Μια γυναίκα στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης λέει ότι έδωσε το νεφρό της για να βοηθήσει να σωθεί το αφεντικό της, αλλά απολύθηκε σύντομα μετά. Τώρα πηγαίνει δικαστικά την πρώην εργοδότριά της.
Διαβάστε το παρακάτω επιλογικό σχόλιό μου όταν έχετε δει το βίντεο.
ΣΧΟΛΙΟ
Γιατί δεν μπορούσε το αφεντικό έτσι απλά να την απολύσει;
Η απάντηση δεν βρίσκεται σε οτιδήποτε ορατό.
Αν υπάρχει μόνο ύλη, κι οτιδήποτε άλλο είναι ανθρώπινη αυθαίρετη φαντασία, όπως οι επιστήμονες λένε, τότε δεν υπάρχουν κανόνες τους οποίους το αφεντικό της χρειαζόταν να σεβαστεί.
Για να πεις ότι το αφεντικό έπραξε άσχημα, χρειάζεσαι ένα ολόκληρο άλλο σύμπαν, άυλο και μεταφυσικό.
Η μεγαλύτερη βλάβη που η επιστήμη έχει προκαλέσει δεν είναι στο εξωτερικό περιβάλλον, μα στο εσωτερικό.
Μας αφαίρεσε τη δυνατότητα να ψυχανεμιζόμαστε το περιεχόμενο του άυλου, μεταφυσικού κόσμου.
Πώς το έκανε αυτό;
α) Μέσω της υλιστικής της φιλοσοφίας
β) Μέσω της δημιουργίας μιας τεχνοκρατικής κοινωνίας, όπου αντί να προσβλέπεις σε πνευματικές ενοράσεις, προσβλέπεις σε περισσότερες απολαύσεις και περισσότερες ανέσεις.
Έτσι, έκλεισε η πύλη προς τον κόσμο της ψυχικής πραγματικότητας, που έχει τους δικούς του νόμους και το δικό του υλικό, άλλο από την απτή ύλη.
Έναν κόσμο φτιαγμένο από συμπαντικό νοητικό υλικό.
«Αν ο ηθικός νους υπάρχει στη φύση, γιατί δεν τον ακολουθούν τα ζώα;» ρωτάς.
Αυτό είναι κάτι άλλο που η επιστήμη έκανε. Μας σταμάτησε απ' το να βλέπουμε ως πρότυπά μας τους αγίους και μας οδήγησε να βλέπουμε στα ζώα για απαντήσεις ηθικής και ψυχικής φύσης: πώς πρέπει να πράξουμε για να είμαστε καλοί, σωστοί άνθρωποι και για να αισθανθούμε εσωτερική πλήρωση.
Τούτο το σύμπαν είναι γεμάτο μορφές. Μα οι μορφές που βλέπουμε με τα μάτια της σάρκας είναι οι μορφές ανάλογου επιπέδου με το δικό μας.
Πρώτα ανεβάζουμε το δικό μας επίπεδο, μετά βλέπουμε τις ανώτερες μορφές.
Η ύλη είναι το κατώτερο επίπεδο της φύσης. Τα υλικά όντα είναι αιχμαλωτισμένα στο κατώτερο επίπεδο, και, μες στις αέναες μετενσαρκώσεις τους, ανεβαίνουν επίπεδα.
Όλα τα ζώα έχουν κοινωνίες, μα όχι πολιτισμένες κοινωνίες.
Αντίθετα, οι κοινωνίες του ανθρώπου μπορούν να είναι πολιτισμένες.
Αυτό γίνεται όταν μεταφέρουν την εστίαση από την ύλη στο πνεύμα.
Η φιλοσοφία, η κλασική μουσική, η κλασική ζωγραφική, η κλασική τέχνη γενικά, η φιλανθρωπία, η γιόγκα, η λογοτεχνία, η ηθική είναι ανθρώπινες προσπάθειες ανύψωσης επιπέδου από το υλικό στο ψυχοπνευματικό.
Δεν είναι επιστήμη. Η επιστήμη υπάρχει για τις υλικές ανέσεις.
Δεν είναι μέσα από τα μάτια του χημικού επιστήμονα που σου αποκαλύπτεται το ανώτερο επίπεδο της φύσης και το ανθρώπινο δυναμικό σου.
Η μόνη επιστήμη που έχει πλησιάσει στην ουσία είναι η κβαντική φυσική.
Σε δέκα χιλιάδες χρόνια ίσως να έχουν αλλάξει.
Όμως ο καθένας μας μπορεί να αλλάξει τώρα, χωρίς να περιμένει να του δώσουν την άδεια οι επιστήμονες, αν ρωτήσει:
«Πού να βρω κάτι που να μην αλλοιώνεται και χάνεται από τις μεταβολές του χρόνου;»
Αυτό το ερώτημα ανοίγει την πόρτα προς την αιώνια φύση, που είναι η αθέατη ουσία του κόσμου.
διάρκεια: 4:36
