Η δυνατότητα του νου να συγκεντρώνεται
δεν είναι παροδική υπόθεση μιας στιγμής,
ο συγκεντρωμένος νους
είναι ο ίδιος όποτε κι αν τον δεις.
Δε φεύγει απ’ τον εαυτό του
για να τσακώσει περαστικά κάτι σπουδαίο
μα μέσα του, σα σε γαλάζια λίμνη
καθρεφτίζει όπως είναι σύννεφα μεγάλα και μικρά.
Δεν είναι συγκεντρωμένος γιατί διώχνει τις άλλες σκέψεις,
μα για τα περίσσια κύματα που ξεχνά.
Ναι, είναι η συγκέντρωση σαν μια λίμνη
απ’ όπου μια ήσυχη βάρκα περνά.
Μια ήρεμη βάρκα
που δεν κουνά τα νερά.
