Αν ο Χρόνος
η αντίθετη έκφραση του Τόπου είναι,
αναστρέφοντας τη ματιά
θα ταυτίζονταν προς την ίδια θέληση, ψέματα;
Διπλό θα ’ταν της γυναίκας το ομοίωμα,
διπλό του άντρα
και μέσα σε μια αποβάθρα,
στου χρόνου τον παραλογισμό,
θα μπάρκαραν τα πλοία
στην ίδια διεύθυνση με αυτά που ξεμπαρκάρουν.
Κι η θέλησή μας,
πατώντας στα ακρόβραχα των κομματιών της ώρας,
αγέροχα και παιδικά θα κοίταζε
το Χρόνο μες στο Χώμα.
Μοιραστείτε το:
