Κάτι σπάει μέσα μου όταν ελευθερώνω σπέρμα.
Πιο πολύ με κρυώνει το κρύο
Πιο σφιχτά με κρατά το φαγητό
κενό το μυαλό μου άδειο
κενή η ψυχή μου, χαζή
τριγυρνώ εδώ κι εκεί
χωρίς να ξέρω γιατίˑ
έτσι
κι είναι η ζωή μυστική.
Όταν σπέρμα μού φεύγει
χάνομαι, πεθαίνω
ένα σκουλήκι μένω
σε μια αλάνα εχθρική.
