Πνευματικότητα και σεξουαλικότητα
(συνέντευξη VideoTranslations 17.2.2018)

          βίντεο

                       Περιγραφή

         Ο Γκόπι Κρίσνα, ο ομιλητής αυτού του βίντεο, είναι ένας γνωστός συγγραφέας και μυστικιστής (διαβάστε τη βιογραφία του στη Wikepedia).
          Στο διάσημο βιβλίο του "Ζώντας με την Κουνταλίνι", περιγράφει την αφύπνιση της ψυχοπνευματικής του ενέργειας (κουνταλίνι) ως εξής:
         «Είναι αδύνατον να περιγράψω την εμπειρία επακριβώς. Ένιωσα το σημείο επίγνωσης, που ήταν ο εαυτός μου, να διευρύνεται, περικυκλωμένο από κύματα φωτός. Συνέχισε να διευρύνεται, εξαπλωνόμενο προς τα έξω, ενώ το σώμα, που κανονικά είναι το άμεσο σημείο εστίασης, φάνηκε να περνά στο περιθώριο, μέχρι που τελικά χάθηκε τελείως από την επίγνωσή μου. Ήμουν τώρα όλος συνειδητότητα, χωρίς κανένα περίγραμμα, χωρίς καμιά αίσθηση σωματικότητας, χωρίς καμιά αίσθηση που να προέρχεται από τις αισθήσεις, βυθισμένος σε μια θάλασσα φωτός όπου η επίγνωσή μου ήταν απλωμένη παντού, σε κάθε σημείο και σε κάθε κατεύθυνση, χωρίς κανένα σύνορο και υλικό πρόσκομμα.
         Δεν ήμουν πια ο εαυτός μουˑ ή, για να είμαι πιο ακριβής, δεν ήμουν αυτός που μέχρι τότε αντιλαμβανόμουν να είμαιˑ ήμουν ένας πλατύς κύκλος συνειδητότητας όπου το σώμα δεν ήταν παρά ένα σημείο, λουσμένος σε φως και σε μια κατάσταση ανάτασης και ευτυχίας που είναι αδύνατο να περιγράψω.»
         Διαβάστε περισσότερα εδώ.
                                      

                       Συζήτηση


Natasha - Νηρηίδα
Να ρωτήσω όμως κάτι; Δεν λέει το ΠΩΣ θεώνεται κανείς, γίνεται μέσω της Ασκητικής ή μέσω την ικανοποίησης των Επιθυμιών; Με ποιο τρόπο το έφτασε ο συγκεκριμένος άνθρωπος;

Κίμων
Δεν έχω τέτοιες πληροφορίες για αυτόν. Αλλά έχω πετύχει ένα κομμάτι από αυτό που πέτυχε, και το συζητώ (σε σχέση με το σεξ) εδώ.

Natasha - Νηρηίδα
Σ ευχαριστώ για το βίντεο αλλά να πω την αλήθεια δεν διαφωτίστηκα.
         Όλα αυτά τα βιντεάκια για τον φωτισμό, την θέωση, την ένωση με το ανώτερο μου αρέσουν ως έναν βαθμό, αλλά δεν με πείθουν για την αυθεντικότητα του γεγονότος. Θα σου πω κάτι για μένα, έχω θεωθεί, έχω νιώσει τον παράδεισο, αλλά υπάρχει μια τεράστια διαφορά στο δικό μου βίωμα και σ όλα αυτά που βλέπω να κυκλοφορούν: αυξήθηκε και σε μένα η αντίληψη, η δύναμη, η χαρά, απόκτησα διόραση, προόραση, διαίσθηση και όλα αυτά σε μεγάλο βαθμό, όμως άκουγα μέσα στο αυτί μου να το πω έτσι τον ίδιο τον Θεό! Είχα επικοινωνία με ένα ΠΡΟΣΩΠΟ δηλαδή, δεν ήταν έτσι απρόσωπη η πνευματική μου εμπειρία, μόνο με φώτα, αναβαθμίσεις του πνεύματος έτσι στην τύχη και αόριστα. Επίσης, είδα τον διάολο, την Παναγία, τους αγγέλους (για να μην μιλήσω και για νεφελίμ-ελοχίμ και ελ).
         Υπήρχε δηλ στο δικό μου βίωμα ΣΧΕΣΗ με τον ίδιο τον Θεό και όχι αοριστίες και ασυναρτησίες.
         Όπως πιθανόν καταλαβαίνεις λοιπόν, πιστεύω ότι όλα αυτά που βλέπω στα βιντεάκια μπορεί και να είναι πλάνες και απάτες που δημιουργεί το μυαλό του διαβόλου και οι δαίμονές του και όχι γνήσιο βίωμα που το πραγματοποιεί η θέληση του Θεού!
         Το γράφω αυτό για να το έχετε υπόψιν σας, για να μην πλανάσθε.
         Ο Θεός είναι συγκεκριμένο πρόσωπο και έχει συγκεκριμένη θέληση, η οποία είναι το ιδανικό για κάθε ψυχή, το καλύτερο δηλ που μπορεί να του συμβεί.
         Θέλω να μου κάνετε αν μπορείτε μία χάρη, να ανεβάσετε βίντεο με πνευματικά βιώματα που είναι γνήσια της αποκάλυψης του τριαδικού Θεού και να αποκαλύπτουν την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, ώστε να φωτίσετε και τον υπόλοιπο κόσμο.

Κίμων
Πριν μπορέσω να σου δώσω μια πλήρη απάντηση, θα ήθελα να μου διευκρινίσεις με ποιον τρόπο βίωσες τον τριαδικό Θεό. Στον χριστιανισμό τα τρία πρόσωπα του Θεού είναι:
1) Ο Ιαχωβάς (ο Θεός του εβραϊσμού, τις πράξεις του οποίου διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη και τον οποίο ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη αποκαλεί Πατέρα).
2) Ο Χριστός
3) Το Άγιο Πνεύμα, το οποίο εμφανίστηκε σαν περιστέρι όταν ο Χριστός βαπτιζόταν στον Ιορδάνη.

Με ποιον τρόπο βίωσες την καθεμιά από αυτές τις τρεις όψεις του Θεού;
Παρακαλώ ας είσαι συγκεκριμένη και σαφής στην απάντησή σου, ώστε να μπορέσω να σχηματίσω μια εικόνα.
Ευχαριστώ.

Natasha - Νηρηίδα
Καταρχάς, σ ευχαριστώ για την διάθεση για τέτοια κουβέντα που έχεις και να σου πω ότι δεν πιστεύω την Παλαιά Διαθήκη. Και φυσικά, εκεί μέσα μόνο ο τριαδικός Θεός δεν αποκαλύπτεται. Αν σου πω ότι πιστεύω ότι η Παλαιά μιλάει για τον ίδιο τον Διάβολο, θα με πιστέψεις;
         Οπότε, ο Θεός που άκουγα να μου μιλάει μέσα μου ήταν το άγιο Πνεύμα. Ο Παράκλητος που είπε ο Χριστός ότι θα στείλει μετά την Ανάστασή Του στους ανθρώπους για να τους παρηγορεί και να τους φωτίζει.

         Με ενέπνεε να κάνω καθετί καλό, να έρθω σε κοινωνία και σε έρωτα, να προσπαθήσω να δημιουργήσω οικογένεια, να προσπαθήσω να αξιοποιήσω τα όποια χαρίσματά μου και γενικά να προσπαθώ να αναπτύσσομαι και να εξελίσσομαι διοχετεύοντας την αγιαστική ενέργεια στο καλό και να αποφεύγω-αποκρούω το κακό, είτε αυτό προερχόταν από τον Δαίμονα, είτε από την όποια αρνητική ενέργεια των συνανθρώπων, είτε και από τον δικό μου κακό εαυτό.
         Σίγουρα ξέρεις και συ, υποθέτω, ότι είμαστε ΚΑΙ άγγελοι, ΚΑΙ δαίμονες, ανάλογα με το πώς αξιοποιούμε την ενέργεια που βγαίνει από μέσα μας.
         Ακόμα, το άγιο Πνεύμα, με φώτιζε για το "ποιόν" του πλησίον και με απέτρεπε από κακό φέρσιμο, ας πούμε έναν δικαιολογημένο θυμό μου, όταν έβλεπα τον άλλον να φέρεται άσχημα. Για παράδειγμα, μου έλεγε ότι ο τάδε πχ, είχε προβλήματα με την οικογένειά του και γι αυτό ήταν νευρικός, οξύθυμος και απότομος. Όταν είχα αυτήν την πληροφορία, ηρεμούσα και δικαιολογούσα τον συνάνθρωπό μου.
         Μου χάρισε και κάποιες άλλες δυνάμεις, αλλά ας μην μπω σε λεπτομέρειες, γιατί μου ζήτησες κάτι συγκεκριμένο.
         Το άγιο Πνεύμα λοιπόν είχα μέσα μου και ένιωθα τέτοιο σφρίγος και υγεία όσο ποτέ στην ζωή μου!
         Οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι ο Πατήρ είναι Θεός, ο Χριστός είναι Θεός, αλλά και το άγιο Πνεύμα είναι Θεός. Εγώ το λέω πιο απλά ότι το άγιο Πνεύμα είναι ακριβώς το Πνεύμα του Θεού.

         Επίσης, να προσθέσω ότι το ίδιο το άγιο Πνεύμα με φώτιζε να καταλάβω την παρουσία του μέσα μου. Δηλαδή, δεν πίστευα ότι άκουγα την Παναγία ας πούμε ή έναν άγγελο ή οποιοδήποτε άλλο αγαθό πνεύμα, παρά μόνο το άγιο Πνεύμα.
         Και φυσικά, απ' ό,τι κατάλαβα αργότερα, αυτό το γεγονός είναι κάτι που δεν μπορώ να αποδείξω.
         Αυτό που μπορώ μόνο να κάνω είναι να μιλώ ενθουσιασμένη για τις δωρεές και τα χαρίσματα που μου έδωσε.

Natasha - Νηρηίδα
Ξέχασα, επίτρεψέ μου να γράψω κάτι ακόμη, για να έχεις μια πιο πλήρη εικόνα, η δύναμη αυτή του Θεού έσβησε μέσα μου. Δεν με πειράζει να γράψω τον λόγο, είμαι βαθειά αυτοκαταστροφική, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι άλλωστε. Έχω την τάση να συστέλλομαι επικίνδυνα και αντί να στρέφω ως αντιδικία ας το πω έτσι το κακό σε όποιον με έβλαψε, ή στον δαίμονα (με απόκρουση ας πούμε ενός κακού λογισμού) το στρέφω στον εαυτό μου.
         Ίσως να μπορείς σ αυτό το σημείο να με βοηθήσεις με τις δικές σου γνώσεις και εμπειρίες.
         Δεν ξέρω.

Κίμων
Είναι ενδιαφέροντα αυτά που μου γράφεις, αλλά θα μείνω προς το παρόν σε αυτό που ξεκινήσαμε να συζητάμε. Μου είχες πει:

         «Θέλω να μου κάνετε αν μπορείτε μία χάρη, να ανεβάσετε βίντεο με πνευματικά βιώματα που είναι γνήσια της αποκάλυψης του τριαδικού Θεού και να αποκαλύπτουν την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, ώστε να φωτίσετε και τον υπόλοιπο κόσμο.»

         Η πρότασή σου προς εμένα είχε δύο σκέλη. Το ένα είναι η προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και το άλλο είναι συγκεκριμένα ο χριστιανικός Θεός και ακόμα πιο συγκεκριμένα ο τριαδικός Θεός.

         Ως προς το πρώτο σκέλος, έχω ανεβάσει πολλά βίντεο που σχετίζονται με αυτό. Π.χ. μπορείς να δεις το βίντεό μου Συζητήσεις με τον Θεό, στο οποίο ο Νιλ Ντόναλντ Γουόλς περιγράφει ότι του συνέβησαν παρόμοια πράγματα με αυτά που περιγράφεις εσύ ότι σου συνέβησαν.
         Αυτό είναι μια προσωπική σχέση με το Πνεύμα. Όχι με τον Χριστό ούτε με τον Ιαχωβά.
         Όμως ούτε εσύ μου περιέγραψες μια σχέση σου με τον Χριστό ή τον Ιαχωβά. Ήθελα να ξέρω και σε ρώτησα συγκεκριμένα να μου περιγράψεις τη σχέση σου με το καθένα από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας και μου περιέγραψες μόνο μια σχέση με το Άγιο Πνεύμα. Ούτε Χριστός ούτε Ιαχωβάς. Αν λοιπόν έχουν έτσι τα πράγματα, τότε η εμπειρία του Νιλ Ντόναλντ Γουόλς μοιάζει πολύ με τη δική σου.
         Από την άλλη, αν είχες επικοινωνία με τον Χριστό αλλά παρέλειψες να μου το πεις, νομίζω πως και ως προς αυτό έχω ανεβάσει μπόλικα βίντεο. Μπορείς να δεις την κατηγορία "Χριστιανισμός" στην ιστοσελίδα μου. Εδώ περιλαμβάνονται οι εμπειρίες διαφόρων ανθρώπων που βλέπουν τον Χριστό και μιλούν μαζί του.
         Λοιπόν έχω ανεβάσει ως προς την προσωπική σχέση με το Άγιο Πνεύμα, κι επίσης την προσωπική σχέση με τον Χριστό.
         Δεν έχω ανεβάσει την προσωπική σχέση με την Αγία Τριάδα (το δεύτερο σκέλος της πρότασής σου σε μένα) διότι είναι απών το πρώτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας που είναι ο Πατέρας και συγκεκριμένα (στον χριστιανισμό και τον ιουδαϊσμό) ο Ιαχωβάς. Δεν θα μπορούσα να ανεβάσω για το πρώτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, γιατί δεν ξέρω κανένα που να τον έχει δει, να είχε δηλαδή μία προσωπική σχέση μαζί του. Ούτε προσωπικά έχω συναντήσει κάποιον ούτε στο Youtube.
         Νομίζω πως, ακόμα κι αν με κάποιο τρόπο ο Χριστός σχετίζεται με τις εμπειρίες σου, μοιάζουν πολύ στις εμπειρίες του Νιλ Ντόναλντ Γουόλς, κι ας μην σχετίζονται εκείνες με τον Χριστό. Είναι κι εκείνες έντονα προσωπικές και επιδεικνύουν γενικά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που μου περιέγραψες ως στοιχεία και της δικής σου εμπειρίας, π.χ. ότι Τον άκουγε να του μιλάει, τη στοχαστικότητα, την προσκόλληση στη θετικότητα και την αγάπη. Εκείνες δεν περιλάμβαναν τον έρωτα.
         Θεωρώ πως ο Θεός θέλει να αγαπάμε Αυτόν, και να αγαπάμε τους άλλους με πνευματικό τρόπο, όχι σαρκικό. Δεν βλέπω γιατί ο Θεός θα ήθελε να ταυτιζόμαστε με το υλικό σώμα. Το καταλαβαίνω μόνο ως ένα είδος χάρης που θα μας έκανε, δηλαδή να μας επέτρεπε να κάνουμε αυτό που εμείς θέλαμε, χωρίς όμως πραγματικά να το θέλει ο Ίδιος για εμάς. Αυτό είναι σχόλιο και στο αρχικό μήνυμά σου, στο οποίο ρωτάς αν ο Γκόπι Κρίσνα έφτασε στον Θεό μέσω του έρωτα ή μέσω της απάρνησης.

         Αν υπάρξει μια προσωπική σχέση αγάπης με τον Θεό, τότε μπορούμε να γονιμοποιηθούμε από Αυτόν με ένα τρόπο που το καθιστά αδύνατο να Τον χάσουμε μετά, όπως διηγείσαι ότι σου συνέβη. Τον φέρουμε πάντα μαζί μας, ένα μέρος Του έχει γίνει ο ίδιος ο εαυτός μας. Αυτό είναι η πραγματική θέωση. Το να βρεθείς στον παράδεισο ή να έχεις οποιεσδήποτε παροδικές εμπειρίες, περιλαμβανομένων και μεταφυσικών ικανοτήτων, δεν το αντιλαμβάνομαι ως θέωση, αν μπορεί στη συνέχεια να εκλείψει. Στη θέωση πρέπει να υπάρχει ο χαρακτήρας και η φύση της μονιμότητας και αιωνιότητας, γιατί αυτή είναι η φύση του Θεού που μας μεταβιβάζεται.
         Το πώς μου συνέβη αυτό το περιγράφω εδώ.

         Ο έρωτας δεν προωθεί αυτή την μετάλλαξη γιατί αντιπροσωπεύει μια προσκόλληση στο παροδικό (το σώμα κάποιου άλλου), αντί στο αιώνιο (την άυλη ψυχή, το Πνεύμα, τον Θεό). Δίνοντας ενέργεια στο παροδικό, χάνουμε την σύνδεση με το αιώνιο, και γι' αυτό χάνουμε τη δυνατότητα να μετασχηματιστούμε απ' τον Θεό και να γίνουμε αιώνιο Πνεύμα, σαν Αυτόν.
         Έτσι, ό,τι και να κερδίσουμε σε κάποια στιγμή μπορεί να το χάσουμε, γιατί παραμένουμε, σε ένα ριζικό επίπεδο, αναλλοίωτοι και υλικοί.

         Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να σχολιάσω;

Natasha - Νηρηίδα
Έχω κάποιες διαφωνίες και ενστάσεις, αλλά νομίζω ότι δεν ενδείκνυται εδώ ο χώρος για τόσες αναλύσεις. Μία τελευταία ερώτηση θα ήθελα να σου κάνω: Πιστεύεις στις θεωρίες της Παλιγγενεσίας και των Παράλληλων Συμπάντων; (Εξηγώ με δυο λόγια για να μην υπάρξει παρανόηση, η Παλιγγενεσία είναι η Επαναστροφή, να ζεις άπειρες φορές την ίδια ακριβώς μοίρα, και τα Παράλληλα Σύμπαντα είναι να ζεις ταυτόχρονα σε πολλούς Κόσμους πολλές εκδόσεις του εαυτού σου, πχ να είσαι κάπου φτωχός, αλλού ίσως δολοφόνος, αλλού αλλόθρησκος και ξένος (όχι έλληνας), αλλού ασκητής κτλ.)

Κίμων
Παλιγγενεσία όχι. Το άλλο δεν ξέρω. Καταλαβαίνω πως, όσο πας προς τη φώτιση, τόσο ο σωματικός σου εαυτός βγαίνει προς τα έξω και γι' αυτό τα άλλα σώματα γίνονται εαυτός σου. Στο χώρο του νου, αποκτάς έναν δημιουργικό εαυτό που μπορεί να δημιουργήσει. Ο φωτισμένος δημιουργεί χώρο και χρόνο, δημιουργεί Σύμπαν (ο διδάσκαλός μου με έχει κάποιες φορές βάλει μέσα σε Σύμπαν που δημιούργησε αυτός). Αλλά το αν αυτή τη στιγμή ζω σε άλλες καταστάσεις και συνθήκες… Πρόχειρα, θα έλεγα πως όχι, οι άλλες καταστάσεις και συνθήκες που ζω είναι οι άλλοι άνθρωποι γύρω μου, καθώς και σε παλιότερες εποχές. Αυτοί είναι ο διαφορετικός μου εαυτός. Αλλά δεν μπορώ να πω σίγουρα αν υπάρχουν νοητικά σύμπαντα, πέρα απ' το τι γίνεται στο όνειρό μου, όπου ζω και δρω με άλλη μορφή. Μου είναι και κάπως δύσκολο να το συλλάβω και να το αποτιμήσω. Και ποια είναι, αλήθεια, η χρησιμότητα μιας τέτοιας σκέψης επίσης; Η ιδεολογία πως τώρα είμαι κάπου πλούσιος χωρίς να το ξέρω και, αν το συνειδητοποιήσω και συντονιστώ με αυτή την πραγματικότητα θα το κάνω πραγματικότητα στο εδώ και τώρα; Αυτός δεν μου φαίνεται σόι τρόπος σκέψης.

Natasha - Νηρηίδα
Έχεις δίκιο, δεν έχει νόημα απο την στιγμή που ΔΕΝ μπορούμε να περάσουμε στις διαστάσεις των άλλων Κόσμων, για να αλλάξουμε ενδεχομένως κάτι. Αλλά η σημασία αυτής της γνώσης είναι ότι μας δίνει ΕΛΠΙΔΑ. Πού εγκειται η ελπίδα; Στο γεγονός ότι απο όλους αυτούς του εαυτούς, ο Δημιουργός Θεός θα διαλέξει κατά την Κρίση τον καλύτερο, ώστε να μας σώσει και να μπουμε στον Παράδεισο.! Σκέψου δηλ τί προνοεί και φροντίζει να κάνει ο Θεός για μας! Από την άλλη πάλι, σκέψου το εξής, ότι όσοι θα πάνε Κόλαση, δεν θα έχουν καταφέρει τελικά να ανυψωθούν σε κανένα Κόσμο! Σκέψου δηλ τί τεράστια αποτυχία... Αλλά, όπως λένε, είναι πιο εύκολο να αποτύχεις πνευματικά, παρά να επιτύχεις...

Κίμων
Σούπερ. Εγώ κάνω αδικίες και ο παράλληλος εαυτός μου πάει στον Παράδεισο. Μεγάλη η Χάρη Του! 🙂
ΑΠΆΝΤΗΣΗ

Natasha - Νηρηίδα
🙂 Δεν πάει έτσι όμως. Μπορεί στα άλλα σύμπαντα να τα έχεις κάνει μαντάρα, οπότε δεν μπορείς να το διακινδυνέψεις. Εφόσον δεν γνωρίζεις τί έχεις πετύχει πνευματικά στους υπόλοιπους Κόσμους, δεν μπορείς και να χαλαρώσεις.

Κίμων
Μα δεν σου χρειάζεται και να χαλαρώσεις. Σίγουρα σε κάποιον απ' αυτούς τους κόσμους είσαι πολύ χαλαρός. Γιατί να κάνεις οτιδήποτε αν κάτι, κάπου, ίσως (ή μάλλον σίγουρα) το έχεις ήδη κάνει;

Natasha - Νηρηίδα
Σου υπενθυμίζω ότι υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να μην έχεις καταφέρει τίποτε το καλό στα άλλα σύμπαντα και αν δεν καταφέρεις τίποτα και δω πας κόλαση! Μιλάμε δηλ για την απόλυτη αποτυχία, που ισχύει αυτό! Την στιγμή που μιλάμε κάποιες ψυχές βρίσκονται ήδη στην κατάσταση της κόλασης! Που σημαίνει σύμφωνα με την θεωρία ότι δεν πέτυχαν σε κανέναν κόσμο στον αγώνα της αρετής! Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι είναι ρίσκο να πεις εδώ "δεν κάνω τίποτε για την πνευματική μου βελτίωση"; Μπορεί ο εδώ κόσμος να είναι η μοναδική σου ευκαρία για να σωθείς, οπότε μπορείς να το ρισκάρεις; Όχι βέβαια. Όσο γι αυτό που λες, ότι δεν μας χρειάζεται η χαλάρωση, σχετικά με μένα, ξέρεις πόσο θα ήθελα να χαλαρώσω συνειδησιακά; Ξέρεις πόσο θα ήθελα να βάλω το ένα πόδι πάνω στο άλλο και να μην κάνω τίποτε για το πνευματικό μου ανέβασμα; Και νομίζω ότι δεν είμαι η μόνη. Αν γνώριζα ότι σε κάποιο παράλληλο σύμπαν τα έχω καταφέρει, δεν θα έκανα τίποτα εδώ, πίστεψέ με!

Κίμων
Επομένως, εφόσον έτσι κι αλλιώς θα κάνεις αυτό που έχεις να κάνεις, τι χρησιμεύει μια ιδέα που δεν μπορείς ούτε να τη βιώσεις ούτε να ελέγξεις την αλήθεια της;

Natasha - Νηρηίδα
Η χρησιμότητα είναι ότι μπορείς να ελπίζεις σε περίπτωση αποτυχίας. Αν έχεις αποτύχει πνευματικά, μπορείς να ελπίζεις ότι κάπου αλλού μπορεί και να τα έχεις καταφέρει. Ακόμα, αν σ αυτόν εδώ τον κόσμο έχεις πάθει "ατύχημα" στην ζωή σου, είσαι άτυχος δηλ, έχεις ελπίδα ότι κάπου αλλού μπορεί και να έζησες ευτυχισμένος. Το βασικό σκεπτικό των παράλληλων συμπάντων είναι ότι ΌΛΟΙ ΔΟΚΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ! Δεν υπάρχει δηλ αδικία, να πεις ότι ο Θεός είναι άδικος, επειδή πχ υπάρχουν παιδάκια που πεινούν, ή παιδιά που μεγάλωσαν σε κακές οικογένεις και με τα χρόνια παραστράτησαν, διότι και αυτές οι ψυχές σε κάποιο άλλο σύμπαν θα τύχουν κάποιας καλής ευκαιρίας και καλύτερης μοίρας. Στο τέλος δηλ του κόσμου, κατά την τελική Κρίση, δεν θα υπάρχει ψυχή να σταθεί απέναντι στον Θεό και να του παραπονεθεί ότι τάχα την αδίκησε.

Κίμων
Μα αυτός ο παράλληλος εαυτός δεν είμαστε εμείς, εφόσον δεν μπορούμε να τον βιώσουμε. Με την ίδια λογική θα μπορούσες κάλλιστα να πεις πως, εφόσον αυτά τα κακά πράγματα που μας συνέβησαν δεν συνέβησαν σε άλλους, άρα ο Θεός δεν ευθύνεται. Αν πάλι θεωρείς πως είναι στο χέρι μας να βιώσουμε αυτό τον παράλληλο κόσμο όπου είμαστε ευτυχισμένοι, τότε πώς διαφέρει αυτό από το πατροπαράδοτο (και ίσως όχι εσφαλμένο) επιχείρημα πως πέσαμε από τον Παράδεισο με τη δική μας θέληση; Απλά αντικαθιστά την εικόνα του Παραδείσου με την εικόνα του εαυτού μας δημιουργημένου από τον Θεό σε καλύτερες συνθήκες σε ένα άλλο, παράλληλο Σύμπαν. Η ουσία είναι η ίδια.

Natasha - Νηρηίδα
Να πω την αλήθεια, δεν μπορώ να γνωρίζω περισσότερα για την θεωρία αυτή. Τα Παράλληλα Σύμπαντα ήταν προσωπικός φωτισμός (ενόραση), τον οποίο εμπλούτισα με γνώσεις απο τις απόψεις του Νανόπουλου (που είναι παρόλα αυτά αθεος), του Λιακόπουλου, αλλά και μερικών άλλων επιστημόνων ξένων και μάλλον χρειάζεται να δω περισσότερα. Επίσης, ενορατικός φωτισμός ήταν και η Παλιγγενεσία, την οποία δέχονται δύο πνευματικοί άνθρωποι με τους οποίους συνομίλησα. Αυτό που κατάλαβα από τα Παράλληλα Σύμπαντα είναι ότι κατά κάποιο τρόπο μετά την πτώση το "Εγώ" μας διασπάστηκε. Το ίδιο και η ύπαρξή μας. Στην αρχή της δημιουργίας μας, να σκεφτείς, ήμασταν τόσο ολοκληρωμένες υπάρξεις που δεν χρειαζόμασταν το έτερον ήμισυ για να αναπαραχθούμε. Το καταφέρναμε μόνοι μας, όντας Ένα- αρσενικό και θηλυκό μαζί! Ίσως αυτό να το ξέρεις και συ. Μου λες λίγο κάτι, έχεις μήπως δημοσιοποιημένο το μέηλ σου; Θα μπορούσες να μου το δώσεις;

Κίμων
yogaexploration@yahoo.gr

Natasha - Νηρηίδα
Γειά σου και από εδώ!

Θα σου αναφέρω δυο τρία θέματα και πες μου την γνώμη σου
όποτε μπορέσεις.

Το πρώτο είναι η φράση από ένα βιβλίο μιας φεμινίστριας, που δεν
θυμάμαι το όνομά της, αλλά μου έκανε εντύπωση η σκέψη της.
Μπορεί να σου φανεί κακή σκέψη, αλλά μπορεί να έχει βάση.
Είχε γράψει το εξής, «Με την ερωτική λειτουργία αυτό που μπαίνει με
ηδονή βγαίνει με οδύνη κατά τον τοκετό. Παρατήστε τους άντρες,
αφήστε μακριά τα παιδιά, κοιτάξτε μόνο τον πολύτιμο εαυτό σας!».

Σου φαίνεται εγωϊστικό κάπως αυτό που έγραψε;

Το δεύτερο θέμα μου είναι η κοσμοθεωρία του Δ. Λιακόπουλου.
Μίλησε για τους θεούς Ελοχίμ που ήταν είδος αγγέλων και εξέπεσαν
της θείας χάριτος –όπως και οι άλλοι άγγελοι που έγιναν μετά δαίμονες-
και ενώθηκαν με τις γυναίκες των ανθρώπων. Τα όντα που γεννήθηκαν
από αυτήν την ένωση ήταν οι Νεφελίμ, που θεωρούνταν και αυτοί θεοί
μόνο που έτρωγαν τους ανθρώπους. Ήταν 17 γένη. Ένα από αυτά τα γένη εξελίχτηκε σε καλό και δίκαιο και ήταν οι γνωστοί μας αρχαίοι δώδεκα θεοί, ή αλλιώς οι λεγόμενοι Ελ.
Τους Νεφελίμ θα έχουμε να τους αντιμετωπίσουμε μετά τον Αντίχριστο, όταν θα βγουν πάλι από τα τάρταρα μέσω πυλών και θα μας κυνηγάνε να μας φανε.
Δεν ξέρω αν έχεις ασχοληθεί καθόλου με όλα αυτά. Αν τα ξέρεις, πές μου λίγο την γνώμη σου.

Το τρίτο μου θέμα αφορά τον Ανώτερο Εαυτό. Επειδή κάποτε αγιάστηκα, δέχτηκα δηλ την αγιαστική ενέργεια του Θεού, φωτίστηκα και «είδα» ότι ο αγιασμός (το να είσαι αγιος δηλ και αγία) δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ένωση με τον ανώτερό σου εαυτό, ο οποίος ταυτίζεται με το άγιο Πνεύμα και τον Τριαδικό Θεό. Ή αλλιώς να το πω η ένωση με τον παραδεισένιο εαυτό μας.
Ακόμα, κατάλαβα ότι το λεγόμενο Τρίτο Μάτι των ανατολικών θρησκειών είναι η γνωστή από τους αρχαίους μας, Δύναμη της Συνέσεως και όσο επιδρά πάνω στον άνθρωπο κατά τον αγιασμό ασκείται μια ελαφρά πίεση στο μέτωπο.

Αν γνωρίζεις και δω λεπτομέρειες, θα ήθελα να μου πεις σχετικά.

Κίμων
Δεν έχω πολύ χρόνο να γράψω, θα σου πω συνοπτικά.

Η συμμετοχή στην ερωτική λειτουργία δεν πρέπει να εξαρτάται απ' το αν είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη. Διότι νομίζω πως αρκετές γυναίκες θα έλεγαν πως ό,τι ήταν δυσάρεστο κατά τη διάρκεια της κύησης έγινε ευχάριστο αργότερα. Γι' αυτό άλλωστε και ξανακάνουν παιδιά, δεν μένουν στο ένα.
Ούτε είναι θέμα τού αν πρέπει να ασχολείσαι με τον εαυτό σου ή με τους άλλους. Διότι οι πνευματικές διδασκαλίες, αν και είναι ενάντιες στην ερωτική πράξη, είναι θετικές προς τη φιλανθρωπική δράση, αν θα το επιλέξεις.
Είναι καθαρά θέμα τού τι μας κάνει ευτυχισμένους. Στον έρωτα καθώς και στην τεκνογονία η πηγή της ευτυχίας είναι εξωτερική, και γι' αυτό δεν γινόμαστε ευτυχισμένοι. Το σώμα μας και το σώμα των παιδιών μας είναι κάτι εξωτερικό. Όμως υπάρχει και ένα σώμα που είναι εσωτερικό. Ποιο είναι αυτό; Το σώμα του σύμπαντος. Ενώ το σύμπαν μοιάζει να υπάρχει έξω από εμάς, στην πραγματικότητα βρίσκεται μέσα μας, μέσα στην ίδια μας τη συνείδηση. Αν βρούμε ένα τρόπο να ταυτιστούμε με κάτι που δεν ανήκει στον κόσμο της χωριστότητας, στον κόσμο των ξεχωριστών σωμάτων (όπου βασικά ταυτιζόμαστε με το δικό μας σώμα και το σώμα των παιδιών μας), τότε δημιουργούμε το θεμέλιο για να απελευθερωθούμε από την "υπό προϋποθέσεις" ζωή και να βιώσουμε μια ζωή που δεν φθείρεται και η οποία είναι η ζωή του σύμπαντος ως Όλου.
Το Σύμπαν ως Όλο το βιώνεις σε μια άλλη διάσταση. Σε αυτήν εδώ τη διάσταση βιώνεις το Σύμπαν στη διασπασμένη του μορφή. Έχει ονομαστεί και "κοιλάδα των δακρύων" (το ένα ζώο τρώει το άλλο κλπ).

Για τους ελοχίμ δεν γνωρίζω. Ως αρχέτυπο, η ιδέα ότι μια γυναίκα μπορεί να ενωθεί με έναν θεό ή έναν διάβολο συμβολίζει την δυνατότητα της ψυχής μας να «ανοίξει» στο καλό όσο και στο κακό και να το αφομοιώσει μέσα της. Λοιπόν με ενδιαφέρει να ανοίξω προς το καλό. Έχω ήδη ανοίξει σε αυτό και έχει μπει μέσα μου ο Θεός και Τον έχω αφομοιώσει σε κάποιο βαθμό, αρκετό ώστε να μετουσιωθεί η ψυχή και το σώμα μου. Αυτό μπορεί να προχωρήσει περαιτέρω. Αυτό με ενδιαφέρει.

Ως προς το τρίτο, ναι, ο αγιασμός είναι η αφύπνιση της ενέργειας που ανεβαίνει ψηλά, στο τρίτο μάτι. Εγώ δεν την έχω φτάσει εκεί. Δύναμη Συνέσεως δεν ξέρω τι είναι.

Υ.Γ. Προφανώς όταν έχει παιδιά κανείς πρέπει να τα αγαπάει και να ταυτίζεται μαζί τους. Αυτό είναι μέρος του ρόλου του ως γονέα. Δεν μπορείς (ούτε πιστεύω πως πρέπει) να είσαι αδιάφορος προς τα παιδιά σου. Όμως θα σε κάνει αυτή η διαδικασία τελικά ευτυχισμένο; Όχι. Λοιπόν πρέπει, παράλληλα με τη συμμετοχή σου στη ζωή τους, ιδιαίτερα όταν σε χρειάζονται (γιατί από κάποια στιγμή και πέρα μπορεί να σταματήσουν να σε χρειάζονται), να ψάξεις και κάποια άλλη οδό.

Natasha - Νηρηίδα
Γενικά, δεν πιστεύεις ότι μέσω της όλης διαδικασίας αυτής του έρωτα-της οικογένειας-της τεκνογονίας ο άνθρωπος μπορεί να ανέβει σκαλιά όσον αφορά την πνευματικότητά του;

Πάντως, σ αυτό που λες για την ευτυχία, έχεις δίκαιο. Παρατηρώ φίλες μου
και γνωστές μου που παντρεύτηκαν και, ενώ στην αρχή όλα ήταν παραδεισένια και ήταν πολύ ενθουσιασμένες, στο τέλος όλο αυτό «ξεφούσκωνε» και ξαναγύριζαν στον παλιό εαυτό τους, σαν να μην άλλαξε τίποτα…
Οπότε, κάπου αλλού πρέπει να γυρέψουμε την μόνιμη πηγή χαράς, ώστε να νιώθουμε ευτυχισμένοι και γεμάτοι.

Δύο ακόμα ερωτήσεις επίτρεψέ μου, πρώτον, κάνεις γιόγκα;

Και δεύτερον, ξέρεις μήπως γερμανικά; Έχεις υπόψιν σου κανένα βιντεάκι με τέτοια θέματα πνευματικά σαν τα δικά σου που να έχει γερμανικούς υπότιτλους;

ΥΓ. Ξέρω περίπτωση ενός ανθρώπου που έκανε γιόγκα και είχε διαπιστώσει ότι, ναι μεν άδειαζε από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, αλλά μετά ήταν ευάλωτος σε δαιμονικές επιδράσεις και δεν ήξερε πώς να τις αποκρούσει.
Αργότερα, έγινε μοναχός (νομίζω πήγε στο αγ. Όρος) και συνέχιζε να κάνει γιόγκα, αλλά έκανε και την ευχή «Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» και έτσι έφτιαχνε ασπίδα και απέκρουε την δαιμονική επιρροή.

Κίμων
"Γενικά, δεν πιστεύεις ότι μέσω της όλης διαδικασίας αυτής του έρωτα-της οικογένειας-της τεκνογονίας ο άνθρωπος μπορεί να ανέβει σκαλιά όσον αφορά την πνευματικότητά του;"
Δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει μια απόλυτη απάντηση που να ισχύει για όλους. Ίσως άλλοι χειροτερεύουν, άλλοι καλυτερεύουν και άλλοι μένουν ίδιοι.
Εξαρτάται από τόσα πράγματα. Π.χ.: τι θα έκανες αλλιώς; Αν θα σύχναζες στα πορνεία, είναι καλύτερο να κάνεις οικογένεια, ώστε να έχεις σχέσεις με άλλους που να περιλαμβάνουν κάτι περισσότερο από το σεξ. Γι' αυτό οι συντηρητικοί χριστιανοί δίνουν τόση αξία στην οικογένεια. Γιατί σκέπτονται πως το εναλλακτικό είναι χειρότερο.
Μα ότι αυτός είναι ο τρόπος για να ξεφύγουμε από την τάυτισή μας με το σώμα μας δεν το πιστεύω, γιατί τα παιδιά μας είναι το σώμα μας. Έτσι τα εκλαμβάνουμε και έτσι τα προσεγγίζουμε.

"κάνεις γιόγκα;"
Δίδασκα παλιότερα.

"Και δεύτερον, ξέρεις μήπως γερμανικά; Έχεις υπόψιν σου κανένα βιντεάκι με τέτοια θέματα πνευματικά σαν τα δικά σου που να έχει γερμανικούς υπότιτλους;"
Ένα βίντεο είναι το THRIVE. Αν το βρεις στην επίσημη ιστοσελίδα του, θα πρέπει να έχει και γερμανική μετάφραση, γιατί έχει σε πολλές γλώσσες. Είναι για την πνευματικότητα και συγρόνως για την πολιτική και οικονομική κατάσταση στον κόσμο, για τα μεγάλα συμφέροντα και όλα αυτά… Είναι κανονικό φιλμ, κρατά πολύ ώρα. Είχα παλιότερα πάρει μέρος στην επίσημη μετάφρασή του στα ελληνικά.
Επίσης τα βίντεο του Έκχαρτ Τόλε στην ιστοσελίδα του ίσως να έχουν υπότιτλους σε διάφορες γλώσσες.

"Ξέρω περίπτωση ενός ανθρώπου που έκανε γιόγκα και είχε διαπιστώσει ότι, ναι μεν άδειαζε από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, αλλά μετά ήταν ευάλωτος σε δαιμονικές επιδράσεις και δεν ήξερε πώς να τις αποκρούσει.
Αργότερα, έγινε μοναχός (νομίζω πήγε στο αγ. Όρος) και συνέχιζε να κάνει γιόγκα, αλλά έκανε και την ευχή «Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» και έτσι έφτιαχνε ασπίδα και απέκρουε την δαιμονική επιρροή."
Νομίζω πως ο άνθρωπος κινδυνεύει από τη δαιμονικότητα όταν κάνει άσχημες πράξεις. Δεν τον βλέπω ως θύμα του Σατανά, διότι, όταν δεν δίνεις δικαιώματα, πώς να κινδυνέψεις;
Ίσως κάποιοι άνθρωποι που στρέφονται προς τα μέσα συνειδητοποιούν ένα σκοτεινό μέρος της ύπαρξής τους, ή της Ύπαρξης γενικότερα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να στρέφεσαι προς τα μέσα.

Natasha - Νηρηίδα
Σ ευχαριστώ για την ωραία κουβέντα Κίμωνα!

Καλή συνέχεια εύχομαι και καλή δύναμη σε ό,τι κάνεις!
Σου εύχομαι ακόμα καλή επιστροφή στην Φωτεινή Πατρίδα!

Αν με απασχολήσει κάτι έντονα, μπορεί να σου ξαναγράψω.

Ν.