Σεξουαλική φαντασίωση οδηγεί στην Κόλαση
Τι είναι η Κόλαση; Η απουσία του φωτός της συνείδησης, του φωτός της νόησης, της ζεστασιάς της καρδιάς που δεν περιορίζεται σε ένα σώμα, μα απλώνεται παντού.
Αυτή την απώλεια του φωτός, το φως που χάνεται, ο Rod Pickens την έζησε σε μια σεξουαλική φαντασίωση, μέσα απ' την οποία συνειδητοποίησε βαθύτερα την διαφορά ανάμεσα στο υλικό και το πνευματικό.
Διαβάστε πιο κάτω το επιλογικό σχόλιό μου όταν θα έχετε δει το βίντεο.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ
Όλη αυτή η ζωή είναι σαν ένα όνειρο. Ονειρεύεσαι πως είσαι το χέρι, το πόδι ή ο φαλλός σου, ή ένας συνδυασμός αυτών, και μετά ξυπνάς, και το ξύπνημα είναι ο θάνατος, και βλέπεις πως δεν ήσουν τίποτα από αυτά.
Κι ωστόσο, ακόμα και τότε, το σώμα συνεχίζει να υπάρχει μέσα στη φαντασία σου, γιατί αυτή δεν μπορεί να σταματήσει με το θάνατο. Είναι τόσο βαθιά εντυπωμένη στο νου σου –αυτά που σου άρεσαν, αυτά που ποθούσες, αυτά με τα οποία ταυτιζόσουν– ώστε συνεχίζεις να τα φέρεις μέσα σου σε μια νοητική μορφή, σε μια λεπτοειδή μορφή, συνεχίζεις να έχεις σώμα ακόμα και μετά το θάνατο, ένα αιθερικό σώμα που ορίζει τις μεταθανάτιες σου εμπειρίες και περιορισμούς.
Κι έτσι, ξαναέρχεσαι στη ζωή με τη δυνατότητα να αυξήσεις την αίσθηση πως είσαι το σώμα ή να την μειώσεις.
Και πάλι πεθαίνεις, πάλι ξυπνάς. Κι όμως είναι σαν και πάλι να ονειρεύεσαι, σαν να μην έχεις ξυπνήσει πραγματικά. Γιατί συνεχίζεις να φέρεις μέσα σου τον παλιό εαυτό σου – τις εμμονές σου, την κακία σου, την μικρότητά σου.
Και ξαναγυρίζεις, ξανά και ξανά, μέχρι που μαθαίνεις να μην τρέφεις την ταύτιση με το σώμα και με τον μικρό σου εαυτό πια.
Και μια μέρα ξυπνάς πραγματικά. Και τότε δεν είσαι πλέον το σώμα, ούτε το υλικό ούτε το νοητικό, μα αυτός που ονειρευόταν το σώμα.
Ποιος είναι αυτός που ονειρεύεται την ψυχή σου αφού έχεις πεθάνει;
Τι διχάζει τον κόσμο σε διαφορετικές οντότητες και οπτικές;
Και ποια είναι η φύση του κόσμου, όταν δεν είμαστε ούτε εδώ ούτε εκεί, αλλά παντού και πουθενά;
Ποιος είναι ο κόσμος όταν το σώμα σου είναι το κάθε σώμα, κι όταν δεν χρειάζεσαι πλέον σώμα, ούτε στην ύλη ούτε στο νου;
8:00