H κουλτούρα μας έχει εμμονή με την ευτυχία, αλλά μήπως υπάρχει μια οδός που σε εκπληρώνει περισσότερο; Η ευτυχία πάει κι έρχεται, λέει η συγγραφέας Esfahani Smith, αλλά το να έχεις νόημα στη ζωή σου -- το να υπηρετείς κάτι πέρα από τον εαυτό σου και να αναπτύσσεις το καλύτερο μέσα σου -- σου δίνει κάτι που σε οδηγεί. Μάθετε περισσότερα για τη διαφορά μεταξύ τού να είσαι ευτυχισμένος και του να έχεις νόημα, καθώς η Smith προτάσσει τέσσερις πυλώνες μιας ουσιώδους ζωής.
-----------------------
Διαβάστε το παρακάτω αρθράκι αφού δείτε το βίντεο.
τίτλος:
Το Ανήκειν εις Εαυτόν
Μπορείς να ζήσεις ανήκοντας μόνο στον εαυτό σου και πουθενά αλλού;
Όταν έφυγε το γράσο από τα μάτια μου είδα πως ένας συμμαθητής μου ήταν Ευαγγελιστής, ο άλλος μου συμμαθητής είχε οργανωθεί στην τοπική ΠΑΕ, ο οικογενειακός μας φίλος ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά, ο εργοδότης μου ήταν μέλος μασονικής στοάς, η παλιά μου φίλη ανήκε στα Μητροπολιτικά Συμβούλια, ο ξάδερφος στο Μ-Λ ΚΚΕ, η μαμά της παιδικής μου φίλης στην Ενορία και στο Φιλόπτωχο Ταμείο, η άλλη στον Ερυθρό Σταυρό, ο γείτονας στους Εθνικούς, ο καθηγητής στο Ρόταρυ, ο άλλος είναι groupie ενός τραγουδιστή, ο άλλος ανήκει στον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού του, ο άλλος στο συνδικαλιστικό όργανο του κλάδου του, ο άλλος σε μια λέσχη μπρίτζ, άλλοι σε λέσχη φωτογραφίας και δε ξέρω τι, η άλλη στην φιλανθρωπική οργάνωση τάδε, κάποια στις ομάδες New Age γιόγκες και διαλογισμός, κάποιοι σε ένα φόρουμ και κάποιοι αυτοπροσδιορίζονται ως μπλόγκερς! Οι πολλοί δε, ανήκουν σε μια δυνατή ποδοσφαιρική ομάδα, σε ένα μεγάλο πολιτικό κόμμα και στην επίσημη θρησκεία. Και αρκετοί από τους πολλούς και από τους λίγους ανήκουν σε δυο και τρεις ομάδες μαζί.
Οι ψυχολόγοι λένε πως η αντίληψη του ατόμου για την ταυτότητά του χαρακτηρίζεται από δύο στοιχεία: την αίσθηση του ανήκειν και την αίσθηση του διαφέρειν, που θεμελιώνονται μέσα στην οικογένεια από τη βρεφική ήδη ηλικία. Ωστόσο, στην ενήλικη ζωή "το ανήκειν" είναι απόρροια της ανάγκης για συνεχή διατήρηση και βελτίωση της κοινωνικής θέσης του ατόμου που οδηγεί στην οργάνωση υποομάδων μέσα στην κοινωνία. Τα άτομα αναζητούν την ομάδα που φαντάζει ως η πλέον ισχυρή, αξιόπιστη, συμβατή με τις ανάγκες τους και που θα τους προσδώσει κύρος, κοινωνική υπεροχή, θα συμβάλλει στη θετική αυτο-αξιολόγησή τους και θα τονώσει το αίσθημα της ασφάλειας.
Και βέβαια, ο στόχος είναι να διατηρηθεί η συνοχή της ομάδας. Τότε θα συντριβεί το διαφορετικό στοιχείο μέσα σε αυτή. Στόχος είναι να επικρατήσει η ομάδα. Τότε θα γίνει σύγκρουση μεταξύ των ομάδων και θα νικήσει ο ισχυρός.
Τις ομάδες ούτε ο Χάρος δε τις νικάει στο τέλος. Είναι σαν κεφάλια της Λερναίας Ύδρας. Ένα πέφτει κάτω, δύο φυτρώνουν. Μαντριά υπάρχουν πολλά. Μοναξιά όμως μία.
http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.gr/2007/09/blog-post_28.html
διάρκεια: 15:01
