“Σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτό το καταπληκτικό μεταφραστικό έργο που μας παρέχεις! ! !”
-thodoris50
“Φίλε Κίμωνα, σε ευχαριστώ για όλα αυτά τα βίντεο που ανεβάζεις μεταφρασμένα, βοηθάς πολύ κόσμο που ψάχνει και δεν ξέρει τοσο καλά αγγλικά.”
-moksros
“Εξαιρετικός ο χώρος σου :) Συγχαρητήρια φίλε μου που μεταφράζεις βιντεάκια με μεταθανάτιες εμπειρίες και τα βάζεις στο Υoutube! Κατά τη γνώμη μου είναι βιντεάκια που λένε τις μεγαλύτερες αλήθειες που η ανθρωπότητα μπορεί να μάθει. Δηλαδή για το Φως και την Αγάπη που είναι ο Θεός.”
-thiasotis1
Μεγάλη πολυκεντρική πανεπιστημιακή νοσοκομειακή ερευνητική μελέτη σε ασθενείς των Μονάδων Εντατικών Θεραπειών που πέθαιναν από εμφράγματα, που δημοσιεύτηκε στο μεγαλύτερο αναισθησιολογικό περιοδικό της Ευρώπης, κατέληξε στο συμπέρασμα οτι οι κλινικά νεκροί ασθενείς –με μηδενική καρδιακή λειτουργία στο ηλεκτροκαρδιογράφημα και μηδενική εγκεφαλική λειτουργία στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα– συνεχίζουν να έχουν πλήρη επίγνωση/συνείδηση/μνήμες/σκέψεις και μετά θάνατον.
https://www.resuscitationjournal.com/article/S0300-9572(14)00739-4/fulltext
Σημείωση: Αν δείτε τα βίντεο που έχω υποτιτλίσει σε αυτή τη σελίδα και μετά θα θέλατε να δείτε περισσότερα πάνω στο ίδιο θέμα των μεταθανάτιων εμπειριών, να ένας εξωτερικός σύνδεσμος: https://www.youtube.com/playlist?list=PL17F63F2DCD41AE1E
Ο Τζιμ δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τον Θεό και ήταν εστιασμένος στη βίωση μιας πολυτελούς ζωής. Τότε κατά λάθος πήρε μεγαλύτερη δόση φαρμάκων και είχε μια μεταθανάτια εμπειρία. Αυτή άλλαξε τον προσανατολισμό του, γιατί άλλαξε την καρδιά του.
7:28
Με βάση τη μεταθανάτια εμπειρία της, η Nancy Danison περιγράφει πώς καταλαβαίνει να δημιουργείται ο κόσμος της διάνοιας και της ύλης από την Πηγή που ονομάζουμε Θεό.
Διαβάστε το παρακάτω σχόλιό μου όταν δείτε το βίντεο:
Ένα βασικό πρόβλημα στη θεολογία και τη φιλοσοφία είναι πώς να εξηγήσεις, πώς να δικαιολογήσεις, την υποτιθέμενη δημιουργία του Σύμπαντος από ένα τέλειο ή καλοπροαίρετο ον.
Ακόμα και όσοι βίωσαν πνευματικές εμπειρίες έχουν αναπόφευκτα αυτό το πρόβλημα, γιατί η ζωή είναι εγγενώς επίπονη και δυστυχής.
Ένας τρόπος να το αντιμετωπίσεις αυτό είναι να αρνηθείς τον «Δημιουργό Θεό», και την ίδια τη ζωή, περιγράφοντάς την ως αυταπάτη. Αυτό έκανε ο Βούδας, ο οποίος εγκατέλειψε το παλάτι στο οποίο είχε γεννηθεί ως πρίγκιπας και διαλογίστηκε ως ασκητής για πολλά επίπονα χρόνια στο δάσος, πριν κερδίσει τη φώτιση. Δίδαξε ότι η πηγή της δυστυχίας είναι ο πόθος για την ύλη.
Αυτό επίσης έκανε ο Χριστός με τη Σταύρωση, θέτοντας ένα υπόδειγμα ζωής για εμάς, το οποίο κάποιοι ακολούθησαν και άγιασαν.
Μα αυτή η οπτική μάς φέρνει αντιμέτωπους με το ίδιο μας το ένστικτο της εξωστρέφειας – την τάση μας να ταυτιζόμαστε με τα πράγματα του κόσμου. Υπονοεί επίσης πως υπάρχει μια δεύτερη δύναμη – το Κακό–, στο οποίο οφείλεται ο επίπονος κόσμος.
Η λύση που αισθάνομαι πως βρίσκει η ομιλήτρια είναι να χωρίσει το προσωπικό ον από την δημιουργική Πηγή, και την πραγματικότητα από το νου. Συνεπώς λέει πως, αν και στη δημιουργική πηγή οφείλεται η δημιουργία του κόσμου, δεν δημιούργησε τον κόσμο από κακεντρέχεια –ώστε να αιχμαλωτίζονται και βασανίζονται μικρούλικα όντα σαν εμάς– μα από περιέργεια. Απλά ήθελε κάτι διαφορετικό, κάποια αλλαγή.
Τότε, ρωτά κανείς, γιατί δημιούργησε ένα τόσο επίπονο σύμπαν; Γιατί δεν δημιούργησε ένα θαυμάσιο παράδεισο επί Γης; Και γιατί έβαλε εμάς, τα μικρούλικα πλάσματα, μέσα σε ένα κόσμο που δεν μετέχει στην αφθονία που υποτίθεται ότι κατέχει η πληρότητα της δημιουργικής αρχής;
Νομίζω πως η απάντηση που η ομιλήτρια δίνει είναι: η Πηγή δεν είναι υπεύθυνη, διότι το σύμπαν δεν είναι αληθινό. Είναι απλά μια σκέψη. Από την οπτική της Πηγής, είναι μια σκέψη. Είναι φαντασία. Είναι πλασματικό, όχι υπαρκτό. Είναι υπαρκτό ως σύμπαν, μα ο τρόπος που το βιώνεις είναι νοητός. Δεν υπάρχει πράγματι δυστυχία. Από την οπτική της Πηγής, δεν υπάρχει.
Όμως έτσι συνεχίζει να υπάρχει το ερώτημα: αν η Πηγή δημιούργησε εμάς, γιατί μας δημιούργησε έτσι ώστε ο πόνος να είναι πραγματικός για εμάς; Γιατί δημιούργησε και μας κληροδότησε ένα νου που φαντάζεται τον πόνο και τη δυστυχία, ακόμα κι αν αυτά δεν υπάρχουν από την οπτική της ίδιας της Πηγής; Γιατί θέλησε για εμάς τέτοια δυστυχία;
Απλά μπείτε στο καρκινικό παίδων, ή σε ένα γηροκομείο, και αισθανθείτε την θλίψη, την αγωνία και την απόγνωση. Δείτε τούς εκατομμύρια που πνίγονται σε τσουνάμια, που χαλιούνται από αρρώστιες, που δουλεύουν σε δουλειές που αισθάνονται πως τους αλλοτριώνουν και τους αιχμαλωτίζουν. Τους εργάτες να μοχθούν κάτω από τον ήλιο, κάποτε πεινασμένοι. Τους ανέργους. Τις χίλιες και μία πίκρες που προέρχονται από την βασική διττότητα της ζωής μας – ότι είμαστε ξεκομμένοι από την ίδια μας την πηγή. Ναι, σε ένα τρισεκατομμύριο χρόνια το σύμπαν μπορεί να ενωθεί με την Πηγή του, μα μέχρι τότε τι γίνεται; Και πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την εικόνα ενός Θεού που μας αγαπά, όταν δημιούργησε ένα τέτοιο κόσμο για εμάς;
Η απάντηση της ινδικής φιλοσοφίας είναι: ξέχνα το ποιος δημιούργησε τον κόσμο και το λόγο που τον δημιούργησε. Άλλαξε την ίδια την πραγματικότητα του σώματος και του νου σου. Τότε μπορείς να ξεπεράσεις την κατάσταση της δυστυχίας, βρισκόμενος σε μια κατάσταση πληρότητας, αυτάρκειας και υπέρβασης των φυσικών περιορισμών.
Όμως δεν θα είσαι εσύ εκεί. Σε αυτή την κατάσταση θα έχει μείνει, από σένα, μόνο αυτή η σπίθα που δεν γνωρίζει μήτε αρχή μήτε τέλος, και που αποκαλείται τελειοποιημένη ψυχή.
15:56
Η Lori Niel περιγράφει τη συνάντησή της με τον Άγιο Φραγκίσκο σε μια μεταθανάτια εμπειρία.
Είχε συνολικά τρεις μεταθανάτιες εμπειρίες, που της άφησαν τη δυνατότητα να επικοινωνεί με όσους έχουν περάσει στην "Άλλη Πλευρά".
«Είμαι» μας λέει με χιούμορ «μια διαπιστευμένη "σύμβουλος ζωής" για ανθρώπους που δεν θέλουν να λένε "τηλεφωνώ στο μέντιουμ μου"».
Μια ελαφριά, γεμάτη με χιούμορ και μηνύματα ομιλία για την πραγματικότητα της ψυχής πριν και μετά τον θάνατο – μιας ψυχής που περιλαμβάνει όλους τους βίους που έζησες ποτέ, τα (πονεμένα) μαθήματα των οποίων σου επιτρέπουν κάποιο ανώτερο πεπρωμένο.
17:50
Σε ηλικία πέντε χρονών, πνίγηκε στη θάλασσα. Αργότερα επανήλθε στη ζωή και διηγήθηκε την εμπειρία του. Έστειλε τη γραπτή διήγηση στο Ίδρυμα Έρευνας στις Μεταθανάτιες Εμπειρίες, όπου μετατράπηκε σε ηχητικό αρχείο το οποίο κατέβασα και μετέφρασα.
Στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος παρουσιάζονται επίσης πολλές επιστημονικές μελέτες πάνω στις μεταθανάτιες εμπειρίες (στα αγγλικά) εδώ:
http://www.nderf.org/NDERF/Research/Research_Overview_Right.htm
Επιλογικό σχόλιο: μεταφρασμένο άρθρο για την υπερπροσωπική ψυχολογία:
http://www.youtubetranslations.gr/Lisa's_Near_Death_Account.htm
Ο χρήστης του Youtube ΗΡΑ σχολίασε κάτω απ' το βίντεο:
«Εξιστορεί ο τύπος τι έπαθε 5 χρονών ε; Και μετά στέλνει την διήγησή του σε κάποιο ίδρυμα έρευνας για μεταθανάτιες εμπειρίες (πουμπου και μαβουζια )»
Δεν ξέρω τι σημαίνει «πουμπου και μαβουζια» αλλά ως προς τα άλλα απάντησα:
1ο Βίντεο: "Βλέποντας με τα γυαλιά του Θεού (μεταθανάτια εμπειρία)"
Απόσπασμα από το βίντεο: χρόνος 29:13 έως τέλος (38:51)
Διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=BZopRqcwWZo
Ομιλητής: Σαμ Πάρνια, ο παγκοσμίως γνωστότερος ειδικός ερευνητής στις μεταθανάτιες εμπειρίες, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Στόνυ Μπρουκ στις ΗΠΑ, όπου είναι και διευθυντής έρευνας στην καρδιοπνευμονική ανάνηψη. Είναι επίσης διευθυντής του Προγράμματος Μελέτης της Ανθρώπινης Συνειδητότητας, του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον.
Περιγραφή αποσπάσματος από την ομιλία του:
Παρουσιάζει τις αφηγήσεις των παιδιών ως έγκυρες, και ίδιες στο περιεχόμενό τους με των ενηλίκων, με μόνη διαφορά ότι ο τρόπος έκφρασης και περιγραφής των παιδιών είναι πιο απλοϊκός.
Κείμενο αποσπάσματος:
«Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε, ωστόσο, πως αυτή είναι μια εμπειρία που έχει περιγραφεί σε όλο τον κόσμο, μερικές φορές από παιδιά μικρότερα των τριών ετών, που δεν έχουν ιδέα για τη ζωή, για το θάνατο, για το Επέκεινα, για θρησκευτικά ερωτήματα, … Και όλοι τους περιγράφουν το ίδιο πράγμα. Είχα ασθενή ένα μικρό παιδί που μου είπε: «Όταν πέθανα, βίωσα μια φωτεινή λάμπα». Δηλαδή χρησιμοποιούσε παιδική ορολογία. Και σχεδίασε την εικόνα αυτής. Και είπε πως συνδέεσαι με την λάμπα με ένα σύρμα. ("ασημένια χορδή", στη μεταφυσική) Και πως ο θάνατός σου συμβαίνει με το κόψιμο του σύρματος. Φυσικά δεν το είπε έτσι δομημένα, μα το είπε σταδιακά, απαντώντας ενώ συγχρόνως έπαιζε. Και μας έχουν πει το ίδιο και ενήλικες. Αυτές οι εμπειρίες έχουν περιγραφεί από όλο τον κόσμο, από την νοτιοανατολική Ασία, από την Μέση Ανατολή, από την Αφρική, από τις ΗΠΑ,…»
2ο βίντεο: Επιστημονική Μελέτη Αποδεικνύει Μεταθανάτια Ζωή https://www.youtube.com/watch?v=RttIf9jKSlM
3ο βίντεο: Επιστημονικές Αποδείξεις για Μεταθανάτιες Εμπειρίες (ΟΗΕ) https://www.youtube.com/watch?v=2Xcdn2h2Ras
Όλα τα βίντεο είναι μεταφρασμένα από μένα, άρτια και προσιτά.
13:59
Η Nancy Rynes μεγάλωσε σε καθολική οικογένεια, μα τελικά απομακρύνθηκε από την θρησκεία, θεωρώντας τον εαυτό της αθεΐστρια. Όμως το 2014 χτυπήθηκε από ένα όχημα καθώς επέβαινε στο ποδήλατό της και βίωσε μια παράξενη εμπειρία: ενώ ήταν ακόμα ζωντανή, συγχρόνως έβλεπε τον εαυτό της από μακριά.
Αυτή ήταν η αρχή μιας περιπέτειας που άλλαξε τον τρόπο που έβλεπε τη ζωή, προσδίδοντας σε αυτήν μια πνευματική διάσταση.
7:49
Η Έρικα Μακ Κένζι είχε προβλήματα όρασης.
Έτσι ανέβηκε στον Ουρανό και μίλησε με τον Θεό.
Της έδωσε ένα ζευγάρι γυαλιά που διόρθωσε το πρόβλημά της.
Η ιστοσελίδα της εδώ.
Η Σέρυλ Ντέινς (Cheryl Deines) έχει εργαστεί για χρόνια σε άσυλα για ανθρώπους με ανίατες ασθένειες, κι έχει συντροφεύσει στην πορεία προς τον θάνατο πολλούς πελάτες της.
Οι εμπειρίες που έχει αποκομίσει την βοήθησαν να συνειδητοποιήσει την παροδικότητα της ζωής, την ύπαρξη μιας άλλης ζωής πέρα από αυτήν, και όχι σπάνια τη δυνατότητα των απερχόμενων από αυτή τη ζωή ατόμων να επικοινωνούν με όσους έφυγαν πριν από αυτούς.
Τις εμπειρίες αυτές μάς τις διηγείται με βάθος, ενδελέχεια και διαύγεια, καλώντας μας σε ένα κόσμο λύπης μα και υπέρβασής της, και τελικά αυξημένης ωριμότητας και σοφίας.
Ομιλία στο TED.
49:37
Ο διάσημος ερευνητής των μεταθανάτιων εμπειριών Ρέιμοντ Μούντυ περιγράφει τι δείχνουν οι εμπειρίες αυτές για τα συμβάντα που ακολουθούν το θάνατό μας, και ειδικά για το αν μετά από κάποιο διάστημα επαναγεννιόμαστε (μετενσάρκωση) –, και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην άποψη που είχαν για το θέμα γνωστοί αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι όπως ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας και ο Εμπεδοκλής.
Πιο ενδελεχής περιγραφή του βίντεο, τα Σχόλιά μου και το άρθρο για τον Δρα Ραζίβ Παρτί, βρίσκονται εδώ:
http://www.youtubetranslations.gr/Raymond_Moody_Reincarnation.htm
1 ώρα 17 λεπτά
Πραγματικά ανατριχιαστικές.
Μην το δείτε πριν τον ύπνο!
9:31
Η Σούζαν Ίνγκραμ (Suzanne Ingram) διηγείται τη μεταθανάτια εμπειρία της. (διάρκεια: 11:06)
Διαβάστε τα παρακάτω σχόλια, όταν φτάσετε στα δύο αντίστοιχα σημεία του βίντεο που σας παραπέμπουν σε αυτά.
Σχόλιο 1
Είναι σαν να είσαι μέσα σε ένα τηλεοπτικό στούντιο, σε κάποιο σημείο του οποίου βρίσκεται ένας θάλαμος που έχει πολλές οθόνες. Και κάθε οθόνη δείχνει τι κινηματογραφεί μια διαφορετική κάμερα.
Έτσι βιώνουμε και τον κόσμο. Το κάθε ζευγάρι μάτια είναι σαν διαφορετική κάμερα, και αποτυπώνει μία διαφορετική χωροχρονική οπτική. Μετά μεταπηδάμε σε άλλο σώμα και βλέπουμε τον κόσμο από ένα διαφορετικό ζευγάρι μάτια, αποτυπώνοντας διαφορετικές ή άλλες εμπειρίες και συνεχίζοντας να τις επεξεργαζόμαστε. Και σε κάποιο σημείο αυτού του κόσμου, δηλαδή στον Ουρανό, που είναι κι αυτός μέρος του Κόσμου –αν κι όχι του υλικού–, υπάρχει ο θάλαμος με τις πολλές οθόνες. Και καθεμιά από αυτές δείχνει ένα συγκεκριμένο βίο μας – τι κάναμε, τι ζούσαμε, τι σκεφτόμασταν τότε, ποια τα λάθη μας και ποιες οι ορθές κρίσεις μας. Λοιπόν σε αυτό το θάλαμο βρισκόμαστε εμείς που βλέπουμε τις οθόνες, καθώς και όλοι οι διαφορετικοί εαυτοί που έχουμε ζήσει, η ζωή των οποίων παίζεται στις διαφορετικές οθόνες.
Η τελειότερη από τις επιστήμες, η κβαντική φυσική, υποστηρίζει αυτή την εικόνα. Διότι παρουσιάζει έναν κόσμο στον οποίο ο χρόνος δεν είναι απόλυτος (μπορείς να ταξιδέψεις και προς το παρελθόν, όπως ταξιδεύεις χωρικά με το αυτοκίνητο περνώντας από μια γέφυρα), και στον οποίο ο χώρος είναι ενοποιημένος, δηλαδή οι υλικές μονάδες δεν έχουν χωρική ταυτότητα, καθότι βρίσκονται σε πολλούς χώρους ταυτόχρονα.
Ο θάνατος αποκαλύπτει έναν μαγικό κόσμο, όπως τώρα γνωρίζουμε ότι είναι, στην ουσία του, ο κόσμος της ύλης. Αποκαλύπτει τον κόσμο της ύλης γυρισμένο τα μέσα έξω.
Κάπου άκουσα ότι τα δύο φύλα δεν είναι παρά το ίδιο πράγμα: βγάλε την τσέπη σου προς τα έξω και έχεις έναν άντρα. Βάλτη μέσα και έχεις μια γυναίκα.
Με τον ίδιο τρόπο, βάλε την επίγνωσή σου μέσα και έχεις τον κόσμο των ψυχών, όπου ο χώρος και ο χρόνος είναι δικές τους προεκτάσεις.
Στρέψε την επίγνωσή σου προς τα έξω και έχεις τον κόσμο της ύλης, όπου ο χώρος και ο χρόνος είναι ο πατέρας και η μητέρα μας.
.
Σχόλιο 2
Αν όλοι είναι άξιοι σεβασμού,
γιατί βρίσκονται τόσοι στις φυλακές και τόσοι, μεταθανάτια, στις κολάσεις;
Και ποιο το νόημα της ανθρώπινης ζωής, αν όχι να απορρίπτουμε το κακό και να επιλέγουμε το καλό;
Και, αν αυτό ισχύει για τον δικό μας εαυτό, πώς δεν ισχύει για τον άλλον;
Γιατί απορρίπτεις τον εαυτό σου όταν πράξεις άσχημα, και δεν απορρίπτεις τον άλλον όταν πράξει άσχημα;
Διότι άλλο να μην είσαι προκατειλημμένη, άδικη και επιθετική, και άλλο να ξεχνάς τον σκοπό της ζωής, που είναι η ανάπτυξη της ποιότητας στην καρδιά και στην κρίση - τόσο για σένα όσο και για όλους.
Ακριβώς το ίδιο που μας κάνει να σεβόμαστε τη Μητέρα Τερέζα, μας κάνει να μην σεβόμαστε εκείνον που βίασε την κόρη μας και το διηγούνταν στους φίλους του γελώντας.
Είναι αυτό κακία, αδικία και προκατάληψη;
Αγαπάς αυτόν που σου σπάει το κεφάλι για να σου κλέψει ένα χρυσό φλουρί;
Αγαπάς αυτόν που πυροβολεί τους περαστικούς για πλάκα;
Αγαπάς τα χίλια κι ένα ενδύματα του Κακού;
Γνωστή εκπομπή του Art Bell ("Coast to Coast") στην οποία μια γυναίκα αφηγείται λεπτομερώς τους κόσμους που βίωσε κατά τη μεταθανάτια εμπειρία της – κολάσεις και παραδείσους.
Ως ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Art Bell έχει λάβει διάφορες διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το ότι περιλήφθηκε στο National Radio Hall of Fame (φημισμένοι παραγωγοί του Εθνικού Ραδιοφωνικού Δικτύου των ΗΠΑ) το 2008.
--------------
Σε κάποια στιγμή στο βίντεο, ο Bell αναφέρει το ακόλουθο φιλμ:
"Θα σε δω στον Παράδεισο", με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς.
Μια περίληψη της ταινίας βρίσκεται εδώ.
--------------
Επιλογικό μου σχόλιο:
Σχετικά με το αν οι ψυχές πηγαίνουν στην κόλαση επειδή εκείνες θέλουν ή επειδή ο Θεός τις καταδικάζει, αισθάνομαι πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
Πόσο ελεύθερος είναι ένας βίαιος άνθρωπος να γίνει μη βίαιος;
Ένας άνθρωπος που με τη βία δημιουργεί μια κόλαση για τον ίδιο και τους άλλους, πόσο ελεύθερος είναι να μην το κάνει;
Χρειάζεται χρόνος μέχρι να βρει τι να κάνει με την ένταση και την επιθετικότητα που νιώθει. Χρόνος για να ευαισθητοποιηθεί στα προβλήματα που η βία του δημιουργεί.
Ίσως κάποιος μπορεί να αλλάξει σε μια στιγμή, μα είναι αυτό δυνατό για όλους;
Με τον ίδιο τρόπο, η κόλαση είναι υποχρεωτική για αυτούς που έχουν ένα ανάλογο είδος ψυχολογίας και παρελθοντικών πράξεων.
Κι αυτοί επίσης, θα χρειαστούν χρόνο για να επεξεργαστούν τους παράγοντες που δημιουργούν αυτή τους την εμπειρία.
Η ουσία, ωστόσο, είναι πως στο θάνατο γίνεται μια εξερεύνηση του περιεχομένου της ψυχής μας. Όταν τα φώτα της ύλης πέφτουν, ο κινηματογραφικός όμιλος της ψυχής προβάλλει τα δικά του πολυδιάστατα έργα στα δικά του πολυεπίπεδα στούντιο. Παρακολουθούμε τα έργα με φίλους και συγγενείς, με αγνώστους ή και μόνοι. Μαθαίνουμε ό,τι είναι να μάθουμε, πριν βγούμε σκεπτικοί και συνεχίσουμε την πορεία μας.
------------------
Διάρκεια: 47:44
Δεν είναι σπάνιο αυτοί που πεθαίνουν να έχουν οράματα αγαπητών τους προσώπων που ήδη πέθαναν, να βλέπουν τούνελ φωτός και να έχουν άλλες πνευματικές εμπειρίες. Αυτές οι νοσοκόμες ασύλων ανιάτων μοιράζονται με εμάς τις εμπειρίες τους, αυτά που είδαν και άκουσαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους.
Σημείωση: Αυτές δεν χαρακτηρίζονται ακριβώς "μεταθανάτιες" εμπειρίες, εφόσον οι ψυχές συνεχίζουν να είναι μέσα στο υλικό σώμα.
9:39
O Dr Eben Alexander, ένας νευροχειρουργός με ορθολογικό μυαλό, μας δίνει την επιστημονική απόδειξη της επιθανάτιας εμπειρίας αφού την έζησε ο ίδιος. Στα 52 του χρόνια επιβεβαιώνει την ύπαρξη του Παραδείσου και το μαρτυρεί μέσα στο ανατρεπτικό βιβλίο του. Ο συγγραφέας μας προσκαλεί να μοιραστούμε το ταξίδι του σε μια άλλη διάσταση, πολύ διαφορετική από οτιδήποτε γνωρίζουμε στον πλανήτη μας.
Το βιβλίο του Eben Alexander Ο Παράδεισος υπάρχει μπορεί να βρεθεί εδώ.
Το βίντεο το προβάλλω έτοιμο-υποτιτλισμένο από αυτή τη διεύθυνση.
Ενεργοποιήστε τους ελληνικούς υπότιτλους.
To 1955 ο Άντριου Πέντρο αντίκρισε το θάνατο· δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος. Έφαγε ένα ελαφρό γεύμα και πήδηξε στο κρύο νερό χτυπώντας με την κοιλιά. Καθώς κολυμπούσε, άρχισε να έχει κράμπες στο στομάχι και τον βουβώνα. Πνιγόταν και ακολούθησε τη φωνή που του ζητούσε να σταματήσει να αντιστέκεται στο θάνατο και του υποσχέθηκε ότι θα γυρνούσε στη ζωή. Περιγράφει την εμπειρία με ζωηρές λεπτομέρειες. Οι αισθήσεις του έγιναν πιο έντονες. Υπήρχε ένα λαμπερό φως, πολύ λαμπρότερο από τον ήλιο. Δεν πονούσε πια. Η φωνή που άκουγε του έφερνε παρηγοριά και δύναμη. Το φως ήξερε τα πάντα για αυτόν, αλλά δεν τον επέκρινε. Ο Άντι αντιλήφτηκε τον εαυτό του ως μέρος του φωτός μέσα στο οποίο βρισκόταν. Δεν ήθελε να φύγει ποτέ από αυτό.
Μετά από την εκπληκτική του μεταθανάτια εμπειρία, ο Άντι ένιωσε την επιθυμία να συγγράψει. Ήταν πράγματι κάτι περισσότερο από επιθυμία - κάτι μέσα του τον ωθούσε να γράψει ποίηση. Ήταν σαν να είχε γίνει κανάλι για τη διέλευση ποιημάτων. Η ποίηση ερχόταν σε αυτόν τη νύχτα. Ξυπνούσε, άρχιζε να γράφει, και εντός μιας ώρας το ποίημα ολοκληρωνόταν. Η ποίηση φαινόταν να υπηρετεί ένα σκοπό - η συγγραφή της τον βοηθούσε να επανασυντονιστεί με το βίωμα που είχε κάποτε.
Το υποτιτλισμένο βίντεο βρίσκεται εδώ:
Πρώτο μέρος (25 min):
http://rutube.ru/video/c4da1fb3fb4c8e53b8f446f4c3301797/
Δεύτερο μέρος (31 min):
http://rutube.ru/video/36322429faf29a1e9f3c0d42fbc105f5/
To 1955 ο Άντριου Πέντρο αντίκρισε το θάνατο· δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος. Έφαγε ένα ελαφρό γεύμα και πήδηξε στο κρύο νερό χτυπώντας με την κοιλιά. Καθώς κολυμπούσε, άρχισε να έχει κράμπες στο στομάχι και τον βουβώνα. Πνιγόταν και ακολούθησε τη φωνή που του ζητούσε να σταματήσει να αντιστέκεται στο θάνατο και του υποσχέθηκε ότι θα γυρνούσε στη ζωή. Περιγράφει την εμπειρία με ζωηρές λεπτομέρειες. Οι αισθήσεις του έγιναν πιο έντονες. Υπήρχε ένα λαμπερό φως, πολύ λαμπρότερο από τον ήλιο. Δεν πονούσε πια. Η φωνή που άκουγε του έφερνε παρηγοριά και δύναμη. Το φως ήξερε τα πάντα για αυτόν, αλλά δεν τον επέκρινε. Ο Άντι αντιλήφτηκε τον εαυτό του ως μέρος του φωτός μέσα στο οποίο βρισκόταν. Δεν ήθελε να φύγει ποτέ από αυτό.
Μετά από την εκπληκτική του μεταθανάτια εμπειρία, ο Άντι ένιωσε την επιθυμία να συγγράψει. Ήταν πράγματι κάτι περισσότερο από επιθυμία - κάτι μέσα του τον ωθούσε να γράψει ποίηση. Ήταν σαν να είχε γίνει κανάλι για τη διέλευση ποιημάτων. Η ποίηση ερχόταν σε αυτόν τη νύχτα. Ξυπνούσε, άρχιζε να γράφει, και εντός μιας ώρας το ποίημα ολοκληρωνόταν. Η ποίηση φαινόταν να υπηρετεί ένα σκοπό - η συγγραφή της τον βοηθούσε να επανασυντονιστεί με το βίωμα που είχε κάποτε.
Ευχαριστούμε τον Θέμη Παπαδόπουλο για τη μετάφραση και τον υποτιτλισμό.
Το βίντεο προβάλλεται εδώ μέσα από το κανάλι του πνευματικού δασκάλου Robert Najemy.
Η πιο γνωστή επιθανάτια εμπειρία στο διαδίκτυο.
Διαβάστε περισσότερα εδώ:
http://www.youtubetranslations.gr/Anita_Moorjani.htm
14:40
Το βίντεο αυτό παρουσιάζει διάφορα άτομα που είχαν μεταθανάτιες εμπειρίες, να διηγούνται τις εμπειρίες τους. Μεταξύ αυτών πολύ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση ενός εκ γενετής τυφλού ατόμου, το οποίο είδε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας εμπειρίας.
7:48
Συνέντευξη από μία γνωστή ερευνήτρια για τις μεταθανάτιες εμπειρίες παιδιών.
9:00