι σκέψεις εστιάζονταν στο να περάσω ένα φράχτη που ήταν λίγο μακρύτερα. Υπήρχε απ' την άλλη πλευρά ένα κοίλωμα και ήξερα ότι αν έφτανα εκεί, θα ήμουν ασφαλής. [...] Είχα σχεδόν φτάσει στο φράχτη όταν ένιωσα κάτι να χτυπά γερά την πλάτη μου. Μπορώ ακόμα να αγγίξω το ακριβές σημείο, ακριβώς στα δεξιά της σπονδυλικής στήλης, στην οσφυϊκή μοίρα. Δεν πόνεσε, και θυμάμαι που με εξέπληξε αυτό. Τινάχτηκα λίγο στον αέρα και έπεσα μπρούμυτα μπροστά. Προσπάθησα να σηκωθώ για να συνεχίσω να τρέχω και βρήκα ότι δεν μπορούσα να κινηθώ. Με τάραξε και με φόβισε ότι δεν μπορούσα να κινηθώ. Ένιωσα αίμα να βγαίνει από το στόμα μου, και το αισθανόμουν ζεστό και υγρό και παχύ. Μετά κοίταξα ολόκληρο το λιβάδι από ψηλά, ενώ όλοι οι άνθρωποι συνέχιζαν να τρέχουν, και ένιωσα πόσο φοβισμένοι αισθάνονταν, αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσαν να με πληγώσουν πλέον. Είδα το σώμα μου να κείτεται στο λιβάδι, αλλά το μόνο που αισθανόμουν ήταν ανακούφιση που δεν φοβόμουν πια, και έκπληξη καθώς συνειδητοποιούσα ότι ήμουν νεκρός. Έχε επίσης υπόψη σου ότι αυτές οι συναθροίσεις δεν είναι συναθροίσεις όπου γίνεται "συζήτηση". Εσύ είσαι αυτός που δεν ξέρει, γιατί ο νους σου και τα μάτια σου έχουν τυφλωθεί από την δέσμευσή σου από την ύλη. Ο διδάσκαλος, αυτός που έχει δώσει τον απαραίτητο αγώνα, που τα κατάφερε και έχει απελευθερωθεί από την ύλη, σου λέει πώς είναι τα πράγματα από την αιώνια οπτική, στην οποία εσύ θα εισέλθεις ξανά μόνο αφού πεθάνεις (θα εισέλθεις με τη δική του βοήθεια, όπως μαρτυρούν αμέτρητες μεταθανάτιες εμπειρίες στις οποίες οι άνθρωποι, την ώρα του θανάτου τους, συναντούν ένα φωτεινό ον που τους βοηθά να επισκοπήσουν ηθικά τη ζωή τους). Εσύ θα εισέλθεις εκεί αφού πεθάνεις, αλλά αυτός βρίσκεται ήδη εκεί και σε βοηθά να ξυπνήσεις από τον ύπνο και τον θάνατο της ύλης. Δεν τίθεται θέμα "συζήτησης" με τον διδάσκαλο. Αυτό στο λέω και από την εμπειρία μου. Μία φίλη μου είχε πάει με άλλους Έλληνες να επισκεφτεί για πρώτη φορά τον διδάσκαλό μου στην Ινδία. Αυτός είχε βάλει κανόνα ότι δεν θέλει άτομα να τον προσκυνούν, και ο κανόνας τηρείτο αυστηρά. Αλλά στη δική της περίπτωση έκανε μια εξαίρεση και ειπώθηκε στη φίλη μου ότι της επιτρέπεται να τον προσκυνήσει. Εκείνη λοιπόν πήγε μπροστά του, έπεσε στα γόνατα, έσκυψε το κεφάλι της χαμηλά και, όπως αυτός καθόταν σταυροπόδι χαμηλά, έβαλε το κούτελό της στην παλάμη του. Αμέσως την διαπέρασε θεϊκή ενέργεια και πέρασε σε μια άλλη κατάσταση συνειδητότητας. Αυτόματα επίσης ανέβασε σαράντα πυρετό, καθώς το σώμα της προσπαθούσε να ανταπεξέλθει στην ανεβασμένη ενέργεια. Για κάποιο διάστημα, μία ή δύο μέρες νομίζω μου είπε, βρισκόταν σε ευδαιμονία, μέχρι να ξαναγυρίσει στο κανονικό. Κάποιος δεν θα πίστευε ότι αυτό που μου διηγήθηκε μπορεί να συμβεί, αλλά εγώ το πιστεύω, γιατί έχω ο ίδιος μια εμπειρία από αυτόν, την οποία διηγούμαι σε αυτή μου την ομιλία: http://www.youtubetranslations.gr/ascension_to_a_higher_dimension_pop_up.htm Ακουμπώντας με, με ανέβασε σε άλλη διάσταση μόνιμα, αναβαθμίζοντας την ψυχή μου. Ο διδάσκαλος δεν έχει έρθει στη Γη για να συζητήσει μαζί μας τι πιστεύουμε και τι όχι. Όπως λέει η Έστερ, "Δεν είναι σημαντικό για εμάς το τι "πιστεύεις", καθότι ό,τι πιστεύεις σου ανήκει και μπορείς να το πιστεύεις." Ο διδάσκαλος βρίσκεται στη Γη, είτε με υλικό σώμα είτε με τη μορφή "άυλων ενεργειών", όπως λέει το βίντεο "Άυλες ενέργειες βρίσκονται εδώ μαζί σας." για να μεταφέρει στους ανθρώπους θεϊκά μηνύματα και να τους πάρει, όταν είναι έτοιμοι, στο Θεό, δηλαδή σε ανώτερες διαστάσεις (όχι σε έναν ασπρομάλλη γέροντα που κάθεται κάπου στη μέση του ουρανού). Δεν βρίσκεται στη Γη για να συζητάμε επ' αόριστον τι νομίζεις και τι πιστεύεις και τι προτιμάς. Τα πράγματα έχουν όπως έχουν. Αν μπορείς να δεις την αντικειμενική εικόνα, μπράβο σου. Αν δεν μπορείς να τη δεις και θέλεις να τη δεις, πηγαίνεις σε διδάσκαλο. Αλλά ο τρόπος που σε διδάσκει δεν είναι μέσω της συζήτησης. Σου λέει την αλήθεια, υιοθέτησέ την ή άσε την - είναι δικό σου δικαίωμα. Ισχύει ότι κάποιοι διδάσκαλοι παίζουν το παιχνίδι της διάνοιας και σε κάποιο βαθμό θα ανταποκριθούν αν θέλεις να συζητήσεις, κυρίως για να μην σε στεναχωρήσουν. Αλλά το παιχνίδι δεν παίζεται εκεί και το βίντεο δεν δείχνει ένα φόρουμ συζητήσεων - δεν είναι αυτό που κάνει η Έστερ. Θα έπρεπε να είναι πιο μαλακή μαζί του; Δεν ξέρω. Από τη μία τον ενθάρρυνε πολύ, από την άλλη ήταν αυστηρή. Αν είχε αυτή τη στάση ένας άνθρωπος, θα φαινόταν ακατάλληλη. Θα σκεπτόμασταν: «Και ποιος είσαι εσύ που λες ότι δεν σε νοιάζει τι πιστεύει εκείνος και ότι "ξέρεις ό,τι ξέρεις"»; "Μας είναι σημαντικό το ότι ξέρουμε ό,τι ξέρουμε." Αλλά στο πλαίσιο ενός πνεύματος που μιλάει και που βλέπει 600 δισεκατομμύρια πράγματα περισσότερα από σένα, δεν ξέρω αν είναι ακατάλληλο. Νομίζω πως η δική μας δουλειά είναι καταρχήν να αντιληφθούμε την κατάσταση. Οι περισσότεροι από εμάς δεν πιστεύουμε καν ότι έχουμε ψυχή, λοιπόν πώς θα προσεγγίσουμε κάποιον που υποτίθεται ότι η ψυχή του έχει ασύγκριτα μεγαλύτερη τελειότητα από τη δική μας και που λέει ότι "ξέρει ό,τι ξέρει"; Θα πούμε ότι είναι ένας επικίνδυνος τσαρλατάνος, όχι;
Αφήνοντας τώρα την Έστερ και την ιδεολογία της, θα ήθελα να κλείσω απαντώντας στην κατηγορία σου ότι συμπεριφέρομαι προδοτικά όταν δεν είμαι διατεθειμένος να σκοτώσω τον επικυρίαρχο που σε απειλεί.
Την ίδια μέρα που έλαβα το δικό σου μήνυμα με αυτή την κατηγορία, έλαβα επίσης ένα μήνυμα από τον Σύλλογο Αιγοπροβάτων Ανατολικής Αττικής, που μου έλεγε για σένα (δεν ξέρω πώς το είχαν μάθει ότι αλληλογραφούσαμε) ότι τους σκοτώνεις τα προβατάκια και γι' αυτό με παρακαλούσαν να σε σκοτώσω. Και η απάντηση που τους έδωσα είναι η ίδια που δίνω και σε σένα. Τους είπα: "Αγαπητά μου πρόβατα, συμπάσχω για τη λύπη και τη φρίκη που νιώθετε όταν τα παιδιά σας θανατώνονται, αλλά και όταν οδηγείστε και εσείς τα ίδια στα φονικά εργαλεία. Γι' αυτό κι εγώ σταμάτησα να σας σκοτώνω πριν τριάντα χρόνια. Αλλά, σας παρακαλώ, μην μου ζητάτε να σκοτώσω αυτόν που σας σκοτώνει. Δεν το ξέρατε, όταν ερχόσασταν να ζήσετε στον υλικό κόσμο, ότι ο ένας σκοτώνει τον άλλον; Μπορώ εγώ να αναιρέσω τη φυσική τάξη των πραγμάτων;" Το ίδιο λέω και σε όποιον άνθρωπο κάνει σε μένα το ίδιο αίτημα που μου έκαναν τα πρόβατα. Του λέω ότι όταν η ψυχή του ήρθε να ζήσει την υλική ζωή, το ήξερε ότι οι στρατιές των μυρμηγκιών μάχονται η μία εναντίον της άλλης, οι μπαμπουίνοι σκοτώνουν ο ένας τον άλλον καθώς επιχειρούν να γίνουν οι αρχηγοί της ομάδας τους, και οι άνθρωποι αποδεκατίζονται στους συμβατικούς, πυρηνικούς και οικονομικούς πολέμους. Κι όμως, έκαναν την επιλογή να έρθουν στον κόσμο και θέλουν να ζήσουν εδώ. Και σίγουρα δεν θα το αποκαλούσα ανήθικο αν προστατέψουν τη ζωή τους ή τη ζωή των παιδιών τους. Αλλά έχουν πράγματι το δικαίωμα να ζητούν από άλλον την ευθύνη για μια επιλογή που οι ίδιοι έκαναν; Δεν το νομίζω, ούτε καν νομίζω πως είναι η επιλογή του Θεού να τους προστατέψει. Πώς συμβαίνει να αδιαφορούμε για το πνεύμα σε κάθε πτυχή της ζωής μας, αλλά όταν πρόκειται για την επιβίωσή μας να λέμε ότι η φυσική τάξη των πραγμάτων δεν περιλαμβάνει τον θάνατό μας και ότι ο Θεός θέλει να ζήσουμε και ότι οι άλλοι πρέπει να μας προστατέψουν; Δεν λέγεται θεωρητικά ότι είσαι θνητό ον. Είναι αλήθεια διότι πραγματικά πεθαίνεις, όχι μόνο από γηρατειά, αλλά και από κάθε είδους διαδικασία που είναι μέρος του υλικού κόσμου, όπως αρρώστιες και συγκρούσεις με έμβια όντα. Αντί λοιπόν να κλαίγεσαι και να κατηγορείς όσους δεν πιστεύουν ότι πρέπει να σκοτώσουν για να σε σώσουν, μάθε τι άλλες επιλογές σού δίνονται, πέραν της θνητής ζωής. Η γνώση αυτή περνά σε σένα μέσα από διδασκάλους σαν τον Χριστό. Αυτοί σου δείχνουν τις δυνατότητές σου. Όχι τη δυνατότητα να αναιρέσεις τη φυσική τάξη των πραγμάτων -εδώ θα πρέπει να παίξεις σύμφωνα με τα χαρτιά που σου μοιράζονται και να επιτύχεις στο σκοπό σου να επιβιώσεις ή να αποτύχεις- αλλά τη δυνατότητα να κάνεις μια άλλη επιλογή - να επιλέξεις το Αιώνιο αντί για το παροδικό και θνητό, να επιλέξεις το πνευματικό αντί για τη σάρκα. Και αν μπορούσες να ξεχάσεις για μια στιγμή τις διαμαρτυρίες σου προς την ύπαρξη, η οποία δεν σε έκανε αθάνατο αλλά περιλαμβάνει τόσους παράγοντες που σε αναιρούν, και να αντιληφθείς το ευρύ φάσμα των δυνατοτήτων σου και τον καταλυτικό ρόλο που παίζει ο διδάσκαλος στην ενεργοποίηση αυτών, καθώς και τις απέραντες θυσίες και δυσκολίες που ο διδάσκαλος χρειάστηκε να περάσει για να υπερβεί τη σαρκική του φύση, τότε θα είχες αναμφίβολα μόνο ευγνωμοσύνη προς αυτόν. Και η ευγνωμοσύνη αυτή και η ευλάβεια θα σε υποστήριζαν καθώς θα άρχιζες το ανθρώπινο και μαζί θείο έργο. Γιατί ο αγώνας της υπέρβασης της σάρκας δεν καρποφορεί μόνο λόγω του απωθητικού χαρακτήρα της θνητής ζωής, αλλά και μέσω της έλξης που ασκεί η πνευματική ενέργεια που αποπνέει και εκφράζει ο διδάσκαλος ενώ ζει και αλληλεπιδρά μαζί μας. Και τότε θα ήσουν επίσης ίσως πιο έτοιμος να αναγνωρίσεις την ψυχολογική υποστήριξη που παρείχε η Έστερ στον συνομιλητή της αλλά και την αυστηρότητά της ως εκφράσεις της πνευματικής της δομής, μάλλον παρά να δεις σε αυτήν τις ανήθικες και ύπουλες πρακτικές ενός απατεώνα και δειλού. Γιατί το θέμα δεν είναι αν ο τάδε ή δείνα (υποθετικός ή μη) επικυρίαρχος προτιμά να έχει μπροστά του "άοπλους δειλούς" αντί "Μποτσαραίους με ατσάλινα αρχίδια", ούτε καν αν τα πιστόλια (ή τα αρχίδια) παρέχουν πραγματικά μια έξοδο από την ελληνική ή παγκόσμια οικονομική κρίση (μια συζήτηση στην οποία δεν εισέρχομαι καθόλου), αλλά ποια είναι η οδός για τη λύτρωση μέσα από τον κυκεώνα των προβλημάτων που ο άνθρωπος βιώνει ενώ ζει στον κόσμο. Και υποστηρίζω ότι η οδός είναι: α) Να συνειδητοποιήσεις ότι η παρουσία σου στη Γη αποτελεί επιλογή σου. Ήρθες ηθελημένα σε ετούτο το σφαγείο. β) Να συνειδητοποιήσεις τις δικές σου αμαρτίες, οι οποίες περιορίζουν τις δυνατότητές σου να ζήσεις οτιδήποτε άλλο από το σφαγείο στο οποίο ζεις. γ) Με βάση τα παραπάνω, να κρίνεις νηφάλια το πώς θα έπρεπε και θα μπορούσες πιο αποτελεσματικά να διάγεις τη ζωή σου, χωρίς να ζητάς ευθύνη από κανένα και αναγνωρίζοντας στους άλλους το δικαίωμα να κρίνουν και να επιλέξουν αλλιώς.
Read more

Ποιήματά μου

Μεγαλοφυΐα

Εκεί που ο άνθρωπος τελειώνει, αρχίζει ο Θεός. Εκεί που ο άνθρωπος τελειώνει, αρχίζει η μεγαλοφυΐα. Μεγάλες ιδέες, νοήματα που αποκαλύπτονται, συναισθήματα που ανοίγουν και έκρυβαν συναισθήματα καινούρια. Παράξενη κατάσταση, μπερδεμένη, δεν ξέρει κανείς πώς να ξεμπλέξει από το πιεστικό ανησυχητικό κακό. Φωνές που ψάχνουν δικαίωσηˑ πίθηκοι που αρπάζουν κόκαλα και τα χτυπούν στον αέρα, αμέτρητοι ήλιοι, ελάφια που τρέχουν, ενοχές που σκάνε κι ελευθερώνουν μυρωδιά τρέλας. Όλα σα να ’ναι ένα, ένα ρολόι που οι δείκτες του γυρίζουν αντίθετα στην κανονική φορά. Σαν να μην είσαι αυτός που νομίζεις, σαν να κοιτάς τον καθρέφτη και να μη βλέπεις το πρόσωπό σου πια, σα να σχίστηκε η ψυχή σου σε περισσότερες ψυχές, ψυχές που βιάζονται, ψυχές που ρωτούν, ψυχές που δεν βρίσκουν απάντηση και κλαίνε. Είναι ο μεγαλοφυής άνθρωπος μια φλόγα κι αν κοιτάξεις μέσα στη φλόγα δε βλέπεις σκοτάδι, δε βλέπεις φως, δε βλέπεις κενό. Σα να έπαψαν τα πράματα να είναι αυτό που είναι, βλέπεις κόκκινο και θυμίζει πράσινο, βλέπεις πράσινο και θυμίζει μπλε, ανείπωτα τα χρώματα της μεγαλοφυΐας. Ειν’ ένα μυστικό που ξετυλίγεται, μια φωνή σιγανή με ανυπόφορα δυνατό αντίλαλο, σα να βουτά ο μεγαλοφυής άνθρωπος σε μια πισίνα και τινάζεται σε χίλια φώτα το ταραγμένο νερό. Να καταλάβεις δεν μπορείς, μπλέκονται σε ατέλειωτες ενοχές το παρελθόν, το παρόν, το μέλλονˑ σα να ξέρεις τι πρόκειται να συμβείˑ σα να κάθεται μια σοφή κουκουβάγια πάνω στο κεφάλι και σου ψιθυρίζει αλήθειες αβάσταχτης προκοπής. Είναι η μεγαλοφυΐα έρμαιο σε εσωτερικές φωνές αυστηρές, για τη ζωή της δεν μπορεί ν’ αποφασίσει και δεν υπάρχει ζωή που με τη ζωή της να μην βρίσκει κοινή ουσία. Σαν ένα μάτι που δεν κοιτά έξω. Σαν ένα μάτι που δεν κοιτά μέσα. Περίεργη κατάσταση. Χάνεται αυτός, εκείνος, ο άλλος και μένει στη θέση τους ένα ερωτηματικόˑ ώστε πάνω στην αυγή κράζει η κουκουβάγια, ανοίγει το ερώτημα σαν αστέρι και μοιράζεται στον ουρανό. Είναι ένας άνθρωπος μεγαλοφυία όχι ένας άνθρωπος σωστός. Τη μία βλέπει μυστικά της ζωής με καθαρό πάθος, την άλλη λες και δεν ζει, λες και δεν είναι αυτός που ζει και δεν υπάρχει νους για να κατατάξει και ν’ αντιληφθεί. Οι άνθρωποι τον βλέπουν και λεν «είναι τρελός», «ζει στον κόσμο του», «εμένα μου φαίνεται ότι θέλει γιατρό»ˑ γιατί μοιάζει ο μεγαλοφυής άνθρωπος με κενό αέρα κι όταν ανοίξεις το μπουκάλι ξεχειλίζει της σοφίας ο αφρός. Αφρός μυστηριώδης. Αφρός ανεξήγητος. Αφρός λευκός σαν το φως. Γαλανό φως, ουράνιο, φως λευκότερο απ’ το φως. Που λάμποντας στο σκοτάδι οδηγεί τον άνθρωπο όπου αρχίζει ο Θεός.
Read more

Ποιήματά μου

Η μηχανή του πνεύματος

Η μηχανή του πνεύματος είναι ένα τεράστιο πέος. Πατάει στα γεννητικά όργανα για ν’ ανέβει στον ουρανό της συνείδησης μέσα στο κεφάλι. Και, όπως το πάθος τραβάει από χαμηλά το σπέρμα ψηλά, από τη γη ανεβάζει στον ουρανό το πνεύμα γιους και κόρες του - τις ιδέες.
Read more

Ποιήματά μου

Μπόρα

Καμιά πνοή, κανένα χόρτο δεν κινείται στο λιβάδι. Μα προμηνύεται μπόρα που θ’ αρπάξει τα χόρτα απ’ το κεφάλι και θα χορεύουν μανιασμένα.
Read more

Ποιήματά μου

Ο στίχος ως φίλος

Με απλά λόγια απλά ποιήματα γράφω. Όχι μόνο για μένα. Μα και για να δουν οι φίλοι μου κι οι άγνωστοι πόσο, πόσο κοντά στον άνθρωπο είναι αυτή η ροή του λόγου. Λουλούδια, πουλιά, έρωτας, συναίσθημα ποιήματα όλα πολύ ωραία ήρθαν όμως κι έφυγανˑ δεν μπόρεσαν την ψυχή να αγκαλιάσουν ζεστά όπως χρειάζεται. Γιατί νόμισαν της ομορφιάς και του βάθους οι ποιητές πως βρίσκεται η ψυχή στον ουρανό κι όλο ψηλά κοιτούσαν. Δεν τους αδικώˑ ναι, ίσως έχουν δίκιο. Μα εγώ είμαι ταπεινόςˑ μικρό παιδί νιώθω και για παιδιά γράφωˑ ετούτης της γης. Αν έπαιζα ποδόσφαιρο και έσπαγε η μπάλα μου ένα τζάμι «συμφορά μου», θα ’λεγα, «Ω, η κυρά Φρόσω κι αυτή θα μου τρυπήσει τη μπάλα κι έχω ο άμοιρος μία μόνο, μόνο μια ακόμη μες στο ντουλάπι» κι αν ήμουν η κυρά-Αφροδίτη ενενήντα χρονών, σταφιδιασμένη και καμπούρα, με θλίψη και πονηρό μάτι τα στρωσίδια θα σιδέρωνα και θ’ αναστέναζα: «αχ, να ’ταν ο Χάρος πριν πεθάνω παρέα τη νύχτα να μου κάνει και μετά ας πέθαινε ας πέθαινα». Νιώθω το στίχο της ζωής μαςˑ σύντροφο και φίλο. Όταν αγωνιούμε μας τραγουδά λυπημένα κι όταν χαιρόμαστε σηκώνεται πάνω και ανάβει, αναμπουμπούλα σκέτη. Δεν τον αισθάνομαι στον ουρανό. Δεν ψάχνω στον Άδη, στις κατακόμβες. Κάθομαι στο τραπέζι μαζί του. Κουβεντιάζουμε. Του κλείνω το μάτι και χαμογελώ.
Read more

Ποιήματά μου

Η ψευδαίσθηση ευτυχίας που δίνουν τα σαρκικά πάθη

Σαν αετοί πετούν τα πάθη πάνω απ’ τις άθλιες κοιλάδες. Βουτούν, γραπώνουν μια ψυχή, την ξεκουνάνε, να φύγει από πάνω της το χώμα, και την υψώνουν σε φωτεινά ύψη απίστευτα. Αγάλλεται η άμοιρη έχοντας όλο τον κόσμο από κάτω. Μα σαν αρκετή ώρα τη γη χαζέψει γυρίζει και προς τα πάνω και βλέπει δυο στενά γυάλινα μάτια, ραμφί κρύο και νύχια που την πνίγουν.
Read more

Ποιήματά μου

Το απόλυτο είναι εδώ

Πως τα ποιήματά μου ωραία είναι κανένα δεν θα προσπαθήσω να εξαπατήσω. Έχουν άκουσμα όμορφο, εύστροφο στίχο, χτυπάς τις λέξεις και βουίζουν, ταλαντώνονται και τραγουδούν σαν καμπάνες. Αλλά τι να το κάνεις; Λείπει το απόλυτο. Κι έτσι, την τραγική αυτή κακομοιριά τους προσπαθώντας να ξεχάσω, αστεία φτιάχνω με το μυαλό μου ώστε να καλώ τα παιδιά της γειτονιάς και να γελούμε μαζί. Πως τα ποιήματά μου ωραία είναι κανένα δε θα προσπαθήσω να εξαπατήσω. Πηδάς από λέξη σε λέξη και ξαφνικά ανοίγεται χάσμα και πέφτεις στο κενόˑ μεγάλο βάθος. Μα τι να το κάνεις; Τους λείπει το απόλυτο. Κι όπως με κοιτά περιπαιχτικά, στρίβοντας στη γωνία, γυρίζοντας την πλάτη, σχηματίζω την γκριμάτσα της τραγικής ομορφιάς και προκαλώντας καθρεφτίζομαι στου απόλυτου το φιμέ τζάμι και γελώ. Θα ’ρθει όμως κι η ώρα της αλήθειας. Γιατί απ’ το απόλυτο πάντα δεν μπορώ να ξεφεύγω. Με γκριμάτσες και αστεία κανένας δεν έγινε ποιητήςˑ και κανένα παιδί δεν γνώρισε τα γεράματα χωρίς πρώτα να μεγαλώσει. Στου απόλυτου το φιμέ τζάμι χτυπώ και γελώ. Ανοίγει η πόρτα – «τι θέλετε;» μου λένε, «Το Θεό» «Περάστε μέσα» Κλείνει η πόρτα. Η ποίηση τέλειωσε. Τέλειωσαν τ’ αστεία κι οι γκριμάτσες. Τέλειωσα το απόλυτο να γυρεύω. Το βρήκα. Είναι εδώ.
Read more

Ποιήματά μου

Ονειροπόληση και λογική στη δομή των ποιημάτων μου

Πλακώνει άξαφνα πάνω μου η σκιά της ζωής κι αποτραβιέμαι από γνωστούς, φίλους, ελπίδες και συμμετοχή ενεργή. Μέσα όμως στην απομόνωση γλυκύτατες μου έρχονται εμπνεύσεις πως φιλάω μια γυναίκα και της λέω σ’ αγαπώ πως ξαπλωμένος κοιτάζω τη δύση και μου φαίνεται σαν αυγήˑ από ονειροπόλημα σε ονειροπόλημα από φανταστική σε φανταστική ελπίδα φτιάχνω στα ποιήματά μου τον κορμόˑ για να τον περιχύσω με τη γλυκιά σοκολάτα της λογικής.
Read more

Ποιήματά μου

Χρόνος και Χώρος

Αν ο Χρόνος η αντίθετη έκφραση του Τόπου είναι, αναστρέφοντας τη ματιά θα ταυτίζονταν προς την ίδια θέληση, ψέματα; Διπλό θα ’ταν της γυναίκας το ομοίωμα, διπλό του άντρα και μέσα σε μια αποβάθρα, στου χρόνου τον παραλογισμό, θα μπάρκαραν τα πλοία στην ίδια διεύθυνση με αυτά που ξεμπαρκάρουν. Κι η θέλησή μας, πατώντας στα ακρόβραχα των κομματιών της ώρας, αγέροχα και παιδικά θα κοίταζε το Χρόνο μες στο Χώμα.
Read more

Ποιήματά μου

Η ευρύτερη πραγματικότητα

Βιαστική τρέχει σήμερα η βροχή κι ο κουλουρτζής βρέχεται. Κανένας δε σταματά ν’ αγοράσει. Βιαστική τρέχει σήμερα η βροχήˑ τέλειωσαν τα κουλούρια. Τα ’φαγε ο κουλουρτζής. Βιαστική τρέχει σήμερα η βροχή. Τέλειωσαν οι κουλουρτζήδες. Τους έφαγε η βροχή. Δε τρέχει πια η βροχή. Tην έφαγε ο ήλιος. Κι έφαγε τον ήλιο η σκοτερή έμπνευση του ποιητή.
Read more

Ποιήματά μου

Ποιος γλυτώνει τη θλίψη

Θλίψη είναι η ζωή και με τη θλίψη γεννιέται η γη και πεθαίνει. Μόνο αυτός γλυτώνει τη θλίψη που με θρασιά φτερουγήματα πάνω απ’ την κοιλάδα πετά και χωρίς να σκεφτεί ορμάει στα σύννεφα, τη βροντή, τη μαυρίλα και την αστραπή, χωρίς να βλέπει.
Read more

Ποιήματά μου

Μπορεί μια συντριμμένη καρδιά να γελά;

Μιλάω αλήθεια, τη ζωή δε την καταλαβαίνω. Ένα μερμήγκι τραβά σπόρους. Ένα πόδι το πατά. Τη λογική της ζωής ποιος θα δει και θα κρατήσει τη λογική του; Ποια καρδιά θα κρατήσει ενώ συντρίβεται κάτω στη γη ένα ανέμελο γέλιο για τη ζωή;
Read more

Ποιήματά μου

Πάντρεμα των εποχών

Θλιμμένες αυγουστιάτικες συμβουλές τσιτσιρίζουν στις πυρπολούμενες πέτρεςˑ και στους φθινοπωριάτικους κατακλυσμούς παράξενα καλοκαίρινα μάτια δακρύζουν. Παίζει ο χειμώνας γυαλιά ηλίου φορώντας και δίνει το καλοκαίρι διαλέξεις για τη φύση της βροχής.
Read more

Ποιήματά μου

Η κραυγή της αδιέξοδης μοναξιάς μας

Τι να ’ναι τούτο που κάνει τη γυναίκα με κάθε παίξιμο στο βλέφαρό της άλλο εραστή να θέλει; Τούτο τι να ’ναι που κάνει τον άντρα να φιλά άλλη γυναίκα από τούτη που σκέφτεται και τούτη άλλη να ’ναι από εκείνη που ονειρεύεται; Να ’ναι αυτό η αγάπη; Να ’ναι τούτο η ενότητα με τον κόσμο; Να ’ναι μια λυπημένη σπασμένη κραυγή που δρασκελίζει τα μοναχικά σώματα συγχρόνως;
Read more

Ποιήματά μου

Κοιτώντας στον καθρέφτη

Καθόμουν στο όνειρό μου σε μια λεκάνη κι απ’ τον καθρέφτη μπρος μου έπιασε μια κουκουβάγια να θρηνεί. Πετεινός φάνηκε κι έκλαιγεˑ αρκούδα και ούρλιαζε λυπητερά ένα ελάφι δαγκωμένο άκουγε την καρδιά του σα καμπάνα να χτυπά. Μέσα στα δάκρυα και τα γογγομουρμουρητά έπιασε η παλίρροια του νου ν’ ανεβαίνει και η καρδιά μες στην τρέλα της σα βαρκούλα αρμένιζε στην επιφάνεια χωρίς κύματα μα μουσκεμένη.
Read more

Ποιήματά μου

Ανιδιοτελής βίος

Μέσα στης μπόρας το κουφό γέλιο μέσα στης λιακάδας την παιδικότητα φλουρί βασιλόπιτας να βρεθεί περιμένει από αυτόν που το κέικ στη λιακάδα και τον καιρό θα προσφέρει.
Read more

Ποιήματά μου

Καλλιτεχνικοί άθλοι μιας ψυχής που ονειρεύεται

Στ’ όνειρό μου έπιασα να παλεύω με σκυλιά με τεράστιες μουσούδες, με πελώρια κορμιά. Γίγαντες σα δράκοι φάτσες φρικαλέες νύχια γαμψά μάτια αρπαχτικά. Σε φοβερά ύψη παλεύαμε κι όπως τα σώματα πέφτανε βγαίνανε οι ψυχές και ανεβαίνανε. Τίποτα μη φοβηθείς που μες στο όνειρο θα δεις συχνά σου φτιάχνει το μυαλό ταχύτητες να παραβγείς. Ηρακλήδες και δράκους ήχους πειραχτικούς μεγάλες σημαίες γιαλούς πειρατικούς. Όλα ψέματα κι αλήθεια είναι μόνο μια συνήθεια ενός νου πολεμικούˑ όλα όμορφα είναι χρωμάτινα παραμύθια ζει η ψυχή άθλους καλλιτεχνικούς.
Read more

Ποιήματά μου

Η ψυχή έχει τη δική της ταχύτητα

Η ταχύτητα του σώματος και του μυαλού δεν είναι πάντα η ίδια με αυτήνε της ψυχής. Πολλοί οι γρήγοροι, οι σιγανοί μύλοι μα κάτι άλλο ο άνεμος που τους γυρνά. Περνά χωρίς βαρύτητα κάθε μηχανικό κατασκεύασμα μα αιώνια βαστά η ευφυΐα που το γεννά. Άνθρωποι χαζοί, όντα κουτά υπάρχουν που ζούνε ταχύτητα που τίποτα δε μετρά. Και άλλων που τα σώματα μένουν στυφά τραγουδούν, οι ψυχές, λάμψεις τρομερές.
Read more

Ποιήματά μου

Ονείρωξη

Κάτι σπάει μέσα μου όταν ελευθερώνω σπέρμα. Πιο πολύ με κρυώνει το κρύο Πιο σφιχτά με κρατά το φαγητό κενό το μυαλό μου άδειο κενή η ψυχή μου, χαζή τριγυρνώ εδώ κι εκεί χωρίς να ξέρω γιατίˑ έτσι κι είναι η ζωή μυστική. Όταν σπέρμα μού φεύγει χάνομαι, πεθαίνω ένα σκουλήκι μένω σε μια αλάνα εχθρική.
Read more

Ποιήματά μου

Τα επίπεδα της ύπαρξης

Σε κάθε πάτωμα της ύπαρξης παίζεται διαφορετική μουσική: διπλά τρέμουν τα μπάσα και με μπρίο χωριάτικο ηχούν άλλα ντέφια. Δεν βγάζουν τα φλάουτα όλα τον ίδιο γλυκό ήχο και δε σε κάνουν να κλαις όλα τα βιολιά. Κάθε επίπεδο της ύπαρξης ξεχωρίζει απ’ το δικό του όργανο μια σφυρίχτρα που μας διαπερνά: ο ήχος είναι στη βάση ο ίδιος στη βάση παίζεται μουσική μα μουσικότερη είναι η μουσική που ακούγεται από ένα πιο τίμιο αυτίˑ μια νότα που παρηγορεί τον ακροατή κάτι κεραυνικό που πέφτει από μια ψηλή σκεπή. Τα ζώα για τις ίδιες έννοιες μιλούν μα ο κόρακας και τ’ αηδόνι διαφορετικά τραγουδούν. Τι να λέει η κουκουβάγια ακίνητη κάπου, σε κάποιο κλαδί;
Read more

Ποιήματά μου

Το μετασχηματιστικό δυναμικό της εσωτερικής σύγκρουσης

Το παλιό και το νέο ζητούν ολόκληρο το σώμα δεν ικανοποιούνται με μια σπιθαμήˑ τραβώντας τον άνθρωπο από το κάθε πόδι προσπαθούν να μάθουν τη δομή. Πώς είναι χτισμένος τι τον κρατά στητόˑ τι σαν τούτος πεθαίνει ανεβαίνει ορθό. Μαλώνουν, σμίγουν, ξεσμίγουν ποθιούνται κρυφά παλεύουν, κυλιούνται στη λάσπη τα θέλουν όλα διπλά. Ίσως κάποτε βρουν κάτι που θα μπορεί και τα δυο να χωρέσει τεράστιο σαν φωλίτσα για το μεγάλο και μικρό ταιριαστά: ένα γοβάκι σταχτοπούτιο που στέλνοντας τον ιππότη στη λάσπη κάνει το φτωχό βασιλιά.
Read more

Ποιήματά μου

Η αξία των μικρών πραγμάτων

Ακόμα και το μικρότερο πράγμα έχει τη δική του αξία. Πάντα μικρά πράγματα αποτελούν την έμπνευση του ποιητή. Είναι το μεγαλείο ένα τεράστιο σχέδιο ραμμένο με λεπτή κλωστή. Ένα συνονθύλευμα από ελάχιστα ελάχιστα κατιτί. Μία ψείρα ένα πέρασμα από το μέγιστο σ’ ό,τι δεν μπορεί να μετρηθεί. Ένα μικρό παράπονο ένα προβληματάκι - κοιτά εκεί η έμπνευση να βρει την πηγή.
Read more

Ποιήματά μου

Χαμένος αφέντης

Φοβάμαι φοβάμαι την κάθε μέρα την κάθε στιγμή. Το κάθε πρόσωπο τον κάθε λόγο την κάθε προσπάθεια την κάθε ψυχή. Φοβάμαι πώς φοβάμαι! είναι η ψυχή μου τρελή. Σκυλί που φοβάται πως ο αφέντης του - έχει χαθεί.
Read more

Ποιήματά μου

Αρρώστια

Βλέπεις, με κάθε εισπνοή γεμίζουμε με ζωή και με κάθε εκπνοή ξεψυχούμε. Δεν είναι η αρρώστια παρά ένα κράτημα σ’ ένα αμφίρροπο στάδιο μια τραμπάλα αβέβαιη ανάμεσα στην ελπίδα και τον πόνο. Μία γελάμε – τρελά μια κλαίμε – οικτρά και μία πνέουμε σε μια όχι σίγουρη μορφή. Μας μετατρέπει η αρρώστια μας αλλάζει την ψυχή.
Read more

Ποιήματά μου

Είμαι ένας χοντρός άνθρωπος

Είμαι ένας χοντρός άνθρωπος. Συχνά μισώ το σώμα μου απεχθάνομαι το μυαλό μου. Πού και πού αισθάνομαι να ξεχνιέμαι απορροφιέμαι από κάτι μια οντότητα που δεν περιγράφεται. Δεν είμαι πια εγώ δε μισώ τον εαυτό μου περνώ από μια λεπτή δίοδο δεν ξέρω τι να πω. Που και που κάτι με παρηγορεί κάτι με παίρνει μακριά απ’ αυτή τη δομή.
Read more

Ποιήματά μου

Στου ονείρου τα σύννεφα

Ας στρώσει ο ύπνος σύννεφα στον ουρανό να πατήσω προς τα πίσω σ’ ένα πιο όμορφο καιρόˑ ας φυσήξει ο Νοτιάς τα σύννεφα να διαλύσει ας τα πιει η γη ας τα ρουφήξει ο Θεόςˑ πίσω γυρίζω, ναι, στην άκρη δεν ξέρω πώς. Με ένα σκουπόξυλο του ύπνου το μάγο το όνειρο, ναι, φύγετε, το φως. Στο σκουπόξυλό μου ν’ ανέβω αχ, ναι, δεν ξέρω πώς. Μες στου ονείρου τα σύννεφα πετά πιο όμορφα ο καιρός.
Read more

Ποιήματά μου

Ασκητής

Ένα καινούργιο αγκάθι νομίζω φύτρωσε στο βάθος της σπηλιάς γιατί μύρισε ο πόνος εξαίσια. Μια κοπέλα που κάποτε έπιασα απ’ τα μαλλιά και τη χαστούκισα είχε τούτη τη μυρωδιά. Πώς τη λέγαν δε μυρίζω πια. ------------------------------------------------- Θα σας φανεί παράξενο μα τούτη η κουφάλα γίνεται το κεφάλι μου σταθερή η πέτρα σταθερή η θέληση που έχω ασκητής να μείνω έτσι, απλά, δεν ξέρω γιατίˑ ίσως για να περιμένω την ανατολή. ------------------------------------------------- Ας ήταν ένα ελάφι να περάσει ας μην ήταν απόκρημνα ας μην ήταν ο κόσμος μια πέτρα κι ο ασκητής δάσος ξερό, χωρίς ζωή. Ας ήταν ο ασκητής ένα ελάφι που έτρεχε γεμάτο ζωή. Σκοτεινή νύχτα, πηχτή δε ξέρω τι λέω, χάθηκε ο νους μου, δε θα φανεί. ----------------------------------------- Κρύο νυχτιάτικο δεν μιλάς στις πέτρες δεν αγγίζεις των ερημιτών τις σταθερές καρδιές. Είναι τα κορμιά τους βράχοι κρυμμένοι βράχοι σε χαμένες σπηλιές. Κρύο, δεν ξέρεις πώς κρυώνουν των ασκητών οι ζεστές καρδιέςˑ όχι από σύννεφα ούτε καταρρακτώδεις βροχές. Γελώ, κρύο δε μ’ αγγίζεις τι με πονά δεν ξέρεις να λεςˑ μαχαίρια του κόσμου τούτου ράβουν μόνο θεϊκές καρδιές Κρύο. Τι θες;
Read more

Ποιήματά μου

Το κρυμμένο μάτι της ψυχής

Μοναχική είναι η ψυχή, άλλη ψυχή δεν ξέρει, δεν υμνεί όμορφα μάτια, χείλια γλυκά. Αλίμονο στην ψυχήˑ έξω κοιτά πού θα δει ομορφιά; Σα το φως που ψάχνει φως εξωτερικάˑ τη ματιά που αργά πετώντας παρασέρνεται απ’ το Νοτιά. Ναι, γρήγορα όμορφα τι να υμνήσει η ψυχή, με ποια λαλιά αν μάτι δεν υπήρχε χαμένο χωρίς όνομα σε περίεργα γυαλιά;
Read more

Ποιήματά μου

Ψάρεμα ποιητικών εμπνεύσεων

Με την ταχύτητα του μαχαιριού που χτυπά με την ακρίβεια ενός όπλου με το θόρυβο ενός πολυβόλου σιγαλά βουτά το μυαλό μες στον ήχοˑ σαν ψαράς ξεριζώνει κοχύλια πιάνει δίχτυα τραβά – λέξεις χρυσόψαρα, έννοιες κλειδιά. Και – τα πουλάει στην αγορά.
Read more

Ποιήματά μου

Κόψη μπηγμένη μέχρι το καύκαλο

Λύπη και θλίψη μαγκώνουν την καρδιά μου σα το άτυχο λιοντάρι μπροστά στο μαχαίρι του Ταρζάν. Δε θα του ξεφύγω κι ας βρυχώμαι με τα ποιήματα αυτά. Είναι τα μπράτσα του πιο μεγάλα απ’ τα δικά μου και η λεπίδα του ήδη μέσα βαθιά. Ως πάνω στο καύκαλο, κόψη μπηγμένη για καλά.
Read more

Ποιήματά μου

Η αυτόνομη λαλιά της καρδιάς

Κάθε ποίημα μου μία προσπάθεια είναι να ξεχάσω κάτι που ρέπει καταγήςˑ ν’ αφήσω το σώμα και το μυαλό να ράψει μια λεπτή κλωστή. Γιατί είμαι πάντα υποχρεωμένος να κουνάω τα χείλια για να λέω «σ’ αγαπώ»; Ας δώσω στην καρδιά δικό της στόμα, δικό της σκοπό. Για μπορεί η καρδιά να πάρει άλλο παρά το δικό μου σώμα; Μήπως έχει κάποιος καρδιά που έχει δική της λαλιά;
Read more

Ποιήματά μου

Γεμιστή ντομάτα

Έπεσε το βράδυ. Μια σειρά ποιήματα άπλωσα στο πιάτο για όποιον πεινάˑ η πόρτα είναι ανοιχτή. Σα λουκάνικα μυρίζουν σα ντομάτα – γεμιστή.
Read more

Ποιήματά μου

Καζάνι που ξεχειλίζει

Συχνά τούτη την αίσθηση έχω πως δεν είμαι παρά ένας ταύρος ένα τετράποδο, ναι, ένας μπουρλοτιέρης ένα καζάνι με βραστό θυμόˑ που ξεχειλά από πνευματικό χυμό.
Read more

Ποιήματά μου

Ο κόσμος μια στολισμένη νύφη

Στο γάμο απάνω στολίζεται η νύφη με άσπρο πέπλοˑ άσπρα άστρα πάνω στην έρμη νύχτα φοράει ο κόκορας λειρί Και τι δεν κάνει μία μοναχική ψυχή; Ας ήταν μόνο Κάποιος να τη δει.
Read more

Ποιήματά μου

Ειλικρινά ποιίηματα

Ειλικρινά ποιήματα γράφω δεν έχω χρόνο να σκεφτώ τη δομήˑ Βουίζει η σκέψη μου τρελαίνεται η καρδιά ζητάει η ψυχή άλλη ψυχή. Ναι, ειλικρινά ποιήματα ποιος θα με παντρευτεί;
Read more

Ποιήματά μου

Το μέσα και το έξω, νους και σώμα μια ενιαία μάζα

Ποιος νους βλέπει το μυαλό και ποιος νους τον έξω κόσμο; Με βάση ποιο μέτρο ξεχωρίζεται η φύση απ’ το μυαλό; Μήπως είναι μια ενιαία μάζα; Μήπως ανάμεσα στον ουρανό και τη γη δεν υπάρχει κενό; Ή τραγουδάει ο πιανίστας και το τσέλο άλλο σκοπό; ------------------ Η πάλη των στοιχείων γίνεται όμοια μέσα στο σώμα και έξω απ’ αυτό. Κάθε φορά που μας πονάει το σβέρκο ένας σκύλος κοιτά μια γάτα με θυμό.
Read more

Ποιήματά μου

Πώς είναι ο κόσμος αφότου η συνείδηση εκραγεί / η ψυχή ξυπνήσει

Ο άνθρωπος είναι η συμπτυγμένη μορφή των στοιχείων. Είναι το κολέγιο σε εορταστικό χορό. Μετά την έκρηξη της συνείδησης δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα άτομα τα μέσα και τα έξω. Δεν πληρώνεις εισιτήριο γιατί έχεις φίλο το μουσουργό. Μετά το ξύπνημα της ψυχής αντρόγυνα κουνιούνται στον ίδιο σκοπό.
Read more

Ποιήματά μου

Το λογικό πρόσωπο του θυμού

Αν ο κόσμος γεμάτος φίλους ήταν ο πόνος θα ’βαζε πάντα μάσκα πότε θα χτυπούσαμε το κεφάλι στον τοίχο και θα φωνάζαμε «σε μισώ»; Πότε θα κοιτάζαμε τον άλλο στα μάτια και θα κάναμε εμετό; Θα έπρεπε να παραδεχτούμε πως δεν έχουμε φίλους στον κόσμο αυτό. Δεν θα φορούσε ο θυμός μας πρόσωπο λογικό.
Read more

Ποιήματά μου

Ήρθε πρώτα η σκέψη ή η μουσική;

Να ’γινε πρώτα του ποιήματος η σκέψη ή να συνόδεψε τη μουσική; Τι βγήκε πρώτα; Ποιος πάνω στη γέννα κοιτούσε της μήτρας την ψυχή; Μια καρδούλα τρυπημένη από μια βελόνα λεπτή. [Σε αυτό το ποίημα λέω ότι ο λεπτοφυής νους (βελόνα λεπτή) εμπνέεται παράλληλα τη σκέψη και τη μουσική, δηλαδή ο ήχος του ποιήματος και το νόημά του δεν είναι διαφορετικά πράγματα αλλά συλλαμβάνονται ταυτόχρονα. Με βάση αυτή την εξήγηση, παρακαλώ ξαναδιαβάστε τώρα το ποίημα.]
Read more

Ποιήματά μου

Λάμψη και βροντή

Αν η λάμψη και η βροντή έρχονται σ’ άλλη στιγμή μήπως αλλάζουν ταυτότητα μες στο χρόνο; Ποια απόδειξη υπάρχει πως δεν είναι η φωνή του Γιάννη η όψη του μόνο;
Read more

Ποιήματά μου

Μία είναι η εποχή τ’ ανθισμού

Ο κανόνας είναι μετά το καλοκαίρι να ’ρχεται ο χειμώνας. Η χορτασιά πρέπει να προηγηθεί της πείνας. Σαν δεν πεινάμε εμείς, κάποιος άλλος πεινά. Θ’ αρρωστήσουμε. Θα δακρύσουμε. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Καμιά ροδιά δεν έχει πορτοκάλια. Και για κάθε δέντρο μία είναι η εποχή τ’ ανθισμού.
Read more

Ποιήματά μου

Οι ώρες της έμπνευσης

Μικρές είναι οι ώρες της έμπνευσης κρατούν όσο κρατά μια κραυγήˑ να, όσο η ηχώ απ’ τη νεροποντή. Από κάπου περνάνε και φεύγουν δεν τις ακούς, τις μυρίζεσαι μόνο σαν ένα λουλούδι που είναι θύμηση, πάνω στο βουνό. Τόσο, όσο κρατούν οι σκέψεις όσο περνάνε οι μνήμες απ’ την παιδική ηλικία όσο μένει η ευτυχία όταν όλα κυλούν γοργά. Τι είναι η έμπνευση μα ένα βιαστικό σύννεφο ένα ελάφι που δε σταματά.
Read more

Ποιήματά μου

Ινδικός κεραυνός

Τούτο τον καιρό νιώθω σαν τον ινδικό κεραυνόˑ αστραπές γρήγορες φωτίζει η σκέψη μου νύχτες υγρές, νύχτες βραστέςˑ Δεν είμαι σύννεφο νωχελικό δεν πνέω σαν δροσερός αέραςˑ καίω καμένος τραγουδώ.
Read more

Ποιήματά μου

Δεν ξέρω τι τραγουδώ

Κουνήσου στυλό, πες τον πόνο μου πώς με έκαναν πλαστικό έχυσαν μέσα μου μελάνι και με σπρώχνουν νύχτα μέρα στο τετράδιο πώς μοχθώ απάνω κάτω για ποιον δουλεύω; τι εξιστορώ; Δεν έχω δικαίωμα να ζήσω εγώ; Μίλα στυλόˑ ποιος είμαι εγώ που ρωτώ Σαν ένα bic άδειο νοιώθω Δεν ξέρω τι τραγουδώ
Read more

Ποιήματά μου

Τίποτα δεν απευχόμαστε

Το σώμα μας είναι μέρος της γενικότερης ύλης. Κινείται ακολουθώντας το συμπαντικό μηχανισμό. Είναι η άγνοια του νόμου αυτού που δίνει τη ψευδαίσθηση της προσωπικής κίνησης. Κινείται σαν το υδραγωγείο τρέχει σαν ατμομηχανή και όπως τ’ αστέρια κυκλώνουνε τις γραμμές τους στο χάος ερωτεύεται και κοιμάται ξεχνιέται και παραμιλά. Τίποτα δεν πράττουμε. Τίποτα δεν θέλουμε. Πνέουμε αναπαυτικά με όποιον καιρό. Τίποτα που γίνεται δεν απευχόμαστε κύματα που αφήνονται στο γιαλό. Γρανάζια σε ένα πιο ευρύ μυαλό.
Read more

Ποιήματά μου

Μια αλάνα είναι η ζωή

Μια αλάνα είναι η ζωή μέσα όπου το σώμα μου τρέχει. Κουνά τα χέρια, πόδια, φοβερίζει, δείχνει το δάχτυλο. Δεν σκέφτεται πώς θα δράσει, δεν υπολογίζει την πράξη. Αγκαλιάζει το νερό μες στη λάσπη.
Read more

Ποιήματά μου

Η φωνή του ποιητή

Όπως κάθε ήχος αποτελείται από λεπτότερους ήχους, του ποιητή η φωνή αποτελείται από άλλες, λεπτότερες φωνές. Βγαίνουν από πηγάδια κάπου, κάπου σε μέρες κακές. Στη συνείδησή του τις κλείνει σφιχτά, τις διπλοδένει, τις κρύβειˑ μα στο καλοκαίρι της γραφής κάθε τέτοιο φίδι βγάζει γλώσσα σουριχτή. Δεν είναι ο ποιητής που μιλά μα μια στιγμή κακιά. Από λάκκο ξεφυτρώνει που κανένας δεν κοιτά.
Read more

Ποιήματά μου

Αρσενικός Θεός

Οι γυναίκες που θέλουν να πνευματικοποιήσουν τη σεξουαλική τους επιθυμία δεν πρέπει να ανησυχούν υπερβολικά σε σχέση με τις φεμινιστικές θεωρίες περί θηλυκής πλευράς του θείου. Όχι ότι αυτές είναι λάθος, αλλά δεν θα τις βοηθήσουν για το σκοπό αυτό. Για να πνευματικοποιήσει η γυναίκα τη σεξουαλική της επιθυμία θα ήταν προτιμότερο να σκεφτεί το Θεό ως αρσενικό, γιατί τότε η επιλογή είναι εύκολη: «Ποθώ τον Πάνο, τον Τάκη ή τον Μήτσο ή τον μεγαλοδύναμο και Δημιουργό Θεό;» Φαντάσου τη δημιουργική ενέργεια του Θεού απέραντη, φαντάσου το πέος του να ανεβαίνει από τη βάση, τη γη, στους υψηλότερους ουρανούς, φαντάσου τη φωνή του να βροντά με τους κεραυνούς. Φτιάξε το Θεό με τη φαντασία σου και τούτο το ψεύτικο δημιούργημα ζωοδότησέ το με τον πόθο σου. Η ζωή του πόθου σου μπορεί να δημιουργήσει ένα ζωντανό Θεό. Γνώριζε ότι ο αρσενικός Θεός υπάρχει, ότι είναι εκατομμύρια φορές ισχυρότερος και σεξουαλικότερος από την πιο τρελή σου φαντασία. «Και τι σημαίνει αυτό για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία;», λες. Δεν ξέρω. Ελπίζω να μη την υπονομεύει. Απλώς μια πρακτική συμβουλή σού δίνω. Πόθησε, γυναίκα, τον αρσενικό Θεό και άλειψε το σπέρμα του, το Πνεύμα, στα στήθη της ζωής σου. ------------------------ Είμαι λάτρης του αρσενικού Θεού. Για το θηλυκό Θεό δεν ξέρω τίποτα, αν και μπορεί κι αυτός να υπάρχει. Αν δεν υπάρχει, πώς θα εξηγήσεις την ομορφιά και την έλξη των γυναικών, τη χάρη των κοριτσιών, τη μαγεία μιας κίτρινης παπαρούνας; Είμαι λάτρης του αρσενικού Θεού. Για το θηλυκό Θεό δεν ξέρω τίποτα, αν και μπορεί κι αυτός να υπάρχει. Αν δεν υπάρχει, πώς θα εξηγήσεις τις ιδιότητες της αγάπης και της συμπόνοιας, της κατανόησης, της τρυφερότητας και της δεκτικότητας; Είναι λάτρης του αρσενικού Θεού, μα η αγάπη μου γι’ αυτόν δεν με κάνει τυφλό μπροστά στα θέλγητρα της φύσης και της εκλεπτυσμένης διάνοιας. Θα μπορούσα να ’μαι ένας ιππότης που μάχεται για την Παναγία, ένας άντρας που μάχεται για την εκλεκτή του, ένας βουδιστής που μάχεται για τη νιρβάνα. Κι όμως, δεν είμαι αυτά. Γεννήθηκα ένα ντροπαλό κορίτσι και ο καλός μου πάντα θα καλπάζει προς εμένα. Ενώ κάνω τα καθήκοντα που η κακή μου μητριά μού επιβάλλει, ο καλός μου καλπάζει προς εμένα, για να με σώσει, και, ακόμα και πριν με φτάσει, νιώθω την αντρική του δύναμη να με συνταράσσει. Τα τέκνα που μου γεννά θα ’ναι ελεύθερα από την κακή μητριά. Πιστεύω πως δεν θα χρειαστεί να δουλέψουν στον κόσμο ξανά.
Read more

Ποιήματά μου

Αυτοδύναμο σώμα

Αν είναι να έχει η σκέψη τη δική της χαραυγή ένα αυτόνομο ήλιο μια λυπημένη βροχή πρέπει στο σώμα την αυτοδυναμία να δώσει να μην του δίνει βοήθεια σαν κάτι δύσκολο βρει. Έχει το σώμα τη δικιά του σκέψη που μοιάζει με του ήλιου τα φτερά σαν ξαφνικά μπόρα ξεσπά. Τη δικιά του δύναμη το σώμα για να κερδίσει πρέπει στο φως ν’ αποδείξει πως μπορεί στο σκοτάδι να ζειˑ αν σε κάθε πανικό πέφτει και παρακαλεί το μυαλό πότε θ’ ακούσουμε το δικό του σκοπό; Άσε το σώμα τον εαυτό του να βρει μπορεί να χαράξει μια προσωπική χαραυγή.
Read more

Ποιήματά μου

Η λογική εξήγηση των δυσάρεστων βιωμάτων

Μια αλυσίδα γεγονότων δίνει σε κάθε πλήγμα μια λογική ουράˑ μα μες στην αλληλουχία τίποτα από μόνο του δε χτυπά. Ο ατελής νους απομονώνει, χωρίζει για κάτι και το λόγο του μιλά χωρίς να βλέπει πως κι ο ίδιος δε μπορεί για πάντα να παραμιλά. Όλα έρχονται για κάποιο διάστημα και μετά φεύγουν τίποτα δε φτάνει τυχαία απ’ το μυαλό που κεντήματα φτιάχνει διαρκέστερη είναι η κλωστή που ίσια τραβά. Το νήμα φτιάχνει τα σχέδια η μνήμη και μετά προχωρεί μπροστά και ξεχνά.
Read more

Ποιήματά μου

Τι είναι η συγκέντρωση

Η δυνατότητα του νου να συγκεντρώνεται δεν είναι παροδική υπόθεση μιας στιγμής, ο συγκεντρωμένος νους είναι ο ίδιος όποτε κι αν τον δεις. Δε φεύγει απ’ τον εαυτό του για να τσακώσει περαστικά κάτι σπουδαίο μα μέσα του, σα σε γαλάζια λίμνη καθρεφτίζει όπως είναι σύννεφα μεγάλα και μικρά. Δεν είναι συγκεντρωμένος γιατί διώχνει τις άλλες σκέψεις, μα για τα περίσσια κύματα που ξεχνά. Ναι, είναι η συγκέντρωση σαν μια λίμνη απ’ όπου μια ήσυχη βάρκα περνά. Μια ήρεμη βάρκα που δεν κουνά τα νερά.
Read more

Ποιήματά μου

Το πνευματικό μυαλό έχει το δικό του νόμο

Το πνευματικό μυαλό βλέπει εικόνεςˑ δε σκέφτεται σκέψειςˑ δε κουνιέται σωματικά. Μόνο στις αφηρημένες ιδέες αφήνεται να σηκωθεί απ’ τη γη κι εκεί δεν περιγράφεται πια. Σηκώνεται ο πνευματικός νους σαν αέρας πέφτει σαν αετός κι όταν στέκεται στον αέρα μια τελεία είναι, ο κάθε εαυτός. Λοιπόν είτε σηκώνεται σαν πνεύμα είτε σαν όραμα απτό πετά μα δεν κοντανασαίνειˑ ίσια τραβά. Έχει το δικό του νόμο που μοιάζει με το αγκάλιασμα της γυναίκας στον άντρα που τη σκέψη ξεχνά.
Read more

Ποιήματά μου

Ανάρρωση

Πηδά η ανάρρωση σα τη γαζέλα κι έρχεται. Δε βιάζεται. Πάνω απ’ τις σχισμές της γηςˑ πάνω απ’ τους λάκκους. Σηκώνει το σώμα και ανυψώνεταιˑ στέκεται στον αέρα. Νωχελικά. Και καθώς πέφτει μετά θα ’λεγες πως τραγουδά ένα τραγούδι. Ένα αργό τραγούδι. Πως ο άρρωστος χαμογελά. Σα τη γαζέλα που πηδά σα τις σχισμές του εδάφους σα τα μερμήγκια, πολλά μερμήγκια και τα λουλούδια μες στα νερά. Σηκώνεται η γαζέλα γελά ο άρρωστος και η ανάρρωση πέφτει ξανά.
Read more

Ποιήματά μου

Από μέσα παίρνεται το κάστρο

Από μέσα παίρνεται το κάστρο. Ο κίνδυνος φαίνεται απ’ έξω. Μα εκεί κάπου, στα χαλάσματα ο προδότης καραδοκεί. Σαν ένα σκουλήκι μέσα στο φρούτο ή ένα πουλί ελεύθερου αέρα κάπου που ο αερισμός έχει ξεχαστεί.
Read more

Ποιήματά μου

Το τραγούδι της καρδιάς

Ένα χαντάκι άδειασα το πρωί. Μετά καθάρισα μια βρύση και ένα συρματόπλεγμα μέτρησα από το γήπεδο ως το βουνό. Σιγά σιγά αισθάνθηκα το μυαλό μου να καθαρίζει και την καρδιά να τραγουδά σε πιο χαρωπό σκοπό.
Read more

Ποιήματά μου

Τηγανιτές πατάτες

Έφεραν καινούριο μηχάνημα στα μαγειρεία. Θα κόβω τώρα ψιλές, τηγανιτές τις πατάτες. Κι όταν ρίχνω το λάδι θ’ ακούω να τσιτσιρίζουν να φωνάζουν λες και ψυχή έχουν κι όπως είναι κομμένες πασαλείβει τις πληγές τους με αλμύρα ο Θεός. Με δυο διαβόλους από πάνω τους μαγείρους με άσπρες ποδιές.
Read more

Ποιήματά μου

Οι δύο καιροί

Περίεργα άρχισε κι αυτή η μέρα. Λες και υπάρχουν δύο καιροί. Πως ενώ ο έξω καιρός έφτιανε, ένας μέσα καιρός μάζευε σύννεφα βαριά. Λιακάδα τώρα έξω χαρά Θεού μα μέσα μπόρα ξεσπά.
Read more

Ποιήματά μου

Μισώ τους ανθρώπους που λένε ψέματα

Μισώ τους ανθρώπους που λένε ψέματα έχουν για όλα μια ψεύτικη ευχή μισώ τους ανθρώπους που λένε ψέματα ποτέ δεν έχουν μια αληθινή προσευχή. Μισώ τους ανθρώπους που λένε ψέματα έχουν για όλα μία έτοιμη λογική και μισώ τους ανθρώπους που λένε ψέματα γιατί δεν έχουν μια απελπισμένη κραυγή.
Read more

Ποιήματά μου

Το μυστικό του πνεύματος

Έχει δύναμη μεγάλη το πνεύμα έχει ένα μυστικό: μην τραβολογάς την καρδιά σου από ποτό σε ποτό.
Read more

Ποιήματά μου

Μες στο κουκούτσι

Μαλλιά περίεργα έχει το δέντρο μάτια πρασινοκίτρινα βλέφαρα κλαδιά. Μόνο η καρδιά του μένει μυστική εκεί μες στο κουκούτσι χτυπά.
Read more

Ποιήματά μου

Αποπλάνηση

Σίγουρη είναι για το σπόρο η γη, γιατί ανεβαίνει στο χάος; Τι κοιτά να βρει στο λευκό κενό; Σίγουρα φυτοζωεί, γιατί ανεβαίνει προς τα πάνω; Ποια κίτρινη, κόκκινη μπάλα τον αποπλανεί;
Read more

Ποιήματά μου

Κολλητή φίλη

Δεν υπάρχει τίποτα που ο Πλάστης δεν μπορεί όλα τα μπορεί η πλαστελίνη γιατί έχει πάνω της τη δική Του μορφή. Δεν υπάρχει τίποτα που ο Θεός δεν μπορεί τίποτα η Πλαστελίνη είναι η φίλη του, η κολλητή.
Read more

Ποιήματά μου

Ένα χημείο είναι ο ποιητής

Ένα χημείο είναι ο ποιητής ένα θαυμάσιο εργαστήριο όπου γίνεται το κρύο κι η πείνα ηχητικός παλμός. Μία κραυγούλα γίνεται μία φωνούλα ένα κόκκινο κασκόλ που φορά ο Θεός.
Read more

Ποιήματά μου

Πώς να φύγω;

Ποιήματα γράφω και τρέμω μα πώς να φύγω; Αυτόν που την πνοή Του μου δίνει πώς να αφήσω; Θα ’πρεπε να μην κρυώνω θα ’πρεπε να μην νυστάζω θα ’πρεπε να μην μπορώ να ξεχνώ.
Read more

Ποιήματά μου

Περνά ο Θεός απ’ το σώμα μου

Περνά ο Θεός απ’ το σώμα μου η καρδιά μου βουίζει πάλλεται ο νους μου, γλυκά, μοναχικάˑ είναι του Θεού η φωνή ένα σαντούρι που παίζει ο τρελός του χωριού για τον κουφό που γελά.
Read more

Ποιήματά μου

Γράφω ποιήματα

Ποιήματα γράφω εικόνες απ’ το Ζωγράφο για κάθε τίμια καρδιά. Για το κάθε ανθρώπινο μάτι λόφους φτιάχνω και χαρακώνω εύκολη περπατησιά. Ναι, στο φως του φεγγαριού ποιήματα για τον τρελό του χωριού.
Read more

Ποιήματά μου

Μία λύρα είναι η καρδιά

Μία λύρα είναι η καρδιά, ένα σαντούρι και οι χορδές του όποιοι αγαπάμε κρυφά. Μία λύρα με κρυμμένες χορδές ένα σαντούρι ένας αυλός με τρύπες απ’ όπου ο αέρας φυσά.
Read more

Ποιήματά μου

Μία μουσική υπάρχει σε κάθε άνθρωπο

Μία μουσική υπάρχει σε κάθε άνθρωπο μία κρυφή κραυγή μια νότα που δονείται με δική της ψυχήˑ ένα τετράδιο με πολύχρωμες σελίδες ένας παπαγάλος με βρώμικες λέξεις ένα παιδί που περπάτησε μόλις, για πρώτη φορά. Σήκω φίλε μου, άνθρωπε στηλώσου στα πόδια σου άκου: η καρδιά σου ξυπνά; Ένας ήλιος που τρέχει ένα ανέμελο τραγούδι ένας φίλος που σου γνέφει από μακριά.
Read more

Uncategorized

Τι κέρδισα από τη γιόγκα

(Αλληλογραφία με jaimelenoir σχετικά με το βίντεό μου "Τι είναι ο Ινδουισμός" ) jaimelenoir Σε λίγες μέρες φεύγω για Ινδία και το βίντεό σου με βοήθησε πολύ να κατανοήσω, σε κάποιο βαθμό βέβαια, τις βασικές αρχές του Ινδουισμού. Έχω δυο απορίες και θα 'θελα αν μπορείς να με βοηθήσεις. Αν μέσω των αέναων μετενσαρκώσεων κάποιος γίνει φυτό ή έντομο ας πούμε, πώς μπορεί να "βελτιώσει" τη θέση του ώστε να φτάσει να ενωθεί με το Θείο; Και δεύτερον: Όσοι αποτεφρώνονται στο Βαρανάσι ώστε ν' αποφύγουν τον συνεχή κύκλο των μετενσαρκώσεων στην ουσία "κόβουν δρόμο"; Ευχαριστώ εκ των προτέρων για ό,τι έχεις κάνει. Πίστεψέ με... ξέρω πόση προσπάθεια απαιτεί μια σωστή μετάφραση. Κίμων jaimelenoir γράφεις: «Αν μέσω των αέναων μετενσαρκώσεων κάποιος γίνει φυτό ή έντομο ας πούμε, πώς μπορεί να "βελτιώσει" τη θέση του ώστε να φτάσει να ενωθεί με το Θείο;» Απ' όσο καταλαβαίνω, η περίπτωση να γίνει κάποιος μια κατώτερη μορφή ζωής συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια, και θα κρατήσει απλά για μια περιορισμένη περίοδο για να έχει μια συγκεκριμένη εμπειρία. Δεν νομίζω πως είναι κάτι που αφορά τους περισσότερους από εμάς. Νομίζω χρειάζεται απλά να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν το μοτίβο της σκέψης και της ψυχολογίας μας αντανακλά περισσότερο τον ψυχισμό ενός ανθρώπου ή ενός ζώου. Αν το δεύτερο, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να ζήσουμε σε ανάλογο σώμα σε κάποια στιγμή, ως μέρος έκφρασης του συγκεκριμένου ζωώδους ψυχισμού. Αυτό γίνεται επειδή εμείς το φέρνουμε/έλκουμε στον εαυτό μας μέσα από τη νοοτροπία μας, όχι για να μας ενώσει με τον Θεό. Για να ενωθούμε με τον Θεό και να "βελτιώσουμε" τη θέση μας χρειάζεται να έχουμε την ανάλογη νοοτροπία. Σε κάθε περίπτωση, είτε προχωρούμε προς τον Θεό (την τελειότητα) είτε απομακρυνόμαστε από αυτόν, θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε, βιώνουμε ό,τι έλκουμε στον εαυτό μας. Σε βάθος χρόνου, οι εμπειρίες και η ευτυχία ή οι απογοητεύσεις που βιώνουμε, μας διδάσκουν τι μας προωθεί και τι μας καθυστερεί στην πορεία μας προς τη σοφία και την ολοκλήρωση. «Και δεύτερον: Όσοι αποτεφρώνονται στο Βαρανάσι ώστε ν' αποφύγουν τον συνεχή κύκλο των μετενσαρκώσεων στην ουσία "κόβουν δρόμο"; » Όχι, δεν νομίζω. Νομίζω πως αυτό είναι απλά μια θρησκευτική προκατάληψη. "Κόβεις δρόμο" όταν παίρνεις τον ίσιο δρόμο της ειλικρίνειας και της τιμιότητας, μάλλον παρά τον ελικοειδή δρόμο που σε πηγαίνει δεξιά και αριστερά σε παράταιρους στόχους που δεν σε οδηγούν στο πεπρωμένο σου. Αν είσαι ειλικρινής προς τον εαυτό σου, βλέπεις τι σε πηγαίνει πού και γίνεσαι πιο σύντομος στην προσέγγιση της ψυχοπνευματικής σου ολοκλήρωσης. Αν πας στην Ινδία, σου συστήνω θερμά να επισκεφτείς αυτό το μέρος και να ακούσεις ομιλίες του Σουάμι Νιράντζαν (Swami Niranjanananda), ενός φωτεινού πνευματικού δασκάλου. http://www.biharyoga.net/bihar-school-of-yoga/visit-ashram/ jaimelenoir Δεν έχω λόγια να σ' ευχαριστήσω που μπήκες στον κόπο να μου εξηγήσεις αναλυτικά για τις απορίες μου. Θα προσπαθήσω να βρω χρόνο να τον επισκεφθώ. Φεύγω μεθαύριο με πολύ ανυπομονησία και μεγάλες προσδοκίες. Σ' ευχαριστώ και πάλι και θα σου μεταφέρω τις εντυπώσεις μου όταν επιστρέψω. Κίμων Επειδή θα ήθελα οι προσδοκίες σου να απαντηθούν, θα σου μεταφέρω, στο λίγο χρόνο που μας μένει μέχρι να φύγεις, κάτι από τις δικές μου προσδοκίες και το πώς απαντήθηκαν. Η ουσία της ινδουιστικής θρησκείας είναι η φώτιση. Απ' εκεί και πέρα, όπως και άλλες θρησκείες (και κατ' εξοχήν η δική μας, ο χριστιανισμός) μπορεί να έχει προσμίξεις που πιο πολύ εξυπηρετούν την ιερατική κάστα απ' ό,τι τον πιστό, μα εμείς δεν ενδιαφερόμαστε να κάνουμε μια ακαδημαϊκή αξιολόγηση της ινδουιστικής θρησκείας, αλλά μόνο να δούμε τι έχει να μας προσφέρει στην προσπάθειά μας να επιτύχουμε μια ψυχοπνευματική ολοκλήρωση. Οι πνευματικοί δάσκαλοι της Ινδίας δεν είναι μέρος της ιερατικής κάστας. Διδάσκουν και χρησιμοποιούν την μυστικιστική πλευρά της θρησκείας για να σε ενώσουν με το βαθύτερο δυναμικό σου. Η δε ηθική που διδάσκουν δεν είναι η παραδοσιακή ινδουιστική (οι γυναίκες κατώτερες από τους άντρες, και διακρίσεις στη βάση της κάστας) αλλά μια οικουμενική ηθική της στοργής και του σεβασμού, της προσφοράς και των καλών προθέσεων. Αν τα αρνητικά στοιχεία της παραδοσιακής ινδουιστικής νοοτροπίας είναι εγγενή στη θρησκευτικότητά της ή αν προστέθηκαν αργότερα από κοινωνικούς παράγοντες, είναι ένα ακαδημαϊκό θέμα στο οποίο δεν μπορώ να απαντήσω. Αλλά ποτέ μην πιστέψεις όσους λένε ότι η ινδουιστική θρησκεία είναι δαιμονική επειδή οι βραχμάνοι εκμεταλλεύονται τις κατώτερες κάστες. Αυτή η πολεμική έχει προσυλητιστικούς σκοπούς, να ανακυρήξει την χριστιανική (και δη ενίοτε ειδικά την ορθοδοξία) ως τον μοναδικό δρόμο προς την τελείωση. Είναι λοιπόν σημαντικό να προσεγγίσεις τον ινδουισμό μέσα από ανθρώπους που τον ξέρουν στην ουσία του, δηλαδή ως προς τον τρόπο που βοηθά σε αυτή την τελείωση, μάλλον παρά που τον επικρίνουν για τις υποτιθέμενες κοινωνικές αδικίες που προωθεί. Στη δική μου περίπτωση, μια που με ρώτησες, έχεις έναν Έλληνα που προσέγγισε τον ινδουισμό σε αυτή τη βάση και δεν έδινε πεντάρα για τις θεολογικές διαμάχες. Τι του πρόσφερε ο ινδουισμός; Σίγουρα δεν μου πρόσφερε την οποιαδήποτε "πίστη", με την έννοια της επιταγής να πιστεύω σε θεολογικά κλισέ. Μου πρόσφερε τις διδαχές και παραινέσεις πνευματικών δασκάλων, τα οποία βρήκα να με εμπνέουν σε εξαιρετικό βαθμό· μου πρόσφερε τη γιόγκα· μου πρόσφερε παραψυχικές εμπειρίες· και τελικά μου πρόσφερε μια μερική ένωση με τον Θεό, μέσα από την ανάληψη στον Ουρανό και τον μετασχηματισμό μέρους της ύλης μου σε πνεύμα. Στην ακόλουθη διεύθυνση μπορείς να παρακολουθήσεις μια ομιλία μου στην οποία περιγράφω αναλυτικά αυτή την τελευταία εμπειρία, την ανάληψη στον Ουρανό. https://www.youtube.com/watch?v=X-1fHlmcCVY Είναι η πιο σημαντική γιατί μετασχημάτισε μόνιμα μέρος του νου και της ύλης μου, κάνοντάς με ένα πιο πνευματικό ον. Κάτι που μονάχα ακροθιγώς αναφέρω στην ίδια την ομιλία, είναι πως η εμπειρία αυτή μού δόθηκε από τον πνευματικό μου δάσκαλο, όταν με επισκέφτηκε μέσα στο όνειρό μου (στον ύπνο μου), με πλησίασε και με άγγιξε στον ώμο. Τότε πέρασε μέσα μου μέρος της πνευματικής του (Του) ενέργειας, η οποία προκάλεσε τον μετασχηματισμό. Η ενέργεια αυτή, που μετασχηματίζει τους μαθητές, περνά από τον εκάστοτε διδάσκαλο στον διάδοχό του. Ο διάδοχος του διδασκάλου μου είναι ο Σουάμι Νιράντζαν και έχεις και αυτός αυτή την ενέργεια. Μια φίλη μου, που με επισκέφτηκε στην Ινδία όταν έκανα μεταπτυχιακό στη γιόγκα εκεί, γνώρισε τον Νιράντζαν εκεί, προσευχήθηκε σε αυτόν όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, και την επισκέφτηκε στον ύπνο της. Μια άλλη γυναίκα, μαθήτριά μου στη γιόγκα, στο πρώτο της μάθημα σε γυμναστήριο μαζί μου, έκανε τις ασκήσεις αναπνοής που είχα δείξει στους μαθητές και, όρθια και εντελώς ξύπνια, τον είδε μπροστά της (με κλειστά μάτια) να της εξηγεί ακριβώς πώς έπρεπε να κάνει την άσκηση. Χωρίς να τον ξέρει. Στα δύο χρόνια που έμεινα στην Ινδία κάνοντας το μεταπτυχιακό, άκουγα ομιλίες του Νιράντζαν, μέσα στο πανεπιστήμιο (ο ίδιος δημιούργησε το πανεπιστήμιο, που ανήκει μισό σε αυτόν και μισό στο ινδικό κράτος) δύο φορές τη βδομάδα. Έπλεα σε πελάγη ευτυχίας λόγω του φιλοσοφικού βάθους, της εκφραστικής τελειότητας, αλλά και της απίθανης ικανότητας που είχε να δημιουργεί γύρω του μια σχεδόν "απτή" ατμόσφαιρα στοργής και αγάπης. Αυτό ήταν κάτι μαγικό… Έχω ανεβασμένες στο διαδίκτυο κάποιες ομιλίες του Νιράντζαν, και στις ανοίγω για λίγες μέρες να τις δεις (κανονικά είναι DVD copyright και δεν επιτρέπονται στο διαδίκτυο). Είναι ομιλίες του σεμιναρίου που έκανε στο κέντρο γιόγκα του στην Ελλάδα. Το κέντρο γιόγκα λέγεται Σατυανάντασραμ Ελλάδας και ιδρυτής του είναι η Swami Sivamurti Saraswati, φωτισμένη μαθήτρια του διδασκάλου μου. Αυτή θα μπορούσε να σου παρέχει περισσότερη έμπνευση όταν γυρίσεις στην Ελλάδα μετά το ταξίδι σου. Είναι πραγματικά… κα-τα-πλη-κτι-κή… www.youtubetranslations.gr/Swami_Niranjan_A.htm Σου συνιστώ να επισκεφτείς το μέρος που σου πρότεινα, σε κάθε περίπτωση. Σίγουρα θα κερδίσεις κάτι. Ελπίζω πως θα έχει τρέχουσες ομιλίες του που θα μπορείς να παρακολουθήσεις, την συγκεκριμένη περίοδο. Αν δεν μπορέσεις να μείνεις μέσα στον χώρο, υπάρχουν διάφορα ξενοδοχεία στην περιοχή. Στην Ινδία πάμε για πνευματικό δάσκαλο. Δεν πάμε για να δούμε απλά τα αξιοθέατα. Αυτός είναι τουρισμός, όχι πνευματική αναζήτηση. Αν πας στην Ινδία και δεν δεις πνευματικούς δασκάλους, το δυναμικό της επίσκεψής σου θα έχει μείνει ατελέσφορο. Στην περίπτωση του Σουάμι Νιράντζαν και της συγκεκριμένης πνευματικής παράδοσης, έχεις πνευματικούς δασκάλους, φωτισμένους, ένας εκ των οποίων ζει και διδάσκει μόνιμα στην Ελλάδα. Αυτό δεν θα το βρεις σε καμιά άλλη παράδοση. Εκμεταλλεύσου το! Την Sivamurti την γνώρισα πριν 33 χρόνια, και αλληλεπίδρασα πολύ μαζί της, ενίοτε ως μεταφραστής της. Τώρα θα πρέπει να είναι καμιά εβδομηνταριά χρονών. Αύριο μπορεί να μην υπάρχει πια. Εκμεταλλεύσου τις ευκαιρίες – είναι σπάνιες, και προσπερνούν με εκατό χιλιόμετρα την ώρα. Σουάμι Σατυανάντα ( ο διδάσκαλός μου, τώρα έχει πεθάνει, αλλά ζει και επικοινωνεί μαζί μας από το υπερπέραν. Επικοινώνησε έτσι με μια γυναίκα που μου έγραψε στην ιστοσελίδα μου, παρόμοια όπως μου έγραψες εσύ· δεν γνώριζε ούτε αυτόν ούτε τη Σατυανάντα Γιόγκα, και μου έγραψε απλά ζητώντας μου να επιμεληθώ ένα βιβλίο της με πνευματικό περιεχόμενο) Σουάμι Νιράντζαν (ο διάδοχός του και τωρινός εμπνευστής της οργάνωσης παγκοσμίως, με έδρα την Ινδία) Swami Sivamurti (φωτισμένη μαθήτρια του διδασκάλου μου, εμπνεύστρια του Σατυανάντασραμ Ελλάδας, με έδρα την Παιανία Αττικής· στο βίντεο του Νιράντζαν μπορείς να τη δεις να κάθεται δίπλα του) Σημείωσε το εμαιλ μου: yogaexploration@yahoo.gr Άδραξε τις ευκαιρίες! Περνούν με τριακόσια χιλιόμετρα την ώρα, και χάνονται πριν καταλάβεις τι συνέβη. Χωρίς αυτές, η ζωή είναι μουγκή, μαλθακή και στείρα.
Read more

Ποιήματά μου

Κρεμαστάρι

Κάρφωσε το νου σου πάνω σε κάτι δυνατό κοίταξε το σταυρωμένο Χριστό δεν πέφτει δεν παίζει ο νους του, δε στήνει το μάτι του χορό. Όταν η πλημμύρα θα έρθει μόνον ο Σταυρός θα μείνει σταθερός γιατ’ είναι κρεμαστάρι του ο ουρανός.
Read more

Ποιήματά μου

Ένα ιδανικό

Σφίξε το νου σου πάνω σε κάτι δυνατό βρες, για σένα, ένα ιδανικό κρύψτο το βράδυ στο μαξιλάρι μη το ξεχνάς σα βγαίνεις για το χορό. Όταν ο χορός τελειώσει κι η πίστα θα ’χει σκουπιστεί αυτό μονάχα ίσως διατηρηθεί. Φύλα το πίσω απ’ το μαξιλάρι χώστο στην τσέπη βαθιά. Σα για το χορό βγαίνεις τραγούδησέ του κάτι, κρυφά.
Read more

Ποιήματά μου

Εσωτερικές φωνές

Φωνές αλογίσιες στα σπλάχνα μας περίεργα τραγούδια αστεία ανεκδιήγητα λυπητερά παράπονα. Φωνές φοβερές χτίζουν στα σπλάχνα μας πύργους από μελωδίες που γκρεμίζονται μόνο από ψίθυρους ακατανόητους, μοναχικούς. Μέσα στης τρέλας το παραμίλημα ένα φίδι μουλωχτό τριγυρνάει μέσα στης λογικής το φρένο ταυρίσια μάτια με συμπάθια κοιτούν.
Read more

Ποιήματά μου

Ό,τι μόνο ο ποιητής μπορεί να περιγράψει

Χωμάτινα χέρια έχει η γη, φωνές σαυρίσιες, πελεκανίσιες, πονηριές πειναλέες, δόντια αρπακτικά, μια καρδιά που σαν βουλκανιζατέρ αγκομαχά. Μέσα από τα παράπονα που ακούς από τη γη ν’ ανεβαίνουν ηχεί ένας γλυκύτερος κρότος, μια έντιμη κραυγή που δε μιλά για της ψυχής μας τον πόνο μα για μια ανώτερη, πιο μαλακή χαραυγή. Μέσα στο νερό ψάρια κολυμπάνε πάνω στις πέτρες πουλιά πατούν τον ουρανό αεροπλάνα διασχίζουν και τα χαρτιά ποιητών ώρες καυτές σα δαδί. Από της γης τα κλαδένια τα χέρια μία μουσική, ανέμελη καρδιά ξεφυτρώνει όχι σα τα λοξά κλαδιά μα προς τα πάνω, όπως προς τα κάτω η αδιάφορη μπόρα. Μέσα στους χώματος τους λαβύρινθους μερμυγκήσια μάτια δακρύζουν σαυρίσια στόματα γογγύζουν αρκουδίσιοι λαιμοί ουρλιάζουν λυπητερά. Του κόσμου όλου τη φωνή μόνο ο ποιητής μπορεί να περιγράψει με ένα αδιάφορο δάκρυ σε μια κόλλα χαρτί.
Read more

Ποιήματά μου

Μαγεμένος αυλός

Κάθε δέντρο είναι μια ακίνητη παρουσία. Κάθε κλαδί έχει τη δική του ψυχή. Κάθε φύλλο έχει προσωπική προτίμηση και το άνθος συχνά ακούς τη μέλισσα να καλεί. Από εποχή σε εποχή, από φυλλωσιά σε μπουμπούκι ένας μαγεμένος αυλός διαλαλεί πως στην κοινωνία των φυτών και των ζώων μυστικές πεταλούδες κρύβονται νεράιδες ακίνητες στέκονται και συνομιλούν.
Read more

Ποιήματά μου

Άστατο νερό

Ποιήματα προσπαθώ να γράψω. Μα η σκέψη μου θολή. Τα συναισθήματα μπερδεμένα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αυτή τη φωνή απ’ την άλλη. Σα μία θάλασσα με κύματα και ψάρια πολλά. Ανήσυχες βάρκες. Ψαράδες που κοπιάζουν. Ρεύμα που παρασύρει

τον αφρό . στον ασταθή πανζουρλισμό.

Αχ, Θε μου. Άστατα ψάρια η σκέψη μου. Και η έμπνευση

άστατο νερό.

Read more

Uncategorized

Στο στρατό

Έξω η βαβούρα των στρατιωτών που τρώνε. Σαχλά αστεία. Γέλια. Περγέλια. Μέσα η άλλη βαβούρα. Η μουσική η απαίσια. Η ανωκατοσούρα. Ο εκμηδενιστικός αφανισμός. Τι να προτιμήσεις; Μέσα από δύο όχθες περπατάς μ’ ένα ραβδί πάνω στη θάλασσα. Η ψυχή σου το ραβδί. Γελά κι αυτή. Με τον μέσα και τον έξω κόσμο. Με την ελπίδα τούτη και την άλλη. Με τους στρατιώτες και τον εκλεπτυσμένο ιδεαλισμό. Σα μία νύχτα και μία μέρα. Και ένα σούρουπο. Σαφώς σκοτεινό.
Read more

Ποιήματά μου

Ποιήματα

Ποιήματα γεννώ όπως βγάζει η κότα τ’ αυγό ανακούρκουδα καθισμένος ένα-ένα, αυτό, σφίξιμο, αυτό κι αυτό. Ποιήματα βγάζω όπως γεννά η κότα τ’ αυγό πέρνα διαβάτη μια πεντάρα τα πωλώ. ------------------------ Είκοσι ποιήματα έγραψα σήμερα σαράντα προτάσεις δέκα λέξεις κι εκατόν είκοσι συλλαβές. Είκοσι σελίδες θα πιάσουν από χίλιες οχτακόσιες ενενήντα δύο και μία δραχμές.
Read more

Ποιήματά μου

Πείνα

Κάθε βράδυ έχω αυτή τη δύσκολη ώρα. Κάποιος διάβολος με κυνηγάει και ζητάει να φάει. Στάσου δίπλα μου, Θε μου. Μίλα του. Εξήγησέ του. Πες του πως... είμαι ένας απλός άνθρωπος πεινάω Δεν ψάχνω στα σύννεφα τα σάλια μου τρέχουν Δεν έχω τίποτα, τίποτα πια. Ένας σκυφτός άνθρωπος είμαι. Που θέλει μόνο να ζει νωχελικά. --------------------- Πέφτει το βράδυ. Θε μου, τι θα φάω; Πετεινός αισθάνομαι που βιάζεται για την αυγή. Κουκουβάγια που βιάζεται για τη νύχτα. Άνθρωπος που μαγείρεψε και που έστρωσε το τραπέζι. Μέσα στη νύχτα που πέφτει φωνές σιωπούνε, άλλες ξεπηδούνε μέσα απ’ τα χόρτα και μέσα απ’ τα σωθικά μου σαν κραυγή από σφαχτάρι ένας ματωμένος λαιμός, θρηνεί. ----------------------- Τι ώρα έφαγα; Στις 2:00; κι είναι τώρα 6:00. Μα στο στομάχι μου διαφορετικό ρολόι τρέχει μεσ’ από των πλανητών τους γύρους μεσ’ από των αλητών τις ευχέςˑ είν’ ένα ρολόι που βασίζεται στην πείνα μία προσευχή που βασίζεται στο θυμό μια μέρα που αρχίζει με το συσσίτιο και σταματά με ένα πεινασμένο σκυλί που σ’ ένα κόκκαλο τρέχει. Μέσα στης πείνας το παραλήρημα μες στης ανάγκης το παράπονο πολλά ζητιάνικα χέρια σηκώνονται προς τα πάνω και ζητιάνικα σώματα σωριάζονται βουβά. Ένα σκυλί μένει κι ένα κόκκαλο ένας μοναχικός διαβάτης ένας ήλιος που τρέχει καθώς η ώρα περνά. ----------------------------- Αν κάθε άνθρωπος ζει πολλές ζωές στην προηγούμενη ένας ασκητής θα ’μουνα ένα ψοφίμι ένα άνυδρο δέντρο. Από πείνα σε πείνα τρέχει η ψυχή μου από κρύο σε δίψα και το σώμα μου την ακολουθεί. ---------------------------- Οι πολιτισμένοι άνθρωποι γελάνε με τη σκέψη πως ο Μωάμεθ μιλάει για βουνά από ρύζι μα κάθε πιάτο τους ξεχειλίζει. ------------------------- Μία συνεχής συνείδηση είναι η πείνα ένα συνεχές παράπονο και η δίψα η λυπητερή της σκιά. ------------------------ Κοντά κοιτά ο άνθρωπος που πεινά ως όπου φτάνει το χέρι του και τα δάχτυλά του παίζουνε νευρικά. ------------------------- Δύο δάκρυα συντροφεύουν ετούτον που πεινά και καθρεφτίζουνε την τιμιότητα πίσω απ’ τα μάτια του. Δύο δάκρυα συντροφεύουνε όποιον διψά και όποιον νυστάζει αναστενάγματα κρυφά. Το ένα δάκρυ το φεγγάρι το άλλο ένα άστρο, ο αυγερινός, και το βουερό, το κρυφό αναστέναγμα ο ήλιος που έχει χαθεί πια, που είναι μακριά. Από δάκρυ σε δάκρυ λέει ένα παραμύθι ο ουρανός από τη γιαγιά στο τζάκι στα κουρασμένα της παιδιά. Ξημέρωσε κι ο ήλιος φέγγει πέρασε η κούραση, η νύστα ξυπνά κι η πείνα ακολουθεί τη δίψα σε μιαν καρδιά που μόνη της παραμιλά. Έπεσε πάλι η νύχτα χάθηκε ο ήλιος, το άστρο αυτό και τ’ άλλο, το παραμύθι τ’ ουρανού ειπώθηκε πια για καλά. -------------------------------------- Η βάση του ονείρου βρίσκεται στην τροφή, η πηγή της επιθυμίας, η κρυφή σκέψη της ευτυχίας, και της ευφυίας το μυστικό βρίσκεται πίσω απ’ το ποθημένο νερό. -------------------------------------- Σου γράφω καθώς η πείνα με πιέζει. Η ύπαρξή μου ανεβαίνει στα μάτια μου. Τα αντικείμενα φαίνονται συγχρόνως μεγάλα και μικρά. Φαίνονται μια ιδέα. Ποτήρια φαίνονται ολόκληρα βουνά. Αυτό θα πρέπει να ’ναι ο Θεός μέσα στον άνθρωπο. Η ύπαρξη η θηλυκιά. Κι η αρσενικιά θα πρέπει να’ναι κάτι που περιγράφεται μόνο κρυφά. ---------------------------------- Σαν καταρράχτης χτυπά η πείνα. Νερό με δική του θέληση. Μέσα στο σώμα πέφτει προς το μυαλό ανεβαίνει. Είναι μια επίθεση των σπλάχνων στην εγκεφαλική μήτρα ένα μαχαίρι που διαπερνά την καρδιά. Αχ, Θε μου, άνθρωπε την πείνα μη σκέφτεσαι, άστη να τραβήξει το δρόμο της, ανηφορικά. Το νερό προς τα πάνω πώς πέφτει μόνο τούτος καταλαβαίνει που τις ακτίνες του ήλιου κοιτά. Τρέχουν γρήγορα. Ποιος θα μπορέσει να πει ποιαν ανταύγεια παίρνει η σελήνη δανεική; Γρήγορα το φως του ήλιου τρέχει, νου δεν έχει ιδιοκτήτη να μετράˑ και η πείνα έτσι ξεχνά πού ανήκει και αφήνεται προς τα ψηλά. Άσ’ τη να τραβήξει το δρόμο της. Όπου πηγαίνει είναι καλά. ------------------------------------------ Ποιος θα χωρίσει το πεινώ και το προσωπικό παράπονο; Φορές είν’ ο ορίζοντας τόσο καθαρός, φορές πετάς στην ομίχλη κι η φαντασία σου ουρανό και γη δεν ξεχωρίζει. Ω, ποιος θα πει πού το σώμα πέφτει μες στην πείνα και πού ανεβαίνει η ψυχή, τραγουδά; Ποιος θα χωρίσει τα σύννεφα μέσα απ’ όπου ένας αετός πετά; Μία κλωστή που ίσια τραβά κεντώντας στην πείνα τη λογική στραβά.
Read more

Ποιήματά μου

Φίλος

Φίλος είναι αυτός που σου θυμίζει το χρέος σου. Δεν είναι αυτός που σε κάνει απεριόριστα να γελάς. Όταν η συνείδηση πέφτει μόνο ένας φίλος κρατά την ψυχή σου ψηλά. Γιατί από μία κρυφή πηγή την καρδιά σου τροφοδοτεί με μία θύμηση που στου πεπρωμένου σου το κρεβάτι ένα αυτόματο ρολόι τοποθετεί. Κοιμήσου εσύˑ ο φίλος θα σε ξυπνήσει.
Read more

Ποιήματά μου

Νύχτα όλη μου η ύπαρξη

Ω Συμφορά Ω Τρόμε μου Ω Τρέλα, τρελή νύχτα της καρδιάς μου Ω Νύχτα, κρύα και παγερή Ω Ανέλπιστη, Δυσέλπιστη ελπίδα Ω Βράχε που έπεσες μεσ’ στο νερό και με τραβάς στον πάτο. Πώς τρέμουν τα χέρια μου Πώς τρέμει η καρδιά μου Νύχτα σα να ’γινε όλη η ύπαρξή μου και κάθεται μια κουκουβάγια στα σπλάχνα γκραφάρει το λαιμό μου και σκούζει λυπητερά. Ω Ανέλπιστη, Δυσέλπιστη ευτυχία Ανέλπιστη, Δυσέλπιστη Ισορροπία Ανέλπιστη, Δυσέλπιστη Ελπίδα κάπου χαμένη στα σκοτεινά τούνελ της καρδιάς πώς τρέμεις πώς κράζεις πώς κλαις λυπητερά. Σκοτάδι! Νύχτα! Ω κατάρα!
Read more

Ποιήματά μου

Η ψυχή κυλά

Κοιμήθηκα λίγο το βράδυ σέρνω το σώμα βαριά. Μα πίσω από αυτό το σώμα κάποιο άλλο πετά. Σέρνω το χέρι όπως γράφω μα ο νους μου πηδά χωρίς χαλκά. Σαν ένα σκυλί που από τη λύσσα του ύπνου ξέφυγε τρέχει γοργά. Τρέχει ο νους, το σώμα πηδά. Και η ψυχή κυλά σα νερό που δεν ξεχνά.
Read more

Ποιήματά μου

Στο χώμα κάθομαι και τραγουδώ

Πάνω στο χώμα κάθομαι και τραγουδώ. Δεν ξέρω τι θέλω να πω. Μια προσευχή μόνο ν’ αφήσω από μέσα μου να ξεχαστώ. Ένα αυθόρμητο μάτι μία έκρηξη προς τα έξω να κλειστεί κάθε τι γύρω σε μια αγκαλιά. Ο κόσμος να ’ναι σώμα μου μόνο, να μείνει, σιγαλιά. Αχ, μια σιγανή προσευχή έναν γλυκό ήχο που δε σταματά.
Read more

Ποιήματά μου

Στην Αλεξάνδρα

Από πέλαγο έρχομαι μακρινό κατάπληκτος και φοβισμένος Ήμουν ατρόμητος μια φορά και κόντρα στους ανέμους έπλεα, πάντα αντίθετα, σύμφωνα ποτέ. Μέχρι μια μέρα σύννεφα πήδηξαν πελώρια και βρυχόμενα έπιασαν το καράβι να το ξεκουνάνε, μπρος πίσω, πάνω και μέσα στο νερό. Δελφίνια χόρευαν ή κοιτούσαν έντρομα και ξαφνικά βουβάθηκε η θάλασσα και νόμισα πως σε μια στιγμή ένα περίεργο μάτι που έβλεπε τη σκηνή έκλεισε. Θε μου, σκέφτηκα, πνίγομαι και γυρίζω αριστερά και βλέπω το Χριστό. Με κοιτούσε και ήθελε να χαμογελάσειˑ τον κοιτούσα και ήθελα να κλάψωˑ κι ήρεμα, με φυσικότητα αμέριμνη, έσπασε το κατάρτι μου κι άρχισε να κάνει η βάρκα νερά. Αλεξάνδρα κορίτσι μου, βουλιάζω! Έβγαλα τα μάτια απ’ το Χριστό και κοίταξα τις όχθες, σκοτεινές, σαρκαστικές, γελούσαν νόμισα συριστικά κρατούμενες από ένα σφύριγμα που έμοιαζε με κλάμα. Οδύνη, οδύνη, ο Χριστός έφυγε, ο ουρανός έκλεισε, από κοράκια καμιά κραυγήˑ έκλεισε ο ουρανός και έμεινε μόνο στο λαιμό μου στυφή γεύση τρόμου. Άνοιξε τον κόλπο σου, Αλεξάνδρα κορίτσι μου, κι άσε με μέσα. Ω πώς κρυώνω! Να μπω, να κουρνιάσω σε μια γωνιά, ν’ απλώσω τα χέρια μου στο τζάκι και να ονειρευτώ πως το κατάρτι βυθίστηκε στη θάλασσα το καΐκι έγινε κομμάτια και άξαφνα, ανάλαφρα, χωρίς να σκεφτώ πήδηξα πάνω στο νερό έπιασα το Χριστό απ’ το χέρι, τον αγκάλιασα και προχωρήσαμε μαζί στον ορίζοντα, σα να μας περίμενε ένα φιλικό φως κάπου, κάπου κάτω απ’ τον χλωμό ουρανό... Το νερό σκοτείνιασεˑ οι όχθες ανοιγόκλεισαν τα δόντια κι ένα κύμα γέλιου ορθώθηκε απ’ τη μία άκρη της θάλασσας ως την άλλη καθώς η Αλεξάνδρα σταύρωσε τα πόδια και γλίστρησα στο παγωμένο νερό.
Read more

Ποιήματά μου

Έσβησε ο ήλιος

Γιατί το μίσος και ο θυμός; Γιατί έσβησε και χάθηκε ο ήλιος πίσω απ’ τα σύννεφα για πάντα; Δεν ήρθαμε για να λουστούμε στο φως; Δεν ήρθαμε για ν’ αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλο και να λέμε «σ’ αγαπώ»; Ή μήπως έσβησε ο ήλιος πίσω απ’ τα σύννεφα για να αναδυθεί μες στην καρδιά μας για πάντα;
Read more

Ποιήματά μου

Δεν υπάρχει τίποτα για να χαθεί

Αν η αγάπη υπάρχει μέσα μου κι είναι η πραγματική αγάπη του Θεού, τότε δεν πρόκειται να χάσω, τον ουρανό, την κατανόηση, τη σοφία και την αγάπη θα κερδίσω. Αν δεν είναι, τότε θα χάσω. Όλη τη ζωή μου σ’ ένα μοχλό τη στηρίζω: πως η αγάπη του Θεού έρχεται μέσα απ’ την απόλυτη εμπιστοσύνη στη Χάρη του. Δεν είναι διανοητικό. Είναι μια ενέργεια ή ένα πεπρωμένο. Είναι θέληση ή κατανόηση. Είναι κάτι βαθύ που μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε ήρωα και σε δειλό συγχρόνως. Πρέπει να ’ναι αυτή η Αγάπη, όταν δεν κομματιάζεις το Θεό σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αν δεν είναι αυτή, είμαι χαμένος. Αν δεν είναι αυτή, δεν υπάρχει τίποτα για να χαθεί.
Read more

Ποιήματά μου

Της πεταλούδας τα φτερά

Τούτο ίσως που μπορεί ο νους να κάνει είναι να ζωγραφίσει την άνοιξη και να καλέσει τη ζωή να κινήσει τα σχήματα ν’ ανακατέψει τ’ αρώματα ν’ ανοίξει και να κλείσει της πεταλούδας τα φτερά.
Read more

Ποιήματά μου

Η φύση της λογικής

Τι παράξενη που είναι η λογική! Είναι σαν μια συμφωνία που κλείστηκε σε δύο τηλέφωνα όταν ο ίδιος τρελός νέος για να περάσει το βράδυ του στο καθένα απ’ αυτά μίλαγε διαδοχικά.
Read more

Ποιήματά μου

Υπόσχεση

Αν μια υπόσχεση πίσω στο χρόνο δεν υπήρχε που να μιλά γι’ αυτόν που χάθηκε και γι’ αυτόν που θα βρει, δε θα αλλάζαμε τα ραντεβού μας, δεν θα περιμέναμε από άνθρωπο σε άνθρωπο κάτι να φανεί.
Read more

Ποιήματά μου

Σκυλί

Σαν η αναπνοή του μυαλού σβήνει, σαν το παράθυρο του νου κλείνει, ακούς σε κελί όλο και πιο μακρινό την ψυχή σου να κλαίει· σα σκυλί, που νιώθει πως το αφεντικό του δε θα ξαναδεί.
Read more

Ποιήματά μου

Άροτρο

Μεσ' απ’ τα χωράφια τις ατέλειωτες εκτάσεις περνά το άροτρο του χρόνου το πνευματικό. Το οδηγεί αγαθός εργάτης και όποιος ιδιοκτήτης φωνάξει και σπαράξει μπαίνει στο χωράφι του και δουλεύει. Μα είναι τ’ άρμα βαρύ κι οργώνοντας πατά και λιώνει τον καρπό τον τυχερό και σαν φεύγει είναι το χωράφι σου οργωμένο μα τα μάτια σου δακρυσμένα. Μοιάζει ο πόνος τούτος με εκείνον που νιώθει ο γείτονας που το χωράφι του ψάχνει να βρει κι άλλη, κι άλλη τροφή. Και το βράδυ ο ένας τρώει και κοιμάται κι ο άλλος κάθεται στη μέση του χωραφιού κοιτά τα άστρα και παρακαλεί.
Read more

Ποιήματά μου

Γεωργός

Πώς είναι όταν είσαι γεωργός και από μια πλημμύρα το φαΐ σου στερείσαι για μια εποχή; Πώς είναι όταν βλέπεις τη σοδειά σου μεσ' στα νερά να σκορπίζεται και να κρύβεται; Θλίβεσαι, μα τούτο δεν λέει τίποτα, γιατί τα μάτια σου σίδερα βγάζουν κι αγκίστρια και θρηνούν, γαντζώνοντας μεσ’ στη δυστυχία τους τη γη.
Read more

Ποιήματά μου

Πίστη

Πίστη, πίστη. Μόνο η πίστη, δηλαδή η ένωση με κάτι ανώτερο από εμάς, μπορεί να νικήσει. Γιατί αν θελήσουμε το τέλειο να φτάσουμε, άνθρωποι υποφερτοί θα κλείσουμε, μα αν θελήσουμε άνθρωποι να κρατηθούμε, σύντομα θα γίνουμε χώμα. Πίστη, μόνο η πίστη μπορεί το μυαλό μας απ’ την ακατανίκητη δύναμη με την οποία ο θάνατος το τραβά να ξεκολλήσει. Είναι σκλαβιά η πίστη για τους ελεύθερους ανθρώπους, μα για τους εγωιστές είναι η απιστία ελευθερία σκλάβου. Μα η πίστη είναι ταλέντο και ποιότητα. Είναι εύκολο με το μυαλό να πιστεύεις· είναι δύσκολο και αδύνατο με το σώμα.
Read more

Ποιήματά μου

Θ’ ακούσεις ένα λόγο

Αν το μυαλό σου μπορέσεις να υποτάξεις στην αγάπη και την ανάγκη της γνώσης, θ’ ακούσεις ένα λόγο μια μέρα που δεν είχες μπορέσει να φανταστείς να μιλείται απ’ τα ζώα όλα την ίδια ώρα.
Read more

Ποιήματά μου

Μια στιγμή μόνο

Μέσα σε μια μόνο στιγμή νιώθει καμιά φορά ο πιστός το Χρόνο μέσα του ν’ ανοίγει. Βλέπει το Θεό σα στρατιώτη με μαύρα γυαλιά, με γάντια, με καρφιά. Μια στιγμή μόνο για τον άνθρωπο που πιστεύει, φτάνει για να σφηνώσει απόλυτα σε ράγα όλη του τη ζωή.
Read more

Ποιήματά μου

Αν θέλεις τη γη να γνωρίσεις

Αν θέλεις τη γη να γνωρίσεις, πρέπει ξανά χώμα να γίνεις.
Read more

Ποιήματά μου

Βαρκούλα

Αν το νου σου θέλεις ν’ ασκήσεις να πλησιάζει και να αγγίζει την ουσία αυτής της ζωής, πρέπει κάπου κάτι σταθερό να κρατήσεις – μια φλόγα στο συναίσθημα, ένα καθρέφτισμα στο νου. Αν μες στα νερά τού Χρόνου κολυμπώντας, το μέλλον και τις δυνατότητές σου θέλεις να γνωρίσεις, στην ατελεύτητη ροή χρειάζεται να στηρίξεις μία βαρκούλα ακούνητη από τις προτιμήσεις του Χρόνου.
Read more

Ποιήματά μου

Το σύστημα της σκέψης

Το σύστημα της σκέψης μια συνεννόηση είναι απ’ το Θεό στο Διάβολο, κλείσιμο ματιού, μια άγρια φιγούρα. Μα μέσα της ηλιόλουστα γελαστά γράμματα, μοιραία ειρωνικά, ανεξήγητα ελκυστικά. Μέσ’ στο θεϊκό ποτήρι χύνει ο διάβολος ανθρώπινο δηλητήριο, μέσ’ στο κρασί που συνεπαίρνει κοιμάται ο σταυρωμένος Χριστός. Τίποτα από εποχή σε εποχή δεν αλλάζει· το ποτήρι, τα ποτήρια γεμάτα στέκονται· συχνά βασιλόπουλα δυστυχισμένα τα πίνουν για ένα φιλί.
Read more

Ποιήματά μου

Πρόβατα

Πέρασε ο καιρός της νεότητας, πέρασε η αγνή ευθυμία. Πίσω κοιτώ και προσπαθώ να μαντέψω το μυστικό που το κρυφό ανοιγοκλείνει μάτι του Χρόνου. Από χρόνο σε χρόνο, από αιώνα σε αιώνα γιορτάζουν και χορεύουν συναισθήματα με μπέρτες, πανοπλίες. Μα για τον άνθρωπο με θέληση, αλλάζει κάποτε η εμπειρία και δεν βλέπει στο μάτι του Χρόνου παρά πρόβατα υστερικά και τραγικά.
Read more

Ποιήματά μου

Τη στιγμή που η συνείδηση χάνεται

Πρέπει ο άνθρωπος να ’χει μάτια γυάλινα και κρύα. Αδικοχαμένος χρόνος οι ελπίδες, τα γέλια, οι παραφορές. Πρέπει να τρέχει στο χρόνο σαν καβαλάρης, κάνοντας τεράστια άλματα, πετώντας. Τη στιγμή που η συνείδηση χάνεται τούτο μονάχα μένει, μία μικρή κραυγή μια μακρινή ηχώ μια θύμηση, ξεχασμένη μα ζωντανή.
Read more

Ποιήματά μου

Παράλογη αλοιφή

Δώσε μου τη δύναμη να πιστεύω πως από πίστη μπορώ να Σε φτάσω Δώσε μου τη γενναιότητα να προσπαθώ, την ακρίβεια του αδιάφορου πόνου, τη γαλήνη τ’ ουρανού που μέσ’ στη θύελλα φωνάζει και εκλιπαρεί. Μα εκλιπαρεί ο ουρανός; Εκλιπαρεί. Μου κάνει νεύμα να επιστρέψω και σαν προχωρώ κλαίει. Από τον ουρανό σώσε με μα δώσε μου τη δύναμη να μην τρομάζω σαν χτυπιέμαι. Άλειψε τα λογικά μου Με της αγάπης την παράλογη αλοιφή.
Read more

Ποιήματά μου

Έμπνευση

Είμαστε δυο· τρεις· χιλιάδες. Χιλιάδες οι ευχές και οι σκέψεις που μας ενώνουν. Μα αθροιστικά αν τις σπρώξω, σωριάζονται από αστάθεια. Χρειάζεται η έμπνευση της κάθετης γραμμής. Ετούτος ο λόγος χρειάζεται που θα σχίσει τη νύχτα σα μαχαίρι, με μάρτυρα ένα σκυλί που θα μείνει να κλαίει.
Read more

Ποιήματά μου

Αλήτης

Βρυχήθηκε ο ουρανός και λούφαξε η πλάση. Άστραψε μια, δυο φορές και άρχισε να βρέχει. Έτρεχα από δέντρο σε δέντρο. Έψαχνα μια κουφάλα, μια σπηλιά. Έγιναν τα ρούχα μου πανί, έτρεμα ώς το κόκαλο. Και μέσ’ στην υγρή αγωνία ήρθε άξαφνα στην καρδιά μου το όραμα μιας βίλας με κήπο με σκυλιά με τζαμόπορτες μεγάλες και μ’ ανοιχτά τα μάτια ονειρεύτηκα πως πια αλήτης δεν ήμουν, πως είχα γυναίκα και παιδιά, και πως έρχονταν με τη σάκα την ηλιόλουστη μέρα, αμέριμνα πατώντας στο πράσινο χορτάρι, γονάτιζαν δίπλα στην πισίνα, νωχελικά, με κοιτούσαν αφηρημένα κι ήταν σαν να μην έβρεχε πια. Άστραψε μια, ακόμα δυο φορές και άρχισε να βρέχει και μέσ’ στην υγρή αγωνία νόμισα πως πια δεν ήμουν αλήτης, πως ήμουν ξανά δεκαπέντε χρονών κι έπαιζα με τα παιδιά ράγκμπι και μέσ’ στον ιδρώτα γύρναγα προς την πόρτα του σπιτιού μου κι έβλεπα τη μητέρα μου να κεντά. Και νόμισα ακόμα πως βγήκα βόλτα με τον πατέρα και πήγαμε στην αγορά και κοίταζα ώρα ξαφνιασμένος ένα αιωρούμενο μπαλόνι κι ο πατέρας μού το ’κανε δώρο, μα σαν γύρισα σπίτι νόμισα πως το μπαλόνι ήθελε να φύγει, άφησα την κλωστή και χάθηκε στον ουρανό. Και όπως έβρεχε τώρα μέσ’ στη νεροποντή, θυμήθηκα ξανά το μπαλόνι τούτο και κάθισα γυμνός χάμω στην κάθετη βροχή, έκλεισα τα μάτια μου και το είδα να διαβαίνει, να χαιρετάει και να φωνάζει , μέσ’ στον δριμύ αέρα, παράξενα σήματα που δεν καταλάβαινα, ελπίδες που είχα ξεχάσει, παιδικά μπουσουλήματα κι άναρθρες χαρούμενες κραυγές. Είδα μέσ’ στη βροχή πως αλήτης δεν ήμουν, πως είχα παρελθόν και μέλλον και πως ήταν ο κόσμος ένας κήπος που έμπαινα βόλτα με τον πατέρα, αγόραζα ένα μπαλόνι και δεν μου ’φευγε πια.
Read more

Uncategorized

Χοντρός και Λιγνός

Το απόλυτα μικρό και το απόλυτα μεγάλο είναι η συνείδηση τούτη που καθρεφτίζει τον τρόπο με τον οποίο κοιτάμε την ύλη. Αν και φαίνονται εκ διαμέτρου αντίθετα, εν τούτοις είναι φίλοι, και την πιο πιστή καρδιά στο Χριστό διασκεδάζουν και γελούν σαν το Χοντρό και Λιγνό.
Read more

Uncategorized

Όμηρος

Πάντα να κάνεις στους άλλους ό,τι μπορείς να δεχτείς να γίνει σε σένα. Μη φορτώσεις κανένα με βάρος που ο ίδιος δεν μπορείς να σηκώσεις. Στον καθένα και καθετί συμπεριφέρσου σαν να σου κρατάει για όμηρο την ψυχή.
Read more

Uncategorized

Μη ρωτάς

Μη ρωτάς αν αλήθεια υπάρχει, μην ποθείς την αλήθεια να δεις. Στρέψε τα μάτια στον πόθο σου. Πίσω από τα γλυκά και σουβλερά του δόντια, κρύβεται η αλήθεια σε κλειδωμένο κελί.
Read more

Ποιήματά μου

Αποχρώσεις

Ό,τι βιώνουμε, ό,τι κάνουμε και ελπίζουμε και σκεπτόμαστε και παθαίνουμε, είναι απόχρωση στα μάτια μας και το μάτι της σοφίας δεν είναι παρά οι αποχρώσεις που ενώθηκαν στο λευκό φως.
Read more

Ποιήματά μου

Ο μυστικός κανόνας της αγάπης

Ο μυστικός κανόνας της αγάπης που μπορεί στη ζωή μας αξία να δώσει είναι την αγάπη απ’ την αγάπη μας να μην αποσύρουμε όταν νιώσουμε πως αυτή πια δεν μας ανήκει. Είναι η πραγματική αγάπη ένα πουλί που έκλεψε την αγάπη μας και μασουλίζοντάς τη σε ξένους ουρανούς πετά.
Read more

Ποιήματά μου

Μια τελεία που ταξιδεύει

Κάθε άνθρωπος είναι έκδοση του εαυτού μας· μια παραλλαγή της ψυχής μας· συναισθήματα ανομολόγητα και κρυφά. Είναι αυτό που σκεφτόμαστε μέσα σ’ αυτό που σκεφτόμαστε και αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε όταν γέροι κοιτούμε τη δύση. Όλοι σε μια στιγμή γεννούμαστε και κινούμαστε μετρώντας τούτη τη στιγμή· με το ίδιο μυαλό. Μια τελεία που ταξιδεύει διαπερνώντας τον λογικό και τον τρελό.
Read more

Ποιήματά μου

Ο στόχος των ποιημάτων μου

Τα ποιήματα που γράφω έχουν ένα στόχο σαφή. Προσπαθούν να αποκαλύψουν πίσω από συναισθήματα γήινα, τα οποία με πιέζουν, μία αιώνια ουσία που τα δημιουργεί και τα συντηρεί. Είναι τα συναισθήματα νοητικά ή σωματικά; Είναι χημικά; Είναι εγκεφαλικά; Άσχετα με το πεδίο στο οποίο εκδηλώνονται, προσπαθώ να εκφράσω την πηγή τους. Τόσο το ψωμί όσο και το κεκ φτιάχνονται από αλεύρι. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες φτιάχνονται από βιολογική ουσία. Πράγματα που μοιάζουν διαφορετικά μεταξύ τους, μπορούν να έχουν μια κοινή πηγή. Μίσος, θυμός και έρωτας, φόβος και πονηριά. Από πού έρχονται; Η διαίσθησή μου μου λέει: Όταν βλέπεις το κέικ, βλέπε τη ζύμη. Όταν βλέπεις τη γυναίκα, βλέπε το κορίτσι. Όταν βλέπεις τη βροχή, βλέπε τα σύννεφα. Σε όλα βλέπε την αρχή τους. Πίσω από κάθε γήινο συναίσθημα κρύβεται μια αιτία αιώνια, που το δημιουργεί και το συντηρεί. Τα ποιήματα που γράφω δεν έχουν σαφή στόχο. Είναι τυχαία ποιήματα, αυθόρμητες αντιδράσεις. Είναι το κοριτσίστικο το όνειρο μέσα στη μεγάλη γυναίκα. Είναι η θρέψη στα διάφορα αρτοσκευάσματα. Είναι το σύννεφο που δημιούργησε τη βροχή. Είναι όχι το πουλί που φτιάχνει τη φωλιά του στη βεράντα μου, μα το πουλί που ξεκινά από πολύ μακριά, από ζούγκλες της Μαλαισίας, και τα πολύχρωμα φτερά του και τα τιτιβίσματά του είναι μαζί μου πολύ πριν πετάξει πάνω απ’ το Μεγάλο Ωκεανό. Τα ποιήματα που φτιάχνω έχουν ένα στόχο σαφή. Φέρνουν τη μεγάλη γυναίκα στον κοριτσίστικο αυθορμητισμό της. Φέρνουν τα πουλιά στις άφτιαχτες φωλιές τους. Φέρνουν το νου μας στην άκρη του βουνού για να ατενίσει τον ορίζοντα απ’ όπου ήρθε κι όπου επιστρέφει. Ποια είναι τα συναισθήματα τα γήινα και ποια τα αιώνια; Ποιες οι μαλαισιανές φωλιές και ποιες οι ελληνικές; Τα πουλιά πάντα πετούν και χτίζουν τις φωλιές τους πάντα στον ίδιο τόπο.
Read more

Ποιήματά μου

Η έλλειψη εκπλήρωσης στη ζωή

Γεννιόμαστε ανεκπλήρωτοι, ζούμε ανεκπλήρωτοι και πεθαίνουμε ανεκπλήρωτοι. Ο σύζυγός μας συνεχίζει να ζει και σαν εμείς έχουμε χαθεί. Τα παιδιά μας συχνά μας ξεχνούν αφού ενηλικιωθούν. Εκείνο το όμορφο το γλυκό, που δοκιμάσαμε στη χώρα την ξένη, δεν υπάρχει πια, η συνταγή του χάθηκε. Η κανάτα μας δεν γεμίζει. Ο πάτος της είναι τρύπιος. Η ψυχή δεν γεμίζει. Οι εμπειρίες της περνάνε και ξεχνιούνται. Οι καθρέφτες ποτέ δεν μας δείχνουν το αληθινό μας πρόσωπο. Διαστρεβλώνουν την αριστερή πλευρά σε δεξιά. Μην ζητάς την εκπλήρωση σε αυτή τη Γη. Άσε τους πλανήτες να χορεύουν. Βγες από το πάρτυ, κλείσε την πόρτα πίσω σου. Βάδισε το μοναχικό το δρόμο, σφυρίζοντας ανέμελα. Μόνο τότε ο σύζυγος θα πεθάνει μαζί σου και τα παιδιά θα σε θυμηθούν και ο τρύπιος ο πάτος θα βουλωθεί και η συνταγή του γλυκού θα βρεθεί. Όταν το κενό γεμίσει με κενό και ο καθρέφτης εμφανίσει την αριστερή πλευρά ως αριστερή.
Read more

Ποιήματά μου

Μετενσάρκωση

Όλα οδεύουν στο τέλος τους. Τίποτα δεν ξαναγυρνάει, τίποτα δεν ξαναγεννιέται. Πότε έγινε ο άντρας αγόρι μικρό; Και πότε έγινε το έτοιμο κτίριο πάλι τα θεμέλιά του; Πότε έγινε η πεταλούδα χρυσαλλίδα και πιο σπασμένο τζάμι ξαναενώθηκε; Μόνο ο νους μας επιστρέφει στις ίδιες χαρές και τις λαχταρά, εκείνη η FANTA που ήπιαμε στην παραλία, εκείνο το πόκερ όπου κερδίσαμε διακόσια ευρώ, εκείνο το παιδάκι που γνώριζε τα τρικ που του μάθαμε, που ζούσε τη ζωή με βάση τα δικά μας μοτίβα. Οι δορυφόροι έχουν ένα σαφή σκοπό. Κινούνται σε κύκλους, αναζητούν πάλι την αρχή τους. Μένουν δεμένοι με κάποιο τόπο, περνούν πάλι απ’ τα ίδια μέρη. Μα το τέλος του ανθρώπου δεν είναι πάλι μια αρχή. Είναι μια τελική τελεία, μια τελεία και παύλα. Είναι ένας πύραυλος που έφυγε από ένα σημείο της Γης και ανέβηκε ξεχνώντας το στο διάστημα και χάθηκε. Ό,τι τελειώνει, δεν ξαναρχίζει. Ό,τι πεθαίνει, δεν ξαναγυρνά. Είναι οι επιθυμίες μας οι οποίες ποτέ δεν πέθαναν που αναζητούν τα παλιά τους λημέρια μέσα σε καινούργια σώματα. Είθε να γίνουμε πύραυλοι που δεν επιστρέφουν, είθε να γίνουμε πουλιά που δεν ξαναγυρνούν, είθε να κατοικήσει το διάστημα στην καρδιά μας και να φτερουγίζουμε ανέμελα από άστρο σε άστρο. Γιατί όλα οδεύουν στο τέλος τους. Πότε έγινε ο άντρας αγόρι μικρό και πότε μας έφερε η μεγαλύτερη ευτυχία μας στον ύστατό μας προορισμό;
Read more

Ποιήματά μου

Το άλφα και το ωμέγα

Ο Θεός είναι το στήριγμά μου κι η ελπίδα μου. Είναι αυτό που αποβλέπω στη ζωή. Ο λόγος που ζω. Όπου πηγαίνω. Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα απ’ το Θεό. Τα δυο χέρια του ανοίγουν να μ’ αγκαλιάσουνˑ δεν υπάρχει άλλο λιμάνι. Ο Θεός είναι το α και το ω. Η μόνη παρηγοριά. Η ζέστη μες στο χειμώνα. Η δροσιά. Έξω απ’ το Θεό, χάνω πού πηγαίνωˑ ξεχνάω ποιος είμαιˑ αν κάτι θέλωˑ αν υπάρχει κάτι καλό. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που ποθώ.
Read more

Ποιήματά μου

Προσευχή στο Θεό

Θεέ μου σε παρακαλώ έλα στη ζωή μου. Σε παρακαλώ έλα στη ζωή μου. Εισχώρησε στη ζωή μου. Έλα και μείνε. Έλα στη ζωή μου. Προσάρμοσέ την σε σένα. Άνοιξε το μυαλό μου και μπες μέσα. Σε παρακαλώ εισχώρησε στην ψυχή μου. Τίμησε την ομορφιά μου. Πρόσεξε την ομορφιά μου. Χάιδεψε την ομορφιά μου. Πες μου πως σ’ αρέσω και πως με ποθείς. Πες μου πως έχεις την εικόνα μου στο νου σου. Μια εικόνα χωρίς ατέλειες. Μια ιδεατή εικόνα. Το στήθος χωρίς την ελιά. Τη μέση χωρίς τα κιλά. Τη ζωή χωρίς το βάρος και το θάνατο. Το νου χωρίς το φόβο. Στο σκηνικό της ζωής μου υπάρχουν περίσσια έπιπλα. Φτιάξε το σκηνικό απέριττο. Στο βιβλίο της ζωής μου δύο κεφάλαια θέλουν ξαναγράψιμο. Το φαγητό μου θέλει άλλο επιδόρπιο. Στη συμπεριφορά μου ξέχασα τους τρόπους της κοσμιότητας. Τι σημασία έχει ποια αλλαγή χρειάζεται για να με βρίσκεις όμορφο, ποθητό και αγαπητό; Άκου, τη σκακιέρα ταρακούνα τελείως, ανάτρεψε τα πιόνια όλα. Και μετά ανόρθωσε μόνο τα δικά σου τα πιόνια. Γιατί δεν έχω κάτι για να πολεμήσω. Θα συνθηκολογήσω. Μονάχα τρόμο νιώθω σαν η βασίλισσά σου ζυγώνει το βασιλιά μου. Δεν έχω κάτι για να πολεμήσω. Θα συνθηκολογήσω. Η ισχυρή σου βασίλισσα ας αλώσει τα εδάφη μου. Ας γίνω υπασπιστής της, άντρας της ή σκλάβος. Τίμησε την ομορφιά μου. Θώρησε την εικόνα μου την τέλεια. Από το στήθος βγάλε την ελιά, από την ψυχή το φόβο και το βάρος. Κι από την καρδιά μου βγάλε τα μαύρα τα γυαλιά που το φως σου μειώνουν, τη σκέψη τη μαύρη που θαρρεί άρχοντά μου άλλον.
Read more

Ποιήματά μου

Για την ελπίδα

Ψυχή μου ανέβαινε και μη θλίβεσαι. Χιλιάδες διάβολοι πίσω σου σε προγκούν και σε σπρώχνουν χιλιάδες άγγελοι μπροστά κλαίνε και σε τραβούν ανέβαινε ψυχή μου και μη θλίβεσαι ο ήλιος σύντομα στη ράχη του βουνού θα πατήσει στο κενό θα πηδήξει και την πιο πικρή σου θλίψη θα πνίξει στο φως. Ψυχή μου ανέβαινε και μη θλίβεσαι. Διάβολοι τους θεούς αγκαλιάσαν, βούλιαξε η αλήθεια, πνίγηκε κι έτρεξε ο ήλιος τη φωτιά να δροσίσει με το δάκρυ μιας μήτρας που τρελή τους σπονδύλους του χάους σκαρφάλωνε και γελούσε. Ανέβαινε ψυχή μου και μη θλίβεσαι. Διάβολοι πια δεν υπάρχουν κι οι άγγελοι στον Άδη κοιμούνται και μες στου εφιάλτη τον ιδρωμένο αγώνα γιατί προσπαθούν να εξηγήσουν, γιατί ζογκλέρ ζήτησες να πας στου Θεού το σκοτεινό τσίρκο και σε μια στιγμή των ελπίδων σου τα σπίρτα άναψες και το φώτισες. Ανέβαινε ψυχή μου, ανέβαινε και μη θλίβεσαι. Δεν υπάρχει διάβολος, άγγελος, φως, σκοτάδι ή χάος. Η μυρωδιά των σπίρτων που τόλμησες κι έκαψες είναι η μόνη αλήθεια που ανεβαίνει γελώντας του ουρανού την αόρατη σκάλα και τον αχό τη σιωπής σφυρίζοντας στης αγάπης, στης ανάγκης το τρομαγμένο αυτί τσιγγάνικα τσόκαρα στου μηδενός το τερέν χτυπά και βροντά και χορεύει τη λύτρωση.
Read more

Ποιήματά μου

Ο κλόουν

Κι έσκασε ένα σύννεφο πελώριο και μούλιασε ο ήλιος μέσα του και χλώμιασε και στο τυφλό παραλήρημα ένας κλόουν γρύλισε πάνω στην πέτρα, χωνί σκούφος στην κεφαλή, παρδαλό τραγίσιο πανταλόνι και στους ώμους νεραϊδίσιο τριχωτό σάλι και γρύλισε ο κλόουν και σφύριξε και τσίρλιξε και ρόγχισε: θα μας μιλήσει για τη ζωή μας! Και σηκώνει το ποδάρι, μια σβούρα το περνά, χορεύουν τα δάχτυλα, κοροϊδευτικά, περγελώντας, δεύτερη σβούρα, τρίτη σβούρα και ξάφνου καπνός τυλίγει την πέτρα και απ’ το χάος δυο κάμποι γεννιούνται κι όπου φτάνει το μάτι σου ύαινες χορεύουν και ρεύονται και χάσκουν σκασμένα, τρελό γλέντι, έσφαξαν και τρία αρνιά, άναψαν και μια φωτιά κι είναι η φωτιά πελώρια και σφαδάζει και ανατρώει τα ίδια της τα σωθικά κι οι ύαινες μπαίνουν μέσα στη φωτιά κι απ’ τα φλεγόμενα κόκαλα πράσινο μεθύσι ο πόνος ξεχειλίζει και έγινε ο ουρανός καθρέφτης και στο γυαλί αγάπη φάνηκε πολλή, μεγάλη λογική αγάπη και κτήρια πανεπιστημιακά και φωνές φιλοσόφων, αρχηγοί αγέλων που θα σώσουνε το σύμπαν, ατέλειωτο το πανηγύρι στις ντίσκο και στα κλαμπς κι ήταν αυτός ένας ιδιαίτερος λαός, ο λαός του Θεού. Καίει η φωτιά, μεγαλώνει η φωτιά και φουντώνει. Μπαίνουν μέσα οι ύαινες, σωρός η στάχτη. Γιγάντια λαμπάδα που υψώνεται τη μοίρα της ν’ αναζητήσει και ψηλώνει και ψηλώνει και κοντεύει τον ουρανό. Κι άξαφνα, αναπάντεχα, στριγκό ράγισμα. Φτάνει η φλόγα τον καθρέφτη και τον ανοίγει και σηκώνει ο κλόουν το δεύτερο πόδι και χορεύει και στάζει, τώρα, ο ουρανός, αίμα. Στριγκλίσματα, αναστενάγματα, λαχανιάσματα, βουρβουρητά, σα λαμαρίνες που σχίζονται, σα βράχοι που χτυπάει πάνω τους αξίνα, σα σίφουνας που παρασύρει και σκοτώνει, απίστευτο κακό. Ράγισε ο ουρανός και τρέχουν τα κολασμένα πράματα έξω απ’ τον καθρέφτη να σωθούνε, σπαράζει η πλάση, άλογα χλιμιντρίζουν, πηδάει ο κλόουν, χορεύει, ιδρώνει και στριφογυρίζει σαν τρελός. Και ξάφνου ερημιά, σαν όλα που σωπαίνουν, σαν το κάθε τι που σπάει, σαν να εξαντλήθηκαν οι ύαινες να μην πεθαίνουν πια, απίστευτο κακό, απροσδόκητη ανησυχία, νομίζεις κουνιέται η γη, ανοίγει και βουτάνε μέσα της απερίγραπτες μορφές αγωνίας. Τα πανεπιστήμια ερείπια, οι φιλόσοφοι λούφαξαν, κόπηκε το ρεύμα στις ντισκοτέκ, σκυλιά τριγυρίζουν στις σκοτεινές ξεχασμένες πόλεις και ουρλιάζουνˑ αναστέναγμα σωστό, κάτι συμβαίνει, σαν κάτι να περιμένει, σαν να μην μπορεί μάτι τσακαλιού το σκοτάδι να σχίσει πια. Αγωνία. Υπόκωφα σουρσουρίσματα. Πονηρές κρυμμένες ματιές. Χορεύει ο κλόουν, πότε με το ένα ποδάρι, πότε με το άλλο και πάνω στην τελευταία στιγμή σηκώνει και τα δυο πόδια στον αέρα και χάνεται στο κενό. Στο παραπάνω ποίημα το πρώτο μέρος τελειώνει με τα λόγια: "κι ήταν αυτός ένας ιδιαίτερος λαός, ο λαός του Θεού." Έχω γράψει κι ένα εναλλακτικό δεύτερο μέρος, που είναι το εξής: Κάτω στον κάμπο το θέαμα αγνώριστο, γέμισε ο δίκαμπος λυκάκια και κουνούν την πάνχοντρη ουρά τους και γρυλίζουν γιατί κοιτούν την κόκκινη μάνα που τσιρίζει, ρόγχος θανάτου βαθιά στα σωθικά της, νικηφόρο ούρλιαγμα Χάρου και η μεγάλη μάνα δουλεύει ασταμάτητα. Και πήρε πάνω της η φωτιά κι έφτασε πολλές φορές το μέγεθός της κι έγλειψαν οι απανωφλόγες της το γυαλιστερό τίποτα, χόλιασε το γυαλί κι έσπασε και ρυτίδες έλουσαν την επιφάνειά του κι από το μέσα του σακούλες τσίγκινα νεύρα ούρλιαξαν και έσκουξαν και κραυγές ακούστηκαν ατέλειωτες και φάνηκε ο γελωτοποιός πάνω στο βράχο και κύκλωσε το άλλο το ποδάρι, "δεύτερη πράξη" σάλιωσε και σήκωσε τα χέρια του και τ' άνοιξε κι από την αγκαλιά του μια έρημος ξεφύτρωσε και από το χώμα μια ταμπέλα έφτανε μέχρι τον ήλιο κι έσταζε αιμάτινα γράμματα "Ανθρώπινος Πόνος". Μαυροντυμένα γεράσματα έσερναν ακούραστο μοιρολόι και βρέφη, σκατά δύο ή τριών χρόνων μάζευαν σπασμένα τούβλα και πύργωναν φρούρια και απάτητες πολεμίστρες. Και μες στα χαλάσματα νέοι του πολέμου εκπαίδευαν τους μυς τους για τη μάχη και κοπελούδες της παντρειάς άνοιγαν τα στήθη τους και τα 'δειχναν στον ουρανό μήπως έχει τίποτα να μηνύσει. Και από τα σύννεφα βροντές έσπασαν το ασάλευτο χάλι κι έβρεξε ο ουρανός βαθυκόκκινο γκριζαρωπό αίμα και οι παρθένες άπλωσαν τα χέρια και λούστηκαν με αυτό και οι μάνες έβαλαν προσκεφάλι τα μωρά, γιατί το αίμα πιο πολύ απ' όλους τα μωρά το γιόρταζαν. Κι έσκασε πάνω στο βράχο ο κλόουν και ήταν ένα αστείο ξεπνεμένο και χλωμό να τον λυπάσαι, σήκωσε τις δυο πατούσες ψηλά, "Τρίτη Πράξη" γέλιωσαν και ξεψύχησε κι απ' την ψυχή του μια πολιτεία τσιμέντωσε δύο τριχόρταρους κάμπους και γαλαζοκόκκινοι πάνκηδες ονόμαζαν ερειπωμένους τοίχους "Ελευθερία ή θάνατος" και μπροστά από τους πάνκηδες μαύρα αλεξίσθωτα διαστημικά λεωφορεία διαφήμιζαν περφάνια και πληρότητα, τρεις κραυγές νεογέννητων μαχαίρωσαν τη σιγαλιά και από μια πολυτάραχη άχρωμη τηλεόραση εικόνες και ήχοι αγκάλιαζαν τους πεθαμένους και με περίσσιο μπρίο χωράτευαν μαζί τους για το Χάρο. Και ψηλά ο καθρέφτης της γης, ο ουρανός και μια φωτιά έκαιγε διαρκώς τα σωθικά της και είπαν πως την αχόρταγη αυτή φωτιά την είπαν, ήταν, ο Ήλιος.
Read more

Λογοτεχνικά μου κείμενα

Ο βαθύτερος νους σου

Απόσπασμα από επιστολή μου με θέμα την "εσωτερική δουλειά" που χρειάζεται να κάνουμε για να ξεπεράσουμε (όχι να "καταπιέσουμε") τα απωθημένα από την παιδική μας ηλικία Είναι μία ή ώρα και γράφω αυτό το γράμμα από τις έξι περίπου. Φανταζόμουν ότι μέχρι το βράδυ θα το τελείωνα. Πριν ένα τέταρτο ήρθε ένας γείτονας και χτυπούσε την πόρτα, σώνει και καλά να μου μιλήσει. Τελικά αναγκάστηκα να απαντήσω: «Δεν μπορώ τώρα. Σε παρακαλώ πες ό,τι θέλεις και φύγε. Πες ό,τι θέλεις και φύγε.» Έφυγε. (Έχει έρθει κι άλλες φορές και ξέρω ότι δεν θέλει τίποτα το ιδιαίτερο. Σε λίγο ή αύριο, όταν υπάρξει ευκαιρία, θα μπορέσω να του μιλήσω.) Αλλά απλά και μόνο επειδή έβαλα τη φυσική ενέργεια και φώναξα, μου έφυγε η πνευματική ενέργεια και τώρα δεν μπορώ να γράψω. Κάθομαι να γράψω αλλά δεν αντλώ από ένα βαθύ μέρος μέσα μου. Τι θα έπρεπε να κάνω; Προσπαθώ να κερδίσω χρόνο. Θα μου ξαναέρθει η έμπνευση; Δεν νιώθω το ίδιο μου το πνεύμα, νιώθω το βάρος των δαχτύλων που δακτυλογραφούν, το βάρος του σώματος. Υπάρχει μια βασική δυαδικότητα στη ζωή. Η ύλη και το πνεύμα. Περνάμε όλη μας τη ζωή φροντίζοντας την ύλη – γιατί είμαστε αναγκασμένοι, γιατί έτσι πρέπει ή γιατί αυτό επιθυμούμε, αυτό μάς φαίνεται να έχει νόημα. Και τελικά μια ωραία μέρα ο θάνατος έρχεται, τραβά το σώμα κάτω στη γη και ελευθερώνει την ψυχή. Αλλά η ψυχή χωρίς σώμα δεν είναι ο πλήρης εαυτός μας. Είναι ο μισός εαυτός, και κάποτε θα εκδηλώσουμε ξανά τον υλικό εαυτό μας, ενωνόμενοι και πάλι με ένα σώμα στην ύλη. Μέχρι που και αυτό θα φθαρεί, και θα χρειαστεί να ξαναφύγουμε, και θα συνεχίσουμε σε έναν κύκλο ερχομών και αναχωρήσεων, χωρίς να ξέρουμε τι μας κινεί, τι είναι αυτό που ψάχνουμε, πού βρίσκεται η εκπλήρωση, ποιον δρόμο πρέπει να τραβήξουμε. Άπειρες είναι οι λύπες που θα νιώσουμε, κι είναι πιο έντονες, πιο ισχυρές απ’ τις χαρές, γιατί κάθε χαρά της ζωής σκιάζεται από το φόβο του θανάτου. Αρρώστιες, οικονομικά προβλήματα, ένας κόσμος όπου όλα είναι χωριστά – είσαι χωρισμένος από κάθε υλική και συναισθηματική πηγή ευτυχίας. Ζεις διχασμένος. Οι πνευματικές διδασκαλίες σε κάνουν να θυμηθείς αυτό το κομμάτι που σου λείπει, το αιώνιο, και σε καθοδηγούν στο να χρησιμοποιήσεις την εμπειρία σου στην ύλη για να το βρεις. Το μόνο που χρειάζεται πάντα να θυμάσαι είναι ότι η πηγή της ολοκλήρωσης δεν είναι υλική, γιατί και η ίδια η ύλη είναι διχασμένη σε πολλές μορφές, διαρκώς πεθαίνει, αλλοιώνεται, φθείρεται και υποφέρει. Είναι άφαντη, αόρατη η αθάνατη ουσία. Βρίσκεται μέσα στον ίδιο σου τον νου. Δεν είναι η σκέψη, δεν είναι το συναίσθημα, δεν είναι η αντίδραση, δεν είναι η πίκρα, δεν είναι τα απωθημένα, δεν είναι καμιά ελπίδα για ευτυχία στην ύλη, για μια καινούργια και χαρούμενη μέρα, για ένα παιχνίδι με τους φίλους στο πάρκο ή ένα κολύμπι στη θάλασσα. Δεν είναι η σκέψη που σχετίζεται με οτιδήποτε γήινο, εντυπώσεις που εισέρευσαν μέσα μας κάποια στιγμή της ζωής μας και μας γέμισαν με φόβο ή πόθο, με αρέσκεια ή απαρέσκεια. Όλη τούτη η φαντασμαγορία –των αντικειμένων, των συναισθημάτων, των μνημών, των απωθημένων–, όλη τούτη η εναλλαγή των υλικών και νοητικών εμπειριών, έχει μια κοινή πηγή. Ακριβώς όπως, όταν κοιμόμαστε, όλος ο κόσμος που βιώνουμε προέρχεται απ’ το νου μας, από ένα κοινό κέντρο, ομοίως και στην εγρήγορση το ίδιο το σώμα μας και μαζί τα αντικείμενα που το περιβάλλουν προέρχονται από μια κοινή πηγή, μια αχτίδα. Πού βρίσκεται αυτή; Ακριβώς όπως ο ήλιος φωτίζει από ψηλά στέλνοντάς μας τις αχτίδες του, με τον ίδιο τρόπο υπάρχει μια αχτίδα, εκπορευόμενη από έναν νοητικό ήλιο, που είναι η ίδια η ραχοκοκαλιά του κόσμου όπου ζούμε. Γι’ αυτό, αν προσέξεις, στην κβαντική φυσική περιγράφεται μια κεντρική ενέργεια απ’ την οποία όλα τα σωματίδια της ύλης ξεπηδούν. Αυτή η ενέργεια σε αδρανή μορφή είναι αυτό που αποκαλούμε «νου» μας. Ο ίδιος ο νους μας είναι η αχτίδα που μας ενώνει με το κέντρο του κόσμου, που μας εκπληρώνει φανερώνοντας ως άλλες μας πλευρές τα πράγματα και τους ανθρώπους που μέχρι τώρα θεωρούσαμε ξένους προς εμάς – τους γονείς μας, την πείνα, το φονιά μας. Όταν όλα γίνονται ένα, και αποκαλύπτεται η ενέργεια που τα γέννησε και ταυτιζόμαστε με αυτή, δεν υπάρχει πια θάνατος. Γιατί δεν υπάρχουν επί μέρους υπάρξεις. Πώς θα ταυτιστούμε με αυτό που δεν πεθαίνει; Ποιος είναι ο τρόπος η συνείδηση του όντος να αποκτήσει ανεξάρτητη και πλήρη ζωή; Χρειάζεται, σε κάθε εμπειρία μας, να επισημαίνουμε και να ταυτιζόμαστε με την ενεργειακή πλευρά της εμπειρίας. Κάθε φόβος έχει πίσω του μια ενέργεια. Κάθε έχθρα έχει πίσω της μια ενέργεια. Αυτή μπορεί να σε κάνει να κλάψεις, να αυτοκτονήσεις, να ουρλιάξεις. Υπάρχει ένα πυρ που διαπερνά την ύπαρξη και που το νιώθουμε στην ύλη, το νιώθουμε στην καρδιά μας. Απομονώνοντας αυτή την πύρινη πλευρά της εμπειρίας μας, συσσωρεύοντάς την και θρέφοντάς την με πύρινα βιώματα (η νηστεία, ας πούμε, προσφέρει ένα πύρινο βίωμα) βάζουμε φωτιά στο νου μας. Φέρνουμε μια έκρηξη στο νου μας η οποία αφυπνίζει την Αχτίδα – την ένωσή μας με την κεντρική ενέργεια του σύμπαντος. Μέσα στα χρώματα του ουράνιου τόξου της βλέπουμε τότε τις διάφορες εμπειρίες μας, τους διάφορους φόβους και πίκρες μας, το όλο σόου αυτού του κόσμου, αλλά εμείς είμαστε έξω από αυτό. Συγχρόνως, όλο αυτό είναι μέσα μας. Ενώ είμαστε έξω από οτιδήποτε περιορισμένο –όπως ο θεατής διαφέρει από τον ηθοποιό που βλέπει στη σκηνή-, ταυτόχρονα η Αχτίδα αυτή φωτίζει το νου μας και μας κάνει να βιώνουμε εκ των έσω το κάθε πράγμα που αυτή η Αχτίδα δημιουργεί. Το σώμα μας πάλλεται στο κέντρο του κόσμου, δονείται ενεργειακά στην ίδια συχνότητα με την πηγή. Τότε δεν υπάρχουν ούτε εχθροί ούτε φίλοι, ούτε χαρές ούτε λύπες, ούτε ελπίδες ούτε απογοητεύσεις. Υπάρχει μια κατάσταση πληρότητας μέσα στην ουσία, η οποία δεν μπορεί να περιγραφεί. Το παραπάνω κομμάτι το έγραψα ως μια προσπάθεια να αντιμετωπίσω δημιουργικά την πτώση της ενέργειάς μου που επήλθε με την επίσκεψη του γείτονα. Είχα θυμώσει πολύ με την επίσκεψή του (με την επιμονή του) και ο αγριεμένος νους μου πεταγόταν πάνω, τον έπιανε από το γιακά και τον χτυπούσε. Τέτοιος είναι ο νους. Είναι μια τρελή μαϊμού, δαγκωμένη από φίδι. Πώς να καθυποτάξεις το νου, πώς να ηρεμήσεις το νου, πώς να φέρεις αρμονία και χαρά, το δημιουργικό και το απρόοπτο, μια αίσθηση ζωής; Μα μήπως δεν είναι ζωή ο θυμός αυτός; Στην εξωτερική ζωή βγαίνεις θυμωμένος από το σπίτι, βροντάς την πόρτα του γείτονα, του λες «γιατί με ενόχλησες πρωτύτερα; Μου κατέστρεψες την έμπνευση», τον βρίζεις ή οπλίζεις το δίκαννο και βαράς. Στην εσωτερική ζωή αφήνεις όλη αυτή την μπόρα να ξεσπάσει μέσα σου. Μπορεί να βρέχει μερόνυχτα και πολλές φορές μπορεί να μουσκευτεί το μαξιλάρι σου από απρόσκλητα δάκρυα. Αλλά τελικά, κρατώντας την μπόρα μέσα σου και αντέχοντας το ξέσπασμά της, αφυπνίζεται και ρέει ένα μέχρι πρότινος άγνωστο σιντριβάνι, που σε δροσίζει κάτω από τον ήλιο. Τι δόξα έχει το σώμα το φωτεινό! Το σώμα το ενεργειακό, το σώμα το αθάνατο, πώς λάμπει! Έχεις δει ποτέ αθάνατο σώμα; Έχεις δει σώμα από λαμπερή ουσία; Είναι σαν να βλέπεις τον ήλιο, μία φλογερή διάνοια που σε διατρυπά και γνωρίζει τα μυστικά σου. Συμβαίνουν όλα πέραν του χρόνου και του χώρου. Η πικρία έχει τη δική της λογική. Οι μνησίκακες πράξεις έχουν τη δική τους λογική. Η ειρωνεία, η κοροϊδία, η θυμωμένη απόρριψη, έχουν τη δική τους λογική. Αλλά το σώμα που λάμπει έχει τη δική σου λογική. Είναι ο ίδιος σου ο βαθύτερος νους.
Read more

Στην ακόλουθη ερώτηση από το κοινό, ο διδάσκαλός μου έδωσε, σε μια ομιλία του, την παρακάτω απάντηση:

Ένα παιδί στην ηλικία του ενός ή ενάμιση έτους, δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ ενός φιδιού και ενός σκοινιού. Αλλά όταν γίνει πέντε, έξι ή επτά, δεν θα πλησιάσει ποτέ φίδι και θα μπορεί να διακρίνει μεταξύ των δύο. Καθώς στοχάζεσαι, σκέφτεσαι και διερωτάσαι, η επίγνωσή σου αναπτύσσεται και τότε η διάκριση έρχεται από μόνη της. Τότε διακρίνεις ανάμεσα στο αληθινό και το ψεύτικο· το θνητό και το αθάνατο· το σωστό και το λάθος. Αυτή η ικανότητα είναι συνέπεια ενός ανώτερου νου. Όταν ζεις συναναστρεφόμενος σοφούς ανθρώπους, αναπτύσσεις τη διάκριση. Όταν μελετάς τη ζωή των σπουδαίων και άγιων ανθρώπων, αναπτύσσεις τη διάκριση. Κι είναι απαραίτητο να προσπαθείς, πότε – πότε, να αξιολογήσεις τα πράγματα του κόσμου.

της Μαρίας Αρβανίτης Σωτηροπούλου

Ο πολυμήχανος έρωτας κούρνιασε στο φλούδι του εγκεφάλου. Ντύθηκε την ιδέα για να εκπορθήσει τους κυματοθραύστες των αναστολών. Λίμνασε τα συναισθήματα για να πυρπολήσει τις αισθήσεις. Στα πλοκάμια του αφήνεσαι, παρασύρεσαι. Καθρεφτίζεις τις πεθυμιές σου στο σχήμα του. Πήραν μορφή τα οράματά σου. Ψηλαφάς του κορμιού του τα μονοπάτια αναζητώντας το δαίδαλο της ψυχής σου. Η κατάκτηση είναι γυναικείο προτέρημα. Κατακρατάς, κατασπαράζεις την ηδονή, ρουφάς την ανδρική δροσιά. Μάταια οργώνουν το κορμί σου. Ανήκει μοναχά σε σένα. Ανήκει στη ζωή. Ανήκει στων ανέμων τα γυρίσματα και της θάλασσας της απεραντοσύνη. Μελετώ των χεριών σου τα βήματα, αφουγκράζομαι την ανάσα σου ν’ ακουμπά στο κορμί μου, μετρώ τρόπους προσέγγισης χρυσωμένους από το φως της επίγνωσης. Στιγμιαίες εκρήξεις και μετά το σκοτάδι. Όπως στο όνειρο. Όσο αντέχει το κορμί να φτερουγά καβάλα στην ελπίδα. Παράνομα βλέμματα κάτω απ’ τον ήλιο. Παράνομα φευγαλέα αγγίγματα σ’ ένα κόσμο παράνομα χτισμένο. Οι πεθυμιές στήνουν καρτέρι ν’ αδράξουν τη στιγμή. Τ’ όμορφο ντύνεται η Αλήθεια. Το μαντήλι μου ντύνω στο κοντάρι της καρδιοχτυπώντας μη το δω ματωμένο απ’ το αίμα μου. Στις λέξεις φωλιάζω καρτερώντας το βοριά της στέρησης να γυμνώσει τα όνειρα απ’ τις ακόρεστες πεθυμιές. Την αρετή σφραγίσαμε φιλάργυροι και σα μαράθηκε την αποδώσαμε στο νοτιά να την καταπιεί. Γιατί δεν ακούγαμε τους χτύπους του καιρού στο κατώφλι μας μήτε οσφραινόμαστε τις αλλαγές της άνοιξης, μήτε λουστήκαμε στο αίμα της ανατολής. Κούφια η αγάπη, άγευστη η πείρα μας. Λευκά τα φύλλα της τόλμης. Κι ως την αιχμή του μαχαιριού η καρδιά μας μια ανάσα φως.

Πνευματική λογοτεχνία

Μαχαμπαράτα

Ακολουθούν τρία αποσπάσματα από το γνωστό ινδικό έπος Μαχαμπαράτα (προ ετών παίχτηκε και παραγωγή του BBC στην ελληνική τηλεόραση ). Μπορείτε να με ακούσετε να τα απαγγέλλω σε αυτό το βίντεο (χρόνος 1:45:09). (Ο Βυάσα (ο αφηγητής της Μαχαμπαράτα) καταγράφει τα μοιρολόγια που συντροφεύουν το βασιλιά Ντουριόντανα αυτές τις τελευταίες στιγμές της ζωής του) Μεγάλε βασιλιά, πού είναι τώρα το λευκό σου αλεξιβρόχι; Πού είναι τάχα η μυιοσόβη σου η φιλντισένια και το φορείο σου με τις μεταξωτές κουρτίνες; πού είναι τα μαρμαρένια σου λουτρά και οι στολισμένες σου χορεύτριες; Τώρα στο χώμα κείτεσαι λαβωμένος θανάσιμα με ματωμένους τους μηρούς, μονάχος μες στη νύχτα. Στα χέρια σου γυαλίζει το αίμα κι η λάσπη. Δεν σου απομένει πια παρά μια στάλα μοναχά ζωής, λυγμοί ταράζουν το κορμί σου κι αίμα πηχτό αδιάκοπα ξερνάς. Πού είναι τ' άρματά σου τα στολισμένα με σμαράγδια; Πού είναι τα χωριά σου, τα παλάτια, τα χαρέμια σου; Πού είναι οι τριακόσιες χιλιάδες καβαλάρηδες κι οι οχτακόσιες χιλιάδες πολεμικοί ελέφαντες; Τα όρνια σιμώνουν πεινασμένα για να σπαράξουν το κορμί σου, κοπάδια ύαινες και λύκοι πλησιάζουν. Μάταια τινάζεις τα χέρια τα ματοβαμμένα για να τα διώξεις. Άκου, οι γύπες τινάζουν τα φτερά τους. Απόψε οι σάρκες σου θα τους θρέψουν. Μεγάλε βασιλιά, εσύ που τη γη ολάκερη κυβερνούσες, εσύ που με το ρόπαλό σου το χρυσό οδηγούσες τόσους και τόσους βασιλιάδες, τώρα δεν θέλεις να πιστέψεις πως οδεύεις στο δρόμο του θανάτου. Να πιστέψεις δεν θέλεις πως πεθαίνεις κι εσύ... Το αίμα σού εμποδίζει τη μιλιά, στα μάτια σου γυαλίζει η οργή, η κοφτή σου ανάσα σιγοσβήνει. Ο χρόνος είναι πάνω απ' όλα. Κρίμα σε σένα, κρίμα στη μάνα σου την Γκαντάρι που γριά πια θα βγει στους δρόμους της ζητιανιάς. Κρίμα και στον τυφλό γέρο πατέρα σου, κρίμα στους φίλους σου, στους ταπεινούς ανθρώπους που τόσα σού έδωσαν και τώρα θα γυρνούν περιπλανώμενοι σε μια γη όπου χαρά δεν υπάρχει πια. ----------------------- Ο Βυάσα, βλέποντας το βαθύ πόνο των γυναικών που ψάχνουν μέσα στους χιλιάδες νεκρούς για τους δικούς τους ανθρώπους, μιλά για το μυστήριο του θανάτου: Δυο κορμοί που επιπλέουν στο νερό, συναντιούνται στον ωκεανό κι ύστερα αμέσως χωρίζουν. Το ίδιο εσύ κι η μητέρα σου, ο αδερφός σου κι εσύ, η γυναίκα σου κι εσύ, ο γιος σου κι εσύ. Τους ονομάζεις γυναίκα, πατέρα, φίλο σου, μα δεν είναι παρά μια τυχαία συνάντηση καθ' οδόν. Τούτος ο κόσμος είναι μια ρόδα που γυρίζει, ένα πέρασμα στο μεγάλο ωκεανό του χρόνου όπου κολυμπούν δύο καρχαρίες, τα γηρατειά κι ο θάνατος. Τίποτε δεν διαρκεί, ούτε καν το κορμί σου. Κανένας δεσμός δεν αντιστέκεται στο χρόνο. Αυτή τη στιγμή δεν βλέπεις τους προγόνους σου κι ούτε οι πρόγονοί σου σε βλέπουν. Δεν βλέπεις ούτε τον ουρανό, μήτε τον κάτω κόσμο. Ποιος φτιάχνει τον άνεμο, τη φωτιά, το φεγγάρι, τον ήλιο, την ημέρα, τη νύχτα, τα ποτάμια, τ' αστέρια; Όλα είναι βαλμένα πάνω σ' αυτή την πολυποίκιλη δημιουργία, που η αιτία της είναι ακατανόητη. Τίποτε δεν μένει, τίποτε δεν ξαναγυρνά. Χαρά, λύπη, όλα είναι κανονισμένα από το πεπρωμένο. Αυτό που ποθείς, το έχεις. Αυτό που δεν ποθείς, το έχεις. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί. Τίποτε δεν εγγυάται τη ευτυχία του ανθρώπου. Πού είμαι; Πού πηγαίνω; Ποιος είμαι; Γιατί; Και για ποιο πράγμα θα έπρεπε να κλαίω; ------------------------- Ο Γιουντίστιρα εγκαταλείπει το στρατόπεδο μες στη νύχτα και κοιτάζει γύρω του την πλάση. Τότε ένα παράξενο ποίημα σχηματίζεται στη σκέψη του απρόβλεπτα χωρίς ο ίδιος να το επιδιώξει: Ένας μεγάλος ποταμός κυλάει στο πεδίο της μάχης, κι εισβάλλει στον κόσμο των νεκρών. Οι σκοτωμένοι ελέφαντες νησιά φαντάζουν στα κόκκινα νερά του, οι πανοπλίες κροκόδειλοι θαρρείς, νερό το αίμα, τα πτώματα δεντροκορμοί, τα σκόρπια σπλάχνα χέλια μοιάζουν. Τα τσακισμένα κόκαλα των πολεμιστών είναι η άμμος, ιλύς οι σάρκες, δίνες οι σημαίες, φρύνοι φαντάζουν τα κομμένα χέρια. Ο ποταμός σκάβει μια κλίνη βαθιά όπου τα πτώματα κοιμούνται σαν σφιχταγκαλιαμένοι εραστές. [?] όπου οι ασπίδες μοιάζουν με χρυσά πλεούμενα. Φύκια φαντάζουν τα μαλλιά και τα κεφάλια βράχια, τα δαχτυλίδια φυσαλίδες, τ' ακόντια καλαμιές, οι τροχοί των αρμάτων θυμίζουν στρόβιλους και τα κομμένα δάχτυλα σαν ψάρια επιπλέουν. Τα βραχιόλια μοιάζουν με βότσαλα, τα κύμβαλα με όστρακα. Ψαράδες, τα τσακάλια... Τα τόξα πλέουν πάνω στο κύμα τούτο των δακρύων κι η βουή του ποταμού σαν πονεμένος θρήνος αντηχεί. Οι κομμένες προβοσκίδες των ελεφάντων τινάζονται σαν ερπετά. Κι ο κόκκινος ποταμός κυλά νύχτα και μέρα κάτω απ' τη σκυφτή σκιά των όρνεων.
Read more

Πνευματική λογοτεχνία

Ινδική πνευματική ποίηση

Ακολουθούν πέντε ποιήματα του Καμπίρ, γνωστού ποιητή της Ινδίας (14ος αιώνας) (Μιλάει ο Θεός στον πιστό): Ψάχνεις για μένα; Είμαι ακριβώς δίπλα σου. Οι ώμοι μας ακουμπούν. Δε θα με βρεις στα στούπας, ούτε στα ινδικά τέμενα, ούτε στις συναγωγές ή στους καθεδρικούς ναούς ούτε στη λειτουργία, ούτε στις μουσικές, ούτε στα πόδια που διπλώνουν πίσω απ' την πλάτη ή στην ισχνή δίαιτα. Όταν πραγματικά με ψάξεις, θα με βρεις αμέσως: θα 'μαι στο πιο μικροσκοπικό σπίτι του Χρόνου. Ο Καμπίρ λέει: "Μαθητή, πες μου, τι είναι ο Θεός;" Είναι η αναπνοή μέσα στην αναπνοή. ----------------- Μια άλλη εκδοχή του ίδιου ποιήματος: Ω υπηρέτη, πού με ψάχνεις; Να, είμαι δίπλα σου! Δεν είμαι στο ναό ή στο τζαμίˑ ούτε στην Κάαμπα ούτε στο Καϊλάς Ούτε είμαι στις ιεροτελεστίες και τα τυπικά, ούτε στη γιόγκα και την απάρνηση. Αν είσαι πραγματικός αναζητητής, θα με δεις αμέσωςˑ θα με συναντήσεις στην πιο μικροσκοπική στιγμή του Χρόνου. Ο Καμπίρ λέει: "Α, Σάντου!" "Ο Θεός είναι η πνοή της πνοής." ------------------------- Μιλάει ο Καμπίρ τώρα, ο ποιητής: Είπα στο πλάσμα μέσα μου που ποθεί: Τι είναι αυτός ο ποταμός που θες να διασχίσεις; Δεν υπάρχουν ταξιδιώτες στο δρόμο που πάει στο ποτάμιˑ ούτε ο δρόμος υπάρχει Βλέπεις κανένα να κινείται στην όχθη; Δεν υπάρχει ποτάμι, ούτε βάρκα, ούτε βαρκάρης Ούτε παλαμάρι ή κάποιος να το τραβήξει. Δεν υπάρχει στεριά, ούτε ουρανός, ούτε χρόνος, ούτε όχθη, ούτε λιμάνι Και δεν υπάρχει ούτε σώμα ούτε νους! Πιστεύεις πράγματι πως κάτι θα κάνει την ψυχή σου να ξεδιψάσει; Σ' αυτό το μεγάλο κενό, δε θα βρεις τίποτα. Γίνε δυνατός λοιπόν και μπες μέσα στο δικό σου σώμαˑ εκεί έχεις σταθερό πάτημα για το πόδι σου. Σκέψου προσεκτικά και μην πας αλλού. Λέει ο Καμπίρ: απλώς άφησε κατά μέρος τους φανταστικούς πόθους για τα πράγματα και εδραιώσου σε αυτό που είσαι. --------------- Μην πηγαίνεις στον κήπο με τα λουλούδια! Ω φίλε! μην πηγαίνεις εκεί. Στο σώμα σου είναι ο κήπος με τα λουλούδια. Εδράσου στον χιλιοπέταλο λωτό, κι απ' εκεί ατένισε την Απέραντη Ομορφιά. ---------------------- Στο παρακάτω ποίημα ο "φακίρης" είναι ο γιόγκι γκουρού του Καμπίρ: Σε σένα τράβηξες την αγάπη μου, ω φακίρη! Κοιμόμουν στο δικό μου δωμάτιο, και συ με ξύπνησες καλώντας με. Πνιγόμουν στα βάθη του ωκεανού του κόσμου, και συ με έσωσες τραβώντας με. Μ' ένα σου λόγο μόνο, έσχισες όλα μου τα δεσμά. Ο Καμπίρ λέει: "Τούτος ο φακίρης ένωσε την καρδιά μου με τη δική του καρδιά."
Read more

Πνευματική λογοτεχνία

To Ρόδο του Παράκελσου (συγγραφέας: Χόρχε Λουίς Μπόρχες)

Από τη συλλογή Ρόδινο και Γαλάζιο (μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης), εκδ. ύψιλον/βιβλία 1982. Στο εργαστήρι του, που έπιανε τα δυο δωμάτια του υπογείου, ο Παράκελσος παρακάλεσε το θεό του, τον ακαθόριστο θεό του, έναν οποιοδήποτε θεό, να του στείλει ένα μαθητή. Βράδιαζε. Η χλωμή φωτιά του τζακιού έριχνε στον τοίχο ακανόνιστους ίσκιους. Τού ’κανε μεγάλο κόπο να σηκωθεί για ν’ ανάψει τη σιδερένια λάμπα. Ο Παράκελσος, αφηρημένος απ’ την κούραση, λησμόνησε την προσευχή του. Η νύχτα είχε σβήσει τους σκονισμένους άμβικες και την κάμινο, όταν κάποιος χτύπησε την πόρτα. Μισοκοιμισμένος, σηκώθηκε, ανέβηκε τη μικρή στριφογυριστή σκάλα κι άνοιξε ένα απ’ τα θυρόφυλλα. Μπήκε ένας άγνωστος. Έδειχνε κι εκείνος πολύ κουρασμένος. Ο Παράκελσος τού ’δειξε έναν πάγκο• ο άλλος κάθισε και περίμενε. Για λίγο δεν αντάλλαξαν ούτε μια λέξη. Ο δάσκαλος ήταν ο πρώτος που μίλησε. -Θυμάμαι πρόσωπα της Δύσης και πρόσωπα της Ανατολής, είπε, όχι χωρίς μια κάποια έπαρση. Το δικό σου όμως πρόσωπο δεν το θυμάμαι. Ποιος είσαι και τι θέλεις από μένα; -Τ’ όνομά μου δεν έχει σημασία, αποκρίθηκε ο άλλος. Ταξίδεψα τρεις μέρες και τρεις νύχτες για νά ’ρθω στο σπίτι σου. Θέλω να γίνω μαθητής σου. Σού ’φερα όλα μου τα υπάρχοντα. Έβγαλε ένα πουγκί και τ’ άδειασε με το δεξί του χέρι πάνω στο τραπέζι. Πολλά χρυσά φλουριά κύλησαν από μέσα. Ο Παράκελσος τού ’χε γυρίσει την πλάτη για ν’ ανάψει τη λάμπα. Όταν στράφηκε ξανά προς το μέρος του, παρατήρησε πως το αριστερό χέρι του ξένου κρατούσε ένα ρόδο. Το ρόδο τον ανησύχησε. Έσκυψε, ένωσε τις άκριες των δαχτύλων του και είπε: -Ενώ πιστεύεις πως μπορώ να κατεργάζομαι τη λίθο που μετουσιώνει όλα τα στοιχεία σε χρυσό, έρχεσαι και μου προσφέρεις χρυσό. Όμως ο χρυσός δεν είναι αυτό που ζητάω, κι αν εσένα αυτό που σ’ ενδιαφέρει είναι ο χρυσός, δεν θα γίνεις ποτέ μαθητής μου. -Ο χρυσός δε μ’ ενδιαφέρει, απάντησε ο άλλος. Δέξου ετούτα τα φλουριά σα μια απόδειξη της δίψας μου να μάθω. Θέλω να μου διδάξεις την Τέχνη. Θέλω στο πλευρό σου να διαβώ το δρόμο που οδηγεί στη Λίθο. Ο Παράκελσος είπε αργά: -Ο δρόμος είναι η Λίθος. Η αφετηρία είναι η Λίθος. Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, δεν έχεις αρχίσει ακόμα να καταλαβαίνεις. Κάθε βήμα που θα κάνεις είναι το τέρμα. Ο άλλος τον κοίταξε δύσπιστα. Κι είπε, τονίζοντας τις λέξεις: -Όμως, υπάρχει ένα τέρμα; Ο Παράκελσος γέλασε. -Οι εχθροί μου, που είναι τόσο πολλοί όσο κι ανόητοι, λένε πως όχι, δεν υπάρχει, και με αποκαλούν απατεώνα. Δεν τους δίνω δίκιο, κι όμως δεν αποκλείεται όλ’ αυτά να μην είναι παρά μια αυταπάτη. Αυτό που εγώ ξέρω είναι πως «υπάρχει» ένας Δρόμος. Ύστερα από μια μικρή σιωπή, μίλησε ο άλλος: -Είμαι έτοιμος να τον διαβώ μαζί σου, ακόμα κι αν μας πάρει χρόνια. Άφησέ με να διασχίσω την έρημο. Άφησέ με να διακρίνω έστω από μακριά τη Γη της Επαγγελίας, ακόμα κι αν τ’ άστρα δεν μ’ αφήσουν να την περπατήσω. Ωστόσο, θέλω μιαν απόδειξη πριν βγω σ’ αυτό το ταξίδι. -Πότε; είπε ο Παράκελσος με ανησυχία. -Τώρα αμέσως, είπε ο μαθητής με μια ξαφνική αποφασιστικότητα. Στην αρχή η συζήτηση γινόταν στα λατινικά• τώρα, στα γερμανικά. Ο νεαρός σήκωσε ψηλά το ρόδο. -Λένε πως μπορείς να κάψεις ένα ρόδο, κι ύστερα, χάρη στην τέχνη σου, να το κάνεις να ξαναγεννηθεί απ’ τις στάχτες του. Άφησέ με να δω αυτό το μεγαλούργημα. Τούτο μόνο σου ζητώ, κι ύστερα θα σου χαρίσω τη ζωή μου ολάκερη. -Είσαι πολύ εύπιστος, είπε ο δάσκαλος. Δεν έχω ανάγκη από ευπιστία• εγώ απαιτώ την πίστη. Ο άλλος επέμεινε. -Μα ακριβώς επειδή δεν είμαι εύπιστος, θέλω να δω με τα ίδια μου τα μάτια τον αφανισμό και την ανάσταση του ρόδου. Ο Παράκελσος είχε πάρει το ρόδο στα χέρια του κι έπαιζε μ’ αυτό καθώς μιλούσε. -Είσαι εύπιστος, είπε. Λες πως είμαι ικανός να το καταστρέψω; -Καθένας είναι ικανός να το καταστρέψει, είπε ο μαθητής. -Γελιέσαι. Μήπως θαρρείς πως μπορεί κανείς να εξαφανίσει οτιδήποτε; Θαρρείς πως ο πρωτόπλαστος Αδάμ στον Παράδεισο μπόρεσε να χαλάσει έστω κι ένα λουλούδι, έστω κι ένα χορταράκι; -Δεν βρισκόμαστε στον Παράδεισο, είπε ο νεαρός πεισματωμένα. Εδώ, κάτω απ’ το φεγγάρι, όλα είναι θνητά. Ο Παράκελσος είχε σηκωθεί. -Και πού αλλού νομίζεις τότε πως βρισκόμαστε; Θαρρείς πως ο Θεός μπορεί να πλάσει έναν τόπο, άλλο απ’ τον Παράδεισο; Ή μήπως νομίζεις πως η Πτώση είναι κάτι άλλο και όχι το ν’ αγνοούμε πως ακόμα βρισκόμαστε στον Παράδεισο; -Ένα ρόδο μπορεί να καεί, είπε ο μαθητής προκλητικά. -Έχει ακόμα φωτιά στο τζάκι, είπε ο Παράκελσος. Αν έριχνες αυτό το ρόδο στη χόβολη, θα πίστευες πως οι φλόγες το κατασπαράξανε και πως οι στάχτες του είναι αληθινές. Εγώ σου λέω πως το ρόδο είναι αιώνιο και πως μόνο η εμφάνισή του μπορεί ν’ αλλάξει. Μια λέξη μου θ’ αρκούσε να το ξαναδείς μπροστά σου. -Μια λέξη; είπε έκπληκτος ο μαθητής. Η κάμινος είναι σβηστή κι οι άμβικες είναι σκεπασμένοι από σκόνη. Τι μπορείς να κάνεις για να το ξαναεμφανίσεις; Ο Παράκελσος τον κοίταξε με θλίψη. -Η κάμινος είναι σβηστή, επανέλαβε, κι οι άμβικες είναι σκεπασμένοι από σκόνη. Όμως εγώ, στη διάρκεια μιας μακριάς ημέρας, μεταχειρίζομαι κι άλλα σύνεργα. -Δεν τολμάω να ρωτήσω ποια, είπε ο άλλος με πονηριά ή με ταπεινοσύνη. -Μιλώ γι’ αυτόν που πήρε το Θεό στη δούλεψή του για να πλάσει τους ουρανούς και τη γη και τον αόρατο Παράδεισο, που μέσα του βρισκόμαστε και που μας τον κρύβει το προπατορικό αμάρτημα. Μιλώ για το Λόγο. Αυτόν που μας διδάσκει η Καββάλα. Ο μαθητής είπε παγερά: -Ταπεινά σ’ ικετεύω να μου δείξεις την εξαφάνιση και την επανεμφάνιση του ρόδου. Δε μ’ ενδιαφέρει αν θα το κάνεις με τα σύνεργα ή με το Λόγο. Ο Παράκελσος σκέφτηκε λίγο. Ύστερα είπε: -Αν τό ’κανα, θά ‘λεγες πως πρόκειται για μια οπτασία που σου την επέβαλε η μαγεία των ματιών σου. Το θαύμα δεν θα σου δώσει την πίστη που γυρεύεις. Ξέχασε λοιπόν το ρόδο. Ο νεαρός τον κοίταξε, πάντα καχύποπτος. Ο δάσκαλος ύψωσε τη φωνή και του είπε: -Στο κάτω κάτω, ποιος είσ’ εσύ που μπαίνεις έτσι στο σπίτι ενός δασκάλου κι απαιτείς απ’ αυτόν ένα μεγαλούργημα; Τι έχεις κάνει για να σου αξίζει ένα τέτοιο δώρο; Ο άλλος του αποκρίθηκε, τρέμοντας: -Ξέρω καλά πως δεν έχω κάνει τίποτα. Στο ζητάω στ’ όνομα όλων αυτών των χρόνων που θα σπουδάζω στον ίσκιο σου. Άφησέ με να δω τη στάχτη και μετά, το ρόδο. Δεν θα σου ξαναζητήσω τίποτ’ άλλο. Θα πιστέψω στη μαρτυρία των ματιών μου. Με μια απότομη κίνηση, άρπαξε το σαρκόχρωμο ρόδο, που ο Παράκελσος είχε αφήσει πάνω στο αναλόγιο και το πέταξε στις φλόγες. Το χρώμα εξαφανίστηκε και σε λίγο δεν απόμεινε απ’ το ρόδο παρά λίγη στάχτη. Για μια στιγμή, που του φάνηκε αιώνες, ο μαθητής περίμενε τα λόγια και το θαύμα. Ο Παράκελσος έμεινε ασυγκίνητος. Κι είπε, με μια περίεργη απλότητα: -Όλοι οι γιατροί κι όλοι οι φαρμακοποιοί της Βασιλείας διατείνονται πως είμαι απατεώνας. Ίσως να λεν αλήθεια. Εδώ βρίσκεται η στάχτη που ήταν κάποτε ένα ρόδο και δεν θα ξαναείναι ποτέ πια. Ο νεαρός ένιωσε ντροπή. Ο Παράκελσος ήταν ένας τσαρλατάνος ή ένας απλός οραματιστής κι αυτός, ένας παρείσακτος, είχε περάσει το κατώφλι του και τον υποχρέωνε τώρα να ομολογήσει πως η διαβόητη μαγική του τέχνη ήτανε μια πλάνη. Γονάτισε και του είπε: -Είμαι ασυγχώρετος. Μού ’λειψε η πίστη που ο Κύριος απαιτούσε από τους ζηλωτές του. Άσε με να ξαναδώ τη στάχτη. Θα γυρίσω όταν θά ’μαι πιο δυνατός και θα γίνω μαθητής σου και στην άκρη του Δρόμου θα δω το ρόδο. Μιλούσε μ’ ενα απροσποίητο πάθος, κι ωστόσο αυτό το πάθος δεν ήταν παρά ο οίκτος που του προκαλούσε ο γερο-δάσκαλος, τόσο σεβάσμιος και κυνηγημένος, τόσο ξακουστός και, γι’ αυτό, τόσο κενός. Ποιος ήταν αυτός, ο Γιοχάνες Γκρίσεμπαχ, για ν’ ανακαλύψει με χέρι ιερόσυλο πως πίσω απ’ το προσωπείο δεν υπήρχε κανείς; Ν’ αφήσει τα χρυσά φλουριά θα φαινόταν σαν ελεημοσύνη. Τα ξαναπήρε λοιπόν φεύγοντας. Ο Παράκελσος τον συνόδεψε ως το πλατύσκαλο και του είπε πως σ΄εκείνο το σπίτι θά ’ταν πάντα καλόδεχτος. Κι οι δυο ξέρανε πως δεν θα ξαναβλέπονταν ποτέ. Ο Παράκελσος έμεινε μόνος. Πριν σβήσει τη λάμπα και καθίσει στη φθαρμένη πολυθρόνα, έριξε τη λίγη στάχτη στη φούχτα του κι είπε μια λέξη με χαμηλή φωνή. Απόθεσε το ρόδο πάλι στο αναλόγιο και βυθίστηκε στη σιωπή.
Read more

Πνευματική λογοτεχνία

Eat Pray Love (διάσημη ταινία για τις πνευματικές εμπειρίες της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ)

(εκδόσεις Μίνωας) Διεθνές μπεστ σέλερ, που γυρίστηκε σε ταινία (η οποία προβλήθηκε και στη χώρα μας) με πρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερς. Το περιοδικό TIME περιέλαβε την Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ ανάμεσα στους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή για το 2007, και στην κριτική του βιβλίου έγραψε για αυτήν: «Αν υπάρχει αυτή τη στιγμή καλύτερος συγγραφέας από την Γκίλμπερτ, εγώ πάντως δεν τον ξέρω… Η γραφή της είναι ένα μείγμα ευφυΐας, χιούμορ και ζωντάνιας που την κάνουν ακαταμάχητη.» (Αποσπάσματα) (σελ 251) Η αναζήτηση του Θεού είναι η αναστροφή της φυσικής, γήινης και υλιστικής τάξης. Στην αναζήτηση του Θεού, αφήνεις αυτό που σε ελκύει και κολυμπάς προς αυτό που είναι δύσκολο. Εγκαταλείπεις την άνεσή σου και τις γνώριμες συνήθειες, με την ελπίδα (μόνο με την ελπίδα!) ότι θα σου δοθεί κάτι σπουδαιότερο σε αντάλλαγμα αυτού που παράτησες. Όλες οι θρησκείες του κόσμου λειτουργούν πάνω στην ίδια, κοινή αντίληψη του τι σημαίνει να είσαι καλός θρησκευόμενος. Να σηκώνεσαι νωρίς και να προσεύχεσαι στον Θεό σου, να καλλιεργείς τις αρετές σου, να είσαι καλός γείτονας, να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους, να δαμάζεις τις επιθυμίες σου. Όλοι συμφωνούμε πως θα ήταν ευκολότερο να κοιμόμαστε ως αργά, και πολλοί από μας το κάνουμε, αλλά επί χιλιάδες χρόνια υπήρξαν άλλοι που προτιμούσαν να ξυπνούν από τα χαράματα για να κάνουν την προσευχή τους. Κι ύστερα, πάσχιζαν γενναία να τηρήσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις μέσα στην παραφροσύνη άλλης μιας μέρας. Οι ευσεβείς άνθρωποι αυτού του κόσμου τελούν το τελετουργικό χωρίς καμιά εγγύηση πως κάποτε θα προκύψει κάτι καλό. Φυσικά, υπάρχουν πολλά ιερά κείμενα και πολλοί ιερείς που δίνουν άφθονες υποσχέσεις για το τι θα κερδίσεις με τις καλές σου πράξεις (ή φοβέρες για την τιμωρία που σε περιμένει αν παρεκκλίνεις), αλλά ακόμα και η αποδοχή όλων αυτών είναι μια πράξη πίστης, γιατί κανείς από μας δεν έχει δει το τέλος του παιχνιδιού. Η ευλάβεια είναι εργασία χωρίς ασφάλιση. Η πίστη είναι ένας τρόπος για να πεις: «Ναι, δέχομαι εκ των προτέρων τους νόμους του σύμπαντος και ενστερνίζομαι αυτό που αδυνατώ να κατανοήσω προς το παρόν». Υπάρχει λόγος που μιλάμε για «άλμα πίστης». Γιατί η απόφαση συναίνεσης σε οποιαδήποτε αντίληψη περί θείου είναι ένα μεγάλο άλμα από το λογικό προς το άγνωστο και δε με νοιάζει πόσο φιλότιμα προσπαθούν οι μελετητές της κάθε θρησκείας να σε καθίσουν κάτω με στοίβες βιβλία και να σου αποδείξουν με ιερά κείμενα ότι η δική τους πίστη είναι πραγματικά λογική. Γιατί δεν είναι. Αν η πίστη είχε λογική, θα έπαυε –εξ ορισμού- να είναι πίστη. Πίστη είναι η προσήλωση στο αόρατο, το αναπόδεικτο και το άπιαστο. Πίστη είναι το να προχωρείς ολοταχώς μέσα στο σκοτάδι. Αν γνωρίζαμε εκ των προτέρων πραγματικά όλες τις απαντήσεις για το νόημα της ζωής, τη φύση του Θεού και το πεπρωμένο των ψυχών μας, η πεποίθησή μας δεν θα ήταν ένα άλμα πίστης ούτε μια θαρραλέα πράξη ανθρωπιάς. Θα ήταν απλώς μια συνετή ασφάλεια ζωής. Δε με ενδιαφέρει ο τομέας των ασφαλίσεων. Βαρέθηκα το σκεπτικισμό, εκνευρίζομαι με την πνευματική σύνεση, βαριέμαι και νιώθω καμένη από τις εμπειρικές διαμάχες. Δε θέλω να ακούσω πια λέξη. Σκοτίστηκα για στοιχεία, αποδείξεις και ασφάλειες. Το μόνο που θέλω είναι ο Θεός. Θέλω να έχω το Θεό μέσα μου. Θέλω να παίζει ο Θεός στο αίμα μου όπως παίζει ο ήλιος πάνω στα νερά. (σελ 298) Ακόμα και στα πιο απίθανα και συντηρητικά μέρη, βρίσκεις καμιά φορά τη φωτισμένη ιδέα ότι μπορεί ο Θεός να είναι μεγαλύτερος απ’ ό,τι μας διδάσκουν τα περιορισμένα θρησκευτικά δόγματα. Το 1954, απ’ όλους τους ανθρώπους, ο Πάπας Πίος ΧΙ έστειλε μερικούς αντιπροσώπους του Βατικανού σε ένα ταξίδι στη Λιβύη με τις εξής γραπτές οδηγίες: «ΜΗ θεωρείτε ότι βρίσκεστε μεταξύ απίστων. Και οι Μουσουλμάνοι φθάνουν στη σωτηρία. Οι δρόμοι της θείας πρόνοιας είναι άπειροι». Αλλά δεν είναι λογικό; Ότι το άπειρο είναι πράγματι… άπειρο; Ότι ακόμα και οι πιο άγιοι από μας μπορούν να βλέπουν ανά πάσα στιγμή μόνο σκορπισμένα κομμάτια της αιώνιας εικόνας; Και ότι αν μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε αυτά τα κομμάτια και να τα συγκρίνουμε, θα άρχιζε να εμφανίζεται μια ιστορία για το Θεό που μοιάζει να περικλείει τους πάντες; Και μήπως η ατομική λαχτάρα για το υπερβατικό δεν είναι μέρος της ευρύτερης ανθρώπινης αναζήτησης του θείου; Δεν έχουμε όλοι το δικαίωμα να συνεχίσουμε την αναζήτηση μέχρι να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν στην πηγή του θαύματος; Έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πάμε στην Ινδία και θα φιλάμε για ένα διάστημα δέντρα στο σεληνόφως; Με άλλα λόγια, να ’μαι στη γωνία. Να ’μαι στο φως του προβολέα. Αναζητώντας τη θρησκεία μου. Και ένα άλλο, πολύ διαφωτιστικό για το θέμα μας απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ. Το αρχικό κομμάτι αναφέρεται σε μια εμπειρία που είχε ενώ έκανε διαλογισμό σε άσραμ (κοινόβιο γιόγκα) στην Ινδία: (σελ. 204) Νιώθω το σώμα μου να πάλλεται από μια απαλή, γαλάζια ηλεκτρική ενέργεια, που έρχεται κατά κύματα. Είναι λίγο ανησυχητικό, αλλά και εκπληκτικό. Δεν ξέρω τι να κάνω κι έτσι μιλάω νοερά σ’ αυτή την ενέργεια. Της λέω «Πιστεύω σ’ εσένα» κι εκείνη αντιδρά αυξάνοντας σε δύναμη και όγκο. Τώρα είναι πραγματικά ισχυρή, σαν να έχει απαγάγει όλες τις αισθήσεις μου. Βουίζει από τη βάση της σπονδυλικής μου στήλης. Νιώθω λες και ο λαιμός μου θέλει να τεντωθεί και να στρίψει. Του το επιτρέπω και μετά κάθομαι σ’ αυτή την παράξενη στάση – με τη ράχη στητή, αλλά το αριστερό αυτί να πιέζεται πάνω στον αριστερό μου ώμο. Δεν ξέρω γιατί το κεφάλι κι ο λαιμός μου θέλουν να κάνουν έτσι, εγώ όμως δεν πρόκειται να τσακωθώ μαζί τους. Είναι επίμονοι. Το σώμα μου εξακολουθεί να πάλλεται ολόκληρο απ’ αυτή τη γαλάζια ενέργεια, ακούω κάτι σαν βουητό και τώρα είναι τόσο δυνατό, που δεν το αντέχω πια. Με τρομάζει τόσο πολύ ώστε λέω «Δεν είμαι έτοιμη ακόμα» και ανοίγω τα μάτια μου. Όλα χάνονται. Επιστρέφω στην αίθουσα, στο περιβάλλον μου. Κοιτάζω το ρολόι μου. Βρίσκομαι εδώ –ή κάπου αλλού- σχεδόν μία ώρα. Ανασαίνω κυριολεκτικά λαχανιασμένα. Η κατανόηση του τι ήταν αυτή η εμπειρία, τι συνέβαινε εκεί, φέρνει στην επιφάνεια ένα θέμα μάλλον εσωτερικό και ακανθώδες, που λέγεται το ζήτημα kundalini shakti (ενέργεια κουνταλίνι). Όλες οι θρησκείες του κόσμου έχουν ένα υποσύνολο πιστών που αναζητούν μια άμεση, υπερβατική εμπειρία με το Θεό, ξεχνώντας λίγο τα βασικά ιερά κείμενα ή τη δογματική μελέτη, προκειμένου να συναντήσουν προσωπικά το θείο. Το ενδιαφέρον με αυτούς τους μυστικιστές είναι πως, όταν αναφέρονται στις εμπειρίες τους, στο τέλος περιγράφουν όλοι το ίδιο ακριβώς περιστατικό. Γενικά, η ένωσή τους με το Θεό συμβαίνει σε κατάσταση διαλογισμού και ελευθερώνεται από μια πηγή ενέργειας που πλημμυρίζει όλο τους το σώμα με ευφρόσυνο, ηλεκτρικό φως. Οι Ιάπωνες αποκαλούν αυτή την ενέργεια Ki, οι Κινέζοι Βουδιστές την αποκαλούν chi, οι Μπαλινέζοι taksu, οι Χριστιανοί Άγιο Πνεύμα, Οι Βουσμάνοι Καλαχάρι n/um (οι άγιοί τους το περιγράφουν σαν μια δύναμη που ανεβαίνει όπως το φίδι από τη σπονδυλική στήλη και σχηματίζει στο κεφάλι ένα άνοιγμα απ΄ όπου μπαίνουν οι θεοί). Οι Ισλαμιστές ποιητές Σούφι αποκαλούσαν τη θεϊκή ενέργεια «ο Αγαπημένος» και της έγραφαν λατρευτικά ποιήματα. Οι ιθαγενείς της Αυστραλίας περιγράφουν ένα φίδι που κατεβαίνει από τον ουρανό στο μάγο και του χαρίζει φοβερές, υπερφυσικές δυνάμεις. Στην ιουδαϊκή παράδοση Καμπάλα, αυτή η ένωση με το θείο λέγεται ότι διέρχεται από διάφορα στάδια πνευματικής ανάτασης, με ενέργεια που διαπερνά τη σπονδυλική στήλη καθώς και μια σειρά αόρατων μεσημβρινών. Η Αγία Τερέζα της Άβιλα, η πιο μυστικιστική καθολική μορφή, περιέγραψε την ένωσή της με το Θεό σαν μια ανάβαση του φωτός μέσα από επτά εσωτερικούς «οίκους» του σώματος και της ύπαρξής της, μέχρι που η Αγία βρέθηκε μπροστά στο Θεό. Με το διαλογισμό, έφτανε σε τόσο βαθιά κατάσταση καταληψίας, που οι άλλες καλόγριες δεν έπιαναν καν το σφυγμό της. Εκείνη τις ικέτευε να μην πουν πουθενά αυτό που είχαν δει, γιατί ήταν «πολύ περίεργο πράγμα και πιθανόν να προκαλούσε μεγάλες συζητήσεις». (Για να μην πούμε και καμιά ανάκριση από την Ιερά Εξέταση.) Η δυσκολότερη πρόκληση, έγραφε η Αγία Τερέζα στα απομνημονεύματά της, ήταν να μη λειτουργεί η διάνοια κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, γιατί οποιαδήποτε σκέψη, ακόμα και η πιο θερμή προσευχή, θα σβήσει τη φωτιά του Θεού. Άπαξ και το μπελαλίδικο μυαλό «αρχίσει να συνθέτει ομιλίες και να επινοεί επιχειρήματα, ειδικά αν είναι έξυπνα, σε λίγο θα φαντάζεται ότι κάνει κάτι σπουδαίο». Αν όμως μπορέσεις να ξεπεράσεις αυτές τις σκέψεις, εξηγούσε η Αγία Τερέζα, και να ανεβείς προς το Θεό, «είναι μια μεγαλειώδης παραζάλη, μια ουράνια παραφροσύνη, όπου κατακτάται η πραγματική σοφία». Επαναλαμβάνοντας εν αγνοία της την ποίηση του Πέρση Σούφι μυστικιστή Χαφίζ, που ρωτούσε γιατί δεν ουρλιάζουμε όλοι σαν τρελοί αφού ο Θεός είναι τόσο γεμάτος αγάπη, η Αγία Τερέζα φώναζε στην αυτοβιογραφία της: «Αν αυτές οι θείες εμπειρίες είναι απλώς τρέλα, τότε, Σε ικετεύω, πατέρα, Τρέλανέ μας όλους!» Μετά, στην επόμενη πρόταση του βιβλίου της, είναι σαν να κρατάει την ανάσα της. Διαβάζοντας σήμερα την Αγία Τερέζα, τη νιώθεις σχεδόν να βγαίνει από την παραληρηματική εμπειρία της, να κοιτάζει γύρω της το πολιτικό κλίμα της μεσαιωνικής Ισπανίας (όπου ζούσε κάτω από την πιο καταπιεστική θρησκευτική τυρρανία της ιστορίας) και να απολογείται σοβαρά και υπάκουα για τον ενθουσιασμό της. Γράφει: «Συγχωρέστε με αν υπήρξα πολύ τολμηρή» και επαναλαμβάνει πως πρέπει να αγνοηθούν οι ηλίθιες φλυαρίες της γιατί είναι γυναίκα, δηλαδή ένα σκουλήκι, ένα τιποτένιο ζωύφιο κλπ. Σχεδόν τη βλέπεις να στρώνει τις φούστες τής μοναχής και να παραμερίζει τα τελευταία ατίθασα τσουλούφια των μαλλιών της, έχοντας το θείο μυστικό της κρυμμένο σαν λαμπερή φωτιά. Στην ινδική παράδοση γιόγκα, αυτό το θείο μυστικό λέγεται κουνταλίνι σάκτι κι απεικονίζεται σαν ένα φίδι κουλουριασμένο στη βάση της σπονδυλικής στήλης, μέχρι που ελευθερώνεται από το άγγιγμα του δασκάλου ή από ένα θαύμα. Και τότε, αναβαίνει προς τα πάνω, περνάει από τα επτά τσάκρα ή τροχούς (που αποκαλούνται και οίκοι της ψυχής) και τελικά βγαίνει από το κεφάλι σε μια εκρηκτική ένωση με το Θεό. Αυτά τα τσάκρα δεν υπάρχουν στα χονδροφυή σώματα, λένε οι Γιόγκι, γι΄ αυτό μην τα ψάχνετε εκεί. Υπάρχουν μόνο στα λεπτοφυή σώματα, σ΄ αυτά που εννοούν οι Βουδιστές δάσκαλοι όταν ενθαρρύνουν τους μαθητές τους να βγάλουν από το σώμα τους έναν καινούργιο εαυτό, όπως τραβάμε ένα σπαθί από το θηκάρι του. Ο φίλος μου ο Μπομπ, που είναι μαθητής γιόγκα και νευρολόγος, μου είπε πως τον ιντριγκάριζε ανέκαθεν η ιδέα των τσάκρα και πως ήθελε να τα δει σε ένα ανατεμνόμενο ανθρώπινο σώμα, προκειμένου να πιστέψει στην ύπαρξή τους. Αλλά ύστερα από μια ιδιαίτερα υπερβατική εμπειρία διαλογισμού, κατέληξε σε μια καινούργια θεώρηση. Έλεγε: «Όπως υπάρχει στο γράψιμο η κυριολεκτική και η ποιητική αλήθεια, έτσι υπάρχει και στον άνθρωπο η πραγματική και η ποιητική ανατομία. Τη μία τη βλέπεις, την άλλη όχι. Η μία αποτελείται από οστά, δόντια και σάρκα. Η άλλη αποτελείται από ενέργεια, μνήμη και πίστη. Αλλά είναι και οι δύο εξίσου αληθινές.» Μ’ αρέσει όταν επιστήμη και πίστη διασταυρώνονται. Βρήκα πρόσφατα στους New York Times ένα άρθρο για μια ομάδα νευρολόγων που τοποθέτησε ηλεκτρόδια σε έναν εθελοντή Θιβετιανό μοναχό, για ένα πειραματικό εγκεφαλογράφημα. Ήθελαν να δουν τι συμβαίνει από επιστημονικής πλευράς σε έναν εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του υπερβατικού διαλογισμού. Στον εγκέφαλο ενός φυσιολογικού, σκεπτόμενου ατόμου υπάρχει πάντα μια ηλεκτρική καταιγίδα από σκέψεις και παρορμήσεις που καταγράφονται στο εγκεφαλογράφημα ως κίτρινες και κόκκινες λάμψεις. Όσο πιο οργισμένο ή ανυπόμονο γίνεται το υποκείμενο, τόσο πιο έντονες και δυνατές είναι αυτές οι λάμψεις. Αλλά οι μυστικιστές όλων των εποχών και πολιτισμών περιγράφουν πάντα μια ακινησία του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του διαλογισμού και λένε πως η υπέρτατη ένωση με το Θεό είναι ένα γαλάζιο φως που νιώθουν να ακτινοβολεί από το κέντρο του κρανίου τους. Στην παράδοση των Γιόγκι, αυτό λέγεται «γαλάζιο μαργαριτάρι» και είναι ο στόχος κάθε αναζητητή. Φυσικά, αυτός ο Θιβετιανός μοναχός, που παρακολουθούσαν με μόνιτορ κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, κατάφερε να ηρεμήσει τον εγκέφαλό του σε τέτοιο βαθμό, ώστε δε φαινόταν καμία κόκκινη ή κίτρινη λάμψη. Για την ακρίβεια, όλη η νευρολογική ενέργεια αυτού του ανθρώπου συγκεντρώθηκε και συμπυκνώθηκε τελικά στο κέντρο του εγκεφάλου. Το έβλεπες καθαρά στο μόνιτορ, είχε γίνει ένα μικρό, ψυχρό, φωτεινό γαλάζιο μαργαριτάρι. Όπως ακριβώς το περιέγραφαν ανέκαθεν οι Γιόγκι. Αυτός είναι ο προορισμός της ενέργειας κουνταλίνι. Στη μυστικιστική Ινδία, όπως και σε πολλές σαμανιστικές παραδόσεις, η ενέργεια κουνταλίνι θεωρείται επικίνδυνη δύναμη αν παίζεις μαζί της χωρίς επίβλεψη. Ο άπειρος Γιόγκι θα μπορούσε κυριολεκτικά να τινάξει τα μυαλά του. Χρειάζεσαι έναν δάσκαλο, έναν γκουρού να σε οδηγεί σ’ αυτό το μονοπάτι και, ιδανικά, ένα σίγουρο μέρος, όπως τα Άσραμ, όπου θα κάνεις εξάσκηση. Λέγεται ότι το άγγιγμα του γκουρού (είτε κυριολεκτικά είτε ως μια πιο υπερφυσική συνάντηση, σαν σε όνειρο) ελευθερώνει τη συγκεντρωμένη ενέργεια κουνταλίνι από τη βάση της ραχοκοκαλιάς και της επιτρέπει να αρχίσει την ανοδική διαδρομή της προς το Θεό. Η στιγμή της απελευθέρωσης λέγεται σάκτι πατ, θεία μυσταγωγία, και είναι το μεγαλύτερο δώρο του φωτισμένου δασκάλου. Μετά το άγγιγμα, ο μαθητής μπορεί να χρειαστεί χρόνια δουλειάς μέχρι τη φώτιση, αλλά τα ταξίδι έχει επιτέλους αρχίσει. Η ενέργεια έχει απελευθερωθεί. Εγώ μυήθηκα πριν από δύο χρόνια, όταν πρωτογνώρισα την γκουρού μου στη Νέα Υόρκη. Είχε αποσυρθεί για ένα Σαββατοκύριακο στο άσραμ του Κάτσκιλς. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ένιωσα τίποτα ιδιαίτερο μετά. Εγώ ήλπιζα σε μια εκτυφλωτική συνάντηση με τον Θεό, ή έστω μια γαλάζια αστραπή, ένα προφητικό όραμα, αλλά έψαξα στο σώμα μου τυχόν σημάδια και το μόνο που ένιωσα ήταν μια αόριστη πείνα, ως συνήθως. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν πως ίσως δε διέθετα αρκετή πίστη για να βιώσω κάτι πραγματικά συγκλονιστικό, όπως η ενέργεια κουνταλίνι. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν πως ήμουν υπερβολικά εγκεφαλική και ελάχιστα διαισθητική και πως ο θρησκευτικός μου δρόμος θα ήταν περισσότερο διανοητικός παρά εσωτερικός. Θα προσευχόμουν, θα διάβαζα βιβλία, θα έκανα ενδιαφέρουσες σκέψεις, αλλά ίσως δεν έφτανα ποτέ την ευλογία του θείου διαλογισμού που περιγράφει η Αγία Τερέζα. Δε με πείραζε όμως. Εξακολουθούσε να μου αρέσει η τακτική της προσευχής. Απλούστατα, η ενέργεια κουνταλίνι δεν ήταν για μένα. [Αυτό που θα περιγράψει στη συνέχεια δεν είναι όνειρο. Είναι μια από τις χαρακτηριστικές οραματικές εμπειρίες που μοιάζουν με όνειρο, κατά τις οποίες οι άγιοι έρχονται σε επαφή με εμάς.] Την άλλη μέρα όμως, συνέβη κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Η γκουρού μάς είχε συγκεντρώσει όλους, για μια ακόμα φορά. Μας έβαλε να διαλογιστούμε και στα μισά της ώρας αποκοιμήθηκα (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων) και είδα ένα όνειρο. Είδα ότι βρισκόμουν σε μια θαλασσινή αμμουδιά. Τα κύματα ήταν τεράστια, τρομακτικά και φούσκωναν γρήγορα. Ξαφνικά, εμφανίστηκε δίπλα μου ένας άνθρωπος. Ήταν ο δάσκαλος της γκουρού μου, ένας σπουδαίος, χαρισματικός γιόγκι, που θα τον αναφέρω εδώ ως Σουάμιτζι (στα σανσκριτικά σημαίνει αγαπημένος μοναχός). Ο Σουάμιτζι είχε πεθάνει το 1982. Τον ήξερα μόνο από τις φωτογραφίες του στο άσραμ. Πρέπει να παραδεχτώ πως, ακόμα και στις φωτογραφίες, έβρισκα αυτό τον τύπο κάπως υπερβολικά τρομακτικό, υπερβολικά ισχυρό και υπερβολικά ξαναμμένο για τα γούστα μου. Απέφευγα να τον σκέφτομαι για κάμποσο διάστημα και, γενικά, απέφευγα το βλέμμα του όπως με κοιτούσε από τους τοίχους. Έμοιαζε κυρίαρχος. Δεν ήταν ο τύπος μου. Προτιμούσα πάντοτε την όμορφη, πονετική, θηλυκή και ζωντανή δασκάλα μου απ’ αυτό τον πεθαμένο (αλλά πάντα άγριο) άνθρωπο. Τώρα όμως ο Σουάμιτζι ερχόταν στον ύπνο μου και στεκόταν επιβλητικός δίπλα μου στην αμμουδιά. Ήμουν έντρομη. Εκείνος έδειξε τα κύματα που πλησίαζαν και είπε αυστηρά: «Θέλω να βρεις έναν τρόπο να μη συμβεί αυτό.» Άρπαξα ένα σημειωματάριο και προσπάθησα να σχεδιάσω διάφορες λύσεις που θα εμπόδιζαν τα κύματα του ωκεανού να έρχονται. Σχεδίασα τεράστιους κυματοθραύστες, κανάλια και φράγματα. Ωστόσο, όλα μου τα σχέδια ήταν πολύ ηλίθια και άχρηστα. Ήξερα ότι δε βρισκόμουν καθόλου στο στοιχείο μου (δεν είμαι δα μηχανικός!) αλλά ένιωθα τον Σουάμιτζι να με παρακολουθεί ανυπόμονα και επικριτικά. Κάποτε παραιτήθηκα. Καμιά από τις επινοήσεις μου δεν ήταν αρκετά έξυπνη ή δυνατή ώστε να εμποδίσει τα κύματα να σκάνε. Και τότε άκουσα το Σουάμιτζι να γελάει. Κοίταξα τον μικροκαμωμένο Ινδό με την πορτοκαλί φορεσιά που έσκαγε κυριολεκτικά στα γέλια, κρατώντας την κοιλιά του και σκουπίζοντας εύθυμα τα δάκρυα από τα μάτια του. «Πες μου, καλή μου» είπε δείχνοντας προς τον απέραντο, πανίσχυρο, ατέλειωτο, φουρτουνιασμένο ωκεανό. «Πες μου, αν έχεις την καλοσύνη, πώς ακριβώς σκόπευες να σταματήσεις κάτι τέτοιο;» ---------- Σχετικό βίντεο που ανέβασα, με τίτλο "Eat Pray Love, Τζούλια Ρόμπερτς και διαλογισμός " είναι αυτό.
Read more

Πνευματική λογοτεχνία

“Ζαν Κριστόφ”, νόμπελ λογοτεχνίας στον Ρομαίν Ρολάν

Απόσπασμα (σχετικά με την αφύπνιση της πνευματικής ενέργειας, της "κουνταλίνι"), από τη μυθιστορηματική αφήγηση της ζωής του Μπετόβεν, όπως την περιγράφει ο Ρομαίν Ρολάν στο δεκάτομο έργο του "Ζαν Κριστόφ", έργο για το οποίο του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1917. (Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Jean-Christophe ) Η αηδία που του προκάλεσαν οι παλιές συνθέσεις του, πού 'χαν γραφτεί χωρίς πάθος, τον ανάγκασε με τη συνηθισμένη υπερβολή του ν' αποφασίσει να μη γράψει τίποτα πια αν δεν τον πιέσει μια βαθιά ανάγκη για να το γράψειˑ και, παρατώντας το κυνήγημα των ιδεών, ορκίστηκε να παραιτηθεί για πάντα απ' τη μουσική, αν η δημιουργία δεν του επιβαλλόταν με κεραυνούς. Μιλούσε έτσι, γιατί ήξερε καλά πως η καταιγίδα ερχόταν. Ο κεραυνός πέφτει όπου θέλει κι όταν θέλει. Υπάρχουν όμως κορφές που τον τραβάνε. Κάποιοι τόποι -κάποιες ψυχές- είναι εστίες καταιγίδων: τις δημιουργούν ή τις τραβάνε απ' όλα τα σημεία του ορίζονταˑ και το ίδιο κάποιοι μήνες του έτους, κάποιες ηλικίες της ζωής, είναι τόσο κορεσμένοι από ηλεκτρισμό, που οι κεραυνοί ξεσπάνε πάνω τους, αν όχι θεληματικά, τουλάχιστον στην ώρα που τους περιμένεις. Ολάκερο το είναι τεντώνεται. Συχνά, μέρες και νύχτες, η καταιγίδα ετοιμάζεται. Ένα καυτερό, λευκό νεφέλωμα σκεπάζει τον ουρανό. Ούτε πνοή. Ο ακίνητος αέρας κοχλάζει, φαίνεται να βράζει. Η γη σωπαίνει, τσακισμένη από νάρκη. Το μυαλό βουίζει από πυρετό: ολάκερη η φύση περιμένει την έκρηξη της δύναμης που μαζεύεται, το χτύπημα του σφυριού που σηκώνεται βαριά για να ξαναπέσει μεμιάς στο αμόνι των σύγνεφων. Μεγάλες, σκοτεινές και θερμές σκιές περνούνˑ ένας πύρινος άνεμος υψώνεται! τα νεύρα ανατριχιάζουν σ' όλο το κορμί, σαν φύλα... Ύστερα η σιωπή απλώνεται πάλι. Ο ουρανός εξακολουθεί να κλωσάει τον κεραυνό. Υπάρχει σ' αυτή την αναμονή μια ηδονική αγωνία. Μ' όλη τη στεναχώρια που σας πιέζει, νιώθετε να περνάει στις φλέβες σας η φωτιά που καίει το σύμπαν. Η ψυχή μεθυσμένη βράζει μες στο καμίνι, σαν το σταφύλι στο πατητήρι. Χιλιάδες σπόροι ζωής και θανάτου τη βασανίζουν. Τι θα 'βγει απ' αυτό; Ούτε το ξέρει. Σαν την γκαστρωμένη γυναίκα, σωπαίνει, με το βλέμμα χαμένο μέσα της, αφουγκράζεται όλο ανησυχία, το σκίρτημα των σπλάχνων της και σκέφτεται: "Τι θα γεννηθεί από μένα;"... Κάποτε, η αναμονή είναι μάταιη. Η καταιγίδα διαλύεται χωρίς να ξεσπάσει, και ξυπνάς με το κεφάλι βαρύ, απογοητευμένος, νευριασμένος, αηδιασμένος. Δεν είναι παρά μια αναβολή: πάντα θα ξεσπάσειˑ αν δεν είναι σήμερα, θα 'ναι αύριο όσο πιο πολύ θα 'χει αργήσει, τόσο θα 'ναι πιο ορμητική. Νάτη!... Τα σύννεφα ξεπετάχτηκαν απ' όλα τα καταφύγια τού είναι, μάζες πυκνές, μαυρογάλαζες, που τις ξεσκίζουν οι φρενιτικοί σπασμοί των αστραπώνˑ προχωρούν με ιλιγγιώδες και βαρύ πέταγμα, κυκλώνοντας τον ορίζοντα της ψυχής, κλείνοντας ξαφνικά τα δυο τους φτερά πάνω στον πνιγμένο ουρανό και σβήνοντας το φως. Ώρα τρέλας!... Τα στοιχεία αγριεμένα, ξαπολυμένα απ' το κλουβί όπου τα κρατούν κλεισμένα οι Νόμοι που ασφαλίζουν την ισορροπία του πνεύματος και την ύπαρξη των πραγμάτων, βασιλεύουν άμορφα και κολοσσιαία, μέσα στη νύχτα της συνείδησης. Νιώθεις την αγωνία. Δεν ποθείς πια να ζήσεις. Δεν ποθείς παρά το τέλος, τον θάνατο που λυτρώνει... Και ξαφνικά, να η λάμψη! Ο Κριστόφ ούρλιαζε από χαρά. ΧΑΡΑ, φρένιασμα χαράς, ήλιος που φωτίζει κάθε τι που είναι και θα είναι, θεία χαρά να δημιουργείς! Δεν υπάρχει άλλη χαρά παρά στη δημιουργία. Δεν υπάρχει ύπαρξη παρά για κείνους που δημιουργούν. Όλοι οι άλλοι είναι σκιές που κυματίζουν πάνω στη γη, ξένοι στη ζωή. Όλες οι χαρές στη ζωή είναι χαρές δημιουργίας: έρωτας, μεγαλοφυΐα, δράση - αναλαμπές δύναμης που βγαίνουν απ' το ίδιο μοναδικό καμίνι. Ακόμα κι εκείνοι που δεν μπορούνε να βρούνε θέση γύρω από τη μεγάλη εστία - οι φιλόδοξοι, οι εγωιστές και οι στείροι ακόλαστοι, πασκίζουν να ζεσταθούν στις ξεθωριασμένες αντιφεγγιές της. Να δημιουργείς στο πεδίο της σάρκας ή στο πεδίο του πνεύματος, είναι να βγαίνεις απ' τη φυλακή του κορμιού, είναι να ορμάς μέσα στη θύελλα της ζωής, είναι να ΄σαι Εκείνος που Είναι. Να δημιουργείς, είναι να σκοτώνεις το θάνατο. Αλίμονο στο άγονο πλάσμα που μένει μονάχο και χαμένο στη γη, ατενίζοντας το ξεραμένο του κορμί και τη νύχτα που είναι μέσα του, απ' όπου καμιά φλόγα ζωής δεν θα ξεπεταχτεί ποτέ! Αλίμονο στην ψυχή που δε νοιώθει τον εαυτό της γόνιμο, βαρύ από ζωή κι αγάπη, σα λουλουδιασμένο δέντρο την άνοιξη! Ο κόσμος μπορεί να τη γεμίσει με τιμές κι ευτυχίες: στεφανώνει ένα πτώμα. Όταν ο Κριστόφ άστραφτε απ' την αχτίδα του φωτός, μια ηλεκτρική εκκένωση διαπερνούσε το κορμί τουˑ έτρεμε από κατάπληξη. Ήταν σάμπως, μέσα στην απέραντη θάλασσα, μέσα στη βαθιά νύχτα, ν' αντίκριζε ξαφνικά τη γη. Ή, σάμπως, περνώντας ανάμεσα από πλήθος, να δεχόταν το τράνταγμα δυο βαθιών ματιών. Συχνά, αυτό τύχαινε ύστερα από ώρες κατάπτωσης, όπου το μυαλό του βολόδερνε, απελπιστικά μες στο κενό. Μα πιο συχνά ακόμα σε στιγμές όπου σκεφτόταν κάτι άλλο, μιλώντας με τη μητέρα του ή περπατώντας στο δρόμο. Αν βρισκόταν στο δρόμο, η ευπρέπεια τον εμπόδιζε να εκδηλώσει πάρα πολύ ζωηρά τη χαρά του. Μα στο σπίτι τίποτα δεν τον συγκρατούσε πια. Χτυπούσε τα πόδια τουˑ σάλπιζε μια φανφάρα θριάμβου. Η μάνα του το γνώριζε καλά και στο τέλος είχε μάθει τι σήμαινε αυτό. Έλεγε στον Κριστόφ πως έμοιαζε με κότα που 'χε γεννήσει. [...] [...] Δεν ήταν παρά μια αστραπήˑκάποτε, ερχόντανε κι άλλες, η μια πίσω απ' την άλλη: και καθεμιά φώτιζε κι άλλες γωνιές της νύχτας. Μα συνήθως, η ιδιότροπη δύναμη, αφού είχε εκδηλωθεί μια φορά, έτσι ξαφνικά, εξαφανιζόταν για πολλές μέρες στα μυστηριακά της καταφύγια, αφήνοντας πίσω της μια φωτεινή γραμμή. [...] Ξαφνικά, όπως ανοίγει ένα φράγμα, πίσω του, στην αυλή, ένας καταρράκτης νερού, μια βροχή πυκνή, πλατιά, κάθετη, κατρακύλησε. Ο ακίνητος αγέρας αναρίγησε. Το ξερό και σκληρό χώμα αντήχησε σαν καμπάνα. Και το απέραντο άρωμα της φλογισμένης και θερμής σαν ένα κτήνος γης, η μυρουδιά των λουλουδιών, των φρούτων και της ερωτευμένης σάρκας, υψώθηκε σ' ένα σπασμό μανίας και ηδονής. Ο Κριστόφ, μέσ' στη φρεναπάτη του, τέντωσε όλο του το είναι και ρίγησε ως τα σπλάχνα του. Τρεμούλιασε... Ο πέπλος σκίστηκε. Ήταν ένα θάμπωμα. Μες στη λάμψη της αστραπής, είδε στο βάθος της νύχτας, είδε - έγινε θεός. Ο θεός μέσα τουˑ ο θεός έσπαζε το ταβάνι της κάμαρας, τους τοίχους του σπιτιούˑ ο θεός έκανε να τρίζουν τα όρια του όντος· γέμιζε τον ουρανό, το σύμπαν, το μηδέν. Ο κόσμος ορμούσε μέσα σ' Αυτόν, σαν καταρράκτης. Μες στην φρίκη και στην έκσταση αυτού του γκρεμίσματος, ο Κριστόφ έπεφτε κι αυτός παρασυρμένος απ' το στρόβιλο που σάρωνε και σύντριβε σαν άχερα τους νόμους της φύσης. Έχανε την ανάσα, μεθούσε απ' την πτώση αυτή μέσα στο θεό... Ο θεός άβυσσος! Ο θεός βάραθρο! Φλόγα τού είναι! Θύελλα της ζωής! Τρέλα να ζεις - άσκοπα, ξέφρενα, παράλογα - για τη μανία της ζωής!...
Read more

Πνευματική λογοτεχνία

Η ανάληψή μου σε υψηλότερη διάσταση

απόσπασμα από την αλληλογραφία μου: "Είναι η γιόγκα σατανική λατρεία ή προσφέρει πνευματικότητα και υγεία ; " ,
όπου απαντάω σε χριστιανικές κατηγορίες για τη γιόγκα
απόσπασμα

Η παρακάτω εμπειρία της κουνταλίνι, που είναι δικιά μου, δείχνει πώς η αφύπνιση της πνευματικής ενέργειας σε παίρνει στον Ουρανό. Κι ένα ενδιαφέρον σημείο εδώ είναι ότι ανήκω σε αυτούς που δεν είχαν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ στην όλη διαδικασία. Ίσως γιατί άρχισα γιόγκα στα δεκαπέντε μου χρόνια, και όταν η εμπειρία ήρθε ήμουν καλά προετοιμασμένος - είχα, όπως θα μπορούσαμε να πούμε, γερές βάσεις. Ή ίσως γιατί ήταν ο πνευματικός μου δάσκαλος που μου έδωσε αυτή την εμπειρία - οπότε ήμουν, όπως θα μπορούσαμε να πούμε, "σε καλά χέρια".

Ήρθε και με άγγιξε στον ώμο. Τότε ο ουρανός άνοιξε και, μετατρεπόμενος σε φως, έπεσα μέσα στον ουρανό με την ταχύτητα της σκέψης. Η βαρύτητα είχε αντιστραφεί και η ψυχή μου ταξίδευε κατακόρυφα προς τα πάνω με μια τρομακτική ταχύτητα και δύναμη. Έχεις ακούσει για την πτώση του Αδάμ. Αυτό ήταν η άνοδος του Αδάμ! Δεν κινούμουν μόνο μέσα στο χώρο αλλά η ταχύτητά μου ήταν τέτοια ώστε κινούμουν και μέσα στο χρόνο. Ο χώρος και ο χρόνος είχαν ενωθεί. (Η σχέση χώρου, χρόνου και ταχύτητας θα σου είναι εμφανής αν έχεις διαβάσει τη θεωρία της σχετικότητας. Καθ’ όλο τον εικοστό αιώνα, πολλοί κβαντικοί φυσικοί μίλησαν για την επιβεβαίωση της ινδουιστικής κοσμολογίας από την κβαντομηχανική. Μπορείς να δεις γνωστούς σύγχρονους φυσικούς να μιλούν για αυτό στα βίντεό μου: Κβαντική Αποκάλυψη
Ό,τι βιώνουμε είναι όνειρο μέσα σε όνειρο
Η Κυριαρχία του Νου επί της Ύλης (Κβαντική Φυσική) (1/2)
Το πείραμα των δύο σχισμών (κβαντική φυσική) Όταν σε κάποια στιγμή (ίσως σε γήινο χρόνο μετά από 10 ή 15 δευτερόλεπτα) η κίνηση τέλειωσε και άνοιξα τα μάτια, βρισκόμουν σε ένα διαφορετικό σημείο του χωροχρόνου. Είχα άλλο σώμα και ήταν μια παλιότερη εποχή. Βρισκόμουν στις νότιες αποικίες και ήμουν νέγρος υπηρέτης (λευκών) Άγγλων. Πώς είναι δυνατόν να βρίσκεσαι σε μια διαφορετική εποχή και να είσαι κάποιος άλλος; Γνωρίζεις για την «αιρετική διδασκαλία της μετενσάρκωσης». Οι χριστιανορθόδοξοι έχετε σκοτώσει πολλούς που έλεγαν ό,τι λέω. Αλλά τώρα βρισκόμαστε σε μια άλλη εποχή, και είστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιείτε «ευγενικότερες» μεθόδους (δηλαδή προπαγάνδα, συνθήματα, κονέ με δημόσιες υπηρεσίες και τέτοια). Υπάρχει πράγματι ένας αγεφύρωτος χωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν; Πώς συνδέονται διαφορετικά σημεία του χρόνου; Τι είναι η μνήμη; Αποθηκεύονται οι πληροφορίες στον εγκέφαλο; Ή είναι η μνήμη ένα μέρος του εαυτού μας που ζει ΤΩΡΑ σε παλιότερη στιγμή; Να έχει άραγε δίκιο η κβαντική φυσική ότι ο χρόνος είναι ενωμένος, ότι παρόν και παρελθόν δεν είναι χωρισμένα; Φιλοσοφικά ερωτήματα που γίνονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας. Μέχρι που ήρθατε εσείς, ρημάξατε το «σατανικό και βέβηλο» ελληνικό πολιτισμό και μας είπατε ότι το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε στον Χριστό και να υπακούμε στον Πατριάρχη. Κι όποιοι «αιρετικοί» δεν πείστηκαν, τους σκοτώνατε... Καθώς καλύτερα να πάνε από εσάς στην αγκάλη του Θεού, παρά από φυσικό θάνατο στην αγκαλιά του Διαβόλου. Και σε κάποια στιγμή επέστρεψα και βρέθηκα πάλι σε ετούτο το χρονικό σημείο. Αλλά δεν ήμουν ο ίδιος. Να είχε μπει μέσα μου ο Σατανάς - όπως υπονοεί για την φίλη του την Κάρολ το άρθρο του θεολόγου που μου έστειλες; Μία από τις διαφορές ήταν ότι το μυαλό μου ζούσε σε διαφορετικό επίπεδο χρόνου. Υπάρχει διαφορά μεταξύ της αντίληψης της αιωνιότητας και της αντίληψης του μεταβαλλόμενου χρόνου. Η αιωνιότητα είναι η ενότητα μεταξύ των μεταβαλλόμενων χρόνων. Είναι μια ακίνητη θάλασσα μέσα στην οποία οι διάφοροι χρόνοι κινούνται σαν κύματα. Η κίνησή μου μέσα στο χρόνο με είχε φέρει σε ένα διαφορετικό σημείο του ίδιου του χρόνου. Με είχε φέρει πιο κοντά στην Αρχή του χρόνου (όπου βρίσκεται η αιωνιότητα), γιατί υπάρχει μια κυκλική κίνηση στο σύμπαν. Η χελώνα ξαναμαζεύεται στο καβούκι της. Όταν η ψυχή σου συντονιστεί με άλλο επίπεδο του χρόνου, ο ήλιος κινείται αργότερα στον ουρανό. Δεν μιλάω για την πραγματική κίνηση του ήλιου, καθώς ο ήλιος παραμένει ακίνητος σε σχέση με τη Γη. Μιλάω για την παραίσθηση που έχουμε ότι ο ήλιος κινείται. Η παραίσθηση αυτή είναι αποτέλεσμα του σημείου στο οποίο ο νους σου βρίσκεται σε σχέση με την Αρχή του χρόνου, και όχι αποτέλεσμα του απλού γεγονότος ότι ο ήλιος βρίσκεται σε διαφορετικές θέσεις στον ουρανό κατά την ανατολή και κατά τη δύση, διότι θα μπορούσες να αντιλαμβάνεσαι τις διαφορετικές θέσεις ως αποτέλεσμα της δικής σου κίνησης γύρω από αυτόν, αλλά δεν το αντιλαμβάνεσαι έτσι! Η έμφαση που κάποιες θρησκείες δίνουν στον ήλιο (να άλλη μια «αίρεση») σχετίζεται με την (πνευματική) ανάγκη να αλλάξει το ίδιο σου το κέντρο της ενέργειας, να ανεβεί από κάτω προς τα πάνω, από τη Γη στον Ήλιο. Σε κάθε διαφορετική θέση υπάρχει διαφορετικό επίπεδο χωροχρόνου, διαφορετική «διάσταση». Εγώ ανέβηκα από ένα επίπεδο σε ένα άλλο, από μία διάσταση σε μία άλλη, από ένα «τσάκρα» (στα σανσκριτικά) σε ένα άλλο. Η ινδική φιλοσοφία λέει ότι υπάρχουν εφτά τσάκρα, χωροχρονικά επίπεδα στη δημιουργία του κόσμου. Είναι σαφώς μια αίρεση. Είναι καθαρή σύμπτωση που κι εσείς ορίζετε εφτά ημέρες στη δημιουργία του κόσμου! Φυσικά, εσείς τις ορίζετε στο χρόνο μόνο, εμείς στο χρόνο και τον χώρο (το σώμα). Υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ χώρου και χρόνου; Μας λέει κάτι η επιστήμη για αυτό; Και η γιόγκα δεν ορίζει τα τσάκρα ακριβώς στο σώμα, αλλά σε κάποια επίπεδα του αιθερικού που «αντιστοιχούν» σε κάποια σημεία στο σώμα. Για παράδειγμα, το «τρίτο μάτι», η πνευματική όραση, δεν είναι στο μεσόφρυδο. Βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση, είναι το επίπεδο εκείνο στο οποίο η ενέργεια γίνεται αντιληπτή ως φως. Και μέσω αυτού του φωτός, μπορείς να βλέπεις πνευματικά σε μεγάλες αποστάσεις ή στην ψυχή των ανθρώπων. Όταν αυτή η όραση δίνεται στον Πορφύριο, λέτε ότι είναι το Άγιο Πνεύμα του Τριαδικού Θεού. Όταν την έχει κάποιος από εμάς, λέτε ότι είναι «τα απατηλά κόλπα του Διαβόλου». Με τα λόγια φτιάχνεις ανώγια και κατώγια. Ό,τι σκεφτείς, έτσι είναι. Είσαι «δικός μας»; Είσαι καλός. Είσαι «των άλλων»; Είσαι κακός. Αν βάλεις “Kirlian photography» στο Youtube θα σου βγάλει δεκάδες βίντεο που δείχνουν την ενέργεια, την φωτογραφίζουν κι επίσης την κινηματογραφούν. Και λέτε ότι δεν υπάρχει κι ότι η εναλλακτική θεραπευτική είναι παραμύθια; Τελικά αποφασίστε: είναι παραμύθι ή υπάρχει και είναι του σατανά; Αλλά για ποιο πράγμα να μιλήσουμε; Για το αν υπάρχει ενέργεια πέραν του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος; Αν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από τον υλικό κόσμο που έφτιαξε από το τίποτα ο Θεός σας μέσα σε εφτά ημέρες; Να συζητήσουμε αυτό όταν η ίδια η έννοια της ύλης έχει εκ νέου οριστεί από «αντικείμενο» σε «πιθανότητα» και «αποτέλεσμα της επίγνωσης του παρατηρητή»; Όταν η ίδια η έννοια του χρόνου επιτρέπει την επιστροφή μας στην Αρχή; Όταν ο ίδιος ο άδειος χώρος χαρακτηρίζεται όχι ως κενός αλλά ως ενεργειακά γεμάτος; Ο κόσμος έχει αλλάξει. Ο πολιτισμός προχωρεί. Η επιστήμη προχωρεί. Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η ανάγκη σας να ακυρώνετε τους «αιρετικούς», μία λέγοντας ότι η «λεπτοφυής ενέργεια», την οποία παρουσιάζουν ως υποκείμενη δημιουργική αιτία του υλικού κόσμου και στην οποία στηρίζουν τη γιόγκα τους και τις ενεργειακές τους θεραπείες, είναι παραμύθι, και μετά βεβαιώνοντας καπάκι ότι ναι, υπάρχει, αλλά είναι του Διαβόλου! Και ποιο είναι το πρόβλημά σας με τη νοητική ενέργεια, γιατί τη θέλετε «του Διαβόλου»; Γιατί αυτή υπάρχει στον καθένα. Άρα ο καθένας, αυξάνοντάς τη, γίνεται δημιουργός. Γίνεται σαν το Χριστό, θεώνεται. Ενώ ο «Θεός» ως δημιουργική αρχή υπάρχει μόνο στο ευαγγέλιο. Δεν είναι η εσώτερη ουσία της φύσης μας, αλλά ένα σύστημα κανόνων το οποίο εσείς, από αγάπη, θα μας επιβάλετε, για να μη δαιμονιστούμε και χάσουμε την ψυχή μας. Και όποιον δεν ενδιαφέρεται για την αγαθή σας σκέπη... Ένα άλλο αποτέλεσμα αυτής της ανόδου προς τον Ουρανό ήταν η υπέρβαση του σεξουαλικού ενστίκτου. Αυτό είναι ένα ιδεώδες το οποίο εσείς οι χριστιανοί και εμείς οι αιρετικοί έχουμε από κοινού. Αλλά η υπέρβαση της σεξουαλικότητας, της ύλης, δεν επέρχεται πλήρης μόνο με την ανθρώπινη προσπάθεια. Χρειάζεται και η επέμβαση του Θεού. Αυτή την επέμβαση σου περιγράφω, αν και είμαι σίγουρος ότι, όπως σταυρώσατε το Χριστό, έτσι και τώρα θα αποκαλέσετε το έργο του Θεού «σατανικό». Είναι απλά ο τρόπος που λειτουργεί ο νους σας. Δεν παίζει καμία διαφορά τι κάποιος θα σας πει. Τι εννοώ ότι υπέρβηκα τη σεξουαλικότητα; Εννοώ ότι από τότε που άλλαξα επίπεδο, το ένστικτο δεν με ξαναανάγκασε να δραστηριοποιηθώ σεξουαλικά (σεξ ή αυνανισμός). Γιατί το ένστικτό μου είχε πνευματικοποιηθεί. Αυτό, φίλε μου, που πνευματικοποιεί και εξευγενίζει τη φύση σου είναι ο Θεός κι όχι ο διάβολος. Ό,τι κι αν σου λέει ο Πατριάρχης σου. Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε. Το «ανώτερο επίπεδο» παραμένει. Τίποτα άλλο ασυνήθιστο δεν έχει συμβεί. Δεν βαρέθηκε ακόμα ο Εξαποδώ να περιμένει να πεθάνω, για να πάρει την ψυχή μου στην Κόλαση; Τώρα, ως προς την ιστορία που λέει ο θεολόγος για τον Σουάμι Ράμα και τη μαθήτριά του τη φίλη του θεολόγου. Τις λεπτομέρειες δεν μπορώ να τις σχολιάσω. Σε αυτό τον κόσμο μπορείς να ακούσεις διάφορες ιστορίες για τα πάντα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι, όπως έχω δείξει, οι επιστήμονες που ασχολούνται με άτομα που έχουν αφυπνίσει την κουνταλίνι, λένε ότι μερικές φορές είναι ζόρικα, και χρειάζεται μακρόχρονη προσπάθεια για να περάσουν μέσα από τη διαδικασία μετασχηματισμού, αλλά οι δυσκολίες συνήθως ηρεμούν μετά από κάποιο διάστημα και τα άτομα βγαίνουν πιο ώριμα από τη διαδικασία. Η πνευματική ανάπτυξη είναι πάντα δύσκολη, δεν είναι παίξε-γέλασε. Δεν θα ωραιοποιήσουμε την κατάσταση. Ο καθένας χρειάζεται να δώσει τον αγώνα του. Ωστόσο οι ψυχολόγοι λένε ότι δεν πρόκειται για τον "Σατανά". Πρόκειται για μια φυσική διαδικασία μετασχηματισμού που αποφέρει ωρίμανση και πνευματική γλύκα και πείρα με την πάροδο του χρόνου. Ο Γκόπι Κρίσνα, παρόλο που δοκιμάστηκε, μιλάει πολύ θετικά για αυτήν. Το ίδιο και πολλά άλλα άτομα που είχαν την εμπειρία, όπως μπορείς π.χ. να δεις στο ντοκιμαντέρ http://www.youtube.com/watch?v=ixJRwAeZqQU που ήδη σου παρέθεσα. Έχουν ήδη περάσει πάρα πολλά χρόνια που είχαν την αφύπνιση και δες πόσο καλά αισθάνονται. Και η δική μου εμπειρία ήταν θετική (η λέξη "θετική" δεν σημαίνει τίποτα... Πώς θα ονομάσουμε αυτό που σε φέρνει στον Ουρανό και που βάζει το σύμπαν μέσα σου;). Τώρα, γιατί τίποτα από αυτά δεν αγγίζει το θεολόγο και γιατί είναι πεπεισμένος ότι πρόκειται για τον Σατανά;... Αφήνω το ερώτημα ανοιχτό. Και η φίλη μου στην Κρήτη, που έχει ανοιχτή κουνταλίνι, έχει δει δαίμονες. Έχει δει διάφορα πράγματα. Αλλά συνεχίζει απτόητη. Μια φορά πήγαμε για μπάνιο σε μια παραλία της Κρήτης. Ξαπλώσαμε σε κρεβατάκι στην αμμουδιά κι εγώ παρατηρούσα τις γκόμενες που περνούσαν. Εκείνη είχε κλείσει τα μάτια της και παρατηρούσε το πνευματικό φως που έλαμπε μέσα στο κεφάλι της. Το έβλεπε από μέσα, με τα μάτια του νου. Καθόταν για ώρα απορροφημένη στο ουράνιο θέαμα, και προφανώς βρισκόμενη σε μέθεξη, ενώ εγώ σκεφτόμουν ποια από αυτές που περνούσαν έχει τις σωστότερες αναλογίες. Αν σου πω ότι δεν τη ζηλεύω, θα σου πω ψέματα.

Βίντεό μου όπου περιγράφω αυτή την εμπειρία μπορεί να βρεθεί εδώ.

Read more

«Ο εαυτός βρίσκεται στο σκοτάδι γιατί τυφλώνεται από ένα Φως μεγαλύτερο από εκείνο που μπορεί ν’ ανεχθεί. Όσο καθαρότερο είναι το Φως τόσο περισσότερο τυφλώνει τα μάτια της κουκουβάγιας, κι όσο εντονότερες είναι οι ηλιακές αχτίδες τόσο περισσότερο τυφλώνουν τα οπτικά όργανα, τα παραλύει εξαιτίας της αδυναμίας τους, αποστερώντας τα από τη δύναμη της όρασης. Έτσι και το Θείο Φως της ενατένισης, όταν προσκρούει πάνω σε μια ψυχή που δεν είναι ακόμη τέλεια φωτισμένη, προκαλεί πνευματικό σκοτάδι, όχι μόνο γιατί ξεπερνά τη δύναμή της αλλά γιατί την τυφλώνει και την αποστερεί από τις φυσικές της αντιλήψεις…. Όπως τα μάτια που είναι εξασθενημένα και θολά από τα δάκρυα, πονούν όταν το διαυγές φως πέσει πάνω τους, έτσι και η ψυχή, επειδή είναι ακάθαρτη, υποφέρει εξαιρετικά όταν το Θείο Φως λάμπει πραγματικά πάνω της. Κι όταν οι αχτίδες αυτού του καθαρού φωτός λάμπουν πάνω στην ψυχή, για να εξαλείψουν τα μιάσματα, η ψυχή νιώθει πως είναι τόσο ακάθαρτη και άθλια ώστε μοιάζει σαν να έχει ταχθεί ο Ίδιος ο θεός ενάντιά της, κι αυτή ενάντια στο θεό… θαυμάσια αλλά και θλιβερή εικόνα! Τόσο μεγάλη είναι η αδυναμία και η ρυπαρότητα της ψυχής, ώστε το χέρι του θεού, που είναι τόσο απαλό και ευγενικό, το νιώθει σαν βαρύ και καταθλιπτικό, μολονότι δεν την πιέζει, ούτε πέφτει πάνω της, αλλά απλώς την αγγίζει, και αγγίζει την ψυχή ευσπλαχνικά, όχι για να την τιμωρήσει αλλά για να τη γεμίσει με τη χάρη Του.»

Πνευματική λογοτεχνία

“Ζώντας με την κουνταλίνι” – Από την αυτοβιογραφία του Γκόπι Κρίσνα

Ο γιόγκι συγγραφέας Γκόπι Κρίσνα διηγείται την εμπειρία της αφύπνισης της ψυχοπνευματικής ενέργειας (κουνταλίνι) στο σώμα του Ένα πρωινό τα Χριστούγεννα του 1937 καθόμουν σταυροπόδι σε ένα δωμάτιο στο σπίτι μου στα περίχωρα της πόλης Jammu, την πρωτεύουσα της πολιτείας του Κασμίρ στη βόρεια Ινδία. Διαλογιζόμουν με το πρόσωπό μου στραμμένο προς το παράθυρο, στραμμένος προς την ανατολή μέσα απ’ όπου οι πρώτες χλωμές ανταύγειες της επερχόμενης ανατολής άρχιζαν να μπαίνουν στο δωμάτιο. Πολύχρονη εξάσκηση με είχε συνηθίσει να κάθομαι στην ίδια θέση για πολλές ώρες στη σειρά, χωρίς την οποιαδήποτε δυσκολία, και καθόμουν εκεί αναπνέοντας αργά και ρυθμικά με την προσοχή μου στραμμένη προς την κορυφή του κεφαλιού μου, όπου οραματιζόμουν να βρίσκεται ένας πλήρως ανθισμένος λωτός που εξέπεμπε φως. Ήμουν καθισμένος σταθερά, ακίνητος και ευθυτενής, με τον νου αδιάσπαστα συγκεντρωμένο στον λαμπερό λωτό, προσέχοντας να μην ξεφεύγει η προσοχή μου και να την επαναφέρω στη συγκέντρωση όποτε κινιόταν προς άλλη κατεύθυνση. Η ένταση της συγκέντρωσης άλλαζε την αναπνοή μουˑ σταδιακά επιβραδύνθηκε τόσο ώστε να γίνει μόλις και μετά βίας αισθητή. Όλη μου η ύπαρξη ήταν τόσο απορροφημένη στην ενατένιση του λωτού, ώστε κάποιες φορές, για μερικά λεπτά, έχανα επαφή με το σώμα και το περιβάλλον. Εκείνες τις περιόδους ένιωθα σαν να αιωρούμουν στον αέρα, χωρίς οποιαδήποτε αίσθημα σωματικότητας. Το μόνο που υπήρχε στην επίγνωσή μου ήταν ο αστραφτερός λωτός. Αυτή η εμπειρία έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους που εξασκούν τον διαλογισμό με οποιαδήποτε μορφή σταθερά και μακροχρόνια, αλλά εκείνο που επακολούθησε εκείνη τη μοιραία μέρα στη δική μου περίπτωση, αλλάζοντας την όλη πορεία της ζωής μου, έχει συμβεί σε λίγους. Σε κάποια τέτοια περίοδο έντονης συγκέντρωσης, ένιωσα ξαφνικά μια παράξενη αίσθηση στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ενώ καθόμουν σε στάση λωτού στη διπλωμένη κουβέρτα που είχα απλώσει στο πάτωμα. Η αίσθηση ήταν τόσο εξαιρετική και τόσο ευχάριστη, ώστε η προσοχή μου τραβήχτηκε άμεσα εκεί. Την στιγμή που η προσοχή μου αποτραβήχτηκε έτσι από το σημείο της εστίασής της, η αίσθηση σταμάτησε. Σκεπτόμενος ότι θα πρόκειται για κάποια ψευδαίσθηση, κάποιο κόλπο που βρήκε η φαντασία μου για να χαλαρώσει την ένταση, έβγαλα το θέμα από το νου μου και επανέφερα την προσοχή μου και πάλι στο σημείο από το οποίο είχε αποτραβηχτεί. Την εστίασα και πάλι στο λωτό, και καθώς η εικόνα στην κορυφή του κεφαλιού μου έγινε και πάλι καθαρή και σαφής, η αίσθηση ξαναήρθε. Αυτή τη φορά προσπάθησα να διατηρήσω την εστίαση της προσοχής και το επέτυχα για μερικά δευτερόλεπτα, αλλά η αίσθηση, που ανέβαινε προς τα πάνω, ήταν τόσο εξαιρετική, σε σύγκριση με οτιδήποτε είχα βιώσει μέχρι τότε, ώστε και πάλι αθέλητα ο νους μου τραβήχτηκε προς αυτήν – και τότε εκείνη εξαφανίστηκε και πάλι. Τώρα είχα πειστεί ότι κάτι ασυνήθιστο είχε συμβεί, για το οποίο ήταν κατά πάσα πιθανότητα υπεύθυνη η καθημερινή μου εξάσκηση στη συγκέντρωση. Είχα διαβάσει λαμπρές αφηγήσεις, περιγραμμένες από σοφούς άντρες, για τα μεγάλα πλεονεκτήματα που επέρχονται από τη συγκέντρωση, και των θαυμαστών δυνάμεων που αποκτούν οι γιόγκι που κάνουν τέτοιες ασκήσεις. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά βίαια, και το βρήκα δύσκολο να ξανασυγκεντρωθώ στον ίδιο βαθμό. Όταν είχα βυθιστεί και πάλι, βίωσα την αίσθηση εκ νέου, αλλά αυτή τη φορά, αντί να επιτρέψω στο νου μου να εγκαταλείψει το σημείο εστίασης, διατήρησα τη συγκέντρωση αδιάσπαστη. Η αίσθηση διευρύνθηκε και πάλι προς τα πάνω και ένιωσα να παραπαίω, αλλά με μεγάλη προσπάθεια διατήρησα την προσοχή μου στο λωτό. Ξαφνικά, με έναν βρυχηθμό σαν από τα νερά ενός καταρράκτη, ένιωσα μια ροή ρευστού φωτός να περνάει στον εγκέφαλό μου μέσα από τη σπονδυλική στήλη. Τελείως απροετοίμαστος για μια τέτοια εξέλιξη, βρέθηκα σε πλήρη έκπληξη, αλλά επανακτώντας άμεσα τον έλεγχο, διατήρησα τη σταθερή σωματική στάση και το νου μου στο σημείο εστίασης. Είναι αδύνατον να περιγράψω την εμπειρία επακριβώς. Ένιωσα το σημείο επίγνωσης, που ήταν ο εαυτός μου, να διευρύνεται, περικυκλωμένο από κύματα φωτός. Συνέχισε να διευρύνεται, εξαπλωνόμενο προς τα έξω, ενώ το σώμα, που κανονικά είναι το άμεσο σημείο εστίασης, φάνηκε να περνά στο περιθώριο, μέχρι που τελικά χάθηκε τελείως από την επίγνωσή μου. Ήμουν τώρα όλος συνειδητότητα, χωρίς κανένα περίγραμμα, χωρίς καμιά αίσθηση σωματικότητας, χωρίς καμιά αίσθηση που να προέρχεται από τις αισθήσεις, βυθισμένος σε μια θάλασσα φωτός όπου η επίγνωσή μου ήταν απλωμένη παντού, σε κάθε σημείο και σε κάθε κατεύθυνση, χωρίς κανένα σύνορο και υλικό πρόσκομμα. Δεν ήμουν πια ο εαυτός μουˑ ή, για να είμαι πιο ακριβής, δεν ήμουν αυτός που μέχρι τότε αντιλαμβανόμουν να είμαιˑ ήμουν ένας πλατύς κύκλος συνειδητότητας όπου το σώμα δεν ήταν παρά ένα σημείο, λουσμένος σε φως και σε μια κατάσταση ανάτασης και ευτυχίας που είναι αδύνατο να περιγράψω. Μετά από κάποιο διάστημα, τη διάρκεια του οποίου δεν μπορούσα να εκτιμήσω, ο κύκλος άρχισε να ελαττώνεταιˑ ένιωσα να συστέλλομαι, να γίνομαι όλο και πιο μικρός, μέχρι που απέκτησα και πάλι μια κάποια αίσθηση του σώματος που μετά έγινε καθαρότερη, και καθώς ξαναπέρασα στη συνηθισμένη μου κατάσταση απέκτησα ξαφνικά επίγνωση των θορύβων στο δρόμο, ένιωσα εκ νέου τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι, και για μια ακόμα φορά έγινα ο στενός μου εαυτός σε επαφή με σώμα και περιβάλλον. Όταν άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω, ένιωσα λίγο ζαλισμένος και έκπληκτος, σαν να ερχόμουν από μια παράξενη γη τελείως ξένη. Τι μου είχε συμβεί; Ήμουν το θύμα μιας παραίσθησης; Ή είχα, από κάποιο παράξενο γύρισμα της τύχης, επιτύχει εκεί που εκατομμύρια άλλοι είχαν αποτύχει; Υπήρχε τελικά κάποια αλήθεια στη δήλωση των σοφών και ασκητών της Ινδίας, που γίνεται εδώ και χιλιετηρίδες κι επιβεβαιώνεται από γενιά σε γενιά, πως είναι εφικτό να αντιληφθείς την υπερβατική πραγματικότητα της ζωής, αν ακολουθήσεις κάποιους κανόνες διαγωγής κι εξασκηθείς στο διαλογισμό με ένα συγκεκριμένο τρόπο; Ένιωθα σα ζαλισμένος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα βιώσει ένα όραμα του Θείου. Είχε συμβεί μια διεύρυνση του εαυτού μου, της δικής μου συνειδητότητας, και ο μετασχηματισμός είχε συμβεί από το ζωτικό ρεύμα που είχε αρχίσει από κάτω από τη σπονδυλική στήλη και βρήκε πρόσβαση στον εγκέφαλό μου μέσα από τον κόκκυγα. Θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει πριν καιρό σε βιβλία της γιόγκα για κάποιο ζωτικό μηχανισμό που ονομαζόταν «κουνταλίνι», συνδεδεμένο με την κατώτατη άκρη της σπονδυλικής στήλης, ο οποίος ενεργοποιείται μέσα από κάποιες διαλογιστικές πρακτικές, και που, άπαξ και ξυπνήσει, παίρνει την περιορισμένη ανθρώπινη συνειδητότητα σε υπερβατικά ύψη, προικίζοντας το άτομο με εξαιρετικές ψυχικές και νοητικές ικανότητες. Ήμουν τόσο τυχερός ώστε να έχω βρει το κλειδί για αυτόν τον θαυμάσιο μηχανισμό, κρυμμένο μέσα στη θρυλική ομίχλη των αιώνων, για τον οποίο ο κόσμος μιλούσε και ψιθύριζε αλλά δεν τον έβλεπε ποτέ σε δράση είτε στον εαυτό του είτε στους άλλους; [...] [Διηγείται ότι αργότερα έφαγε πρωινό απρόθυμα και πήγε στη δουλειά του, αλλά αισθανόταν ακόμα συγκλονισμένος από αυτό που του είχε συμβεί.] [...] Μετά από λίγο, νιώθοντας να πνίγομαι και ανήσυχος, έφυγα για ένα σύντομο περίπατο στο δρόμο, μήπως έβρισκα μια περίσπαση για τις σκέψεις μου... Ο νους μου ερχόταν επανειλημμένα στην εμπειρία που είχα το πρωί, προσπαθώντας να ξαναδημιουργήσει στη φαντασία το θαυμάσιο φαινόμενο που είχα ζήσει, αλλά ανεπιτυχώς. Το σώμα μου, ιδιαίτερα τα πόδια, συνέχιζαν να νιώθουν αδύναμα και δεν μπορούσα να περπατήσω για πολύ. [...] Γύρισα στο γραφείο μου νωρίτερα από ό,τι είχα σχεδιάσει και πέρασα τις υπόλοιπες ώρες «παίζοντας» με τα στυλό και τα χαρτιά, χωρίς να είμαι σε θέση να κυριαρχήσω στις σκέψεις μου και να συγκεντρωθώ για να δουλέψω. Όταν επέστρεψα στο σπίτι το απόγευμα δεν ένιωθα καλύτερα. Δεν μπορούσα να πείσω τον εαυτό μου να καθίσω κάτω και να διαβάσω, που ήταν η συνήθεια μου τα βράδια. Έφαγα το δείπνο σιωπηλός, χωρίς όρεξη ή ευχαρίστηση, και αποσύρθηκα για ύπνο. Συνήθως αποκοιμιόμουν μέσα σε λεπτά, αλλά εκείνο το βράδυ ένιωθα παράξενα ανήσυχος και ενοχλημένος. Δεν μπορούσα να συμφιλιώσω την ανάταση και ομορφιά που είχα νιώσει το πρωί με το καταθλιπτικό αίσθημα που ένιωθα τώρα, καθώς άλλαζα συνεχώς πλευρό στο κρεβάτι. Είχα ένα ανεξήγητο αίσθημα φόβου και αβεβαιότητας. Τελικά, μέσα σε σύγχυση, αποκοιμήθηκα. Κοιμήθηκα ανήσυχα, έχοντας παράξενα όνειρα και ξυπνώντας συχνά, σε πλήρη αντίθεση με τον συνήθη μου βαθύ και αδιάσπαστο ύπνο. Μετά από τις 03:00 περίπου, ο ύπνος αρνιόταν να επιστρέψει. Κάθισα για λίγο ανασηκωμένος στο κρεβάτι. Ο ύπνος δεν με είχε ανανεώσει. Συνέχισα να αισθάνομαι κουρασμένος και από τις σκέψεις μου έλειπε η διαύγεια. Η συνήθης ώρα για διαλογισμό πλησίαζε. Αποφάσισα να αρχίσω νωρίτερα από ό,τι συνήθως, [...] και χωρίς να ενοχλήσω τη σύζυγό μου, βγήκα από το δωμάτιο και ανέβηκα πάνω, στο δωμάτιο διαλογισμού. Άπλωσα κάτω την κουβέρτα, κάθισα σε στάση λωτού όπως συνήθως και άρχισα να διαλογίζομαι. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με την ίδια ένταση με αυτήν της προηγούμενης μέρας, αν και έβαλα τα δυνατά μου. Οι σκέψεις μου περιπλανιόνταν και αντί να βρίσκομαι σε μια κατάσταση ευτυχούς προσδοκίας, ένιωθα παράξενα νευρικός και ανήσυχος. Τελικά, μετά από επαναμβανόμενες προσπάθειες, διατήρησα την προσοχή μου στο συνηθισμένο σημείο εστίασης, περιμένοντας για αποτελέσματα. Τίποτα δεν συνέβη και άρχισα να νιώθω αμφιβολίες για την εγκυρότητα της χθεσινής μου εμπειρίας. Προσπάθησα και πάλι, αυτή τη φορά πιο επιτυχώς. Δάμασα τον εαυτό μου, συγκέντρωσα τις περιπλανόμενες σκέψεις και, σταθεροποιώντας την προσοχή μου στην κορυφή του κεφαλιού, προσπάθησα να οραματιστώ έναν λωτό με πλήρως ανοιγμένα πέταλα, όπως έκανα πάντα. Μόλις έφτασα στο συνηθισμένο βαθμό νοητικής συγκέντρωσης, ένιωσα και πάλι το ρεύμα να κινείται προς τα πάνω. Δεν επέτρεψα στην προσοχή μου να διασπαστεί, και τότε και πάλι, με έναν βρυχηθμό και ένα βούισμα στα αυτιά, η ροή του ακτινοβολούντος φωτός εισήλθε στον εγκέφαλό μου, γεμίζοντάς με με δύναμη και ζωτικότητα, και ένιωσα τον εαυτό μου να διευρύνεται σε κάθε κατεύθυνση, να απλώνεται πέραν των ορίων της σάρκας, τελείως απορροφημένος στην ενατένιση της αστραποβολούσας συνειδητής λάμψης, όντας συγχρόνως «ένα» με αυτήν και ωστόσο όχι τελείως συγχωνευμένος μαζί της. Η κατάσταση κράτησε λιγότερο από όσο την προηγούμενη μέρα. Η αίσθηση της ανάτασης δεν ήταν τόσο ισχυρή. Όταν ήρθα πάλι στην κανονική κατάσταση, ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει τρελά και υπήρχε μια πικρή γεύση στο στόμα. Ήταν σαν μια καυτερή ριπή θερμού αέρα να είχε περάσει από το σώμα μου. Η αίσθηση της εξάντλησης και κούρασης ήταν μεγαλύτερη από ό,τι την προηγούμενη μέρα. Ξεκουράστηκα για λίγο για να επανακτήσω τη δύναμή μου και την ισορροπία μου. Ήταν ακόμα σκοτάδι. Τώρα δεν είχα αμφιβολίες ότι η εμπειρία ήταν αληθινή [...]. Αλλά, γιατί ένιωθα άβολα και καταθλιμμένος; Αντί να είμαι υπέρογκα ευτυχισμένος και να ευλογώ την τύχη μου, γιατί ένιωθα αυτή την απελπισία; Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε άμεσο κίνδυνο από κάτι που υπερέβαινε την κατανόηση και τη δύναμή μου, κάτι άπιαστο και μυστηριώδες που δεν μπορούσα ούτε να καταλάβω ούτε να αναλύσω. Φαινόταν σαν να επικρέμεται πάνω μου ένα βαρύ σύννεφο κατάθλιψης και ζόφου, που ανερχόταν από τα ίδια μου τα βάθη χωρίς να σχετίζεται με τις εξωτερικές καταστάσεις. Δεν ένιωθα ότι ήμουν ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν μονάχα λίγες μέρες νωρίτερα, και μια αίσθηση φρίκης, εξαιτίας της ανεξήγητης αλλαγής, άρχισε να επικάθεται μέσα μου, από την οποία, όσο κι αν προσπαθούσα, δεν μπορούσα να ελευθερωθώ. Λίγο είχα συνειδητοποιήσει ότι από εκείνη τη μέρα δεν θα ξαναήμουν πάλι ο παλιός κανονικός εαυτός μουˑ ότι, χωρίς να το ξέρω και χωρίς προετοιμασία ή και επαρκή γνώση, είχα ξυπνήσει την πιο θαυμάσια αλλά και δύσκολη δύναμη που βρίσκεται στον άνθρωποˑ ότι είχα πέσει πάνω στο κλειδί τού πιο καλά φυλαγμένου μυστικού των αρχαίωνˑ και ότι από τότε και για ένα μεγάλο διάστημα, θα χρειαζόταν να ζω κρεμάμενος από μια κλωστή, ταλαντευόμενος μεταξύ ζωής και θανάτου, λογικής και τρέλας, φωτός και σκότους, Ουρανού και Γης. Δεν ήξερα αυτό που τελικά συνειδητοποίησα αργότερα – ότι ένας αυτόματος μηχανισμός, που αφυπνίστηκε μέσα από την πρακτική του διαλογισμού μου, είχε ξαφνικά αρχίσει να λειτουργεί με σκοπό να επαναδιαμορφώσει το νου μου και να τον καταστήσει άξιο όχημα μιας ανώτερης και ευρύτερης συνειδητότητας, μέσα από βιολογικές διαδικασίες τόσο φυσικές και τόσο διεπόμενες από αμετάβλητους νόμους, όσο η εξέλιξη των ειδών ή η ανάπτυξη και γέννηση ενός παιδιού.
--------------

Άλλα αμετάφραστα αποσπάσματα από βιβλία τού Γκόπι Κρίσνα: εδώ Βίντεό μου όπου ο Γκόπι Κρίσνα περιγράφει το ίδιο: α) "Η εξέλιξη της ψυχοπνευματικής ενέγειας στον άνθρωπο" (36΄)
β) "Πώς συμβαίνει η πνευματική φώτιση" (6΄) Βίντεό μου όπου ο ερευνητής Λη Σανέλα μιλά για την κουνταλίνι: Τι είναι η πνευματική ενέργεια (ομιλία από γιατρό) (10΄)

Read more

Λογοτεχνικά μου κείμενα

Η Διδασκαλία της Αγάπης

(Διήγησή μου σχετικά με τη διδασκαλία της αγάπης στην κουλτούρα της γιόγκα)

Έχω μείνει για χρόνια σε πνευματικά κέντρα (άσραμ) στην Ελλάδα και στην Ινδία. Τα κέντρα αυτά έχουν ομοιότητες και διαφορές με τα δικά μας ''μοναστήρια". Η βασική τους διαφορά είναι ότι δεν στηρίζονται σε, ή προωθούν, κάποιο συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα. Ας πούμε αν είσαι χριστιανός ή μουσουλμάνος δεν παίζει καμιά διαφορά. Ομοιότητες είναι το κοινό πρόγραμμα για όλους, το οποίο αναρτάται σε πίνακα ανακοινώσεων, και η έμφαση στην αγάπη. Η παρούσα δημοσίευση αφορά την εκπαίδευση στην αγάπη, που λαμβάνει κανείς σε ένα πνευματικό κέντρο.
Αν εξαιρέσουμε τη διδασκαλία του Χριστού, που νομίζω στη σημερινή εποχή ελάχιστοι παίρνουν στα σοβαρά, όταν λέμε αγάπη εννοούμε τη φυσική έλξη που νιώθει κανείς προς κάποια μέλη του αντίθετου φύλου και προς τα παιδιά του. Θεωρείται φυσικό οι σχέσεις μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους να διακατέχονται από καχυποψία, αδιαφορία, τοίχους και χωρίσματα: οι άλλοι έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις, διαφορετικά θρησκεύματα, μπορεί να μας κάψουν και να μας λεηλατήσουν. Αλλά σε ένα πνευματικό κέντρο τα πράγματα είναι αλλιώς. Εδώ θεωρείται ότι η αγάπη είναι η βάση της ζωής, ή, για να το πω αλλιώς, ότι κανένας δεν είναι ξεχωριστός από κανέναν. Είμαστε όλοι σαν συγκοινωνούντα δοχεία και ενωνόμαστε απ' το νερό της αγάπης. Είμαστε σα νησιά και ενωνόμαστε κάτω απ' την επιφάνεια, στη στεριά του ίδιου του βυθού. Οι άνθρωποι που ενσαρκώνουν αυτή την αγάπη είναι οι πνευματικοί δάσκαλοι. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, ούτε καν θα φανταζόσουν ποτέ ότι σε ενώνει μια κρυμμένη σχέση αγάπης με κάποιον άγνωστο. Τα πρώτα χρόνια που μένει κανείς σε ένα άσραμ, ζει σε μια προσωπική κόλαση. Αφήνω κατά μέρος τα λιγοστά υλικά αγαθά που σου παρέχονται - αυτά είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Υπάρχει μια κόλαση που σχετίζεται με την ίδια την ψυχολογία σου, που δημιουργείται από τις καθημερινές εντάσεις στις σχέσεις σου με τους άλλους. Οι εντάσεις αυτές δημιουργούνται από την εγγενή σου επιθετικότητα, την οποία η ακαδημαϊκή εκπαίδευση που έχεις περάσει δεν σε έμαθε να αναγνωρίζεις. Διαφορετικοί λαοί εκφράζουν αυτή την επιθετικότητα με διαφορετικούς τρόπους. Οι Έλληνες την εκφράζουν πιο χειροπιαστά, με φωνές, μπούγιο και κατηγορίες. Λαοί που έχουν περάσει περισσότερη ακαδημαϊκή εκπαίδευση την εκφράζουν με πιο διανοητικό τρόπο. Συχνά με τον τόνο της φωνής και την επιλογή των λέξεων. Ας πούμε μια Αγγλίδα δεν θα σε αποκαλούσε ποτέ ''τσογλάνι'', όπως θα μπορούσε να κάνει ένας Ελληναράς. Αντ' αυτού θα έλεγε: «Γιατί, ''αγαπητέ'' μου, δεν καθάρισες τη σάλα της υποδοχής; Δεν ήταν το καθήκον σου να την καθαρίσεις;» Οι Άγγλοι, αλλά και οι Δυτικοί γενικότερα, είναι ''μανούλες'' στο να καλύπτουν την επιθετικότητά τους με εκφράσεις επιφανειακά αβρές. Βλέπετε, έχουμε ένα χριστιανικό παρελθόν και δεν θεωρείται θεμιτό να νιώθουμε αρνητικά προς τον ''συνάνθρωπό μας''. Ωστόσο, ποτέ δεν εκπαιδευτήκαμε στο να μεταβάλλουμε την ψυχολογία μας, κι εκεί είναι που αρχίζουν τα ευτράπελα. Τα πρώτα χρόνια, λοιπόν, κανείς ζει μέσα στην κόλαση των σχέσεων που δημιουργεί με τους άλλους. Σημειώστε ότι αναγκάζεται να βρεθεί με ανθρώπους που δεν έχει επιλέξει, ούτε μπορεί να τους ξεφορτωθεί όταν αγριέψει ή περάσει στην αδιαφορία προς αυτούς, όπως κάνουμε με τους ερωτικούς μας παρτενέρ. Βρίσκει αυτά τα ίδια άτομα, με τα οποία έχει δημιουργήσει προστριβές, μπροστά του συνεχώς. Οι χώροι ενός άσραμ είναι περιορισμένοι και όταν συναντάς αυτόν με τον οποίο δημιούργησες προστριβή, η θύμηση και η ενόχληση που προέρχεται από αυτήν αναδύονται και πάλι στο νου σου και, μέρα με τη μέρα, οι μνήμες και τα σχετικά συναισθήματα αποκτούν μια δομή που σε συνθλίβει. Γιατί δεν δημιουργεί το άσραμ χώρους χωριστούς όπου θα μπορούν να ζουν, σαν έθνη ξεχωριστά, ας πούμε, ομάδες των οποίων τα μέλη αισθάνονται θετικά το ένα προς το άλλο; Πρώτον, γιατί αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει κι επειδή, αν γινόταν, θα δημιουργούνταν εύκολα προστριβές μεταξύ των ομάδων, λόγω αυτού του τύπου της συνείδησης, ότι άλλο ΕΜΕΙΣ και άλλο ΑΥΤΟΙ. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αντικείμενο εκπαίδευσης σε ένα άσραμ θεωρείται η εκμάθηση της αγάπης. Το να αγαπήσεις τον ερωτικό σου σύντροφο της κάποιας δεδομένης στιγμής έρχεται φυσικά, αλλά η ύπαρξη απλώνεται πέρα απ' τα στενά όρια αυτής της σχέσης. Πίσω απ' τη στενή αυτή καρδιά που έχει χώρο μόνο για έναν (και ακόμα κι αυτός αλλάζει σε διαφορετικές στιγμές της ζωής σου) βρίσκεται μια ευρύτερη καρδιά η οποία αντικατοπτρίζει την επίγνωση ότι, κατά βάθος, κάτω από την επιφάνεια, στο βυθό, ''όλα τα νησιά συνδέονται''. Αυτή η επίγνωση δεν είναι σωματική, γιατί στο υλικό σώμα είμαστε όντως όλοι ξεχωριστοί. Η επίγνωση είναι ψυχική. Ήταν ένα από αυτά τα χρόνια. Στο διπλανό κρεβάτι στον κοιτώνα του άσραμ έμενε ο Ράκα, ένας άγριος Γιουγκοσλάβος καρατερίστας που δούλευε επίσης μαζί μου στα μαγειρεία. Κανένας δεν αντάλασσε λόγια μαζί του. Όταν δεν έπλενε καζάνια φώναζε πολεμικές κραυγές και χτυπούσε βίαια τον αέρα. Μια μέρα καθόταν σε ένα παγκάκι και πήγα και κάθισα κι εγώ δίπλα του. Μου είπε: ''Εγώ κάθομαι εδώ''. Του είπα: ''Τώρα κάθισα κι εγώ''. Αμέσως σηκώθηκε κι έφυγε. Απ' εκείνη τη στιγμή με αντιπάθησε πάρα πολύ και κάθε φορά που με έβλεπε φώναζε: ''Θα σου σπάσω ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ''. Κάποιος άλλος τρόφιμος μου είπε να μην φοβάμαι, διότι αν με έδερνε θα τον έδιωχναν απ' το άσραμ. Αλλά αν με ένα χτύπημα μου έσπαζε τα δόντια, τι σημασία θα είχε για μένα αν μετά τον έδιωχναν; (Έτσι κι αλλιώς, αυτός δεν ήταν μόνιμος, θα έφευγε μετά από κανένα χρόνο). Μίλησα για το θέμα στην πνευματική μου δασκάλα, η οποία καθοδηγούσε τα πράγματα στο άσραμ. Μου είπε: ''Σανκάλπα, αν μπορείς να αγαπήσεις αυτό τον άνθρωπο, μπορείς να αγαπήσεις όλους τους ανθρώπους! Δες το σαν μια μεγάλη ευκαιρία που σου δίνεται. Τον φίλο του ο καθένας τον αγαπάει, αλλά μπορείς να αγαπήσεις τον εχθρό σου;'' Της είπα: ''Σουάμιτζι, εγώ δεν θέλω να ακολουθήσω τη διδασκαλία του Χριστού. Είμαι ένας απλός άνθρωπος και θέλω να κρατήσω την ασφάλειά μου και τα σύνορά μου με τους άλλους''. Μου είπε: ''Πίστεψέ με, Σανκάλπα, μέχρι η καρδιά μας να ανοίξει πέρα από τα σύνορα αυτά, δεν υπάρχει ευτυχία. Δεν υπάρχει ευτυχία στη συνηθισμένη ζωή. Για να ευτυχίσεις, χρειάζεται να ξεπεράσεις τους τωρινούς περιορισμούς της καρδιάς σου''. Της είπα: ''Σουάμιτζι, νιώθω πολύ επιθετικά προς αυτόν. Τι να κάνω;'' Είπε: ''Μην ενδίδεις στις επιθετικές διαθέσεις του νου σου. Παρατήρησε αυτή την επιθετικότητα και αποστασιοποιήσου από αυτή. Να είσαι πάντα φιλικός και ανοιχτός προς αυτόν, σα να 'ταν αδελφός σου. Αυτό θα επηρεάσει και τον ίδιο για να ξεπεράσει τη δική του επιθετικότητα. Είμαστε όλοι σε ένα καράβι και χρειάζεται να κρατήσουμε το πηδάλιο με σταθερά και σοφά χέρια, για να μη συγκρουστεί στα βράχια''. Μία μέρα συνέβη το εξής: Ήμουν καθισμένος στο πεζουλάκι έξω απ' τις τουαλέτες, και αυτός, πίσω μου, κατέβαινε απ' τις τουαλέτες για να βγει έξω. Μόλις με είδε ταράχτηκε. Τις τελευταίες μέρες με απόφευγε και δεν περνούσε από κοντά μου, αλλά τώρα δεν είχε επιλογή γιατί ο χώρος ήταν στενός. Τον άκουσα να οπισθοχωρεί, πίσω μου, και να λέει: ''Όχι, όχι, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό Σανκάλπα, δεν μπορείς να κλείνεις το πέρασμα στους άλλους...''. Και ξαφνικά τον είδα, με μια αποφασιστική κίνηση, να έρχεται προς τα εμένα, προφανώς για να μου χυμήξει. Πετάχτηκα πάνω έντρομος και υποκλινόμενος μπροστά του είπα: ''Μα Ράκα, όχι, προς Θεού, ο δρόμος είναι ανοιχτός, πέρασε...!'' Και τότε ένα απίστευτο πράγμα συνέβη. Τον κοίταξα στα μάτια κι αισθάνθηκα ότι αυτός υπέφερε πιο πολύ από μένα. Και με μιας ο φόβος κι ο θυμός μου πέρασε κι αισθάνθηκα συμπόνια. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε: ''αγαπάτε αλλήλους''. Δεν μιλούσε για το γείτονά σου, αλλά γι’ αυτόν που μένει στην απέναντι όχθη. Δεν μιλούσε για τον οικείο σου, αλλά για τον άνθρωπο που έχει διαφορετική πεποίθηση από σένα. Αισθάνθηκα ότι η ευτυχία πράγματι περιμένει αυτούς που, κατεβάζοντας την ενέργεια από το νου στην καρδιά, ξέρουν να μετατρέπουν τις εκλεπτυσμένες εκφράσεις και τα πονηρά διανοήματα σε μια άδολη και παράλογη επικοινωνία.
Read more

Άσκηση χαλάρωσης της γιόγκα (γιόγκα νίντρα)

Η άσκηση αυτή χαλαρώνει σωματικά και συναισθηματικά.

Σημείωση: Αν κάθεστε πολλές ώρες ακίνητη, και νιώθετε νευρικότητα, αυτή η νευρικότητα είναι καθαρά σωματική, το σώμα χρειάζεται να κινηθεί και μια άσκηση σαν κι αυτή, που γίνεται σε κατάσταση ακινησίας, δεν θα βοηθήσει. Είναι προτιμότερο να κινήσετε λίγο το σώμα, να κάνετε καμιά σωματική δουλειά, να περπατήσετε κλπ., να φύγει αυτή η νευρικότητα και τότε το σώμα θα μπορέσει να ησυχάσει και να χαλαρώσει αν κάνετε τη συγκεκριμένη άσκηση.

38:33

First
Previous
3
4

Blog

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Πνευματική Λογοτεχνία

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(46) Αλληλογραφία με paok24partizan σχετικά με την αστρική προβολή.

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(49) Αλληλογραφία με Δημήτρη σχετικά με τον υπνωτισμό και τον εξορκισμό, καθώς και με το διαλογισμό και τις προηγούμενες ζωές.

Αλληλογραφία με metalwillneverdie987 σχετικά με ένα όραμα του Χριστού που είχα (μια περιγραφή του οράματος αυτού έδωσα αργότερα σε αυτό το βίντεο)

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(43) Αλληλογραφία με NIKOSPS και 5haman σχετικά με το βίντεο: Συμπαντική μετάβαση σε υψηλότερες συχνότητες - 2012

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(44) Αλληλογραφία με ataktoss751 σχετικά με το βίντεο: Περικοπές από κούνια - Δ. Ν. Τ. για αρχάριους

Αναρτήσεις για να διαβαστούν από την Ελένη

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(40) Αλληλογραφία με Νίκο

Η αλληλογραφία μας (ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(40) Αλληλογραφία με Νίκο

Α. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ

Β. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ ΣΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Γ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ

κίνητρα και πρακτικές

Ελένη

Αντικαταθλιπτικά χάπια

18χρονη ζητά από πατρική φιγούρα να την υιοθετήσει

βίντεο

18χρονη ζητά από πατρική φιγούρα να την υιοθετήσει

2:35

Εξωγήινοι

Εξωγήινοι

Θαύματα, βιολογία, μεταθανάτιες εμπειρίες, αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

Θαύματα, βιολογία, μεταθανάτιες εμπειρίες, αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

Βίντεο σχετικά με τη μετενσάρκωση (με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω)

Βίντεο σχετικά με τη μετενσάρκωση (με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω)

Αναρτήσεις για να διαβαστούν από την Ελένη

Επιπρόσθετα επιστημονικά στοιχεία για τα ωφελήματα της γιόγκα στην σωματική και ψυχολογική υγεία (η σελίδα αυτή είναι συνέχεια αυτής της σελίδας)

RESULTS: In the studies reviewed, yoga interventions appeared to be equal or superior to exercise in nearly every outcome measured except those involving physical fitness.

Τι κέρδισα από τη γιόγκα (Αλληλογραφία με jaimelenoir σχετικά με το βίντεό μου "Τι είναι ο Ινδουισμός" )

Αλληλογραφία με betalabs σχετικά με το βίντεο «Μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα δόγματά μας;», στο οποίο ο Alex Collier λέει:

Αλληλογραφία με betalabs σχετικά με το βίντεο «Μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα δόγματά μας;», στο οποίο ο Alex Collier λέει:

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(49) Αλληλογραφία με Δημήτρη σχετικά με
τον υπνωτισμό και τον εξορκισμό,
καθώς και με το διαλογισμό και τις προηγούμενες ζωές.

Αλληλογραφία με metalwillneverdie987
σχετικά με ένα όραμα του Χριστού που είχα
(μια περιγραφή του οράματος αυτού έδωσα αργότερα σε αυτό το βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(43) Αλληλογραφία με NIKOSPS και 5haman σχετικά με το βίντεο:
Συμπαντική μετάβαση σε υψηλότερες συχνότητες - 2012

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

(44) Αλληλογραφία με ataktoss751 σχετικά με το βίντεο:
Περικοπές από κούνια - Δ. Ν. Τ. για αρχάριους

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Η αλληλογραφία μας
(ηλεκτρονική συζήτηση μεταξύ μας για τα
θέματα που πραγματεύονται τα βίντεο)

Β. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ
ΣΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Θαύματα, βιολογία, μεταθανάτιες εμπειρίες,
αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

Θαύματα, βιολογία, μεταθανάτιες εμπειρίες,
αθεϊσμός, μονοθεϊσμός και πολυθεϊσμός

Βίντεο σχετικά με τη μετενσάρκωση
(με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω)

Βίντεο σχετικά με τη μετενσάρκωση
(με σειρά προτεραιότητας από πάνω προς τα κάτω)

Επιπρόσθετα επιστημονικά στοιχεία
για τα ωφελήματα της γιόγκα στην
σωματική και ψυχολογική υγεία
(η σελίδα αυτή είναι συνέχεια αυτής της σελίδας)

RESULTS:
In the studies reviewed, yoga interventions appeared to be equal or superior to exercise in nearly every outcome measured except those involving physical fitness.

Τι κέρδισα από τη γιόγκα
(Αλληλογραφία με jaimelenoir σχετικά με το βίντεό μου
"Τι είναι ο Ινδουισμός" )

Αλληλογραφία με betalabs σχετικά με το βίντεο
«Μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα δόγματά μας;»,
στο οποίο ο Alex Collier λέει: