Πώς είναι όταν είσαι γεωργός
και από μια πλημμύρα το φαΐ σου στερείσαι για μια εποχή;
Πώς είναι όταν βλέπεις τη σοδειά σου
μεσ' στα νερά να σκορπίζεται και να κρύβεται;
Θλίβεσαι, μα τούτο δεν λέει τίποτα,
γιατί τα μάτια σου σίδερα βγάζουν κι αγκίστρια
και θρηνούν, γαντζώνοντας μεσ’ στη δυστυχία τους τη γη.
Μοιραστείτε το:
