Να ’γινε πρώτα του ποιήματος η σκέψη
ή να συνόδεψε τη μουσική;
Τι βγήκε πρώτα;
Ποιος πάνω στη γέννα
κοιτούσε της μήτρας την ψυχή;
Μια καρδούλα τρυπημένη
από μια βελόνα λεπτή.
[Σε αυτό το ποίημα λέω ότι ο λεπτοφυής νους (βελόνα λεπτή) εμπνέεται παράλληλα τη σκέψη και τη μουσική, δηλαδή ο ήχος του ποιήματος και το νόημά του δεν είναι διαφορετικά πράγματα αλλά συλλαμβάνονται ταυτόχρονα. Με βάση αυτή την εξήγηση, παρακαλώ ξαναδιαβάστε τώρα το ποίημα.]
