Μια αλυσίδα γεγονότων
δίνει σε κάθε πλήγμα μια λογική ουράˑ
μα μες στην αλληλουχία
τίποτα από μόνο του δε χτυπά.
Ο ατελής νους απομονώνει, χωρίζει
για κάτι και το λόγο του μιλά
χωρίς να βλέπει πως
κι ο ίδιος δε μπορεί για πάντα να παραμιλά.
Όλα έρχονται για κάποιο διάστημα και μετά φεύγουν
τίποτα δε φτάνει τυχαία
απ’ το μυαλό που κεντήματα φτιάχνει
διαρκέστερη είναι η κλωστή που ίσια τραβά.
Το νήμα φτιάχνει τα σχέδια
η μνήμη
και μετά προχωρεί μπροστά και ξεχνά.
