Ο Χριστός ήταν βουδιστής μοναχός (ντοκιμαντέρ του BBC)
Ο Χριστός ήταν βουδιστής μοναχός (ντοκιμαντέρ του BBC)35:46
|
Περιγραφή
Στην ιστοσελίδα Top Documentary Films (Κορυφαία Ντοκιμαντέρ) η περιγραφή του βίντεο είναι η εξής:
«Το παρόν ντοκιμαντέρ ερευνά διάφορες ιστορίες που περιβάλλουν την εξιστόρηση της Καινής Διαθήκης σχετικά με τη Σταύρωση, τον θάνατο, την ανάσταση και την ανάληψη του Ιησού, παίρνοντας συνέντευξη από ιστορικούς, θεολόγους και ιστορικούς ερευνητές. Ετούτη η εξερεύνηση των πιο πρόσφατων θεωριών σχετικά με το τι συνέβη πράγματι στον Ιησού πριν από 2000 χρόνια αποκαλύπτει μερικές απρόσμενες πιθανότητες.
Στην καρδιά του μυστηρίου βρίσκεται η υποψία ότι ο Ιησούς μπορεί να μην πέθανε πράγματι στον Σταυρό. Το φιλμ συμπεραίνει πως ήταν τελείως δυνατό να επιζήσεις μετά από μια σταύρωση τον πρώτο αιώνα – έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ανθρώπων που επέζησαν. Μα αν ο Ιησούς επέζησε, τι του συνέβη μετά;
Μια από τις πιο αξιοσημείωτες ιστορίες αφορά τον χαρισματικό ιεροκήρυκα Γιους Ασάφ (Οδηγός των Θεραπευμένων), ο οποίος έφθασε στο Κασμίρ περίπου το 30μ.Χ.. Ακριβώς πριν πεθάνει στην ηλικία των 80, ο Γιους Ασάφ ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός και το ντοκιμαντέρ δείχνει τον τάφο του, δίπλα στον οποίο βρίσκονται οι ανάγλυφες πατημασιές του, που φέρουν τις ουλές της Σταύρωσης.»
https://topdocumentaryfilms.com/did-jesus-die/
Το ντοκιμαντέρ επίσης, πέρα από την περιγραφή του προσώπου του ιεροκήρυκα αυτού όπως καταγράφηκε στα αρχεία της εποχής, παρουσιάζει τεκμήρια για την παρουσία του Χριστού στην Ινδία όταν ακόμα ήταν νεαρός (η Βίβλος τον περιγράφει μόνο μέχρι την ηλικία των 12 και πάλι μετά από τα 28) και παρουσιάζει τις εξαιρετικές ομοιότητες της διδασκαλίας του Βούδα με τη διδασκαλία του Χριστού, ενώ βρίσκει την τελευταία ανόμοια με την ιουδαϊκή διδασκαλία (Παλαιά Διαθήκη).
Εκτενή μελέτη για την ασυμβατότητα της Καινής Διαθήκης (διδασκαλία Χριστού) με την Παλαιά Διαθήκη (ιουδαϊκή διδασκαλία) έχω αναρτήσει εδώ.
Από τα 49 λεπτά του πρωτότυπου αγγλικού ντοκιμαντέρ, μετέφρασα τα τρία πέμπτα, δηλαδή κυρίως το μέρος που αφορούσε τη σχέση του Χριστού με την Ινδία, και παρέλειψα το κομμάτι 18:26-37:26. Ανταποκρινόμενος τώρα (μεταγενέστερα) σε κάποιες επικρίσεις που μου έγιναν επειδή δεν μετέφρασα ολόκληρο το βίντεο, περιγράφω αυτό το κομμάτι ενδελεχώς εδώ, περιλαμβάνοντας και τις επικρίσεις.
-----------------------------
ΆΡΘΡΟ για τη ζωή του Χριστού στην Ινδία
Στο παρακάτω άρθρο βρίσκονται αναλυτικές πληροφορίες για τη ζωή του Χριστού στην Ινδία, πολύ περισσότερες από αυτές που παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ:
http://http---ellinon-anava.pblogs.gr/2012/04/apokalypsh-bomba-o-tafos-toy-ihsoy-sto-kasmir.html
------------------------------
ΣΧΟΛΙΟ μου για την ασυμφωνία χριστιανισμού-εβραϊσμού (Παλαιάς Διαθήκης)
Στο χρόνο 26:53 του βίντεο σάς παραπέμπω στο παρακάτω σχόλιό μου:
Έχει επίσης επιστημονικά αποδειχθεί πως όλες οι βιβλικές περιγραφές για την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο ήταν ψευδοϊστορικές και στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα άλλο από στρατιωτική προπαγάνδα.
Λέει ο Ζεέβ Χέρτσογκ (Ze'ev Herzog) , επιφανής αρχαιολόγος ανασκαφών, καθηγητής στο Τμήμα Αρχαιολογίας και Σπουδών Μέσης Ανατολής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ:
«Μέσα από 70 χρόνια εντατικών ανασκαφών στη Γη του Ισραήλ, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει: Οι πράξεις των Πατριαρχών είναι μυθικές ιστορίες, δεν διαμείναμε στην Αίγυπτο ούτε κάναμε "Έξοδο" από αυτήν, δεν κατακτήσαμε την περιοχή [της Χαναάν]. Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε [αρχαιολογική] αναφορά στις αυτοκρατορίες του Δαβίδ και του Σολομώντα. Αυτοί που ενδιαφέρονται γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα εδώ και χρόνια, αλλά το Ισραήλ [και όχι μόνο] είναι ένας πεισματάρης λαός και δεν θέλει να το ακούσει.
Ετούτο είναι που οι αρχαιολόγοι έχουν μάθει από τις ανασκαφές τους στη γη του Ισραήλ: οι Ισραηλίτες δεν ήταν ποτέ στην Αίγυπτο, δεν περιπλανήθηκαν στην έρημο, δεν κατέκτησαν στρατιωτικά την περιοχή και δεν την έδωσαν στις 12 φυλές του Ισραήλ. Ίσως ακόμα πιο δύσκολο να το δεχθεί κανείς είναι ότι η ενωμένη μοναρχία του Δαβίδ και του Σολομώντα, που περιγράφεται στη Βίβλο ως ισχυρή δύναμη της περιοχής, ήταν, το πολύ, ένα μικρό φυλετικό βασίλειο. Και θα σοκάρει δυσάρεστα πολλούς ότι ο θεός του Ισραήλ, ο Γιαχβέ, είχε σύζυγο θηλυκή θεά, και ότι η πρώιμη ισραηλιτική θρησκεία υιοθέτησε τον μονοθεϊσμό μονάχα αργότερα, όταν η μοναρχία έφθινε, και όχι στο όρος Σινά. Το θέμα της χρονικής εποχής όπου ο μονοθεϊσμός υιοθετήθηκε από τα βασίλεια του Ισραήλ και της Ιουδαίας, προέκυψε με την ανακάλυψη επιγραφών στα αρχαία εβραϊκά που αναφέρουν ένα ζευγάρι θεοτήτων: τον Ιαχωβά και τη σύζυγό του, την Ασερά.»
http://www.stopthereligiousright.org/exodus.htm
Λέει ο Israel Finkelstein, διάσημος και βραβευμένος αρχαιολόγος, καθηγητής Αρχαιολογίας του Ισραήλ στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, απόσπασμα από το βιβλίο του "Πώς η Αρχαιολογία Διαψεύδει τη Βιβλική Ιστορία" :
«Αρχαιολογικά στοιχεία αντικρούουν όλες τις τέσσερις ιστορίες πάνω στις οποίες θεμελιώνεται η Βίβλος. […] Η Βίβλος γράφηκε, ξαναγράφηκε, αλλάχθηκε και συντάχθηκε με σκοπό την [στρατιωτική και πολιτική] προπαγάνδα.»
http://www.dailykos.com/story/2013/12/24/1265119/-How-Archaeology-Disproves-Biblical-History
Λέει η Wikipedia στο λήμμα: "Πρώιμες Ισραηλινές Στρατιωτικές Εκστρατείες":
«Σύμφωνα με τη Βίβλο, μετά από την Έξοδο από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες πήγαν στη Χαναάν, τη γη που τους υποσχέθηκε ο Θεός. Το βιβλικό κείμενο Ιησούς του Ναυή, που περιγράφει τις πρώιμες ισραηλινές εκστρατείες, περιγράφει το πώς μπήκαν στην Χαναάν με δύο άγριες μάχες (στην Ιεριχώ και στην Γαι) και κέρδισαν τον έλεγχο των περιοχών μέσα από τις εκστρατείες τους ενάντια στους βασιλιάδες της Χαναάν στα βόρεια και στα νότια.
Αυτή η εικόνα έχει αναθεωρηθεί δραματικά ως αποτέλεσμα αρχαιολογικών τεκμηρίων, που δείχνουν ότι οι περιοχές της Ιεριχούς και της Γαι δεν ήταν κατοικημένες στην όψιμη Εποχή του Χαλκού, και ότι η καταστροφή άλλων πόλεων, την οποία περιγράφει το κείμενο Ιησούς του Ναυή, δεν μπορεί να αποδοθεί στους Ισραηλίτες. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει γενική συμφωνία μεταξύ των μελετητών ότι το κείμενο Ιησούς του Ναυή δεν έχει ουσιαστική ιστορική αξία. Η ιστορία της κατάκτησης των περιοχών αντιπροσωπεύει την εθνικιστική προπαγάνδα των βασιλέων της Ιουδαίας του 8ου αιώνα και τις βλέψεις τους για τα εδάφη του Βασιλείου του Ισραήλ, τις οποίες εισήγαγαν σε μια προϋπάρχουσα μορφή του κειμένου Ιησούς του Ναυή η οποία γράφτηκε την εποχή του Βασιλιά Ιωσία (βασίλεψε μεταξύ 640 και 609 π.Χ.). Το βιβλίο αναθεωρήθηκε και συμπληρώθηκε μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ στους Βαβυλώνιους το 586, και πιθανά μετά την επιστροφή από τη βαβυλώνια εξορία το 538.»
https://en.wikipedia.org/wiki/Early_Israelite_campaigns
Συνεπώς η εβραϊκή παράδοση δεν ήταν τίποτα άλλο από στρατιωτική προπαγάνδα, μίσος και σκότος, αν και στη Βίβλο ο Χριστός παρουσιάζεται να την τιμά!
Είτε ο Χριστός πήρε τη διδασκαλία του από το βουδισμό είτε όχι, η διδασκαλία της αγάπης και της πραότητας ήταν βουδιστική και όχι εβραϊκή. Και, αν πιστεύουμε ότι ο Χριστός δεν πίστευε στη μετενσάρκωση, μια που αυτό λέει η Εκκλησία πως λέει η Βίβλος, ας αναρωτηθούμε: πόσο πιστευτή είναι η Βίβλος, όταν παρουσιάζει μια ψεύτικη ιστορία των Εβραίων, όταν από όλες τις σελίδες της στάζει αίμα και μίσος, όταν παρουσιάζει τον Χριστό ως γέννημα-θρέμμα μιας παράδοσης προς την οποία ο Χριστός ήταν στην πραγματικότητα τόσο αντίθετος ώστε να σταυρωθεί από αυτήν, όταν ντύνει με "θεία δικαιοσύνη" τις χειρότερες πράξεις που άνθρωπος μπορεί να φανταστεί;
Οι πραγματικοί άγιοι του χριστιανισμού έγιναν τέτοιοι λόγω της ασκητικής και ιερής ζωής που έζησαν, και όχι επειδή, όπως ο προφήτης Ηλίας, έσφαζαν αλλόθρησκους ιερείς (Α' Βασιλέων 18:32-40), ή, όπως ο διάδοχός του Ελισαίος, σκότωναν παιδιά που τους κορόιδευαν. (Βασιλέων Β' 2:23-24)
-----------------------
Επιλογικό μου σχόλιο
Ίσως πέθανε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε με το υλικό σώμα του.
Ίσως δεν πέθανε και, αφού ανάνηψε, επέστρεψε στην Ινδία, στην οποία είχε ζήσει από τα δεκατέσσερα ως τα είκοσι οχτώ του χρόνια, όπως το ντοκιμαντέρ προτείνει.
Αλλά ο λυτρωτικός χαρακτήρας του Χριστού για εμάς δεν εξαρτάται από αυτά τα πιθανά ή απίθανα γεγονότα. Η ανάληψη είναι ένα φαινόμενο βασικά του πνευματικού σώματος, της εσωτερικής ενέργειας. Ο Χριστός που μας φανερώνεται για να ξυπνήσει μέσα μας την πίστη στο Πνεύμα και να μας ενθαρρύνει να ζήσουμε πνευματικά, να αγαπήσουμε το πνεύμα και να αποστασιοποιηθούμε από το σώμα, μας φανερώνεται με το πνευματικό του σώμα, όχι με υλικό σώμα. Κι αυτό το πνευματικό σώμα είναι η εσωτερική του ύπαρξη, που μετρά ανάστημα μέχρι τους ουρανούς, άσχετα απ' το αν το υλικό σώμα είναι ζωντανό ή πεθαμένο ή αν το ίδιο ανέβηκε στους ουρανούς ή όχι. Γιατί η υπόσχεση που ο Θεός δίνει στον άνθρωπο που έλκεται απ' το πνεύμα, δεν είναι ότι δεν θα πεθάνει ως υλικό σώμα, αλλά ότι δεν θα πεθάνει ως ψυχή, ότι η ψυχή του θα ενσωματώνει όλη την ομορφιά και όλη τη ζωή και όλη την ενέργεια και τη δύναμη που μπορεί να βρεθεί στην ύλη, ακόμα κι όταν γι' αυτόν η ύλη δεν θα υπάρχει πια.
Κι αυτή η ενσωμάτωση γίνεται μέσα από μια εσωτερική ανάσταση, όταν η ψυχή ανορθώνεται από τον πρότερο λήθαργο ή θάνατό της και τείνει και τεντώνεται προς τα ψηλά.
Το ανέβασμα της ψυχής προς τα πάνω, η ανόρθωσή της, το ανασήκωμά της από τη λάσπη της ύλης, είναι η ανάληψή της.
Η ανάληψη γίνεται όταν, όχι αναγκαστικά την ίδια την ύλη, αλλά την υλική επιθυμία, την υλική ενέργεια, το υλικό όνειρο, την υλική ταυτότητα και την ίδια την ταύτιση με την ύλη, μπορείς να τα στρέψεις και να τα κατευθύνεις και να τα κινήσεις προς τα ψηλά.
Κι αυτή είναι μια πολύ δυναμική και εκρηκτική κίνηση, που μετουσιώνει για πάντα την ύλη σου σε μια φλόγα νοητική που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο και μέσα στο χώρο και βρίσκεται στην ουσία και στην καρδιά των πραγμάτων.
Με την ανάληψη μετατρέπεσαι σε μια ζωντανή φλόγα που κινείται στο χρόνο και στο χώρο και στο νου και εδραιώνεται στην ίδια την καρδιά των ανθρώπων, γιατί είναι αυτή η ίδια η πηγή από όπου ξεκίνησε και ξεπήδησε το καθετί.
Αυτό είναι το άγιο πνεύμα. Άγιο, γιατί δεν χωρίζει την ύπαρξη σε "εγώ" και σε "εσύ" αλλά έχει το "εσύ" μέσα στο "εγώ" και το "εγώ" μέσα στο "εσύ". Δεν γνωρίζει τον εγωκεντρισμό.
Και πνεύμα είναι γιατί πνέει ή ρέει μεταξύ των διαφόρων μορφών, σωμάτων, μυαλών, προσώπων και ταυτοτήτων, καθώς βιώνει και εστιάζεται στην κοινή ουσία, στην κοινή πηγή, στον ίδιο τον πανταχού παρόντα εαυτό, που κοιμάται μέσα στο καθετί ως κρυμμένη θεία ζωή.
Αλήθεια, το να δεις το Χριστό στον ύπνο σου και να αντιληφθείς πως εσύ κι αυτός έχετε μια κοινή πηγή, μια που βρίσκεται μέσα σου και είναι κάτι εσωτερικό σου, είναι απλό και αυτόματο.
Αλλά είναι πιο δύσκολο, όμως και πιο ουσιώδες, να αντιληφθείς πως η διαφορά της ζωτικότητας που αισθάνεσαι να έχει, η δύναμη του πνευματικού του σώματος, προέρχεται από την ανάληψη, το σήκωμα, την ανόρθωση, την ανοδική κατεύθυνση που έδωσε στην ψυχοσωματική του ενέργεια ζώντας μια τέλεια ζωή.
Αυτό είναι το πρότυπο που θέτει σε εμάς, η ανοδική κατεύθυνση, η αναληπτική δυνατότητα της ψυχής.
Κι αυτό, αλήθεια, είναι το αντικείμενο ενδιαφέροντος του βουδισμού, όχι του ιουδαϊσμού. Το αντικείμενο ενδιαφέροντος του ιουδαϊσμού είναι το ποιος θα ελέγχει τις περιοχές της Παλαιστίνης. 🙂
Μέσα στην εβραϊκή παράδοση, ο Χριστός είναι σαν μύγα μες στο γάλα. Μας παρουσίασαν έναν επαναστάτη που επέκρινε δριμύτατα τον εβραϊσμό και σταυρώθηκε από αυτόν, ως γέννημα-θρέμμα της εβραϊκής παράδοσης, του ορκισμένου εχθρού όλων των εθνών και όλων των θρησκειών.
Κι έτσι μας σοκάρει αν σκεφτούμε τον Χριστό στην Ινδία. Αμέσως πιάνουμε το μαχαίρι να σφάξουμε τους αιρετικούς. Βυζάξαμε το εβραϊκό μίσος, εγχύσαμε το φαρμάκι του μέσα στις φλέβες του Σωτήρα μας, φτιάξαμε τον Σωτήρα μας κατ' εικόνα του εαυτού μας.
Κι ίσως, γι' αυτό, θα 'πρεπε εμείς πρώτα τον Χριστό να λυτρώσουμε –από τον εαυτό μας– πριν μπορέσει να μας λυτρώσει αυτός.
------------------------------------------------
Συζητώ το βίντεο με θεατές εδώ.
-----------------------------------
-------------------------------------------------------------
