Οι ώρες της έμπνευσης

πίσω σε: Ποιήματά μου
Μοιραστείτε το:

Μικρές είναι οι ώρες της έμπνευσης
κρατούν όσο κρατά μια κραυγήˑ
να, όσο η ηχώ απ’ τη νεροποντή.
Από κάπου περνάνε και φεύγουν
δεν τις ακούς, τις μυρίζεσαι μόνο
σαν ένα λουλούδι
που είναι θύμηση, πάνω στο βουνό.

Τόσο, όσο κρατούν οι σκέψεις
όσο περνάνε οι μνήμες απ’ την παιδική ηλικία
όσο μένει η ευτυχία
όταν όλα κυλούν γοργά.
Τι είναι η έμπνευση
μα ένα βιαστικό σύννεφο
ένα ελάφι που δε σταματά.