Κίμων
         «Η αιώρηση είναι ένα από τα πιο συχνά αναφερόμενα φαινόμενα στη ζωή των Αγίων. Πολλοί περισσότεροι Άγιοι από εκείνους που ονομάζονται πιο κάτω, έχουν βιώσει αυτό το θαύμα. Μερικοί από τους πιο αξιοσημείωτους είναι ο Άγιος Βενέδικτος, η Αγία Άντζελα της Μπρέσια, η Αγία Αντουανέττα της Φλωρεντίας, ο Άγιος Άρεϊς, ο Άγιος Πέτρος Ωλεστίνης, ο Άγιος Κολέττης, η Αγία Μαργαρίτα της Ουγγαρίας, ο Άγιος Στέφανος της Ουγγαρίας, η Αγία Μαρία της Αιγύπτου, ο Άγιος Ιωσήφ του Ωριόλ, ο ΒΙ. Bentivolio Buoni, ο Άγιος Φραγκίσκος της Παόλα, ο Άγιος Ιωάννης του Αγίου Φακόνδου και ο Άγιος Μάρτιν ντε Πορρέ.»
         http://www.miraclesofthesaints.com/2010/10/levitation-and-ecstatic-flights-in.html 
         πηγή: ιστότοπος Θαύματα των Αγίων
         «Αυτός ο ιστότοπος είναι αφιερωμένος στα εξαιρετικά θαύματα του Θεού στις ζωές των Αγίων, συμπεριλαμβανομένων παραδειγμάτων από ιερά στίγματα, προφητείες, θαυματουργικές θεραπείες, Φανέρωση δεύτερου σώματος, ουράνιες φωνές από τον Άλλο Κόσμο, αιώρηση, παρατεταμένες νηστείες, μυστικιστικές γνώσεις, μαστίγωση και το στέμμα των αγκάθων, γλωσσολαλία, άφθαρτα σώματα και υπερφυσικές ενέργειες, μεταξύ πολλών άλλων. Ο συγγραφέας προσπαθεί πάντα να είναι πιστός στην Καθολική Εκκλησία και τις διδασκαλίες της.»

         «βράδυ»
         Την μισή ζωή μας την ζούμε τα βράδια. Η αφρικανική αυτή φυλή είναι κι αυτή ξύπνια κάποιες νυχτερινές ώρες, σαν κι εμάς, και προφανώς κάποιες από τις τελετουργίες τους γίνονται βράδυ. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναγκαστικά γίνονται μόνο βράδυ, ούτε πως ό,τι γίνεται το βράδυ είναι δαιμονικό. Ίσως γίνεται το βράδυ γιατί όλα είναι ήρεμα τότε, ίσως γιατί λόγω της ηρεμίας ο άνθρωπος μπορεί να συγκεντρωθεί καλύτερα για να επιτύχει την αιώρηση, ίσως γιατί οι δραστηριότητες της φυλής έχουν τελειώσει και μπορούν να κάτσουν τότε όλοι μαζί για να παίξουν θέατρο, να κάνουν υπερφυσικές δραστηριότητες (όσοι μπορούν) ή να πουν ιστορίες (αν ψάξεις θα δεις ότι το κάνουν αυτό οι φυλές, ακριβώς όπως εμείς το βράδυ βλέπουμε τηλεόραση). Ή ίσως γιατί η φωτιά λάμπει περισσότερο εκείνη την ώρα κι έτσι εστιάζουμε κι αισθανόμαστε τη φωτοβολία της καλύτερα. Ποιος ξέρει; Πολλοί πηγαίνουν στις παραλίες σε παρέες τα βράδια και ανάβουν φωτιές και μιλούν. Δημιουργεί ατμόσφαιρα. Εγώ θα προτιμούσα να δω μια τέτοια προσπάθεια βράδυ παρά τη μέρα, γιατί συνδυάζεται ταιριαστά με τη φωτιά και κάνει βαθιά εσωτερική εντύπωση.
         Η φωτιά, και γενικά το φως, είναι σύμβολο πνευματικής δύναμης και διάλυσης του σκότους. Φυσικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως σύμβολο καταστροφής. Εδώ δεν βλέπουμε τίποτα βίαιο ή καταστροφικό να γίνεται, λοιπόν δεν έχουμε λόγο να το θεωρήσουμε τέτοιο.
         Ας μην ξεχνάμε παρεμπιπτόντως ότι οι φυλές που ζουν στη φύση δεν έχουν ηλεκτρισμό, συνεπώς το βράδυ η φωτιά είναι η μόνη τους πηγή φωτός. Το να έχουν φωτιά το βράδυ είναι για αυτούς τόσο συνηθισμένο όσο για εμάς το να ανάψουμε τα φώτα. Φυσικά η φωτιά σε κύκλο εν μέσω μιας μεταφυσικής τελετής δημιουργεί ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και εκτείνεται πέραν του απλού της ρόλου ως πηγής υλικού φωτός.

         «επίκληση ακαθάρτων πνευμάτων»
         Δεν είδαμε τίποτα τέτοιο.

         «Η φρικτή αλλαγή του προσώπου με ένταση, τρόμο και αλλαγή των χαρακτηριστικών»
         Δεν είδαμε τίποτα τέτοιο. Τίποτα φρικτό, κανέναν τρομοκρατημένο άνθρωπο ή κραυγή, καμιά αλλαγή των χαρακτηριστικών που να υποδηλώνει ότι έχεις χάσει τα μυαλά σου απ' τον τρόμο γιατί βλέπεις μπροστά σου την Κόλαση ή τους δαίμονές της. Είδαμε σφίξιμο του προσώπου, που είναι φυσικό εφόσον εκείνη τη στιγμή τελείται ένας άθλος. Είναι προφανές ότι το άτομο καταβάλλει έντονη προσπάθεια για να σηκωθεί από το έδαφος, να νικήσει τη δύναμη της βαρύτητας. Είναι τόσο ψυχικός όσο και σωματικός άθλος. Συνεπώς οι μύες του συσπώνται όπως και όλων των αθλητών σε στιγμές έντονης προσπάθειας. Αυτό δεν είναι το ίδιο με το να κάθεσαι χωρίς να κάνεις τίποτα και να συσπάται το πρόσωπό σου, που είναι μια κατάσταση που θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι ασκείται μια δύναμη πάνω σου από έξω (που θα μπορούσε να είναι δαιμονική). Δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει πως υπάρχει κάποιος ή κάτι που δρα επιπρόσθετα στον άνθρωπο που βλέπουμε να αιωρείται. Η αντιβαρυτική δύναμη φαίνεται να έρχεται από την τεράστια συγκέντρωση που επιτυγχάνει. Δεν τον βλέπουμε να είναι συγκεντρωμένος σε τίποτα εξωτερικό, να μιλάει σε οποιοδήποτε πνεύμα κλπ. Τον βλέπουμε να νικά τη φύση με τη δύναμη της σκέψης του, όταν εμείς δεν μπορούμε ούτε κουνούπι να διώξουμε με τη δύναμη της σκέψης μας, έτσι ασθενικός που είναι ο νους μας…
         Ο διδάσκαλός μου έχει γράψει ότι στο διαλογισμό τού ερχόταν μια αντιβαρυτική δύναμη που τον έκανε να ανυψώνεται πολύ πάνω από τη Γη. Δεν την ήθελε, μα ερχόταν από την ίδια τη δύναμη της προσωπικότητάς του. Την σταμάτησε γιατί φοβόταν πως, όταν βρισκόταν ψηλά, ξαφνικά θα σταματούσε και θα έπεφτε το σώμα του και θα γκρεμοτσακιζόταν κάτω.
         Και εμένα μου ήρθε σε κάποια στιγμή αντιβαρυτική δύναμη. Δεν ήταν αρκετά ισχυρή για να σηκώσει το σώμα, όμως έχω μια αίσθηση πλέον ότι η φύση δεν είναι μόνο βαρύτητα αλλά και αντιβαρύτητα, και ότι αυτός που έχει ενσωματώσει τις δυνάμεις της φύσης μέσα από ασκητισμό παρουσιάζει φαινόμενα που είναι άγνωστα στον άνθρωπο που ζει με τον συνηθισμένο τρόπο. Να ένα άλλο παράδειγμα: μια οικογένεια που παρουσιάζει τη δύναμη να αναιρεί τη βαρύτητα αντικειμένων που ακουμπούν στο σώμα της.
         ντοκιμαντέρ: «Άνθρωποι με βιοενεργειακώς φορτισμένα σώματα»
         https://www.youtube.com/watch?v=xPX2JVE2Dx4

         «είναι σήμα κατατεθέν δαιμονικής επιρροής»
         Δεν ξέρω. Λένε ιστορίες πως ο ιδρυτής της χριστιανικής θρησκείας τάιζε με λίγα ψάρια χιλιάδες ανθρώπους, ανάσταινε νεκρούς και άλλαζε το νερό σε κρασί. Γιατί να μην είναι αυτά δαιμονική επιρροή;
         Λένε επίσης πως ο ιδρυτής της χριστιανικής θρησκείας φανερώνεται σε μερικούς ανθρώπους, που τον βλέπουν χωρίς να υπάρχει τίποτα εμπρός τους και του μιλάνε. Πώς ξέρουμε ότι σε αυτή την υπερφυσική φανέρωση δεν εκδηλώνεται ακάθαρτο πνεύμα;
         Δεν είναι οι ακόλουθοί του που σκότωσαν ατέλειωτους ανθρώπους σε θρησκευτικούς και επεκτατικούς πολέμους; Δεν είναι οι ακόλουθοί του που βασάνιζαν αιρετικούς; Δεν είναι αυτοί που απαγόρευαν την επιστήμη και καταπίεζαν τις γυναίκες και σκότωναν τους ομοφυλόφιλους; Δεν είναι αυτοί που επιτέθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα; Λοιπόν μοιάζει πολύ πιθανό η χριστιανική θρησκεία να θεσπίστηκε από δαίμονες.

         «Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίον των ειδωλολατρών [ελληνικών και άλλων πληθυσμών] εφαρμόσθηκαν μέτρα, που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος, υποχρεώθηκαν "να σιγήσουν ή να πεθάνουν"».
         Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, βυζαντινολόγος ιστορικός, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, από το βιβλίο της «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ», εκδόσεις «Ψυχογιός» σελ. 17

         «Βασάνιζε η αυτοκρατορική εξουσία, βασάνιζε και η πατριαρχική. Με την ίδια αγριότητα. Οι βασανιστές του πατριαρχείου συναγωνίζονταν τους βασανιστές του παλατιού σε σκληρότητα και εφευρετικότητα.»
από το βιβλίο του ιστορικού Κυριάκου Σιμόπουλου «ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ» (σύνδεσμοι: εδώ και εδώ)

         Ποια ήταν η έκφραση του προσώπου των ορθόδοξων χριστιανών όταν κυνηγούσαν τους Έλληνες ιερείς για να τους κάψουν; Θα πρέπει να έκανε ιδιαίτερους μορφασμούς το πρόσωπό τους. Θα πρέπει να εμψυχώνονταν από άγριους δαίμονες. Ίσως κι από αυτό τον ίδιο τον ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας – ο οποίος, φαίνεται, αν κρίνουμε από τις πράξεις των πιστών του, ήταν ο ίδιος ο Σατανάς.

         Πρέπει να ψάξουμε ποιες αμαρτίες έκανε αυτή η αφρικανική φυλή. Αν βρούμε πως έκαναν έστω και το ένα χιλιοστό από τις αμαρτίες των χριστιανών, τότε έχουμε λόγο να υποθέσουμε πως στην τελετουργία τους συνδέονται με δαίμονες.
         Έως τότε, ας προσευχηθούμε για τους αδελφούς μας χριστιανούς, τους δέσμιους των δαιμόνων, τους πιο απάνθρωπους μεταξύ μας.

         Assembly Prayer
         https://assemblyprayer.blogspot.com/2018/10/blog-post_64.html

         Κίμων
         Διάβασα το κείμενο.
         Με ποιο τρόπο το κείμενο αυτό αποδεικνύει πως η κατηγορία σου εναντίον των αφρικανών, δηλαδή ότι συνδέονται με δαίμονες, δεν είναι συκοφαντική;
         Αν εγώ πω ότι η γυναίκα σου πηδιέται με δέκα, θα περιμένεις από μένα να έχω αποδεικτικά στοιχεία, ναι ή όχι; Δεν θα ήμουν άθλιος αν την κακολογούσα χωρίς αποδείξεις;
         Εσύ γιατί μπορείς να κατηγορείς άλλους, για πολύ χειρότερα (σχέση με δαίμονες), χωρίς αποδείξεις;
         Διότι υπάρχουν γυναίκες που δεν θα νοιάζονταν καν να πεις ότι πηδιούνται με δέκα. Θα έλεγαν ότι δεν είναι δουλειά σου, και κει τελειώνει το θέμα.
         Αλλά υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος σε αυτό τον κόσμο που να μην προσβάλλεται έντονα όταν λες ότι είναι δαιμονικός και φαύλος;
         Δεν πρέπει να έχεις μια πολύ γερή αποδεικτική βάση πριν κάνεις τέτοιους δημόσιους ισχυρισμούς;
         Ποιες είναι οι αποδείξεις σου; Πώς φαίνεται ότι δεν δρας από προκατάληψη και κακεντρέχεια;
         Ο λόγος μας, η ατμόσφαιρα που δημιουργούμε εναντίον των συνανθρώπων μας, είναι ευθύνη μας. Είμαστε υπεύθυνοι για το είδος των ιδεών που διαδίδουμε για αυτούς. Αν διαδίδουμε προκατειλημμένες και κακεντρεχείς ιδέες μπορεί να πάμε στην Κόλαση. Πρέπει να προσέξεις πάρα πολύ για το είδος των ιδεών που διαδίδεις στο διαδίκτυο, αν νοιάζεσαι για την ψυχή σου.
         «Μα εγώ πιστεύω πως όσοι δεν προσεύχονται στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό είναι δαιμονικοί άνθρωποι. Ας προσευχηθούμε …»
         Το θέμα δεν είναι τι πιστεύεις εσύ. Μέσα στον ιδιωτικό χώρο του μυαλού σου μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις. Όταν όμως αρχίζεις να εκφράζεσαι δημόσια, πρέπει να μπορείς να δείξεις την αντικειμενικότητα και αλήθεια των ιδεών σου, ιδιαίτερα των ιδεών που απεικονίζουν τους άλλους με τόσο αρνητικό τρόπο. Εκεί ένα απλό «εγώ έτσι πιστεύω» δεν φτάνει.
         Από τη στιγμή που δεν βλέπεις πνεύματα με τα οποία η αφρικανική αυτή φυλή έρχεται σε επαφή, ο τρόπος για να δείξεις ότι ζει σε δαιμονικό πλαίσιο είναι να προβάλεις τη δαιμονικότητα των πεποιθήσεών τους και του τρόπου ζωής τους. Τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι που είναι δαιμονικό;
         Π.χ. ο Σωκράτης έπαιρνε μέρος σε τελετές προς τον Θεό Απόλλωνα και έλεγε ότι ο θεός αυτός του μιλούσε βοηθώντας τον να πάρει αποφάσεις. Για παράδειγμα, το ότι δεν ασχολήθηκε με την πολιτική ήταν απόφαση του θεού του, όχι του ίδιου, λέει.
         Ήταν ο Σωκράτης συνδεδεμένος με ένα καλό ή ένα κακό πνεύμα;
         Εφόσον δεν βλέπεις το πνεύμα κατευθείαν, αυτό το απαντάς με αναφορά στις πεποιθήσεις του και στην ίδια του τη ζωή.
         Βέβαια, όταν ξεκινάς με το δόγμα πως όποιος δεν προσεύχεται στον Χριστό ή δεν κάνει ιεροτελεστίες στον Χριστό ή δεν πιστεύει στον Χριστό ή σχετίζεται με οποιαδήποτε άλλα πνεύματα, είναι δαιμονικά ενασχολούμενος και σκεπτόμενος, τότε παρακάμπτεις την ανάγκη να δείξεις τις ίδιες του τις πεποιθήσεις και τη ζωή του και να την αξιολογήσεις. Τότε μπορείς να κατηγορήσεις οποιονδήποτε, όχι με βάση πραγματικές του φαύλες πράξεις και σκέψεις, αλλά μόνο επειδή δεν ανήκει στη δική σου πίστη.
         Είναι αυτό κακεντρεχές και προκατειλημμένο ή όχι;
         Αν απαντήσεις, παρακαλώ να απαντήσεις με δικές σου σκέψεις και λόγια συγκεκριμένα σε αυτό που σε ρωτώ, και όχι να μου στείλεις άλλο κείμενο με τις δογματικές σας θέσεις. Το αν πιστεύετε σε προφητείες για χαράγματα ΠΡΟ της Αποκάλυψης του Ιωάννη και το αν σας αρέσει η φτώχεια και η απλότητα και το τι πιστεύετε εσείς για τον Χριστό δεν απαντά με ποιο δικαίωμα κακολογείτε αστήρικτα και δαιμονοποιείτε δημόσια τους συνανθρώπους σας.
         Διότι υποστήριξη κατηγοριών, επαναλαμβάνω, δεν είναι το «εγώ πιστεύω», μα ότι «φταίει επειδή έκανε το τάδε και πιστεύει στο τάδε, που είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ επιλήψιμα».
         Όταν εγώ λέω ότι ίσως η θρησκεία σας να εμπνέεται από τον διάβολο, επιδεικνύω αντικειμενικά επιλήψιμες πράξεις σας, όπως ότι σκοτώνετε και βασανίζετε αιρετικούς. Όχι απλά ότι δεν προσεύχεστε στον διδάσκαλό μου, που τον θεωρώ θεό. Θα ήμουν πολύ άθλιος αν σας δαιμονοποιούσα γι' αυτό.
         Εσείς γιατί μας δαιμονοποιείτε επειδή δεν ασχολούμαστε με τον διδάσκαλό σας, ή και κάποιοι από εμάς επιλέγουμε να συνδεθούμε με πνεύματα άλλα; Ποια απόδειξη υπάρχει ότι αυτός είναι το μόνο αγαθό και θείο πνεύμα; Και πού είναι αποδείξεις ότι τα πνεύματα με τα οποία συνδεόμαστε (όσοι από εμάς όντως συνδεόμαστε) μας ωθούν σε φαύλες σκέψεις και πράξεις· ότι εξαχρειώνουν την ζωή και την ψυχή μας;

Assembly Prayer
Όποια ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ εμπειρία δεν έχει σχέση με τον μόνο αληθινό θεό τον Ιησού Χριστό έχει σχέση με ακάθαρτα πνεύματα. Εκτός του αληθινού θεού δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν αγνές πνευματικές εμπειρίες. Αυτή είναι η πίστη μας, αυτό πιστεύουμε και δεν υποχρεώνουμε κανέναν να το υιοθετεί. Ο καθένας είναι ελεύθερος από τον Κύριο να πιστεύει σε ό, τι θέλει.

Οι άγιοι και τα πρόσωπα που αναφέρεις ήταν χριστιανοί όχι ινδουιστές, έχεις μπερδευτεί λίγο..... Αν όντως είχαν εμπειρίες αιώρησης ίσως αυτό να έγινε από την αγιότητά τους. Αγιότητα ως οντολογική ανακαίνιση εν Χριστώ επιτυγχάνεται μόνο εν Χριστώ, εκτός Χριστού δεν έχουμε οντολογική αγιότητα αλλά θρησκευτική, ο Ιησούς Χριστός δεν ίδρυσε Θρησκεία....

Στην απάντησή σου μιλάς για διωγμούς και καψίματα ειδωλολατρών ιερέων από χριστιανούς αλλά ένα ιστορικό παράδειγμα δεν μας δίνεις με παραπομπή...... Εκτός αυτού η αναφορά σου σε διωγμούς δεν έχει σχέση με το βίντεο και αυτά που σχολιάσαμε..... Είσαι εκτός θέματος..... Αλλά ας δεχτούμε να σου απαντήσουμε και να σου πούμε και εμείς το εξής, οι ιστορικές ερμηνείες κάποιων αναιρούνται από αντίθετες ιστορικές ερμηνείες άλλων που γράφουν πως διωγμοί δεν έγιναν.... Τέτοια συζήτηση θες να κάνεις;;;;;
Δείτε μερικές ειδήσεις για τους γκουρού στην Ινδία, από κει ήρθε ο διαλογισμός και η γιόγκα στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο.... Κάποτε ήταν πολύ της μόδας. Τώρα έχει γίνει δήθεν γυμναστική, δεν είναι γιατί οι στάσεις της γιόγκα και του διαλογισμού έχουν να κάνουν με την στάση λατρείας σε διάφορες θεότητες-δαίμονες του ινδουιστικού πανθέου..... Στους ψαλμούς γράφει, ''πάντες θεοί εθνών δαιμόνια''.

Πώς συνδέεται ο γκουρουισμός με μαύρη μαγεία, η γιόγκα με την λατρεία δαιμόνων, γκουρού που καταδικάστηκαν για βιασμούς, μάχες οπαδών γκουρού και νεκροί..... Πρώην ασκητές γιόγκα λένε τι έζησαν..... Https://www.youtube.com/watch?V=-veh0vltuze&t=167s
https://www.youtube.com/watch?v=853uydjRoas
https://www.youtube.com/watch?v=dEkO5aShXAk
https://www.youtube.com/watch?v=k_9FclpJwr0
http://www.skai.gr/news/world/article/382662/tailandi-gourou-gioga-katigoreitai-gia-sexoualikes-epitheseis-se-pelates/?utm_source=rss_news_top&utm_campaign=skai200905190000&utm_medium=rss  https://www.newsbeast.gr/world/arthro/3534504/indos-gkourou-krithike-enochos-gia-viasmo-16chronis
https://hellasjournal.com/2017/08/gkourou-stin-india-katadikasthike-se-kathirxi-20-eton-gia-viasmo/  https://hellasjournal.com/2017/08/toulachiston-29-nekri-ke-200-travmaties-gia-enan-gkourou-stin-india/  https://www.youtube.com/watch?v=UEUj_K294CY
https://www.newsbeast.gr/world/arthro/763345/i-fuli-kanivalon-pou-trefetai-apo-nekrous

Ξέρεις, πολλά υποθετικά ή πραγματικά ερωτήματα μπορεί να θέσει όποιος θέλει για όποια πίστη θέλει και για όποια θρησκεία. Εμείς έχουμε για οδηγό τον Ιησού χριστό. Δεν ίδρυσε θρησκεια, αυτό θα το ήξερες αν είχες μελετήσει την διδασκαλία του.... Δεν ήταν υπέρ της βίας, των πολέμων, της υποχρεωτικής μαθητείας στην οδό του. Δεν μίλησε ποτέ για θρησκεία, για εκδίκηση, για σταυροφορίες, για μίσος και διακρίσεις.... Αυτά θα τα ήξερες αν είχες διαβάσει μια φορά την καινή Διαθήκη...... Καλή αρχή ευχόμεθα!

         Κίμων

         Γράφεις:
         «Όποια ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ εμπειρία δεν έχει σχέση με τον μόνο αληθινό θεό τον Ιησού Χριστό έχει σχέση με ακάθαρτα πνεύματα, Εκτός του αληθινού θεού δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν αγνές πνευματικές εμπειρίες.»
         Ποιες είναι οι αποδείξεις ότι ο Χριστός είναι ο ένας και μοναδικός αληθινός θεός;
         Συνεχίζεις:
         «Αυτή είναι η πίστη μας, αυτό πιστεύουμε και δεν υποχρεώνουμε κανέναν να το υιοθετεί. Ο καθένας είναι ελεύθερος από τον Κύριο να πιστεύει σε ό, τι θέλει.»
         Κι όμως, προσπαθείτε να υποχρεώσετε τους άλλους σε αυτή την πίστη, λερώνοντας την υπόληψή τους μέσα από τον αστήρικτο ισχυρισμό ότι είναι φορείς δαιμόνων – η μεγαλύτερη κατηγορία που μπορεί να εξαπολύσει άνθρωπος εναντίον ανθρώπου.

         «Οι άγιοι και τα πρόσωπα που αναφέρεις ήταν χριστιανοί όχι ινδουιστές, έχεις μπερδευτεί λίγο.....»
         Δεν εξέφρασα το νόημα ρητά, γιατί νόμισα ότι ήταν προφανές: Δεν σηκώνονται στον αέρα μόνο οι μη χριστιανοί, αλλά και οι χριστιανοί. Λοιπόν γιατί να θεωρήσουμε ότι μια τέτοια πράξη γίνεται «με τη μεσολάβηση δαιμόνων» στη μία περίπτωση, αλλά λόγω της αγιότητας των προσώπων στην άλλη;

         «Αν όντως είχαν εμπειρίες αιώρησης ίσως αυτό να έγινε από την αγιότητά τους. Αγιότητα ως οντολογική ανακαίνιση εν Χριστώ επιτυγχάνεται μόνο εν Χριστώ, εκτός Χριστού δεν έχουμε οντολογική αγιότητα αλλά θρησκευτική»
         Ποια είναι η απόδειξη για αυτό;

         «Στην απάντησή σου μιλάς για διωγμούς και καψίματα ειδωλολατρών ιερέων από χριστιανούς αλλά ένα ιστορικό παράδειγμα δεν μας δίνεις με παραπομπή...... »

         Από ντοκιμαντέρ του BBC (χρόνος 21:21-21:36):
         «Στην πραγματικότητα, ήταν σε απόκριση στην αίρεση των Καθαρών που η Εκκλησία δημιούργησε την Ιερά Εξέταση. Το 1244 οι τελευταίοι διακόσιοι Καθαροί πιάστηκαν και κάηκαν στην πυρά ως αιρετικοί.»
         https://www.youtube.com/watch?v=RB1FUg1l7WM

         «Εκτός αυτού η αναφορά σου σε διωγμούς δεν έχει σχέση με το βίντεο και αυτά που σχολιάσαμε..... Είσαι εκτός θέματος..... »
         Αναφέρομαι στο γεγονός πως για να κατακρίνεις κάποιον πρέπει να κοιτάξεις τις πράξεις του. Εσύ κατακρίνεις τους αφρικανούς ως φορείς δαιμονικότητας ενώ δεν τους βλέπεις να κάνουν δαιμονικές πράξεις – η αιώρηση ΔΕΝ είναι δαιμονική πράξη, άλλωστε ακόμα και χριστιανοί την κάνουν–, ενώ τις καταφανέστατες δαιμονικές πράξεις των χριστιανών –φόνους και καψίματα και γκρεμίσματα μνημείων και πολιτισμών και βασανιστήρια ανθρώπων– δεν τις θεωρείς ως αποκαλύπτουσες τη δαιμονικότητα της θρησκείας σας.

         «Αλλά ας δεχτούμε να σου απαντήσουμε και να σου πούμε και εμείς το εξής, οι ιστορικές ερμηνείες κάποιων αναιρούνται από αντίθετες ιστορικές ερμηνείες άλλων που γράφουν πως διωγμοί δεν έγιναν.... Τέτοια συζήτηση θες να κάνεις;;;;; »
         Δηλαδή αμφισβητείς τα συγγράμματα των ιστορικών ως μη αληθινά, ενώ τις δικές σου αναπόδειχτες εικασίες για το ποιος είναι ο ένας και μοναδικός αληθινός θεός και ποιοι είναι οι (αόρατοι) δαίμονες από τους οποίους λες ότι ο αφρικανός σαμάνος αντλεί τη δύναμή του, αυτό το παρουσιάζεις ως αλήθεια;
Θα αμφισβητήσουμε την ιστορία και θα πιστέψουμε απλές δοξασίες και υποκειμενικούς αφορισμούς που δεν φέρουν το οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο; Τέτοια συζήτηση θες να κάνεις;

         Γράφεις:
         «Στην απάντησή σου μιλάς για διωγμούς και καψίματα ειδωλολατρών ιερέων από χριστιανούς αλλά ένα ιστορικό παράδειγμα δεν μας δίνεις με παραπομπή......»

         Τελικά πιστεύεις στην ιστορία ή όχι;

         Αν πιστεύεις, να μερικά περισσότερα παραδείγματα για διωγμούς:

1) Από Αγία Γραφή:
«Και στη συνέχεια έχτισε [ο Ηλίας] με τις πέτρες ένα θυσιαστήριο στο όνομα του Ιεχωβά […] Μετά τακτοποίησε τα ξύλα και έκοψε το νεαρό ταύρο σε κομμάτια και τον έβαλε πάνω στα ξύλα [ως ολοκαύτωμα]. […] Τότε έπεσε η φωτιά του Ιεχωβά και κατέφαγε το ολοκαύτωμα και τα ξύλα και τις πέτρες και το χώμα και έγλειψε το νερό που ήταν στο χαντάκι. Όταν το είδε αυτό όλος ο λαός, έπεσαν αμέσως με το πρόσωπο κάτω και είπαν: "Ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός! Ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός!" Τότε ο Ηλίας τούς είπε: «Πιάστε τούς προφήτες του Βάαλ! Μην αφήσετε ούτε έναν να διαφύγει!" Αμέσως τους έπιασαν και ο Ηλίας τούς κατέβασε στην κοιλάδα του χειμάρρου Κισών και τους έσφαξε εκεί.»
         Α' Βασιλέων 18: 32-40

         Λοιπόν ο μεγάλος άγιος της χριστιανοσύνης, τον οποίο όλοι οι χριστιανοί τιμούμε κάθε 20 Ιουλίου και του οποίου οι εικόνες κοσμούν τις εκκλησίες μας και τα σπίτια των χριστιανών, ήταν μαζικός εκτελεστής αλλόθρησκων ιερέων. Δαιμονόπληκτος φονιάς, ρατισιστικό τέρας.
         Φυσικά, όπως περιγράφει η Αγία Γραφή στο πιο πάνω απόσπασμα, αυτές τις αμαρτωλές πράξεις τις έκανε με τη βοήθεια του Θεού του, που, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ο ένας και μοναδικός αληθινός θεός.

2) Βίαιος προσηλυτισμός του ελληνικού λαού (όχι μόνο των ιερέων του μα όλου του λαού) – σύμφωνα με τον Ιουστινιάνειο Κώδικα (ιστορικό τεκμήριο):
         << Κανείς να μην τολμήσει να αποπειραθεί αυτά που απαγορεύονται στους ανθρώπους και τα οποία διαφυλάσσονται στις ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες [οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολατρία και δεισιδαιμονία], γνωρίζοντας ότι διαιωνίζει πράξη που αποτελεί δημόσιο έγκλημα. Θέλομε λοιπόν τέτοιου είδους πράξεις να αποτραπούν έτσι ώστε και αν ακόμη εξακολουθούν να συμβαίνουν [ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν] τέτοια πράγματα, εν γνώσει βεβαίως των ιδιοκτητών, σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, τότε το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών [δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας] ενώ ο ιδιοκτήτης τους επειδή εν γνώσει του έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος με τέτοια εγκλήματα [οποιαδήποτε μη χριστιανική ιερουργία κατεδικάσθη διά νόμου ως έγκλημα], θα αποπεμφθεί από το [οποιοδήποτε] αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του, η οποία θα προγραφεί, και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα, σύμφωνα με το δημόσιο και ιδιωτικό δίκαιο θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία. >> «Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1.11.8. Αυτοκράτορες Λέων Α΄ και Ανθέμιος προς Διόσκωρον, Έπαρχον του Πραιτορίου. Εξεδόθη το +472.

         << Θεσπίζομε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα μικρά παιδιά πρέπει να δέχονται το σωτήριο βάπτισμα αμέσως και χωρίς καμία αναβολή, ώστε όπως και οι μεγαλύτεροι να μπορούν να εκκλησιάζονται και να κατηχούνται στις θείες γραφές και τους θείους κανόνες. Έτσι θα μπορούν να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθοδόξων Χριστιανών και δεν θα επιστρέψουν ξανά στην παλαιά πλάνη των Ελλήνων. Και όσων έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα και περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν τα προσχήματα εβαπτίσθησαν οι ίδιοι ή πρόκειται να βαπτισθούν, αφήνοντας όμως τις συζύγους τους και τα τέκνα τους ή τα άλλα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη, διατάσσομε να δημευθεί η περιουσία τους, να στερηθούν όλων των πολιτικών δικαιωμάτων τους και να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει, αφού είναι φανερό ότι έτυχαν του αγίου βαπτίσματος δίχως να έχουν πίστη, και τα ίδια δε θα υφίστανται οι αλιτήριοι Έλληνες και οι Μανιχαίοι, τμήμα των οποίων είναι οι Βορβορίτες. >> «Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1. 11. 10.

         << Ανακοινώνομε σε όλους εκείνους που έχουν γίνει Χριστιανοί και ήδη αξιωθεί το άγιο και σωτήριο βάπτισμα, ότι όποτε εντοπισθούν επιμένοντες στην πλάνη των Ελλήνων θα καταδικασθούν στην εσχάτη των ποινών. Όσοι όμως δεν έχουν αξιωθεί ακόμη το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να εμφανισθούν οικειοθελώς στην Βασιλεύουσα ή στις επαρχιακές πόλεις τους και να προσέλθουν στις αγιότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους τους, τα τέκνα τους και όλα τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους και να κατηχηθούν στην αληθινή πίστη των Χριστιανών.
Έτσι, αφού κατηχηθούν και αποβάλουν μια για πάντα την πλάνη των Ελλήνων που τους διακατείχε, θα πρέπει να δεχθούν το σωτήριο βάπτισμα, διαφορετικά δεν θα έχουν κανένα απολύτως πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες κινητής ή ακινήτου περιουσίας. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν οι οικογένειές τους στην εξαθλίωση και επιπλέον οι ίδιοι θα υποβληθούν σε διάφορες ποινές. Απαγορεύομε δε κάθε διδασκαλία των πασχόντων από την νόσο των ανοσίων Ελλήνων, ώστε να μην μπορούν να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων θα δημευθούν και οι ίδιοι θα τιμωρηθούν με εξορία. Αν κάποιος στην επικράτειά μας κρύβεται, αλλά συλληφθεί θυσιάζων ή διαπράττων το αδίκημα της ειδωλολατρίας θα τιμωρηθεί με την εσχάτη των ποινών, με την οποία άλλωστε τιμωρούνται δικαίως και οι Μανιχαίοι και οι Βορβορίτες, γιατί κρίνομε ότι όλοι αυτοί είναι εξίσου εγκληματίες. >>
«Ιουστινιάνειος Κώδιξ» 1. 11. 10.   http://terrapapers.com/vyzantini-orthodoxi-iera-exetasi/

3) Περισσότερα για το Βυζάντιο, από ιστορικό πόνημα:
«Βασάνιζε η αυτοκρατορική εξουσία, βασάνιζε και η πατριαρχική. Με την ίδια αγριότητα. Οι βασανιστές του πατριαρχείου συναγωνίζονταν τους βασανιστές του παλατιού σε σκληρότητα και εφευρετικότητα.»
από την πολύτομη ιστορική μελέτη: «Βασανιστήρια και Εξουσία, από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, το Βυζάντιο και την Τουρκοκρατία ως την εποχή μας», χ.ε. 1987, εκδ. Στάχυ, 1997, εκδ. Πιρόγα, 2010
         συγγραφέας: Κυριάκος Σιμόπουλος
        

– – Απόσπασμα από τη θετικότατη κριτική του πολύτομου έργου Βασανιστήρια και Εξουσία του Κυριάκου Σιμόπουλου στην εφημερίδα Αυγή της Κυριακής (από τη ψηφιακή βιβλιοθήκη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου):
«Ατέλειωτος είναι ο κατάλογος των βασανισμών που περιγράφει ο Σιμόπουλος με το διάβα των αιώνων. Από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο και στην Τουρκοκρατία [...] τα ευρήματα είναι εφιαλτικά.»
– – Συνέντευξη του Σιμόπουλου στην Ελευθεροτυπία
– – Το Βασανιστήρια και Εξουσία περιγράφεται περιληπτικά στο βιβλιοπωλείο Biblionet
– – Το Βασανιστήρια και Εξουσία στη Βικιπαίδεια
 

4) Ακόμα περισσότερα για το βυζάντιο εναντίον του ελληνισμού, από μελετητή του Βυζαντίου:
«Ο χριστιανισμός υπήρξε πολέμιος κατά κύριον λόγον του Ελληνισμού, ως ζωής και ως σκέψεως… η μεγαλυτέρα διαβολή την οποίαν ενήργησε κατά του κλασσικού κόσμου είναι η εμφάνισις αυτού ως ειδωλολατρικού. Λατρείαν των ειδώλων, δι’ ην κατηγορούν τα συναξάρια τούς μη χριστιανούς συχνότατα, δεν εγνώρισαν οι Έλληνες, εν τούτοις το όνομα Έλλην συνέπεσε ταχύτατα με την έννοια του ειδωλολάτρης».
Νικόλαος Τωμαδάκης καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, 1956. «Εισαγωγή εις την Βυζαντινή Φιλολογία» τόμος Α΄, τεύχος Α΄, Β΄έκδοση

5) Από το σχολικό βιβλίο της Β' Γυμνασίου Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία:
« (Οι Χριστιανοί και τα Αρχαία Μνημεία) Εσύ βέβαια ούτε έδωσες διαταγή να μένουν κλειστά τα ιερά ούτε να μη συχνάζει κανείς σ' αυτά ούτε απαγόρευσες τη φωτιά και το λιβάνι ούτε τις τιμές από τα άλλα θυμιάματα στους ναούς και τους βωμούς. Οι μοναχοί όμως [...] ορμούν στα ιερά, άλλοι κρατώντας ξύλα και πέτρες και σίδερα και άλλοι χωρίς αυτά, με τα χέρια και με τα πόδια. Έπειτα όλα γίνονται λεία των κατοίκων της Μυσίας (Σημ.: επαρχία της Μ. Ασίας), καθώς γκρεμίζονται οι στέγες, ισοπεδώνονται οι τοίχοι, συντρίβονται τα αγάλματα, ξηλώνονται οι βωμοί, ενώ οι ιερείς πρέπει ή να σιγήσουν ή να πεθάνουν [...].»
Λιβάνιος, Προς Θεοδόσιον τον βασιλέα υπέρ των ιερών, ΧΧΧ, 8-9, έκδ. A. F. Normann, Libanius, Selected Works, τόμ. ΙΙ, Λονδίνο 1977, 106-108 .

         Περισσότερα σε σχέση με την παραπάνω έκκληση του Λιβάνιου, από βυζαντινούς μελετητές και ιστορικά κείμενα:

<< Ακόμη και Χριστιανοί παραδέχονται ευθέως την καταστροφή του Ελληνισμού από τον χριστιανισμό: Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, βιβλίο «Η Πολιτική Ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας», έκδοση «Ψυχογιός» σελ. 17,
«Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίων των ειδωλολατρών (διάβαζε Ελλήνων) εφαρμόσθηκαν μέτρα, που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος υποχρεώθηκαν «να σιγήσουν ή να πεθάνουν».

Για μια πληρέστερη γνώση του θέματός μας οπωσδήποτε θα πρέπει να διαβάσει κανείς το βιβλίο «Λιβάνιος, Υπέρ την Ελληνικών Ναών» εκδ. «Θύραθεν», τηλ. 2310-241917. Στον πρόλογο διαβάζουμε:
«Σε μια εποχή που η ανθρωπότητα διάβαινε το κατώφλι του Μεσαίωνα, ο Λιβάνιος υπερασπίστηκε τον ελληνικό πολιτισμό και, παραμένοντας πεισματικά Εθνικός, επέλεξε την οδό της αντιπαράθεσης με τον μισαλλόδοξο σκοταδισμό των πιστών του χριστιανικού δόγματος...».
Επίσης (Σωζομενός, χριστιανός χρονογράφος, «Εκκλησιαστική Ιστορία», κεφ. 35), για το κύμα βίας και τρομοκρατίας που ξέσπασε το 371, κατά των Ελλήνων, την εποχή του Λιβάνιου,
«Όλοι σχεδόν οι Ελληνιστές θανατώθηκαν... δόθηκε διαταγή άλλοι να καούν και άλλοι να σκοτωθούν με το ξίφος... Και κοντά σ' αυτούς, για τον ίδιο λόγο, σ' ολόκληρη την επικράτεια έχασαν τη ζωή τους όσοι λάμπρυναν την φιλοσοφία.. Αλλά έχαναν τη ζωή τους ακόμα και άνθρωποι που δεν ήσαν καν φιλόσοφοι και που απλώς φορούσαν ρούχα ίδια με των φιλοσόφων».

Οκτώ χρόνια αργότερα (397) στην κυρίως Ελλάδα εισβάλλουν οι ορδές των νεοφώτιστων χριστιανών Γότθων καθοδηγούμενες από ομάδες φανατικών καλόγερων. Τότε έγινε στην Πελοπόννησο η μεγαλύτερη γενοκτονία που γνώρισαν ποτέ οι Έλληνες, «ηβηδόν (έως και οι έφηβοι) εσφάγησαν», γράφει ο Ζώσιμος.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα ο Λιβάνιος απευθύνει έκκληση στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο – τον ηθικό αυτουργό των εγκληματικών καταστροφών των Ελλήνων και του Ελληνικού πολιτισμού – υπέρ της σωτηρίας των Ιερών, προσπαθώντας να σώσει ό,τι απόμεινε από την καταστροφική μανία των αποκτηνωμένων καλογέρων. >>

         Σχετική και η ιστορία για την επίθεση των χριστιανών στον Παρθενώνα, στο ντοκιμαντέρ του Κώστα Γαβρά:
«Παρόλη την καλλιτεχνική και ιστορική του αρτιότητα, το εν λόγω φιλμ, λίγα χρόνια πριν λογοκρίθηκε με διάβημα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς υπήρχε μία σκηνή στην οποία ρασοφόροι κατά τον 8ο μ. Χ αιώνα – προκαλούν φθορές στον Ναό, με την πρόφαση ότι ήταν ναός ειδωλολατρικός, που δεν έπρεπε να υπάρχει.
Ο Μεσαίωνας του 21 ου αιώνα αρχίζει να φωτίζεται, καθώς πλέον η μικρή αυτή ταινία animation κυκλοφορεί πλήρης, μαζί δηλαδή με τις σκηνές 100 περίπου δευτερολέπτων που είχε γίνει απαιτητό να κοπούν με την δικαιολογία ότι προσέβαλαν το θρησκευτικό φρόνημα των Ελλήνων. Ένα μεγάλο βήμα έγινε λοιπόν, σε μια χώρα που η ιστορία της περνά από μηχανισμούς λογοκρισίας και φίμωσης κι αρχίζουν σταδιακά να γίνονται όσα στον υπόλοιπο κόσμο θεωρούνται αυτονόητα.»

         Αυτά ως προς τα ιστορικά στοιχεία, και την προσπάθεια άρνησης / απόκρυψής τους. Συνεχίζω.

        Από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς, Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών:
         «Όπως και άλλες φορές τονίσαμε, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δεν είναι μια θρησκεία, όπως οι άλλες θρησκείες, έστω η καλλίτερη. Όλες οι θρησκείες αποτελούν κατ’ ουσίαν ανθρώπινα κατασκευάσματα, που εκφράζουν κατά κύριο λόγο ανθρώπινες υποκειμενικές επινοήσεις για τον Θεό, τον κόσμο και τον άνθρωπο, για τα παρόντα και τα έσχατα. Στον αντίποδα των θρησκειών βρίσκεται η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, η οποία δεν είναι ανθρώπινη ανακάλυψη, αλλά αποκάλυψη Θεού εν τω προσώπω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του σαρκωμένου Υιού και Λόγου του Θεού.»

        Ομοίως και εσύ γράφεις:
        «Εμείς έχουμε για οδηγό τον Ιησού Χριστό. Δεν ίδρυσε θρησκεία, αυτό θα το ήξερες αν είχες μελετήσει την διδασκαλία του.... Δεν ήταν υπέρ της βίας, των πολέμων, της υποχρεωτικής μαθητείας στην οδό του. Δεν μίλησε ποτέ για θρησκεία, για εκδίκηση, για σταυροφορίες, για μίσος και διακρίσεις....»
        «Όποια ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ εμπειρία δεν έχει σχέση με τον μόνο αληθινό Θεό τον Ιησού Χριστό έχει σχέση με ακάθαρτα πνεύματα.»

        Τίποτα από αυτά που αναφέρεις ως συστήνοντα μια «θρησκεία» δεν ανήκουν στον ορισμό της λέξης. Σύμφωνα με το λεξικό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου:
«θρησκεία: σύνολο ιδεών και αντιλήψεων που έχουν σχέση με την πίστη του ανθρώπου στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης (θεότητας) και συνοδεύονται από τελετουργικές πράξεις που σκοπό έχουν την απευθείας μεταφυσική επικοινωνία της ανθρώπινης ψυχής με τη δύναμη αυτή. Iουδαϊκή / χριστιανική / μουσουλμανική θρησκεία».

        Μίλησε ο Χριστός για μια μεταφυσική δύναμη (Πατέρας Θεός) με την οποία μπορεί να έρθει κανείς σε επι-Κοινωνία (βλ. Παράκλητο); Εξέφρασε ιδέες και αντιλήψεις, μια φιλοσοφία και κοσμοθεωρία; Παρουσιάζεται να έθεσε τις βάσεις για τις μεταγενέστερες τελετουργίες; (π.χ. για την Θεία Ευχαριστία, όπου καταναλώνεται το σώμα και το αίμα του); Θεωρείται από δισεκατομμύρια χριστιανούς ως ο ιδρυτής της χριστιανικής θρησκείας; Θεωρείται από όλους (ή σχεδόν όλους) τους ανθρώπους της υφηλίου ο χριστιανισμός ως θρησκεία; Η απάντηση σε όλες αυτές τις ερωτήσεις είναι: «ΝΑΙ».
        Ως προς το αν ο Χριστός δεν ήταν, όπως λες, υπέρ της «υποχρεωτικής μαθητείας» στη θρησκεία του, τα Ευαγγέλια τον παρουσιάζουν να λέει στους Αποστόλους:
        «Και όποιος δεν θα σας δεχθή και δεν θα θελήση να ακούση το κήρυγμά σας, όταν βγαίνετε από το σπίτι εκείνο η από την πόλιν εκείνην, τινάξατε τελείως την σκόνην που έχει καθίσει εις τα πόδια σας. Σας διαβεβαιώνω ότι περισσότερον επιεικής θα είναι η τιμωρία, κατά την μεγάλην εκείνην ημέραν της κρίσεως, δια τους κατοίκους της χώρας των Σοδόμων και Γομόρρας, παρά δια τους κατοίκους της πόλεως εκείνης, που αρνήθηκε να σας δεχθή.»
        Ματθαίος 10:14-15
        Ακολουθώντας την ευαγγελική αυτή διδασκαλία, όπως ήδη έχω παραθέσει, το Βυζάντιο έκανε το βάπτισμα νηπίων και ενηλίκων υποχρεωτικό υπό την απειλή του θανάτου, στον προσυλητισμό των Ελλήνων Εθνικών στη δική του θρησκεία.

        Κι ας περάσουμε, τέλος, στην κριτική που κάνεις των γκουρού.
        Τι είναι ένας γκούρου; Είναι ένας δάσκαλος της πνευματικότητας. Ένας γκούρου μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι ο ένας και μοναδικός αληθινός θεός, όπως φέρεται πως ισχυριζόταν ο δάσκαλος εκείνος της πνευματικότητας που ονομάζουμε Χριστό, ή μπορεί να μην προβάλλει τέτοιες σούπερ αξιώσεις για τον εαυτό του. Μα ότι ένας, δύο, πέντε, δέκα ή και εκατό χιλιάδες πνευματικοί δάσκαλοι είναι απατεώνες δεν σημαίνει ότι είναι ο καθένας. Αν εγώ σου έδειχνα έναν πνευματικό δάσκαλο που ας πούμε πως αποδείχθηκε ως απατεώνας, και σου έλεγα πως γι' αυτό ο Χριστός ήταν απατεώνας, θα το δεχόσουν; Ακόμα και όλα τα αίσχη των χριστιανών κληρικών, που κατά καιρούς αποκαλύπτουν τα μίντια, δεν μπορούν να αποδείξουν πως ο Χριστός ήταν απατεώνας, γιατί θα μπορούσαν απλά αυτοί να προδίδουν τη διδασκαλία του. Άρα είναι τη διδασκαλία που πρέπει κανείς να δει και να κρίνει. Πώς θα μπορούσαν τα αίσχη κάποιων πνευματικών δασκάλων να καταδικάζουν δάσκαλους άσχετους μ' αυτούς; Ο Χριστός είναι υπεύθυνος για αυτά που λέει ο ίδιος, και ο κάθε δάσκαλος είναι υπεύθυνος για αυτά που λέει και κάνει ο ίδιος. Συνεπώς το να μου δείξεις κάποιους πνευματικούς δασκάλους που αποδείχθηκε ότι ήταν απατεώνες δεν αποτελεί δήλωση για δασκάλους άσχετους από αυτούς.
        Για να στο κάνω πιο συγκεκριμένο:
        Ο Sri Sri Ravi Shankar είναι ένας διάσημος πνευματικός δάσκαλος και φιλάνθρωπος. Δεν πιστεύει στην «αριστερού χεριoύ τάντρα» και σε αυτά που κάνουν οι κανίβαλοι Aghoris (για τους οποίους μου έστειλες σύνδεσμο), οι οποίοι ταξινομούνται μεν μέσα στον ινδουισμό, αλλά αντιπροσωπεύουν ένα τελείως ελάχιστο τμήμα του, τόσο ως προς την ιδεολογία όσο και φυσικά ως προς τον τρόπο ζωή τους. Π.χ. ένας ινδουιστής το θεωρεί αμαρτία να σκοτώσει ζώο, γιατί είναι υπέρ της μη βίας, όπως, ως γνωστόν, ήταν ο ινδουιστής Γκάντι. Όμως οι Aghoris όχι μόνο σκοτώνουν ζώα, αλλά μπορεί ακόμα και ανθρώπους να σκοτώσουν.
        Πώς ενοχοποιεί τον Ravi Shankar το τι κάνουν οι Aghoris, ή το τι έκαναν κάποιοι άλλοι Δάσκαλοι που μπορεί να αποκαλύφτηκαν απατεώνες; Μπορείς να το απαντήσεις αυτό;
        Σύνδεσμος για τον Ravi Shankar:
        https://www.srisriravishankar.org/
        Εδώ μπορείς να δεις ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
        https://www.srisriravishankar.org/work-entry/yoga-day-2018-european-parliament/
        και εδώ σε συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για την παγκόσμια ειρήνη:
        https://www.youtube.com/watch?v=BL6FltHjTD0

        Προσωπικά δεν πιστεύω πως ο Χριστός εμπνεόταν από τον διάβολο. Όμως, αν υιοθετήσω το δικό σου τρόπο σκέψης, τότε μπορώ να το ισχυριστώ. Αν επειδή έκαναν οι χριστιανοί τόσους φόνους και αμαρτίες, ευθύνεται ο Χριστός, σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούμαστε. Και πιο εύκολα ακόμα, γιατί αυτοί υποτίθεται έστω ότι ακολουθούσαν τις διδασκαλίες του. Και σίγουρα ακολουθούσαν πολλά από αυτά που έλεγε η Αγία Γραφή, όπως τον βίαιο προσηλυτισμό:

        «Τους βωμούς τους θα τους καταστρέψεις, και τα είδωλά τους θα τα συντρίψεις, και τα άλση τους θα τα κατακόψεις. Επειδή, δεν θα προσκυνήσεις άλλον θεό• για τον λόγο ότι ο Κύριος, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος, είναι Θεός ζηλότυπος.» (Έξοδος 34: 3-14)

        «Και στον επόμενο χρόνο […] ο Ιωάβ […] πολιόρκησε τη Ραββά […] και την κατέστρεψε. Και ο Δαβίδ […] έβγαλε από την πόλη λάφυρα, υπερβολικά πολλά. Και τον λαό, που ήταν μέσα σ’ αυτή τον έβγαλε έξω, και τους έκοψε με πριόνια και με σιδερένια τριβόλια και με πελέκεις. Και ο Δαβίδ έκανε έτσι σε όλες τις πόλεις των γιων Αμμών.» (Α΄ Χρονικών 20: 1-3)

        Λοιπόν ας είσαι δίκαιος. Μην βλέπεις το τι κάνουν «κάποιοι» για να τους καταδικάσεις όλους. Μα κοίτα τη διδασκαλία και τις πράξεις εκείνου που θέλεις να κρίνεις, και εφάρμοσε την κριτική σου όχι μόνο προς τους αλλόθρησκους, υποκύπτοντας στην προκατάληψή σου, μα και ως προς την δική σου θρησκεία, η οποία όχι μόνο είναι όντως «θρησκεία» (σύμφωνα με τον ορισμό της λέξης), μα δεν είναι καν αυταπόδεικτο και προφανές πως είναι η «μόνη θρησκεία που διδάσκει την Αλήθεια».
        Και γνώριζε πως η λασπολογία προς αθώους ανθρώπους άλλου δόγματος μπορεί να σε οδηγήσει στην Κόλαση.

        Γράφεις:
        «Δείτε μερικές ειδήσεις για τους γκουρού στην Ινδία, από κει ήρθε ο διαλογισμός και η γιόγκα στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο....»
        Αυτές οι ειδήσεις είναι για κάποιους συγκεκριμένους πνευματικούς δασκάλους (γκουρού), όχι για όλους τους πνευματικούς δασκάλους. Δεν είναι ούτε για τον Χριστό, ούτε για τον δικό μου διδάσκαλο, ούτε για τον Sri Sri Ravi Shankar, ούτε για οποιονδήποτε άλλον εκτός από αυτούς για τους οποίους είναι.
        Ναι, η γιόγκα ήρθε από την Ινδία. Μια χώρα με άπειρους πνευματικούς δασκάλους, από τους οποίους κάποιοι είναι απατεώνες. Τι σημαίνει αυτό για τη γιόγκα; Τίποτα.

        «Κάποτε ήταν πολύ της μόδας. Τώρα έχει γίνει δήθεν γυμναστική, δεν είναι γιατί οι στάσεις της γιόγκα και του διαλογισμού έχουν να κάνουν με την στάση λατρείας σε διάφορες θεότητες-δαίμονες του ινδουιστικού πανθέου.....»

        Αν θέλεις να μάθεις για τη γιόγκα, σε παραπέμπω στην ιστοσελίδα μου  όπου παρουσιάζω ανακοινώσεις για τη γενική επιστημονική εικόνα της γιόγκα και του διαλογισμού (όχι απλές μεμονωμένες έρευνες μα τα τελικά πορίσματα των ερευνών εν γένει) από τους ακόλουθους ιατρικούς οργανισμούς :

Εθνικό Ίδρυμα Υγείας των ΗΠΑ
Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία
Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών
Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών
Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία
Ελληνική Εταιρεία Εθελοντών και Ασθενών για τη Νόσο Parkinson ΕΠΙΚΟUΡΟΣ Κίνηση

και κατόπιν παρουσιάζω μεμονωμένες έρευνες και πληροφορίες από:
(σε όλα τα παρακάτω, όπου αναφέρονται πανεπιστήμια, πρόκειται για την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου)

Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ
Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια
Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας
Πανεπιστήμιο του Wisconsin
Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος των ΗΠΑ
Ιατρικό Κολέγιο της Νέας Υόρκης
New York Presbyterian Hospital
Ιατρικό Κέντρο Cedars Sinai στο Λος Άντζελες
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης
Πανεπιστήμιο Wake Forest
Πανεπιστήμιο West Virginia
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Πανεπιστήμιο του Karlstad, στη Σουηδία
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory
Αμερικανική Ένωση Κλινικής Ογκολογίας
Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ
Ερευνητή νευροεπιστήμονα Νταβίντ Σερβάν Σρεμπέρ, στο βιβλίο του για τον καρκίνο (νούμερο 1 best seller παγκοσμίως) Anticancer: Ένας Νέος Τρόπος Ζωής
Πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας Σταύρο Μπεσμπέα (έμμεσα, μέσω της υποστήριξης του προηγούμενου βιβλίου στον πρόλογό του)
Κέντρο για Ολιστική Ιατρική του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ
Πανεπιστήμιο του Τορόντο
Πανεπιστήμιο της Βοστόνης
Πανεπιστήμιο του Όσλο
Αμερικανική Ένωση Κλινικής Ογκολογίας
Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητικής Ιατρικής
Duke University
καρκινικό ινστιτούτο Dana-Farber Cancer Institute, στη Βοστόνη
Νοσοκομείο "Υγεία", Ελλάδα

        Και τώρα πες μου: όταν ισορροπώ στο κεφάλι με τα πόδια ψηλά –μια άσκηση που μου αρέσει να κάνω και λέγεται σιρσάσανα) – με ποιον δαίμονα συνδέομαι;
        Και πότε περιμένει να μπει μέσα μου ο δαίμονας; Είμαι ήδη πενήντα χρονών. Γιατί δεν έχει μπει ακόμα;

        Ακόμα περισσότερες επιστημονικές αποδείξεις για τα ευεργετήματα της γιόγκα:
        https://www.youtubetranslations.gr/100_pop_up.htm

        Όλες οι παραπάνω έρευνες μιλούν για τα σωματικά και ψυχολογικά ωφελήματα της γιόγκα. Βέβαια, εσύ λες ότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική μα συγκέντρωση σε δαίμονες. Λοιπόν περιμένω να ακούσω σε ποιον δαίμονα με εισάγει η σιρσάσανα.
        Σε όλα τα χρόνια που δίδαξα καθώς και διδάχθηκα γιόγκα, ουδέποτε σκεφτήκαμε ή εστιαστήκαμε σε κάποιον «θεό» όταν κάναμε μια σωματική άσκηση. Πώς είναι δυνατόν να δαιμονιστεί ένας άνθρωπος απλά επειδή έβαλε το ένα πόδι δεξιά και το άλλο αριστερά; Μπορείς να μου το εξηγήσεις;
        Δεν εστιαζόμασταν καν στο δικό μου διδάσκαλο που είναι όντως ένας θεός. Η γιόγκα είναι γιόγκα. Και σαφώς είναι γυμναστική. Και ασκεί όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή. Όχι επειδή εστιάζεσαι σε δαίμονες, μα επειδή σου αυξάνει τη δυνατότητα της επίγνωσης του σώματός σου, των συναισθημάτων σου και της δυνατότητας οραματισμού σου.
        Οραματιστήκαμε ποτέ δαίμονα κατά τη διάρκεια των ασκήσεων; Ουδέποτε. Ούτε καν τον διδάσκαλό μου, που δεν είναι δαίμονας αλλά θεός.
        Ναι, είναι θεός. Όσο κι αν η προκατάληψή σου σε ωθεί να πιστέψεις πως μόνο ο δικός σου είναι.
        Πώς ξέρω ότι είναι θεός; Έβαλε μέρος του σύμπαντος μέσα μου, μόνιμα, προκαλώντας σε μένα την ανάληψή μου στον Ουρανό.

        «Πρώην ασκητές γιόγκα λένε τι έζησαν.....»
        Δαίμονες βιώνονται σε διάφορες περιπτώσεις. Βιώνονται από χριστιανούς μοναχούς, βιώνονται από ινδουιστές, βιώνονται από άθρησκους. Είναι μια εμπειρία που κάποιοι άνθρωποι έχουν.
        Να σου πω τι έζησα εγώ ως πρώην ασκητής γιόγκα: ένα μέρος μου θεώθηκε. Πριν τριάντα χρόνια, και έμεινε έτσι. Ένα μέρος του κόσμου μπήκε μέσα μου, καθώς αναλήφθηκα στον Ουρανό. Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο τόσο ευοίωνο όσο το να κάνεις γιόγκα, τίποτα ομορφότερο και τίποτα ουσιοδέστερο.
        Είναι η αρχή μόνιμης και πραγματικής ευτυχίας και φέρνει βαθιά ευλογία.

        «μάχες οπαδών γκουρού και νεκροί»
        Θέλεις να συζητήσουμε πόσοι χριστιανοί έμειναν νεκροί από θρησκευτικούς πολέμους στην Ευρώπη;
        Να συζητήσουμε πόσους σκότωσαν οι προσηλυτιστικές δραστηριότητες των χριστιανών στη Νότιο Αμερική;

        «Ισπανική Κατάκτηση της Αμερικής / Ο ρόλος της θρησκείας
        «Ο αποικισμός του Νέου Κόσμου από τους Ευρωπαίους τυχοδιώκτες και η γενοκτονία των ιθαγενών πληθυσμών για το σκοπό αυτό "δικαιολογήθηκε" τότε σε πνευματική και θρησκευτική βάση. Στην κατάκτηση της Αμερικής, η χριστιανική υποχρέωση να ευαγγελίζεσαι τους μη πιστούς πήρε τη μορφή τού (συχνά αναγκαστικού) προσηλυτισμού των Ινδιάνων και άλλων παγανιστών, στα χέρια των Ρωμαιοκαθολικών ιερέων. Ο Χριστιανισμός χρησιμοποιήθηκε επίσης για να δικαιολογήσει την κρατική πολιτική της υποδούλωσης των Ινδιάνων, και τη συχνά βίαιη ειρήνευση των γηγενών κοινοτήτων που αντιστάθηκαν. […] Επιπλέον, δεδομένου ότι ο γηγενής πληθυσμός δεν ήταν χριστιανικός, η χριστιανική θρησκεία των Ευρωπαίων τούς ανέθετε το δικαίωμα –ή, πράγματι, την υποχρέωση– να πάρουν την κατοχή της γης και των λαών στο όνομα του Θεού και του θρόνου.
         Πιο συγκεκριμένα, η καθολική θεολογία θεωρούσε ότι η πνευματική σωτηρία είχε προτεραιότητα έναντι κοσμικών και πολιτειακών θεμάτων. Ο προσηλυτισμός των παγανιστών ντόπιων στο χριστιανισμό ήταν το σκεπτικό που νομιμοποίησε τις κατακτήσεις της Ισπανίας. Ο Πάπας, όντας ο αποδέκτης της θείας εξουσίας και έχοντας την υποχρέωση να διαδώσει την πίστη, εξουσιοδότησε την Ισπανία να κατακτήσει τον Νέο Κόσμο και να προσηλυτίσει τους λαούς της. […] Οι ιθαγενείς λαοί έπρεπε να αποδεχθούν την υπεροχή της Καθολικής Εκκλησίας και του ισπανικού θρόνου. Το κράτος εξουσιοδοτήθηκε να επιβάλει την υποταγή, με πόλεμο όπου απαραίτητο.»
         Ο Ρόλος της Θρησκείας στην Ισπανική Κατάκτηση (Wikipedia)

        Το ξέρεις ότι οι ινδουιστές δεν έχουν κάνει καθόλου προσηλυτιστικούς πολέμους; Το ξέρεις πως, όταν ο αυτοκράτορας Ασόκα προσηλυτίστηκε στο βουδισμό, μετάνιωσε για τις σφαγές που είχε κάνει και σταμάτησε να κάνει πολέμους; Έχεις διδαχθεί την πολιτική μη βίας που υπάρχει στον ινδουισμό; Και λες ότι επειδή 36 άνθρωποι πέθαναν σε επεισόδια ενός (κατά τα φαινόμενα) ανήθικου πνευματικού δασκάλου, για αυτό ο ινδουισμός είναι βίαιος;
        Αντί να βλέπεις τους εκατομμύρια Ευρωπαίους χριστιανούς που σκοτώθηκαν σε πολέμους μεταξύ τους επειδή θεωρούσαν ότι ο άλλος ανήκει σε λάθος χριστιανικό δόγμα, και όλους τους αλλόθρησκους που σκότωσαν, και όλους τους αιρετικούς που βασάνισαν, βλέπεις 36 ινδουιστές που πέθαναν σε μια χώρα ενάμισι δισεκατομμυρίου ινδουιστών;

         «Οι Ευρωπαϊκοί Θρησκευτικοί Πόλεμοι ήταν μια σειρά από θρησκευτικούς πολέμους που διεξήχθησαν στην Ευρώπη του 16ου και 17ου αιώνα, ρημάζοντας την ήπειρο και σκοτώνοντας πάνω από δέκα εκατομμύρια ανθρώπους».
         Ευρωπαϊκοί Θρησκευτικοί Πόλεμοι,Wikipedia

        Αντ' αυτού, γιατί δεν βλέπεις τους χιλιάδες ινδουιστές που δουλεύουν/παλεύουν/αγωνίζονται στις φιλανθρωπικές οργανώσεις του Sri Sri Ravi Shankar ή του δικού μου διδασκάλου;
        Γιατί δεν βλέπεις τις ηθικές τους διδασκαλίες, που μας λένε να αγαπούμε όλους τους ανθρώπους, να φροντίζουμε τα ηθικά μας χρέη, να μην είμαστε βίαιοι, να στοχαζόμαστε πριν δράσουμε, να περιφρονούμε τις υλικές απολαύσεις, να δίνουμε ελεημοσύνη, να τελειοποιούμε την ψυχή μας και να αγαπάμε τον Θεό; (όχι απλά τον διδάσκαλό μας, αλλά τον ίδιο τον Θεό, ως πνεύμα, ως ουσία και ως νόημα, ακόμα κι αν ο διδάσκαλος δεν είχε γεννηθεί και δεν τον είχαμε συναντήσει· να αγαπάμε τα λεπτά πράγματα, τα πνευματικά πράγματα, τις ψυχοπνευματικές απολαύσεις, να μην είμαστε βίαιοι, κτηνώδεις, λάγνοι και θυμώδεις· - α, όλα αυτά δεν σημαίνουν τίποτα εφόσον δεν ασχολούμαστε ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΘΕΟ).

        Είναι η στάση σου προϊόν αντικειμενικής σκέψης ή προκατάληψης;

        «Μα πώς μπορείτε να μην ασχολείστε με τον δικό μας θεό; Εφόσον είναι ο ένας και μοναδικός αληθινός θεός».
        Πού το ξέρεις;
        Και, ακόμα και να κάναμε λάθος σε αυτό, όταν κάνουμε σωστά σε όλα τα άλλα (που ανέφερα πιο πάνω) πώς μπορείς να τα παραβλέπεις και να μας χαρακτηρίζεις δαιμονόπληκτους;

        Πρόσθεσες μετά:
        «H ανάρτηση μας δεν έχει σχέση με το βίντεο του σαμάνου. Την αναρτήσαμε ως δήλωση του πιστεύω μας, όχι ως σχετιζόμενη με το βίντεο.»
        Είναι προφανές ότι είναι δήλωση του πιστεύω σας.
        Δεν είναι προφανές ότι τα πιστεύω σας είναι ορθά.
        Απλώς έχετε κάποιες δογματικές πίστεις ότι μόνο εσείς ξέρετε και κανένας άλλος. Λες:
        «Στους ψαλμούς γράφει, ''πάντες θεοί εθνών δαιμόνια''»
        Και τους ψαλμούς ποιος τους γράφει; Ο «ιερότατος» Δαβίδ, που

        «έβγαλε από την πόλη λάφυρα, υπερβολικά πολλά. Και τον λαό, που ήταν μέσα σ’ αυτή τον έβγαλε έξω, και τους έκοψε με πριόνια και με σιδερένια τριβόλια και με πελέκεις. Και ο Δαβίδ έκανε έτσι σε όλες τις πόλεις των γιων Αμμών.»
         (Α΄ Χρονικών 20: 1-3)

         Όταν έχετε τέτοια «ιερά βιβλία», πώς να μην είστε προκατειλημμένοι; Πώς να μην βλέπετε όλο τον άλλο κόσμο ως δαιμονόπληκτους εχθρούς τους οποίους, όταν δεν τους σκοτώνετε ή βίαια προσηλυτίζετε, πρέπει να τους «σώζετε» μέσω της προσευχής;
         Σώστε τον εαυτό σας καλύτερα. Από την φτώχεια, από τον καρκίνο, από τα πάθη σας. Κι αφήστε εμάς. Μπορούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας.

         Assembly Prayer
         Δεν έχεις ούτε μια αναφορά του Ιησού Χριστού για βία και διωγμούς και βασανιστήρια, διότι πολύ απλά ο Κύριος μας και Θεός μας είναι κατά της όποιας βίας. Τα παραδείγματα που φέρνεις, αν είναι έτσι όπως τα γράφεις διότι το πρωτότυπο δεν το έχουμε διαβάσει ώστε να κρίνουμε, αν είναι λοιπόν όπως τα γράφεις τότε απλώς έρχεσαι στα λόγια μας, ότι οι αληθινοί πιστοί του Χριστού δεν είναι υπέρ της βίας και όσοι το έκαναν και πέθαναν αμετανόητοι δεν είναι αληθινοί ακόλουθοι του χριστού, όποιοι μετανόησαν έχουν κάθε δικαίωμα να είναι και άγιοι και σωσμένοι. Ο κύριος ιησούς χριστός έσωσε και τον λήστη την τελευταία στιγμή της ζωής του πάνω στον σταυρό του. Λίγες ώρες μετά πέθανε επειδή του έσπασαν τα σκέλη. Αυτά για την εποχή μετά τον χριστό, για τον προφήτη ηλία και τις σφαγές που περγράφονται στην παλαια διαθηκη και τα παραθέτεις, δεν εχουν καμια σχεση με τον χριστό μας διότι οι ιεροι πολέμοι τις εποχες εκεινες ηταν στην νοοτροπια των ανθρωπων και αυτες τις νοοτροπιες τις καταργησε ο ιδιος ο χριστος. Παραδειγμα το γεγονος που περιγράφεται στα ευαγγελια, οτι οταν οι μαθητες του ιησου του προτειναν να προσευχηθουν να πεσει φωτια και να καψει το χωριο των ανθρωπων που δεν δεχθηκαν τον ιησου να τους κηρυξει, ο ιησους τους ειπε, ''ξεχασατε ποιο πνευμα υπηρετειτε εσεις; δεν ηρθα για να καταστρεψω τον κοσμο αλλα για να σωσω τον κοσμο.'' αν ηταν ο χριστός εκεινος που ελεγε να σφαζονται οι ανθρωποι μεταξυ τους στην παλαια διαθηκη, όπως εσυ το ερμηνευεις, τοτε πως τους λεει στην καινη διαθηκη, οτι δεν εχει αυτο το πνευμα και τους μαθητες του τους μαλωνει τροπον τινα;;;; όπως όλοι οι λαοί και οι εβραίοι εκεινης της εποχης απεδιδαν τους πολεμους στον θεο που πιστευαν.... Το ευαγγελιο τα καταργησε ολα αυτα..... Αν κάποιοι επραξαν άλλα από εκείνα που διδάσκει ο χριστος μας λάθος τους. Μεγα λαθος τους. Εμεις δεν υιοθετουμε καμια μορφη βιας εναντιον οποιουδήποτε και καταδικάζουμε κάθε μορφη βιας από όποιον κι αν προέρχεται εναντιον όποιου κι αν ασκειται, εκτός της περιπτωσης υπερασπισης της πατριδας από εισβολέα.

         Assembly Prayer
         Δωσε σε παρακαλώ πηγή που εντόπισες τους κωδικες να κάνουμε έρευνα. Διότι παραθέτεις μονο τον κώδικα και θεωρούμε δύσκολο να έχεις τον ιδιο τον κωδικα στα χερια σου. Καπου το διάβασες, δωσε μας πηγη, εγκυκλοπαιδεια, μελετη καθηγητη και τιτλο βιβλιου κλπ. Δεν θεωρουμε πηγη όποια ιστοσελίδα διοτι οι ιστοσελίδες δεν εχουν αυτο που ζηταμε. Μας ενδιαφερει πολυ να δουμε τι γραφουν.

         Κίμων
         Γράφεις:
         «Δεν έχεις ούτε μια αναφορά του Ιησού Χριστού για βία και διωγμούς και βασανιστήρια»
         Ούτε εσύ έχεις μία αναφορά ότι π.χ. ο Sri Sri Ravi Shankar έχει με οποιοδήποτε τρόπο υποθάλψει την βία. Προσπαθείς όμως να λασπώσεις τη φήμη του ως «γκουρού» αναφερόμενος σε κάτι που έχουν κάνει κάποιοι άλλοι «γκουρού» και βάζοντάς τους όλους στο ίδιο τσουβάλι.
         Αν λοιπόν μπορείς να βάλεις όλους τους διδασκάλους του ινδουισμού στο ίδιο τσουβάλι λόγω «ινδουιστικής θρησκείας», γιατί να μην μπορεί ομοίως να κατηγορηθεί και η χριστιανική θρησκεία και να μπουν όλοι οι πιστοί της στο ίδιο τσουβάλι;
         Θα είναι άδικο αυτό; Όχι λιγότερο άδικο από τη δική σου πράξη. Όπως, κατά τη γνώμη μου, δεν θα ήταν λογικό να μπουν όλοι οι χριστιανοί στο ίδιο τσουβάλι απλά επειδή είναι «χριστιανοί», έτσι και δεν είναι λογικό να μπουν όλοι οι ινδουιστές στο ίδιο τσουβάλι απλά επειδή είναι «ινδουιστές».
         Εδώ όμως υπάρχει μια διαφορά.
         Οι ινδουιστές και οι βουδιστές που είναι βίαιοι, είναι έτσι κόντρα στα διδάγματα της θρησκείας τους. Ενώ οι χριστιανοί που είναι βίαιοι είναι βίαιοι επειδή η θρησκεία τους τούς καλεί να είναι.
         Ασφαλώς, η χριστιανική θρησκεία, ακριβώς όπως η ινδουιστική και η βουδιστική, έχει κι αυτή διδάγματα αγάπης, και κάποιοι χριστιανοί επιλέγουν αυτά. Όμως η ινδουιστική και βουδιστική έχει μόνο διδάγματα αγάπης, ενώ η χριστιανική έχει τόσο αγάπης όσο και μίσους.
         Ίσως μου πεις (ή μάλλον όντως μου λες) ότι ο Χριστός καταργεί τα διδάγματα του μίσους (που βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη). Αν πράγματι θεωρούνταν καταργηθέντα αυτά όμως και μη ανήκοντα στον χριστιανισμό, δεν θα περιλαμβάνονταν στην Αγία Γραφή. Η Αγία Γραφή δεν είναι ένα κείμενο ιστορικών μελετών, είναι ένα κείμενο πίστης. Λέει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ:

         «Ἡ Παλαιά Διαθήκη εἶναι ἡ ἱερά βίβλος τῶν πρώτων Χριστιανῶν, ἰδίως πρίν ἡ Ἐκκλησία ἀποφανθεῖ γιά τόν Κανόνα τῶν βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης. Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ πρῶτοι πιστοί στόν Χριστό δέν διανοήθηκαν κἄν νά τήν θεωρήσουν «ἰουδαϊκή» ἤ ἁπλῶς ὡς μιά συλλογή τῆς Ἑβραϊκῆς Ἱστορίας, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἀπό πολύ νωρίς τήν ἔνιωθαν ὡς «Λόγο Θεοῦ», τήν περιέβαλαν μέ πολύ σεβασμό καί κύρος καί τά ἀναγνώσματά της ἦταν καί εἶναι ἰδιαίτερα προσφιλῆ καί ἐνισχυτικά στόν πνευματικό ἀγώνα ὅλων τῶν Χριστιανῶν. Ἡ Παλαιά Διαθήκη, μέρος οὖσα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, εἶναι καί αὐτή θεόπνευστος. […] Στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργεῖ ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ἀλλά ὡς ἄσαρκος Λόγος, ἐνῶ στήν Καινή Διαθήκη ἐνεργεῖ ὡς ἔνσαρκος Λόγος.»
         http://aktines.blogspot.com/2017/04/blog-post_551.html

         Γράφεις:
         «αν ηταν ο χριστός εκεινος που ελεγε να σφαζονται οι ανθρωποι μεταξυ τους στην παλαια διαθηκη, όπως εσυ το ερμηνευεις,»

         Δεν το ερμηνεύω εγώ ότι ο Χριστός μιλά μέσω της Παλαιάς. Βλέπεις που το λέει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ; Να 'το ξανά:

         «Στήν Παλαιά Διαθήκη ἐνεργεῖ ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ἀλλά ὡς ἄσαρκος Λόγος, ἐνῶ στήν Καινή Διαθήκη ἐνεργεῖ ὡς ἔνσαρκος Λόγος.»

         Είναι αυτό που λέω: Η Βίβλος σού διδάσκει και το καλό και το κακό, σε διαφορετικά της σημεία, κι έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις μεταξύ των δύο, που αμφότερα καταγιάζονται ως θεόπνευστα και Χριστικός Λόγος και διατηρούνται ως μέρος της «αγίας» Γραφής σου.
         Άλλωστε, αν κι έχουν περάσει σαράντα χρόνια από τότε, ακόμα θυμάμαι τον ενθουσιασμό των σχολικών θεολόγων και βιβλίων θρησκευτικών για την «εκκαθάριση» των αλλόδοξων στο αρχαίο Ισραήλ – παρόμοια με το τι συμβαίνει στο σύγχρονο Ισραήλ.

         Ομοίως ο Απόστολος Παύλος:

         «Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη• για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό.»
         (Β΄ Τιμόθεον Κεφ. 3:16-17)

         Όχι μόνο η ορθόδοξη Εκκλησία αλλά γενικότερα η χριστιανική δεν θεωρεί ότι ο Χριστός κατάργησε την εβραϊκή διδασκαλία, και συγκεκριμένα την Παλαιά Διαθήκη, αλλιώς αυτή δεν θα περιλαμβανόταν στην Βίβλο που αγοράζεις όχι μόνο στις ελληνικές και ρωσικές, μα και στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εκκλησίες, για να διαβάζεις στο σπίτι σου.
         Η εγκυρότητα της εβραϊκής Βίβλου (Παλαιάς Διαθήκης) πηγάζει στον ίδιο τον Χριστό, όπως μας εξηγεί, θεμελιώνοντας την ανάλυση τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, η επίσημη ιστοσελίδα της Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής Νίκαιας:

         «Ως επιστέγασμα της απόδειξης της ιστορικής και αρχαιολογικής αξιοπιστίας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, έρχεται η διαπίστωση ότι η Αγία Γραφή δεν περιέχει καθόλου λάθη διότι πρόκειται για ένα βιβλίο θεόπνευστο, δηλαδή η συγγραφή του είναι αποτέλεσμα έμπνευσης προερχόμενης από τον Θεό.
         Η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής συνεπάγεται και το αλάθητό της και είναι ένα ζήτημα ως προς το οποίο ο κάθε αναγνώστης της καλείται να πάρει θέση. Η άρνηση της θεοπνευστίας και του αλάθητου της Αγίας Γραφής υποθάλπει αμφισβητήσεις και αμφιβολίες οι οποίες αρχίζουν να οδηγούν σε μια αλλεπάλληλη απόρριψη εδαφίων και αποσπασμάτων και τελικά στην απόρριψη ολόκληρης της Αγίας Γραφής, καθώς η απόδειξη ύπαρξης έστω και ενός λάθους θα επιδρούσε όπως το τράβηγμα μίας κλωστής από ένα μάλλινο πουλόβερ, γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα στο ξήλωμα ολόκληρου του πουλόβερ. Διότι η Αγία Γραφή σκοπό έχει να μας φανερώσει το χαρακτήρα του Θεού και αν ο Θεός ψεύδεται τότε ολόκληρη η Αγία Γραφή καταρρέει.[…]          Η πρώτη και πολύ εμφανής ένδειξη της απουσίας λαθών, είναι το γεγονός ότι όλοι οι συγγραφείς, όπως φαίνεται από τα γραφόμενά τους, θέτουν πολύ ψηλά τον πήχη της αντικειμενικότητας και της αξιοπιστίας. Επιπλέον, ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός παρέχει εγγυήσεις για τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής. Επομένως όποιος αρνείται αυτή την ιδιότητα της Αγίας Γραφής, πλήττει έμμεσα την αξιοπιστία και το κύρος του προσώπου του Ιησού Χριστού. Καταρχήν ο Ίδιος έκανε μια κατηγοριοποίηση της Παλαιάς Διαθήκης σε νόμο, ψαλμούς και προφήτες (Λουκ. κδ’ 44-45) ή νόμο και προφήτες (Ματθ. ε’ 17 & ζ’ 12) καθώς το βιβλίο των Ψαλμών διέπεται έντονα και από προφητικό χαρακτήρα και μπορεί να υπαχθεί στα προφητικά βιβλία (πολλές φορές άλλωστε οι Ισραηλίτες λέγοντας «προφήτες» αναφέρονταν σε ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη εκτός της Πεντατεύχου).
         Όσον αφορά την Παλαιά Διαθήκη, ενδεικτικά αναφέρουμε:
         Η Πεντάτευχος (Γένεσις, Έξοδος, Λευιτικόν, Αριθμοί, Δευτερονόμιον) αποτελεί αυτό που οι Ισραηλίτες αποκαλούν Νόμο ή Τορά στα εβραϊκά. Η Πεντάτευχος λοιπόν αναφέρει σε πολλά σημεία ότι είναι δοσμένη από τον Θεό:
«Και αι πλάκες ήσαν έργον Θεού και η γραφή ήτο γραφή Θεού εγκεχαραγμένη επί τας πλάκας» - Εξοδ. λβ’ 16. Άλλωστε τα βιβλία «Λευιτικό» και «Αριθμοί» ξεκινούν λέγοντας ότι τα γραφόμενα σε αυτά είναι λόγια που είπε ο ίδιος ο Θεός. Άμεσος ισχυρισμός της θεοπνευστίας δεν υπάρχει στη Γένεση αλλά εφόσον η Γένεσις αποτελεί ένα από τα πέντε βιβλία του Νόμου, υπόκειται στην ίδια αυθεντία την οποία προσδίδει ο Ιησούς Χριστός στο «Νόμο». Άλλωστε ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε εδάφια και από τη Γένεση, αναφέροντας ότι είναι «λόγια του Θεού» (Ματθ. ιθ' 4-6).
         Όσον αφορά τη θεοπνευστία των προφητών, αυτή φανερώνεται από τη φράση «Ούτω λέγει Κύριος» που προηγείται των περισσότερων γραπτών προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης. Υπάρχουν όμως και άλλες αναφορές με χαρακτηριστικότερη του Ζαχαρία, ο οποίος, όντας ένας εκ των τελευταίων προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, αναφέρει ότι τα λόγια των πρότερών του προφητών ήταν λόγια του ίδιου του Θεού (Ζαχ. ζ' 12), γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει και ο απόστολος Πέτρος (Β' Πέτρ. α' 21). Με τον ίδιο τρόπο φαίνεται και η θεοπνευστία των Ψαλμών αλλά και των υπόλοιπων ποιητικών βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και οι απόστολοι άλλωστε, ρητά αναφέρουν ότι οι Ψαλμοί είναι λόγια του Αγίου Πνεύματος (π.χ. Μαρκ. ιβ' 36 & Πραξ. α' 16) […]          Όσον αφορά το αλάθητο, δεν υπάρχει κάποιο εδάφιο που να εκφράζει ρητά ότι η Αγία Γραφή είναι αλάθητη σε όσα γράφει. Το ίδιο συμβαίνει όμως και με το δόγμα της Τριαδικότητας του Θεού, το οποίο όμως διδάσκεται ξεκάθαρα μέσα στην Αγία Γραφή. Έτσι και το αλάθητο συνάγεται από το γεγονός ότι όπως είδαμε η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο θεόπνευστο, δηλαδή όσα αναφέρει είναι λόγια του Θεού και ο Θεός δεν ψεύδεται ούτε είναι δυνατόν να κάνει λάθος, αλλά τα λόγια του είναι αληθινά. Δηλαδή το αλάθητο της Αγίας Γραφής προκύπτει λογικά από τη θεοπνευστία της και επομένως η αμφισβήτησή του αποτελεί έμμεση μομφή προς τον χαρακτήρα του Θεού. Το αλάθητο της Αγίας Γραφής έχει μεγάλη σημασία, εκτός των άλλων, και για γεγονότα όπως η ιστορία του Αδάμ και της Εύας, του Νώε και του κατακλυσμού, των Σοδόμων και Γομόρρων, του Ιωνά κ.α. στα οποία αναφέρθηκε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, επιβεβαιώνοντας ότι είναι πραγματικά περιστατικά και όχι συμβολισμοί. Ιδιαίτερο στύλο του αλάθητου της Αγίας Γραφής αποτελεί η αρχαιολογική και ιστορική επιβεβαίωση των γεγονότων που περιγράφει (όπως είδαμε σε προηγούμενα άρθρα) αλλά και το γεγονός ότι δεν λανθάνει σε καμία αναφορά η οποία εμπίπτει στο χώρο της σύγχρονης επιστήμης και η οποία δεν ήταν δυνατόν να εξακριβωθεί με τα μέσα της εποχής της συγγραφής του εκάστοτε βιβλίου της Αγίας Γραφής Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι η θεοπνευστία και το αλάθητο της Αγίας Γραφής, δεν είναι μια πρόσφατη επινόηση ορισμένων ένθερμων υποστηρικτών της, αλλά αποτελεί μια αλήθεια η οποία διατυπώθηκε εξ αρχής και από έγκυρους εκκλησιαστικούς πατέρες και θεολόγους όπως ο Αυγουστίνος, ο Θωμάς Ακινάτης, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος κ.ά. Η θεοπνευστία και το αλάθητο της Αγίας Γραφής φανερώνουν ότι κάθε λέξη μέσα στην Αγία Γραφή δεν είναι τοποθετημένη τυχαία αλλά έχει την ιδιαίτερη σημασία της. Ο Ιησούς Χριστός άλλωστε είπε: «Διότι αληθώς σας λέγω, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόμου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα.» (Ματθ. ε' 18). Και αν αυτό ισχύει για την Παλαιά Διαθήκη, πόσο μάλλον και για την Καινή Διαθήκη.
         Ανακεφαλαιώνοντας τα παραπάνω, η Αγία Γραφή είναι πράγματι ένα βιβλίο θεόπνευστο και ακριβώς επειδή είναι θεόπνευστο είναι και αλάθητο, διότι δεν είναι δυνατόν ο Θεός να λανθάνει ή να ψεύδεται. Άλλωστε, όσοι αμφισβητούν την καθ’ ολοκληρίαν θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, είναι υποχρεωμένοι να παραδεχθούν την αδυναμία τους:
         Να διαχωρίσουν τα αποσπάσματα που είναι θεόπνευστα από τα μη θεόπνευστα. Να παραθέσουν τα κριτήρια με τα οποία γίνεται ο παραπάνω διαχωρισμός.
         Αν λοιπόν η αμφισβήτηση της θεοπνευστίας και του αλάθητου της Αγίας Γραφής αποτελεί μία αρχή που μπορεί να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στις πνευματικές αναζητήσεις ενός ανθρώπου, από την άλλη μεριά, η επιβεβαίωση της θεοπνευστίας και του αλάθητου της Αγίας Γραφής αποτελεί μια ευλογημένη αρχή που οδηγεί στην αποδοχή του Λόγου του Θεού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου και κατά συνέπεια στη σωτηρία του διά Ιησού Χριστού.»
         https://www.nikaia-church.gr/about-our-church/interesting-articles/118-bible-is-the-only-book

         Ομοίως η ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει τους Έλληνες μαθητές της πρώτης γυμνασίου, στο βιβλίο των θρησκευτικών τους, για την Παλαιά Διαθήκη:

         «Συχνά ακούµε να λέγεται ότι η Αγία Γραφή, άρα και η Παλαιά Διαθήκη, είναι ένα βιβλίο θεόπνευστο. Αυτό βέβαια δεν σηµαίνει ότι ο Θεός «φώναξε» από τον ουρανό ή ψιθύρισε «στο αυτί» κάποιων ανθρώπων. Τι εννοούµε, λοιπόν, λέγοντας ότι ο Θεός ενέπνευσε τους ανθρώπους; Εννοούµε ότι µίλησε στις καρδιές τους, εκεί όπου ο άνθρωπος παίρνει ελεύθερα αποφάσεις και τίποτε δεν µπορεί να του επιβληθεί µε τη βία. Τους φανέρωσε (= αποκάλυψε) αλήθειες που µόνοι τους οι άνθρωποι δεν θα µπορούσαν να καταλάβουν: ότι ο Θεός είναι ένας και κυρίαρχος όλου του κόσµου• ποιο είναι το καλό και το κακό• πώς να φέρονται ο ένας στον άλλο• πώς να φροντίζουν την πλάση όλη• ποιος είναι ο προορισµός των ανθρώπων και του κόσµου. Και το πιο σπουδαίο: µε ποιον τρόπο ο άνθρωπος σχετίζεται µε το Θεό. Όλα αυτά είναι οι θεόπνευστες αλήθειες που ο Θεός φανέρωνε σταδιακά στα γεγονότα της ιστορίας του ισραηλιτικού λαού.
         Ανάµεσα σ’ αυτό το λαό βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που πίστευαν βαθιά στο Θεό. Όλη τους η ζωή έγινε µάτια και αυτιά που έβλεπαν και άκουγαν τις θεόπνευστες αλήθειες και τις αναγνώριζαν µέσα στην καθηµερινή ζωή. Όμως όλα αυτά δεν τα κράτησαν για τον εαυτό τους. Θέλησαν να τα µοιραστούν µε τους άλλους ανθρώπους και γι’ αυτό έγραψαν κείµενα.
         Οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης έγραφαν, όπως είναι φυσικό, στη γλώσσα που µιλούσαν, και χρησιµοποιούσαν τις γνώσεις της εποχής τους. Πάντα βέβαια ως κύριο σκοπό είχαν να εκφράσουν στα κείµενά τους τις θεόπνευστες αλήθειες, όσο καλύτερα γινόταν.»
         http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A109/355/2385,9137/

         Εδώ, αντίθετα με τον Μητροπολίτη Σεραφείμ, που παράθεσα προηγούμενα, υπάρχει μια προσπάθεια εκ του πονηρού να αφεθεί μια αμφιβολία για το πόσο σωστά είναι αυτά που λέει η Παλαιά Διαθήκη, προφανώς λόγω της αγανάκτησης που το κείμενό της προκαλεί σε κάθε σκεπτόμενο και ηθικό άνθρωπο. (Η αδερφή μου επέλεξε ο γιος της να μην διδάσκεται θρησκευτικά στο σχολείο, ακριβώς επειδή δεν ήθελε να πάθει πλύση εγκεφάλου από το δαιμονικό πνεύμα της ιερής Γραφής). Λοιπόν από τη μία μάς λέγεται ότι είναι «θεόπνευστη» και «αποκαλύπτει» πράγματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξέρει δίχως τη μεσολάβηση του Θεού, όπως το πώς να συμπεριφέρεται ο ένας άνθρωπος στον άλλον –όλα αυτά βέβαια υπερασπίζονται την αχρεία, φαύλη, ρατσιστική, σεξιστική, σοβινιστική και δαιμονική νοοτροπία που εκφράζει το κείμενο–, από την άλλη αφήνει και χώρο για το επιχείρημα ότι μπορεί, τελικά, κάτι να πάει στραβά με όλη αυτή την προκατάληψη και την κτηνωδία στις σελίδες της, η οποία άλλοτε έρχεται από τον ίδιο τον Ιαχωβά-Χριστό-άσαρκο Λόγο, άλλοτε από τους εντεταλμένους του.
         Μας λέει λοιπόν ότι ο Θεός δεν εμπνέει «αναγκάζοντας» τους ανθρώπους να πάρουν το μήνυμα, μα εμφυσώντας το στις καρδιές τους και αφήνοντάς τους να το πάρουν ελεύθερα, και αυτοί επιλέγουν, και ότι οι συγγραφείς της έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν («όσο καλύτερα γινόταν»). Όμως τότε πώς διαφέρουν οι συγγραφείς της από τους συγγραφείς άλλων κειμένων; Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος εν εικόνα Κυρίου και έχει τον Θεό στην καρδιά του. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους συγγραφείς της Γραφής μα για όλους. Το ερώτημα είναι αποκλειστικά και μόνο κατά πόσο κατορθώνει ο καθένας να αφουγκράζεται και να εκφράζει αυτό το θείο θέλημα.
         Να πούμε λοιπόν πως είναι Λόγος Θεού και ενισχυτική στον πνευματικό αγώνα των Χριστιανών και σε αυτήν «ἐνεργεῖ ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός ὡς ἄσαρκος Λόγος», όπως μας διαβεβαιώνει ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ; Ή να πούμε ότι μπορεί και αυτή ίσως κάπου να σφάλλει, έστω και λίγο, μα είναι πολύ πιο πνευματική και εμπνευσμένη από τα άλλα βιβλία που γράφτηκαν στην υφήλιο;
         Αν είναι έτσι, ο απροκατάληπτος αναγνώστης δεν μπορεί παρά να ρωτήσει: γιατί προβάλλονται ως λιγότερο θεόπνευστα, και δεν διδάσκονται στο μάθημα των θρησκευτικών, τα κείμενα των ειρηνιστών που διακινδύνευσαν τη ζωή τους για το ιδεώδες τους και πήραν το βραβείο Νόμπελ, μα ένα «ιερό» κείμενο στο οποίο λόγου χάρη:

         α) παρουσιάζεται ο Θεός/Άσαρκος Χριστικός Λόγος, μέσω του εντεταλμένου του προφήτη Μωυσή, να ζητά την γενοκτονία μέρους των αλλόδοξων πληθυσμών και το σεξουαλικό βιασμό άλλου μέρους;

         «Και πολέμησαν [οι Ισραηλίτες] εναντίον των Μαδιανιτών, όπως πρόσταξε ο Κύριος τον Μωυσή, και σκότωσαν όλους τους άντρες. […]          Και οι Ισραηλίτες αιχμαλώτισαν όλες τις Μαδιανίτισσες και τα παιδιά τους, και πήραν όλα τα πρόβατα και τα κοπάδια και τα υπάρχοντά τους.
         Και έκαψαν όλες τις πόλεις και τα κάστρα τους.
         Λαφυραγώγησαν και πήραν στην κατοχή τους ζώα και ανθρώπους. [...]          Και ο Μωυσής εξοργίστηκε με τους αξιωματικούς.
         Και τους είπε: "Κρατήσατε όλες τις γυναίκες ζωντανές;!!" [...]          Γι' αυτό σκοτώστε τώρα όλα τα αρσενικά παιδιά και όλες τις γυναίκες που δεν είναι παρθένες.
         Αλλά όλα τα κορίτσια που είναι ακόμα παρθένες, κρατήστε τα ζωντανά για τον εαυτό σας.»
         (Αριθμοί 31: 7-18)

         Και μάλιστα λίγους στίχους νωρίτερα (25-47) διατάζει και τη θυσιαστήρια προσφορά στον Κύριο/Άσαρκο Χριστικό Λόγο 32 παρθένων κοριτσιών.

         β) ο Άσαρκος Χριστικός Λόγος/Ιαχωβάς/ένας και μοναδικός αληθινός Θεός ευφραίνεται με τις θυσιαστήριες προσφορές βρεφών:
         «Μην καθυστερείς να μου προσφέρεις το μερίδιό μου απ’ ό,τι βγάζει το αλώνι σου ή το πατητήρι σου. Θα μου δώσεις τους πρωτότοκους γιους σου. Το ίδιο θα κάνεις και με τα βόδια σου και με τα πρόβατά σου. Εφτά μέρες θα μένουν τα πρωτότοκα κοντά στη μάνα τους και την όγδοη μέρα θα μου τα προσφέρεις θυσία. Οφείλετε να είστε αφιερωμένοι σ’ εμένα.»
         (Έξοδος 22: 28-30)

         «Ό,τι όμως αφιέρωσε κανείς ολοκληρωτικά στον Κύριο, απ’ όλα όσα έχει, είτε πρόκειται για άνθρωπο είτε για ζώο είτε για ιδιόκτητο χωράφι, αυτό δεν μπορεί ούτε να πουληθεί ούτε να εξαγοραστεί. Είναι αγιότατο, ξεχωρισμένο για τον Κύριο. Ακόμα κι ένας άνθρωπος αφιερωμένος ολοκληρωτικά δεν μπορεί να εξαγοραστεί. Πρέπει οπωσδήποτε να θανατωθεί.»
         (Λευιτικό 27: 28-29)

         Αυτές είναι οι προσταγές του θεού μας. Γέννησε καμιά σας πρόσφατα αγόρι;
         Α, συγνώμη… Αυτά δεν αποπνέουν αγάπη και καταργήθηκαν από την Χριστό. Τότε γιατί δεν καταργήθηκε και η Παλαιά Διαθήκη από το χριστιανισμό, ξαναρωτώ;
         Μα μπορείς ένα τόσο θεόπνευστο κείμενο, το καλύτερο βιβλίο της οικουμένης (πλην της Καινής Διαθήκης), να το καταργήσεις; Σε αυτό οι άνθρωποι άκουσαν – αν όχι τέλεια, έστω καλύτερα–, το λόγο του Θεού στην καρδιά τους (και άρα αποκαλούνται «θεόπνευστα» υπό αυτή την πονηρή έννοια) σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο βιβλίο γράφηκε ποτέ. Πώς μπορούμε να μην το διδάσκουμε στα παιδιά μας ως κεντρικό μέρος της θρησκείας μας και να μην το αποκαλούμε ιερό και θεόπνευστο;

         τίτλος άρθρου:
         Πόσα κιλά αίμα στάζει η «θεόπνευστη» Βίβλος των Ιουδαιοχριστιανών; – Τα θύματα τής Αγίας Γραφής, σε αριθμούς
         «Το ότι η Αγία Γραφή και ιδίως η Παλαιά Διαθήκη, είναι εμποτισμένη με αίμα, σπέρμα και βία, δεν είναι κάτι άγνωστο (τουλάχιστον σε αρκετούς, πλην τού «ποιμνίου» τής Εκκλησίας). Είναι γνωστόν πως βρίθει από πράξεις ανομολόγητες, γεμάτες κακία και μίσος. Αυτό το τερατούργημα, οι Ιουδαιοχριστιανοί επιμένουν να το αποκαλούν «θεόπνευστο» και «ιερό», που εκπέμπει μηνύματα «αγάπης».
         Τι θα λέγατε όμως, να τα βάλουμε κάτω -τα «ιερά» κείμενα- κι αφού γίνουμε λίγο «πεζοί», να δούμε και σε αριθμούς, πώς μετριέται η «αγάπη» που αποπνέουν τα κείμενα, καθώς κι ο Θεός των Εβραίων και των χριστιανών, ο οποίος είναι ένα και το αυτό και φέρει το όνομα Γιαχβέ;
         Το πόνημα που ακολουθεί, «αλιεύθηκε» σε ελληνικό forum (phorum.gr) και περιέχει μια λεπτομερή καταγραφή των θυμάτων (νεκρών και τραυματιών) που αναφέρονται στην Αγία Γραφή. Είναι άγνωστο, αν ο συντάκτης κατόρθωσε να επιτύχει μια πλήρη καταγραφή. Ανεξαρτήτως όμως απ’ αυτό, ακόμα και στην περίπτωση που δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει όλες τις περιπτώσεις βίας, οι ήδη υπάρχουσες, είναι υπεραρκετές, για ν’ αποδώσουν γλαφυρά το κλίμα «αγάπης» και «αδελφοσύνης» που «διδάσκουν» αυτά τα «ιερά» κείμενα.
         Για να μην υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση, ο συντάκτης έχει φροντίσει, όχι απλώς να παραπέμπει στα ανάλογα πρωτότυπα κείμενα, αλλά ταυτόχρονα να τα παραθέτει κιόλας. Για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία, μπορεί να έχει άμεση πρόσβαση στα κείμενα τής Αγίας Γραφής και να διασταυρώσει τα γραφόμενα.
         Πάρτε λοιπόν μια βαθιά ανάσα, κι αν έχετε χρόνο και υπομονή, αρχίστε το μέτρημα και την πρόσθεση…»

         Ακολουθεί μια μακρότατη λίστα, με τις αντίστοιχες παραθέσεις από τη Βίβλο, τις οποίες μπορείς να εξετάσεις, και μετά το άρθρο καταλήγει:

         «Αν δεν έχει γίνει λάθος στην καταμέτρηση, τα εξακριβωμένα θύματα είναι 2.293.799. Αν συνυπολογίσει όμως κανείς, ότι παραμένει άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων των διαφόρων στρατών, τα θύματα του κατακλυσμού του Νώε, των Σοδόμων και Γομόρρων, ή τα θύματα των αμέτρητων επιδημιών, λιμών, βιασμών κ.λπ., τότε ο αριθμός θα φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
         Για να περάσουμε και στην αντίπερα όχθη, πόσους σκότωσε ο Σατανάς;
Το μόνο που βρέθηκε, ήταν η «αντιπαράθεσή του» με τον Γιαχβέ σχετικά με τον Ιώβ (Ιώβ κεφ. 1). Η ιστορία έχει κάπως έτσι: Στην Αυσίτιδα ζούσε κάποτε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Ιώβ. Είχε αποκτήσει εφτά γιους και τρεις θυγατέρες. Ο Γιαχβέ λέει στον Σατανά: «Πρόσεξες τον δούλο μου, τον Ιώβ; Δεν υπάρχει άλλος σαν κι αυτόν πάνω στη γη, είναι άνθρωπος ακέραιος κι ευθύς, με σέβεται και αποστρέφεται το κακό». Ο Σατανάς του απάντησε: «Μήπως με το αζημίωτο σε σέβεται ο Ιώβ; (σ.σ.: κλασικός Εβραίος). Κάνε πως αγγίζεις τα υπάρχοντά του και να δεις αν δημόσια δεν σε βλαστημήσει». (σ.σ.: κλασικός Εβραίος 2) Είπε τότε ο Γιαχβέ στον Σατανά: «Ορίστε, σου παραδίδω όλα τα υπάρχοντά του, μόνο πάνω στον ίδιο να μην απλώσεις χέρι». Και ο Σατανάς έφυγε από τη σύναξη του Γιαχβέ. Μια μέρα που οι γιοι και οι κόρες τού Ιώβ έτρωγαν κι έπιναν στο σπίτι του μεγαλύτερου αδερφού τους, φτάνει στον Ιώβ ένας αγγελιοφόρος. Ξαφνικά φύσηξε άνεμος δυνατός από την άλλη άκρη της ερήμου, χτύπησε το σπίτι από παντού και το γκρέμισε! Τα παιδιά πλακώθηκαν στα ερείπια και σκοτώθηκαν…
         Έτσι φαίνεται ότι εδώ παίχτηκε ένα στοίχημα, οπότε μάλλον χρεώνονται και οι δύο τα δέκα αυτά θύματα. Αν είναι έτσι, το αποτέλεσμα έχει ως εξής:
Γιαχβέ: 2.293.799 + 10= 2.293.809 θύματα.
Σατανάς: 10 θύματα. »

         Από την ελληνική Βικιπαίδεια:
         «Το σύνολο των βιβλίων που θεωρείται ότι είναι θεόπνευστα και περιέχουν την θεία αποκάλυψη, αποτελούν τον Κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης, και τα βιβλία αποκαλούνται κανονικά, όμως ο αριθμός τους ποικίλει μεταξύ των χριστιανικών δογμάτων.
         Ορθόδοξη Εκκλησία: Η Ορθόδοξη Εκκλησία περιλαμβάνει στον κανόνα της 49 βιβλία. Εκτός από τα 39 βιβλία της ιουδαϊκής Βίβλου, όπως αυτά έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και τιτλοφορηθεί στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, αποδέχεται και 10 βιβλία ακόμη, ισόκυρα με τα 39, τα λεγόμενα "αναγινωσκόμενα". Όλα μαζί αποτελούν τον λεγόμενο αλεξανδρινό κανόνα των 49 βιβλίων.»
         https://el.wikipedia.org/wiki/Παλαιά_Διαθήκη

         Ομοίως, και πάλι, ο Μητροπολίτης Πειριαώς Σεραφείμ:
         «Πιθανή ἄρνηση τῆς ἀξίας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα σέ ὀλέθρια ὀλισθήματα, ὅπως ἄρνηση τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τοῦ ἀλαθήτου τῆς Ἐκκλησίας, ἄγνοια τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, ὁ Χριστιανισμός θά θεωρεῖται καινοτομία, παρερμηνεία τοῦ Χριστοῦ καί παράδοση τῆς προφητικῆς σκυτάλης στόν Ἰουδαϊσμό. Ἡ χειρότερη συνέπεια τῆς ἀπορρίψεως τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καί τῆς ἀποσυνδέσεώς της ἀπό τό θεῖο Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ «ἐπί πάντων Θεοῦ», εἶναι ὅτι ἀνοίγει τόν δρόμο στό νά ἑρμηνευθοῦν οἱ προφητεῖες μέ κέντρο, ὄχι τόν ἐλθόντα Μεσσία Ἰησοῦ ἀπό τή Ναζαρέτ, Χριστοκεντρικῶς, ἀλλά μέ βάση τόν ἀναμενόμενο Μεσσία τῶν Ἰουδαίων, καί νά στηριχθεῖ πλήρως ὁ νέος μεσσιανισμός, πού θέλει νά ὁδηγήσει στήν κατάργηση τοῦ Χριστιανισμοῦ καί στήν ἀντίληψη ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν ἦταν ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας. Ἀντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό λάθος εἶναι αὐτό, τήν ἴδια στιγμή πού οἱ παλαιο-διαθηκικές προφητεῖες καθορίζουν μέχρι καί τά ἀκριβῆ ἔτη τῆς δράσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ;»
         http://aktines.blogspot.com/2017/04/blog-post_551.html

         Γράφεις:
         «Τα παραδείγματα που φέρνεις, αν είναι έτσι όπως τα γράφεις διότι το πρωτότυπο δεν το έχουμε διαβάσει ώστε να κρίνουμε, αν είναι λοιπόν όπως τα γράφεις τότε απλώς έρχεσαι στα λόγια μας, ότι οι αληθινοί πιστοί του Χριστού δεν είναι υπέρ της βίας και όσοι το έκαναν και πέθαναν αμετανόητοι δεν είναι αληθινοί ακόλουθοι του χριστού, όποιοι μετανόησαν έχουν κάθε δικαίωμα να είναι και άγιοι και σωσμένοι.»
         Τότε μπορούμε να το θέσουμε έτσι: Μπορείς να είσαι χριστιανός από δογματική άποψη, ακολουθώντας δηλαδή τα δόγματα που διδάσκει η Εκκλησία σου, μα να μην είσαι αληθινός πιστός του Χριστού, μια που η τέτοια πίστη είναι ασυμβίβαστη με κάποια από τα δόγματα αυτά.

         «Αυτά για την εποχή μετά τον χριστό, για τον προφήτη ηλία και τις σφαγές που περγράφονται στην παλαια διαθηκη και τα παραθέτεις, δεν εχουν καμια σχεση με τον χριστό μας διότι οι ιεροι πολέμοι τις εποχες εκεινες ηταν στην νοοτροπια των ανθρωπων και αυτες τις νοοτροπιες τις καταργησε ο ιδιος ο χριστος.»
         Εγώ κάνω μια απλή ερώτηση. Σου έδειξα ότι ο Προφήτης Ηλίας ήταν ένα τέρας, από πλευράς ηθικής. Κάνουμε καλά οι χριστιανοί που τον εορτάζουμε κάθε χρόνο και προσκυνάμε την εικόνα του; Ή πρέπει να αναθεωρήσουμε; Διαπαιδαγωγούμαστε πράγματι όταν διαβάζουμε για τον θρησκευτικό του ζήλο και τις δολοφονίες στις οποίες τον οδήγησε; Παίρνουμε το ορθό παράδειγμα; Να πιστέψουμε πως, όπως μας διδάσκουν τα Ευαγγέλια, ο Χριστός πράγματι συνομίλησε με τον Ηλία καθώς αυτός αιωρείτο στον αέρα με το πνευματικό του σώμα (το αθάνατο), κατά την πνευματική μεταμόρφωση του Χριστού μπροστά στους μαθητές του στο Όρος Θαβώρ;
         σύνδεσμος
         Αν πω ότι αρνούμαι να φιλήσω το «άγιο εικόνισμα» ενός παιδιού του Σατανά, όπως προφανώς ήταν ο μεγάλος Άγιος της Χριστιανοσύνης, ο Ηλίας, είμαι χρήσιμος στην διόρθωση του χριστιανισμού ή αξίζω να αφοριστώ;
         Δεν μπορούμε να 'χουμε και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα αδάγκωτη. Είτε η χριστιανική θρησκεία είναι θρησκεία αγάπης, και τότε θεωρούμε αντιχριστιανικές τις πράξεις βίας, θεωρούμε ότι θέτουν το κακό παράδειγμα, και βγάζουμε από τη Βίβλο, από τον Κανόνα των αγίων, από το εορτολόγιο, από την εκκλησιαστική λειτουργία και τις εκκλησιαστικές αναφορές κ.ο.κ., τα πρόσωπα αυτά και τις πράξεις τους, είτε συνεχίζουμε να είμαστε χριστιανοί κατά δόγμα αλλά, στην πραγματικότητα, λάτρεις περισσότερο του Σατανά, που σπέρνει την υπερηφάνεια, το μίσος και τη βία μεταξύ των ψυχών, και λιγότερο του Χριστού.

         «Παραδειγμα το γεγονος που περιγράφεται στα ευαγγελια, οτι οταν οι μαθητες του ιησου του προτειναν να προσευχηθουν να πεσει φωτια και να καψει το χωριο των ανθρωπων που δεν δεχθηκαν τον ιησου να τους κηρυξει, ο ιησους τους ειπε, ''ξεχασατε ποιο πνευμα υπηρετειτε εσεις; δεν ηρθα για να καταστρεψω τον κοσμο αλλα για να σωσω τον κοσμο.'' Αν ηταν ο χριστός εκεινος που ελεγε να σφαζονται οι ανθρωποι μεταξυ τους στην παλαια διαθηκη, όπως εσυ το ερμηνευεις, τοτε πως τους λεει στην καινη διαθηκη, οτι δεν εχει αυτο το πνευμα και τους μαθητες του τους μαλωνει τροπον τινα;;;; »

         Όπως όμως σου παρέθεσα, ο Χριστός είπε επίσης:

         «Και όποιος δεν θα σας δεχθή και δεν θα θελήση να ακούση το κήρυγμά σας, όταν βγαίνετε από το σπίτι εκείνο η από την πόλιν εκείνην, τινάξατε τελείως την σκόνην που έχει καθίσει εις τα πόδια σας. Σας διαβεβαιώνω ότι περισσότερον επιεικής θα είναι η τιμωρία, κατά την μεγάλην εκείνην ημέραν της κρίσεως, δια τους κατοίκους της χώρας των Σοδόμων και Γομόρρας, παρά δια τους κατοίκους της πόλεως εκείνης, που αρνήθηκε να σας δεχθή.»
         Ματθαίος 10:14-15

         Και είπε επίσης:
         «Διότι αληθώς σας λέγω, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόμου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα.» (Ματθ. ε' 18).

         Αυτά γιατί τα παραβλέπεις;
         Γι' αυτό κι εγώ λέω, ότι η χριστιανική θρησκεία, αντίθετα με την ινδουιστική και τη βουδιστική, έχει τόσο το καλό όσο και το κακό. Η επιλογή δική σας!

         «όπως όλοι οι λαοί και οι εβραίοι εκεινης της εποχης απεδιδαν τους πολεμους στον θεο που πιστευαν.... Το ευαγγελιο τα καταργησε ολα αυτα.....»
         Δεν τα κατάργησε ο χριστιανισμός όμως, επειδή δεν περιλαμβάνει μόνο το Ευαγγέλιο. Ακόμα και το Ευαγγέλιο έχει προβληματικά σημεία, όπως αυτά που σου παράθεσα, αλλά σίγουρα είναι, από ηθική άποψης, πολύ ανώτερο από την Παλαιά, και γενικά είναι εμπνευστικό κείμενο – σε αυτό συμφωνούμε.
         Ξέρεις γιατί η χριστιανική θρησκεία δεν μπορεί να καταργήσει την Παλαιά Διαθήκη; Διότι είναι σε αυτή κυρίως που οι άλλοι λαοί (π.χ. οι Αφρικανοί, από τους οποίους άρχισε η συζήτησή μας) εμφανίζονται ως δαιμονόπληκτοι.

         «Η Παλαιά Διαθήκη υπήρξε η κύρια ιδεολογική πηγή για χριστιανούς θεολόγους που υποστήριζαν θρησκευτικές διώξεις. Ένα παράδειγμα αυτού είναι ο John Jewel. Υπερασπίζοντας την απαίτηση για θρησκευτική ομοιομορφία από την Ελισάβετ Α' της Αγγλίας, δήλωσε: «Η βασίλισσα Ελισάβετ δεν κάνει τίποτα άλλο από ό,τι έκανε ο Μωυσής, ο Ιησούς του Ναυή, ο Δαβίδ, ο Σολομώντας, ο Ιωσήφ, ο Ιωσαφάτ, ...»
Ιστορία της Χριστιανικής Σκέψης Σχετικά με τις Θρησκευτικές Διώξεις και την Έλλειψη Ανοχής – Wikipedia

         Ο Παύλος, ως (κατά δική του ομολογία) πιστός Ιουδαίος, το πιστεύει κι ο ίδιος αυτό (ότι οι αλλόθρησκοι είναι δαιμονόπληκτοι), όμως ο ίδιος ο Χριστός βασικά διδάσκει τη αγάπη και την ηθική, και από τα Ευαγγέλια δεν αντλείς αρκετό μίσος για να σκοτώσεις. Στη χειρότερη περίπτωση αντλείς μια άρρωστη υπερηφάνεια ότι εσύ ξέρεις καλύτερα από τους άλλους και ότι ο δικός σου πνευματικός δάσκαλος είναι αληθινός και των άλλων όχι. Αλλά αυτό το ιδιαίτερο δηλητήριο ότι οι άλλοι είναι ΔΑΙΜΟΝΕΣ, που δίνει στο χριστιανισμό το απαραίτητο μένος για να κάνει τις δολοφονίες για τις οποίες είναι ιστορικά διαβόητος (σε αντιδιαστολή με πι χι την ειρηνική θρησκεία του βουδισμού), το παίρνεις κυρίως από την Παλαιά Διαθήκη, όχι από την Καινή, και ακόμα λιγότερο από τα ίδια τα Ευαγγέλια. Ήταν για αυτό το λόγο που η τόσο δηλητηριώδης εβραϊκή διδασκαλία διατηρήθηκε στον χριστιανισμό. Βέβαια, τους χριστιανούς ιερείς τους βόλεψε, γιατί, δια πυρός και σιδήρου, κατάφεραν να καθυποτάξουν τις άλλες θρησκείες και να γεμίσουν πλούτη.

         «Όταν ο Κωνσταντίνος ο Μέγας διέταξε τους άντρες του να πολεμήσουν ως χριστιανοί το 312 μ.Χ., ξεκίνησε μια ιδεολογική επανάσταση. Μέχρι το τέλος του αιώνα, ο παγανισμός είχε αποτελεσματικά γίνει παράνομος και ο χριστιανισμός ήταν η κυρίαρχη θρησκεία του κράτους, του στρατού, της ελίτ και των πόλεων. Δωρεές γης και χρήματα έρεαν προς την εκκλησία. […] Οι επίσκοποι ανταπέδιδαν την κρατική εύνοια κηρύττοντας πίστη στην κοσμική εξουσία. Σφυρηλατήθηκε μια συμμαχία μεταξύ εκκλησίας και κράτους και έκτοτε οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες παριστάνονταν ως λειτουργοί του Θεού επί Γης, εξουσιοδοτημένοι να πατάξουν τον παγανισμό και τους αιρετικούς με την υπεράσπιση του χριστιανισμού ενάντια στους εχθρούς του. Τους βλέπουμε να απεικονίζονται σε νομίσματα, επάργυρα είδη, τοιχογραφίες και ψηφιδωτά δίπλα στο σύμβολο της χριστιανικής Εκκλησίας (τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης Χριστός στα ελληνικά).
         Εδώ υπήρχε τώρα ένα καινούργιο μοτίβο στην προπαγάνδα της εξουσίας, ένα που έμελλε να έχει μια μακρά και αιματηρή ιστορία: ο ηγέτης ως σταυροφόρος.»
         Πηγή: Η Επίσημη Αλήθεια: Προπαγάνδα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

         Μαζί με τα προνόμια που θα χάνονταν αν χανόταν η προκατάληψη της Παλαιάς Διαθήκης, θα χανόταν και η χαρά να λέμε στους άλλους ότι εμείς είμαστε αγιότεροι από αυτούς και να «προσευχόμαστε» (όταν πράγματι δεν τους σκοτώνουμε ή συκοφαντούμε) για να τους μετατρέψουμε από βέβηλους σε αποδεκτούς – δηλαδή σε τσιράκια της Εκκλησίας μας.

         Λες:
         «Αν κάποιοι επραξαν άλλα από εκείνα που διδάσκει ο χριστος μας λάθος τους. Μεγα λαθος τους. Εμεις δεν υιοθετουμε καμια μορφη βιας εναντιον οποιουδήποτε και καταδικάζουμε κάθε μορφη βιας από όποιον κι αν προέρχεται εναντιον όποιου κι αν ασκειται, εκτός της περιπτωσης υπερασπισης της πατριδας από εισβολέα.»
         Μα δεν βλέπεις ότι το να παρουσιάζεις τους άλλους ως δαιμονόπληκτους είναι κι αυτό βία (και μάλιστα απαράδεκτη αν δεν αληθεύει); Θα σου πω ένα παράδειγμα: όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο κανόνισα μια διάλεξη από τη διδάσκαλό μου στο campus. Εμφανίστηκαν τριακόσια πενήντα άτομα για να την ακούσουν. Ενώ τα άτομα μαζεύονταν στην αίθουσα, ο υπεύθυνος δημόσιων σχέσεων του πανεπιστημίου, που αντιλήφθηκε τι γινόταν, και είναι πιστός ορθόδοξος, πήγε στον διευθυντή και διαμαρτυρήθηκε ότι στο πανεπιστήμιο εισβάλλουν δαίμονες με τις ανίερες διδασκαλίες τους. Η ομιλία πήγε να ακυρωθεί –το οποίο θα με είχε ντροπιάσει εξαιρετικά σε όλους, τόσο σε εκείνη όσο και στους φοιτητές που ήρθαν– αλλά, ακούγοντας την ηθική της συνείδηση, η υπάλληλος του πανεπιστημίου που, σε συνεργασία μαζί μου είχε οργανώσει την ομιλία, αρνήθηκε να την ακυρώσει τελευταία στιγμή. Ισχυρίστηκε ότι έχουμε ανεξιθρησκεία και διακινδύνευσε την επαγγελματική της θέση για να μην αμαρτήσει μπροστά στο Θεό και τη Συνείδησή της. Έκτοτε όμως το πανεπιστήμιο απαγόρεψε κάθε ομιλία που ιδεολογικά μπορεί να συνδεθεί με την επίσημη τεράστια λίστα των «αιρέσεων» (που περιλαμβάνει ακόμα και την εναλλακτική ιατρική) που η Εκκλησία έστειλε στο πανεπιστήμιο. (Είδα την λίστα με τα μάτια μου, μου την έδειξε η υπάλληλος).
         Άλλο παράδειγμα: πάω να διδάξω γιόγκα σε ένα γυμναστήριο δίπλα στο σπίτι μου, και ο υπεύθυνος εκεί μου λέει ότι το αντιαιρετικό τμήμα της Μητροπόλεως Πειραιώς του έστειλε ένα φαξ (και γενικά στα γυμναστήρια της Αθήνας) στο οποίο τούς συστήνει να μην επιτρέψουν στη γιόγκα να διδάσκεται.

         Είναι αυτά βία ή όχι; Είναι η βία μόνο σωματική; Ή είναι επίσης βία η αμαύρωση της κοινωνικής και επαγγελματικής υπόληψης των ανθρώπων που ακολουθούν άλλα δόγματα ή νοοτροπίες από τη δικιά σου;

         Ζήτησα από τον υπεύθυνο του γυμναστηρίου να μου δώσει ένα αντίγραφο του φαξ, και το αντέγραψα εδώ:
         http://www.youtubetranslations.gr/persecution_of_yoga_pop_up.htm
         Να ένα απόσπασμα, που παρουσιάζει τη γιόγκα ως δαιμονική θρησκεία, εχθρό της μοναδικής αληθινής θρησκείας, της ορθοδοξίας:

         «Οι διάφορες τεχνικές της γιόγκα δεν έχουν σχέση με την επιστήμη, αντίθετα έχουν τα χαρακτηριστικά της μαγείας. […] Η «Νέα Εποχή του Υδροχόου», που πολεμά την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, την Ορθοδοξία μας, κατακλύζει τη χώρα μας με την προβολή της Γιόγκα για να παραπλανήσει με το δαιμονικό δόγμα πως οι θρησκείες είναι ίδιοι δρόμοι που οδηγούν στον ίδιο σκοπό. […] Η ενασχόληση με τη Γιόγκα είναι άρνηση της Ορθοδόξου Πίστεως και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.»

         Γράφεις:

         «Δωσε σε παρακαλώ πηγή πού εντόπισες τους κωδικες να κάνουμε έρευνα. Διότι παραθέτεις μονο τον κώδικα και θεωρούμε δύσκολο να έχεις τον ιδιο τον κωδικα στα χερια σου. Καπου το διάβασες, δωσε μας πηγη, εγκυκλοπαιδεια, μελετη, καθηγητη και τιτλο βιβλιου κλπ. Δεν θεωρουμε πηγη όποια ιστοσελίδα διοτι οι ιστοσελίδες δεν εχουν αυτο που ζηταμε. Μας ενδιαφερει πολυ να δουμε τι γραφουν.»
         Δεν έχω τον ίδιο τον Κώδικα. Αλλά αυτά είναι γνωστά στην ιστορία, από ιστορικές μελέτες. Π.χ. στην καταχώρηση στο λήμμα <Διώξεις Παγανιστών στην Ύστερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία> η Wikipedia δίνει 133 βιβλιογραφικές αναφορές ιστορικών μελετών απ' τις οποίες αντλεί το κείμενο της καταχώρησης. Μπορείς να επισκεφτείς τη διεύθυνση αυτή και να δεις τη βιβλιογραφία. Για παράδειγμα η παραπομπή υπ' αριθμόν 85 της βιβλιογραφίας γράφει: «Θεοδωσιανός Κώδικας 2.8.22». Αν το πατήσεις σε στέλνει στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου Frodham University που έχει καταγεγραμμένο το ανάλογο μέρος του Κώδικα. Μεταφράζω από εκεί:

         «C. Th. XVI.x.4: Διατάσσουμε ότι σε όλα τα μέρη και σε όλες τις πόλεις οι [παγανιστικοί] ναοί θα πρέπει να κλείσουν αμέσως και, μετά από μια γενική προειδοποίηση, η ευκαιρία της αμαρτίας να αφαιρεθεί από τους δαιμονικούς ["wicked": φαύλους, δαιμονικούς] ανθρώπους. Διατάσσουμε επίσης το σταμάτημα των θυσιών. Και αν οποιοσδήποτε διαπράξει τέτοιο έγκλημα, να τον διαπεράσει το σπαθί της τιμωρίας. Και διατάζουμε η ιδιοκτησία του εκτελεσμένου να παρθεί από το κράτος, και οι κυβερνήτες των επαρχιών να τιμωρούνται με τον ίδιο τρόπο αν παραμελήσουν να τιμωρήσουν τέτοια εγκλήματα.»

         Καταλαβαίνεις βέβαια ότι το πρόβλημά τους με τις θυσίες είναι ότι είναι παγανιστικές, όχι ότι καταπατούν τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον και οι χριστιανοί επίσης, όχι μόνο (αντίθετα με τους ινδουιστές και τους βουδιστές) δικαιολογούν το σκότωμα των ζώων για τροφή, που η Βίβλος θεωρεί ότι μας τα έδωσε ο Θεός για φάγωμα, μα και σκοτώνουν αρνιά και γαλοπούλες Χριστούγεννα και Πάσχα. Στην πραγματικότητα, οι χριστιανικές χώρες γενικά τρώνε περισσότερο κρέας από ό,τι έφαγε οποιοσδήποτε λαός στην παγκόσμια ιστορία μέχρι σήμερα. Δεν σου κρύβω ότι τα γράφω με μια ζήλεια αυτά, γιατί είμαι τριάντα χρόνια χορτοφάγος και θα ήθελα κι εγώ να σκοτώσω αρνιά και γαλοπούλες και κότες και κατσίκια, όπως παίρνουν το ελεύθερο να κάνουν οι χριστιανοί. Αλλά η ηθική μου συνείδηση δεν με αφήνει, όπως και γενικά όσους ασχολήθηκαν με την ινδική φιλοσοφία και πιστεύουν στην έννοια του κάρμα: μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις. Αν προκαλείς πόνο (σε αθώους), δεν μπορείς να ελευθερωθείς από τα δεσμά της αμαρτίας. Χρειάζεται καλοσύνη και αγνότητα. Έχεις τέτοια καλοσύνη όταν κυνηγάς την κότα να τη σφάξεις; Ο ινδουισμός διδάσκει να απέχουμε από τη βία, αν και εσύ, που τόσο ξέρεις τον ινδουισμό, θεωρείς πως αντιπροσωπεύεται από τους απατεώνες που ΔΕΝ ακολουθούν τις διδαχές του, και που τα μίντια αρέσκονται να καυτηριάζουν υπονοώντας στους χριστιανούς αναγνώστες τους αυτό που οι αναγνώστες θέλουν να υπονοηθεί: την ανωτερότητα του χριστιανισμού.
         https://sourcebooks.fordham.edu/source/codex-theod1.asp

         Λοιπόν να τι λέει η Wikipedia, στον πιο πάνω σύνδεσμο, βασισμένη σε 133 βιβλιογραφικές αναφορές:

         «Η δίωξη των παγανιστών στην ύστερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία άρχισε όψιμα στη βασιλεία του Μεγάλου Κωνσταντίνου, όταν διέταξε τη λεηλασία και την καταστροφή κάποιων ναών. Οι πρώτοι αντι-παγανιστικοί νόμοι από το χριστιανικό κράτος ξεκίνησαν με το γιο του Κωνσταντίνου, τον Κωνστάντιο Β', ο οποίος ήταν αντίπαλος του παγανισμού. Διέταξε το κλείσιμο όλων των ειδωλολατρικών ναών, απαγόρευσε τις παγανιστικές θυσίες υπό θανατική ποινή και αφαίρεσε το παραδοσιακό [παγανιστικό] Θυσιαστήριο της Νίκης από τη Γερουσία. Υπό τη βασιλεία του, οι απλοί χριστιανοί άρχισαν να βανδαλίζουν παγανιστικούς ναούς, τάφους και μνημεία. [...] Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Κωνσταντίνος σταδιακά έγινε όλο και πιο χριστιανός και απομακρύνθηκε από οποιεδήποτε συγκρητιστικές ροπές έμοιαζε να ευνοεί σε κάποιες εποχές, εξαυτού επιδεικνύοντας, σύμφωνα με τους βιογράφους του, ότι "ο θεός των χριστιανών είναι πράγματι ένας ζηλότυπος θεός που δεν ανεχόταν άλλους θεούς εκτός του ίδιου. Η Εκκλησία ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι ήταν μια θρησκεία μεταξύ πολλών, και κατέκτησε για τον εαυτό της τον ένα τομέα μετά τον άλλον." Ακόμα κι αν ο Κωνσταντίνος είχε επιθυμήσει να εκχριστιανίσει το κράτος, μπορεί να μην ήταν πρόσφορο, εφόσον μόνο το ένα πέμπτο του πληθυσμού στη Δύση, και το μισό του πληθυσμού στην Ανατολή, φαίνεται πως ήταν χριστιανοί. [...]          Σύμφωνα με τον ιστορικό Ramsay MacMullen, ένα συμβούλιο επισκόπων στο Τολέδο το 681 κάλεσε τις πολιτικές αρχές να συλλάβουν και να αποκεφαλίσουν όλους όσους ήταν ένοχοι οποιωνδήποτε μη χριστιανικών πρακτικών. Ο μεσαιωνικός αυτοκράτορας Καρλομάγνος αποφάνθηκε το Σεπτέμβριο του 774 ότι στους Σάξονες (Westfali, Ostfali, and Angrarii) πρέπει να δοθεί η επιλογή είτε να βαπτιστούν χριστιανοί είτε να εκτελεστούν και αποκεφάλισε 4.500 παγανιστές Σάξονες στη Σφαγή της Βέρδης. Τον 20ο αιώνα, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εξέδωσε το διάταγμα της "Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας" στις 7 Δεκεμβρίου 1965, στο οποίο δέχτηκε πλήρως το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη θρησκευτική ελευθερία. Στις 12 Μαρτίου 2000, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' προσευχήθηκε δημόσια για τη συγχώρεση του χριστιανισμού επειδή "οι Χριστιανοί συχνά αρνήθηκαν το Ευαγγέλιο. Υποκύπτοντας σε μια εξουσιαστική νοοτροπία, παραβίασαν τα δικαιώματα εθνοτικών ομάδων και λαών και έδειξαν περιφρόνηση για πολιτισμούς και θρησκευτικές παραδόσεις".»
         σύνδεσμος

         «Στον ζήλο τους να εξολοθρεύσουν τον παγανισμό, μερικοί Χριστιανοί ενεθάρρυναν τον αυτοκράτορα να λάβει ακόμη πιο ακραία μέτρα, π.χ. μετά την κατάργηση των θυσιών. Ο Φίρμικιος Ματέρνος, ένας προσήλυτος στον Χριστιανισμό, προέτρεψε: «Ο παγανισμός, ω ιερότατοι αυτοκράτορες, πρέπει να καταστραφεί τελείως και να αφανιστεί, και να τιμωρηθεί με αυστηρότατες διαταγές σας, ώστε οι θανάσιμες πλάνες του να μην κηλιδώσουν τον ρωμαϊκό κόσμο». Και επίσης: «Πόσο τυχεροί είστε που ο Θεός, του οποίου είστε μέσα έκφρασης, σας έδωσε το ρόλο να καταστρέψετε την ειδωλολατρία και τους βλάσφημους ναούς της!»
         Αντι-παγανιστικές Ενέργειες Απλών Χριστιανών

         «Η αντι-παγανιστική πολιτική του Θεοδοσίου Α' ξεκίνησε το 381, μετά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του στην Ανατολική Αυτοκρατορία. Ο Θεοδόσιος επανέλαβε την απαγόρευση του Κωνσταντίνου για τις παγανιστικές θυσίες και τη μαντεία με ποινή θανάτου. Πρωτοστάτησε στην δίωξη δικαστών που δεν εφάρμοζαν τους αντι-παγανιστικούς νόμους. Διέλυσε παγανιστικές ενώσεις και κατέστρεψε ειδωλολατρικούς ναούς.
         Μεταξύ 389-391 εξέδωσε τα διαβόητα "Θεοδοσιανά διατάγματα", τα οποία καθιέρωσαν μια ουσιαστική απαγόρευση του παγανισμού. Οι παγανιστικές λειτουργίες απαγορεύτηκαν, οι εναπομείνουσες παγανιστικές αργίες καταργήθηκαν, το Ιερό Πυρ στο Ναό της Εστίας στο Ρωμαϊκό Φόρουμ σβήστηκε, οι Παρθένες της Εστίας διαλύθηκαν, η μαντεία και η μαγεία τιμωρήθηκαν. Ο Θεοδόσιος αρνήθηκε να αποκαταστήσει το Βωμό της Νίκης στη Γερουσία όταν του το ζήτησαν παγανιστές γερουσιαστές.
         Το 392 έγινε αυτοκράτορας ολόκληρης της αυτοκρατορίας. Από αυτή τη στιγμή έως το τέλος της βασιλείας του το 395, ενώ οι παγανιστές συνέχισαν να απαιτούν ανεκτικότητα, ενέκρινε ή συμμετείχε στη δολοφονία παγανιστών ιερέων, στην καταστροφή πολλών ναών, ιερών χώρων, εικονισμάτων και ιερών αντικειμένων και συμμετείχε σε δράσεις χριστιανών εναντίον σπουδαίων παγανιστικών χώρων. Τα πιο πρόσφατα διατάγματά του έχουν καταγραφεί στην ιστορία ουσιαστικά ως κήρυξη πολέμου στις παραδοσιακές θρησκευτικές πρακτικές και όσοι συλλαμβάνονταν θανατώνονταν, καθώς και δημευόταν άμεσα η περιουσία τους, ακόμη και αν είχαν απλά ιδιωτικά κάνει τελετές με την οικογένειά τους μέσα στο σπίτι τους. Ωστόσο, φαίνεται ότι πολλοί προτίμησαν να αψηφήσουν τα διατάγματα, παρότι διακινδύνευαν τη ζωή τους.»
         Η αντι-παγανιστική πολιτική του Θεοδοσίου (381-395)

         «Ο αντι-παγανισμός συνέχισε από τον Θεοδόσιο Α' μέχρι την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Δύση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιουργήθηκαν νόμοι κατά του παγανισμού, από αυτοκράτορες όπως ο Αρκάδιος, ο Ονώριος, ο Θεοδόσιος Β', ο Μαρκιανός και ο Λέων Ι' ο Θρακιώτης. Επανέλαβαν τις απαγορεύσεις, ιδιαίτερα των παγανιστικών τελετών και θυσιών, και αύξησαν τις ποινές. Το ότι χρειάστηκε να γίνει αυτό δείχνει ότι η παραδοσιακή θρησκεία είχε ακόμα πολλούς οπαδούς. Η υποστήριξη για τον παγανισμό εξακολουθούσε να είναι παρούσα μεταξύ Ρωμαίων ευγενών, γερουσιαστών, δικαστών, αξιωματούχων του αυτοκρατορικού παλατιού και άλλων αξιωματούχων, οι οποίοι συχνά διαμαρτύρονταν ή δεν επέβαλλαν τα διατάγματα.
         Η άσκηση του παγανισμού έπρεπε να είναι μυστική για να συμμορφωθεί τυπικά με τα διατάγματα. Κάποιοι προσποιήθηκαν ότι προσηλυτίζονταν στον Χριστιανισμό ενώ ακολουθούσαν κρυφά τις παγανιστικές πρακτικές. Ορισμένοι προσήλυτοι χριστιανοί έγιναν αποστάτες επιστρέφοντας στον παγανισμό. Εκδόθηκαν πολυάριθμοι νόμοι κατά αυτής της αποστασίας και αυξήθηκαν οι κυρώσεις σε σχέση με εκείνες που ίσχυαν την εποχή του Γρατιανού και του Θεοδοσίου. Οι ειδωλολάτρες εξέφρασαν ανοιχτά τη δυσαρέσκεια τους σε ιστορικά έργα, όπως στα γραπτά του Ευναπίου και του Ολυμπιδώρου. Ορισμένοι συγγραφείς κατηγόρησαν τη χριστιανική ηγεμονία για την Άλωση της Ρώμης το 410. Οι Χριστιανοί κατέστρεψαν σχεδόν όλα αυτά τα πολιτικά συγγράμματα και απείλησαν να κόψουν τα χέρια οποιουδήποτε αντιγραφέα τολμούσε να φτιάξει καινούργια αντίγραφα των προσβλητικών κειμένων.
         Οι νόμοι εξήγγειλαν ότι τα κτίρια που ανήκαν σε γνωστούς ειδωλολάτρες και αιρετικούς θα δίνονταν στην Εκκλησία. Ο Άγιος Αυγουστίνος παρακινούσε το εκκλησίασμά του στην Καρχηδόνα να συντρίψει όλα τα απτά σύμβολα του παγανισμού που μπορούσαν να βρουν.»
      Αντιπαγανιστικές πολιτικές από τον Θεοδόσιο Α' έως την κατάρρευση του Βασιλείου