Το πνευματικό μυαλό βλέπει εικόνεςˑ
δε σκέφτεται σκέψειςˑ
δε κουνιέται σωματικά.
Μόνο στις αφηρημένες ιδέες
αφήνεται να σηκωθεί απ’ τη γη
κι εκεί δεν περιγράφεται πια.
Σηκώνεται ο πνευματικός νους σαν αέρας
πέφτει σαν αετός
κι όταν στέκεται στον αέρα
μια τελεία είναι,
ο κάθε εαυτός.
Λοιπόν είτε σηκώνεται σαν πνεύμα
είτε σαν όραμα απτό πετά
μα δεν κοντανασαίνειˑ
ίσια τραβά.
Έχει το δικό του νόμο
που μοιάζει με το αγκάλιασμα της γυναίκας
στον άντρα που τη σκέψη ξεχνά.
