Ποιήματα προσπαθώ να γράψω. Μα η σκέψη μου θολή. Τα συναισθήματα μπερδεμένα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αυτή τη φωνή απ’ την άλλη.
Σα μία θάλασσα με κύματα και ψάρια πολλά. Ανήσυχες βάρκες. Ψαράδες που κοπιάζουν. Ρεύμα που παρασύρει
τον αφρό
. στον ασταθή πανζουρλισμό.
Αχ, Θε μου. Άστατα ψάρια η σκέψη μου.
Και η έμπνευση
άστατο νερό.
