Καθόμουν στο όνειρό μου σε μια λεκάνη
κι απ’ τον καθρέφτη μπρος μου έπιασε
μια κουκουβάγια να θρηνεί.
Πετεινός φάνηκε κι έκλαιγεˑ
αρκούδα και ούρλιαζε λυπητερά
ένα ελάφι δαγκωμένο άκουγε την καρδιά του σα καμπάνα να χτυπά.
Μέσα στα δάκρυα και τα γογγομουρμουρητά
έπιασε η παλίρροια του νου ν’ ανεβαίνει
και η καρδιά μες στην τρέλα της
σα βαρκούλα αρμένιζε στην επιφάνεια
χωρίς κύματα
μα μουσκεμένη.
