Γνωρίζουμε πως η ανία μάς σπρώχνει σε κάθε είδους ψευτο-απασχόληση, όπου "σκοτώνουμε" τον χρόνο, τον τρώμε σαν πασα-τέμπο, για να ξεφύγουμε απ' τον εαυτό μας.
Όμως τι θα γινόταν αν δεν προσπαθούσαμε να ξεφύγουμε από την ανία, μα βυθιζόμασταν κι εμβαπτιζόμασταν σε αυτήν; Αν την αγαπούσαμε και της επιτρέπαμε να μας χαρίσει τους θησαυρούς της;
Τότε, λέει ο Χανς Βίλχελμ, γνωστός συγγραφέας και εικονογράφος, θα γινόμασταν πλούσιοι στο νόμισμα του χρόνου και δημιουργικοί σαν τον Θεό.
Όπως ο Θεός φύσησε πνοή στον Αδάμ για να τον ζωντανέψει, έτσι κι εμείς θα εμφυσούσαμε πνοή σε κάθε μικρή και μεγάλη πτυχή της ζωής μας – δηλαδή θα φέρναμε διαίσθηση, βαθιά αντίληψη και ευαισθησία στην γκρίζα και στείρα καθημερινότητα.
12:37
