Η επιδημία της νόσου της ομορφιάς (TED)

          βίντεο

Επιλογικό Σχόλιο

        Είναι, αλήθεια, θέμα αξιών.
        Κι είναι γενικότερο πολιτισμικό θέμα. Δεν αφορά μόνο τις γυναίκες ή μόνο την πλύση εγκεφάλου από τα μίντια. Είναι ένας έρωτας για την ευτυχία που μπορεί να προσφέρει η ύλη.
        Θυμάμαι στο λύκειο, μια συμμαθήτρια που δεν μου φαινόταν όμορφη. Μια μέρα έκοψε διαφορετικά τα μαλλιά της, κι αμέσως – ω! – έκανε διαφορά.
        Αν λοιπόν αυτή έβαζε στο μάτι εμένα ή κάποιον άλλο, ποιο θα ήταν το ατού της;
        Ο χαρακτήρας της; Η μόρφωσή της; Η εμπειρία της από τον κόσμο; Φυσικά η εμφάνισή της.
        Κι αυτό αφορά τις δικές της ανάγκες, καθώς και τις ανάγκες εκείνων που αυτή αισθάνεται πως χρειάζεται. Όταν όλοι τρελαινόμαστε για την ομορφιά, όταν όλοι κάνουμε κρα για λίγη σοκολάτα, λίγη ζάχαρη, λίγο τηλεοπτικό θέαμα, λίγη ένδειξη αγάπης από τους άλλους, όταν θεμελιωνόμαστε στην προσοχή που μας δίνουν, στην αξία που μας δίνουν, στο θαυμασμό και στην υποστήριξη, όταν ζούμε μέσα από τον κόσμο, τότε γινόμαστε δούλοι των πραγμάτων που μπορούμε να αποκτήσουμε με επιδερμικά προσόντα: τους μυς μας οι άντρες, την ένδειξη της δύναμης –οικονομικής ή σωματικής ή κοινωνικής–, τις αναλογίες στα μέλη του σώματος και στα χαρακτηριστικά του προσώπου οι γυναίκες.
        Κι έτσι, η δουλεία μας στο επιδερμικό είναι τελικά αποτέλεσμα ενός υλιστικού τρόπου ζωής, όπου η πηγή της ομορφιάς, ή και της ίδιας της ζωής, αντί να αναγνωρίζεται ως κάτι άυλο και υπερβατικό, όπως τη θεωρούσε ο Πλάτων, ανιχνεύεται στις ίδιες τις βιολογικές διαδικασίες και πραγματικότητες, δηλαδή στον κόσμο τον εξωτερικό.
        Χωρίς να υπάρχει ένας πόλος άντλησης και έλξης μας έξω από τη βαρύτητα των υλικών φαινομένων, τελικά υποκύπτουμε στη γοητεία της φιγούρας, του φτιαχτού και μεταβαλλόμενου, των παροδικών όρων και προϋποθέσεων, των επιφανειακών μοτίβων δράσης, αλληλεπίδρασης, νοοτροπίας και αντιδράσεων.
        Και, πριν το καταλάβουμε, πάσχουμε από τη μία ή την άλλη μορφή επιδημίας, που διασπείρεται από τον ιό, το διαβολάκι, της θνητότητας: επιδερμικά συναισθήματα και έλλειψη πνευματικών στόχων και ιδανικών.
        Αυτή την πλευρά, η –κατά τα άλλα όμορφη– ψυχολογική ανάλυση δεν την έπιασε. Διότι, όπου το μοτίβο ερμηνείας είναι πως ο εγκέφαλος είναι φτιαγμένος έτσι ή αλλιώς, και πως υπάρχουν (στο κάτω-κάτω) και άλλοι τρόποι συσχέτισης με τον κόσμο πέραν του σεξουαλικού, συνεχίζει να απουσιάζει η ίδια η πηγή της δύναμης που ικανά θα αντικαθιστούσε την ισχύ της παροδικής γοητείας: η ομορφιά της εξερεύνησης της απέραντης και αιώνιας πραγματικότητας από την οποία φτιάχνεται η ψυχική μας ουσία.
        Γι' αυτό, ας βάλουμε την προσοχή μας στο Πνεύμα. Ας εξερευνήσουμε τις ομορφιές του. Ας συντονίσουμε το σώμα μας με τις γλυκιές του έλξεις, κι ας μετατρέψουμε τις δικές του απαιτήσεις σε δικές μας ανάγκες, επιδημίες, επιθυμίες και έξεις.

-------------------------------------------------------