Αλληλογραφία με MrMisharos σχετικά με το βίντεο
"Ταό Κουνγκ Φου 1 - Ο φόβος είναι το μόνο σκοτάδι",
στο οποίο έχω γράψει την ακόλουθη Περιγραφή:
Αυτό το βίντεο πάρθηκε από την τηλεοπτική σειρά του 1970: «Κουνγκ Φου». Ουσιαστικά πρόκειται για ένα αμερικανικό γουέστερν το οποίο διαδραματίζεται στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, με έναν ανατολικό ήρωα που δεν διαθέτει ούτε όπλο ούτε άλογο αλλά μόνο τη δύναμη του πνεύματός του. Η ιστορία ακολουθεί τις περιπέτειες τού Kwai Chang Caine -- ενός ιερέα Σαολίν που πρόσφατα δραπέτευσε από την Κίνα. Μιλά μαλακά αλλά δεν είναι μαλθακός. Ζει ταπεινά μα γνωρίζει την εσωτερική ευδαιμονία.
Το κάθε επεισόδιο παίρνει τον θεατή πίσω στην παιδική ηλικία τού Caine, στο ναό των Σαολίν. Είναι εδώ, υπό τις οδηγίες τού υπέροχα χαρισματικού Master Po και του αυστηρού αλλά στοργικού Master Kan που ο νεαρός Caine μυείται στην αρμονία και στην ισορροπία, στον τρόπο ζωής και σκέψης της φιλοσοφίας τού Ταό (η ινδική φιλοσοφία μεταβιβασμένη στην Κίνα κατά την αρχαιότητα).
Η τηλεοπτική σειρά μετέφερε με θαυμαστή ακρίβεια τις ταοϊστικές διδασκαλίες. Αποτελεί μια από τις πιο αυθεντικές ερμηνείες τού ταοϊσμού στην δυτική κουλτούρα ποπ. Όποιοι γνωρίζουν αγγλικά μπορούν να δουν περισσότερα αποσπάσματα από τη σειρά στο εξής κανάλι:
http://www.youtube.com/user/yinyangnature#p/u
Η σειρά αυτή ήταν η πιο αγαπημένη μου τηλεοπτική εκπομπή όταν ήμουν στη Δευτέρα Δημοτικού. Θυμάμαι πώς γυρνούσα το μεσημέρι από το σχολείο και έβαζα κατευθείαν την τηλεόραση και την παρακολουθούσα με δέος...
Πώς μπορούσα, σε τόσο μικρή ηλικία, να συνειδητοποιώ τη σοφία που η σειρά αυτή έκρυβε; Μήπως γνώριζα αυτές τις διδασκαλίες από μια προηγούμενη ζωή μου; Μήπως έχουμε ένα διαχρονικό εαυτό;
Παραθέτοντας την τελευταία παράγραφο από τα παραπάνω λόγια μου, ο MrMisharos σχολίασε:
MrMisharos
"Μια θερμή παράκληση: Μην διαλύεις τα υπέροχα αυτά βίντεο με τις μαλακίες που γράφεις. Εκ μέρους των συνδρομητών σου. Ευχαριστώ."
Του έγραψα να κοιτάξει εδώ, ώστε να διαβάσει την παρακάτω απάντησή μου:
ΚΙΜΩΝ
Στον ιστοχώρο μου θα βρεις πολλά βίντεο που δείχνουν την αλήθεια της μετενσάρκωσης, μεταξύ τους και πολλά επιστημονικά στοιχεία για αυτήν, που προέρχονται από έρευνες που έχουν γίνει σε παιδιά που γεννιούνται με μνήμες από παλιότερη ζωή τους. (Κι εγώ έχω τέτοιες μνήμες). Οι επιστήμονες ελέγχουν αυτές τις μνήμες και βρίσκουν ότι περιγράφουν με ακρίβεια πραγματικά ιστορικά γεγονότα, τα οποία το παιδί δεν είχε τρόπο να γνωρίζει. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες αποδείξεων, όπως (η συνέχεια μεταξύ διαδοχικών ζωών ως προς) γενετικά ελαττώματα, εκ γενετής σωματικά σημάδια και χαρακτηριστικά του προσώπου.
(http://www.youtube.com/watch?v=HcqtnDSFAAw και http://www.youtube.com/watch?v=cKb7IlGfUDs )
Π.χ. ( όπως μπορείς να δεις στη Wikepedia εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Reincarnation ), έχουν γίνει έρευνες (με συνολικά χιλιάδες παιδιά) που ακολουθούν το ακόλουθο μοτίβο: Το παιδί επιμένει ότι ήταν ένας άλλος άνθρωπος σε προηγούμενη ζωή του. Δίνει συγκεκριμένα στοιχεία. Οι γονείς δεν ξέρουν τι να κάνουν με το παιδί. Έρχονται επιστήμονες και εξετάζουν. Το παιδί μπορεί να έχει π.χ. γενετικά ελαττώματα, όπως κομμένα δάχτυλα, και ισχυρίζεται ότι στην προηγούμενη ζωή του τα δάχτυλά του κόπηκαν από τον θύτη του καθώς τον δολοφονούσε. Οι επιστήμονες ψάχνουν σε δημοτολόγια τής (ενίοτε μακρινής) περιοχής όπου το παιδί λέει ότι ζούσε το θύμα, εντοπίζουν πράγματι την προηγούμενη προσωπικότητα και ελέγχουν τους ισχυρισμούς του παιδιού ανευρίσκοντας ιατρικά αρχεία για το πεθαμένο άτομο και φωτογραφίες από την αυτοψία του. Οι ισχυρισμοί του παιδιού αποδεικνύονται σωστοί.
Πολλοί αρχαίοι Έλληνες, όπως o Πλάτωνας και ο Σωκράτης, οι ορφικοί κι οι Πυθαγόριοι καθώς και οι γνωστικιστές αργότερα, οι αρχαίες κουλτούρες γενικώς, σήμερα οι ταοϊστές, ινδουιστές και βουδιστές, καθώς και «πολλές φυλετικές κοινωνίες παντού στον κόσμο» (όποιες δηλαδή δεν έχουμε ξεκάνει) σε μέρη όπως (Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Reincarnation#Reincarnation_research) η Σιβηρία, η Δυτική Αφρική, η Βόρειος Αμερική και η Αυστραλία μεταξύ άλλων, καθώς και τα άτομα τα οποία βλέπεις στο ίδιο αυτό βίντεο που επαινείς, πιστεύουν στη μετενσάρκωση. Βέβαια, εσύ δεν χρειάζεται να πιστέψεις, ούτε καν να ενδιαφερθείς για τα διάφορα στοιχεία που υπάρχουν και τις μεγάλες προσωπικότητες που τη δίδαξαν (π.χ. Εμπεδοκλής, Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Σωκράτης, Πλωτίνος, Ωριγένης, Βούδας, Λάο Τσε, Σοπενχάουερ και πάρα πολλοί πνευματικοί δάσκαλοι της εποχής μας). Θα μπορούσες ωστόσο να είσαι πιο ανεκτικός προς οπτικές που δεν σε εκφράζουν. Ο χλευασμός δεν αποδεικνύει την αλήθεια της δικής σου οπτικής, μονάχα τη στενότητα της ψυχολογίας σου.
Για περισσότερες πληροφορίες, κοίτα εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=HcqtnDSFAAw
http://www.youtubetranslations.gr/28_pop_up.htm
--------------------------
Εμείς οι Έλληνες πιστεύουμε ότι είμαστε πολύ σπουδαίοι. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε παιδεία. Δεν είναι απλώς ότι δεν έχουμε γνώσεις, καθότι έχουμε χάσει τη συνήθεια να διαβάζουμε - πέρα από εφημερίδες και τις λεζάντες πορνοπεριοδικών-, δεν έχουμε καν την επίγνωση της άγνοιάς μας. Μέσα στο πλαίσιο του πνευματικού σκοταδιού στο οποίο βρισκόμαστε, για κάποιο λόγο σκεπτόμαστε ότι χρειάζεται να αποδείξουμε ότι είμαστε μάγκες και "άντρες". Αντί να ζητήσουμε πληροφορίες, να στοχαστούμε, να συζητήσουμε και να επιχειρηματολογήσουμε, ειρωνευόμαστε, λοιδορούμε και επιτιθόμαστε στην προσωπικότητα του ατόμου το οποίο θεωρούμε "απαράδεκτο".
Ο ιστοχώρος μου δεν στοχεύει μόνο στο να παρέχει πληροφορίες για τις οποίες οι Έλληνες έχουν μαύρα μεσάνυχτα (παραδέχομαι ότι γνωρίζουν όμως στην εντέλεια γιατί ο τάδε ποδοσφαιριστής δεν έκανε τελικά την τάδε μεταγραφή ή τι μέγεθος κιλότα φοράει η Τζούλια). Στοχεύει επίσης να φέρει στην επιφάνεια αυτή την θεμελιακή έλλειψη παιδείας και χαρακτήρα που έχουμε, την έλλειψη πολιτισμού, την έλλειψη στοχαστικότητας, την έλλειψη της οποιαδήποτε διάθεσης να αναρωτηθούμε και να εκλεπτυνθούμε. Από τα πάρα πολλά λυπηρά σχόλια που διαβάζω από τότε που έφτιαξα τον ιστοχώρο και προσπαθώ να διαφωτίσω το ελληνικό κοινό, επιλέγω που και που τα πιο μάγκικα και πιο ξεδιάντροπα, κοινώς τα πιο "ελληνικά", και τα προβάλλω για να μας κάνω να σκεφτούμε για τη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα μας.
Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για το έθνος όσο ο Έλληνας παραμένει, μάγκας, ξερόλας και χυδαίος.
Είναι οι ΑΝΤΡΕΣ, που προσπαθούν να αποδείξουν και να επιβάλλουν τον ανδρισμό τους, που συμπεριφέρονται έτσι. Είναι σύμπτωση ότι στα τέσσερα χρόνια του ιστοχώρου δεν έχω λάβει ούτε ΕΝΑ παρόμοιο σχόλιο από γυναίκα;
Ναι, γυναίκες κολλημένες στη χριστιανική ιδεολογία, γυναίκες δογματικές και πείσμονες, θα βρεις. Αλλά γυναίκες με τέτοια ξεδιάντροπη αλαζονεία, ξετσίπωτη χλεύη, εγώ τουλάχιστον δεν έχω βρει.
Ο Κοεμτζόπουλος, κατά τη γνώμη μου ένας από τους πνευματικότερους Έλληνες, δημιουργικότατος ζωγράφος, ποιητής, επιστήμονας και διορατικός, ο οποίος έχει επαφές με εξωγήινους σε άλλες διαστάσεις και έχει ζωγραφίσει τους κόσμους που βλέπει εκεί στους χιλιάδες πίνακές του (τους οποίους έχει ανεβάσει και στον ιστοχώρο του), έχει πει ότι είναι βασικά το ξένο κοινό που έχει ανταποκριθεί στον ιστοχώρο του (με χιλιάδες επισκέψεις ημερησίως), γιατί οι Έλληνες βρίσκονται στην Εποχή του Λίθου. Δεν το 'χει εκφράσει ακριβώς έτσι, αλλά το νόημα είναι αυτό. Ό,τι ο Έλληνας βρίσκει να "ξεφεύγει", το "δουλεύει" αντί να το ψάξει, το μειώνει και του επιτίθεται αντί να το σεβαστεί, το χλευάζει αντί να το εκτιμήσει και να το χρησιμοποιήσει. Είμαστε απόγονοι ενός υπέροχου λαού, αλλά το επίπεδο του μέσου Έλληνα τώρα δεν πάει πέρα από το να σερβίρει καφεδάκια σε τουρίστες κάτω απ' τον Παρθενώνα. Ποιον Έλληνα μέχρι τα τριάντα ξέρετε τώρα που να διαβάζει Πλάτωνα και να τον συζητάει με τους φίλους του; Τι απέγινε εκείνη η κουλτούρα που συναντιόταν με τον Σωκράτη στην αγορά και αναρωτιόταν αν γνωρίζει πράγματι ή μόνο ΝΟΜΙΖΕΙ ότι γνωρίζει; Είναι απόγονός τους αυτός που ποταπά ειρωνεύεται, επειδή κάποιος θέτει ερωτήματα για την προέλευση της ψυχής μας;
Πόσα τέτοια σχόλια αλήθεια δεν διαβάζω καθημερινά στο Youtube, και η ψυχή μου λυπάται για την κατάντια της Ελλάδας...
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο οικονομία και πολιτική. Είναι επίσης και το τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό μας. Είναι το επίπεδο της συνείδησης και της ψυχής μας. Είναι η δυνατότητά μας να οραματιζόμαστε, να αναζητούμε, να εξερευνούμε. Είναι η φιλικότητα, η ανθρωπιά και ο ανθρωπισμός μας, η συναδέλφωση, η ηθική, η ευγένεια και η καλοσύνη.
Αυτά δεν βρίσκονται στο clubbing και στο sexing. Δεν βρίσκονται στην μαγκιά και στην ειρωνεία και στο "έτοιμο πικάντικο αστείο".
Βρίσκονται στην επιθυμία μας να είμαστε γνήσιοι άνθρωποι, με ένα μυαλό που σκέφτεται και μια καρδιά που αισθάνεται. Βρίσκονται στην τιμιότητα και την ακεραιότητα και την καθαρή ματιά.
--------------
Ο Πλωτίνος, γνωστότατος φιλόσοφος των νεοπλατωνικών χρόνων, διδάσκει την μετενσάρκωση στον μαθητή του Πορφύριο.
Αγγλική πηγή: http://www.wisdomworld.org/setting/plotinus.html
Μεταφραστής: ο χρήστης τού esoterica.gr "Πλωτίνος" (σύνδεσμος)
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πώς η ψυχή χρησιμοποιεί τα σώματα ; Υπάρχει κάποιος νόμος που προκαλεί την μετενσάρκωση σε ένα σώμα ;
ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Αυτό που ονομάζεται αναπόφευκτη ανάγκη και θεία δικαιοσύνη κυβερνά την φύση που προκαλεί κάθε ψυχή να εισέρχεται σε εκείνο το σώμα που έχει επιλέξει. Όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, η ψυχή πλησιάζει το σώμα εκείνο όπου οφείλει να εισέλθει. Κάθε ψυχή έχει την δική της ώρα.
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Πλωτίνε φαίνεται ότι διδάσκεις για μία δύναμη που βρίσκεται έξω από τον άνθρωπο. Ο νόμος για τον οποίο μιλάς που βρίσκεται ; Από πού πηγάζει ;
ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Ο κάθε ένας από εμάς κουβαλά μαζί του αυτόν τον νόμο, έναν νόμο του οποίου η ισχύς δεν πηγάζει από έξω, αλλά που είναι έμφυτη.
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Ποίος είναι ο σκοπός της μετενσάρκωσης ;
ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η ψυχή κατέρχεται για να εξελίξει τις δυνάμεις της και για να στολίσει ό,τι βρίσκεται κάτω από αυτήν. Η ψυχή αλλάζει σώματα με τον ίδιο τρόπο που σε ένα θεατρικό έργο ο ηθοποιός πεθαίνει, αλλά στην επόμενη σκηνή, αλλάζει ενδύματα και υποδύεται ένα άλλο πρόσωπο και επιστρέφει στην σκηνή.
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Τι είναι τότε Πλωτίνε ο θάνατος;
ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Θάνατος είναι μόνο η αλλαγή του σώματος. Όπως και να 'χει, αυτός που αναχωρεί θα ξαναγυρίσει να παίξει...
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Δώσε μου ακόμα ένα παράδειγμα Πλωτίνε. Είναι ένα θέμα που πάντα με μπέρδευε.
ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Η Ζωή είναι ένας συνεταιρισμός της ψυχής και του σώματος. Θάνατος είναι ο χωρισμός. Τόσο στην ζωή όσο και στον θάνατο η ψυχή νοιώθει σαν στο σπίτι της.
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ : Τι συνείδηση έχει η ψυχή μετά τον θάνατο;
ΠΛΩΤΙΝΟΣ : Υπάρχουν δύο στάδια μετά το θάνατο. Στο πρώτο η ψυχή έλκεται από το σώμα και αναπολεί ό,τι ο άνθρωπος έκανε ή υπέφερε κατά την διάρκεια της ζωής του. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, η ανάμνηση προηγούμενων ζωών επιτυγχάνεται. Κι αυτό διότι με τον καιρό η ψυχή εξαρτάται όλο και λιγότερο από το σώμα, και έτσι αρχίζει να θυμάται πράγματα που είχε ξεχάσει στην παρούσα ζωή.
------------------------
«Η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και συμβαίνει άλλοτε μεν να τελειώνει (τη συνεργασία της με το σώμα), πράγμα που ως γνωστόν οι άνθρωποι το ονομάζουν θάνατο, άλλοτε δε να ξαναγεννιέται, ποτέ όμως δε χάνεται.»
Πλάτων (Μένων, 81 Β)
------------------------
«Ένα παιδιά μου ο θάνατος κι η γέννα , ένα ο πόνος της καρδιάς κι η γλύκα , ένα το φεύγω αλάργα κι έρχομαι , ένα το έχε γεια και το καλώς σε βρήκα».
"Αναφορά στο Γκρέκο" Ν. Καζαντζάκης .
------------------------
Απάντησε:
MrMisharos
Η στενότητα του πνεύματος και της ψυχολογίας δε φαίνεται από την απόρριψη ιδεών, αλλά από την βαθιά έρευνα σε διάφορα θέματα. Μείνε απλός. Εγώ έτσι λειτουργώ, γι'αυτό θα σου απαντήσω με κάποια μικρά ευκολοκατανόητα μικρά σημεία. Η επιστημονικές αποδείξεις που παρουσιάζεις κατά κανένα τρόπο δεν μπορούν να είναι αποδείξεις για τη μετενσάρκωση. Το ότι δε ξέρουμε από που προήλθαν δε σημαίνει ότι η μετενσάρκωση είναι κάτι που συμβαίνει. Είναι λογικό σφάλμα.
Μοιάζεις με θρήσκο που βάζει το Θεό σε κάθε άγνωστο.
Επιπρόσθετα, το ότι πολλοί φιλόσοφοι μίλησαν για την μετενσάρκωση, δε σημαίνει ότι είναι κάτι υπαρκτό. Η φιλοσοφία δεν είναι επιστήμη η οποία αποδίδει αποδείξεις για κάτι, παρά μόνο θέτει ερωτήματα τα οποία εν συνεχεία θα αποδείξει η επιστήμη. Γι' αυτό και το να τους φέρνεις σαν παράδειγμα, είναι κάπως άκυρο. Το ότι δεκάδες φιλόσοφοι μίλησαν για τη ψυχή δεν αποδεικνύει κάτι. Η σημερινή Επιστήμη δίνει απαντήσεις. Ερεύνησε.
ΚΙΜΩΝ
Το πρώτο λάθος σου ήταν ότι φέρθηκες με αναίδεια.
Το δεύτερο ήταν ότι δεν ζήτησες συγνώμη. Λες ότι είσαι απλός άνθρωπος. Γιατί δεν ζητάς απλά συγνώμη; Έτσι δεν θα δείξεις μόνο ότι είσαι απλός, αλλά και ότι είσαι άνθρωπος.
Τρίτον: Λες: «Η επιστημονικές αποδείξεις που παρουσιάζεις κατά κανένα τρόπο δεν μπορούν να είναι αποδείξεις για τη μετενσάρκωση. Το ότι δε ξέρουμε από που προήλθαν δε σημαίνει ότι η μετενσάρκωση είναι κάτι που συμβαίνει. Είναι λογικό σφάλμα. Μοιάζεις με θρήσκο που βάζει το Θεό σε κάθε άγνωστο.»
Τι λέμε μετενσάρκωση; Το ότι κάποιος λειτουργεί (δηλαδή βιώνει, συσσωρεύει μνήμες κλπ) πρώτα μέσα από κάποιο σώμα και μετά μέσα από άλλο σώμα. Λοιπόν έχεις ανθρώπους που σου λένε ότι κάνουν ακριβώς αυτό. Η δουλειά της επιστήμης είναι να διερευνήσει αν τα παιδιά αυτά θα μπορούσαν να έχουν λάβει τις πληροφορίες που διαθέτουν με κάποιον εξωτερικό, υλικό τρόπο. Αν βρεθεί ότι δεν θα μπορούσαν, τότε καταρρίπτεται η φυσιοκρατική εξήγηση, η οποία είναι ότι έλαβες αυτές τις πληροφορίες μέσω των αισθητηριακών σου οδών (εφόσον δεν είσαι τίποτα άλλο από το σώμα σου). Αν γνωρίζεις τα συμβάντα που περιγράφεις χωρίς να τα έχεις πληροφορηθεί, τότε τα γνωρίζεις από προσωπική σου εμπειρία. Γιατί μόνο αυτοί οι δύο τρόποι υπάρχουν, έτσι δεν είναι; Είτε γνωρίζω κάτι επειδή το ζω, είτε το γνωρίζω επειδή πληροφορούμαι για αυτό. Στη φύση υπάρχει και μια ενστικτώδης γνώση - για παράδειγμα, τα πουλιά ξέρουν πώς να χτίζουν τις φωλιές τους ενστικτωδώς και τα ανθρώπινα βρέφη φοβούνται το ύψος ενστικτωδώς. Αλλά εδώ δεν θα μπορούσε να ισχύει αυτή, γιατί όταν ένα παιδί σε ένα χωριό της Ινδίας περιγράφει τον τρόπο που πέθανε μια γυναίκα πριν από οχτώ χρόνια στη Δανία, λέγοντας ότι το ίδιο το παιδί ήταν αυτή η γυναίκα και ότι αυτός ήταν ο προσωπικός του θάνατος (και μάλιστα κλαίει κιόλας επαναβιώνοντας τον πόνο που είχε βιώσει τότε, και ίσως δεν μπορεί καν να κοιμηθεί το βράδυ, βιώνοντας εφιαλτικές μνήμες από τον προηγούμενο θάνατό του - και, επαναλαμβάνω, δίνει στοιχεία που επαληθεύονται...), δεν υπάρχει «γενετική γραμμή» που να συνδέει τις δύο προσωπικότητες, ώστε να υπάρξει απόπειρα «γενετικής εξήγησης».
"Το ότι δε ξέρουμε από που προήλθαν δε σημαίνει ότι η μετενσάρκωση είναι κάτι που συμβαίνει. Είναι λογικό σφάλμα."
Θα ξέρεις βέβαια ότι η μελέτη τού τι είναι λογικό σφάλμα και τι όχι, είναι το κατεξοχήν αντικείμενο της σύγχρονης δυτικής φιλοσοφίας (τονίζω το "σύγχρονης", γιατί κάποτε η φιλοσοφία μας ενδιαφερόταν για τη σοφία και όχι τόσο υπερβολικά για διανοητικές διαφοροποιήσεις). Λοιπόν κοίτα τι λέει στο βίντεό μου http://www.youtube.com/watch?v=O6YLaDUlAeQ ο καθηγητής φιλοσοφίας στο Georgia University Δρ Robert Almeder, αναφερόμενος στα επιστημονικά στοιχεία που έχουν συσσωρευτεί από τις έρευνες των τελευταίων δεκαετιών πάνω στο θέμα:
Παρακολούθησα τυχαία στην τηλεόραση μια μέρα μια ειδική εκπομπή του BBC για τη μετενσάρκωση, η οποία έδειχνε τον Ίαν Στίβενσον [διάσημος ψυχίατρος, διευθυντής του Τμήματος Γνωστικών Μελετών στο Πανεπιστήμιο της Βιργινίας] να μιλά για τις έρευνες που είχε διεξαγάγει σε διάστημα 15 ή 20 ετών και δείχθηκε το βιβλίο του "Είκοσι περιπτώσεις ενδεικτικές της μετενσάρκωσης". Σκέφτηκα ότι αυτό φαίνεται ενδιαφέρον, λοιπόν βγήκα και αγόρασα το βιβλίο και άρχισα να το διαβάζω. Ένα από αυτά που βρίσκεις όταν διαβάζεις τις μελέτες αυτών των περιπτώσεων -όταν τις διαβάζεις προσεκτικά αντί να ακούς να σου μιλάνε για αυτές- είναι ότι έχουν μια αποδεικτική ισχύ που σε συνεπαίρνει. Λοιπόν αφού διάβασα όλο το βιβλίο μονορούφι, το έβαλα κάτω και είπα: "Θα πρέπει να κάνω λάθος!" Λοιπόν άρχισα να το ξαναδιαβάζω. Και όσο περισσότερο το διάβαζα, τόσο συνειδητοποιούσα ότι επρόκειτο για κάτι σημαντικό και ότι ήταν καλή εμπειρική έρευνα που αφορούσε ένα επιστημονικό ερώτημα και ότι δεν μπορούσα να σκεφτώ καμιά εύλογη εναλλακτική εξήγηση για τα διαθέσιμα στοιχεία - εξήγηση άλλη από το ότι μερικοί άνθρωποι πράγματι μετενσαρκώνονται. Στην πραγματικότητα, μέσα στην τελευταία δεκαετία κάποιοι που διάβασαν τα στοιχεία είπαν: "Ίσως δεν είναι παράλογο να πιστεύεις ότι κάποιοι μετενσαρκώνονται." Το ίδιο λέει και ο Στίβενσον, ότι δεν είναι παράλογο να το πιστεύεις, γιατί είναι η καλύτερη εξήγηση για τα δεδομένα. Η δική μου ανταπόκριση, που εκθέτω στο δικό μου βιβλίο, είναι ότι είναι παράλογο να θεωρείς ότι ΔΕΝ συμβαίνει. Και μερικοί έχουν πει ότι αυτό παραείναι ισχυρή θέση. Αλλά εννοώ κάτι πολύ απλό. Ότι αν υπάρχει ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα το οποίο δεν μπορείς να αντικρούσεις, και παρά ταύτα δεν το δέχεσαι, τότε δρας παράλογα. Αυτό μόνο λέω. Λέω ότι υπάρχει εδώ ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα το οποίο δεν έχει αντικρουστεί και πιστεύω δεν μπορεί να αντικρουστεί, όχι πως οπωσδήποτε ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, αλλά μάλλον πως ΔΕΝ ΕΧΕΙ αντικρουστεί - και ότι είναι παράλογο να αρνείσαι το εύλογο συμπέρασμα ότι μερικοί άνθρωποι μετενσαρκώνονται. Το οποίο, κατά συνεπαγωγή, σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι κάτι περισσότερο από το σώμα του, ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα δεν μπορεί να αναχθεί σε βιοχημικά δεδομένα, σε περιγραφές του εγκεφάλου και των χημικών του παραγώγων κ.ο.κ. [...] Έχω ακούσει να λένε ότι η μετενσάρκωση δεν συμβαίνει γιατί δεν ξέρουμε πώς θα μπορούσε να συμβαίνει. Ως επιστήμονες δεν ξέρουμε τον μηχανισμό... δεν ξέρουμε πώς... δεν θα μπορούσε να έχει ένα μηχανισμό τον οποίο θα μπορούσαμε να ερευνήσουμε, λοιπόν δεν μπορούμε να ξέρουμε ότι συμβαίνει." Δεν πρόκειται πράγματι για μια ικανοποιητική ένσταση. Διότι μπορεί να μην ξέρεις πώς κάτι συμβαίνει, αλλά υπάρχουν μπόλικα στοιχεία ότι συμβαίνει. Μπορεί να μην ξέρω πώς ο Σλουφ κέρδισε την κούρσα, αλλά μπορώ να μάθω εύκολα ότι την κέρδισε. Μπορεί να μην ξέρω πώς μπήκες σε αυτό το δωμάτιο, αλλά είσαι εδώ. Λοιπόν δεν χρειάζεται να ξέρεις πώς τα πράγματα καταλήγουν να συμβαίνουν όπως συμβαίνουν. Αν και σε μια ώριμη επιστήμη η εξήγηση όλων των πραγμάτων θα ήταν αιτιακή, υπάρχουν εξηγήσεις γεγονότων που δεν είναι αιτιακές αλλά είναι καθαρά στατιστικές. Ξέρεις ότι κάτι συμβαίνει αλλά όχι γιατί.
Κατά παρόμοιο τρόπο, στην πειραματική παραψυχολογία σε βάζουν σε ένα δωμάτιο και σε ένα δωμάτιο στην άλλη άκρη της πόλης βάζουν μια φωτογραφία σε ένα τραπέζι μέσα σε κλειστό φάκελο. Σου ζητούν να δεις και να περιγράψεις την φωτογραφία. Η φυσιοκρατική πρόγνωση είναι ότι δεν θα μπορέσεις να το κάνεις γιατί τα φυσικά μάτια δεν βλέπουν τόσο μακριά. Αν βρεθεί ότι δεν κατόρθωσες να περιγράψεις την φωτογραφία, η φυσιοκρατική υπόθεση κρατεί. Αλλιώς καταρρίπτεται.
Και αν κοιτάξεις τα αποτελέσματα των πειραμάτων, θα δεις ότι η φυσιοκρατική υπόθεση έχει καταρριφθεί, δηλαδή δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα φαινόμενα. Και γι’ αυτό έχουν προταθεί μη φυσιοκρατικές εξηγήσεις από την κβαντική φυσική, οι οποίες περιγράφουν την αυτονομία του νου/ψυχής σου από το σώμα σου ως μέρος της γενικότερης διττής πραγματικότητας στη φύση, ενός σύμπαντος δηλαδή που δεν είναι μόνο υλικό αλλά και νοητικό, που περιέχει «πληροφορία» αυτόνομη από την ύλη. (Κοίτα εδώ για μια τέτοια επιστημονική θεωρία που προσπαθεί να εξηγήσει μέσω της νέας φυσικής τη δυνατότητα των ανθρώπων να εξέρχονται από το σώμα τους όταν χειρουργείται ο εγκέφαλός τους και είναι παγωμένος κι ανενεργός, να πετούν στο δωμάτιο, να βλέπουν τι κάνουν οι γιατροί και μετά να ξαναμπαίνουν στο σώμα τους και να αναφέρουν τα συμβάντα, που κατόπιν επιβεβαιώνονται:
http://www.youtube.com/watch?v=BStywTNlH1E (Part 4, χρόνος 05:46 έως Part 5 χρόνος 04:25)
Καθιστούν αυτά απόδειξη ότι έχουμε μια ψυχή διακριτή από το σώμα και αυτόνομη;
Ναι, λέει το παρακάτω ιατρικό ντοκιμαντέρ:
www.youtubetranslations.gr/the_day_I_died_pop_up.htm
Ναι, λέει ο διάσημος ψυχίατρος/ νευροεπιστήμονας Δρ Μπρους Γκρέισον, σε μια ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη:
http://www.youtube.com/watch?v=2Xcdn2h2Ras
Ναι, λέει ο καρδιολόγος Pim van Lommel και η ιατρική του ομάδα, μετά την ολοκλήρωση της μελέτης τους σε 344 ασθενείς που υπέστησαν καρδιακή ανακοπή, κάποιοι εκ των οποίων είχαν μετά την εγχείριση πλήρη γνώση των δρωμένων κατά τη διάρκεια της εγχείρισης, ενώ ο εγκέφαλός τους ήταν (καλωδιωμένος και) ανενεργός.
http://en.wikipedia.org/wiki/Near-death_experience#Van_Lommel_studies
Αν πιστεύεις ότι η σκεπτική όλων αυτών είναι παράλογη, πρέπει να το εξηγήσεις. Πρέπει να επιχειρηματολογήσεις. Τι νόημα έχει να λες «λάθος, λάθος!», λες και φωνάζεις στο γήπεδο, και μετά να δικαιολογείσαι ότι δεν θέλεις να πεις περισσότερα γιατί εσύ είσαι απλός; Έτσι είσαι απλοϊκός ή φανατικός, όχι απλός.
Και, στο κάτω-κάτω, αν δεν θες ή δεν μπορείς να το ερευνήσεις, τουλάχιστον μπορείς να επιτρέψεις στους άλλους να έχουν τη γνώμη τους και να μην τους κοροϊδεύεις. Δεν μοιάζει αυτό που λέω λογικό και σωστό; Και ακόμα και «απλό»;
Σου εξηγώ πώς λειτουργεί η επιστήμη. Η επιστημονική μέθοδος είναι πάντα η ίδια, είτε τα αποτελέσματα του πειράματος καταρρίπτουν την φυσιοκρατική θεωρία είτε όχι. Είχα την τύχη να σπουδάσω επιστήμη, να διαβάσω πολλή έρευνα και να πάρω ακόμα και μέρος σε πειράματα στο πανεπιστήμιο.
«Η σημερινή Επιστήμη δίνει απαντήσεις. Ερεύνησε.»
Αυτή είναι δική μου ατάκα.
Αν είσαι πράγματι απλός άνθρωπος, όπως λες, ίσως θα ’πρεπε ευθέως, χωρίς υπεκφυγές, και βέβαια χωρίς το τουπέ, τη μαγκιά και την αναίδειά σου, να ομολογήσεις:
Αντιπαθώ τη θρησκεία, γιατί μας λέει ότι θα πρέπει να ζούμε για χάρη του πνεύματος και όχι για χάρη του σώματος. Μου λέει ότι είναι λάθος να κάνω σεξ ή να αυνανίζομαι, είναι λάθος να τρώω προφιτερόλ, παγωτά κι άλλα πράγματα που μου αρέσουν. Αλλά τι νόημα θα είχε η ζωή μου; Γιατί θα ήθελα να ζω αν όχι για αυτό που η θρησκεία περιγράφει μειωτικά ως «σαρκικές απολαύσεις»; Γι’ αυτό, η θρησκεία είναι εχθρός μου. Φίλος μου είναι η επιστήμη. Η επιστήμη λέει ότι η θρησκεία κάνει λάθος και ότι το μόνο που υπάρχει είναι η ύλη. Άρα και ότι είναι «τελείως εντάξει» να απολαμβάνω αυτά που θέλω να απολαύσω, κι όχι μόνο είναι εντάξει αλλά ότι πρέπει και να το κάνω. Είναι ο φυσικός και σωστός τρόπος. Λοιπόν απ’ εδώ και πέρα, όποτε βλέπω κάτι που μου φαίνεται «θρησκευτικό» θα το χλευάζω, ενώ το «επιστημονικό», δηλαδή αυτό που υποστηρίζει την ύλη ως τη μοναδική πραγματικότητα, θα το επικροτώ.
Αν μπορούσες απλά να πεις την αλήθεια στον ίδιο σου τον εαυτό, θα μπορούσες να κάνεις ένα ποιοτικό άλμα. Γιατί νομίζω ότι οι σημερινοί μας περιορισμοί είναι οι περιορισμοί τού χθες που δεν θελήσαμε να αναγνωρίσουμε.
Πολύ σπάνια βλέπουμε έναν άνθρωπο που είναι ειλικρινής, που είναι σε επαφή με τον εσωτερικό εαυτό του και λέει τα πράγματα όπως είναι.
Αυτό είναι η πραγματική απλότητα.
Μια τέτοια απλότητα, επίπονη κι αν είναι, συνοδεύεται από μια ανερχόμενη σοφία.
Ίσως αναρωτηθείς γιατί τα λέω αυτά και γιατί επιμένω, όταν εσύ αρκείσαι να μιλάς αποφθεγματικά και να ειρωνεύεσαι. Μα δεν τα λέω σε σένα. Εσύ έχεις αποφασίσει τι θα πιστέψεις. Αυτός ο ιστοχώρος υπάρχει για εκείνους από τους θεατές και τους αναγνώστες οι οποίοι είναι ανοιχτοί προς το κάλεσμα προς μια ανώτερη ζωή, μια ζωή όπου ο άνθρωπος απελευθερώνεται από τα πάθη του και την υποδούλωσή του στην ύλη και κερδίζει με τους πνευματικούς του αγώνες μια ευτυχία που διαρκεί.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
