Κοιμήθηκα λίγο το βράδυ
σέρνω το σώμα βαριά.
Μα πίσω από αυτό το σώμα
κάποιο άλλο πετά.
Σέρνω το χέρι όπως γράφω
μα ο νους μου πηδά χωρίς χαλκά.
Σαν ένα σκυλί που από τη λύσσα του ύπνου
ξέφυγε τρέχει γοργά.
Τρέχει ο νους,
το σώμα πηδά.
Και η ψυχή κυλά
σα νερό που δεν ξεχνά.
